Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 15:07
Data zakończenia: 15 maja 2025 15:24

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z poniższych plików można wykorzystać jako bazę danych do dostosowywania biletów lotniczych?

A. GIF

B. CSV

C. BMP

D. WAV

WAV, GIF i BMP to nie są dobre formaty do przechowywania danych do personalizacji biletów lotniczych. Plik WAV to format audio, który używamy do dźwięku, więc nie nadaje się do tekstu czy tabel. GIF to grafik, który obsługuje animacje, a BMP to bitmapa – znów, to obrazy. Żaden z nich nie ma struktury, która by pozwalała na łatwe przetwarzanie danych jak w tabeli. Często może się zdarzyć, że ludzie mylą te formaty i myślą, że można je stosować wszędzie. W rzeczywistości ważne jest, żeby odpowiednio dobrać format do danych, które mamy. Gdy mówimy o personalizacji biletów, trzeba, żeby dane były proste do zrozumienia i obróbki, a z tymi formatami to się nie uda.

Pytanie 2

Jaką metodę należy wykorzystać do połączenia wkładu z okładką w prostym uszkodzeniu?

A. Łączenie klejem

B. Łączenie spiralą

C. Szycie nićmi

D. Szycie drutem

Szycie drutem, szycie nićmi oraz łączenie spiralą to techniki, które, mimo że mają swoje zastosowanie w różnych formach oprawy, nie są optymalne dla prostej oprawy książkowej. Szycie drutem stosuje się zazwyczaj w przypadkach, gdzie wymagana jest większa wytrzymałość, na przykład w produkcji teczek czy albumów fotograficznych. Tego rodzaju oprawa może być mniej estetyczna w kontekście typowej książki, a także może ograniczać swobodę otwierania stron, co nie jest pożądane w przypadku literatury. Szycie nićmi, choć wciąż popularne, wiąże się z większym nakładem pracy oraz czasem produkcji, co czyni tę metodę kosztowną w przypadku masowej produkcji książek. Co więcej, szycie nićmi wiąże się z koniecznością stosowania grubszych okładek, co może wpływać na ogólny wygląd publikacji. Łączenie spiralą, z kolei, jest techniką idealną dla notatników, zeszytów czy dokumentów roboczych, ale nie znajduje zastosowania w standardowej oprawie książkowej z okładkami, które mają być estetyczne i funkcjonalne. Każda z tych metod niesie ze sobą ograniczenia, które w kontekście oprawy prostej są niekorzystne. Dlatego ważne jest, aby wybierać metodę łączenia, która nie tylko odpowiada na potrzeby funkcjonalne, ale również estetyczne, co decyduje o ogólnej jakości produktu.

Pytanie 3

Jaką minimalną ilość arkuszy papieru należy dodatkowo przygotować, jeśli nakład wynosi 500 egzemplarzy, a nadwyżka na obróbkę wykończeniową wydruków cyfrowych wynosi 5%?

A. 75 arkuszy

B. 30 arkuszy

C. 50 arkuszy

D. 25 arkuszy

Poprawna odpowiedź wynosi 25 arkuszy, co stanowi 5% z 500 egzemplarzy. W praktyce oznacza to, że do każdego wydania przygotowuje się dodatkowy naddatek, aby zabezpieczyć się przed stratami podczas obróbki wykończeniowej, takimi jak cięcia, zagięcia czy inne nieprzewidziane błędy produkcyjne. W przypadku nakładów drukarskich, standardem stosowanym w branży jest dodawanie 5-10% do planowanego nakładu, co pozwala na uzyskanie pełnej jakości produktu końcowego. W tym przypadku, 5% z 500 egzemplarzy daje 25 arkuszy, co jest praktycznym rozwiązaniem, które chroni przed ewentualnymi niedoborami w przypadku uszkodzenia papieru. Zastosowanie takiego naddatku jest kluczowe w druku cyfrowym, gdzie precyzyjne dopasowanie każdego elementu jest niezwykle istotne, a dodatkowe arkusze mogą być wykorzystane do poprawy jakości finalnego produktu. Warto pamiętać, że takie praktyki są zgodne z zaleceniami wielu organizacji branżowych, co świadczy o ich powszechnej akceptacji.

Pytanie 4

Pliki cyfrowe, które mają być użyte do druku cyfrowego, powinny być zapisywane w określonym trybie kolorów

A. CMYK

B. sRGB

C. LAB

D. HSB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy model kolorów stosowany w druku cyfrowym i offsetowym. Skrót CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (key), które są używane do reprodukcji pełnej palety kolorów na papierze. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są przeznaczone głównie do wyświetlania kolorów na ekranach elektronicznych, CMYK jest idealnym wyborem do druku, ponieważ uwzględnia sposób, w jaki tusze mieszają się na powierzchni papieru. Zapisując materiały cyfrowe w trybie CMYK, można lepiej kontrolować ostateczny wygląd kolorów na wydruku, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów graficznych, takich jak broszury, plakaty czy opakowania. Dobre praktyki wskazują na konieczność konwersji plików z RGB do CMYK przed wysłaniem ich do druku, aby uniknąć niezgodności kolorystycznych, które mogą wynikać z różnic w wyświetlaniu kolorów między ekranem a wydrukiem. Używanie trybu CMYK pomaga również w precyzyjnym dopasowaniu do specyfikacji drukarni.

Pytanie 5

Jakie metody są wykorzystywane do utwardzania atramentów w ploterach UV na podłożu?

A. promieniowania ultrafioletowego

B. gorącego powietrza

C. talku drukarskiego

D. promieniowania podczerwonego

Atramenty w ploterach UV utwardzamy dzięki promieniowaniu ultrafioletowemu, co jest super istotne w druku UV. Kiedy nakładamy atrament na materiał, to właśnie UV wywołuje reakcję chemiczną, przez co ciecz zmienia się w stałą warstwę. Dzięki temu mamy trwałe i odporne na zarysowania wydruki. Można to wykorzystać na różnych podłożach, np. plastiku, metalu czy szkle, co daje projektantom naprawdę szerokie pole do popisu. Poza tym, ploter UV daje świetną jakość druku i intensywne kolory, a także możemy drukować na materiałach o różnych kształtach. W druku cyfrowym mamy różne standardy jakości, takie jak te od ISO, które też biorą pod uwagę właściwości utwardzonych atramentów UV. Szybkie utwardzanie atramentów w druku UV naprawdę zwiększa wydajność i skraca czas realizacji zamówień, co jest na wagę złota w dzisiejszych czasach.

Pytanie 6

Ile arkuszy papieru w formacie SRA3 jest potrzebnych do wydrukowania 48-stronicowej broszury w formacie A5 w ilości 20 egzemplarzy?

A. 100 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 20 arkuszy

Aby obliczyć, ile arkuszy papieru formatu SRA3 jest potrzebnych do wydrukowania 48-stronicowej broszury A5 w nakładzie 20 egzemplarzy, należy najpierw zrozumieć układ stron w formacie A5. Broszura składa się z 48 stron, co oznacza, że w każdym egzemplarzu wykorzystuje się 24 arkusze A4 (dwa strony A5 na każdym arkuszu A4). W przypadku nakładu 20 egzemplarzy, całkowita liczba arkuszy A4 wynosi 20 x 24 = 480 arkuszy A4. Arkusz SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co pozwala na wydruk dwóch arkuszy A4 (210 x 297 mm) z jednego arkusza SRA3. Zatem, potrzebujemy 480 arkuszy A4 podzielić przez 2, co daje 240 arkuszy SRA3. Jednakże, ze względu na standardowe marginesy oraz straty związane z obróbką, w praktyce producent drukarski zaleca przygotowanie zapasowych arkuszy, co w tym przypadku podnosi liczbę do 120 arkuszy SRA3. Jest to zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które uwzględniają dodatkowy materiał na wszelkie błędy i niewłaściwe cięcia podczas produkcji.

Pytanie 7

Jedną z metod realizacji personalizacji druków jest

A. wydrukowanie na drukach numeru ISBN

B. wykonanie na drukach tłoczeń logo

C. wydrukowanie na drukach indywidualnych kodów QR

D. lakierowanie jednostronne

Wydrukowanie na drukach indywidualnych kodów QR jest istotnym sposobem na personalizację, ponieważ te kody mogą zawierać unikalne informacje dla każdego odbiorcy, co znacznie zwiększa interaktywność oraz zaangażowanie. Kody QR mogą prowadzić do dedykowanych stron internetowych, ofert promocyjnych lub formularzy, co sprawia, że każdy druk staje się narzędziem marketingowym. Przykładowo, w branży e-commerce, firmy mogą wydrukować kody QR na opakowaniach swoich produktów, które po zeskanowaniu przenoszą klienta do strony z dodatkowymi informacjami o produkcie, recenzjami lub specjalnymi promocjami. Tego typu personalizacja nie tylko zwiększa wartość informacyjną druku, ale także wspiera strategie omnichannel, łącząc doświadczenia online i offline. Praktyką branżową jest także stosowanie kodów QR w kampaniach reklamowych, gdzie angażują one odbiorców w inny sposób niż tradycyjne media. Wykorzystanie technologii kodów QR w personalizacji druku staje się standardem w komunikacji marketingowej.

Pytanie 8

Jakiego tonera należy użyć do wydrukowania na cyfrowej maszynie akcydensu w kolorze C0 M0 Y0 K100?

A. Light Cyjan

B. Light Magenta

C. Yellow

D. Black

Odpowiedź Black (#1) jest jak najbardziej trafna. Kolor C0 M0 Y0 K100 to pełna czerń, bo w ogóle nie ma innych kolorów. Jak się bierze pod uwagę druk cyfrowy, to czarny toner jest mega ważny. To on pozwala uzyskać ciemne odcienie i mocny kontrast, który przydaje się przy druku tekstów czy grafik, gdzie czernie muszą być wyraziste. Czarny toner ma też dobre właściwości, jak np. jest odporny na blaknięcie i pasuje do różnych mediów. Jeśli dobrze ustawisz parametry, to wydruki będą na wysokim poziomie, spełniającym normy ISO 12647, które z kolei odnosi się również do druku cyfrowego. Wiedza na temat roli czarnego tonera w druku naprawdę się przydaje dla osiągnięcia profesjonalnych rezultatów i oszczędzania materiałów.

Pytanie 9

Przed przystąpieniem do druku oraz wszelkich działań przygotowawczych stół roboczy drukarki 3D powinien zostać oczyszczony

A. suchą ściereczką

B. alkoholem izopropylowym

C. bieżącą wodą

D. wodą utlenioną

Alkohol izopropylowy jest najskuteczniejszym środkiem czyszczącym do stołu roboczego drukarki 3D z wielu powodów. Przede wszystkim, ma doskonałe właściwości odtłuszczające, co oznacza, że skutecznie usuwają resztki smaru, kurzu oraz zanieczyszczeń, które mogą osadzać się na powierzchni roboczej. Dzięki temu, powierzchnia staje się idealnie gładka, co jest kluczowe dla uzyskania dobrego przylegania pierwszej warstwy filamentu podczas wydruku. Wydruki 3D są szczególnie wrażliwe na zanieczyszczenia, które mogą prowadzić do rozwarstwień, zniekształceń czy odpadnięcia modelu od stołu. Ponadto, alkohol izopropylowy szybko odparowuje, co minimalizuje ryzyko pozostawienia wilgoci, która mogłaby wpłynąć na jakość druku. W praktyce, zaleca się przemywanie stołu roboczego alkoholem izopropylowym przed każdym nowym procesem druku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dodatkowo, stosując ten środek czyszczący, można również zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia głowicy drukującej, co może prowadzić do jej zapchania lub uszkodzenia.

Pytanie 10

Który z typów materiałów termoplastycznych podczas procesu drukowania 3D wydziela najmniejszą ilość oparów, które są mniej szkodliwe?

A. Poliwęglan

B. PLA

C. ABS

D. Nylon

Odpowiedzi takie jak ABS, poliwęglan i nylon są często wybierane przez użytkowników drukarek 3D, jednak mają one szereg ograniczeń związanych z emisją oparów. ABS (akrylonitryl-butadien-styren) jest materiałem, który w trakcie drukowania wydziela intensywne opary, mogące być szkodliwe dla zdrowia, w tym substancje takie jak styren, który jest klasyfikowany jako potencjalnie rakotwórczy. Choć ABS oferuje wysoką wytrzymałość mechaniczną i odporność na wysokie temperatury, jego emisja toksycznych oparów wymaga stosowania wentylacji lub filtracji powietrza w pomieszczeniach, gdzie jest używany. Poliwęglan, z kolei, charakteryzuje się doskonałą wytrzymałością na uderzenia i wysoką przezroczystością, ale podczas jego przetwarzania również wydziela szkodliwe opary. Nylon, natomiast, jest materiałem o dobrej wytrzymałości i elastyczności, ale podczas drukowania 3D może wydzielać opary, które są drażniące dla układu oddechowego. Wybierając materiały do druku 3D, niezwykle istotne jest zrozumienie wpływu, jaki różne typy filamentów mogą mieć na zdrowie i bezpieczeństwo, a także konieczność przestrzegania najlepszych praktyk, takich jak stosowanie odpowiedniej wentylacji, co jest szczególnie ważne w kontekście bardziej toksycznych materiałów.

Pytanie 11

Wskaż drugą najczęściej stosowaną średnicę materiału termoplastycznego w technologii druku FDM.

A. 2,85 mm

B. 2,20 mm

C. 2,40 mm

D. 3,50 mm

Odpowiedź 2,85 mm jest drugą najczęściej używaną średnicą materiału termoplastycznego w technologii druku FDM (Fused Deposition Modeling). Standardowo używana średnica filamentu 1,75 mm jest najpopularniejsza wśród użytkowników drukarek 3D. Średnica 2,85 mm, choć mniej powszechna, jest stosowana w niektórych modelach drukarek przemysłowych oraz profesjonalnych, co czyni ją kluczową dla zrozumienia różnorodności materiałów dostępnych na rynku. Użycie filamentu o średnicy 2,85 mm może zapewnić większą wytrzymałość i lepszą stabilność podczas drukowania, co jest istotne, szczególnie w zastosowaniach wymagających wysokiej precyzji. Ponadto, warto zaznaczyć, że różne materiały termoplastyczne mają różne wymagania dotyczące średnicy, co wpływa na wybór odpowiedniego filamentu do konkretnego projektu. Użytkownicy, wybierając średnicę, powinni zwrócić uwagę na zalecenia producentów drukarek 3D oraz specyfikacje dotyczące konkretnego rodzaju filamentu, aby osiągnąć optymalne rezultaty druku.

Pytanie 12

Na jakiej drukarce powinno się zrealizować zlecenie na wydruk 5 kalendarzy 13 planszowych z okładką o wymiarach 300 x 420 mm do połączenia spiralą z zawieszką?

A. Ploterze solwentowym

B. Karuzeli do sitodruku

C. Maszynie offsetowej DI

D. Elektrofotograficznej SRA3

Wybór maszyny elektrofotograficznej SRA3 do druku kalendarzy 13 planszowych z okładką o wymiarach 300 x 420 mm jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny elektrofotograficzne charakteryzują się wysoką jakością druku oraz elastycznością w zakresie różnych formatów i typów papieru, co czyni je idealnym wyborem do produkcji materiałów o zmiennych wymiarach. W przypadku kalendarzy, które wymagają precyzyjnego odwzorowania kolorów oraz detali, taka maszyna pozwala na osiągnięcie doskonałych rezultatów. Dodatkowo, proces druku elektrofotograficznego jest zazwyczaj szybszy niż w tradycyjnych metodach druku, co pozwala na efektywne zrealizowanie większych zleceń, jak w tym przypadku. Przykładowo, wiele drukarni wykorzystuje maszyny elektrofotograficzne do produkcji krótkich serii druku cyfrowego, takich jak kalendarze, ulotki czy broszury, co wpisuje się w aktualne standardy branżowe związane z elastycznością produkcji i szybkością realizacji zamówień.

Pytanie 13

Ile czasu potrzeba na zadrukowanie 12 000 kart magnetycznych, jeżeli wydajność maszyny cyfrowej wynosi 4 000 sztuk na godzinę?

A. 2 godziny

B. 4 godziny

C. 3 godziny

D. 6 godzin

Aby obliczyć czas potrzebny na zadrukowanie 12 000 kart magnetycznych przy wydajności maszyny cyfrowej wynoszącej 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować prosty wzór. Czas (w godzinach) to stosunek liczby kart do wydajności maszyny. W tym przypadku: 12 000 kart ÷ 4 000 kart/godzina = 3 godziny. Taka metoda obliczeń jest zgodna z praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne planowanie czasu produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i terminami dostaw. Warto zauważyć, że w praktyce można również uwzględnić dodatkowy czas na przygotowanie sprzętu oraz ewentualne przerwy w produkcji, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Standardy produkcji zalecają takie podejście, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić płynność operacyjną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której drukarnia musi zaplanować produkcję z wyprzedzeniem, aby sprostać wymaganiom klientów. Mądrze zarządzając czasem produkcji, drukarnie mogą poprawić swoją efektywność i zadowolenie klientów.

Pytanie 14

Aby przygotować drukowane materiały personalizowane, baza danych powinna zostać przesłana do drukarni w formie plików

A. FLA

B. WAV

C. BMP

D. XLS

Odpowiedź XLS jest poprawna, ponieważ format ten jest powszechnie stosowany do przechowywania danych tabelarycznych, co czyni go idealnym do tworzenia spersonalizowanych druków. Pliki Excel (XLS) pozwalają na przechowywanie dużej ilości danych, które mogą zawierać różne kolumny, takie jak imiona, nazwiska, adresy, numery telefonów czy inne szczegóły potrzebne do personalizacji. W branży poligraficznej, dostarczenie bazy danych w formacie XLS umożliwia łatwe przetwarzanie i importowanie tych danych do systemu drukarni. Przykładem może być przygotowanie etykiet adresowych, gdzie dane z pliku XLS są automatycznie wczytywane do oprogramowania drukarni, co znacząco przyspiesza cały proces. Dodatkowo, standardy dotyczące wymiany danych, takie jak CSV (Comma-Separated Values), również bazują na idei przechowywania danych w formacie tabelarycznym, co wskazuje na jego wszechstronność i łatwość użycia w kontekście personalizacji. Warto również wspomnieć, że format XLS jest szeroko akceptowany przez różne aplikacje, co ułatwia współpracę pomiędzy różnymi systemami i oprogramowaniem.

Pytanie 15

Ile czasu potrzeba na wydrukowanie 10 plakatów w formacie B1, mając wydajność plotera równą 14 m²/h?

A. 45 minut

B. 60 minut

C. 85 minut

D. 30 minut

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że problemy mogą wynikać z niewłaściwego przeliczenia powierzchni lub błędnego zrozumienia wydajności plotera. Na przykład, podanie 85 minut sugeruje, że odpowiedź bazuje na założeniu znacznie wyższej powierzchni do wydrukowania lub niepoprawnego przeliczenia wydajności. Takie podejście może wynikać z nieprawidłowego rozumienia, że czas wydruku zależy tylko od liczby plakatów, bez uwzględnienia ich rzeczywistej powierzchni. Odpowiedzi takie jak 45 minut i 60 minut również świadczą o braku zrozumienia zasady wydajności i powierzchni. Często popełnianym błędem jest założenie, że czas druku wzrasta liniowo ze zwiększoną liczbą sztuk, podczas gdy kluczowe jest obliczenie całkowitej powierzchni do wydruku oraz umiejętność odczytania wydajności urządzenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, projektanci i operatorzy druków powinni regularnie przekształcać jednostki, obliczać całkowite powierzchnie i analizować parametry techniczne urządzeń, z którymi pracują. Tego rodzaju wiedza jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zleceniami w branży poligraficznej.

Pytanie 16

Jaką operację technologiczną wykończenia papieru firmowego należy zrealizować po etapie drukowania?

A. Laminowanie

B. Krojenie

C. Bigowanie

D. Kalandrowanie

Wybór kalandrowania jako operacji po drukowaniu nie jest właściwy, ponieważ ta technologia polega na prasowaniu materiału przez walce, co ma na celu wygładzenie powierzchni i uzyskanie jej odpowiednich właściwości. Proces ten zazwyczaj jest stosowany na etapie produkcji papieru, a nie po druku. Bigowanie z kolei odnosi się do procesu tworzenia załamań w papierze, co również ma miejsce przed lub w trakcie składania materiału, a nie po zakończeniu druku. Laminowanie, które ma na celu pokrycie materiału folią ochronną, jest stosowane w celu zwiększenia trwałości i estetyki, ale też nie jest operacją, którą należy wykonać jako pierwszą po druku. Laminowanie może zniszczyć farbę, jeśli jest przeprowadzone nieostrożnie. Zrozumienie kolejności operacji technologicznych jest kluczowe, aby uniknąć uszkodzeń materiałów oraz zapewnić ich wysoką jakość. Niewłaściwe podejście do procesu obróbki po druku może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W branży druku i papiernictwa, precyzyjne sekwencjonowanie działań oraz zachowanie wymaganych standardów produkcji są kluczowe dla efektywności i rentowności operacji.

Pytanie 17

Jakie urządzenie powinno być użyte do wydrukowania fototapety ściennej?

A. Urządzenie sitodrukowe

B. Maszyna offsetowa

C. Drukarka 3D

D. Ploter solwentowy

Ploter solwentowy to urządzenie dedykowane do druku na dużych powierzchniach, co czyni je idealnym wyborem do wydruków fototapet ściennych. Dzięki technologii druku solwentowego, możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości, trwałych i odporne na warunki atmosferyczne wydruków, co jest istotne w przypadku aplikacji wewnętrznych i zewnętrznych. Ploter solwentowy wykorzystuje atramenty na bazie rozpuszczalników, które doskonale wnikają w podłoże, zapewniając doskonałą przyczepność i intensywność kolorów. W praktyce, ploter ten jest w stanie zrealizować projekty o dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w przypadku detali na fototapetach. W branży reklamowej oraz dekoracyjnej, plotery solwentowe są standardem, umożliwiającym produkcję materiałów o dużym formacie, które mogą być stosowane nie tylko w fototapetach, ale również w banerach, billboardach czy oznakowaniach. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe przygotowanie pliku do druku oraz wybór odpowiednich atramentów są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących efektów końcowych.

Pytanie 18

Długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania może prowadzić do

A. nadmiernego zużycia solwentu

B. zatkania dysz drukujących

C. zawilgocenia wstęgi papieru

D. przegrzania silnika plotera

Odpowiedź dotycząca zatkania dysz drukujących jest prawidłowa, ponieważ długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania może prowadzić do zaschnięcia tuszu w dyszach. Tusz, szczególnie w urządzeniach wykorzystujących technologię inkjet, jest substancją, która po pewnym czasie zaczyna gęstnieć, co utrudnia jego późniejsze wykorzystanie. W momencie, gdy ploter jest wyłączony, nie dochodzi do żadnej cyrkulacji tuszu ani jego podgrzewania, co sprzyja powstawaniu osadów i blokad w dyszach. Aby zminimalizować ryzyko zatkania, zaleca się regularne uruchamianie plotera, nawet w przypadku braku zaplanowanych zadań drukowania, oraz korzystanie z programów czyszczących dysze. Warto również zwrócić uwagę na jakość używanego tuszu i jego daty ważności, ponieważ starsze tusze są bardziej podatne na wysychanie. Dobre praktyki nakazują również przechowywanie tuszy w odpowiednich warunkach, co może znacznie przyczynić się do ich dłuższej trwałości oraz efektywności pracy całego urządzenia.

Pytanie 19

Jakie urządzenie pozwala na pomiar gęstości optycznej cyfrowego wydruku?

A. Densytometr refleksyjny

B. Miarka typograficzna

C. Kamera CCD

D. Skaner płaski

Densytometr refleksyjny to urządzenie, które służy do pomiaru gęstości optycznej wydruku cyfrowego, co jest kluczowe w procesie kontrolowania jakości druku. Densytometria optyczna polega na ocenie ilości światła odbitego od powierzchni drukowanej, co pozwala na określenie intensywności barwy oraz poziomu krycia atramentu. Dzięki temu, drukarze są w stanie zapewnić spójność kolorystyczną pomiędzy różnymi zleceniami, co jest szczególnie ważne w branży poligraficznej. W praktyce, aby dokonać skutecznej weryfikacji, operatorzy mogą ustawiać wartości referencyjne, co umożliwia monitorowanie ewentualnych odchyleń w gęstości kolorów. Właściwe korzystanie z densytometrów refleksyjnych wpisuje się w standardy takie jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące procesów drukarskich oraz jakości druku. Przykładem zastosowania densytometrii może być kontrola jakości w druku offsetowym, gdzie każdy wydruk musi być zgodny z określonymi parametrami, aby spełnić oczekiwania klientów oraz normy branżowe.

Pytanie 20

Termin stosowany do określenia obróbki końcowej wydruków 3D to

A. 3D-treatment

B. 3D-press

C. Postprocessing

D. Prepress

Wybór odpowiedzi '3D-press' jest błędny, ponieważ termin ten nie odnosi się do obróbki wykończeniowej wydruków 3D. '3D-press' sugeruje proces druku 3D, który dotyczy wytwarzania obiektów warstwa po warstwie, bez uwzględnienia późniejszych działań mających na celu poprawę ich jakości. Z kolei '3D-treatment' może wprowadzać w błąd, sugerując, że obróbka 3D to jedynie proces leczenia lub modyfikacji, co nie oddaje pełnego zakresu działań postprocessingu. Takie myślenie może prowadzić do nieporozumień w kontekście praktycznego zastosowania technologii druku 3D. Z kolei termin 'Prepress' odnosi się do procesów przygotowawczych w poligrafii przed drukiem, co jest zupełnie inną dziedziną, niezwiązaną z technologią druku 3D. Traktowanie tych terminów jako synonimów dla postprocessingu jest błędne. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technologii druku 3D oraz dla skutecznego zarządzania jakością procesów produkcyjnych.

Pytanie 21

Jakiego etapu przygotowawczego do druku nakładu nie realizuje się w cyfrowej drukarce?

A. Uruchomienie maszyny

B. Zakładanie formy drukowej

C. Wymiana tonerów

D. Umieszczenie podłoża drukowego

W przypadku druku cyfrowego istnieje szereg czynności, które są kluczowe w procesie przygotowania do druku, a które są mylnie interpretowane przez osoby nieznające specyfiki tej technologii. Uruchamianie maszyny oraz umieszczanie podłoża drukowego to standardowe kroki, które są również ważne w tradycyjnych metodach druku, jednak różnią się one znacząco w kontekście przyrządzania formy. W tradycyjnym druku offsetowym zakładanie formy drukowej jest niezbędne, ponieważ forma ta zawiera wszystkie niezbędne elementy, jak matryce i płyty, które przenoszą obraz na papier. W cyfrowym druku, proces ten jest uproszczony, co oznacza, że nie ma potrzeby wykonywania tego kroku. Z kolei wymiana tonerów jest rutynowym działaniem, które może być również konieczne w kontekście eksploatacji maszyn cyfrowych, co wprowadza pewne zamieszanie. Warto zaznaczyć, że zrozumienie różnic między technologiami druku jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w planowaniu produkcji. Osoby myślące, że wszystkie czynności są analogiczne do tradycyjnych metod, mogą mieć trudności z dostosowaniem się do dynamiki rynku druku cyfrowego, gdzie elastyczność i brak sztywnych ram są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 22

Jakie czynności są konieczne do przygotowania cyfrowej maszyny drukarskiej do realizacji druku?

A. Przeprowadzeniu wydruków testowych, sprawdzeniu jakości, kontrolowaniu natężenia prądu

B. Przygotowaniu plików do druku, uzupełnieniu podłoża drukowego, kalibracji maszyny

C. Włączeniu ogrzewania, napełnieniu podłoża, uruchomieniu urządzenia

D. Włączeniu urządzenia, zamontowaniu odpowiedniej formy drukowej, napełnieniu zasobników

Przygotowanie cyfrowej maszyny drukującej do drukowania nakładu obejmuje kluczowe kroki, takie jak przygotowanie plików do druku, uzupełnienie podłoża drukowego oraz kalibrację maszyny. Przygotowanie plików do druku to pierwszy etap, w którym należy upewnić się, że wszystkie elementy graficzne są zgodne z wymaganiami technicznymi, takimi jak rozdzielczość, format pliku oraz kolory. Uzupełnienie podłoża drukowego jest istotne, ponieważ odpowiedni wybór materiału wpływa na jakość wydruku oraz trwałość finalnego produktu. Kalibracja maszyny to proces, który zapewnia, że kolory są odwzorowywane zgodnie z zamierzeniami projektanta, a także że maszyna pracuje w optymalnych warunkach. Stosowanie powyższych praktyk jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak ISO 12647, które określają wymagania dotyczące kolorów i jakości druku. Dzięki tym krokom można zminimalizować ryzyko błędów, co przekłada się na efektywność procesu produkcji.

Pytanie 23

Rozpoczęcie procesu druku na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej nie jest możliwe, jeśli

A. podłoże do druku ma gramaturę mniejszą niż 300 g/m2

B. kontroler RIP jest aktywowany

C. fuser osiągnął temperaturę otoczenia

D. kolorystyka druku wynosi 4+1

Fuser, czyli jednostka grzewcza w cyfrowych maszynach elektrofotograficznych, odgrywa kluczową rolę w procesie utrwalania obrazu na podłożu drukowym. W momencie, gdy fuser ma temperaturę otoczenia, nie jest w stanie prawidłowo podgrzać tonera do wymaganej temperatury, co jest niezbędne do skutecznego przetapiania go na powierzchni papieru. Utrwalenie obrazu odbywa się poprzez działanie ciepła i ciśnienia, dzięki czemu cząsteczki tonera przywierają do podłoża, tworząc trwały i wyraźny wydruk. Przykładem dobrej praktyki w branży jest regularne monitorowanie temperatury fusera oraz zapewnienie, że maszyna jest w pełni gotowa do pracy przed rozpoczęciem zlecenia. W przypadku, gdy fuser nie osiągnie odpowiedniej temperatury, może to prowadzić do problemów z jakością druku, w tym do smug, zarysowań, a nawet odpadania tonera z papieru. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem drukowania upewnić się, że jednostka grzewcza działa poprawnie i osiągnęła wymaganą temperaturę.

Pytanie 24

Jaką rozdzielczość powinna mieć drukowanie katalogów na cyfrowej maszynie przy liniaturze rastra 150 lpi?

A. 300 dpi

B. 240 spi

C. 300 lpi

D. 280 ppi

Rozdzielczość drukowania w kontekście rastra 150 lpi (lines per inch) powinna być ustawiona na 300 dpi (dots per inch), co oznacza 300 punktów na cal. Zasada ta wynika z faktu, że każdy punkt rastrowy jest tworzony z mniejszych punktów drukarskich. Przy liniaturze 150 lpi, każdy punkt składa się z 4x4 punktów, co daje 16 punktów na cal, dlatego aby uzyskać wysoką jakość druku, rozdzielczość powinna być co najmniej podwójna w stosunku do liniatury rastra. W praktyce oznacza to, że przy drukowaniu katalogów czy innych materiałów graficznych, wartość 300 dpi zapewnia odpowiednią ostrość i detale, co jest istotne zwłaszcza w przypadku reprodukcji zdjęć i skomplikowanych grafik. Ustalając rozdzielczość na poziomie 300 dpi, zapewniamy, że raster będzie odpowiednio wyraźny, a efekty wizualne będą na wysokim poziomie. W branży graficznej powszechnie stosuje się tę zasadę, co czyni ją dobrym standardem dla wszelkiego rodzaju materiałów drukowanych.

Pytanie 25

Program, który można wykorzystać do wstępnej oceny poprawności plików PDF to

A. Acrobat

B. Brigde

C. Dreamweaver

D. Fireworks

Program Adobe Acrobat jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do pracy z plikami PDF i jest uznawany za standard w branży. Umożliwia nie tylko tworzenie i edytowanie dokumentów PDF, ale także przeprowadzanie wstępnej weryfikacji ich poprawności. W procesie tym można zweryfikować, czy dokument spełnia określone standardy, takie jak PDF/A, co jest istotne w kontekście archiwizacji dokumentów. Przykładowo, podczas przygotowywania dokumentów do publikacji, można użyć Acrobat do sprawdzenia, czy wszystkie czcionki zostały osadzone, a obrazy są w odpowiedniej rozdzielczości. Ponadto, Acrobat oferuje narzędzia do analizy i przeszukiwania treści, co pozwala na skuteczną weryfikację zawartości dokumentów przed ich udostępnieniem. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z takich narzędzi zwiększa jakość dokumentacji i minimalizuje ryzyko błędów przy publikacji.

Pytanie 26

Ile minimalnie arkuszy papieru formatu SRA3 jest potrzebnych do cyfrowego wydrukowania 400 zaproszeń o wymiarach 148 x 210 mm?

A. 500 sztuk

B. 200 sztuk

C. 100 sztuk

D. 400 sztuk

Odpowiedź 100 arkuszy to rzeczywiście dobry wybór. Dobrze jest zrozumieć, jak można wykorzystać papier SRA3 przy druku zaproszeń. SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co pozwala na umieszczenie tam 4 zaproszeń o wymiarach 148 x 210 mm. Można je ładnie rozłożyć w dwóch rzędach po dwa. Tak więc, żeby wydrukować 400 zaproszeń, potrzebujesz 100 arkuszy (400 zaproszeń dzielone przez 4 zaproszenia na arkusz daje 100 arkuszy). W branży drukarskiej ważne jest, żeby dobrze planować i oszczędzać papier, bo to zmniejsza koszty i odpady. Przy produkcji warto też pamiętać o zapasie na ewentualne błędy, co jest standardem.

Pytanie 27

Które oznaczenie wskazuje na wymiar średnicy okręgu w rysunku technicznym?

A. 0

B. R

C. A

D. Q

Oznaczenie "0" w kontekście wymiarów średnicy koła na rysunku technicznym odnosi się do średnicy, co jest zgodne z powszechnie stosowanymi normami rysunku technicznego, takimi jak ISO 129-1 oraz ANSI Y14.5. W praktyce, kiedy projektanci i inżynierowie tworzą rysunki techniczne, użycie symbolu "0" do oznaczania wymiarów średnicy jest standardem, który zapewnia jasność i jednoznaczność. Przykładowo, w przypadku projektowania elementów maszyn, takich jak wały czy otwory w konstrukcjach, precyzyjne oznaczenie średnicy jest kluczowe dla zapewnienia poprawności dopasowania i funkcjonalności. Warto również zauważyć, że w rysunku technicznym, litera "R" jest używana do oznaczenia promienia, co może prowadzić do nieporozumień, jeżeli nie zna się zasad stosowanych w danym standardzie. Zrozumienie tych oznaczeń jest istotne w kontekście współpracy w zespołach inżynieryjnych oraz w produkcji, gdzie dokładność wymiarowa jest niezbędna dla zapewnienia jakości i wydajności produkcji.

Pytanie 28

Który typ druku nie jest drukiem dostosowanym do odbiorcy?

A. Bilet lotniczy

B. Identyfikator pracowniczy

C. Recepta pacjenta

D. Folder reklamowy

Folder reklamowy jest przykładem druku, który nie jest spersonalizowany, ponieważ jest on tworzony w dużych nakładach i skierowany do szerokiego grona odbiorców. W odróżnieniu od druku spersonalizowanego, który zawiera szczegółowe dane dotyczące konkretnej osoby lub grupy, foldery reklamowe zazwyczaj mają ogólną treść i grafikę, które nie są dostosowane do indywidualnych potrzeb czy preferencji. Praktycznym przykładem wykorzystania folderów reklamowych jest ich użycie na targach czy prezentacjach, gdzie firma chce dotrzeć do jak największej liczby potencjalnych klientów. W ten sposób zastosowanie folderów reklamowych wspiera standardy marketingu, które zalecają dotarcie do szerokiej bazy odbiorców z jednolitą informacją, co jest kluczowe w budowaniu marki i jej wizerunku rynkowego.

Pytanie 29

W jakiej postaci należy przekazać klientowi wydruki przeznaczone do ekspozycji w systemie roll-up?

A. Zrolowanej

B. Złożonej

C. Zbigowanej

D. Kaszerowanej

Wydruki przeznaczone do prezentacji w systemie roll-up powinny być dostarczane w formie zrolowanej. Taki sposób pakowania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży reklamowej i wystawienniczej, ponieważ zrolowane materiały są mniej narażone na uszkodzenia mechaniczne podczas transportu. Wydruki te, wykonane na odpowiednim podłożu, powinny posiadać odpowiednią gramaturę i jakość druku, aby zapewnić ich estetyczny wygląd po rozwinięciu. Zrolowanie pozwala również na łatwe i wygodne przenoszenie, co jest kluczowe podczas transportu na różne wydarzenia czy targi. Dodatkowo, stosując tę metodę, minimalizujemy ryzyko powstawania zagnieceń czy fałd, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prezentację materiału. Warto pamiętać, że roll-upy są przeznaczone do wielokrotnego użytku, dlatego ich odpowiedni transport i przechowywanie są niezbędne, aby maksymalizować ich żywotność i efektywność wizualną.

Pytanie 30

Do druku na sprzęcie cyfrowym nie powinno się używać papieru o gramaturze

A. powyżej 350 g/m2

B. 160–200 g/m2

C. 110–150 g/m2

D. poniżej 100 g/m2

Drukowanie na maszynie cyfrowej wiąże się z określonymi wymaganiami dotyczącymi rodzaju papieru, na którym realizowane są projekty. Papier o gramaturze powyżej 350 g/m2 jest zazwyczaj zbyt gruby dla większości maszyn cyfrowych, które nie są przystosowane do pracy z materiałami o dużej gęstości. W przypadku maszyn cyfrowych, takich jak drukarki laserowe czy atramentowe, zaleca się stosowanie papieru o gramaturze od 90 g/m2 do 350 g/m2, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko zacięć. Przykładem praktycznego zastosowania mogą być ulotki, które zazwyczaj drukuje się na papierze o gramaturze 150-300 g/m2, co gwarantuje ich odpowiednią sztywność i estetyczny wygląd. Warto także zwrócić uwagę na specyfikacje producentów maszyn drukarskich, które często wskazują maksymalne gramatury papieru, co stanowi standard w branży i powinno być przestrzegane dla zachowania jakości oraz niezawodności procesu drukowania.

Pytanie 31

Jakie oprogramowanie pozwala na przekształcenie obrazu w siatkę punktów niezbędnych do wykonania odbitek wielotonalnych?

A. CMS

B. OCR

C. RIP

D. PDF

Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że OCR (Optical Character Recognition) jest technologią służącą do rozpoznawania tekstu w obrazach i dokumentach zeskanowanych. Jego głównym celem jest przekształcanie tekstu w formie obrazu na tekst cyfrowy, co nie ma związku z procesem druku obrazów wielotonalnych. PDF (Portable Document Format) jest formatem plików, który umożliwia zachowanie układu dokumentu niezależnie od urządzenia, na którym jest wyświetlany. Choć PDF może zawierać obrazy oraz tekst, nie jest dedykowany do przekształcania obrazów w siatkę punktów dla procesów drukarskich. CMS (Color Management System) to system zarządzania kolorami, który ma na celu zapewnienie, że kolory wyświetlane na różnych urządzeniach (monitorach, drukarkach itp.) są zgodne. Choć CMS jest niezwykle ważny w kontekście zarządzania kolorami w procesie druku, nie wykonuje konwersji obrazów na punkty, lecz zarządza kolorami podczas ich reprodukcji. Wiele osób myli zastosowanie tych technologii, co prowadzi do nieporozumień w dziedzinie przygotowania materiałów do druku. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoją specyfikę i zastosowanie, a wybór odpowiedniego narzędzia zależy od konkretnych potrzeb procesu produkcji druku.

Pytanie 32

Wykończenie reprodukcji obrazu drukowanego na tkaninie typu canvas może polegać na

A. oczkowaniu brzegów wydruku

B. naciągnięciu na blejtram

C. kalandrowaniu gotowych wydruków

D. bigowaniu fragmentów obrazu

Naciągnięcie reprodukcji obrazu na blejtram to kluczowy etap w obróbce wykończeniowej druków na podłożu typu canvas. Polega on na napięciu materiału na drewnianej konstrukcji, co nie tylko poprawia estetykę, ale także stabilizuje wydruk, uniemożliwiając jego deformację. Blejtram, wykonany zazwyczaj z drewna sosnowego lub innego lekkiego, ale wytrzymałego materiału, jest dostępny w różnych rozmiarach. Proces naciągania wymaga precyzyjnego i równomiernego rozłożenia materiału, co zapewnia, że obraz nie będzie się marszczył ani falował. Dobrą praktyką jest stosowanie specjalnych zszywaczy do naciągania, co pozwala na uzyskanie mocnego i estetycznego wykończenia. Dodatkowo, naciągnięcie na blejtram umożliwia łatwe zawieszenie obrazu na ścianie, co jest istotne z punktu widzenia jego eksponowania. W kontekście standardów branżowych, technika ta jest powszechnie akceptowana i stosowana w profesjonalnych pracowniach graficznych oraz wystawienniczych, co potwierdza jej skuteczność i popularność w sztuce i dekoracji wnętrz.

Pytanie 33

Który z poniższych formatów plików nie jest używany w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. TIFF

B. WMA

C. JPG

D. PDF

WMA (Windows Media Audio) to format plików dźwiękowych, który nie jest stosowany w materiałach cyfrowych do drukowania wielkoformatowego. Drukowanie wielkoformatowe wymaga typów plików, które zawierają dane graficzne, a nie audio. Typowe formaty plików do druku, takie jak PDF, TIFF i JPG, są zoptymalizowane pod kątem jakości obrazu oraz możliwości edycji i przetwarzania graficznego. Na przykład, PDF jest powszechnie używany dzięki swojej zdolności do zachowania układu i jakości kolorów, niezależnie od urządzenia, na którym jest otwierany. TIFF jest preferowany w sytuacjach wymagających wysokiej jakości obrazu, ponieważ obsługuje bezstratną kompresję. JPG, z drugiej strony, jest formatem rastrowym, który jest często wykorzystywany w reklamie i projektowaniu graficznym, ze względu na dobrą jakość z niewielką wielkością pliku. W związku z tym, stosowanie formatu WMA w kontekście druku wielkoformatowego nie ma sensu, a jego obecność w tej kategorii może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwych formatów plików do drukowania.

Pytanie 34

Negatywne zjawisko paskowania, które może występować podczas druku wielkoformatowego, można zredukować poprzez

A. zwiększenie wilgotności tonera

B. zmniejszenie gęstości wydruku

C. obniżenie prędkości drukowania

D. nawilżenie podłoża

Zmniejszenie prędkości drukowania to naprawdę dobra metoda na walkę z paskowaniem w druku wielkoformatowym. Paskowanie pojawia się, gdy na wydruku widoczne są poziome lub pionowe linie, co zazwyczaj jest wynikiem nierównego nakładania tuszu lub tonera. Kiedy spowolnisz druk, głowica ma więcej czasu na dokładne nałożenie materiału, co pozwala na lepsze wypełnienie powierzchni. Wiesz, w praktyce, zwłaszcza przy drukowaniu plakatów czy bannerów, wolniejsze tempo sprawia, że detale wyglądają znacznie lepiej i ładniej. W branży druku wielkoformatowego standardowe prędkości to zazwyczaj od 10 do 30 m²/h, ale to też zależy od urządzenia i materiału. Warto pamiętać, że w trudniejszych warunkach, jak wyższa temperatura czy wilgoć, zmiany prędkości mogą być kluczowe, żeby osiągnąć zadowalający efekt. No i nie zapominaj o regularnym kalibrowaniu sprzętu oraz używaniu porządnych materiałów – to naprawdę robi różnicę.

Pytanie 35

Wykończenie flagi reklamowej z materiału polega na przeprowadzeniu

A. zawijania brzegów flagi oraz zgrzewania połączeń w celu ich wzmocnienia

B. przycinania oraz umieszczania małych oczek bezpośrednio na grafice

C. rolowania i zszycia wystających boków od tyłu konstrukcji

D. wzmocnienia wszystkich krawędzi oraz wykonania tunelu

Wybór odpowiedzi dotyczącej zawijania flagi i zgrzewania łączeń w celu ich wzmocnienia jest niepoprawny, ponieważ to podejście nie uwzględnia specyfiki materiałów używanych do produkcji flag reklamowych. Zgrzewanie może być efektywne w niektórych zastosowaniach, lecz w przypadku tkanin, które są elastyczne, ta metoda może prowadzić do ich deformacji oraz obniżenia estetyki. Kolejna koncepcja, dotycząca rolowania i zszycia wystających boków, jest również niewłaściwa, gdyż nie adresuje ważnej kwestii krawędzi, które powinny być wzmocnione, aby uniknąć strzępienia. Zszycie wystających boków może skutkować nieestetycznym wyglądem oraz problemami z trwałością. Odpowiedź dotycząca przycinania i nabijania małych oczek na grafice jest z kolei nieodpowiednia, ponieważ oczka, choć są użyteczne w kontekście mocowania flagi, nie stanowią kluczowego elementu wykończenia, które zapewnia jej długowieczność. W branży reklamowej, niezbędne jest przestrzeganie standardów jakości, które obejmują odpowiednie techniki obróbcze mające na celu maksymalizację trwałości i funkcjonalności produktów. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i produkcji flag reklamowych.

Pytanie 36

Jak można zabezpieczyć kartonowe identyfikatory drukowane cyfrowo w formie elektronicznych kluczy przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz działaniem wilgoci?

A. Zaklejając zewnętrznie

B. Kaszerując z obu stron

C. Lakierując selektywnie

D. Dwustronnie laminując

Dwustronne laminowanie identyfikatorów kartonowych stanowi jedną z najskuteczniejszych metod zabezpieczania ich przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz działaniem wilgoci. Proces laminacji polega na pokryciu powierzchni materiału specjalną folią, co nie tylko wzmacnia strukturę kartonu, ale również tworzy barierę ochronną przed wodą i innymi czynnikami zewnętrznymi. W praktyce, identyfikatory laminowane dwustronnie zyskują zwiększoną odporność na zarysowania, rozdarcia oraz kontakt z wilgocią, co jest szczególnie istotne w różnych środowiskach pracy, w których mogą być narażone na intensywne użytkowanie. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zabezpieczeń materiałów, a laminacja wpisuje się w te normy jako efektywne rozwiązanie. Dodatkowo, laminowane identyfikatory charakteryzują się lepszą estetyką, co ma znaczenie w kontekście reprezentacyjnym i budowaniu wizerunku organizacji. Przykłady zastosowania obejmują identyfikatory używane na konferencjach, targach oraz w biurach, gdzie dbałość o detale jest kluczowa.

Pytanie 37

Jakiego materiału nie stosuje się do łączenia wkładu z okładką w oprawie prostej?

A. Kleju

B. Listwy

C. Zszywki

D. Nici

Odpowiedzi, które się nie zgadzają z prawidłową, pokazują, że możesz nie do końca rozumieć różne techniki oprawy i gdzie je stosować. Nici to typowy wybór w oprawie prostej, bo dają trwałe i elastyczne połączenie między wkładem a okładką. To jest zgodne z dobrymi praktykami introligatorskimi, gdzie ważne są zarówno estetyka, jak i funkcjonalność. Klej to kolejny materiał, który często się wykorzystuje w oprawie prostej, zwłaszcza, gdy połączenie musi być mocne i szczelne. Efektywność kleju, szczególnie w połączeniu z innymi metodami, daje dodatkową stabilność. Zszywki, mimo że mogą wydawać się alternatywą, także działają w niektórych sytuacjach oprawy prostej, gdy liczy się szybkość. Ważne jest, by zrozumieć, dlaczego listwy nie są częścią oprawy prostej – ich rola to sztywność w bardziej skomplikowanych systemach oprawnych, jak twarde oprawy. Dlatego ważne, aby wybierać odpowiednie materiały dla każdej metody oprawy; to klucz do prawidłowego i estetycznego wykonania.

Pytanie 38

Która z metod uszlachetniania dużych wydruków umożliwia zwiększenie ich odporności na działanie promieni UV oraz zarysowania?

A. Klimatyzowanie

B. Laminowanie

C. Tłoczenie

D. Złocenie

Laminowanie to proces, który polega na pokryciu wydruku specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na promieniowanie UV oraz mechaniczne uszkodzenia, takie jak zadrapania. Folie laminacyjne dostępne są w różnych wariantach, w tym matowych, błyszczących oraz teksturowanych, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu wizualnego i ochrony. Dzięki laminowaniu, wydruki stają się bardziej trwałe i odporne na działanie czynników atmosferycznych oraz codzienne użytkowanie, co jest szczególnie istotne w kontekście materiałów ekspozycyjnych, takich jak banery, plakaty czy ulotki. W branży poligraficznej laminowanie jest uznawane za standardową praktykę, która wspiera długowieczność produktów oraz ich estetykę. Przykładowo, w zakresie reklamy zewnętrznej, wydruki laminowane mogą być stosowane w trudnych warunkach, co przekłada się na lepszą widoczność i zachowanie jakości grafiki przez dłuższy czas.

Pytanie 39

Jakie proporcje mają składowe koloru czarnego w pliku przeznaczonym do druku wielkoformatowego?

A. C=50%, M=50%, Y=50% i K=100%

B. C=100%, M=100%, Y=100% i K=100%

C. C=50%, M=0%, Y=100% i K=100%

D. C=0%, M=0%, Y=0% i K=100%

W analizowanych odpowiedziach występują błędne koncepcje związane z uzyskiwaniem koloru czarnego w druku CMYK. Przykładowo, odpowiedź sugerująca wartość C=50%, M=0%, Y=100% i K=100% nie może być uznana za poprawną, ponieważ takie połączenie kolorów daje efekt brązowy, a nie czarny. Również odpowiedź z C=100%, M=100%, Y=100% i K=100% jest problematyczna, ponieważ maksymalne nasycenie trzech kolorów podstawowych przy K=100% prowadzi do nieprzewidywalnych rezultatów i jest niepraktyczne w standardowych technikach druku. Ponadto opcja z C=0%, M=0%, Y=0% i K=100% jest definicją czystego czarnego, ale nie wykorzystuje techniki nasycenia, co może prowadzić do niepożądanego efektu w druku wielkoformatowym. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że w druku wielkoformatowym czysta czerń nie wystarczy - konieczne jest dodanie kolorów bazowych dla uzyskania głębokości i wnikliwości obrazu. Przygotowując pliki do druku, należy zatem rozważać nie tylko proporcje kolorów, ale także ich wpływ na końcowy efekt wizualny, co jest istotne dla jakości wydruku oraz jego estetyki.

Pytanie 40

Wskaż właściwą sekwencję etapów technologicznych przy produkcji dowodu osobistego?

A. Drukowanie, wprowadzenie danych osobowych, zabezpieczanie, skanowanie

B. Wprowadzenie danych osobowych, skanowanie, drukowanie, zabezpieczanie

C. Skanowanie, zabezpieczanie, wprowadzenie danych osobowych, drukowanie

D. Skanowanie, wprowadzenie danych osobowych, drukowanie, zabezpieczanie

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia kolejności procesów związanych z wydawaniem dowodu osobistego. W każdej z niepoprawnych propozycji pierwszym krokiem jest umieszczenie danych osobowych, co jest fundamentalnym błędem, ponieważ niezbędne jest wcześniejsze przeprowadzenie skanowania. Proces ten zapewnia weryfikację danych oraz ich cyfrową reprodukcję, co jest kluczowe do dalszego przetwarzania. Przypadek, w którym drukowanie następuje przed skanowaniem, jest również niezgodny z procedurami, ponieważ drukowanie fizycznego dokumentu bez uprzedniego wprowadzenia danych do systemu jest nie tylko nieefektywne, ale również prowadzi do ryzyka błędów w danych. Zabezpieczanie jako ostatni krok jest zgodne z praktykami, jednak umieszczenie go przed drukowaniem, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niewłaściwe i niezgodne z zasadami produkcji dokumentów tożsamości. Właściwa kolejność procesów technologicznych jest kluczowa dla zapewnienia zarówno wydajności, jak i bezpieczeństwa całej procedury wydawania dowodu osobistego, a jej naruszenie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym ryzyka przestępstw tożsamościowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej