Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 17:29
Data zakończenia: 17 maja 2025 17:44

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką kategorię potrzeb terapeutycznych należy przypisać do kodu symptomów chorobowych wskaźnika CPITN oznaczonego symbolem 1?

A. Skaling naddziąsłowy

B. Skaling poddziąsłowy

C. Instruktaż higieny jamy ustnej

D. Badanie kontrolne za 3 miesiące

Wybór odpowiedzi 'Instruktaż higieny jamy ustnej' jako odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania dla kodu CPITN oznaczonego symbolem 1 jest poprawny z kilku powodów. Symbol 1 w systemie CPITN oznacza, że zęby nie wykazują oznak choroby, ale istnieje ryzyko rozwoju problemów związanych z utrzymaniem zdrowia jamy ustnej. Dlatego kluczowym działaniem w tym przypadku jest edukacja pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej. Instruktaż higieny jamy ustnej powinien obejmować naukę prawidłowego szczotkowania zębów, nitkowania oraz ogólnych zasad dbania o jamę ustną. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma na celu zarówno prewencję, jak i poprawę stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta. W kontekście standardów opieki stomatologicznej, regularne instruktaże higieniczne są zalecane przez organizacje takie jak American Dental Association i World Health Organization jako kluczowy element programów profilaktycznych. Właściwe wdrożenie tych zasad nie tylko wpływa na zdrowie zębów, ale również na ogólny stan zdrowia pacjenta, zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób przyzębia czy próchnicy.

Pytanie 2

Jaką substancję powinna przygotować asystentka dla dentysty podczas zabiegu wybielania zębów?

A. 30% roztwór nadtlenku wodoru

B. 17% roztwór wersenianu sodu

C. 0,2% roztwór chlorhexydyny

D. 37% roztwór kwasu cytrynowego

30% roztwór nadtlenku wodoru jest powszechnie stosowanym środkiem wybielającym w stomatologii, szczególnie w procedurach wybielania zębów. Jego działanie opiera się na procesie utleniania, który skutecznie rozkłada pigmenty odpowiedzialne za przebarwienia, co prowadzi do rozjaśnienia zębów. Nadtlenek wodoru jest skuteczny w stężeniach od 10% do 40%, a 30% jest optymalnym rozwiązaniem, które zapewnia efektywność wybielania przy odpowiednim poziomie bezpieczeństwa dla tkanki zębowej. W praktyce dentystycznej, asysta powinna podać preparat dentystom zgodnie z protokołami zabiegowymi, które uwzględniają ochronę tkanek miękkich oraz minimalizację ryzyka podrażnień. Wybielanie zębów przy użyciu nadtlenku wodoru jest równoznaczne z przestrzeganiem standardów, takich jak te określone przez American Dental Association (ADA), które zalecają odpowiednie przygotowanie oraz monitorowanie pacjenta w trakcie zabiegu. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że nadtlenek wodoru po aplikacji na zęby może być aktywowany przez światło, co zwiększa jego skuteczność w procesie wybielania.

Pytanie 3

Biologiczna metoda kontrolowania procesu sterylizacji, realizowana cyklicznie, która potwierdza eliminację drobnoustrojów, to test

A. Bowie&Dick`a

B. SPS

C. Helix

D. Sporal A

Test Sporal A to taki biologiczny wskaźnik, który wykorzystuje spory bakterii Bacillus stearothermophilus do sprawdzenia, czy proces sterylizacji działa jak należy. Robi się go regularnie, bo tak mówią normy, jak ISO 11138. Dzięki temu mamy pewność, że na przykład w autoklawie wszystkie drobnoustroje, nawet te najbardziej oporne, zostały usunięte. Jeśli po inkubacji testu nie zauważymy wzrostu bakterii, możemy powiedzieć, że wszystko poszło zgodnie z planem. Regularne używanie testów takich jak Sporal A to podstawa w szpitalach i laboratoriach, żeby utrzymać wysoki poziom bezpieczeństwa i jakości. No i oczywiście, wyniki tych testów trzeba dokumentować, bo to zgodne z zasadami GMP, co daje nam przejrzystość i możliwość sprawdzenia, jak wyglądają nasze procesy sterylizacyjne.

Pytanie 4

Aby zapobiec kwasowej erozji szkliwa u dzieci, należy usunąć z ich codziennej diety

A. wodę

B. warzywa strączkowe

C. napoje gazowane

D. sery żółte

Napoje gazowane są jednym z głównych czynników ryzyka dla zdrowia zębów, szczególnie u dzieci. Zawierają one kwasy, takie jak kwas fosforowy i cytrynowy, które mogą prowadzić do demineralizacji szkliwa, co z kolei zwiększa ryzyko jego erozji. Erozja szkliwa to proces, w którym kwasy niszczą mineralną strukturę zęba, co prowadzi do jego osłabienia i większej podatności na próchnicę. Usunięcie napojów gazowanych z diety dzieci jest krokiem w kierunku ochrony ich zębów. Dodatkowo, dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie do diety produktów bogatych w wapń, takich jak sery żółte, które wspierają remineralizację szkliwa. Warto również pamiętać o ograniczeniu słodyczy oraz o regularnym szczotkowaniu zębów pastą z fluorem, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Stomatologicznej, która promuje zdrowe nawyki żywieniowe dla dzieci, aby zminimalizować ryzyko erozji szkliwa.

Pytanie 5

Do usunięcia więzadła okrężnego ozębnej wykorzystuje się

A. dźwignię prostą

B. hak ostry

C. zgłębnik chirurgiczny

D. kleszcze Meissnera

Zgłębnik chirurgiczny to narzędzie, które najlepiej sprawdza się przy ocenie ran, ale w przypadku zerwania więzadła okrężnego ozębnej to raczej kiepski wybór. Jego konstrukcja nie nadaje się do precyzyjnego oddzielania tkanki, co może prowadzić do problemów. Hak ostry też nie jest najlepszym pomysłem, bo chociaż służy do chwytania tkanek, jego ostry kształt może uszkodzić sąsiednie tkanki, a tego w chirurgii nie chcemy. Kleszcze Meissnera mają swoje miejsce, ale nie nadają się do bardziej skomplikowanych zabiegów, gdzie potrzebna jest większa precyzja. Wiele osób myśli, że każde narzędzie chirurgiczne da się używać zamiennie, ale to wcale nie jest prawda. Wybór odpowiednich narzędzi jest kluczowy, bo nieodpowiednie mogą naprawdę zwiększyć ryzyko powikłań.

Pytanie 6

Ile gramów środka odkażającego należy przygotować do dezynfekcji w sposób zanurzeniowy, aby uzyskać 1,5 litra roztworu tego środka o stężeniu 3%?

A. 15 g

B. 60 g

C. 30 g

D. 45 g

Aby przygotować roztwór o stężeniu 3% w objętości 1,5 litra, należy zastosować wzór na stężenie masowe: \(C = \frac{m}{V} \times 100\%\), gdzie \(C\) to stężenie, \(m\) to masa substancji czynnej, a \(V\) to objętość roztworu. Z przekształconego wzoru otrzymujemy \(m = \frac{C \times V}{100\%}\). Podstawiając wartości, mamy \(m = \frac{3 \times 1500}{100} = 45 g\). Przygotowanie takiego roztworu ma zastosowanie w wielu dziedzinach, w tym w medycynie i dezynfekcji pomieszczeń. Przykładowo, w szpitalach stosuje się roztwory dezynfekcyjne, aby skutecznie eliminować patogeny, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Warto zwrócić uwagę, że dokładne przygotowanie roztworu o określonym stężeniu jest istotne dla skuteczności działania dezynfektantów, ponieważ niewłaściwe stężenie może prowadzić do niewystarczającej dezynfekcji lub uszkodzenia powierzchni, które mają być dezynfekowane. Z tego powodu stosowanie odpowiednich obliczeń i procedur jest standardem w branży.

Pytanie 7

W jakim kierunku powinien być skierowany strumień powietrza wydychanego w wiatraczek w trakcie ćwiczeń wykorzystywanych przy zaburzeniach dotylnych?

A. Na lewą stronę, na wysokości serca

B. Na prawą stronę w kierunku ramienia

C. Wysoko do przodu, przed głową

D. Nisko, w stronę klatki piersiowej

Odpowiedź 'Wysoko do przodu przed głową' jest prawidłowa, ponieważ kierowanie strumienia wydychanego powietrza w ten sposób wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu oddechowego i jest zgodne z najlepszymi praktykami terapeutycznymi w rehabilitacji. Wydychanie powietrza w kierunku przednim pomaga w aktywacji mięśni oddechowych, w tym przepony oraz mięśni międzyżebrowych, co jest szczególnie istotne przy zaburzeniach dotylnych, gdzie utrzymanie odpowiedniego ciśnienia w klatce piersiowej jest kluczowe. Przykładowo, podczas ćwiczeń związanych z technikami oddechowymi, takich jak ćwiczenia Pilates czy jogi, wydychanie powietrza w kierunku przednim pomaga utrzymać stabilność kręgosłupa oraz poprawia postawę ciała. Dzięki temu pacjenci z zaburzeniami dotylnymi mogą osiągnąć lepsze rezultaty w treningu wydolnościowym i rehabilitacji, co ostatecznie prowadzi do poprawy jakości życia. Zgodnie z zaleceniami fizjoterapeutów, takie podejście wspiera również proces relaksacji, co jest niezbędne w przypadku osób z tendencją do nadmiernego napięcia mięśniowego.

Pytanie 8

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do badania ran chirurgicznych?

A. dłuto chirurgiczne

B. sonda chirurgiczna

C. dźwignia prosta

D. hak ostry

Sonda chirurgiczna jest odpowiednim narzędziem do zgłębnikowania ran chirurgicznych, ponieważ została zaprojektowana w celu precyzyjnego badania i oceny głębokości oraz struktury ran. Dzięki swojej smukłej i elastycznej formie, sonda chirurgiczna może dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co pozwala na dokładne ocenienie stanu rany oraz ewentualnych uszkodzeń tkanek. Zastosowanie sondy chirurgicznej w praktyce operacyjnej jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi standardów chirurgicznych, które akcentują znaczenie dokładnego badania ran w celu zapobiegania powikłaniom. Użycie sondy pozwala także na precyzyjne wprowadzenie innych urządzeń medycznych, takich jak dren czy szwy chirurgiczne, co jest kluczowe w rehabilitacji pacjenta po operacji. Ponadto, sondy chirurgiczne są stosowane w różnych procedurach diagnostycznych i terapeutycznych, co czyni je niezwykle wszechstronnymi narzędziami w rękach chirurga.

Pytanie 9

Wskaźnikiem krwawienia dziąseł stosowanym do oceny wczesnych faz choroby przyzębia jest

A. API

B. PUW

C. SBI

D. OHI

SBI, czyli wskaźnik krwawienia dziąseł, jest kluczowym narzędziem diagnostycznym stosowanym w ocenie wczesnych stadiów choroby przyzębia. Jego podstawową funkcją jest ocena obecności krwawienia z dziąseł podczas sondowania, co może wskazywać na stan zapalny i uszkodzenie tkanek przyzębia. W praktyce, SBI pozwala na szybką identyfikację pacjentów z potencjalnym ryzykiem rozwoju chorób przyzębia, co jest niezwykle istotne w profilaktyce i leczeniu stomatologicznym. Stosowanie tego wskaźnika jest zgodne z aktualnymi wytycznymi, takimi jak te opracowane przez Światową Federację Dentystyczną (FDI), które promują wczesne wykrywanie patologii oraz interwencję w celu zapobiegania postępowi choroby. Warto również zauważyć, że regularne monitorowanie SBI może wspierać praktykę stomatologiczną w utrzymywaniu zdrowia jamy ustnej pacjentów oraz przyczyniać się do edukacji pacjentów na temat higieny jamy ustnej, co jest kluczowe dla długotrwałych rezultatów zdrowotnych.

Pytanie 10

Drugi stały trzonowiec górny po lewej stronie charakteryzuje się następującymi korzeniami:

A. 1 policzkowy i 1 podniebienny

B. 2 podniebienne i 1 policzkowy

C. 2 policzkowe i 1 podniebienny

D. 1 mezjalny i 1 dystalny

Drugi trzonowiec górny lewy, znany również jako ząb nr 18, charakteryzuje się specyficzną strukturą korzeniową, w skład której wchodzą dwa korzenie policzkowe i jeden korzeń podniebienny. Taki układ korzeniowy jest istotny z perspektywy chirurgii stomatologicznej, szczególnie podczas ekstrakcji zębów, co wymaga precyzyjnego zrozumienia anatomii korzeni. Korzenie policzkowe, zlokalizowane na bocznych stronach zęba, są odpowiedzialne za stabilizację zęba w łuku zębowym, a ich obecność znacząco wpływa na zachowanie zęba w trakcie obciążeń podczas żucia. Korzeń podniebienny, z kolei, znajduje się w centralnej części zęba i odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniego mocowania w kości szczęki. Zrozumienie tej anatomii jest również ważne w kontekście leczenia kanałowego, gdyż umożliwia skuteczne dotarcie do wnętrza zęba i precyzyjne leczenie wszystkich kanałów korzeniowych zgodnie z wytycznymi endodontycznymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie zabiegów implantologicznych, gdzie znajomość struktury korzeniowej w sąsiednich zębach może pomóc w uniknięciu powikłań.

Pytanie 11

Jaka jest wartość PUW_P pacjenta, u którego w trakcie badania uzębienia wykryto: 1 ubytek klasy V, 1 ubytek MOD, 2 wypełnienia klasy II oraz brak 1 zęba?

A. 7

B. 13

C. 4

D. 10

W przypadku udzielenia nieprawidłowej odpowiedzi na pytanie dotyczące obliczenia PUW_P, kluczowe jest zrozumienie, dlaczego podane odpowiedzi są niepoprawne. Wiele osób może skupić się na pojedynczych elementach stanu uzębienia, takich jak liczba ubytków lub wypełnień, zapominając o całościowej metodzie obliczania. Niekiedy może wystąpić błąd polegający na zsumowaniu wszystkich ubytków i wypełnień bez uwzględnienia odpowiedniej wagi przypisanej każdemu z nich, co prowadzi do błędnych wyników. Przykładowo, czasami pacjenci pomijają znaczenie braku zęba, który również ma wpływ na końcowy wynik. Kolejnym częstym błędem jest nieprawidłowe obliczenie punktów dla klas ubytków i wypełnień, co może wynikać z nieznajomości aktualnych standardów oceny stanu uzębienia. Warto zwrócić uwagę, że każdy typ ubytku lub wypełnienia ma przypisaną wartość punktową, a ich suma nie jest jedynie prostą zliczanką – należy uwzględnić różne modyfikatory, takie jak odliczenia punktowe za wypełnienia. Dlatego tak ważne jest dokładne zapoznanie się z wytycznymi i praktykami oceny PUW_P, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji. Zrozumienie tej metodologii jest niezbędne do skutecznego planowania leczenia oraz monitorowania postępów w stomatologii.

Pytanie 12

Obniżone wydzielanie śliny, które objawia się suchością błony śluzowej jamy ustnej i uczuciem jej przesuszenia, pojawiające się między innymi w przebiegu chorób gorączkowych, w niektórych schorzeniach ślinianek oraz w wyniku atrofii gruczołów ślinowych po napromienianiu, określane jest mianem

A. kserostomii

B. perystomii

C. paradontozy

D. kandydozy

Kserostomia to stan charakteryzujący się zmniejszonym wydzielaniem śliny, co prowadzi do uczucia suchości w jamie ustnej oraz wysychania błony śluzowej. Jest to poważny problem zdrowotny, który może być wynikiem wielu czynników, w tym chorób gorączkowych, dysfunkcji gruczołów ślinowych, a także skutków ubocznych leczenia, takiego jak napromienianie. W praktyce klinicznej, kserostomia jest istotna, ponieważ ślina odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia, ochronie zębów oraz w utrzymywaniu zdrowia jamy ustnej. Osoby z kserostomią są bardziej narażone na rozwój próchnicy, chorób dziąseł oraz infekcji grzybiczych, takich jak kandydoza. W przypadku diagnozy kserostomii, stosuje się różne metody leczenia, w tym stosowanie sztucznej śliny, zwiększenie spożycia płynów, a także zmiany w diecie, które mogą wspierać produkcję śliny. Dobre praktyki obejmują regularne kontrole stomatologiczne oraz edukację pacjentów na temat prawidłowej higieny jamy ustnej.

Pytanie 13

Do metod kształcenia w stomatologicznej kulturze zdrowotnej zalicza się metodę

A. aktywności

B. kontroli

C. receptywności

D. motywowania

Odpowiedź "kontroli" jest prawidłowa, ponieważ w stomatologicznej kulturze zdrowotnej metoda ta odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu oraz zarządzaniu zachowaniami zdrowotnymi pacjentów. Kontrola obejmuje szereg technik, które pozwalają na ocenę postępów pacjentów w zakresie higieny jamy ustnej oraz stosowania się do zaleceń lekarzy. Przykładem zastosowania tej metody jest regularne przeprowadzanie wizyt kontrolnych, które pozwalają na wczesne wykrywanie problemów oraz edukację pacjentów na temat skutków ich nawyków zdrowotnych. Ponadto, kontrola działa jako forma feedbacku, który może motywować pacjentów do poprawy swoich działań. Zgodnie z aktualnymi standardami w opiece stomatologicznej, skuteczna kontrola związana jest także z prowadzeniem dokumentacji medycznej oraz analizą danych dotyczących zdrowia pacjenta, co przyczynia się do lepszego zrozumienia ich potrzeb i dostosowania terapii do indywidualnych przypadków. Właściwe stosowanie metod kontroli w stomatologii sprzyja nie tylko poprawie zdrowia jamy ustnej, ale również zwiększa świadomość zdrowotną społeczeństwa.

Pytanie 14

Przygotowując zamówienie na preparaty do chemicznego leczenia kanału korzeniowego, co należy nabyć?

A. kwas cytrynowy o stężeniu 40%

B. chloraminę o stężeniu 2%

C. fluorek sodu o stężeniu 2%

D. kwas ortofosforowy o stężeniu 37%

Fluorek sodu o stężeniu 2% jest substancją znaną z właściwości ochronnych dla szkliwa zębowego, jednak nie jest odpowiedni do chemicznego opracowania kanału korzeniowego. Jego głównym zastosowaniem jest profilaktyka próchnicy, a nie dezynfekcja kanałów korzeniowych. Z kolei chloramina o stężeniu 2% jest substancją stosowaną w dezynfekcji, ale nie jest optymalnym wyborem w kontekście chemicznego opracowania kanałów. W praktyce stomatologicznej chloramina ma ograniczone zastosowanie w leczeniu endodontycznym, ponieważ jej działanie dezynfekujące nie jest tak efektywne jak w przypadku kwasu cytrynowego. Kwas ortofosforowy o stężeniu 37% również nie jest przeznaczony do tego celu, gdyż jego główną rolą jest stosowanie w procesach etchingowych w stomatologii, a nie w leczeniu endodontycznym. Wybór niewłaściwych substancji do opracowania kanałów korzeniowych może prowadzić do nieefektywnej dezynfekcji i wzrostu ryzyka niepowodzenia terapii. Kluczowe jest, aby mieć świadomość, że substancje stosowane w stomatologii mają ściśle określone właściwości oraz zastosowania, co powinno być podstawą każdej decyzji terapeutycznej. Dlatego tak istotne jest, aby stosować preparaty zgodne z ich przeznaczeniem, aby zapewnić skuteczność leczenia oraz bezpieczeństwo pacjenta.

Pytanie 15

W technice współpracy na cztery ręce podczas przekazywania narzędzi metodą 'podaj-przejmij', funkcję przejmującą pełnią palce

A. kciuk, wskazujący i środkowy lewej ręki

B. serdeczny i mały lewej ręki

C. kciuk, wskazujący i środkowy prawej ręki

D. serdeczny i mały prawej ręki

Poprawna odpowiedź wskazuje na palce serdeczny i mały lewej ręki jako te, które pełnią funkcję przejmującą w technice pracy na cztery ręce. Ta technika, stosowana w edukacji muzycznej oraz w praktyce instrumentalnej, wymaga precyzyjnego i kontrolowanego przekazywania instrumentów. Palce serdeczny i mały lewej ręki są odpowiedzialne za pewne chwytanie i stabilność, co jest kluczowe podczas wymiany instrumentów. Przykładowo, podczas gry na fortepianie, gdy jeden muzyk przekazuje instrument drugiemu, skoordynowane użycie tych palców zapewnia płynność i minimalizuje ryzyko uszkodzenia instrumentu. W praktyce, umiejętność skutecznego przekazywania w tej technice jest rozwijana poprzez ćwiczenia, które uwzględniają nie tylko dynamikę, ale także synchronizację między muzykami. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich technik oddychania oraz utrzymania ciała w harmonii, co wpływa na jakość przekazywania instrumentu i współdziałania z partnerem.

Pytanie 16

Podczas pakowania instrumentów do torebki papierowo-foliowej, należy zachować odstęp między zgrzewem a materiałem sterylizowanym, który wynosi

A. 3 cm

B. 1,5 cm

C. 0,5 cm

D. 4 cm

Zachowanie odpowiedniego odstępu pomiędzy zgrzewem a materiałem sterylizowanym w torebce papierowo-foliowej jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności procesu sterylizacji. Utrzymanie odległości 3 cm, zgodnie z najlepszymi praktykami, pozwala na efektywne cyrkulowanie pary lub gazu używanego do sterylizacji, co jest niezwykle istotne w przypadku instrumentów medycznych. Przykładem może być proces sterylizacji narzędzi chirurgicznych, gdzie niewłaściwe rozmieszczenie może prowadzić do niedostatecznego wyeliminowania mikroorganizmów. Standardy, takie jak te określone przez ISO 17665 dla sterylizacji medycznej, podkreślają, że nie tylko jakość materiałów do pakowania jest ważna, ale również ich prawidłowe ułożenie w komorze sterylizacyjnej. Zachowanie odpowiedniego odstępu pozwala także uniknąć uszkodzeń pakunków, co w przypadku wyrobów medycznych jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa. Dodatkowo, prawidłowe pakowanie przyczynia się do łatwości w obsłudze i dostępności instrumentów podczas procedur medycznych.

Pytanie 17

Osobom z tetracyklinowymi przebarwieniami zębów zaleca się

A. zakładanie licówek na korony zębów

B. stosowanie okładów z wody utlenionej

C. nałożenie koron zębów glassjonomerem

D. wygładzanie ostrych krawędzi koron zębów

Założenie licówek na korony zębów jest skuteczną metodą w leczeniu przebarwień tetracyklinowych, które są wynikiem przyjmowania antybiotyków z grupy tetracyklin w okresie rozwoju zębów. Licówki, wykonane z wysokiej jakości kompozytów lub ceramiki, są cienkimi nakładkami, które mogą znacznie poprawić estetykę uśmiechu poprzez zakrycie nieestetycznych przebarwień. W praktyce stomatologicznej licówki są stosowane jako alternatywa dla bardziej inwazyjnych procedur, takich jak korony, ponieważ zachowują większą ilość naturalnej tkanki zęba. Proces zakupu licówek obejmuje dokładne przygotowanie zęba, co często wymaga minimalnej preparacji, a następnie ich cementację. Dobrą praktyką jest także konsultacja z pacjentem na temat oczekiwań estetycznych oraz omówienie technik pielęgnacji licówek, co przyczynia się do ich dłuższej trwałości. Ponadto, licówki mają przewagę nad innymi metodami, ponieważ są bardziej odporne na przebarwienia i uszkodzenia, co czyni je doskonałym rozwiązaniem dla pacjentów z problemem tetracyklinowych przebarwień.

Pytanie 18

Higienistka, przeprowadzając wykład na temat zasad utrzymania czystości ruchomych uzupełnień protetycznych, powinna poinformować pacjenta, że po wyjęciu z jamy ustnej i oczyszczeniu całkowitą protezę należy przechowywać

A. owiniętą w mokrą chusteczkę

B. na sucho w perforowanym pudełku

C. w kubku z wodą

D. w płynie dezynfekcyjnym

Odpowiedź 'na sucho w perforowanym pudełku' jest prawidłowa, ponieważ przechowywanie protezy całkowitej w taki sposób zapewnia jej odpowiednią wentylację oraz minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i bakterii. Protezy powinny być przechowywane w miejscu, które ogranicza kontakt z wilgocią, gdyż nadmiar wilgoci sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, co może prowadzić do nieprzyjemnych zapachów oraz stanów zapalnych w jamie ustnej. Perforowane pudełko umożliwia cyrkulację powietrza, co jest kluczowe dla utrzymania protezy w dobrym stanie. Ponadto, standardy dotyczące protetyki stomatologicznej zalecają regularne czyszczenie protez oraz ich przechowywanie w warunkach, które nie sprzyjają ich odkształceniu ani uszkodzeniu. W praktyce, pacjent powinien również być instruowany, aby unikać trzymania protez w wodzie, ponieważ długoterminowa ekspozycja na wodę może prowadzić do ich osłabienia i obniżenia jakości. Dbałość o higienę i odpowiednie przechowywanie protez jest kluczowe dla ich trwałości oraz komfortu noszenia.

Pytanie 19

Wybierz prawidłową kolejność wykonywania zapisanych w zamieszczonej tabeli czynności podczas zarabiania gipsu.

1.	Wlać 1 miarkę wody do miski
2.	Wsypać gips
3.	Odczekać aż ostatnia porcja gipsu nie zostanie wchłonięta przez wodę
4.	Przygotować miskę silikonową i szpatułkę metalową
5.	Wymieszać na jednolitą masę

A. 4, 1, 2, 5, 3

B. 4, 2, 1, 3, 5

C. 4, 2, 3, 1, 5

D. 4, 1, 2, 3, 5

Prawidłowa odpowiedź to 4, 1, 2, 3, 5, co odzwierciedla obowiązującą procedurę przygotowania gipsu. Proces ten zaczyna się od przygotowania naczyń (4), co jest kluczowe, aby zapewnić czystość i bezpieczeństwo podczas pracy. Następnie należy wlać wodę (1) do naczynia, co jest niezbędne do aktywacji gipsu. Kolejnym krokiem jest wsypanie gipsu (2) do wody; ważne jest, aby robić to powoli, aby uniknąć powstawania grudek. Po wsypaniu gipsu, konieczne jest odczekanie, aż gips wchłonie wodę (3), co może trwać od kilku do kilkunastu minut, w zależności od rodzaju gipsu. Na końcu mieszamy składniki na jednolitą masę (5), co zapewnia odpowiednią konsystencję i właściwości materiału. Zrozumienie tej kolejności jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości gipsu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie oraz w modelarstwie. Właściwe przygotowanie gipsu ma istotny wpływ na trwałość i estetykę finalnego produktu.

Pytanie 20

W terapii zgryzu krzyżowego przedniego można wykorzystać aparat bierny rodzaju

A. czepiec z procą bródkową

B. płytka podniebienna

C. równia pochyła

D. płytka przedsionkowa

Płytka podniebienna, czepiec z procą bródkową oraz płytka przedsionkowa to aparaty, które nie są optymalnymi rozwiązaniami w przypadku leczenia zgryzu krzyżowego przedniego. Płytka podniebienna, pomimo swoich zastosowań w ortodoncji, nie jest wystarczająco skuteczna w korygowaniu zgryzu krzyżowego, gdyż jej działanie ogranicza się głównie do szynowania zgryzu oraz utrzymywania przestrzeni. Czepiec z procą bródkową jest bardziej odpowiedni w przypadkach, gdzie istnieje konieczność stabilizacji i wsparcia dolnej części twarzy, jednak nie oferuje optymalnych rezultatów przy korekcji zgryzu krzyżowego. Natomiast płytka przedsionkowa, która jest stosunkowo popularna w leczeniu ortodontycznym, nie ma odpowiednich właściwości, które byłyby w stanie skorygować zgryz krzyżowy przedni. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych aparatów, obejmują nadmierne uproszczenie problemu ortodontycznego oraz niewłaściwe zrozumienie mechaniki działania tych urządzeń. Warto pamiętać, że w ortodoncji konieczne jest dobieranie metod leczenia na podstawie dokładnej diagnozy oraz indywidualnych potrzeb pacjenta, a aparaty bierne, takie jak równia pochyła, lepiej odpowiadają na wyzwania związane z korekcją zgryzu krzyżowego.

Pytanie 21

Jaką substancję aktywną powinien dostarczyć asystent lekarza stomatologa do zabiegu wybielania zębów wewnątrzkomorowego?

A. 35% nadtlenek wodoru

B. 37% kwas fosforowy

C. 5,25% podchloryn sodu

D. 17% wersenian sodu

35% nadtlenek wodoru jest substancją czynną, która jest najczęściej stosowana w zabiegach wybielania wewnątrzkomorowego zębów. Jego skuteczność w procesie wybielania wynika z właściwości utleniających, które pozwalają na rozkład barwników organicznych znajdujących się w zębinie. W przypadku wybielania wewnętrznego, najpierw dentysta usuwa zainfekowaną miazgę zęba, a następnie wprowadza preparat zawierający nadtlenek wodoru do komory zęba, gdzie pozostaje na określony czas. Proces ten często powtarza się, aż do uzyskania pożądanego koloru. Efektywne wybielanie wymaga także odpowiedniego zabezpieczenia tkanek wokół zęba, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Nadtlenek wodoru, przy odpowiednim stężeniu, jest bezpieczny dla tkanek zęba, a jego działanie zostało potwierdzone licznymi badaniami klinicznymi. Warto również zaznaczyć, że użycie nadtlenku wodoru w odpowiednich proporcjach jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Agencji Chemikaliów, co dodatkowo podkreśla jego bezpieczeństwo i skuteczność.

Pytanie 22

Jakie wypełnienie jest przeciwwskazaniem do zastosowania amalgamatu?

A. perforacji dna komory zęba

B. wsteczne w przypadku resekcji wierzchołka korzenia

C. małych ubytków próchnicowych

D. korony zęba po przeprowadzeniu leczenia endodontycznego

Amalgamat dentystyczny jest materiałem stosowanym w wypełnieniach zębów, który charakteryzuje się dużą trwałością i odpornością na działanie sił żucia. Jednak jego zastosowanie jest ograniczone w przypadku koron zębowych po leczeniu endodontycznym. Korony te są osłabione, a ich struktura często nie jest wystarczająco mocna, aby wytrzymać obciążenia związane z amalgamatem, co może prowadzić do pęknięć lub innych komplikacji. W zastosowaniach klinicznych zaleca się użycie materiałów, które są bardziej elastyczne i lepiej przylegają do zębów, takich jak kompozyty lub ceramika. Przy wypełnieniu koron zębowych po leczeniu endodontycznym ważne jest także, aby materiał wypełniający był kompatybilny z tkanką zębową, co zwiększa trwałość i minimalizuje ryzyko dalszych uszkodzeń. W związku z tym, stosowanie amalgamatu w takich przypadkach nie jest standardową praktyką i powinno być unikane.

Pytanie 23

Podczas zabiegu realizowanego metodą pracy na cztery ręce, instrument, który ma być podany lekarzowi, powinien być trzymany przez asystentkę stomatologiczną w opuszkach kciuka oraz palców

A. wskazującego oraz środkowego

B. serdecznego oraz ostatniego

C. środkowego oraz ostatniego

D. wskazującego oraz serdecznego

Prawidłowa odpowiedź wskazującego oraz środkowego palca odnosi się do techniki pracy na cztery ręce, która jest powszechnie stosowana w stomatologii. W tej metodzie asystentka stomatologiczna pełni kluczową rolę w podawaniu narzędzi lekarzowi. Trzymanie instrumentów w opuszkach kciuka oraz palców wskazującego i środkowego zapewnia nie tylko stabilność, ale także precyzję w podawaniu narzędzi w trakcie zabiegu. Takie ułożenie ręki umożliwia szybkie i efektywne przekazanie instrumentu, co jest istotne w kontekście zachowania płynności pracy zespołu stomatologicznego. Warto zauważyć, że to podejście sprzyja również minimalizacji ryzyka kontuzji, zarówno dla pacjenta, jak i dla pracowników, przez lepsze kontrolowanie narzędzi. W praktyce, znajomość technik trzymania instrumentów jest kluczowa dla asystentów, aby mogli oni skutecznie wspierać lekarza dentystę. Dobra praktyka wymaga również regularnego szkolenia w zakresie ergonomii pracy oraz technik asystowania, co pozwala na podniesienie jakości usług stomatologicznych dostarczanych pacjentom.

Pytanie 24

Jaki aparat jest używany jako narzędzie pomocnicze do diagnozowania zmian związanych z próchnicą?

A. Kamera wewnątrzustna

B. Periotest

C. Vitality Scaner

D. Pulpometr

Vitality Scaner, pulpometr i Periotest są narzędziami, które mogą być używane w diagnostyce stomatologicznej, jednak ich zastosowanie nie jest bezpośrednio związane z identyfikacją zmian próchnicowych. Vitality Scaner służy do oceny żywotności miazgi zęba, co jest istotne w kontekście diagnozowania stanów zapalnych czy martwicy, ale nie pozwala na bezpośrednie wykrycie zmian próchnicowych. Pulpometr, podobnie jak Vitality Scaner, ma na celu mierzenie reakcji miazgi zębowej na bodźce, co jest kluczowe w przypadku leczenia endodontycznego, lecz nie dostarcza informacji o stanie tkanek zębowych pod kątem próchnicy. Periotest z kolei jest narzędziem wykorzystywanym do oceny stabilności zębów, zwłaszcza w kontekście diagnostyki paradontozy i oceny stabilności implantów, ale nie ma zastosowania w identyfikacji zmian próchnicowych. Błędne zrozumienie funkcji tych narzędzi często prowadzi do mylnego wniosku, że każde z nich może zastąpić kamerę wewnątrzustną w diagnostyce próchnicy. Kluczem do skutecznej diagnostyki jest użycie odpowiednich narzędzi do konkretnych celów, a w przypadku zmian próchnicowych kamera wewnątrzustna jest niezastąpiona. Warto pamiętać, że skuteczna diagnostyka przeznaczona jest nie tylko na podstawie jednego wyniku, ale wymaga holistycznego podejścia do oceny stanu jamy ustnej pacjenta.

Pytanie 25

Aby zachować prawidłową higienę jamy ustnej, po wyjęciu z ust protezę całkowitą należy przechowywać

A. w wodzie

B. na sucho i w dedykowanym pojemniku

C. owiniętą w wilgotną ligninę

D. w płynie dezynfekującym

Odpowiedź "na sucho i w specjalnym pojemniku" jest prawidłowa, ponieważ przechowywanie protezy całkowitej w odpowiednich warunkach wpływa na jej trwałość i higienę. Protezy z tworzyw sztucznych, które są najczęściej stosowane, mogą łatwo ulec uszkodzeniu w kontakcie z wilgocią lub substancjami chemicznymi. Przechowywanie protezy w suchym miejscu, w specjalnie zaprojektowanym pojemniku, minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii oraz pleśni, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia jamy ustnej. Pojemnik powinien być wykonany z materiałów, które nie reagują z tworzywem protezy, a jego wnętrze powinno być łatwe do czyszczenia. Ważne jest także, aby codziennie czyścić protezę oraz pojemnik, aby zapobiec odkładaniu się resztek pokarmowych i bakterii. Właściwe przechowywanie i dbałość o protezę są zgodne z zaleceniami dentystów oraz standardami higieny stomatologicznej.

Pytanie 26

Który z preparatów o właściwościach chelatujących jest używany do chemicznego przygotowania kanału korzeniowego zęba przed jego obróbką mechaniczną?

A. Chlorheksydyna

B. Nadtlenek wodoru

C. Wersenian disodu

D. Podchloryn sodu

Nadtlenek wodoru to taki środek utleniający, który czasem się stosuje w stomatologii, ale głównie do dezynfekcji powierzchni czy wybielania zębów. Działa przez tworzenie wolnych rodników, więc sprawdza się w eliminowaniu bakterii. Jednak nie używa się go przy chemicznym opracowywaniu kanałów korzeniowych, bo nie ma właściwości chelatujących, a przez to nie potrafi tak skutecznie usuwać zmineralizowanych tkanek jak wersenian disodu. Choć podchloryn sodu jest standardowym dezynfekującym preparatem w endodoncji, to też nie chelatuje. Jego zadaniem jest głównie zabijanie mikroorganizmów i rozkład tkanki, ale mineralnych tkanek tak dobrze nie usunie jak EDTA. Chlorheksydyna, która jest dobra do walki z bakteriami, też nie ma tych chelatujących właściwości i nie wspomaga oczyszczania kanałów korzeniowych. Bardzo często ludzie mylą, co te preparaty potrafią, i nie zdają sobie sprawy, że skuteczne opracowanie kanałów to nie tylko dezynfekcja, ale też mechaniczne usunięcie zmineralizowanych resztek, co jest mega ważne w prawidłowym leczeniu endodontycznym.

Pytanie 27

Osoba dotknięta szkorbutem ma niedobór

A. witaminy A

B. witaminy D

C. witaminy C

D. witaminy B1

Szkorbut jest chorobą spowodowaną niedoborem witaminy C, znanej również jako kwas askorbinowy. Witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych, kości i chrząstek. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia struktury tkankowej, co objawia się krwawieniem z dziąseł, łatwym siniaczeniem, a także osłabieniem układu odpornościowego. Witamina C jest również silnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że pomaga w ochronie komórek przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. W praktyce, aby zapobiegać szkorbutowi, zaleca się spożywanie owoców i warzyw bogatych w tę witaminę, takich jak cytrusy, truskawki, kiwi, papryka czy brokuły. W kontekście standardów zdrowotnych, zalecana dzienna dawka witaminy C dla dorosłych wynosi około 75-90 mg, co można łatwo osiągnąć poprzez zrównoważoną dietę.

Pytanie 28

W amerykańskim systemie oznaczenie 24 odnosi się do zęba stałego

A. przedtrzonowiec boczny górny lewy

B. przedtrzonowiec przyśrodkowy górny lewy

C. siekacz boczny dolny prawy

D. siekacz przyśrodkowy dolny lewy

Odpowiedź "siekacz przyśrodkowy dolny lewy" jest prawidłowa, ponieważ w systemie numeracji zębów według Amerykańskiej Akademii Stomatologii, ząb oznaczony numerem 24 odpowiada właśnie temu ząbkowi. Siekacze przyśrodkowe dolne lewy i prawy są pierwszymi zębami w dolnej części łuku zębowego, a ich numeracja w tym systemie zaczyna się od 17 dla siekacza przyśrodkowego górnego prawego i kończy na 32 dla trzeciego trzonowca górnego prawego. Zrozumienie tej numeracji jest kluczowe w praktyce stomatologicznej, ponieważ umożliwia szybkie i jednoznaczne identyfikowanie zębów podczas diagnozy, planowania leczenia oraz prowadzenia dokumentacji. W kontekście praktycznym, wiedza na temat numerów zębów jest niezbędna do komunikacji w zespołach stomatologicznych oraz między specjalistami, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo leczenia. Dodatkowo, stosowanie standardowych systemów numeracji, takich jak system FDI czy system Palmer, podkreśla znaczenie zrozumienia różnorodnych systemów w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 29

Zabieg, który polega na impregnacji zębiny zmienionej próchnicowo, przy użyciu roztworu azotanu srebra oraz strącalnika w postaci 20% roztworu glukozy, to

A. jonoforeza

B. jonizacja

C. lakierowanie

D. lapisowanie

Lapisowanie to proces, w którym używa się roztworu azotanu srebra do impregnacji próchniczo zmienionej zębiny. Jest to skuteczna metoda, która polega na nałożeniu tego roztworu na zainfekowane tkanki zęba, co pozwala na zatrzymanie postępu próchnicy i ochronę reszty zęba przed dalszymi uszkodzeniami. W praktyce stomatologicznej lapisowanie jest stosowane szczególnie w przypadkach zębów mlecznych, gdzie ze względu na ich strukturalne cechy oraz czas funkcjonowania przed wymianą na zęby stałe, nie zawsze wskazane jest stosowanie bardziej inwazyjnych procedur. Roztwór azotanu srebra działa bakteriobójczo, a dodatkowo strącalnik w postaci roztworu glukozy o stężeniu 20% wspomaga proces wnikania składników aktywnych, co przyczynia się do efektywności całego zabiegu. Zgodnie z aktualnymi standardami klinicznymi, lapisowanie jest uznawane za bezpieczne i skuteczne, jeśli jest stosowane zgodnie z zaleceniami i po odpowiedniej diagnostyce. Dobrze przeprowadzone lapisowanie może uratować zęby przed ekstrakcją i pozwolić na ich dalsze funkcjonowanie.

Pytanie 30

Worek zawierający odpady medyczne, w którym znajdują się żywe patogeny lub ich toksyny, powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 03

B. 18 01 01

C. 18 01 06

D. 18 01 04

Odpowiedź 18 01 03 jest trafiona, bo dotyczy odpadów medycznych, które mają w sobie materiały zakaźne, takie jak żywe drobnoustroje oraz ich toksyny. Według przepisów, odpady te wymagają specjalnego traktowania przez ich potencjalne zagrożenie dla zdrowia i środowiska. W praktyce ważne jest, aby worki z takimi odpadami były dobrze oznakowane, co pomaga w ich właściwym zarządzaniu – chodzi tu o transport, przechowywanie i późniejsze unieszkodliwianie. Można to zaobserwować w szpitalach, gdzie odpady zakaźne muszą być segregowane, żeby zmniejszyć ryzyko zakażeń. Oznaczenie odpowiednim kodem ułatwia też życie firmom zajmującym się ich utylizacją, co jest zgodne z dobrymi praktykami oraz lokalnymi przepisami, które mówią, jak postępować z takimi odpadami.

Pytanie 31

W jakim celu stosuje się skaling nadziąsłowy?

A. Wzmocnienie szkliwa zębów

B. Przywrócenie naturalnego koloru zębów

C. Leczenie próchnicy

D. Usunięcie kamienia nazębnego powyżej linii dziąseł

Skaling nadziąsłowy to zabieg stomatologiczny, który ma na celu usunięcie kamienia nazębnego znajdującego się powyżej linii dziąseł. Kamień nazębny to zmineralizowana płytka nazębna, która powstaje na skutek odkładania się związków mineralnych z śliny i resztek pokarmowych. Regularne usuwanie kamienia jest kluczowe dla zachowania zdrowia jamy ustnej, ponieważ jego obecność może prowadzić do stanów zapalnych dziąseł, a w dłuższej perspektywie do chorób przyzębia. Skaling nadziąsłowy jest standardowym zabiegiem profilaktycznym, który pomaga zapobiegać rozwojowi chorób dziąseł i przyzębia. Zabieg ten wykonywany jest za pomocą specjalnych narzędzi, takich jak skalery ultradźwiękowe, które efektywnie usuwają twarde złogi nazębne. Usunięcie kamienia nazębnego przyczynia się do redukcji zapalenia dziąseł i poprawy ogólnego stanu zdrowia jamy ustnej. Moim zdaniem, regularne wizyty u higienistki stomatologicznej i wykonywanie skalingu to podstawowy krok w profilaktyce chorób przyzębia.

Pytanie 32

Należy usunąć pozostałości materiału światłoutwardzalnego z światłowodu lampy polimeryzacyjnej?

A. jednorazową igłą do iniekcji

B. plastikową szpatułką

C. microbrushem

D. pędzelkiem

Użycie plastikowej szpatułki do usuwania pozostałości materiału światłoutwardzalnego na światłowodzie lampy polimeryzacyjnej jest zalecane ze względu na jej właściwości mechaniczne i materiałowe. Plastikowa szpatułka jest wystarczająco sztywna, aby skutecznie usunąć resztki materiału, jednocześnie minimalizując ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów lampy. Zastosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe w praktyce dentystycznej, szczególnie w kontekście ochrony sprzętu i zapewnienia ich długowieczności. Dobre praktyki w stomatologii podkreślają znaczenie staranności i precyzji w usuwaniu pozostałości, aby uniknąć potencjalnych problemów z polimeryzacją oraz właściwym funkcjonowaniem lampy. Przykładem może być sytuacja, gdy lekarz stomatolog nie usunie należycie resztek materiału, co może prowadzić do obniżenia efektywności lampy oraz zwiększenia ryzyka infekcji. Dlatego zaleca się regularne czyszczenie narzędzi oraz stosowanie odpowiednich metod, co jest zgodne z normami ISO w zakresie kontroli jakości i bezpieczeństwa w stomatologii.

Pytanie 33

W którym zębie można przeprowadzić indywidualną profilaktykę z wykorzystaniem laku szczelinowego?

A. Dolnym pierwszym siekaczu

B. Dolnym bocznym siekaczu

C. Górnym zębie mlecznym

D. Górnym drugim przedtrzonowcu

Wiesz, drugiego przedtrzonowca górnego można fajnie zabezpieczyć przed próchnicą używając laku szczelinowego. To taki materiał, który wypełnia szczeliny w zębach i zapobiega gromadzeniu się bakterii. Jak spojrzysz na ten ząb, to ma dość głębokie bruzdy, co sprawia, że łatwo może się zbierać płytka bakteryjna. Jak zastosujemy lak, to tworzymy taką barierę, która chroni ząb przed działaniem tych bakterii. To szczególnie istotne u dzieci i młodzieży, bo u nich ryzyko próchnicy jest większe. Oprócz laku, warto też pamiętać o regularnym szczotkowaniu i wizytach u stomatologa, żeby naprawdę zmaksymalizować skuteczność tej całej profilaktyki.

Pytanie 34

Przed rozpoczęciem leczenia endodontycznego w zębie 25 należy wykonać zdjęcie u pacjenta

A. cefaloometrczne

B. skrzydłowo-zgryzowe

C. zębowe

D. zgryzowe

No więc, zrobienie zdjęcia zębowego przed leczeniem endodontycznym zęba 25 to naprawdę ważny krok. Dzięki temu możemy dokładnie ocenić, co się dzieje z koroną zęba i jego korzeniami. To zdjęcie pozwala lekarzowi dostrzec różne problemy, na przykład próchnicę czy zmiany w kości wokół zęba, a także ropnie czy torbiele. Co więcej, na tym zdjęciu widać anatomię korzeni, co jest bardzo istotne, gdy planujemy leczenie endodontyczne, bo zęby różnią się w liczbie korzeni i kształtach kanałów. Z tego, co się orientuję, Amerykańska Akademia Endodoncji wskazuje, że przed jakimikolwiek zabiegami endodontycznymi warto zrobić takie badania obrazowe. Dzięki temu lekarz może lepiej dostosować leczenie do potrzeb pacjenta, co znacznie zwiększa szanse na sukces i uratowanie zęba.

Pytanie 35

Kolorowy znacznik na trzonie wiertła informuje

A. o stopniu ziarnistości nasypu jego części roboczej.

B. o typie końcówki stomatologicznej, do której przystosowane jest wiertło.

C. o jego wymiarach.

D. o formie jego aktywnej części.

Kolorowy pasek na trzonie wiertła jest kluczowym wskaźnikiem, który informuje użytkownika o charakterystyce ziarnistości nasypu części pracującej wiertła. Wiertła dentystyczne są produkowane w różnych ziarnistościach, co wpływa na ich zastosowanie w praktyce stomatologicznej. Na przykład, wiertła o większej ziarnistości są stosowane do usuwania twardszych tkanek, takich jak szkliwo, podczas gdy te o mniejszej ziarnistości są preferowane do bardziej precyzyjnych prac, takich jak modelowanie i wygładzanie. W praktyce, kolorowe oznaczenia umożliwiają szybki wybór odpowiedniego wiertła w zależności od przeznaczenia zabiegu, co zwiększa efektywność i komfort pracy dentysty. Zgodnie z normami branżowymi, takie oznaczenia pomagają w standaryzacji i ułatwiają komunikację w zespole stomatologicznym, zapewniając, że każdy członek zespołu jest świadomy specyfikacji narzędzi używanych podczas zabiegu. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie odpowiednio dobranych wierteł nie tylko poprawia jakość wykonywanych czynności, ale także zmniejsza ryzyko powikłań i zwiększa bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 36

W trakcie procedury u pacjenta w pozycji leżącej higienistka stomatologiczna ma możliwość odchylenia głowy pacjenta w lewo albo w prawo od pierwotnej pozycji o kąt zapewniający najlepsze widzenie i dostęp do obszaru zabiegu.

A. 45°

B. 75°

C. 65°

D. 55°

Odpowiedź 45° jest prawidłowa, ponieważ odchylenie głowy pacjenta w tym zakresie zapewnia optymalne pole widzenia oraz dostęp do obszaru zabiegowego. W stomatologii, odpowiednia pozycja głowy pacjenta jest kluczowa dla komfortu oraz skuteczności przeprowadzanych procedur. Odchylenie o 45° jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi ergonomii pracy higienistki stomatologicznej, które zalecają unikanie nadmiernego skręcania szyi pacjenta, co mogłoby prowadzić do dyskomfortu lub bólu. Przykładowo, podczas usuwania kamienia nazębnego czy wykonywania zabiegów profilaktycznych, takie odchylenie pozwala na lepszą widoczność i ułatwia dostęp do stref trudnodostępnych. Stanowi również minimalizację ryzyka kontuzji zarówno dla pacjenta, jak i dla operatora, gdyż pozwala na utrzymanie neutralnej pozycji ciała. Właściwe ustawienie pacjenta jest nie tylko kwestią komfortu, ale także bezpieczeństwa, co potwierdzają liczne badania dotyczące ergonomii w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 37

Rodzaj pracy bez wsparcia, w której pacjent znajduje się w pozycji leżącej, a operator zajmuje miejsce o godzinach 8:30-12:30, nazywa się

A. tradycyjna

B. solo

C. duo

D. mono

Odpowiedzi takie jak \"duo\", \"mono\" oraz \"tradycyjna\" nie odpowiadają definicji metody pracy bez asysty. Wybór \"duo\" sugeruje, że operator pracuje w parze z asystentem, co jest sprzeczne z opisanym w pytaniu scenariuszem. Technika duetowa może być stosowana w sytuacjach wymagających współpracy, jednak nie dotyczy przypadku, gdy operator działa sam. Odpowiedź \"mono\" wydaje się bliska, ale termin ten jest zazwyczaj używany w kontekście pracy z jedną jednostką lub jednym narzędziem, a nie w odniesieniu do metodologii zabiegów stomatologicznych. Także odpowiedź \"tradycyjna\" nie precyzuje, czy zabieg odbywa się z asystą, co czyni ją nieadekwatną. Często przyczyną błędnych wyborów jest mylenie terminów oraz niewłaściwe zrozumienie koncepcji pracy w asyście. W praktyce, zrozumienie metody solo jest kluczowe dla operatorów, którzy pragną rozwijać swoje umiejętności i dążyć do samodzielności w wykonywaniu zabiegów, co przekłada się na efektywność i jakość opieki nad pacjentem. Działania oparte na współpracy są istotne, ale w kontekście zadania, nie były one właściwe."

Pytanie 38

Aby przeprowadzić zabieg usuwania złogów poddziąsłowych z mezjalnych powierzchni zębów bocznych, trzeba wybrać kiretę Gracey z numerem

A. 13/14

B. 1/2

C. 5/6

D. 11/12

Kireta Gracey oznaczona numerem 11/12 jest narzędziem stworzonym do usuwania złogów poddziąsłowych z powierzchni mezjalnych zębów bocznych. Jej unikalny kształt i kąty ostrzy są dostosowane do specyfiki anatomicznej tych zębów, co pozwala na skuteczne i precyzyjne oczyszczanie. Kireta ta ma ostrze nachylone pod odpowiednim kątem, co umożliwia dotarcie do trudnodostępnych miejsc w jamie ustnej, szczególnie w obszarze mezjalnym. W praktyce stomatologicznej, użycie kirety 11/12 pozwala na efektywne usuwanie twardych złogów nazębnych, co jest kluczowe w profilaktyce chorób przyzębia. Warto zaznaczyć, że skuteczność tego narzędzia w dużej mierze zależy od umiejętności chirurga stomatologicznego oraz umiejętności technicznych. Z uwagi na różnorodność kiret Gracey, ich wybór powinien być starannie przemyślany, aby osiągnąć najlepsze wyniki leczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Dodatkowo, regularne stosowanie kiret w gabinetach stomatologicznych może znacząco poprawić zdrowie jamy ustnej pacjentów, prowadząc do niższej częstości występowania chorób przyzębia.

Pytanie 39

Jakie urządzenie wykorzystuje się do analizy osteointegracji implantu oraz mobilności zębów?

A. periotest

B. profin

C. unistom

D. diagnodent

Odpowiedź 'periotest' jest poprawna, ponieważ jest to urządzenie stworzony specjalnie do oceny osteointegracji implantów zębowych oraz mobilności zębów. Periotest działa na zasadzie pomiaru czasu reakcji na określony impulsy, co pozwala na określenie siły i stabilności połączenia implantu z kością. Technika ta jest powszechnie stosowana w praktyce stomatologicznej, umożliwiając lekarzom ocenę skuteczności wszczepów oraz ich długoterminowej trwałości. Dzięki zastosowaniu Periotestu, stomatolodzy mogą monitorować proces osteointegracji, co jest kluczowe w planowaniu dalszego leczenia. Stosując ten instrument, fachowcy mogą nie tylko dostarczać pacjentom wysokiej jakości usługi, ale również przyczyniać się do podnoszenia standardów w dziedzinie implantologii. Warto również zauważyć, że Periotest został uznany przez wiele towarzystw stomatologicznych na całym świecie jako standard diagnostyczny w ocenie implantów.

Pytanie 40

Preparat dezynfekujący wykazujący działanie przeciwko wirusom ma oznaczenie

A. Tbc

B. B

C. F

D. V

Preparat dezynfekcyjny o działaniu wirusobójczym oznaczany literą V jest zgodny z normami i regulacjami dotyczącymi środków dezynfekcyjnych. W kontekście dezynfekcji, kluczowe jest, aby preparaty były skuteczne w eliminacji wirusów, co ma szczególne znaczenie w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w codziennych przestrzeniach publicznych. Preparaty oznaczone literą V są testowane zgodnie z normami europejskimi, takimi jak EN 14476, które określają metody oceny skuteczności wirusobójczej. Przykładem zastosowania takich preparatów może być dezynfekcja powierzchni w szpitalu po kontakcie z pacjentem zakaźnym, gdzie kluczowe jest szybkie i efektywne zneutralizowanie potencjalnych patogenów. Używanie preparatów wirusobójczych jest zalecane przez różne organizacje zdrowotne, w tym WHO, zwłaszcza w dobie pandemii, aby zminimalizować ryzyko zakażeń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej