Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 13:32
Data zakończenia: 24 maja 2025 13:53

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. menedżer sprzętu

B. system plików

C. menedżer plików

D. edytor tekstu

Edytor tekstowy to narzędzie służące do tworzenia i edytowania plików tekstowych, które nie zajmuje się zarządzaniem ich strukturą. Użytkownicy edytorów tekstowych, takich jak Notepad czy Sublime Text, koncentrują się na pisaniu i formatowaniu tekstu, co nie ma nic wspólnego z organizacją plików czy katalogów. Z kolei system plików to pojęcie odnoszące się do sposobu, w jaki pliki są przechowywane i zarządzane przez system operacyjny, ale nie jest to program, którym posługuje się końcowy użytkownik. System plików definiuje strukturę danych, ale nie oferuje interfejsu do bezpośredniego zarządzania plikami. Menedżer urządzeń natomiast jest narzędziem administracyjnym używanym do zarządzania sprzętem komputerowym i jego sterownikami, a nie do zarządzania plikami. Często użytkownicy mylą funkcje tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoje specyficzne przeznaczenie i zastosowanie, a zamiana jednego na drugie prowadzi do nieefektywnego zarządzania danymi i systemem.

Pytanie 2

Osoba pragnąca wydrukować dokumenty w oryginale oraz w trzech egzemplarzach na papierze samokopiującym powinna zainwestować w drukarkę

A. laserową

B. termotransferową

C. atramentową

D. igłową

Drukarka igłowa jest idealnym rozwiązaniem do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym, ponieważ wykorzystuje mechanizm uderzeń igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na jednoczesne tworzenie kopii. Dzięki tej technologii użytkownik może uzyskać oryginał oraz trzy kopie w jednym cyklu drukowania, co znacznie przyspiesza proces. Drukarki igłowe są szczególnie popularne w biurach oraz w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka jakość kopii oraz ich jednoczesne drukowanie, takich jak faktury, umowy czy inne dokumenty urzędowe. Warto również zwrócić uwagę na ich trwałość oraz niskie koszty eksploatacji, co czyni je praktycznym wyborem dla firm. Dodatkowo, standard ISO 9001 zaleca stosowanie odpowiednich technologii drukarskich w zależności od potrzeb, co w przypadku dokumentów samokopiujących jednoznacznie wskazuje na drukarki igłowe jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 3

Który z wymienionych protokołów przekształca 48-bitowy adres MAC na 32-bitowy adres IP?

A. RARP

B. IP

C. ARP

D. TCP

Protokół IP jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieci Internet i odpowiedzialny jest za przesyłanie pakietów danych między urządzeniami. Nie ma on jednak funkcji odwzorowywania adresów MAC na adresy IP. Jego głównym zadaniem jest fragmentacja i trasowanie pakietów, co czyni go nieodpowiednim do roli, którą pełni RARP. TCP natomiast jest protokołem transportowym, który działa na wyższej warstwie modelu OSI i odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami. Nie zajmuje się on mapowaniem adresów. Możliwe nieporozumienia mogą wynikać z faktu, że TCP współpracuje z IP, a nie z adresami MAC. ARP, z kolei, to protokół, który odwzorowuje adresy IP na adresy MAC, co jest przeciwnością funkcji RARP, co może prowadzić do dezorientacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z adresowaniem w sieciach działa w obie strony, podczas gdy w rzeczywistości istnieją protokoły o różnych funkcjach, a ich zgodność z określonymi wymaganiami nie zawsze jest jednoznaczna. Dlatego zrozumienie zakresu działania każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 4

Badanie danych przedstawionych przez program umożliwia dojście do wniosku, że

A. zainstalowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3

B. jeden dysk twardy podzielono na 6 partycji podstawowych

C. partycja wymiany ma rozmiar 2 GiB

D. partycja rozszerzona ma pojemność 24,79 GiB

Patrząc na różne opcje odpowiedzi, da się zauważyć kilka błędnych przekonań. Po pierwsze, mówienie o trzech dyskach twardych sda1, sda2 i sda3 to spory błąd. Te oznaczenia odnoszą się do partycji na jednym dysku, a nie do trzech osobnych dysków. W systemie Linux, nazwy jak sda1 czy sda2 oznaczają partycje na pierwszym dysku twardym, co łatwo pomylić z fizycznymi dyskami, ale w rzeczywistości to różne partycje na jednym dysku. Drugie błędne założenie to stwierdzenie, że jeden dysk został podzielony na sześć partycji podstawowych. Tutaj standard MBR (Master Boot Record) mówi, że można mieć maksymalnie cztery partycje podstawowe. Z tego, co widzimy, jedna z nich może być rozszerzona, co pozwala na tworzenie partycji logicznych w jej obrębie. A w tym układzie mamy partycję rozszerzoną (sda3), co jest całkiem standardowe, gdy potrzebujemy więcej niż czterech partycji. Ostatnia rzecz, która jest błędna, to wielkość partycji rozszerzonej – ma ona 26.79 GiB, a nie 24.79 GiB jak mówią niektóre opcje. Ważne jest, żeby dobrze rozumieć strukturę partycji, bo to klucz do zarządzania dyskami w systemie.

Pytanie 5

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. kill

B. end

C. null

D. dead

Polecenie 'kill' jest standardowym narzędziem w systemie Linux, które służy do zakończenia procesów. Jego podstawowa funkcjonalność polega na wysyłaniu sygnałów do procesów, gdzie domyślny sygnał to SIGTERM, który prosi proces o zakończenie. Użytkownicy mogą także wysyłać inne sygnały, takie jak SIGKILL, który natychmiast kończy proces bez możliwości jego uprzedniego zamknięcia. Przykładowo, aby zakończyć proces o identyfikatorze PID 1234, można użyć polecenia 'kill 1234'. W praktyce, skuteczne zarządzanie procesami jest kluczowe dla wydajności systemu, a umiejętność używania tego narzędzia jest niezbędna dla administratorów systemów i programistów. Dobre praktyki obejmują monitorowanie procesów przed ich zakończeniem, aby uniknąć przypadkowej utraty danych. Zrozumienie sygnałów w systemie Linux oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania procesami przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 6

Na przedstawionym rysunku widoczna jest karta rozszerzeń z systemem chłodzenia

A. wymuszone

B. aktywne

C. symetryczne

D. pasywne

Pasywne chłodzenie odnosi się do metody odprowadzania ciepła z komponentów elektronicznych bez użycia wentylatorów lub innych mechanicznych elementów chłodzących. Zamiast tego, wykorzystuje się naturalne właściwości przewodzenia i konwekcji ciepła poprzez zastosowanie radiatorów. Radiator to metalowy element o dużej powierzchni, często wykonany z aluminium lub miedzi, który odprowadza ciepło z układu elektronicznego do otoczenia. Dzięki swojej strukturze i materiałowi, radiator efektywnie rozprasza ciepło, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnej pracy urządzeń takich jak karty graficzne. Pasywne chłodzenie jest szczególnie cenne w systemach, gdzie hałas jest czynnikiem krytycznym, jak w serwerach typu HTPC (Home Theater PC) czy systemach komputerowych używanych w bibliotece lub biurze. W porównaniu do aktywnego chłodzenia, systemy pasywne są mniej podatne na awarie mechaniczne, ponieważ nie zawierają ruchomych części. Istnieją również korzyści związane z niższym zużyciem energii i dłuższą żywotnością urządzeń. Jednakże, pasywne chłodzenie może być mniej efektywne w przypadku bardzo wysokich temperatur, dlatego jest stosowane tam, gdzie generowanie ciepła jest umiarkowane. W związku z tym, dobór odpowiedniego systemu chłodzenia powinien uwzględniać bilans między wydajnością a wymaganiami dotyczącymi ciszy czy niezawodności.

Pytanie 7

Aby chronić urządzenia w sieci LAN przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, które mogą się pojawić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. urządzenie typu NetProtector

B. przełącznik

C. ruter

D. sprzętową zaporę sieciową

Ruter, przełącznik oraz sprzętowa zapora sieciowa pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale żaden z tych elementów nie jest przeznaczony do ochrony przed przepięciami czy różnicami potencjałów. Ruter to urządzenie, które kieruje ruch sieciowy między różnymi sieciami, zapewniając połączenie z Internetem. Jego zadaniem jest zarządzanie danymi przesyłanymi pomiędzy lokalnymi urządzeniami a siecią zewnętrzną. Przełącznik, z drugiej strony, odpowiada za łączenie różnych urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej, umożliwiając im komunikację. Jego funkcja nie obejmuje jednak ochrony przed skokami napięcia, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście zabezpieczeń przed wyładowaniami atmosferycznymi. Sprzętowa zapora sieciowa, chociaż istotna w kontekście bezpieczeństwa danych i ochrony przed nieautoryzowanym dostępem, również nie jest przystosowana do radzenia sobie z problemami związanymi z przepięciami. Jest to typowy błąd myślowy, który polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych. W praktyce, aby skutecznie zabezpieczyć sieć przed skutkami burz i wyładowań, należy inwestować w dedykowane urządzenia ochronne, takie jak NetProtector, które są zaprojektowane z myślą o zabezpieczeniu sprzętu przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym napięciem. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do poważnych strat finansowych związanych z uszkodzeniem kluczowych komponentów infrastruktury IT.

Pytanie 8

Jaką nazwę powinien mieć identyfikator, aby urządzenia w sieci mogły działać w danej sieci bezprzewodowej?

A. SSID

B. MAC

C. URL

D. IP

Wybór odpowiedzi URL, IP lub MAC może wskazywać na pewne nieporozumienia w zakresie terminologii związanej z sieciami komputerowymi. URL (Uniform Resource Locator) odnosi się do adresu zasobu w Internecie, a jego rola jest zgoła inna niż identyfikowanie lokalnej sieci bezprzewodowej. URL jest używany w kontekście stron internetowych i nie ma zastosowania w identyfikacji sieci Wi-Fi. Z kolei adres IP (Internet Protocol) to unikalny identyfikator przypisany urządzeniom w sieci, który pozwala na komunikację między nimi, jednak nie jest on używany do identyfikacji sieci bezprzewodowych. Adres IP jest kluczowy dla działania sieci internetowych, ale jego funkcjonalność i zastosowanie są izolowane od koncepcji SSID. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do karty sieciowej, pozwalający na identyfikację urządzeń w sieci lokalnej. Choć adres MAC jest istotny w kontekście komunikacji w sieci, to jednak nie pełni roli identyfikatora sieci Wi-Fi, jaką odgrywa SSID. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań tych terminów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania oraz konfigurowania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 9

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4

B. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

C. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

D. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4

Analizując niepoprawne odpowiedzi, konieczne jest zrozumienie, że każda z nich bazuje na błędnym podejściu do struktury adresów IPv4 oraz ich maskowania. Zaczynając od pierwszej propozycji, koncentruje się ona na liczbie bitów o wartości 0 w dwóch pierwszych oktetach, co jest mylące, gdyż istotne jest liczenie bitów z wartościami 1 w masce, a nie 0 w adresie. W przypadku drugiej odpowiedzi, odniesienie do trzech pierwszych oktetów nie ma sensu w kontekście ustalania prefiksu, ponieważ w praktyce maska definiuje, które bity są istotne dla określenia adresu sieci, a nie sposób zliczania zer w adresie. Ostatnia z propozycji sugeruje, że długość prefiksu można określić przez liczbę bitów mających wartość 1 w części hosta adresu, co jest fundamentalnie błędne, ponieważ prefiks powinien odnosić się do części sieciowej, a nie hosta. Tego typu błędne rozumienie prowadzi do nieefektywnej segmentacji sieci, co może skutkować problemami z routowaniem i bezpieczeństwem. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na właściwym obliczaniu długości prefiksu w kontekście maski podsieci, co jest podstawą prawidłowego zarządzania adresacją w sieciach IP.

Pytanie 10

Program wykorzystywany w wierszu poleceń systemu Windows do kompresji i dekompresji plików oraz katalogów to

A. Compact.exe

B. Expand.exe

C. DiskPart.exe

D. CleanMgr.exe

W kontekście zarządzania plikami i folderami w systemie Windows, ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy narzędziami wykorzystywanymi do kompresji oraz zarządzania dyskami. DiskPart.exe jest narzędziem do zarządzania partycjami dyskowymi, a jego funkcje koncentrują się na tworzeniu, usuwaniu, czy formatowaniu partycji, a nie na kompresji danych. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność z operacjami na plikach, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania danymi. CleanMgr.exe, znany również jako Oczyszczanie dysku, służy do usuwania zbędnych plików systemowych oraz tymczasowych, aby zwolnić miejsce na dysku, ale nie zajmuje się bezpośrednią kompresją plików. Z kolei Expand.exe jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików z archiwów systemowych, ale nie ma funkcji kompresji plików i folderów. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego użycia narzędzi oraz frustracji związanej z niewłaściwym zarządzaniem danymi. Kluczowe jest, aby użytkownicy byli świadomi, jakie narzędzia służą do specificznych zadań, aby móc efektywnie zarządzać swoimi zasobami w systemie Windows.

Pytanie 11

Która z tras jest oznaczona literą R w tabeli routingu?

A. Trasa statyczna

B. Trasa uzyskana dzięki protokołowi RIP

C. Trasa uzyskana za pomocą protokołu OSPF

D. Sieć bezpośrednio podłączona do rutera

Trasa oznaczona literą R w tablicy rutingu wskazuje na trasę uzyskaną za pomocą protokołu RIP (Routing Information Protocol). RIP jest jednym z najstarszych protokołów routingu, opartym na algorytmie wektora odległości. Oznaczenie 'R' w tablicy rutingu oznacza, że ta konkretna trasa była propagowana poprzez wymianę informacji routingu między ruterami w sieci. Wartością charakterystyczną RIP jest maksymalna liczba przeskoków, która nie może przekroczyć 15, co ogranicza jego zastosowanie do mniejszych sieci. Praktyczne zastosowanie RIP znajduje się w prostych konfiguracjach sieciowych, gdzie prostota i łatwość zarządzania są kluczowe. Protokół ten jest często używany w małych biurach lub lokalnych sieciach, gdzie nie ma potrzeby stosowania bardziej skomplikowanych i zasobożernych protokołów, takich jak OSPF czy BGP. Zrozumienie jak działają protokoły routingu, takie jak RIP, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Wymogi działalności przedsiębiorstwa nakładają konieczność używania systemów plików, które zapewniają wysoki poziom zabezpieczeń oraz umożliwiają szyfrowanie informacji. W związku z tym należy wybrać system operacyjny Windows

A. Server

B. NTSC

C. 2000/7/XP

D. NC

Wybór odpowiedzi, które nie obejmują systemów 2000, 7 lub XP, jest błędny z kilku powodów. Odpowiedź NC praktycznie nie odnosi się do znanego systemu operacyjnego, co może wprowadzać w błąd co do dostępnych opcji. Z kolei 'Server' może być interpretowane jako Windows Server, ale nie podano konkretnej wersji tego systemu, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Systemy serwerowe Windows są zaprojektowane głównie do zarządzania zasobami w sieci i chociaż mogą oferować funkcje zabezpieczeń, to nie są one standardowo przeznaczone do użytku na stacjach roboczych. Na koniec, termin NTSC odnosi się do standardu telewizyjnego, a nie systemu operacyjnego, co czyni tę odpowiedź całkowicie nieadekwatną. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości różnic między systemami operacyjnymi a innymi terminami technologicznymi. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji zapoznać się z rzeczywistymi funkcjami i zastosowaniami poszczególnych wersji systemów operacyjnych, co pozwoli na lepsze zrozumienie ich możliwości w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi.

Pytanie 13

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres IPv6

B. nazwę komputera

C. nazwę domenową

D. adres sprzętowy

Czasem możesz się pomylić w odpowiedziach, co może być związane z niejasnościami co do ról różnych protokołów i pojęć w sieciach. Zgłoszenie, że ARP zmienia adres IP na adres IPv6, to błąd, bo ARP działa tylko w przypadku adresów IPv4. Dla IPv6 mamy NDP, który ma bardziej zaawansowane funkcje, takie jak nie tylko mapowanie adresów, ale też zarządzanie komunikacją. Można też się pomylić, myląc adresy IP z witryną komputera. Adres IP to unikalny identyfikator urządzenia w sieci, podczas gdy nazwa komputera to taki bardziej przyjazny sposób identyfikacji, który można zamienić na IP przez DNS, ale nie przez ARP. Dlatego też, jeśli pomylisz adres sprzętowy z nazwą domenową, możesz się pogubić w tym, jak działają różne protokoły sieciowe. Nazwa domenowa jest używana do identyfikacji zasobów, ale nie jest bezpośrednio powiązana z adresowaniem sprzętowym. Takie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków o tym, jak działają różne protokoły w sieciach, co jest naprawdę istotne dla zrozumienia i kierowania nowoczesnymi systemami IT.

Pytanie 14

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. cleaver

B. nóż

C. zaciskarka

D. stripper

Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.

Pytanie 15

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu w trakcie modernizacji laptopa polegającej na wymianie modułów pamięci RAM, należy

A. przygotować pastę przewodzącą oraz nałożyć ją równomiernie na gniazda pamięci RAM.

B. podłączyć laptop do UPS-a, a następnie rozmontować jego obudowę i przystąpić do instalacji.

C. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną.

D. wywietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną.

Wybór rozłożenia i uziemienia maty antystatycznej oraz założenia na nadgarstek opaski antystatycznej jest kluczowy w kontekście wymiany modułów pamięci RAM w laptopie. Podczas pracy z podzespołami komputerowymi, szczególnie wrażliwymi na ładunki elektrostatyczne, jak pamięć RAM, istnieje ryzyko ich uszkodzenia wskutek niewłaściwego manipulowania. Uziemiona mata antystatyczna działa jak bariera ochronna, odprowadzając ładunki elektrostatyczne, które mogą gromadzić się na ciele użytkownika. Ponadto, opaska antystatyczna zapewnia ciągłe uziemienie, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek operacji, warto upewnić się, że zarówno mata, jak i opaska są prawidłowo uziemione. Dopuszczalne i zalecane jest także regularne sprawdzanie stanu sprzętu antystatycznego. Taka procedura jest częścią ogólnych standardów ESD (Electrostatic Discharge), które są kluczowe w zabezpieczaniu komponentów elektronicznych przed szkodliwym działaniem elektryczności statycznej.

Pytanie 16

W systemie Linux polecenie chown służy do

A. zmiany właściciela pliku

B. modyfikacji parametrów pliku

C. regeneracji systemu plików

D. przemieszczania pliku

Przeniesienie pliku, zmiana parametrów pliku i naprawa systemu plików to działania, które nie są związane z funkcją polecenia chown. Przeniesienie pliku najczęściej realizowane jest za pomocą polecenia mv, które przemieszcza plik z jednego miejsca w systemie do innego, co nie ma nic wspólnego ze zmianą właściciela. Z kolei zmiana parametrów pliku, takich jak atrybuty czy uprawnienia, jest realizowana przez polecenia chmod lub chattr, które nie dotyczą właściciela pliku. Ponadto, naprawa systemu plików to zadanie, które wymaga narzędzi takich jak fsck, które skanowałyby i naprawiały błędy w strukturze plików. Przekonanie, że chown może pełnić te funkcje, może wynikać z niepełnej wiedzy na temat zadań różnych poleceń w Linuxie, co jest powszechnym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników. Kluczowe jest rozróżnianie tych funkcji, aby skutecznie zarządzać systemem plików i zapewnić jego bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie.

Pytanie 17

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Zarządza przepływem pakietów w ramach systemów autonomicznych

B. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

C. Przekazuje informacje zwrotne dotyczące problemów z siecią

D. Obsługuje grupy multicast w sieciach opartych na protokole IP

Wybór innej odpowiedzi może prowadzić do mylnych przekonań dotyczących funkcji protokołu ARP w architekturze sieciowej. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że ARP zarządza grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP jest nieprecyzyjna. Multicast to technika transmisji, która umożliwia wysyłanie danych do grupy odbiorców, natomiast ARP koncentruje się na przekształcaniu adresów IP na adresy MAC, co ma zupełnie inny cel. Podobnie, kontroli przepływu pakietów wewnątrz systemów autonomicznych zajmuje się protokół BGP (Border Gateway Protocol), a nie ARP. BGP jest odpowiedzialny za routing między różnymi sieciami i nie ma związku z lokalnym ustalaniem adresów. Przesyłanie informacji zwrotnych o problemach z siecią to zadanie bardziej skomplikowanych protokołów, takich jak ICMP (Internet Control Message Protocol), który jest odpowiedzialny za wysyłanie komunikatów o błędach i informacji diagnostycznych. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla prawidłowej analizy problemów w sieci. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć specyfikę i zastosowanie każdego z protokołów, aby właściwie diagnozować i rozwiązywać problemy w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 18

Jakie ustawienia otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych komend w systemie Linux?

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

B. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

C. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

D. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

Wybór błędnych odpowiedzi związany jest z nieporozumieniami dotyczącymi podstawowych pojęć związanych z adresacją IP i routingiem. W przypadku pierwszej odpowiedzi, która wskazuje na adres IP 10.0.0.10, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.255, można zauważyć, że adres IP przypisany do interfejsu nie może być równy adresowi bramy. W rzeczywistości, adres bramy powinien znajdować się w tej samej podsieci, co adres IP interfejsu, co w tym przypadku nie ma miejsca. Kolejna odpowiedź sugerująca adres IP 10.0.0.10 oraz maskę /16 jest całkowicie niepoprawna, ponieważ maska /16 nie jest zgodna z założeniami podanymi w poleceniu, gdzie użyto maski /24. Ostatnia odpowiedź, która podaje adres IP 10.0.0.100, maskę /22 oraz bramę 10.0.0.10, również jest błędna, ponieważ maska /22 nie odpowiada podanym w poleceniu ustawieniom. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z maskami podsieci i ich zastosowaniem, co prowadzi do nieprawidłowego ustawienia granic komunikacji w sieciach. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i jak ustawiać odpowiednie maski oraz bramy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz eliminowania problemów z komunikacją w środowisku sieciowym.

Pytanie 19

Który z adresów IPv4 jest odpowiedni do ustawienia interfejsu serwera DNS zarejestrowanego w lokalnych domenach?

A. 240.100.255.254

B. 111.16.10.1

C. 172.16.7.126

D. 192.168.15.165

Adresy IPv4, takie jak 192.168.15.165, 240.100.255.254 oraz 172.16.7.126, nie nadają się do konfiguracji publicznego serwera DNS, co wynika z ich specyficznych właściwości. Adres 192.168.15.165 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku w zamkniętych sieciach, takich jak sieci lokalne w domach czy biurach. Nie jest on routowalny w Internecie, dlatego serwery DNS skonfigurowane z takim adresem nie będą mogły odbierać zapytań spoza lokalnej sieci. Adres 172.16.7.126 również należy do zakresu adresów prywatnych, co ogranicza jego użycie tylko do lokalnych aplikacji. Z kolei adres 240.100.255.254, chociaż jest w zakresie adresów publicznych, jest częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej i nie jest dostępny do użycia w Internecie. W praktyce, aby serwer DNS mógł skutecznie odpowiadać na zapytania z sieci globalnej, musi być skonfigurowany z poprawnym, publicznie routowalnym adresem IP. Często pojawiające się nieporozumienia dotyczące wyboru adresów IP do serwerów DNS wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresami publicznymi a prywatnymi oraz z mylnego założenia, że każdy adres publiczny może być użyty. Warto pamiętać, że konfiguracja serwera DNS wymaga również uwzględnienia dobrych praktyk w zakresie zabezpieczeń oraz zarządzania ruchem sieciowym, co dodatkowo podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego adresu IP.

Pytanie 20

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu

B. będzie miał możliwość usunięcia go

C. będzie miał możliwość jego uruchomienia

D. będzie miał możliwość jego odczytu

Wykonanie polecenia chmod 400 nazwa_pliku ustawia uprawnienia pliku w systemie Linux w taki sposób, że właściciel pliku ma pełne prawo do jego odczytywania, ale nie ma możliwości jego zapisu ani wykonywania. Wartość 400 oznacza, że właściciel ma prawo do odczytu (4), natomiast grupa i inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień (00). Jest to często stosowane w kontekście plików konfiguracyjnych lub skryptów, które nie powinny być modyfikowane przez innych użytkowników systemu, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Przykładem może być plik klucza SSH, który powinien być dostępny tylko dla jego właściciela, aby zapewnić autoryzację przy połączeniach zdalnych. Dobrą praktyką jest stosowanie ograniczonych uprawnień, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Warto również pamiętać, że ustawienie uprawnień w ten sposób jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, która jest kluczowa w zarządzaniu bezpieczeństwem w systemach operacyjnych.

Pytanie 21

Które systemy operacyjne są atakowane przez wirusa MS Blaster?

A. Linux

B. MS Windows 2000/NT/XP

C. DOS

D. MS Windows 9x

Wybór systemu Linux jako jednego z infekowanych przez wirus MS Blaster jest błędny, ponieważ Linux jest systemem operacyjnym, który z natury różni się od systemów Microsoftu pod względem architektury i zabezpieczeń. Systemy Linux mają inne mechanizmy zarządzania dostępem i segregacji procesów, co czyni je mniej podatnymi na ataki typu MS Blaster. Kolejna odpowiedź, MS Windows 9x, obejmuje starsze wersje systemu operacyjnego, które również nie były celem tego wirusa. Windows 9x, w tym Windows 95 i 98, były oparte na całkowicie innej architekturze i nie zawierały tych samych komponentów sieciowych, co Windows 2000, NT i XP. Co więcej, DOS, jako system operacyjny, również nie był narażony na ataki tego typu; nie obsługiwał on protokołów sieciowych, które były podatne na exploity wykorzystywane przez wirus. Rozumienie, które systemy operacyjne są zagrożone przez konkretne wirusy, wymaga znajomości ich architektury oraz znanych luk w zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest, aby edukować się na temat różnic między systemami operacyjnymi oraz regularnie aktualizować wiedzę na temat najnowszych zagrożeń w dziedzinie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 22

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Pierścień

B. Siatka

C. Drzewo

D. Gwiazda

Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie w sieci jest połączone z dwoma sąsiadami, co tworzy zamkniętą pętlę. Dane są przesyłane w jednym kierunku od jednego urządzenia do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji i pozwala na stosunkowo prostą konfigurację. W przypadku tej topologii, dodawanie lub usuwanie urządzeń może wpływać na cały system, co wymaga staranności w zarządzaniu siecią. Praktycznym zastosowaniem topologii pierścienia jest sieć Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. W standardzie IEEE 802.5 wykorzystywano specjalny token, aby kontrolować dostęp do mediów, co znacznie zwiększało wydajność przesyłania danych. Warto również zauważyć, że w przypadku awarii jednego z urządzeń, cały pierścień może zostać przerwany, co stanowi potencjalny problem w kontekście niezawodności sieci. Dlatego w nowoczesnych rozwiązaniach stosuje się różne mechanizmy redundancji oraz monitorowania stanu sieci, aby zwiększyć odporność na awarie.

Pytanie 23

W załączonej ramce przedstawiono opis technologii

Technologia ta to rewolucyjna i nowatorska platforma, która pozwala na inteligentne skalowanie wydajności podsystemu graficznego poprzez łączenie mocy kilku kart graficznych NVIDIA pracujących na płycie głównej. Dzięki wykorzystaniu zastrzeżonych algorytmów oraz wbudowanej w każdy z procesorów graficznych NVIDIA dedykowanej logiki sterującej, która odpowiada za skalowanie wydajności, technologia ta zapewnia do 2 razy (w przypadku dwóch kart) lub 2,8 razy (w przypadku trzech kart) wyższą wydajność niż w przypadku korzystania z pojedynczej karty graficznej.

A. HyperTransport

B. CUDA

C. 3DVision

D. SLI

CUDA to architektura obliczeń równoległych również stworzona przez firmę NVIDIA ale jej głównym celem jest wykorzystanie procesorów graficznych do wykonywania obliczeń które tradycyjnie były realizowane przez procesory CPU Pozwala to na przyspieszenie skomplikowanych obliczeń co ma zastosowanie w takich dziedzinach jak uczenie maszynowe symulacje naukowe czy analiza dużych zbiorów danych CUDA nie ma jednak bezpośredniego związku z równoczesnym użyciem wielu kart graficznych do poprawy wydajności graficznej co jest istotą technologii SLI HyperTransport z kolei to technologia opracowana w celu zwiększenia szybkości komunikacji między komponentami komputera takimi jak procesory czy układy chipsetu HyperTransport poprawia przepustowość danych ale nie dotyczy bezpośrednio kart graficznych czy ich łączenia w systemach takich jak SLI 3DVision natomiast jest technologią również opracowaną przez NVIDIA która koncentruje się na dostarczaniu wrażeń trójwymiarowych w grach i filmach przy użyciu okularów 3D oraz odpowiednich monitorów Nie odnosi się ona do samej wydajności kart graficznych ani do ich łączenia w celu zwiększenia mocy obliczeniowej Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z mylnych skojarzeń związków pomiędzy tymi technologiami a ich rzeczywistymi funkcjami w ramach ekosystemu NVIDIA co podkreśla potrzebę głębszego zrozumienia specyfiki każdej z nich w kontekście ich zastosowań i celów technologicznych

Pytanie 24

Wskaź na błędny układ dysku z użyciem tablicy partycji MBR?

A. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

D. 2 partycje podstawowe i 1 rozszerzona

Podział dysku zgodnie z tablicą partycji MBR jest ściśle określony przez standardy, które definiują, jak zarządzać przestrzenią dyskową. W przypadku MBR, dozwolone są cztery partycje - mogą to być trzy partycje podstawowe i jedna rozszerzona lub cztery partycje podstawowe. Stwierdzenie, że można mieć jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, wprowadza w błąd i narusza zasady działania MBR. Partycja rozszerzona jest szczególnym rodzajem partycji, która ma na celu obejście ograniczenia liczby partycji podstawowych i może zawierać partycje logiczne. Posiadając jedną partycję podstawową, można utworzyć jedną partycję rozszerzoną, w której można umieścić wiele partycji logicznych. Argumentacja, że można mieć więcej niż jedną partycję rozszerzoną, wypływa z nieporozumienia dotyczącego struktury MBR i jej zasad działania. W praktyce, ze względu na rozwój technologii i wzrost zapotrzebowania na przestrzeń dyskową, obecnie preferowane jest korzystanie z GPT, które obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB i umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć te różnice i ograniczenia w kontekście aktualnych praktyk w zarządzaniu pamięcią masową.

Pytanie 25

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który został pokazany na ilustracji

A. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

B. Wyłączona zapora sieciowa

C. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

D. Niewłaściwy program do przeglądania

Komunikat o problemach z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa jest typowym ostrzeżeniem wyświetlanym przez przeglądarki internetowe w przypadku, gdy certyfikat SSL/TLS nie jest prawidłowy lub nie można go zweryfikować. Certyfikaty SSL/TLS służą do szyfrowania danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem oraz do potwierdzenia tożsamości serwera. Problemy z certyfikatem mogą wynikać z jego wygaśnięcia, niepoprawnego wystawienia przez urząd certyfikacji (CA) lub braku zaufania do CA. W praktyce użytkownik powinien sprawdzić szczegóły certyfikatu klikając na ikonę kłódki obok adresu URL aby ustalić przyczynę problemu. Standardy branżowe, takie jak TLS 1.3 oraz rekomendacje organizacji takich jak IETF, kładą duży nacisk na korzystanie z aktualnych i zaufanych certyfikatów. Ważne jest również, aby administratorzy regularnie monitorowali stan certyfikatów i odnawiali je przed wygaśnięciem. W kontekście bezpieczeństwa danych ignorowanie takich ostrzeżeń może prowadzić do ataków typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i potencjalnie modyfikuje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem. W związku z tym prawidłowe zarządzanie certyfikatami jest kluczowym elementem ochrony danych w sieci.

Pytanie 26

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 54 Mb/s

B. 150 Mb/s

C. 108 Mb/s

D. 11 Mb/s

Standard 802.11g, wprowadzony w 2003 roku, jest jednym z kluczowych standardów sieci bezprzewodowych, który umożliwia transmisję danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s. W przeciwieństwie do wcześniejszego standardu 802.11b, który oferował prędkość do 11 Mb/s, 802.11g zapewnia wyższą wydajność, co czyni go bardziej odpowiednim do aplikacji wymagających większej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo czy gry online. Urządzenia zgodne z 802.11g mogą również działać w trybie zgodności z 802.11b, co pozwala na integrację z istniejącymi sieciami. Zastosowanie tego standardu jest powszechne w domowych sieciach Wi-Fi, biurach oraz w publicznych punktach dostępu, gdzie użytkownicy oczekują stabilnej i szybkiej łączności. Oprócz tego, 802.11g wspiera technologię MIMO (Multiple Input Multiple Output), która zwiększa efektywność transmisji poprzez wykorzystanie wielu anten, co dalej podnosi jakość i niezawodność połączenia.

Pytanie 27

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Switch

B. Hub

C. Repeater

D. Router

Router to takie ważne urządzenie w sieciach. Jego główną rolą jest łączenie różnych sieci, znaczy to, że podłącza na przykład naszą domową sieć lokalną do internetu. Jak to działa? Router patrzy na adresy IP w pakietach danych i decyduje, gdzie je wysłać. Przykładowo, kiedy korzystasz z laptopa lub telefonu, router łączy to wszystko z siecią globalną, co pozwala ci na dostęp do różnych stron czy zasobów online. Oprócz tego, router może też działać jak zapora (firewall), co jest super ważne dla bezpieczeństwa. A jeśli chodzi o NAT, to dzięki temu wiele urządzeń w twoim domu może korzystać z jednego adresu IP. No i pamiętaj, żeby regularnie aktualizować oprogramowanie routera. To pomaga, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 28

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. netstat

B. pathping

C. traceroute

D. tracert

Polecenie 'traceroute' jest fundamentem w diagnostyce sieci, pozwalającym na śledzenie trasy, którą pokonują pakiety danych od źródła do docelowego urządzenia. Wykorzystuje ono protokoły ICMP (Internet Control Message Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) do określenia, przez jakie routery przechodzą pakiety w drodze do określonego adresu IP. Przykładowo, uruchamiając polecenie 'traceroute www.example.com', użytkownik otrzyma listę wszystkich routerów, przez które dane przechodzą, wraz z czasem odpowiedzi każdego z nich. To narzędzie jest nieocenione w identyfikacji problemów z opóźnieniami w sieci, zrywami połączeń, czy też w kontroli jakości usług. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie tras pakietów może pomóc w optymalizacji sieci, a także w planowaniu rozbudowy infrastruktury. Zrozumienie działania 'traceroute' oraz umiejętność interpretacji jego wyników to kluczowe umiejętności dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 29

W systemie Windows, z jakiego polecenia można skorzystać, aby sprawdzić bieżące połączenia sieciowe i ich statystyki?

A. ping

B. ipconfig

C. tracert

D. netstat

Polecenie 'netstat' w systemie Windows jest niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i osób zajmujących się bezpieczeństwem IT. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych oraz ich szczegółowych statystyk, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z siecią lub monitorowaniu aktywności sieciowej. Dzięki 'netstat' można sprawdzić, które porty są otwarte, jakie adresy IP są obecnie połączone z naszym systemem, a także jakie protokoły są używane. To polecenie jest często wykorzystywane przy analizie ruchu sieciowego, zwłaszcza w kontekście wykrywania nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na próbę naruszenia bezpieczeństwa. Dodatkowo, 'netstat' pozwala na analizę wydajności sieci, co jest szczególnie przydatne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce, dobrym zwyczajem jest regularne korzystanie z 'netstat' w celu utrzymania zdrowego i bezpiecznego środowiska sieciowego.

Pytanie 30

Jakie urządzenie zostało pokazane na ilustracji?

A. Punkt dostępu

B. Ruter

C. Modem

D. Przełącznik

Rutery to urządzenia sieciowe służące do łączenia różnych sieci, przede wszystkim lokalnej sieci z Internetem. Ich kluczową funkcją jest przesyłanie danych pomiędzy różnymi sieciami oraz zarządzanie ruchem sieciowym. Zawierają wbudowane funkcje takie jak NAT czy DHCP, które ułatwiają zarządzanie adresami IP w sieci lokalnej. Błędnym przekonaniem jest, że wszystkie urządzenia z antenami to rutery, co nie jest prawdą ponieważ punkty dostępu również mogą posiadać anteny. Modemy z kolei są urządzeniami, które konwertują sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, umożliwiając połączenie z Internetem przez telefoniczne linie analogowe lub cyfrowe. Nie posiadają one funkcji zarządzania siecią ani zasięgu bezprzewodowego, co czyni je całkowicie odmiennymi od punktów dostępu. Przełączniki, zwane również switchami, są urządzeniami umożliwiającymi komunikację między różnymi urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Ich zadaniem jest przesyłanie danych na podstawie adresów MAC, co umożliwia efektywną transmisję danych w ramach sieci lokalnej. W odróżnieniu od punktów dostępu nie oferują one funkcji bezprzewodowych i są wykorzystywane w sieciach przewodowych. Istotne jest zrozumienie różnic funkcjonalnych pomiędzy tymi urządzeniami, aby prawidłowo określić ich zastosowanie w złożonych konfiguracjach sieciowych. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych urządzeń na podstawie ich wyglądu zewnętrznego, co prowadzi do nieprawidłowych założeń co do ich funkcji i zastosowania w praktyce zawodowej.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono ustawienia karty sieciowej urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Co z tego wynika?

A. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

B. adres IP jest błędny

C. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

D. adres maski jest błędny

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ adres domyślnej bramy jest z innej podsieci niż adres hosta. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak działają podsieci w sieciach komputerowych. Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 oznacza, że sieć obejmuje adresy od 10.15.89.0 do 10.15.89.127. Adres bramy 10.15.89.129 jest poza tym zakresem, co oznacza, że należy do innej podsieci. To jest ważne, ponieważ brama domyślna musi być w tej samej podsieci co host, aby komunikacja wychodząca z lokalnej sieci mogła być prawidłowo przekierowana. W praktyce konfiguracje tego typu są istotne dla administratorów sieci, którzy muszą zapewnić, że urządzenia sieciowe są prawidłowo skonfigurowane. Zgodność adresacji IP z maską podsieci oraz prawidłowe przypisanie bramy są kluczowe dla unikania problemów z łącznością sieciową. Standardowe praktyki branżowe zalecają dokładną weryfikację konfiguracji, aby upewnić się, że wszystkie urządzenia mogą komunikować się efektywnie i bez zakłóceń. Prawidłowa konfiguracja wspiera stabilność sieci i minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z routingiem danych.

Pytanie 32

Jaką maksymalną prędkość danych można osiągnąć w sieci korzystającej z skrętki kategorii 5e?

A. 10 Mb/s

B. 10 Gb/s

C. 1 Gb/s

D. 100 Mb/s

Maksymalna prędkość transmisji danych w sieciach Ethernet przy zastosowaniu skrętki kategorii 5e wynosi 1 Gb/s, co jest zgodne z normą IEEE 802.3ab. Skrętki kategorii 5e są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, oferując nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również poprawioną jakość sygnału w porównaniu do wcześniejszych kategorii. Dzięki zastosowaniu tej kategorii kabli, możliwe jest wsparcie dla aplikacji takich jak streaming wideo, gry online oraz szybkie przesyłanie dużych plików. W praktycznych zastosowaniach, sieci oparte na skrętce 5e mogą obsługiwać różne urządzenia, w tym komputery, drukarki oraz urządzenia IoT, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w biurach i domach. Ponadto, zgodność z obowiązującymi standardami zapewnia interoperacyjność z innymi systemami i urządzeniami, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym.

Pytanie 33

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych, które są przeznaczone do obrotu i sprzedaży na terenie Unii Europejskiej?

A. rys. D

B. rys. C

C. rys. A

D. rys. B

Znak CE to taki ważny znaczek, który można zobaczyć na wielu produktach, które są sprzedawane w Unii Europejskiej. Mówi to, że dany produkt spełnia wszystkie kluczowe wymagania unijnych dyrektyw, które dotyczą bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Kiedy widzisz znak CE, to znaczy, że producent przeszedł przez wszystkie potrzebne procedury, żeby potwierdzić, że produkt jest zgodny z zasadami jednolitego rynku. Tak naprawdę, producent mówi, że jego produkt spełnia dyrektywy takie jak ta związana z napięciem czy z kompatybilnością elektromagnetyczną. W praktyce to oznacza, że produkt z tym oznaczeniem może być sprzedawany w całej UE bez jakichkolwiek dodatkowych przeszkód. Moim zdaniem, to też pokazuje, że producent bierze odpowiedzialność za bezpieczeństwo swojego produktu. Dla konsumentów znak CE to taka gwarancja, że to, co kupują, jest zgodne z rygorystycznymi normami jakości i bezpieczeństwa, co sprawia, że mogą to używać bez obaw.

Pytanie 34

Jakiemu zapisowi w systemie heksadecymalnym odpowiada binarny zapis adresu komórki pamięci 0111 1100 1111 0110?

A. 5AF3

B. 7CF6

C. 7BF5

D. 5DF6

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka kluczowych błędów w podejściu do konwersji zapisu binarnego na heksadecymalny. Wiele osób może błędnie zakładać, że wystarczy przeliczyć każdy bit osobno, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Na przykład, odpowiedź 5AF3 wynika prawdopodobnie z mylnego przeliczenia niektórych grup bitów, gdzie 0101 zostało błędnie zinterpretowane. To wskazuje na typowy błąd myślowy, polegający na nieprawidłowej grupacji bitów, co jest niezbędne w konwersji. Innym z kolei błędnym wnioskiem jest przyjęcie, że ostatnie bity nie mają istotnego wpływu na końcowy wynik, co również prowadzi do błędów w interpretacji adresów pamięci. Odpowiedzi takie jak 5DF6 i 7BF5 mogą wynikać z pomylenia bitów w drugiej grupie, a także z nieprawidłowego użycia konwencji liczbowych. Zrozumienie, jak grupować bity oraz jakie wartości one reprezentują w systemie heksadecymalnym, jest kluczowe. W standardach programowania niskopoziomowego zawsze zaleca się stosowanie dokładnych konwersji i weryfikacji przedstawianych danych, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do awarii systemu lub błędnych obliczeń w kodzie.

Pytanie 35

W systemie Windows można przeprowadzić analizę wpływu uruchomionych aplikacji na wydajność komputera, korzystając z polecenia

A. taskschd.msc

B. perfmon.msc

C. dfrgui.exe

D. iscsicpl.exe

Perfmon.msc, znany jako Monitor wydajności, to narzędzie w systemie Windows, które umożliwia użytkownikom szczegółowe monitorowanie i analizowanie wydajności systemu oraz uruchamianych aplikacji. Dzięki temu narzędziu można śledzić różnorodne metryki, takie jak wykorzystanie CPU, pamięci RAM, dysków twardych oraz sieci, co pozwala na zidentyfikowanie potencjalnych wąskich gardeł w systemie. Perfmon.msc oferuje możliwość tworzenia złożonych zestawów danych, które mogą być wykorzystywane do analizy trendów wydajności w czasie. Na przykład, administratorzy systemów mogą skonfigurować zbieranie danych na temat wydajności w określonych interwałach czasu oraz analizować je w celu optymalizacji działania aplikacji. Dodatkowo, korzystanie z tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wydajnością systemów IT, umożliwiając szybką identyfikację problemów oraz podejmowanie decyzji na podstawie danych.

Pytanie 36

Jakie jest rozgłoszeniowe IP dla urządzenia o adresie 171.25.172.29 z maską 255.255.0.0?

A. 172.25.0.0

B. 171.25.255.255

C. 171.25.172.255

D. 171.25.255.0

Aby prawidłowo zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, warto przyjrzeć się koncepcjom adresowania IP oraz zasadom działania masek sieciowych. Adres 172.25.0.0 to adres sieciowy, a nie rozgłoszeniowy. Adres ten odnosi się do innej podsieci, ponieważ maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze dwa oktety są przeznaczone dla identyfikacji sieci (171.25), co wyklucza adres 172.25.0.0 jako poprawny wynik. Adres 171.25.255.0 to również adres, który nie może być użyty jako adres rozgłoszeniowy w tej sieci. Jest to adres używany dla konkretnego segmentu w obrębie sieci, a nie dla wszystkich hostów. W kontekście podziału adresu IP, 171.25.172.255, choć wydaje się być bliski, nie jest również adresem rozgłoszeniowym, ponieważ oznacza to ograniczenie w obrębie podsegmentu 171.25.172.0/24. Takie podejście prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mylą adresy rozgłoszeniowe z innymi adresami w tej samej sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że adres rozgłoszeniowy zawsze kończy się na same jedynki w części hosta, co w tym przypadku daje 171.25.255.255. Odwołując się do dobrych praktyk, przy ustalaniu adresów rozgłoszeniowych ważne jest także posługiwanie się schematem CIDR oraz znajomością hierarchii adresacji IP, co zapobiega błędnym interpretacjom. Właściwe obliczanie adresów rozgłoszeniowych jest niezbędne w projektowaniu oraz zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 37

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. uszkodzenie logiczne dysku twardego

B. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym

C. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów

D. brak sterowników

Brak sterowników jest najprawdopodobniejszą przyczyną wyświetlenia komunikatu o braku dysków twardych podczas instalacji systemu Windows XP na tym samym komputerze, na którym Windows 7 i Linux zainstalowały się bez problemów. Windows XP, jako starszy system operacyjny, może nie posiadać wbudowanej obsługi nowoczesnych kontrolerów dysków, które były używane w komputerze. W praktyce oznacza to, że jeśli płyta główna wykorzystuje kontroler dysków SATA, Windows XP może wymagać zewnętrznych sterowników, które muszą być dostarczone w trakcie instalacji, najczęściej z wykorzystaniem dyskietki lub innego nośnika. Aby temu zapobiec, przed instalacją należy upewnić się, że wszystkie niezbędne sterowniki są dostępne. W branży IT standardem jest regularne pobieranie najnowszych sterowników i dokumentacji technicznej płyty głównej, aby uniknąć problemów z kompatybilnością. Przykładem dobrych praktyk jest tworzenie bootowalnych nośników instalacyjnych, które zawierają wszystkie wymagane sterowniki dla systemu operacyjnego, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podobnych problemów.

Pytanie 38

Jaki program został wykorzystany w systemie Linux do szybkiego skanowania sieci?

A. iptraf

B. nmap

C. ttcp

D. webmin

nmap to naprawdę fajne narzędzie do skanowania sieci, które działa w systemie Linux. Wykrywa hosty i usługi, które są na nich uruchomione. Jest całkiem wszechstronne i daje sporo możliwości, zwłaszcza jeśli chodzi o rozpoznawanie topologii sieci. Administracja i specjaliści od bezpieczeństwa często po nie sięgają. nmap ma różne funkcje, jak chociażby wykrywanie systemu operacyjnego czy wersji aplikacji, co jest mega ważne, gdy robimy audyty bezpieczeństwa. Możliwość skanowania portów sprawia, że możemy łatwo zidentyfikować dostępne usługi, a to jest kluczowe, żeby chronić nasze systemy przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce używa się go do szukania potencjalnych luk w zabezpieczeniach i do monitorowania, co się zmienia w konfiguracji sieci. Dobrze, że jest zgodny z różnymi standardami branżowymi, bo to czyni go niezastąpionym w kontekście zgodności z normami bezpieczeństwa. nmap ma również tryb cichy, więc można go używać bez zbytniego wzbudzania podejrzeń w trakcie testów penetracyjnych. Tak naprawdę, dla każdego, kto zajmuje się bezpieczeństwem IT i zarządzaniem siecią, nmap to podstawa.

Pytanie 39

Jaki rodzaj licencji pozwala na swobodne modyfikacje, kopiowanie oraz rozpowszechnianie po dokonaniu dowolnej płatności na rzecz twórcy?

A. adware

B. shareware

C. donationware

D. postcardware

Adware to model dystrybucji oprogramowania, w którym program jest dostarczany użytkownikowi za darmo, ale generuje przychody poprzez wyświetlanie reklam. Często prowadzi to do frustracji użytkowników, ponieważ muszą oni zmagać się z intruzywnymi reklamami, które mogą zakłócać korzystanie z aplikacji. Taki model nie umożliwia użytkownikom modyfikacji czy kopiowania oprogramowania, a jego głównym celem jest generowanie zysku dla twórcy poprzez reklamy. Shareware to kolejny typ licencji, który pozwala na ograniczone korzystanie z programu, zazwyczaj w formie próbnej wersji. Użytkownicy są zachęcani do zakupu pełnej wersji po upływie okresu próbnego. Shareware nie daje jednak swobody w zakresie modyfikacji czy rozpowszechniania oprogramowania, co czyni ten model nieodpowiednim w kontekście pytania. Postcardware to rzadko spotykana forma licencji, w której użytkownik jest zachęcany do wysłania pocztówki do autora w zamian za korzystanie z oprogramowania. Choć jest to podejście nieco kreatywne, nie wiąże się z modyfikacjami ani rozpowszechnianiem oprogramowania. Wspomniane modele licencji często prowadzą do mylnych przekonań, że oprogramowanie może być swobodnie modyfikowane i rozpowszechniane. Kluczowe dla zrozumienia tych typów licencji jest dostrzeganie różnic w zakresie przyznawanych praw, co jest niezbędne dla świadomego korzystania z oprogramowania.

Pytanie 40

Aby umożliwić transfer danych między dwiema odmiennymi sieciami, należy zastosować

A. router

B. switch

C. hub

D. bridge

Router to urządzenie sieciowe, które umożliwia wymianę danych pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego głównym zadaniem jest przesyłanie pakietów danych między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku komunikacji między sieciami lokalnymi (LAN) a sieciami rozległymi (WAN). Routery działają na warstwie trzeciej modelu OSI i są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji o trasowaniu danych w oparciu o adresy IP. Dzięki nim możliwe jest również korzystanie z funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co pozwala na współdzielenie jednego publicznego adresu IP w sieci lokalnej. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci Wi-Fi z Internetem, gdzie router zarządza przekazywaniem danych pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a dostawcą usług internetowych. W praktyce, routery często są wyposażone w dodatkowe funkcje zabezpieczeń, takie jak firewall, co zwiększa bezpieczeństwo komunikacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, stosowanie routerów w architekturze sieciowej jest niezbędne dla zapewnienia sprawnej i bezpiecznej wymiany informacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej