Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 07:51
Data zakończenia: 14 maja 2025 07:58

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych

B. grafikę zbudowaną z pikseli

C. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne

D. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej

Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 2

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. wakat lub frontyspis

B. numer ISBN oraz kolofon

C. imię oraz nazwisko twórcy

D. znak i nazwę wydawnictwa

Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.

Pytanie 3

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 336 stron

B. 288 stron

C. 320 stron

D. 352 strony

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Korekcja obiektywu

B. Stykówka

C. Photomerge

D. Scal do HDR Pro

Wybór pozostałych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji programów graficznych. 'Scal do HDR Pro' odnosi się do łączenia zdjęć o różnych ekspozycjach w celu uzyskania zdjęcia o wysokim zakresie dynamicznym (HDR). Ten proces jest skoncentrowany na ekspozycji i tonalności, a nie na łączeniu zdjęć w panoramę. Zatem, choć jest to fascynująca funkcja, nie jest ona przeznaczona do tworzenia panoram. 'Stykówka', choć przydatna w kontekście prezentacji wielu zdjęć w jednym kadrze, nie jest narzędziem do tworzenia panoram. Typowym błędem jest mylenie różnych funkcji edycyjnych, co może prowadzić do frustracji i nieporozumień. 'Korekcja obiektywu' to narzędzie do poprawy zniekształceń optycznych zdjęć, takich jak aberracje chromatyczne czy winietowanie, ale nie ma nic wspólnego z łączeniem zdjęć. W praktyce, korzystanie z narzędzi do korekcji obiektywu nie przyczyni się do stworzenia panoramy, a bardziej do poprawienia jakości pojedynczego zdjęcia. Właściwe zrozumienie funkcji programów graficznych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w pracy z obrazami.

Pytanie 5

Czym jest akapit?

A. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

B. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

C. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

D. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 6

Czasopismo interaktywne, które ma być opublikowane w Internecie, powinno być zapisane w formacie

A. PNG

B. EPUB

C. JPEG

D. EPS

Format EPUB (Electronic Publication) to standardowy format plików zaprojektowany z myślą o publikacjach elektronicznych, szczególnie e-bookach i interaktywnych czasopismach. EPUB wspiera różne typy treści, w tym tekst, obrazy oraz multimedia, co sprawia, że jest idealny do tworzenia interaktywnych materiałów. Dzięki możliwości dostosowania układu tekstu do różnych rozmiarów ekranów, użytkownicy mogą korzystać z publikacji na wielu urządzeniach, takich jak czytniki e-booków, tablety czy smartfony. Co więcej, format ten obsługuje funkcje takie jak zakładki, indeksy oraz nawigację, co zwiększa użyteczność publikacji. Zastosowanie standardów takich jak EPUB 3, który wspiera multimedia i interaktywne elementy, pozwala twórcom na wzbogacenie treści o wideo, audio oraz animacje. To sprawia, że EPUB jest uznawany za najlepszą praktykę w branży wydawniczej dla interaktywnych publikacji.

Pytanie 7

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. RIP

B. CtF

C. OCR

D. CtP

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 8

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 140 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 120 arkuszy

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi na to pytanie, często dochodzi do nieporozumienia związanego z obliczeniami procentowymi oraz zrozumieniem, jak działa nadwyżka materiałów. Niektóre podejścia mogłyby sugerować, że dodatkowa ilość arkuszy powinna być obliczana na podstawie całkowitej liczby plakatów, co jest błędem. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 arkuszy czy 140 arkuszy mogą wynikać z błędnego założenia, że nadwyżka jest liczona z całkowitej produkcji bez uwzględnienia rzeczywistych wymagań do osiągnięcia produkcji netto. W rzeczywistości, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, musimy wziąć pod uwagę straty, które mogą wystąpić w procesie drukowania. Przykładem typowego błędu jest zakładanie, że nadwyżka powinna być dodana do liczby plakatów, a nie do całkowitej produkcji. W procesach produkcyjnych, takich jak drukowanie, ważne jest uwzględnienie wszelkich strat materiałów oraz nieprzewidywalnych okoliczności, które mogą wpłynąć na zużycie materiałów. Właściwe obliczenie ilości materiałów wyjściowych jest kluczowe, aby uniknąć nadwyżek, które mogą prowadzić do niepotrzebnych kosztów. Dlatego ważne jest, aby zawsze stosować odpowiednie metody obliczeń zgodnie z przyjętymi standardami w branży, co pozwoli na efektywne zarządzanie zasobami i minimalizację strat.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping

B. kerning

C. skalowanie

D. aplę

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 13

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Adobe InDesign

B. Audacity

C. Puzzle Flow

D. Painter

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 14

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. TIFF

B. WEBP

C. GIF

D. MP4

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 15

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Cięcie na plasterki.

B. Tworzenie przejść.

C. Rozpylanie symboli.

D. Generator kształtów.

Tworzenie przejść to technika, która umożliwia płynne łączenie dwóch kształtów oraz ich kolorów, co jest kluczowym elementem w projektowaniu graficznym. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie efektów wizualnych, które są niezwykle atrakcyjne i dynamiczne. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie gradientów w grafikach, które nadają głębię i trójwymiarowość. Tworzenie przejść jest szeroko stosowane w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, gdzie można precyzyjnie kontrolować parametry przejścia, takie jak kierunek, intensywność oraz rodzaj zastosowanego koloru. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie miękkich przejść kolorystycznych w celu uzyskania estetycznych i nowoczesnych projektów. Warto również zwrócić uwagę, że umiejętność tworzenia przejść jest niezbędna w animacji, gdzie zmiany kształtów i kolorów mogą być wykorzystywane do przedstawiania ruchu i transformacji obiektów.

Pytanie 16

Czym jest akapit?

A. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

B. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

C. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

D. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

Zrozumienie definicji akapitu jest kluczowe dla poprawnej analizy i pisania tekstów. Odpowiedzi sugerujące, że akapit to krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, a także opisujące go jako pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, są mylne i mogą prowadzić do nieporozumień w związku z budowaniem struktury tekstu. Akapit nie jest związany z końcówkami wyrazów ani nie powinien być utożsamiany z jakimkolwiek graficznym przedstawieniem tekstu. Wspomniane koncepcje nie tylko zniekształcają definicję akapitu, ale również wskazują na brak zrozumienia jego funkcji i roli w kompozycji. Odpowiedź wskazująca na odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu również mylnie interpretuje akapit. Choć wcięcia są często stosowane jako wizualny sygnał nowego akapitu, nie definiują one samej jego konstrukcji. Prawidłowe pojmowanie akapitu jako segmentu tekstu ze względu na treść i myśli, które reprezentuje, jest fundamentem efektywnej komunikacji pisemnej. Ignorując te aspekty, ryzykujemy tworzenie tekstów chaotycznych i trudnych do odczytania, co może mieć negatywne konsekwencje w środowisku akademickim oraz zawodowym.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier samoprzylepny 120 g/m

B. Karton powlekany 280 g/m2

C. Papier offsetowy 60 g/m2

D. Karton lity 450 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 20

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 70 kg

C. 50 kg

D. 95 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 21

Który z formatów plików umożliwia skalowanie obiektów w logo wektorowym bez utraty jakości detali oraz bez pojawiania się pikseli?

A. AI

B. JPG

C. BMP

D. PSD

Format pliku AI, który jest natywnym formatem aplikacji Adobe Illustrator, służy do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, co pozwala na nieskończone skalowanie obiektów bez utraty jakości. Oznacza to, że niezależnie od tego, jak bardzo powiększysz lub pomniejszysz logo, detale pozostaną wyraźne i ostre. W przeciwieństwie do formatów rastrowych, takich jak JPG, które składają się z pikseli, AI pozwala na zachowanie czystości krawędzi i szczegółów. Przykładowo, jeśli projektujesz logo lub grafikę, która ma być używana w różnych rozmiarach, od wizytówek po banery, zapisanie pracy w formacie AI gwarantuje, że niezależnie od rozmiaru, logo będzie wyglądać profesjonalnie i estetycznie. W branży graficznej standardem jest używanie grafik wektorowych do logo, ikon czy ilustracji, co podkreśla znaczenie tego formatu w codziennej pracy projektantów.

Pytanie 22

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. proofing

B. montaż

C. naświetlanie

D. impozycja

Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 23

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe InDesign

B. QuarkXPress

C. Adobe Photoshop

D. Microsoft Publisher

Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 24

Aby zrealizować 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5, jaka maszyna powinna być wykorzystana?

A. sitodrukowa i krajarka jednonożowa

B. drukująca cyfrowa i krajarka trójnożowa

C. drukująca cyfrowa i ploter tnący

D. offsetowa i krajarka trójnożowa

Odpowiedź dotycząca zastosowania maszyny drukującej cyfrowej oraz plotera tnącego do wykonania 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5 jest poprawna, ponieważ ta technologia pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów o małych seriach. Druk cyfrowy wyróżnia się możliwością łatwego dostosowania do różnych projektów, co jest istotne w przypadku zmieniających się potrzeb klientów. Zastosowanie plotera tnącego umożliwia precyzyjne cięcie arkuszy na pożądany format, co jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności drukowanych rozkładów jazdy. Przykładem zastosowania tej technologii może być powstawanie materiałów reklamowych czy broszur, gdzie elastyczność drukowania oraz możliwość personalizacji są niezwykle ważne. W branży poligraficznej standardem stała się produkcja, gdzie czas realizacji oraz jakość końcowego produktu są priorytetowe. Wykorzystanie maszyn cyfrowych i tnących pozwala na efektywną realizację takich projektów, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej

B. kalibrację barw monitorów grafików w sieci

C. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów

D. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

Poprawna odpowiedź dotyczy systemu CIP 3, który jest kluczowym elementem w procesie druku, umożliwiającym bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki tej integracji, drukarnia może znacząco zwiększyć efektywność produkcji, eliminując błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych oraz przyspieszając przygotowanie do druku. System CIP 3 wspiera również standardy takie jak PDF/X, co zapewnia zgodność i jakość wydruków. W praktyce oznacza to, że po naświetleniu formy drukowej, informacje o parametrach druku, takich jak ilość wymaganych kolorów czy specyfikacje techniczne, są automatycznie przesyłane do maszyny drukarskiej, co minimalizuje czas przestoju i zwiększa precyzję operacji. Takie zautomatyzowane podejście pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w branży druku, gdzie czas realizacji zlecenia jest istotnym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 26

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Impozycjoner

B. Adobe InDesign

C. Corel Draw

D. Adobe Illustrator

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 27

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Digitalizacja

B. Wektoryzacja

C. Impozycja

D. Rastrowanie

Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.

Pytanie 28

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)

B. Cyan, Yellow, Black (CYK)

C. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)

D. Red, Green, Blue (RGB)

CMYK to akronim od Cyan, Magenta, Yellow i Key (czyli Black), co oznacza zestaw kolorów używanych w druku offsetowym. Każda z tych barw reprezentuje podstawowe kolory atramentu stosowanego w procesie drukarskim. Druk w tym modelu kolorystycznym polega na nakładaniu na siebie odpowiednich ilości każdego z tych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Zastosowanie koloru czarnego, znanego jako Key, pozwala na uzyskanie głębszej tonacji i kontrastu, co jest kluczowe w przypadku tekstu oraz ciemnych elementów graficznych. Proces ten jest standardem w branży drukarskiej i wykorzystywany jest w druku wielonakładowym, takim jak książki, czasopisma czy ulotki. Model CMYK jest subtraktywny, co oznacza, że kolory są odejmowane od białego światła, aby uzyskać pożądany odcień. Na przykład, połączenie cyjan i magenta tworzy kolor niebieski. CMYK jest bardziej efektywny niż RGB w kontekście druku, ponieważ lepiej oddaje rzeczywiste kolory na papierze, które są bardziej bliskie naturalnym barwom postrzeganym przez ludzkie oko.

Pytanie 29

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 1 200 lpi

C. 70 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra to kluczowy parametr w technologii druku offsetowego, który wpływa na jakość wydrukowanych materiałów. Odpowiednia liniatura rastra dla wysokojakościowych materiałów reklamowych wynosi zazwyczaj 170 lpi (lines per inch). Taki poziom liniatury umożliwia uzyskanie wyraźnych i szczegółowych obrazów, co jest niezbędne w przypadku druku fotografii oraz materiałów graficznych, gdzie jakość jest na pierwszym miejscu. Przykładami zastosowania 170 lpi mogą być broszury, plakaty lub reklamy, gdzie detale grafiki oraz gładkość tonalna są istotne dla odbiorcy. W branży druku offsetowego przyjęto, że dla standardowych publikacji używa się liniatury od 150 do 200 lpi, co oznacza, że 170 lpi jest idealnym kompromisem pomiędzy jakością a wydajnością produkcji. Wysoka liniatura jest wynikiem zastosowania precyzyjnych matryc i farb, a także nowoczesnych technologii druku, które pozwalają na osiągnięcie doskonałych rezultatów przy odpowiednich parametrach druku.

Pytanie 30

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 3 składek

B. Z 2 składek

C. Z 4 składek

D. Z 1 składki

Odpowiedzi, które sugerują użycie 1, 3 lub 4 składek, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu składania i formatowania papieru. Odpowiedź "Z 1 składki" ignoruje fakt, że jedna składka z arkusza A2 dostarcza jedynie 16 stron formatu A5, co nie wystarcza do skompletowania 32 stron. Użycie zaledwie jednej składki wymagałoby znacznego zredukowania liczby stron, co jest niezgodne z danymi zawartymi w pytaniu. Odpowiedź sugerująca 3 składki również nie jest zgodna z rozsądkiem, ponieważ z 3 składek A2 można uzyskać 48 stron, co przekracza wymaganą liczbę stron. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dotyczących formatu A2, każda składka zwiększa liczbę stron, a nie jest to proces liniowy. Co więcej, odpowiedź "Z 4 składek" również jest błędna, ponieważ sugeruje, że potrzebujemy zbyt wielu składek, co nie odpowiada rzeczywistej liczbie stron wymaganej do broszury. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie możliwości papieru i efektywnego przygotowania materiałów do druku, aby uniknąć marnotrawstwa i zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 31

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 1 600 zł

B. 800 zł

C. 80 zł

D. 200 zł

Koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej wynosi 8 groszy. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2, należy najpierw określić liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania tych plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a standardowy arkusz offsetowy ma wymiary 1000 mm x 700 mm. Z jednego arkusza można uzyskać dwa plakaty B2 (jeden na górze, drugi na dole). Zatem, aby wydrukować 20 000 plakatów, potrzebujemy 10 000 arkuszy (20 000 / 2 = 10 000). Jeśli koszt jednostronnego zadrukowania jednego arkusza wynosi 8 groszy, to całkowity koszt wyniesie 10 000 arkuszy x 0,08 zł = 800 zł. W praktyce, tego typu obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, pozwalając na precyzyjne planowanie budżetu oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto pamiętać, że dokładne określenie kosztów druku przyczynia się do efektywnego zarządzania projektami graficznymi oraz realizacji zamówień klienta.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. laminator rolowy

B. ploter tnący

C. skaner płaski

D. drukarkę sublimacyjną

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 34

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 8 matryc

B. 4 matryce

C. 6 matryc

D. 5 matryc

Aby wydrukować 4-stronicowe zaproszenie z elementami lakierowanymi wybiórczo na stronach 1 i 4, potrzebne jest 5 form drukowych. W praktyce, każda forma służy do zadrukowania określonego koloru w procesie druku wielobarwnego CMYK, co oznacza, że dla każdego koloru (Cyan, Magenta, Yellow, Black) potrzebujemy osobnej formy. Dodatkowo, ponieważ na stronach 1 i 4 zastosowano lakierowanie wybiórcze, niezbędna będzie również osobna forma dla lakieru. Zatem, 4 formy to standardowe zadrukowanie w kolorach CMYK, a 5. forma jest konieczna do nałożenia lakieru na wybrane elementy. Taki proces odzwierciedla najlepsze praktyki w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne przygotowanie form drukowych wpływa na jakość finalnego produktu. Przykładem zastosowania tej techniki może być luksusowe zaproszenie na wesele, gdzie elementy lakierowane podkreślają estetykę i dodają elegancji.

Pytanie 35

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Wypaczenie.

B. Perspektywę.

C. Swobodne.

D. Marionetkowe.

Stosowanie wypaczenia, perspektywy czy swobodnych przekształceń w kontekście zadania nie jest adekwatne do uzyskania efektu przedstawionego na rysunku. Wypaczenie, choć pozwala na pewne modyfikacje, jest techniką, która koncentruje się na deformacji obiektów w sposób mniej precyzyjny, co skutkuje często nienaturalnym efektem końcowym. Z kolei perspektywa jest narzędziem używanym głównie do tworzenia wrażenia głębi w obrazie, co nie jest celem przekształcenia marionetkowego. W przypadku swobodnego przekształcenia, jego głównym zastosowaniem jest uproszczona manipulacja kształtem obiektu, co może prowadzić do utraty detali i jakości, zwłaszcza w bardziej skomplikowanych obrazach. Użytkownicy często mylą te techniki, nie dostrzegając, że każda z nich ma swoje konkretne zastosowania i ograniczenia. W kontekście profesjonalnej grafiki, kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi do osiągania zamierzonych rezultatów, co wymaga znajomości ich funkcji i możliwości. Dlatego tak istotne jest, aby unikać uproszczonych wniosków i w pełni zrozumieć różnice pomiędzy tymi technikami, aby nie narażać się na błędy w procesie twórczym.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Które z narzędzi do selekcji w programie Adobe Photoshop nadaje się do zaznaczenia konturu białego niedźwiedzia poruszającego się po śniegu?

A. Zaznaczanie eliptyczne

B. Różdżka

C. Lasso

D. Szybkie zaznaczanie

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest idealne do zaznaczania skomplikowanych kształtów, takich jak sylwetka białego niedźwiedzia spacerującego po śniegu. Umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co daje dużą precyzję i swobodę w procesie selekcji. W przeciwieństwie do innych narzędzi, Lasso pozwala na tworzenie nieregularnych kształtów, co jest szczególnie przydatne w przypadku obiektów o skomplikowanej konturze. Użytkownicy mogą korzystać z różnych wariantów narzędzia Lasso, takich jak Lasso poligonowe, które umożliwia tworzenie zaznaczenia składającego się z prostych linii. W praktyce, przy zaznaczaniu niedźwiedzia, użytkownik może łatwo dostosować kształt zaznaczenia do konturów zwierzęcia, co pozwala na precyzyjne wycięcie lub edycję. To narzędzie jest uznawane za jedno z podstawowych w Photoshopie, spełniając standardy branżowe w zakresie edycji obrazów, co czyni je nieocenionym w codziennej pracy grafików i fotografów.

Pytanie 38

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 2 900 arkuszy

B. 2 500 arkuszy

C. 3 000 arkuszy

D. 2 700 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy na podstawie podanej masy papieru wymaga starannego przeliczenia, które często bywa mylone. Wiele osób może błędnie zakładać, że gramatura i powierzchnia arkuszy są wystarczające do obliczenia liczby jednostek w magazynie bez uwzględnienia ich rzeczywistej masy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 700 arkuszy czy 2 500 arkuszy mogą wynikać z niewłaściwego założenia co do masy jednego arkusza. Jeśli przyjmiemy, że każdy arkusz waży 80 g, co jest typowe dla papieru o niższej gramaturze, liczba arkuszy obliczona z 210 kg mogłaby być nieadekwatna, prowadząc do zaniżenia wyników. Często błędne obliczenia wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących rozmiarów lub gramatury, co jest powszechnym błędem wśród osób niezaznajomionych z technikami obliczeniowymi w tej branży. Znajomość standardów przeliczeń oraz umiejętność analizy wymagań dotyczących masy papieru są kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w różnych sektorach, w tym w druku cyfrowym i wielkoformatowym. Właściwe podejście do obliczeń ma ogromne znaczenie, ponieważ pomaga unikać strat materiałowych oraz minimalizuje koszty, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej. Dlatego też, zaleca się dokładne przeliczanie wartości masy i wymiarów, aby otrzymać precyzyjne i efektywne wyniki.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. działu

B. strony

C. rozdziału

D. tomu

Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej