Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:26
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:53

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sy

B. Sx

C. Sv

D. Ty

Wybór odpowiedzi innej niż "Sy" może wynikać z nieporozumień dotyczących anatomii kręgosłupa i lokalizacji punktów pomiarowych. Odpowiedzi "Sv", "Ty" i "Sx" nie odnoszą się do standardowo uznawanych punktów pomiarowych na siódmym kręgu szyjnym, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących diagnostyki i terapii. Sv, jako oznaczenie, zazwyczaj odnosi się do innego obszaru ciała lub kręgu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Ponadto, Ty oraz Sx również nie są związane z C7; nie są one uznawane w kontekście medycznym za punkty lokalizacyjne związane z odcinkiem szyjnym. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach często wynikają z braku znajomości odpowiedniej terminologii anatomicznej lub z niewłaściwego skojarzenia punktów pomiarowych z konkretnymi odcinkami kręgosłupa. Użytkownicy mogą mylić lokalizację punktów pomiarowych z innymi oznaczeniami stosowanymi w różnych kontekstach medycznych, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie poprawnej lokalizacji punktu Sy jako kluczowego w diagnostyce i terapiach związanych z szyją jest niezbędne, aby uniknąć tych pomyłek oraz aby skutecznie podejść do terapii pacjentów z problemami w obrębie szyi.

Pytanie 2

Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny

A. wełnianej

B. jedwabnej

C. wiskozowej

D. poliestrowej

Wykończenie apreturą przeciwgniotliwą nie jest właściwe dla tkanin wełnianych, poliestrowych ani jedwabnych. W przypadku tkanin wełnianych, natura materiału sprawia, że posiada on naturalne właściwości sprężystości i zdolności do regeneracji kształtu. Wełna jest materiałem, który w większości przypadków dobrze adaptuje się do różnych warunków i nie wymaga dodatkowych zabiegów przeciwgniotliwych. Zastosowanie apretury w tej tkaninie mogłoby prowadzić do utraty jej unikalnych właściwości oraz obniżenia przepuszczalności powietrza. Tkaniny poliestrowe, z kolei, charakteryzują się wysoką odpornością na gniecenie i nie wymagają dodatkowych apretur, a ich możliwości obróbcze są dostosowane do łatwego użytkowania. Co więcej, wykończenie poliestrowych tkanin może być szkodliwe, ponieważ może prowadzić do zmniejszenia ich elastyczności i funkcji, takich jak odprowadzanie wilgoci. Jedwab również nie jest odpowiednią tkaniną do stosowania apretury przeciwgniotliwej, ponieważ ten luksusowy materiał zyskuje na kontroli gniecenia dzięki naturalnym właściwościom splotu. W przypadku jedwabiu, stosowanie dodatkowych substancji chemicznych może doprowadzić do pogorszenia delikatności tkaniny oraz jej łatwości w uszkodzeniach. Dlatego wybór odpowiedniej tkaniny do apretury przeciwgniotliwej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości materiałów oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 3

Jakie urządzenie wykorzystuje się do ostatecznego prasowania żakietów?

A. Generator pary

B. Manekin do prasowania

C. Prasa formująca

D. Zestaw prasowalniczy

Agregat prasowalniczy, wytwornica pary oraz prasa formująca to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania w procesie prasowania, ale nie są najbardziej odpowiednie do końcowego prasowania żakietu. Często mylone są z manekinem prasowalniczym, co prowadzi do nieporozumień. Agregat prasowalniczy jest zazwyczaj używany w procesach przemysłowych do efektywnego wytwarzania pary i zapewnienia jej odpowiedniego ciśnienia, co jest przydatne w różnych etapach produkcji odzieży, ale nie zastępuje manekina, który formuje i wygładza tkaninę. Wytwornica pary dostarcza parę wodną, co jest potrzebne podczas prasowania, lecz nie umożliwia uzyskania pożądanej formy odzieży, jak robi to manekin. Prasa formująca, z kolei, może być używana do formowania większych elementów odzieży, lecz nie jest w stanie zastąpić precyzyjnego i dokładnego procesu, który zapewnia manekin. Na etapie końcowym, kiedy żakiet jest już uszyty, kluczowe jest użycie narzędzia, które nie tylko zastosuje parę, ale także uformuje tkaninę w odpowiedni sposób, co jest kluczowe dla jej estetyki i jakości. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do uszkodzeń tkanin oraz obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 4

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. ZWo, obt, ot

B. ZKo, ot, obt

C. TKo, ou, obt

D. ZTv, obt, opx

Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.

Pytanie 5

Podaj właściwą sekwencję działań związanych z przygotowaniem wykrojów odzieżowych?

A. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, krojenie, obrysowywanie konturów

B. Układanie szablonów na materiale, znakowanie, krojenie, wygładzanie wykrojów

C. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie

D. Układanie szablonów na materiale, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie, wygładzanie wykrojów

Analizując zaproponowane odpowiedzi, można zauważyć szereg nieprawidłowości w ich kolejności i metodzie przygotowania wykrojów odzieżowych. Wiele osób może pomylić się, myśląc, że najpierw należy ułożyć szablony na tkaninie, zanim przejdzie się do zdekatyzowania. Takie podejście jest niepoprawne, ponieważ zdekatyzowanie tkaniny jest kluczowe dla uzyskania stabilnych wymiarów materiału. Pominięcie tego kroku może prowadzić do nieprzewidzianych skurczów tkaniny po pierwszym praniu, co może skutkować niezadowoleniem klientów. Kolejny błąd polega na tym, że wielu może sądzić, że dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia można wykonać przed krojeniem. W rzeczywistości, naddatki te powinny być dodawane w momencie, gdy tkanina jest już odpowiednio ułożona i oznaczona. To pozwala na dokładniejsze cięcia, które są zgodne z zamierzonymi wymiarami końcowego produktu. Takie nieścisłości mogą prowadzić do zwiększonej ilości odpadów i wyższych kosztów produkcji. W kontekście standardów branżowych, organizacje takie jak ASTM International podkreślają znaczenie precyzyjnego przygotowania i kolejności czynności, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji odzieżowej. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy etap przygotowania wykrojów odzieżowych ma swoją niezastąpioną rolę i powinien być realizowany w ściśle określonej kolejności.

Pytanie 6

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niepoprawnie nawleczona nić górna

B. uszkodzone ostrze igły

C. przestawiony chwytacz

D. niewystarczająca siła docisku stopki

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 7

Jaki materiał tekstylny powinno się użyć do wykonania lekkiej i przewiewnej damskiej bluzki?

A. Kreton

B. Popelinę

C. Batyst

D. Satynę

Popelinę, kreton i satynę to materiały, które choć używane w odzieży, nie są najlepszym wyborem do szycia lekkiej bluzki damskiej na ciepłe dni. Popelina, z powodu swojego gęstego splotu, jest bardziej wytrzymała, ale przez to mniej przewiewna i elastyczna. Zastosowanie popeliny w bluzkach może prowadzić do poczucia dyskomfortu w wyższych temperaturach, a jej większa waga sprawia, że nie jest idealna na letnie odzież. Kreton, z drugiej strony, jest tkaniną bawełnianą, która, chociaż lekka, często ma stany sztywne i mniej oddychające, co wpływa negatywnie na komfort noszenia. Satyna, będąca tkaniną o jedwabnym wykończeniu, również nie jest zalecana do uszycia bluzek letnich, ze względu na swoje właściwości – jest znacznie cięższa i bardziej śliska, co nie sprzyja komfortowi w cieplejsze dni. Typowe błędy myślowe polegają na przyjmowaniu, że każdy lekki materiał będzie odpowiedni do letniej odzieży. Ważne jest, aby wybierać tkaniny, które jednocześnie zapewniają przewiewność i wygodę, a batyst plasuje się w tej kategorii jako najbardziej odpowiedni wybór.

Pytanie 8

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. puch sztuczny

B. watolina

C. polar

D. wypełnienie organiczne

Puch syntetyczny, wypełnienie naturalne oraz polar to materiały, które mogą budzić pewne wątpliwości w kontekście ich zastosowania jako wkład termoizolacyjny do płaszcza z tkaniny wełnianej. Puch syntetyczny, choć popularny w produkcji odzieży, nie zawsze zapewnia taką samą efektywność termoizolacyjną jak watolina. Oferuje on mniejsze właściwości oddychające, co może prowadzić do przegrzewania się użytkownika w czasie intensywnej aktywności. Wypełnienia naturalne, takie jak puch gęsi czy kaczy, mogą być doskonałe w izolacji, ale często mają wyższe wymagania pielęgnacyjne oraz są mniej odporne na działanie wilgoci, co w warunkach zimowych może być problematyczne. Z kolei polar, chociaż jest materiałem ciepłym i lekkim, w zastosowaniach odzieżowych często pełni rolę odzieży wierzchniej, a nie izolacyjnej warstwy wewnętrznej. Może nie zapewniać odpowiedniej izolacji, zwłaszcza przy niskich temperaturach, co czyni go mniej skutecznym rozwiązaniem na zimowe płaszcze. Powinno się więc unikać mylenia różnych materiałów i ich właściwości izolacyjnych, ponieważ nieodpowiedni dobór wkładu może znacząco wpłynąć na komfort i funkcjonalność odzieży zimowej.

Pytanie 9

Obliczając zużycie materiału na żakiet damski, należy wziąć pod uwagę długość żakietu oraz wymiary ciała oznaczone symbolami

A. opx, obt, RvNv

B. obt, ot, opx

C. RvRv, or, obt

D. RvNv, obt, os

Odpowiedzi, które podałeś, jak 'RvRv, or, obt' czy 'RvNv, obt, os', nie są poprawne. To dlatego, że nie mają wszystkich niezbędnych wymiarów, które są kluczowe, żeby dobrze obliczyć zużycie materiału. Na przykład, 'RvRv' i 'os' - pierwszy symbol 'Rv' w ogóle nie pasuje tutaj. To nie jest standardowy wymiar i może wprowadzić w błąd przy projektowaniu. Brak 'opx' w tych odpowiedziach też jest problemem, bo to znaczy, że nie wiesz, ile materiału będzie potrzebne, a to może skutkować złym dopasowaniem. 'obt' jest ważne, ale samo w sobie to za mało, żeby całość była w porządku. Kiedy źle interpretuje się wymiary ciała, finalny produkt może nie spełniać oczekiwań klientów, a to może poważnie zaszkodzić marce. W branży odzieżowej liczy się dokładność, więc warto przywiązywać do tego dużą wagę.

Pytanie 10

Aby sporządzić siatkę konstrukcyjną damskiego żakietu, konieczny jest pomiar krawiecki SySvXp, który określa łuk

A. szerokości przodu przez piersi

B. długości przodu do piersi

C. szerokości tyłu na wysokości piersi

D. długości przodu przez piersi

Odpowiedzi, które koncentrują się na szerokości lub długości przodu przez piersi, nie uwzględniają kluczowej różnicy pomiędzy tymi miarami a długością przodu do piersi. Szerokość przodu przez piersi odnosi się do pomiaru, który określa, jak szeroki jest żakiet w najszerszym miejscu, co jest istotne dla ogólnego komfortu, ale nie określa, jak długość przodu jest dostosowana do linii piersi. Długość przodu przez piersi koncentruje się na długości, ale nie precyzuje, do jakiego punktu jest to mierzone, co może prowadzić do błędnych założeń na temat proporcji. Zrozumienie, który pomiar jest właściwy, jest kluczowe, ponieważ przeciętnie nieodpowiednie dopasowanie w tej okolicy może skutkować zarówno estetycznymi, jak i funkcjonalnymi problemami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych pomiarów, często wynikają z niepełnego zrozumienia anatomii ciała oraz zasad konstrukcji odzieży. Ważne jest, aby każdy konstruktor mody zdawał sobie sprawę z różnicy między długością a szerokością w kontekście pomiarów krawieckich, aby uniknąć niepotrzebnych poprawek i zapewnić wysoką jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej, przestrzeganie dokładnych pomiarów zgodnych ze standardami jest kluczowe dla zbudowania zaufania klientów i utrzymania wysokiej jakości marki. W związku z tym, każda niezgodność w pomiarach może prowadzić do niezadowolenia z produktu, co jest niezwykle istotne w kontekście konkurencyjnego rynku odzieżowego.

Pytanie 11

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. bocznej talii

B. środkowej talii

C. przedniej talii

D. tylnej talii

Odpowiedź 'bocznego talii' jest rzeczywiście trafna. Wysokość talii ZTv, to taki pomiar, który bierze się od podstawy talii aż do bocznego punktu. To jest ważne przy projektowaniu ubrań, bo im lepsze dopasowanie, tym lepiej to wszystko wygląda i komfort jest na najwyższym poziomie. Jak się np. szyje coś sportowego, to dokładne pomiary są kluczowe, bo w końcu chodzi o to, żeby było wygodnie i żeby ubrania nie krępowały ruchów. Tak więc, znajomość wysokości talii ZTv to naprawdę istotna sprawa dla każdego, kto zajmuje się modą.

Pytanie 12

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano 0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb 0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb 1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt. Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł. Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 145,00 zł

B. 165,00 zł

C. 150,00 zł

D. 140,00 zł

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z kilku pomyłek w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jak oblicza się koszty bezpośrednie w procesie produkcji odzieży. Koszt spódnicy składa się z różnych elementów, które należy uwzględnić, aby uzyskać dokładną wartość. Na przykład, jeśli ktoś pomylił ceny materiałów, może dojść do błędnych wniosków, co do całkowitych kosztów. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy element materiału, jaki wykorzystujemy, ma swoją cenę za jednostkę metra lub sztukę. Również, jeśli ktoś zignoruje koszty robocizny, to może znacznie zaniżyć całkowity koszt usługi. W branży odzieżowej, gdzie precyzyjne kalkulacje finansowe wpływają na konkurencyjność, ważne jest, aby mieć jasność co do wszystkich kosztów, jakie ponosimy przy realizacji zlecenia. Przykładowo, zaniżenie kosztów materiałów lub robocizny może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie są oparte na rzeczywistych danych, co w dalszej perspektywie może skutkować problemami finansowymi dla przedsiębiorstwa. Właściwa kalkulacja kosztów jest niezbędna do efektywnego zarządzania finansami i zapewnienia opłacalności działalności.

Pytanie 13

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

B. wyłącznie działaniu pary

C. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

D. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 14

W usługowym zakładzie konfekcyjnym do łączenia elementów odzieżowych wykonanych z dzianiny można wykorzystać maszynę stębnową?

A. łańcuszkową

B. czółenkową

C. zygzaczną

D. wieloczynnościową

Wykorzystanie maszyny czółenkowej do łączenia dzianin nie jest odpowiednie, ponieważ te maszyny są przystosowane do szycia tkanin w sposób, który nie zapewnia wymaganej elastyczności. Maszyny czółenkowe, jak np. klasyczne maszyny do szycia, tworzą szwy z wykorzystaniem jednego czółenka i nie pozwalają na uzyskanie potrzebnej wszechstronności w przypadku materiałów rozciągliwych. W przypadku dzianiny, szwy stworzone przy pomocy maszyny czółenkowej mogą łatwo pękać, co jest nieakceptowalne w odzieży, która ma być noszona na co dzień czy w aktywnościach sportowych. Maszyny zygzakowe również nie są najlepszym rozwiązaniem. Choć oferują większą elastyczność niż maszyny czółenkowe, ich zastosowanie w produkcji odzieży z dzianiny może prowadzić do nierówności w szwach i zmniejszenia estetyki końcowego produktu. Z kolei maszyny wieloczynnościowe, mimo że wszechstronne, nie są zawsze optymalnym wyborem do dzianin, ponieważ mogą nie zapewnić odpowiedniego dopasowania szwu do specyfiki materiału. Wybór niewłaściwej maszyny może prowadzić do typowych błędów, takich jak słaba jakość szwów, co wpływa na funkcjonalność i trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest odpowiednie dopasowanie maszyny do rodzaju materiału.

Pytanie 15

Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?

A. Na sucho z prawej strony

B. Na sucho z lewej strony

C. Na mokro po zwilżeniu materiału

D. Na mokro przy użyciu zaparzaczki

Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.

Pytanie 16

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. mankietów

B. lamówek

C. frędzli

D. falban

Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.

Pytanie 17

Którą z poniższych tkanin wybierzesz do uszycia bielizny dla niemowląt, np. kaftanika?

A. Batyst

B. Drelich

C. Taftę

D. Flausz

Wybór niewłaściwej tkaniny do produkcji bielizny niemowlęcej może prowadzić do poważnych problemów związanych z komfortem i zdrowiem dziecka. Tafta, będąca sztywnym i błyszczącym materiałem, jest zazwyczaj stosowana w produkcji odzieży wieczorowej i dekoracyjnej, a jej zastosowanie w bieliźnie niemowlęcej jest nieodpowiednie z kilku powodów. Przede wszystkim, tafta jest mniej przewiewna, co może prowadzić do zwiększonej potliwości oraz dyskomfortu u dziecka. Dodatkowo, jej sztywność może powodować otarcia, co w przypadku niemowląt jest szczególnie niepożądane. Drelich, jako tkanina o dużej wytrzymałości, jest często wykorzystywany w odzieży roboczej, jednak jego grubość sprawia, że nie nadaje się do produkcji bielizny dziecięcej, gdzie kluczowa jest miękkość i delikatność materiału. Na koniec, flausz, mimo że jest ciepły i przyjemny w dotyku, zazwyczaj jest wykorzystywany w odzieży wierzchniej i nie jest odpowiedni do bielizny, ze względu na właściwości izolacyjne, które mogą powodować przegrzewanie się niemowlęcia. Wybierając tkaniny do odzieży niemowlęcej, należy kierować się zasadą, że powinny być one przede wszystkim lekkie, przewiewne i hipoalergiczne, aby zapewniać maksymalny komfort i bezpieczeństwo dla dziecka.

Pytanie 18

Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty

A. robocizny oraz działań administracyjnych

B. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym

C. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny

D. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich

Wybór odpowiedzi o kosztach materiałów i robocizny jest na pewno trafiony. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można przypisać do produkcji konkretnej usługi. W przypadku usług krawieckich chodzi nie tylko o materiał, ale również o wynagrodzenie dla pracowników, którzy wykonują te usługi. Z mojego doświadczenia wynika, że przy tworzeniu kosztorysu krawieckiego warto dobrze oszacować, ile materiałów użyjemy, a także na ile godzin pracy musimy się przygotować. Na przykład, szyjąc sukienkę, trzeba uwzględnić nie tylko koszt tkaniny, ale też zapłatę dla krawcowej. To wszystko składa się na całkowity koszt usługi. Dobrze jest monitorować te wydatki, bo to pomaga utrzymać firmę na rynku i być konkurencyjnym.

Pytanie 19

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. stębnówkę

B. fastrygówkę

C. renderówkę

D. pikówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 20

Obwód klatki piersiowej przez piersi oznaczany jest symbolem

A. XlXl

B. opx

C. obt

D. XcXc

Odpowiedź 'opx' jest poprawna, ponieważ jest to właściwy symbol stosowany w medycynie i anatomii do oznaczania obwodu klatki piersiowej przez piersi. Przykładowo, w praktyce klinicznej obwód klatki piersiowej mierzy się w celu oceny stanu zdrowia pacjentów oraz monitorowania postępów w leczeniu chorób płuc i serca. Zrozumienie tego pomiaru jest kluczowe dla diagnostyki, ponieważ zmiany w obwodzie klatki mogą wskazywać na różne patologie, takie jak rozedma płuc czy nieprawidłowości w budowie klatki piersiowej. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO, obwód klatki piersiowej jest jednym z elementów oceny ogólnego stanu zdrowia pacjenta i może wpływać na decyzje terapeutyczne. Warto pamiętać, że precyzyjny pomiar tego obwodu jest niezbędny w kontekście różnorodnych badań naukowych oraz podczas prowadzenia dokumentacji medycznej. W związku z tym, posługiwanie się właściwym symbolicznie oznaczeniem jest kluczowe dla komunikacji w środowisku medycznym.

Pytanie 21

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. wykreślnego kąta prostego

B. form przodu i tyłu

C. formy przodu

D. formy tyłu

Wiele osób może pomyśleć, że kołnierz leżący be-be można modelować na podstawie wykreślnego kąta prostego, co może prowadzić do błędnych wyobrażeń o jego konstrukcji. W rzeczywistości, ten kąt prosty nie uwzględnia złożoności kształtów ludzkiego ciała i wymagań ergonomicznych. Ponadto, modelowanie kołnierza tylko na podstawie formy przodu lub tyłu może prowadzić do braku harmonii w sylwetce oraz ograniczenia swobody ruchów. Na przykład, formy przodu często mają inny kształt niż forma tyłu, co oznacza, że tylko jeden z tych elementów nie może dostarczyć pełnego obrazowania wymagań konstrukcyjnych. Typowym błędem jest również pomijanie wpływu materiału na sposób, w jaki kołnierz się układa; różne tkaniny mają różne właściwości, które wpływają na ostateczny kształt kołnierza. Niedostosowanie się do tych zasad prowadzi często do niewłaściwego dopasowania kołnierza, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na komfort użytkownika. W rezultacie kluczowym aspektem projektowania kołnierzy jest ich odpowiednie modelowanie w oparciu o kompleksowe zrozumienie zarówno formy przodu, jak i tyłu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 22

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. przeciwwiatrową

B. niemnącą

C. wodoodporną

D. antyelektrostatyczną

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 23

Aby wykonać konstrukcję klasycznych spodni damskich, należy z sylwetki odczytać miary krawieckie oznaczone symbolami: ZWo, ZTv oraz

A. ZUo, ZKo, ot, obt

B. ZUo, PcPl, obt, ou

C. ZKo, XcXc, ot, os

D. ZKo, or, opx, obt

Odpowiedzi zawierające pomiary takie jak ZUo, PcPl, obt, ou oraz ZKo, or, opx, obt, ZKo, XcXc, ot, os, są błędne z kilku powodów. W pierwszym przypadku, obecność PcPl i ou jest problematyczna, ponieważ pomiary te nie są uznawane za standardowe w kontekście konstrukcji klasycznych spodni damskich. Z kolei ZKo w połączeniu z or i opx w drugiej propozycji również nie odnosi się do kluczowych wymiarów, istotnych dla uzyskania odpowiedniej formy spodni. Warto zauważyć, że ZKo, oznaczający obwód bioder, jest użyteczny, ale bez podania innych kluczowych pomiarów, takich jak obwód w talii i długość nogawki, nie można stworzyć pełnej formy. W odpowiedzi, która zawiera ZKo, XcXc, ot, os, również brak jest niezbędnych wymiarów, co uniemożliwia prawidłowe odwzorowanie sylwetki. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na pojedynczych pomiarach, bez uwzględnienia całościowego obrazu sylwetki, co prowadzi do nieprecyzyjnych konstrukcji. W kontekście branżowym, kluczowe jest stosowanie sprawdzonych tabel pomiarowych oraz technik krawieckich, które mają na celu dokładne odwzorowanie i dopasowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klientek. Ostatecznie, znajomość i umiejętność stosowania odpowiednich pomiarów jest niezbędna do skutecznego projektowania i szycia odzieży.

Pytanie 24

Jakiego typu podszewkę powinno się użyć do wykończenia wnętrza przednich części nogawek spodni, aby ochronić je przed wypychaniem?

A. Rękawówkę

B. Kieszeniówkę

C. Ubraniówkę

D. Kolanówkę

Wybór podszewki do wykończenia wewnętrznej strony przednich części nogawek spodni wymaga zrozumienia, jakie właściwości powinny posiadać różne rodzaje podszewki. Ubraniówka, będąca typowym materiałem na podszewki, jest stosunkowo cienka i mało odporna na ścieranie, przez co nie jest odpowiednia do miejsc narażonych na intensywne użytkowanie. Jej głównym przeznaczeniem jest zapewnienie komfortu noszenia oraz estetyki, jednak w przypadku spodni, które narażone są na kontakt z podłożem i różnymi powierzchniami, ubraniowa podszewka może szybko ulec uszkodzeniu. Kieszeniówka jest z kolei materiałem stosowanym głównie do wykończenia kieszeni, a nie do zabezpieczania nogawek. Jej właściwości nie są dostosowane do pełnienia funkcji ochronnej w miejscach narażonych na przetarcia. Rękawówka, zwykle używana w kontekście rękawów odzieży, także nie spełnia wymogów dla nogawek spodni, ponieważ jej struktura i przeznaczenie są inne. Wybierając odpowiedni rodzaj podszewki, kluczowe jest uwzględnienie specyfiki miejsca użytkowania oraz wymaganej trwałości materiału. Często błędne wybory wynikają z niewłaściwego zrozumienia funkcji i właściwości poszczególnych tkanin, co prowadzi do ich stosowania w nieodpowiednich aplikacjach, co finalnie może skutkować obniżeniem jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 25

Jakie urządzenia stosowane do obróbki parowo-cieplnej są najczęściej wykorzystywane w zakładzie świadczącym usługi miarowe?

A. Prasy uniwersalne

B. Prasy specjalne

C. Żelazka elektryczno-parowe

D. Żelazka elektryczne

Żelazka elektryczno-parowe są kluczowymi urządzeniami w procesie obróbki parowo-cieplnej, szczególnie w zakładach produkcji usługowo-miarowej. Ich konstrukcja umożliwia równoczesne wykorzystanie ciepła i pary wodnej, co znacząco zwiększa efektywność prasowania oraz poprawia jakość wykończenia materiałów. Dzięki zastosowaniu żelazek elektryczno-parowych możliwe jest uzyskanie gładkich, pozbawionych zagnieceń powierzchni tkanin, co jest niezbędne w usługach krawieckich i pralniczych. W praktyce, żelazka te są wykorzystywane do obróbki różnych rodzajów tkanin, od delikatnych jedwabi po grube materiały jak wełna, co czyni je niezwykle uniwersalnymi. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie doskonałej jakości wykończenia produktów, co w dużej mierze można osiągnąć dzięki efektywnemu użyciu żelazek elektryczno-parowych.

Pytanie 26

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Usztywniającą

B. Brudnospieralną

C. Przeciwgniotliwą

D. Przeciwkurczliwą

Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 27

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. SySvXpTp

B. RvNv

C. PcPl

D. RvRv

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 28

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. zdobień i detali

B. charakterystyki materiału

C. szkicu bluzki

D. modelu, fasonu bluzki

Przeniesienie zaszewki piersiowej w bluzce to ważna decyzja, bo to, jak bluzka będzie wyglądać i leżeć, zależy od fasonu. Na przykład, jeśli bluzka jest luźniejsza, to zaszewka może być gdzie indziej niż w bluzce dopasowanej, która ma za zadanie lepiej podkreślić biust. Zaszewka nie tylko sprawia, że materiał lepiej się układa, ale też wpływa na to, jak komfortowo coś się nosi. Moim zdaniem, dobrze dobrana zaszewka to klucz do ładnego kroju, który będzie fajnie wyglądać w różnych sytuacjach. Dlatego warto mieć na uwadze, że jak zmienia się model bluzki, to czasem trzeba też przesunąć zaszewkę, żeby wszystko wyglądało w porządku.

Pytanie 29

Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?

A. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx

B. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx

C. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx

D. XIXI+ XcXc = opx

Odpowiedź 'XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla złożony system obliczania wymiaru obwodu klatki piersiowej, który uwzględnia istotne czynniki anatomiczne oraz biomechaniczne. Wymiar klatki piersiowej jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży, zwłaszcza w kontekście odzieży sportowej oraz medycznej. Zapis ten opiera się na standardach branżowych, które uwzględniają różne parametry, takie jak rozmiar ciała, typ sylwetki oraz elastyczność materiałów. Przykładowo, przy projektowaniu odzieży dla osób aktywnych fizycznie, należy zapewnić optymalną swobodę ruchów i komfort, co wymaga precyzyjnych pomiarów. Warto również zauważyć, że odpowiedni wymiar klatki piersiowej wpływa na parametry takie jak wentylacja oraz termoregulacja, co jest kluczowe w kontekście odzieży funkcjonalnej. W związku z tym, znajomość i umiejętność prawidłowego obliczania tych wymiarów jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie mody oraz krawiectwa.

Pytanie 30

Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest

A. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza

B. nieodpowiedni dobór nici

C. niewłaściwe ustawienie chwytacza

D. uszkodzone ostrze igły

Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.

Pytanie 31

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie

B. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne

C. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia

D. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne

Higroskopijność, przepuszczalność powietrza oraz właściwości cieplne to kluczowe czynniki wpływające na użytkowość tkanin. Higroskopijność odnosi się do zdolności tkanin do absorbowania wilgoci z otoczenia, co jest istotne w kontekście komfortu. Na przykład, materiały takie jak bawełna charakteryzują się wysoką higroskopijnością, co sprawia, że są one idealne na odzież letnią, gdyż skutecznie odprowadzają pot. Przepuszczalność powietrza to kolejny istotny aspekt, który wpływa na cyrkulację powietrza w tkaninie, co jest kluczowe w zastosowaniach sportowych i codziennych, gdzie komfort termiczny jest priorytetem. Właściwości cieplne, takie jak izolacyjność czy przewodnictwo cieplne, również mają bezpośredni wpływ na zastosowanie tkanin w odzieży wierzchniej. Na przykład, wełna jest ceniona za swoje właściwości izolacyjne, co czyni ją idealnym materiałem na odzież zimową. Standardy takie jak ISO 13934-1 dotyczące wytrzymałości tkanin i odpowiednie testy pozwalają na określenie tych cech, a ich zrozumienie jest kluczowe w procesie projektowania i wyboru odpowiednich materiałów do produkcji odzieży.

Pytanie 32

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne

B. dodatki na szwy i podwinięcia

C. punkty konstrukcyjne i montażowe

D. linie pomocnicze oraz konturowe

Odpowiedzi, które odnoszą się do linii pomocniczych, dodatków konstrukcyjnych czy punktów montażowych, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na pytanie dotyczące różnicy między szablonem a formą. Linie pomocnicze i konturowe są zazwyczaj wykorzystywane w fazie projektowania, aby ułatwić rysowanie i cięcie materiału, ale nie mają one bezpośredniego związku z dodatkami niezbędnymi do wykończenia szycia. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż koncentrując się na etapie projektowania, zapominamy o kluczowym aspekcie, jakim jest finalizacja produktu. Podobnie, dodatki konstrukcyjne i technologiczne są istotne w kontekście budowy odzieży, jednak nie dotyczą one wykończenia krawędzi szwów i podwinięć, co jest kluczowe dla szablonu. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów może prowadzić do problemów w produkcji, takich jak niedopasowanie tkanin, co w efekcie obniża jakość gotowego produktu. Brak uwzględnienia dodatków na szwy skutkuje również obniżeniem trwałości odzieży, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi i może prowadzić do dużych kosztów w przypadku reklamacji i zwrotów. W rezultacie, istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży nie tylko projektować, ale również zrozumieć praktyczne aspekty dotyczące konstrukcji i wykończenia wyrobów.

Pytanie 33

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

B. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

C. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

D. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.

Pytanie 34

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla pokazanej na rysunku tkaniny wełnianej z pokryciem włókiennym, zaplanowanej do uszycia 200 sztuk płaszczy jesiennych?

A. Symetryczny jednokierunkowy

B. Asymetryczny jednokierunkowy

C. Asymetryczny dwukierunkowy

D. Symetryczny dwukierunkowy

Wybór innych układów niż asymetryczny jednokierunkowy do szycia płaszczy jesiennych z tkaniny wełnianej z okrywą włókienną może prowadzić do istotnych problemów w procesie produkcji. Układ symetryczny dwukierunkowy sugeruje, że tkanina jest równomiernie rozłożona w dwóch kierunkach, co w przypadku owłosienia wełny może nie być korzystne, ponieważ nie uwzględnia naturalnych właściwości strukturalnych tkaniny, które mogą prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Podobnie, symetryczny jednokierunkowy układ, mimo że wydaje się prostszy, może nie wykorzystać pełni potencjału włókien, co w rezultacie obniża komfort noszenia i estetykę. Asymetryczny dwukierunkowy również nie jest optymalnym wyborem, ponieważ złożoność takiego układu może zwiększać straty materiałowe oraz wydłużać czas produkcji, a także wprowadza ryzyko niewłaściwego ułożenia włókien, co zmniejsza trwałość i elastyczność gotowych wyrobów. W kontekście szycia większej liczby sztuk, takiej jak 200 płaszczy, kluczowe jest zrozumienie, że układ tkaniny powinien być zoptymalizowany pod kątem zarówno estetyki, jak i wydajności produkcji, co lepiej osiąga się poprzez zastosowanie układu asymetrycznego jednokierunkowego.

Pytanie 35

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

B. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

C. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

D. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 36

Szerokość przodu w połowie wylicza się na podstawie

A. łuku długości przodu do obszaru piersi

B. obwodu klatki piersiowej

C. łuku szerokości przodu w obrębie piersi

D. wzrostu oraz obwodu klatki piersiowej

Zastosowanie łuku szerokości przodu przez piersi lub łuku długości przodu do piersi jest nieprawidłowe, ponieważ opiera się na innych wymiarach, które nie oddają rzeczywistej szerokości górnej części ciała. Łuk szerokości przodu przez piersi mógłby być mylnie interpretowany jako miara szerokości górnej części klatki piersiowej, ale nie uwzględnia on pełnego obwodu, co jest kluczowe dla precyzyjnych pomiarów. Z kolei łuk długości przodu do piersi, chociaż może dostarczać informacji o długości od ramienia do dolnej części klatki piersiowej, nie ma związku z jej szerokością. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ koncentrują się na pojedynczych wymiarach, zamiast na całościowym obrazie sylwetki. Błąd myślowy polega na założeniu, że pojedyncze pomiary są wystarczające do określenia właściwego dopasowania odzieży, co jest sprzeczne z praktykami projektowania odzieży, które wymagają holistycznego podejścia do wymiarów ciała. Warto pamiętać, że obwód klatki piersiowej jest najbardziej reprezentatywnym wymiarem, który zapewnia właściwe dopasowanie i komfort noszenia, podczas gdy inne pomiary mogą jedynie wprowadzać w błąd lub tworzyć nieodpowiednie proporcje.

Pytanie 37

Obliczając ilość tkaniny frotte o szerokości 1,4 m, potrzebnej na płaszcz kąpielowy z kapturem, dla osoby o obwodzie klatki piersiowej 100 cm, należy uwzględnić długość płaszcza oraz

A. wzrost osoby oraz obwód bioder

B. długość kaptura oraz obwód bioder

C. długość kaptura oraz długość rękawa

D. wzrost osoby oraz długość rękawa

Analizując odpowiedzi, które nie uwzględniają długości kaptura i długości rękawa, zauważamy, że koncentrują się one na innych aspektach, które są mniej istotne dla właściwego dopasowania płaszcza kąpielowego. Wzrost klienta jest istotny, ale głównie w kontekście ogólnej długości odzieży, a nie szczegółowych wymiarów konkretnego elementu, jakim jest kaptur czy rękaw. Z kolei obwód bioder nie ma bezpośredniego wpływu na konstrukcję płaszcza kąpielowego, który przede wszystkim musi zapewniać wygodę i funkcjonalność w rejonie górnej części ciała. Błędem jest również myślenie, że wszystkie elementy odzieży są wymienne; każdy z nich pełni określoną rolę, a zlekceważenie takich detali jak kaptur czy rękaw może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co w konsekwencji zniechęca klienta. W branży odzieżowej kluczowe jest również rozumienie ergonomii i potrzeb użytkowników, co podkreśla znaczenie dokładnych pomiarów. Zastosowanie dobrych praktyk, takich jak prototypy oraz konsultacje z klientem, może pomóc w uniknięciu typowych błędów związanych z doborem wymiarów, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży kąpielowej, która powinna być zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 38

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 295,0 cm

B. 407,0 cm

C. 203,5 cm

D. 324,5 cm

Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 39

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. na wieszaku

B. na sylwetce klientki

C. na manekinie

D. rozłożoną płasko na stole

Ocenę jakości wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła należy przeprowadzić na sylwetce klientki, ponieważ to właśnie na niej finalnie usługa będzie miała zastosowanie. Analiza dopasowania, wygody oraz estetyki ubrania wymaga bezpośredniego przymierzenia, co pozwala na bieżąco korygować wszelkie niedoskonałości, takie jak długość, krój i układ materiału. W praktyce, ocenianie spódnicy na sylwetce klientki umożliwia także uwzględnienie indywidualnych cech figury, takich jak proporcje ciała, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu końcowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie bezpośredniego przymierzenia odzieży, co wpływa na zadowolenie klienta oraz jakość wykonania usługi. Warto również pamiętać, że w przypadku spódnicy z koła istotne jest, aby materiał swobodnie opadał, co można najlepiej ocenić na sylwetce, a nie na manekinie czy wieszaku, gdzie nie uwzględnia się dynamiki ruchu i naturalnych krągłości ciała.

Pytanie 40

Który wymiar kontrolny powinien być pobrany z figury pochylonej, aby dostosować tylną część bluzki do sylwetki?

A. ZTv

B. RvNv

C. PcPl

D. SvTt

Odpowiedź SvTt jest prawidłowa, ponieważ oznacza 'szerokość w talii tył' i jest kluczowym wymiarem kontrolnym, który należy zdjąć z figury pochylonej, aby uzyskać odpowiednie dopasowanie formy tyłu bluzki do sylwetki. W procesie konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek, istotne jest, aby forma dobrze przylegała w najwęższej części sylwetki, co ma kluczowe znaczenie dla estetyki i komfortu noszenia. Przykładem zastosowania tego wymiaru może być sytuacja, gdy projektujemy bluzkę na zlecenie klienta o niestandardowych wymiarach. Dokładne zmierzenie SvTt pozwoli na stworzenie wykroju, który będzie uwzględniał indywidualne krągłości figury, co z kolei zapobiegnie ewentualnym problemom z nadmiarem materiału w okolicy talii. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, pomiar ten powinien być wykonywany na osobie w naturalnej pozycji, aby uzyskać jak najdokładniejsze wyniki. Ponadto, taki wymiar powinien być traktowany jako punkt wyjścia do dalszych modyfikacji, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej