Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 10:41
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 10:56

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 10,0 t
B. 7,0 t
C. 14,0 t
D. 9,8 t
Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.
Pytanie 2

Księga rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wydawany przez

A. Powiatowego Inspektora Transportu Drogowego
B. Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego
C. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego
D. Ministra infrastruktury
Księga rewizyjna wózka widłowego jest kluczowym dokumentem, który potwierdza, że urządzenie zostało poddane odpowiednim badaniom technicznym i spełnia normy bezpieczeństwa. Wydawana jest przez Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), który jest odpowiedzialny za kontrolę i nadzór nad urządzeniami technicznymi w Polsce. Dzięki temu, przedsiębiorcy mają pewność, że wózki widłowe używane w ich firmach są bezpieczne dla operatorów oraz innych pracowników. Regularne przeglądy i aktualizacja księgi rewizyjnej są wymagane przez przepisy, a także są kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem w miejscu pracy. Na przykład, podczas inspekcji UDT, może zostać zweryfikowane, czy wózek widłowy przeszedł wszystkie wymagane badania i naprawy. W przypadku awarii lub wypadku, posiadanie aktualnej księgi rewizyjnej może stanowić dowód na przestrzeganie norm i procedur, co może ochronić firmę przed odpowiedzialnością prawną.
Pytanie 3

Ile czasu należy przeznaczyć na transport ładunku na dystansie 400 km, jeśli średnia prędkość samochodu na trasie wynosi 50 km/h, a kierowca musi skorzystać z niepodzielnej przerwy w prowadzeniu pojazdu?

A. 8 godzin 45 minut
B. 8 godzin 15 minut
C. 8 godzin
D. 8 godzin 30 minut
Odpowiedź 8 godzin 45 minut jest prawidłowa, ponieważ obliczamy czas transportu zgodnie z wzorem: czas = odległość / prędkość. W naszym przypadku, mamy 400 km do przejechania przy średniej prędkości 50 km/h. Dlatego czas podróży wynosi 400 km / 50 km/h = 8 godzin. Warto jednak pamiętać, że kierowca jest zobowiązany do zrobienia przerwy w czasie jazdy, co wpływa na całkowity czas przewozu. W praktyce, kierowcy muszą przestrzegać norm czasu pracy i odpoczynku, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, które wymagają, aby po każdej 4,5 godzinnej jeździe kierowca musiał zrobić przynajmniej 45 minut przerwy. Zatem, dodając 45 minut przerwy do 8 godzin jazdy, otrzymujemy 8 godzin 45 minut. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla planowania bezpiecznych i efektywnych tras transportowych.
Pytanie 4

Dokument pisemny wydawany przewoźnikowi przez armatora, potwierdzający, że towary wskazane w tym dokumencie zostaną przyjęte na określony statek w danym porcie przeznaczenia oraz po ustalonej stawce frachtowej, to

A. kwit sternika
B. nota bukingowa
C. konosament
D. manifest ładunkowy
Wydaje mi się, że wybór kwitu sternika, manifestu ładunkowego czy konosamentu to trochę zamieszanie, jeśli chodzi o dokumentację w transporcie morskim. Kwit sternika potwierdza, że kapitan statku przyjął towar od załadowcy, ale nie mówi nic o przyjęciu towaru na statku przed załadunkiem. Manifest ładunkowy z kolei to lista wszystkich towarów załadowanych na statek, ale nie jest to dokument, który poświadcza, że armator towar przyjął. To bardziej narzędzie do zarządzania ładunkiem w trakcie rejsu. Konosament natomiast, no to jest dokument, który armator wydaje po załadunku i potwierdza odbiór towaru, a także stanowi dowód umowy przewozu. Zrozumienie tych różnic jest na prawdę ważne, bo każdy z tych dokumentów ma swoją rolę i specyficzne zastosowania w logistyce morskiej. Te błędy w identyfikacji mogą prowadzić do nieporozumień w procesach transportowych i związaną z tym odpowiedzialnością.
Pytanie 5

Firma transportowa ma zrealizować dostawę ładunku o wartości 50 000,00 zł do klienta, który znajduje się w odległości 300 km. Stawka netto za świadczoną usługę wynosi 3,00 zł/km. Koszt przewozu ładunku jest powiększony o koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Jaką wartość brutto będzie miała usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 1 230,00 zł
B. 1 000,00 zł
C. 900,00 zł
D. 1 800,00 zł
Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw obliczyć całkowity koszt przewozu ładunku. Przewoźnik ustalił stawkę netto na poziomie 3,00 zł/km, a ładunek ma być dostarczony na odległość 300 km. Koszt przewozu obliczamy jako: 3,00 zł/km * 300 km = 900,00 zł. Następnie dodajemy koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Całkowity koszt usługi to zatem 900,00 zł + 100,00 zł = 1 000,00 zł. Wartość końcowa usługi obejmuje również podatek VAT w wysokości 23%. Aby obliczyć wartość brutto, używamy wzoru: wartość brutto = wartość netto * (1 + stawka VAT). Podstawiając wartości, otrzymujemy: 1 000,00 zł * 1,23 = 1 230,00 zł. Prawidłowe obliczenia są kluczowe w działalności transportowej, gdyż błędy w kalkulacjach mogą prowadzić do strat finansowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują systemy informatyczne do automatyzacji takich obliczeń, co zwiększa dokładność i efektywność operacyjną.
Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jakie jest zapotrzebowanie na paliwo w przedsiębiorstwie transportowym, które ma średnie zużycie wynoszące 20 litrów na 100 kilometrów i planuje przejechać łączną odległość 200 000 km?

A. 100 litrów
B. 40 000 litrów
C. 10 000 litrów
D. 2 000 litrów
Wybór nieodpowiedniej ilości paliwa może wynikać z kilku błędów w rozumieniu podstawowych zasad obliczeń dotyczących zużycia paliwa. Niezrozumienie proporcji zużycia paliwa do przejechanej odległości jest kluczowym problemem. Wiele osób może błędnie zakładać, że zużycie paliwa na 100 km jest liniowe i stosować błędne obliczenia, co prowadzi do zaniżenia całkowitych potrzeb. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 100 litrów, 2 000 litrów czy 10 000 litrów są wynikiem nieprawidłowych obliczeń. Przy 20 litrach na 100 km i odległości 200 000 km, odpowiednie przeliczenia powinny uwzględniać całą trasę oraz stałe zużycie paliwa na każdym etapie. Typowe błędy myślowe obejmują również pomijanie kontekstu zużycia paliwa, takiego jak warunki drogowe, obciążenie pojazdów czy technologia silników, które mogą wpływać na efektywność spalania. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zarządzania flotą i optymalizacji kosztów operacyjnych w transporcie, co jest niezbędne w branży wymagającej elastyczności i efektywności. Ostatecznie, nieprawidłowe oszacowanie całkowitej ilości paliwa może prowadzić do poważnych konsekwencji logistycznych, takich jak przestoje w transporcie, co wpływa na terminowość realizacji usług oraz reputację firmy.
Pytanie 8

Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?

A. 246 zł
B. 223 zł
C. 200 zł
D. 264 zł
Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.
Pytanie 9

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 5 wózków
B. 2 wózki
C. 3 wózki
D. 4 wózki
Wybór błędnej liczby wózków widłowych może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia cyklu transportowego oraz jego wpływu na efektywność pracy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3, 4 lub 5 wózków zakładają, że większa liczba wózków jest konieczna do osiągnięcia celu, co w rzeczywistości jest nieefektywne. Takie podejście może prowadzić do niepotrzebnych kosztów operacyjnych oraz obciążenia systemu operacyjnego magazynu, co w konsekwencji może spowolnić cały proces. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy wózek ma określony potencjał rozładunkowy, a jego zdolność do obsługi palet jest limitowana przez czas cyklu. W przypadku 6 minut na cykl transportowy, każdy wózek ma swoje maksimum, które w ciągu 4 godzin niezbędnych do rozładunku 160 palet nie może być przekroczone. Istotne jest także, aby w procesie zarządzania logistyką uwzględniać standardy efektywności, które zalecają optymalizację liczby wózków na podstawie rzeczywistych danych operacyjnych, a nie na podstawie przypuszczeń. Niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru zasobów, co negatywnie wpływa na koszty i czas realizacji zamówienia.
Pytanie 10

Załadunek węgla na wagony realizowany jest z użyciem 3 dźwigów. Jeden dźwig w ciągu godziny jest w stanie załadować 160 t. Jak długo potrwa załadunek 720 000 kg węgla?

A. 4 h 50 min
B. 1 h 30 min
C. 1 h 50 min
D. 4 h 30 min
Załadunek węgla na wagony przy użyciu trzech żurawi jest procesem, który możemy dokładnie obliczyć na podstawie dostępnych danych. Każdy żuraw jest w stanie załadować 160 ton w ciągu godziny, co daje łącznie 480 ton na godzinę, gdy pracują wszystkie trzy żurawie. Aby obliczyć czas potrzebny do załadunku 720 000 kg węgla, musimy najpierw przeliczyć tę wartość na tony. 720 000 kg to 720 ton. Następnie, dzielimy 720 ton przez 480 ton na godzinę, co daje 1,5 godziny. Oznacza to, że załadunek zajmie 1 godzinę i 30 minut. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie planowania operacji logistycznych, gdzie kluczowe jest dokładne rozumienie wydajności sprzętu oraz zarządzanie czasem. Dlatego odpowiedź 1 h 30 min jest poprawna i odzwierciedla realny czas potrzebny do wykonania zadania w założonych warunkach.
Pytanie 11

Jaką objętość ma paletowa jednostka ładunkowa utworzona na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 150 mm, na której znajduje się 8 kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 600 x 500 x 850 mm?

A. 2,040 m3
B. 2,220 m3
C. 1,776 m3
D. 1,200 m3
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi ważne jest zrozumienie przyczyn, które prowadzą do błędnych obliczeń. Na przykład, nieprawidłowe podejście do obliczeń objętości może wynikać z braku uwzględnienia wszystkich wymiarów palety lub kartonów. Zdarza się, że osoby obliczają objętość tylko na podstawie jednego z wymiarów, co prowadzi do znaczących błędów. W praktyce, każdy wymiar odgrywa kluczową rolę, a pominięcie któregoś z nich skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem wyników. Ponadto, istotnym błędem jest brak konwersji jednostek. W przypadku tego pytania, aby uzyskać objętość w metrach sześciennych, trzeba podzielić przez 1 000 000 000. Ignorując ten krok, można uzyskać wyniki w milimetrach sześciennych, co jest nieodpowiednie dla kontekstu. Analiza przestrzeni magazynowej oraz planowanie transportu wymagają precyzyjnych obliczeń, dlatego zrozumienie podstawowych zasad obliczania objętości jest kluczowe. Standardy branżowe wymagają, aby wszystkie wymiary były dokładnie uwzględniane, a metody obliczeniowe były zgodne z najlepszymi praktykami, aby uniknąć kosztownych błędów oraz optymalizować procesy logistyczne.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaką największą pracę przewozową w tonokilometrach (tkm) jest w stanie wykonać dziennie firma transportowa posiadająca 4 pojazdy o ładowności 15 ton oraz 5 pojazdów o ładowności 24 tony, jeśli każdy pojazd realizuje jeden przewóz dziennie na średnią odległość 200 km?

A. 24 000 tkm
B. 12 000 tkm
C. 36 000 tkm
D. 18 000 tkm
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z pomylenia pojęcia ładowności z całkowitą pracą przewozową. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 18 000 tkm czy 12 000 tkm mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń, które nie uwzględniają wszystkich pojazdów lub ich pełnej ładowności. Kluczowe jest zrozumienie, że maksymalna praca przewozowa polega na pomnożeniu całkowitej ładowności floty przez odległość przewozu. Pojazdy w transporcie drogowym mają określoną ładowność, która przy odpowiednim wykorzystaniu przekłada się na efektywność operacyjną. Ignorowanie pełnej ładowności pojazdów, a także faktu, że każdy pojazd wykonuje pełny przewóz dziennie, prowadzi do zaniżenia wartości tkm. Ponadto, kluczowe jest zrozumienie, że każdy pojazd ma swój potencjał przewozowy, który w tym przypadku wynosi 200 km dziennie. Nie należy pomijać także zasady, że praca przewozowa jest sumą wszystkich transportów dokonywanych przez flotę, co oznacza, że wszystkie pojazdy muszą być uwzględnione w obliczeniach. Dlatego błędne koncepcje wynikające z nieuwzględnienia pełnej ładowności floty oraz średniej odległości przewozu mogą prowadzić do znacznych różnic w wynikach, co potwierdza konieczność staranności w obliczeniach w transporcie.
Pytanie 15

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 2800,00 zł
B. 2000,00 zł
C. 3000,00 zł
D. 2400,00 zł
Obliczenie kosztu obsługi kontenerów opiera się na zastosowaniu jednostki TEU (Twenty-foot Equivalent Unit), która jest standardową miarą dla kontenerów morskich, ułatwiającą porównywanie różnych wielkości kontenerów. W tym przypadku klient zlecił przewoźnikowi obsługę pięciu kontenerów 20-stopowych, co daje 5 TEU, oraz jednego kontenera 40-stopowego, który jest równoważny 2 TEU. W sumie mamy więc 5 TEU + 2 TEU = 7 TEU. Stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł, co oznacza, że całkowity koszt usługi wynosi 7 TEU * 400,00 zł/TEU = 2800,00 zł. Tego typu kalkulacje są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie kluczowe jest precyzyjne wyliczanie kosztów, aby zapewnić przejrzystość i efektywność w procesie przewozu. Znajomość jednostek transportowych oraz umiejętność ich przeliczania na konkretne stawki jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się logistyką.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

W Polsce regulacje dotyczące umowy spedycji znajdują się w Kodeksie

A. handlowym
B. celnym
C. pracy
D. cywilnym
Umowa spedycji nie jest regulowana przez Kodeks celny, który koncentruje się na przepisach dotyczących obrotu towarami i procedur celnych. Kodeks celny dotyczy ograniczeń w handlu międzynarodowym oraz zasad zwalniania towarów z cła, co nie ma bezpośredniego związku z regulowaniem umów spedycji jako takich. Również Kodeks pracy nie ma zastosowania w kontekście umowy spedycji, ponieważ reguluje on relacje między pracodawcami a pracownikami, a nie umowy o świadczenie usług transportowych. Kodeks handlowy, z drugiej strony, dotyczy działalności gospodarczej i przedsiębiorców, ale nie precyzuje szczegółowo zasad dotyczących umów spedycji, które są bardziej związane z umowami cywilnoprawnymi. W praktyce, osoby zajmujące się spedycją mogą mylić te kodeksy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat obowiązujących przepisów. W kontekście spedycji, kluczowe jest zrozumienie, że umowy te są specyficznymi umowami cywilnymi z określonymi prawami i obowiązkami, które mogą być również regulowane przez dodatkowe przepisy takie jak Ustawa o przewozie towarów. Dlatego znajomość Kodeksu cywilnego jest niezbędna do prawidłowego zarządzania umowami spedycyjnymi.
Pytanie 18

Transport wewnętrzny zasobów w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się mianem transportu

A. bezpośrednim
B. bliskim
C. zewnętrznym
D. dalekim
Transport bliski to proces przemieszczania zapasów w obrębie jednego przedsiębiorstwa, który ma na celu optymalizację kosztów i czasu dostawy. W praktyce odnosi się to do transportu wewnętrznego, gdzie towary są przewożone pomiędzy różnymi sekcjami, magazynami lub liniami produkcyjnymi. Na przykład, w dużych zakładach produkcyjnych, surowce mogą być transportowane z magazynu do hali produkcyjnej za pomocą wózków widłowych lub przenośników taśmowych. Użycie transportu bliskiego jest kluczowe dla efektywności operacyjnej, ponieważ pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się potrzeby produkcyjne oraz minimalizację przestojów. W zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny stosować systemy zarządzania magazynem (WMS), które wspierają organizację i monitorowanie procesów transportu wewnętrznego, co prowadzi do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów operacyjnych.
Pytanie 19

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu
B. podpisanie umowy dotyczącej transportu
C. określenie trasy transportu
D. rozliczenie wykonanej usługi transportowej
Planowanie trasy przewozu, podpisanie umowy przewozu oraz rozliczenie usługi przewozu to działania, które choć są istotne w kontekście organizacji transportu, nie należą bezpośrednio do czynności wykonawczych samego procesu transportującego. Planowanie trasy przewozu jest z pewnością krokiem wstępnym, który wpływa na efektywność transportu, ale nie dotyczy bezpośredniego wykonania transportu. Z kolei podpisanie umowy przewozu jest elementem administracyjnym, który ma na celu uregulowanie praw i obowiązków stron, lecz nie wpływa na proces transportowania ładunku jako takiego, a raczej na relacje między nimi. Rozliczenie usługi przewozu to etap końcowy, który ma na celu rozrachunek finansowy po zakończeniu transportu. W praktyce, błędem jest myślenie o tych czynnościach jako o częściach procesu transportującego, gdyż są one bardziej związane z jego organizacją i zarządzaniem. Zrozumienie różnicy między czynnościami wykonawczymi a administracyjnymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem transportowym. W praktyce, nieprawidłowe podejście do zabezpieczenia ładunku, które jest najważniejszym aspektem wykonawczym, może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie towaru, straty finansowe oraz problemy prawne. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie transportowym umieć właściwie rozgraniczyć te różne aspekty i skupić się na czynnościach, które mają realny wpływ na bezpieczeństwo i integralność ładunku w trakcie transportu.
Pytanie 20

Rodzaj środka transportu operuje regularnie, przewożąc naczepy między miejscem załadunku a miejscem wyładunku, bez oczekiwania na załadunek lub wyładunek. Jak określamy ten model transportu?

A. Obwodowy-ciągły
B. Wahadłowy-ciągły
C. Promienisty
D. Obwodowy
Wahadłowy-ciągły to model przewozu, w którym środek transportu regularnie kursuje pomiędzy dwoma punktami, bez przestojów na załadunek czy wyładunek. Taki system jest stosowany w transporcie, gdzie kluczowe jest utrzymanie ciągłości dostaw i efektywność operacyjna. Przykładem mogą być pociągi towarowe, które w regularnych odstępach czasu przewożą ładunki pomiędzy terminalami, eliminując przestoje związane z załadunkiem. Dzięki temu zwiększa się wydajność transportu, a także zmniejsza ryzyko opóźnień. Model wahadłowy-ciągły jest zgodny z zasadami lean management, które promują eliminację zbędnych procesów i maksymalizację wartości dla klienta. W praktyce, model ten przyczynia się do lepszego planowania tras, bardziej przewidywalnego czasu dostawy oraz efektywnego wykorzystania zasobów transportowych, co jest istotne w branży logistycznej.
Pytanie 21

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Dystansu, jaki pokonał pojazd
B. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną
C. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę
D. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu
Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.
Pytanie 22

Nadawca towaru transportowanego poza terytorium Polski przy pomocy transportu drogowego przygotowuje międzynarodowy list przewozowy samochodowy

A. CIF
B. CIM
C. CRM
D. CMR
Odpowiedź CMR jest jak najbardziej trafna. CMR to taki międzynarodowy dokument, który stosuje się w transporcie drogowym, żeby wszystko było jasne między przewoźnikiem a nadawcą. Reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika oraz określa, jakie ma on obowiązki, a co mogą zrobić nadawcy. Na przykład, jak towar ulegnie uszkodzeniu podczas drogi, to właśnie dzięki CMR można łatwiej dochodzić swoich praw. Fajnie, że dokument ten jest akceptowany przez wszystkie państwa, które podpisały konwencję, bo to ułatwia handel między krajami. Dzięki temu nadawcy mają pewność, że ich ładunek jest dobrze dokumentowany i chroniony, co zmniejsza ryzyko jego zniszczenia.
Pytanie 23

Kierowca transportujący substancje niebezpieczne na terytorium kraju powinien dysponować

A. świadectwem wymaganym zgodnie z konwencją ATP.
B. zezwoleniem wspólnotowym na transport.
C. zaświadczeniem ADR.
D. dokumentem certyfikacyjnym EURO 1.
Zaświadczenie ADR jest dokumentem wymaganym do przewozu towarów niebezpiecznych zgodnie z międzynarodową konwencją dotyczącą przewozu takich towarów. ADR (fr. Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) określa zasady dotyczące transportu drogowego materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia ludzi oraz dla środowiska. Posiadanie zaświadczenia ADR potwierdza, że kierowca przeszedł odpowiednie szkolenie oraz zna zasady bezpiecznego transportu tych materiałów. W praktyce oznacza to, że kierowca jest w stanie zidentyfikować rodzaj przewożonego towaru, stosować się do specjalnych zasad załadunku i rozładunku, a także zna procedury postępowania w razie wypadku. Przykładem zastosowania wiedzy zdobytej podczas szkolenia ADR może być umiejętność oceny ryzyka oraz właściwego oznakowania pojazdu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz w przypadku kontroli drogowych.
Pytanie 24

Zgodnie z INCOTERMS 2010, zasada handlowa FOB jest stosowana w transakcjach handlowych realizowanych przy użyciu środków transportu

A. kolejowego i śródlądowego
B. morskiego i lotniczego
C. drogowego
D. morskiego
Wybór odpowiedzi, które sugerują, że formuła FOB może być stosowana w transporcie lotniczym, drogowym czy kolejowym, wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji i zastosowania tego terminu. FOB, jako termin incoterms, jest jednoznacznie związany z transportem morskim, gdzie kluczowym momentem jest dostawa towaru na statek. Odpowiedzi sugerujące inne środki transportu mogą prowadzić do mylnych wniosków o możliwości zastosowania FOB w kontekście, gdzie nie jest to zgodne z obowiązującymi standardami. Na przykład, transport lotniczy reguluje inna formuła, jak CIF (Cost, Insurance and Freight), która odnosi się do specyfiki przewozu lotniczego. Dodatkowo, umieszczanie FOB w kontekście transportu drogowego czy kolejowego może prowadzić do błędnej interpretacji odpowiedzialności za towar, a także do trudności w egzekwowaniu umów handlowych. W praktyce, wiele firm, które nie rozumieją tych różnic, może napotkać poważne problemy logistyczne, co skutkuje dodatkowymi kosztami oraz opóźnieniami. Kluczowe jest zrozumienie, że formuły incoterms nie są wymienne i ich specyfika wynika z różnych aspektów transportu i odpowiedzialności, które są fundamentalne w międzynarodowym handlu.
Pytanie 25

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. Główny Inspektor Transportu Drogowego.
B. prezydent miasta.
C. starosta.
D. wójt.
To nie wójt, ani Główny Inspektor Transportu Drogowego, ani prezydent miasta decydują o licencjach na transport drogowy, więc tu się troszkę pomyliłeś. Wójt zajmuje się głównie sprawami gminy, więc nie ma kompetencji do wydawania licencji. Główny Inspektor to bardziej osoba kontrolująca, a prezydent miasta raczej dba o sprawy lokalne. Często ludzie mylą kompetencje różnych organów, ale najważniejsze to zrozumieć, kto za co odpowiada w administracji. Wiedza o przepisach i kompetencjach jest kluczowa, jeśli chcesz zacząć działalność transportową.
Pytanie 26

Ładowanie 1 kontenera na wagon z wykorzystaniem 1 wozu kontenerowego zajmuje 4 minuty. Ile kontenerów można załadować na wagony w ciągu 6 godzin używając 2 wozów kontenerowych?

A. 376 kontenerów
B. 180 kontenerów
C. 198 kontenerów
D. 96 kontenerów
Wielu uczestników tego testu mogło popełnić błąd w obliczeniach związanych z czasem i liczbą wozów. Często spotykaną pułapką jest założenie, że jeżeli 1 wóz kontenerowy zajmuje 4 minuty na załadunek jednego kontenera, to w ciągu 6 godzin można po prostu pomnożyć czas załadunku przez liczbę kontenerów, co prowadzi do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że w przypadku używania dwóch wozów kontenerowych, proces załadunku ulega podziałowi, co znacząco zwiększa jego wydajność. Innym typowym błędem jest ignorowanie całkowitego czasu pracy, który w przypadku 6 godzin wynosi 360 minut. Uczestnicy mogą także mylić jednostki czasu, myśląc o godzinach jako o wyłącznych jednostkach miary, co prowadzi do pominięcia istotnych obliczeń w minutach. Kolejnym nieporozumieniem może być zakładanie, że można po prostu dodać liczbę kontenerów załadowanych przez jeden wóz do liczby kontenerów załadowanych przez drugi wóz bez uwzględnienia czasu, co jest fundamentalnym błędem w myśleniu procesowym. Właściwe podejście do problemu wymaga zrozumienia, jak współpraca wielu wozów wpływa na całkowity czas i efektywność załadunku, co jest kluczowe w branży logistycznej.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do -20°C.

(…)Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C. (…)

A. Klasa A i klasa F.
B. Klasa B i klasa E.
C. Klasa C i klasa F.
D. Klasa D i klasa E.
Dobra robota z odpowiedzią! Klasy C i F rzeczywiście są tymi, które mogą ogarnąć przewóz żywności głęboko mrożonej. Klasa C, z temperaturą od +12°C do -20°C, idealnie pasuje do wymagań, bo to właśnie w tej strefie musimy trzymać nasze mrożonki, przynajmniej do -20°C. Klasa F z kolei działa super, bo nie pozwala, żeby temperatura poszła wyżej niż -20°C, co jest mega ważne, żeby nasze mrożonki były w dobrej jakości i bezpieczne do jedzenia. W praktyce, użycie tych klas w transporcie jest zgodne z zasadami HACCP, które dbają o to, by jedzenie było bezpieczne w trakcie przewozu. Na przykład, przy transporcie ryb, które potrzebują bardzo kontrolowanej temperatury, klasa F daje nam pewność, że wszystko dotrze w najlepszym stanie. Dzięki odpowiednim klasom transportowym, możemy być pewni, że jedzenie trafi do odbiorcy w świetnym stanie.
Pytanie 29

Stawka za pracę urządzenia wynosi 150 zł za godzinę. Firma działa w systemie dwuzmianowym, wykonując 8 godzin na każdą zmianę, uwzględniając 30-minutowe przerwy w czasie każdej zmiany. Jaka będzie całkowita kwota za pracę urządzenia w ciągu dnia?

A. 1 200 zł
B. 2 250 zł
C. 2 400 zł
D. 2 050 zł
Aby obliczyć dzienny koszt pracy urządzenia, musimy najpierw zrozumieć, jak długo urządzenie jest wykorzystywane w ciągu dnia. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w cyklu dwuzmianowym, co oznacza, że pracuje przez dwie zmiany. Każda zmiana trwa 8 godzin, jednak należy uwzględnić 30-minutowe przerwy. Oznacza to, że efektywna długość pracy w każdej zmianie wynosi 7,5 godziny (8 godzin - 0,5 godziny przerw). Dla dwóch zmian, całkowity czas pracy urządzenia wynosi 15 godzin dziennie (7,5 godziny x 2). Koszt pracy urządzenia to 150 zł za godzinę, więc dzienny koszt wynosi 150 zł/godz. x 15 godz. = 2 250 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami produkcji, gdzie dokładne obliczenia kosztów pracy są kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Warto stosować podobne metody kalkulacji w innych kontekstach, aby lepiej rozumieć wpływ kosztów na wyniki finansowe.
Pytanie 30

Zgodnie z fragmentem umowy określ, który środek transportu należy zastosować do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C).

Fragment Umowy ATP
Określenia i normy specjalnych środków transportu do przewozu
szybko psujących się artykułów żywnościowych
Klasa A. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Klasa D. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C.

A. Ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A.
B. Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F.
C. Lodownia z normalną izolacją klasy A.
D. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B.
Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F jest odpowiednim środkiem transportu dla artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C), ponieważ jej konstrukcja oraz parametry techniczne pozwalają na utrzymanie stabilnej temperatury wymaganej do zachowania jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Klasa F, zgodnie z umową ATP, definiuje środki transportu przystosowane do długotrwałego przewozu towarów wymagających ekstremalnie niskich temperatur. W praktyce oznacza to, że chłodnia ta jest wyposażona w zaawansowane systemy izolacyjne oraz mechanizmy chłodzące, które skutecznie zapobiegają podnoszeniu się temperatury wewnątrz pojazdu. Warto również zauważyć, że przewóz żywności w tak niskich temperaturach jest kluczowy dla zachowania ich wartości odżywczych oraz zapobiegania rozwojowi bakterii. Przykładem zastosowania tej klasy transportu mogą być dostawy mrożonego mięsa, ryb czy warzyw, które muszą być transportowane w ściśle kontrolowanych warunkach. Spełnienie wymagań klasy F jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z normami sanitarno-epidemiologicznymi oraz standardami jakości, co jest szczególnie ważne w branży spożywczej.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Na podstawie otrzymanego zlecenia transportowego, ładunek powinien dotrzeć do odbiorcy o godzinie 16:30. Załadunek towaru do środka transportu zajmuje 45 minut. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością 50 km/h. O której porze należy przygotować pojazd do załadunku, jeśli towar ma być przewieziony na odległość 210 km?

A. O godzinie 13:57
B. O godzinie 11:33
C. O godzinie 12:27
D. O godzinie 12:33
Aby obliczyć, o której godzinie należy podstawić pojazd pod załadunek, zaczynamy od ustalenia, o której godzinie towar ma dotrzeć do odbiorcy. Zgodnie z informacjami, ładunek ma dotrzeć o godzinie 16:30. Następnie musimy uwzględnić czas transportu. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 50 km/h, a odległość do pokonania wynosi 210 km. Czas przejazdu obliczamy stosując wzór: Czas = Odległość / Prędkość. W naszym przypadku czas przejazdu wynosi 210 km / 50 km/h = 4,2 godziny, co w przeliczeniu na godziny daje 4 godziny i 12 minut. Aby ustalić czas wyjazdu, odejmujemy 4 godziny i 12 minut od planowanej godziny dostawy 16:30, co prowadzi nas do godziny 12:18. Następnie dodajemy czas załadunku, który trwa 45 minut. Dodając te 45 minut do godziny 12:18 otrzymujemy 13:03. Dlatego najpóźniej pojazd powinien być podstawiony o 11:33, biorąc pod uwagę, że załadunek rozpocznie się o 12:18. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie operacji transportowych powinno uwzględniać wszystkie czasy, aby zapewnić terminowe dostawy.
Pytanie 33

Który z rodzajów transportu najlepiej odpowiada na dopasowanie sieci dróg do lokalizacji rynków zaopatrzenia oraz zbytu?

A. Transport lotniczy
B. Transport kolejowy
C. Transport morski
D. Transport samochodowy
Transport samochodowy to naprawdę fajny sposób na przewóz towarów, bo jest taki elastyczny i dostosowuje się do warunków w danym miejscu. Jego dużą zaletą jest to, że można nim bez problemu dojechać bezpośrednio do punktów, gdzie coś odbieramy lub dostarczamy. Dzięki temu oszczędzamy czas i nie musimy się martwić dodatkowymi kosztami przy przeładunkach. W miastach i obszarach przemysłowych drogi są często lepiej rozwinięte, co ułatwia dotarcie do rynku. Na przykład w e-commerce, transport samochodowy stał się wręcz kluczowy, ponieważ zapewnia szybkie dostawy do klientów, a wiadomo, że klienci cenią sobie szybkość. Co więcej, dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak GPS, firmy mogą lepiej planować trasy dostaw, przez co są bardziej efektywne i mogą zmniejszać emisję spalin. To wszystko wpisuje się w obecne trendy proekologiczne.
Pytanie 34

Firma transportowa przy obliczaniu opłaty za przewóz stosuje prowizję w wysokości 20% wartości przewożonego ładunku. Klienci, którzy korzystają z usług regularnie, otrzymują 10% zniżki na wyliczone przewoźne. Oblicz wartość przewoźnego dla klienta, który zlecił przewóz ładunku o wartości 200 000,00 zł.

A. 60 000,00 zł
B. 20 000,00 zł
C. 36 000,00 zł
D. 44 000,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mieć trudności z właściwym zrozumieniem procesu naliczania prowizji i rabatów. Na przykład, gdy ktoś wybiera wartość 60 000,00 zł, mógłby myśleć, że to całkowita wartość ładunku pomnożona przez 20%. Jednakże, to podejście nie uwzględnia, że prowizja odnosi się do wartości ładunku, a nie do całkowitych kosztów. Inny błąd, prowadzący do wyboru odpowiedzi 20 000,00 zł, wynika z niepoprawnego rozumienia rabatu, który powinien być naliczany na podstawie wartości prowizji, a nie ładunku. Osoby, które proponują 44 000,00 zł, mogą błędnie sądzić, że rabat jest stosowany na wartość ładunku, zamiast na prowizję. Te typowe pomyłki wskazują na brak zrozumienia zasadności obliczeń oraz sekwencji kroków, które są wymagane, aby poprawnie określić ostateczną kwotę przewoźnego. W praktyce, takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami oraz utraty zaufania w relacjach z klientami, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak poprawnie stosować zasady wyceny usług transportowych, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w branży.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Który typ umowy pomiędzy współdziałającymi firmami powinien być zastosowany w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, dostarczenia i przewozu paczki?

A. Umowę przechowania
B. Umowę spedycji
C. Umowę agencyjną
D. Umowę przewozu
Umowa przewozu jest niewłaściwym wyborem w omawianym kontekście, gdyż koncentruje się na realizacji transportu towaru przez przewoźnika, a nie na organizacji całego procesu logistycznego. Przewóz towarów dotyczy bezpośredniej odpowiedzialności przewoźnika za dostarczenie ładunku w określonym terminie i miejscu, co nie obejmuje przygotowania przesyłki ani zarządzania jej transportem. Z kolei umowa agencyjna, której celem jest reprezentowanie interesów jednej ze stron, nie odnosi się bezpośrednio do kwestii transportu czy spedycji, a tym samym nie odpowiada na potrzebę kompleksowego zarządzania przesyłką. Umowa przechowania również nie jest adekwatna w tym przypadku, ponieważ dotyczy tymczasowego przechowywania towarów, a nie organizacji ich transportu. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych konkluzji obejmują mylenie procesów transportowych z organizacją spedycyjną oraz niewłaściwe zrozumienie roli poszczególnych umów w łańcuchu dostaw. W rzeczywistości, właściwe zastosowanie umowy spedycji pozwala na skuteczne zarządzanie przesyłkami, co sprzyja optymalizacji kosztów i czasu dostaw.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Maksymalna długość pojazdu członowego wykorzystywanego do przewozów na obszarze Polski nie może być większa niż

A. 18,95 m
B. 12,00 m
C. 13,50 m
D. 16,50 m
Pojęcie długości pojazdu członowego w kontekście przewozów drogowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i organizacji ruchu. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne długości, może wynikać z mylnego rozumienia przepisów lub z braku znajomości aktualnych regulacji. Odpowiedzi takie jak 12,00 m, 13,50 m, czy 18,95 m, nie są zgodne z normami obowiązującymi w Polsce. Długość 12,00 m mogłaby dotyczyć pojazdów jednopojazdowych, natomiast 13,50 m jest często mylona z maksymalną długością dla pojazdów transportujących określone ładunki w specyficznych warunkach. Odpowiedź 18,95 m może odnosić się do standardów stosowanych w niektórych krajach, ale nie jest akceptowana w Polskim prawie. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy problemy z uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na transport. Zrozumienie przepisów dotyczących długości pojazdów jest niezbędne, aby zapewnić pełną zgodność z wymogami prawnymi oraz efektywność operacyjną w branży transportowej. Właściwe przygotowanie floty pojazdów zgodnie z tymi normami jest kluczowe dla zwiększenia konkurencyjności i przestrzegania zasad bezpieczeństwa na drogach. Dlatego ważne jest, aby wszystkie firmy transportowe były świadome aktualnych przepisów i dostosowywały swoje pojazdy do wymagań prawnych.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Przeciwwaga
B. Maska silnika
C. Maszt
D. Karetka
Przeciwwaga jest kluczowym elementem wózka widłowego, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu równowagi podczas transportowania ładunków. Jej głównym celem jest zrównoważenie ciężaru ładunku znajdującego się na widłach, co jest szczególnie istotne w przypadku transportu ciężkich materiałów. Przeciwwaga jest umieszczona z tyłu wózka, co pozwala na kompensację siły działającej na przód wózka wskutek podnoszenia ładunku. W praktyce, odpowiednie dobranie i umiejscowienie przeciwwagi zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz specyfikacjami producenta wózka jest kluczowe dla zapewnienia stabilności operacji. Na przykład, wózki o większym udźwigu często wymagają większych przeciwwag, aby uniknąć przewrócenia się, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zgodnie z normą ISO 3691-1, która reguluje bezpieczeństwo wózków jezdniowych, przeciwwaga musi być odpowiednio skonstruowana i umiejscowiona, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i wydajność operacyjną. Właściwe zrozumienie roli przeciwwagi może także pomóc operatorom w lepszym dostosowaniu techniki jazdy oraz w unikaniu sytuacji stwarzających ryzyko wypadków.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej