Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 09:09
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 09:11

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Początkowa wartość środka trwałego wynosi 20 000 zł, a przewidziany okres jego użytkowania to 8 lat. Oblicz wartość bieżącą (do bilansu) środka trwałego po 2 latach jego eksploatacji przy zastosowaniu amortyzacji liniowej?

A. 12 500 zł

B. 17 500 zł

C. 15 000 zł

D. 10 000 zł

Wartości podane w innych opcjach są wynikiem różnych błędów obliczeniowych związanych z zastosowaniem amortyzacji. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznej znajomości zasad amortyzacji liniowej, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku opcji 12 500 zł, można zauważyć, że mogła być to próba obliczenia wartości po trzech latach, jednak nie jest to poprawne dla dwóch lat. Odpowiedź 10 000 zł wskazuje na błąd obliczeniowy, w którym całkowita kwota odpisów amortyzacyjnych mogła być pomyłkowo zaniżona, co prowadzi do niepoprawnej wartości bieżącej. Odpowiedź 17 500 zł również sugeruje, że ktoś mógł błędnie zrozumieć proces amortyzacji, chociażby myśląc, że wartość bieżąca jest równa wartości początkowej pomniejszonej jedynie o 2 lata odpisów, co jest błędne. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że w amortyzacji liniowej odpisy są stałe w każdym roku. Należy pamiętać, że poprawne podejście do amortyzacji jest istotne nie tylko dla prawidłowego księgowania, ale także dla zarządzania finansami firmy oraz oceny jej kondycji finansowej. Prawidłowe obliczenie wartości bieżącej środka trwałego wpływa na podejmowanie decyzji o dalszym użytkowaniu, sprzedaży lub wymianie danego aktywa.

Pytanie 2

W zestawieniu finansowym firmy w kategorii zobowiązań uwzględniono krótkoterminowe zobowiązania o łącznej wartości 85000 zł, w tym: - zobowiązania wobec dostawców - 46 750 zł - zobowiązania wobec budżetu - 34 000 zł - zobowiązania wobec pracowników - 4 250 zł Oblicz, jaki procent zobowiązań stanowią zobowiązania wobec kontrahentów w stosunku do całkowitych zobowiązań

A. 50%

B. 55%

C. 60%

D. 40%

Z pozostałych odpowiedzi można zauważyć, że wynikają z błędnych obliczeń lub po prostu nieporozumień co do tego, co znaczy udział zobowiązań. Na przykład, jeśli zaznaczyłeś 60% lub 50%, to może wynikać z przekonania, że ten udział powinien być większy, co jest mylące. Często, kiedy ludzie próbują liczyć takie wskaźniki, zapominają o ważnych rzeczach lub mylą dane w obliczeniach, co prowadzi do błędnych wyników. Kluczowe jest, by pamiętać, że udział to stosunek jednych zobowiązań do wszystkich zobowiązań. Często też błędnie zakłada się, że inne zobowiązania, np. wobec budżetu czy pracowników, są częścią tego obliczenia, a to już nie jest poprawne w tym kontekście. Dobrze jest znać definicje i zastosowania wskaźników, żeby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 3

Na jakich kontach stosuje się zasadę podwójnego zapisu?

A. syntetycznych

B. specjalnych

C. pozabilansowych

D. analitycznych

Zasada podwójnego zapisu jest fundamentalnym elementem rachunkowości, który zapewnia, że każda transakcja gospodarcza jest rejestrowana w sposób odzwierciedlający jej podwójny wpływ na bilans. Oznacza to, że każda operacja księgowa dotyczy dwóch kont – jedno jest obciążane, a drugie uznawane. Konta syntetyczne, które pełnią rolę głównych pozycji w planie kont, są odpowiednie dla tej zasady, gdyż stanowią one zbiorcze ujęcie wielu operacji zapisanych na kontach analitycznych. Przykładem może być konto syntetyczne „Kasa”, które gromadzi wszystkie operacje związane z wpływami i wypływami gotówki, a które są szczegółowo analizowane na poziomie kont analitycznych. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest skuteczne zarządzanie informacjami finansowymi, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. IFRS) oraz polskimi przepisami prawa bilansowego. W praktyce pozwala to na uzyskanie pełnej i przejrzystej struktury finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

Osoba, która ukończyła szkołę średnią i po raz pierwszy podjęła pracę na pełny etat w oparciu o umowę o pracę, uzyska prawo do 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego po przepracowaniu

A. 1 miesiąc

B. 1 rok

C. 1 kwartał

D. 1 tydzień

Odpowiedzi "1 tygodnia", "1 kwartału" oraz "1 roku" bazują na nieprawidłowym rozumieniu przepisów dotyczących nabywania urlopów wypoczynkowych. Pracownicy nie nabywają prawa do urlopu natychmiast po podjęciu pracy, lecz proces ten jest ściśle związany z czasem przepracowanym. W przypadku odpowiedzi sugerujących 1 tydzień, mylone jest pojęcie natychmiastowego prawa do skorzystania z urlopu z jego nabywaniem, co jest kluczowym błędem. Odpowiedź z odwołaniem do 1 kwartału również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na zbyt długi okres oczekiwania na przyznanie urlopu. W praktyce, pracownik powinien mieć możliwość korzystania z przysługujących dni urlopowych zgodnie z przepracowanym czasem, co jest efektem prawidłowego zarządzania zasobami ludzkimi. Natomiast odpowiedź z odwołaniem do 1 roku sugeruje, że pracownik powinien czekać na nabycie jakiegokolwiek prawa urlopowego aż do zakończenia pełnego roku pracy, co jest niezgodne z powszechnie przyjętymi standardami. Właściwe podejście do nabywania urlopu wypoczynkowego wspiera zdrowie i dobrostan pracowników, a także sprzyja większej efektywności w pracy, co powinno być priorytetem dla każdego pracodawcy.

Pytanie 5

W firmie w ciągu miesiąca 20 pracowników wyprodukowało 280 szt. towarów. Na podstawie tych danych można obliczyć

A. zdolność produkcyjną urządzeń

B. rytmiczność wytwarzania

C. normę zużycia surowców

D. wydajność pracy

Analizując pozostałe odpowiedzi, możemy zauważyć, że rytmiczność produkcji odnosi się do regularności, z jaką produkowane są wyroby, a nie do efektywności pracy. Chociaż ważna jest analiza tego, jak często produkcja osiąga zaplanowane poziomy, nie dostarcza to informacji o wydajności poszczególnych pracowników czy zespołów. Z kolei norma zużycia materiałów dotyczy ilości surowców wymaganych do produkcji określonej liczby wyrobów, a nie bezpośrednio efektywności pracy pracowników. W kontekście podanego pytania, nie posiadamy informacji na temat zużycia materiałów, co uniemożliwia obliczenie normy. Zdolność produkcyjna maszyn odnosi się do maksymalnej liczby wyrobów, które maszyny mogą wytworzyć w danym czasie, jednakże to również nie odpowiada na pytanie o efektywność pracy ludzkiej. Typowym błędem jest mylenie wydajności pracy z innymi wskaźnikami wydajności produkcji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przemyśle ważne jest, aby rozróżniać różne wskaźniki efektywności, gdyż każdy z nich ma inne zastosowanie i wpływa na decyzje zarządcze. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych pojęć jest kluczowe dla procesu optymalizacji produkcji i osiągania przewagi konkurencyjnej na rynku.

Pytanie 6

Cena zakupu towaru to koszt zakupu

A. zwiększona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem

B. zmniejszona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem

C. zwiększona o marżę

D. zwiększona o podatek VAT

Pomniejszenie ceny nabycia towaru o koszty związane z zakupem jest koncepcją, która nie uwzględnia pełnego obrazu całkowitych wydatków związanych z pozyskaniem towaru. W rzeczywistości, aby uzyskać rzeczywistą cenę nabycia, należy brać pod uwagę nie tylko samą wartość zakupu, ale także wszystkie dodatkowe koszty, które są niezbędne do tego, aby towar stał się dostępny dla sprzedaży. Wiele firm popełnia błąd, zakładając, że cena nabycia towaru to wyłącznie cena zakupu, co prowadzi do zaniżenia kosztów i w efekcie do błędnego ustalania cen sprzedaży. Przykładem błędnego myślenia jest uznawanie podatku VAT jako kosztu obniżającego cenę nabycia. VAT jest podatkiem dochodowym, który finalnie jest przenoszony na konsumenta, a nie obniża kosztów zakupu firmy. Z kolei dodawanie marży do ceny nabycia, zamiast uwzględniania wszystkich kosztów, prowadzi do niepoprawnych kalkulacji finansowych. W kontekście dobrych praktyk księgowych, firmy powinny stosować kompleksowe podejście do kalkulacji kosztów, co pozwoli na lepsze zarządzanie finansami oraz zrozumienie rentowności poszczególnych produktów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji biznesowych i poważnych strat finansowych.

Pytanie 7

Hurtownia nabyła 600 sztuk produktów po cenie netto wynoszącej 23,00 zł/szt. Oblicz całkowitą wartość zakupionych towarów w rzeczywistej cenie nabycia, uwzględniając: – przyznany rabat w wysokości 10% wartości netto, – koszty transportu netto na poziomie 1 200,00 zł, – wydatki na ubezpieczenie transportu, które wyniosły 300,00 zł.

A. 13 800,00 zł

B. 12 420,00 zł

C. 13 620,00 zł

D. 13 920,00 zł

Wiele osób może skupić się na podstawowej wartości zakupu, pomijając istotne elementy wpływające na ostateczną wartość nabycia. Na przykład, nie uwzględniając rabatu, można by obliczyć jedynie sumę 13 800,00 zł, co jest wartością brutto przed uwzględnieniem rabatu. Niektóre opcje odpowiedzi mogą wynikać z pomyłki w dodawaniu kosztów transportu i ubezpieczenia, na przykład można błędnie dodać te koszty do pierwotnej kwoty bez uwzględnienia rabatu, co prowadzi do wyższych wartości, jak 13 620,00 zł. Często zdarza się też, że użytkownicy mogą nie zrozumieć, że rabat powinien być odjęty od wartości zakupu netto, a nie traktowany jako dodatkowy koszt. Inny typowy błąd myślowy to pominięcie kosztów transportu i ubezpieczenia, co prowadzi do pomyłki w obliczeniach i zamknięcia się na niepełny obraz rzeczywistych wydatków. W kontekście rachunkowości, dokładne obliczenia i uwzględnianie wszystkich związanych kosztów są kluczowe dla określenia rzeczywistej wartości nabycia, co jest zgodne z zasadami rzetelności finansowej oraz dobrymi praktykami w zakresie zarządzania kosztami. Właściwe podejście do tego typu problemów jest niezbędne w codziennej pracy specjalistów z zakresu finansów, logistyki oraz zarządzania przedsiębiorstwami.

Pytanie 8

Zapis chronologiczny zdarzeń gospodarczych odbywa się

A. w zestawieniu obrotów i sald

B. na kontach księgi głównej

C. w dzienniku księgowym

D. na kontach ksiąg pomocniczych

Zarządzanie ewidencją operacji gospodarczych to skomplikowany proces, który powinno się prowadzić według określonych zasad. Obieg informacji w firmie polega na tym, że je rejestrujemy i przetwarzamy, a to wymaga odpowiednich dokumentów. Niektórzy mogą myśleć, że ewidencja odbywa się w zestawieniu obrotów i sald, ale to nie jest prawda, bo to narzędzie pomocnicze, które tylko podsumowuje dane z księgi głównej. Przypisanie ewidencji do kont księgi głównej może być mylące, bo konta te gromadzą dane z dziennika, a nie rejestrują je bezpośrednio. Konta pomocnicze są używane do szczegółowego śledzenia aktywów, pasywów czy przychodów, ale one też nie są miejscem do pierwotnego zapisu. Typowy błąd to myślenie, że różne narzędzia księgowe działają niezależnie, podczas gdy w rzeczywistości są one ze sobą powiązane i działają w określonym porządku. Dobre podejście do ewidencji operacji gospodarczych wymaga zrozumienia tego porządku i umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy w zarządzaniu finansami firmy.

Pytanie 9

Wyróżnia się analizę ze względu na częstotliwość przeprowadzania analizy ekonomicznej

A. okresową, ogólną, funkcjonalną

B. doraźną, okresową, ciągłą

C. funkcjonalną, kompleksową, decyzyjną

D. ogólną, szczegółową, kompleksową

Analiza ekonomiczna, w zależności od częstotliwości przeprowadzania, wyróżnia trzy kluczowe typy: doraźną, okresową i ciągłą. Analiza doraźna jest stosowana w sytuacjach kryzysowych lub w odpowiedzi na konkretne zdarzenia, co pozwala na szybką reakcję na zmieniające się warunki rynkowe. Z kolei analiza okresowa, realizowana w ustalonych odstępach czasu, umożliwia monitorowanie długoterminowych trendów i wyników, co jest fundamentalne dla wielu organizacji planujących swoje działania. Analiza ciągła jest najbardziej dynamiczna, skupiająca się na bieżących danych, co pozwala na natychmiastową adaptację do zmian w otoczeniu. Przykładem zastosowania tych analiz mogą być przedsiębiorstwa, które chcą szybko dostosować swoje strategie marketingowe do zmieniających się preferencji klientów, co wymaga elastyczności i gotowości do wprowadzania zmian na podstawie bieżących danych rynkowych. W praktyce, organizacje stosują różne narzędzia analityczne, takie jak analizy SWOT czy PESTEL, aby dostosować swoją strategię do wyników analiz doraźnych, okresowych i ciągłych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu strategicznym.

Pytanie 10

Jakim kanałem dystrybucji posługują się producenci artykułów konsumpcyjnych do przemieszczania swoich towarów?

A. Przedsiębiorstwo usługowe - franczyzobiorca - klient

B. Producent - franczyzobiorca - użytkownik - agent

C. Przedsiębiorstwo handlowe - detalista - producent

D. Producent - hurtownik - detalista - konsument

Odpowiedź "Producent - hurtownik - detalista - konsument" jest poprawna, ponieważ opisuje standardowy kanał dystrybucji, który jest powszechnie stosowany w sprzedaży produktów konsumpcyjnych. W tym modelu producent wytwarza towar, który następnie trafia do hurtownika, który kupuje go w dużych ilościach, aby następnie sprzedać detalistom. Detaliści sprzedają produkty bezpośrednio konsumentom. Taki układ umożliwia efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację logistyki, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Przykładem mogą być ogólnodostępne artykuły spożywcze, które są produkowane przez różne firmy, a następnie dystrybuowane przez hurtownie do supermarketów, gdzie klienci mogą je nabywać. Taki kanał dystrybucji jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zwracają uwagę na efektywność, dostępność i zadowolenie klienta.

Pytanie 11

Grupa lekarzy postanowiła utworzyć firmę. Wszyscy mają prawo do wykonywania zawodu. Nikt z nich nie pragnie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania firmy wynikłe z działalności pozostałych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki handlowej powinni zarejestrować?

A. Z ograniczoną odpowiedzialnością

B. Akcyjną

C. Partnerską

D. Komandytowo - akcyjną

Wybór formy spółki w kontekście współpracy lekarzy wymaga odpowiedniego zrozumienia różnic między dostępnymi opcjami prawnymi. Spółka akcyjna, chociaż popularna w przypadku większych przedsięwzięć, nie jest odpowiednia dla małej grupy lekarzy, którzy chcą współpracować w ramach wolnych zawodów. W tej formie, odpowiedzialność za działania spółki jest rozproszona, ale wymaga skomplikowanej struktury zarządzania oraz znacznych nakładów finansowych na kapitał zakładowy, co w przypadku lekarzy może być nieefektywne i nieadekwatne do ich potrzeb. Spółka komandytowo-akcyjna z kolei, gdyż łączy elementy spółki osobowej i kapitałowej, również nie zapewnia pożądanej elastyczności i ochrony odpowiedzialności dla wszystkich wspólników w kontekście wolnego zawodu. Z kolei spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, chociaż oferuje ochronę przed odpowiedzialnością osobistą, może nie spełniać specyficznych wymogów dotyczących odpowiedzialności zawodowej, które są kluczowe dla lekarzy. W praktyce, lekarze często kierują się obawami przed odpowiedzialnością za błędy innych, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich form prawnych. Przykładem jest sytuacja, w której lekarze decydują się na spółkę z o.o., ignorując fakt, że nie zapewnia ona kluczowej dla ich zawodu struktury odpowiedzialności, jaką oferuje spółka partnerska.

Pytanie 12

Która sekcja biznesplanu zawiera dane na temat firm funkcjonujących w danej branży oraz ich polityki cenowej?

A. Plan strukturalny

B. Analiza rynku

C. Opis przedsiębiorstwa

D. Charakterystyka przedsięwzięcia

Odpowiedzi, które wskazują na inne sekcje biznesplanu, błędnie interpretują role poszczególnych elementów tego dokumentu. Charakterystyka firmy koncentruje się na wewnętrznych aspektach działalności przedsiębiorstwa, takich jak misja, wizja oraz struktura organizacyjna. Obejmuje informacje o tym, co firma oferuje, ale nie dostarcza szczegółowych danych o otoczeniu rynkowym ani o konkurencji. Plan organizacyjny ma na celu przedstawienie struktury zarządzania oraz ról w zespole, a zatem nie odnosi się bezpośrednio do analizy rynku ani polityki cenowej. Z kolei opis przedsięwzięcia koncentruje się na szczegółach oferowanych produktów lub usług, ale także pomija kluczowe informacje dotyczące działań konkurencji i ich strategii cenowej. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględniają zewnętrznych zmiennych, które mają istotny wpływ na sukces biznesu. Ignorowanie analizy rynku ogranicza zrozumienie dynamiki konkurencyjnej oraz może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, co jest czynnikiem ryzyka dla każdego przedsiębiorstwa. Z tego względu, kluczowe jest, aby każdy biznesplan zawierał szczegółową analizę rynku, pozwalającą na świadome podejmowanie decyzji dotyczących polityki cenowej oraz strategii działania na rynku.

Pytanie 13

Co jest tematem analizy finansowej?

A. rentowność majątku

B. wydajność pracy

C. struktura zatrudnienia

D. struktura produkcji

Analiza finansowa jest złożonym procesem, podczas którego istotne jest zrozumienie różnych wskaźników i ich zastosowań. Wskazanie struktury zatrudnienia jako przedmiotu analizy finansowej jest mylące. Struktura zatrudnienia odnosi się do rozkładu pracowników w firmie, ich kwalifikacji oraz wydajności, co ma znaczenie w kontekście zarządzania zasobami ludzkimi, ale nie jest bezpośrednio związane z analizą finansową. Podobnie, struktura produkcji, mimo że istotna dla efektywności operacyjnej, koncentruje się na procesach produkcyjnych i nie dostarcza pełnego obrazu kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Wydajność pracy również nie jest kluczowym wskaźnikiem analizy finansowej, ponieważ odnosi się głównie do efektywności pracowników w realizacji zadań, a nie do analizy wyników finansowych. Przykładowo, przedsiębiorstwo może mieć wysoką wydajność pracy, ale niską rentowność, co wskazuje na nieefektywne zarządzanie kosztami. Dlatego kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej jest rentowność majątku, który dostarcza informacji na temat efektywności wykorzystania wszystkich aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysków. Ostatecznie, nieprawidłowe podejście do analizy finansowej poprzez skupienie się na elementach niezwiązanych z rentownością może prowadzić do mylnych wniosków i błędnych decyzji zarządczych.

Pytanie 14

Plan tygodniowy dotyczący terminów oraz spotkań z kontrahentami firmy klasyfikuje się jako plany

A. taktyczne

B. rzeczowe

C. strategiczne

D. operacyjne

Tygodniowy plan spotkań z kontrahentami firmy to naprawdę plan operacyjny. Czemu? Bo skupia się na codziennych sprawach, które pomagają w osiąganiu długoterminowych celów firmy. Działa tu zasada, że plany operacyjne to te krótkoterminowe i bardziej szczegółowe, które pokazują, jak zrealizować konkretne zadania w ramach większych strategii. Przykłady to chociażby harmonogramy spotkań czy organizacja działań marketingowych. Dobrze zaplanowane operacje to klucz do sukcesu i pozwalają firmom lepiej dostosować się do zmieniającego się rynku. Spotkania z kontrahentami są szczególnie ważne, bo pomagają utrzymać dobre relacje, co jest istotne dla długofalowego działania firmy.

Pytanie 15

W ciągu pierwszej zmiany pracownicy wytworzyli 130 sztuk produktów gotowych, w drugiej zmianie 120 sztuk, a w trzeciej 100 sztuk. Kontrola jakości ujawniła, że 6% całkowitej produkcji dnia nie spełnia norm jakościowych. To oznacza, że

A. 329 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

B. łącznie 150 sztuk produktów gotowych posiada wysoką jakość

C. jedynie 15 sztuk produktów gotowych ma dobrą jakość

D. 21 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że często pojawiają się nieporozumienia związane z obliczeniami procentowymi oraz interpretacją danych. W przypadkach, gdy wskazywana jest liczba 15 sztuk, błąd wynika z niewłaściwego obliczenia procentu jakości, co prowadzi do zaniżenia liczby wyrobów spełniających normy. 150 sztuk to liczba całkowita wyprodukowanych wyrobów, jednak nie uwzględnia ona żadnych strat jakościowych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania jakością. Warto również podkreślić, że liczba 329 sztuk nie tylko jest błędna, ale także sugeruje brak zrozumienia wewnętrznych procesów produkcji oraz zasadności procentowych strat. Dane mogą wywoływać wrażenie wysokiej liczby wadliwych wyrobów, co może być mylące. Typowy błąd w myśleniu polega na pomijaniu całkowitej produkcji i błędnym rozumieniu danych procentowych. W praktyce, aby zrozumieć systemy jakości, warto zapoznać się z dokumentami standardów jakości, które określają, jak należy postępować w przypadku identyfikacji wadliwych produktów oraz jak efektywnie wdrażać procedury poprawy jakości.

Pytanie 16

Organizacją, która nie dąży do osiągania zysku w swojej działalności, a działa na zasadach non-profit, jest

A. spółka komandytowa

B. spółka partnerska

C. spółdzielnia

D. stowarzyszenie

Spółdzielnia, spółka partnerska i spółka komandytowa to formy organizacji, które różnią się zasadniczo od stowarzyszeń pod względem celu działalności oraz struktury prawnej. Spółdzielnia jest organizacją, która działa na rzecz swoich członków, często dążąc do wzrostu zysków, które są dzielone między członków, co wyklucza ją z kategorii organizacji non-profit. Celem spółdzielni jest nie tylko wspieranie lokalnych społeczności, ale także zaspokajanie potrzeb ekonomicznych, co implikuje dążenie do zysków. Spółka partnerska oraz spółka komandytowa to formy prawne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, które również mają na celu generowanie zysków dla swoich właścicieli lub partnerów. Błędne zrozumienie różnicy między organizacjami non-profit a tymi nastawionymi na zysk może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich funkcji i celów. Kluczowym błędem jest postrzeganie wszystkich form organizacji jako równoważnych, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście planowania działalności prospołecznej czy charytatywnej. Warto zwrócić uwagę na definicje i regulacje prawne dotyczące każdej z tych form, aby skutecznie angażować się w działalność non-profit oraz zrozumieć ich specyfikę i ograniczenia.

Pytanie 17

Klient nabył produkty o łącznej kwocie 240,00 zł. Jaką kwotę stanowią te zakupy w euro, jeśli w chwili płatności średni kurs euro wynosił 4,00 zł?

A. 960,00 euro

B. 60,00 euro

C. 40,00 euro

D. 9 600,00 euro

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, czyli 60,00 euro, jest jak najbardziej poprawna. Żeby zamienić wartość zakupów z złotych na euro, trzeba po prostu podzielić całkowitą sumę zakupów przez kurs euro. Mamy tutaj 240,00 zł, a średni kurs wynosi 4,00 zł za euro. Więc jak to liczymy? 240,00 zł dzielimy przez 4,00 zł za euro i wychodzi nam 60,00 euro. To całkiem prosta sprawa, ale w handlu międzynarodowym znajomość takich przeliczeń to podstawa. Dobrze jest też śledzić kursy walut, bo mogą się one zmieniać. Moim zdaniem, ta wiedza jest istotna, zwłaszcza jak planujesz zakupy w zagranicznych sklepach online. Dzięki temu lepiej porównasz ceny i będziesz wiedział, na co zwracać uwagę.

Pytanie 18

Jakie środki gaśnicze należy zastosować do likwidacji pożaru w archiwum zakładowym?

A. gaśnicy pianowej

B. gaśnicy płynnej

C. hydronetki z wodą

D. gaśnicy proszkowej

Gaśnica płynowa to nie najlepszy wybór, jeśli chodzi o archiwum. Ona jest raczej do gaszenia pożarów cieczy palnych, jak oleje czy benzen, które w archiwum raczej się nie zdarzają. Użycie jej mogłoby spowodować, że ogień rozprzestrzeniłby się na inne łatwopalne materiały, czyli głównie na papier czy tekturę, co by była duża katastrofa przy ochronie dokumentów. Gaśnica pianowa też nie jest zbyt dobra, bo ona jest skuteczna w gaszeniu cieczy, ale przy materiałach stałych, jak papier, może być mało efektywna. Te piany mogą też wnikać w papier, co szkodzi dokumentom. A hydronetki z wodą? To już całkiem zły pomysł, bo woda może zniszczyć dokumenty, a przy pożarach, które mogą wyniknąć z reakcji chemicznych, w ogóle nie zadziała. Jak się użyje złego rodzaju gaśnicy, to tylko zwiększa się ryzyko pożaru i niebezpieczeństwo dla ludzi oraz mienia.

Pytanie 19

Koszty związane z wytworzeniem 80 sztuk wyrobów gotowych oraz 40 sztuk produktów w trakcie przerobu, które są w 50% ukończone, wynoszą 2 000 zł. Jak obliczyć jednostkowy techniczny koszt wyprodukowania jednego wyrobu gotowego?

A. 19,00 zł

B. 16,67 zł

C. 20,00 zł

D. 25,53 zł

Wyliczenie jednostkowego technicznego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego wymaga uwzględnienia zarówno kosztów wyrobów gotowych, jak i produktów niezakończonych. W przedstawionym przypadku 80 szt. wyrobów gotowych oraz 40 szt. produktów niezakończonych w 50% oznacza, że w przeliczeniu na pełne jednostki, mamy w sumie 80 + (40 * 0,5) = 100 jednostek. Całkowity koszt wyniósł 2 000 zł, co daje jednostkowy koszt wytworzenia równy 2 000 zł / 100 = 20 zł. Zastosowanie takiego podejścia jest zgodne z normą IFRS, w której koszty wytworzenia są alokowane na podstawie rzeczywistego użycia zasobów. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją, gdzie precyzyjne określenie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla kalkulacji cen i analizy rentowności. W praktyce, stosowanie metodologii ukierunkowanej na koszt jednostkowy pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji zarządczych oraz w opracowywaniu bardziej efektywnych rozwiązań produkcyjnych.

Pytanie 20

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące kwalifikacji menedżerskich, organizacji strukturalnej oraz polityki wynagrodzeń i zasobów ludzkich przedsiębiorstwa?

A. Charakterystyka przedsiębiorstwa

B. Plan i harmonogram przedsięwzięcia

C. Zarządzanie i pracownicy

D. Opis przedsięwzięcia

Zarządzanie i pracownicy to istotna część biznesplanu, a wybór innych sekcji, takich jak opis przedsięwzięcia, plan i harmonogram przedsięwzięcia oraz charakterystyka przedsiębiorstwa, może prowadzić do nieporozumień na temat ich roli w kontekście zarządzania zasobami ludzkimi. Opis przedsięwzięcia koncentruje się na przedstawieniu celu i misji firmy, co, mimo że istotne, nie obejmuje szczegółowych informacji na temat kadry zarządzającej ani polityki personalnej. Plan i harmonogram przedsięwzięcia służą do określenia działań operacyjnych oraz kamieni milowych, ale nie zawierają informacji o tym, kto będzie odpowiedzialny za ich realizację oraz jakie są kwalifikacje tych osób. Charakterystyka przedsiębiorstwa tworzy kontekst dla zrozumienia funkcjonowania firmy jako całości, ale również nie dostarcza informacji na temat struktury organizacyjnej ani polityki płacowej. Wybór tych opcji zamiast "Zarządzania i pracowników" może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywa kadra kierownicza w sukcesie przedsiębiorstwa. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna polityka zarządzania zasobami ludzkimi jest fundamentem dla rozwoju organizacji i wpływa na jej zdolność do adaptacji oraz innowacji.

Pytanie 21

Podmiot gospodarczy prowadzący pełną księgowość ma obowiązek przechowywać swoje księgi oraz dokumenty z nimi związane przez czas

A. dwóch lat

B. pięciu lat

C. jednego roku

D. trzech lat

Terminy przechowywania dokumentacji księgowej są regulowane przez przepisy prawa, w tym Ustawę o rachunkowości. Odpowiedzi takie jak "trzech lat", "dwóch lat" czy "jednego roku" są błędne, ponieważ nie uwzględniają wymogów dotyczących pełnej rachunkowości. Wiele osób może myśleć, że krótszy okres przechowywania dokumentów jest wystarczający, co wynika z ogólnego przekonania o prostocie obiegu dokumentów w firmach. Tego rodzaju uproszczenie prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ standardy rachunkowości wymagają, aby wszystkie operacje gospodarcze były odpowiednio udokumentowane przez co najmniej pięć lat. W praktyce, wiele firm boryka się z problemami podczas kontroli skarbowych, gdyż brak niezbędnej dokumentacji może skutkować weryfikacją danych, a nawet nałożeniem kar finansowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie dokumentów przez krótszy czas jest nie tylko sprzeczne z przepisami, ale także może narazić przedsiębiorstwo na poważne konsekwencje. Dobrym przykładem stosowania tej zasady jest fakt, że w przypadku audytów zewnętrznych, firmy muszą być w stanie przedstawić kompletną dokumentację za ostatnie pięć lat, aby wykazać zgodność z przepisami oraz dobry stan finansów. Właściwe zarządzanie dokumentacją jest zatem istotnym elementem działalności gospodarczej, a jego niedoszacowanie może prowadzić do poważnych problemów prawnych oraz finansowych.

Pytanie 22

Przedsiębiorca nabył towar o wartości 800 euro od zagranicznego dostawcy, korzystając z odroczonego terminu płatności. W dniu zakupu kurs euro wynosił 4,20 zł, a w dniu spłaty zobowiązania 4,40 zł. Co to oznacza?

A. ujemną różnicę kursową w wysokości 160 zł

B. ujemną różnicę kursową w wysokości 16 zł

C. dodatnią różnicę kursową w wysokości 160 zł

D. dodatnią różnicę kursową w wysokości 16 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, występuje niepełne zrozumienie mechanizmów, które rządzą różnicami kursowymi. Na przykład, twierdzenie o dodatniej różnicy kursowej jest mylne, ponieważ w tej sytuacji przedsiębiorca nie zyskał na zmianie kursu, a wręcz przeciwnie, poniósł dodatkowe koszty. Warto zauważyć, że dodatnia różnica kursowa powstaje, gdy wartość kursowa waluty w momencie regulowania zobowiązania jest niższa niż w momencie zakupu, co prowadziłoby do korzyści finansowej dla przedsiębiorcy. W omawianym przypadku kurs wzrósł, co skutkuje dodatkowymi wydatkami. Ponadto, mnożenie wartości w euro przez kurs w dniu zakupu i regulacji jest kluczowe dla właściwego obliczenia różnicy kursowej. Często w praktyce księgowej błędem jest niedostateczna znajomość kursów walutowych oraz ich wpływu na transakcje, co może prowadzić do nieprawidłowych zapisów w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby przedsiębiorcy mieli świadomość, jak zmiany w kursach walutowych mogą wpływać na ich zobowiązania oraz przychody, a także jak prawidłowo ujmować różnice kursowe zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości. Takie rozumienie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz minimalizacji ryzyka finansowego związanego z wahaniami kursów walutowych.

Pytanie 23

Kierownik, który daje swoim podwładnym całkowitą swobodę w podejmowaniu decyzji, przyjmuje jaki styl zarządzania?

A. autokratyczny

B. liberalny

C. demokratyczny

D. patronalny

Styl autokratyczny polega na ścisłym kontrolowaniu podwładnych przez kierownika, który podejmuje wszystkie decyzje samodzielnie, bez angażowania zespołu. Taka forma zarządzania najczęściej skutkuje niskim zaangażowaniem pracowników oraz obniżoną kreatywnością, ponieważ pracownicy nie mają możliwości wniesienia swoich pomysłów. Z kolei styl patronalny wiąże się z paternalizmem, w którym kierownik podejmuje decyzje na podstawie swojego doświadczenia, ale niekoniecznie angażuje zespół w proces decyzyjny. Może to prowadzić do sytuacji, w której pracownicy czują się niedoceniani i zniechęceni, co w dłuższej perspektywie wpływa negatywnie na kulturę organizacyjną. Styl demokratyczny, chociaż zakłada współpracę i zaangażowanie podwładnych w podejmowanie decyzji, nie daje im tak dużej swobody jak styl liberalny. W stylu demokratycznym kierownik ułatwia proces dyskusji i zbiera opinie, ale ostateczna decyzja często nadal leży w jego gestii. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że każdy styl zarządzania, który angażuje pracowników, jest równy stylowi liberalnemu, co jest błędem. Zrozumienie różnic między tymi stylami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i budowania efektywnych zespołów.

Pytanie 24

W firmie, w której wprowadza się 40-godzinny tydzień pracy, zatrudnionych jest 10 pracowników produkcji, w tym 6 na pełny etat oraz 4 na pół etatu. Jeśli norma wydajności dla każdego pracownika wynosi 15 sztuk produktów na godzinę, to przewidywana ilość produkcji w miesiącu z 22 dniami roboczymi będzie wynosić

A. 3 300 sztuk

B. 21 120 sztuk

C. 26 400 sztuk

D. 2 640 sztuk

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach i rozumieniu mechanizmów produkcyjnych. Często błędne podejście polega na zignorowaniu różnic w wymiarze czasu pracy w przypadku pracowników zatrudnionych na pół etatu. To prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Przykładowo, niektórzy mogą próbować policzyć wydajność zakładając, że wszyscy pracownicy pracują w tym samym wymiarze godzin, co prowadzi do błędnych wniosków. Dodatkowo, nie uwzględnienie normy wydajności, która w tym przypadku wynosi 15 sztuk na godzinę, skutkuje pomijaniem kluczowego elementu kalkulacji. Niezrozumienie, jak ważne jest uwzględnienie dni roboczych oraz sposobu ich przeliczenia na godziny pracy, to kolejny istotny problem. W kontekście produkcji ważne jest również zrozumienie, że każdy pracownik wnosi różny wkład w zależności od etatu, co powinno być fundamentem wszelkich analiz wydajności. Analizując planowanie produkcji, przedsiębiorstwa powinny stosować metody, które uwzględniają różnorodność zatrudnienia oraz rzeczywiste możliwości pracowników, aby unikać błędów w prognozowaniu i optymalizacji procesów.

Pytanie 25

Jaką wartość ma norma zużycia materiału, jeśli firma produkcyjna w ciągu roku wykorzystała 150 000 kg surowca i wyprodukowała 6 000 sztuk gotowych wyrobów?

A. 25 kg/szt.

B. 25 szt./kg

C. 30 kg/szt.

D. 0,04 szt./kg

Pojęcia zawarte w odpowiedziach, które nie są prawidłowe, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania norm zużycia materiałów. Odpowiedź 30 kg/szt. wskazuje na zbyt wysoką wartość, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących efektywności wykorzystania surowców. Takie obliczenia mogą powstać w wyniku nieprawidłowego zrozumienia relacji między zużyciem materiału a wyprodukowanymi sztukami. Z kolei odpowiedź 0,04 szt./kg sugeruje, że na każdy kilogram materiału przypada bardzo mała liczba wyrobów, co również wskazuje na nieodpowiednią interpretację danych. Ta koncepcja jest szczególnie myląca, ponieważ w przemyśle należy dążyć do jak najefektywniejszego wykorzystania materiałów. Ostatecznie, odpowiedź 25 szt./kg jest niepoprawna, ponieważ sugeruje odwrotną relację i oznaczałaby, że na każdy kilogram materiału przypada znacznie większa liczba wyrobów, co nie jest zgodne z danymi. Typowym błędem w takich przypadkach jest zrozumienie, że normy zużycia materiałów mają na celu określenie ilości surowców potrzebnych do wyprodukowania jednostkowego wyrobu, a nie odwrotnie. Aby uniknąć tych pułapek, warto przyłożyć większą wagę do analizy danych oraz ich kontekstu w procesach produkcyjnych.

Pytanie 26

Która z opłat na ubezpieczenie społeczne pracownika spoczywa wyłącznie na pracodawcy?

A. Wypadkowa

B. Chorobowa

C. Rentowa

D. Emerytalna

Wybór składek emerytalnej, chorobowej lub rentowej jako obciążających wyłącznie pracodawcę jest błędny, ponieważ wszystkie te składki są współfinansowane zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika. Składka emerytalna, płacona na przyszłe świadczenia emerytalne, dzieli się pomiędzy pracodawcę i pracownika w równych częściach. Warto pamiętać, że składka ta ma na celu zabezpieczenie finansowe pracowników na czas emerytury, co jest zgodne z ideą ubezpieczeń społecznych. Składka chorobowa, która zapewnia wynagrodzenie w przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby, również jest współfinansowana, a pracodawca odprowadza część jej wartości do ZUS, podczas gdy pracownik jest zobowiązany do odprowadzania drugiej części. Podobnie jest w przypadku składki rentowej, która ma na celu zabezpieczenie pracowników na wypadek trwałej niezdolności do pracy. Właściwe zrozumienie podziału składek ubezpieczenia społecznego jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami i przestrzegania prawa pracy, a także dla planowania finansowego w firmie. Często popełnianym błędem jest przypisanie pełnej odpowiedzialności za te składki tylko pracodawcy, co nie odzwierciedla rzeczywistej struktury finansowania zabezpieczeń społecznych.

Pytanie 27

Zasoby majątkowe przedsiębiorstwa są klasyfikowane do bilansu według zasady

A. wzrastającej płynności

B. malejącej wymagalności

C. malejącej użyteczności

D. wzrastającej wartości

Odpowiedź "wzrastającej płynności" jest poprawna, ponieważ zasoby majątkowe jednostki gospodarczej w bilansie są klasyfikowane według ich płynności, co oznacza, że elementy o najwyższej płynności, takie jak środki pieniężne, są ujęte na górze bilansu, a mniej płynne aktywa, takie jak nieruchomości czy maszyny, znajdują się poniżej. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na ułatwieniu analizy finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ inwestorzy i kredytodawcy mogą szybko ocenić, jak łatwo firma może przekształcić swoje aktywa w gotówkę. Ponadto, zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą nacisk na rzetelność i przejrzystość informacji finansowych. Klasyfikacja według płynności jest szczególnie ważna w kontekście zarządzania płynnością finansową, co umożliwia przedsiębiorstwom lepsze planowanie swoich operacji i kontrolowanie ryzyka finansowego.

Pytanie 28

Firma zaciągnęła roczny kredyt bankowy na kwotę 40 000 zł. Oprocentowanie wynosi 24% w skali roku. Jakie będą koszty odsetek od kredytu w pierwszym miesiącu?

A. 800 zł

B. 450 zł

C. 960 zł

D. 120 zł

Wielu ludzi może mieć trudności z poprawnym obliczeniem odsetek od kredytu, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przypadku podanych odpowiedzi, 960 zł, 450 zł i 120 zł nie są poprawnymi wartościami odsetek, co wynika z błędnego zrozumienia mechanizmu obliczania odsetek. Na przykład, odpowiedź 960 zł może pochodzić z błędnego przyjęcia, że odsetki oblicza się na podstawie oprocentowania rocznego bez uwzględnienia czasu, co jest typowym błędem myślowym. W przypadku 450 zł, można założyć, że osoba obliczająca je pomyliła procenty z kwotą, co zdarza się często osobom, które nie mają doświadczenia w finansach. Z kolei odpowiedź 120 zł sugeruje, że ktoś obliczył kwotę odsetek na podstawie zaniżonego oprocentowania lub zbyt krótkiego czasu. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu finansowym oraz ocenie kosztów kredytów. Właściwe obliczenie odsetek jest kluczowe, aby uniknąć pułapek finansowych oraz nieprzewidzianych wydatków, które mogą negatywnie wpłynąć na płynność finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Wskaźnik rotacji należności w firmie handlowej ARTBIS w pierwszym kwartale bieżącego roku wyniósł 16 dni, co sugeruje, że

A. średni czas inkasa należności wyniósł 16 dni

B. dostępne zapasy towarów wystarczyły średnio na 16 dni

C. przeciętnie co 16 dni następuje wymiana zapasów towarów

D. średnio co 16 dni realizowane są sprzedaże towarów

No więc, dobra odpowiedź pokazuje, że średni czas inkasa należności to 16 dni. To znaczy, że firma ARTBIS potrzebuje przeciętnie 16 dni, żeby ściągnąć pieniądze od klientów po sprzedaży. W praktyce to fajnie, bo to znaczy, że firma umie zarządzać swoimi należnościami, a to jest mega ważne dla zachowania płynności finansowej. Krótszy czas inkasa to lepsze zarządzanie kapitałem, a to jest zgodne z dobrymi praktykami finansowymi. Firmy często korzystają z różnych metod, jak na przykład analiza kredytowa klientów czy monitoring płatności, żeby skrócić ten czas. Jest też coś takiego, że w branży handlowej standardem jest, żeby nie przekraczać 30 dni na inkaso, bo to pozwala utrzymać firmę w dobrej kondycji i zmniejsza ryzyko nieterminowych płatności. Dobre zarządzanie należnościami także wpływa na relacje z klientami, bo dzięki temu można lepiej dopasować warunki sprzedaży do ich sytuacji finansowej.

Pytanie 30

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością organem odpowiedzialnym za zarządzanie majątkiem spółki, prowadzenie spraw oraz reprezentowanie jej na zewnątrz jest

A. Komisja rewizyjna

B. Rada nadzorcza

C. Zarząd spółki

D. Zgromadzenie wspólników

Rada nadzorcza, zgromadzenie wspólników oraz komisja rewizyjna to organy, które pełnią różne funkcje w strukturze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ale nie są odpowiedzialne za codzienne zarządzanie majątkiem spółki ani jej reprezentację. Rada nadzorcza sprawuje funkcje kontrolne, monitorując działalność zarządu, ale nie podejmuje decyzji dotyczących bieżącego funkcjonowania spółki. Często myli się te dwa organy, myśląc, że rada nadzorcza ma prawo do zarządzania spółką. Z kolei zgromadzenie wspólników jest organem decyzyjnym, który podejmuje istotne dla spółki decyzje, takie jak zmiany w statucie czy zatwierdzanie sprawozdań finansowych, ale również nie zajmuje się codziennym zarządzaniem. Komisja rewizyjna, z kolei, ma na celu kontrolę finansową oraz audyt wewnętrzny, co odróżnia ją od funkcji zarządu. W praktyce może to prowadzić do nieporozumień, gdzie osoby nieuwzględniające struktury organy sądzą, że wszystkie te organy zarządzają spółką na równo z zarządem. Warto zatem zrozumieć, jak te różne organy współdziałają i jakie mają kompetencje, aby uniknąć błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania w spółkach.

Pytanie 31

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Kondycją finansową przedsiębiorstwa

B. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach

C. Funkcjonowaniem instytucji publicznych

D. Działaniem całego systemu gospodarczego

Analiza makroekonomiczna koncentruje się na badaniu i ocenie zjawisk, wskaźników oraz trendów, które wpływają na całą gospodarkę, a nie tylko na poszczególne przedsiębiorstwa. Obejmuje takie aspekty jak produkt krajowy brutto (PKB), stopa wzrostu gospodarczego, inflacja, bezrobocie, oraz bilans handlowy. Przykłady zastosowania analizy makroekonomicznej obejmują opracowywanie polityki gospodarczej przez rządy, prognozowanie cykli koniunkturalnych przez analityków oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych przez przedsiębiorstwa. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie econometrics, gdzie modele makroekonomiczne pomagają w zrozumieniu, jak różne sektory gospodarki współdziałają. Dzięki analizie makroekonomicznej można także monitorować skutki polityki monetarnej, co jest kluczowe dla zarządzania inflacją oraz stóp procentowych, co na przykład wpływa na decyzje inwestycyjne banków oraz innych instytucji finansowych.

Pytanie 32

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 25 maja 2017 r.

B. 20 maja 2017 r.

C. 10 maja 2017 r.

D. 15 maja 2017 r.

Niektóre z pozostałych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak prowadzą do błędnych wniosków związanych z obowiązującymi terminami składania deklaracji do ZUS. Udzielenie odpowiedzi 10 maja 2017 r. jest błędne, ponieważ nie jest to termin na składanie deklaracji, lecz w rzeczywistości zbyt wczesna data. Pracodawcy mają obowiązek dostarczyć raporty po zakończeniu okresu rozliczeniowego, co oznacza, że dane za miesiąc kwiecień muszą być zbierane i zestawiane dopiero po jego zakończeniu, co wyklucza możliwość złożenia dokumentów tak szybko. Odpowiedź 20 maja 2017 r. przekracza ostateczny termin, co wiąże się z ryzykiem nałożenia kar za nieterminowe złożenie deklaracji. Podobnie, 25 maja 2017 r. jest również po terminie, a takie opóźnienia mogą skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także problemami z prawidłowym rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie terminów składania deklaracji jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w obiegu dokumentów oraz negatywnie wpływać na relacje z instytucjami państwowymi. Dbałość o terminowość i rzetelność składanych dokumentów to kluczowe elementy odpowiedzialnego zarządzania kadrami w każdym zakładzie pracy.

Pytanie 33

Praca przez 8 godzin w miejscu o złym oświetleniu może prowadzić do

A. obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego oraz bólu głowy

B. omdlenia oraz utraty wzroku

C. łzawienia oraz zaczerwienienia spojówek

D. obciążenia psychicznego oraz omdlenia

Jak się pracuje przez 8 godzin w kiepsko oświetlonym miejscu, to można się nabawić różnych problemów ze wzrokiem, jak łzawienie czy zaczerwienienie oczu. Dlatego ważne jest, żeby mieć dobre światło w miejscu pracy, bo to wpływa na komfort i zdrowie naszych oczu. Według normy PN-EN 12464-1, powinno być odpowiednie oświetlenie, żeby zminimalizować ryzyko męczenia wzroku. Weźmy na przykład pracę przed komputerem – złe światło może naprawdę zmęczyć oczy. Fajnie jest korzystać z naturalnego światła, jeśli to możliwe, i dodawać inne źródła światła, które nie rażą. Warto też robić regularne przerwy, żeby dać odpocząć oczom, a okulary z filtrem niebieskiego światła mogą okazać się pomocne. Nie zapominajmy o tym, jak ważne jest, żeby nasze stanowisko pracy było odpowiednio ustawione i dostosowane do naszych potrzeb, bo to ma duże znaczenie dla zdrowia oczu.

Pytanie 34

Gdy w miejscu pracy występuje uciążliwy hałas generowany przez maszyny i urządzenia, to pracownik, aby chronić się przed jego negatywnym oddziaływaniem, powinien zostać wyposażony

A. w osłony siatkowe

B. w nauszniki

C. w okulary ochronne

D. w rękawice

Zarówno okulary ochronne, rękawice, jak i osłony siatkowe pełnią istotne funkcje ochronne w różnych kontekstach, jednak nie są odpowiednie do ochrony przed hałasem w miejscu pracy. Okulary ochronne zabezpieczają wzrok przed pyłem, odpryskami oraz innymi czynnikami mechanicznymi, ale nie mają wpływu na redukcję hałasu. Z kolei rękawice są przeznaczone do ochrony rąk przed urazami mechanicznymi, chemikaliami czy wysokimi temperaturami, ale nie oferują żadnej ochrony przed hałasem. Osłony siatkowe stosowane są w celu zabezpieczenia przed obiektami mechanicznymi, głównie w kontekście ochrony przed urazami, a nie hałasem. Wybór niewłaściwego środka ochrony często wynika z niepełnego zrozumienia zagrożeń występujących w danym środowisku pracy. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy byli świadomi specyfiki zagrożeń związanych z hałasem oraz stosowali odpowiednie metody ochrony, takie jak nauszniki, które są dedykowane do tego celu. Przykładem może być sytuacja, gdy w otoczeniu pracy występują maszyny emitujące hałas na poziomie 90 dB – w takim wypadku jedynym skutecznym sposobem ochrony słuchu są właśnie nauszniki, a nie inne środki ochronne, których rola jest całkowicie inna.

Pytanie 35

Zarządzanie funduszami publicznymi, obsługa kont bankowych rządu oraz kluczowych instytucji państwowych to funkcje banku

A. spółdzielczego

B. komercyjnego

C. centralnego

D. światowego

Wybór banku komercyjnego jako odpowiedzi jest mylny, ponieważ banki te koncentrują się głównie na działalności związanej z obsługą klientów prywatnych oraz przedsiębiorstw, oferując różnorodne produkty finansowe, takie jak kredyty, depozyty czy usługi inwestycyjne. Ich rola w kontekście budżetu państwa jest marginalna, gdyż nie mają one uprawnień do zarządzania środkami publicznymi w takim zakresie, jak bank centralny. Odpowiedzi wskazujące na bank światowy również są nieprawidłowe. Banki światowe, takie jak Bank Światowy, mają na celu wspieranie rozwoju gospodarczego krajów poprzez udzielanie pożyczek i dotacji, jednak nie zajmują się bezpośrednio obsługą rachunków rządowych. Wreszcie, wybór banku spółdzielczego jest równie błędny, ponieważ te instytucje koncentrują się na lokalnych społecznościach i członkach swoich spółdzielni, oferując im usługi finansowe, ale nie mają władzy ani odpowiedzialności w zakresie zarządzania budżetem państwa. Wybór niewłaściwej instytucji do obsługi budżetu państwa może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu finansami publicznymi oraz braku transparentności w działaniach rządowych, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie finansów publicznych.

Pytanie 36

Naukowe przewidywanie przyszłych zdarzeń i procesów to

A. planowanie

B. kodowanie

C. prognozowanie

D. postulowanie

Projektowanie, programowanie i postulowanie to tematy, które często mylimy z prognozowaniem, ale każda z tych rzeczy ma swoje unikalne znaczenie. Projektowanie to jakby tworzenie planów, na przykład w inżynierii czy architekturze, gdzie musimy wziąć pod uwagę różne czynniki. Programowanie, z kolei, dotyczy głównie pisania kodu i tworzenia oprogramowania, co nie ma za bardzo wspólnego z prognozowaniem przyszłości. A postulowanie to formułowanie hipotez, które można testować, ale niekoniecznie przewidują one przyszłe zdarzenia. Wiesz, często mylimy te pojęcia, bo nie do końca rozumiemy, co one oznaczają. Prognozowanie wymaga analizy danych i umiejętności, podczas gdy projektowanie i programowanie bardziej skupiają się na realizacji specyficznych zadań. Zrozumienie tych różnic jest ważne, żeby dobrze używać analizy w nauce i przemyśle.

Pytanie 37

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. refinansowanie innych banków komercyjnych

B. emitowanie środków pieniężnych

C. zarządzanie budżetem państwa

D. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych

Jak chodzi o banki komercyjne, to naprawdę wiele jest zadań, które można pomylić z tym, co one tak naprawdę robią. Na przykład refinansowanie innych banków to nie jest coś, co te banki robią na co dzień. To bardziej dotyczy rynku międzybankowego, gdzie banki mogą brać pieniądze od siebie nawzajem. To są dość specyficzne sytuacje i nie wchodzą w codzienną pracę banków komercyjnych, które skupiają się na obsłudze klientów indywidualnych i firm. Obsługa budżetu państwa to też temat dla banków centralnych, które zajmują się polityką monetarną i stabilnością finansową kraju. No i emitowanie banknotów – to też domena banków centralnych, które mają monopol na to. Wiele osób myli te rzeczy, bo nie do końca rozumie, jakie są różnice między instytucjami w systemie finansowym. Kluczowe jest to, żeby wiedzieć, że banki komercyjne działają głównie jako pośrednicy finansowi i ich główne zadania to obsługa klientów oraz udzielanie kredytów.

Pytanie 38

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 756,00 zł, wliczając podatek VAT w wysokości 8%. Marża hurtowa wynosi 50% od ceny zakupu netto. Jaką kwotę będzie miała cena sprzedaży brutto tego towaru?

A. 1 291,50 zł

B. 1 050,00 zł

C. 1 134,00 zł

D. 1 224,72 zł

Wybór innych opcji może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń oraz mechanizmu wyliczania ceny sprzedaży. Często błędnie zakłada się, że cena brutto jest jedynie prostą sumą ceny zakupu netto oraz dodanego VAT, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, opcja 1 291,50 zł może wynikać z błędnego dodawania VAT do całkowitych wartości zamiast do wartości netto. Możliwe jest również pomylenie marży z marżą brutto, co może prowadzić do przecenienia wartości sprzedaży. Gdy kalkulujemy marżę, kluczowe jest jej odniesienie do ceny zakupu netto, a nie brutto. Inna częsta pomyłka to niepoprawne zrozumienie stawki VAT; pomijając ją lub stosując niewłaściwą wartość, można uzyskać zafałszowany wynik. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, warto stosować systemy informatyczne do zarządzania cenami oraz podatkami, co zapewnia większą precyzję w obliczeniach. Ponadto, zrozumienie zasad księgowości oraz ustawodawstwa podatkowego może znacząco ułatwić prawidłowe kalkulacje i zrozumienie procesu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej hurtowni.

Pytanie 39

Która technika planowania zakłada, że dotychczasowa relacja pomiędzy dwoma wielkościami planistycznymi pozostanie niezmieniona, co jest stosowane w obliczeniach na okres planowy?

A. Metoda simpleks

B. Metoda proporcji stałych

C. Metoda bilansowa

D. Metoda kolejnych przybliżeń

Metoda proporcji stałych jest techniką planowania, która zakłada, że stosunki między dwoma wielkościami planistycznymi pozostaną niezmienne w określonym horyzoncie czasowym. Oznacza to, że w prognozach i analizach finansowych, gdy jedna wielkość zmienia się, druga wielkość zmienia się w tym samym proporcjonalnym stosunku. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo planuje wzrost produkcji o 10%. Przy zastosowaniu metody proporcji stałych, można oczekiwać, że wzrośnie także zapotrzebowanie na surowce, a ich proporcja w stosunku do produkcji pozostanie na tym samym poziomie, co w poprzednich okresach. Tego typu podejście jest zgodne z praktykami takich standardów jak budżetowanie oparte na wynikach (Results-Based Budgeting), które kładzie nacisk na realistyczne prognozowanie i efektywne zarządzanie zasobami. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować i alokować środki, minimalizując ryzyko niedoborów lub nadmiaru zasobów w procesie produkcyjnym.

Pytanie 40

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 10

B. B 5

C. B 25

D. B 50

Przechowywanie dokumentów inwentaryzacyjnych przez okres 10, 25 lub 50 lat jest niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami archiwizacji. Wybór dłuższego okresu archiwizacji niż wymagany może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dokumentami, a także do problemów związanych z przestrzenią magazynową oraz kosztami przechowywania. Dokumenty, które nie są już potrzebne do celów operacyjnych, powinny być skutecznie usuwane, aby zminimalizować ryzyko niewłaściwego dostępu do informacji, które mogą być wrażliwe lub nieistotne z perspektywy działalności przedsiębiorstwa. Często błędne przekonania dotyczące długoterminowego przechowywania dokumentów wynikają z obawy przed utratą ważnych danych lub nieznajomości przepisów dotyczących archiwizacji. Ważne jest, aby każda organizacja miała świadomość, że istnieją określone ramy czasowe związane z przechowywaniem dokumentów, które powinny być ściśle przestrzegane. Ponadto, w przypadku ewentualnych kontroli, krótszy okres archiwizacji może ułatwić audytorom dostęp do potrzebnych dokumentów, zamiast przeszukiwania niepotrzebnych zbiorów. Utrzymywanie dokumentacji w obrębie wymaganych ram czasowych wspiera efektywność w zarządzaniu informacjami oraz sprzyja lepszemu wykorzystaniu zasobów organizacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej