Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 15:12
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 15:18

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W mieszance używanej w karmieniu prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza należy dodać, aby przygotować 1 tonę tej mieszanki?

A. 20 kg
B. 50 kg
C. 5 kg
D. 10 kg
Odpowiedzi wskazujące na 10 kg, 20 kg i 50 kg są nieprawidłowe z powodu błędnych obliczeń dotyczących procentowej zawartości zakwaszacza w mieszance. Mylne podejście do obliczeń może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, czym jest procent i jak się go stosuje w praktyce. Procent to sposób wyrażania części całości, a w tym przypadku 0,5% oznacza, że na każdą 100 jednostek mieszanki przypadają 0,5 jednostki zakwaszacza. Dlatego przy obliczaniu ilości zakwaszacza w tonie mieszanki, które wynosi 1000 kg, należy zastosować prosty wzór: (0,5/100) * 1000. Stąd wynik 5 kg. Wybierając 10 kg, można błędnie założyć, że ilość powinna być podwojona, co jest typowym błędem, który polega na nieprawidłowym interpretowaniu procentów. W przypadku 20 kg można sądzić, że zakwaszacz powinien być stosowany w większej proporcji, co nie znajduje uzasadnienia w praktyce żywieniowej. Ostatnia odpowiedź, 50 kg, to poważny błąd, który wskazuje na kompletną nieznajomość zasad obliczania procentów w kontekście mieszania składników paszowych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych u zwierząt. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć zasady dotyczące stosowania składników w mieszankach paszowych, aby zapewnić ich prawidłowe żywienie oraz uniknąć niekorzystnych efektów zdrowotnych.

Pytanie 2

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 3 lata
B. 2 lata
C. 5 lat
D. 1 rok
Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. w tym samym dniu po południu
B. następnego dnia rano
C. następnego dnia po południu
D. zaraz po dostrzeżeniu
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że proponowane terminy unasienienia nie uwzględniają podstawowych zasad biologii reprodukcyjnej bydła. Na przykład, unasienienie 'następnego dnia po południu' nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie krowa mogła już zakończyć fazę rui, co zmniejsza szanse na skuteczne zapłodnienie. Również 'bezpośrednio po zauważeniu' rui może być błędnym podejściem, ponieważ nie zawsze pierwsze objawy rui oznaczają szczytowy moment płodności. Również unasienienie 'następnego dnia rano' jest problematyczne z tej samej przyczyny, ponieważ krowa mogłaby już być poza okresem rui. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie cyklu estralnego, który składa się z różnych faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus. Właściwe oznaczenie początku rui oraz określenie czasu unasienienia jest kluczowe dla sukcesu reprodukcyjnego. Odpowiednia strategia to dokładne obserwacje i notowanie czasów wystąpienia rui, co powinno być uzgodnione z weterynarzem, aby dostosować odpowiednią metodę unasienienia do konkretnej krowy. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do niskiej efektywności reprodukcyjnej stada, co ma bezpośredni wpływ na rentowność produkcji mleka oraz hodowli bydła.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Relacja między ruchomymi elementami płodu (głowa, kończyny) a stałymi (tułów) to

A. prezentacja płodu
B. ułożenie płodu
C. repozycja płodu
D. położenie płodu
Repozycja płodu jest czymś, co może być mylone z pojęciem ułożenia płodu. W rzeczywistości repozycja to zmiana pozycji płodu, czyli coś, co się robi, kiedy próbujemy poprawić jego ułożenie, a nie opisujemy, jak dokładnie leży. Zazwyczaj repozycja jest potrzebna, jak płód nie jest w prawidłowym położeniu, a lekarz stara się to zmienić. Ułożenie płodu to ogólnie rzecz biorąc, jak leży w macicy, więc to bardziej szerokie pojęcie niż samo ułożenie. Mówiąc o prezentacji płodu, mamy na myśli, która część malucha wychodzi najpierw podczas porodu, więc ten termin też nie do końca mówi o ułożeniu. Dlatego rozróżnienie tych terminów jest bardzo istotne, żeby zrozumieć, co się dzieje podczas porodu i co z tym zrobić. Mylenie tych pojęć może prowadzić do błędów i złych decyzji w trakcie ciąży i porodu, więc warto to rozumieć.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Ziemniaki są podawane świniom

A. surowe i w całości
B. gotowane i pokruszone
C. gotowane i całe
D. surowe i pokruszone
Podawanie świniom parowanych i rozdrobnionych ziemniaków to według mnie naprawdę dobra praktyka w hodowli. Taki sposób obróbki sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajalne. Ziemniaki są pełne skrobi, witamin i minerałów, które są super ważne dla zdrowia świń. Parowanie ich pozwala zachować więcej wartości odżywczych niż gotowanie, a do tego zmniejsza ryzyko bakterii, które mogą być w surowych warzywach. Rozdrobnione ziemniaki mają też większą powierzchnię, która jest dostępna dla enzymów trawiennych, co znacznie ułatwia ich przyswajanie. W praktyce można je używać jako dodatek do paszy, co pozytywnie wpływa na wzrost i kondycję zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia trzody, które kładą nacisk na wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. linii grzbietu
B. prawego dołu głodowego
C. linii białej
D. lewego dołu głodowego
Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 11

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 1 tygodnia życia
B. 3 tygodnia życia
C. 6 tygodnia życia
D. 9 tygodnia życia
Wybór 6 tygodnia życia jako momentu wprowadzenia pasz stałych jest zbyt późny. W rzeczywistości, w tym okresie szczenięta powinny już być przyzwyczajane do pokarmów stałych, ponieważ ich układ pokarmowy jest wtedy wystarczająco rozwinięty, by trawić tego typu pokarm. Karmienie szczeniąt mlekiem matki powinno być stopniowo uzupełniane o pokarmy stałe, co pozwala na płynne przejście między tymi rodzajami żywienia. Odpowiedź dotycząca 1 tygodnia życia również jest niewłaściwa, ponieważ w tym czasie szczenięta są całkowicie zależne od mleka matki i ich układ pokarmowy nie jest jeszcze gotowy do trawienia stałych pokarmów. Z kolei 9 tydzień życia to okres, w którym szczenięta powinny już być całkowicie przestawione na pokarmy stałe. Wprowadzenie pokarmów stałych zbyt późno może prowadzić do niedoborów żywieniowych, a także zaburzeń w przyzwyczajeniach żywieniowych, co może skutkować problemami zdrowotnymi w przyszłości. Ważne jest, aby świadomi opiekunowie szczeniąt zapoznali się z zaleceniami żywieniowymi, które wskazują, że wprowadzanie pokarmów stałych powinno odbywać się w odpowiednim czasie, aby wspierać zdrowy rozwój ich pupili.

Pytanie 12

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. wyczesywanie.
B. strzyżenie
C. usuwanie zewnętrznych włosów.
D. czesanie.
Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.

Pytanie 13

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. owsików.
B. nicieni.
C. salmonelli.
D. włośni.
Pomimo że odpowiedzi takie jak "nicienie", "salmonella" i "owsiki" mogą wydawać się sensowne, nie odnoszą się bezpośrednio do wymogów dotyczących badania mięsa tucznika przed sprzedażą. Nicienie są ogólnym terminem odnoszącym się do różnych robaków obłych, które mogą zarażać zwierzęta, ale nie stanowią one głównego zagrożenia w kontekście przetwórstwa mięsa wieprzowego. Z kolei salmonella, będąca bakterią odpowiedzialną za zatrucia pokarmowe, jest istotnym zagrożeniem, jednak nie jest wymagana przed sprzedażą mięsa tucznika, ponieważ konserwacja i odpowiednie gotowanie mięsa eliminują ryzyko jej obecności. Owsiki, z drugiej strony, są pasożytami, które najczęściej dotyczą ludzi, a nie zwierząt hodowlanych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście mięsa wieprzowego. Właściwe zrozumienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności jest kluczowe; niestety, błędna interpretacja związana z innymi typami pasożytów, które nie są regulowane w kontekście uboju tucznika, może prowadzić do niepełnej oceny ryzyka. Dlatego istotne jest, aby skupiać się na konkretnej wiedzy dotyczącej zdrowia zwierząt i przepisów sanitarno-epidemiologicznych, co pozwoli uniknąć mylnych wniosków oraz zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 14

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 95
B. 210
C. 100
D. 200
Rozumiem, że niektórzy mogą się gubić w tym, czemu niektóre liczby, jak 100, 95 czy 210, są błędne. Odpowiedź 100 sugeruje, że każda maciorka rodzi tylko jedno jagnię, a to w hodowli to tak nie działa. Przy wskaźniku plenności 210% można spodziewać się, że każda maciorka da więcej niż jedno jagnię, co jest kluczowe w prognozach hodowlanych. Z kolei odpowiedź 95 to wynik pomyłki w rozumieniu wskaźnika skutecznych pokryć; to nie jest liczba jagniąt, tylko coś zupełnie innego. A odpowiedź 210 pomija ten wskaźnik skutecznych pokryć, co prowadzi do zawyżenia oczekiwań. W hodowli liczy się nie tylko to, co na papierze, ale też jak to zinterpretować w kontekście zarządzania owcami i planowania produkcji. Dlatego warto wiedzieć, jak te liczby naprawdę ze sobą współgrają.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jak długo trwa ciąża u kotki?

A. 30-32 dni
B. 72-74 dni
C. 63-64 dni
D. 42-44 dni
Okres ciąży u kotki trwa zazwyczaj od 63 do 64 dni, co jest średnią wartością w przypadku większości ras. Warto zaznaczyć, że ciąża kotki, zwana także kocięciem, trwa nieco dłużej niż u wielu innych zwierząt domowych. Właściwe zrozumienie tego okresu jest kluczowe w kontekście opieki nad ciężarną kotką, a także dla przyszłych właścicieli kociąt. W praktyce, wiedza na temat długości ciąży pozwala na odpowiednie przygotowanie się do narodzin kociąt. Należy również pamiętać, że w tym czasie kotka wymaga szczególnej troski, w tym odpowiedniej diety, regularnych wizyt u weterynarza i komfortowego miejsca do rodzenia. W przypadku podejrzeń o problemy w trakcie ciąży, takich jak nietypowe objawy, warto niezwłocznie skonsultować się z lekarzem weterynarii, co jest standardem w odpowiedniej opiece nad zwierzętami.

Pytanie 17

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. ministra ochrony zdrowia
B. powiatowego weterynarza
C. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo
D. głównego weterynarza
Odpowiedzi takie jak główny lekarz weterynarii, minister zdrowia, czy powiatowy lekarz weterynarii wskazują na niewłaściwe zrozumienie odpowiedzialności poszczególnych organów w zakresie regulacji dotyczących hodowli zwierząt. Główny lekarz weterynarii, choć odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu i kontrolowaniu zdrowia zwierząt, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na import nasienia z krajów trzecich. Jego zadaniem jest nadzorowanie ogólnych zasad weterynarii, jednak decyzje związane z importem oraz jego regulacje leżą w gestii ministra właściwego do spraw rolnictwa. Minister zdrowia nie zajmuje się kwestiami związanymi z hodowlą zwierząt, a jego kompetencje obejmują zdrowie publiczne. Z kolei powiatowy lekarz weterynarii jest odpowiedzialny za lokalne nadzory weterynaryjne, jednak nie ma uprawnień do podejmowania decyzji o importowaniu materiału hodowlanego. Te błędy w myśleniu wynikają często z ogólnego braku zrozumienia struktury administracyjnej i podziału odpowiedzialności w zakresie weterynarii oraz rolnictwa. Właściwe podejście do importu nasienia buhajów wymaga znajomości przepisów prawa oraz współpracy z odpowiednimi instytucjami, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowotności zwierząt oraz skuteczności hodowli.

Pytanie 18

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Żwacza
B. Trawieńca
C. Ksiąg
D. Czepca
Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Pytanie 19

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u królicy
B. u szynszyli
C. u kotki
D. u suki
Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.

Pytanie 20

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z żyta
B. z kukurydzy
C. z jęczmienia
D. z pszenicy
Odpowiedzi, które wskazują na kukurydzę, pszenicę czy jęczmień jako źródła, które trzeba też uważać, są trochę mylące. Kukurydza, na przykład, jest często używana w dietach świń, bo ma sporo energii i mało tych złych substancji antyodżywczych. W rzeczywistości to podstawowy składnik pasz dla świń, bo dostarcza im dużo skrobi, co sprzyja ich wzrostowi. Wiadomo, że kukurydzę trzeba dobrze zbilansować z innymi składnikami, żeby nie było problemów z nadwagą czy brakiem ważnych aminokwasów. Co do pszenicy, to jej wartość odżywcza też jest spoko i w rozsądnych ilościach da się ją stosować w diecie świń bez strachu o te antyodżywcze rzeczy. Jak chodzi o jęczmień, to chociaż ma sporo błonnika, co może wpływać na trawienie, jest często dodawany do paszy jako źródło energii i białka. Jęczmień, jeżeli jest w odpowiednich ilościach, nie powinien robić problemów jak duże dawki żyta. Tu właściwie błąd myślowy to patrzenie na wszystkie zboża jako na to samo pod względem zdrowotnym dla świń. Każde z nich ma inny skład chemiczny i różne właściwości, więc ich wpływ na zdrowie zwierząt nie jest identyczny. Dlatego ważne jest, żeby mieć przemyślane podejście do żywienia, które uwzględnia potrzeby zwierząt i jak różne składniki na nie działają.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem
B. mięśniozrostem
C. chrząstkozrostem
D. kościozrostem
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem poprzez więzozrost, co jest nieprawidłowe. Więzozrost to typ połączenia, gdzie kości są związane ze sobą za pomocą więzadeł, co nie ma miejsca w przypadku łopatki, ponieważ nie ma bezpośredniego połączenia kostnego z klatką piersiową. Kolejna odpowiedź odnosi się do kościozrostu, który występuje wtedy, gdy kości zarastają i tworzą jedną strukturę kostną. Kościozrost jest typowy dla niektórych złącz w człowieku, ale nie jest to odpowiednie dla łopatki, która potrzebuje ruchomości dla efektywnego funkcjonowania. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem chrząstkozrostem, co także mija się z prawdą. Chrząstkozrost to połączenie, w którym kości są połączone chrząstką, jak w przypadku spojenia łonowego. To również nie dotyczy obręczy barkowej, gdzie ruchomość jest kluczowa. W związku z tym, aby zrozumieć mechanikę tego połączenia, należy znać różnice między tymi rodzajami połączeń i ich funkcje. W praktyce błędne rozumienie połączeń kostnych może prowadzić do kontuzji, dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak właściwe połączenie mięśniozrostu wspomaga zdrowie i funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 23

Najkrótszy czas trwania ciąży występuje u

A. kotki
B. lochy
C. królicy
D. suki
Ciąża królicy (Oryctolagus cuniculus) trwa najkrócej spośród wymienionych zwierząt, ponieważ wynosi około 28-32 dni. Królice są zwierzętami o wyjątkowo szybkim cyklu reprodukcyjnym, co jest istotne w kontekście strategii przetrwania tego gatunku. W praktyce oznacza to, że jedna samica może mieć wiele miotów rocznie, co znacznie zwiększa populację. W hodowli królików, zrozumienie cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem i planowania reprodukcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli, należy monitorować zdrowie samic oraz warunki ich życia, aby zapewnić optymalne środowisko dla rozrodu i wzrostu młodych. Ponieważ królice mają krótki okres ciąży, hodowcy mogą szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe oraz zapotrzebowanie na mięso lub futro, co jest niezbędne w kontekście komercyjnych hodowli.

Pytanie 24

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. pięciu lat
B. roku
C. dwóch lat
D. trzech lat
Odpowiedź "roku" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, punkty kopulacyjne świń są zobowiązane do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez okres jednego roku od daty przeprowadzenia pokrycia. Taki wymóg ma na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności w hodowli, co jest kluczowe dla monitorowania zdrowia i wydajności stada. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest konieczność weryfikacji pochodzenia potomstwa oraz zachowanie odpowiednich dokumentów w przypadku audytów przeprowadzanych przez organy nadzoru. Dzięki temu można również zapewnić, że wszelkie procedury są zgodne z obowiązującymi normami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, co przekłada się na bezpieczeństwo zdrowotne zarówno dla zwierząt, jak i dla konsumentów. Warto również zaznaczyć, że utrzymywanie dokumentacji przez odpowiedni czas jest częścią dobrych praktyk w branży, co potwierdzają odpowiednie standardy oraz regulacje prawne.

Pytanie 25

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Popiół
B. Włókno
C. Tłuszcz
D. Białko
Włókno jest kluczowym składnikiem pasz, który ma istotny wpływ na procesy trawienne u knurów. W niedoborze włókna zwierzęta mogą odczuwać głód, ponieważ włókno wpływa na objętość paszy, a tym samym na poczucie sytości. Dobrze zbalansowana dieta powinna zawierać optymalną ilość włókna, aby wspierać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Włókno wspomaga perystaltykę jelit oraz jest niezbędne do utrzymania zdrowia mikroflory jelitowej. Zbyt mała ilość włókna w diecie może prowadzić do zaburzeń trawiennych, a w skrajnych przypadkach do kolki. Z drugiej strony, nadmiar włókna w diecie może prowadzić do pogorszenia strawności paszy. Włókna, zwłaszcza te o wysokiej ligninowej zawartości, mogą utrudniać dostęp enzymów trawiennych do składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na wchłanianie energii i białka. Dlatego ważne jest, aby hodowcy dostosowywali poziom włókna w paszach do potrzeb żywieniowych zwierząt, uwzględniając ich wiek, kondycję i cel hodowlany. Przykładowo, w żywieniu knurów reprodukcyjnych zaleca się stosowanie włókna surowego na poziomie 5-10%, co sprzyja prawidłowej kondycji i wydajności.

Pytanie 26

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U ogiera
B. U psa
C. U buhaja
D. U knura
Kość prącia, znana również jako os penis, występuje u psów i jest kluczowym elementem ich anatomii. Stanowi ona szkieletowy element narządów płciowych samców, a jej obecność jest istotna dla reprodukcji oraz kopulacji. W przypadku psów, kość prącia jest zróżnicowana pod względem długości i grubości, co może mieć znaczenie w kontekście ich rasy oraz wielkości. Przykładowo, u psów ras dużych, takich jak Dogi, kość prącia jest znacznie większa niż u mniejszych ras, co może wpływać na ich zdolności reprodukcyjne. Kość ta jest również istotna w kontekście badań weterynaryjnych, ponieważ jej morfologia może być wykorzystywana do diagnozowania różnych schorzeń, takich jak dysplazja stawów czy urazy. Zrozumienie anatomii i funkcji kości prącia jest zatem niezbędne dla weterynarzy oraz hodowców, którzy chcą zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie psów.

Pytanie 27

Jaja do inkubacji powinny być

A. jak największe
B. w kształcie kulistym
C. świeże
D. wyczyszczone
Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 28

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. łubin, seradela
B. lucerna, żyto
C. kukurydza, ziemniaki
D. soja, wyka
Wybór lucerny i żyta, łubinu i seradeli, czy soi i wyki jako roślin łatwo kiszących się jest nietrafiony z kilku powodów. Lucerna jest rośliną motylkowatą, najczęściej stosowaną jako pasza, a jej skład chemiczny, na który składają się głównie białka i włókna, nie sprzyja procesowi kiszenia. Proces fermentacji wymaga odpowiedniej ilości cukrów prostych, które lucerna posiada w ograniczonej ilości. Żyto także jest rzadko kiszone, ponieważ jego ziarna są stosunkowo suche i mało fermentowalne. Podobnie łubin i seradela, mimo że są wartościowymi roślinami białkowymi, nie mają odpowiedniego profilu chemicznego do skutecznej fermentacji. Soja i wyka, choć stosowane w diecie, również nie są typowymi roślinami kiszonymi. Typowe błędy w rozumieniu procesu kiszenia często wynikają z mylenia pasz zielonych z produktami łatwo fermentującymi. Ostatecznie, zrozumienie, które rośliny nadają się do kiszenia, opiera się na ich składzie chemicznym oraz właściwościach, które ułatwiają fermentację, co w przypadku wymienionych roślin nie jest spełnione.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. płaskie
B. długie
C. długie łukowate
D. krótkie
Pojęcie kości długich odnosi się do kości, które mają wyraźnie wydłużony kształt, jak na przykład kość udowa czy kość ramienna. Te kości pełnią kluczowe funkcje w ciele, takie jak wsparcie i przenoszenie ciężarów. W przypadku kości nadgarstka, mylenie ich z kościami długimi może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia ich anatomicznej struktury oraz funkcji w kontekście ruchu i stabilności. Również klasyfikacja kości jako długich, bez zrozumienia ich rzeczywistego kształtu, może prowadzić do dezinformacji w diagnostyce urazów czy schorzeń tych struktur. Kości płaskie, takie jak łopatka czy mostek, mają z kolei na celu ochronę narządów wewnętrznych oraz służą jako powierzchnie zaczepowe dla mięśni. Z kolei kości łukowate, o ile w ogóle są klasyfikowane w anatomii, nie odnoszą się do znanej terminologii anatomicznej. Zrozumienie klasyfikacji kości jest kluczowe w anatomii oraz medycynie, aby właściwie ocenić funkcje, które te struktury pełnią w organizmie. Błędy w myśleniu o kościach nadgarstka mogą prowadzić do niewłaściwej oceny ich roli w biomechanice ręki, co ma istotne znaczenie w kontekście rehabilitacji ruchowej oraz ortopedii.

Pytanie 31

Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?

A. koty
B. krowy
C. konie
D. kozy
Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.

Pytanie 32

Jakie zastosowanie ma technologia GEDIS?

A. inseminacji loch
B. seksowania nasienia
C. klasyfikacji tusz
D. kolczykowania świń
Odpowiedzi dotyczące seksowania nasienia, klasyfikacji tusz oraz kolczykowania świń opierają się na mylnym zrozumieniu funkcji technologii GEDIS. Seksowanie nasienia to proces, który polega na oddzieleniu komórek jajowych męskich i żeńskich w celu zwiększenia szans na uzyskanie potomstwa o określonej płci. Choć jest to ważna technika, nie jest ona bezpośrednio związana z systemem GEDIS, który skupia się na zarządzaniu danymi genetycznymi. Z kolei klasyfikacja tusz polega na ocenie jakości mięsa zwierząt rzeźnych, co ma swoje miejsce w procesach produkcji mięsnej, ale nie ma związku z technologią inseminacji. Kolczykowanie świń to procedura identyfikacji zwierząt, która również nie jest związana z funkcjami GEDIS. W rzeczywistości, mylenie tych terminów z zastosowaniem GEDIS może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz nieoptymalnego wykorzystania zasobów genetycznych. Zrozumienie, że GEDIS koncentruje się na analizie danych genetycznych i ich zastosowaniu w celach reprodukcyjnych, jest kluczowe dla skutecznego wprowadzenia innowacji w hodowli zwierząt.

Pytanie 33

Zabieg przycinania kiełków przeprowadza się

A. u prosiąt
B. u cieląt
C. u źrebiąt
D. u jagniąt
Zabieg skracania kiełków, znany również jako przycinanie lub obcinanie kiełków, jest zalecany szczególnie u prosiąt. Kiełki zębowe prosiąt mogą powodować szereg problemów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ich opiekunów. Długie kiełki mogą prowadzić do urazów wewnętrznych podczas ssania mleka, co potencjalnie może zagrażać ich życiu. Obcinanie kiełków należy wykonywać w odpowiednim wieku, zazwyczaj w ciągu kilku pierwszych dni życia prosięcia, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych standardem stało się wykonywanie tego zabiegu w ciągu pierwszych 3-5 dni po porodzie, co pozwala na szybkie i bezproblemowe gojenie ran. Warto również zauważyć, że zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan prosiąt oraz zgodność z normami weterynaryjnymi. Takie działania są zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt i pomagają w zapobieganiu poważnym problemom zdrowotnym.

Pytanie 34

Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m<sup>2</sup>, a powierzchnia podłogi 240 m<sup>2</sup>?

A. 1:10
B. 1:20
C. 1:12
D. 1:24
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących obliczania stosunku powierzchni. Często pojawia się nieporozumienie dotyczące sposobu przeliczania wartości. Niektórzy mogą pomylić się w obliczeniach, zakładając, że wystarczy porównać liczby bezpośrednio, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, wybór 1:10 mógłby wynikać z błędnego założenia, że 20 m² to 10% z 240 m², co jest nieprawdziwe. Takie obliczenia ignorują matematyczne zasady proporcji, które wymagają pełnego podziału wartości. Podobnie, wybór 1:24 może sugerować, że powierzchnia okien jest znacznie mniejsza niż rzeczywistość, co jest mylne. W rzeczywistości 20 m² to zaledwie 1/12 powierzchni podłogi, a nie 1/24, co prowadzi do wyolbrzymienia rzeczywistych wymagań. Ważne jest zrozumienie, że takie pomyłki mogą wynikać z nieuwagi przy wykonywaniu obliczeń lub z braku znajomości standardów dotyczących projektowania budynków, które jasno określają wymagania dotyczące stosunku powierzchni okien do podłogi w kontekście zapewnienia odpowiednich warunków oświetleniowych i wentylacyjnych.

Pytanie 35

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
B. Polski Związek Hodowców Świń
C. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
D. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, czyli POLSUS, odpowiada za księgi hodowlane świń w Polsce. Ich zadanie to nie tylko rejestrowanie i kontrolowanie hodowli, ale również promowanie najlepszych praktyk w branży. Księgi hodowlane to istotny element w produkcji zwierzęcej. Dzięki nim można dokładnie monitorować pochodzenie zwierząt, ich zdrowie i cechy użytkowe. Na przykład, prowadzenie tych ksiąg pozwala hodowcom śledzić linie genetyczne, co jest super ważne przy selekcji i poprawie ras. Moim zdaniem, dobre praktyki hodowlane, oparte na informacjach z ksiąg, mogą naprawdę podnieść wydajność produkcji i poprawić dobrostan zwierząt, co staje się coraz bardziej kluczowe w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 36

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. anemometrem
B. barometrem
C. higrometrem
D. manometrem
Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. P
B. R
C. U
D. E
Odpowiedzi P, U oraz R wskazują na różne klasy tuszy wieprzowej, które nie odnoszą się do najwyższej zawartości mięsa. Oznaczenie P w klasyfikacji odnosi się do tusz o zawartości mięsa poniżej klasy średniej, co czyni tę opcję niewłaściwą dla pytania. W praktyce, tusze oznaczone literą P mogą być stosowane w tańszych produktach, takich jak gotowe dania czy wędliny niższej jakości. Odpowiedź U natomiast klasyfikuje tusze, które są zadowalające, ale nie osiągają najwyższych standardów mięsa, co również nie odpowiada na pytanie. Z kolei klasa R oznacza tusze, które mają dobrą jakość, ale nie są na najwyższym poziomie, co również nie pasuje do pytania. W branży mięsnej, istotne jest, aby rozumieć te klasyfikacje, ponieważ wpływają one na decyzje zakupowe i strategię marketingową. Typowe błędy polegają na myleniu klas w oparciu o ogólne wrażenie jakości, zamiast skupić się na określonych kategoriach klasyfikacji. Klasyfikacja EUROP jest skomplikowanym systemem, który wymaga dokładności i zrozumienia, aby uniknąć nieporozumień, które mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem surowców i stratami finansowymi.

Pytanie 39

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 24 godziny
B. 48 godzin
C. 5 dni
D. 10 dni
Wybór odpowiedzi 24 godziny, 10 dni, czy 5 dni jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia zasadniczej różnicy między ekologicznym a konwencjonalnym chowem zwierząt. Krótkie okresy karencji, takie jak 24 godziny, mogą wydawać się atrakcyjne dla producentów, jednak są one niewystarczające, aby zapewnić właściwy poziom bezpieczeństwa produktów. Dla chowu ekologicznego kluczowe jest zminimalizowanie ryzyka pozostałości leków w produktach pochodzenia zwierzęcego, co wymaga dłuższego okresu oczekiwania. Podobnie, odpowiedzi 10 dni i 5 dni są przesadzone, ponieważ w przypadku chowu ekologicznego istnieje ściśle określony standard, który wynosi 48 godzin. Ustalony przez przepisy okres karencji ma na celu nie tylko ochronę zdrowia konsumentów, ale także zgodność z normami ekologicznymi, które promują zrównoważoną produkcję. W praktyce, niewłaściwe podejście do kwestii karencji może prowadzić do naruszeń regulacji, a tym samym do utraty certyfikatu ekologicznego oraz wiarygodności na rynku. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla wszystkich zaangażowanych w produkcję ekologiczną, aby skutecznie zarządzać zdrowiem zwierząt i jakością produktów.

Pytanie 40

W żywieniu klaczy w trakcie laktacji używana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie tej mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dziennej dawce?

A. Na 25 dni
B. Na 30 dni
C. Na 20 dni
D. Na 15 dni
Pomimo atrakcyjności odpowiedzi sugerujących, że mieszanka mineralna wystarczy na dłużej, jak 20, 25 czy 30 dni, obliczenia te są błędne. Kluczowym elementem do zrozumienia tej sytuacji jest poprawne zrozumienie podstawowych zasad dawkowania i przeliczeń. W przypadku żywienia klaczy w laktacji, istotne jest, aby wziąć pod uwagę, że każda klacz potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla pięciu klaczy, łączna dzienna dawka wzrasta do 1000 g, czyli 1 kg. Wobec 15 kg mieszanki, aby obliczyć liczbę dni, które może ona pokryć, należy podzielić 15 kg przez 1 kg, co daje 15 dni. Pomijanie tego kluczowego kroku obliczeniowego prowadzi do niepoprawnych wniosków. Często zdarza się, że błędne odpowiedzi wynikają z nadmiernego uproszczenia problemu lub niepełnego uwzględnienia wszystkich czynników. Należy pamiętać, że w żywieniu zwierząt kluczowe jest nie tylko spożycie odpowiednich dawek, ale również ścisłe przestrzeganie zasad dotyczących jakości i składu pokarmów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niedoborów żywieniowych, co z kolei wpływa na zdrowie klaczy i jej źrebiąt, a także może negatywnie wpłynąć na wyniki hodowlane. Właściwe podejście do żywienia, oparte na rzetelnych danych i obliczeniach, jest istotnym elementem skutecznego gospodarstwa hodowlanego.