Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 12 kwietnia 2025 19:15
Data zakończenia: 12 kwietnia 2025 19:36

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Mapowanie dysków jest

A. nadaniem uprawnień do folderu użytkownikom sieci WAN

B. definiowaniem użytkowników i grup użytkowników

C. przyporządkowaniem oznaczenia dysku wybranemu katalogowi sieciowemu

D. konfiguracja interfejsów sieciowych

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia literowego do określonego katalogu sieciowego, co umożliwia łatwiejszy dostęp do zasobów przechowywanych na innych komputerach w sieci. Dzięki mapowaniu dysków użytkownicy mogą korzystać z tych zasobów tak, jakby były one lokalne, co znacznie upraszcza pracę w środowisku sieciowym. Na przykład, w środowisku firmowym, administratorzy sieci mogą zmapować zdalny folder serwera plików do litery dysku, co pozwala pracownikom na bezproblemowe otwieranie i edytowanie dokumentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, mapowanie dysków powinno być realizowane przy użyciu odpowiednich protokołów, takich jak SMB (Server Message Block), co zapewnia bezpieczeństwo i integralność danych podczas przesyłania. Dodatkowo, administracja powinna regularnie monitorować dostęp do zmapowanych dysków, aby zabezpieczyć dostęp tylko dla uprawnionych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych w organizacji.

Pytanie 2

W systemie Windows Professional do konfiguracji czasu dostępności drukarki należy wykorzystać zakładkę

A. Ustawienia w Preferencjach drukowania.

B. Zabezpieczenia we Właściwościach drukarki.

C. Konfiguracja w Preferencjach drukowania.

D. Zaawansowane we Właściwościach drukarki.

Odpowiedź 'Zaawansowane we Właściwościach drukarki' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej zakładce można skonfigurować zaawansowane opcje dotyczące dostępności drukarki. Umożliwia to określenie harmonogramu, kiedy drukarka jest dostępna dla użytkowników, co jest kluczowe w środowiskach biurowych, gdzie wiele osób korzysta z tej samej drukarki. Na przykład, można ustawić dostępność drukarki tylko w godzinach pracy, co pozwala na oszczędność energii i zmniejsza zużycie materiałów eksploatacyjnych. Praktyka ta wspiera również zarządzanie zasobami w firmie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania IT. Warto także zauważyć, że optymalizacja dostępności drukarki może wpłynąć na wydajność pracy zespołu, eliminując niepotrzebne przestoje spowodowane brakiem dostępu do urządzenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tych ustawień, aby dostosować je do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 3

Który z protokołów wykorzystuje porty 20 i 21?

A. WWW

B. Telnet

C. FTP

D. DHCP

Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół używany do przesyłania plików między komputerami w sieci. Wykorzystuje on porty 20 i 21 do komunikacji. Port 21 służy do ustanawiania połączenia oraz zarządzania sesją FTP, natomiast port 20 jest używany do przesyłania danych. Dzięki temu podziałowi, możliwe jest zarządzanie połączeniem i transferem w sposób zorganizowany. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak przesyłanie plików na serwer internetowy, synchronizacja danych czy tworzenie kopii zapasowych. W kontekście standardów, FTP jest zgodny z dokumentami RFC 959, które definiują jego działanie i zasady. W praktyce, wiele firm i organizacji korzysta z FTP do zarządzania swoimi zasobami, ponieważ umożliwia on łatwe i efektywne przesyłanie dużych plików, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz w projektach wymagających dużych transferów danych.

Pytanie 4

Aby uporządkować pliki na dysku w celu przyspieszenia pracy systemu, należy:

A. usunąć pliki tymczasowe

B. wykonać defragmentację

C. odinstalować nieużywane programy

D. przeskanować dysk programem antywirusowym

Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 5

Ataki mające na celu zatrzymanie działania aplikacji i procesów zachodzących w urządzeniu sieciowym to ataki typu

A. smurf.

B. DoS.

C. spoofing.

D. zero-day.

Atak typu DoS (Denial of Service) ma na celu zablokowanie dostępu do usługi lub aplikacji, przeciążając zasoby serwera poprzez generowanie dużej liczby żądań w krótkim czasie. Taki atak może uniemożliwić prawidłowe działanie systemu, co w praktyce oznacza, że użytkownicy nie mogą korzystać z danej usługi. W kontekście sieciowym, atak DoS jest często realizowany poprzez wykorzystanie flaw w protokołach komunikacyjnych lub przez wysyłanie dużych pakietów danych, które skutkują wyczerpaniem zasobów serwera. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest zabezpieczanie sieci za pomocą zapór ogniowych oraz systemów wykrywania intruzów, które monitorują i blokują podejrzane wzorce ruchu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, organizacje powinny wdrażać strategie obrony wielowarstwowej, aby zminimalizować ryzyko ataków DoS, m.in. poprzez skalowanie zasobów serwerowych oraz zastosowanie sieci CDN, która może rozproszyć ruch do wielu lokalizacji.

Pytanie 6

Granicy dla domeny kolizyjnej nie wyznaczają porty urządzeń takich jak

A. most (ang. bridge).

B. router.

C. koncentrator (ang. hub).

D. przełącznik (ang. swith).

Przełączniki, mosty i routery działają na wyższych warstwach modelu OSI, co pozwala im na inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym oraz wyznaczanie granic dla domeny kolizyjnej. Przełącznik, na przykład, operuje na warstwie drugiej i potrafi analizować adresy MAC, co pozwala mu na przekazywanie danych tylko do odpowiednich odbiorców, eliminując kolizje. Mosty z kolei łączą różne segmenty sieci, co również przyczynia się do ograniczenia domen kolizyjnych przez segregację ruchu. Routery, działające na warstwie trzeciej, mają zdolność kierowania pakietów na podstawie adresów IP i mogą łączyć różne sieci, co również wpływa na wydajność i bezpieczeństwo. Użytkownicy często mylą te urządzenia, zakładając, że każde z nich funkcjonuje w ten sam sposób jak koncentrator. W rzeczywistości, używanie koncentratorów w nowoczesnych sieciach może prowadzić do znacznych problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem, ponieważ nie oferują one mechanizmów minimalizujących kolizje. Błędem jest zatem przypisywanie koncentratorom podobnych funkcji do bardziej zaawansowanych urządzeń, takich jak przełączniki czy routery, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci. Współczesne praktyki zalecają użycie przełączników, aby zoptymalizować ruch sieciowy i zapewnić lepsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 7

Program o nazwie dd, dla którego przedstawiono przykład zastosowania w systemie Linux, pozwala na

A. stworzenie obrazu nośnika danych

B. utworzenie dowiązania symbolicznego Linux.iso do katalogu

C. konfigurowanie interfejsu karty sieciowej

D. konwersję systemu plików z wersji ext3 na ext4

Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się podobne do działania programu dd jednak nie są one poprawne w kontekście jego funkcji Program dd nie służy do konwersji systemu plików z ext3 do ext4 co jest procesem wymagającym narzędzi takich jak tune2fs które mogą zmieniać struktury systemów plików na poziomie dzienników i metadanych Nie jest to zadanie do którego używa się dd ponieważ dd kopiuje dane w surowej formie bez interpretacji ich zawartości Podobnie konfigurowanie interfejsu karty sieciowej jest zadaniem narzędzi takich jak ifconfig czy ip dd nie ma żadnych funkcji sieciowych i nie może modyfikować ani konfigurować ustawień sieciowych w systemie Dlatego też użycie dd do takich celów jest nieprawidłowe Również tworzenie dowiązań symbolicznych Linux.iso do katalogu wymaga polecenia ln a nie dd Dowiązania symboliczne to specjalne typy plików które wskazują na inne pliki lub katalogi w systemie plików dd nie oferuje funkcji tworzenia ani zarządzania dowiązaniami Symboliczne dowiązania są używane do organizacji plików i nie mają związku z kopiowaniem danych na niskim poziomie jak to robi dd Zrozumienie ograniczeń i możliwości narzędzi takich jak dd jest kluczowe dla efektywnej administracji systemami operacyjnymi

Pytanie 8

Przedstawiony na rysunku wtyk złącze męskie modularne) jest zakończeniem kabla

A. koncentrycznego.

B. U/UTP.

C. światłowodowego.

D. F/UTP.

Wtyk przedstawiony na rysunku to złącze RJ-45, które jest standardowym zakończeniem dla kabla typu F/UTP. F/UTP oznacza folię chroniącą nieekranowane pary skręcone. W praktyce oznacza to, że każda para przewodów nie jest indywidualnie ekranowana, ale cały kabel jest otoczony folią aluminiową, co zapewnia ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. Tego typu kable są często używane w instalacjach sieciowych, gdzie istnieje potrzeba ochrony przed zakłóceniami, ale nie jest wymagana pełna izolacja każdej pary przewodów. Standardy takie jak TIA/EIA-568-B są stosowane do definiowania specyfikacji okablowania strukturalnego, a F/UTP jest zgodny z tymi wytycznymi. Dzięki temu kable te są cenione za elastyczność i stosunek ceny do jakości, szczególnie w środowiskach biurowych i przemysłowych, gdzie występują umiarkowane zakłócenia. Poprawne użycie złącz RJ-45 w połączeniu z kablami F/UTP zapewnia niezawodne połączenia w sieciach Ethernetowych, wspierając przepustowość do 1 Gb/s i więcej w zależności od specyfikacji kabla.

Pytanie 9

Wykonanie polecenia NET USER GRACZ * /ADD zapisanego w wierszu poleceń Windows spowoduje

A. wyświetlenie komunikatu o niewłaściwej składni polecenia.

B. dodanie konta GRACZ bez hasła i przypisanie mu uprawnień administratora komputera.

C. dodanie konta GRACZ z hasłem *

D. wyświetlenie monitu o podanie hasła.

Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 10

Co służy do zabezpieczenia komputera przed niepożądanym oprogramowaniem pochodzącym z Internetu?

A. Program antywirusowy.

B. Protokół SSL.

C. Protokół HTTPS.

D. Program sniffer.

Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w zabezpieczaniu komputerów przed niepożądanym oprogramowaniem, takim jak wirusy, trojany czy ransomware. Działa on poprzez skanowanie plików i programów na komputerze oraz monitorowanie aktywności w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką identyfikację i neutralizację zagrożeń. Programy antywirusowe często wykorzystują bazy danych sygnatur wirusów, które są regularnie aktualizowane, aby chronić użytkowników przed nowymi zagrożeniami. Przykładowo, w przypadku zainfekowanego pliku program antywirusowy może zablokować jego uruchomienie, a także usunąć lub kwarantannować zainfekowane pliki. Warto również wspomnieć o dodatkowych funkcjach, takich jak skanowanie w chmurze, które umożliwia szybsze wykrywanie najnowszych zagrożeń, oraz o technologii heurystycznej, która analizuje zachowanie programów, aby znaleźć nieznane wirusy. Stosowanie programów antywirusowych jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa IT, które zalecają wielowarstwowe podejście do ochrony danych.

Pytanie 11

W celu wymiany uszkodzonego modułu pamięci RAM w pierwszej kolejności należy

A. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

B. wyłączyć monitor ekranowy

C. odłączyć zasilanie komputera

D. otworzyć obudowę komputera

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 12

Która usługa pozwala rejestrować i rozpoznawać nazwy NetBIOS jako używane w sieci adresy IP?

A. DHCP

B. WINS

C. HTTPS

D. WAS

WINS (Windows Internet Name Service) to usługa, która umożliwia rejestrację i rozpoznawanie nazw NetBIOS, co jest kluczowe w środowisku sieciowym. WINS działa na zasadzie przekształcania nazw NetBIOS na odpowiadające im adresy IP. Jest to szczególnie ważne w sieciach, które nie zawsze korzystają z protokołu DNS (Domain Name System) lub w scenariuszach, gdzie urządzenia pracują w systemach starszych, które polegają na nazwach NetBIOS do komunikacji. W praktyce, kiedy komputer lub inna urządzenie w sieci próbuje nawiązać połączenie z innym urządzeniem, WINS sprawdza swoją bazę danych, aby znaleźć odpowiedni adres IP przypisany do danej nazwy. Dobre praktyki w administracji sieciowej przewidują wdrożenie usługi WINS w sieciach lokalnych, szczególnie w przypadku starszych aplikacji lub urządzeń, które są uzależnione od protokołów NetBIOS. Dzięki tej usłudze można uniknąć problemów z połączeniem, które mogą wystąpić w przypadku braku odpowiedniego systemu nazw. Ponadto, WINS może znacząco ułatwić zarządzanie adresami IP w dużych środowiskach sieciowych.

Pytanie 13

Katalog Nakładów Rzeczowych przy projektowaniu sieci jest stosowany do

A. opracowywania powykonawczych pomiarów.

B. zdefiniowania wytycznych dla wykonawcy.

C. rysowania schematów sieci.

D. kosztorysowania robót.

Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym narzędziem w procesie kosztorysowania robót budowlanych, w tym projektowania sieci. Umożliwia on oszacowanie kosztów związanych z materiałami, pracą oraz innymi zasobami potrzebnymi do realizacji projektu. W praktyce, katalog ten dostarcza szczegółowych opisów poszczególnych elementów, ich jednostek miary oraz średnich cen, co pozwala na precyzyjne określenie budżetu przedsięwzięcia. Kosztorysowanie oparte na wiarygodnych danych z katalogu wspiera w podejmowaniu decyzji o alokacji środków oraz kontroli finansowej projektu. Na przykład, przy projektowaniu sieci wodociągowej, inżynierowie mogą skorzystać z katalogu, aby oszacować ilość rur, armatury oraz koszt robocizny, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnego kosztorysu. Użycie katalogu nakładów rzecznych jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością i efektywności w planowaniu projektów.

Pytanie 14

W modelu RGB, w systemie szesnastkowym, kolor jest zapisany następująco: ABCDEF. Natężenie koloru niebieskiego w tym zapisie ma wartość dziesiętną

A. 186

B. 205

C. 171

D. 239

Odpowiedź 239 jest poprawna, ponieważ natężenie koloru niebieskiego w modelu RGB jest reprezentowane przez ostatnie dwa znaki zapisu szesnastkowego. W przypadku koloru ABCDEF, oznacza to, że wartości składowe są: A (czerwony) = 10, B (zielony) = 11, a F (niebieski) = 15. Szesnastkowe F to 15 w systemie dziesiętnym. Jednak w kontekście całego koloru, aby uzyskać wartość intensywności koloru niebieskiego, musimy zrozumieć, że 'EF' w zapisie hex oznacza 239 w systemie dziesiętnym, co możemy obliczyć jako 14 * 16^1 + 15 * 16^0 = 224 + 15 = 239. Zrozumienie konwersji z systemu szesnastkowego na dziesiętny jest kluczowe w pracy z kolorami w grafice komputerowej, programowaniu oraz projektowaniu stron internetowych. W praktyce, znajomość modelu RGB oraz umiejętność przeliczania wartości pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w różnych aplikacjach, co jest niezbędne dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych. Tego rodzaju umiejętności są istotne w branżach związanych z grafiką, web designem oraz tworzeniem aplikacji multimedialnych.

Pytanie 15

Zarządzanie parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux umożliwia

A. winipcfg.

B. ifconfig.

C. iwconfig.

D. ipconfig.

Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 16

Które urządzenie aktywne umożliwi połączenie z siecą lokalną za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Przełącznik 16-portowy

B. Przełącznik 24-portowy

C. Panel krosowniczy 24-portowy

D. Panel krosowniczy 16-portowy

Panel krosowniczy to takie urządzenie pasywne, co oznacza, że nie zarządza ruchem w sieci. Jego główna rola to po prostu organizacja kabli i łączenie urządzeń, więc nie ma co liczyć na to, że jakoś aktywnie wpłynie na wydajność. Jakbyś chciał używać go do połączeń między urządzeniami, to mogą się pojawić problemy z wydajnością. A jak jeszcze do tego weźmiesz 16-portowy panel krosowniczy, to mając 15 komputerów i inne sprzęty, może okazać się, że to za mało. Wiele osób myli te pasywne i aktywne komponenty, co prowadzi do kiepskich wyborów sprzętowych i w efekcie do złej jakości działania sieci. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, jak każde z urządzeń działa.

Pytanie 17

Wewnętrzny protokół trasowania, oparty na analizie stanu łącza, to

A. EGP

B. BGP

C. RIP

D. OSPF

RIP, czyli Routing Information Protocol, to taki prosty protokół trasowania, który działa na zasadzie wektora odległości. Używa metryki liczby przeskoków, żeby określić najlepszą trasę do celu. Ale ma swoje wady, bo w większych sieciach nie radzi sobie zbyt dobrze, jak chodzi o skalowalność czy efektywność. Gdy w sieci zmienia się coś, to RIP może nie nadążać, co prowadzi do problemów, bo trasy mogą być nieaktualne. EGP i BGP to inne protokoły, które są używane głównie do wymiany informacji między różnymi systemami w Internecie. EGP to protokół starszy, który już nie jest popularny, podczas gdy BGP ma większą złożoność i działa na innej warstwie. Czasami ludzie myślą, że wszystkie protokoły trasowania są sobie równe, albo że takie prostsze jak RIP wystarczą w dużych sieciach. I to nie zawsze jest prawda, bo może to prowadzić do złych wyborów i problemów z optymalizacją trasowania, co w końcu wpłynie na wydajność sieci.

Pytanie 18

Które oprogramowanie można zastosować w celu poszukiwania błędów w układach pamięci operacyjnej RAM?

A. MemTest86

B. HWMonitor

C. SpeedFan

D. Chkdsk

MemTest86 to specjalistyczne oprogramowanie przeznaczone do diagnostyki pamięci RAM, które potrafi wykrywać błędy w układach pamięci. Przeprowadza testy na poziomie sprzętowym, co pozwala na identyfikację problemów, które mogą wpływać na stabilność systemu oraz jego wydajność. Oprogramowanie działa niezależnie od zainstalowanego systemu operacyjnego, uruchamiając się z bootowalnego nośnika, co zwiększa jego skuteczność. Przykładowo, w przypadku systemu Windows, użytkownicy mogą napotkać na niestabilność lub zawieszanie się aplikacji, co często jest symptomem uszkodzonej pamięci. W takich sytuacjach uruchomienie MemTest86 staje się kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemu. Testy mogą trwać od kilku godzin do kilku dni, a ich wyniki dostarczają szczegółowych informacji o stanie pamięci. Warto także podkreślić, że regularne testowanie pamięci RAM pomaga w zgodności z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, co jest szczególnie istotne w środowiskach produkcyjnych, gdzie niezawodność sprzętu jest kluczowa.

Pytanie 19

Postcardware to rodzaj

A. karty sieciowej.

B. usługi poczty elektronicznej.

C. wirusa komputerowego.

D. licencji oprogramowania.

Postcardware to termin odnoszący się do specyficznego rodzaju licencji oprogramowania, który jest stosunkowo rzadki, ale istotny w kontekście marketingu i dystrybucji produktów cyfrowych. W ramach tej licencji, użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania za darmo, pod warunkiem, że wyślą pocztówkę do autora lub dostawcy oprogramowania, co stanowi formę komunikacji zwrotnej lub podziękowania. Tego rodzaju licencje są często wykorzystywane przez programistów indywidualnych lub małe firmy, które chcą promować swoje produkty, a jednocześnie uzyskać informacje zwrotne od użytkowników. Przykładem może być prosty program graficzny, który można pobrać bezpłatnie, ale jego producent oczekuje, że użytkownicy przynajmniej raz skontaktują się z nim, aby wyrazić swoje opinie. Postcardware jest związane z praktykami freeware, ale różni się od nich tym, że wymaga aktywnego działania ze strony użytkownika, co może również zwiększyć zaangażowanie i lojalność w stosunku do produktu. Warto zwrócić uwagę, że chociaż postcardware nie jest szczególnie powszechnym modelem licencyjnym, ilustruje różnorodność podejść do dystrybucji oprogramowania, które mogą być dostosowane do potrzeb deweloperów i użytkowników.

Pytanie 20

W systemie Linux, aby zmienić nowo tworzonym użytkownikom domyślny katalog domowy na katalog /users/home/new, należy użyć polecenia

A. useradd /users/home/new -D -f

B. /users/home/new -n -D useradd

C. /users/home/new useradd -s -D

D. useradd -D -b /users/home/new

Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 21

Wskaż zakres adresów IP należący do klasy A, służący do adresacji prywatnej w sieciach komputerowych:

A. 172.16.0.0 - 172.31.255.255

B. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

C. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

D. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

Adresy IP w zakresie od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 są zarezerwowane dla prywatnej adresacji w sieciach komputerowych, co czyni je częścią standardu RFC 1918. Ten zakres jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją bez potrzeby korzystania z publicznych adresów IP, co z kolei pomaga zaoszczędzić cenną przestrzeń adresową. Przykładowo, wiele organizacji wdraża ten zakres w infrastrukturze sieciowej, aby stworzyć lokalne sieci LAN, które mogą komunikować się ze sobą, ale są izolowane od Internetu. Dzięki możliwości stosowania NAT (Network Address Translation), urządzenia w sieci lokalnej mogą korzystać z adresów prywatnych, a ich ruch może być tłumaczony na publiczny adres, umożliwiając komunikację z zewnętrznymi sieciami. W kontekście bezpieczeństwa, użycie prywatnych adresów IP zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz, ponieważ te adresy nie są routowane w Internecie. Warto również zauważyć, że prywatne adresy IP mogą być dowolnie używane w sieciach wewnętrznych, co sprawia, że są niezwykle popularne wśród administratorów sieci.

Pytanie 22

Pamięci DDR2 zasilane są napięciem

A. 1,0 V

B. 2,5 V

C. 1,8 V

D. 1,4 V

Odpowiedź 1,8 V jest prawidłowa, ponieważ pamięci DDR2 zostały zaprojektowane do pracy przy napięciu zasilania wynoszącym właśnie 1,8 V. Ten standard zasilania zapewnia równocześnie odpowiednią wydajność oraz stabilność działania modułów pamięci. Pamięci DDR2, które są rozwinięciem wcześniejszych standardów DDR, wprowadziły szereg udoskonaleń, takich jak podwyższona szybkość transferu i wydajność energetyczna. Dzięki niższemu napięciu w porównaniu do starszych pamięci DDR (które wymagały 2,5 V), DDR2 generują mniej ciepła i pozwalają na oszczędność energii, co jest szczególnie istotne w przypadku laptopów i urządzeń mobilnych. Umożliwia to także projektowanie bardziej kompaktowych systemów z mniejszymi wymaganiami chłodzenia, co jest kluczowym aspektem w nowoczesnych komputerach i sprzęcie elektronicznym. Warto zaznaczyć, że zgodność z tym napięciem jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej pracy pamięci w systemach komputerowych oraz dla zapewnienia ich długotrwałej niezawodności.

Pytanie 23

Które urządzenie sieciowe zostało przedstawione na rysunku?

A. Adapter Bluetooth

B. Karta sieciowa WiFi

C. Modem USB

D. Adapter IrDA

Adapter Bluetooth oraz adapter IrDA to urządzenia służące do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami lecz działają na zupełnie innych zasadach niż modem USB. Adapter Bluetooth umożliwia łączenie się z urządzeniami w bliskiej odległości jak słuchawki czy klawiatury w oparciu o technologię radiową działającą w paśmie ISM 2,4 GHz. Jest znany z niskiego zużycia energii i krótkiego zasięgu co sprawia że nie nadaje się do przesyłania dużych ilości danych jak internet mobilny. Adapter IrDA natomiast wykorzystuje technologię podczerwieni do komunikacji na bardzo krótkie odległości co jest praktycznie przestarzałe w nowoczesnych zastosowaniach sieciowych. Karta sieciowa WiFi służy do łączenia się z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi dzięki czemu umożliwia dostęp do internetu przez router WiFi. Chociaż zapewnia mobilność w obrębie sieci lokalnej nie korzysta z technologii mobilnych i nie posiada funkcji modemu co ogranicza jej zastosowanie w porównaniu do modemu USB. Wybór niewłaściwego urządzenia często wynika z mylenia różnych technologii bezprzewodowych i ich zastosowań co może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania sprzętu w określonych sytuacjach. Ważne jest aby zrozumieć specyfikę i przeznaczenie każdego typu urządzenia co pozwala lepiej dopasować je do indywidualnych potrzeb sieciowych szczególnie tam gdzie liczy się mobilność i dostępność do szerokopasmowego internetu mobilnego. Stąd kluczowe jest rozpoznawanie różnic pomiędzy technologiami i ich praktycznymi zastosowaniami w rzeczywistych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 24

Jaki protokół odpowiada za zamianę adresów IP na adresy kontroli dostępu do nośnika (MAC)?

A. SNMP

B. ARP

C. RARP

D. SMTP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, ponieważ odpowiada za konwersję adresów IP na adresy MAC. Gdy urządzenie w sieci lokalnej chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ponieważ jest to adres używany na poziomie warstwy 2 modelu OSI. ARP wykonuje tę konwersję, wykorzystując zapytania i odpowiedzi. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane w sieci, aby dowiedzieć się, kto ma dany adres IP. Gdy komputer B odbiera to zapytanie, odpowiada swoim adresem MAC. Taki mechanizm jest fundamentalny dla działania protokołów sieciowych i stanowi część dobrych praktyk w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację między urządzeniami. Zrozumienie ARP jest niezbędne dla administratorów sieci oraz inżynierów, aby móc diagnozować problemy sieciowe i optymalizować ruch danych.

Pytanie 25

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows powoduje

A. automatyczne pobieranie aktualizacji bez jej instalacji.

B. zablokowanie samodzielnego pobierania uaktualnień przez system.

C. automatyczne sprawdzenie, czy jest dostępna aktualizacja i powiadomienie o niej użytkownika.

D. zablokowanie każdego sposobu pobierania aktualizacji systemu.

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania i instalowania uaktualnień przez system operacyjny. Z perspektywy użytkownika oznacza to, że system nie będzie automatycznie pobierał najnowszych poprawek zabezpieczeń czy aktualizacji funkcjonalnych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo i stabilność systemu. Przykładowo, jeśli użytkownik zdecyduje się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, będzie musiał ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz je instalować, co może prowadzić do opóźnień w zabezpieczaniu systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne aktualizacje są kluczowe dla ochrony przed nowymi zagrożeniami oraz poprawy wydajności systemu. Użytkownicy powinni być świadomi tego, że decydując się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, narażają się na ryzyko związane z potencjalnymi lukami w zabezpieczeniach, które mogłyby zostać załatane przez producenta.

Pytanie 26

Zgodnie z obowiązującymi przepisami BHP odległość oczu od ekranu monitora powinna wynosić

A. 20 - 39 cm

B. 40 - 75 cm

C. 75 - 110

D. 39 - 49 cm

Odległość oczu od ekranu monitora wynosząca od 40 do 75 cm jest zgodna z zaleceniami ergonomii oraz przepisami BHP, które mają na celu zminimalizowanie zmęczenia wzroku oraz dyskomfortu podczas pracy przy komputerze. Utrzymanie właściwej odległości pozwala na lepsze skupienie wzroku na ekranie, co z kolei wpływa na wydajność i komfort pracy. Przykładowo, w przypadku osób pracujących w biurach, które spędzają długie godziny przed komputerem, zachowanie tej odległości może znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu suchego oka oraz innych problemów z widzeniem. Warto również pamiętać o regularnych przerwach oraz stosowaniu zasady 20-20-20, czyli co 20 minut patrzeć przez 20 sekund na obiekt oddalony o 20 stóp (około 6 metrów), aby zredukować napięcie mięśni oczu. Przy odpowiedniej odległości i zachowaniu zasady ergonomii, użytkownicy mogą znacznie poprawić swoje doznania podczas użytkowania sprzętu komputerowego, co jest kluczowe w dzisiejszym środowisku pracy.

Pytanie 27

Na schemacie mikroprocesora wskazany strzałką blok jest odpowiedzialny za

A. wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach

B. przechowywanie kolejnych adresów pamięci z rozkazami

C. przetwarzanie wskaźnika na następną instrukcję programu

D. przechowywanie obecnie przetwarzanej instrukcji

W mikroprocesorze blok ALU (Arithmetic Logic Unit) jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. Jest to kluczowy element jednostki wykonawczej procesora, który umożliwia realizację podstawowych działań matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Oprócz operacji arytmetycznych ALU wykonuje także operacje logiczne, takie jak AND, OR, NOT oraz XOR, które są fundamentalne w procesach decyzyjnych i manipulacji danymi w systemie binarnym. Współczesne procesory mogą zawierać zaawansowane jednostki ALU, które pozwalają na równoległe przetwarzanie danych, co zwiększa ich wydajność i efektywność w realizacji złożonych algorytmów. Zastosowanie ALU obejmuje szeroko pojętą informatykę i przemysł technologiczny, od prostych kalkulacji w aplikacjach biurowych po skomplikowane obliczenia w symulacjach naukowych i grach komputerowych. W projektowaniu mikroprocesorów ALU jest projektowane z uwzględnieniem standardów takich jak IEEE dla operacji zmiennoprzecinkowych co gwarantuje dokładność i spójność obliczeń w różnych systemach komputerowych.

Pytanie 28

Który skrót oznacza dużą sieć komputerową, obejmującą swoim zasięgiem miasto?

A. WAN

B. LAN

C. MAN

D. PAN

MAN (Metropolitan Area Network) to termin odnoszący się do dużej sieci komputerowej, która obejmuje zasięgiem całe miasto lub jego znaczną część. MAN łączy w sobie cechy zarówno lokalnych sieci komputerowych (LAN), jak i rozległych sieci (WAN), oferując połączenia o wyższej prędkości i większej przepustowości w porównaniu do WAN. Przykładowe zastosowania MAN obejmują sieci wykorzystywane przez uczelnie lub instytucje rządowe, które muszą połączyć różne budynki w obrębie jednego miasta. Standardy takie jak IEEE 802.3 oraz technologie takie jak Ethernet są często wykorzystywane w MAN, co pozwala na korzystanie z wysokiej jakości połączeń optycznych oraz kablowych. Dodatkowo, MAN może integrować różne usługi, takie jak VoIP, video conferencing oraz dostęp do internetu, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury miejskiej. W miastach inteligentnych MAN może wspierać różne aplikacje, takie jak zarządzanie ruchem, monitorowanie jakości powietrza czy systemy bezpieczeństwa miejskiego.

Pytanie 29

Na rysunku przedstawiono sieć lokalną opartą na okablowaniu kat. 6. Stacja robocza C nie może skomunikować się z siecią. Jaki problem warstwy fizycznej może powodować brak łączności?

A. Zła długość kabla

B. Nieprawidłowy adres IP

C. Zły typ przełącznika

D. Nieodpowiedni kabel

Zła długość kabla kategorii 6 może powodować problemy z łącznością w sieciach lokalnych. Kabel kategorii 6, zgodnie z standardami TIA/EIA, powinien mieć maksymalną długość 100 metrów, aby zapewnić prawidłowe działanie transmisji danych. W przypadku przekroczenia tej długości, sygnały mogą ulegać osłabieniu i zakłóceniom, prowadząc do utraty pakietów i braku możliwości komunikacji. Długość kabla wpływa na tłumienie sygnału oraz przesłuchy, co jest kluczowe w utrzymaniu odpowiedniego poziomu sygnału do szumu (SNR). Przy projektowaniu sieci należy uwzględniać te ograniczenia i stosować wzmacniacze sygnału lub przełączniki, aby utrzymać optymalne warunki pracy sieci. Przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby zapewnić stabilność i wydajność sieci. W praktyce, w dużych instalacjach stosuje się również technologie GPON lub światłowodowe do pokonania ograniczeń długości miedzianych kabli sieciowych.

Pytanie 30

Ile maksymalnie dysków twardych można podłączyć bezpośrednio do płyty głównej, której fragment specyfikacji przedstawiono w ramce?

A. 2

B. 8

C. 5

D. 4

Płyta główna wyposażona jest w pięć portów SATA 3.0 które umożliwiają podłączenie pięciu dysków twardych. Specyfikacja SATA 3.0 oferuje prędkość transferu danych do 6 Gb/s co jest istotne przy pracy z dużymi plikami lub aplikacjami wymagającymi dużej przepustowości danych. W praktyce takie porty są wykorzystywane nie tylko do podłączania dysków HDD czy SSD ale także do napędów optycznych co zwiększa wszechstronność zastosowania płyty. Ważnym aspektem jest również możliwość tworzenia macierzy RAID co pozwala na zwiększenie wydajności lub bezpieczeństwa przechowywania danych. Standard SATA 3.0 jest szeroko stosowany i zgodny z wcześniejszymi generacjami co oznacza że istnieje możliwość podłączania starszych urządzeń przy zachowaniu kompatybilności. Wybór płyty z wystarczającą liczbą portów SATA jest kluczowy w planowaniu rozbudowy komputera szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie zapotrzebowanie na przestrzeń dyskową dynamicznie się zmienia. Dobre praktyki branżowe obejmują również przemyślane zarządzanie kablami i przestrzenią wewnątrz obudowy co ma znaczenie dla optymalizacji przepływu powietrza i tym samym chłodzenia podzespołów.

Pytanie 31

Producent matrycy LCD zadeklarował jej zgodność z klasą II w oparciu o normę ISO 13406-2. Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, ile pikseli z defektem typu 3 musi pojawić się na matrycy o rozdzielczości naturalnej 1280x800 pikseli, aby można ją było uznać za uszkodzoną?

A. 3 piksele.

B. 4 piksele.

C. 7 pikseli.

D. 1 piksel.

Zgodnie z normą ISO 13406-2, matryce LCD są klasyfikowane według klas jakości, które definiują dopuszczalną liczbę defektów na milion pikseli. W przypadku klasy II norma dopuszcza określoną liczbę defektów typu 1, 2 i 3. Defekty typu 3 dotyczą subpikseli, które mogą być stale włączone lub wyłączone. Przy rozdzielczości naturalnej 1280x800, co daje łącznie 1024000 pikseli, możemy określić dopuszczalną liczbę defektów. Dla klasy II norma przewiduje do 5 defektów typu 3 na 1 milion pikseli. Ponieważ mamy nieco ponad milion pikseli, nadal stosujemy tę samą maksymalną wartość. Oznacza to, że matryca z 7 defektami tego typu przekracza dopuszczalny limit, co oznacza, iż jest uszkodzona według wymogów klasy II. Praktyczne zastosowanie tego standardu jest kluczowe dla producentów urządzeń elektronicznych, którzy muszą zapewnić, że produkty spełniają ustalone normy jakościowe, co wpływa na zadowolenie klienta i reputację marki. Pomaga to również konsumentom w zrozumieniu i ocenie jakości wyświetlaczy przed zakupem.

Pytanie 32

Najbardziej zaawansowany tryb pracy portu równoległego standardu IEEE-1284 tworzący dwukierunkową magistralę 8-bitową mogącą przesyłać zarówno dane, jak i adresy z maksymalną szybkością transmisji do 2,3 MB/s, pozwalający na podłączenie do 64 urządzeń, to

A. Byte Mode

B. Compatilibility Mode

C. Nibble Mode

D. EPP Mode

Byte Mode, Nibble Mode oraz Compatibility Mode to tryby, które również mogą być używane w kontekście portu równoległego, ale mają swoje ograniczenia, które umniejszają ich funkcjonalność w porównaniu do EPP Mode. Byte Mode pozwala na przesyłanie danych w 8 bitach, jednak nie obsługuje pełnej dwukierunkowości, co ogranicza jego zastosowanie w bardziej wymagających aplikacjach. Z kolei Nibble Mode, który przesyła dane w 4 bitach, jest jeszcze mniej efektywny, ponieważ wymaga większej liczby cykli transferowych, co obniża wydajność komunikacji. Compatibility Mode, który jest trybem zgodności ze starszymi urządzeniami, nie oferuje wysokiej szybkości transmisji, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach jest praktycznie nieodpowiednie. Wybierając niewłaściwy tryb, można napotkać na problemy z wydajnością oraz ograniczenia w funkcjonalności, przez co użytkownicy mogą nie osiągnąć zamierzonych rezultatów. Kluczowym błędem jest zatem mylenie pojęcia prędkości i wydajności z możliwością przesyłania danych w różnych trybach; każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, ale EPP Mode dostarcza najwyższą wydajność i elastyczność, co czyni go najodpowiedniejszym wyborem w wymagających środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 33

Jaki rodzaj tablicy partycji należy wybrać, aby utworzyć na dysku twardym partycję o wielkości 3TB?

A. LBA

B. DRM

C. MBR

D. GPT

Wybór tablicy partycji GPT (GUID Partition Table) jest prawidłowy, ponieważ pozwala na utworzenie partycji większych niż 2 TB, co jest ograniczeniem starszego standardu MBR (Master Boot Record). GPT jest nowoczesnym standardem, który nie tylko obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB, ale także umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Standard GPT pozwala na utworzenie do 128 partycji na jednym dysku w systemie Windows, co znacznie zwiększa elastyczność zarządzania danymi. Przykładowo, korzystając z GPT można podzielić dysk o pojemności 3 TB na kilka partycji, co ułatwia organizację danych oraz ich bezpieczeństwo. Dodatkowo, GPT jest bardziej odporny na uszkodzenia, ponieważ przechowuje kopie tablicy partycji w różnych miejscach na dysku, co zwiększa jego niezawodność oraz ułatwia odzyskiwanie danych w przypadku awarii. W przypadku systemów operacyjnych takich jak Windows 10 i nowsze, a także różne dystrybucje Linuksa, korzystanie z GPT jest zalecane, szczególnie przy nowoczesnych dyskach twardych i SSD.

Pytanie 34

W systemie Windows XP w celu utworzenia nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty należy użyć polecenia

A. useradd egzamin qwerty /add

B. adduser egzamin qwerty /add

C. user net egzamin qwerty /add

D. net user egzamin qwerty /add

Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ jest to standardowa komenda używana w systemach operacyjnych Windows do zarządzania kontami użytkowników z poziomu wiersza poleceń. Rozpoczynając od 'net user', informujemy system, że chcemy pracować z kontami użytkowników. Następnie podajemy nazwę nowego użytkownika - w tym przypadku 'egzamin' - oraz hasło, które chcemy przypisać do tego konta - 'qwerty'. Opcja '/add' oznacza, że chcemy dodać nowe konto do systemu. Tego typu operacje są kluczowe w administracji systemami, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy mogą tworzyć różne konta dla użytkowników, co pozwala na lepszą organizację pracy i kontrolę nad tym, które osoby mają dostęp do jakich zasobów. Ponadto, stosowanie silnych haseł oraz zmiana ich regularnie jest zgodne z zaleceniami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 35

Istniejące konto użytkownika jest modyfikowane poleceniem net user. Aby wymusić zmianę hasła po ponownym zalogowaniu użytkownika, należy dodać do polecenia parametr

A. logonpasswordchg

B. expirespassword

C. passwordreq

D. passwordchg

Odpowiedzi wskazujące na inne parametry polecenia net user, takie jak passwordreq, passwordchg czy expirespassword, są niepoprawne w kontekście wymuszania zmiany hasła podczas następnego logowania. Parametr passwordreq służy do określenia, czy konto użytkownika wymaga hasła, co nie wpływa na sam proces wymuszania zmiany hasła. Z kolei passwordchg wskazuje na możliwość zmiany hasła przez użytkownika, ale nie wiąże się z wymuszeniem tej zmiany przy następnym logowaniu. Natomiast expirespassword, choć może sugerować, że hasło wygasa, w rzeczywistości nie zmusza użytkownika do zmiany hasła, a jedynie oznacza, że hasło wygasa po określonym czasie, co jest innym mechanizmem związanym z polityką haseł. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych parametrów oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania kontami użytkowników. Właściwe podejście do zarządzania hasłami jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemów, a niewłaściwe ich zrozumienie może prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz zwiększenia ryzyka nieautoryzowanego dostępu do danych. Dlatego kluczowe jest, aby administracja systemów IT znała i stosowała odpowiednie komendy, które odpowiadają na konkretne potrzeby dotyczące bezpieczeństwa.

Pytanie 36

Do bezprzewodowego przesyłania danych pomiędzy dwoma urządzeniami, z wykorzystaniem fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz, służy interfejs

A. Fire Wire

B. IEEE 1394

C. Bluetooth

D. IrDA

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem zaprojektowanym głównie do przesyłu dużych ilości danych między urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe i dyski twarde. Nie jest on jednak interfejsem bezprzewodowym, co czyni go nieodpowiednim w kontekście przesyłania danych w technologii radiowej. Podobnie, IrDA (Infrared Data Association) wykorzystuje podczerwień do komunikacji, co ogranicza zasięg i wymaga bezpośredniej linii widzenia pomiędzy urządzeniami, co również nie pasuje do opisanego przypadku. Z kolei IEEE 1394 również bazuje na połączeniach przewodowych, co wyklucza go z możliwości przesyłania danych w sposób bezprzewodowy. Te technologie, mimo że mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie dla scenariuszy wymagających elastyczności i mobilności, jakie oferuje Bluetooth. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Warto zrozumieć, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, a wybór odpowiedniego interfejsu powinien bazować na konkretnych wymaganiach i okolicznościach, a nie na ogólnych założeniach dotyczących przesyłania danych.

Pytanie 37

W przedsiębiorstwie należy cyklicznie tworzyć kopie bezpieczeństwa dużej ilości danych, znajdujących się na serwerze, rzędu kilkuset GB. Jakie urządzenie najlepiej wykorzystać do tego celu?

A. Nagrywarkę CD

B. Nagrywarkę DVD

C. Streamer

D. Macierz RAID1

Streamer to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do tworzenia kopii zapasowych danych, które zapewnia dużą pojemność i wysoką wydajność. Jego najważniejszą zaletą jest możliwość archiwizacji dużych ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw, które muszą regularnie zabezpieczać kilkaset gigabajtów informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośniki danych, co pozwala na przechowywanie ich w dużych ilościach, często sięgających terabajtów. Taśmy są także bardziej odporne na uszkodzenia i degradację w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. Przykładowo, standard LTO (Linear Tape-Open) oferuje rozwiązania, które mogą pomieścić do 12 TB danych na jednej taśmie, co znacznie ułatwia proces archiwizacji. Dobrą praktyką w zakresie bezpieczeństwa danych jest stosowanie wielowarstwowej strategii kopii zapasowych, wykorzystując streamer jako główne narzędzie do długoterminowego przechowywania danych, co pozwala na szybkie odzyskiwanie informacji w przypadku awarii. Dzięki odpowiedniej konfiguracji i regularnym testom przywracania danych, przedsiębiorstwa mogą skutecznie chronić swoje zasoby informacyjne.

Pytanie 38

Analizując rysunek zauważamy, że limit zadeklarowanej pamięci wynosi 620976 KB. Widać jednocześnie, że zainstalowanej pamięci fizycznej w analizowanym systemie jest mniej niż pamięci zadeklarowanej. Jaki typ pamięci decyduje w tym wypadku o zwiększeniu limitu pamięci zadeklarowanej ponad wielkość zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć cache procesora

B. Pamięć pliku stron

C. Pamięć RAM

D. Pamięć jądra

Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 39

Wskaż, które zdanie opisujące zaporę sieciową jest fałszywe

A. Jest narzędziem zabezpieczającym sieć przed włamaniami

B. Jest zainstalowana na każdym przełączniku

C. Jest elementem systemu operacyjnego Windows

D. Jest elementem oprogramowania większości ruterów

Pierwsze stwierdzenie, że zapora sieciowa jest elementem systemu operacyjnego Windows, może budzić pewne wątpliwości. Choć systemy operacyjne, takie jak Windows, mają wbudowane zapory, to jednak nie definiuje to pełnego obrazu funkcjonowania zapór sieciowych. Zapora w systemie Windows działa lokalnie i zabezpiecza komputer przed nieautoryzowanym dostępem z sieci, ale nie zastępuje to profesjonalnych zapór sieciowych używanych w środowiskach korporacyjnych. Drugie stwierdzenie, że zapora jest elementem oprogramowania większości ruterów, również jest prawdziwe, ale nie odzwierciedla pełnej funkcjonalności zapór, które mogą być także zintegrowane w dedykowanych urządzeniach zabezpieczających. Wiele ruterów oferuje funkcjonalności zapór, jednak skuteczność tych rozwiązań może być ograniczona w porównaniu do wyspecjalizowanych systemów zaporowych. Warto zauważyć, że wiele organizacji wprowadza polityki bezpieczeństwa, które wymagają stosowania zaawansowanych zapór, aby chronić sieci przed nowoczesnymi zagrożeniami, co może prowadzić do niebezpiecznego myślenia, że zapora umieszczona na routerze wystarczy. Zrozumienie roli zapory sieciowej oraz jej odpowiednich implementacji w różnych komponentach sieciowych jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej ochrony przed cyberzagrożeniami.

Pytanie 40

Wskaż maksymalną liczbę adresów hostów, którą można użyć w każdej z 8 równych podsieci, wydzielonych z sieci komputerowej o adresie 10.10.10.0/24.

A. 14

B. 16

C. 62

D. 30

Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ w przypadku sieci o adresie 10.10.10.0/24 mamy do czynienia z 256 adresami IP (od 10.10.10.0 do 10.10.10.255). Gdy dzielimy tę sieć na 8 równych podsieci, każda z nich będzie miała maskę /27, co oznacza, że każda podsieć będzie zawierała 32 adresy (od 0 do 31, 32 do 63 itd.). Z 32 adresów w każdej podsieci, 2 są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres pierwszego adresu w podsieci) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres ostatni w podsieci), co daje 30 dostępnych adresów hostów. Przykładami zastosowania mogą być sytuacje, w których organizacja potrzebuje podzielić swoją sieć na mniejsze segmenty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i lepszej organizacji ruchu sieciowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, segmentacja może ułatwić zarządzanie oraz przyczynić się do ograniczenia problemów związanych z przeciążeniem i kolizjami w ruchu sieciowym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej