Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 14:36
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:16

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu IP
B. Ustawić reguły dla protokołu ICMP
C. Ustawić reguły dla protokołu IGMP
D. Ustawić reguły dla protokołu TCP
Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Jaką rolę pełni usługa NAT działająca na ruterze?

A. Transport danych korekcyjnych RTCM przy użyciu protokołu NTRIP
B. Uwierzytelnianie za pomocą protokołu NTLM nazwy oraz hasła użytkownika
C. Tłumaczenie adresów stosowanych w sieci LAN na jeden lub kilka adresów publicznych
D. Synchronizację zegara z serwerem czasowym w sieci Internet
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z zamieszania dotyczącego funkcji, jakie pełnią różne technologie w sieciach komputerowych. Protokół NTRIP, wspomniany w jednej z opcji, jest używany do transportu danych korekcyjnych RTCM, które są kluczowe w aplikacjach związanych z systemami GPS. To zupełnie inny obszar, związany z geolokalizacją i nie ma związku z tłumaczeniem adresów IP. Uwierzytelnianie za pomocą NTLM, które jest protokołem stosowanym w systemach Windows, również nie ma nic wspólnego z NAT. NTLM jest przeznaczone do autoryzacji użytkowników i nie dotyczy zarządzania adresami IP ani translacji adresów. Synchronizacja zegara z serwerem czasu w sieci Internet, również wymieniona w odpowiedziach, jest realizowana przez protokoły takie jak NTP, które są odpowiedzialne za synchronizację czasu w sieciach komputerowych, ale znowu nie mają związku z NAT. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do typowych nieporozumień, gdyż często w praktyce myli się różne protokoły i ich funkcje. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między translacją adresów, autoryzacją, a synchronizacją czasu, co pozwala lepiej orientować się w złożonych zagadnieniach sieciowych.

Pytanie 3

Która usługa pozwala na zdalne logowanie do komputerów, wykonywanie poleceń systemowych oraz zarządzanie siecią?

A. TELNET
B. DNS
C. IMAP
D. NNTP
IMAP (Internet Message Access Protocol) jest protokołem wykorzystywanym do zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze, co oznacza, że pozwala użytkownikom na dostęp do ich poczty elektronicznej w czasie rzeczywistym, ale nie ma nic wspólnego z logowaniem się na zdalne komputery czy zarządzaniem systemem. Jest to podejście zupełnie nieodpowiednie, gdyż IMAP skupia się jedynie na operacjach związanych z e-mailem, takich jak pobieranie, usuwanie czy organizowanie wiadomości, bez jakiejkolwiek możliwości zdalnej kontroli nad systemem operacyjnym. DNS (Domain Name System) jest z kolei systemem, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, a więc również nie oferuje funkcji logowania czy zarządzania komputerami. Jego podstawową rolą jest ułatwienie lokalizacji zasobów w sieci poprzez zapewnienie przyjaznych dla użytkowników nazw. NNTP (Network News Transfer Protocol) jest protokołem przeznaczonym do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych, co także nie ma związku z zdalnym dostępem do komputerów. Często mylenie tych protokołów wynika z nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. Wiele osób przypisuje im podobne właściwości, nie rozumiejąc, że każdy z nich jest stworzony dla odmiennych celów i operacji sieciowych. Kluczowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że każdy protokół komunikacyjny może pełnić dowolną funkcję, podczas gdy w rzeczywistości każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia.

Pytanie 4

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. FileCleaner
B. Norton Ghost
C. Acronis True Image
D. Clonezilla
Wybór Acronis True Image jako narzędzia do odzyskiwania danych jest poprawny, ponieważ oprogramowanie to oferuje pełne wsparcie w zakresie tworzenia kopii zapasowych, które można następnie przywrócić w razie awarii systemu lub utraty danych. Użytkownicy mogą tworzyć obrazy dysków, które zawierają wszystkie dane oraz konfiguracje systemowe, co znacznie ułatwia proces odzyskiwania. Podobnie Clonezilla jest narzędziem, które pozwala na klonowanie dysków i partycji oraz ich późniejsze przywracanie, co czyni je użytecznym w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba odzyskania danych. Norton Ghost, choć nieco starsze, nadal jest popularne w środowisku IT jako jedno z rozwiązań do tworzenia obrazów dysków. Często użytkownicy mylą te programy z FileCleaner ze względu na mylne przeświadczenie, że każdy program, który ma w swojej ofercie jakiekolwiek funkcje związane z danymi, musi również obsługiwać ich odzyskiwanie. W rzeczywistości FileCleaner jest narzędziem o zupełnie innym przeznaczeniu, skupiającym się na optymalizacji dysku poprzez usuwanie niepotrzebnych plików, co jest niezbędne dla utrzymania sprawności systemu, ale nie ma to nic wspólnego z odzyskiwaniem danych. Kluczowym błędem jest zatem utożsamianie funkcji czyszczenia z funkcjami odzyskiwania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi dla różnych zadań.

Pytanie 5

Jakie polecenie w systemach Windows należy użyć, aby ustawić statyczny adres IP w konsoli poleceń?

A. netsh
B. tracert
C. telnet
D. net use
Polecenie 'netsh' jest kluczowym narzędziem w systemach Windows, które umożliwia konfigurowanie i zarządzanie różnymi ustawieniami sieciowymi, w tym adresami IP. Używając 'netsh', administratorzy mogą łatwo przypisać statyczny adres IP do interfejsu sieciowego. Przykład użycia to: 'netsh interface ip set address name="Nazwa interfejsu" static Adres_IP Maska_Sieci Brama_Domyślna', gdzie 'Nazwa interfejsu' to nazwa karty sieciowej, 'Adres_IP' to adres, który chcemy ustawić, 'Maska_Sieci' to odpowiednia maska podsieci, a 'Brama_Domyślna' to adres bramy. Stosowanie statycznych adresów IP jest istotne w środowiskach, gdzie stabilność i dostępność są kluczowe, na przykład w serwerach lub urządzeniach wymagających stałego adresu. Przy korzystaniu z 'netsh' należy również pamiętać o standardach bezpieczeństwa oraz zarządzać adresami IP zgodnie z polityką organizacji, aby unikać konfliktów adresowych i zapewnić optymalną wydajność sieci.

Pytanie 6

Aby dezaktywować transmitowanie nazwy sieci Wi-Fi, należy w punkcie dostępowym wyłączyć opcję

A. Filter IDENT
B. Wide Channel
C. UPnP AV
D. SSID
Wybór odpowiedzi innych niż SSID opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu funkcji i terminologii związanej z zarządzaniem sieciami bezprzewodowymi. Wide Channel dotyczy szerokości kanału używanego w transmisji Wi-Fi, co wpływa na prędkość i jakość połączenia, ale nie ma związku z rozgłaszaniem SSID. Użycie szerszego kanału może zwiększyć przepustowość, ale nie wpłynie na widoczność samej nazwy sieci. Z kolei Filter IDENT, który jest funkcją stosowaną w kontekście filtrowania ruchu sieciowego, również nie ma związku z wyłączaniem rozgłaszania SSID. UPnP AV to protokół do udostępniania multimediów w sieciach lokalnych, nie ma żadnego wpływu na widoczność sieci bezprzewodowej. Mylenie funkcji związanych z konfigurowaniem sieci i ich wpływu na bezpieczeństwo prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania dostępem do sieci. W konsekwencji, niezrozumienie funkcji SSID oraz jej roli w kontekście bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych może prowadzić do zastosowania niewłaściwych środków ochrony, co stwarza ryzyko dla integralności i poufności danych.

Pytanie 7

Z jakim protokołem związane są terminy 'sequence number' oraz 'acknowledgment number'?

Ilustracja do pytania
A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
B. IP (Internet Protocol)
C. TCP (Transmission Control Protocol)
D. UDP (User Datagram Protocol)
Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) choć powszechnie używany do przesyłania stron internetowych nie posiada mechanizmów bezpośrednio związanych z numerami sekwencyjnymi czy potwierdzeniami. Jest to protokół warstwy aplikacji który korzysta z TCP jako transportu stąd może korzystać z jego niezawodności ale sam z siebie nie implementuje tych funkcji. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei jest protokołem bezpołączeniowym co oznacza że nie zapewnia niezawodności ani nie korzysta z numerów sekwencyjnych czy potwierdzeń. UDP jest użyteczny w scenariuszach gdzie szybkość jest ważniejsza niż niezawodność takich jak streaming audio i wideo. W końcu protokół IP (Internet Protocol) jest podstawą komunikacji w sieci ale działa na niższym poziomie niż TCP i UDP. IP jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów pomiędzy urządzeniami ale nie zajmuje się kontrolą przepływu czy niezawodnością transmisji. Często dochodzi do nieporozumień gdyż IP, TCP i UDP są używane razem w różnych warstwach modelu TCP/IP ale ich role i funkcje są różne dlatego kluczowe jest zrozumienie że to TCP odpowiada za mechanizmy zapewniające niezawodność transmisji dzięki numerom sekwencyjnym i potwierdzeniom.

Pytanie 8

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. POP3, TFTP
B. FTP, SSH
C. HTTP, SMPT
D. HTTPS, IMAP
Fragment konfiguracji zapory sieciowej wskazuje na zezwolenie na ruch dotyczący protokołów HTTPS oraz IMAP. W szczególności reguły iptables określają porty TCP 443 oraz 143. Port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS, który zapewnia bezpieczną komunikację w sieci, chroniąc dane przesyłane między klientem a serwerem za pomocą szyfrowania SSL/TLS. W kontekście praktycznym, jest on szeroko stosowany w serwisach internetowych wymagających zabezpieczenia danych, takich jak bankowość online czy e-commerce. Z kolei port 143 jest używany przez protokół IMAP, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail na serwerze, pozwalając na zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. IMAP jest preferowany w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do swoich wiadomości z różnych urządzeń, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy. Znajomość tych protokołów oraz ich właściwe konfigurowanie w zaporze sieciowej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz właściwego działania aplikacji webowych.

Pytanie 9

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 odbyła się bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, przy tej samej specyfikacji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. brak sterowników
B. nieprawidłowe ułożenie zworek na dysku twardym
C. uszkodzenie logiczne dysku twardego
D. nieodpowiednio ustawione bootowanie urządzeń
Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz błędne ustawienia bootowania napędów to często mylone koncepcje, które mogą prowadzić do błędnego rozumienia problemu z instalacją systemu operacyjnego. W przypadku złego ułożenia zworek na dyskach twardych, skutkiem może być ich niewykrycie przez BIOS, ale przy odpowiedniej konfiguracji i nowoczesnych systemach, zwłaszcza przy użyciu jednego dysku, nie powinno to stanowić problemu. Współczesne dyski SATA nie wymagają fizycznego ustawiania zworek, co sprawia, że ten argument jest nieadekwatny w kontekście problemów z instalacją Windows XP. Ustawienia bootowania także mają swoją rolę, ale w przypadku komunikatu o braku dysków twardych problem leży głębiej. Bootowanie odnosi się do sekwencji uruchamiania systemu operacyjnego z nośników, ale jeśli dysk nie jest wykrywany, to nawet poprawne ustawienia bootowania nie pomogą. Uszkodzenie logiczne dysku twardego może wywołać różne inne objawy, takie jak trudności z dostępem do danych, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna niewykrywania dysku podczas instalacji. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że brak odpowiednich sterowników to najczęstszy problem, zwłaszcza przy starszych systemach operacyjnych, takich jak Windows XP.

Pytanie 10

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP
B. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego
C. pokazywanie danych dotyczących adresu IP
D. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej
Zrozumienie roli komendy 'ipconfig /renew' w zarządzaniu adresami IP w systemie Windows jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. Wiele osób myli tę komendę z innymi funkcjami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Wyświetlanie informacji o adresie IP to funkcjonalność komendy 'ipconfig' bez dodatkowych parametrów, a nie '/renew', co może prowadzić do błędnego podejścia do monitorowania stanu adresacji IP. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to mylenie tej komendy z diagnostyką połączenia sieciowego, co można osiągnąć za pomocą narzędzi takich jak 'ping' lub 'tracert', które służą do testowania i diagnozowania połączeń. Z kolei wyświetlanie informacji o adresie MAC karty sieciowej jest również odrębną funkcjonalnością, która nie ma związku z odnawianiem adresu IP. Często użytkownicy popełniają błąd w myśleniu, że komenda '/renew' może być używana do bezpośredniego sprawdzenia stanu sieci, co nie jest jej przeznaczeniem. Rozumienie właściwych zastosowań każdego z poleceń i ich roli w konfiguracji i diagnostyce sieci jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać środowiskiem sieciowym, a także unikać problemów związanych z niepoprawnym przypisywaniem adresów IP w dynamicznych konfiguracjach.

Pytanie 11

Jak nazywa się system, który pozwala na konwersję nazwy komputera na adres IP w danej sieci?

A. ARP
B. NetBEUI
C. DNS
D. ICMP
DNS, czyli ten system nazw domenowych, jest naprawdę ważnym komponentem w sieciach komputerowych. Dzięki niemu możemy zamieniać skomplikowane adresy IP na proste, łatwe do zapamiętania nazwy, co na pewno ułatwia nam życie w sieci. Pomyśl o tym tak: kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres www.przyklad.pl, to tak naprawdę DNS robi całą robotę, przetwarzając tę nazwę i wyszukując odpowiedni adres IP. To sprawia, że łączność z serwerem hostingowym staje się prosta jak drut. Co więcej, DNS nie tylko pomaga w codziennym surfowaniu po internecie, ale również w zarządzaniu lokalnymi sieciami. Administratorzy mogą tworzyć specjalne rekordy DNS dla różnych urządzeń, co znacznie ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Warto też wiedzieć, że DNS działa zgodnie z różnymi standardami, jak na przykład RFC 1035 i RFC 2136, które opisują, jak ten cały system powinien funkcjonować.

Pytanie 12

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka zamieszczona jest w ramce, służy do

Ilustracja do pytania
A. zresetowania rutera
B. włączenia lub wyłączenia urządzenia
C. włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi
D. przywracania ustawień fabrycznych rutera
Wielu użytkowników może mylnie uważać, że przycisk na obudowie rutera pełni funkcje takie jak restartowanie urządzenia czy zarządzanie siecią Wi-Fi. W rzeczywistości te funkcje są zazwyczaj realizowane w inny sposób. Restartowanie rutera, które polega na jego wyłączeniu i ponownym włączeniu, zwykle nie wymaga przycisku na obudowie, ponieważ można to zrobić poprzez odłączenie i ponowne podłączenie zasilania. Zarządzanie siecią Wi-Fi, takie jak jej włączanie lub wyłączanie, odbywa się zazwyczaj za pomocą oprogramowania w panelu administracyjnym rutera lub poprzez przyciski funkcyjne dedykowane tylko do tej funkcji, jeśli są dostępne. Domyślne zakładanie, że przycisk na obudowie pełni te funkcje, jest wynikiem błędnego zrozumienia jego przeznaczenia. Typowym błędem jest również myślenie, że przycisk może służyć do włączania lub wyłączania samego rutera. Takie funkcje są rzadko implementowane poprzez pojedynczy przycisk na nowoczesnych urządzeniach sieciowych. Większość ruterów pozostaje w trybie pracy ciągłej, a ich zarządzanie odbywa się cyfrowo przez interfejs użytkownika. Zrozumienie poprawnego zastosowania przycisku resetowania jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i efektywności zarządzania urządzeniami sieciowymi, co jest istotne dla profesjonalistów pracujących w branży IT oraz użytkowników domowych pragnących optymalnie wykorzystać możliwości swojego sprzętu sieciowego. Przyjęcie takich błędnych założeń może prowadzić do niepotrzebnych problemów, takich jak nieautoryzowane przywrócenie ustawień fabrycznych, co może skutkować utratą danych konfiguracyjnych sieci.

Pytanie 13

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto
Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.
A. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta
B. 30 zł + VAT
C. 30 zł
D. 60 zł + VAT
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji zasad kalkulacji kosztów dojazdu zawartych w cenniku. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie że koszt 2 zł za kilometr dotyczy odległości liczonej w obie strony. Oznacza to że jeśli klient mieszka 15 km od siedziby firmy serwisant faktycznie pokonuje 30 km (15 km tam i 15 km z powrotem) co daje łączny koszt 60 zł netto. Niektóre z odpowiedzi mogą sugerować że koszt 25 zł lub 30 zł netto obejmuje pełen koszt dojazdu ale nie uwzględniają one specyfiki rozliczeń poza miastem które zakładają dodatkową opłatę za każdy kilometr. Błędne podejście polega na traktowaniu opłaty za dojazd w obrębie miasta jako wystarczającego wyznacznika kosztów co jest niepoprawne gdy klient mieszka poza jego granicami. Myślenie że stawki miejskie mogą być stosowane do większych odległości prowadzi do niedoszacowania faktycznego kosztu usług. Zrozumienie tych zasad jest istotne zarówno dla serwisantów jak i dla klientów umożliwiając obu stronom dokładne planowanie logistyczne i finansowe.

Pytanie 14

Która z cyfr w systemie dziesiętnym jest poprawną reprezentacją liczby 10111111 (2)?

A. 382 (10)
B. 381 (10)
C. 191 (10)
D. 193 (10)
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego konwersji systemu liczbowego. Odpowiedzi 381 (10), 193 (10) oraz 382 (10) są wynikiem błędnych obliczeń lub niezrozumienia zasad działania systemów liczbowych. Zobaczmy, dlaczego te liczby nie odpowiadają liczbie binarnej 10111111. Zachowanie porządku bitów jest kluczowe; każda cyfra w systemie binarnym odpowiada potędze liczby 2. Typowe błędy to pomijanie potęg lub błędne ich sumowanie. Na przykład, 193 (10) mogłoby wynikać z dodania błędnych wartości, gdzie mogło dojść do niepoprawnego przypisania wartości potęg do cyfr. 381 (10) i 382 (10) to znacznie wyższe wartości, które mogą sugerować, że użytkownik błędnie dodał wartości lub pomylił systemy liczbowe. W praktyce, w takich sytuacjach należy dokładnie analizować każdy krok konwersji i upewnić się, że interpretujemy bity w ich właściwych pozycjach. Zrozumienie tego procesu jest fundamentalne dla programowania, inżynierii systemów oraz analizy danych, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie. Przy pracy z różnymi systemami liczbowymi ważne jest również, aby stosować standardowe metody i narzędzia, takie jak kalkulatory konwersji, które minimalizują ryzyko błędów.

Pytanie 15

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. gparted
B. bcdedit
C. cipher
D. diskpart
Odpowiedzi takie jak 'gparted', 'bcdedit' czy 'cipher' są niepoprawne w kontekście pytania o narzędzie do konwersji tablicy partycji z GPT na MBR. 'Gparted' jest programem działającym w systemach Linux, który jest odpowiedzialny za zarządzanie partycjami, ale nie jest dostępny jako natywne narzędzie w systemie Windows i nie ma możliwości użycia go w wierszu poleceń Windows. 'Bcdedit' to narzędzie do zarządzania ustawieniami rozruchowymi systemu Windows, co również nie ma związku z konwersją partycji. 'Cipher' z kolei jest narzędziem do zarządzania szyfrowaniem plików i folderów na dyskach NTFS, nie oferującym zatem funkcji konwersji tablicy partycji. Pojawianie się takich nieporozumień często wynika z braku zrozumienia różnicy między zarządzaniem partycjami a zarządzaniem rozruchem lub szyfrowaniem. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, sądząc, że każde z nich ma możliwość konwersji struktury partycji, co jest błędnym założeniem. Właściwe narzędzia do zarządzania partycjami powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć niepotrzebnych problemów oraz potencjalnej utraty danych.

Pytanie 16

Jeśli w określonej przestrzeni będą funkcjonowały równocześnie dwie sieci WLAN w standardzie 802.11g, to aby zredukować ryzyko wzajemnych zakłóceń, należy przypisać im kanały o numerach różniących się o

A. 5
B. 2
C. 3
D. 4
Wybór kanałów o numerach różniących się o 4, 3 lub 2 prowadzi do zwiększonego ryzyka interferencji w sieciach WLAN, szczególnie w przypadku standardu 802.11g. Kanały w paśmie 2,4 GHz nakładają się na siebie, co oznacza, że użycie kanałów zbyt bliskich siebie nie tylko nie eliminuje, ale wręcz może potęgować zakłócenia. Na przykład, jeśli jedna sieć działa na kanale 1, a druga na kanale 4, to część pasma będzie się pokrywać, co spowoduje spadek wydajności i jakości sygnału. Obliczając odpowiednie odstępy między kanałami, ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku 802.11g najbardziej efektywne są kanały oddalone od siebie o co najmniej 5. Przydzielanie kanałów o mniejszych różnicach sugeruje brak zrozumienia zasad działania technologii sieci bezprzewodowych oraz ich specyfiki, co może prowadzić do frustracji użytkowników z powodu niestabilnych połączeń i zakłóceń. Użytkownicy sieci powinni być świadomi, że poprawne dobranie kanałów to kluczowy element zarządzania sieciami WLAN, a ignorowanie tych zasad może prowadzić do obniżenia wydajności całego systemu.

Pytanie 17

Jak nazywa się złącze wykorzystywane w sieciach komputerowych, pokazane na zamieszczonym obrazie?

Ilustracja do pytania
A. LC
B. FC
C. ST
D. BNC
Złącze BNC (Bayonet Neill-Concelman) jest powszechnie stosowane w sieciach komputerowych oraz systemach telekomunikacyjnych. Jego charakterystyczna budowa z mechanizmem bagnetowym umożliwia szybkie i pewne połączenie, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach wymagających częstych podłączeń i odłączeń. Złącza BNC używane są głównie w starszych sieciach opartych na kablach koncentrycznych w standardzie 10BASE2, znanych jako Ethernet cienki. Zapewniają one stosunkowo niskie straty sygnału, co sprawia, że są także popularne w systemach monitoringu wideo i transmisji sygnałów analogowych. W zastosowaniach profesjonalnych złącza BNC są zgodne z normami branżowymi dotyczącymi impedancji 50 omów dla transmisji danych oraz 75 omów w systemach wideo. Ich prostota i niezawodność czynią je wyborem preferowanym w wielu scenariuszach wymagających szybkiej instalacji i minimalnej obsługi technicznej. Dzięki trwałemu materiałowi złącza te charakteryzują się długowiecznością oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w środowiskach przemysłowych oraz zewnętrznych.

Pytanie 18

W systemie operacyjnym Linux proces archiwizacji danych wykonuje się za pomocą polecenia

A. rpm
B. cmd
C. tar
D. chmod
Polecenie 'tar' jest narzędziem archiwizacyjnym w systemach operacyjnych Unix i Linux, które umożliwia tworzenie archiwów z plików i katalogów. Skrót 'tar' pochodzi od 'tape archive', co odzwierciedla jego pierwotne zastosowanie do archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Narzędzie to jest niezwykle wszechstronne i pozwala na kompresję oraz dekompresję danych. Przykładowo, aby stworzyć archiwum o nazwie 'backup.tar' z katalogu 'moje_dane', używamy polecenia: 'tar -cvf backup.tar moje_dane'. Opcja '-c' oznacza tworzenie archiwum, '-v' włącza tryb werbalny (wyświetlanie postępu), a '-f' umożliwia wskazanie nazwy pliku archiwum. Tar obsługuje również różne metody kompresji, takie jak gzip czy bzip2, co czyni go niezwykle użytecznym w zarządzaniu dużymi zbiorami danych. W kontekście najlepszych praktyk, regularne archiwizowanie ważnych danych za pomocą narzędzia 'tar' może chronić przed utratą danych i jest kluczowym elementem strategii backupowych w każdej organizacji.

Pytanie 19

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. @
B. #
C. ?
D. $
Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 20

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów w układzie gwiazdowym?

A. Repeater
B. Transceiver
C. Switch
D. Bridge
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli różnych urządzeń w sieciach komputerowych. Bridge, na przykład, jest urządzeniem, które łączy różne segmenty sieci, ale nie zapewnia centralnego punktu połączenia, jak switch. Jego główną funkcją jest przełączanie ramek między różnymi segmentami, co może prowadzić do opóźnień w przypadku wyspecjalizowanych aplikacji. Repeater z kolei jest używany do wzmacniania sygnału, co pozwala na wydłużenie zasięgu sygnału w sieci, ale nie ma funkcji zarządzania ruchem danych, co jest niezbędne w topologii gwiazdy. Transceiver, który konwertuje sygnały elektryczne na optyczne i odwrotnie, również nie pełni roli centralnego punktu w sieci. Jego działanie dotyczy jedynie warstwy fizycznej, a nie warstwy danych, co czyni go niewłaściwym wyborem do topologii gwiazdy. Zrozumienie różnic w funkcjonalności tych urządzeń jest kluczowe dla projektowania i wdrażania efektywnych rozwiązań sieciowych, a także dla unikania typowych błędów przy ich wyborze. Właściwy dobór sprzętu sieciowego jest fundamentem wydajnej i stabilnej infrastruktury sieciowej, co podkreślają standardy branżowe.

Pytanie 21

W systemach operacyjnych Windows system plików pozwala na ograniczenie dostępu użytkowników do określonych katalogów, plików czy dysków

A. FAT16
B. EXT3
C. NTFS
D. FAT32
Wybór FAT16, FAT32 czy EXT3 jako odpowiedzi na pytanie o ograniczenie dostępu do plików i katalogów w systemach Windows opiera się na powszechnych, ale błędnych założeniach. Systemy plików FAT16 i FAT32 są prostymi systemami plików, które nie obsługują zaawansowanego zarządzania uprawnieniami. FAT16, będący starszym systemem, ma ograniczenia dotyczące maksymalnej pojemności partycji i liczby plików, co czyni go nieadekwatnym w kontekście nowoczesnych potrzeb bezpieczeństwa. FAT32, chociaż bardziej elastyczny niż FAT16, wciąż nie posiada funkcji zarządzania uprawnieniami, które pozwalałyby na restrykcje dostępu do poszczególnych plików i folderów. Z kolei EXT3 jest systemem plików powszechnie używanym w systemach Linux, który również obchodzi się z uprawnieniami, ale nie jest kompatybilny z systemem operacyjnym Windows bez dodatkowego oprogramowania. Typowym błędem w myśleniu jest przyjmowanie, że wszystkie systemy plików oferują podobne funkcje zabezpieczeń, co jest nieprawdziwe. Aby prawidłowo ocenić system plików w kontekście zarządzania dostępem, należy zwrócić uwagę na jego możliwości w zakresie kontrolowania uprawnień, co wyróżnia NTFS w porównaniu do wymienionych opcji.

Pytanie 22

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 3 pary
B. 1 parę
C. 4 pary
D. 2 pary
W standardzie 100Base-T masz rację, używa się 2 par przewodów w kablu skrętkowym. To jest część grupy Ethernet, która odpowiada za szybkie połączenia w sieciach komputerowych. Dokładniej mówiąc, 100Base-TX mówi nam, że do przesyłania danych z prędkością 100 Mbps potrzebujemy tych dwóch par skręconych przewodów, czyli 4 żyły. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na zastosowanie tego standardu w lokalnych sieciach (LAN), bo faktycznie, to często się używa do łączenia komputerów, switchy i innych urządzeń sieciowych. Dwie pary przewodów działają tak, że jedna para przesyła dane, a druga je odbiera, co jest mega wygodne, bo pozwala na komunikację w obie strony jednocześnie. A gdy mówimy o większych prędkościach jak 1000Base-T, to wtedy już wszystkie 4 pary są w akcji, co pokazuje postęp technologiczny i rosnące potrzeby w zakresie przepustowości sieci.

Pytanie 23

Serwer zajmuje się rozgłaszaniem drukarek w sieci, organizowaniem zadań do wydruku oraz przydzielaniem uprawnień do korzystania z drukarek

A. FTP
B. wydruku
C. DHCP
D. plików
Serwer wydruku to kluczowy komponent w zarządzaniu urządzeniami drukującymi w sieci. Jego główną funkcją jest rozgłaszanie dostępnych drukarek w sieci oraz kolejkowanie zadań wydruku, co oznacza, że może kontrolować, które zadania są realizowane w danym momencie. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z drukarek, które nie są bezpośrednio podłączone do ich komputerów. Serwer wydruku również przydziela prawa dostępu do drukarek, co pozwala na zabezpieczenie poufnych dokumentów oraz zarządzanie kosztami druku w organizacji. Przykładem zastosowania serwera wydruku jest firma, która posiada wiele drukarek w różnych lokalizacjach. Pracownicy mogą wysyłać zadania do jednego serwera, który następnie odpowiednio rozdziela te zadania do dostępnych drukarek, co zwiększa efektywność pracy. Stosowanie serwerów wydruku jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami IT, co prowadzi do oszczędności czasu i materiałów.

Pytanie 24

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. DNS
B. FTP
C. SMTP
D. POP3
Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 25

Jaki procesor pasuje do płyty głównej o podanej specyfikacji?

Ilustracja do pytania
A. A
B. D
C. C
D. B
Procesor Intel Celeron z odpowiedzi A jest kompatybilny z płytą główną, ponieważ oba posiadają gniazdo socket 1150. Socket jest fizycznym i elektrycznym interfejsem pomiędzy procesorem a płytą główną. Użycie odpowiedniego gniazda jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie całego systemu. Płyty główne z gniazdem 1150 są zgodne z procesorami Intel wyprodukowanymi w technologii Haswell. Jest to ważne, gdyż dobór kompatybilnych komponentów wpływa na stabilność i wydajność systemu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje składanie komputerów, gdzie wybór odpowiednich części zapewnia optymalne działanie. Socket 1150 obsługuje również pamięć DDR3, co jest zgodne z opisem płyty głównej. Wybór odpowiedniego procesora jest kluczowym elementem w projektowaniu systemów komputerowych, a zastosowanie standardów i dobrych praktyk, takich jak dopasowanie socketu, minimalizuje ryzyko problemów z kompatybilnością, co jest istotne w kontekście profesjonalnej budowy komputerów.

Pytanie 26

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych Microsoft Windows, który pozwala na działanie jako serwer FTP i serwer WWW?

A. APACHE
B. PROFTPD
C. IIS
D. WINS
PROFTPD to rozwiązanie typu open source, służące głównie jako serwer FTP, a nie jako serwer WWW. Jego popularność wynika głównie z elastyczności i możliwości konfiguracji, jednak nie posiada funkcji umożliwiających obsługę aplikacji webowych w tak zaawansowany sposób jak IIS. W przypadku APACHE jest to potężny serwer WWW, który działa na wielu systemach operacyjnych, ale nie jest częścią rodziny Microsoft Windows. Główną różnicą jest to, że Apache nie obsługuje serwera FTP w swojej standardowej konfiguracji, co ogranicza jego funkcjonalność w kontekście wymagań pytania. WINS, z drugiej strony, to usługa, która odpowiada za rozwiązywanie nazw NetBIOS w sieci, a zatem jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście obsługi serwera WWW lub FTP. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru jednej z tych niepoprawnych odpowiedzi, jest założenie, że każdy serwer może pełnić wszystkie funkcje. W rzeczywistości każdy z tych serwerów ma swoje specyficzne przeznaczenie i funkcje, które sprawiają, że są one odpowiednie w różnych kontekstach, ale nie zastąpią one kompleksowych rozwiązań oferowanych przez IIS w systemach Windows.

Pytanie 27

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do połączenia komputera w obszarze podlegającym wpływom zakłóceń elektromagnetycznych?

A. UTP Cat 6
B. FTP Cat 5e
C. UTP Cat 5
D. UTP Cat 5e
Stosowanie kabli UTP Cat 5, Cat 6 czy Cat 5e w miejscach z zakłóceniami elektromagnetycznymi to dość ryzykowna sprawa z kilku powodów. Kable UTP są nieekranowane, co sprawia, że są bardziej narażone na różne zakłócenia. Jak w pobliżu są jakieś urządzenia, które generują zakłócenia, to UTP może nie dawać zadowalającej jakości sygnału. Choć UTP Cat 5 i Cat 5e mają lepsze parametry niż stare standardy, to jednak brak im dodatkowej ochrony przed zakłóceniami, przez co nie nadają się najlepiej w trudnych warunkach. Z kolei UTP Cat 6, mimo że jest bardziej nowoczesny, też nie ma ekranowania, więc znowu – może być podatny na zakłócenia. Dlatego używanie tych kabli tam, gdzie zakłócenia są na porządku dziennym, może prowadzić do większej liczby błędów w przesyłaniu danych i słabej wydajności sieci. A czasami nawet mogą wystąpić całkowite przerwy w komunikacji. Wybierając kabel, warto pamiętać, że lepsza ochrona przed zakłóceniami przekłada się na wyższą jakość i niezawodność połączenia, co jest bardzo ważne w wielu sytuacjach, od biur po przemysł.

Pytanie 28

Program WinRAR pokazał okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencją posługiwał się do tej pory użytkownik?

Ilustracja do pytania
A. Program typu Freeware
B. Program typu Shareware
C. Program z Public domain
D. Program typu Adware
Adware to model licencyjny, w którym oprogramowanie jest udostępniane użytkownikom bezpłatnie, ale z wyświetlanymi reklamami, które generują dochód dla twórców. W tym modelu użytkownik nie jest zazwyczaj zobowiązany do zakupu licencji po okresie prób, a celem jest finansowanie rozwoju aplikacji poprzez reklamy. Przykłady adware to darmowe aplikacje na urządzenia mobilne, które pokazują reklamy podczas korzystania z nich. Freeware oznacza oprogramowanie dostępne za darmo bez ograniczeń czasowych i bez konieczności zakupu licencji. Twórcy freeware mogą liczyć na dobrowolne datki lub finansowanie poprzez dodatkowe płatne funkcje, ale podstawowa wersja oprogramowania jest zawsze darmowa. Programy takie często są używane w edukacji czy w małych firmach, gdzie budżet na oprogramowanie jest ograniczony. Public domain to oprogramowanie, które nie jest objęte prawami autorskimi i może być używane, zmieniane i rozpowszechniane przez każdego bez ograniczeń. Takie programy są rzadkością, ponieważ twórcy zazwyczaj chcą kontrolować sposób używania swojego oprogramowania lub przynajmniej być uznawani za jego autorów. WinRAR nie pasuje do żadnego z tych modeli, ponieważ wymaga zakupu licencji po okresie próbnym, co jest charakterystyczne dla shareware. Błędne przypisanie do innych modeli wynika często z mylnego postrzegania darmowości oprogramowania, która w przypadku shareware ma charakter wyłącznie próbny. Często użytkownicy myślą, że jeżeli mogą korzystać z programu przez pewien czas bez opłat, to jest on darmowy, co nie jest prawdą w przypadku shareware, gdzie darmowość ma na celu jedynie zachęcenie do zakupu pełnej wersji.

Pytanie 29

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RIP – warstwa internetu
B. ICMP – warstwa aplikacji
C. RARP – warstwa transportowa
D. DHCP – warstwa dostępu do sieci
RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem routingu, który działa na warstwie internetu modelu TCP/IP. Jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami, co pozwala na skuteczne kierowanie pakietów w sieci. RIP wykorzystuje algorytm Bellmana-Forda, co czyni go prostym i efektywnym w małych i średnich sieciach. Jako protokół wektora odległości, RIP oblicza najlepsze ścieżki do docelowych adresów IP na podstawie liczby przeskoków (hop count), co oznacza, że im mniejsza liczba przeskoków, tym wyższy priorytet trasy. Przykładem zastosowania RIP mogą być sieci lokalne, w których administratorzy korzystają z tego protokołu do automatyzacji procesu routingu, co zwiększa efektywność zarządzania siecią i redukuje błędy ludzkie. Warto zauważyć, że chociaż RIP jest prosty w konfiguracji, ma swoje ograniczenia, takie jak ograniczenie do 15 przeskoków, co czyni go mniej odpowiednim dla większych, bardziej złożonych sieci. Dlatego w praktyce, w przypadku większych infrastruktur, zazwyczaj stosuje się bardziej zaawansowane protokoły, takie jak OSPF czy EIGRP.

Pytanie 30

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. FD (Floor Distribution)
B. MDF (Main Distribution Frame)
C. BD (BuildingDistributor)
D. CD (Campus Distribution)
Wybór BD (Building Distributor) może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ten termin odnosi się do głównych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra w budynku, a nie do punktów rozdzielczych na poszczególnych poziomach. BD z reguły znajduje się na poziomie parteru lub w piwnicy i odpowiada za prowadzenie sygnałów do różnych punktów na piętrach. Każde piętro wymaga jednak osobnych punktów dystrybucyjnych, aby zapewnić optymalne połączenie i w każdej chwili umożliwić dostęp do sieci. CD (Campus Distribution) to termin dotyczący zewnętrznej dystrybucji między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest zupełnie inną koncepcją, nie mającą zastosowania w kontekście pojedynczego budynku. MDF (Main Distribution Frame) to natomiast główny punkt, w którym odbywa się dystrybucja sygnału w sieci telekomunikacyjnej, a nie dystrybucja na poziomie piętera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej. W praktyce, błędne przypisanie terminologii może prowadzić do komplikacji w instalacji i administrowaniu systemami, co z kolei może wpłynąć na wydajność pracy całej organizacji. Właściwe rozumienie i zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 50173, jest istotne dla zapewnienia efektywności i organizacji sieci LAN.

Pytanie 31

Gdy podłączono sprawny monitor do innego komputera, na ekranie pojawił się komunikat widoczny na rysunku. Co mogło spowodować ten komunikat?

Ilustracja do pytania
A. zbyt wysoką lub zbyt niską częstotliwością sygnału
B. wyłączeniem komputera
C. zepsuciem monitora w trakcie podłączania
D. uszkodzeniem karty graficznej w komputerze
Podczas analizy problemów z wyświetlaniem na monitorze, ważne jest zrozumienie różnych potencjalnych źródeł błędów. Wyłączenie komputera jako przyczyna wyświetlania komunikatu jest błędną koncepcją, ponieważ ekran najprawdopodobniej pozostanie całkowicie czarny, gdy komputer jest wyłączony. Uszkodzenie karty graficznej mogłoby prowadzić do braku sygnału lub wyświetlania zakłóceń graficznych, jednak nie jest przyczyną komunikatu 'Input Signal Out of Range', który wskazuje na problem z parametrami sygnału. Nieprawidłowe działanie monitora podczas podłączania mogłoby powodować fizyczne uszkodzenia lub awarię sprzętową, ale nie prowadzi to do wyświetlenia tego konkretnego komunikatu. Zrozumienie, że przyczyną jest niezgodność częstotliwości sygnału z możliwościami monitora, pozwala na skuteczne rozwiązanie problemu poprzez dostosowanie ustawień karty graficznej do specyfikacji monitora. Typowym błędem myślowym jest natychmiastowe podejrzewanie uszkodzenia sprzętu, podczas gdy często problem leży w nieodpowiednich ustawieniach. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem działań diagnostycznych sprawdzić parametry wyjściowe karty graficznej i porównać je z danymi technicznymi monitora, co jest zgodne ze standardowymi procedurami zarządzania sprzętem IT.

Pytanie 32

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. narzędzie konfiguracji systemu
B. zarządzanie zadaniami
C. zarządzanie plikami
D. sekcja ustawień
Odpowiedzi, które wskazują na inne funkcje systemu Windows, takie jak panel sterowania, menedżer zadań czy menedżer plików, nie są związane z poleceniem msconfig. Panel sterowania skupia się na zarządzaniu ustawieniami systemowymi, takimi jak dodawanie i usuwanie programów, modyfikacja ustawień sieciowych czy konfiguracja sprzętu. Jest to narzędzie bardziej ogólne, które nie koncentruje się na aspektach związanych z rozruchem systemu. Menedżer zadań, z kolei, jest używany do monitorowania bieżących procesów, zarządzania uruchomionymi aplikacjami i kończenia nieodpowiadających programów, ale nie oferuje opcji konfiguracji startowych. Menedżer plików (Eksplorator Windows) jest narzędziem do zarządzania plikami i folderami w systemie, co również nie ma związku z zarządzaniem usługami czy programami startowymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nietrafnych odpowiedzi często wynikają z mylenia funkcji narzędzi systemowych. Użytkownicy mogą nie dostrzegać różnic między nimi, co skutkuje błędną interpretacją ich roli. Warto podkreślić, że zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi jest kluczowe do efektywnego zarządzania systemem Windows i jego optymalizacji. Powodzenie w diagnostyce problemów z systemem wymaga znajomości właściwych narzędzi, ich zastosowań oraz umiejętności ich użycia.

Pytanie 33

Do jakiego celu służy program fsck w systemie Linux?

A. do nadzorowania parametrów pracy i efektywności komponentów komputera
B. do przeprowadzania testów wydajności serwera WWW poprzez generowanie dużej liczby żądań
C. do oceny kondycji systemu plików oraz lokalizacji uszkodzonych sektorów
D. do identyfikacji struktury sieci oraz analizy przepustowości sieci lokalnej
Program fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do oceny stanu systemu plików oraz identyfikacji uszkodzeń w strukturze danych. Działa on na poziomie niskim, analizując metadane systemu plików, takie jak inode'y, bloki danych oraz struktury katalogów. W przypadku uszkodzeń, fsck potrafi wprowadzać odpowiednie korekty, co jest kluczowe dla zachowania integralności danych. Przykładowo, jeśli system plików został niepoprawnie zamknięty z powodu awarii zasilania, uruchomienie fsck przy następnym starcie systemu umożliwia skanowanie i naprawę potencjalnych uszkodzeń, co zapobiega dalszym problemom z dostępem do danych. Zgodność z dobrymi praktykami branżowymi zaleca regularne wykonywanie operacji fsck w celu monitorowania stanu systemu plików, szczególnie na serwerach oraz w systemach, które przechowują krytyczne dane. Warto również pamiętać, że przed przeprowadzeniem operacji fsck na zamontowanym systemie plików, należy go odmontować, aby uniknąć ryzyka naruszenia jego integralności.

Pytanie 34

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z wykonanej analizy

Ilustracja do pytania
A. czas oczekiwania pamięci
B. czas przepełniania buforu systemowego
C. czas dostępu do dysku HDD
D. czas dostępu do nośnika optycznego
Czas opróżniania buforu systemowego nie ma nic wspólnego z tym, co jest pokazane na zrzucie ekranu, bo ten temat bardziej dotyczy tego, jak dane są zarządzane między różnymi poziomami pamięci podręcznej. To, co się dzieje wewnątrz procesora i pamięci, nie jest z reguły widoczne dla użytkowników. Czas dostępu do napędu optycznego, czyli jak szybko można odczytać dane z płyt CD czy DVD, również nie ma związku z pamięcią RAM, więc nie wpływa na to, jak długo procesor czeka na dane. Dzisiaj napędy optyczne są mniej popularne i rzadko wpływają na ogólną wydajność systemu. Ponadto, czas dostępu do dysku twardego to zupełnie inna kwestia niż czas oczekiwania na dane z pamięci RAM. Chociaż szybkie dane z dysków SSD NVMe pomagają, to zawsze są różnice między czasem oczekiwania na dane z dysku a czasem oczekiwania w pamięci RAM. Często ludzie mylą różne typy pamięci, co prowadzi do nieporozumień, więc warto mieć na uwadze, że każda z tych odpowiedzi dotyczy innego aspektu technologii komputerowej i nie można ich zamieniać.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemie Windows należy użyć, aby ustalić liczbę ruterów pośrednich znajdujących się pomiędzy hostem źródłowym a celem?

A. tracert
B. routeprint
C. arp
D. ipconfig
Polecenie 'tracert' to naprawdę fajne narzędzie w systemie Windows. Dzięki niemu możesz sprawdzić, jak pakiety danych wędrują od jednego komputera do drugiego w sieci. Używając tego polecenia, dostajesz wgląd w wszystkie ruterów, przez które przechodzą twoje dane. To bardzo pomocne, gdy masz problemy z łącznością. Na przykład, jeśli zauważasz opóźnienia, 'tracert' pomoże ci zobaczyć, na którym etapie coś się psuje. Możesz więc szybko ustalić, czy problem leży w twojej lokalnej sieci, w jakimś ruterze, czy może na serwerze, z którym się łączysz. Działa to na zasadzie ICMP, czyli Internet Control Message Protocol. Wysyła pakiety echo request i potem czeka na odpowiedzi, co pozwala sprawdzić, jak długo pakiety lecą do każdego ruteru. Warto regularnie korzystać z 'tracert', bo pomaga to w optymalizacji sieci i wykrywaniu ewentualnych zagrożeń. Dla administratorów i osób zajmujących się IT to naprawdę kluczowe narzędzie.

Pytanie 36

Czym nie jest program antywirusowy?

A. PacketFilter
B. AVAST
C. AVG
D. NOD32
PacketFilter to technologia i narzędzie służące do analizy i filtrowania ruchu sieciowego na podstawie określonych reguł. Nie jest to program antywirusowy, ponieważ jego głównym celem nie jest ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem, lecz zarządzanie i kontrolowanie ruchu w sieci. W praktyce PacketFilter może być wykorzystywany w zaporach sieciowych (firewallach) do blokowania lub przepuszczania pakietów danych w zależności od ich źródła, celu, protokołu czy portu. Przykładem użycia może być stworzenie reguł w firewallu, które blokują wszystkie pakiety przychodzące na port 80, co jest standardowym portem dla HTTP, aby zabezpieczyć sieć przed nieautoryzowanym dostępem. W branży IT oraz w zarządzaniu bezpieczeństwem sieciowym, standardem stało się stosowanie wielowarstwowej ochrony, łączącej różne podejścia, w tym zapory ogniowe, systemy wykrywania włamań i programy antywirusowe. Wiedza o różnych technologiach, takich jak PacketFilter, jest zatem kluczowa dla skutecznej ochrony zasobów informatycznych.

Pytanie 37

Jaką wartość ma transfer danych napędu DVD przy prędkości przesyłu x48?

A. 54000 KiB/s
B. 10800 KiB/s
C. 32400 KiB/s
D. 64800 KiB/s
Odpowiedzi 10800 KiB/s, 32400 KiB/s oraz 54000 KiB/s są niepoprawne, ponieważ wynikają z błędnych obliczeń i nieprawidłowego zrozumienia koncepcji prędkości odczytu napędów DVD. Odpowiedź 10800 KiB/s sugeruje, że prędkość x8 byłaby wystarczająca do osiągnięcia tak niskiej wartości transferu. Oczywiście, prędkość x8 wynosiłaby 10800 KiB/s, ale zapytanie dotyczy prędkości x48, co znacznie zwiększa tę wartość. Ponadto, odpowiedź 32400 KiB/s odpowiadałaby prędkości x24, a 54000 KiB/s prędkości x40. Jest to typowy błąd myślowy, który wynika z nieprawidłowego mnożenia standardowej prędkości odczytu. W rzeczywistości, aby uzyskać prawidłową odpowiedź, trzeba zrozumieć, że każda wartość x n oznacza pomnożenie standardowego transferu przez n, co w przypadku DVD przekłada się na znacznie wyższe wyniki niż te wskazane w błędnych odpowiedziach. Rozumienie standardów prędkości transferu jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście pracy z danymi cyfrowymi, gdzie każda sekunda opóźnienia może wpływać na wydajność i jakość obsługi. Warto zatem zapoznać się z zasadami obliczeń związanych z prędkością transferu, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 38

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. rozszerzeniem technologii BlueTooth
B. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m
C. złączem szeregowym
D. złączem radiowym
Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 39

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. trial
B. shareware
C. public domain
D. donationware
Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne dla każdego bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych czy finansowych. Oprogramowanie w domenie publicznej jest uwolnione od wszelkich praw autorskich, co oznacza, że użytkownicy mogą je dowolnie modyfikować, kopiować i rozpowszechniać. Przykłady takiego oprogramowania to różne biblioteki kodów źródłowych, które są wykorzystywane w projektach open-source, jak np. zbiory przydatnych narzędzi programistycznych. W praktyce oznacza to, że programiści mogą korzystać z tych zasobów bez konieczności uzyskiwania zezwolenia, co sprzyja innowacyjności i współpracy w społeczności deweloperów. Standardy i dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie udostępniania oprogramowania w domenie publicznej jako sposobu na wspieranie edukacji oraz rozwoju technologii. Korzystanie z takich zasobów przyczynia się do szybszego rozwoju nowych aplikacji i narzędzi, a także umożliwia naukę poprzez praktyczne zastosowanie kodu źródłowego.

Pytanie 40

Jaką funkcję pełni serwer ISA w systemie Windows?

A. Rozwiązuje nazwy domen
B. Pełni funkcję firewalla
C. Jest serwerem stron WWW
D. Służy jako system wymiany plików
Rozważając odpowiedzi, które podałeś, warto zauważyć, że każda z nich odnosi się do różnych aspektów funkcjonowania systemów informatycznych, ale żadna nie oddaje rzeczywistej roli, jaką pełni ISA Server. To oprogramowanie zostało zaprojektowane w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz optymalizacji dostępu do zasobów internetowych, co jest zupełnie inne od funkcji rozwiązywania nazw domenowych, które wykonują serwery DNS. Nie można mylić roli firewalla z rolą serwera DNS; ten ostatni odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest istotne, ale nie jest zadaniem ISA Server. Z kolei systemy wymiany plików, takie jak FTP czy SMB, mają zupełnie inne cele i nie są związane z funkcjonalnością firewalli. Ponadto, serwery stron internetowych, chociaż mogą współdziałać z ISA Server, są z definicji odpowiedzialne za przechowywanie i dostarczanie treści internetowych, a nie za ich zabezpieczanie. Często zdarza się, że użytkownicy mylą różne aspekty działania systemów sieciowych, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie odmiennych funkcji, które pełnią różne serwery, jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą IT. Dlatego istotne jest, aby w procesie nauki dążyć do wyraźnego rozgraniczenia tych ról oraz ich odniesienia do praktyki bezpieczeństwa sieci, co pozwala na skuteczniejsze zastosowanie technologii IT w organizacjach.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły