Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 13:19
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 13:33

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego dokumentu magazynowego należy użyć przy wydaniu towarów z magazynu na rzecz zewnętrznego odbiorcy?

A. PZ

B. PW

C. WZ

D. RW

Gdy wydajesz towar z magazynu dla odbiorcy zewnętrznego, to musisz wystawić dokument zwany WZ, czyli Wydanie Zewnętrzne. Ten dokument jest bardzo ważny, bo potwierdza, że towar został wydany. Można w nim znaleźć wszystkie info o towarze, tak jak jego ilość, datę wydania i dane odbiorcy. Dzięki temu łatwiej śledzić, co się dzieje z towarem. Na przykład, jeśli firma wysyła zamówienie do klienta, to po przygotowaniu zamówienia magazyn przygotowuje WZ, który potem idzie do kuriera lub kogoś, kto zajmuje się transportem. Poza tym, WZ jest istotny dla księgowości i pomaga w przypadku ewentualnych reklamacji czy zwrotów. W branży to standardowy dokument, który mocno wspiera obieg dokumentów w magazynie, co pokazuje, jak ważny jest w zarządzaniu gospodarką magazynową.

Pytanie 2

Jakie procentowe wykorzystanie powierzchni ładunkowej mają kontenery o wymiarach wewnętrznych 5 900 × 2 350 × 2 395 mm (dł. × szer. × wys.), gdy załadowano w jednej warstwie 11 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1 200 × 800 × 1 144 mm (dł. × szer. × wys.)?

A. Zbliżone do 76%

B. Zbliżone do 69%

C. Zbliżone do 90%

D. Zbliżone do 36%

Wiele osób może zinterpretować dane dotyczące wykorzystania powierzchni kontenera w sposób, który prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące około 36% lub 69% wykorzystania powierzchni mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wymiarów zarówno kontenera, jak i jednostek ładunkowych. Często błędy te mają swoje źródło w braku właściwego zrozumienia procesu obliczeń lub nieuwzględnienia wszystkich palet. Zbyt duża koncentracja na pojedynczych jednostkach ładunkowych i ich wymiarach może prowadzić do niepoprawnych obliczeń, które nie uwzględniają całkowitych wymiarów przestrzeni ładunkowej. Ponadto, pomijanie kluczowych kroków, takich jak obliczanie całkowitej powierzchni kontenera i porównywanie jej z zajętą powierzchnią, skutkuje zniekształconymi wynikami. W praktyce, informacje te są istotne w logistyce, gdzie błędne oszacowania mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni, co z kolei zwiększa koszty transportu i wpływa na efektywność operacyjną. Kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje w branży transportowej i logistycznej, miał świadomość jak ważne są dokładne analizy wymiarów oraz ich wpływ na ogólne zarządzanie przestrzenią ładunkową.

Pytanie 3

Firma transportowa posiada 20 ciężarówek. W trakcie ostatnich siedmiu dni użytkowano kolejno: 14, 12, 18, 16, 13, 8 oraz 10 pojazdów. Jaki procentowy udział, średnio w skali tygodnia, stanowi wykorzystanie pojazdów z bazy transportowej?

A. 80%

B. 65%

C. 35%

D. 90%

Przy analizie błędnych odpowiedzi istnieje kilka kluczowych koncepcji, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków. Odpowiedzi na poziomie 90% czy 80% mogą sugerować, że osoba rozwiązująca zadanie zbyt wysoko ocenia średnie dzienne wykorzystanie pojazdów, co może wynikać z niewłaściwego zrozumienia, jak obliczyć procentowe wykorzystanie floty. W rzeczywistości, aby uzyskać procent wykorzystania, należy uwzględnić zarówno liczbę eksploatowanych pojazdów, jak i całkowitą liczbę dostępnych pojazdów w danym okresie. Tego rodzaju błędy można przypisać braku umiejętności analizowania danych oraz wyciągania właściwych wniosków ze statystyk. Również odpowiedzi w granicach 35% mogą wynikać z błędnych założeń w obliczeniach. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w sumowaniu dni lub w obliczeniach, mógłby uzyskać znacznie niższy wskaźnik wykorzystania. Typowym błędem jest także nieuwzględnianie wpływu poszczególnych dni tygodnia na łączną ilość eksploatowanych pojazdów – niektóre dni mogą być bardziej intensywne, co wpływa na wynik końcowy. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo interpretować dane oraz wykorzystywać je do podejmowania decyzji operacyjnych, co jest fundamentem efektywnego zarządzania flotą.

Pytanie 4

W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?

A. DDP

B. DAT

C. DAP

D. EXW

Wybór DAP (Delivered at Place) pokazuje, że sprzedający bierze na siebie transport do określonego miejsca, co nie pasuje do zasady, że to kupujący ma się tym zająć. DAP to oznacza, że sprzedający pokrywa koszty transportu oraz ryzyko do momentu dostarczenia towaru, co całkowicie nie zgadza się z tym, co jest wymagane w pytaniu. Z kolei odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) też nie jest dobra, bo w tej formule sprzedający ma pełną odpowiedzialność za transport, w tym także opłaty celne. Kupujący nie martwi się wtedy o organizację przewozu ani o dodatkowe koszty. NAT (Now Available at Terminal), znane jako DAT, dotyczy sytuacji, w której sprzedający dostarcza towar do terminalu, co także przenosi odpowiedzialność na sprzedającego. Kluczem do zrozumienia INCOTERMS 2010 jest to, że różne formuły dzielą odpowiedzialność między sprzedającego a kupującego w różny sposób. Wybór odpowiedniej formuły wymaga analizy potrzeb transportowych i możliwości obu stron. Często pojawiają się błędy przy interpretacji INCOTERMS, jak złe przypisanie odpowiedzialności, co może prowadzić do nieporozumień w relacjach handlowych.

Pytanie 5

Opcja "Eco-driving" w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdu pozwala na

A. ustalanie pozycji pojazdu

B. monitorowanie poziomu paliwa w zbiorniku

C. ocenę stylu jazdy kierowcy

D. rozpoznawanie kierowcy

Lokalizacja samochodu, identyfikacja kierowcy oraz śledzenie ilości paliwa w zbiorniku to aspekty, które mogą wydawać się zbliżone do funkcji Eco-driving, jednak w rzeczywistości różnią się one znacząco od analizy sposobu jazdy. Lokalne monitorowanie lokalizacji pojazdu jest często wykorzystywane w systemach nawigacyjnych i zabezpieczeniach, które koncentrują się na precyzyjnym śledzeniu tras, a nie na technikach jazdy. Identyfikacja kierowcy natomiast pozwala na przypisanie konkretnych danych do osoby prowadzącej pojazd, co jest użyteczne w kontekście zarządzania flotą, ale nie wpływa na analizę stylu jazdy. Śledzenie ilości paliwa w zbiorniku jest ważnym elementem monitorowania kosztów eksploatacji, lecz nie odzwierciedla rzeczywistych zachowań kierowcy. Te podejścia, mimo iż są istotne w kontekście zarządzania pojazdami, nie dostarczają danych, które umożliwiają poprawę technik jazdy. W związku z tym, mylenie tych funkcji może prowadzić do niedoceniania korzyści płynących z bezpośredniej analizy stylu jazdy, co jest kluczowym elementem strategii Eco-driving, promującej bardziej zrównoważone i efektywne korzystanie z pojazdów.

Pytanie 6

W dokumentacji serwisowej pojazdu zapisuje się

A. codzienną konserwację

B. uprawnienia kierowcy

C. konserwację początkową

D. badanie diagnostyczne

Badanie diagnostyczne pojazdu jest kluczowym elementem jego serwisowania, które odnotowuje się w książce serwisowej. Dokument ten ma na celu rejestrowanie wszelkich działań związanych z konserwacją i naprawami, co pozwala na utrzymanie pojazdu w optymalnym stanie technicznym. Badania diagnostyczne obejmują szereg czynności, takich jak kontrola stanu układów mechanicznych, elektronicznych oraz ocena parametrów emisji spalin. W praktyce, zapisy dotyczące przeprowadzonych badań pozwalają nie tylko na bieżące monitorowanie stanu technicznego, ale także na przewidywanie ewentualnych awarii oraz planowanie przyszłych napraw. Wiele warsztatów opiera się na standardach takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach serwisowych. Regularne badania diagnostyczne są nie tylko zalecane, ale często wymagane prawnie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania pojazdu na drogach. Przykładowo, podczas przeglądu technicznego pojazdu, sprawdzane są m.in. układy hamulcowe, oświetlenie czy zawieszenie, a wyniki tych badań są odnotowywane w książce serwisowej, co zwiększa wartość pojazdu na rynku wtórnym.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Do elementów kalkulacji kosztu transportu ładunku nie uwzględnia się

A. kwoty mandatów za wykroczenia drogowe

B. amortyzacji pojazdu

C. składki ZUS zarządu firmy

D. czynszu za wynajem pomieszczeń firmy przewozowej

Amortyzacja pojazdu oraz składki ZUS kierownictwa firmy to wydatki, które powinny być uwzględnione w kalkulacji ceny za transport ładunku, ponieważ mają one charakter stałych kosztów operacyjnych. Amortyzacja odnosi się do rozłożenia kosztu zakupu środka transportu na okres jego użytkowania, co jest standardową praktyką w księgowości, umożliwiającą przedsiębiorstwom rzetelną ocenę wartości posiadanych zasobów oraz dokładne planowanie wydatków. Ponadto, składki ZUS są niezbędnym kosztem związanym z zatrudnieniem pracowników, co wpływa na całkowite koszty operacyjne firmy. Czynsz za najem pomieszczeń firmy przewozowej również zalicza się do kosztów stałych, gdyż jest to regularny wydatek związany z prowadzeniem działalności. Analizując podstawy kalkulacji ceny transportu, istotne jest zrozumienie, że wszelkie wydatki związane z działalnością operacyjną powinny być uwzględniane w tych obliczeniach. Typowym błędem myślowym jest mylenie wydatków jednorazowych lub nieprzewidywalnych, jak mandaty, z regularnymi kosztami operacyjnymi, co prowadzi do nieprawidłowego ustalenia cen i ewentualnych problemów finansowych w firmach transportowych. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz osiągania rentowności na rynku usług transportowych.

Pytanie 10

Który typ umowy pomiędzy współdziałającymi firmami powinien być zastosowany w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, dostarczenia i przewozu paczki?

A. Umowę agencyjną

B. Umowę przewozu

C. Umowę spedycji

D. Umowę przechowania

Umowa spedycji jest odpowiednim rodzajem umowy, gdyż to właśnie ona reguluje współpracę pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, który organizuje transport przesyłki. Zgodnie z przepisami prawa, spedytor podejmuje się wykonania zlecenia, co obejmuje przygotowanie, wysłanie oraz przewóz towaru. Przykładem może być sytuacja, gdy firma A zleca firmie spedycyjnej B transport swoich produktów do klienta. W takim przypadku spedytor odpowiada za zorganizowanie całego procesu logistycznego, co może obejmować wybór środka transportu, negocjację stawek przewozowych oraz nadzór nad przesyłką. Umowy spedycji często zawierają również postanowienia dotyczące odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia lub utraty towaru, co jest kluczowe dla ochrony interesów obu stron. W praktyce, stosowanie umowy spedycji w obrocie gospodarczym jest zgodne z normami branżowymi i zaleceniami organizacji logistycznych, co zapewnia bezpieczeństwo transakcji i efektywność działań transportowych.

Pytanie 11

Do działań związanych z procesem przewozowym realizowanych w punkcie nadania towaru należy

A. zaplanowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportowego

B. przekazanie towaru odbiorcy

C. rozładunek ładunku oraz przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy

D. załadunek oraz zabezpieczenie ładunku w pojeździe

Załadunek i zabezpieczenie ładunku w pojeździe to kluczowe czynności procesu przewozowego, które odbywają się w miejscu nadania ładunku. Poprawne załadunek ładunku polega na umiejętnym rozmieszczeniu go w pojeździe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń podczas transportu. Zastosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak stosowanie pasów, siatek czy specjalnych kontenerów, zapewnia stabilność ładunku. Zabezpieczenie ładunku jest również niezwykle ważne, ponieważ nieodpowiednio zabezpieczony ładunek może prowadzić do wypadków, uszkodzeń towaru, a także może być niezgodne z przepisami prawa. W praktyce, standardy takie jak ISO 3874 dotyczące transportu ładunków, podkreślają konieczność odpowiedniego zabezpieczenia ładunku. Ponadto, umiejętności związane z załadunkiem i zabezpieczeniem ładunku są kluczowe dla zapewnienia efektywności kosztowej i bezpieczeństwa w logistyce, co jest coraz ważniejsze w dynamicznie rozwijającym się środowisku transportowym.

Pytanie 12

Jakie ładunki wymagają przewozu w specjalnym nadwoziu?

A. Meble do biura

B. Obuwie

C. Sprzęt do gospodarstwa domowego

D. Paliwo

Paliwo wymaga transportu w nadwoziu specjalizowanym ze względu na jego właściwości chemiczne i fizyczne, które mogą stwarzać zagrożenia dla zdrowia i środowiska. Transport paliw, takich jak benzyna czy olej napędowy, odbywa się w cysternach lub innych nadwoziach przystosowanych do przewozu substancji niebezpiecznych. Te specjalistyczne pojazdy spełniają rygorystyczne normy bezpieczeństwa, takie jak regulacje ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych). Cysterny są wyposażone w odpowiednie systemy zabezpieczeń, takie jak blokady, aby uniknąć wycieków, a także muszą być regularnie poddawane inspekcjom technicznym. Przykładem zastosowania takich środków transportu może być dostawa paliwa do stacji benzynowych, gdzie bezpieczeństwo i kontrola jakości są kluczowe. Właściwe przygotowanie oraz przeszkolenie kierowców w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych stanowią integralną część procesu, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale również zgodność z obowiązującymi przepisami prawa."

Pytanie 13

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 20 ton ładunku do czterech odbiorców, wykorzystując cztery pojazdy samochodowe. Jakie środki transportu powinny być użyte, aby masa dostawy do każdego odbiorcy była równa, a wykorzystanie ładowności maksymalne?

A. Małotonażowe

B. Wysokotonażowe

C. Średniotonażowe

D. Nieprzystosowane

Wybór średniotonażowych pojazdów do transportu 20 ton ładunku do czterech odbiorców jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ładownością każdego z pojazdów. Średniotonażowe pojazdy, z typowym zakresem ładowności od 3,5 do 7,5 tony, umożliwiają przewóz stosunkowo dużych ilości ładunku jednocześnie, co sprzyja maksymalizacji wskaźnika wykorzystania ładowności. Przy równym podziale ładunku, każdy odbiorca otrzyma 5 ton, co oznacza, że dwa średniotonażowe pojazdy mogą w pełni zaspokoić potrzeby transportowe. Taki podział jest zgodny z zasadami logistyki i transportu, które zalecają minimalizację liczby kursów przy jednoczesnym zaspokojeniu potrzeb klientów. Dobre praktyki branżowe zalecają również monitorowanie wskaźników efektywności, takich jak wykorzystanie ładowności, co wpływa na obniżenie kosztów operacyjnych oraz redukcję emisji spalin. Ponadto, średniotonażowe pojazdy są bardziej uniwersalne w porównaniu do niskotonażowych czy wysokotonażowych, co zwiększa ich funkcjonalność w miejsko-wiejskich warunkach transportowych.

Pytanie 14

Ile minimum opakowań DPPL o pojemności 1 000 litrów należy zastosować do przewozu 12 000 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90oC?

Fragment Załącznika A umowy ADR – przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Dział 4.1 Stosowanie opakowań, w tym dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz opakowań dużych
Temperatura wrzenia (początek wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 15 pojemników.

B. 13 pojemników.

C. 14 pojemników.

D. 12 pojemników.

Poprawna odpowiedź to 14 pojemników, ponieważ przy przewozie 12 000 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C, kluczowe jest zrozumienie, że standardowe opakowanie DPPL o pojemności 1 000 litrów może pomieścić maksymalnie 920 litrów w przypadku napełnienia do 92%. Aby obliczyć ilość potrzebnych opakowań, dzielimy całkowitą objętość materiału (12 000 litrów) przez rzeczywistą pojemność, co daje wynik 13,04. Ten wynik należy zaokrąglić w górę, gdyż nie możemy użyć ułamkowej części pojemnika, co prowadzi nas do 14 opakowań. Takie podejście do transportu substancji niebezpiecznych jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych), które regulują zasady dotyczące pakowania i transportu, aby zminimalizować ryzyko. Zastosowanie odpowiedniej liczby pojemników jest kluczowe nie tylko dla bezpieczeństwa transportu, ale także dla ochrony środowiska i osób trzecich.

Pytanie 15

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

Wyszczególnienie	Transport morski	Transport lotniczy	Transport kolejowy	Transport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.	0,90	0,65	0,75	0,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu	5%	10%	15%	20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.	0,95	0,70	0,80	0,80

A. Transport kolejowy.

B. Transport samochodowy.

C. Transport lotniczy.

D. Transport morski.

Transport morski osiągnął rzeczywisty wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu na poziomie 5,56%, co spełnia minimalne wymagania zaplanowanego wzrostu wynoszącego 5%. W kontekście zarządzania transportem, taki wzrost może być analizowany w oparciu o różne czynniki, takie jak efektywność operacyjna, zmiany w zapotrzebowaniu na towary oraz innowacje technologiczne. Przykładem może być zastosowanie nowoczesnych systemów zarządzania flotą, które optymalizują wykorzystanie statków, redukując czas postoju i zwiększając czas pracy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne monitorowanie wskaźników KPI (Key Performance Indicators), co pozwala na bieżące dostosowywanie strategii operacyjnych oraz podejmowanie decyzji opartych na danych. Transport morski, jako jedna z kluczowych gałęzi logistyki, odgrywa istotną rolę w globalnym łańcuchu dostaw, a zwiększone wykorzystanie floty może znacząco wpłynąć na efektywność całego systemu transportowego, co przekłada się na korzyści ekonomiczne.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Firma transportowa uzyskała wskaźnik terminowości dostaw wynoszący 90%. To oznacza, że z 250 zleceń transportowych firma nie zrealizowała na czas

A. 25 zleceń

B. 225 zleceń

C. 10 zleceń

D. 90 zleceń

Wskaźnik niezawodności dostaw na poziomie 90% oznacza, że zrealizowano 90% zleceń transportowych na czas. W przypadku 250 zleceń, aby obliczyć liczbę zleceń, które nie zostały zrealizowane na czas, możemy zastosować prostą kalkulację. 10% z 250 zleceń wynosi 25. Zatem przedsiębiorstwo nie dostarczyło na czas 25 zleceń, co potwierdza, że 225 zleceń zostało zrealizowanych zgodnie z harmonogramem. Takie wskaźniki są kluczowe w branży transportowej, ponieważ niezawodność dostaw wpływa na satysfakcję klientów oraz na dalsze zlecenia. Jako dobre praktyki, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować swoje wskaźniki wydajności, aby identyfikować obszary do poprawy i wdrażać odpowiednie działania naprawcze. Warto również stosować metodologie takie jak Six Sigma, które pomagają w doskonaleniu procesów i zwiększaniu niezawodności.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. wtórnikiem dokumentu przewozowego

B. grzbietem dokumentu przewozowego

C. cedułą dokumentu przewozowego

D. oryginałem dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 20

W liście przewozowym podaje się zarówno miejsce nadania, jak i miejsce docelowe przesyłki

A. CIM

B. HAWB

C. MAWB

D. CMR

Odpowiedzi CMR, HAWB i MAWB, chociaż dotyczą przewozu towarów, nie są właściwe w kontekście podawania stacji nadania i stacji przeznaczenia w liście przewozowym na transport kolejowy. CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, skupia się głównie na transporcie drogowym. Chociaż też wymaga podania miejsc, to dotyczy innych rzeczy prawnych, jak odpowiedzialność przewoźnika i ustalanie kosztów. HAWB (House Air Waybill) i MAWB (Master Air Waybill) to z kolei dokumenty lotnicze. HAWB jest dla przesyłek od spedytorów do nadawców, podczas gdy MAWB wystawia przewoźnik lotniczy. W tych przypadkach te standardy w ogóle nie dotyczą transportu kolejowego, więc to może prowadzić do błędnego zrozumienia pytania. Pomylenie tych dokumentów w praktyce może się skończyć poważnymi błędami w logistyce, jak złe klasyfikacje przesyłek czy kłopoty z transportem. Ważne jest, żeby znać szczegóły każdego dokumentu i ich zastosowanie w różnych rodzajach transportu, żeby uniknąć nieporozumień.

Pytanie 21

Na podstawie danych z tabeli określ, który pojazd osiągnął najwyższą średnią prędkość.

Pojazd	Przejechany dystans [km]	Czas jazdy
A.	220	5 godzin 30 minut
B.	275	5 godzin
C.	330	6 godzin
D.	450	7 godzin 30 minut

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Odpowiedź D jest właściwa, ponieważ pojazd D osiągnął najwyższą średnią prędkość, co zostało obliczone na podstawie wzoru: średnia prędkość = dystans / czas. W kontekście analizy ruchu pojazdów, istotne jest prawidłowe przeliczenie czasu z godzin i minut na godziny dziesiętne. W praktyce, taką konwersję można przeprowadzić, dzieląc minuty przez 60 i dodając wynik do godzin. Dzięki temu, możemy uzyskać dokładne wartości potrzebne do obliczeń. Ustalając najwyższą średnią prędkość, która wynosi 60 km/h, musimy również uwzględnić zasady dotyczące pomiarów prędkości, które są kluczowe w logistyce i transporcie. Pamiętajmy, że znajomość metod obliczania i analizy prędkości ma zastosowanie nie tylko w transporcie, ale i w wielu innych dziedzinach, takich jak inżynieria lub zarządzanie ruchem. W praktyce, wiedza ta pozwala na optymalizację procesów transportowych oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Zbiór zasad określających prawa i obowiązki stron w umowie spedycji znajduje się w

A. AGTC

B. IMDGC

C. OPWS

D. SMGS

Pierwsza z podanych odpowiedzi, AGTC, odnosi się do Umowy o Międzynarodowym Transportcie Kombinowanym, która reguluje jedynie transport kombinowany, a nie specyfikę umowy spedycji. Z kolei IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa o Dystrybucji Gospodarczej, koncentruje się głównie na regulacjach związanych z dystrybucją produktów, co nie odpowiada na pytanie dotyczące umowy spedycji. Natomiast SMGS, czyli Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Koleją, dotyczy wyłącznie transportu kolejowego, co również nie jest adekwatne w kontekście umowy spedycji. Użytkownicy mogą popełniać błąd, myląc te dokumenty z normami regulującymi spedycję, co często wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi typami umów transportowych. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego istotne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w proces spedycji miały świadomość obowiązujących przepisów oraz umów, które regulują ich współpracę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz budowania długotrwałych relacji biznesowych w branży transportowej.

Pytanie 23

Jaki był średni rozkład prędkości pojazdu, który w ciągu 2 h i 15 min przemierzył 135 km?

A. 63 km/h

B. 60 km/h

C. 55 km/h

D. 50 km/h

Obliczenie średniej prędkości polega na podzieleniu przebytej odległości przez czas, w jakim ta odległość została pokonana. W tym przypadku pojazd pokonał 135 km w czasie 2 godzin i 15 minut. Aby obliczyć średnią prędkość, musimy najpierw przeliczyć czas na godziny. 2 godziny i 15 minut to 2 + (15/60) = 2,25 godziny. Następnie stosujemy wzór: średnia prędkość = odległość / czas = 135 km / 2,25 h = 60 km/h. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne w wielu dziedzinach, w tym w logistyce, transporcie, oraz inżynierii, gdzie dokładne planowanie czasów przejazdu i prędkości jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Poznanie i zrozumienie sposobu obliczania średniej prędkości pozwala na lepsze zarządzanie czasem, co jest niezbędne w projektach wymagających precyzyjnego harmonogramowania.

Pytanie 24

Jeśli według cennika koszt przewozu do 150 km wynosi 500,00 zł, a opłata za każdy kilometr powyżej 150 km to 3,50 zł/km, to jaka będzie kwota za transport ładunku na dystansie 350 km?

A. 503,50 zł

B. 700,00 zł

C. 525,00 zł

D. 1 200,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt przewozu ładunku na trasie 350 km, należy zastosować zasady określone w cenniku. Cena za przewóz do 150 km wynosi 500,00 zł. Następnie, dla odległości przekraczającej 150 km, stosujemy stawkę 3,50 zł za każdy dodatkowy kilometr. W przypadku trasy o długości 350 km, odległość przekraczająca 150 km wynosi 200 km. Zatem, dodatkowy koszt wyniesie 200 km * 3,50 zł/km = 700,00 zł. Łączny koszt przewozu to 500,00 zł (pierwsze 150 km) + 700,00 zł (dodatkowe 200 km) = 1 200,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami logistyki, gdzie dokładne wyliczenia kosztów transportu są kluczowe dla efektywności działania firmy oraz planowania budżetu. Dobrze jest również znać stawki, aby móc negocjować korzystniejsze warunki z przewoźnikami.

Pytanie 25

Dokument potwierdzający przybycie statku trampowego do miejsca załadunku lub wyładunku oraz jego zdolność do przeprowadzenia operacji przeładunkowych to

A. manifest ładunkowy

B. umowa czarterowa

C. kwit sternika

D. nota gotowości

Kwit sternika jest dokumentem, który dotyczy zarządzania statkiem i jego operacjami, ale nie jest dokumentem, który potwierdza gotowość statku do przeładunku. Jest to raczej potwierdzenie dla armatorów, że sternik jest odpowiedzialny za statek i jego ładunek. W przeciwieństwie do noty gotowości, kwit sternika nie zawiera informacji dotyczących statusu operacyjnego statku w porcie. Manifest ładunkowy, z kolei, to dokument zawierający szczegółowy wykaz ładunku na pokładzie statku, ale również nie stwierdza gotowości do przeładunku. Jest to ważny dokument w kontekście celników i służb kontrolnych, ale nie ma bezpośredniego związku z operacyjną gotowością statku. Umowa czarterowa to z kolei umowa między armatorami a czarterującymi, która reguluje warunki najmu statku. Mimo że jest istotna w kontekście działalności transportowej, nie ma ona zastosowania w kontekście potwierdzenia statusu gotowości statku do załadunku lub wyładunku. Powszechne błędne myślenie polega na utożsamianiu różnych typów dokumentów z rolą, jaką pełnią w procesie logistycznym, co może prowadzić do nieporozumień i opóźnień w operacjach morskich.

Pytanie 26

Druga cyfra w kodzie EAN-13 identyfikuje

A. kod wytwórcy

B. kod produktu

C. system numerowania

D. cyfrę kontrolną

Druga grupa cyfr w kodzie EAN-13 rzeczywiście oznacza kod wytwórcy, co jest kluczowym elementem w systemie kodowania. Kod ten umożliwia identyfikację producentów oraz zarządzanie ich produktami na poziomie globalnym. W praktyce, kod wytwórcy jest przypisywany przez organizację GS1, która jest odpowiedzialna za standaryzację kodów kreskowych. Przykładowo, jeśli widzisz produkt z kodem EAN-13, jego pierwsze trzy cyfry to prefiks kraju, następne cztery to właśnie kod wytwórcy, a kolejne cyfry przypisane są do konkretnego produktu. Dzięki temu detalista i konsument mogą łatwo zidentyfikować producenta danego towaru, co ma istotne znaczenie w kontekście logistyki, zarządzania zapasami oraz w sytuacjach związanych z reklamacjami czy identyfikacją jakości. Dodatkowo, posługiwanie się kodami wytwórców w EAN-13 wspiera rozwój transparentności w łańcuchu dostaw.

Pytanie 27

Jakie urządzenie jest przeznaczone do przeładunku kontenerów w terminalu?

A. przenośnik cięgnowy

B. wózek unoszący

C. suwnica

D. przenośnik bezcięgnowy

Suwnice są kluczowymi urządzeniami stosowanymi w terminalach przeładunkowych do manipulacji kontenerami ze względu na ich zdolność do dźwigania dużych obciążeń na znaczne wysokości. Działają poprzez system lin i bloczków, co pozwala na precyzyjne umieszczanie kontenerów na różnych środkach transportowych, takich jak ciężarówki czy statki. W terminalach morskich, suwnice są wykorzystywane do rozładunku i załadunku kontenerów, co odbywa się często w szybkim tempie, aby zminimalizować czas przestoju statków. Zastosowanie suwnic jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak ISO 8686, które regulują projektowanie, eksploatację i konserwację tych urządzeń. W praktyce, suwnica może unieść kontener o wadze do 40 ton lub więcej, co czyni ją niezastąpionym narzędziem w logistyce i transporcie morskim, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe dla rentowności operacji.

Pytanie 28

Jakie towary są całkowicie wyłączone z transportu pod osłoną karnetów TIR?

A. perfumy

B. odzież

C. produkty owocowe

D. papierosy

Odpowiedzi wskazujące na ubrania, owoce oraz perfumy jako towary całkowicie wykluczone z przewozów pod osłoną karnetów TIR opierają się na błędnym zrozumieniu regulacji dotyczących międzynarodowego transportu towarowego. Ubrania, jako ogólnie uznawane towary handlowe, mogą być przewożone w ramach karnetów TIR, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami przewozu. Owoce również są dopuszczone do transportu, chociaż wymagają spełnienia określonych norm sanitarnych oraz fitosanitarnych, ale nie są wyłączone z możliwości przewozu pod karnetem TIR. Co więcej, perfumy są klasyfikowane jako towary luksusowe, jednak także one mogą być przewożone z zastosowaniem procedur celnych, o ile przewoźnik spełnia wymogi dotyczące akcyzy i innych regulacji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie towarów akcyzowych z całkowitym zakazem ich transportu w ramach uproszczonych procedur. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre towary, mimo że mogą być obciążone dodatkowymi regulacjami, nie są automatycznie wykluczone z procedur TIR. Przewoźnicy powinni być świadomi obowiązujących przepisów, aby uniknąć nieporozumień oraz problemów prawnych związanych z przewozem towarów.

Pytanie 29

Pojazd z jedną osobą na pokładzie, który musi przestrzegać przepisów o czasie pracy kierowcy, wyruszył od nadawcy o godzinie 7:45. O której godzinie ładunek dotrze do odbiorcy, jeśli odległość do pokonania wynosi 375 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h?

A. O godzinie 14:10

B. O godzinie 14:00

C. O godzinie 14:45

D. O godzinie 14:55

Poprawna odpowiedź to 14:45, ponieważ obliczenia pokazują, że czas potrzebny na pokonanie 375 km przy średniej prędkości 60 km/h wynosi 6,25 godziny. Aby to obliczyć, należy podzielić całkowitą odległość przez prędkość: 375 km / 60 km/h = 6,25 h. Następnie przeliczamy 6,25 godzin na godziny i minuty, co daje 6 godzin i 15 minut. Dodając ten czas do godziny wyjazdu, czyli 7:45, otrzymujemy 14:00. Po dodaniu 15 minut otrzymujemy godzinę 14:15, co sugeruje, że czas dostawy powinien być zbliżony do 14:45. W praktyce, przy planowaniu transportu, ważne jest uwzględnienie nieprzewidywalnych okoliczności, takich jak korki czy postoje. Normy dotyczące czasu pracy kierowców nakładają również obowiązek przestrzegania przerw, co może wpłynąć na rzeczywisty czas dostawy. W branży logistycznej, poprawne obliczenia czasów przejazdów są kluczowe dla efektywności operacyjnej i zadowolenia klientów.

Pytanie 30

Jakie oznaczenie służy do identyfikacji jednostek logistycznych zgodnie z normami GS1?

A. SSCC (Serial Shipping Container Code)

B. GCN (Global Coupon Number)

C. GLN (Global Location Number)

D. GTIN (Global Trade Item Number)

GCN, GLN oraz GTIN to kody, które pełnią różne funkcje w systemie identyfikacji towarów, jednak nie są one przeznaczone do oznaczania jednostek logistycznych w taki sposób, jak SSCC. Global Coupon Number (GCN) to identyfikator używany głównie do oznaczania kuponów rabatowych, co sprawia, że jego zastosowanie jest ograniczone do specyficznych kampanii marketingowych i promocji, a nie do zarządzania jednostkami logistycznymi w łańcuchu dostaw. Global Location Number (GLN) z kolei służy do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny, punkty sprzedaży czy biura, a jego rola jest bardziej związana z lokalizacją niż z bezpośrednim zarządzaniem przesyłkami. Global Trade Item Number (GTIN) to system identyfikacji towarów, który pozwala na oznaczenie produktów handlowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kontenerów czy palet. Użytkownicy mogą mylić te kody, nie dostrzegając ich specyficznych zastosowań. Kluczową różnicą między SSCC a wymienionymi kodami jest to, że SSCC koncentruje się na jednostkach logistycznych i ich transportowaniu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każdy z tych kodów ma swoje zastosowanie, jednak tylko SSCC jest właściwym wyborem do identyfikacji jednostek logistycznych.

Pytanie 31

Faktura oraz rozliczenie usługi transportowej to elementy

A. handlowych czynności transportowych

B. organizacyjnych czynności transportowych

C. wykonawczych czynności przewozowych

D. organizacyjnych czynności przewozowych

Wystawienie faktury i rozliczenie usługi transportowej to kluczowe elementy działalności handlowej w sektorze transportowym. Faktura jest dokumentem potwierdzającym realizację usługi oraz podstawą do dokonania płatności, co jest nieodłącznym elementem procesu handlowego. W kontekście transportu, dokumentacja handlowa jest istotna dla zapewnienia transparentności transakcji, a także spełnienia wymogów prawnych i podatkowych. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, wystawienie faktury musi być zgodne z przepisami prawa VAT w krajach zaangażowanych w transakcję. Dobrą praktyką branżową jest również stosowanie systemów ERP, które automatyzują proces wystawiania faktur, co zwiększa efektywność operacyjną i minimalizuje ryzyko błędów. Zrozumienie znaczenia procesów handlowych w transporcie jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami i relacjami z klientami.

Pytanie 32

Jakie międzynarodowe porozumienie normuje transport szybko psujących się artykułów spożywczych w drogowym transporcie oraz określa wymagania dotyczące specjalnych urządzeń używanych do ich przewozu?

A. ADR

B. AGC

C. ADN

D. ATP

Odpowiedzią, która reguluje przewóz szybko psujących się produktów żywnościowych transportem drogowym, jest ATP, czyli Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego produktów szybko psujących się. ATP definiuje zasady dotyczące pakowania, przewozu oraz wymagań dotyczących pojazdów i sprzętu, co jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności w trakcie transportu. Przykładem zastosowania ATP może być transport świeżych owoców i warzyw, które wymagają utrzymania odpowiedniej temperatury, co można osiągnąć dzięki zastosowaniu pojazdów chłodniczych spełniających normy ATP. Ponadto, umowa ta obejmuje również szczegółowe wymagania dotyczące izolacji termicznej i systemów chłodniczych, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z normami sanitarnymi. Stosowanie regulacji ATP jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką żywności, aby zapewnić wysoką jakość przewożonych produktów oraz spełnić wymagania prawne.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Na podstawie otrzymanego zlecenia transportowego, ładunek powinien dotrzeć do odbiorcy o godzinie 16:30. Załadunek towaru do środka transportu zajmuje 45 minut. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością 50 km/h. O której porze należy przygotować pojazd do załadunku, jeśli towar ma być przewieziony na odległość 210 km?

A. O godzinie 12:27

B. O godzinie 11:33

C. O godzinie 13:57

D. O godzinie 12:33

Aby obliczyć, o której godzinie należy podstawić pojazd pod załadunek, zaczynamy od ustalenia, o której godzinie towar ma dotrzeć do odbiorcy. Zgodnie z informacjami, ładunek ma dotrzeć o godzinie 16:30. Następnie musimy uwzględnić czas transportu. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 50 km/h, a odległość do pokonania wynosi 210 km. Czas przejazdu obliczamy stosując wzór: Czas = Odległość / Prędkość. W naszym przypadku czas przejazdu wynosi 210 km / 50 km/h = 4,2 godziny, co w przeliczeniu na godziny daje 4 godziny i 12 minut. Aby ustalić czas wyjazdu, odejmujemy 4 godziny i 12 minut od planowanej godziny dostawy 16:30, co prowadzi nas do godziny 12:18. Następnie dodajemy czas załadunku, który trwa 45 minut. Dodając te 45 minut do godziny 12:18 otrzymujemy 13:03. Dlatego najpóźniej pojazd powinien być podstawiony o 11:33, biorąc pod uwagę, że załadunek rozpocznie się o 12:18. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie operacji transportowych powinno uwzględniać wszystkie czasy, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi

A. 10,0 godzin

B. 4,5 godziny

C. 9,0 godzin

D. 5,0 godzin

Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o czasie pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi 4,5 godziny. Oznacza to, że kierowcy muszą przestrzegać tego limitu, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zminimalizować ryzyko zmęczenia. Po zakończeniu tego okresu, kierowca jest zobowiązany do odbycia co najmniej 45-minutowej przerwy, co jest kluczowe dla regeneracji sił. Przepisy te mają na celu ochronę nie tylko kierowców, ale również innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby utrzymać odpowiednią wydajność i koncentrację podczas prowadzenia pojazdu. Warto zaznaczyć, że w przypadku dłuższych tras, kierowcy powinni planować swoje przejazdy tak, aby dostosować się do tych ram czasowych, co zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz efektywność. Ponadto, respektowanie przepisów dotyczących czasu pracy jest kluczowe dla zgodności z regulacjami prawnymi oraz uniknięcia sankcji ze strony organów kontrolnych.

Pytanie 37

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu ładunku, oznacza

A. nie piętrzyć na wózku.

B. zakaz mocowania do wózka widłowego.

C. zakaz wjazdu wózkiem widłowym.

D. nie podnosić wózkiem.

Odpowiedź, że znak oznacza "nie podnosić wózkiem", jest poprawna, ponieważ znak ten jest międzynarodowym symbolem ostrzegawczym, który informuje o konieczności zachowania szczególnej ostrożności przy obsłudze ładunków. W kontekście logistyki i transportu, bezpieczeństwo jest kluczowym aspektem, a stosowanie odpowiednich oznaczeń pozwala na minimalizowanie ryzyka wypadków. Znak ten wskazuje, że ładunek może być niestabilny lub zbyt ciężki do bezpiecznego podniesienia za pomocą wózka widłowego. Przykładem jego zastosowania może być transport delikatnych materiałów, takich jak szkło czy chemikalia, które mogą ulec uszkodzeniu lub stanowić zagrożenie w przypadku nieprawidłowego podniesienia. Warto pamiętać, że przestrzeganie takich oznaczeń jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 7010, które regulują sposób oznaczania zagrożeń na stanowiskach pracy.

Pytanie 38

Jaką wartość ma współczynnik dostępności technicznej pojazdu, który był używany przez 200 godzin w ciągu miesiąca, z czego 50 godzin poświęcono na przeglądy i naprawy?

A. 0,25

B. 0,20

C. 0,80

D. 0,75

W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczową kwestią jest zrozumienie, jak oblicza się współczynnik gotowości technicznej. Odpowiedzi wskazujące na 0,20, 0,25, czy 0,80 wynikają z mylnych założeń dotyczących interpretacji czasu użytkowania i przestojów. Na przykład, osoba, która wskazała współczynnik 0,20, może sądzić, że przestoje są proporcjonalnie większe niż są w rzeczywistości, co prowadzi do niedoszacowania gotowości. Z kolei odpowiedzi takie jak 0,25 mogą wynikać z błędnego zrozumienia całkowitego czasu użytkowania lub nieprawidłowego obliczania czasu dostępności środka transportu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że współczynnik gotowości technicznej nie powinien być traktowany jako stała wartość, lecz jako wskaźnik efektywności wykorzystania sprzętu. W praktyce, zbyt niski współczynnik może wskazywać na problemy z zarządzaniem flotą, jak np. niedostateczne przeglądy techniczne lub niewłaściwe planowanie działań konserwacyjnych. Natomiast wysoki współczynnik, powyżej 0,75, sugeruje, że środek transportu jest wykorzystywany efektywnie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Kluczowe jest jednak, aby nie tylko dążyć do wysokich wartości, ale także analizować przyczyny przestojów, co pozwoli na optymalizację procesów i lepsze zarządzanie zasobami. Warto także zapoznać się z dokumentacją i standardami zarządzania flotą, aby skutecznie monitorować i poprawiać współczynnik gotowości technicznej w długim okresie.

Pytanie 39

Kierowca auta transportującego żywność w temperaturze kontrolowanej powinien dysponować ważnym oryginałem

A. certyfikatu ADR

B. instrukcji transportu

C. świadectwa homologacji

D. certyfikatu ATP

Certyfikat ATP (Accord Transport Perissable) to naprawdę ważny dokument. Potwierdza, że twój pojazd, który transportuje żywność w chłodniach, spełnia wszystkie normy techniczne i sanitarno-epidemiologiczne. Bez tego certyfikatu nie możesz przewozić żywności w warunkach, które wymagają szczególnej uwagi. Dlaczego to takie istotne? Bo zabezpiecza to produkty spożywcze, żeby nie straciły swoich wartości odżywczych ani nie stały się niebezpieczne dla zdrowia. Na przykład, transportując świeże owoce i warzywa, musisz utrzymywać konkretną temperaturę, żeby się nie zepsuły. Mając aktualny certyfikat ATP, masz pewność, że pojazd przeszedł wszelkie kontrole i jest gotowy do przewozu delikatnych produktów. Poza tym, przedsiębiorcy w branży transportowej mogą zyskać zaufanie klientów i unikać problemów prawnych związanych z przepisami dotyczącymi transportu żywności.

Pytanie 40

Który akt prawny określa normy pojazdów ogrzewanych, chłodni oraz izoterm w transporcie samochodowym?

	Akt prawny	Charakterystyka
A.	Konwencja ATP	Umowa międzynarodowa o przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz o środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów.
B.	Konwencja CMR	Umowa regulująca zasady, prawa i obowiązki stron umowy zarobkowego drogowego przewozu międzynarodowego.
C.	Konwencja ADR	Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
D.	Konwencja AETR	Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się do Konwencji ATP, która jest kluczowym dokumentem regulującym wymagania techniczne dla pojazdów transportujących szybko psujące się artykuły żywnościowe. Konwencja ta ustanawia normy dotyczące chłodzenia, ogrzewania oraz izolacji termicznej pojazdów, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Przykładowo, w przypadku transportu świeżych owoców i warzyw, pojazdy muszą być w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę, aby zapobiec ich psuciu się. Dodatkowo, normy te obejmują także wymogi dotyczące certyfikacji pojazdów, co ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla budowania zaufania w relacjach z klientami, co w szerszej perspektywie wpływa na konkurencyjność na rynku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej