Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 09:47
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:09

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT i ma końcówkę z elementem światłoczułym, a jego dotknięcie ekranu monitora skutkuje przesłaniem sygnału do komputera, co umożliwia lokalizację kursora?

A. Trackball

B. Ekran dotykowy

C. Pióro świetlne

D. Touchpad

Pióro świetlne to specjalistyczne urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT, wykorzystując światłoczułe elementy do lokalizowania kursora na ekranie. Działa na zasadzie wykrywania punktu dotknięcia ekranu, co pozwala użytkownikowi na precyzyjne wskazywanie obiektów bezpośrednio na wyświetlaczu. Pióra świetlne są szczególnie przydatne w zastosowaniach, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, takich jak projektowanie graficzne czy aplikacje edukacyjne. W praktyce, pióro świetlne było szeroko stosowane przed popularyzacją ekranów dotykowych oraz myszek komputerowych, a jego zasada działania opierała się na skanowaniu w poziomie i w pionie przez monitor, co umożliwiało dokładne określenie pozycji wskazania. Pióra świetlne są zgodne ze standardami interfejsów użytkownika, gdzie ergonomia i efektywność wskazywania są kluczowe dla doświadczenia użytkowników. Obecnie technologia ta została w dużej mierze wyparte przez nowsze rozwiązania, ale nadal ma swoje miejsce w określonych obszarach, takich jak szkolenia czy profesjonalne prezentacje.

Pytanie 2

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów w układzie gwiazdowym?

A. Repeater

B. Bridge

C. Switch

D. Transceiver

Switch, czyli przełącznik, jest kluczowym urządzeniem w topologii gwiazdy, ponieważ umożliwia efektywne i wydajne zarządzanie komunikacją między komputerami w sieci lokalnej (LAN). W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, którym jest właśnie switch. Dzięki temu, gdy jeden komputer wysyła dane, switch kieruje te dane bezpośrednio do odpowiedniego odbiorcy, minimalizując zatory i zwiększając prędkość transferu. Przykładem zastosowania może być biuro, w którym każdy komputer pracownika jest podłączony do switcha, co umożliwia wydajną komunikację i dobrą organizację pracy w sieci. Dodatkowo, urządzenia te obsługują standardy takie jak IEEE 802.3, co zapewnia zgodność i interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych. Ponadto, wiele nowoczesnych switchów oferuje możliwości zarządzania, takie jak VLAN, co pozwala na segregację ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 3

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który został pokazany na ilustracji

A. Niewłaściwy program do przeglądania

B. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

C. Wyłączona zapora sieciowa

D. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

Komunikat o problemach z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa jest typowym ostrzeżeniem wyświetlanym przez przeglądarki internetowe w przypadku, gdy certyfikat SSL/TLS nie jest prawidłowy lub nie można go zweryfikować. Certyfikaty SSL/TLS służą do szyfrowania danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem oraz do potwierdzenia tożsamości serwera. Problemy z certyfikatem mogą wynikać z jego wygaśnięcia, niepoprawnego wystawienia przez urząd certyfikacji (CA) lub braku zaufania do CA. W praktyce użytkownik powinien sprawdzić szczegóły certyfikatu klikając na ikonę kłódki obok adresu URL aby ustalić przyczynę problemu. Standardy branżowe, takie jak TLS 1.3 oraz rekomendacje organizacji takich jak IETF, kładą duży nacisk na korzystanie z aktualnych i zaufanych certyfikatów. Ważne jest również, aby administratorzy regularnie monitorowali stan certyfikatów i odnawiali je przed wygaśnięciem. W kontekście bezpieczeństwa danych ignorowanie takich ostrzeżeń może prowadzić do ataków typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i potencjalnie modyfikuje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem. W związku z tym prawidłowe zarządzanie certyfikatami jest kluczowym elementem ochrony danych w sieci.

Pytanie 4

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1394

B. USB

C. RS232

D. IEEE1284

USB (Universal Serial Bus) to interfejs szeregowy, a nie równoległy. Choć USB jest szeroko stosowane w różnych urządzeniach, takich jak klawiatury, myszy czy pamięci masowe, działa na zasadzie przesyłania danych po jednym bicie w danym czasie, co nie odpowiada definicji portu równoległego. IEEE1394, znany również jako FireWire, jest innym interfejsem szeregowym, który obsługuje szybką transmisję danych, ale również nie jest portem równoległym. RS232 to standard komunikacji szeregowej, używany głównie w aplikacjach przemysłowych do komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy, ale nie spełnia kryteriów portu równoległego. Pojęcie portu równoległego opiera się na koncepcji przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co jest niemożliwe w interfejsach szeregowych. Typowym błędem jest mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi, co często wynika z nieznajomości podstawowych różnic w zakresie architektury przesyłania danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 5

Aby stworzyć las w strukturze katalogowej AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. jednego drzewa domeny

B. trzech drzew domeny

C. czterech drzew domeny

D. dwóch drzew domeny

Wprowadzenie w temat struktury AD DS wymaga zrozumienia podstawowych pojęć dotyczących drzew i lasów. Odpowiedzi sugerujące konieczność utworzenia dwóch, trzech lub czterech drzew domeny są mylące i opierają się na błędnej interpretacji architektury AD DS. Las sam w sobie nie wymaga więcej niż jednego drzewa, a jego istotą jest możliwość posiadania wielu domen w obrębie jednego lasu. Twierdzenie, że do utworzenia lasu potrzebne są dwa lub więcej drzew, może prowadzić do nadmiernej komplikacji struktury AD. Takie podejście może skutkować nieefektywnym zarządzaniem, trudnościami w synchronizacji polityk bezpieczeństwa oraz problemami z replikacją między drzewami. Często zdarza się, że administratorzy mylą pojęcia związane z relacjami między drzewami a samą ideą lasu, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie, że jedno drzewo jest wystarczające do utworzenia lasu, a dodatkowe drzewa są opcjonalne i zależą od specyficznych potrzeb organizacji, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania infrastrukturą AD DS. W praktyce dobrze zaprojektowana struktura z jednym drzewem może w pełni zaspokajać potrzeby większości organizacji, co potwierdzają liczne standardy branżowe i doświadczenia z wdrożeń.

Pytanie 6

W wyniku realizacji podanego polecenia ping parametr TTL wskazuje na

A. czas reakcji z urządzenia docelowego

B. liczbę pakietów wysłanych w celu weryfikacji komunikacji w sieci

C. czas trwania testu łączności w sieci

D. liczbę ruterów, które uczestniczą w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

TTL czyli Time To Live jest wartością liczbową która wskazuje maksymalną liczbę przeskoków czyli ruterów przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony. Wartość TTL jest zmniejszana o jeden przy każdym przeskoku przez ruter. Jeśli osiągnie zero pakiet jest odrzucany a nadawca otrzymuje odpowiednią informację. TTL jest mechanizmem zapobiegającym niekończącym się pętlom w sieci które mogłyby być wynikiem błędnej konfiguracji tras. W praktyce pozwala to również na diagnozowanie ścieżki pakietu poprzez analizę wartości TTL w odpowiedzi ping. Na przykład jeśli wartość TTL w odpowiedzi jest znana można oszacować liczbę ruterów pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Standardowo TTL przydzielany jest na poziomie 64 128 lub 255 w zależności od systemu operacyjnego co oznacza że można z tego wnioskować ile ruterów przetworzyło pakiet. Jest to kluczowy aspekt w diagnostyce sieci szczególnie w kontekście śledzenia problemów z łącznością oraz optymalizacji tras.

Pytanie 7

Jak wygląda sekwencja w złączu RJ-45 według normy TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B?

A. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

B. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

C. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

D. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

Odpowiedź jest zgodna z normą TIA/EIA-568, która definiuje standardy okablowania sieciowego, w tym kolejność przewodów dla zakończenia typu T568B. W tej konfiguracji sekwencja przewodów zaczyna się od biało-pomarańczowego, następnie pomarańczowy, a potem biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy i na końcu brązowy. Zastosowanie właściwej kolejności przewodów jest kluczowe dla zapewnienia poprawnej komunikacji w sieciach Ethernet. Każdy przewód odpowiada za przesyłanie sygnałów w określony sposób, a ich niewłaściwe ułożenie może prowadzić do problemów z transmisją danych, takich jak zakłócenia, utrata pakietów czy zmniejszenie prędkości połączenia. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli RJ-45 według T568B jest standardem w wielu instalacjach sieciowych, co zapewnia interoperacyjność urządzeń oraz ułatwia przyszłe modyfikacje i konserwację sieci. Dodatkowo, znajomość tej normy jest istotna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem infrastruktury sieciowej, co czyni ją niezbędnym elementem ich kompetencji zawodowych.

Pytanie 8

Do efektywnego zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest minimum

A. 2 dysków

B. 4 dysków

C. 5 dysków

D. 3 dysków

Wydaje mi się, że myśląc o RAID 1, pomyliłeś się z ilością dysków. Wiesz, RAID 1 działa tak, że każda informacja jest zapisywana na dwóch dyskach, więc potrzebujesz tylko dwóch. Wybór 4, 3, czy 5 dysków sugeruje, że myślisz o jakimś zwiększaniu wydajności lub pojemności, co dotyczy innych typów RAID, jak RAID 0 czy RAID 5. W RAID 1, jeżeli dodasz więcej dysków, to pojemność się nie zmienia, bo każda jednostka danych jest kopiowana. Często ludzie myślą, że więcej dysków = lepsza wydajność czy bezpieczeństwo, ale to nie tak działa w RAID 1. Tutaj chodzi głównie o niezawodność, a nie o maksymalizację pojemności czy wydajności. Dlatego warto znać zasady działania różnych poziomów RAID, żeby dobrze projektować systemy pamięciowe.

Pytanie 9

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. dysków twardych

B. płyty głównej

C. napędów płyt CD/DVD

D. kart rozszerzeń

Wydaje mi się, że sporo osób myli różne pojęcia związane z monitorowaniem sprzętu komputerowego, co potrafi prowadzić do pomyłek odnośnie S.M.A.R.T. Widać, że nie do końca rozumiesz, które komponenty są monitorowane przez ten system, bo odpowiedzi o płycie głównej czy napędach DVD pokazują luki w wiedzy. Płyty główne to raczej centra zarządzające, a nie monitorujące, no i karty rozszerzeń, takie jak graficzne, też nie mają z tym nic wspólnego, bo S.M.A.R.T. dotyczy tylko dysków. A CD/DVD też nie wykorzystują tego systemu. Warto zrozumieć, jak to działa, żeby lepiej zarządzać sprzętem i uniknąć problemów.

Pytanie 10

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. uniemożliwieniem jakiejkolwiek formy pobierania aktualizacji systemu

B. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

C. automatycznym weryfikowaniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

D. zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania i instalowania uaktualnień przez system operacyjny. Z perspektywy użytkownika oznacza to, że system nie będzie automatycznie pobierał najnowszych poprawek zabezpieczeń czy aktualizacji funkcjonalnych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo i stabilność systemu. Przykładowo, jeśli użytkownik zdecyduje się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, będzie musiał ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz je instalować, co może prowadzić do opóźnień w zabezpieczaniu systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne aktualizacje są kluczowe dla ochrony przed nowymi zagrożeniami oraz poprawy wydajności systemu. Użytkownicy powinni być świadomi tego, że decydując się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, narażają się na ryzyko związane z potencjalnymi lukami w zabezpieczeniach, które mogłyby zostać załatane przez producenta.

Pytanie 11

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. TCP, UDP

B. HTTP, FTP

C. DHCP, DNS

D. IP, ICMP

Wybrane odpowiedzi, takie jak TCP, UDP, HTTP, FTP, DHCP i DNS, należą do innych warstw modelu TCP/IP, co czyni je niepoprawnymi w kontekście pytania o warstwę internetową. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) funkcjonują na warstwie transportowej. TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodność i kontrolę przepływu, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających przesyłania danych z gwarancją dostarczenia w odpowiedniej kolejności. Z kolei UDP to protokół bezpołączeniowy, stosowany w aplikacjach, które preferują szybkość nad niezawodność, takich jak transmisje wideo czy gry online. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) to protokoły warstwy aplikacji, które obsługują przesyłanie danych w kontekście przeglądarki internetowej i transferu plików. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) również funkcjonują na warstwie aplikacji, zajmując się dynamicznym przydzielaniem adresów IP i tłumaczeniem nazw domen na adresy IP. Często mylone jest, że wszystkie te protokoły operują na tej samej warstwie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii warstw oraz przypisania protokołów do odpowiednich poziomów w modelu TCP/IP, co jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Jaką maskę trzeba zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.192

Wybór maski 255.255.255.0, czyli /24, jest nieodpowiedni w kontekście podziału sieci 192.168.1.0 na 4 podsieci. Ta maska przypisuje 24 bity do identyfikacji sieci, co oznacza, że w ramach tej sieci jest 256 dostępnych adresów, jednak nie pozwala na wygodne podział na mniejsze jednostki. Oznacza to, że wszystkie urządzenia w takim przypadku będą znajdować się w jednej dużej podsieci, co utrudnia zarządzanie oraz zwiększa ryzyko kolizji adresów. Tego rodzaju konfiguracja może prowadzić do problemów z wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach, gdzie duża liczba hostów może generować znaczny ruch. Z kolei maska 255.255.255.224, czyli /27, pozwala jedynie na stworzenie 8 podsieci, co jest niewłaściwe, gdyż wymagana jest dokładnie 4-podsieciowa struktura. Ostatecznie, maska 255.255.255.128, czyli /25, umożliwia utworzenie tylko 2 podsieci, co jest niewystarczające w tym przypadku. Te błędy pokazują, że nieprzemyślane podejście do podziału sieci może prowadzić do poważnych nieefektywności oraz problemów z bezpieczeństwem, jak również z zasięgiem i dostępnością adresów IP w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 13

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia między dwoma hostami?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. UDP (User Datagram Protocol)

C. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)

D. ICMP (Internet Control Message Protocol)

Protokół UDP (User Datagram Protocol) jest używany do przesyłania datagramów w sieci, jednak nie zawiera mechanizmów do monitorowania stanu połączeń czy sygnalizowania błędów. Jego główną funkcjonalnością jest zapewnienie szybkiej i bezpośredniej komunikacji, co czyni go odpowiednim dla aplikacji wymagających niskiego opóźnienia, takich jak transmisja wideo czy gry online. Jednakże, ze względu na brak potwierdzenia odbioru i kontroli błędów, nie nadaje się do sprawdzania dostępności hostów. RIP (Routing Information Protocol) to protokół routingu, który wymienia informacje o trasach między routerami, ale również nie ma zastosowania do diagnozowania bezpośrednich połączeń między hostami. Z kolei RARP (Reverse Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC, co ma zastosowanie w określonych sytuacjach, ale nie jest używane do sprawdzania dostępności połączeń. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów i przypisywanie im zadań, które nie są zgodne z ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy protokół ma swoje specyficzne zastosowanie, a ICMP jest niezbędny do diagnostyki i zarządzania połączeniami, co czyni go jedynym odpowiednim wyborem w kontekście podanego pytania.

Pytanie 14

Adres IP jest zapisany jako cztery grupy liczb, które są oddzielone kropkami

A. dekad

B. helów

C. bitów

D. oktetów

Numer IP, będący kluczowym elementem protokołu komunikacyjnego w sieciach komputerowych, zapisywany jest w formie czterech oktetów oddzielonych kropkami. Oktet to jednostka danych składająca się z ośmiu bitów, co pozwala na reprezentację wartości od 0 do 255 dla każdego z czterech segmentów. Dzięki temu, adresy IPv4, które są najczęściej używane, mogą przyjąć formę taką jak 192.168.0.1. W praktyce pozwala to na zdefiniowanie około 4 miliardów unikalnych adresów w ramach tego systemu. Dobre praktyki zalecają, aby w dokumentacji i konfiguracjach sieciowych zawsze posługiwać się pełnymi adresami IP, aby uniknąć nieporozumień. Ponadto, znajomość struktury i formatu adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i zarządzaniu sieciami, a także podczas rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 15

Aktywacja opcji Udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows powoduje automatyczne przydzielanie adresów IP dla komputerów (hostów) z niej korzystających. W tym celu używana jest usługa

A. WINS

B. DHCP

C. DNS

D. NFS

Kiedy zastanawiamy się nad innymi protokołami, które mogłyby teoretycznie pełnić funkcję przypisywania adresów IP, od razu możemy zauważyć, że WINS (Windows Internet Name Service) jest usługą, która odpowiada za mapowanie nazw komputerów na adresy IP w środowiskach Windows, ale nie przydziela adresów IP. To błędne rozumienie może wynikać z mylenia funkcji WINS z DHCP, co prowadzi do nieporozumień w kontekście zarządzania sieciami. NFS (Network File System) to protokół umożliwiający zdalny dostęp do plików, a nie przypisywanie adresów IP. Dlatego jego wybór jako odpowiedzi w kontekście pytania jest nieadekwatny. DNS (Domain Name System) z kolei jest systemem, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP, jednak również nie jest odpowiedzialny za ich dynamiczne przydzielanie. Typowym błędem myślowym jest zatem zakładanie, że każdy protokół sieciowy, który w jakiś sposób operuje na adresach IP, może pełnić rolę DHCP. Kluczowe jest zrozumienie, że DHCP jest specjalistycznym protokołem zaprojektowanym z myślą o automatyzacji i uproszczeniu zarządzania adresami IP w sieciach, co nie każda usługa sieciowa oferuje. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do skutecznego zarządzania infrastrukturą sieciową oraz unikania potencjalnych problemów związanych z konfiguracją sieci.

Pytanie 16

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. światłowodowym

B. telefonicznym

C. typu skrętka

D. koncentrycznym

Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 17

Do konserwacji elementów optycznych w komputerach zaleca się zastosowanie

A. smaru

B. izopropanolu

C. oleju wazelinowego

D. żywicy

Izopropanol, znany również jako alkohol izopropylowy, jest powszechnie uznawany za najlepszy środek czyszczący do układów optycznych w sprzęcie komputerowym. Jego właściwości sprawiają, że skutecznie usuwa kurz, odciski palców i inne zanieczyszczenia bez ryzyka uszkodzenia delikatnych powierzchni soczewek. Dzięki szybko parującej formule, izopropanol nie pozostawia smug ani resztek, co jest kluczowe w zachowaniu wysokiej jakości obrazu. W praktyce, czyszczenie za pomocą izopropanolu polega na nasączeniu miękkiej ściereczki lub wacika i delikatnym przetarciu powierzchni optycznych, takich jak obiektywy kamer, soczewki mikroskopów czy układów optycznych w laptopach. Ponadto, zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, warto stosować izopropanol o stężeniu 70-90%, co zapewnia optymalne działanie czyszczące. Regularne czyszczenie układów optycznych za pomocą izopropanolu to nie tylko kwestia estetyki, ale także kluczowy element dbałości o wydajność i trwałość sprzętu. Wprowadzenie tego standardu do praktyki użytkowników sprzętu komputerowego pozwala na utrzymanie jego najwyższej wydajności przez dłuższy czas.

Pytanie 18

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. router.

B. switch.

C. hub.

D. firewall.

Hub to urządzenie, które działa na poziomie fizycznym modelu OSI i nie ma zdolności do trasowania danych pomiędzy różnymi sieciami. Hub przekazuje dane do wszystkich portów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania pasmem i braku kontroli nad ruchem. Switch, z drugiej strony, operuje na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co pozwala mu na inteligentne przesyłanie danych tylko do określonych urządzeń w sieci lokalnej, jednak także nie ma możliwości łączenia różnych sieci. Firewall, choć jest istotnym elementem bezpieczeństwa w sieciach komputerowych, również nie pełni roli routera. Jego funkcją jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu sieciowego zgodnie z określonymi regułami, a nie routowanie pakietów między różnymi sieciami. Często pojawiające się błędne założenie to mylenie funkcji tych urządzeń, co może prowadzić do nieporozumień przy projektowaniu i wdrażaniu architektury sieciowej. Właściwe zrozumienie różnic między routerem, switchem, hubem i firewallem jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa oraz wydajności.

Pytanie 19

Zainstalowanie serwera WWW w środowisku Windows Server zapewnia rola

A. serwer sieci Web

B. serwer aplikacji

C. usługi plików

D. usługi pulpitu zdalnego

Instalacja serwera stron internetowych w systemach Windows Server to coś, co ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu treściami w sieci. Serwer WWW, taki jak Internet Information Services (IIS), odgrywa tu główną rolę w przetwarzaniu żądań HTTP i dostarczaniu stron do użytkowników. Z mojego doświadczenia, IIS jest naprawdę wszechstronny – pozwala na hostowanie nie tylko prostych stron, ale też bardziej skomplikowanych aplikacji webowych. Dobrze jest wiedzieć, że obsługuje różne technologie, jak ASP.NET czy PHP, co daje adminom duże możliwości w tworzeniu zróżnicowanych treści. Warto też pamiętać o bezpieczeństwie i stosować SSL/TLS do szyfrowania danych, bo nikt nie chce, żeby jego strony były narażone na ataki. Jeśli chodzi o wydajność, to serwery w Windows Server można łatwo skalować, co daje możliwość obsługi dużych ruchów bez problemów. Moim zdaniem, to wiedza, która naprawdę się przydaje w IT.

Pytanie 20

Funkcja "Mostek sieciowy" w Windows XP Professional umożliwia łączenie różnych

A. segmentów sieci LAN

B. komputera z serwerem

C. stacji roboczych bezdyskowych

D. dwóch urządzeń komputerowych

Odpowiedzi, które wskazują na łączenie klienta z serwerem, dwóch komputerów lub roboczych stacji bezdyskowych, są błędne z kilku istotnych powodów. Klient-serwer to model architektury sieciowej, w którym klient wysyła zapytania do serwera, a mostek sieciowy nie jest odpowiednim narzędziem do tej komunikacji, ponieważ nie jest to jego funkcja. Mostki nie są zaprojektowane do bezpośredniego połączenia pojedynczych urządzeń, jak dwa komputery, które mogą komunikować się za pomocą innych technologii, takich jak kabel Ethernet. W przypadku roboczych stacji bezdyskowych, te urządzenia potrzebują nietypowej konfiguracji do pracy w sieci, a mostek nie umożliwia ich efektywnego połączenia. W praktyce, mostek pełni rolę połączenia segmentów LAN, co oznacza, że jego zadaniem jest łączenie różnych części sieci w celu poprawy wydajności i organizacji. Wiele osób myli rolę mostka z innymi urządzeniami, takimi jak routery czy przełączniki, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że mostek jest narzędziem do łączenia segmentów w obrębie tej samej sieci, a nie do bezpośredniej współpracy między urządzeniami czy modelami architektonicznymi.

Pytanie 21

Jaką partycją w systemie Linux jest magazyn tymczasowych danych, gdy pamięć RAM jest niedostępna?

A. swap

B. var

C. sys

D. tmp

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych może prowadzić do licznych nieporozumień dotyczących zarządzania pamięcią w systemie Linux. Partycja 'var' jest miejscem przechowywania plików danych zmiennych, takich jak logi systemowe czy tymczasowe pliki aplikacji. Nie ma ona jednak funkcji związanej z pamięcią wirtualną ani z zarządzaniem pamięcią, a jej głównym celem jest umożliwienie aplikacjom przechowywanie danych, które mogą się zmieniać w trakcie pracy systemu. Podobnie, 'sys' to interfejs systemowy, który dostarcza informacji o stanie systemu i umożliwia interakcję z jądrem systemu Linux, lecz nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Odpowiedź 'tmp' odnosi się do katalogu, w którym przechowywane są tymczasowe pliki, ale nie jest to partycja ani obszar pamięci, który służyłby jako pamięć wirtualna. Wiele osób myli funkcje tych katalogów i partycji, co prowadzi do przekonania, że mogą one zastąpić swap. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że swap jest dedykowaną przestrzenią na dysku, która jest wykorzystywana wyłącznie w celu zarządzania pamięcią RAM, a inne partycje czy katalogi mają zupełnie inne przeznaczenia i funkcje w architekturze systemu operacyjnego. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w systemie Linux.

Pytanie 22

Określ rezultat wykonania zamieszczonego polecenia.

A. Wymuszona zmiana hasła na koncie Test w ustalonym terminie

B. Wyznaczona data wygaśnięcia konta Test

C. Skonfigurowany czas aktywności konta Test

D. Zweryfikowana data ostatniego logowania na konto Test

Ustawienie czasu aktywacji konta użytkownika nie jest związane z poleceniem przedstawionym w pytaniu. W rzeczywistości polecenie to dotyczy wygaśnięcia konta, a nie jego aktywacji. Czas aktywacji konta odnosi się do momentu, kiedy konto staje się aktywne i dostępne do logowania. W kontekście systemu Windows, opcja ta nie jest obsługiwana przez polecenie net user, ponieważ domyślnie konta są aktywowane w momencie ich tworzenia, chyba że zostały wprowadzone specjalne ograniczenia. Inna błędna odpowiedź wskazuje na sprawdzenie daty ostatniego logowania. Działanie to również nie jest możliwe za pomocą polecenia net user, które służy do modyfikacji atrybutów konta, a nie do raportowania informacji. Podobnie, wymuszenie zmiany hasła na koncie Test nie jest związane z podanym poleceniem. Wymuszenie zmiany hasła można osiągnąć za pomocą opcji /passwordchg, jednak nie ma to związku z datą wygaśnięcia konta. Wiele osób mylnie interpretuje działanie polecenia, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie funkcji polecenia oraz właściwego zastosowania odpowiednich opcji w kontekście administracji kontami użytkowników w systemie Windows.

Pytanie 23

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=1 i C=1

B. W=0 i C=1

C. W=0 i C=0

D. W=1 i C=0

Podstawowym błędem przy analizie wyników układu logicznego jest nieprawidłowe zrozumienie działania bramek logicznych w kontekście podanych sygnałów wejściowych. Bramka OR, stosowana w tym układzie, ma właściwość, że wyjście przyjmuje wartość 1, jeśli przynajmniej jedno z jej wejść ma wartość 1. W tym problemie, przy sygnałach A=1 i B=1, wyjście z bramki OR jest równe 1, ale to nie oznacza, że całe wyjście układu przyjmuje tę wartość. Bramka AND, obecna w drugim segmencie układu, zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy wszystkie jej wejścia przyjmują wartość 1. W kontekście podanych sygnałów, wyjście C prawidłowo wynosi 1. Zatem niepoprawne zrozumienie działania tych dwóch bramek w połączeniu może prowadzić do błędnych wniosków o rezultatach układu. Często spotykanym błędem jest nadmierne uproszczenie działania układu, kiedy projektanci przyjmują błędnie założenia o stałych wynikach dla pojedynczych bramek zamiast analizować ich współdziałanie. W rzeczywistości, aby prawidłowo zrozumieć działanie takich układów, niezbędne jest dokładne przeanalizowanie każdego elementu i jego roli w całościowym funkcjonowaniu, co jest kluczowe dla unikania nieporozumień w cyfrowych systemach sterowania i projektowaniu złożonych sieci logicznych. Prawidłowe zrozumienie tego mechanizmu jest nieodzowne w realnych aplikacjach, takich jak układy automatyki przemysłowej czy systemy komputerowe, gdzie dokładność operacji logicznych jest kluczowa dla wydajności i bezpieczeństwa systemu. Dzięki temu wiedza na temat prawidłowego działania bramek logicznych oraz właściwego interpretowania wyników ich działania jest nieoceniona w praktyce inżynierskiej oraz w projektowaniu efektywnych i niezawodnych systemów cyfrowych.

Pytanie 24

Jak określana jest transmisja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Full duplex

B. Simplex

C. Duosimplex

D. Half duplex

Transmisja dwukierunkowa w sieci Ethernet nazywana jest full duplex. Oznacza to, że urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. W przypadku pełnego dupleksu, zastosowanie technologii takich jak przełączniki Ethernet pozwala na jednoczesne przesyłanie informacji w obydwu kierunkach, co jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo, rozmowy VoIP czy gry online. W praktyce pełny dupleks jest standardem w nowoczesnych sieciach komputerowych, wspieranym przez protokoły IEEE 802.3, co zapewnia lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych oraz minimalizację opóźnień.

Pytanie 25

Na ilustracji przedstawiono taśmę (kabel) złącza

A. SATA

B. SCSI

C. ATA

D. SAS

Odpowiedzi SCSI SAS i SATA są nietrafne w kontekście przedstawionego rysunku gdyż dotyczą innych typów interfejsów różniących się znacznie zarówno konstrukcją jak i zastosowaniem SCSI to interfejs stosowany głównie w serwerach i stacjach roboczych znany z wysokiej wydajności i możliwości podłączania wielu urządzeń jednocześnie Jego złącza są bardziej skomplikowane i nie przypominają szerokiej taśmy ATA SAS będący rozwinięciem SCSI jest nowoczesnym standardem używanym w serwerach i centrach danych Złącza SAS są mniejsze i bardziej kompaktowe a interfejs ten oferuje znacznie wyższe prędkości transferu oraz zaawansowane funkcje takie jak hot-swapping SATA z kolei to standard który zastąpił ATA w komputerach domowych i biurowych Jest to interfejs szeregowy z wąskim kablem i charakterystycznym złączem L SATA oferuje wyższe prędkości transferu i bardziej efektywną konstrukcję kabla co czyni go bardziej praktycznym w nowoczesnych zastosowaniach Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieznajomości różnic konstrukcyjnych i funkcjonalnych pomiędzy tymi interfejsami oraz z braku zrozumienia historycznego kontekstu ich rozwoju Każdy z tych interfejsów służył do różnych celów z odpowiadającymi im wymaganiami co odzwierciedla rozwój technologii pamięci masowych w komputerach

Pytanie 26

Wprowadzając w wierszu poleceń systemu Windows Server komendę convert, można wykonać

A. reparację systemu plików

B. zmianę systemu plików

C. defragmentację dysku

D. naprawę logicznej struktury dysku

Użytkownicy często mylą różne funkcje polecenia 'convert' z innymi narzędziami dostępnymi w systemie Windows Server. Naprawa systemu plików oraz naprawa logicznej struktury dysku są zadaniami, które nie są realizowane przez polecenie 'convert'. Do odzyskiwania lub naprawy uszkodzonych systemów plików stosuje się narzędzia takie jak 'chkdsk', które skanują dysk w poszukiwaniu błędów i próbują je naprawić. Defragmentacja dysku to kolejny proces, który również nie ma związku z poleceniem 'convert'. Jest to operacja, która ma na celu uporządkowanie fragmentów plików na dysku, aby poprawić wydajność. Do tego celu wykorzystuje się narzędzie 'defrag'. Wszystkie te działania wymagają od użytkownika zrozumienia, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich ze sobą mylić. Właściwe zrozumienie funkcji polecenia 'convert' jako narzędzia do zmiany systemu plików jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi oraz systemami plików w środowisku serwerowym. Użytkownicy, którzy nie mają tego na uwadze, mogą wprowadzać swoje systemy w błąd, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów i potencjalnych problemów z danymi.

Pytanie 27

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. komunikatu CMOS checksum error

B. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku

C. komunikatu Diskette drive A error

D. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

Pojawienie się błędów zapisu i odczytu dysku jest jednym z najczęstszych i najważniejszych objawów, które mogą wskazywać na zbliżającą się awarię dysku twardego. Tego rodzaju błędy zazwyczaj oznaczają, że mechaniczne lub elektroniczne komponenty dysku zaczynają zawodzić, co prowadzi do problemów z dostępem do danych. W praktyce, gdy użytkownik zauważa takie błędy, ważne jest, aby natychmiast wykonać kopię zapasową danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Standardy dobrych praktyk w zarządzaniu danymi sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych oraz monitorowanie stanu dysków za pomocą narzędzi diagnostycznych, które mogą wykrywać problemy, zanim staną się krytyczne. Dodatkowo, wiele nowoczesnych dysków twardych jest wyposażonych w technologie S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), które umożliwiają wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Takie podejście proaktywne jest kluczowe w zarządzaniu danymi w dzisiejszym środowisku technologicznym.

Pytanie 28

Aby komputery mogły udostępniać dane w sieci, NIE powinny mieć tych samych

A. adresów IP.

B. serwerów DNS.

C. grup roboczych.

D. masek podsieci.

Adresy IP są unikalnymi identyfikatorami, które pozwalają na komunikację między urządzeniami w sieci. Każde urządzenie podłączone do sieci lokalnej lub Internetu musi mieć przypisany unikalny adres IP, aby mogło być zidentyfikowane i aby dane mogły być prawidłowo przesyłane. Jeśli dwa urządzenia miałyby ten sam adres IP, prowadziłoby to do konfliktów, ponieważ sieć nie byłaby w stanie określić, które urządzenie powinno odbierać dane adresowane do tego adresu. W praktyce, w sieciach lokalnych stosuje się różne metody przydzielania adresów IP, na przykład DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), który automatycznie przypisuje dostępne adresy IP urządzeniom w sieci. Zalecane jest również stosowanie standardów IPv4 i IPv6, które definiują zasady przydzielania adresów IP oraz zapewniają odpowiednią przestrzeń adresową. Wiedza na temat adresacji IP jest kluczowa w kontekście planowania sieci, konfiguracji routerów oraz zarządzania zasobami w sieci.

Pytanie 29

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. fragmentacji dysku

B. defragmentacji dysku

C. szyfrowania dysku

D. partycjonowania dysku

Szyfrowanie dysku to proces zabezpieczania danych poprzez ich kodowanie, co nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość dostępu do plików. Zastosowanie szyfrowania przyczynia się do ochrony wrażliwych informacji, jednakże nie poprawia efektywności operacji odczytu i zapisu, co jest kluczowe w kontekście wydajności systemu. Fragmentacja dysku natomiast odnosi się do rozproszenia danych, które występuje w wyniku częstego dodawania i usuwania plików; jest to zjawisko negatywne i to właśnie defragmentacja ma na celu jego usunięcie. Partycjonowanie dysku służy do podziału przestrzeni dyskowej na odrębne jednostki, co może być użyteczne w zarządzaniu danymi, ale samo w sobie nie wpływa na szybkość dostępu do plików. Typowym błędem jest mylenie fragmentacji z innymi operacjami, co prowadzi do nieporozumień na temat ich funkcji. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym i jego wydajnością, a ignorowanie ich może prowadzić do znacznych spadków prędkości oraz nieefektywności w operacjach z danymi.

Pytanie 30

Fizyczna architektura sieci, inaczej określana jako topologia fizyczna sieci komputerowych, definiuje

A. interakcję komputerów między sobą

B. metodę łączenia komputerów

C. standardy komunikacji w sieciach komputerowych

D. przesył informacji pomiędzy protokołami w modelu OSI

Dobrze wybrałeś odpowiedź 'sposób połączenia ze sobą komputerów'. To jest właściwe, bo architektura fizyczna sieci, czyli topologia fizyczna, odnosi się do tego, jak urządzenia w sieci są poukładane i połączone. Mówiąc prościej, topologia fizyczna pokazuje, jak komputery, routery i inne sprzęty są ze sobą związane, a także, jakie medium transmisyjne się używa, na przykład kable miedziane czy światłowody. Dobre przykłady topologii to topologia gwiazdy, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego centralnego przełącznika, lub topologia magistrali, gdzie wszystko jest połączone do jednego kabla. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych topologii jest kluczowe, bo pomaga w projektowaniu i zarządzaniu siecią. Dzięki temu łatwiej rozwiązuje się problemy, planuje rozszerzenia sieci, a także dba o bezpieczeństwo i wydajność, co jest ważne w branży, zwłaszcza jeśli chodzi o standardy, jak np. IEEE 802.3 czy 802.11.

Pytanie 31

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. SpeedFan

B. Digital Image Recovery

C. Acronis True Image

D. HW Monitor

Digital Image Recovery to narzędzie, które koncentruje się na odzyskiwaniu utraconych danych z nośników pamięci, a nie na tworzeniu ich obrazów. Choć może być użyteczne w przypadku przypadkowego usunięcia plików, to nie jest przeznaczone do pełnej archiwizacji systemu ani danych. Program ten działa na podstawie skanowania dysku i wyszukiwania fragmentów plików, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż tworzenie kopii zapasowych. HW Monitor z kolei to aplikacja służąca do monitorowania parametrów sprzętowych, takich jak temperatura czy napięcia, i nie ma związku z tworzeniem obrazów dysków. Narzędzie to dostarcza informacji o wydajności komponentów, ale nie oferuje możliwości archiwizacji danych. SpeedFan również pełni rolę monitorującą, umożliwiając kontrolowanie prędkości wentylatorów i temperatury sprzętu. Choć obie te aplikacje mogą być przydatne w kontekście zarządzania sprzętem, nie mają nic wspólnego z procesem tworzenia obrazów dysków. Użytkownicy mogą mylić te programy z funkcjami związanymi z kopią zapasową, jednak kluczowe jest zrozumienie, że tworzenie obrazów wymaga dedykowanego oprogramowania, które może skutecznie sklonować cały dysk w formie jednego pliku, co w przypadku wymienionych aplikacji nie jest możliwe. Dlatego istotne jest korzystanie z właściwych narzędzi do zarządzania danymi i ich ochrony, aby uniknąć utraty cennych informacji.

Pytanie 32

Ustawienia przedstawione na ilustracji odnoszą się do

A. Drukarki

B. Karty sieciowej

C. Skanera

D. Modemu

Ustawienia przedstawione na rysunku dotyczą modemu, co można zrozumieć poprzez analizę opcji związanych z portem COM oraz użyciem buforów FIFO. Modemy często korzystają z portów szeregowych COM do komunikacji z komputerem. Standard UART 16550 jest używany w komunikacji szeregowej i pozwala na wykorzystanie buforów FIFO, co zwiększa efektywność transmisji danych. Bufory FIFO umożliwiają gromadzenie danych w kolejce, co minimalizuje przerwy i zwiększa płynność transmisji. Dzięki temu modem może obsługiwać dane w bardziej zorganizowany sposób, co jest kluczowe dla stabilności połączenia. Użycie buforów FIFO oznacza większą odporność na zakłócenia i mniejsze ryzyko utraty danych. W kontekście praktycznym, umiejętność konfiguracji takich ustawień jest ważna dla zapewnienia optymalnej wydajności i niezawodności komunikacji modemowej. Dobre praktyki zakładają dobór odpowiednich wartości buforów w zależności od specyfiki połączenia i wymagań sieciowych, co jest kluczowe dla profesjonalnej konfiguracji urządzeń komunikacyjnych.

Pytanie 33

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. UDP

B. TCP

C. HTTP

D. IP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem w architekturze modelu OSI, odpowiedzialnym za zapewnienie niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych, w tym Ethernet. TCP działa na poziomie transportu i zapewnia kontrolę poprawności przesyłania danych poprzez mechanizmy takie jak segmentacja, numerowanie sekwencyjne pakietów, kontroli błędów oraz retransmisji utraconych danych. Dzięki tym mechanizmom, TCP eliminuje problem duplikacji oraz umożliwia odbiorcy potwierdzenie odbioru danych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. W praktyce, TCP jest wykorzystywany w protokołach wyższego poziomu, takich jak HTTP, FTP czy SMTP, co podkreśla jego znaczenie w globalnej komunikacji internetowej. Standardy RFC definiują szczegółowe zasady działania tego protokołu, a jego implementacja jest powszechna w wielu systemach operacyjnych, co czyni go fundamentem współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 34

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. trasowanie

B. mapowanie

C. tunelowanie

D. mostkowanie

Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki związane z zarządzaniem ruchem w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie dla opisanego kontekstu. Trasowanie odnosi się do procesu określania najlepszego ścieżki, jaką pakiety danych powinny podążać przez sieć. Jako strategia zarządzania ruchem, trasowanie nie zapewnia jednak bezpieczeństwa ani prywatności, co czyni je niewłaściwym rozwiązaniem do tworzenia zaszyfrowanych połączeń VPN. Mapowanie natomiast odnosi się do procesu przypisywania jednego zestawu wartości do innego, co jest użyteczne w kontekście baz danych lub geolokalizacji, ale nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania komunikacji sieciowej. Mostkowanie z kolei umożliwia połączenie dwóch segmentów sieci w celu zwiększenia rozmiarów sieci lokalnej, ale nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani ochrony danych. W rzeczywistości te techniki mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że zapewniają one bezpieczeństwo w komunikacji. Powszechnym błędem myślowym jest uznawanie trasowania za wystarczające dla ochrony danych, podczas gdy w rzeczywistości nie zapewnia ono żadnych zabezpieczeń przed podsłuchiwaniem lub atakami. Zrozumienie różnic między tymi technikami a tunelowaniem jest kluczowe dla skutecznej ochrony informacji przesyłanych w sieciach publicznych.

Pytanie 35

Nośniki danych, które są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne oraz atmosferyczne, to

A. światłowód

B. cienki kabel koncentryczny

C. skrętka typu UTP

D. gruby kabel koncentryczny

Światłowód to medium transmisyjne, które charakteryzuje się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne oraz atmosferyczne. W przeciwieństwie do tradycyjnych kabli miedzianych, światłowody transmitują sygnał w postaci impulsów świetlnych, co eliminuje wpływ zakłóceń elektrycznych. Dzięki temu światłowody są idealnym rozwiązaniem dla systemów telekomunikacyjnych, gdzie wymagana jest wysoka jakość sygnału oraz duża przepustowość. Zastosowania światłowodów obejmują połączenia internetowe o dużej prędkości, sieci LAN, a także transmisję danych na dużą odległość, gdzie tradycyjne metody mogą prowadzić do znacznych strat sygnału. Przy projektowaniu systemów komunikacyjnych zaleca się korzystanie ze światłowodów, aby zapewnić niezawodność połączeń i wysoką jakość usług. W praktyce, zgodnie z normami IEEE 802.3, użycie światłowodów w sieciach Ethernet jest powszechnie akceptowane, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie w nowoczesnych infrastrukturach telekomunikacyjnych.

Pytanie 36

Jakie urządzenie powinno się zastosować do podłączenia żył kabla skrętki do gniazda Ethernet?

A. Zaciskarkę RJ-45

B. Zaciskarkę RJ-11

C. Wciskacz LSA

D. Zaciskarkę BNC

Zaciskarka BNC, RJ-45 i RJ-11 to narzędzia, które są niby do różnych zastosowań w telekomunikacji i nie da się ich użyć do podłączania żył kabli skrętki do gniazd Ethernet. Zaciskarka BNC jest głównie do kabli koncentrycznych, które są używane w systemach CCTV i do przesyłania sygnałów wideo. Nie zadziała z Ethernetem, bo nie obsługuje transmisji danych tak, jak skrętka. Zaciskarka RJ-45, mimo że wygląda na odpowiednią, nie jest do wciśnięcia żył w LSA, a to jest kluczowe dla jakości połączenia. Co do zaciskarki RJ-11, ona działa z cieńszymi kablami telefonicznymi, które mają inną konfigurację żył. Jak użyjesz tych narzędzi w niewłaściwy sposób, to możesz mieć problemy z połączeniem, takie jak utraty pakietów czy niska przepustowość. Ci, co zajmują się instalacją sieci, muszą pamiętać, że używanie odpowiednich narzędzi jest istotne, żeby mieć dobrze działającą infrastrukturę telekomunikacyjną. Wiedza o tym, jak i gdzie używać tych narzędzi, pozwala uniknąć typowych błędów, które mogą powodować poważne kłopoty w działaniu sieci.

Pytanie 37

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.0

B. 196.10.20.64

C. 196.10.20.63

D. 192.10.20.1

Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 38

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

B. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

C. określenia karty sieciowej

D. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ifconfig jest narzędziem do sprawdzania stanu odległego hosta, jest błędny z kilku powodów. Pierwszą istotną kwestią jest to, że ifconfig jest narzędziem do lokalnej konfiguracji interfejsów sieciowych, a nie do interakcji z zewnętrznymi urządzeniami. Narzędzia wykorzystywane do sprawdzania stanu odległych hostów to np. ping lub traceroute, które bazują na protokole ICMP i umożliwiają testowanie łączności między urządzeniami w sieci. Drugim błędem myślowym jest mylenie funkcji ifconfig z funkcjami monitorowania sieci. Choć rzeczywiście ifconfig pozwala na uzyskanie informacji o konfigurowanych interfejsach, nie ma zdolności do sprawdzania zdalnych zasobów. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że ifconfig może służyć jako nazwa karty sieciowej, są nieprecyzyjne. Karta sieciowa jest sprzętem, a ifconfig to narzędzie do jej konfiguracji i monitorowania. W kontekście nowoczesnych praktyk, ifconfig jest często zastępowane przez bardziej elastyczne i funkcjonalne narzędzia, takie jak ip, które oferują szerszy wachlarz możliwości w zakresie zarządzania interfejsami i routingiem. Przykłady tych narzędzi odzwierciedlają ewolucję potrzeb w obszarze zarządzania siecią, gdzie elastyczność i skalowalność stają się kluczowe.

Pytanie 39

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. MOLP

B. OLP

C. OEM

D. GNU GPL

GNU GPL to jedna z popularniejszych licencji open source, która daje szansę każdemu na dostęp do kodu źródłowego oprogramowania. Dzięki temu można go analizować, zmieniać i dzielić się nim z innymi. To fajne, bo sprzyja współpracy i innowacjom wśród programistów. Przykładowo, Linux, który jest rozwijany przez wielu ludzi, korzysta z tej licencji. Z mojego doświadczenia, korzystanie z GNU GPL to krok w dobrym kierunku, bo to pozwala na większą transparentność i tworzenie lepszego oprogramowania, które odpowiada na potrzeby użytkowników. W ogóle, takie licencje są bardzo ważne w ruchu open source, bo dostępność kodu to klucz do rozwoju technologii i współpracy w IT.

Pytanie 40

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Miernik mocy

B. Omomierz

C. Woltomierz

D. Reflektometr TDR

Omomierz nie jest odpowiednim przyrządem do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, mimo że służy do pomiaru oporu elektrycznego. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do określenia wartości oporu w obwodach elektrycznych, co może być użyteczne w diagnostyce uszkodzeń, ale nie dostarcza informacji o długości przewodów ani ich tłumienności. Woltomierz natomiast mierzy napięcie elektryczne, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów długości kabli ani ich właściwości tłumiących. Miernik mocy, jak sama nazwa wskazuje, służy do pomiaru mocy elektrycznej w obwodach, co również nie ma związku z danymi parametrami przewodów. Zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoje specyficzne funkcje, jest kluczowe w pracy z systemami elektrycznymi. Pomylenie ich zastosowań może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i konserwacji systemów. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniego narzędzia dobrze zrozumieć jego funkcjonalność oraz zastosowanie w praktyce, co wpłynie na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo całego systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej