Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 20:11
Data zakończenia: 27 maja 2025 20:25

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby obniżyć pH gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwaśne środowisko, należy wykorzystać

A. kompost z resztek roślinnych

B. nawóz wapniowy

C. ziemię liściową

D. torf wysoki

Ziemia liściowa, choć może być używana jako składnik podłoża, nie jest skuteczna w obniżaniu pH gleby. Zwykle ma ona pH zbliżone do neutralnego lub lekko zasadowego, co może nie tylko nie pomóc w uzyskaniu optymalnych warunków dla roślin kwasolubnych, ale wręcz zaszkodzić ich rozwojowi. Kompost z resztek roślinnych jest cennym nawozem organicznym, ale jego wpływ na pH gleby jest znikomy i zależy od źródła materiału kompostowego. W przypadku gleby wymagającej zakwaszenia, kompost może nie dostarczyć odpowiednich właściwości, jakich potrzebują rośliny kwasolubne. Nawóz wapniowy, z kolei, powszechnie stosowany do podnoszenia pH gleby, działa odwrotnie do zamierzonego celu. Wprowadzenie wapnia do gleby skutkuje jej alkalizacją, co jest niepożądane dla roślin rosnących w kwaśnym środowisku. W praktyce, ważne jest, aby przed podjęciem działań związanych z modyfikacją gleby, dokładnie poznać wymagania uprawianych roślin oraz właściwości używanych materiałów. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do poważnych problemów w uprawie i negatywnie wpływać na zdrowie roślin.

Pytanie 2

Jak powinno się postępować z użytymi opakowaniami po preparatach ochrony roślin?

A. spalić w piecu do centralnego ogrzewania

B. oddać w punkcie sprzedaży środków ochrony

C. wyrzucić na wysypisko odpadów

D. umyć i wyrzucić do kosza na śmieci

Zużyte opakowania po środkach ochrony roślin warto oddać z powrotem do sklepu, bo tak naprawdę to się opłaca i jest zgodne z prawem. W Polsce mamy system, który pozwala na zbieranie takich rzeczy. To super, bo zmniejsza ryzyko, że te opakowania trafią w nieodpowiednie miejsce. Jak oddasz je do sklepu, to oni przekażą je dalej, do miejsc, które zajmują się ich recyklingiem albo bezpiecznym wyrzucaniem. To wszystko przyczynia się do ochrony środowiska i pomaga, żeby nie zatruwały gleby ani wód. Warto też pamiętać, że producenci powinni informować o tym, jak utylizować opakowania, bo to ważne dla naszej planety i zdrowia ludzi.

Pytanie 3

Jakie gatunki roślin można zarekomendować do aranżacji ogrodu skalnego w stylu alpejskim?

A. Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina), serduszka piękne (Dicentra formosa)

B. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), kosaciec bródkowy (Iris germanica)

C. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile), żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum)

D. Bluszcz pospolity (Hedera helix), funkia sina (Hosta glauca)

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) oraz żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum) to doskonałe wybory do ogrodu skalnego o charakterze alpejskim, ponieważ są to rośliny dobrze przystosowane do trudnych warunków panujących w takich środowiskach. Smagliczka skalna jest rośliną niską, dorastającą do około 15-30 cm wysokości, charakteryzującą się złotymi kwiatami, które kwitną od wiosny do lata. Ma płytki system korzeniowy, co pozwala jej dobrze funkcjonować w skalistym podłożu oraz efektywnie wykorzystać dostępne zasoby wody. Żagwin ogrodowy jest również niską rośliną, o gęstym pokroju, której kwiaty mogą mieć różne kolory, od fioletowego do różowego, i kwitnie wczesną wiosną. Obie rośliny są odporne na suszę, co czyni je idealnymi do ogrodów skalnych, gdzie gleba jest często uboga w składniki odżywcze oraz narażona na intensywne nasłonecznienie. Dodatkowo, wprowadzenie tych roślin do ogrodu skalnego przyczynia się do zwiększenia jego estetyki oraz bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami projektowania zieleni w ogrodach alpejskich.

Pytanie 4

Osoba wykonująca prześwietlenie starych drzew spadła z wysokiej wysokości, jest przytomna, lecz istnieje podejrzenie uszkodzenia kręgosłupa. Udzielając jej pierwszej pomocy przed przybyciem pogotowia, należy

A. umieścić poszkodowanego na prowizorycznych noszach

B. położyć poszkodowanego na plecach oraz założyć kołnierz ortopedyczny

C. ustawić poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej

D. nie zmieniać jego pozycji i unieruchomić głowę dłońmi

W sytuacji podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa, kluczowe jest, aby nie zmieniać pozycji poszkodowanego, aby zminimalizować ryzyko dalszych obrażeń. Stabilizacja głowy i szyi dłońmi ma na celu unieruchomienie kręgosłupa, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi pierwszej pomocy w przypadkach urazowych. Zachowanie dotychczasowej pozycji poszkodowanego jest istotne, ponieważ każdy ruch może prowadzić do przemieszczenia uszkodzonych struktur kręgosłupa, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami rdzenia kręgowego. W praktyce, unieruchamiając głowę poszkodowanego, należy upewnić się, że jego ciało jest w stabilnej pozycji, a wszelkie dodatkowe ruchy są ograniczone. Po przybyciu służb ratunkowych, należy przekazać im wszystkie istotne informacje dotyczące urazu oraz działań podjętych w trakcie udzielania pierwszej pomocy. Szczególnie ważne jest, aby osoby udzielające pomocy były świadome zasad dotyczących postępowania w przypadku urazów kręgosłupa, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa poszkodowanego oraz właściwego przebiegu dalszej interwencji medycznej.

Pytanie 5

Jaką grupę roślin można zalecić do wykorzystania na rabacie bylinowej usytuowanej w cienistym miejscu?

A. Czyściec wełnisty (Stachys byzantina), rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum), karmik ościsty (Sagina subulatd)

B. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), paciorecznik ogrodowy (Canna generalis), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

C. Aster krzaczasty (Aster dumosus), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), malwa różowa (Althea rosea)

D. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), konwalia majowa (Convallaria majalis), fiołek wonny (Viola odorata)

Dąbrówka rozłogowa, konwalia majowa i fiołek wonny to super rośliny do robienia rabat w cieniu. Te gatunki dobrze znoszą cień i wilgoć, co jest mega ważne w takich miejscach. Dąbrówka rozłogowa jest niską byliną i rośnie dość szybko, tworząc gęste dywany, co skutecznie tłumi chwasty. Konwalia majowa ma piękny zapach i też preferuje cień oraz wilgoć, a jej zapach przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Fiołek wonny jest śliczny i odporny na chłody, więc idealnie nadaje się do wiosennych kompozycji. W praktyce, przy tworzeniu rabat w cieniu, warto wybierać rośliny o podobnych wymaganiach co do gleby i światła, bo to pomaga im się rozwijać i dobrze wyglądać. Też dobrym pomysłem jest używanie mulczu, żeby gleba była wilgotna, bo w cieniu wysychanie trwa dłużej.

Pytanie 6

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przechowywaniu jej pod zadaszeniami

B. przykryciu gleby warstwą torfu

C. przechowywaniu jej w pryzmach

D. przykryciu gleby foliowymi płachtami

Odpowiedzi sugerujące magazynowanie gleby pod wiatami lub przykrywanie jej materiałami takimi jak folie czy torf, chociaż mogą wydawać się sensowne, zawierają istotne braki w kontekście praktycznego zarządzania urodzajną warstwą gleby. Magazynowanie pod wiatą, mimo że chroni glebę przed opadami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nie zapewnia odpowiedniej wentylacji. To może prowadzić do powstania warunków anaerobowych, które są szkodliwe dla mikroorganizmów glebowych, niezbędnych do zachowania zdrowia gleby. Przykrycie gleby płachtami foliowymi ogranicza dostęp powietrza, co może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych patogenów, a także może prowadzić do degradacji właściwości gleb poprzez zatrzymywanie wody, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku nadmiaru wilgoci. Użycie torfu, z kolei, pomimo iż jest to materiał organiczny, może nie być efektywnym rozwiązaniem, gdyż torf ma inne właściwości fizykochemiczne od gleby urodzajnej, co może prowadzić do zaburzeń w strukturze i składzie chemicznym zgromadzonej gleby. Zastosowanie tych nieodpowiednich metod może w rezultacie prowadzić do dalszej degradacji gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Właściwe praktyki wymagają więc przemyślanego i holistycznego podejścia do magazynowania gleby, które uwzględnia jej zdrowie i użyteczność w przyszłości.

Pytanie 7

Jakie substancje używa się w celu eliminacji chwastów dwuliściennych?

A. Akarycydy

B. Insektycydy

C. Herbicydy

D. Fungicydy

Insektycydy, akarycydy i fungicydy to środki, które są stosowane w zupełnie innych kontekstach niż herbicydy. Insektycydy są przeznaczone do zwalczania owadów, które mogą być szkodnikami roślin, natomiast akarycydy są używane w walce z roztoczami. Stosując te środki, rolnicy i ogrodnicy koncentrują się głównie na ochronie roślin przed szkodnikami, a nie na chwastami. Chociaż mogą one wpływać na ogólny stan roślinności, ich działanie nie jest skierowane na eliminację chwastów, co czyni je nieodpowiednimi do zwalczania chwastów dwuliściennych. Fungicydy natomiast są stosowane do ochrony roślin przed chorobami grzybowymi, co również jest całkowicie inną dziedziną ochrony roślin. Często mylne jest przekonanie, że wszystkie te środki działają uniwersalnie na wszelkie zagrożenia dla roślin. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia różnorodności agrofagów oraz specyfiki ich zwalczania. Użycie niewłaściwych środków nie tylko nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ale może również zaszkodzić roślinom uprawnym oraz potencjalnie pogorszyć stan środowiska. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać środki ochrony roślin w sposób przemyślany i na podstawie rzetelnych informacji, zgodnych z najlepszymi praktykami w dziedzinie ochrony roślin.

Pytanie 8

Do koszenia miejskich trawników szczególnie użyteczne są kosiarki

A. listwowe

B. bijakowe

C. wrzecionowe

D. rotacyjne

Kosiarki rotorowe, listwowe oraz wrzecionowe, mimo że są popularnymi rozwiązaniami w koszeniu, mają swoje ograniczenia, które sprawiają, że nie są najlepszym wyborem do koszenia trawników miejskich. Kosiarki rotorowe są zazwyczaj wykorzystywane w intensywnym użytkowaniu, ale nie są tak efektywne w radzeniu sobie z większymi źdźbłami trawy czy chwastami, co może prowadzić do niedostatecznego wygładzenia i estetyki trawnika miejskiego. Z kolei kosiarki listwowe, które są często stosowane w rolnictwie, wymagają starannie przygotowanego podłoża i mogą nie poradzić sobie z nierównościami terenu, co jest powszechne w miejskich obszarach zieleni. Natomiast kosiarki wrzecionowe, choć zapewniają bardzo precyzyjne cięcie i są idealne do pielęgnacji trawników golfowych, nie nadają się do intensywnego koszenia dużych powierzchni, ponieważ ich prędkość pracy jest ograniczona. Typowe błędy myślowe przy wyborze kosiarki to zakładanie, że większa moc lub bardziej skomplikowana konstrukcja zawsze przekłada się na lepsze rezultaty. W rzeczywistości, skuteczność koszenia związana jest bardziej z dopasowaniem typu kosiarki do specyfiki terenu i rodzaju trawy, co w przypadku miejskich trawników wymaga zastosowania kosiarki bijakowej.

Pytanie 9

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia rabaty o powierzchni 5 m², jeśli mają być one umieszczone w odstępie 25 × 25 cm?

A. 100 sztuk

B. 40 sztuk

C. 60 sztuk

D. 80 sztuk

Żeby obliczyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia rabaty o powierzchni 5 m², gdzie rośliny mają być sadzone w odstępach 25 × 25 cm, najpierw musimy obliczyć, ile miejsca zajmuje jedna roślina. 25 cm razy 25 cm to 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m² dla jednej rośliny. Teraz, żeby dowiedzieć się, ile roślin zmieści się w 5 m², dzielimy 5 m² przez 0,0625 m², co daje nam 80. W związku z tym, poprawna odpowiedź to 80 sztuk. To wiedza, która się przyda, zwłaszcza kiedy projektujesz ogrody. Dobrze jest mieć na uwadze, jak odpowiedni rozstaw roślin wpływa na ich wzrost i wygląd. Sadzenie zbyt blisko siebie może sprawić, że rośliny będą ze sobą konkurować o światło i składniki odżywcze, a to może wpływać na ich zdrowie. Z drugiej strony, jeśli posadzisz je zbyt daleko, to nie wykorzystasz dobrze przestrzeni. Z tego, co widziałem, warto też pomyśleć o tym, jak różne rośliny mają różne wymagania jeśli chodzi o przestrzeń, to może mieć duży wpływ na końcowy efekt.

Pytanie 10

Które urządzenie najlepiej sprawdzi się w koszeniu krawędzi trawnika w pobliżu muru i krawężników w niewielkim ogrodzie?

A. Sekator pneumatyczny

B. Wykaszarka elektryczna

C. Kosiarka elektryczna

D. Kosiarka samojezdna

Kosiarka elektryczna, mimo że jest popularnym narzędziem do koszenia trawnika, nie jest najlepszym wyborem do koszenia brzegów przy murze i krawężnikach. Kosiarki te, choć efektywne na dużych powierzchniach trawnika, zazwyczaj mają szersze ostrza, co utrudnia precyzyjne koszenie w wąskich przestrzeniach. Ponadto, ich konstrukcja często nie pozwala na łatwe manewrowanie w trudnodostępnych miejscach, co może prowadzić do niedocięć i nieestetycznego wyglądu krawędzi trawnika. Sekator pneumatyczny, z drugiej strony, jest narzędziem zaprojektowanym z myślą o przycinaniu gałęzi oraz żywopłotów, a więc jego zastosowanie w koszeniu trawnika jest całkowicie nieodpowiednie. Użytkownicy mogą być skłonni do błędnego myślenia, że sekator może spełniać funkcje kosiarki, co prowadzi do nieefektywności i ryzyka uszkodzenia roślin. Kosiarka samojezdna to urządzenie przeznaczone do dużych powierzchni, które również nie jest przystosowane do wąskich krawędzi, ponieważ wymaga wystarczającej przestrzeni do manewrowania i mało praktyczne w małych ogrodach. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia murów lub krawężników, a także do zwiększenia czasu potrzebnego na pielęgnację ogrodu. Kluczowe jest, aby wybierać narzędzia o odpowiednich parametrach do specyficznych zadań, co jest podstawą efektywnej i estetycznej pielęgnacji ogrodu.

Pytanie 11

W strefie relaksu pasywnego powinno się umiejscowić

A. altanę ogrodową

B. ścieżkę dydaktyczną

C. szachy terenowe

D. ścieżkę zdrowia

W strefie wypoczynku biernego kluczowe jest zrozumienie, że jej głównym celem jest zapewnienie użytkownikom komfortowego miejsca do relaksu i odpoczynku, co wyklucza aktywności związane z intensywnym zaangażowaniem fizycznym. Ścieżka dydaktyczna, mimo iż może dostarczać wiedzy i być ciekawym elementem przestrzeni, składa się z aktywności angażujących użytkowników w sposób, który jest niezgodny z koncepcją wypoczynku biernego. Użytkownicy mogą być zmuszeni do poruszania się, co nie sprzyja relaksowi. Szachy terenowe z kolei, choć mogą być rozrywkowe, wymagają od graczy intelektualnego zaangażowania oraz koncentracji, co również stoi w sprzeczności z ideą odpoczynku. W przypadku ścieżki zdrowia użytkownicy są zachęcani do podejmowania aktywności fizycznej, co jest zdecydowanym odzwierciedleniem strefy wypoczynku aktywnego. W związku z tym, wybór jakiegokolwiek z tych elementów nie odpowiada założeniom o spokojnym i biernym wypoczynku, które powinny dominować w strefie przeznaczonej do relaksu, co może prowadzić do pomyłek w projektowaniu przestrzeni wypoczynkowej.

Pytanie 12

Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć

A. obłożenie deskom.

B. otoczenie kamieniami.

C. intensywne nawadnianie.

D. ekranowanie.

Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.

Pytanie 13

Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów

A. romantycznych

B. nostalgicznych

C. barokowych

D. klasycystycznych

Odpowiedź barokowych jest poprawna, ponieważ ogrody barokowe były znane z wyrafinowanej kompozycji, która kładła duży nacisk na regularność, symetrię oraz geometryzację przestrzeni. W kontekście ogrodów, barokowe projekty, takie jak ogrody Wersalu, ilustrują te cechy poprzez precyzyjnie zaaranżowane aleje, formy roślinne i elementy wodne tworzące harmonijną całość. Te ogrody odzwierciedlają ówczesne dążenie do dominacji nad przyrodą oraz chęć zaprezentowania władzy i bogactwa. Przykłady zastosowania tych zasad w praktyce obejmują systematyczne rozmieszczenie roślin oraz starannie zaplanowane ścieżki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów i architekturze krajobrazu. Oprócz estetyki, ogrody barokowe wykorzystywały również elementy optyczne, takie jak perspektywy i linie widokowe, co podkreśla ich monumentalny charakter i przemyślaną kompozycję przestrzenną.

Pytanie 14

Długość rzeki na mapie w skali 1:350000 wynosi 45 mm. Jaka jest jej rzeczywista długość w terenie?

A. 31,50 km

B. 23,45 km

C. 15,75 km

D. 1,575 km

W każdym z błędnych rozwiązań zauważalne są typowe nieporozumienia związane z przeliczeniami długości oraz interpretacją skali mapy. Przykładowo, jeśli ktoś odpowiedział 1,575 km, mogło to wynikać z pomylenia jednostek przeliczeniowych. W tym przypadku, odpowiedź ta mogła zostać uzyskana przez nieprawidłowe pomnożenie długości rzeki na mapie, co sugeruje niepełne zrozumienie skali. Z kolei odpowiedź 23,45 km mogła powstać w wyniku błędnego dodawania lub pomnożenia przez niewłaściwy czynnik przeliczeniowy. Warto zauważyć, że pomylenie jednostek długości, jak mm i km, jest powszechnym błędem, który może prowadzić do znaczących różnic w wynikach. Przykładowo, nieprzekształcenie jednostek przed obliczeniami może sprawić, że użytkownik nie dostrzega proporcji, co prowadzi do skrajnych różnic w odpowiedziach. Typowe błędy myślowe związane z obliczeniami przestrzennymi obejmują także pomijanie konwersji jednostek oraz nieświadome pomnożenie wartości o nieodpowiednią miarę, na przykład przez niewłaściwe mnożenie przez 100 lub 1000 zamiast przez 350000. W obliczeniach kartograficznych kluczowe jest zrozumienie, jak interpretować i stosować skale, aby uniknąć tych częstych pułapek wykorzystywanych w praktyce, co z kolei ma bezpośredni wpływ na jakość realizowanych projektów.

Pytanie 15

Obszary w sąsiedztwie wydm powinny być zadrzewiane żywopłotami przeciwdziałającymi erozji piaskowej z

A. jałowca płożącego (Juniperus horizontalis)

B. sosny czarnej (Pinus nigra)

C. bukszpanu wiecznie zielonego (Buxus sempervirens)

D. irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)

Wybór innych roślin do obsadzania terenów w pobliżu wydm, takich jak bukszpan wiecznie zielony, irga błyszcząca czy jałowiec płożący, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Bukszpan (Buxus sempervirens) preferuje żyzne gleby i nie toleruje suchych oraz piaszczystych warunków, co sprawia, że jest mało efektywny w stabilizowaniu wydm. Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus) jest rośliną, która, chociaż odporna, nie ma tak silnego systemu korzeniowego jak sosna czarna, co powoduje, że jej zdolności do ochrony przed erozją są ograniczone. Z kolei jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), mimo że jest rośliną odporną na warunki trudne, nie oferuje tak dużej efektywności w stabilizacji piasku jak sosna czarna, a jego wzrost jest ograniczony w bardzo piaszczystych glebach. Błędne podejście do doboru roślinności do trudnych warunków terenowych często wynika z braku zrozumienia ich potrzeb ekologicznych oraz niewłaściwej oceny warunków, w jakich będą rosły. W praktyce, kluczowe jest dobieranie gatunków roślinnych na podstawie ich przystosowania do specyficznych warunków siedliskowych, co jest fundamentalnym założeniem w projektowaniu zieleni w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 16

Krzewy okrywowe posadzone na stoku skarpy mają głównie zadanie

A. ochrony przed pożarem

B. ochrony przed erozją

C. ochrony przed śniegiem

D. ochrony przed wiatrem

Odpowiedzi, które wskazują na funkcje przeciwśnieżną, przeciwwietrzną oraz przeciwpożarową krzewów okrywowych na zboczu skarpy, nie uwzględniają najistotniejszego aspektu ich zastosowania. Chociaż krzewy mogą mieć pewne znaczenie w kontekście ochrony przed wiatrem, to ich główną rolą w kontekście skarp i zboczy jest stabilizacja gleby, a nie przeciwdziałanie erozji w wyniku działania wiatru. Funkcja przeciwśnieżna, choć teoretycznie możliwa, nie jest praktycznie istotna w kontekście zbiorników wodnych czy dróg, gdzie erozja jest spowodowana głównie przez wodę. Co więcej, krzewy nie są projektowane głównie z myślą o ochronie przed pożarami; ich główną rolą jest raczej ochrona gleby przed erozją, co jest kluczowe dla zachowania struktury i jakości gleby w obszarach narażonych na intensywne opady deszczu. Błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia podstawowych zasad ekologicznych oraz niewłaściwego przypisania funkcji roślinności. Aby skutecznie zabezpieczyć zbocza przed erozją, ważne jest stosowanie odpowiednich gatunków roślin, które mają silny system korzeniowy, co stanowi fundament dla skutecznej ochrony przed erozją, a nie skupianie się na funkcjach, które nie są kluczowe w tym kontekście.

Pytanie 17

Do koszenia trawnika sportowego i dywanowego oraz podczas pierwszego koszenia po założeniu trawy zaleca się korzystanie z kosiarki

A. wrzecionowej

B. rotorowej

C. listwowej

D. rotacyjnej

Kosiarki listwowe, rotorowe i rotacyjne nie są odpowiednie do koszenia trawnika dywanowego i sportowego, a ich zastosowanie może prowadzić do wielu problemów związanych z jakością cięcia. Kosiarka listwowa, choć użyteczna w pewnych warunkach, nie zapewnia tak precyzyjnego cięcia jak kosiarka wrzecionowa. W przypadku trawnika, gdzie kluczowe jest minimalne uszkodzenie źdźbeł trawy, kosiarka ta może prowadzić do nieefektywnego i nierównego koszenia. Kosiarki rotorowe oraz rotacyjne, które działają na zasadzie obracających się ostrzy, są bardziej odpowiednie do koszenia wyższej trawy czy chwastów, ale ich użycie w kontekście trawnika dywanowego może skutkować 'szarpanym' cięciem. Taki typ koszenia nie tylko obniża wartość estetyczną trawnika, ale także osłabia rośliny, co prowadzi do ich większej podatności na choroby. W praktyce, nieodpowiedni dobór kosiarki do specyfiki trawnika, jak w przypadku wymienionych typów, może skutkować nie tylko obniżeniem jakości estetycznej, ale również wydłużeniem czasu potrzebnego na pielęgnację, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zielonymi. Dlatego, aby zapewnić trwałość i zdrowie trawnika, warto stosować kosiarki wrzecionowe, które są dedykowane do takich zastosowań.

Pytanie 18

Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?

A. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej

B. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej

C. grążela żółtego i osoki aloesowatej

D. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej

Rozważając inne podane odpowiedzi, warto zauważyć, że żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos) i dąbrówka kosmata (Ajuga reptans) nie są typowymi przedstawicielami zbiorowisk przywodnych. Żurawina błotna występuje głównie w torfowiskach i terenach podmokłych, ale jej siedliska są zupełnie inne niż zbiorowiska przywodne, które dominują w ekosystemach związanych z wodą. Dąbrówka kosmata, będąca rośliną lądową, preferuje tereny leśne i śródleśne, a nie obszary wodne. Rogatka sztywna (Sparganium erectum) i moczarka kanadyjska (Elodea canadensis) to inne gatunki, które choć mogą występować w pobliżu wody, nie są głównymi komponentami zbiorowisk przywodnych. Rogatka sztywna jest zwykle związana z strefami o szerszym dostępie do wody, a moczarka kanadyjska rośnie w wodach stojących, nie tworzy jednak charakterystycznych ekosystemów przybrzeżnych. Grążel żółty (Nuphar lutea) i osoka aloesowata (Eriophorum angustifolium) również nie są typowe dla zbiorowisk przywodnych. Grążel występuje w głębszych wodach i nie tworzy zwartej roślinności na brzegach, natomiast osoka aloesowata preferuje torfowiska. Zrozumienie różnic w siedliskach poszczególnych roślin jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ekosystemami wodnymi oraz ich ochrony. Właściwe rozpoznawanie roślinności na terenach przywodnych jest istotne dla ochrony bioróżnorodności oraz realizacji projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 19

Jakie rośliny nadają się do wypełnienia aranżacji ogrodu skalnego, który został zaplanowany w odcieniach białych?

A. Rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum), rozchodnik kamczacki (Sedum kamtschaticum)

B. Dąbrówkę rozłogową (Ajuga reptans), miłka wiosennego (Adonis vernalis)

C. Omieg wschodni (Doronicum orientale), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

D. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens)

Gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica) oraz ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens) to rośliny idealne do kompozycji ogrodu skalnego w kolorystyce białej. Gęsiówka kaukaska kwitnie na biało wczesną wiosną, co czyni ją doskonałym wyborem do wprowadzenia świeżości i lekkości. Ubiorek wieczniezielony również charakteryzuje się białymi kwiatami, które kwitną wiosną, a jego zimozielona forma zapewnia przez cały rok estetyczny wygląd ogrodu. Obie rośliny preferują dobrze przepuszczalne, suche podłoże oraz pełne nasłonecznienie, co jest kluczowe dla utrzymania ich zdrowia i kwitnienia. Warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie w kompozycji ogrodowej, ponieważ niskorosnące rośliny doskonale wypełniają przestrzenie między większymi kamieniami, tworząc harmonijną całość. Dodatkowo, te gatunki są odporne na choroby i szkodniki, co sprawia, że są łatwe w pielęgnacji i idealne dla początkujących ogrodników, jak i profesjonalistów.

Pytanie 20

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. pomologiczny

B. etnograficzny

C. dendrologiczny

D. botaniczny

Odpowiedzi takie jak botaniczny, etnograficzny czy pomologiczny nie oddają właściwego charakteru ogrodu zajmującego się tylko roślinami drzewiastymi ozdobnymi. Ogród botaniczny jest szerszym pojęciem, które obejmuje różnorodne rośliny, w tym rośliny zielne i krzewy, a nie wyłącznie drzewa. W takim ogrodzie można spotkać rośliny z różnych grup taksonomicznych, a jego głównym celem jest nie tylko badanie, ale także popularyzacja wiedzy botanicznej. Ogród etnograficzny, z kolei, koncentruje się na roślinach związanych z historią i kulturą lokalnych społeczności, a jego celem jest ukazanie ich tradycyjnych zastosowań. Natomiast ogród pomologiczny specjalizuje się w uprawie owoców i odmian drzew owocowych, co nie ma związku z roślinami drzewiastymi ozdobnymi. Typowym błędem jest rozmylenie tych pojęć, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków. Aby poprawnie zrozumieć różnice między tymi typami ogrodów, ważne jest, aby przyjąć kryteria taksonomiczne oraz ich funkcjonalność w kontekście badań i praktyki ogrodniczej.

Pytanie 21

Palikowanie form piennych drzew owocowych, które są sadzone na stałe z bryłą korzeniową, powinno być wykonane

A. po umieszczeniu bryły korzeniowej w dołku

B. przed umieszczeniem bryły korzeniowej w dołku

C. przed zasypywaniem bryły korzeniowej

D. po posadzeniu rośliny

Wybór odpowiedzi, gdzie palikowanie zrobiłeś przed sadzeniem lub przed zasypaniem bryły, jest nie do końca dobre. Takie coś może naprawdę uszkodzić korzenie, a to nie jest fajne. Jak robimy dołek, to musimy pamiętać, by roślina miała najlepsze warunki do wzrostu, co oznacza, że trzeba uważać na korzenie. Jak palik będzie przed zasadzeniem, to może zająć miejsce, które powinny zająć korzenie, co może je doprowadzić do zgnilizny. A jeśli palik włożysz przed zasypaniem bryły, to korzenie mogą się źle ułożyć w ziemi, co znowu może zrobić im krzywdę. Dodatkowo palikowanie po sadzeniu daje szansę na lepsze dostosowanie rośliny do nowego miejsca, bo wtedy widzimy, czy dobrze stoi i czego potrzebuje. Jeśli zignorujemy te zasady, to możemy narazić roślinę na niepoprawny rozwój czy nawet ją zabić. Umiejętność prawidłowego palikowania to coś, co powinno się umieć, jak prowadzi się szkółki lub dba o drzewa. To jest też potwierdzone przez różne standardy w branży, które mówią, jak powinno się sadzić i palikować.

Pytanie 22

Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?

A. Dębu błotnego (Quercus palustris)

B. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)

C. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)

D. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)

Wiśnia piłkowana to drzewo z pięknymi kwiatami, zwłaszcza wiosną, ale jak już mówiliśmy, nie zmienia liści na intensywne kolory jesienią. Zazwyczaj liście zmieniają się na czerwono czy pomarańczowo, ale nie widziałem ich w takim jasnym żółtym jak u miłorzębu. Bywa, że ludzie mylą wiśnię z innymi drzewami, więc trzeba uważać. Ambrowiec balsamiczny też zmienia kolor na czerwony czy purpurowy, a nie na intensywny żółty. W sumie, można się pomylić, bo oba drzewa wyglądają podobnie. Z kolei dąb błotny zmienia kolory na różne, ale częściej na brązowy niż żółty. Takie pomyłki mogą wynikać z tego, że często ludzie nie dostrzegają różnic w kolorze liści u różnych gatunków. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły przy identyfikacji drzew, żeby dobrze dobierać je w projektach zieleni.

Pytanie 23

W obrębie ogrodu działkowego dla pracowników muszą być zainstalowane poniższe urządzenia:

A. zbiornik na wodę, wypożyczalnia sprzętu, miejsca do spania

B. system wodociągowy, scena koncertowa, plac zabaw dla dzieci

C. punkt zbiórki odpadów, gabinet medyczny, park

D. dostęp do wody, toalety, pomieszczenie gospodarcze

Twoja odpowiedź jest trafna! W ogrodzie działkowym musimy mieć podstawowe rzeczy, żeby wszystko dobrze działało. Woda to podstawa – bez niej rośliny nie przetrwają, a podlewanie to już zupełna podstawa. No i te sanitariaty – nie wyobrażam sobie, jak by to wyglądało bez nich, zwłaszcza w sezonie, gdy wszyscy spędzają dużo czasu na działkach. Magazyn na narzędzia to również mega przydatna sprawa, bo w końcu nie chcemy, żeby nasze sprzęty niszczały na deszczu, prawda? Ogólnie mówiąc, jak mamy te podstawowe rzeczy, to ogród jest bardziej funkcjonalny, ładniejszy i bezpieczniejszy. Zresztą, zauważyłem, że sporo ogrodów korzysta z systemów do zbierania deszczówki, co jest naprawdę fajne i przyjazne dla środowiska. Zgadzam się, że te elementy powinny być standardem, bo to korzystne dla wszystkich w okolicy.

Pytanie 24

"Wiszące Ogrody Semiramidy" to

A. mauretański ogród królewski z XII wieku

B. ogrody barokowego zamku przy Loarze

C. tarasy pałacowe starożytnej egipskiej królowej

D. starożytny pałac królowej mezopotamskiej

Niepoprawne odpowiedzi pokazują, jak łatwo można się pomylić w kontekście Wiszących Ogrodów. Na przykład, mauretański park królewski z XII wieku? No sorry, ale to nie ma nic wspólnego z ogrodami w Babilonie sprzed wielu lat. Moim zdaniem, takie pomyłki mogą się zdarzyć, bo historia jest naprawdę zawiła. I te tarasy pałacu egipskiej królowej to też zła droga; choć Egipt był fajnym miejscem w starożytności, to ogrody Semiramidy mają swoje korzenie w Babilonie. Słyszałem, że ogrody barokowego zamku nad Loarą są ładne, ale to też nie ma związku z tym, o czym rozmawiamy, bo oryginalne Wiszące Ogrody były zupełnie inne. Ważne jest, żeby znać kontekst historyczny, bo inaczej łatwo trafić w pułapki nieporozumień w nauce o historii.

Pytanie 25

Pod koniec lata nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne?

A. fosforowych

B. potasowych

C. wapniowych

D. azotowych

Stosowanie nawozów wapniowych, potasowych, czy fosforowych w późnym lecie nie jest optymalne, ale nie jest tak niepożądane jak nawozy azotowe. Nawozy wapniowe są zazwyczaj używane do poprawy struktury gleby oraz regulacji pH, co może być korzystne dla wielu roślin. Jednak ich stosowanie w późnym lecie nie powinno wpłynąć negatywnie na rośliny, ale raczej wspierać ich zdrowie w dłuższym okresie. Nawozy potasowe są często stosowane w celu poprawy odporności roślin na choroby oraz stresy, a ich użycie w późnym lecie może wspierać przygotowanie roślin do zimy. Fosfor z kolei jest kluczowy dla rozwoju korzeni i kwitnienia, więc może być stosowany, aby wzmocnić rośliny przed przyjściem zimy. Jednak stosowanie nawozów azotowych tego okresie powoduje, że rośliny zamiast przygotowywać się do odpoczynku, będą dalej intensywnie rosnąć, co zwiększa ich wrażliwość na niekorzystne warunki atmosferyczne. Błędne przekonanie, że wszystkie nawozy mogą być stosowane w dowolnym czasie, prowadzi do nieefektywnego zarządzania zasobami glebowymi i może skutkować negatywnymi skutkami dla zdrowia roślin. Dlatego kluczowe jest stosowanie nawozów w odpowiednich porach roku, aby wspierać naturalne cykle rozwojowe roślin, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego ogrodnictwa.

Pytanie 26

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m², jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 440 sztuk

B. 250 sztuk

C. 160 sztuk

D. 120 sztuk

Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 27

Jakie elementy zawiera opisowa część projektu budowlanego?

A. plan orientacyjny

B. wyliczenie kosztów inwestycji

C. określenie przedmiotu inwestycji

D. planszę podstawową

Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie odpowiadają w pełni wymaganiom stawianym przez część opisową projektu budowlanego. Plansza podstawowa, choć jest istotnym elementem, służy głównie jako wizualne przedstawienie projektu, a nie jako opis jego założeń. Nie ma ona charakteru informacyjnego, który jest niezbędny do zrozumienia celu inwestycji. Wyliczenie kosztów inwestycji to również zbyt wąski temat, który dotyczy aspektu finansowego, a nie samego opisu projektu. Plan orientacyjny, z kolei, ma na celu przedstawienie lokalizacji projektu w szerszym kontekście geograficznym lub urbanistycznym, ale nie dostarcza niezbędnych informacji dotyczących charakterystyki czy funkcji budynku. W praktyce, błędne interpretowanie tych elementów może prowadzić do niepełnej lub mylnej koncepcji projektu, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na jego realizację oraz zgodność z założeniami. Kluczowym błędem jest więc zrozumienie, że część opisowa ma na celu nie tylko przedstawienie danych, ale także ich interpretację i wyjaśnienie, co przekłada się na skuteczne planowanie oraz realizację inwestycji budowlanej.

Pytanie 28

Czym nie jest konserwacja zabytku?

A. działanie mające na celu zachowanie zabytku w stanie, w którym substancja zabytkowa nie ulega degradacji i możliwe jest docenienie jej wartości.

B. przystosowanie zabytku do nowych warunków użytkowania.

C. odzyskanie brakującej części zabytku.

D. działanie mające na celu przywrócenie zabytku do formy najlepiej ukazującej jego wartości.

Działania mające na celu doprowadzenie zabytku do postaci najlepiej ukazującej jego walory, przywracanie brakujących części oraz dbałość o to, aby substancja zabytkowa nie ulegała niszczeniu, są kluczowymi elementami konserwacji. W praktyce, podejścia te są często mylone z przystosowaniem obiektu do nowych funkcji. Zmiana sposobu użytkowania zabytku może prowadzić do jego nieodwracalnej degradacji, jeśli nie jest przeprowadzana z zachowaniem zasad konserwatorskich. Typowym błędem jest przyjmowanie, że zmiany mogą być dokonywane bez dokładnej analizy wpływu na zabytkową substancję. Takie podejście może skutkować ingerencją w oryginalne elementy zabytku, co narusza zasady ochrony dziedzictwa kulturowego. W kontekście konserwacji, ważne jest przestrzeganie międzynarodowych standardów, takich jak zasady zawarte w Karcie Weneckiej, które podkreślają konieczność minimalizowania interwencji oraz dążenie do zachowania autentyczności obiektów. Zachowanie substancji zabytkowej w odpowiednim stanie to fundament każdej prawidłowej konserwacji, co sprawia, że zmiana przeznaczenia powinna być traktowana z największą ostrożnością i starannością.

Pytanie 29

Jakie rośliny są zalecane do formowania strzyżonych żywopłotów?

A. Grab pospolity (Carpinus betuluś)

B. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

C. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

D. Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)

Grab pospolity (Carpinus betulus) jest jedną z najczęściej rekomendowanych roślin do tworzenia strzyżonych żywopłotów. Jego gęsta struktura oraz zdolność do regeneracji po przycinaniu czynią go idealnym kandydatem na żywopłoty formowane. Grab charakteryzuje się elastycznymi gałęziami, które łatwo przystosowują się do cięcia, co pozwala uzyskać pożądany kształt i gęstość. Dodatkowo, liście grabu są twarde i dobrze znoszą szkodliwe warunki atmosferyczne, co czyni je odpornymi na choroby i szkodniki. W praktyce, grab pospolity tworzy estetyczne i funkcjonalne zielone bariery, które mogą pełnić rolę ochrony przed wiatrem oraz hałasem. W Polsce, grab jest szczególnie popularny w parkach i ogrodach, gdzie jego naturalne właściwości i atrakcyjny wygląd przyciągają uwagę. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, regularne przycinanie grabu powinno odbywać się w okresie późnej wiosny lub wczesnej jesieni, co sprzyja bujnemu wzrostowi i estetycznemu wyglądowi żywopłotu.

Pytanie 30

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. attyka

B. cynek

C. atrium

D. herma

Herma to element architektoniczny, który ma swoje korzenie w starożytnej Grecji. Charakteryzuje się czworokątnym słupem, który zwęża się ku dołowi i jest wieńczony głową lub popiersiem. Tego typu obiekty pełniły nie tylko funkcje estetyczne, ale również kulturowe, często będąc symbolami ochrony lub miejscami poświęconymi określonym bóstwom. W architekturze klasycznej herma służyła jako granica, a także jako sposób na upamiętnienie znanych postaci, co czyni ją nie tylko wykładnikiem stylu, ale i nośnikiem treści kulturowej. W praktyce, hermy mogły być umieszczane w ogrodach, przy ulicach, a także w przestrzeniach publicznych, stanowiąc istotny element urbanistyki oraz kompozycji architektonicznych. Współczesne zastosowania hermy mogą obejmować zarówno dekorację przestrzeni publicznych, jak i odniesienia w sztuce współczesnej, gdzie forma tego obiektu jest reinterpretowana. W związku z tym, znajomość hermy i jej historycznego kontekstu jest kluczowa dla architektów i projektantów, którzy pragną łączyć elementy klasyczne z nowoczesnym stylem.

Pytanie 31

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. zanieczyszczanie gleby

B. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew

C. osuszanie terenu

D. obumieranie korzeni tych drzew

Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 32

W piaskownicach piasek powinien być wymieniany

A. raz w miesiącu

B. raz w roku

C. co tydzień

D. co pięć lat

Wymiana piasku w piaskownicach raz w roku jest zalecana, ponieważ zapewnia to odpowiednią jakość i bezpieczeństwo materiału do zabawy dla dzieci. Z czasem piasek może stać się zanieczyszczony, zawierać szkodliwe substancje, a także ulegać degradacji pod wpływem warunków atmosferycznych. Wymiana piasku co roku pozwala na usunięcie zanieczyszczeń, bakterii oraz wszelkich innych szkodliwych elementów, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której w piaskownicy gromadzą się resztki organiczne, jak liście czy inne odpady naturalne, które mogą sprzyjać rozwojowi pleśni i bakterii. Rekomendacje dotyczące utrzymania piaskownic są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem dzieci, które podkreślają znaczenie czystości i higieny w przestrzeniach zabaw. Regularne przeglądy i konserwacja piaskownic, w tym wymiana piasku, to kluczowe praktyki w zapewnieniu zdrowego środowiska do zabawy.

Pytanie 33

Cis pospolity powinien być sadzony w glebie o takim odczynie

A. obojętnym

B. zasadowym

C. bardzo kwasowym

D. kwasowym

Gleby o odczynie kwaśnym, obojętnym lub bardzo kwaśnym nie są odpowiednie dla cisa pospolitego, co może prowadzić do wielu problemów w jego uprawie. W przypadku odczynu kwaśnego, pH poniżej 7 powoduje, że dostępność niektórych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez, jest ograniczona, co prowadzi do niedoborów i pogorszenia kondycji roślin. Cisy mogą wykazywać oznaki stresu, takie jak żółknięcie igieł lub spowolnienie wzrostu. W glebach obojętnych, chociaż pH wynosi około 7, nie zapewnia ono optymalnych warunków, które preferują cisy, co może skutkować ich osłabieniem i podatnością na choroby. Użytkownicy często mylą zasadowość z alkalicznością, co prowadzi do nieprawidłowego doboru gleby i nieadekwatnych działań pielęgnacyjnych. Właściwe zrozumienie wymagań glebowych cisa pospolitego jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu oraz estetycznego wyglądu, dlatego powinniśmy unikać sadzenia go w niewłaściwych warunkach, aby nie tylko nie zaszkodzić roślinie, ale również zapewnić jej długotrwały rozwój w naszych ogrodach.

Pytanie 34

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą w celu przygotowania podłoża do sadzenia roślin?

A. Spulchnienie górnej warstwy gleby

B. Zasilenie gleby w składniki odżywcze

C. Wyrównanie powierzchni terenu

D. Porządkowanie terenu

Przygotowanie podłoża do nasadzeń roślinnych wymaga zrozumienia prawidłowego przebiegu procesu, a wybór niewłaściwych działań na początku może prowadzić do problemów w przyszłości. Wzbogacenie gleby w składniki pokarmowe, choć istotne, powinno nastąpić po uporządkowaniu terenu. Bez wcześniejszego usunięcia przeszkód, takie działania będą nieefektywne, ponieważ substancje odżywcze mogą nie dotrzeć do korzeni roślin z powodu obecności zanieczyszczeń. Wyrównanie terenu to kolejny krok, który można wykonać dopiero po usunięciu przeszkód, w przeciwnym razie może prowadzić do nieprawidłowego ułożenia ziemi, co skutkuje nierównym wzrostem roślin. Spulchnienie wierzchniej warstwy gleby to proces, który również powinien nastąpić po przygotowaniu terenu, ponieważ ma na celu poprawę struktury gleby dla lepszego wchłaniania wody i składników odżywczych. Tego typu błędne podejście może wynikać z braku zrozumienia sekwencji działań w ogrodnictwie, gdzie każdy krok jest ściśle powiązany z poprzednim. Zaniedbanie uporządkowania terenu może prowadzić do problemów zdrowotnych roślin, takich jak choroby wywołane przez zanieczyszczenia czy nieodpowiednie warunki wzrostu.

Pytanie 35

Jaką metodę nawadniania powinno się wdrożyć w przypadku uprawy roślin w wielodoniczkach?

A. Deszczownianą

B. Bruzdową

C. Zalewową

D. Kroplową

Nawadnianie zalewowe to naprawdę świetna metoda, szczególnie kiedy chodzi o produkcję roślin w wielodoniczkach. Dzięki niej można równomiernie nawodnić całe podłoże, co jest super ważne dla zdrowego wzrostu roślin. A w tej metodzie, doniczki po prostu się stawia w wodzie, co pozwala im wchłaniać wilgoć jak tylko chcą. To z kolei zmniejsza ryzyko przesuszenia korzeni i sprawia, że woda zawsze jest dostępna, co jest kluczowe dla młodych roślin, które rosną. Z mojego doświadczenia, jeśli chodzi o uprawy roślin jednorocznych czy warzyw, to ta metoda sprawdza się znakomicie, bo wymagają one dużo wody. Weźmy na przykład pomidory – mając je w wielodoniczkach, nawadnianie zalewowe naprawdę może poprawić ich kondycję i plony. Dobrze też, że ta technika pozwala na oszczędne wykorzystanie wody, co jest całkiem zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 36

Jaki jest maksymalny czas, przez jaki można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?

A. 3 doby

B. 0,5 doby

C. 7 dób

D. 2 doby

Pytanie o maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wymaga zrozumienia procesów biologicznych zachodzących w darni oraz warunków, które mogą wpływać na jej jakość. Odpowiedzi sugerujące krótszy czas przechowywania, takie jak 0,5 doby czy 3 doby, nie uwzględniają specyfiki sezonowych warunków atmosferycznych oraz właściwości darni. Krótszy czas, taki jak 0,5 doby, zakłada, że darń nie może być przechowywana dłużej ze względu na ryzyko uszkodzenia. W rzeczywistości, w chłodne dni, darń może być przechowywana do 2 dób bez uszczerbku. Natomiast odpowiedź sugerująca 3 doby zakłada, że w dłuższym okresie darń będzie wciąż w dobrym stanie, co jest błędne, ponieważ nawet w chłodniejszych temperaturach po upływie tego czasu zaczynają występować niekorzystne zmiany w jej strukturze. Najczęstsze błędy w myśleniu polegają na niedocenianiu wpływu warunków przechowywania na żywotność darni oraz braku zrozumienia, że różne sezony wymagają różnych podejść w zakresie transportu i przechowywania. Dobrym przykładem jest to, jak producenci darni planują dostawy, aby zmaksymalizować czas, w którym darń pozostaje w dobrym stanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży ogrodniczej.

Pytanie 37

W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi

A. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne

B. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna

C. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne

D. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna

W odpowiedziach, które nie są poprawne, pojawia się szereg nieporozumień dotyczących podstawowych elementów inwentaryzacji szaty roślinnej. Opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna są wartościowe, ale nie dostarczają one systematycznych danych ilościowych oraz przestrzennych, które są kluczowe dla dokładnej analizy flory. Opis sytuacyjny jest subiektywną interpretacją, która może prowadzić do różnorodnych wniosków, a dokumentacja fotograficzna, choć pomocna, nie zastępuje konkretnych danych pomiarowych. Podobnie, rysunek sporządzony na mapie zasadniczej w połączeniu z dokumentacją fotograficzną nie zapewnia pełnego obrazu, ponieważ brakuje w nim zorganizowanej bazy danych dotyczącej liczebności i lokalizacji poszczególnych gatunków. Tabele inwentaryzacyjne są niezbędne do gromadzenia informacji w sposób uporządkowany, co pozwala na późniejsze analizy i wyciąganie wniosków. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do niepełnych i mało wiarygodnych wyników, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście ochrony przyrody, gdzie decyzje podejmowane są na podstawie takich danych. Prawidłowa inwentaryzacja powinna opierać się na ścisłej współpracy między różnymi metodami zbierania danych, a nie na jednostronnym podejściu.

Pytanie 38

Na glebach o lekkiej strukturze, dobrze przepuszczających wodę, ubogich w substancje odżywcze, można tworzyć

A. ogrody skalne

B. kwietniki sezonowe

C. rabaty bylinowe

D. ogrody różane

Ogrody różane, kwietniki sezonowe i rabaty bylinowe to koncepcje, które w kontekście gleb lekkich i ubogich w składniki pokarmowe mogą prowadzić do niepowodzeń. Róże są roślinami, które preferują gleby żyzne, bogate w składniki mineralne i dobrze zatrzymujące wodę. Przy zakładaniu ogrodu różanego na lekkich glebach, rośliny mogą szybko wykazywać oznaki niedoborów pokarmowych, co skutkuje ich osłabieniem i zwiększoną podatnością na choroby. Z kolei kwietniki sezonowe, oparte często na jednorocznych roślinach, wymagają regularnego nawożenia i intensywnej pielęgnacji, co jest trudne do osiągnięcia w warunkach ubogiego podłoża. Rabaty bylinowe, chociaż mogą wykazywać pewną tolerancję na różne rodzaje gleb, również potrzebują odpowiedniej ilości składników odżywczych, aby rośliny mogły prawidłowo rosnąć i kwitnąć. W przypadku gleb lekkich, rośliny mogą po prostu nie przetrwać długoterminowo, co prowadzi do frustracji ogrodników. Kluczowym błędem w podejściu do tych koncepcji jest niedocenianie specyfiki gleby i jej właściwości, co powinno być zawsze punktem wyjścia w planowaniu jakiegokolwiek ogrodu. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla efektywnego i odpowiedzialnego ogrodnictwa.

Pytanie 39

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. kwaśne i odpowiednio wilgotne

B. zasadowe i odpowiednio wilgotne

C. zasadowe i dosyć suche

D. kwaśne i dosyć suche

Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 40

Szkodniki, które mają aparat gębowy typu kłująco - ssącego, a ich masowe żerowanie na młodych pędach wierzchołkowych roślin ozdobnych prowadzi do zwijania i deformacji pędów, to

A. mszyce

B. nicienie

C. gąsienice motyli

D. chrząszcze

Mszyce to owady z rodziny Aphididae, które charakteryzują się aparatem gębowym przystosowanym do kłucia i ssania soków roślinnych. Ich gromadne żerowanie na młodych wierzchołkowych pędach roślin ozdobnych prowadzi do widocznych deformacji, takich jak zwijanie i zniekształcanie pędów. Działanie mszyc może skutkować osłabieniem rośliny, co w konsekwencji może prowadzić do ich obumierania, zwłaszcza w przypadku silnych infestacji. W praktyce ogrodniczej istotne jest monitorowanie populacji mszyc oraz stosowanie środków ochrony roślin, takich jak insektycydy czy metody biologiczne, np. wprowadzenie naturalnych wrogów mszyc, jak biedronki. Dobrym standardem jest również regularne przeszukiwanie roślin na obecność tych szkodników, co pozwala na szybką interwencję i minimalizację strat. Warto dodać, że mszyce mogą być także wektorami chorób wirusowych, co czyni je jeszcze bardziej niebezpiecznymi dla zdrowia roślin.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej