Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 21:43
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 21:58

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 10 zł
B. 6 zł
C. 3 zł
D. 9 zł
Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 2

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 500 arkuszy
B. 5 250 arkuszy
C. 5 125 arkuszy
D. 5 050 arkuszy
Wybierając inne wartości, można popełnić kilka typowych błędów. Przykładowo, odpowiedź 5050 arkuszy mogłaby sugerować nieprawidłowe zrozumienie, że naddatek technologiczny nie jest wymagany. Podejście to ignoruje istotną rolę naddatku w zapewnieniu, że zamówienie zostanie spełnione w pełni, nawet w przypadku strat. Z kolei odpowiedź 5125 arkuszy może wskazywać na błędne założenie, że naddatek powinien być obliczany na innej, niż określona metodzie, co prowadzi do zaniedbania faktycznego nakładu netto. Ostatecznie 5500 arkuszy wydaje się być nadmiernym dodaniem naddatku, co wskazuje na niezrozumienie podstawowego obliczenia. W poligrafii kluczowe jest przyjęcie sprawdzonego formuły obliczeniowej, która podkreśla znaczenie dokładnych danych wejściowych oraz realnych założeń dotyczących naddatków. Użycie błędnych obliczeń może prowadzić do zbyt dużych zapasów, co wiąże się z niepotrzebnymi kosztami i marnotrawstwem materiałów. Dlatego znajomość procedur obliczeniowych oraz ich poprawnego zastosowania jest fundamentalna dla efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 3

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 600 sztuk
B. 700 sztuk
C. 500 sztuk
D. 800 sztuk
Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 70,00 zł
B. 175,00 zł
C. 280,00 zł
D. 140,00 zł
Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 5

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. tampondrukową
B. typograficzną
C. fleksograficzną
D. offsetową
Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.

Pytanie 6

Aby zrealizować zamówienie, konieczne jest kupno 152 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 4 zł netto. Jaka będzie całkowita cena papieru, uwzględniając dodatkowo 23% VAT?

A. 608,84 zł
B. 923,84 zł
C. 856,84 zł
D. 747,84 zł
Poprawna odpowiedź wynika z dokładnych obliczeń związanych z kosztami zakupu papieru oraz naliczaniem VAT. Aby obliczyć całkowity koszt zakupu 152 kg papieru, najpierw należy obliczyć koszt netto, który wynosi: 152 kg * 4 zł/kg = 608 zł. Następnie, należy dodać do tej kwoty 23% VAT. Obliczamy VAT: 608 zł * 0,23 = 139,84 zł. Teraz dodajemy VAT do kosztu netto: 608 zł + 139,84 zł = 747,84 zł. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa w przemyśle, gdzie często dokonuje się zakupów materiałów. Wiedza ta pomaga w precyzyjnym budżetowaniu i planowaniu finansowym. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, każda transakcja powinna być dokładnie analizowana, aby zapewnić maksymalną efektywność kosztową.

Pytanie 7

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. fotograficzne
B. koncepcyjne
C. impozycyjne
D. stykowe
Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 8

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 19 mm
B. 18 mm
C. 20 mm
D. 16 mm
Jak wybierzesz coś innego niż 18 mm, łatwo możesz wpaść w tarapaty z rozumieniem jednostek typograficznych. Odpowiedzi jak 16 mm, 20 mm czy 19 mm mogą wydawać się alternatywą, ale nie pasują do standardów polskiej typografii. Warto dodać, że inne jednostki mogą się pomieszać z różnymi systemami miar w innych dziedzinach, co powoduje zamieszanie. Na przykład, niektórzy mogą myśleć o wymiarach czcionek w drukarstwie, ale to nie zmienia, że kwadrat typograficzny ma 18 mm. Typowym błędem jest też pomijanie roli jednostek typograficznych w projektowaniu graficznym, co prowadzi do chaotycznego rozmieszczenia tekstu. Kiedy źle wybierzesz jednostkę, może być ciężko przeczytać tekst i wygląda to nieestetycznie. Dlatego kwadrat typograficzny jest taki ważny, bo kształtuje wizualną stronę drukowanych i cyfrowych komunikatów. W typografii precyzja ma ogromne znaczenie, a znajomość norm to klucz do profesjonalnych efektów.

Pytanie 9

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego
B. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
C. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
Wybór odpowiedzi dotyczącej elementów przeznaczonych do lakierowania wybiórczego, wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50% lub o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych nie jest zgodny z zasadami dotyczących przygotowania projektów do druku offsetowego. Lakierowanie wybiórcze to technika, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary druku, co nie ma bezpośredniego związku z kolorami, które powinny być użyte w nadruku. W rzeczywistości, w projekcie do druku offsetowego, kluczowe jest, aby wszystkie elementy, które mają zostać naświetlone, były dobrze przemyślane pod kątem ich kolorystyki oraz krycia, a nie po prostu spełniały wymogi dotyczące nasycenia. Użycie barw o nasyceniu powyżej 50% może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia podstawowego faktu, że kolor czarny jest nie tylko najważniejszym kolorem do naświetlania, ale również kolorem, który łączy w sobie inne barwy. Dodatkowo, elementy o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów na etapie druku, co często skutkuje niespójnościami w finalnym produkcie. W praktyce, preparacja plików do druku wymaga dokładności i zrozumienia, jak różne kolory będą się ze sobą komponować w procesie druku, co podkreśla znaczenie użycia koloru czarnego jako podstawowego w projektowaniu graficznym.

Pytanie 10

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie PDF
B. forma drukowa
C. diapozytyw
D. plik w formacie DOC
Wybór odpowiedzi innych niż plik w formacie PDF może prowadzić do nieścisłości w procesie wydruku. Pliki w formacie DOC, na przykład, są przeznaczone głównie do edycji tekstu i nie zachowują precyzyjnie układu dokumentu, co może skutkować błędami przy druku. Tego rodzaju pliki mogą zmieniać czcionki, interlinie czy rozmiar elementów graficznych, co jest niepożądane w kontekście przygotowania cyfrowej odbitki próbnej. Diapozytyw to nośnik stosowany w fotografii, który nie jest formatem pliku cyfrowego i jego użycie w kontekście druku próbnego jest nieadekwatne. Nie pozwala on na edytowanie lub precyzyjne dostosowywanie treści, co może być kluczowe w procesie weryfikacji przed finalnym drukiem. Natomiast forma drukowa jest fizycznym dokumentem, który także nie jest użyteczny w kontekście przygotowania cyfrowych prób, jako że wymaga skanowania lub innego przetwarzania, co wprowadza dodatkowe etapy i potencjalne błędy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu procesu wydruku oraz dla utrzymania wysokiej jakości finalnego produktu. Dlatego dostosowanie odpowiedniego formatu, jak PDF, jest podstawą skutecznego przygotowania materiałów do druku.

Pytanie 11

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. punktura
B. sygnatura
C. paser
D. pagina
Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 12

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. JPG
B. EPS
C. GIF
D. PSD
Odpowiedzi takie jak JPG, PSD oraz EPS nie są odpowiednie do zapisywania animowanych plików z zachowaniem przezroczystości, co jest kluczowym aspektem omawianego zagadnienia. Format JPG (Joint Photographic Experts Group) jest popularny do przechowywania obrazów rastrowych, jednak nie obsługuje przezroczystości ani animacji. JPG jest idealny dla zdjęć wysokiej jakości, lecz jego algorytm kompresji usuwa informacje o przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście animacji, gdzie przezroczystość jest często wymagana. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików programu Adobe Photoshop, służącym do przechowywania wszystkich warstw, efektów oraz innych informacji o projekcie. Choć PSD może zawierać przezroczystość, nie jest on formatem przeznaczonym do publikacji w Internecie i nie obsługuje animacji w tradycyjnym sensie. Format EPS (Encapsulated PostScript) również nie jest odpowiedni dla animacji. EPS jest używany głównie do wymiany grafik wektorowych oraz bitmapowych między różnymi systemami graficznymi, ale nie oferuje wsparcia dla animacji ani przezroczystości w sposób, który można by wykorzystać w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te formaty mogłyby spełniać wymagania dotyczące animacji, jednak ich struktura i przeznaczenie są inne, co prowadzi do niewłaściwych wyborów przy projektowaniu interaktywnych treści internetowych.

Pytanie 13

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 780 zł
B. 680 zł
C. 480 zł
D. 580 zł
Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 14

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 170 lpi
B. 1 200 lpi
C. 70 lpi
D. 600 lpi
Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 15

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 000 arkuszy
B. 1 200 arkuszy
C. 1 300 arkuszy
D. 1 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 16

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 875 sztuk
B. 1250 sztuk
C. 1125 sztuk
D. 625 sztuk
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych nieporozumień związanych z obliczeniami w procesie drukowania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 875, 1250 czy 1125 arkuszy A1 mogą wydawać się logiczne, ale opierają się na niewłaściwym zrozumieniu ilości zaproszeń, które można uzyskać z jednego arkusza A1. Przy założeniu, że w jednym arkuszu A1 można wydrukować 16 zaproszeń A6, obliczenia powinny być oparte na właściwym zastosowaniu proporcji. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe dzielenie 20 000 przez zbyt dużą lub zbyt małą liczbę, co prowadzi do nadinterpretacji danych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 1250, można zauważyć, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła błędnie zinterpretować, że z jednego arkusza można uzyskać 20 zaproszeń, co jest niewłaściwe. Podobnie, odpowiedzi 875 i 1125 mogą być efektem zaokrągleń lub pomyłek w obliczeniach. Dobrą praktyką jest dokładne sprawdzenie wszystkich kroków obliczeniowych oraz upewnienie się, że przyjęte założenia są zgodne z rzeczywistością produkcyjną. Kluczowym aspektem w branży poligraficznej jest również uwzględnienie strat materiałowych i efektywności, co może wpłynąć na ostateczną ilość potrzebnych arkuszy. Dlatego tak ważne jest zrozumienie każdego etapu procesu, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 17

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia
B. zrealizowania impozycji
C. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich
D. oceny poprawności liniatury rastra
Barwna odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym narzędziem w procesie produkcji materiałów graficznych. Jej głównym celem jest przedstawienie projektu klientowi do akceptacji, co pozwala na wizualizację finalnego efektu przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Odbitki próbne umożliwiają sprawdzenie, jak kolory będą wyglądały po wydrukowaniu, co jest istotne w kontekście różnych technik druku, takich jak offset czy cyfrowy. Dzięki nim można również zweryfikować, czy projekt odpowiada specyfikacjom kolorystycznym, jakie są ustalone w standardach branżowych, jak np. Pantone. Przykłady zastosowania proofów obejmują sytuacje, w których klient chce zatwierdzić ostateczną wersję ulotki, katalogu czy opakowania przed ich masowym wydrukowaniem. Wykonanie próbnej odbitki może również pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów związanych z odwzorowaniem kolorów oraz innych aspektów wizualnych, co w rezultacie przyczynia się do zwiększenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 18

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m2, jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 150,00 zł
B. 240,00 zł
C. 180,00 zł
D. 212,00 zł
W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 19

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Tekturę laminowaną 700 g/m2
B. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2
C. Karton powlekany 230 g/m2
D. Papier niepowlekany 120 g/m2
Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 20

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

Ilustracja do pytania
A. broszury.
B. książki.
C. plakatu.
D. ulotki.
Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 21

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. rozmywanie
B. stempel
C. falowanie
D. wyostrzanie
Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 22

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. wydawnicze
B. przemysłowe
C. manipulacyjne
D. informacyjne
Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 23

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Bridge
B. Flash
C. Media Encoder
D. Dreamweaver
Adobe Bridge to narzędzie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym zdjęć. Umożliwia użytkownikom tworzenie katalogów zdjęć, co pozwala na łatwe porządkowanie oraz szybkie odnajdywanie materiałów. Bridge obsługuje różne formaty plików, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w pracy kreatywnej. Przykładowo, fotografowie mogą wykorzystać Bridge do tworzenia kolekcji zdjęć w oparciu o metadane, takie jak data wykonania zdjęcia, lokalizacja, czy użyty sprzęt. Dodatkowo, poprzez integrację z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą płynnie przenosić pliki do edycji, co znacząco przyspiesza proces twórczy. Adobe Bridge stosuje standardy zarządzania kolorami, co jest istotne w kontekście branży fotograficznej i projektowej. Dzięki temu każde zdjęcie może zachować odpowiednią jakość kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnych projektach.

Pytanie 24

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Wektoryzacja
B. Digitalizacja
C. Naświetlanie
D. Renderowanie
Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 25

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 8 do 68
B. od 4 do 48
C. od 4 do 64
D. od 2 do 128
Odpowiedzi odwołujące się do liczby stron powyżej 48 nie są zgodne z definicją broszury, która kategorycznie określa zakres stron. Przykłady z odpowiedziami, które sugerują, że broszura może mieć do 128, 68 lub 64 stron, wskazują na istotne nieporozumienia w zakresie klasyfikacji wydawnictw. Użytkownicy mogą myśleć, że broszury są podobne do książek czy czasopism, które mogą mieć większą objętość. Należy jednak zauważyć, że broszury są z założenia krótkimi publikacjami, często skondensowanymi do najważniejszych informacji. Przekroczenie limitu 48 stron wskazywałoby na potrzeby publikacji o charakterze bardziej rozbudowanym, co czyniłoby je bliższymi książkom niż broszurom. W praktyce, liczba stron w broszurze jest krytyczna dla jej efektywności, ponieważ zbyt obszerna broszura może zniechęcać czytelników i nie spełniać swojego celu, jakim jest szybkie przekazanie kluczowych informacji. Wydawnictwa powinny również kierować się standardami branżowymi, które definiują nie tylko objętość, ale także format, układ i treść broszur, aby były one skuteczne i przyciągające uwagę odbiorców.

Pytanie 26

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. B3
B. A3
C. B4
D. A4
Odpowiedź B3 jest poprawna, ponieważ format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co pozwala na wygodne zmieszczenie okładki do książki formatu A4 (210 x 297 mm) oraz dodatkowej przestrzeni potrzebnej na grzbiet o grubości 10 mm. Wydruk na podłożu B3 umożliwia również uzyskanie większej elastyczności przy projektowaniu okładki, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności publikacji. W praktyce, wybór formatu B3 jest zgodny z zaleceniami branżowymi dla druku cyfrowego i offsetowego, które często korzystają z formatów B w celu maksymalizacji wykorzystania arkuszy papieru. Przykładowo, jeśli zaprojektujemy okładkę na B3, możemy efektywnie wykorzystać przestrzeń na dodatkowe grafiki, teksty i inne elementy wizualne, co przyczynia się do atrakcyjności produktu końcowego. Ponadto, przy druku w dużych nakładach, format B3 minimalizuje odpady surowca, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w produkcji drukarskiej.

Pytanie 27

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 500 lpi
B. 1200 lpi
C. 60 lpi
D. 200 lpi
Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 28

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2
B. 115 m2
C. 110 m2
D. 125 m2
Obliczenia związane z ilością folii do laminowania arkuszy mogą być mylące, jeśli nie uwzględnimy dokładnych wymiarów arkuszy oraz sposobu ich laminowania. W przypadku folii, kluczowe jest rozumienie, że każda odpowiedź, która nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni laminowanej, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór wartości 115 m2 może wynikać ze zbyt ogólnych założeń dotyczących powierzchni laminowanej, co ignoruje rzeczywiste wymiary arkuszy A3. Z kolei odpowiedzi takie jak 130 m2 czy 110 m2 mogą sugerować zawyżenie lub zaniżenie potrzebnej ilości folii, co jest efektem błędnych kalkulacji opartych na innych formatach lub na niepełnych danych. Często, przy takich zadaniach, użytkownicy mylnie przyjmują przeliczenia na inne jednostki miary lub nie dokonują odpowiednich przeliczeń na metry kwadratowe, co prowadzi do błędnych ustaleń. Zachęcam do zwrócenia uwagi na standardy branżowe dotyczące obliczeń materiałowych, które podkreślają potrzebę precyzyjnego uwzględnienia wymiarów produktu końcowego oraz dodatkowych marginesów, które mogą być wymagane w procesie laminowania.

Pytanie 29

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. interferencja
B. nasycenie
C. rastrowanie
D. chromatyczność
Interferencja to zjawisko fizyczne zachodzące, gdy dwie fale spotykają się w przestrzeni, co prowadzi do powstawania wzorców wzmocnienia i osłabienia, jednak nie ma bezpośredniego związku z odwzorowaniem skali tonalnej w druku czy reprodukcji obrazów. W kontekście druku, interferencja może być mylnie interpretowana jako technika wpływająca na efekty wizualne, ale w rzeczywistości dotyczy zjawisk falowych i nie ma zastosowania w praktycznym odwzorowywaniu kolorów. Chromatyczność odnosi się do właściwości barw, takich jak nasycenie i jasność, ale nie jest związana bezpośrednio z metodą przekształcania obrazów w postaci punktów. Nasycenie z kolei to termin opisujący intensywność koloru, a nie metodę reprodukcji. Te pojęcia mogą być mylone przez osoby nieznające podstaw druku czy teorii koloru, co prowadzi do fałszywego rozumienia procesu rastra. Ważne jest, aby zrozumieć, że techniki takie jak rastrowanie są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji wizualnych, a nie inne, mniej związane z tym zagadnieniem zjawiska, jak interferencja czy chromatyczność. Przykładami typowych błędów myślowych mogą być założenia o tym, że intensywność barw można osiągnąć przez inne metody, co w praktyce prowadzi do niedokładności w reprodukcji wizualnej.

Pytanie 30

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. B3
B. A4
C. A5
D. B4
Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 31

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C
B. 273±K
C. 50 %
D. 20ºC
Odpowiedzi 30 ◦C, 50 %, oraz 273±K są niepoprawne z różnych powodów. W przypadku 30 ◦C, symbolizacja stopni Celsjusza jest nieprawidłowa, ponieważ użycie spacji między liczbą a symbolem jednostki jest sprzeczne z międzynarodowymi standardami, które jasno określają, że liczba i jednostka powinny być zapisane razem, bez odstępu. Tego typu błędy mogą prowadzić do nieporozumień w dokumentacji technicznej czy naukowej, gdzie precyzja i jasność komunikacji są kluczowe. Z kolei odpowiedź 50 % jest problematyczna, ponieważ zawiera symbol procentów, który jest stosowany do wyrażania stosunku części do całości, a nie ma zastosowania w kontekście pomiarów temperatury. To może prowadzić do błędnej interpretacji danych, szczególnie w badaniach, gdzie ważne jest rozróżnienie między różnymi typami jednostek. Z kolei odpowiedź 273±K używa jednostki Kelvin, która jest poprawna, ale użycie znaku „±” w tym kontekście jest zbędne. Takie oznaczenie może sugerować, że mamy do czynienia z wartością przybliżoną lub z marginesem błędu, co wymagałoby dodatkowego kontekstu, aby było zrozumiałe. W praktyce, każdy z tych przypadków ilustruje, jak ważne jest stosowanie poprawnych zasad składu jednostek, aby unikać zamieszania oraz zapewnić jednoznaczność w komunikacji technicznej.

Pytanie 32

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. PostScript
B. Corel Draw
C. Inkscape
D. Illustrator
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.

Pytanie 33

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Folię elektrostatyczną
B. Tworzywo PCV
C. Karton powlekany 180 g/m2
D. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2
Wybór innych materiałów, takich jak folia elektrostatyczna, papier niepowlekany spulchniony lub karton powlekany, nie jest odpowiedni do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Folia elektrostatyczna, choć może być używana w niektórych zastosowaniach, nie jest wystarczająco trwała i nie ma odpowiednich właściwości do zadrukowywania oraz integracji z magnetycznym paskiem. Z kolei papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2 jest zbyt delikatny i nieodporny na zginanie, co prowadzi do szybkiego uszkodzenia karty oraz nadmiernego zużycia. Karton powlekany 180 g/m2, mimo że ma lepszą trwałość niż papier, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących elastyczności i wytrzymałości potrzebnych do produkcji kart lojalnościowych. Karty te muszą być odporne na codzienne użytkowanie, co oznacza, że materiały muszą być odpowiednio twarde, a jednocześnie elastyczne, aby nie złamały się przy normalnym użytkowaniu. Ponadto, w przypadku materiałów takich jak karton, problemem jest również trudność w naniesieniu pasków magnetycznych, które muszą być precyzyjnie umiejscowione i trwałe, aby mogły efektywnie działać w systemach czytników. W związku z tym, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla funkcjonalności i długowieczności kart lojalnościowych.

Pytanie 34

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. separacją
B. trappingiem
C. wektoryzacją
D. skanowaniem
Trapping to technika, która służy do zapobiegania widocznym przerwań między różnymi kolorami podczas druku. Zastosowanie trappingu polega na delikatnym nakładaniu kolorów, by zminimalizować ryzyko pojawienia się białych smug na granicach kolorów. To podejście jest istotne, ale nie odpowiada na pytanie o proces separacji kolorów. Skanowanie odnosi się do konwersji obrazów fizycznych na format cyfrowy, co jest innym procesem, który nie dotyczy bezpośrednio rozdzielania kolorów na CMYK. W kontekście druku, skanowanie jest pierwszym krokiem w tworzeniu cyfrowego obrazu, ale nie jest to proces związany z jego koloryzacją w modelu CMYK. Wektoryzacja z kolei dotyczy przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co jest przydatne w grafice komputerowej, ale nie ma związku z separacją kolorów. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędnych praktyk w poligrafii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że separacja jest podstawowym krokiem w prepressie, który jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości druku, a zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest fundamentalne dla profesjonalnych praktyk w branży.

Pytanie 35

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 6,0-7,5 mm
B. 10,0-12,0 mm
C. 0,5-1,5 mm
D. 2,0-5,0 mm
Wybranie innych spadów, jak 0,5-1,5 mm, 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm, to nie najlepszy pomysł i może sprawić różne kłopoty przy drukowaniu. Spady 0,5-1,5 mm są zdecydowanie zbyt małe, więc można natrafić na białe krawędzie na gotowym produkcie. Przy cięciu materiału, nawet małe błędy mogą zniszczyć całość, zwłaszcza jak mamy do czynienia z kolorowymi tłami. Z drugiej strony, spady 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm mogą być za duże, co wiąże się z marnowaniem materiałów i wyższymi kosztami. Kiedy masz do czynienia z małymi nakładami, to może to być nieopłacalne. Na dodatek, za duże spady mogą wprowadzić zamieszanie przy składaniu i obróbce, co zwiększa ryzyko błędów i opóźnień. Wybór odpowiednich spadów powinien być zawsze dostosowany do konkretnego projektu i standardów w branży, żeby wszystko działało sprawnie i żeby efekt był naprawdę dobry.

Pytanie 36

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. TIFF
B. PNG
C. PSD
D. JPEG
Odpowiedź JPEG jest poprawna, ponieważ format ten nie obsługuje kanału alfa, który jest niezbędny do przechowywania przezroczystości w obrazach. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format skompresowanego obrazu, który koncentruje się na minimalizacji rozmiaru pliku przy jednoczesnym zachowaniu jakości wizualnej, co czyni go idealnym do fotografii cyfrowej. W praktyce oznacza to, że obrazy w formacie JPEG są powszechnie stosowane w Internecie i mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. W przeciwieństwie do PNG, który obsługuje kanał alfa i umożliwia przezroczystość, a także TIFF i PSD, które również mogą zarządzać przezroczystością, JPEG zrezygnował z tych funkcji na rzecz wyższej kompresji. Dobrą praktyką jest stosowanie JPEG do zdjęć, gdzie przezroczystość nie jest wymagana, natomiast do grafik wymagających przezroczystości preferowane są formaty, które to umożliwiają, takie jak PNG. Zrozumienie ograniczeń formatu JPEG jest kluczowe dla skutecznego zarządzania obrazami w różnych aplikacjach graficznych.

Pytanie 37

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Karton powlekany 250 g/m2
B. Papier syntetyczny 60 g/m2
C. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2
D. Tektura lita 420 g/m2
Papier syntetyczny 60 g/m2, choć lekki i elastyczny, nie jest odpowiednim wyborem do druku folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej. Jego niska gramatura 60 g/m2 sprawia, że jest zbyt cienki i łatwo ulega uszkodzeniom, co w kontekście folderów reklamowych, które powinny być trwałe i estetyczne, jest poważnym ograniczeniem. Takie materiały mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla złożonych grafik. Z kolei papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2, choć jest lepszym wyborem niż papier syntetyczny, nie daje takich rezultatów wizualnych jak karton powlekany. Brak powłoki ogranicza intensywność kolorów i może prowadzić do zamazania detali, co jest niepożądane w materiałach reklamowych. Na koniec, tektura lita 420 g/m2, choć bardzo wytrzymała, jest zbyt gruba dla folderów; może to prowadzić do problemów z ich składaniem oraz transportem. Zbyt duża sztywność może także ograniczyć ich funkcjonalność. Wybór niewłaściwego podłoża wpływa nie tylko na jakość druku, ale także na wrażenia użytkowników, co jest kluczowe w kontekście marketingowym. Warto zwrócić uwagę na właściwości fizyczne materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście druku, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 38

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. wyrazami
B. stronicami
C. wierszami
D. znakami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 39

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. wypełnienia oraz grupy ścieżek
B. warstwy oraz grupy ścieżek
C. kontur i ścieżki przycinania
D. punkty kontrolne i ścieżki
Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 40

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 230 sztuk
B. 240 sztuk
C. 250 sztuk
D. 220 sztuk
W trakcie rozwiązywania tego problemu można natknąć się na różne błędy w obliczeniach. Często pomijamy naddatek technologiczny, co jest naprawdę istotne, bo to on uwzględnia straty związane z błędami czy odrzutami materiału. Jak nie doliczysz tego naddatku, to wyjdzie Ci za mało tych arkuszy i może się okazać, że nie masz wystarczająco, żeby zrealizować zamówienie, a to może być spory problem. Jeszcze częstym błędem jest źle określona ilość arkuszy A4 z jednego A2. Musisz pamiętać, że z A2 robisz 4 A4, to jest mega ważne! Jak nie zrozumiesz tego, możesz wybrać złą odpowiedź i wpadniesz w pułapkę błędnych obliczeń. Zawsze warto dobrze przeanalizować wymiary arkuszy i nie zapominać o naddatku, żeby produkcja szła gładko i żeby nie zaliczać niepotrzebnych strat.