Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 20 lutego 2025 10:41
Data zakończenia: 20 lutego 2025 11:09

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby w weekendy zwiększyć liczbę gości w hotelu położonym w pobliżu uczelni wyższej, zastosowano zniżki w wysokości 50 % dla studentów kształcących się w trybie zaocznym oraz nauczycieli akademickich. Który z poniższych instrumentów promocji został użyty?

A. Reklamę wewnętrzną

B. Public relations

C. Reklamę zewnętrzną

D. Promocję sprzedaży

Odpowiedzi związane z public relations, reklamą wewnętrzną oraz reklamą zewnętrzną nie są adekwatne w kontekście zastosowanej strategii promocji. Public relations koncentruje się na budowaniu relacji oraz wizerunku marki w oczach publiczności, ale nie dotyczy bezpośrednio specyficznych działań sprzedażowych, jak w przypadku zniżek. Reklama wewnętrzna odnosi się do komunikacji wewnętrznej w organizacji, której celem jest informowanie pracowników o polityce firmy, co nie ma wpływu na bezpośrednie przyciąganie gości do hotelu. Reklama zewnętrzna, choć może obejmować kampanie skierowane do potencjalnych klientów, nie obejmuje tak bezpośrednio strategii cenowej i stosowania rabatów w celu zwiększenia sprzedaży w krótkim okresie. Wybór zniżek jako narzędzia zwiększającego obłożenie hotelu jest klasycznym przykładem działania w ramach promocji sprzedaży, które powinno być jednoznacznie zrozumiane przez osoby zajmujące się marketingiem w sektorze usług. Błędem myślowym jest zatem mylenie różnych instrumentów marketingowych oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest, aby umieć odróżnić, które narzędzia są stosowane w kontekście bezpośredniej sprzedaży produktów i usług, a które służą innym celom, takim jak budowanie wizerunku czy komunikacja wewnętrzna.

Pytanie 2

Jakiego koloru deski należy używać do porcjowania surowego drobiu?

A. niebieskiego

B. żółtego

C. czerwonego

D. brązowego

Kiedy mówimy o używaniu desek do krojenia w kontekście surowego drobiu, istotne jest zrozumienie, jakie znaczenie mają kolory desek w gastronomii i przemyśle spożywczym. Deska brązowa, która jest czasami mylona z żółtą, z reguły jest używana do produktów mięsnych, ale niekoniecznie do drobiu, co może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z kontaminacją krzyżową. Niekiedy można spotkać się z opinią, że deski niebieskie są odpowiednie dla surowego drobiu, co jest błędne, ponieważ niebieskie deski są dedykowane rybom i owocom morza. Tego typu pomyłki mogą wynikać z braku wiedzy na temat systemów kolorów, które są stosowane w branży, co prowadzi do nieodpowiednich praktyk sanitarnych. Użycie czerwonej deski, która zazwyczaj służy do czerwonego mięsa, do krojenia drobiu również może stwarzać ryzyko, ponieważ na takiej desce mogą pozostać resztki surowego mięsa, co sprzyja przenoszeniu drobnoustrojów patogennych. Dbając o zdrowie konsumentów oraz przestrzegając standardów bezpieczeństwa, kluczowe jest, aby każda deska była używana zgodnie z jej przeznaczeniem, co pozwoli na skuteczne zapobieganie zagrożeniom zdrowotnym.

Pytanie 3

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 2,01

B. 2,51

C. 1,01

D. 1,51

Odpowiedź 1,51 jest poprawna, ponieważ standardowe proporcje do gotowania kaszy gryczanej na sypko wynoszą 1 część kaszy do 1,5 części wody. W przypadku ugotowania 1 kg kaszy gryczanej, odpowiednia ilość wody wynosi zatem 1,5 litra. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi zasadami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią konsystencję i smak gotowanego produktu. Woda odgrywa kluczową rolę w procesie gotowania, ponieważ pomaga w rehydratacji kaszy, co wpływa na jej teksturę i smak. W praktyce warto pamiętać, że różne rodzaje kaszy mogą wymagać nieco innych proporcji wody, dlatego zawsze warto sprawdzić etykietę lub zalecenia producenta. Użycie właściwych proporcji wody do kaszy zapewnia optymalny rezultat, a także pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak przypalenie lub niedogotowanie. Ugotowana kasza gryczana o odpowiednich proporcjach ma delikatną strukturę, a jej smak jest w pełni wydobyty.

Pytanie 4

Jakie tłuszcze pochodzą wyłącznie z roślin?

A. Margaryna i olej sojowy

B. Masło i olej arachidowy

C. Łój oraz olej winogronowy

D. Tran oraz olej słonecznikowy

Margaryna i olej sojowy to tłuszcze pochodzenia wyłącznie roślinnego. Margaryna, będąca zamiennikiem masła, jest produktem wytwarzanym głównie z olejów roślinnych, co czyni ją doskonałym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych. Olej sojowy z kolei jest otrzymywany z nasion soi i jest powszechnie stosowany w przemyśle spożywczym ze względu na swoje właściwości zdrowotne, takie jak obniżanie poziomu cholesterolu. Zarówno margaryna, jak i olej sojowy są zalecane w diecie wegańskiej i wegetariańskiej, gdzie kluczowe jest unikanie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się stosowanie olejów roślinnych jako źródła zdrowych tłuszczy, które wspierają prawidłowe funkcjonowanie organizmu, przyczyniają się do obniżenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz dostarczają niezbędnych kwasów tłuszczowych, takich jak omega-3 i omega-6. Dodatkowo, wybierając te produkty, wspieramy zrównoważony rozwój oraz zmniejszamy nasz ślad węglowy, ponieważ produkcja roślinnych tłuszczy ma mniejszy wpływ na środowisko niż produkcja tłuszczów zwierzęcych.

Pytanie 5

Kasza manna wytwarzana jest z ziaren

A. owsa

B. żyta

C. prosa

D. pszenicy

Ziarna prosa, owsa i żyta nie są używane do produkcji kaszy manny, co jest powszechnym błędnym przekonaniem. Proso, choć jest zbożem, wykazuje zupełnie inne właściwości i strukturę niż pszenica. Kasza z prosa nosi nazwę kaszy jaglanej i ma inny profil odżywczy oraz zastosowanie kulinarne. Z kolei owies wytwarza owsiankę, a jego ziarna są bogate w błonnik, ale nie nadają się do produkcji kaszy manny, ze względu na różnice w składzie chemicznym i sposobie przetwarzania. Żyto, również będące zbożem, służy głównie do wypieku chleba żytniego i nie ma żadnych związków z kaszą manną. Wybór niewłaściwych ziaren jest powszechnym błędem, wynikającym z braku znajomości specyfiki produktów zbożowych. Użytkownicy często mylą różne rodzaje kasz i ich źródła, co prowadzi do nieporozumień w kuchni oraz w planowaniu diety, zamiast korzystać z wiedzy na temat zróżnicowanej bazy surowcowej dostępnej w gastronomii. Kluczem do poprawnego rozumienia różnic między rodzajami zbóż jest znajomość ich właściwości odżywczych oraz odpowiednich zastosowań kulinarnych.

Pytanie 6

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż maksymalny czas przechowywania pasternaka w chłodni.

	Grupa warzyw	Czas przechowywania w chłodni
A.	Liściowe	2 tygodnie
B.	Owocowe	5 tygodni
C.	Cebulowe	6 miesięcy
D.	Korzeniowe	8 miesięcy

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Błędne odpowiedzi wynikają najczęściej z niepełnego zrozumienia zasad przechowywania warzyw korzeniowych, w tym pasternaka. Przykładowo, wybór odpowiedzi A może sugerować zbyt krótki czas przechowywania, co jest niezgodne z rzeczywistością. Warzywa korzeniowe, takie jak pasternak, charakteryzują się długim okresem przydatności do spożycia dzięki ich naturalnym właściwościom. Wiele osób błędnie zakłada, że wszystkie warzywa wymagają podobnych warunków przechowywania, co prowadzi do niewłaściwych praktyk. Odpowiedzi B i C mogą wynikać z generalizacji, gdzie czas przechowywania warzyw korzeniowych jest mylony z innymi rodzajami warzyw, które mają krótszy okres trwałości. Również osoby wybierające odpowiedź D powinny być świadome, że nieodpowiednie warunki przechowywania, takie jak zbyt wysoka temperatura czy nadmierna wilgotność, mogą znacząco skrócić ten czas. Dlatego kluczowe jest, aby przy przechowywaniu pasternaka i innych warzyw korzeniowych przestrzegać określonych standardów, takich jak kontrola temperatury i wilgotności, co pozwala na zachowanie ich jakości oraz wartości odżywczych.

Pytanie 7

Jaką potrawę wykonaną z mielonej masy mięsnej powinno się zakończyć panierką z bułki tartej oraz grzankami?

A. Sznycel ministerski

B. Klops

C. Pieczeń

D. Kotlet pożarski

Sznycel ministerski to naprawdę fajne danie, które przygotowuje się w specjalny sposób, bo najpierw obtaczamy go w panierce, a to jest klucz do sukcesu. Robimy go zazwyczaj z mielonego mięsa, do którego dodajemy przyprawy i formujemy w odpowiedni kształt. Panierowanie to taki proces, gdzie najpierw zanurzamy kotleta w mące, potem w jajku, a na koniec w bułce tartej, co sprawia, że po usmażeniu jest chrupiący. Używanie bułki tartej nie jest tylko dla smaku, ale też daje mu odpowiednią strukturę, dzięki czemu mięso zostaje soczyste podczas smażenia na złoty kolor. Z mojego doświadczenia wynika, że świeża bułka tarta działa najlepiej, bo lepiej trzyma smak i pozwala uzyskać równą panierkę. Tak przygotowany sznycel to klasyka w wielu kuchniach europejskich, a podając go, warto dodać coś ekstra jak świeże zioła czy cytrynę, co jeszcze bardziej podkreśli jego smak.

Pytanie 8

Jakie naczynie jest odpowiednie do pieczenia sufletu?

A. Kokilka

B. Kociołek wykonany z żeliwa

C. Salaterka ze szkła

D. Rawierka

Wybór niewłaściwych naczyń do zapiekania sufletów może prowadzić do niezadowalających rezultatów. Żeliwne kociołki, mimo że doskonale przewodzą ciepło, są zbyt ciężkie i nieodpowiednie do delikatnych dań, takich jak suflet, który wymaga precyzyjnego kontrolowania temperatury oraz równomiernego rozkładu ciepła. Użycie szklanej salaterki może wprowadzać problemy z pieczeniem, ponieważ szkło może szybko się nagrzewać, co prowadzi do nierównomiernego pieczenia. W efekcie suflet może się nie podnieść lub nawet przypalić na brzegach, podczas gdy środek pozostanie niedopieczony. Rawierka, będąca naczyniem przeznaczonym głównie do serwowania, również nie nadaje się do pieczenia sufletów. Jej płaski kształt sprawia, że masa sufletowa nie ma wystarczającej przestrzeni, aby rosnąć, co skutkuje nieestetycznym i zbitym efektem końcowym. Kluczowym błędem jest więc mylenie naczyń przeznaczonych do pieczenia i serwowania, co w kontekście przygotowywania sufletów może być szczególnie problematyczne, gdyż wpływa na teksturę i smak dania. Warto zwrócić uwagę na odpowiednie zastosowanie naczyń zgodnie z ich przeznaczeniem, aby osiągnąć pożądane rezultaty kulinarne.

Pytanie 9

Procedury związane z myciem oraz dezynfekcją maszyn i urządzeń są określone przez system

A. CCP

B. GMP

C. GHP

D. TQM

Wybór odpowiedzi GMP, TQM czy CCP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zasadności stosowania tych terminów w kontekście mycia i dezynfekcji maszyn i urządzeń. GMP (Dobre Praktyki Produkcyjne) koncentruje się głównie na zapewnieniu odpowiednich warunków produkcji, ale nie obejmuje szczegółowych procedur czyszczenia, które są kluczowe dla utrzymania higieny. Z kolei TQM (Całościowe Zarządzanie Jakością) jest bardziej zorientowane na procesy zarządzania jakością w firmie i nie jest bezpośrednio związane z praktykami mycia i dezynfekcji. Natomiast CCP (Punkty Krytyczne Kontroli) to element systemu HACCP, który koncentruje się na identyfikowaniu punktów w procesie produkcyjnym, gdzie można zapobiec zagrożeniom zdrowotnym. Choć wszystkie te podejścia są istotne w szerokim kontekście zarządzania jakością i bezpieczeństwem żywności, to nie zapewniają one kompleksowego zestawu praktyk dotyczących mycia i dezynfekcji, które są kluczowe dla GHP. Ponadto, mylenie tych terminów może prowadzić do nieodpowiednich strategii zarządzania ryzykiem w procesach produkcyjnych, co może skutkować zagrożeniem dla bezpieczeństwa żywności. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest istotne dla właściwego wdrażania standardów jakości oraz higieny w przemyśle spożywczym.

Pytanie 10

Surówka dobrej jakości powinna cechować się

A. znaczną ilością zaprawy

B. przeważającym smakiem przypraw

C. jednostajnie pokruszonymi składnikami

D. składnikami nasączonymi wydobytym sokiem

Dobrej jakości surówka powinna charakteryzować się równomiernie rozdrobnionymi składnikami, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Równomierne rozdrobnienie pozwala na lepsze połączenie składników, co wpływa na ich harmonijną kompozycję smakową. Na przykład, gdy składniki są drobno posiekane, każdy kęs będzie miał zróżnicowane doznania smakowe, a nieco większe kawałki mogą wprowadzać nieprzyjemne wrażenie w ustach. W kontekście zdrowego stylu życia, równomierne rozdrobnienie ułatwia także trawienie. Z perspektywy standardów kulinarnych, takie podejście do przygotowania surówki wpisuje się w filozofię 'slow food', która promuje jakość i lokalność składników, a także dbałość o detale w procesie przygotowania. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika krojenia, taka jak julienne czy brunoise, może znacząco wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji na talerzu.

Pytanie 11

Który rodzaj lokalu gastronomicznego musi pobierać i przechowywać próbki żywności?

A. Bar przekąskowy

B. Restauracja

C. Jadłodajnia

D. Stołówka szkolna

Wybór barów przekąskowych, jadłodajni czy restauracji jako zakładów zobowiązanych do pobierania i przechowywania próbek żywności jest niewłaściwy, ponieważ te obiekty nie mają tak ścisłych wymogów jak stołówki szkolne. Wiele osób może myśleć, że wszystkie punkty gastronomiczne powinny stosować podobne zasady, jednak to, co je różni, to przede wszystkim charakter świadczonych usług oraz grupa docelowa. Bar przekąskowy często serwuje jedzenie w sposób mniej formalny i z niższymi standardami dotyczących bezpieczeństwa żywności, co prowadzi do myślenia, że nie musi on przestrzegać takich zasad jak stołówka szkolna. Podobnie w jadłodajniach, gdzie serwowanie posiłków może odbywać się w mniej kontrolowany sposób, nie ma obowiązku pobierania próbek. W restauracjach, mimo że również muszą dbać o jakość żywności, nie mają tak rygorystycznych wymogów w zakresie przechowywania próbek jak placówki zajmujące się żywieniem dzieci. Często błędne przekonania o równoważności tych zakładów gastronomicznych prowadzą do nieporozumień dotyczących przepisów prawa. W kontekście odpowiedzialności zdrowotnej, stołówki szkolne mają na celu zapewnienie, aby dostarczane posiłki były nie tylko smaczne, ale również zdrowe i bezpieczne, co wymaga przestrzegania szczególnych zasad kontroli jakości. Dlatego niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie punkty gastronomiczne są zobowiązane do takich samych standardów monitorowania i przechowywania żywności, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli normy te nie są przestrzegane.

Pytanie 12

Mięso jakie należy wykorzystać do przygotowania kotletów pożarskich?

A. wołowe lub z indyka

B. baranie lub z kurczaka

C. wieprzowe lub z indyka

D. cielęce lub z kurczaka

Wybór mięsa do kotletów pożarskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanej tekstury i smaku. Odpowiedzi wskazujące na mięso wołowe, baranie lub wieprzowe często prowadzą do błędnych wniosków. Wołowina, chociaż ceniona za swoje walory smakowe, jest znacznie twardsza i bardziej włóknista niż cielęcina czy mięso z kurczaka; w rezultacie kotlety mogą być zbyt suche i trudne do żucia. Baranina natomiast ma intensywny smak, który nie pasuje do delikatności, jakiej oczekujemy w klasycznym daniu, a jej tłustość może prowadzić do nieprzyjemnych doznań smakowych. Wieprzowina, mimo że jest popularnym mięsem, również nie spełnia wymagań dla kotletów pożarskich z uwagi na swoją ciężkość i wyraźny smak. Wiele osób może błędnie sądzić, że dowolne mięso można wykorzystać w każdym przepisie, co jest mylnym podejściem. Wybierając mięso do konkretnej potrawy, warto kierować się jego charakterystyką, a nie tylko dostępnością czy preferencjami smakowymi. Ostatecznie, zastosowanie niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do frustracji w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania tradycyjnych potraw.

Pytanie 13

Jajo, które jest nieświeże, po rozbiciu ma

A. żółtkiem spłaszczonym, białkiem rozrzedzonym

B. żółtkiem spłaszczonym, białkiem gęstym

C. żółtkiem wypukłym, białkiem rozrzedzonym

D. żółtkiem wypukłym, białkiem gęstym

Wybór odpowiedzi, w której opisano żółtko wypukłe i białko rozrzedzone, jest błędny z kilku powodów. Żółtko jajka w stanie świeżym ma zwykle formę wyraźnie wypukłą, co jest wynikiem sprężystości otaczającej je błony. W miarę stawania się jaja nieświeżym, ta błona ulega degeneracji, co skutkuje jego spłaszczeniem. Twierdzenie, że żółtko może być wypukłe w przypadku jaj nieświeżych, jest zatem niezgodne z rzeczywistością. Białko jaja, które w świeżym stanie powinno być gęste i stabilne, faktycznie staje się rozrzedzone, co jest prawidłowe w kontekście nieświeżości. Poprzez posługiwanie się terminami, które nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu rzeczy, można wprowadzać w błąd, co w konsekwencji może negatywnie wpłynąć na procesy kulinarne oraz bezpieczeństwo żywności. Kolejna błędna koncepcja związana z odpowiedzią na to pytanie dotyczy interpretacji cech jaj nieświeżych. Oparcie się na niewłaściwych przesłankach, takich jak błędna wizja kształtu żółtka, może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w kuchni, co w efekcie może skutkować nieprzyjemnymi doświadczeniami smakowymi lub nawet zagrożeniem dla zdrowia. Dlatego istotne jest, aby być dobrze poinformowanym o właściwościach jaj, ich świeżości oraz zmianach, które zachodzą w ich strukturze w momencie, gdy nie są już świeże.

Pytanie 14

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. goblet

B. kokilka

C. pucharek

D. nelsonka

Nelsonka, kokilka i goblet to naczynia, które, mimo że mogą być stosowane do serwowania różnych potraw, nie są odpowiednie dla surówki owocowej. Nelsonka, choć popularna w podawaniu dań głównych lub przystawek, jest zbyt płaska i mało pojemna, co utrudnia serwowanie luźnych składników jak owoce. Kokilka, z kolei, jest naczyniem zazwyczaj używanym do zapiekanek czy danek serwowanych na ciepło; jej kształt nie sprzyja prezentacji owoców, które powinny być pokazywane w sposób zachęcający do ich spożycia. Goblet, chociaż jest eleganckim wytworem, kojarzy się przede wszystkim z napojami, takimi jak wina czy koktajle, a nie z surowymi składnikami. W gastronomii ważne jest, aby dostosować naczynie do rodzaju serwowanej potrawy, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Wybór niewłaściwego naczynia może prowadzić do sytuacji, w której potrawa nie będzie odpowiednio eksponowana, co z kolei może zniechęcić klientów. Atrakcyjność wizualna i funkcjonalność naczynia są kluczowe w kontekście nowoczesnej gastronomii, gdzie estetyka jest równie ważna jak smak. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie naczynia najlepiej pasują do określonych potraw, aby zapewnić najwyższy standard serwowania.

Pytanie 15

Jakiego produktu lub dania należy unikać przy chorobie wrzodowej żołądka?

A. Jaj na miękko

B. Bułek pszennych

C. Pulpetów cielęcych

D. Ciastek tortowych

Wybór pulpety cielęce, bułki pszenne czy jajka na miękko jako produktów do diety w przypadku choroby wrzodowej żołądka może budzić pewne wątpliwości, jednak nie każdy z tych składników jest tak szkodliwy jak ciastka tortowe. Pulpety cielęce, jeśli są przygotowane w odpowiedni sposób, mogą być źródłem białka, które jest niezbędne w diecie osób z wrzodami. Należy jednak zwrócić uwagę na metodę ich przyrządzenia, unikając smażenia i tłustych sosów. Bułki pszenne, pomimo że są bardziej neutralne, mogą w nadmiarze powodować wzdęcia i uczucie ciężkości, co z kolei może być nieprzyjemne w przypadku istniejących problemów żołądkowych. Jajka na miękko, jeśli są spożywane w umiarkowanych ilościach, mogą dostarczać cennych wartości odżywczych i białka, a także wspierać regenerację tkanek. Kluczowym błędem jest jednak pomijanie faktu, że dieta przy chorobie wrzodowej powinna być starannie przemyślana i dopasowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Podczas gdy niektóre potrawy mogą być tolerowane przez jednych, inni mogą doświadczyć ich negatywnego wpływu na samopoczucie. Dlatego tak ważne jest, aby pacjenci byli świadomi swoich reakcji na różne pokarmy i konsultowali się z lekarzem lub dietetykiem w celu ustalenia optymalnego planu żywieniowego.

Pytanie 16

Podstawą sosu tatarskiego jest sos

A. holenderski

B. beszamelowy

C. śmietanowy

D. majonezowy

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji sosów oraz ich baz. Sosy beszamelowy, śmietanowy i holenderski różnią się zasadniczo od majonezu pod względem składników i metody przygotowania. Sos beszamelowy to sos na bazie masła, mąki i mleka, który jest znany głównie z dań zapiekanych oraz jako baza dla innych sosów, takich jak sos mornay. Z kolei sos śmietanowy jest przygotowywany z użyciem śmietany, co nadaje mu charakterystyczną kremowość, często stosowany jest w potrawach mięsnych i makaronowych. Sos holenderski to emulsja przygotowywana z żółtek jaj, masła i soku z cytryny, typowo serwowany z warzywami lub rybami. W kontekście przygotowywania sosu tatarskiego, ważne jest, aby zrozumieć, że majonez pełni rolę emulsji bazowej, co oznacza, że łączy wodniste składniki z tłuszczem w stabilny sposób. Zastosowanie sosów, które nie są oparte na majonezie, jak wspomniane, prowadziłoby do zupełnie innego smaku oraz tekstury, co może nie spełnić oczekiwań kulinarnych. Takie nieporozumienie może również wynikać z mylenia zastosowań różnych sosów – każdy z nich ma swoje unikalne właściwości i przeznaczenie, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej gastronomii oraz dobrych praktyk kulinarnych.

Pytanie 17

Jakie dodatki do sałatek zabezpieczają witaminę C przed jej utratą?

A. Cukier, oliwa z oliwek, ocet winny

B. Majonez, śmietana, oliwa z oliwek

C. Olej sojowy, majonez, cukier

D. Śmietana, olej sojowy, sól

Majonez, śmietana i oliwa z oliwek są produktami tłuszczowymi, które skutecznie chronią witaminę C przed utlenieniem. Witamina C (kwas askorbinowy) jest związkiem wrażliwym na działanie tlenu, światła oraz wysokiej temperatury. Obecność tłuszczy w surówkach sprzyja tworzeniu środowiska, w którym witamina C jest mniej podatna na degradację. Przykładowo, dodanie majonezu do sałatki z pomidorów nie tylko poprawia jej smak, ale także zwiększa przyswajalność witamin oraz chroni je przed utlenieniem. Warto również wspomnieć, że oleje roślinne, w tym oliwa z oliwek, mają właściwości przeciwutleniające, co dodatkowo wspomaga stabilność witaminy C. W kontekście dietetycznym, włączenie tych składników do codziennej diety jest zgodne z zaleceniami zdrowego żywienia, które promują spożycie zdrowych tłuszczów. Dodatkowo, majonez i śmietana dostarczają organizmowi kwasów tłuszczowych oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, co czyni je wartościowymi dodatkami do zróżnicowanej diety.

Pytanie 18

Którą potrawę należy przygotować na podstawie przedstawionego schematu?

Filet z kurczaka rozbić, nadając kształt liścia → na duży filet nałożyć lekko rozbity mały filet → masło ułożyć wzdłuż filetu → dokładnie zwinąć nadając kształt wrzecionowaty → doprawić solą i pieprzem → panierować w mące, jaju i bułce → smażyć w głębokim tłuszczu

A. Kotlety de volaille.

B. Szaszłyki z kurczaka.

C. Roladki z kurczaka.

D. Kotlety pożarskie.

Kotlety de volaille to potrawa, która charakteryzuje się unikalnym sposobem przygotowania, wyróżniającym się zarówno techniką, jak i smakiem. Proces ich przygotowania polega na starannym rozbiciu fileta z kurczaka, co pozwala na uzyskanie cienkiej warstwy mięsa. Następnie na rozbite mięso nakłada się masło, co jest kluczowym krokiem, gdyż to właśnie masło nadaje kotletom wyjątkową soczystość i aromat. Po nałożeniu masła, filet składa się w kształt wrzecionowaty, co nie tylko zapewnia estetyczny wygląd, ale także umożliwia równomierne smażenie. Panierowanie w mące, jajku oraz bułce tartej jest niezbędne, aby uzyskać chrupiącą skórkę podczas smażenia, co jest standardem w wielu przepisach kulinarnych. Kotlety de volaille są często podawane z dodatkami, takimi jak ziemniaki czy sałatki, stając się popularnym daniem na rodzinnych obiadach. Zastosowanie tej metody w praktyce nie tylko podkreśla znaczenie techniki kulinarnej, ale także stanowi przykład dbałości o detal oraz jakość serwowanych potraw.

Pytanie 19

Na etykiecie serka śmietankowego znajduje się informacja "Najlepiej spożyć przed końcem 31 lipca 2011 r." Kiedy produkt ten powinien być wydany z magazynu i wykorzystany do?

A. 1 sierpnia 2011 roku

B. 31 lipca 2011 roku

C. 29 lipca 2011 roku

D. 30 lipca 2011 roku

Wybór dat wcześniejszych niż 31 lipca 2011 roku sugeruje błędne zrozumienie oznaczeń daty na opakowaniach żywności. Oznaczenie "Najlepiej spożyć przed końcem" nie oznacza, że produkt jest nieodpowiedni po tej dacie, ale że jego jakość może zacząć się pogarszać po upływie tego terminu. Odpowiedzi sugerujące daty 29 i 30 lipca 2011 roku wydają się implikować, że produkt powinien być spożyty tylko przed tym terminem, co jest mylące. W rzeczywistości, produkt zachowuje swoje właściwości aż do końca 31 lipca, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi dat ważności. Wybór 1 sierpnia 2011 roku jest również błędny, ponieważ sugeruje, że produkt można spożywać po upływie daty, co jest niezgodne z zaleceniami producentów i normami bezpieczeństwa żywności. Należy zauważyć, że spożywanie żywności po dacie sugerowanej przez producenta może zwiększać ryzyko spożycia produktów, które stały się niebezpieczne dla zdrowia. W praktyce, w branży gastronomicznej i handlu detalicznym, kluczowe jest przestrzeganie dat ważności jako jednego z głównych standardów bezpieczeństwa żywności, aby zapewnić najwyższą jakość i bezpieczeństwo konsumpcji.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Do przygotowania kotletów de volaille używa się

A. schab

B. filet drobiowy

C. polędwicę wołową

D. karkówkę

Kotlet de volaille to popularna potrawa, w której kluczowym składnikiem jest filet drobiowy. Jest to mięso o niskiej zawartości tłuszczu, co sprawia, że danie jest lekkie, a jednocześnie bogate w białko. Filet drobiowy, najczęściej z kurczaka, jest idealnym wyborem do tego dania ze względu na swoją delikatną strukturę oraz łatwość w obróbce kulinarnej. Używając filetu drobiowego, można uzyskać soczyste i aromatyczne kotlety, które można nadziewać różnymi składnikami, takimi jak ser, szpinak czy pieczarki. Dobrą praktyką w kuchni jest także dbanie o odpowiednią technikę panierowania, która dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy. Warto zaznaczyć, że tradycyjne przepisy kulinarne na kotlety de volaille zalecają przygotowanie ich w sposób, który zapewni zachowanie soczystości mięsa, np. przez odpowiednie smażenie na złoty kolor lub pieczenie w piekarniku po wcześniejszym obsmażeniu na patelni. To sprawia, że filet drobiowy jest nie tylko podstawowym składnikiem, ale również kluczem do sukcesu w przygotowywaniu tego dania.

Pytanie 24

Wstępna oraz cieplna obróbka nasion fasoli składa się z następujących etapów:

A. zalanie fasoli wrzącą wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

B. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

C. zalanie fasoli wrzącą wodą z dodatkiem sody, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

D. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

Zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie i gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem to standardowy proces obróbki wstępnej nasion fasoli, który zapewnia ich odpowiednią kondycję przed dalszym przetwarzaniem. Moczenie w zimnej wodzie pozwala na nawodnienie nasion, co jest kluczowe dla ich aktywacji enzymatycznej oraz późniejszego gotowania. W trakcie moczenia nasiona absorbują wodę, co prowadzi do ich pęcznienia, ułatwiając tym samym dalszą obróbkę cieplną. Gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem zapobiega utracie składników odżywczych oraz zapewnia efektywne wykorzystanie energii cieplnej. Taki proces nie tylko poprawia smak oraz teksturę fasoli, ale również zwiększa jej strawność, eliminując substancje antyodżywcze, takie jak inhibitory trypsyny. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowanie fasoli do sałatek, zup oraz dań głównych, co stanowi istotny element diety roślinnej.

Pytanie 25

Deratyzację w lokalach gastronomicznych przeprowadza się w celu

A. likwidacji gryzoni

B. dezynfekcji talerzy

C. eliminacji insektów

D. wyjałowienia powierzchni roboczych

Deratyzacja w zakładach gastronomicznych jest kluczowym procesem mającym na celu eliminację gryzoni, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności. Obecność gryzoni, takich jak szczury czy myszy, nie tylko zagraża jakości żywności, ale również może prowadzić do kontaminacji produktów, a w konsekwencji do zatruć pokarmowych. W ramach standardów higieny w gastronomii, takich jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), należy regularnie monitorować i kontrolować sytuację w zakresie obecności gryzoni. Można w tym celu stosować różnorodne metody, w tym pułapki, środki chemiczne oraz techniki zapobiegawcze, jak uszczelnianie pomieszczeń i ograniczanie dostępu do żywności. Przykładem zastosowania może być zarówno regularne przeprowadzanie inspekcji w celu wykrycia śladów obecności gryzoni, jak i edukacja pracowników na temat właściwych praktyk przechowywania żywności. Efektywna deratyzacja nie tylko wspiera zdrowie konsumentów, ale również zabezpiecza reputację zakładu gastronomicznego.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Na jakim etapie przetwarzania technologicznego powinno się dodać sól do nasion fasoli?

A. Na końcu moczenia nasion

B. Na końcu gotowania nasion

C. Na początku gotowania nasion

D. Na początku moczenia nasion

Dodanie soli do nasion fasoli pod koniec gotowania jest zalecane, ponieważ ma to kluczowe znaczenie dla zachowania tekstury i smaku potrawy. Sól na początku gotowania może spowodować, że skórka nasion stwardnieje, co utrudnia ich równomierne gotowanie. W praktyce, gdy sól dodaje się na końcu, wpływa to na poprawę smaku, jednocześnie umożliwiając fasoli zachowanie odpowiedniej konsystencji. Dlatego w profesjonalnych kuchniach, gdzie ważne jest uzyskanie idealnych rezultatów kulinarnych, stosuje się tę metodę, aby zapewnić, że potrawy z fasoli są nie tylko smaczne, ale także apetyczne w wyglądzie. Podczas gotowania fasoli, przeprowadza się również proces namaczania, który ma na celu zmiękczenie nasion oraz skrócenie czasu gotowania. Warto pamiętać, że niektóre standardy kulinarne zalecają dodawanie soli w końcowej fazie obróbki, co jest powszechnie stosowane w profesjonalnych szkołach kulinarnych oraz przez doświadczonych szefów kuchni.

Pytanie 28

Na podstawie danych z karty kalkulacyjnej ustal cenę gastronomiczną 1 porcji koktajlu.

Karta kalkulacyjna koktajlu
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 10 porcji [l]	Cena 1l [zł]	Wartość [zł]
1.	Woda mineralna	0,50	2,00
2.	Wino białe stołowe	0,50	30,00
3.	Razem	x	x
4.	Marża 200%	x	x
5.	Razem 10 porcji	x	x
6.	Cena gastronomiczna 1 porcji	x	x

A. 6,80 zł

B. 16,00 zł

C. 14,00 zł

D. 4,80 zł

Wybór złej odpowiedzi często bierze się z tego, że nie do końca rozumiesz, jak obliczać koszty w gastronomii. Odpowiedzi, które są znacznie wyższe od poprawnej, jak 14 zł czy 16 zł, mogą wskazywać, że źle podchodzisz do ustalania marży albo nie uwzględniasz prawdziwych kosztów składników. Trzeba pamiętać, że marża musi być w miarę zgodna z rzeczywistymi kosztami, a nie wymyślona na szybko. Cena powinna się opierać na konkretnych danych, a nie na tym, co wydaje ci się słuszne. Dodatkowo, w obliczeniach musisz uwzględnić nie tylko koszty składników, ale także inne wydatki, jak pensje pracowników, koszty utrzymania lokalu czy marketing. Więc jeśli bazujesz na niekompletnych danych albo za bardzo szacujesz, to łatwo możesz wyciągnąć błędne wnioski, co potem wpłynie na zarządzanie finansami. Zrozumienie, jak to wszystko działa, jest kluczowe, bo to pozwala ustalić dobre ceny i zwiększyć zyski, zachowując konkurencyjność.

Pytanie 29

Rodzajem opieki nad dziećmi, który nie ma formy rodzinnej, jest

A. adopcja

B. rodzina zastępcza

C. dom dziecka

D. wioska dziecięca

Wszystkie inne odpowiedzi mówią o różnych formach opieki nad dziećmi, które są trochę jak rodziny, co pomaga im w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Adopcja to proces, dzięki któremu dziecko staje się częścią nowej rodziny, a więź z biologicznymi rodzicami wychodzi na zawsze. To najbliższa rodzinna opcja, która buduje trwałe więzi. Rodzina zastępcza to sytuacja, gdzie dziecko mieszka z rodziną, która się nim opiekuje w zamian za wsparcie finansowe. Oprócz zaspokajania podstawowych potrzeb, ta forma opieki stara się też stworzyć atmosferę bardziej rodzinną. Wioski dziecięce to z kolei pomysł, który stara się połączyć instytucję z rodzinnymi relacjami, gdzie grupy dzieci są wychowywane przez opiekunów w stylu przypominającym rodzinne życie. W tym wszystkim, myślenie, że dom dziecka może być traktowany jak rodzina, to częsty błąd, bo mylimy instytucjonalną opiekę z opieką rodzinną. Ważne jest, by ogarnąć, że rodzinna opieka opiera się na emocjach i relacjach, które w instytucjach są trudne do stworzenia.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie produkty zaliczają się do kategorii węglowodanów?

A. kisiel w proszku, cukier puder, marchew

B. mąka pszenna, ziemniaki, miód

C. mąka ziemniaczana, landrynki, banan

D. kasza jaglana, jabłka, mąka pszenna

Jak się przyjrzysz innym odpowiedziom, to widać, że większość produktów, które tam są, nie pasuje do grupy węglowodanowej, więc mogą być nieporozumienia co do zdrowego odżywiania. Mąka ziemniaczana niby ma skrobię, ale jest głównie używana do zagęszczania potraw, więc nie dostarcza tyle węglowodanów co mąka pszenna. Landrynki to słodycze, głównie mają cukry proste, ale nie mają za wiele wartości odżywczych, przez co poziom glukozy we krwi szybko rośnie. Ich jedzenie na co dzień może prowadzić do otyłości i innych kłopotów zdrowotnych. Banany są spoko, bo mają węglowodany, ale nie do końca wpisują się w ideę zdrowego żywienia, które stawia na produkty pełnoziarniste i bogate w błonnik. Kisiel w proszku, co jest często dosładzany, też ma węglowodany, ale w porównaniu do naturalnych produktów to kicha, bo dużo dodatków cukru i sztucznych substancji. Cukier puder to praktycznie sam cukier, daje energię, ale brak mu innych składników odżywczych, a jego nadmiar może prowadzić do problemów jak cukrzyca czy choroby serca. Marchew, mimo że fajna, bo pełna błonnika i witamin, nie dostarcza węglowodanów tak jak zboża. Więc podsumowując, ważne jest, żeby nie mylić różnych typów węglowodanów i ich roli w diecie. Warto wybierać te złożone, bo są lepsze dla zdrowia.

Pytanie 32

Tosty z serem, herbata z mlekiem oraz zupa ogonowa stanowią typowe potrawy i napoje charakterystyczne dla kuchni

A. angielskiej

B. francuskiej

C. włoskiej

D. niemieckiej

Tosty z serem, herbata z dodatkiem mleka oraz zupa ogonowa to potrawy i napoje charakterystyczne dla kuchni angielskiej. Tosty z serem, znane również jako 'cheese toasties', są powszechnym daniem serwowanym podczas lunchu lub jako przekąska. Herbata z mlekiem, znana jako 'English Breakfast Tea', jest istotnym elementem angielskich tradycji picia herbaty, często spożywaną w towarzystwie ciast lub ciasteczek. Zupa ogonowa, z kolei, to danie, które ma swoje korzenie w brytyjskiej kuchni i jest przygotowywane z wołowych ogonów, często podawane w chłodniejsze dni jako pożywny posiłek. Angielska kuchnia ceni sobie robustne smaki i sycące dania, co znajduje odzwierciedlenie w tych potrawach. Przykładowo, w wielu angielskich kawiarniach i pubach można spotkać tosty z serem jako popularną opcję na przekąskę, a tradycja picia herbaty z mlekiem jest głęboko zakorzeniona w kulturze tego kraju, co czyni ją ważnym elementem tożsamości narodowej.

Pytanie 33

Ile porcji napoju można uzyskać z 8 opakowań soku, z których każde ma pojemność 1,5 l, jeżeli do przygotowania 1 porcji napoju potrzeba 200 ml soku?

A. 16 porcji

B. 60 porcji

C. 75 porcji

D. 45 porcji

Aby obliczyć liczbę porcji napoju, które można uzyskać z 8 opakowań soku o pojemności 1,5 l każde, należy najpierw obliczyć łączną objętość soku, co daje 8 opakowań x 1,5 l = 12 l soku. Następnie przekształcamy litry na mililitry, co daje 12 l x 1000 ml/l = 12000 ml soku. Skoro każda porcja napoju wymaga 200 ml soku, dzielimy całkowitą objętość soku przez objętość jednej porcji: 12000 ml / 200 ml/porcję = 60 porcji. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być przygotowanie napojów na dużą imprezę, gdzie dokładne obliczenia pozwalają w odpowiedni sposób zarządzać zapasami i uniknąć marnowania materiałów. W branży gastronomicznej, właściwe kalkulacje są kluczowe, aby zapewnić satysfakcję klientów oraz rentowność operacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto mieć plan awaryjny, na przykład dodatkowe zapasy, aby być przygotowanym na większe zapotrzebowanie.

Pytanie 34

Jakie ryzyko może wyniknąć z konsumowania kiełbasy z mięsa dzika, które nie zostało przebadane przez weterynarza?

A. Zakażenie pałeczkami Salmonella

B. Zarażenie włośniami

C. Zatrucie jadem kiełbasianym

D. Zatrucie pestycydami

Zatrucie pestycydami nie jest związane z konsumpcją mięsa dzików, gdyż pestycydy to substancje chemiczne stosowane w rolnictwie do zwalczania szkodników i chwastów. Chociaż mogą one przedostawać się do organizmów zwierząt, ich obecność w mięsie dzików nie jest głównym zagrożeniem, a bardziej dotyczy produktów rolnych. Zakażenie pałeczkami Salmonella, choć występuje w produktach mięsnych, nie jest specyficzne dla mięsa dzików, a wynika z niewłaściwej obróbki lub przechowywania mięsa, co jest problemem o szerszym zasięgu. Zatrucie jadem kiełbasianym również nie odnosi się do mięsa dzika w tym kontekście, ponieważ jest to toksyna produkowana przez bakterie Clostridium botulinum, związana raczej z niewłaściwie przechowywaną żywnością, a nie bezpośrednio z mięsem dzików. Takie błędne wnioski mogą wynikać z niepełnej wiedzy o zagrożeniach związanych z żywnością i braku świadomości, jakie konkretne patogeny są związane z danym rodzajem mięsa. Wiedza o specyficznych zagrożeniach oraz przestrzeganie standardów bezpieczeństwa żywności są kluczowe dla zrozumienia ryzyk związanych z konsumpcją surowców pochodzących z dzikich zwierząt.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jakie właściwości ma świeża ryba?

A. Skrzela w kolorze jasnoczerwonym.

B. Tkanka mięśniowa rozluźniona.

C. Oczy wklęsłe.

D. Łuski matowe.

Łuski bez połysku, zapadnięte oczy oraz luźna tkanka mięśniowa to cechy, które mogą sugerować, że ryba jest nieświeża. Łuski zdrowej ryby powinny mieć naturalny połysk, co jest oznaką ich świeżości i odpowiedniego natlenienia. Mętne lub matowe łuski mogą wskazywać na długi czas przechowywania, co wpływa negatywnie na jakość ryby. Podobnie, oczy świeżej ryby powinny być wypukłe, jasne i przejrzyste. Zapadnięte oczy to oznaka, że ryba jest już długo poza wodą, co może prowadzić do szybkiego psucia się jej mięsa. Tkanka mięśniowa świeżej ryby powinna być jędrna i sprężysta; luźna tkanka świadczy o degeneracji i rozkładzie białek mięśniowych, co jest wynikiem niewłaściwego przechowywania lub braku świeżości. Powszechnym błędem jest opieranie się wyłącznie na jednym wskaźniku jakości, zamiast brać pod uwagę całość cech wizualnych, zapachowych i konsystencji mięsa. W branży rybnej zaleca się stosowanie holistycznego podejścia do oceny świeżości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami i normami jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo i zadowolenie konsumentów.

Pytanie 38

Jakie dodatki można zaproponować do zrazów wieprzowych w sosie własnym?

A. ziemniaki pieczone i surówkę z czerwonej kapusty

B. ziemniaki smażone i surówkę z białej kapusty

C. frytki i surówkę z czerwonej kapusty

D. ziemniaki gotowane i surówkę z białej kapusty

Frytki i surówka z kapusty czerwonej mogą wydawać się atrakcyjną propozycją, ale w rzeczywistości nie stanowią one idealnego uzupełnienia dla zrazów wieprzowych w sosie własnym. Frytki są smażone w oleju, co wprowadza do dania dodatkowe tłuszcze oraz intensywność, która może przyćmić delikatny smak sosu. W dobrych praktykach kulinarnych unika się łączenia potraw o wysokiej zawartości tłuszczu z daniami, które mają być lekkie i aromatyczne. Ziemniaki obsmażane również są cięższe od ziemniaków gotowanych, co może prowadzić do przeciążenia organizmu podczas posiłku. Surówka z kapusty czerwonej, mimo że jest zdrowa, ma intensywniejszy smak niż kapusta biała, co może wprowadzać niepożądane kontrasty w smakach. Z kolei ziemniaki opiekane generują dodatkowy tłuszcz, co znowu nie jest zgodne z zasadą wprowadzania lekkości do potrawy mięsnej. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wyborów, wynikają z przekonania, że każde danie może być podane z różnorodnymi dodatkami bez uwzględnienia ich harmonii smakowej i uzupełniającej roli. W gastronomii kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik posiłku powinien być dobrany tak, aby wspierał główną potrawę, a nie konkurował z nią.

Pytanie 39

Jakie danie wywodzi się z kuchni włoskiej?

A. rumsztyk

B. ratatouille

C. ragout

D. risotto

Risotto to tradycyjna potrawa kuchni włoskiej, która ma swoje korzenie w regionie Lombardii. Bazą risotto jest ryż, najczęściej odmiana Arborio, Carnaroli lub Vialone Nano, który charakteryzuje się wysoką zawartością skrobi, co nadaje daniu kremową konsystencję. Proces przygotowania risotto polega na stopniowym dodawaniu bulionu do podsmażonego ryżu, co pozwala na wydobycie skrobi i uzyskanie pożądanej tekstury. Potrawa ta często wzbogacana jest dodatkami, takimi jak warzywa, grzyby, owoce morza czy sery, co czyni ją niezwykle wszechstronną. Risotto jest doskonałym przykładem techniki gotowania, która podkreśla walory smakowe składników, a także umiejętność kontrolowania procesu gotowania, co jest kluczowe w gastronomii. Zastosowane składniki oraz ich jakość wpływają na ostateczny smak potrawy, dlatego warto korzystać z lokalnych produktów i świeżych ziół, co jest zgodne z zasadami kuchni sezonowej, która cieszy się coraz większą popularnością w nowoczesnych restauracjach.

Pytanie 40

Co nie wchodzi w skład tradycyjnego amerykańskiego śniadania?

A. rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem

B. tosty i świeżo wyciskany sok pomarańczowy

C. płatki kukurydziane z zimnym mlekiem

D. jajka na bekonie oraz herbata z mlekiem

Wybór odpowiedzi, która zawiera jajka na bekonie i herbatę z mlekiem, jest mylny, ponieważ śniadanie amerykańskie często zawiera właśnie te elementy. Jajka w różnych formach, takie jak jajka sadzone, jajka na bekonie czy jajka omletowe, są fundamentem amerykańskiego śniadania, często serwowane z boczkiem lub kiełbasą, co dostarcza białka oraz tłuszczy. Herbata z mlekiem, choć mniej popularna niż kawa, także znajduje się w ofercie wielu restauracji i domów amerykańskich. Z kolei odpowiedź dotycząca tostów i świeżo wyciśniętego soku z pomarańczy jest również typowa dla amerykańskiego stylu śniadania, ponieważ tosty często podawane są w połączeniu z dżemem, a świeżo wyciskany sok z pomarańczy jest popularnym napojem. Płatki kukurydziane z mlekiem są kolejnym klasycznym elementem amerykańskiego śniadania, a ich łatwość w przygotowaniu oraz różnorodność dostępnych smaków sprawiają, że są one chętnie wybierane przez wiele osób. Typowym błędem jest utożsamianie niektórych europejskich potraw, takich jak rogaliki, z amerykańskim stylem śniadania, co prowadzi do nieporozumień dotyczących kulinarnych tradycji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej