Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 08:01
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 08:29

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy połączyć z napędem optycznym podczas montażu komputera.

Ilustracja do pytania
A. Rys. B
B. Rys. C
C. Rys. A
D. Rys. D
Wtyk pokazany na rysunku A to złącze zasilania typu SATA które jest standardowo używane do podłączania napędów optycznych takich jak napędy CD DVD i Blu-ray Złącze SATA jest obecnie standardem w komputerach osobistych zastępując starsze złącze Molex dzięki lepszemu przepływowi danych i bardziej kompaktowej konstrukcji Złącza SATA są kluczowe w budowie nowoczesnych komputerów ponieważ umożliwiają nie tylko zasilanie ale również przesyłanie danych z dużą prędkością co jest kluczowe dla wydajności systemu Przy montażu zestawu komputerowego kluczowe jest prawidłowe podłączenie zasilania do urządzeń peryferyjnych co zapewnia ich poprawne działanie i unika awarii Złącze SATA posiada charakterystyczną płaską budowę z wcięciami które zapobiegają odwrotnemu podłączeniu co jest zgodne z zaleceniami dla złączy komputerowych Aby zapewnić stabilność i niezawodność systemu zawsze należy upewnić się że wszystkie połączenia są dobrze zamocowane i nie ma luzów co może prowadzić do problemów z zasilaniem i działaniem napędu optycznego

Pytanie 2

Przed dokonaniem zmian w rejestrze systemu Windows, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy, należy najpierw

A. sprawdzić, czy komputer jest wolny od wirusów
B. uruchomić system w trybie awaryjnym
C. wykonać kopię zapasową istotnych dokumentów
D. wykonać kopię zapasową rejestru
Wykonanie kopii zapasowej rejestru przed jakimikolwiek modyfikacjami jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa systemu operacyjnego Windows. Rejestr jest centralnym elementem konfiguracji systemu, który przechowuje ważne informacje o systemie, aplikacjach oraz ustawieniach użytkownika. Jakakolwiek nieprawidłowa zmiana w rejestrze może prowadzić do poważnych problemów, takich jak awarie systemu lub niemożność uruchomienia niektórych aplikacji. Praktyka wykonywania kopii zapasowej rejestru przed jego modyfikacją jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania IT, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez odpowiednie przygotowanie. Użytkownicy mogą wykonać kopię zapasową rejestru za pomocą wbudowanego narzędzia 'Edytor rejestru' (regedit), wybierając opcję 'Eksportuj'. W ten sposób w przypadku wystąpienia problemów, użytkownik może łatwo przywrócić wcześniejszy stan rejestru, co znacznie ułatwia proces rozwiązywania problemów oraz przywracania systemu do pełnej funkcjonalności. Dodatkowo, regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru powinno być częścią rutynowego zarządzania systemem, co pozwala na szybszą reakcję na nieprzewidziane sytuacje.

Pytanie 3

W której warstwie modelu ISO/OSI odbywa się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym z użyciem protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z zastosowaniem UDP?

A. Fizycznej
B. Sieciowej
C. Łącza danych
D. Transportowej
Zrozumienie warstw modelu ISO/OSI jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Warstwa fizyczna jest odpowiedzialna za przesył sygnałów przez medium fizyczne, takie jak kable czy fale radiowe, i nie ma ona nic wspólnego z segmentowaniem danych. Jej zadaniem jest przesyłanie bitów, a nie zarządzanie pakietami danych czy ich kolejnością. Z kolei warstwa łącza danych zajmuje się komunikacją pomiędzy sąsiednimi urządzeniami w sieci lokalnej, zapewniając funkcje takie jak detekcja błędów czy kontrola dostępu do medium, ale również nie jest związana z segmentowaniem danych w sensie transportu. Warstwa sieciowa koncentruje się na routing danych pomiędzy różnymi sieciami oraz na ich adresowaniu, co również nie obejmuje segmentacji czy zarządzania połączeniem. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia funkcji poszczególnych warstw, co może prowadzić do nieporozumień na temat tego, jak organizowane są dane w sieci. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że segmentacja danych i zarządzanie połączeniami są wyłącznie domeną warstwy transportowej, ponieważ to ona zajmuje się komunikacją między aplikacjami oraz zapewnia różne poziomy niezawodności w transmisji danych.

Pytanie 4

Wynik wykonania polecenia ```ls -l``` w systemie Linux przedstawia poniższy rysunek

Ilustracja do pytania
A. C
B. B
C. A
D. D
Polecenie ls -l w systemie Linux jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o plikach i katalogach w danym katalogu. Poprawna odpowiedź to D ponieważ wynik tego polecenia pokazuje informacje takie jak prawa dostępu do plików liczbę dowiązań użytkownika właściciela grupę właściciela rozmiar pliku datę i czas ostatniej modyfikacji oraz nazwę pliku. W przykładzie D mamy trzy pliki z odpowiednimi informacjami: prawa dostępu -rw-r--r-- które oznaczają że właściciel ma prawo do odczytu i zapisu grupa oraz inni użytkownicy mają tylko prawo do odczytu. Liczba dowiązań wynosi 1 co jest typowe dla plików. Użytkownik właściciel i grupa to Egzamin users. Rozmiar plików wynosi 0 bajtów co oznacza że są puste. Daty i godziny wskazują na czas ostatniej modyfikacji. Zrozumienie wyjścia polecenia ls -l jest kluczowe w codziennej administracji systemu Linux ponieważ pozwala na szybkie sprawdzenie uprawnień i właścicieli plików oraz monitorowanie zmian zachodzących w systemie. To także dobry punkt wyjścia do nauki o zarządzaniu prawami dostępu przy użyciu poleceń chmod i chown co stanowi fundament bezpieczeństwa w systemach opartych na Unixie.

Pytanie 5

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. rozmiaru skanowanego dokumentu
B. wielkości wydruku
C. formatu pliku źródłowego
D. rozdzielczości
Wybór innych opcji, takich jak zmiana wielkości wydruku, formatu pliku wejściowego lub rozmiaru skanowanego dokumentu, nie prowadzi bezpośrednio do poprawy jakości skanowania. Zmiana wielkości wydruku może mieć wpływ na to, jak obraz wygląda po wydrukowaniu, ale nie wpływa na jakość skanowania samego dokumentu. Ponadto, format pliku wejściowego ma znaczenie w kontekście kompresji danych i zachowania jakości, jednakzmiana formatu po skanowaniu nie poprawi samych szczegółów uchwyconych przez skaner. Na przykład, konwersja do formatu JPEG może prowadzić do utraty jakości z powodu kompresji stratnej, co jest sprzeczne z celem uzyskiwania wysokiej jakości skanów. Zmiana rozmiaru skanowanego dokumentu również nie wpłynie na jakość skanowania. Skanując mały dokument w wysokiej rozdzielczości, uzyskujemy taką samą jakość, jak w przypadku skanowania dużego dokumentu w niskiej rozdzielczości. Kluczowym mylnym przekonaniem jest, że rozmiar lub format skanowanego materiału mają wpływ na jego jakość, gdyż w rzeczywistości to rozdzielczość skanera jest najważniejszym czynnikiem determinującym jakość finalnego obrazu.

Pytanie 6

Impulsator pozwala na testowanie uszkodzonych systemów logicznych w komputerze, między innymi poprzez

A. odczytanie stanu wyjściowego układu
B. podanie na wejście układu sygnału wysokiego
C. analizę stanów logicznych obwodów cyfrowych
D. kalibrację mierzonych wartości elektrycznych
Odpowiedź dotycząca podania na wejście układu stanu wysokiego jest poprawna, ponieważ impulsatory, jako narzędzia diagnostyczne, są używane do symulowania różnych stanów logicznych w układach cyfrowych. W przypadku testowania uszkodzonych układów logicznych, podawanie stanu wysokiego (logicznego '1') na wejście układu pozwala na obserwację reakcji układu oraz weryfikację, czy odpowiednie sygnały wyjściowe są generowane zgodnie z założeniami projektu. To podejście jest kluczowe w procesie diagnostyki, ponieważ umożliwia identyfikację ewentualnych problemów w samym układzie. Przykładem praktycznego zastosowania może być testowanie bramek logicznych, gdzie poprzez podanie stanu wysokiego można sprawdzić, czy układ odpowiednio przetwarza sygnały i generuje właściwe wyjścia. W branży inżynieryjnej stosuje się także standardy, takie jak IEEE 1149.1 (JTAG), które opierają się na podobnych zasadach umożliwiających testowanie i diagnostykę układów elektronicznych.

Pytanie 7

Jakie stwierdzenie dotyczące konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest właściwe?

A. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość większą niż 100 bajtów
B. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 21 znaków
C. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów
D. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 20 znaków
Wielu użytkowników może mieć trudności z interpretacją wymagań dotyczących długości nazwy logowania użytkownika w Active Directory, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Stwierdzenie, że nazwa logowania musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości ograniczenia są znacznie bardziej elastyczne. Warto zauważyć, że maksymalna długość nazwy logowania użytkownika w Active Directory wynosi 256 znaków, co stanowi istotny element praktyk administracyjnych dla dużych instytucji. Zastosowanie zbyt krótkich nazw logowania może prowadzić do sytuacji, w których identyfikacja użytkowników staje się problematyczna, zwłaszcza w przypadku, gdy w organizacji działa wiele osób z podobnymi imionami i nazwiskami. Ograniczenia długości nazwy mogą również wpływać na integrację z innymi systemami, gdzie dłuższe identyfikatory są wymagane. Wreszcie, błędne przekonania na temat ograniczeń długości mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem kontami użytkowników, co z kolei może prowadzić do nieporozumień, zwiększenia ryzyka bezpieczeństwa oraz utrudnień w audytach. Dlatego ważne jest, aby administratorzy byli dobrze poinformowani o faktycznych możliwościach oraz standardach dotyczących długości nazw logowania w systemie Active Directory.

Pytanie 8

Nieprawidłowa forma zapisu liczby 778 to

A. 3F(16)
B. 111111(2)
C. 11011(zm)
D. 63(10)
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że żadna z nich nie reprezentuje poprawnej konwersji liczby 778 do systemu binarnego. Odpowiedź 3F(16) jest zapisem liczby szesnastkowej, co jest zupełnie inną reprezentacją liczby. System szesnastkowy (heksadecymalny) stosuje znaki 0-9 oraz A-F, gdzie A to 10, B to 11, itd. Zatem 3F(16) odpowiada dziesiętnej liczbie 63, co nie ma nic wspólnego z 778. Przejdźmy do drugiej błędnej opcji, 63(10). Ta odpowiedź wskazuje na standardową liczbę dziesiętną, ale nie ma ona relacji z liczbą 778, co sprawia, że jest to oczywiście błędny wybór. Kolejna opcja, 111111(2), sugeruje, że liczba ta jest w zapisie binarnym. Warto zauważyć, że liczba 111111(2) to liczba dziesiętna 63, a to z kolei pokazuje, że jest to znacznie poniżej wartości 778. Osoby odpowiadające na pytanie mogą mylić różne systemy liczbowe i ich podstawy - w przypadku systemu binarnego, każda cyfra reprezentuje potęgę liczby 2, co w konsekwencji prowadzi do pewnych nieporozumień. Dobrze jest mieć na uwadze zasady konwersji między systemami liczbowymi, korzystając z tabel konwersji lub oprogramowania, co zdecydowanie ułatwia pracę z różnymi formatami liczbowymi w informatyce.

Pytanie 9

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać kółkiem myszy, jednocześnie trzymając klawisz

A. TAB
B. CTRL
C. SHIFT
D. ALT
Użycie klawisza CTRL w połączeniu z kręceniem kółkiem myszy to całkiem standardowy sposób w Windowsie na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie. To fajna funkcjonalność, bo pozwala każdemu łatwo dostosować widok do swoich potrzeb. Na przykład, jeśli chcesz powiększyć ikonę, wystarczy przytrzymać CTRL i kręcić kółkiem myszy w górę. A jeśli kręcisz w dół, to ikona zrobi się mniejsza. To jest zgodne z zasadami użyteczności, czyli z tym, żeby wszystko było intuicyjne i łatwe do ogarnięcia. Co ciekawe, ta metoda nie tylko działa na pulpicie, ale też w wielu aplikacjach, jak edytory tekstu czy przeglądarki, gdzie możesz powiększać lub zmniejszać tekst. Dzięki temu masz większą kontrolę nad tym, co widzisz na ekranie, a to zdecydowanie poprawia komfort korzystania z komputera.

Pytanie 10

Którą kartę rozszerzeń w komputerze przedstawia to zdjęcie?

Ilustracja do pytania
A. dźwiękową
B. sieciową
C. graficzną
D. telewizyjną (TV)
Odpowiedź sieciowa jest prawidłowa ponieważ karta rozszerzeń przedstawiona na zdjęciu to karta sieciowa. Karty te służą do podłączenia komputera do sieci komputerowej umożliwiając komunikację z innymi urządzeniami w sieci lokalnej LAN lub za pośrednictwem internetu. Typowe karty sieciowe wyposażone są w porty RJ-45 do połączeń kablowych Ethernet co jest standardem w większości sieci lokalnych. Karty sieciowe mogą obsługiwać różne prędkości transmisji danych w zależności od standardu np. 10/100/1000 Mbps. W środowiskach biznesowych stosuje się karty sieciowe wspierające bardziej zaawansowane funkcje jak tagowanie VLAN czy agregację łączy co umożliwia lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększenie przepustowości. Wybór odpowiedniej karty sieciowej zależy od wymagań sieciowych danego środowiska. Nowoczesne karty sieciowe często wspierają dodatkowe funkcje jak offloading które odciążają procesor komputera podczas intensywnej komunikacji sieciowej. W praktyce karty sieciowe są niezbędnym elementem w infrastrukturze IT umożliwiającym nie tylko dostęp do zasobów internetowych ale także do zasobów sieciowych takich jak serwery czy drukarki sieciowe. Dobrym zwyczajem jest stosowanie modeli wspierających najnowsze standardy sieciowe co zapewnia kompatybilność i skalowalność infrastruktury.

Pytanie 11

Jakie polecenie jest używane do ustawienia konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. networking
B. ipconfig
C. ifconfig
D. interfaces
Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi używanych do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach operacyjnych Linux. Umożliwia ono użytkownikom wyświetlanie i modyfikowanie parametrów interfejsów sieciowych, takich jak adresy IP, maska sieciowa, stan interfejsu i inne istotne informacje. Przykładowe zastosowanie polecenia to 'ifconfig eth0 up', co aktywuje interfejs o nazwie 'eth0'. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na przypisanie adresu IP do interfejsu, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci. Warto również zauważyć, że mimo że 'ifconfig' jest szeroko stosowane, w nowszych wersjach systemów Linux zaleca się używanie polecenia 'ip', które jest bardziej uniwersalne i oferuje szerszy zakres funkcji. Zrozumienie działania 'ifconfig' jest fundamentalne dla każdego administratora systemu oraz dla pracy z sieciami w środowisku Linux, co podkreśla jego znaczenie w dobrych praktykach branżowych.

Pytanie 12

Nazwa protokołu, który pozwala na konwersję 32-bitowych adresów IP na 48-bitowe fizyczne adresy MAC w sieciach Ethernet, to:

A. RARP
B. DNS
C. ARP
D. NAT
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym mechanizmem w sieciach komputerowych, zwłaszcza w architekturze Ethernet, który umożliwia przekształcanie adresów IP, które są stosowane w warstwie sieciowej modelu OSI, na fizyczne adresy MAC (Media Access Control). Kiedy urządzenie sieciowe, takie jak komputer lub router, chce komunikować się z innym urządzeniem w lokalnej sieci, potrzebuje znać jego adres MAC. W tym celu wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane do wszystkich urządzeń w sieci. Urządzenie, które posiada odpowiedni adres IP, odpowiada, przesyłając swój adres MAC. ARP jest fundamentalnym protokołem w funkcjonowaniu sieci lokalnych i jest integralną częścią stosu protokołów TCP/IP. Jego zastosowanie jest szerokie, od prostych aplikacji sieciowych, takich jak przeglądanie stron internetowych, po bardziej złożone systemy komunikacji, takie jak VoIP czy transmisje multimedialne. Zrozumienie działania ARP jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją i rozwiązywanie problemów w lokalnych sieciach komputerowych.

Pytanie 13

Użytkownicy sieci WiFi zauważyli problemy oraz częste zrywanie połączenia z internetem. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. niedziałający serwer DHCP
B. nieprawidłowe hasło do sieci
C. niewłaściwy sposób szyfrowania sieci
D. zbyt niski poziom sygnału
Zbyt słaby sygnał WiFi jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z połączeniem. Sygnał radiowy przesyłany przez router może być osłabiony przez różnorodne przeszkody, takie jak ściany, meble czy inne urządzenia elektroniczne. W praktyce, jeśli użytkownicy znajdują się w odległości zbyt dużej od routera lub w strefie z ograniczoną widocznością, mogą doświadczyć przerywanego połączenia lub jego całkowitej utraty. Dobrym rozwiązaniem w takich przypadkach jest umieszczenie routera w centralnym punkcie domu, zminimalizowanie przeszkód oraz korzystanie z rozszerzeń sygnału, takich jak repeater WiFi czy systemy mesh. Standardy takie jak IEEE 802.11ac oraz nowsze 802.11ax (Wi-Fi 6) oferują lepszą wydajność i zasięg, dlatego warto rozważyć ich użycie. Regularne sprawdzanie siły sygnału przy użyciu aplikacji mobilnych lub narzędzi diagnostycznych może również pomóc w identyfikacji i rozwiązaniu problemów z połączeniem.

Pytanie 14

Czym jest mapowanie dysków?

A. przypisaniem litery dysku do wybranego katalogu sieciowego
B. tworzeniem kont użytkowników i grup
C. ustawieniem interfejsów sieciowych
D. przydzieleniem uprawnień do folderu użytkownikom w sieci WAN
Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia dysku (np. litery w systemie Windows) do wybranego katalogu sieciowego. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwiej uzyskiwać dostęp do zasobów znajdujących się na serwerze w sieci lokalnej. Na przykład, jeśli firma posiada serwer z folderem współdzielonym, mapowanie tego folderu do litery dysku (np. Z:) umożliwia użytkownikom dostęp do tego folderu tak, jakby był on lokalnym dyskiem ich komputera. Jest to szczególnie istotne w większych organizacjach, gdzie wielu pracowników potrzebuje wspólnego dostępu do dokumentów, co z kolei wpływa na zwiększenie efektywności pracy zespołowej. Mapowanie dysków jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i bezpieczeństwa, ponieważ pozwala na centralizację plików oraz łatwe zarządzanie uprawnieniami dostępu, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 15

Składnikiem systemu Windows 10, który zapewnia ochronę użytkownikom przed zagrożeniami ze strony złośliwego oprogramowania, jest program

A. Windows PowerShell
B. Windows Defender
C. Microsoft Hyper-V
D. Microsoft Security Essentials
Windows Defender to taki wbudowany program antywirusowy w Windows 10. Jego główną rolą jest ochrona w czasie rzeczywistym, co oznacza, że ciągle sprawdza system i pliki, żeby wykrywać jakieś zagrożenia jak wirusy czy trojany. Używa fajnych technologii, takich jak analiza heurystyczna i chmura, żeby szybko rozpoznać nowe zagrożenia. Na przykład, Windows Defender automatycznie skanuje system, gdy uruchamiamy komputer, a także regularnie aktualizuje definicje wirusów, co zapewnia stałą ochronę. Można też dostosować ustawienia skanowania, żeby przeprowadzać pełne skanowania wybranych folderów czy dysków. To całkiem w porządku, bo pomaga w bezpieczeństwie, a takie aktywne rozwiązania to najlepsza obrona przed zagrożeniami. Dodatkowo, Windows Defender współpracuje z innymi funkcjami w systemie, jak kontrola aplikacji czy zapora sieciowa, tworząc spójną ochronę.

Pytanie 16

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. PROFTPD
B. WINS
C. APACHE
D. IIS
IIS, czyli Internet Information Services, to zestaw usług internetowych stworzony przez firmę Microsoft, który działa na systemach operacyjnych z rodziny Windows. IIS pozwala na hostowanie stron internetowych oraz zarządzanie serwerami FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem dla administratorów sieci. Dzięki IIS można łatwo konfigurować i zarządzać witrynami, a także zapewniać wsparcie dla różnych technologii, takich jak ASP.NET, PHP czy HTML. Przykłady zastosowania obejmują hosting aplikacji webowych w przedsiębiorstwach, serwowanie treści statycznych oraz dynamicznych w środowiskach produkcyjnych. Z punktu widzenia standardów branżowych, IIS przestrzega najlepszych praktyk dotyczących bezpieczeństwa, takich jak wsparcie dla SSL/TLS oraz mechanizmy uwierzytelniania użytkowników. Dodatkowo, IIS integruje się z innymi narzędziami i usługami Microsoft, co umożliwia efektywne zarządzanie i skalowanie infrastruktury IT.

Pytanie 17

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do wykonania poleceń, wykorzystując logikę obiektową oraz cmdlety?

A. strumień wejścia standardowego.
B. konsola systemu Windows.
C. konsola MMC.
D. Windows PowerShell.
Windows PowerShell to potężne narzędzie systemu operacyjnego Windows, które zostało zaprojektowane z myślą o automatyzacji zadań oraz zarządzaniu konfiguracją systemu. Umożliwia użytkownikom interpretację poleceń w sposób oparty na logice obiektowej, co oznacza, że operacje są wykonywane na obiektach, a nie tylko na tekstach. PowerShell korzysta z cmdletów, które są małymi, wbudowanymi funkcjami, umożliwiającymi wykonywanie konkretnych zadań, jak zarządzanie plikami, systemem czy aplikacjami. Przykładowo, polecenie Get-Process pozwala na wyświetlenie listy działających procesów, co jest nieocenione przy monitorowaniu wydajności systemu. PowerShell obsługuje również skrypty, co umożliwia automatyzację skomplikowanych procesów oraz integrację z innymi technologiami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT. Użytkownicy mogą tworzyć własne cmdlety oraz moduły, co znacznie zwiększa elastyczność narzędzia i jego zastosowanie w różnych środowiskach. Znajomość PowerShell jest kluczowa dla administratorów systemów, którzy chcą efektywnie zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

Ilustracja do pytania
A. usuwania izolacji z przewodów
B. zaciskania wtyczek RJ-45
C. zaciskania wtyczek BNC
D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym
Zdejmowanie izolacji z kabli jest jednym z kluczowych etapów przygotowania przewodów do różnego rodzaju połączeń elektrycznych i telekomunikacyjnych. Urządzenie przedstawione na rysunku to typowy przykład narzędzia do zdejmowania izolacji. Tego rodzaju urządzenia są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usuwać zewnętrzną powłokę izolacyjną z przewodów bez uszkadzania ich rdzenia. Dobrze zaprojektowane narzędzie do zdejmowania izolacji posiada regulowane ostrza, które umożliwiają pracę z kablami o różnych średnicach i rodzajach izolacji. W praktyce, stosowanie odpowiedniego narzędzia do zdejmowania izolacji to nie tylko kwestia wygody, ale także bezpieczeństwa oraz jakości połączeń. Precyzyjne zdjęcie izolacji zapobiega uszkodzeniom przewodnika, które mogłyby prowadzić do awarii połączenia lub problemów z przepływem prądu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy używać narzędzi dedykowanych do konkretnego rodzaju kabli, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i zapewnić trwałość instalacji. W kontekście zawodowym, umiejętność prawidłowego użycia narzędzi do zdejmowania izolacji jest fundamentalna dla techników pracujących w dziedzinie telekomunikacji i elektryki, a także jest kluczowym elementem kompetencji wymaganych na egzaminach zawodowych związanych z tymi branżami.

Pytanie 19

Gdy użytkownik systemu Windows nie ma możliwości skorzystania z drukarki, może skorzystać z opcji druku do pliku. Plik utworzony w ten sposób posiada rozszerzenie

A. tar
B. prn
C. csv
D. bin
Odpowiedź prn jest poprawna, ponieważ plik utworzony z użyciem opcji druku do pliku w systemie Windows ma rozszerzenie .prn. Pliki te zawierają dane w formacie, który jest zgodny z danymi, jakie zwykle są przesyłane do drukarki. Format .prn jest niemalże uniwersalny, ponieważ może być odczytywany przez większość drukarek, a także przez oprogramowanie do konwersji plików graficznych. W praktyce użytkownik może używać tej opcji, gdy drukarka jest niedostępna lub gdy chce zachować kopię dokumentu w formie pliku przed jego wydrukiem. Ponadto, plik .prn jest często stosowany w procesach automatyzacji druku, gdzie dokumenty są generowane w systemach informatycznych, a następnie przekazywane do drukowania w trybie wsadowym. Dobrą praktyką w środowiskach biurowych jest regularne zapisywanie ważnych dokumentów w formacie .prn, co pozwala na ich ponowne wydrukowanie bez potrzeby dostępu do oryginalnego programu, w którym zostały stworzone.

Pytanie 20

Dodatkowe właściwości wyniku operacji przeprowadzanej przez jednostkę arytmetyczno-logiczna ALU zawiera

A. licznik rozkazów
B. akumulator
C. rejestr flagowy
D. wskaźnik stosu
Rejestr flagowy jest kluczowym elementem jednostki arytmetyczno-logicznej (ALU), który przechowuje informacje o wynikach ostatnich operacji arytmetycznych i logicznych. Flagi w rejestrze flagowym informują o stanach takich jak: przeniesienie, zero, parzystość czy znak. Na przykład, jeśli operacja doda dwie liczby i wynik przekroczy maksymalną wartość, flaga przeniesienia zostanie ustawiona. Praktycznie, rejestr flagowy umożliwia procesorowi podejmowanie decyzji na podstawie wyników operacji, co jest kluczowe w kontrolowaniu przepływu programów. W standardach architektury komputerowej, takich jak x86, rejestr flagowy jest niezbędny do realizacji instrukcji skoków warunkowych, co pozwala na implementację złożonych algorytmów. Zrozumienie działania rejestru flagowego pozwala programistom optymalizować kod i skutecznie zarządzać logiką operacyjną w aplikacjach o wysokiej wydajności.

Pytanie 21

W dokumentacji technicznej procesora producent umieścił wyniki testu, który został wykonany przy użyciu programu CPU-Z. Z tych danych wynika, że procesor dysponuje

Ilustracja do pytania
A. 6 rdzeni
B. 5 rdzeni
C. 4 rdzenie
D. 2 rdzenie
Procesor o 2 rdzeniach, jak wynika z opisu, jest odpowiedni dla podstawowych zastosowań, takich jak przeglądanie internetu, praca biurowa czy oglądanie multimediów. Takie procesory charakteryzują się mniejszym poborem mocy i niższą emisją ciepła, co jest korzystne dla dłuższej pracy na baterii w laptopach. W kontekście standardów i praktyk branżowych, procesory dwurdzeniowe są często stosowane w urządzeniach, które nie wymagają wysokiej wydajności, ale potrzebują niezawodności i stabilności pracy. Warto dodać, że technologie stosowane w nowoczesnych procesorach, takie jak Intel Hyper-Threading, mogą wirtualnie zwiększać liczbę rdzeni, co poprawia wydajność w aplikacjach wielowątkowych. Jednak fizycznie nadal mamy do czynienia z dwoma rdzeniami. Dla aplikacji zoptymalizowanych do pracy wielowątkowej, liczba rdzeni jest kluczowym parametrem, wpływającym na efektywność przetwarzania danych. Właściwy dobór procesora do konkretnych zadań jest istotny w branży IT, aby zapewnić optymalną wydajność przy jednoczesnym zachowaniu efektywności energetycznej.

Pytanie 22

Najbardziej nieinwazyjnym, a zarazem efektywnym sposobem naprawy komputera zainfekowanego wirusem typu rootkit jest

A. zainstalowanie najskuteczniejszego oprogramowania antywirusowego i uruchomienie go w trybie monitorowania - z biegiem czasu wirus zostanie automatycznie wykryty
B. uruchomienie specjalnego programu do wykrywania rootkitów z zewnętrznego nośnika (np. LiveCD)
C. usunięcie podejrzanych procesów z Menedżera zadań
D. ponowne zainstalowanie systemu operacyjnego
Uruchomienie specjalnego programu wykrywającego rootkity z zewnętrznego nośnika, takiego jak LiveCD, jest najmniej inwazyjnym i skutecznym sposobem na zdiagnozowanie i usunięcie infekcji. Rootkity są zaawansowanymi wirusami, które potrafią ukrywać swoją obecność, a tradycyjne programy antywirusowe mogą nie być w stanie ich wykryć, zwłaszcza jeśli już działają w systemie. LiveCD działa w środowisku, które nie jest zainfekowane, co umożliwia skuteczne skanowanie i usuwanie złośliwego oprogramowania. Przykłady takich narzędzi to Kaspersky Rescue Disk czy AVG Rescue CD, które oferują pełne skanowanie systemu bez wpływania na zainfekowaną instalację. Standardy branżowe rekomendują stosowanie tego podejścia w sytuacjach zainfekowania systemów krytycznych oraz tam, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. Korzystając z LiveCD, można również zminimalizować ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się wirusa, co czyni tę metodę bardzo efektywną i preferowaną w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 23

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to?

A. nie może być używany do szyfrowania plików
B. nie można go zaimplementować sprzętowo
C. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący
D. jest poprzednikiem DES (ang. Data Encryption Standard)
AES, czyli Advanced Encryption Standard, jest jednym z najważniejszych algorytmów szyfrowania używanych w dzisiejszych systemach informatycznych. Kluczowym aspektem AES jest to, że wykorzystuje on symetryczny algorytm szyfrujący, co oznacza, że ten sam klucz jest używany zarówno do szyfrowania, jak i deszyfrowania danych. Symetryczne algorytmy szyfrowania są powszechnie stosowane w różnych aplikacjach, od ochrony danych osobowych po zabezpieczenie komunikacji w sieciach. Przykładowo, wiele systemów płatności online oraz protokołów komunikacyjnych, takich jak TLS (Transport Layer Security), wykorzystuje AES do zapewnienia poufności i integralności przesyłanych informacji. Ponadto, AES jest standardem zatwierdzonym przez NIST (National Institute of Standards and Technology), co podkreśla jego bezpieczeństwo i niezawodność w zastosowaniach komercyjnych oraz rządowych. Wybór AES jako algorytmu szyfrującego jest rekomendowany w dokumentach dotyczących najlepszych praktyk w obszarze bezpieczeństwa IT, co czyni go de facto standardem w branży.

Pytanie 24

Elementem, który umożliwia wymianę informacji pomiędzy procesorem a magistralą PCI-E, jest

A. cache procesora
B. układ Super I/O
C. pamięć RAM
D. chipset
Chipset jest kluczowym elementem płyty głównej, który zarządza komunikacją między procesorem a innymi komponentami, w tym magistralą PCI-E. Jego zadaniem jest koordynacja transferu danych, co jest niezbędne do efektywnego działania systemu komputerowego. Chipset działa jako swoisty punkt pośredni, umożliwiając synchronizację i optymalizację przepływu informacji między procesorem, pamięcią RAM, a urządzeniami peryferyjnymi podłączonymi do magistrali PCI-E, takimi jak karty graficzne czy dyski SSD. W praktyce oznacza to, że dobrze zaprojektowany chipset może znacznie poprawić wydajność systemu, umożliwiając szybki i niezawodny transfer danych. Na przykład, w systemach z intensywnym przetwarzaniem grafiki, odpowiedni chipset pozwala na efektywne wykorzystanie możliwości nowoczesnych kart graficznych, co jest kluczowe dla zadań takich jak renderowanie 3D czy obróbka wideo. W branży IT standardem stało się projektowanie chipsetów, które wspierają najnowsze technologie komunikacyjne, takie jak PCIe 4.0 czy 5.0, co pozwala na jeszcze wyższe prędkości transferu danych.

Pytanie 25

Mysz komputerowa z interfejsem bluetooth pracującym w klasie 2 ma teoretyczny zasięg do

A. 10 m
B. 2 m
C. 100 m
D. 1 m
Zasięg działania urządzeń Bluetooth jest kluczowym parametrem, który ma znaczenie praktyczne podczas ich użytkowania. Odpowiedzi wskazujące na zasięg 1 m, 2 m lub 100 m są błędne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych specyfikacji technologicznych Bluetooth w klasie 2. W przypadku 1 m, takie ograniczenie mogłoby wynikać z nieporozumienia dotyczącego bliskości, jednak w rzeczywistości Bluetooth w klasie 2 zapewnia znacznie większy zasięg. Odpowiedź 2 m również jest zaniżona, ponieważ nie uwzględnia pełnych możliwości technologii. Z kolei 100 m to zupełnie nierealistyczna wartość dla klasy 2, a takie podejście może prowadzić do błędnych oczekiwań użytkowników. To zbyt duży zasięg, który odpowiada technologii Bluetooth w klasie 1, a nie w klasie 2. Klasa 2 została zaprojektowana z myślą o zastosowaniach takich jak telefony komórkowe czy akcesoria komputerowe, gdzie zasięg do 10 m jest bardziej niż wystarczający. W praktyce użytkownicy mogą zauważyć, że zasięg może się zmieniać w zależności od otoczenia oraz przeszkód, które mogą wpływać na sygnał. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że zasięg Bluetooth jest stały i niezmienny, co może prowadzić do frustracji, gdy urządzenia tracą połączenie w zbyt dużej odległości. Dlatego ważne jest, aby zaznajomić się ze specyfikacjami technicznymi i realnymi możliwościami urządzeń, które wykorzystujemy na co dzień.

Pytanie 26

Ataki na systemy komputerowe, które odbywają się poprzez podstępne pozyskiwanie od użytkowników ich danych osobowych, często wykorzystywane są w postaci fałszywych komunikatów z różnych instytucji lub od dostawców usług e-płatności i innych znanych organizacji, to

A. DDoS
B. phishing
C. brute force
D. SYN flooding
Phishing to technika oszustwa internetowego, która ma na celu wyłudzenie poufnych informacji, takich jak hasła czy dane osobowe, poprzez podszywanie się pod zaufane instytucje. Atakujący często stosują fałszywe e-maile lub strony internetowe, które wyglądają na autentyczne. Na przykład, użytkownik może otrzymać e-mail rzekomo od banku, w którym znajduje się link do strony, która imituje stronę logowania. Kliknięcie w ten link może prowadzić do wprowadzenia danych logowania na nieautoryzowanej stronie, co skutkuje ich przejęciem przez cyberprzestępców. Aby zabezpieczyć się przed phishingiem, należy stosować dobre praktyki, takie jak sprawdzanie adresu URL przed wprowadzeniem danych oraz korzystanie z dwuskładnikowej autoryzacji. Znajomość tej techniki jest kluczowa w kontekście ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa transakcji online, a organizacje powinny regularnie szkolić swoich pracowników w zakresie rozpoznawania i reagowania na takie zagrożenia.

Pytanie 27

Na nowym urządzeniu komputerowym program antywirusowy powinien zostać zainstalowany

A. po zainstalowaniu aplikacji pobranych z Internetu
B. w trakcie instalacji systemu operacyjnego
C. zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego
D. przed instalacją systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania nowego komputera. Program antywirusowy pełni fundamentalną rolę w ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami oraz innymi zagrożeniami, które mogą pojawić się w trakcie korzystania z Internetu. Przykładowo, popularne programy antywirusowe, takie jak Norton, Kaspersky czy Bitdefender, oferują zaawansowane funkcje skanowania w czasie rzeczywistym oraz ochrony przed phishingiem. W momencie, gdy system operacyjny jest zainstalowany, komputer jest już gotowy do połączenia z siecią, co naraża go na potencjalne ataki. Dlatego zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, zaleca się natychmiastowe zainstalowanie i zaktualizowanie oprogramowania antywirusowego, aby zapewnić maksymalną ochronę. Dodatkowo, podczas instalacji warto skonfigurować zaporę sieciową, co stanowi kolejny krok w tworzeniu bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 28

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. LAN
B. PWR
C. WAN
D. USB
Port WAN jest przeznaczony do podłączania zewnętrznych sieci do lokalnej sieci, umożliwiając tym samym dostęp do Internetu. WAN to skrót od Wide Area Network, co oznacza sieć rozległą. W typowym routerze domowym lub biurowym port WAN łączy się z modemem dostarczanym przez dostawcę usług internetowych, co pozwala na przesyłanie danych do i od Internetu. Jest to standardowe połączenie w większości urządzeń sieciowych, a jego celem jest odseparowanie sieci lokalnej (LAN) od sieci globalnej. Praktycznym przykładem jest konfiguracja routera w domu, gdzie podłączenie kabla od modemu do portu WAN umożliwia wszystkim urządzeniom w sieci LAN dostęp do Internetu. Zastosowanie portu WAN zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi, gdzie zabezpieczenia i przepustowość są zarządzane w sposób efektywny. Router konfiguruje wtedy bramę domyślną, która pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego do odpowiednich miejsc docelowych. W przypadku firm korzystanie z portu WAN zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów zewnętrznych, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania siecią.

Pytanie 29

Jak nazywa się protokół bazujący na architekturze klient-serwer oraz na modelu żądanie-odpowiedź, który jest używany do transferu plików?

A. ARP
B. FTP
C. SSL
D. SSH
Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardowym rozwiązaniem stosowanym do przesyłania plików w architekturze klient-serwer. Umożliwia on transfer danych pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go jednym z najpopularniejszych protokołów do udostępniania plików. FTP działa na zasadzie żądania-odpowiedzi, gdzie klient wysyła żądania do serwera, a serwer odpowiada na te żądania, wysyłając pliki lub informacje na temat dostępnych zasobów. Przykładem praktycznego zastosowania FTP jest użycie go przez webmasterów do przesyłania plików na serwery hostingowe. Umożliwia to łatwe zarządzanie plikami strony internetowej. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa, często używa się jego rozszerzonej wersji - FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych w trakcie transferu, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zastosowanie protokołu FTP jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w zarządzaniu danymi w chmurze oraz w integracji systemów informatycznych."

Pytanie 30

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

Ilustracja do pytania
A. kompresji danych
B. połączenia danych
C. usuwania danych
D. kodu źródłowego
Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 31

Wartość liczby ABBA zapisana w systemie heksadecymalnym odpowiada w systemie binarnym liczbie

A. 1010 1011 1011 1010
B. 1011 1010 1010 1011
C. 1010 1111 1111 1010
D. 0101 1011 1011 0101
Liczba ABBA w systemie heksadecymalnym składa się z czterech cyfr: A, B, B, A. Każda z tych cyfr odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Cyfra A w heksadecymalnym odpowiada wartości 10 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej zapisuje się jako 1010. Cyfra B odpowiada wartości 11 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej to 1011. Kiedy umieścimy te wartości w kolejności odpowiadającej liczbie ABBA, otrzymujemy 1010 (A) 1011 (B) 1011 (B) 1010 (A). W rezultacie mamy pełną liczbę binarną: 1010 1011 1011 1010. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w informatyce, szczególnie w programowaniu i inżynierii oprogramowania, gdzie często musimy przekształcać dane między różnymi reprezentacjami. Dobra praktyka w tej dziedzinie obejmuje również zrozumienie, jak te konwersje wpływają na wydajność i użycie pamięci w aplikacjach, co jest istotne w kontekście optymalizacji kodu i działania algorytmów.

Pytanie 32

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
AutorThomas Biskup
Platforma sprzętowaDOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie23 października 1994
Aktualna wersja stabilna1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencjapostcardware
Rodzajroguelike

A. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy
B. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji
C. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy
D. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne
Postcardware to model licencjonowania oprogramowania, w którym autor prosi użytkowników o wysłanie kartki pocztowej jako formy uznania. To ciekawy sposób na nawiązanie kontaktu z użytkownikami oraz uzyskanie informacji zwrotnej. Praktyka ta była szczególnie popularna w latach 90., kiedy internet nie był jeszcze powszechny. Autorzy oprogramowania często wykorzystywali takie kartki do budowania relacji społecznych i tworzenia społeczności wokół swojego produktu. Wysyłanie pocztówek mogło także służyć jako dowód, że użytkownik rzeczywiście korzysta z oprogramowania. Jest to forma licencji, która opiera się na zaufaniu i społeczności, a nie na transakcjach finansowych. Ważne jest, aby rozumieć, że postcardware różni się od bardziej formalnych licencji, takich jak shareware czy freeware, które mogą wymagać opłat lub ograniczeń czasowych. Ten model pozwala autorom na utrzymanie kontroli nad swoim dziełem, jednocześnie umożliwiając użytkownikom darmowy dostęp do oprogramowania. To podejście promuje także szacunek i uznanie dla twórczości autora, co jest ważnym elementem w społeczności programistycznej.

Pytanie 33

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 53
B. 50
C. 51
D. 52
Odpowiedź 51 jest poprawna, ponieważ liczba 110011 zapisana w systemie binarnym (dwu-symbolowym) można przeliczyć na system dziesiętny (dziesięcio-symbolowy) przez zsumowanie wartości poszczególnych bitów, które mają wartość 1. W systemie binarnym każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2. Rozpoczynając od prawej strony, mamy: 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje: 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 1 = 51. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest programowanie, gdzie często spotykamy się z konwersją między systemami liczbowymi, szczególnie przy wykorzystaniu binarnych reprezentacji danych w pamięci komputerowej. Zrozumienie, jak konwertować różne systemy liczbowej, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz pracy z algorytmami, co stanowi standard w informatyce.

Pytanie 34

Jaki pakiet powinien zostać zainstalowany na serwerze Linux, aby umożliwić stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek udostępnianych przez ten serwer?

A. Wine
B. Vsftpd
C. Samba
D. Proftpd
Samba jest otwartoźródłowym oprogramowaniem, które implementuje protokoły SMB/CIFS, umożliwiając stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek udostępnianych na serwerach Linux. Dzięki Samba, użytkownicy mogą łatwo integrować środowiska Linux i Windows, co jest szczególnie istotne w heterogenicznych sieciach. Przykładowo, poprzez odpowiednią konfigurację Samby, organizacje mogą stworzyć centralne repozytoria plików, które będą dostępne zarówno dla użytkowników Windows, jak i Linux, co znacznie ułatwia współpracę oraz zapewnia efektywność zarządzania danymi. Dodatkowo, Samba wspiera autoryzację użytkowników i grup, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie dostępu do zasobów. W branży IT, powszechną praktyką jest używanie Samby jako standardowego rozwiązania do integracji systemów operacyjnych, co zapewnia nie tylko łatwość w konfiguracji, ale również wysoką wydajność transferu plików i zabezpieczeń. Inwestycja w zrozumienie i wdrożenie Samby w infrastruktury IT przynosi długofalowe korzyści.

Pytanie 35

Co jest główną funkcją serwera DHCP w sieci komputerowej?

A. Automatyczne przydzielanie adresów IP
B. Przechowywanie danych użytkowników
C. Filtracja pakietów sieciowych
D. Zarządzanie bezpieczeństwem sieci
Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) pełni kluczową rolę w zarządzaniu adresami IP w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. Dzięki temu, każde urządzenie uzyskuje unikalny adres IP bez potrzeby ręcznej konfiguracji. To jest szczególnie ważne w dużych sieciach, gdzie zarządzanie adresami IP ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Serwer DHCP nie tylko przydziela adres IP, ale także inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, automatyzacja procesu przydzielania adresów IP pomaga w utrzymaniu spójności sieci, redukuje ryzyko konfliktów adresowych i ułatwia zarządzanie siecią. Standardy takie jak RFC 2131 definiują protokół DHCP, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy urządzeniami różnych producentów. Wprowadzenie DHCP to jedno z najlepszych rozwiązań dla dynamicznego zarządzania siecią w nowoczesnych organizacjach.

Pytanie 36

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. Novell eDirectory
B. Oracle baseDirectory
C. OpenLDAP
D. Active Directory
Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 37

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem szeregowym
B. rozszerzeniem technologii BlueTooth
C. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m
D. złączem radiowym
Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 38

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. EN (European Norm)
B. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)
C. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)
D. ISO (International Organization for Standardization)
Odpowiedzi, które nie wskazują na ISO, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak mają fundamentalne nieporozumienia związane z rolą różnych organizacji w kontekście norm i standardów. IEEE, na przykład, jest instytucją znaną przede wszystkim z opracowywania standardów w dziedzinie elektroniki i telekomunikacji, takich jak 802.11 dla sieci Wi-Fi, ale nie jest odpowiedzialna za model OSI. Również European Norm (EN) to zbiór norm opracowywanych na poziomie europejskim, które nie obejmują globalnych standardów jak te publikowane przez ISO. Z kolei TIA/EIA koncentruje się na normach dotyczących telekomunikacji i elektroniki, ale nie ma kompetencji do tworzenia ogólnych modeli referencyjnych, które są kluczowe dla interoperacyjności systemów. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować, że różne organizacje mają podobny zakres odpowiedzialności, co prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie celów i zadań instytucji oraz ich wpływu na standardy międzynarodowe. Zrozumienie, która organizacja odpowiada za konkretne modele i standardy, jest niezbędne dla każdego, kto chce zgłębić temat norm ISO i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 39

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. kopiowanie
B. przenoszenie
C. archiwizowanie
D. szyfrowanie
EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Pytanie 40

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. cd
B. rpm
C. pwd
D. ls
Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.