Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 11 kwietnia 2025 10:56
  • Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 11:11

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m2?

A. 60 kg
B. 12 kg
C. 240 kg
D. 120 kg
Masa 1 000 arkuszy papieru o formacie A0 i gramaturze 120 g/m² wynosi 120 kg, co można obliczyć w prosty sposób. Format A0 ma powierzchnię 1 m², a gramatura 120 g/m² oznacza, że każdy arkusz waży 120 gramów. Zatem, dla 1 000 arkuszy, masa wynosi: 1 000 arkuszy × 120 g = 120 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 120 kg. W praktyce, znajomość masy papieru jest kluczowa w wielu branżach, w tym poligrafii i drukarstwie, gdzie precyzyjne obliczenia pomagają w planowaniu produkcji oraz zarządzaniu zapasami. Utrzymanie standardów jakościowych w produkcji papieru, zgodnie z normami ISO, zapewnia, że papiery o danej gramaturze będą miały powtarzalne właściwości, co jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów końcowych w procesie drukowania.

Pytanie 2

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa
B. rotograwiurowa
C. typooffsetowa
D. fleksograficzna
Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 3

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 600 zł
B. 2 780 zł
C. 2 420 zł
D. 2 240 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 4

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm
B. 148x213 mm
C. 151 x 213 mm
D. 151x210 mm
Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 5

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł
B. 300,00 zł
C. 480,00 zł
D. 600,00 zł
Poprawna odpowiedź to 600,00 zł, co wynika z konieczności wykonania 20 form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5. Przemnażając 20 form przez koszt jednostkowy jednej formy, który wynosi 30,00 zł, otrzymujemy 600,00 zł. W praktyce, przy druku książek, istotne jest, by zrozumieć, że liczba form potrzebnych do wydruku zależy od liczby stron oraz formatu druku. Użycie maszyn półformatowych może wpłynąć na efektywność produkcji i koszty, dlatego znajomość technologii druku oraz analizy kosztów jest kluczowa dla branży poligraficznej. Zgodnie z dobrymi praktykami, przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszty form, ale także inne elementy, takie jak materiały eksploatacyjne, czas pracy oraz zużycie energii. Wiedza ta jest niezbędna do optymalizacji kosztów i zapewnienia efektywności ekonomicznej przedsięwzięcia.

Pytanie 6

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CMS
B. CIP
C. CtP
D. CtF
Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 7

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG
B. TIFF
C. PSD
D. JPEG
Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 8

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 300 zł
B. 360 zł
C. 340 zł
D. 320 zł
Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.

Pytanie 9

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 20-30mm
B. 20 %
C. 20°C
D. 30kg
Odpowiedź 20°C jest poprawna, ponieważ jest to przykład złożonego zapisu, który obejmuje zarówno wartość liczbową, jak i jednostkę miary, zgodnie z zasadami składu. W kontekście międzynarodowych standardów, takich jak SI (Międzynarodowy Układ Jednostek Miar), jednostki temperatury są wyrażane w stopniach Celsjusza (°C). Użycie symbolu jednostki z wartością liczbową jest kluczowe w dokumentacji technicznej, naukowej oraz w codziennych zastosowaniach, gdzie precyzja i jasność komunikacji są niezbędne. Przykładem praktycznym może być raportowanie temperatury w przemyśle spożywczym, gdzie zapisywanie temperatury przechowywania produktów farmaceutycznych lub żywnościowych musi być zgodne z normami. Oprócz tego, skład zapisu 20°C przestrzega zasad dotyczących umieszczania jednostek, co oznacza, że nie powinno się zostawiać spacji między liczbą a jednostką, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO).

Pytanie 10

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, DOC, INDD
B. CDR, Al, DOCX
C. JPEG, TIFF, PSD
D. PDF, AI, PCX
Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 11

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. B1
B. B2
C. A1
D. A2
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia systemów klasyfikacji formatów papieru. Odpowiedź A2, wskazująca na format o wymiarach 420 × 594 mm, jest typowym przedstawicielem serii A, która charakteryzuje się innymi wartościami wymiarowymi. Format A2 jest stosunkowo mniejszy od B2 i nie jest odpowiedni dla zastosowań wymagających większej powierzchni druku. Odpowiedzi A1 oraz B1 także są mylące, ponieważ A1 to format 594 × 841 mm, natomiast B1 ma wymiary 707 × 1000 mm. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że większe numery oznaczają większe formaty, co jest nieprawidłowe w kontekście klasyfikacji ISO 216. Dla osób pracujących w branżach związanych z drukiem i projektowaniem, zrozumienie właściwego oznaczenia formatów jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji projektów. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami, a w konsekwencji do wyższych kosztów produkcji.

Pytanie 12

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liniatura rastra oraz liczba złamów
B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap
C. nakład i kolorystyka produktu
D. liczba łamów oraz cena form drukarskich
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie z nich uwzględniają kluczowe czynniki decydujące o kosztach druku. Pierwsza koncepcja, która odnosi się do ilości łamów i kosztu form drukowych, nie uwzględnia istotnych aspektów, takich jak nakład i kolorystyka. Koszt form w rzeczywistości ma znaczenie, ale wpływa na niego przede wszystkim liczba wydruków. W przypadku niskonakładowych zleceń, koszt jednostkowy formy może być znacząco wyższy, co nie koresponduje z zasadą efektywności kosztowej. Odpowiedź dotycząca liniatury rastra i ilości złamów również nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Liniatura rastra ma istotne znaczenie dla jakości obrazu, jednak nie jest bezpośrednim wskaźnikiem kosztów, a bardziej technicznym parametrem wydruku. Z kolei ilość złamów wpływa na format i układ publikacji, co może mieć znaczenie w kontekście kosztów, ale nie jest to główny czynnik decydujący. Ostatnia propozycja, dotycząca jakości form drukowych i rozdzielczości bitmap, także nie przywiązuje wystarczającej wagi do kwestii kosztów nakładu i wyboru kolorystyki. Wysoka jakość form i odpowiednia rozdzielczość są kluczowe dla uzyskania dobrego efektu wizualnego, ale to nakład i typ druku, czy jest to druk 1- czy 4-kolorowy, mają bezpośredni wpływ na koszty. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na nadmiernym skupieniu się na aspektach technicznych druku, które mają mniejsze znaczenie w porównaniu do ekonomicznych i produkcyjnych uwarunkowań, co prowadzi do mylnego wniosku o czynnikach kosztotwórczych.

Pytanie 13

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. DTP
B. CTP
C. FTP
D. CTF
Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.

Pytanie 14

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. B1
B. A2
C. B2
D. A1
Wybór odpowiedzi A1, A2 lub B2 jest błędny, gdyż te formaty nie odpowiadają wymiarom 707 × 1000 mm. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm. Jest to znacznie mniejszy format, który jest często wykorzystywany w biurach do prezentacji oraz w szkolnictwie do projektów. Z kolei A2, który ma wymiary 420 × 594 mm, jest jeszcze mniejszym formatem, co czyni go adekwatnym do bardziej kameralnych zastosowań, takich jak ulotki czy małe plakaty. Format B2, z kolei, ma wymiary 500 × 707 mm, co również nie odpowiada podanym wymiarom. Wybierając niewłaściwe formaty, można wprowadzić zamieszanie w procesie projektowania, co może prowadzić do niezgodności w druku i problemów z prezentacją graficzną. W praktyce, zrozumienie różnic między formatami A i B jest kluczowe dla efektywnego planowania projektów graficznych. Często zdarza się, że nowi projektanci nie zwracają uwagi na standardy, co prowadzi do tworzenia materiałów, które są niepraktyczne w użyciu. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zapoznać się z podstawowymi wymiarami i ich zastosowaniem w branży. Rekomenduje się również korzystanie z narzędzi do projektowania, które automatycznie dostosowują wymiary do odpowiednich formatów, co znacząco ułatwia pracę i ogranicza ryzyko pomyłek.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. samoprzylepny
B. samokopiujący
C. syntetyczny
D. offsetowy
Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 17

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej
B. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
C. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów
D. kalibrację barw monitorów grafików w sieci
Poprawna odpowiedź dotyczy systemu CIP 3, który jest kluczowym elementem w procesie druku, umożliwiającym bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki tej integracji, drukarnia może znacząco zwiększyć efektywność produkcji, eliminując błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych oraz przyspieszając przygotowanie do druku. System CIP 3 wspiera również standardy takie jak PDF/X, co zapewnia zgodność i jakość wydruków. W praktyce oznacza to, że po naświetleniu formy drukowej, informacje o parametrach druku, takich jak ilość wymaganych kolorów czy specyfikacje techniczne, są automatycznie przesyłane do maszyny drukarskiej, co minimalizuje czas przestoju i zwiększa precyzję operacji. Takie zautomatyzowane podejście pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w branży druku, gdzie czas realizacji zlecenia jest istotnym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 18

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. znaku przeniesienia
B. wiszących spójników
C. przeniesień sylab
D. znaku wielokropka
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 19

Oblicz całkowity koszt wykonania form drukarskich, które są niezbędne do wydruku jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, wiedząc, że koszt stworzenia jednej formy to 35 zł.

A. 980 zł
B. 700 zł
C. 840 zł
D. 560 zł
Koszt wykonania form drukowych jest uzależniony od liczby form potrzebnych do danego projektu. W przypadku wydruku jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5 na maszynie półformatowej, standardowo potrzebna jest jedna forma dla każdej strony, co oznacza, że dla 160 stron potrzebujemy 160 form. Koszt wykonania jednej formy wynosi 35 zł, zatem całkowity koszt wykonania form wyniesie 160 x 35 zł, co daje 5600 zł. Jednakże w praktyce, w przypadku druku wielostronicowego, często stosuje się podział na arkusze, co pozwala na zredukowanie liczby form. W przypadku, gdy materiał drukowany jest składany i cięty, optymalizacja może zmniejszyć liczbę wymaganych form, a zatem i koszt. Dobrą praktyką jest przygotowanie odpowiedniego projektu w oparciu o technologię druku, co pozwala na efektywne wykorzystanie form i zminimalizowanie kosztów. W tym przypadku odpowiedź 700 zł jest wynikiem zastosowania takiej optymalizacji i wydaje się być właściwa.

Pytanie 20

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł
B. 160 zł
C. 40 zł
D. 200 zł
Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 21

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. uzyskanie innego koloru
B. oszczędzenie części farb CMY
C. ułatwienie dopasowania czarnych elementów
D. przyspieszenie naświetlania form drukowych
Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 22

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Puzzle Flow Organizer
B. Adobe Media Encoder
C. Microsoft World
D. Adobe Acrobat
Puzzle Flow Organizer to narzędzie zaprojektowane z myślą o zarządzaniu i organizowaniu przepływu pracy oraz rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Jego interfejs umożliwia użytkownikom łatwe rozplanowanie różnych elementów, co jest kluczowe w kontekście projektów wymagających uporządkowania informacji w wizualny sposób. Program ten wspiera dobrą praktykę organizacyjną poprzez umożliwienie wizualizacji procesów, co zwiększa efektywność i przejrzystość pracy zespołowej. Na przykład, w przypadku projektów graficznych, użytkownik może łatwo zorganizować różne elementy layoutu, aby lepiej zrozumieć, jak będą one współpracować w finalnym produkcie. Puzzle Flow Organizer uwzględnia standardy branżowe dotyczące organizacji pracy i wizualizacji informacji, co czyni go niezastąpionym narzędziem w obszarze zarządzania projektami oraz pracy kreatywnej. Umożliwia to także łatwe wprowadzanie zmian w układzie, co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach pracy.

Pytanie 23

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. CtP
B. CtF
C. DTP
D. RIP
Odpowiedź 'CtP' (Computer to Plate) jest poprawna, ponieważ oznacza technologię, w której obraz jest bezpośrednio przenoszony z komputera na płytę offsetową, eliminując etap pośredni, jakim jest tradycyjne naświetlanie filmu. W procesie tym stosowane są specjalne urządzenia, które umożliwiają bezpośrednie naświetlanie płyty światłoczułej przy użyciu danych cyfrowych. Przykładem zastosowania CtP jest produkcja wysokiej jakości druku offsetowego, gdzie kluczowe są precyzja i powtarzalność, co jest niezbędne w branży poligraficznej. Wybór technologii CtP staje się standardem w nowoczesnych drukarniach, pozwalając na zwiększenie wydajności produkcji oraz redukcję kosztów związanych z pośrednimi etapami. Dodatkowo, CtP wpływa na ekologię procesu produkcji, zmniejszając zużycie chemikaliów i materiałów eksploatacyjnych. Warto zaznaczyć, że wdrożenie technologii CtP wymaga znajomości oprogramowania do przygotowania danych oraz sprzętu do naświetlania, co staje się niezbędnym krokiem w rozwijającej się dziedzinie druku.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Minus
B. Dywiz
C. Półpauzę
D. Myślnik
Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 26

Czym jest akapit?

A. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie
B. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem
C. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu
D. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony
Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 27

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. PNG, BMP
B. GIF, BMP
C. PNG, GIF
D. PNG, JPEG
Wybór formatów GIF i BMP, PNG i BMP, czy PNG i JPEG nie jest prawidłowy, ponieważ nie wszystkie z tych formatów obsługują przezroczystość w każdy możliwy sposób. Format BMP (Bitmap) nie obsługuje przezroczystości, co oznacza, że wszelkie nieregularne kształty umieszczone na stronie będą miały prostokątne tło, co może negatywnie wpłynąć na estetykę i funkcjonalność projektu wizualnego. BMP to format o dużych rozmiarach plików, który nie jest odpowiedni do zastosowań internetowych, ponieważ nie tylko nie wspiera przezroczystości, ale również nie ma kompresji, co wprowadza dodatkowe obciążenia dla ładowania stron. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) także nie obsługuje przezroczystości, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla grafik, które wymagają przezroczystego tła. JPEG jest optymalny dla fotografii, gdzie nie jest wymagane odwzorowanie przezroczystości, ale dla grafik webowych, zwłaszcza tych z elementami przezroczystymi, staje się niewłaściwy. Dlatego też błędne jest myślenie, że te formaty mogą być stosowane zamiennie z PNG i GIF w kontekście zachowania przezroczystości. W procesie tworzenia stron internetowych ważne jest, aby wybierać formaty, które najlepiej odpowiadają wymaganiom projektu oraz możliwościom technologicznym, co w tym przypadku wskazuje na dominację formatu PNG oraz GIF w kontekście przezroczystości.

Pytanie 28

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. kerning
B. proofing
C. rendering
D. tracking
Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 29

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Dłuższy bok ma długość 1 m
B. Przekątna wynosi 1 m
C. Krótszy bok ma długość 1 m
D. Powierzchnia to 1 m2
Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 30

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 125 arkuszy
B. 5 050 arkuszy
C. 5 250 arkuszy
D. 5 500 arkuszy
Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 31

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 7 form.
B. 8 form.
C. 5 form.
D. 2 formy.
Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 32

Jakie są szacunkowe wydatki na zakup 10 000 arkuszy papieru offsetowego w formacie A1 o gramaturze 150 g/m2, jeśli cena za kilogram tego materiału wynosi 2,50 zł?

A. 1 575
B. 1 975
C. 1 875
D. 1 675
Aby obliczyć koszt zakupu 10 000 arkuszy papieru offsetowego formatu A1 o gramaturze 150 g/m², należy najpierw obliczyć całkowitą masę papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Przy 10 000 arkuszach, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,5 m² = 5 000 m². Przy gramaturze 150 g/m², całkowita masa papieru wynosi 5 000 m² x 150 g/m² = 750 000 g, co po przeliczeniu daje 750 kg. Jeżeli cena jednego kilograma podłoża wynosi 2,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 750 kg x 2,50 zł/kg = 1 875 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej, gdzie dokładność w określaniu kosztów materiałów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz zyskowności. Warto także znać różne gramatury papieru oraz ich zastosowanie w praktyce, co umożliwia dobór odpowiednich materiałów do konkretnych projektów graficznych, reklamowych czy wydawniczych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. RGB
B. HSL
C. LAB
D. CMYK
Odpowiedź CMYK jest okej, bo to standard w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, pokazuje, jak tusze łączą się na białym papierze, żeby uzyskać fajne kolory. Jak robisz coś graficznego do druku, to trzeba używać CMYK, żeby kolory były takie, jak na ekranie, gdy wszystko już jest gotowe. Przykładowo, jak projektujesz kartony na różne rzeczy, to ważne, żeby kolory wyglądały tak, jak powinny, a tu CMYK jest najlepszym wyborem. Dzięki temu kolory nie zmieniają się za bardzo podczas druku, co często dzieje się, gdy korzysta się z RGB. W branży się rekomenduje, żeby zmieniać projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem do druku, żeby uniknąć niespodzianek oraz błędów z kolorami. No i warto pamiętać, że niektóre kolory, które widzisz na ekranie w RGB, mogą nie być możliwe do uzyskania w druku CMYK, więc to kolejny powód, czemu lepiej korzystać z tej przestrzeni w druku.

Pytanie 35

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 620
B. 1 580
C. 1 520
D. 1 530
Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 36

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. wyostrzanie
B. stempel
C. falowanie
D. rozmywanie
Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 37

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,376 mm
B. 0,367 mm
C. 0,676 mm
D. 0,673 mm
Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 100 broszur (z użyciem 3 zszywek każda), jeśli długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm?

A. 2 metry
B. 20 metrów
C. 6 metrów
D. 30 metrów
Odpowiedź 6 metrów jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć potrzebną długość drutu introligatorskiego do oprawy 100 broszur, musimy uwzględnić liczbę zszywek oraz długość jednej zszywki. W tym przypadku, każda broszura jest zszywana w trzech miejscach, co daje łącznie 300 zszywek (100 broszur x 3 zszywki). Długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm, co oznacza, że na jedną zszywkę potrzebujemy 20 mm drutu. Zatem całkowita długość drutu wynosi 300 zszywek x 20 mm = 6000 mm, co odpowiada 6 metrom. W praktyce, w branży introligatorskiej ważne jest precyzyjne obliczenie materiałów, aby zminimalizować odpady i zrealizować produkcję w sposób efektywny. Dobre praktyki wymagają także uwzględnienia marginesu na ewentualne błędy podczas cięcia i zszywania, co może również wpłynąć na finalne zapotrzebowanie na drut. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie i obliczenia są kluczowe dla jakości końcowego produktu i satysfakcji klienta.

Pytanie 40

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 4 + 1
B. 2 + 1
C. 3 + 1
D. 4 + 0
Odpowiedź 4 + 1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do technologii druku, w której wykorzystuje się różne kolory na poszczególnych stronach. W omawianym przypadku ulotka zadrukowana po jednej stronie wielobarwnie oznacza, że stosujemy pełny zestaw kolorów (4 kolory CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny). Z kolei strona drukowana w kolorze niebiesko-zielonym to zazwyczaj wykorzystanie dodatkowego koloru, który nie jest standardowym elementem palety CMYK. Użycie dodatkowego koloru, w tym przypadku zwanego kolorem spotowym, jest doskonałym przykładem zastosowania techniki druku offsetowego, gdzie możliwe jest dodanie kolejnego koloru (1) do standardowego zestawu. Praktycznym zastosowaniem tej technologii mogą być ulotki promocyjne, które wymagają wyrazistego odzwierciedlenia marki lub produktu. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO dotyczących druku, stosowanie dodatkowych kolorów może poprawić jakość kolorystyczną materiału, co ma znaczenie w kontekście identyfikacji wizualnej marki.