Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 01:16
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 01:35

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 200 zł
B. 1 500 zł
C. 1 800 zł
D. 2 100 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.
Pytanie 2

Jak nazywa się strona tytułowa?

A. 3. strona czwórki tytułowej
B. 2. strona czwórki tytułowej
C. 1. strona czwórki tytułowej
D. 4. strona czwórki tytułowej
Strona tytułowa jest określana jako 4. strona czwórki tytułowej, ponieważ w kontekście publikacji, czwórka tytułowa składa się z czterech stron: okładki, strony tytułowej, strony dedykacji oraz strony z informacjami o wydawcy. Strona tytułowa pełni kluczową rolę w każdej publikacji, ponieważ to na niej umieszczane są fundamentalne informacje dotyczące tytułu, autora, wydania oraz ewentualnych współautorów. W praktyce, dobrze zaprojektowana strona tytułowa może wzbudzić zainteresowanie czytelnika i stanowić pierwszy krok w procesie sprzedaży książki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), zalecają umieszczanie na stronie tytułowej nie tylko tytułu, ale także informacji o wydawnictwie oraz roku wydania, co zwiększa jej funkcjonalność. Ponadto, w przypadku publikacji akademickich, strona tytułowa może również zawierać logo instytucji, które ma na celu potwierdzenie autorytetu publikacji.
Pytanie 3

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
B. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
C. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
D. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.
Pytanie 4

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS
B. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie
C. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF
D. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI
Wybór operacji z innych odpowiedzi nie spełnia kluczowych kryteriów związanych z etapem prepress, co może prowadzić do niedokładnych wyników w procesie produkcji poligraficznej. Odpowiedzi takie jak kompletowanie, złamywanie, szycie oraz wykonanie pliku EPS są nieadekwatne, ponieważ nie wszystkie z tych operacji są typowe dla etapu prepress. Kompletowanie zazwyczaj odnosi się do późniejszych etapów produkcji, gdzie różne elementy są zbierane w całość, co nie jest właściwe dla przygotowania materiału do druku. Złamywanie, chociaż związane z łamaniem tekstu, nie jest terminem technicznym stosowanym w kontekście prepress, co może prowadzić do niejasności. Szycie natomiast dotyczy finalizacji produktów drukowanych, a nie ich przygotowania. Wykonanie pliku EPS, chociaż użyteczne w grafice wektorowej, nie jest standardem na etapie prepress, gdzie dominującym formatem jest PDF ze względu na swoją uniwersalność oraz zdolność do zachowania wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich odpowiedzi, obejmują mylenie terminów związanych z produkcją graficzną z tymi, które dotyczą końcowego etapu drukowania i wiążą się z fizyczną obróbką produktów. Ważne jest, aby zrozumieć, że prepress skupia się głównie na przygotowaniu materiałów do druku, co wymaga precyzyjnych i odpowiednich operacji, aby zapewnić jakość i zgodność z wymaganiami technicznymi.
Pytanie 5

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 138 x 198 mm
B. 142 x 202 mm
C. 140 x 200 mm
D. 148 x 208 mm
Poprawna odpowiedź to 140 x 200 mm, co wynika z obliczenia wymiarów netto na podstawie wymiarów brutto i spadów. Wymiary brutto wynoszą 144 mm w szerokości i 204 mm w wysokości. Ponieważ zastosowano spad o 2 mm z każdej strony, należy odjąć 4 mm od szerokości i 4 mm od wysokości. Zatem: \nSzerokość netto: 144 mm - 4 mm = 140 mm \nWysokość netto: 204 mm - 4 mm = 200 mm. \nTo podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie spady są uwzględniane w celu zapewnienia, że grafika lub kolor tła sięgają krawędzi gotowego produktu. Zastosowanie odpowiednich wymiarów netto jest kluczowe w procesie druku, by uniknąć białych krawędzi, co jest istotne dla estetyki finalnego produktu. Praktycznie, wiedza ta ma zastosowanie przy przygotowywaniu plików do druku, gdzie dokładne wymiary są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 6

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Zakres skanowania
B. Szybkość skanowania
C. Rozdzielczość optyczna
D. Rozdzielczość interpolowana
Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.
Pytanie 7

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
B. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.
Pytanie 8

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 8 oddzielnych kolorów
B. 3 oddzielne kolory
C. 2 oddzielne kolory
D. 6 oddzielnych kolorów
Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.
Pytanie 9

Jakie parametry technologiczne powinny być zastosowane do wektorowego zapisu logo, które ma być drukowane w technologii offsetowej?

A. RGB, 150 dpi, BMP
B. CMYK, 96 dpi, PSD
C. RGB, 300 dpi, GIF
D. CMYK, 300 dpi, EPS
Odpowiedź CMYK, 300 dpi, EPS jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku w technice offsetowej. CMYK to model kolorów, który jest standardem w druku, pozwalającym na precyzyjne odwzorowanie kolorów przez mieszanie czterech podstawowych farb: cyjan, magenta, żółty i czarny. Użycie tego modelu zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zamierzono na papierze. Parametr 300 dpi (punktów na cal) to wysokiej jakości rozdzielczość, która jest zalecana dla materiałów drukowanych, ponieważ pozwala uzyskać wyraźne i ostre wydruki, eliminując efekt rozmycia. EPS (Encapsulated PostScript) to format pliku, który jest szeroko stosowany w branży graficznej, umożliwiający przechowywanie grafiki wektorowej oraz bitmapowej. EPS jest idealny do druku offsetowego, ponieważ obsługuje kolor CMYK oraz pozwala na zachowanie wysokiej jakości obrazu, niezależnie od rozmiaru wydruku. Przykładowo, wiele profesjonalnych drukarni wymaga dostarczania projektów w formacie EPS, aby zapewnić optymalne odwzorowanie kolorów i detali w finalnym produkcie.
Pytanie 10

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie
B. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające
C. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie
D. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające
W procesach poligraficznych mamy do czynienia z trzema głównymi etapami: przygotowaniem, drukowaniem i introligatorstwem. Na samym początku, w etapie przygotowawczym, zbieramy wszystkie materiały i technologie, które będą nam potrzebne do druku. To tutaj przygotowujemy matryce, wybieramy papier, a też ustawiamy kolory, by wszystko było zgodne. Używamy też standardów jak ISO 12647, żeby kolory były takie same w różnych mediach. Potem przychodzi czas na drukowanie - to już najbardziej ekscytujący moment, bo wtedy nasze pomysły zamieniają się w rzeczywistość przy użyciu różnych technik, takich jak offset czy cyfrowa. Na końcu mamy procesy introligatorskie, czyli obróbkę końcową: cięcie, składanie, klejenie i oprawa, które mają ogromny wpływ na to, jak finalny produkt wygląda i działa. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych trzech etapów jest mega ważne, jeśli chcemy dobrze zarządzać cały procesem i zapewnić, że nasze produkty będą miały wysoką jakość.
Pytanie 11

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 1000
B. 900
C. 500
D. 2000
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczeń związanych z drukiem. Kluczowym błędem jest pominięcie analizy przestrzennej arkusza papieru. Użytkownicy mogą nie zrozumieć, jak obliczyć, ile ulotek formatu A6 zmieści się na arkuszu papieru 610 mm x 860 mm. Warto zwrócić uwagę, że bez dokładnego obliczenia, jak ulotki łączą się w ramach pełnego arkusza, łatwo jest przeoczyć istotne szczegóły, takie jak wymagania dla marginesów, które mogą ograniczyć liczbę ulotek. Ponadto, nie uwzględnianie strat materiałowych, które mogą wystąpić w procesie druku, jest błędem, który prowadzi do błędnych wniosków dotyczących potrzebnej liczby arkuszy. Straty mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym błędami w druku, uszkodzeniami arkuszy, czy wymaganiami dotyczącymi cięcia. W praktyce, branża drukarska często przyjmuje współczynniki strat, aby zapewnić, że zamówienie będzie odpowiadało rzeczywistym potrzebom. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego planowania produkcji i zminimalizowania kosztów oraz marnotrawstwa materiałów. Właściwe podejście wymaga także znajomości standardów branżowych i umiejętności przeliczania wymagań produkcyjnych na konkretne zapotrzebowanie materiałowe.
Pytanie 12

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m2 jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 100
B. 140
C. 80
D. 120
Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.
Pytanie 13

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. SCT
B. OCR
C. CMS
D. STL
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.
Pytanie 14

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Krótszy bok ma długość 1 m
B. Powierzchnia to 1 m2
C. Przekątna wynosi 1 m
D. Dłuższy bok ma długość 1 m
Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.
Pytanie 15

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. gify
B. krzywe
C. glify
D. bitmapy
Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.
Pytanie 16

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2
B. 350 m2
C. 1 000 m2
D. 50 m2
Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.
Pytanie 17

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Teleskopowe.
B. Jednoczęściowe.
C. Klapowe.
D. Wsuwane.
Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.
Pytanie 18

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 16
B. 15
C. 12
D. 60
Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.
Pytanie 19

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 9 ulotek
B. 16 ulotek
C. 12 ulotek
D. 6 ulotek
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem impozycji na arkuszach drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące 6 ulotek mogą wynikać z błędnego podziału wymiarów arkusza przez wymiary ulotki, nie uwzględniając pełnego wykorzystania dostępnej powierzchni. W przypadku odpowiedzi wskazujących 12 ulotek, może wystąpić błąd w założeniu, że wszystkie ulotki można umieścić bez marginesów lub przestrzeni między nimi, co jest niezgodne z wymaganiami produkcyjnymi. Odpowiedź 16 ulotek może wynikać z mylnej interpretacji wymiarów i założenia, że ulotki mogą być ustawione w orientacji innej niż przewidziana, co nie jest praktyczne w rzeczywistej produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że impozycja uwzględnia nie tylko wymiary, ale także przestrzenie robocze, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Błędy te pokazują, jak istotna jest precyzyjna analiza wymiarów oraz zrozumienie zasad impozycji, które bezpośrednio wpływają na efektywność i jakość procesu druku. Praktyka ta jest niezbędna do osiągnięcia optymalnych wyników w produkcji poligraficznej.
Pytanie 20

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. analogowego aparatu fotograficznego
B. skanera
C. naświetlarki
D. drukarki elektrofotograficznej
Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.
Pytanie 21

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek
B. 32 składek
C. 16 składek
D. 20 składek
Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.
Pytanie 22

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. wzrośnie
B. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych
C. zostanie niezmieniony
D. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład
Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.
Pytanie 23

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. metoda drukowania
B. gramatura materiału drukarskiego
C. forma wykończenia
D. kolorystyka towaru
Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.
Pytanie 24

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. rastrowanie
B. wektoryzacja
C. impozycja
D. digitalizacja
Wielu ludzi myli rastrowanie z innymi procesami, jak impozycja czy wektoryzacja, co prowadzi do zamieszania. Impozycja to układanie różnych elementów graficznych na arkuszu przed drukiem, co jest mega ważne, ale nie ma związku z zamianą obrazu na piksele. Digitalizacja to coś innego, to zmiana analogowych obrazów na cyfrowe, ale to też nie chodzi o pełne przekształcenie w obraz pikselowy. Wektoryzacja to sposób na zamianę obrazów rastrowych w wektory, co nam pozwala na skalowanie bez utraty jakości, ale to nie to samo, co rastrowanie. Często ludzie mylą te różne formy reprezentacji obrazów i nie rozumieją, jak każda technika działa, co może prowadzić do problemów w pracy z grafiką i błędów przy jej produkcji.
Pytanie 25

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver
B. Bridge
C. Media Encoder
D. Flash
Adobe Flash to technologia służąca głównie do tworzenia animacji oraz interaktywnych aplikacji webowych. Choć ma swoje zastosowanie w projektowaniu i publikacji treści multimedialnych, nie ma funkcji katalogowania zdjęć. Flash opiera się na działaniach związanych z animacją, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania plikami. W branży projektowej coraz rzadziej się go wykorzystuje, a jego popularność spadła z uwagi na rozwój technologii HTML5, które oferują bardziej efektywne i mobilne rozwiązania. Media Encoder, z kolei, jest programem skoncentrowanym na konwersji i kodowaniu audio oraz wideo, a nie na zarządzaniu zdjęciami. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność, co prowadzi do nieporozumień na temat jego zastosowania. Dreamweaver to edytor HTML, który koncentruje się na tworzeniu stron internetowych, a nie na katalogowaniu zdjęć. Typowym błędem jest zakładanie, że programy do tworzenia treści mają również funkcjonalności związane z zarządzaniem plikami multimedialnymi. Aby skutecznie zarządzać multimediami, warto korzystać z dedykowanych narzędzi, takich jak Adobe Bridge, które są specjalnie zaprojektowane do efektywnego porządkowania i przetwarzania zdjęć.
Pytanie 26

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Corel Draw
B. Puzzle Flow
C. Adobe Photoshop
D. Adobe Illustrator
Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.
Pytanie 27

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 24 gr
B. 20 gr
C. 30 gr
D. 14 gr
Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.
Pytanie 28

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 106 x 210 mm
B. 206 x 216 mm
C. 106 x 216 mm
D. 206 x 210 mm
Poprawna odpowiedź to 206 x 216 mm, ponieważ przy obliczaniu formatu brutto ulotki musimy uwzględnić spady, które wynoszą 3 mm na każdej stronie. Ulotka ma format netto 100 x 210 mm, co oznacza, że po dodaniu spadów z obu stron szerokości oraz wysokości, obliczenia wyglądają następująco: szerokość brutto = 100 mm + 2 * 3 mm = 106 mm, długość brutto = 210 mm + 2 * 3 mm = 216 mm. Prawidłowy format, po złożeniu ulotki, będzie zatem wynosił 206 x 216 mm, ponieważ ulotka jest złożona na pół. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w druku, aby uniknąć nieestetycznych białych krawędzi po przycięciu. W branży poligraficznej przestrzeganie standardów spadów i rozmiarów netto jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projekcie graficznym, aby mieć pewność, że ważne elementy graficzne nie zostaną obcięte podczas obróbki.
Pytanie 29

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Acrobat Reader
B. Distiller
C. PDF Organizer
D. Adobe Bridge
Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.
Pytanie 30

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 800 sztuk
B. 500 sztuk
C. 600 sztuk
D. 700 sztuk
Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.
Pytanie 31

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 30 zł
B. 25 zł
C. 35 zł
D. 40 zł
Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.
Pytanie 32

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Wycinki
B. Pasery
C. Punktury
D. Spady
Pasery, zwane także liniami cięcia, są narzędziem stosowanym w procesie druku, jednak podczas impozycji do druku cyfrowego nie są one konieczne. Imposycja to proces układania elementów graficznych w taki sposób, aby po przecięciu arkuszy uzyskać właściwe strony w odpowiedniej kolejności. W druku cyfrowym, gdzie technologia pozwala na precyzyjne cięcie i drukowanie z wysoką dokładnością, nie ma potrzeby stosowania paserów. Przykładowo, w przypadku produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy plakaty, pasery mogą wprowadzać zbędne informacje, które nie są używane w finalnym produkcie. W standardach branżowych, takich jak PDF/X, zaleca się unikanie nadmiarowych elementów, które mogą zakłócać proces druku. Dlatego, wiedząc, że impozycja w druku cyfrowym nie wymaga paserów, można skupić się na innych kluczowych elementach, takich jak spady czy punktury, które mają istotne znaczenie dla jakości końcowego produktu.
Pytanie 33

Ile form wydruków trzeba przygotować do zrealizowania ulotki w formacie A4, w kolorze 2 + 2 na półformatowej maszynie arkuszowej przy użyciu technologii odwracania przez margines?

A. 4 formy
B. 8 form
C. 2 formy
D. 3 formy
Wybór niepoprawnej liczby form drukowych, jak np. 3, 4 lub 8, wynika z błędnego zrozumienia zastosowania technologii druku oraz właściwości maszyn arkuszowych. Przy założeniu druku ulotki formatu A4 w kolorystyce 2 + 2, z zastosowaniem technologii odwracania przez margines, istnieje potrzeba zrozumienia, że każda forma drukowa może obsługiwać cały arkusz, co w połączeniu z odwracaniem pozwala na wykorzystanie tego samego zestawu form do druku obu stron ulotki. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że każda strona wymaga oddzielnej formy, podczas gdy w rzeczywistości technologia druku pozwala na optymalizację produkcji, co przekłada się na niższe koszty i szybszą realizację. Inne odpowiedzi, które sugerują większą liczbę form, mogą wskazywać na niedostateczne zrozumienie procesu druku oraz zastosowanie nieefektywnych praktyk. W przemyśle drukarskim kluczowe jest, aby osoby zajmujące się przygotowaniem produkcji posiadały umiejętności analizy i optymalizacji, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów oraz poprawę jakości finalnych produktów.
Pytanie 34

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
B. profilu ICC oraz skali szarości
C. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
D. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że większość z nich błędnie identyfikuje kluczowe elementy zarządzania kolorami w produkcji poligraficznej. Moduł dopasowania kolorów oraz jasność kolorów nie są właściwymi pojęciami w kontekście zarządzania kolorami. W rzeczywistości, jasność i nasycenie są parametrami, które mogą być korygowane w ramach procesu edycji, jednak nie są one podstawą zarządzania kolorami. Z kolei skład kolorów RGB odnosi się do przestrzeni kolorów z zastosowaniem w monitorach, co w kontekście druku nie jest adekwatne, ponieważ druk oparty jest na przestrzeni barwnej CMYK. Ostatecznie, skala szarości również nie jest bezpośrednio związana z zarządzaniem kolorami w sensie ich reprodukcji w poligrafii, lecz stanowi bardziej ograniczony aspekt w kontekście monochromatycznych wydruków. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie roli profilu ICC oraz przestrzeni barwnej jako fundamentalnych elementów, które zapewniają spójność kolorów w różnych urządzeniach. Niezrozumienie tych podstawowych aspektów prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesem produkcyjnym i może skutkować dużymi różnicami w reprodukcji kolorów, co jest zjawiskiem niepożądanym w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać kolorami, istotne jest posługiwanie się odpowiednimi standardami oraz dobrą praktyką, a nie jedynie wybieranie poszczególnych parametrów, które nie oddają całości systemu zarządzania kolorami.
Pytanie 35

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię
B. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy
C. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy
D. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę
Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.
Pytanie 36

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. RIP
B. CtP
C. CtF
D. OCR
Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."
Pytanie 37

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. usunięcie kursywy
B. dodatkową interlinię
C. eliminację spacjowania
D. rozspacjowanie
Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 38

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. rasteryzacja
B. impozycja
C. pozycjonowanie
D. pasowanie
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.
Pytanie 39

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. impozycja
B. dublowanie
C. skalowanie
D. pozycjonowanie
Pozycjonowanie, skalowanie oraz dublowanie to terminy, które nie odpowiadają rzeczywistej definicji procesu rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pozycjonowanie odnosi się do ustalania dokładnej lokalizacji elementów graficznych na stronie, co jest tylko jednym z aspektów projektowania, ale nie obejmuje całego procesu impozycji. Każdy projektant musi zrozumieć, że pozycjonowanie samo w sobie nie zapewnia optymalizacji układu stron w kontekście druku. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, co również nie jest równoważne impozycji. Proces ten może wpływać na jakość i czytelność druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków na arkuszu. Dublowanie z kolei odnosi się do powielania elementów, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów i problemów z organizacją zawartości. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, aby unikać typowych błędów, które mogą wynikać z mylenia funkcji i celów tych procesów, co ostatecznie prowadzi do nieefektywnego druku i marnotrawstwa materiałów.
Pytanie 40

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
B. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej
C. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów
D. kalibrację barw monitorów grafików w sieci
Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na ich merytoryczne podstawy. Kalibracja kolorystyczna monitorów grafików, mimo że istotna w procesie przygotowania materiałów do druku, nie jest bezpośrednio związana z systemem CIP 3, który koncentruje się na przepływie danych między naświetlarką a maszyną drukarską. Kalibracja monitorów ma na celu zapewnienie zgodności kolorów w projektach graficznych, co jest ważne, ale nie jest funkcjonalnością CIP 3. Komputerowe przygotowanie publikacji do druku, także istotne, dotyczy procesów przedprodukcyjnych, które są oddzielne od przepływu informacji w systemie CIP 3. Natomiast zarządzanie przepływem treści stron internetowych klientów to zupełnie inny obszar, związany z marketingiem i publikacją treści online, nie mający związku z procesami druku. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wskazania tych nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie procesów pre- i postdruku. Zrozumienie, że CIP 3 odpowiada głównie za automatyzację i integrację w fazie druku, a nie w przygotowaniach czy w obszarze digital marketingu, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego zastosowania.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej