Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 26 kwietnia 2025 16:53
- Data zakończenia: 26 kwietnia 2025 17:02
Egzamin zdany!
Wynik: 28/40 punktów (70,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie umaszczenie charakteryzuje bydło rasy aberdeen angus?
A. jednolite czarne lub czerwone
B. jednolite jasnoszare
C. łaciate, bułane lub szare
D. łaciate czarno-białe lub czerwono-białe
Bydło rasy Aberdeen Angus charakteryzuje się jednolitym umaszczeniem, które występuje w dwóch podstawowych kolorach: czarnym i czerwonym. Umaszczenie to jest zgodne z definicjami rasowymi oraz standardami, które określają cechy fizyczne i genetyczne tej rasy. Czarne i czerwone umaszczenie jest wynikiem selekcji hodowlanej, która skupia się na uzyskaniu jednorodnych cech, co jest istotne dla zachowania jakości mięsnej tych zwierząt. W praktyce, jednolite umaszczenie wpływa na estetykę bydła oraz jego wartość rynkową, ponieważ hodowcy preferują zwierzęta o spójnych cechach wyglądowych. W kontekście hodowli, ważne jest również, aby zwracać uwagę na pedigree, czyli pochodzenie zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania czystości rasy i jej charakterystycznych cech. Ponadto, znajomość tych cech jest niezbędna w kontekście oceny wartości bydła na rynkach mięsnych oraz w wystawach, gdzie jednolitość umaszczenia jest jednym z kryteriów oceniania.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Które zwierzę ma macicę przypominającą kształtem rogi barana?
A. u klaczy
B. u krowy
C. u świni
D. u suki
Macica krowy, znana również jako macica z rogiem barana, charakteryzuje się specyficzną budową anatomiczną, która jest dostosowana do jej funkcji reprodukcyjnych. Kształt ten umożliwia lepsze przyjęcie i rozwój zarodków podczas ciąży, co jest kluczowe dla sukcesu reprodukcji. U krowy, macica jest podzielona na dwa rogi, co pozwala na jednoczesne rozwijanie się dwóch zarodków, co jest szczególnie istotne w przypadku bliźniaków. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna dla hodowców bydła, którzy muszą monitorować zdrowie i rozwój samic. Znajomość anatomii układu rozrodczego u zwierząt hodowlanych jest zgodna z najlepszymi praktykami w weterynarii i hodowli, co pozwala na skuteczniejsze planowanie krycia i zarządzania ciążami. Ponadto, zrozumienie tych aspektów może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej produktywności stada.
Pytanie 5
Mieszanki paszowe w pełnej formie są głównie używane w karmieniu
A. królików i norek
B. świn i drobiu
C. koni i bydła
D. kóz i owiec
Pełnoporcjowe mieszanki paszowe są kluczowym elementem w żywieniu świń i drobiu, ponieważ zapewniają im zbilansowaną dietę, która spełnia wszystkie ich potrzeby żywieniowe. Mieszanki te są starannie opracowane, aby zawierały odpowiednie proporcje białka, tłuszczu, witamin oraz minerałów, co jest niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju tych zwierząt. Na przykład, w przypadku prosiąt, odpowiednia dieta wpływa na ich zdrowie oraz tempa przyrostu masy ciała, co jest istotne w intensywnym chowie. W kontekście drobiu, pełnoporcjowe mieszanki paszowe przyczyniają się do zwiększenia wydajności produkcyjnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Dodatkowo, zastosowanie takich mieszanek pozwala na minimalizację strat paszy oraz poprawę efektywności wykorzystania składników pokarmowych, co jest istotne z perspektywy ekonomicznej. Warto również zauważyć, że pełnoporcjowe mieszanki paszowe są zgodne z normami żywieniowymi zalecanymi przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, co dodatkowo potwierdza ich wysoką wartość w praktyce hodowlanej.
Pytanie 6
Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)
A. trzech lat
B. roku
C. pięciu lat
D. dwóch lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.
Pytanie 7
Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.
| Składnik mieszanki (%) |
| Śruta owsiana 40% |
| Śruta jęczmienna 20% |
| Śruta kukurydziana 20% |
| Otręby pszenne 14% |
| Mieszanka mineralna 5% |
| Sól pastewna 1% |
A. 5,10 t
B. 0,51 t
C. 25,50 t
D. 0,22 t
Aby obliczyć roczne zapotrzebowanie na kukurydzę w mieszance treściwej dla krów mlecznych, musimy uwzględnić kilka kluczowych parametrów. Średnia dzienna dawka mieszanki wynosi 2 kg na jedną krowę, a stan średnioroczny krów w gospodarstwie to 35 sztuk. W ciągu roku mamy 365 dni, co oznacza, że całkowita ilość mieszanki potrzebna dla 35 krów wynosi: 2 kg x 35 krów x 365 dni = 25 550 kg. Ponieważ zapotrzebowanie dotyczy tylko kukurydzy jako składnika mieszanki, ważne jest, aby określić procentowy udział kukurydzy w tej mieszance. Przy założeniu, że kukurydza stanowi 20% mieszanki (co jest typowe w wielu praktykach hodowlanych), roczne zapotrzebowanie na kukurydzę wynosi: 25 550 kg x 20% = 5 110 kg, co odpowiada 5,10 tonom. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia bydła, co pozwala na optymalizację kosztów pasz i zapewnienie odpowiednich wartości odżywczych dla zwierząt.
Pytanie 8
Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej
A. 5 lat
B. 6 lat
C. 2 lata
D. 3 lata
Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.
Pytanie 9
Jakim hormonem kluczowym dla podtrzymania ciąży jest?
A. testosteron
B. progesteron
C. prolaktyna
D. oksytocyna
Progesteron jest kluczowym hormonem, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu ciąży. Jest wydzielany głównie przez ciałko żółte w jajniku oraz w późniejszych etapach przez łożysko. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej poprzez zwiększenie grubości endometrium oraz tworzenie odpowiednich warunków dla implantacji zarodka. Progesteron hamuje także czynność skurczową macicy, co zapobiega przedwczesnym porodom. Dodatkowo, odpowiada za zmiany w organizmie kobiety, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu ciąży, takie jak wzrost temperatury ciała oraz zmiany w metabolizmie. W praktyce, monitorowanie poziomu progesteronu jest istotnym elementem w diagnostyce i terapii problemów związanych z płodnością oraz w ocenie ryzyka poronienia. Współczesna medycyna stosuje progesteron w formie suplementów, aby wspierać kobiety w ciąży, szczególnie w przypadku mających historię poronień. Obecność i poziomy tego hormonu są również kluczowe w protokołach leczenia niepłodności.
Pytanie 10
Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?
A. Prącie ma długość około 100 cm
B. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia
C. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający
D. Prącie ma formę korkociągu
Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.
Pytanie 11
Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?
A. Owcę nizinną polską
B. Owcę kamieniecką
C. Polską owcę długowełnistą
D. Owcę fińską
Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.
Pytanie 12
Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki
A. z kukurydzy
B. z żyta
C. z traw
D. z lucerny
Odpowiedzi "z żyta", "z traw" i "z kukurydzy" nie są do końca trafne. Wiesz, klacze mają swoje specyficzne wymagania żywieniowe, a te odpowiedzi ich nie uwzględniają. Żyto ma sporo skrobi, co może zaburzyć równowagę energetyczną, ale bezpośrednio nie wpływa na ich zdrowie reprodukcyjne. Trawy to dość szerokie pojęcie i nie wszystkie mogą być dobre dla klaczy w ciąży czy laktacji. Zbyt duża ilość trawy, bez odpowiedniego białka, może prowadzić do niedoborów, co źle wpływa na zdrowie. Kukurydza z kolei, choć daje dużo energii, w nadmiarze może prowadzić do otyłości. Zrozumienie specyficznych potrzeb klaczy w różnych fazach życia jest kluczowe, więc ważne, by unikać nadmiaru pasz białkowych, jak lucerna. Dobrze zbilansowana dieta to podstawa ich zdrowia.
Pytanie 13
Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest
A. znakowanie prosiąt
B. przycinanie kiełków
C. kastracja knurków
D. kurtyzowanie
Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.
Pytanie 14
Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy
A. karmić je częściej paszą objętościową
B. karmić je 'do woli' paszą balastową
C. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
D. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.
Pytanie 15
Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się
A. do 14 dnia życia
B. do 7 dnia życia
C. do 4 dnia życia
D. do 21 dnia życia
Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Przy ustalaniu potrzeb żywieniowych lochy w okresie laktacji bierze się pod uwagę
A. liczbę młodych
B. rasę oraz wagę ciała
C. czas trwania karmienia
D. wiek oraz wagę ciała
Przy ustalaniu zapotrzebowania pokarmowego lochy karmiącej, nie można pomijać istotnych elementów, takich jak liczebność miotu. Wybierając odpowiedzi, które koncentrują się na rasie, wieku i masie ciała lochy, można wprowadzić mylne przekonanie, że te czynniki są najważniejsze. Rasa lochy rzeczywiście może wpływać na jej wydolność i zdrowie ogólne, ale to jej liczebność miotu, a nie rasa, w głównej mierze kieruje zapotrzebowaniem na pokarm. Nieprzemyślane uwzględnianie masy ciała lub wieku lochy prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ te parametry są bardziej związane z indywidualnym stanem zdrowia lochy, a nie z jej zdolnością do produkcji mleka. Ponadto, założenie, że starsze lochy będą potrzebować mniej pokarmu, jest mylne, ponieważ ich potrzeby mogą wzrosnąć w przypadku dużych miotów. W rzeczywistości, podczas laktacji, lochy muszą mieć zapewnioną dietę, która odpowiada liczbie młodych, które karmią, aby zapewnić ich zdrowy rozwój. Niedostateczne zrozumienie tego aspektu może prowadzić do niedożywienia zarówno lochy, jak i jej prosiąt, co w dalszej perspektywie obniża wydajność hodowli i zwiększa ryzyko problemów zdrowotnych w stadzie. Aby uniknąć takich błędów, należy stosować się do zaleceń specjalistów w dziedzinie hodowli i żywienia zwierząt, które jasno definiują, jak ważne jest uwzględnienie liczebności miotu w planowaniu diety lochy karmiącej.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?
A. 16 sztuk
B. 12 sztuk
C. 14 sztuk
D. 20 sztuk
Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.
Pytanie 21
Zwierzęta nie powinny być wystawione na stały hałas o natężeniu przekraczającym
A. 55 dB
B. 65 dB
C. 75 dB
D. 85 dB
Wybór niepoprawnych wartości hałasu sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące wpływu dźwięku na zwierzęta. Poziomy hałasu 65 dB, 55 dB oraz 75 dB, choć mogą być postrzegane jako akceptowalne w kontekście interakcji z ludźmi, nie uwzględniają specyficznych potrzeb zwierząt, które mają inną percepcję dźwięku. Poziom 65 dB jest równy hałasowi generowanemu przez normalną rozmowę, co nie powinno być uważane za bezpieczne dla zwierząt w dłuższej perspektywie. W rzeczywistości, wiele zwierząt, a zwłaszcza te z wrażliwym słuchem, może odczuwać dyskomfort przy nawet niższych poziomach hałasu. Poziom 55 dB, odpowiadający szumowi w biurze, również nie jest wystarczająco bezpieczny, jako że długotrwała ekspozycja na takie dźwięki może prowadzić do chronicznego stresu i innych problemów zdrowotnych. Ostatecznie, wybór 75 dB, mimo że zbliżony do bezpiecznego limitu, nadal stwarza ryzyko, gdyż bliskość do 85 dB może powodować, że zwierzęta będą narażone na negatywne skutki, takie jak nadmierne pobudzenie czy lęk. Ważne jest, aby podejmować świadome decyzje na temat poziomów hałasu w otoczeniu zwierząt, kierując się ich specyfiką biologiczną oraz potrzebami behawioralnymi.
Pytanie 22
W żywieniu samic w okresie przygotowań do rozmnażania wykorzystuje się dodatek
A. otrąby pszenne
B. ziarna owsa
C. ziarna kukurydzy
D. ziarna pszenżyta
Ziarna kukurydzy, otręby pszenne oraz ziarna pszenżyta, mimo że są popularnymi składnikami paszy, nie są optymalnym wyborem w kontekście żywienia rozpłodników przygotowujących się do okresu rozrodu. Kukurydza, choć dostarcza dużej ilości energii, charakteryzuje się niską zawartością błonnika, co może prowadzić do problemów z układem pokarmowym. Długotrwałe stosowanie kukurydzy w diecie zwierząt może skutkować otyłością oraz problemami ze zdrowiem metabolicznym, co jest niepożądane w okresie przygotowawczym do krycia. Otręby pszenne, z drugiej strony, są źródłem błonnika, ale mogą być zbyt bogate w fitazy, co obniża przyswajalność składników mineralnych, takich jak wapń i fosfor. Przesadzone stosowanie otrębów może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co negatywnie wpływa na zdrowie reprodukcyjne. Ziarna pszenżyta, choć są źródłem energii i białka, nie dostarczają wystarczających ilości lipidów i witamin niezbędnych w okresie reprodukcyjnym. Te aspekty ukazują błędne myślenie, które prowadzi do wyboru niewłaściwych dodatków w diecie rozpłodników, co może ostatecznie negatywnie wpłynąć na ich zdrowie i wydajność rozrodczą. Właściwy dobór paszy w tym kluczowym okresie jest fundamentem sukcesu w hodowli zwierząt.
Pytanie 23
Jednolite umaszczenie w różnych odcieniach czerwieni, z wyraźnymi jaśniejszymi plamami na sierści wokół śluzawicy, oczu, w pachwinach oraz na kończynach, jest typowe dla bydła rasy
A. hereford
B. limousine
C. charolaise
D. piemontese
Odpowiedź 'limousine' jest poprawna, ponieważ bydło tej rasy charakteryzuje się jednolitym, czerwonym umaszczeniem, które może występować w różnych odcieniach. Rasa limousine jest znana z intensywnego koloru sierści, a także z charakterystycznych rozjaśnień w okolicach oczu, śluzawicy, pachwin i kończyn. Te cechy są ważne nie tylko w kontekście wyglądu, ale również mają znaczenie w hodowli, gdzie umaszczenie wpływa na estetykę zwierząt oraz ich wartość rynkową. W praktyce, hodowcy zwracają dużą uwagę na te cechy, ponieważ mogą one świadczyć o zdrowiu i kondycji bydła. Dodatkowo, rasa limousine jest ceniona za swoje walory mięsną, co czyni ją popularną w przemyśle mięsnym. Dobrze odchowane osobniki tej rasy mają wysoką wydajność przyrostu masy ciała oraz doskonałe właściwości rzeźne, co czyni je atrakcyjnymi dla hodowców i przetwórców. Z tego względu, znajomość cech rasy jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.
Pytanie 24
Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?
A. 35 °C
B. 45 °C
C. 10 °C
D. 40 °C
Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35 °C jest kluczowa dla skuteczności przeprowadzania zabiegów inseminacji. Właściwa temperatura pozwala na utrzymanie jakości materiału nasiennego, co jest niezbędne, aby zapewnić wysoką żywotność plemników. W przypadku zbyt niskiej temperatury, poniżej 30 °C, może dojść do hipotermii, która negatywnie wpływa na aktywność plemników i ich zdolność do zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, powyżej 40 °C, prowadzi do denaturacji białek, co skutkuje uszkodzeniem komórek plemnikowych. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu inseminacji, zaleca się umieszczanie pistoletu w specjalnych podgrzewaczach, które utrzymują stałą temperaturę, co jest standardem w branży. Dbałość o prawidłowe warunki przechowywania oraz przygotowania materiału nasiennego jest istotna nie tylko dla skuteczności zabiegu, ale również dla zdrowia zwierząt.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Przy użyciu skalera przeprowadza się u psów procedurę
A. usuwania martwych włosów
B. przycinania pazurów
C. kontroli stanu uszu
D. usuwania kamienia nazębnego
Zabieg usuwania kamienia nazębnego u psów za pomocą skalera jest kluczowym elementem dbałości o zdrowie jamy ustnej czworonogów. Kamień nazębny, powstający w wyniku osadzania się płytki nazębnej, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby dziąseł, infekcje oraz utrata zębów. Skaler, zarówno ultradźwiękowy, jak i mechaniczny, jest stosowany do skutecznego usuwania twardych osadów, co jest ważne dla zapobiegania stanom zapalnym. Regularne czyszczenie zębów psów powinno być częścią rutynowej opieki weterynaryjnej, a zalecane jest, aby odbywało się to przynajmniej raz w roku. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, lekarze często łączą zabieg skalingu z profesjonalnym czyszczeniem zębów, co zwiększa skuteczność terapii i poprawia ogólny stan zdrowia psa. Właściwa higiena jamy ustnej wpływa nie tylko na zdrowie zębów, ale również na ogólne samopoczucie zwierzęcia, dlatego warto podchodzić do tego tematu z należytą uwagą.
Pytanie 27
Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?
A. chrząstkozrostem
B. więzozrostem
C. kościozrostem
D. mięśniozrostem
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem poprzez więzozrost, co jest nieprawidłowe. Więzozrost to typ połączenia, gdzie kości są związane ze sobą za pomocą więzadeł, co nie ma miejsca w przypadku łopatki, ponieważ nie ma bezpośredniego połączenia kostnego z klatką piersiową. Kolejna odpowiedź odnosi się do kościozrostu, który występuje wtedy, gdy kości zarastają i tworzą jedną strukturę kostną. Kościozrost jest typowy dla niektórych złącz w człowieku, ale nie jest to odpowiednie dla łopatki, która potrzebuje ruchomości dla efektywnego funkcjonowania. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem chrząstkozrostem, co także mija się z prawdą. Chrząstkozrost to połączenie, w którym kości są połączone chrząstką, jak w przypadku spojenia łonowego. To również nie dotyczy obręczy barkowej, gdzie ruchomość jest kluczowa. W związku z tym, aby zrozumieć mechanikę tego połączenia, należy znać różnice między tymi rodzajami połączeń i ich funkcje. W praktyce błędne rozumienie połączeń kostnych może prowadzić do kontuzji, dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak właściwe połączenie mięśniozrostu wspomaga zdrowie i funkcjonalność kończyny górnej.
Pytanie 28
Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im
A. wosku
B. nektaru
C. cukru
D. pyłku
Podawanie pszczół nektaru wiosną, mimo że może wydawać się naturalnym wyborem, nie jest praktykowane ze względu na jego niedostępność w tym okresie. Nektar jest produktem pracy kwiatów, które zaczynają kwitnąć dopiero w późniejszym czasie. Dlatego wiosną pszczoły nie mają wystarczającego dostępu do nektaru, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Pyłek, chociaż jest cennym źródłem białka, nie pełni roli energetycznej, której pszczoły potrzebują tuż po zimie. Pszczoły potrzebują głównie węglowodanów, aby uzyskać energię do pracy, a pyłek nie jest wystarczającym źródłem tych składników. Wosk, z kolei, jest materiałem budulcowym, który pszczoły produkują same, ale nie ma zastosowania w kontekście dokarmiania. Wosk nie dostarcza żadnych wartości odżywczych, więc pomysł podawania go pszczołom nie ma sensu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie potrzeb energetycznych pszczół z ich potrzebami budowlanymi czy odżywczymi. Dlatego zrozumienie bazowych zasad żywienia pszczół oraz ich potrzeb w różnych porach roku jest istotne dla każdego pszczelarza, aby skutecznie zarządzać rodzinami pszczelimi i zapewnić im optymalne warunki do rozwoju.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość
A. białka
B. węglowodanów
C. tłuszczy
D. witamin
Węglowodany odgrywają kluczową rolę w procesie zakiszania, ponieważ stanowią główne źródło energii dla mikroorganizmów biorących udział w fermentacji. Kiedy masę zakiszaną poddaje się fermentacji, bakterie mleczarskie przekształcają dostępne węglowodany, takie jak cukry, na kwas mlekowy. To właśnie kwas mlekowy jest odpowiedzialny za obniżenie pH w zakiszanej masie, co z kolei sprzyja konserwacji, hamując rozwój patogennych bakterii. W praktyce, odpowiednia ilość węglowodanów w surowcach przeznaczonych do zakiszania, takich jak pasze dla zwierząt, ma bezpośredni wpływ na jakość i stabilność zakiszonego produktu. Wartościowe źródła węglowodanów to na przykład suszone zboża czy błonnik roślinny. Właściwe zbilansowanie składników w mieszance zakiszanej jest zgodne z zasadami dobrych praktyk przetwórczych, co przekłada się na efektywniejszą produkcję i lepsze właściwości paszy.
Pytanie 31
Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?
A. modyfikacja
B. heterozja
C. inbred
D. selekcja
Inbred, selekcja oraz modyfikacja to terminy związane z genetyką, ale nie oddają one właściwego opisu zjawiska heterozji. Inbred to proces kojarzenia osobników blisko spokrewnionych, co często prowadzi do obniżenia różnorodności genetycznej oraz występowania problemów zdrowotnych zwierząt i roślin, takich jak obniżona odporność na choroby. Z drugiej strony, selekcja to metoda wyboru osobników, które wykazują pożądane cechy, w celu uzyskania ich potomstwa, ale niekoniecznie prowadzi to do efektu heterozji. Selekcja może być prowadzona w ramach linii czystych, które nie zawsze przynoszą korzyści związane z heterozją. Modyfikacja odnosi się natomiast do zmian w materiale genetycznym organizmów, często przez inżynierię genetyczną. Chociaż modyfikacje mogą prowadzić do poprawy cech, są one techniką różniącą się od naturalnego krzyżowania, które jest czynnikiem generującym heterozję. W kontekście zrozumienia heterozji, kluczowe jest uświadomienie sobie, że wyższa wydajność czy lepsza jakość cech potomków nie wynika z inbredu, selekcji czy modyfikacji, ale z zjawiska heterozji, które jest bazowane na różnorodności genetycznej i krzyżowaniu. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą powinny unikać stosowania zbyt bliskich spokrewnień oraz skupiać się na tworzeniu zróżnicowanych krzyżówek, aby wykorzystać pełen potencjał heterozji. Warto zatem zrozumieć różnice między tymi terminami, aby lepiej wykorzystać mechanizmy genetyczne w hodowli.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Jakie jest właściwe określenie momentu unasienienia krowy, u której pierwsze symptomy rui zauważono w porze porannej?
A. w tym samym dniu po południu
B. następnego dnia po południu
C. bezpośrednio po zaobserwowaniu
D. następnego dnia rano
Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu, ponieważ najlepsze rezultaty unoszenia osiąga się w czasie największej aktywności hormonalnej samicy. W przypadku krów, ruja zazwyczaj trwa od 12 do 24 godzin, a szczyt aktywności seksualnej przypada na okres około 12-18 godzin od momentu zauważenia pierwszych objawów. Obserwowanie objawów rui, takich jak zwiększona pobudliwość, częste oddawanie moczu czy chęć do kopulacji, jest kluczowe dla określenia najlepszego momentu na unasienienie. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest prowadzenie dokładnej dokumentacji o cyklach rujowych krów, co pozwala na lepsze planowanie unasienienia. Zastosowanie metod takich jak monitoring hormonalny czy wykorzystanie detektorów rui może zwiększyć skuteczność unasienienia i poprawić wyniki hodowlane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zootechniki.
Pytanie 34
Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?
A. w książce dotyczącej wykrywania rui
B. w notesie do obory
C. w rejestrze krów ocenianych
D. na karcie jałówki/krowy
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.
Pytanie 35
Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?
A. Trzon
B. Szyjkę
C. Róg
D. Koronę
Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.
Pytanie 36
Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?
| Preparat zakwaszający | |
| Dawkowanie na 1 tonę paszy: | |
| - prosięta, warchlaki: 2 kg | |
| - lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg |
A. 0,5 kg
B. 3,0 kg
C. 5,0 kg
D. 1,0 kg
Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.
Pytanie 37
Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?
A. 2
B. 4
C. 5
D. 3
Trzy miesiące to zbyt krótki okres, aby myśleć o czasie trwania ciąży u kóz. Taki błąd może wynikać z nieporozumienia dotyczącego cyklu reprodukcyjnego wielu zwierząt hodowlanych i ich specyficznych potrzeb. W rzeczywistości, niektóre zwierzęta, jak np. koty czy psy, mają znacznie krótsze okresy ciąży, co może prowadzić do zamieszania. Podobnie, cztery miesiące nie są wystarczające, biorąc pod uwagę biologiczne podstawy rozwoju płodów kóz. Kozy mają skomplikowany cykl rozrodczy, który obejmuje nie tylko ciążę, ale także procesy, takie jak rui oraz przygotowanie organizmu do porodu. Pięć miesięcy to czas, który zapewnia młodym koźlętom odpowiedni rozwój w łonie matki, umożliwiając im osiągnięcie odpowiednich rozmiarów i siły potrzebnej do przetrwania po narodzinach. Odpowiednie żywienie matki, a także zapewnienie jej spokoju i bezpieczeństwa w tym okresie, jest kluczowe dla sukcesu hodowlanego. Zrozumienie tych aspektów jest istotne nie tylko dla hodowców, ale także dla osób zajmujących się ochroną zdrowia zwierząt oraz weterynarii, co wpływa na dobrostan zwierząt w hodowlach.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje
A. w łodygach
B. w liściach
C. w nasionach
D. w korzeniach
Odpowiedzi sugerujące obecność witaminy E w łodygach, liściach czy korzeniach rzepaku nie są poprawne, gdyż witamina E w rzepaku koncentruje się głównie w nasionach. Łodygi rzepaku mają zastosowanie w paszach, ale nie są znane z wysokiej zawartości witamin, w tym witaminy E. Mogą one dostarczać błonnika, ale ich wartość odżywcza w kontekście witamin jest ograniczona. Liście rzepaku, chociaż zawierają pewne składniki odżywcze, takie jak witaminy A i K, również nie są znaczącym źródłem witaminy E. W przypadku korzeni, najczęściej ich rola ogranicza się do absorpcji wody i składników mineralnych z gleby, a nie do magazynowania witamin. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie części rośliny są równie bogate w składniki odżywcze; w rzeczywistości, to nasiona rzepaku są tym elementem, który dostarcza najwięcej witaminy E. Aby poprawić zrozumienie tematu, warto zwrócić uwagę na rolę poszczególnych części roślin w ich ogólnej wartości odżywczej oraz znać sposoby, w jakie można efektywnie wykorzystać nasiona rzepaku w diecie, co podkreśla znaczenie edukacji żywieniowej.
Pytanie 40
Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka
A. starter
B. prestarter
C. finiszer
D. super prestarter
Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.