Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 08:03
  • Data zakończenia: 4 czerwca 2025 08:12

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wyłącznik różnicowoprądowy o oznaczeniu P304 63-30-AC posiada znamionowy prąd różnicowy wynoszący

A. 0,03 mA oraz znamionowy prąd ciągły 63 mA
B. 0,03 mA oraz napięcie znamionowe 63 V
C. 0,03 A i znamionowy prąd ciągły 63 A
D. 0,03 A oraz napięcie znamionowe 63 V
Zrozumienie parametrów technicznych wyłączników różnicowoprądowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych. Odpowiedzi zawierające błędne wartości prądu różnicowego, jak 0,03 mA czy 0,03 mA, są mylące, ponieważ prąd różnicowy powinien być podawany w amperach, a nie miliamperach czy mikroamperach. Prąd różnicowy na poziomie 0,03 A odpowiada wartości 30 mA, co jest standardową wartością dla wyłączników stosowanych w budynkach mieszkalnych, a nie 0,03 mA, co wskazywałoby na minimalne zdolności detekcji. Również błędna jest informacja, że wyłącznik ma znamionowe napięcie 63 V. Znamionowe napięcie dla tego typu urządzenia wynosi znacznie więcej, w typowych zastosowaniach wynosi 230 V lub 400 V w instalacjach trójfazowych. Odpowiedzi sugerujące niewłaściwe wartości znamionowego prądu ciągłego, takie jak 63 mA, są kolejnym typowym błędem. Prąd ciągły 63 A jest standardem w przemyśle i instalacjach domowych, zapewniającym wystarczającą moc do zasilania różnych urządzeń elektrycznych. Dlatego ważne jest, aby przy analizie parametrów wyłączników różnicowoprądowych posługiwać się zgodnymi z normami wartościami, aby zapewnić ich prawidłowe działanie oraz maksymalne bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 2

Jakiego urządzenia należy użyć do pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej?

A. Omomierza
B. Megawoltomierza
C. Watomierza
D. Megaomomierza
Wybór nieodpowiednich przyrządów pomiarowych do oceny rezystancji izolacji może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla bezpieczeństwa, jak i funkcjonalności instalacji elektrycznej. Watomierz, wykorzystujący zjawisko pomiaru mocy w obwodach elektrycznych, nie jest przeznaczony do oceny stanu izolacji. Jego zastosowanie ogranicza się do pomiaru energii elektrycznej, co jest całkowicie odmiennym zadaniem. Omomierz, mimo że mierzy opór, jest stosowany przy normalnych warunkach pracy, co oznacza, że nie uwzględnia on stanu izolacji pod wpływem wysokich napięć, które są kluczowe w tym kontekście. W przypadku megawoltomierza, jest to urządzenie służące do pomiaru napięcia, a nie rezystancji, co czyni go zupełnie nieprzydatnym w tym aspekcie. Typowym błędem jest założenie, że każdy przyrząd pomiarowy, który mierzy opór, spełni wymagania dla pomiaru izolacji, podczas gdy w rzeczywistości tylko megaomomierz, działający w odpowiednich warunkach napięciowych, może dostarczyć wiarygodne dane. Właściwe zrozumienie zastosowania każdego z tych urządzeń oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 3

Jakim z podanych rodzajów przewodów powinno się zasilić jednofazowy ruchomy odbiornik?

A. OMYp 3×1,5 mm2
B. YDY 3×1,5 mm2
C. YDYt 3×1,5 mm2
D. LGu 3×1,5 mm2
YDYt 3×1,5 mm2, YDY 3×1,5 mm2 oraz LGu 3×1,5 mm2 to inne typy przewodów, które mają różne zastosowania, lecz nie są odpowiednie do zasilania jednofazowego odbiornika ruchomego. Przewód YDYt, będący wersją przewodu YDY z dodatkowym ekranem, przeznaczony jest głównie do instalacji stałych i nie jest przystosowany do dużych ruchów oraz narażeń mechanicznych. Stosowanie go w aplikacjach ruchomych może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych, co z czasem może skutkować awarią lub zagrożeniem bezpieczeństwa. Podobnie, przewód YDY, mimo że jest powszechnie używany w instalacjach elektrycznych, nie zapewnia elastyczności wymaganej w przypadku przewodów zasilających mobilne urządzenia. Z kolei przewód LGu, który jest przeznaczony do instalacji wewnętrznych oraz jako przewód sygnałowy, nie spełnia standardów dotyczących zasilania urządzeń, które są narażone na ruch i zmienne warunki pracy. Użycie tych typów przewodów w aplikacjach, które wymagają mobilności, może prowadzić do ich uszkodzenia, a w konsekwencji do problemów z bezpieczeństwem i niezawodnością zasilania. Wybór niewłaściwego typu przewodu w obszarze zasilania ruchomych odbiorników elektrycznych jest typowym błędem, który wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy przewodami przeznaczonymi do instalacji stałych i mobilnych.

Pytanie 4

Jaką rolę pełni uzwojenie pomocnicze w silniku prądu stałego?

A. Wytwarza pole magnetyczne wzbudzenia
B. Eliminuje niekorzystne zjawiska oddziaływania wirnika
C. Obniża rezystancję obwodu twornika
D. Generuje napięcie remanentu
Uzwojenie pomocnicze w silniku prądu stałego to naprawdę ważny element. Dzięki niemu można lepiej kontrolować, jak silnik działa, a to pomaga w unikaniu różnych dziwnych problemów, jak wibracje czy drgania. To wszystko może wpłynąć na trwałość silnika, więc to nie jest mała sprawa. W praktyce uzwojenie pomocnicze działa trochę jak pomocnik, który sprawia, że moment obrotowy jest optymalizowany w różnych warunkach. Jak dobrze się nad tym zastanowić, to silniki z takim uzwojeniem są bardziej efektywne i mogą lepiej działać w sytuacjach, gdzie precyzja jest na wagę złota, jak w robotyce czy automatyce. Wiem, że to może wydawać się skomplikowane, ale standardy jak IEC 60034 pokazują, jak te rzeczy najlepiej zaprojektować, więc warto się z nimi zapoznać.

Pytanie 5

Jakie oznaczenia oraz jaka minimalna wartość prądu znamionowego powinna mieć wkładka topikowa, aby chronić przewody przed skutkami zwarć i przeciążeń w obwodzie jednofazowego bojlera elektrycznego o parametrach znamionowych: PN = 3 kW, UN = 230 V?

A. aR 16 A
B. aM 20 A
C. gG 16 A
D. gB 20 A
Wkładka topikowa oznaczona jako gG 16 A jest odpowiednia do ochrony obwodów elektrycznych, w tym przypadku obwodu jednofazowego bojlera elektrycznego o mocy znamionowej 3 kW i napięciu 230 V. Oznaczenie gG (ogólne zabezpieczenie, przystosowane do ochrony obwodów przed przeciążeniami oraz zwarciami) wskazuje, że wkładka ta ma zdolność do przerwania obwodu zarówno w przypadku zwarcia, jak i przeciążenia. Analizując parametry bojlera, obliczamy prąd znamionowy przy pomocy wzoru: I = P / U, co daje I = 3000 W / 230 V ≈ 13 A. Wkładka gG 16 A będzie odpowiednia, ponieważ jej nominalny prąd przewyższa obliczony prąd znamionowy bojlera, a jednocześnie zapewnia odpowiednie zabezpieczenie przed skutkami zwarć. W praktyce wkładki gG są powszechnie stosowane w instalacjach domowych oraz przemysłowych, co gwarantuje ich niezawodność oraz efektywność w odpowiednich zastosowaniach. Dla bezpieczeństwa zaleca się również regularne kontrolowanie stanu wkładek oraz ich wymianę, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie systemu elektrycznego.

Pytanie 6

Ile maksymalnie jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V można zainstalować w pomieszczeniach mieszkalnych zasilanych z jednego obwodu?

A. 6 szt.
B. 3 szt.
C. 13 szt.
D. 10 szt.
Maksymalna zalecana liczba jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V w pomieszczeniach mieszkalnych, zasilanych z jednego obwodu, wynosi 10 sztuk. Jest to zgodne z polskimi normami budowlanymi oraz standardami ochrony przeciwpożarowej. W praktyce oznacza to, że na jednym obwodzie elektrycznym możemy bezpiecznie podłączyć do 10 gniazd, co umożliwia równomierne rozłożenie obciążenia elektrycznego. Przy projektowaniu instalacji elektrycznej konieczne jest uwzględnienie nie tylko liczby gniazd, ale także ich przewidywanego obciążenia. W sytuacji, kiedy przez gniazda będą podłączane urządzenia o dużym poborze mocy, jak np. odkurzacze czy grzejniki, warto ograniczyć liczbę gniazd na obwodzie do mniejszej wartości, aby uniknąć przeciążenia. Dla obwodów o większej liczbie gniazd wtykowych można zastosować dodatkowe zabezpieczenia, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe, co zapewnia dodatkową ochronę użytkowników. Dobra praktyka obejmuje również regularne sprawdzanie stanu technicznego instalacji oraz wymianę zużytych komponentów, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 7

Jaką proporcję strumienia świetlnego kieruje się w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. 0 ÷ 10%
B. 40 ÷ 60%
C. 60 ÷ 90%
D. 90 ÷ 100%
Odpowiedzi wskazujące na wyższe wartości strumienia świetlnego, takie jak 40 ÷ 60%, 60 ÷ 90% oraz 90 ÷ 100%, koncentrują się na nieprawidłowych założeniach dotyczących funkcji opraw V klasy. Te klasy oprawy oświetleniowej są zaprojektowane w taki sposób, aby dostarczać minimalną ilość światła w kierunku podłogi, co jest sprzeczne z ideą intensywnego oświetlenia. Błędne założenie, że oprawy V klasy mogą emitować znaczną ilość światła w dół, wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowań oraz sposobu działania. W praktyce, oprawy te powinny być wykorzystywane w takich miejscach, gdzie kontrola nad oświetleniem jest kluczowa, a intensywne oświetlenie w dół mogłoby powodować olśnienie lub zwiększać zużycie energii. Należy również zwrócić uwagę na to, że istnieją standardy dotyczące odpowiedniego oświetlenia w budynkach, które jednoznacznie określają dopuszczalne wartości strumienia świetlnego w zależności od jego zastosowania. Stosowanie opraw z niewłaściwą klasą efektywności może prowadzić do niekorzystnych warunków pracy, a także do naruszenia przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej. Dlatego tak ważne jest, aby projektanci oświetlenia oraz użytkownicy byli świadomi różnic między klasami opraw, aby uniknąć błędnych decyzji projektowych.

Pytanie 8

W instrukcji technicznej dotyczącej instalacji elektrycznej przewód uziemiający jest oznaczony symbolem literowym

A. TE
B. E
C. FPE
D. CC
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących symboliki używanej w dokumentacji elektrycznej. Odpowiedzi takie jak TE, E oraz FPE nie odnoszą się do przewodu wyrównawczego w kontekście ochrony przed porażeniem prądem. Symbol TE odpowiada zazwyczaj przewodom stosowanym w instalacjach telekomunikacyjnych, natomiast E najczęściej odnosi się do uziemienia, co nie jest tym samym co przewód wyrównawczy. Przewód uziemiający ma na celu zapewnienie bezpiecznego odprowadzenia prądu do ziemi, ale nie służy bezpośrednio do wyrównywania potencjałów. FPE z kolei może być mylone z przewodami stosowanymi w systemach ochrony przeciwprzepięciowej, które mają inną funkcję. Zrozumienie różnic między tymi symbolami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i implementacji systemów elektrycznych. Błędy myślowe związane z myleniem funkcji przewodów mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których instalacja nie spełnia wymogów bezpieczeństwa, co jest niezgodne z normami i dobrymi praktykami branżowymi. Właściwe stosowanie symboli oraz ich zrozumienie jest podstawą skutecznego i bezpiecznego projektowania instalacji elektrycznych.

Pytanie 9

Jaką liczbę klawiszy oraz zacisków ma typowy pojedynczy łącznik schodowy?

A. Dwa klawisze i trzy zaciski
B. Dwa klawisze i cztery zaciski
C. Jeden klawisz i trzy zaciski
D. Jeden klawisz i cztery zaciski
Klasyczny pojedynczy łącznik schodowy to urządzenie elektryczne, które służy do włączania i wyłączania oświetlenia w pomieszczeniach. Posiada jeden klawisz, który umożliwia obsługę światła oraz trzy zaciski. Zaciski te są niezbędne do prawidłowego podłączenia łącznika w obwodzie elektrycznym. W typowej konfiguracji, jeden z zacisków jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe do obwodów oświetleniowych, co umożliwia kontrolę oświetlenia z jednego miejsca. Przykładowe zastosowanie to montaż łącznika w korytarzu, gdzie można włączać i wyłączać światło centralne. Zgodnie z normą PN-IEC 60669, stosowanie łączników schodowych powinno zapewniać bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania. Właściwe zrozumienie budowy łącznika pozwala na jego efektywne wykorzystanie w instalacjach elektrycznych, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemów oświetleniowych.

Pytanie 10

Podczas wymiany uszkodzonego gniazda wtykowego w instalacji ukrytej prowadzonej w rurkach karbowanych zauważono, że na skutek poluzowania zacisku izolacja jednego z przewodów na kilku centymetrach straciła elastyczność oraz zmieniła kolor. Jak należy zrealizować naprawę uszkodzenia?

A. Wymienić uszkodzony przewód na nowy o takim samym przekroju
B. Wymienić wszystkie przewody na nowe o większym przekroju
C. Pomalować uszkodzoną izolację przewodu
D. Założyć gumowy wężyk na uszkodzoną izolację przewodu
Wymiana uszkodzonego przewodu na nowy o takim samym przekroju jest kluczowym działaniem w zapewnieniu bezpieczeństwa i funkcjonalności instalacji elektrycznej. Uszkodzenie izolacji przewodu, które prowadzi do utraty elastyczności i zmiany koloru, wskazuje na problem, który może prowadzić do porażenia prądem lub zwarcia. Zgodnie z normami IEC oraz Polskimi Normami (PN), przewody elektryczne powinny być zawsze w dobrym stanie technicznym. W praktyce, wymiana uszkodzonego przewodu na nowy o takim samym przekroju zapewnia, że instalacja elektryczna będzie w pełni sprawna i zgodna z wymaganiami dotyczącymi obciążalności prądowej oraz ochrony przed przeciążeniem. Przykładem może być wymiana przewodu w domowej instalacji, gdzie zgodność z przekrojem przewodu zabezpiecza przed zjawiskiem przegrzewania się instalacji oraz potencjalnym uszkodzeniem urządzeń elektrycznych. Stanowisko to jest zgodne z dobrą praktyką inżynieryjną i zapewnia trwałość oraz bezpieczeństwo eksploatacji systemów elektrycznych.

Pytanie 11

Jakie rury instalacyjne powinny być używane do kładzenia przewodów na łatwopalnym podłożu?

A. Tylko metalowe
B. Tylko z PVC
C. Z PVC lub gumowe
D. Metalowe lub gumowe
Kiedy stosujemy metalowe rury do układania przewodów na podłożu palnym, to tak naprawdę działamy zgodnie z normami bezpieczeństwa, które mówią, że musimy chronić instalacje elektryczne przed ryzykiem pożaru. Metalowe rury, na przykład stalowe, są odporne na wysokie temperatury i są niepalne, co czyni je super opcją w miejscach, gdzie mogą mieć kontakt z materiałami palnymi. Dodatkowo te rury lepiej chronią przewody przed mechanicznymi uszkodzeniami, co jest bardzo ważne, gdy instalacje eksploatowane są w trudnych warunkach. Wiele budynków przemysłowych i publicznych korzysta z metalowych rur, bo to nie tylko podnosi bezpieczeństwo, ale także spełnia różne przepisy budowlane i normy, jak PN-IEC 60364 dla instalacji elektrycznych. Co więcej, w razie awarii metalowe rury mogą być łatwiejsze do naprawy niż te z plastiku.

Pytanie 12

Aby zabezpieczyć silnik indukcyjny trójfazowy w układzie zasilania ze stycznikiem przed przeciążeniem, należy użyć przekaźnika termobimetalowego. Jaki typ przekaźnika powinien być zastosowany?

A. jednotorowy bez styku kontrolnego
B. jednotorowy ze stykiem kontrolnym
C. trójtorowy ze stykiem kontrolnym
D. trójtorowy bez styku kontrolnego
Przekaźnik termobimetalowy trójtorowy ze stykiem sterującym jest idealnym rozwiązaniem do zabezpieczania silników trójfazowych przed przeciążeniem. Dzięki zastosowaniu tego typu przekaźnika możemy monitorować prąd w trzech fazach jednocześnie, co pozwala na szybsze wykrycie nadmiernego obciążenia oraz wyłączenie silnika w przypadku wystąpienia awarii. W praktyce, takie rozwiązanie jest zgodne z normami ochrony silników, jak IEC 60947, które zalecają stosowanie przekaźników termicznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy urządzeń elektrycznych. Przykładowo, w przypadku silników o większej mocy lub w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przemysł ciężki, stosowanie trójtorowego przekaźnika termobimetalowego staje się standardem. Dodatkowo, styk sterujący umożliwia integrację z układami automatyki oraz systemami alarmowymi, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo operacji. W rezultacie, wybór przekaźnika trójtorowego ze stykiem sterującym jest nie tylko najlepszą praktyką, ale też wymogiem w wielu zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 13

Ogranicznik przepięć klasy D, który można zainstalować w systemie elektrycznym o maksymalnym napięciu 1000 V, instaluje się w

A. rozgałęzieniach systemu elektrycznego w budynku oraz w rozdzielnicach dla mieszkań.
B. złączach oraz miejscach, gdzie instalacja wchodzi do budynku z systemem piorunochronnym, zasilanego z linii napowietrznej.
C. gniazdach elektrycznych, puszkach w instalacji oraz bezpośrednio w urządzeniach.
D. niskonapięciowych liniach elektroenergetycznych.
Wybór montażu ogranicznika przepięć w rozgałęzieniach instalacji elektrycznej czy w rozdzielnicach nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż te miejsca są zbyt daleko od rzeczywistych punktów użycia urządzeń, które wymagają ochrony. Oczywiście, ważne jest zabezpieczenie całej instalacji, ale ograniczniki powinny być stosowane tam, gdzie mogą efektywnie działać, czyli blisko urządzeń. Linia elektroenergetyczna niskiego napięcia to również niewłaściwe miejsce dla ograniczników klasy D, ponieważ ich zadaniem jest ochrona konkretnych urządzeń, a nie samej infrastruktury zasilającej. Wprowadzenie ich do gniazd wtyczkowych, puszek w instalacji czy urządzeń bezpośrednio zapewnia ochronę przed przepięciami w momencie ich wystąpienia, co jest kluczowe w kontekście współczesnych instalacji elektrycznych, które często zasilają wrażliwe na zakłócenia elektroniki. Instalowanie ograniczników w złączach i miejscach wprowadzenia instalacji do budynku, szczególnie w obiektach z instalacją piorunochronną, może nie zapewnić wystarczającej ochrony, gdyż wyładowania atmosferyczne mogą zjawiskowo obciążać instalację. Z tego względu przy planowaniu i wykonaniu instalacji elektrycznych kluczowe jest dobre rozumienie zasad działania ograniczników przepięć oraz ich prawidłowe umiejscowienie zgodnie z normami i zaleceniami branżowymi.

Pytanie 14

Jakiego zestawu narzędzi należy używać podczas przygotowania przewodów LY do instalacji elektrycznej?

A. Obcinaczki boczne, przyrząd do ściągania izolacji, zaciskarka końcówek tulejkowych
B. Zaciskarka końcówek tulejkowych, obcinaczki czołowe, wkrętak
C. Przyrząd do ściągania izolacji, obcinaczki czołowe, nóż monterski
D. Nóż monterski, wkrętak, obcinaczki boczne
Obcinaczki boczne, przyrząd do ściągania izolacji oraz zaciskarka końcówek tulejkowych są niezbędnymi narzędziami przy przygotowaniu przewodów LY do montażu elektrycznego. Obcinaczki boczne służą do precyzyjnego przycinania przewodów, co jest istotne, aby uzyskać równe i czyste końce, co z kolei minimalizuje ryzyko uszkodzenia izolacji oraz zapewnia solidne połączenia. Przyrząd do ściągania izolacji umożliwia bezpieczne usunięcie izolacji z końcówek przewodów bez ryzyka ich uszkodzenia. Dzięki temu można łatwo przygotować przewody do dalszego montażu, gwarantując, że przewody będą miały odpowiednią długość i będą gotowe do połączenia. Zaciskarka końcówek tulejkowych jest kluczowa w procesie montażu, gdyż pozwala na pewne i trwałe połączenie przewodu z końcówką. Przestrzeganie standardów branżowych, takich jak PN-EN 60204-1 dotyczący bezpieczeństwa maszyn, podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi, co wpływa na jakość wykonania instalacji elektrycznych. W praktyce, wykorzystanie tych narzędzi wpływa na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo użytkownika.

Pytanie 15

Jakim przyrządem dokonuje się pomiaru rezystancji izolacyjnej przewodu?

A. Induktorowy miernik uziemień
B. Megaomomierz
C. Miernik pętli zwarcia
D. Omomierz
Omomierz jest urządzeniem używanym do pomiaru niskich wartości rezystancji, co czyni go niewłaściwym wyborem do pomiarów izolacji przewodów. Mierzy on rezystancję w zakresie małych wartości, a jego zastosowanie w pomiarach izolacji może prowadzić do nieprawidłowych wyników. W przypadku izolacji, która powinna mieć bardzo wysoką rezystancję, omomierz może nie dostarczyć wystarczających informacji o stanie izolacji, ponieważ jego pomiar odbywa się przy znacznie niższym napięciu. Miernik pętli zwarcia jest przeznaczony do testowania impedancji pętli zwarcia w instalacjach elektrycznych, co jest całkowicie inną funkcjonalnością. Urządzenie to służy do pomiaru bezpieczeństwa, ale nie jest używane do oceny izolacji przewodów. Induktorowy miernik uziemień natomiast koncentruje się na pomiarze rezystancji uziemienia, a nie na izolacji przewodów. Błędne jest więc przypuszczenie, że jakiekolwiek z tych urządzeń mogłoby zastąpić megaomomierz w kontekście testów izolacyjnych. Użycie niewłaściwego miernika może prowadzić do błędnych diagnoz i poważnych problemów z bezpieczeństwem elektrycznym.

Pytanie 16

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TT
B. TN-S
C. TN-C
D. IT
Odpowiedź TN-C jest prawidłowa, ponieważ w tym układzie sieciowym przewód PEN łączy funkcje przewodu neutralnego (N) i ochronnego (PE). Układ TN-C jest stosowany w wielu instalacjach elektrycznych, w tym w budynkach użyteczności publicznej oraz w przemyśle, gdzie zapewnia zarówno transport energii, jak i ochronę przed porażeniem elektrycznym. Kluczowym aspektem tego układu jest to, że przewód PEN jest wspólny dla wielu odbiorników i umożliwia efektywne prowadzenie instalacji przy ograniczeniu liczby przewodów. Zgodnie z normą PN-EN 60364, przewód PEN musi być odpowiednio zaprojektowany i wykonany, aby zapewnić wysoką niezawodność oraz bezpieczeństwo użytkowników. W praktyce stosowanie przewodu PEN w układzie TN-C jest również korzystne z punktu widzenia kosztów, ponieważ ogranicza ilość potrzebnych przewodów, co przekłada się na mniejsze wydatki materiałowe oraz prostotę instalacji. Na przykład w wielu budynkach mieszkalnych stosuje się układ TN-C, co pozwala na wydajne i bezpieczne zasilanie różnych urządzeń elektrycznych.

Pytanie 17

Który przewód oznacza symbol PE?

A. Uziemiający
B. Ochronno-neutralny
C. Ochronny
D. Wyrównawczy
Odpowiedź "Ochronny" jest prawidłowa, ponieważ przewód oznaczony symbolem PE (ang. Protective Earth) jest kluczowym elementem systemów ochrony przed porażeniem elektrycznym. Przewód PE ma za zadanie prowadzenie prądu doziemnego w przypadku awarii urządzenia, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem użytkowników. W praktyce, przewód ten jest integralną częścią instalacji elektrycznych w budynkach, a jego właściwe podłączenie do uziemienia jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa. Zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60364, przewód PE powinien być stosowany w każdym obwodzie elektrycznym, w którym zainstalowane są urządzenia elektryczne. Jego zastosowanie obejmuje zarówno instalacje przemysłowe, jak i domowe, gdzie uziemienie urządzeń, takich jak lodówki czy pralki, jest niezbędne dla ochrony przed skutkami zwarcia. Warto również podkreślić, że stosowanie przewodu PE w instalacjach elektrycznych jest wymagane przez przepisy prawa budowlanego, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w kontekście bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 18

Jakie urządzenie, oprócz lutownicy, jest kluczowe podczas naprawy przeciętego przewodu LY poprzez połączenie lutowane?

A. Płaskoszczypce
B. Nóż monterski
C. Szczypce boczne
D. Zagniatarka
Nóż monterski jest kluczowym narzędziem przy naprawie przeciętego przewodu, gdyż umożliwia precyzyjne przygotowanie końcówek przewodów do lutowania. W praktyce, przed przystąpieniem do lutowania, należy odpowiednio odizolować końce przewodów, co wymaga użycia ostrego noża monterskiego. Dzięki odpowiedniej technice użycia noża, możemy uniknąć uszkodzenia żył przewodu oraz zapewnić ich czystą powierzchnię lutowniczą. Istotne jest, aby stosować nóż monterski zgodnie z zasadami BHP, co zapobiega urazom. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, każda naprawa powinna być przeprowadzana z użyciem narzędzi zapewniających dokładność oraz bezpieczeństwo. Dlatego nóż monterski powinien być zawsze w dobrym stanie, a jego ostrze powinno być regularnie wymieniane, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia przewodu. Stosowanie noża monterskiego w połączeniu z lutownicą jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży elektrycznej oraz elektronicznej.

Pytanie 19

Jakie materiały są wykorzystywane do izolacji żył przewodów elektrycznych?

A. Mika i silikon
B. Silikon i guma
C. Polwinit i guma
D. Polwinit i mika
Polwinit, czyli PVC, oraz guma to dwa naprawdę ważne materiały, które używa się do izolacji żył w przewodach elektrycznych. Dają one gwarancję, że wszystko będzie działać bezpiecznie i przez długi czas. Polwinit jest znany ze swojej odporności na różne chemikalia i wysokie temperatury, dlatego często znajdziesz go w kablach niskiego i średniego napięcia. Ma fajne właściwości mechaniczne i elektryczne, na przykład niską przewodność elektryczną, co czyni go super materiałem do izolacji. Guma natomiast jest elastyczna i świetnie sprawdza się tam, gdzie przewody muszą się poruszać lub być zginane. To ważne w sytuacjach, gdzie są narażone na wibracje. Normy IEC 60227 i IEC 60502 pokazują, jak ważne jest korzystanie z odpowiednich materiałów, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych. Polwinitowe i gumowe izolacje są używane w wielu miejscach – od domów po przemysł, a nawet w motoryzacji. Dobrze wiedzieć, że odporność tych materiałów na różne czynniki może naprawdę wpłynąć na bezpieczeństwo całego systemu elektrycznego.

Pytanie 20

Narzędzie przestawione na ilustracji przeznaczone jest do

Ilustracja do pytania
A. zaciskania końcówek tulejkowych.
B. zaciskania końcówek oczkowych.
C. zdejmowania powłoki z przewodu.
D. profilowania żył przewodów.
Zarówno zdejmowanie powłoki z przewodu, zaciskanie końcówek oczkowych, jak i zaciskanie końcówek tulejkowych wymagają użycia innych rodzajów narzędzi. W przypadku zdejmowania powłoki z przewodu najczęściej stosuje się nożyce lub specjalistyczne narzędzia do ściągania izolacji, które są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usunąć zewnętrzną warstwę bez uszkadzania wrażliwych żył wewnętrznych. Użycie szczypiec okrągłych w tym kontekście jest niewłaściwe, ponieważ ich konstrukcja nie sprzyja precyzyjnemu ściąganiu izolacji. Z kolei zaciskanie końcówek oczkowych i tulejkowych z reguły wymaga użycia odpowiednich szczypiec zaciskowych, które są dedykowane do tego celu. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieszczelnych połączeń elektrycznych, co zwiększa ryzyko awarii lub uszkodzeń w instalacji. Powszechnym błędem myślowym jest przekonanie, że jedno narzędzie może zastąpić inne, co wynika z braku świadomości na temat specyfiki i funkcji poszczególnych narzędzi. Dobrze zrozumiane różnice pomiędzy różnymi rodzajami narzędzi oraz ich dedykowanymi zastosowaniami są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności w pracach elektrycznych.

Pytanie 21

Jakie parametry wyłącznika różnicowoprądowego powinny być zmierzone, aby ocenić jego poprawne działanie?

A. Napięcie w sieci oraz prąd obciążeniowy
B. Napięcie w sieci oraz prąd różnicowy
C. Obciążenie prądowe i czas reakcji
D. Prąd różnicowy oraz czas reakcji
Wybór parametrów, takich jak prąd obciążenia oraz czas zadziałania, nie jest odpowiedni dla oceny działania wyłącznika różnicowoprądowego. Prąd obciążenia odnosi się do natężenia prądu, które przepływa przez obwód w normalnych warunkach pracy, ale nie dostarcza informacji na temat ewentualnych upływów prądu. Zrozumienie różnicy między prądem obciążenia a prądem różnicowym jest kluczowe, ponieważ to prąd różnicowy jest wskaźnikiem zagrożenia dla bezpieczeństwa. Czas zadziałania w połączeniu z prądem obciążenia nie dostarczy pełnego obrazu skuteczności wyłącznika w sytuacjach awaryjnych. Podobnie, pomiar napięcia sieciowego oraz prądu różnicowego w aspekcie bezpieczeństwa jest niewłaściwy, ponieważ napięcie nie jest bezpośrednio związane z funkcjonowaniem wyłącznika różnicowoprądowego. W kontekście bezpieczeństwa elektrycznego, kluczowe jest, aby wyłącznik reagował na upływ prądu do ziemi, co wskazuje prąd różnicowy, a nie tylko na obciążenie czy napięcie. Ignorowanie tych fundamentalnych różnic prowadzi do błędnego rozumienia działania wyłączników różnicowoprądowych, co może mieć poważne konsekwencje w kwestii bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 22

Jakim z podanych wyłączników nadprądowych można zamienić bezpieczniki typu gG w obwodzie 3/N/PE ~ 400/230 V 50 Hz, który zasila trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7kW?

A. S193B16
B. S192B16
C. S193B10
D. S194B10
Wyłącznik S193B16 jest właściwym wyborem do zastąpienia bezpieczników typu gG w obwodzie zasilającym trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7 kW. Aby przeanalizować tę decyzję, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych aspektów. Po pierwsze, moc 7 kW przy napięciu 400 V wymaga prądu znamionowego wynoszącego około 10 A (I = P/U, czyli 7 kW / 400 V = 17,5 A). W związku z tym wyłącznik S193B16, który ma wartość 16 A, jest odpowiedni, ponieważ jego wartość znamionowa jest wyższa od obliczonego prądu, co zapewnia odpowiednią ochronę przed przeciążeniem. Po drugie, wyłączniki nadprądowe typu S193 są projektowane z myślą o zastosowaniach w instalacjach trójfazowych, co czyni je bardziej odpowiednimi niż inne opcje, które są mniej uniwersalne. W praktyce, stosując S193B16, zapewniamy nie tylko skuteczną ochronę obwodu przed przeciążeniem, ale także zgodność z normami PN-EN 60898-1, które regulują zasady stosowania takich urządzeń w instalacjach elektrycznych. W przypadku awarii, wyłącznik ten zareaguje szybko, co zwiększy bezpieczeństwo użytkowania grzejnika elektrycznego.

Pytanie 23

Które urządzenie przedstawiono na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Ogranicznik przepięć.
B. Wyłącznik różnicowoprądowy z członem nadprądowym.
C. Wyłącznik nadprądowy dwubiegunowy.
D. Czujnik zaniku i kolejności faz.
Wyłącznik różnicowoprądowy z członem nadprądowym to urządzenie o kluczowym znaczeniu w systemach elektroenergetycznych, które zapewnia zarówno ochronę przed przeciążeniem, jak i przed porażeniem prądem elektrycznym. Jego charakterystyczne oznaczenia i symbole na obudowie pozwalają na łatwe zidentyfikowanie go wśród innych urządzeń elektrycznych. W praktyce, wyłączniki różnicowoprądowe z członem nadprądowym są często stosowane w instalacjach domowych oraz przemysłowych, gdzie zabezpieczają przed skutkami zwarć i przeciążeń. Zgodnie z normami PN-EN 61008 oraz PN-EN 60947, urządzenia te powinny być stosowane w obwodach, gdzie istnieje ryzyko porażenia prądem, zwłaszcza w pomieszczeniach wilgotnych, jak łazienki czy kuchnie. Regularne testowanie tych wyłączników jest kluczowe dla zapewnienia ich skuteczności. Dobrą praktyką jest również ich instalacja w obwodach, gdzie zasilane są urządzenia o dużym poborze mocy, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia sprzętu i zapewnia bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 24

Którą wielkość fizyczną można zmierzyć przyrządem pokazanym na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Luminancję.
B. Światłość.
C. Natężenie oświetlenia.
D. Temperaturę barwową światła.
Wybór odpowiedzi dotyczącej temperatury barwowej światła, luminancji lub światłości jest błędny, ponieważ każda z tych wielkości odnosi się do różnych aspektów światła, które nie są mierzone przez luksomierz. Temperatura barwowa, na przykład, to parametr określający kolor światła, który jest wyrażany w kelwinach (K). Jest ona kluczowa w kontekście oświetlenia, ponieważ wpływa na percepcję kolorów i atmosferę we wnętrzach, jednak nie jest to wartość, którą luksomierz może określić. Luminancja, z kolei, odnosi się do jasności źródła światła w danym kierunku i jest mierzona w kandela na metr kwadratowy (cd/m²). Luksomierz nie jest przystosowany do takich pomiarów, ponieważ jego głównym celem jest określenie intensywności oświetlenia bez uwzględniania kierunku. Światłość również nie jest mierzona przez luksomierz; jest to strumień świetlny przypadający na określoną powierzchnię, wyrażany w lumenach. Główną przyczyną błędów wynikających z wyboru błędnych odpowiedzi jest nieznajomość właściwych definicji i zastosowania poszczególnych wielkości fizycznych związanych ze światłem. Wiedza o różnicy między natężeniem oświetlenia a innymi formami pomiaru jest kluczowa w zakresie właściwego wykorzystania przyrządów pomiarowych w praktyce.

Pytanie 25

Kontrolując warunek automatycznego wyłączenia zasilania jako element ochrony przed porażeniem w systemach TN-S, realizowanego przez nadprądowy wyłącznik instalacyjny, oprócz pomiaru impedancji pętli zwarcia konieczne jest określenie dla zastosowanego wyłącznika

A. progu zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego
B. czasu działania wyzwalacza zwarciowego
C. maksymalnej wielkości prądu zwarciowego
D. wartości prądu wyłączającego
Analizując inne dostępne odpowiedzi, dostrzegamy pewne nieprawidłowości w podejściu do tematu sprawdzania warunków samoczynnego wyłączenia zasilania. Maksymalna wartość prądu zwarciowego jest istotnym parametrem, lecz nie jest bezpośrednio związana z prawidłowym funkcjonowaniem wyłącznika w kontekście ochrony przeciwporażeniowej. O ile znajomość wartości zwarciowych jest przydatna w doborze wyłącznika, sama maksymalna wartość nie określa, czy dany wyłącznik zadziała w odpowiednim czasie. Próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego również nie ma zastosowania w przypadku wyłącznika, którego główną funkcją jest ochrona przed zwarciem, a nie przeciążeniem. W kontekście warunków samoczynnego wyłączenia zasilania kluczowym parametrem pozostaje wartość prądu wyłączającego, który musi być niższy niż wartość prądu zwarciowego, aby zrealizować efektywne odcięcie zasilania. Ostatnia z propozycji, dotycząca czasu zadziałania wyzwalacza zwarciowego, również nie odnosi się bezpośrednio do wymaganego pomiaru. Choć czas reakcji wyzwalacza jest istotny dla bezpieczeństwa, to jednak w kontekście samoczynnego wyłączenia zasilania bardziej kluczowe jest przynajmniej zrozumienie i pomiar wartości prądu wyłączającego, aby zapewnić odpowiednią reakcję w przypadku awarii. Ignorowanie tych zasad i niezrozumienie funkcji poszczególnych parametrów może prowadzić do błędów w doborze urządzenia ochronnego oraz, co gorsza, do sytuacji narażających użytkowników na ryzyko porażenia elektrycznego.

Pytanie 26

Jaką minimalną wartość prądu powinno mieć wykonanie pomiaru ciągłości elektrycznej przewodów ochronnych w głównych i dodatkowych połączeniach wyrównawczych oraz przewodów czynnych w przypadku obwodów odbiorczych typu pierścieniowego?

A. 150 mA
B. 200 mA
C. 500 mA
D. 100 mA
Udzielenie odpowiedzi innej niż 200 mA może prowadzić do nieprawidłowej oceny stanu ciągłości przewodów ochronnych. Wartości takie jak 100 mA, 150 mA czy 500 mA nie są wystarczające lub nieadekwatne do przeprowadzenia rzetelnych pomiarów w kontekście ochrony przeciwporażeniowej. Wybór niższej wartości prądu, jak 100 mA, może skutkować sytuacją, w której nie zostaną wykryte niewielkie przerwy w ciągłości przewodu, co z kolei stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Z kolei wartość 150 mA, mimo że może wydawać się bardziej sensowna, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących dokładności pomiarów, co może prowadzić do fałszywych odczytów. Zwiększenie prądu do 500 mA, choć teoretycznie może wydawać się korzystne, może w rzeczywistości prowadzić do uszkodzenia delikatnych elementów instalacji, a także może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przegrzanie przewodów. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wartości prądu pomiarowego mają na celu nie tylko wykrycie ewentualnych usterek, ale także zapewnienie, że instalacja działa w sposób bezpieczny i niezawodny. Właściwe rozumienie norm oraz ich stosowanie jest niezbędne w praktyce inżynierskiej.

Pytanie 27

Jakie rodzaje żył znajdują się w kablu oznaczonym symbolem SMYp?

A. Jednodrutowe
B. Wielodrutowe
C. Sektorowe
D. Płaskie
Odpowiedzi "Płaskie", "Sektorowe" i "Jednodrutowe" są nieco mylące. Przewody płaskie, chociaż mogą mieć swoje miejsce, to zazwyczaj są używane w sytuacjach, gdzie przestrzeń jest ograniczona, ale nie mają tej elastyczności co wielodrutowe. Przewody sektorowe są bardziej chyba do specyficznych zastosowań, ale nie mogą znieść dużych zgięć. No a te jednodrutowe... no cóż, mają ten problem, że są mniej elastyczne, przez co łatwiej je uszkodzić. Gdy chodzi o miejsce, gdzie trzeba coś często przenosić, to te jednodrutowe nie będą najlepsze, bo szybko się zużywają. Często w takich przypadkach nie myśli się o elastyczności i o tym, jak przewody będą pracować w ruchu. Dobór właściwych przewodów jest kluczowy, bo to wpływa na trwałość i niezawodność całej instalacji. Warto znać te normy i standardy w elektryce.

Pytanie 28

Do którego rodzaju ochrony przeciwporażeniowej zaliczane są środki ochrony opisane w ramce?

1.Urządzenia ochronne różnicowoprądowe o znamionowym prądzie różnicowym nieprzekraczającym 30 mA.
2.Dodatkowe połączenia wyrównawcze ochronne.

A. Ochrony uzupełniającej.
B. Ochrony podstawowej.
C. Ochrony przez zastosowanie bardzo niskiego napięcia.
D. Ochrony przy uszkodzeniu (dodatkowej).
Odpowiedź wskazująca na ochronę uzupełniającą jest poprawna, ponieważ środki ochrony opisane w ramce, takie jak urządzenia różnicowoprądowe i dodatkowe połączenia wyrównawcze, pełnią kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkowników instalacji elektrycznych. Urządzenia różnicowoprądowe działają na zasadzie wykrywania różnicy w prądzie płynącym przez przewody fazowy i neutralny. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, urządzenie natychmiast odłącza zasilanie, co zapobiega porażeniom prądem. Dodatkowe połączenia wyrównawcze są stosowane, aby zminimalizować potencjalne różnice napięcia między różnymi elementami instalacji. W sytuacji uszkodzenia izolacji dodatkowa ścieżka dla prądu zapewnia, że nie wystąpi niebezpieczne napięcie, co zwiększa ogólny poziom bezpieczeństwa. Zgodnie z normą PN-IEC 60364, te metody ochrony są klasyfikowane jako uzupełniające i są rekomendowane w instalacjach narażonych na wysokie ryzyko porażenia prądem. W praktyce, ich zastosowanie w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej jest standardem, co potwierdza ich niezawodność i efektywność.

Pytanie 29

Do jakiej kategorii zaliczają się kable współosiowe?

A. Grzewczych
B. Telekomunikacyjnych
C. Kabelkowych
D. Oponowych
Przewody współosiowe, znane również jako kable koncentryczne, są kluczowym elementem w systemach telekomunikacyjnych. Ich budowa składa się z centralnego przewodu, który jest otoczony dielektrykiem, a następnie metalową osłoną. Taka konstrukcja pozwala na przesyłanie sygnałów radiowych i telewizyjnych z minimalnymi zakłóceniami, co jest szczególnie ważne w telekomunikacji. Przewody współosiowe są powszechnie wykorzystywane w instalacjach telewizyjnych, sieciach komputerowych oraz w systemach audio, gdzie istotna jest jakość przesyłanych danych. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak ANSI/TIA-568, przewody te muszą spełniać określone standardy dotyczące tłumienia sygnału i zakłóceń elektromagnetycznych, co gwarantuje ich niezawodność. Stosowanie przewodów współosiowych w telekomunikacji jest także uzasadnione ich łatwością w instalacji oraz dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w wielu aplikacjach.

Pytanie 30

Które z podanych wskazówek nie odnosi się do realizacji nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Gniazda wtykowe w każdym pomieszczeniu powinny pochodzić z wydzielonego obwodu
B. Gniazda wtykowe w kuchni powinny być podłączane do oddzielnego obwodu
C. Obwody oświetleniowe należy oddzielić od gniazd wtykowych
D. Odbiorniki o dużej mocy powinny być zasilane z osobnych obwodów
Odpowiedź dotycząca zasilania gniazd wtykowych każdego pomieszczenia z osobnego obwodu jest poprawna, ponieważ zgodnie z aktualnymi normami i zaleceniami dotyczącymi instalacji elektrycznych, zapewnia to większe bezpieczeństwo i funkcjonalność. Zasilanie każdego pomieszczenia z osobnego obwodu umożliwia lepsze zarządzanie obciążeniem elektrycznym oraz minimalizuje ryzyko przeciążenia instalacji. Przykładowo, w przypadku awarii jednego z obwodów, pozostałe pomieszczenia mogą nadal być zasilane, co zwiększa komfort użytkowania. Dodatkowo, takie podejście ułatwia lokalizację ewentualnych usterek i ich naprawę, co jest szczególnie ważne w przypadku pomieszczeń takich jak kuchnia czy łazienka, gdzie używa się wielu urządzeń elektrycznych jednocześnie. Warto również zauważyć, że zgodnie z normą PN-IEC 60364, zaleca się stosowanie osobnych obwodów dla urządzeń o dużym poborze mocy, co podkreśla znaczenie wydzielenia obwodów w celu zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności instalacji elektrycznej.

Pytanie 31

Która z poniższych działań ocenia efektywność ochrony podstawowej przed porażeniem prądem elektrycznym?

A. Weryfikacja stanu izolacji podłóg
B. Pomiar rezystancji izolacji przewodów
C. Pomiar impedancji w pętli zwarciowej
D. Sprawdzanie wyłącznika różnicowoprądowego
Pomiar rezystancji izolacji przewodów jest kluczowym elementem oceny skuteczności ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Działanie to polega na sprawdzeniu, czy izolacja przewodów jest wystarczająco skuteczna, aby zapobiec niezamierzonym przepływom prądu do ziemi lub na obudowy urządzeń. Wysoka rezystancja izolacji oznacza, że przewody są dobrze izolowane i minimalizują ryzyko porażenia. W praktyce, w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych, pomiar ten powinien być przeprowadzany regularnie, zwłaszcza w przypadku instalacji, które są narażone na uszkodzenia mechaniczne lub działanie czynników zewnętrznych. Zgodnie z normami PN-IEC 60364, przynajmniej raz na pięć lat należy przeprowadzać taki pomiar. Uzyskane wyniki powinny być porównywane z wartościami odniesienia, które zależą od rodzaju instalacji. Odpowiednie procedury zapewniają, że nie tylko urządzenia, ale i całe instalacje elektryczne są bezpieczne dla użytkowników, co jest fundamentalne dla ochrony życia i zdrowia człowieka. Dbanie o odpowiednią rezystancję izolacji to kluczowy krok w zarządzaniu ryzykiem związanym z porażeniem prądem elektrycznym.

Pytanie 32

Który z poniższych przewodów jest przeznaczony do stosowania na zewnątrz budynków?

A. YKY
B. NYM
C. LNY
D. YDY
Przewód YKY jest specjalnie zaprojektowany do stosowania na zewnątrz budynków. Głównym atutem tego przewodu jest jego izolacja i powłoka ochronna, które zapewniają odporność na warunki atmosferyczne, takie jak deszcz, śnieg czy promieniowanie UV. Dzięki zastosowaniu polwinitowej izolacji oraz dodatkowej powłoki ochronnej, przewód YKY spełnia wymagania norm dotyczących instalacji zewnętrznych. Ważne jest, aby podczas montażu przewodów na zewnątrz budynków stosować materiały certyfikowane i przetestowane pod kątem wytrzymałości na ekstremalne warunki środowiskowe. Przewód YKY jest również odporny na uszkodzenia mechaniczne, co czyni go idealnym wyborem do stosowania na otwartej przestrzeni, gdzie mogą występować różnego rodzaju zagrożenia fizyczne. Z mojego doświadczenia wynika, że przewody te są powszechnie używane w instalacjach ogrodowych, oświetleniowych oraz w miejscach, gdzie wymagana jest niezawodność i trwałość przez długi czas.

Pytanie 33

Podczas wymiany uszkodzonego gniazda wtykowego w instalacji podtynkowej, prowadzonej w rurach karbowanych, zauważono, że w wyniku poluzowania zacisku, izolacja jednego z przewodów na długości kilku centymetrów straciła swoją elastyczność i zmieniła kolor. Jak powinno się naprawić to uszkodzenie?

A. Polakierować uszkodzoną izolację przewodu
B. Wymienić wszystkie przewody na nowe o większym przekroju
C. Nałożyć gumowy wąż na uszkodzoną izolację przewodu
D. Wymienić uszkodzony przewód na nowy o takim samym przekroju
Wymiana uszkodzonego przewodu na nowy o takim samym przekroju jest prawidłowym rozwiązaniem, ponieważ uszkodzenie izolacji przewodu może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak zwarcia, przegrzewanie się oraz porażenia prądem. Przewody elektryczne muszą spełniać określone normy techniczne, a ich izolacja powinna być w dobrym stanie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania instalacji. W przypadku uszkodzenia izolacji, jak w tym przypadku, zaleca się wymianę całego przewodu, aby uniknąć ryzyka. Przykład zastosowania tej zasady można znaleźć w przepisach elektrycznych, takich jak normy PN-IEC dotyczące instalacji elektrycznych. Warto również pamiętać o tym, że przewody o różnym przekroju mają różne właściwości prądowe, co oznacza, że wymiana na przewód o innym przekroju może prowadzić do przekroczenia dopuszczalnych obciążeń prądowych. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest również przeprowadzenie przeglądu całej instalacji, aby zidentyfikować inne potencjalne problemy.

Pytanie 34

Przy jakiej wartości prądu różnicowego zmiennego sinusoidalnie nie powinien zadziałać sprawny wyłącznik różnicowoprądowy typu AC o prądzie IΔN = 30 mA?

A. IΔ = 10 mA
B. IΔ = 30 mA
C. IΔ = 40 mA
D. IΔ = 20 mA
Zrozumienie, dlaczego odpowiedzi takie jak IΔ = 20 mA, IΔ = 30 mA oraz IΔ = 40 mA są błędne, wymaga analizy zasad funkcjonowania wyłączników różnicowoprądowych. Wyłącznik różnicowoprądowy o prądzie nominalnym 30 mA ma być zaprojektowany tak, aby działał w przypadku wykrycia różnicy prądów na poziomie 30 mA lub wyższym. Odpowiedzi wskazujące wartości 20 mA, 30 mA i 40 mA przedstawiają różne błędne koncepcje. W szczególności, prąd IΔ = 20 mA jest nadal w obrębie zakresu, w którym wyłącznik może zadziałać, ponieważ jest on niższy niż 30 mA, co oznacza, że w sytuacji, gdy wystąpi prąd różnicowy na tym poziomie, wyłącznik zareaguje, aby chronić użytkowników. Odpowiedź 30 mA jest marnotrawstwem, ponieważ wyłącznik zadziała w momencie osiągnięcia tego poziomu prądu, co nie jest zgodne z pytaniem, które dotyczy wartości, przy której nie powinien zadziałać. Natomiast prąd 40 mA przekracza wartość nominalną wyłącznika, co wskazuje, że w takim przypadku powinien on zadziałać, aby zapobiec niebezpieczeństwu. Takie błędne rozumowanie wynika często z nieprawidłowego zrozumienia funkcji wyłączników różnicowoprądowych oraz ich działania w kontekście ochrony elektrycznej, co potwierdzają standardy takie jak IEC 60364, które podkreślają konieczność stosowania odpowiednich wartości progowych dla zabezpieczeń.

Pytanie 35

Który z urządzeń elektrycznych, zainstalowany w obwodzie systemu zasilania elektrycznego kuchenki trójfazowej, jest w stanie zidentyfikować przerwę w ciągłości przewodów jednej z faz?

A. Przekaźnik priorytetowy
B. Stycznik elektromagnetyczny
C. Czujnik zaniku fazy
D. Odgromnik
Czujnik zaniku fazy to urządzenie, którego głównym zadaniem jest monitorowanie i wykrywanie ewentualnych przerw w zasilaniu w poszczególnych fazach obwodu elektrycznego. W kontekście kuchenek trójfazowych, które wymagają stabilnego zasilania z trzech faz, czujnik ten odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz sprawnego funkcjonowania urządzenia. Gdy zachodzi przerwa w jednej z faz, czujnik natychmiast wykrywa ten stan i może zainicjować odpowiednie działania, takie jak odłączenie urządzenia od zasilania, co zapobiega jego uszkodzeniu. Przykładowo, w kuchniach przemysłowych, gdzie kuchenki trójfazowe są wykorzystywane na dużą skalę, zastosowanie czujników zaniku fazy jest standardem, co wpływa na zwiększenie niezawodności i bezpieczeństwa operacji. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 61439, zaleca się stosowanie czujników do monitorowania ciągłości zasilania w instalacjach elektrycznych, co w praktyce przekłada się na wyższą efektywność i minimalizację ryzyka awarii.

Pytanie 36

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji uzwojeń silnika w temperaturze
20 oC, jeżeli rezystancja izolacji uzwojeń tego silnika zmierzona w temperaturze 23 oC wyniosła 6,8 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K20 dla rezystancji izolacji uzwojeń silników
R20 = K20·Rx
Temperatura, w °C0111417202326293235445262
Współczynnik przeliczeniowy K200,670,730,810,901,01,101,211,341,481,642,503,335,00

A. 7,48 MΩ
B. 6,73 MΩ
C. 6,87 MΩ
D. 6,18 MΩ
Analiza rezystancji izolacji uzwojeń silnika w różnych temperaturach może stanowić wyzwanie, zwłaszcza gdy nie są brane pod uwagę odpowiednie współczynniki przeliczeniowe. W przypadku, gdy odpowiedzi sugerują wartości 6,73 MΩ, 6,87 MΩ, 7,48 MΩ oraz 6,18 MΩ, istotne jest zrozumienie, że każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach. Wartość 6,18 MΩ, choć może wydawać się poprawna, została obliczona w sposób nieprawidłowy, ponieważ pomija uwzględnienie odpowiednich współczynników przeliczeniowych i ich wpływu na wynik. W przypadku obliczania rezystancji izolacji, temperatura ma kluczowe znaczenie, a różnice między 20°C a 23°C mogą znacząco wpływać na wyniki. Przyjmuje się, że wzrost temperatury wpływa na zmniejszenie rezystancji, co oznacza, że rezystancja w niższej temperaturze powinna być wyższa. Wartości 6,73 MΩ i 6,87 MΩ mogą wynikać z pomyłek w korzystaniu z tabeli współczynników lub niewłaściwego zastosowania wzoru, co prowadzi do zaniżenia wartości izolacji. Natomiast 7,48 MΩ, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się bardziej wiarygodne, jest wynikiem błędnych obliczeń, które nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia na podstawie temperatury. Wiedza na temat prawidłowego wyznaczania rezystancji izolacji uzwojeń jest niezwykle istotna w kontekście bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych oraz ich niezawodności w długotrwałym użytkowaniu.

Pytanie 37

Który element przedstawiono na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Oprawkę źródła światła.
B. Gniazdo zapłonnika.
C. Wkładkę kalibrową.
D. Wkładkę topikową bezpiecznika.
Oprawka źródła światła jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, umożliwiającym prawidłowe podłączenie i utrzymanie źródła światła, takiego jak żarówka. Jej główną funkcją jest nie tylko mechaniczne wsparcie, ale także zapewnienie odpowiedniej izolacji elektrycznej. Oprawki są projektowane zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 60238, które określają wymagania techniczne dla oprawek żarówek. Przykłady zastosowania obejmują różnorodne instalacje oświetleniowe w domach, biurach i zakładach przemysłowych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór oprawki ma znaczenie dla efektywności energetycznej systemu oświetleniowego, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych standardów zrównoważonego rozwoju. Właściwa instalacja i użytkowanie oprawki przyczyniają się do dłuższej żywotności źródła światła oraz minimalizują ryzyko awarii, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony mienia.

Pytanie 38

Jakie czynności kontrolne nie są zaliczane do oględzin urządzeń napędowych podczas ich pracy?

A. Kontrola zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących
B. Sprawdzenie stanu łożysk i przeprowadzenie pomiarów elektrycznych
C. Weryfikacja stanu przewodów ochronnych oraz ich połączeń
D. Ocena poziomu drgań oraz funkcjonowania układu chłodzenia
Odpowiedź "Sprawdzenie stanu łożysk i pomiary elektryczne" jest poprawna, ponieważ te czynności kontrolne są zazwyczaj przeprowadzane w trakcie przeglądów technicznych, a nie podczas bieżącej eksploatacji urządzeń napędowych. W czasie ruchu maszyny, kluczowe jest monitorowanie parametrów operacyjnych, takich jak poziom drgań, ponieważ mogą one wskazywać na potencjalne problemy z wydajnością lub uszkodzenia. Kontrola poziomu drgań i działania układu chłodzenia pozwala na szybką identyfikację nieprawidłowości, które mogą prowadzić do poważnych awarii. Ochrona przewodów i odpowiednie osłony części wirujących są również istotnymi aspektami bezpieczeństwa w czasie pracy urządzenia. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 9001, monitoring w czasie rzeczywistym oraz regularne kontrole stanu technicznego są kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa operacji. Przykładem praktycznym może być zastosowanie systemów monitorowania drgań, które w czasie rzeczywistym informują operatorów o konieczności interwencji, co pozwala na minimalizację ryzyka awarii.

Pytanie 39

W jaki sposób powinna odbywać się wymiana nożowych wkładek topikowych w bezpiecznikach przemysłowych?

A. Przy użyciu kombinerek, pod napięciem
B. Uchwytem izolacyjnym pod obciążeniem
C. Za pomocą kombinerek w braku napięcia
D. Uchwytem izolacyjnym bez obciążenia
Wymiana nożowych wkładek topikowych bezpieczników przemysłowych powinna być przeprowadzana w sposób bezpieczny, najlepiej przy użyciu uchwytu izolacyjnego i tylko wtedy, gdy nie ma obciążenia na obwodzie. Taki sposób działania minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz uszkodzenia sprzętu. Uchwyt izolacyjny, wykonany z materiałów odpornych na działanie wysokich napięć, zapewnia, że osoba dokonująca wymiany nie ma kontaktu z przewodami pod napięciem. Przykładem zastosowania tej metody są procedury serwisowe w zakładach przemysłowych, gdzie kluczowe jest przestrzeganie zasad BHP oraz normy IEC 60947-3 dotyczącej bezpieczników. Dodatkowo, przed przystąpieniem do wymiany, ważne jest upewnienie się, że wyłączono zasilanie, co można zweryfikować przy pomocy wskaźników napięcia, a także zastosowanie blokad, aby zapobiec przypadkowemu włączeniu obwodu. Przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni technika, ale również zapewnia, że prace serwisowe są wykonane w sposób efektywny i zgodny z normami branżowymi.

Pytanie 40

W jakiej sytuacji poślizg silnika indukcyjnego wyniesie 100%?

A. Gdy silnik będzie zasilany, jego wirnik pozostanie w bezruchu
B. Silnik będzie funkcjonować w trybie jałowym
C. Silnik będzie zasilany prądem w przeciwnym kierunku
D. Wirnik silnika osiągnie prędkość wyższą niż prędkość synchroniczna
Poślizg silnika indukcyjnego określa różnicę między prędkością synchroniczną a rzeczywistą prędkością wirnika. Gdy wirnik jest nieruchomy, oznacza to, że nie porusza się w stosunku do pola magnetycznego wytwarzanego przez uzwojenia statora. W takiej sytuacji prędkość wirnika wynosi 0, a prędkość synchroniczna, zależna od częstotliwości zasilania i liczby par biegunów, jest znacznie wyższa. Z tego powodu poślizg wynosi 100%, co oznacza maksymalne obciążenie silnika, a jego moment obrotowy jest równy zeru, co jest warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia pracy silnika. W praktyce taka sytuacja ma miejsce podczas uruchamiania silników, gdy są one podłączane do zasilania, ale wirnik nie ma jeszcze możliwości obrotu, na przykład w przypadku zablokowania. W przemyśle, szczególnie w aplikacjach wymagających dużego momentu rozruchowego, jak w przypadku transportu materiałów, monitoruje się poślizg, aby zapewnić optymalne działanie silników. Zrozumienie poślizgu jest kluczowe dla efektywności energetycznej i żywotności silników indukcyjnych.