Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 14:13
  • Data zakończenia: 4 czerwca 2025 14:52

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak nazywa się usługa, która pozwala na przekształcanie nazw komputerów w adresy IP?

A. NIS (Network Information Service)
B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
C. WINS (Windows Internet Name Service)
D. DNS (Domain Name System)
Prawidłowa odpowiedź to DNS (Domain Name System), który jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, umożliwiającym tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Bez DNS, korzystanie z Internetu byłoby znacznie trudniejsze, ponieważ użytkownicy musieliby zapamiętywać numeryczne adresy IP dla każdego zasobu online. DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, w której poszczególne serwery DNS współpracują, aby dostarczyć odpowiednie informacje o adresach IP. Na przykład, kiedy wpisujesz adres www.example.com w przeglądarce, zapytanie DNS jest wysyłane do serwera DNS, który następnie zwraca odpowiadający mu adres IP, co pozwala na szybkie połączenie z odpowiednim serwisem. W praktyce, wiele organizacji korzysta z serwerów DNS, aby zapewnić łatwiejszy dostęp do swoich zasobów, a także do zarządzania rekordami DNS, co wpływa na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Standaryzacja protokołu DNS, z jego rozbudowanymi funkcjami jak rekurencyjne zapytania czy strefy, jest kluczowym elementem nowoczesnej architektury sieciowej.
Pytanie 2

Jaki będzie całkowity koszt brutto materiałów zastosowanych do wykonania odcinka okablowania łączącego dwie szafki sieciowe wyposażone w panele krosownicze, jeżeli wiadomo, że zużyto 25 m skrętki FTP cat. 6A i dwa moduły Keystone? Ceny netto materiałów znajdują się w tabeli, stawka VAT na materiały wynosi 23%.

Materiałj.m.Cena
jednostkowa
netto
Skrętka FTP cat. 6Am.3,50 zł
Moduł Keystone FTP RJ45szt.9,50 zł

A. 106,50 zł
B. 131,00 zł
C. 97,00 zł
D. 119,31 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, kluczowym błędem jest często nieuwzględnienie całkowitego kosztu netto materiałów lub błędne ich zsumowanie. Na przykład, odpowiedź o wartości 97,00 zł wskazuje na zaniżenie kosztów, co może wynikać z pominięcia jednego z elementów, takich jak skrętka lub moduły Keystone. Z kolei odpowiedź 106,50 zł może sugerować, że respondent dodał jedynie koszt skrętki, nie uwzględniając kosztu modułów. Odpowiedzi takie jak 119,31 zł mogą powstawać na skutek błędnego obliczania wartości podatku VAT, gdzie respondent nieprawidłowo pomnożył lub dodał procent VAT do netto. Te błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia procesu kalkulacji cen czy też podstawowych zasad dotyczących obliczania kosztów i podatków. W praktyce, nie tylko należy znać ceny materiałów, ale również umiejętnie operować kalkulacjami finansowymi, aby uniknąć pułapek prowadzących do błędnych wniosków. Zastosowanie się do dobrych praktyk w zakresie obliczeń kosztów projektów instalacyjnych jest niezbędne dla efektywności i przejrzystości finansowej, co jest kluczowe w branży technologii informacyjnej i komunikacyjnej.
Pytanie 3

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na konwersję logicznych adresów z poziomu sieci na rzeczywiste adresy z poziomu

A. transportowej
B. fizycznej
C. łącza danych
D. aplikacji
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych, który umożliwia mapowanie adresów IP (warstwa sieciowa) na adresy MAC (Media Access Control) w warstwie łącza danych. Protokół ten działa w lokalnych sieciach Ethernet, gdzie urządzenia muszą poznać fizyczny adres MAC, aby móc nawiązać połączenie z innym urządzeniem, którego adres IP znają. Przykładem praktycznym zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A, znając adres IP komputera B, wysyła zapytanie ARP w sieci, aby uzyskać odpowiadający adres MAC. Odpowiedź w formie adresu MAC pozwala na zbudowanie ramki Ethernet, którą komputer A może wysłać do komputera B. Zrozumienie działania ARP jest istotne dla administratorów sieci, ponieważ nieprawidłowe konfiguracje lub ataki ARP spoofing mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i wydajnością sieci. ARP jest częścią zestawu protokołów TCP/IP, co czyni go fundamentalnym w kontekście komunikacji w sieciach nowoczesnych.
Pytanie 4

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. pobranie aktualizacji Windows
B. ponowna instalacja programu
C. mapowanie dysku
D. użycie zasad grupy
Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.
Pytanie 5

Adres sieci 172.16.0.0 zostanie podzielony na równe podsieci, z których każda obsługiwać będzie maksymalnie 510 użytecznych adresów. Ile podsieci zostanie stworzonych?

A. 252
B. 128
C. 64
D. 32
W przypadku prób podziału adresu 172.16.0.0 na podsieci, które nie spełniają wymogu co najmniej 510 użytecznych adresów, występuje wiele typowych błędów myślowych. Niektóre odpowiedzi sugerują niewłaściwą liczbę podsieci, co wynika z błędnej interpretacji użytecznych adresów w danej sieci. Na przykład, wybierając 64 podsieci, można by myśleć, że wystarczyłoby 6 bitów do identyfikacji podsieci (2^6 = 64), co jest prawdą, ale zapominamy o tym, że każda z tych podsieci musiałaby mieć wystarczającą liczbę adresów hostów. Sześć bitów daje tylko 62 użyteczne adresy (2^6 - 2), co nie spełnia wymogu 510. Inna nieprawidłowa koncepcja polega na pomieszaniu liczby podsieci z dostępną ilością adresów w podsieci. Wybierając 252 podsieci, przyjęto, że wystarczą 8 bitów, co również nie jest prawidłowe, ponieważ 8 bitów daje 256 adresów, ale znowu tylko 254 użyteczne adresy. Ostatecznie, wybór 32 podsieci również jest błędny, ponieważ 2^5 = 32 podsieci nie dostarcza wystarczającej liczby użytecznych adresów, będąc ograniczonym do 30. To wszystko pokazuje, jak ważne jest nie tylko zrozumienie algorytmu podziału adresów, ale także umiejętność zastosowania tej wiedzy w praktyce oraz znajomość zasad dotyczących obliczania użytecznych adresów w każdej z podsieci.
Pytanie 6

Użytkownik, którego profil jest tworzony przez administratora systemu i przechowywany na serwerze, ma możliwość logowania na każdym komputerze w sieci oraz modyfikacji ustawień. Jak nazywa się ten profil?

A. profil obowiązkowy
B. profil lokalny
C. profil tymczasowy
D. profil mobilny
Profil mobilny to rodzaj profilu użytkownika, który jest przechowywany na serwerze i pozwala na logowanie się na różnych urządzeniach w sieci. Taki profil jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do tych samych ustawień i danych niezależnie od miejsca, w którym się znajdują. Dzięki temu rozwiązaniu, konfiguracja osobista użytkownika, takie jak preferencje systemowe, tapety, czy zainstalowane aplikacje, są synchronizowane i dostępne na każdym komputerze w sieci. W praktyce, profil mobilny wspiera użytkowników w pracy zdalnej i w biurze, co jest zgodne z obecnymi trendami umożliwiającymi elastyczność pracy. Dobrą praktyką w organizacjach IT jest wdrażanie profili mobilnych, co zwiększa bezpieczeństwo i umożliwia lepsze zarządzanie danymi. Na przykład, w przypadku awarii lokalnego sprzętu, użytkownicy mogą szybko przełączyć się na inny komputer bez utraty swoich ustawień. Tego typu rozwiązania są często stosowane w środowiskach z systemami operacyjnymi Windows, gdzie korzysta się z Active Directory do zarządzania profilami mobilnymi.
Pytanie 7

Medium, w którym przesyłany sygnał nie jest narażony na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, to

A. kabel koncentryczny
B. światłowód
C. kabel typu skrętka
D. fale radiowe
Światłowód jest medium transmisyjnym, które charakteryzuje się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Działa na zasadzie przesyłania sygnału świetlnego przez włókna szklane lub plastikowe, co sprawia, że sygnał nie jest narażony na wpływy elektromagnetyczne, które mogą zakłócać jego jakość. W praktyce oznacza to, że światłowody są idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne zakłócenia, np. w pobliżu urządzeń elektronicznych czy w przemyśle. Dzięki temu, światłowody znalazły szerokie zastosowanie w telekomunikacji, sieciach komputerowych oraz systemach monitoringu. Warto też wspomnieć, że w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, światłowody oferują znacznie większą przepustowość oraz dłuższy zasięg transmisji bez utraty jakości sygnału. Standardy takie jak ITU-T G.652 określają wymagania dotyczące światłowodów wykorzystywanych w telekomunikacji.
Pytanie 8

Zastosowanie połączenia typu trunk między dwoma przełącznikami umożliwia

A. konfigurację agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami
B. zwiększenie przepustowości dzięki wykorzystaniu dodatkowego portu
C. zablokowanie wszystkich nadmiarowych połączeń na danym porcie
D. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu
Połączenie typu trunk między dwoma przełącznikami rzeczywiście umożliwia przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Dzięki temu, cały ruch sieciowy, pochodzący z wielu VLAN-ów, może być efektywnie transportowany przez jedno fizyczne połączenie, co prowadzi do oszczędności w infrastrukturze kablowej oraz zwiększenia elastyczności sieci. Praktycznym zastosowaniem trunków jest konfiguracja w środowiskach wirtualnych, gdzie wiele maszyn wirtualnych korzysta z różnych VLAN-ów. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co pozwala na identyfikację, z którego VLAN-u pochodzi dana ramka. Dobrą praktyką jest przypisywanie trunków do portów, które łączą przełączniki, aby zapewnić segregację ruchu oraz umożliwić wydajne zarządzanie siecią. Implementując trunkowanie, administratorzy sieci mogą również wprowadzać polityki bezpieczeństwa i zarządzać ruchem w sposób, który optymalizuje wydajność sieci oraz minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładowo, w dużych sieciach korporacyjnych, trunking pozwala na segregację ruchu biura i działów, co jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa.
Pytanie 9

Która forma licencjonowania nie pozwala na korzystanie z programu bez opłat?

A. freeware
B. MOLP
C. GNU GPL
D. adware
MOLP, czyli Model Licencjonowania Oprogramowania, to struktura, która umożliwia organizacjom uzyskanie licencji na oprogramowanie w sposób, który jest dostosowany do ich potrzeb. W przeciwieństwie do innych modeli, takich jak freeware czy GNU GPL, MOLP zazwyczaj wiąże się z opłatami, co oznacza, że korzystanie z oprogramowania nie jest bezpłatne. Przykładem zastosowania MOLP jest sytuacja, gdy firma potrzebuje dostępu do oprogramowania dla wielu użytkowników. W takim przypadku, zamiast kupować indywidualne licencje, organizacja może nabyć licencję MOLP, co często prowadzi do oszczędności kosztów. Dobre praktyki w zakresie licencjonowania oprogramowania sugerują, aby organizacje dokładnie analizowały swoje potrzeby i wybierały model licencjonowania, który najlepiej odpowiada ich wymaganiom, a MOLP jest często korzystnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw z wieloma pracownikami.
Pytanie 10

Standard Transport Layer Security (TLS) stanowi rozwinięcie protokołu

A. Network Terminal Protocol (telnet)
B. Session Initiation Protocol (SIP)
C. Security Shell (SSH)
D. Secure Socket Layer (SSL)
Standard Transport Layer Security (TLS) jest protokołem kryptograficznym, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji w sieci. TLS jest rozwinięciem protokołu Secure Socket Layer (SSL) i został zaprojektowany, aby zwiększyć wydajność oraz bezpieczeństwo transmisji danych. Podstawowym celem TLS jest zapewnienie poufności, integralności oraz autoryzacji danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem. Praktyczne zastosowanie TLS znajduje się w wielu aspektach codziennego korzystania z internetu, w tym w zabezpieczaniu połączeń HTTPS, co chroni wrażliwe dane, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy inne informacje osobiste. Standardy branżowe, takie jak RFC 5246, określają zasady i protokoły stosowane w TLS, co czyni go kluczowym elementem nowoczesnej architektury internetowej. Warto również zauważyć, że TLS stale ewoluuje, a jego najnowsze wersje, takie jak TLS 1.3, oferują jeszcze lepsze zabezpieczenia oraz wydajność w porównaniu do poprzednich wersji. Z tego powodu, znajomość i stosowanie protokołu TLS jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się bezpieczeństwem danych w sieci.
Pytanie 11

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. przydzielania adresów IP oraz adresu bramy i serwera DNS
B. odbierania wiadomości e-mail
C. konfiguracji urządzeń sieciowych oraz zbierania danych na ich temat
D. szyfrowania połączeń terminalowych z zdalnymi komputerami
Protokół SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to naprawdę ważne narzędzie, jeśli chodzi o zarządzanie i monitorowanie urządzeń w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą zbierać wszystkie ważne info o stanie czy wydajności różnych urządzeń, jak routery czy serwery. Ma to ogromne znaczenie, żeby sieć działała sprawnie. Na przykład, SNMP może pomóc w monitorowaniu obciążenia procesora lub pamięci. A to z kolei pozwala szybko zlokalizować problemy i podjąć odpowiednie działania. SNMP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie agent na urządzeniu zbiera dane i przesyła je do systemu. To wszystko sprawia, że wiele procesów, jak aktualizacja konfiguracji, można zautomatyzować. Protokół ten jest zgodny z normami IETF, co również wspiera dobre praktyki w zarządzaniu sieciami oraz sprawia, że różne urządzenia od różnych producentów mogą ze sobą współpracować. To czyni SNMP naprawdę kluczowym elementem w nowoczesnych infrastrukturach IT w firmach.
Pytanie 12

Jakim skrótem nazywana jest sieć, która korzystając z technologii warstwy 1 i 2 modelu OSI, łączy urządzenia rozmieszczone na dużych terenach geograficznych?

A. VLAN
B. WAN
C. LAN
D. VPN
WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do sieci, która łączy urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych, wykorzystując technologie warstwy 1 i 2 modelu OSI. W przeciwieństwie do LAN (Local Area Network), która obejmuje mniejsze obszary, takie jak biura czy budynki, WAN może rozciągać się na całe miasta, kraje a nawet kontynenty. Przykładami zastosowania WAN są sieci rozległe wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do łączenia oddziałów w różnych lokalizacjach, a także infrastruktura internetowa, która łączy miliony użytkowników na całym świecie. Standardy takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czy frame relay są często wykorzystywane w sieciach WAN, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zapewnia odpowiednią jakość usług. Znajomość technologii WAN jest kluczowa dla specjalistów IT, szczególnie w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w dużych organizacjach.
Pytanie 13

Wykonanie komendy ```net use Z:\M92.168.20.2\data /delete``` spowoduje

A. przyłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 do dysku Z:
B. przyłączenie folderu data do dysku Z.
C. odłączenie folderu data od dysku Z:
D. odłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 od dysku Z
Wykonanie polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data /delete' skutkuje odłączeniem katalogu 'data' od dysku Z:. To polecenie jest używane w systemach Windows do zarządzania połączeniami z udziałami sieciowymi. Odłączenie zasobu sieciowego oznacza, że dostęp do danych przechowywanych na tym udziale nie będzie już możliwy z poziomu litery dysku Z:. Tego typu operacje są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik przestaje korzystać z danego zasobu, a także w kontekście zarządzania bezpieczeństwem i porządkiem w systemie plików. Przykładowo, jeśli użytkownik kończy pracę z danymi znajdującymi się na zdalnym serwerze, zaleca się odłączenie połączenia, aby uniknąć nieautoryzowanego dostępu. Warto również pamiętać, że zgodnie z dobrymi praktykami, systemy Windows umożliwiają zarządzanie połączeniami sieciowymi z poziomu wiersza poleceń, co może być istotne w kontekście zautomatyzowanych skryptów administracyjnych."
Pytanie 14

Aby sprawdzić funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można wykorzystać narzędzie nslookup. Gdy w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, nastąpi weryfikacja

A. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny
B. strefy przeszukiwania do przodu
C. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a następnie do przodu
D. strefy przeszukiwania wstecz
Odpowiedź dotycząca strefy przeszukiwania do przodu jest poprawna, ponieważ narzędzie nslookup, używane do testowania działania serwera DNS, najpierw wykonuje zapytania w kierunku strefy przeszukiwania do przodu. Oznacza to, że kiedy wpisujemy komendę nslookup z nazwą domeny, serwer DNS przekłada tę nazwę na adres IP, korzystając z bazy danych zawierającej mapowania nazw na adresy IP. To podejście jest zgodne z zasadami działania systemu DNS, gdzie pierwszym krokiem jest przetłumaczenie nazwy na adres, co jest kluczowe dla funkcjonowania wielu aplikacji sieciowych. Na przykład, gdy przeglądarka internetowa żąda dostępu do strony, jej działanie polega na najpierw ustaleniu adresu IP serwera, na którym znajduje się ta strona, co realizowane jest właśnie przez zapytania w strefie przeszukiwania do przodu. Dobrą praktyką jest także testowanie różnych rekordów DNS, takich jak A, AAAA czy CNAME, co może pomóc w diagnostyce problemów z połączeniem lub dostępnością usług sieciowych.
Pytanie 15

Administrator sieci planuje zapisać konfigurację urządzenia Cisco na serwerze TFTP. Jakie polecenie powinien wydać w trybie EXEC?

A. backup running-config tftp:
B. copy running-config tftp:
C. restore configuration tftp:
D. save config tftp:
Polecenie copy running-config tftp: jest standardowym sposobem zapisywania bieżącej konfiguracji urządzenia Cisco na zewnętrznym serwerze TFTP. Takie rozwiązanie pozwala na wykonanie kopii zapasowej konfiguracji – to jest absolutna podstawa dobrych praktyk administracyjnych. W praktyce wygląda to tak, że po wpisaniu tego polecenia urządzenie pyta o adres serwera TFTP oraz o nazwę pliku, pod którą ma zapisać konfigurację. Co ciekawe, to polecenie można wydać zarówno na routerach, jak i przełącznikach Cisco – jest to uniwersalny mechanizm. Z mojego doświadczenia, regularne archiwizowanie konfiguracji pozwala szybko odtworzyć ustawienia urządzenia po awarii lub błędzie w konfiguracji. Warto pamiętać, że TFTP jest protokołem prostym, niewymagającym logowania – często wykorzystywanym w środowiskach laboratoryjnych i mniejszych sieciach. Polecenie copy running-config tftp: jest zgodne z oficjalną dokumentacją Cisco i spotkasz je niemal w każdym podręczniku do sieci komputerowych. To taki klasyk, który każdy administrator sieci powinien znać na pamięć. Pozwala nie tylko zabezpieczyć się przed utratą konfiguracji, ale także ułatwia migracje ustawień między urządzeniami lub szybkie przywracanie systemu po problemach.
Pytanie 16

Jak brzmi pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie http://ftp.nazwa.pl?

A. ftp://ftp.nazwa.pl/
B. http:\ftp.nazwa.pl/
C. http://ftp.nazwa.pl/
D. ftp:\ftp.nazwa.pl/
Poprawny adres logowania do serwera FTP to ftp://ftp.nazwa.pl/. Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardem używanym do przesyłania plików między klientem a serwerem. W tym przypadku, prefiks 'ftp://' informuje, że będziemy korzystać z tego konkretnego protokołu, co pozwala na prawidłowe zainicjowanie połączenia. Adres 'ftp.nazwa.pl' to subdomena, która wskazuje na serwer przeznaczony do obsługi połączeń FTP. Używanie poprawnych adresów jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowo skonstruowane adresy mogą prowadzić do błędów w nawiązywaniu połączenia, co jest powszechnym problemem w praktyce, szczególnie w środowiskach, gdzie przesył danych jest krytyczny, na przykład w pracy z plikami konfiguracyjnymi czy aktualizacjami oprogramowania. Warto również pamiętać, że dobrym zwyczajem jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak klient FTP, który umożliwia graficzne zarządzanie plikami oraz automatyzuje wiele procesów, co zwiększa komfort pracy.
Pytanie 17

Które z zestawień: urządzenie – realizowana funkcja jest niepoprawne?

A. Modem – łączenie sieci lokalnej z Internetem
B. Przełącznik – segmentacja sieci na VLAN-y
C. Access Point – bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną
D. Ruter – łączenie komputerów w tej samej sieci
Odpowiedź 'Ruter – połączenie komputerów w tej samej sieci' jest błędna, ponieważ ruter nie służy do bezpośredniego łączenia komputerów w tej samej sieci lokalnej, lecz do kierowania ruchem pomiędzy różnymi sieciami. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI (warstwa sieci), a jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, np. z lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Przykładowo, w typowej sieci domowej ruter łączy urządzenia lokalne (jak komputery, smartfony) z dostawcą usług internetowych (ISP). Działanie rutera można zobrazować na przykładzie, kiedy użytkownik chce przeglądać strony internetowe – ruter przekazuje żądania z lokalnej sieci do Internetu i odwrotnie, zarządzając jednocześnie trasami danych, co zapewnia optymalizację ich przepływu. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie rutera w taki sposób, aby zapewniał on odpowiednie zabezpieczenia, takie jak zapora ogniowa (firewall) czy system detekcji intruzów (IDS).
Pytanie 18

Atak DDoS (ang. Distributed Denial of Service) na serwer spowoduje

A. zatrzymywanie pakietów danych w sieci.
B. zbieranie danych o atakowanej infrastrukturze sieciowej.
C. przeciążenie aplikacji dostarczającej określone informacje.
D. zmianę pakietów transmisyjnych w sieci.
Atak DDoS, czyli Zdalne Odrzucenie Usługi, polega na jednoczesnym obciążeniu serwera dużą ilością zapytań przesyłanych z różnych źródeł, co prowadzi do przeciążenia aplikacji serwującej określone dane. Taki atak ma na celu uniemożliwienie dostępności usługi dla legalnych użytkowników. Przykładem może być atak na serwis internetowy, gdzie atakujący wykorzystują sieć botnetów do wysyłania ogromnej liczby żądań HTTP. W rezultacie aplikacja serwisowa nie jest w stanie przetworzyć wszystkich zapytań, co prowadzi do spowolnienia lub całkowitym zablokowaniem dostępu. W praktyce organizacje powinny implementować mechanizmy ochrony przed atakami DDoS, takie jak systemy zapobiegania włamaniom (IPS), a także skalowalne architektury chmurowe, które mogą automatycznie dostosowywać zasoby w odpowiedzi na wzrost ruchu. Przestrzeganie dobrych praktyk, takich jak regularne testowanie odporności aplikacji oraz monitorowanie ruchu sieciowego, jest kluczowe w zapobieganiu skutkom ataków DDoS.
Pytanie 19

Termin hypervisor odnosi się do

A. wbudowanego konta administratora w wirtualnym systemie
B. oprogramowania kluczowego do zarządzania procesami wirtualizacji
C. wbudowanego konta administratora w systemie Linux
D. głównego katalogu plików w systemie Linux
Hypervisor, znany również jako monitor wirtualizacji, to kluczowy element technologii wirtualizacji, który pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze. Jego główną rolą jest zarządzanie i alokacja zasobów sprzętowych, takich jak procesory, pamięć RAM, a także przestrzeń dyskowa, pomiędzy różnymi maszynami wirtualnymi. Przykłady zastosowania hypervisorów obejmują centra danych, gdzie umożliwiają one efektywne wykorzystanie sprzętu, co prowadzi do oszczędności kosztów oraz zwiększenia elastyczności operacyjnej. Hypervisory mogą działać w trybie typu 1 (bare-metal), gdzie instalowane są bezpośrednio na sprzęcie, lub w trybie typu 2 (hosted), gdzie działają jako aplikacje na istniejącym systemie operacyjnym. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie hypervisorów jest zgodne z zasadami efektywności energetycznej i optymalizacji zasobów w środowiskach IT.
Pytanie 20

Protokół pomocniczy do kontroli stosu TCP/IP, który odpowiada za identyfikację oraz przekazywanie informacji o błędach podczas działania protokołu IP, to

A. Address Resolution Protocol (ARP)
B. Routing Information Protocol (RIP)
C. Reverse Address Resolution Protocol (RARP)
D. Internet Control Message Protocol (ICMP)
Internet Control Message Protocol (ICMP) to kluczowy protokół w rodzinie protokołów TCP/IP, który pełni istotną rolę w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jego podstawową funkcją jest wymiana informacji o błędach oraz informacji kontrolnych pomiędzy węzłami sieciowymi. ICMP umożliwia wykrywanie problemów, takich jak niedostępność hosta lub przekroczenie limitu czasu przesyłania pakietów. Przykładowo, polecenie 'ping', które wykorzystuje ICMP, wysyła pakiety echo do określonego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na ocenę dostępności i opóźnień w komunikacji sieciowej. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie ICMP do monitorowania stanu sieci oraz diagnostyki problemów, a także przychodzących i wychodzących tras w komunikacji. ICMP jest również używany w protokole Traceroute, który pomaga określić trasę, jaką pokonują pakiety w sieci, co jest niezbędne w zarządzaniu sieciami.
Pytanie 21

Na serwerze Windows udostępniono folder C:\dane w sieci, nadając wszystkim użytkownikom prawa do odczytu i modyfikacji. Użytkownik pracujący na stacji roboczej może przeglądać zawartość tego folderu, lecz nie jest w stanie zapisać w nim swoich plików. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. Zablokowane konto użytkownika na stacji roboczej
B. Brak uprawnień do modyfikacji w ustawieniach udostępniania folderu na serwerze
C. Brak uprawnień do zmiany w zabezpieczeniach folderu na serwerze
D. Zablokowane konto użytkownika na serwerze
Odpowiedź wskazująca na brak uprawnień do modyfikacji w zabezpieczeniach folderu na serwerze jest prawidłowa, ponieważ dostęp do folderu udostępnionego w sieci opiera się na dwóch poziomach uprawnień: udostępniania (share permissions) oraz zabezpieczeń NTFS. Nawet jeśli folder został udostępniony dla wszystkich użytkowników z prawami do zmiany i odczytu, konieczne jest, aby uprawnienia NTFS na poziomie folderu były również odpowiednio skonfigurowane. W tym przypadku, brak uprawnień do modyfikacji w zabezpieczeniach folderu oznacza, że użytkownik nie ma wystarczających uprawnień na poziomie systemu plików do zapisu danych w tym folderze. Aby to zmienić, administrator systemu musi zaktualizować uprawnienia NTFS na folderze C:\dane, przyznając użytkownikom odpowiednie prawa do modyfikacji. Przykład praktyczny: jeśli folder zawiera pliki, które mają być edytowane przez członków zespołu, administrator powinien upewnić się, że zarówno uprawnienia udostępniania, jak i NTFS są ustawione na "Pełna kontrola" lub przynajmniej "Modyfikacja" dla odpowiednich grup użytkowników, zapewniając płynny dostęp do zasobów. Dobre praktyki zalecają również regularne przeglądanie i aktualizowanie uprawnień, aby zapewnić bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do wrażliwych danych.
Pytanie 22

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux pozwala na przypisanie istniejącego konta użytkownika nowak do grupy technikum?

A. groups -g technikum nowak
B. useradd -g technikum nowak
C. usergroup -g technikum nowak
D. usermod -g technikum nowak
Odpowiedź usermod -g technikum nowak jest poprawna, ponieważ polecenie 'usermod' jest przeznaczone do modyfikacji już istniejących kont użytkowników w systemie Linux. Flaga '-g' pozwala przypisać użytkownika do określonej grupy, w tym przypadku do grupy 'technikum'. W praktyce, aby wykonać to polecenie, użytkownik musi mieć odpowiednie uprawnienia, zwykle jako administrator lub superużytkownik (root). Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzić aktualne przypisania grupowe za pomocą komendy 'groups nowak', aby upewnić się, jakie grupy są aktualnie przypisane do użytkownika przed wprowadzeniem zmian. Przykład użycia: po wykonaniu polecenia, możemy zweryfikować, czy nowak został poprawnie dodany do grupy technikum, używając polecenia 'groups nowak', które wyświetli listę grup, do których należy użytkownik. Ważne jest, aby pamiętać, że modyfikowanie grup użytkowników wpływa na ich uprawnienia i dostęp do zasobów systemowych, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem systemu i dostępem do danych.
Pytanie 23

Firma zamierza stworzyć lokalną sieć komputerową, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart Wi-Fi. Połączenie z Internetem zapewnia ruter z wbudowanym modemem ADSL oraz czterema portami LAN. Które z wymienionych urządzeń sieciowych jest wymagane, aby sieć mogła prawidłowo funkcjonować i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego
B. Access Point
C. Przełącznik 8 portowy
D. Przełącznik 16 portowy
Wybór przełącznika 16 portowego jako niezbędnego urządzenia do budowy lokalnej sieci komputerowej jest uzasadniony z kilku powodów. Przełącznik (switch) to kluczowy element infrastruktury sieciowej, który umożliwia komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. W tym przypadku, mając 10 stacji roboczych, serwer i drukarkę, potrzebujemy co najmniej 12 portów do podłączenia wszystkich tych urządzeń. Przełącznik 16 portowy zapewnia wystarczającą liczbę portów, co dostosowuje się do przyszłych potrzeb rozbudowy sieci. Standardowe praktyki zalecają stosowanie przełączników w lokalnych sieciach komputerowych, aby zapewnić efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zminimalizować kolizje. Dzięki technologii Ethernet, przełączniki są w stanie przesyłać dane z dużą prędkością, co jest kluczowe w przypadku intensywnego korzystania z sieci, np. podczas drukowania lub przesyłania dużych plików. Dodatkowo, przełączniki mogą obsługiwać różne protokoły, co umożliwia integrację z różnymi urządzeniami oraz systemami. Wybór przełącznika jako podstawowego urządzenia podkreśla znaczenie jego roli w zapewnieniu stabilności i wydajności całej sieci, a także umożliwia zarządzanie przepustowością oraz bezpieczeństwem ruchu sieciowego.
Pytanie 24

Który z poniższych adresów jest adresem IP typu prywatnego?

A. 220.192.164.10
B. 172.30.10.10
C. 80.80.10.10
D. 198.192.15.10
Adres 172.30.10.10 to adres prywatny IP. Oznacza to, że nie jest używany w Internecie, tylko w sieciach lokalnych, jak te, które mamy w domach czy biurach. Adresy prywatne są ustalone w standardzie RFC 1918 i obejmują różne przedziały, jak 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 i 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Twój adres, czyli 172.30.10.10, mieści się w tym drugim przedziale, więc można go śmiało używać w sieciach lokalnych. Dzięki temu, że korzystamy z prywatnych adresów, oszczędzamy publiczne IP i zwiększamy bezpieczeństwo, bo urządzenia w naszej sieci są mniej narażone na ataki z zewnątrz. Dobrze jest też używać NAT, czyli translacji adresów, żeby jeden publiczny adres IP mógł być używany przez wiele urządzeń w sieci. W praktyce wiele routerów działa właśnie w ten sposób, co daje nam większą wygodę w korzystaniu z Internetu.
Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie Windows pokazuje tablicę routingu hosta?

A. ipconfig /renew
B. ipconfig /release
C. netstat - r
D. netstat -n
Polecenie 'netstat -r' w systemie Windows jest używane do wyświetlania tabeli routingu, która zawiera informacje o dostępnych trasach sieciowych, jakie komputer wykorzystuje do komunikacji z innymi urządzeniami w sieci. To polecenie dostarcza przede wszystkim informacji o lokalnych interfejsach sieciowych, ich adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. W praktyce, administratorzy sieci korzystają z tego narzędzia do diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi, monitorowania tras przesyłania danych oraz weryfikacji poprawności konfiguracji sieci. Znajomość tabeli routingu jest kluczowa dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym oraz dla zapewnienia, że dane są kierowane prawidłowo do odpowiednich docelowych adresów. Dodatkowo, w standardach branżowych, takich jak TCP/IP, zarządzanie trasami jest jednym z fundamentalnych aspektów, który wpływa na wydajność i niezawodność komunikacji w sieci.
Pytanie 26

Aby podłączyć drukarkę, która nie posiada karty sieciowej, do przewodowej sieci komputerowej, konieczne jest zainstalowanie serwera wydruku z odpowiednimi interfejsami

A. Centronics i RJ11
B. Centronics i USB
C. USB i RS232
D. USB i RJ45
Odpowiedzi 'Centronics i USB', 'Centronics i RJ11', oraz 'USB i RS232' są błędne, ponieważ nie uwzględniają praktycznych wymagań dotyczących podłączenia drukarek do sieci komputerowych. Interfejs Centronics, choć historycznie używany w starszych drukarkach, nie jest już standardem w nowoczesnych urządzeniach. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do starszych modeli drukarek, które nie są przystosowane do pracy w sieci. Z kolei RJ11 jest interfejsem stosowanym głównie w telefonach i modemach, a nie w drukarkach, co czyni go nieodpowiednim do tego celu. USB i RS232 to interfejsy komunikacyjne, które w przeszłości były popularne, jednak w kontekście współczesnych sieci komputerowych nie zapewniają one możliwości łatwego podłączenia do sieci, jak robi to RJ45. Typowym błędem jest założenie, że wystarczy podłączyć drukarkę bezpośrednio do komputera za pomocą USB, aby umożliwić dostęp innym użytkownikom w sieci, co jest nieprawidłowe. W nowoczesnych środowiskach pracy, kluczowe jest zapewnienie centralnego dostępu do drukarek przez sieć, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie zasobami i skrócenie czasu oczekiwania na wydruki. Dlatego zrozumienie roli interfejsów w kontekście sieci lokalnych jest niezbędne dla właściwego podejścia do konfiguracji urządzeń drukujących.
Pytanie 27

Punkty abonenckie są rozmieszczone w równych odstępach, do nawiązania połączenia z najbliższym punktem wymagane jest 4 m kabla, a z najdalszym - 22 m. Koszt zakupu 1 m kabla wynosi 1 zł. Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup kabla UTP do połączenia 10 podwójnych gniazd abonenckich z punktem dystrybucyjnym?

A. 260 zł
B. 80 zł
C. 440 zł
D. 130 zł
Odpowiedzi takie jak 130 zł czy 440 zł wynikają raczej z niezrozumienia, jak to wszystko policzyć. Gdy mówisz, że 130 zł to pomijasz, że odległości do gniazd są różne. Myślenie, że wszystkie gniazda są w tej samej odległości, to błąd. Na przykład, średnia długość kabla to nie wszystko, bo każda odległość może być zupełnie inna i to może całkowicie zmienić koszty. Z kolei odpowiedź 440 zł, to chyba wynika z myślenia, że każde gniazdo musi mieć maksymalną długość kabla, co też jest mało prawdopodobne. W rzeczywistości, część gniazd jest bliżej i potrzebuje mniej kabla, więc koszty są niższe. W projektach instalacyjnych często jest tak, że ludzie przesadzają z zabezpieczeniem, przez co kupują więcej materiałów niż potrzebują. Zamiast tego, warto dokładnie pomierzyć i przeanalizować, co jest gdzie, żeby zmniejszyć wydatki. Opracowanie schematu instalacji to naprawdę dobra praktyka, bo ułatwia później wszystko zaplanować.
Pytanie 28

Urządzenie sieciowe, które umożliwia dostęp do zasobów w sieci lokalnej innym urządzeniom wyposażonym w bezprzewodowe karty sieciowe, to

A. punkt dostępu
B. przełącznik
C. koncentrator
D. panel krosowy
Punkt dostępu, czyli access point, to mega ważny element każdej sieci bezprzewodowej. Dzięki niemu urządzenia z bezprzewodowymi kartami mogą się łączyć z siecią lokalną. W praktyce, to taki centralny hub, gdzie wszyscy klienci mogą znaleźć dostęp do różnych zasobów w sieci, jak Internet czy drukarki. Z mojego doświadczenia, punkty dostępu świetnie sprawdzają się w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie sporo osób potrzebuje dostępu do sieci naraz. Standardy jak IEEE 802.11 mówią o tym, jak te punkty powinny działać i jakie protokoły komunikacyjne wykorzystują. Żeby dobrze zamontować punkty dostępu, trzeba je odpowiednio rozmieszczać, tak by zminimalizować martwe strefy i mieć mocny sygnał, co jest istotne dla wydajności naszej sieci bezprzewodowej.
Pytanie 29

Która norma określa parametry transmisyjne dla komponentów kategorii 5e?

A. TIA/EIA-568-B-2
B. TIA/EIA-568-B-1
C. CSA T527
D. EIA/TIA 607
Wybór EIA/TIA 607 jako odpowiedzi na to pytanie jest niepoprawny, ponieważ norma ta koncentruje się na wymaganiach dotyczących instalacji i zarządzania kablami w budynkach, a nie na specyfikacji parametrów transmisyjnych kabli. Z kolei norma TIA/EIA-568-B-1 dotyczy ogólnych zasad dotyczących infrastruktury okablowania, ale nie szczegółowych parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Błędne jest także odwoływanie się do CSA T527, ponieważ ta norma odnosi się do standardów dla kabli telekomunikacyjnych w Kanadzie, ale nie dostarcza szczegółowych wytycznych dotyczących parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Osoby, które mylnie wybierają te odpowiedzi, często nie dostrzegają, że odpowiednie normy są kluczowe dla zapewnienia jakości i wydajności systemów sieciowych. Wiedza o tym, że różne normy mają różne cele i zakresy, jest fundamentalna w kontekście projektowania i instalacji systemów telekomunikacyjnych. Niezrozumienie różnicy między normami dotyczącymi ogólnych zasad instalacji a tymi, które obejmują szczegółowe wymagania dotyczące parametrów transmisyjnych, może prowadzić do wyboru niewłaściwych komponentów i w efekcie do problemów z wydajnością sieci.
Pytanie 30

Jak można zidentyfikować przeciążenie w sieci lokalnej LAN?

A. reflektometru optycznego OTDR
B. miernika uniwersalnego
C. diodowego testera okablowania
D. analizatora protokołów sieciowych
Diodowy tester okablowania, miernik uniwersalny oraz reflektometr optyczny OTDR to narzędzia, które pełnią inne funkcje w zarządzaniu sieciami, ale nie są odpowiednie do wykrywania przeciążenia w sieci lokalnej. Diodowy tester okablowania jest używany głównie do weryfikacji poprawności połączeń oraz jakości kabla, co może pomóc ustalić, czy fizyczne połączenie jest sprawne, lecz nie dostarcza informacji na temat obciążenia lub wydajności transmisji danych. Miernik uniwersalny, choć przydatny do pomiaru napięcia, prądu i oporu, nie ma zastosowania w kontekście analizy ruchu czy identyfikacji zatorów w sieci. Z kolei reflektometr optyczny OTDR jest stosowany w sieciach światłowodowych do oceny jakości włókien optycznych, lokalizacji uszkodzeń oraz analizy strat sygnału, ale również nie dostarcza informacji na temat przeciążeń w LAN. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ mogą sugerować, że odpowiednie narzędzia do monitorowania są zbędne, co w rzeczywistości jest kluczowe dla utrzymania optymalnej wydajności sieci. W praktyce, zrozumienie różnicy między różnymi typami narzędzi diagnostycznych jest niezbędne dla skutecznego zarządzania siecią.
Pytanie 31

Który standard technologii bezprzewodowej pozwala na osiągnięcie przepustowości większej niż 54 Mbps?

A. IEEE 802.11n
B. IEEE 802.11g
C. IEEE 802.11b
D. IEEE 802.11a
Wybór standardu IEEE 802.11b, 802.11a lub 802.11g nie zapewnia osiągnięcia przepustowości powyżej 54 Mbps. Standard 802.11b, wprowadzony w 1999 roku, obsługuje maksymalną prędkość 11 Mbps, co w praktyce jest niewystarczające do nowoczesnych aplikacji wymagających szerokopasmowego dostępu. Standard 802.11g, również popularny, pozwala na szybkości do 54 Mbps, jednak nie umożliwia ich przekroczenia, co stanowi ograniczenie w kontekście rosnącego zapotrzebowania na wydajność sieci. Z kolei 802.11a, który operuje w paśmie 5 GHz, osiąga prędkości do 54 Mbps, ale nie jest w stanie wykorzystać pełnego potencjału technologii MIMO i szerszych kanałów, które oferuje 802.11n. Decydując się na starsze standardy, użytkownicy mogą napotkać problemy z przepustowością w sytuacjach, gdzie wiele urządzeń łączy się z siecią równocześnie, co prowadzi do spadku wydajności. W kontekście najlepszych praktyk, zaleca się wybór najnowszych standardów, takich jak 802.11n lub 802.11ac, aby zapewnić stabilne i szybkie połączenia, szczególnie w środowiskach intensywnie korzystających z technologii bezprzewodowej. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i zaspokajania potrzeb użytkowników.
Pytanie 32

Do zdalnego administrowania stacjami roboczymi nie używa się

A. programu Wireshark
B. programu TeamViewer
C. programu UltraVNC
D. pulpitu zdalnego
Program Wireshark to narzędzie służące do analizy ruchu sieciowego, a nie do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi. Umożliwia on przechwytywanie i analizowanie pakietów danych przesyłanych w sieci, co jest kluczowe w diagnostyce problemów sieciowych oraz zabezpieczaniu infrastruktury IT. Wireshark pozwala na zrozumienie ruchu sieciowego, wykrywanie nieprawidłowości czy analizowanie wydajności, jednak jego funkcjonalność nie obejmuje zdalnego dostępu do komputerów. W praktyce, narzędzie to jest używane przez administratorów sieci, specjalistów ds. bezpieczeństwa oraz inżynierów do monitorowania i analizowania komunikacji w sieci. Przykładowo, przy użyciu Wireshark można zidentyfikować potencjalne ataki, sprawdzić, jakie dane są przesyłane między urządzeniami, a także analizować protokoły sieciowe. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z Wiresharka powinno odbywać się zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz przepisami prawa, szczególnie w odniesieniu do prywatności użytkowników.
Pytanie 33

Kable światłowodowe nie są często używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji.
B. niski poziom odporności na zakłócenia elektromagnetyczne.
C. niskiej wydajności.
D. znaczących strat sygnału podczas transmisji.
Kable światłowodowe są efektywnym medium transmisyjnym, wykorzystującym zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła do przesyłania danych. Choć charakteryzują się dużą przepustowością i niskimi stratami sygnału na długich dystansach, ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez wysokie koszty związane z elementami pośredniczącymi w transmisji, takimi jak przełączniki i konwertery. Elementy te są niezbędne do integrowania technologii światłowodowej z istniejącymi infrastrukturami sieciowymi, które często opierają się na kablach miedzianych. W praktyce oznacza to, że organizacje, które pragną zainwestować w sieci światłowodowe, muszą być przygotowane na znaczne wydatki na sprzęt oraz jego instalację. Z drugiej strony, standardy takie jak IEEE 802.3 zdefiniowały wymagania techniczne dla transmisji w sieciach Ethernet, co przyczyniło się do rozwoju technologii światłowodowej, ale nadal pozostaje to kosztowną inwestycją dla wielu lokalnych sieci komputerowych.
Pytanie 34

Jakie urządzenie sieciowe pozwoli na przekształcenie sygnału przesyłanego przez analogową linię telefoniczną na sygnał cyfrowy w komputerowej sieci lokalnej?

A. Switch.
B. Access point.
C. Media converter.
D. Modem.
Modem to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji między analogowymi a cyfrowymi systemami. Jego podstawową funkcją jest modulkacja i demodulkacja sygnałow, co oznacza przekształcanie danych cyfrowych z komputera na sygnał analogowy, który może być przesyłany przez tradycyjną linię telefoniczną. Kiedy dane z komputera są przesyłane do modemu, modem przekształca je w sygnał analogowy, co pozwala na ich transmisję. Po drugiej stronie, gdy sygnał analogowy wraca do modemu, proces jest odwracany - sygnał analogowy jest demodulowany i przekształcany z powrotem do formatu cyfrowego. Przykładami zastosowania modemów są domowe połączenia internetowe przez DSL lub dial-up, gdzie modem jest niezbędny do uzyskania dostępu do sieci internetowej. Modemy są zgodne z różnymi standardami, takimi jak V.90 dla połączeń dial-up, co pokazuje ich znaczenie i szerokie zastosowanie w branży telekomunikacyjnej i informatycznej.
Pytanie 35

Jaką metodę należy zastosować, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Skanowanie za pomocą programu antywirusowego
B. Zmiana hasła konta użytkownika
C. Szyfrowanie danych w sieci
D. Wykorzystanie antydialera
Szyfrowanie danych w sieci to kluczowy proces, który znacząco zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych informacji. Sniffer to narzędzie służące do podsłuchiwania ruchu w sieci, co oznacza, że atakujący może przechwytywać dane takie jak hasła, numery kart kredytowych czy inne wrażliwe informacje. Szyfrowanie danych sprawia, że nawet jeśli te dane zostaną przechwycone, będą nieczytelne dla osób trzecich. Przykładem szyfrowania jest protokół HTTPS, który jest szeroko stosowany w Internecie do zabezpieczania komunikacji między przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, dane są kodowane za pomocą algorytmów takich jak AES czy RSA, co sprawia, że tylko uprawnione osoby z odpowiednim kluczem mogą je odczytać. Wdrożenie szyfrowania w transmitowanych danych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zabezpieczanie wszystkich wrażliwych informacji w celu ochrony prywatności i integralności danych.
Pytanie 36

Jakie zakresy adresów IPv4 można zastosować jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
B. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
C. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
D. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z trzech zakresów adresów prywatnych, które zostały opisane w normie RFC 1918. Te adresy są używane w sieciach lokalnych, czyli takich jak LAN, i nie mogą być routowane w Internecie. Przykład? W firmach często tworzy się wewnętrzną sieć, gdzie wiele komputerów może korzystać z jednego adresu publicznego. Dzięki tym adresom prywatnym oszczędzamy adresy IP i zwiększamy bezpieczeństwo, bo urządzenia w sieci lokalnej nie są widoczne z Internetu. Kiedy sieć lokalna łączy się z Internetem, stosuje się NAT, czyli Network Address Translation, który zamienia te prywatne adresy na publiczne. Często w organizacjach wykorzystuje się serwery DHCP, które automatycznie przydzielają adresy IP z tego zakresu, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią.
Pytanie 37

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 2
B. 3
C. 1
D. 4
Wielu uczniów ma problem z liczeniem podsieci, bo mylą adresy IP i ich klasyfikację. Adresy IP 192.168.5.12/25 i 192.168.5.50/25 są w tej samej podsieci, bo maska /25 pokazuje, że pierwsze 25 bitów jest takie same. Więc te adresy nie mogą być traktowane jako osobne podsieci. Z kolei 192.168.5.200/25 jest w innej podsieci, bo ma adres sieciowy 192.168.5.128. Dodatkowo, adres 192.158.5.250/25 to zupełnie inny adres, z innej klasy, czyli nie należy do żadnej z podsieci w klasie 192.168.5.x. Często ludzie myślą, że wystarczy spojrzeć na ostatnią część IP, żeby określić, czy są one w tej samej podsieci. Ale zrozumienie maski podsieci jest kluczowe dla ogarnięcia struktury sieciowej. Kiedy tworzy się sieć lokalną, dobrze jest pamiętać o adresach i maskach, żeby móc odpowiednio zarządzać ruchem i urządzeniami.
Pytanie 38

Do zakończenia kabla skręcanego wtykiem 8P8C wykorzystuje się

A. zaciskarkę do wtyków RJ-45
B. narzędzie uderzeniowe
C. spawarkę światłowodową
D. zaciskarkę do złączy typu F
Zaciskarka do wtyków RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do zakończenia skrętek, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet. Wtyki RJ-45, znane również jako wtyki 8P8C, mają osiem pinów, które muszą być odpowiednio umieszczone i zabezpieczone w obudowie wtyku. Proces zaciskania polega na wprowadzeniu skrętek do wtyku, a następnie użyciu zaciskarki do trwałego ściśnięcia metalowych styków wtyku, co zapewnia solidne połączenie elektryczne. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, stosowanie zaciskarki do RJ-45 jest standardową praktyką, szczególnie w instalacjach sieciowych. Umożliwia to tworzenie niestandardowych kabli Ethernet o różnych długościach, co znacznie ułatwia konfigurację i organizację sieci. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie kolorów okablowania zgodnie z normą T568A lub T568B, co zapewnia spójność i poprawność połączeń. Ponadto, używanie zaciskarki do RJ-45 pozwala na łatwe naprawy kabli oraz ich rekonfiguracje, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT.
Pytanie 39

Jakie urządzenie pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z przewodową siecią komputerową?

A. koncentrator
B. punkt dostępu
C. regenerator
D. modem
Punkt dostępu, czyli po angielsku access point, to urządzenie, które pozwala komputerom i innym sprzętom łączyć się z bezprzewodową siecią lokalną, znaną jako WLAN. Można to porównać do mostu, który łączy sieć przewodową z urządzeniami bezprzewodowymi. Dzięki niemu można korzystać z Internetu i lokalnych zasobów. Wiesz, często spotykamy punkty dostępu w biurach, szkołach czy w domach, bo pomagają w rozszerzaniu zasięgu sieci. W praktyce, kiedy mamy dużo urządzeń, jak smartfony, laptopy czy tablety, to punkty dostępu są naprawdę niezbędne, bo umożliwiają dostęp bez kabli. Używając dobrze zaprojektowanej sieci Wi-Fi z punktami dostępu zgodnymi z normą IEEE 802.11, możemy cieszyć się świetną wydajnością i bezpieczeństwem danych.
Pytanie 40

Jakie polecenie w systemach operacyjnych Linux służy do prezentacji konfiguracji sieciowych interfejsów?

A. ipconfig
B. tracert
C. ping
D. ifconfig
Polecenie 'ifconfig' jest klasycznym narzędziem używanym w systemach operacyjnych Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono administratorom systemów monitorowanie oraz zarządzanie parametrami sieciowymi, takimi jak adres IP, maska podsieci, status interfejsu, a także inne istotne informacje. Przykładowo, używając polecenia 'ifconfig', można sprawdzić, które interfejsy sieciowe są aktywne oraz jakie mają przypisane adresy IP. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na dokonywanie zmian w konfiguracji interfejsów, co jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest przypisanie nowego adresu IP lub aktywacja/dezaktywacja interfejsu. Warto również wspomnieć, że 'ifconfig' jest częścią standardowych narzędzi sieciowych w wielu dystrybucjach Linuxa, a jego znajomość jest wręcz niezbędna dla każdego administratora systemów. Choć 'ifconfig' pozostaje w użyciu, warto zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne promują bardziej zaawansowane narzędzie o nazwie 'ip', które oferuje rozszerzone funkcjonalności i lepsze wsparcie dla nowoczesnych protokołów sieciowych."
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej