Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:53
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 12:05

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Okablowanie wertykalne w sieci strukturalnej łączy

A. pośredni punkt dystrybucji z gniazdem abonenta

B. główny punkt dystrybucji z pośrednimi punktami dystrybucji

C. dwa gniazda abonentów

D. główny punkt dystrybucji z gniazdem abonenta

Wybór opcji, która łączy dwa gniazda abonenckie, jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia istoty okablowania pionowego, które ma na celu połączenie różnych segmentów sieci w bardziej złożoną strukturę. Okablowanie pionowe nie jest jedynie łączeniem gniazd, lecz tworzy ramy dla całej architektury sieci, umożliwiając przesyłanie danych między głównymi i pośrednimi punktami rozdzielczymi. Wybór opcji łączącej główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim pomija kluczowe elementy struktury sieci, które są niezbędne do efektywnego zarządzania i organizacji infrastruktury. Ta odpowiedź nie uwzględnia również faktu, że gniazda abonenckie są zazwyczaj końcowymi punktami, a ich bezpośrednie połączenie z głównymi punktami rozdzielczymi nie zapewnia odpowiedniego zarządzania siecią ani nie wsparcia dla ewentualnych rozbudów. Z kolei łączenie głównego punktu rozdzielczego z pośrednimi punktami umożliwia skalowanie i integrację różnych technologii, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do konstrukcji sieci, która nie jest elastyczna ani dostosowana do potrzeb użytkowników. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć hierarchię i strukturę okablowania, aby stworzyć wydajną i przyszłościową sieć.

Pytanie 2

Jaką funkcję pełni punkt dostępowy, aby zabezpieczyć sieć bezprzewodową w taki sposób, aby jedynie urządzenia z wybranymi adresami MAC mogły się do niej łączyć?

A. Przydzielenie SSID

B. Filtrowanie adresów MAC

C. Autoryzacja

D. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)

Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczająca sieć bezprzewodową poprzez umożliwienie jedynie urządzeniom z określonymi adresami MAC na dostęp do sieci. Każde urządzenie sieciowe posiada unikalny adres MAC, który jest stosowany do identyfikacji i komunikacji w lokalnej sieci. Dzięki filtrowaniu adresów MAC administratorzy mogą tworzyć listy dozwolonych urządzeń, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo sieci. W praktyce, użytkownik, którego urządzenie nie znajduje się na liście, nie będzie mógł się połączyć z siecią, nawet jeśli zna hasło. Ta metoda jest szczególnie skuteczna w małych środowiskach, takich jak biura czy domy, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest niezawodne, ponieważ adresy MAC mogą być łatwo sklonowane przez nieautoryzowane urządzenia. Dlatego powinno być stosowane w połączeniu z innymi metodami bezpieczeństwa, takimi jak WPA3, aby zapewnić kompleksową ochronę. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie listy dozwolonych adresów MAC, aby dostosować się do zmieniającego się środowiska sieciowego.

Pytanie 3

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer terminali

B. serwer DHCP

C. serwer plików

D. serwer aplikacji

Serwer plików to dedykowane urządzenie lub oprogramowanie, które umożliwia przechowywanie, zarządzanie i udostępnianie plików w sieci. Jego główną funkcją jest archiwizacja i udostępnianie danych, co czyni go kluczowym elementem w wielu organizacjach. Użytkownicy mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do plików z różnych urządzeń. Typowym przykładem zastosowania serwera plików jest przechowywanie dokumentów, zdjęć czy multimediów w centralnej lokalizacji, z której mogą one być udostępniane wielu użytkownikom jednocześnie. W praktyce, konfigurując serwer plików, można korzystać z protokołów takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które są standardami w branży. Dobre praktyki obejmują regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zapobiec ich utracie, oraz stosowanie systemów uprawnień, które kontrolują, kto ma dostęp do określonych plików. Serwery plików są również często implementowane w architekturze NAS (Network-Attached Storage), co zwiększa ich dostępność w sieci.

Pytanie 4

Udostępniono w sieci lokalnej jako udział specjalny folder o nazwie egzamin znajdujący się na komputerze o nazwie SERWER_2 w katalogu głównym dysku C:. Jak powinna wyglądać ścieżka dostępu do katalogu egzamin, w którym przechowywany jest folder macierzysty dla konta użytkownika o określonym loginie?

A. SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

B. SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%

C. SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

D. SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

Niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących składni ścieżek dostępu i sposobu, w jaki zasoby są udostępniane w sieciach lokalnych. Poprzednie propozycje nie uwzględniają faktu, że w systemie Windows użycie znaku dolara ($) w nazwie folderu udostępnionego wzmacnia jego ukrytość, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W odpowiedziach, które nie zawierają znaku dolara, brakuje istotnego elementu, który informuje system o tym, że folder jest dostępny tylko dla wybranych użytkowników. Ponadto, w przypadku użycia znaku „\” przed zmienną środowiskową, jak w odpowiedziach błędnych, nie jest to akceptowalna praktyka. Zmienne środowiskowe w systemie Windows są interpretowane w kontekście komend i muszą być używane zgodnie z określoną składnią, aby działały poprawnie. Błędne użycie ścieżki, jak na przykład 'SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%', świadczy o nieporozumieniu związanym z umiejscowieniem znaku dolara i procentów, co prowadzi do błędnych interpretacji przez system operacyjny. W kontekście udostępniania folderów, kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w składni ścieżki może skutkować brakiem dostępu do danych lub ich niewłaściwą lokalizacją, co jest typowym błędem w konfiguracji zasobów sieciowych.

Pytanie 5

Jakie urządzenie powinno się wykorzystać, aby rozszerzyć zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Bezprzewodową kartę sieciową

B. Modem bezprzewodowy

C. Przełącznik zarządzalny

D. Wzmacniacz sygnału

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej poprzez odbieranie, wzmacnianie i retransmisję sygnału. Dzięki temu możliwe jest pokrycie większego obszaru w budynku, co szczególnie przydaje się w dużych przestrzeniach, gdzie sygnał z routera może być osłabiony przez przeszkody takie jak ściany czy meble. W praktyce, wzmacniacz sygnału znajduje zastosowanie w biurach, mieszkaniach oraz obiektach komercyjnych, gdzie stabilne połączenie internetowe jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy IEEE 802.11, które definiują wymagania dla sieci bezprzewodowych, w tym dla wzmacniaczy sygnału. Dobrą praktyką jest także umieszczanie wzmacniacza w centralnej części obszaru, aby maksymalizować efektywność jego działania. Dodatkowo, nowoczesne wzmacniacze często oferują funkcje automatycznego dostosowywania się do warunków sieci, co zwiększa ich efektywność oraz jakość dostarczanego sygnału.

Pytanie 6

Adres MAC (Medium Access Control Address) to sprzętowy identyfikator karty sieciowej Ethernet w warstwie modelu OSI

A. drugiej o długości 48 bitów

B. trzeciej o długości 48 bitów

C. trzeciej o długości 32 bitów

D. drugiej o długości 32 bitów

Wszystkie błędne odpowiedzi zawierają istotne nieścisłości dotyczące położenia adresu MAC w modelu OSI oraz jego długości. Adres MAC jest przypisany do drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej na poziomie łącza danych. Wprowadzenie błędnej warstwy, takiej jak trzecia, jest mylne, ponieważ to właśnie warstwa trzecia, czyli warstwa sieci, obsługuje protokoły takie jak IP, które są odpowiedzialne za kierowanie pakietów w sieci rozległej. Ponadto, długość adresu MAC wynosi 48 bitów, co jest zgodne ze standardem IEEE 802, a nie 32 bity, jak sugerują niektóre odpowiedzi. W przypadku 32-bitowego adresu, użytkownicy mogą mylić adres MAC z adresem IP w wersji IPv4, który rzeczywiście jest 32-bitowy. To mylące może prowadzić do błędnych wniosków na temat infrastruktury sieciowej i sposobu, w jaki urządzenia się komunikują. Ważne jest, aby zrozumieć, że adresy MAC są kluczowe do poprawnego działania lokalnych sieci Ethernet i Wi-Fi, a ich struktura oraz funkcjonalność są ustalone przez standardy branżowe. W kontekście praktycznym, błędne zrozumienie adresów MAC i ich roli może prowadzić do problemów w konfiguracji sieci, w tym problemów z dostępnością urządzeń i przekazywaniem danych.

Pytanie 7

Ile maksymalnie podstawowych partycji możemy stworzyć na dysku twardym używając MBR?

A. 24

B. 4

C. 26

D. 8

Wybór innej liczby partycji podstawowych niż cztery wynika z nieporozumienia dotyczącego architektury partycjonowania MBR. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 8, 24 czy 26 partycji, można dostrzec powszechny błąd myślowy, który wynika z braku znajomości fundamentalnych zasad działania MBR. MBR, jako starszy system partycjonowania, jest ograniczony do czterech partycji podstawowych, co zostało narzucone przez jego konstrukcję oraz sposób adresowania przestrzeni dyskowej. W odpowiedziach, które wskazują na większą liczbę partycji, nie uwzględnia się, że MBR nie pozwala na ich bezpośrednie utworzenie. Ewentualne utworzenie większej liczby partycji wymagałoby zastosowania partycji rozszerzonej, co jest techniką, która umożliwia stworzenie większej liczby partycji logicznych wewnątrz tej rozszerzonej. Należy zrozumieć, że nie można po prostu dodać więcej partycji podstawowych, gdyż ograniczenia MBR są jasno określone w dokumentacji technicznej. Ten błąd często wynika z niepełnego zrozumienia funkcjonowania systemów operacyjnych oraz architektury dysków twardych, co prowadzi do mylnych wniosków. Rekomendacje dotyczące planowania przestrzeni dyskowej zawsze powinny opierać się na poprawnym zrozumieniu używanego schematu partycjonowania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i uniknięcia problemów związanych z ograniczeniami technicznymi.

Pytanie 8

Na ilustracji zaprezentowane jest oznaczenie sygnalizacji świetlnej w dokumentacji technicznej laptopa. Podaj numer kontrolki, która świeci się w czasie ładowania akumulatora?

A. Rys. A

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. B

Wybór Rys. C jako odpowiedzi wskazującej kontrolkę zapalającą się podczas ładowania baterii jest prawidłowy z kilku powodów. Po pierwsze w wielu modelach laptopów oraz w dokumentacji technicznej producenci stosują standardowe ikony ułatwiające użytkownikom identyfikację funkcji. Symbol przypominający błyskawicę lub strzałkę skierowaną w dół jest powszechnie używany do oznaczania stanu ładowania baterii. Takie ikony są często projektowane zgodnie z normami branżowymi jak np. IEC 60417 co zapewnia ich zrozumiałość na poziomie międzynarodowym. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w codziennej obsłudze urządzeń elektronicznych. Znając oznaczenia użytkownik może szybko zdiagnozować stan urządzenia bez konieczności uruchamiania systemu co jest szczególnie przydatne w sytuacjach gdy laptop jest wyłączony. Ponadto prawidłowa identyfikacja kontrolek pozwala na efektywne zarządzanie zasilaniem co jest kluczowe dla wydłużenia żywotności baterii. Znajomość tych oznaczeń jest również istotna dla techników i serwisantów którzy muszą szybko zidentyfikować stan urządzenia podczas diagnozy technicznej

Pytanie 9

Jakie polecenie jest wysyłane do serwera DHCP, aby zwolnić wszystkie adresy przypisane do interfejsów sieciowych?

A. ipconfig /flushdns

B. ipconfig /renew

C. ipconfig /release

D. ipconfig /displaydns

Polecenie 'ipconfig /release' jest używane do zwolnienia aktualnie przypisanych adresów IP przez klienta DHCP, co oznacza, że informuje serwer DHCP o zwolnieniu dzierżawy. Użycie tego polecenia jest kluczowe w sytuacjach, gdy użytkownik chce zmienić adres IP lub zresetować konfigurację sieciową. Na przykład, po zakończeniu korzystania z sieci Wi-Fi w biurze, użytkownik może użyć tego polecenia, aby zwolnić adres IP, który został mu przypisany. Dzięki temu serwer DHCP może przydzielić go innym urządzeniom w sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie zasobami adresów IP, szczególnie w dynamicznych środowiskach, gdzie urządzenia często łączą się i rozłączają z siecią. Dodatkowo, korzystanie z tego polecenia pomaga unikać konfliktów adresów IP, które mogą wystąpić, gdy dwa urządzenia próbują używać tego samego adresu jednocześnie, co jest szczególnie ważne w dużych sieciach.

Pytanie 10

Na ilustracji przedstawiono diagram funkcjonowania

A. karty graficznej

B. karty dźwiękowej

C. kontrolera USB

D. modemu

Schemat przedstawia działanie karty dźwiękowej, co jest poprawną odpowiedzią. Karta dźwiękowa jest urządzeniem służącym do przetwarzania dźwięku w komputerze. Schemat ilustruje elementy takie jak DSP (Digital Signal Processor), przetworniki A/C (analogowo-cyfrowe) i C/A (cyfrowo-analogowe) oraz wzmacniacz audio. Współczesne karty dźwiękowe umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe i odwrotnie, co jest niezbędne dla odtwarzania i nagrywania dźwięku. W praktyce oznacza to, że umożliwiają one podłączenie mikrofonu oraz głośników do komputera, przetwarzanie dźwięku na poziomie sprzętowym oraz jego miksowanie. Karty dźwiękowe mogą obsługiwać różne technologie, takie jak synteza FM czy Wave Table, co pozwala na generowanie realistycznych dźwięków. Ważnym aspektem jest również zgodność z standardami audio, co zapewnia wysoką jakość dźwięku i kompatybilność z różnorodnym oprogramowaniem. Karty dźwiękowe znajdują zastosowanie zarówno w profesjonalnych studiach nagrań, jak i w domowych komputerach do gier czy multimediów.

Pytanie 11

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. rozpoznawania komputera w sieci

B. znajdowania zasobów w sieci

C. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

D. łączenia się z innym hostem zdalnie

Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 12

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

A. K1 i K4

B. K2 i K4

C. K1 i K2

D. K1 z K3

Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 13

W systemie Linux polecenie chmod służy do

A. pokazywania danych o ostatniej modyfikacji pliku

B. zmiany właściciela pliku

C. przywracania poprawności systemu plików

D. określenia praw dostępu do pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do zarządzania prawami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia administratorom i użytkownikom systemu określenie, kto może odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Prawa dostępu są reprezentowane przez trzy główne kategorie: właściciela pliku, grupy, do której należy plik, oraz pozostałych użytkowników. Przykładowo, komenda 'chmod 755 plik.txt' ustawia pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie) dla właściciela oraz prawa do czytania i wykonywania dla grupy i innych. Ważne jest, aby świadome zarządzanie prawami dostępu przyczyniło się do ochrony danych, a także do zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych informacji. Dobrym nawykiem jest regularne audytowanie praw dostępu i dostosowywanie ich zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co jest praktyką rekomendowaną w bezpieczeństwie informatycznym.

Pytanie 14

Sprzęt, na którym można skonfigurować sieć VLAN, to

A. regenerator (repeater)

B. firewall

C. switch

D. most przezroczysty (transparent bridge)

Switch to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w tworzeniu i zarządzaniu sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala na segmentację ruchu sieciowego, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. VLAN-y umożliwiają grupowanie urządzeń w logiczne sieci, niezależnie od ich fizycznej lokalizacji, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Na przykład, w biurze, gdzie różne działy, takie jak IT, HR i finanse, mogą być odseparowane, co zwiększa bezpieczeństwo danych. Dobrą praktyką jest przypisanie różnych VLAN-ów dla poszczególnych działów, co ogranicza dostęp do wrażliwych informacji tylko do uprawnionych użytkowników. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, jak VLAN-y są implementowane w sieciach Ethernet, co jest powszechnie stosowane w branży. Dzięki switchom zarządzanym możliwe jest dynamiczne przypisywanie portów do różnych VLAN-ów, co zapewnia elastyczność w zarządzaniu siecią.

Pytanie 15

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uname -a

B. factor 22

C. hostname

D. uptime

Polecenie uname -a w systemie Linux jest niezwykle przydatne do uzyskiwania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym. Wyświetla ono dane takie jak nazwa jądra, nazwa hosta, wersja jądra, data kompilacji, architektura procesora oraz system operacyjny. Jest to polecenie standardowe w niemal wszystkich dystrybucjach Linuxa, co czyni je uniwersalnym narzędziem do diagnozowania i monitorowania systemu. Użycie uname -a jest niezwykle praktyczne w scenariuszach wymagających szybkiego rozpoznania środowiska systemowego, co jest kluczowe np. podczas instalacji oprogramowania wymagającego specyficznych wersji jądra. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z tego polecenia w ramach zarządzania systemem i jego dokumentacji. Pozwala to na zachowanie wiedzy o stanie systemu i szybsze reagowanie na potencjalne problemy związane z niekompatybilnością oprogramowania czy aktualizacjami. Dzięki uname -a administratorzy mogą łatwo zidentyfikować wszelkie zmiany w systemie co ma kluczowe znaczenie przy audytach bezpieczeństwa i optymalizacji wydajności.

Pytanie 16

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek

B. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek

C. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek

D. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer

Wiele osób może mylnie interpretować zastosowanie podwójnego dwukropka w adresacji IPv6, co prowadzi do nieporozumień. Istotnym błędem jest przekonanie, że podwójny dwukropek może zastępować bloki jedynek. W rzeczywistości, podwójny dwukropek jest zarezerwowany wyłącznie dla bloków zerowych, co oznacza, że wszystkie propozycje dotyczące zastępowania bloków jedynek są nieprawidłowe. Warto zauważyć, że w typowym adresie IPv6, po zredukowaniu zer, pozostałe bloki mogą zawierać wartości różne od zera, a ich zapis pozostaje niezmieniony. Prowadzi to do nieporozumień związanych z interpretacją adresów, gdzie użytkownicy mogą zdezorientować się, myśląc, że podwójny dwukropek ma szersze zastosowanie. Należy również pamiętać, że podwójny dwukropek może być użyty tylko raz w adresie, co jest istotnym ograniczeniem, jednakże niektóre odpowiedzi sugerują, że można go używać wielokrotnie, co jest niezgodne z ustaleniami standardów RFC. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów w praktycznym zastosowaniu adresacji IPv6, a także w dokumentacji technicznej, która powinna być zgodna z obowiązującymi normami branżowymi.

Pytanie 17

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres IPv6

B. nazwę domenową

C. nazwę komputera

D. adres sprzętowy

Czasem możesz się pomylić w odpowiedziach, co może być związane z niejasnościami co do ról różnych protokołów i pojęć w sieciach. Zgłoszenie, że ARP zmienia adres IP na adres IPv6, to błąd, bo ARP działa tylko w przypadku adresów IPv4. Dla IPv6 mamy NDP, który ma bardziej zaawansowane funkcje, takie jak nie tylko mapowanie adresów, ale też zarządzanie komunikacją. Można też się pomylić, myląc adresy IP z witryną komputera. Adres IP to unikalny identyfikator urządzenia w sieci, podczas gdy nazwa komputera to taki bardziej przyjazny sposób identyfikacji, który można zamienić na IP przez DNS, ale nie przez ARP. Dlatego też, jeśli pomylisz adres sprzętowy z nazwą domenową, możesz się pogubić w tym, jak działają różne protokoły sieciowe. Nazwa domenowa jest używana do identyfikacji zasobów, ale nie jest bezpośrednio powiązana z adresowaniem sprzętowym. Takie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków o tym, jak działają różne protokoły w sieciach, co jest naprawdę istotne dla zrozumienia i kierowania nowoczesnymi systemami IT.

Pytanie 18

Możliwości zmiany uprawnień dostępu do plików w systemie Windows 10 można uzyskać za pomocą komendy

A. convert

B. verify

C. icacls

D. set

Polecenie icacls (ang. Integrity Control Access Control Lists) jest narzędziem w systemie Windows 10, które umożliwia zarządzanie uprawnieniami dostępu do plików i folderów. Używając icacls, administratorzy mogą modyfikować, wyświetlać, tworzyć oraz przywracać uprawnienia dostępu do zasobów systemowych. Przykładowo, aby nadać użytkownikowi pełne uprawnienia do pliku, można użyć komendy: icacls \"ścieżka\do\pliku\" /grant Użytkownik:F. To polecenie przyznaje użytkownikowi pełne (F - Full) uprawnienia do modyfikowania i odczytywania pliku. Ponadto, icacls pozwala na automatyzację zarządzania uprawnieniami poprzez skrypty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi. Dzięki tym funkcjom, narzędzie to jest niezwykle przydatne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa systemów Windows, umożliwiając precyzyjne zarządzanie dostępem do danych. Warto również zaznaczyć, że icacls obsługuje różne poziomy uprawnień, takie jak odczyt, zapis, czy pełna kontrola, co daje administratorom dużą elastyczność w zarządzaniu dostępem do zasobów."

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji pakietów TCP/IP lub protokołów wysyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której podłączony jest komputer użytkownika?

A. tcpdump

B. route

C. ipconfig

D. ssh

tcpdump to potężne narzędzie w systemach Unix i Linux, które umożliwia przechwytywanie i analizowanie pakietów komunikacyjnych w sieciach komputerowych. Działa na poziomie warstwy sieciowej modelu OSI, co pozwala na monitorowanie ruchu TCP/IP oraz innych protokołów. Użytkownicy mogą za pomocą tcpdump śledzić, które pakiety są wysyłane i odbierane przez ich system, co jest niezwykle cenne w procesie diagnozowania problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa czy audytów. Przykładowe użycie tcpdump może wyglądać tak: "tcpdump -i eth0 -n port 80", co umożliwia przechwytywanie ruchu HTTP na interfejsie sieciowym eth0, bez rozwiązywania adresów IP do nazw. Narzędzie to jest zgodne z wieloma standardami sieciowymi i jest często używane przez administratorów sieci oraz specjalistów od bezpieczeństwa. Umożliwia ono nie tylko monitorowanie ruchu, ale także filtrowanie go według różnych kryteriów, co ułatwia analizę dużych zbiorów danych.

Pytanie 20

Podczas realizacji procedury POST na wyświetlaczu ukazuje się komunikat "CMOS Battery State Low". Jakie kroki należy podjąć, aby uniknąć pojawiania się tego komunikatu w przyszłości?

A. Podłączyć zasilanie z sieci

B. Wymienić baterię znajdującą się na płycie głównej komputera

C. Zamienić akumulatory w laptopie na nowe

D. Właściwie skonfigurować ustawienia zasilania w CMOS

Wymiana baterii na płycie głównej komputera jest kluczowym działaniem w sytuacji, gdy pojawia się komunikat "CMOS Battery State Low". Bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS-u, w tym daty, godziny oraz konfiguracji sprzętowej. Kiedy bateria ta staje się słaba lub całkowicie się rozładowuje, komputer nie jest w stanie zachować tych informacji, co prowadzi do błędów w uruchamianiu oraz konieczności ponownego konfigurowania ustawień po każdym wyłączeniu zasilania. Wymiana baterii powinna być przeprowadzana zgodnie z dokumentacją producenta, a po instalacji nowej baterii istotne jest, aby upewnić się, że wszystkie ustawienia w BIOS-ie zostały poprawnie skonfigurowane. Na przykład, warto ustawić aktualną datę i godzinę, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu operacyjnego oraz aplikacji. Regularne sprawdzanie stanu baterii CMOS, zwłaszcza w starszych systemach, jest dobrym nawykiem, który może zapobiec nieprzyjemnym niespodziankom podczas uruchamiania komputera.

Pytanie 21

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

A. A

B. B

C. C

D. D

Klasa B adresów IPv4 obejmuje zakres od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy w tej klasie są często używane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują większą liczbę dostępnych adresów hostów w porównaniu z klasą C. Każdy adres klasy B ma pierwszy oktet w zakresie od 128 do 191, a następne dwa oktety są używane do identyfikacji sieci, co daje możliwość utworzenia 16 384 sieci, każda z maksymalnie 65 534 hostami. W praktyce, oznacza to, że klasa B jest idealna dla organizacji z dużym zapotrzebowaniem na liczby hostów. Współczesne sieci korzystają z maski podsieci, aby elastyczniej zarządzać adresacją, jednak klasyczne podejście jest nadal istotne w kontekście zrozumienia podstaw działania protokołu IPv4. Standardy takie jak RFC 791 i późniejsze uaktualnienia precyzują sposób użycia tej klasy adresów, co jest ważne dla administratorów sieciowych, którzy muszą projektować wydajne i niezawodne struktury sieciowe.

Pytanie 22

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku w sieci

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

D. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 23

W systemie operacyjnym Linux, do konfigurowania sieci VLAN wykorzystuje się polecenie

A. ip address

B. ip route

C. ip link

D. ip neighbour

Odpowiedzi takie jak 'ip neighbour', 'ip route' oraz 'ip address' są związane z zarządzaniem sieciami w systemie Linux, jednak nie odpowiadają na pytanie dotyczące tworzenia VLAN. 'ip neighbour' służy do zarządzania tablicą sąsiedztwa, co jest istotne dla wydajnej komunikacji w sieci, jednak nie ma zastosowania w kontekście tworzenia i zarządzania VLAN. 'ip route' dotyczy zarządzania trasami w sieci, co jest ważne dla kierowania pakietów między różnymi sieciami, ale nie ma bezpośredniego związku z tworzeniem wirtualnych interfejsów sieciowych. Z kolei 'ip address' jest używane do przypisywania adresów IP do interfejsów, ale również nie dotyczy bezpośrednio procesu tworzenia VLAN. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie tych poleceń jako równorzędnych w kontekście VLAN, co prowadzi do nieporozumień. Aby poprawnie zrozumieć zarządzanie siecią w Linuxie, niezbędne jest dokładne zapoznanie się z funkcjonalnością każdego z tych poleceń oraz ich zastosowaniem w praktyce. Segmentacja sieci oraz zarządzanie wirtualnymi interfejsami wymaga zrozumienia nie tylko składni poleceń, ale również ogólnych zasad działania sieci, aby skutecznie projektować i wdrażać rozwiązania sieciowe.

Pytanie 24

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

B. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów

C. używaniu systemu z uprawnieniami administratora

D. automatycznemu wyłączaniu plików cookies

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 25

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. dyski wewnętrzne SATA

B. procesor ATX12V

C. stację dyskietek

D. napędy CD-ROM

Wtyczka przedstawiona na zdjęciu jest zasilaczem typu ATX12V, który jest kluczowym elementem w nowoczesnych komputerach stacjonarnych. Ten typ złącza został wprowadzony, aby zapewnić dodatkowe zasilanie dla procesorów, które z czasem wymagały większej mocy. ATX12V to standard opracowany przez producentów płyt głównych i zasilaczy komputerowych, aby zapewnić stabilne i niezawodne zasilanie dla komponentów o wysokiej wydajności. Złącze ATX12V zwykle posiada cztery piny, które dostarczają napięcia 12V bezpośrednio do procesora, co jest niezbędne dla jego wydajności i stabilności. W praktyce oznacza to, że systemy oparte na tym standardzie mogą obsługiwać bardziej zaawansowane procesory, które wymagają większej ilości energii elektrycznej do prawidłowego działania. Ponadto, stosowanie tego złącza jest zgodne z dobrymi praktykami projektowymi w zakresie poprawy efektywności energetycznej i zarządzania termicznego w urządzeniach komputerowych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zarówno domowych, jak i profesjonalnych zastosowań komputerów stacjonarnych.

Pytanie 26

Aby przywrócić dane z sformatowanego dysku twardego, konieczne jest zastosowanie programu

A. CDTrack Rescue

B. CD Recovery Toolbox Free

C. RECUVA

D. Acronis True Image

Odzyskiwanie danych z sformatowanego dysku twardego wymaga specjalistycznych narzędzi i programów, jednak nie wszystkie z wymienionych opcji są odpowiednie w tym kontekście. CDTrack Rescue to program, który koncentruje się na odzyskiwaniu danych z uszkodzonych nośników CD i DVD, a nie na dyskach twardych, co czyni go nieodpowiednim w tym przypadku. Acronis True Image jest narzędziem, które służy głównie do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych, a jego funkcjonalność nie obejmuje bezpośredniego odzyskiwania danych z sformatowanych dysków. Choć może być użyteczne w kontekście ochrony danych, to nie jest najlepszym wyborem przy odzyskiwaniu danych po formatowaniu. Z kolei CD Recovery Toolbox Free koncentruje się na odzyskiwaniu danych z nośników CD i DVD, co również nie odnosi się do problematyki dysków twardych. Często błędne rozumienie ról tych programów wynika z braku wiedzy na temat ich specyfikacji i zastosowań. Kluczowe w wyborze odpowiedniego narzędzia jest zrozumienie, że każdy program ma swoje unikalne funkcje i ograniczenia, a skuteczne odzyskiwanie danych wymaga zastosowania narzędzi zaprojektowanych specjalnie do danego rodzaju nośnika oraz sytuacji, w jakiej się znajdujemy.

Pytanie 27

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

A. Domyślną bramę

B. Adres serwera DHCP

C. Adres serwera DNS

D. Adres IP hosta

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do diagnostyki sieciowej, które pomaga w uzyskaniu informacji o domenach internetowych poprzez przekierowanie zapytań do serwerów DNS. Kiedy zostaje wydane polecenie nslookup bez dodatkowych parametrów, narzędzie to zwraca informacje o domyślnym serwerze DNS skonfigurowanym na komputerze użytkownika. W przypadku pokazanym na ekranie, polecenie nslookup ujawnia adres serwera DNS wraz z jego nazwą. Praktyczne zastosowanie polecenia nslookup obejmuje diagnozowanie problemów z rozwiązywaniem nazw, weryfikację konfiguracji DNS oraz analizę działania sieci. W środowiskach IT, gdzie nieprawidłowa konfiguracja DNS może prowadzić do problemów z łącznością, nslookup jest kluczowym narzędziem. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy IT często używają nslookup do weryfikacji dostępności i poprawności działania serwerów DNS. Pozwala to na szybkie zidentyfikowanie i rozwiązanie problemów związanych z DNS, które mogą wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Rozumienie jak działa nslookup i jakie informacje zwraca jest podstawową umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Konwencja zapisu ścieżki do udziału sieciowego zgodna z UNC (Universal Naming Convention) ma postać

A. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

B. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera

C. \\ nazwa_zasobu\ nazwa_komputera

D. \\ nazwa_komputera\ nazwa_zasobu

Odpowiedź \\nazwa_komputera\\nazwa_zasobu jest poprawna, ponieważ dokładnie odpowiada formatowi Universal Naming Convention (UNC), który umożliwia zdalny dostęp do zasobów w sieci. W tym formacie \\ symbol jest używany jako separator i wskazuje na lokalizację zasobu sieciowego na określonym komputerze. Przykład: jeśli mamy komputer o nazwie 'Serwer1' i chcemy uzyskać dostęp do folderu 'Dokumenty', ścieżka UNC będzie wyglądać następująco: \\Serwer1\Dokumenty. To podejście jest niezwykle przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie wiele komputerów współdzieli pliki i zasoby. Umożliwia to pracownikom łatwy dostęp do współdzielonych dokumentów, co zwiększa efektywność pracy i współpracy. Dobre praktyki wskazują, aby unikać używania spacji w nazwach komputerów i zasobów, co może prowadzić do problemów z rozpoznawaniem ścieżek. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że UNC jest standardem uznawanym w systemach operacyjnych Windows, co czyni go istotnym narzędziem w zarządzaniu siecią."

Pytanie 29

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. useradd -D -b /users/home/new

B. useradd /users/home/new -D -f

C. /users/home/new -n -D useradd

D. /users/home/new useradd -s -D

Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 30

W modelu RGB, kolor w systemie szesnastkowym przedstawia się w ten sposób: ABCDEF. Wartość natężenia koloru niebieskiego w tym zapisie odpowiada liczbie dziesiętnej

A. 239

B. 171

C. 205

D. 186

Odpowiedzi 171, 186 i 205 wynikają z nieprecyzyjnego zrozumienia sposobu konwersji zapisu szesnastkowego na dziesiętny, co może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach. Typowym błędem jest niewłaściwe odczytanie wartości zawartych w ostatnich dwóch znakach zapisu szesnastkowego. Wartości szesnastkowe są złożone z cyfr od 0 do 9 oraz liter od A do F, gdzie A, B, C, D, E i F odpowiadają kolejno wartościom dziesiętnym 10, 11, 12, 13, 14 i 15. W przypadku koloru ABCDEF, ostatnie dwa znaki EF powinny być przeliczone na wartość dziesiętną, co prowadzi do obliczeń, że E = 14 i F = 15. Przeliczając 'EF' na system dziesiętny, otrzymujemy 14 * 16^1 + 15 * 16^0 = 224 + 15 = 239. Jeżeli ktoś obliczy natężenie koloru niebieskiego jako 171, 186 lub 205, może to wynikać z błędów w zrozumieniu hierarchii wartości w systemie szesnastkowym lub pomyłek obliczeniowych, na przykład ignorując, że każda cyfra w zapisie szesnastkowym ma przypisaną odpowiednią wagę w zależności od jej pozycji. Rozpoznawanie i unikanie tych typowych pułapek jest kluczowe dla skutecznego operowania w dziedzinie przetwarzania kolorów i grafiki komputerowej, gdzie precyzyjne określenie kolorów może znacząco wpłynąć na estetykę i funkcjonalność projektów.

Pytanie 31

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawia ilustracja?

A. Siatki

B. Pierścienia

C. Gwiazdy

D. Hierarchiczna

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, gdzie każde urządzenie sieciowe jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, takim jak przełącznik lub serwer. Zaletą tej topologii jest łatwość zarządzania i rozbudowy sieci poprzez dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na działanie już istniejących. Awaria jednego urządzenia nie wpływa bezpośrednio na pozostałe, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. W praktyce taka topologia jest wykorzystywana w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) w biurach i domach. Standardy takie jak Ethernet bardzo dobrze współpracują z tą topologią, umożliwiając efektywną komunikację danych. W przypadku większych sieci, topologia gwiazdy może być łączona z innymi topologiami w celu tworzenia bardziej złożonych struktur, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki projektowania sieci. Centralne urządzenie w topologii gwiazdy pełni kluczową rolę w zarządzaniu przepływem danych, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 32

Jakie urządzenie służy do pomiaru wartości mocy zużywanej przez komputerowy zestaw?

A. omomierz

B. anemometr

C. watomierz

D. dozymetr

Wybór watomierza jako urządzenia do pomiaru mocy pobieranej przez zestaw komputerowy jest jak najbardziej prawidłowy. Watomierz jest narzędziem, które umożliwia pomiar mocy elektrycznej, wyrażanej w watach (W). To bardzo istotne podczas oceny wydajności energetycznej sprzętu komputerowego, szczególnie w kontekście optymalizacji zużycia energii oraz w analizie kosztów eksploatacyjnych. Przykładowo, podczas testów porównawczych różnych komponentów komputerowych, takich jak karty graficzne czy procesory, watomierz pozwala na monitorowanie rzeczywistego poboru mocy w trakcie obciążenia, co jest kluczowe dla oceny ich efektywności. W obiektach komercyjnych i przemysłowych stosowanie watomierzy do analizy poboru mocy urządzeń komputerowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i optymalizacji kosztów. Takie pomiary mogą pomóc w identyfikacji sprzętu, który zużywa nadmierną ilość energii, co pozwala na podjęcie działań mających na celu zwiększenie efektywności energetycznej. Warto również zauważyć, że nowoczesne watomierze często oferują funkcje monitorowania zdalnego oraz analizy danych, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w kontekście zarządzania zasobami energetycznymi.

Pytanie 33

Jaką funkcję pełni serwer ISA w systemie Windows?

A. Rozwiązuje nazwy domen

B. Pełni funkcję firewalla

C. Jest serwerem stron WWW

D. Służy jako system wymiany plików

ISA Server (Internet Security and Acceleration Server) pełni kluczową rolę jako firewall oraz rozwiązanie do zarządzania dostępem do Internetu w systemie Windows. Jego podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu sieciowego, co pozwala na ochronę sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z zewnątrz. ISA Server implementuje różnorodne mechanizmy zabezpieczeń, w tym proxy, NAT (Network Address Translation) oraz filtrację na poziomie aplikacji. Przykładem zastosowania ISA Server może być ochrona sieci firmowej, gdzie administratorzy mogą definiować zasady dostępu do zasobów internetowych, a także monitorować i rejestrować ruch. W praktyce oznacza to, że organizacje mogą skutecznie zarządzać dostępem do Internetu, blokować potencjalnie złośliwe witryny oraz ograniczać dostęp do aplikacji niezgodnych z polityką bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w kontekście zabezpieczeń jest regularne aktualizowanie reguł i polityk w celu dostosowania ich do zmieniającego się krajobrazu zagrożeń. Ponadto, stosowanie ISA Server w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak systemy IDS/IPS, pozwala na stworzenie wielowarstwowej architektury bezpieczeństwa, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 34

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

B. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

D. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 35

Równoległy interfejs, w którym magistrala składa się z 8 linii danych, 4 linii sterujących oraz 5 linii statusowych, nie zawiera linii zasilających i umożliwia transmisję na odległość do 5 metrów, pod warunkiem, że przewody sygnałowe są skręcane z przewodami masy; w przeciwnym razie limit wynosi 2 metry, nazywa się

A. EISA

B. LPT

C. USB

D. AGP

Wybór LPT (Parallel Port) jest naprawdę trafny. Ten interfejs równoległy ma swoje charakterystyczne cechy, takie jak 8 linii danych, 4 linie sterujące i 5 linii statusowych. Takie parametry pasują do standardowych specyfikacji. LPT był często używany do komunikacji z drukarkami, które przesyłały dane w trybie równoległym. Fajnie, że wiesz, że LPT działał na dość sporym zasięgu do 5 metrów, zwłaszcza gdy przewody były skręcone z masą, co redukowało zakłócenia. Gdy nie było skręcania, zasięg ograniczał się do 2 metrów. Znajomość tych parametrów jest naprawdę ważna, zwłaszcza przy projektowaniu systemów, gdzie stabilność sygnału ma kluczowe znaczenie. LPT wyznaczał więc standardy w komunikacji równoległej i był istotny w inżynierii komputerowej oraz w przemyśle, gdzie niezawodność była na wagę złota.

Pytanie 36

Jak nazywa się protokół bazujący na architekturze klient-serwer oraz na modelu żądanie-odpowiedź, który jest używany do transferu plików?

A. FTP

B. ARP

C. SSH

D. SSL

Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardowym rozwiązaniem stosowanym do przesyłania plików w architekturze klient-serwer. Umożliwia on transfer danych pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go jednym z najpopularniejszych protokołów do udostępniania plików. FTP działa na zasadzie żądania-odpowiedzi, gdzie klient wysyła żądania do serwera, a serwer odpowiada na te żądania, wysyłając pliki lub informacje na temat dostępnych zasobów. Przykładem praktycznego zastosowania FTP jest użycie go przez webmasterów do przesyłania plików na serwery hostingowe. Umożliwia to łatwe zarządzanie plikami strony internetowej. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa, często używa się jego rozszerzonej wersji - FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych w trakcie transferu, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zastosowanie protokołu FTP jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w zarządzaniu danymi w chmurze oraz w integracji systemów informatycznych."

Pytanie 37

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get upgrade

B. apt-get update

C. apt-get install nazwa_pakietu

D. apt-get dist-upgrade

Wykorzystanie polecenia 'apt-get install nazwa_pakietu' jest podejściem błędnym, ponieważ to polecenie służy do instalacji pojedynczego pakietu, a nie do aktualizacji całego systemu. Przy jego użyciu można zainstalować nową aplikację, ale nie zaktualizować już istniejących. Z kolei polecenie 'apt-get update' jest odpowiedzialne za aktualizację lokalnej bazy danych pakietów. To oznacza, że po jego wykonaniu system ma aktualne informacje o dostępnych wersjach pakietów, jednak nie prowadzi do żadnych zmian w samej instalacji oprogramowania. Analogicznie, 'apt-get upgrade' zaktualizuje jedynie istniejące pakiety do najnowszych wersji, ale nie rozwiązuje w przypadku nowych zależności, co może prowadzić do pominięcia ważnych aktualizacji, w tym aktualizacji jądra. W praktyce, polecenia te mogą wprowadzać w błąd osoby, które nie są zaznajomione z różnicami między nimi, co z kolei może prowadzić do niedostatecznego zabezpieczenia systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że aby przeprowadzić kompleksową aktualizację systemu oraz nowego jądra, konieczne jest użycie 'apt-get dist-upgrade', które obejmuje pełne zarządzanie pakietami i ich zależnościami.

Pytanie 38

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $all

B. $X

C. $*

D. $@

$@ jest poprawnym sposobem dostępu do wszystkich przekazanych parametrów w skrypcie Bash. Umożliwia on zachowanie wszystkich argumentów jako oddzielnych jednostek, co jest szczególnie przydatne, gdy argumenty mogą zawierać spacje. Na przykład, jeśli wywołasz skrypt z parametrami 'arg1', 'arg 2', 'arg3', 'arg 4', to używając $@, będziesz mógł iterować przez te argumenty w pętli for bez obawy o ich podział. Dobrą praktyką jest użycie cudzysłowów: "$@" w kontekście pętli, co zapewnia, że każdy argument jest traktowany jako całość, nawet jeśli zawiera spacje. Przykładem może być: for arg in "$@"; do echo "$arg"; done. Ta konstrukcja jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi pisania skryptów, ponieważ unika potencjalnych błędów związanych z obsługą argumentów. Dodatkowo, warto znać różnicę między $@ a $*, gdzie ten drugi traktuje wszystkie argumenty jako jeden ciąg, co może prowadzić do niezamierzonych błędów w przetwarzaniu danych.

Pytanie 39

Kluczowym mechanizmem zabezpieczającym dane przechowywane na serwerze jest

A. uruchomienie ochrony systemu

B. automatyczne realizowanie kompresji danych

C. tworzenie kopii bezpieczeństwa

D. generowanie punktu przywracania systemu

Tworzenie kopii bezpieczeństwa to fundamentalny element strategii ochrony danych na serwerze. Umożliwia to zabezpieczenie danych przed ich utratą w wyniku awarii sprzętu, błędów ludzkich czy ataków złośliwego oprogramowania. W praktyce, regularne tworzenie kopii bezpieczeństwa, na przykład codziennie lub co tydzień, powinno być integralną częścią procedur zarządzania danymi. W przypadku incydentu, administratorzy mogą szybko przywrócić dane do stanu sprzed awarii. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady 3-2-1, która zaleca posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na zarządzanie ryzykiem związanym z utratą danych, a regularne kopie bezpieczeństwa są kluczowym elementem tego procesu. Warto również brać pod uwagę różne metody tworzenia kopii zapasowych, takie jak pełne, przyrostowe i różnicowe, aby optymalizować czas i miejsce przechowywania.

Pytanie 40

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym

B. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi

C. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu

D. komponentów przed wilgocią

Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej