Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:00
  • Data zakończenia: 3 marca 2025 11:30

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvXpTp
B. SySvXp
C. SyTy
D. SvTt
Jak nie wybierzesz symbolu SvTt, to omijasz bardzo ważny wymiar, który jest kluczowy przy modelowaniu odzieży dla osób z wadami postawy. Wybierając SyTy, SySvXp czy SvXpTp, możesz zauważyć, że te symbole dotyczą innych kwestii w krawiectwie, które nie mają wiele wspólnego z korekcją tyłu bluzki. SyTy może dotyczyć ogólnych wymiarów, ale nie bierze pod uwagę potrzeb osób z problemami postawy. A SySvXp i SvXpTp to z kolei inne parametry, które dotyczą szerokości i głębokości, ale nie wystarczą do odpowiedniego dopasowania w bardziej zaawansowanym modelowaniu. W praktyce, nie korzystając z wymiaru SvTt w projektowaniu, można napotkać problemy z dopasowaniem, co kończy się tym, że ubranie nie leży tak, jak powinno, a to może prowadzić do dyskomfortu. Wiadomo, że dobre podejście do wymiarowania i modelowania odzieży, zwłaszcza dla osób z problemami posturalnymi, to nie tylko kwestia techniki, ale też etyki, bo chodzi o to, żeby noszona odzież była komfortowa i ładna.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej
B. Kraty i pasy
C. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej
D. Kropki i groszki
Zrozumienie wpływu wzorów tkanin na zużycie materiału w produkcji odzieży jest kluczowe, jednak odpowiedzi związane z kropkami, groszkami, kompozycjami kwiatowymi oraz geometrycznymi o kompozycji bezkierunkowej nie uwzględniają istotnych aspektów technicznych. Kropki i groszki, mimo że mogą wydawać się skomplikowane, w rzeczywistości nie wymagają tak precyzyjnego dopasowania jak kraty i pasy. Wzory te, często o charakterze losowym, pozwalają na większą swobodę w układaniu wykrojów, co prowadzi do mniejszego zużycia materiału. Podobnie kompozycje kwiatowe i geometryczne o kompozycji bezkierunkowej również umożliwiają elastyczność w projektowaniu, co z kolei przekłada się na mniejsze odpady. W praktyce, niektóre tkaniny z takimi wzorami mogą być łatwiej układane na wykrojach, co zmniejsza konieczność dbałości o ciągłość wzoru. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków oraz nieefektywności w projektowaniu. Kluczowym błędem jest zatem przyjmowanie, że wszystkie wzory w równym stopniu zwiększają normy zużycia, zamiast przyjrzeć się ich specyficznym wymaganiom oraz możliwościom optymalizacji w produkcji odzieżowej.

Pytanie 5

Uzyskiwanie modelowych form odzieży przez przypinanie materiału na właściwie przygotowanym manekinie lub sylwetce ludzkiej nazywa się modelowaniem

A. przestrzennym
B. według siatki konstrukcyjnej
C. technologicznym
D. w oparciu o formę konstrukcyjną
Modelowanie przestrzenne odzieży to proces, w którym materiał odzieżowy jest formowany na manekinie lub figurze ludzkiej, co pozwala na uzyskanie realnych kształtów i form odzieży. Praktyka ta ma swoje korzenie w tradycyjnych technikach krawieckich, gdzie rysowane na papierze wzory były przenoszone na materiał. W procesie modelowania przestrzennego można dostosować kształt odzieży do indywidualnych wymiarów ciała, co jest kluczowe w branży mody i odzieżowej. Na przykład, projektanci często korzystają z manekinów o różnych rozmiarach, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na różnych sylwetkach. Współczesne podejścia do modelowania przestrzennego wykorzystują również technologie takie jak skanowanie 3D, co pozwala na jeszcze dokładniejsze odwzorowanie kształtów ludzkiego ciała. Przestrzenne modelowanie umożliwia także testowanie materiałów i ich zachowania w czasie, co może wpływać na finalny wybór tkanin i konstrukcji odzieży.

Pytanie 6

Modyfikację bluzki damskiej polegającą na dodaniu paska z tkaniny zakończonego klinem wzdłuż szwu rękawa należy przeprowadzić w odzieży

A. zbyt krótkimi rękawami.
B. z rękawami, w których skrojono zbyt wysoką główkę.
C. zbyt wąskimi rękawami.
D. z rękawami, w których skrojono zbyt płaską główkę.
Wybór opcji dotyczącej przeróbki odzieży z rękawami zbyt krótkimi jest mylny, ponieważ problem ten nie wynika bezpośrednio z szerokości rękawa, lecz z jego długości. Rękawy, które są zbyt krótkie, wymagają innego podejścia, takiego jak wydłużenie rękawa przez dodanie materiału, a nie wstawienie klina. Przeróbka za pomocą klina jest skuteczna w przypadku, gdy rękaw uciska lub ogranicza ruchy, co jest charakterystyczne dla rękawów wąskich. Ponadto, rękawy ze zbyt wysoką główką nie są odpowiednim przypadkiem do tej przeróbki, ponieważ wysokość główki wpływa na konstrukcję rękawa, a nie na jego szerokość. W przypadku skrojenia zbyt płaskiej główki, problem leży w formie rękawa, co może prowadzić do niepożądanej sylwetki i braku swobody przy ruchu, a wstawienie klina nie rozwiąże tych problemów. Dobrze jest zrozumieć, że każdy typ przeróbki musi być dostosowany do konkretnej sytuacji, a nie każda technika jest uniwersalna. Należy unikać typowych błędów myślowych, takich jak stosowanie jednego rozwiązania dla różnych problemów konstrukcyjnych, co może prowadzić do nieestetycznego efektu końcowego oraz obniżenia jakości wykonania odzieży.

Pytanie 7

Aby zwęzić klasyczne męskie spodnie z materiału wełnianego na wysokości pasa o 3 cm, należy

A. pogłębić zaszewki z tyłu oraz skrócić pasek
B. zwęzić spodnie w szwach bocznych i skrócić pasek
C. zwęzić spodnie razem z paskiem w miejscu szwu siedzeniowego
D. skrócić pasek, a nadmiar spodni naddać
Wszystkie pozostałe odpowiedzi sugerują nieprawidłowe metody zwężania spodni, które mogą prowadzić do nieestetycznych rezultatów. Pogłębianie zaszewek w tyle oraz skracanie paska może spowodować, że spodnie nie będą dobrze osadzone w okolicy pasa, co może prowadzić do ich nieestetycznego wyglądu lub niewłaściwego dopasowania. To podejście pomija fakt, że zaszewki są używane do formowania kształtu odzieży na ciele, a ich pogłębianie może jedynie ograniczyć swobodę ruchów. Zwężanie spodni tylko w szwach bocznych, a następnie skrócenie paska, również nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do asymetrii w dopasowaniu, co jest wysoce niepożądane w każdym typie odzieży, szczególnie w formalnych. Sugerowanie skracania paska i dodawania nadmiaru materiału do spodni jest także błędne, ponieważ prowadzi do nadmiernego materiału w okolicy pasa, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę spodni oraz komfort ich noszenia. Pracując nad przeróbkami, bardzo ważne jest, by unikać dodawania materiału tam, gdzie to nie jest potrzebne, ponieważ może to prowadzić do problemów z ułożeniem się materiału i stworzyć niepożądane fałdy. W każdej z tych niepoprawnych koncepcji brakuje uwzględnienia kluczowej zasady, jaką jest zachowanie harmoni i proporcji w odzieży, co jest fundamentalne w profesjonalnym szyciu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Jakim symbolem określa się głębokość krocza?

A. TvUv
B. ZUo
C. TvHv
D. ZTv
Wybór innych symboli, takich jak ZUo, ZTv czy TvHv, nie jest trafny w kontekście oznaczania głębokości krocza. ZUo jest oznaczeniem, które może sugerować inne pomiary, jednak nie odnosi się bezpośrednio do głębokości krocza. To może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wymiarów i ich zastosowania. ZTv, z kolei, może być mylone z wymiarem długości nogawki, co jest zupełnie innym parametrem, istotnym przy projektowaniu spodni, ale nie dotyczącym krocza. Natomiast TvHv, mimo że może być używany w różnych kontekstach, nie jest standardowym oznaczeniem dla głębokości krocza. Tego rodzaju błędne oznaczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie produkcyjnym, w tym do nieprawidłowego dopasowania odzieży, co jest jednym z najczęstszych problemów w branży. W efekcie, projektanci muszą być niezwykle uważni w doborze symboli i wymiarów w swojej dokumentacji, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić satysfakcję klientów. Warto również dodać, że w standardach branżowych podkreśla się znaczenie precyzyjnego oznaczania i stosowania uznawanych skrótów, co przyczynia się do usprawnienia procesu produkcji i poprawy jakości finalnego produktu.

Pytanie 11

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Hv
B. Nv
C. Bv
D. Rv
Wybór odpowiedzi Hv, Bv lub Rv jest niepoprawny, ponieważ żaden z tych symboli nie odnosi się do brzegu kości promieniowej od strony bocznej. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumień dotyczących oznaczenia punktów pomiarowych w anatomii. W przypadku oznaczeń symbolicznych, każda litera ma przypisane konkretne znaczenie i odnosi się do ściśle określonych lokalizacji anatomicznych. Na przykład, odpowiedź Hv mogłaby sugerować inną lokalizację, być może odwołując się do kości łokciowej lub innego obszaru ciała, co byłoby całkowicie mylne w kontekście zadania. Bv i Rv również mogą być mylnie interpretowane, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odnosi się bezpośrednio do kości promieniowej. Często błędy te wynikają z niezrozumienia anatomii kończyny górnej oraz jej struktur, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach odwoływać się do schematów anatomicznych oraz literatury fachowej, aby precyzyjnie zrozumieć, które symbole są odpowiednie w kontekście danej kości. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne dla właściwej interpretacji danych i skutecznego zastosowania wiedzy w praktyce klinicznej.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Aby wykonać konfekcjonowanie sukni z dzianiny, jakie ściegi szyjące powinny być użyte?

A. stębnowy i zygzakowy
B. pokrywający i stębnowy
C. łańcuszkowy i obrzucający
D. zygzakowy i łańcuszkowy
Jak wybierzesz inne opcje, to możesz natknąć się na spore kłopoty z szyciem sukienek z dzianiny. Na przykład, jeśli użyjesz ściegu pokrywającego z stębnowym, to szwy mogą stać się sztywne. A to nie jest dobre dla dzianin, które muszą być elastyczne. Ścieg pokrywający ma swoje miejsce, ale nie daje odpowiedniej rozciągliwości, co może sprawić, że odzież będzie niewygodna. A ścieg stębnowy? No, często się go używa, ale z dzianinami to nie jest dobry pomysł, bo może prowadzić do pękania materiału, zwłaszcza jak nie użyjesz go w odpowiednich miejscach. Odpowiedź dotycząca ściegu zygzakowego też nie jest najlepsza. Choć ma trochę elastyczności, to i tak nie zabezpiecza krawędzi tak dobrze jak ścieg obrzucający. Wybór niewłaściwych ściegów to częsty błąd, pewnie przez brak wiedzy o technikach szycia. W przemyśle tekstylnym ważne jest, żeby znać, które ściegi najlepiej pasują do danych zastosowań, żeby produkty były trwałe i komfortowe. Dlatego warto przed podjęciem decyzji o ściegach zasięgnąć informacji o ich właściwościach i zastosowaniach.

Pytanie 15

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Z naszytą taśmą i przestębnowany
B. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto
C. Wykończony overlockiem i przestębnowany
D. Z naszytą taśmą i podszyty kryto
Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Jaką maszynę do szycia wykorzystuje się do połączenia części z jeansu w operacji technologicznej przedstawionej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Stębnówkę płaską jednoigłową
B. Stębnówkę łańcuszkową jednoigłową
C. Stębnówkę łańcuszkową trzyigłową
D. Stębnówkę płaską dwuigłową
Wybór stębnówki płaskiej jednoigłowej na pierwszy rzut oka może wydawać się poprawny, jednak ma on istotne ograniczenia w kontekście szycia jeansu. Stębnówka płaska jednoigłowa, chociaż powszechnie stosowana w przemyśle odzieżowym, zazwyczaj nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości na szwy, które są niezbędne w przypadku grubego materiału, jakim jest jeans. Ta maszyna wykonuje tylko jeden szew na raz, co może prowadzić do osłabienia struktury łączenia elementów odzieżowych. Z tego powodu, jest ona rzadziej używana w produkcji odzieży dżinsowej, gdzie wymagana jest większa odporność na różne obciążenia. Stębnówka łańcuszkowa jednoigłowa również nie jest najlepszym wyborem, ponieważ jej konstrukcja oparta na szwie łańcuszkowym, chociaż elastyczna, nie oferuje takiej samej wytrzymałości jak szew stębnówkowy. Ponadto, łańcuszkowe połączenia są bardziej podatne na rozrywanie, co w przypadku jeansu, który jest narażony na duże siły, może prowadzić do szybszego zużycia. W przypadku stębnówki łańcuszkowej trzyigłowej można zauważyć, że wieloigłowe maszyny są bardziej skomplikowane i wymagają większej precyzji w obsłudze, a ich zastosowanie w jeansie niekoniecznie przekłada się na wytrzymałość, a raczej na dekoracyjność szwu. Dlatego wybór odpowiedniej maszyny do szycia jeansu wymaga zrozumienia zarówno właściwości materiału, jak i techniki szycia, co w konsekwencji może prowadzić do błędów w produkcji, powodując osłabienie jakości finalnego produktu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jakiego typu kontrola odbywa się bezpośrednio po złączeniu wykrojów?

A. Kontrola jakości produktów
B. Kontrola międzyoperacyjna
C. Kontrola wykrojów
D. Kontrola wstępna
Wybór innych rodzajów kontroli jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na potrzebę zrozumienia różnicy między poszczególnymi rodzajami ocen jakości w procesie produkcji. Kontrola wykrojów, mimo iż ważna, odbywa się na etapie wcześniejszym i koncentruje się na weryfikacji samych wykrojów przed ich użyciem w produkcji. To oznacza, że kontroluje się, czy wykroje są zgodne z wymaganiami specyfikacji, co jest kluczowe, ale nie dotyczy sytuacji po ich połączeniu. Kontrola jakości produktów to proces, który zazwyczaj dokonuje się na zakończenie cyklu produkcyjnego, gdzie ocenia się gotowy wyrób w kontekście spełnienia norm jakościowych. Z kolei kontrola wstępna odnosi się do weryfikacji elementów przed rozpoczęciem produkcji, co również nie odpowiada sytuacji opisanej w pytaniu. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest pomylenie momentów przeprowadzania kontroli oraz ich celów. Chociaż wszystkie wymienione rodzaje kontroli są istotne w zarządzaniu jakością, to kluczowe jest rozróżnienie ich zastosowania oraz czasu realizacji, aby skutecznie dbać o jakość na każdym etapie produkcji.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia

A. łańcuszkowej dwuigłowej
B. stębnowej jednoigłowej
C. stębnowej zygzakowej
D. łańcuszkowej jednoigłowej
Odpowiedzi takie jak 'stębnowa jednoigłowa', 'stębnowa zygzakowa' oraz 'łańcuszkowa jednoigłowa' nie są właściwe w kontekście wykonywania dwóch równoległych szwów w spodniach typu 'jeans'. Maszyna stębnowa jednoigłowa, mimo że potrafi wykonywać mocne szwy, jest przystosowana do szycia jednego szwu na raz, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku, gdy potrzebne są dwa równoległe szwy. Równocześnie, stębnowa zygzakowa jest użyteczna w sytuacjach, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa, ale nie oferuje możliwości jednoczesnego szycia w takiej samej formie, jak maszyna łańcuszkowa dwuigłowa. Z kolei maszyna łańcuszkowa jednoigłowa może wytwarzać szwy o większej elastyczności, jednak nie jest w stanie jednocześnie wykonywać dwóch szwów równoległych, co jest wymogiem w produkcji spodni typu 'jeans'. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny nie jest tylko kwestią preferencji, ale także wymaga zrozumienia zastosowania i funkcji poszczególnych technologii szycia. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie wpływa na jakość i trwałość końcowego produktu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Doszycie ściągaczy do bluzy ukazanej na ilustracji powinno odbywać się przy użyciu maszyny szyjącej i ściegu

Ilustracja do pytania
A. obrzucającym dwuigłowym czteronitkowym
B. stębnowym jednoigłowym trzynitkowym
C. łańcuszkowym jednoigłowym jednonitkowym
D. stębnowym dwuigłowym czteronitkowym
Wybierając inne rodzaje ściegów, takie jak łańcuszkowy jednoigłowy jednonitkowy, obrzucający dwuigłowy czteronitkowy czy stębnowy dwuigłowy czteronitkowy, można napotkać na szereg problemów, które wpływają negatywnie na wytrzymałość i funkcjonalność gotowego produktu. Ścieg łańcuszkowy jest mniej elastyczny i nie zapewnia takiej samej wytrzymałości, jak ścieg stębnowy. Choć może być stosowany w innych technikach szycia, przy ściągaczach, które wymagają większej elastyczności, jego zastosowanie może prowadzić do pęknięć lub deformacji. Z kolei obrzucający ścieg dwuigłowy czteronitkowy, choć mocny, jest zbyt obszerny i nieadekwatny do precyzyjnych elementów odzieży, takich jak ściągacze, gdzie potrzebna jest większa kontrola nad materiałem. Wybór stębnowego dwuigłowego czteronitkowego również nie jest optymalny, ponieważ dwuigłowy wariant może prowadzić do zbyt dużego napięcia tkaniny, co przy ściągaczach nie jest pożądane. Wiele osób myli również funkcję poszczególnych typów ściegów, co skutkuje błędnym doborem technologii do konkretnego zastosowania. Kluczowe jest rozumienie, że różne techniki szycia są dedykowane do specyficznych zastosowań, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do problemów z trwałością oraz estetyką odzieży.

Pytanie 30

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Przyrządu do lamowania
B. Linijki odległościowej
C. Narzędzia do szycia szwów nakładanych
D. Urządzenia do zwijania
Linijka odległościowa to kluczowy przyrząd w procesie pikowania kurtki ortalionowej, ponieważ umożliwia precyzyjne odmierzanie i zachowanie równych odstępów między szwami. Pikowanie to technika, która polega na przeszywaniu dwóch warstw materiału w celu uzyskania efektu wypukłości oraz wzmocnienia struktury tkaniny. W przypadku ortalionu, materiału często stosowanego w odzieży wierzchniej ze względu na jego wodoodporność i lekkość, precyzyjne rozmieszczenie szwów jest niezwykle ważne dla estetyki i funkcjonalności odzieży. Użycie linijki odległościowej pozwala na uzyskanie równych i symetrycznych pików, co wpływa na końcowy wygląd kurtki. W praktyce, linijka odległościowa może również pomóc w ustaleniu odległości od krawędzi materiału, co jest istotne w kontekście estetycznym oraz wytrzymałościowym całego wyrobu. Standardy branżowe zalecają stosowanie narzędzi, które zapewniają wysoką precyzję, aby unikać niejednolitości w produkcie końcowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 31

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i skrócenie nogawek. Jaka będzie cena usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług przedstawiony w tabeli?

Rodzaj usługiCena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa, nogawki15,00 zł
Wszycie zamka błyskawicznego20,00 zł

A. 40,00 zł
B. 15,00 zł
C. 50,00 zł
D. 20,00 zł
Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt wykonania dwóch usług zamawianych przez klientkę. Zgodnie z cennikiem, wszycie zamka błyskawicznego kosztuje 20,00 zł, natomiast skrócenie nogawek wynosi 15,00 zł. Klientka zleciła dwukrotne skrócenie nogawek, co oznacza, że należy doliczyć tę usługę dwukrotnie. Zatem całkowity koszt można obliczyć w następujący sposób: 20,00 zł za wszycie zamka oraz 30,00 zł za skrócenie nogawek (15,00 zł x 2), co łącznie daje 50,00 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardową praktyką w branży usług krawieckich, gdzie każda usługa powinna być wyceniana osobno, a w przypadku zleceń wielokrotnych, ceny muszą być odpowiednio skumulowane. Dzięki temu klienci mają jasność co do kosztów, a usługodawcy mogą precyzyjnie planować swoje przychody. Warto pamiętać, że odpowiednie zarządzanie cennikiem oraz transparentne informowanie klientów o kosztach usług są kluczowe dla budowania zaufania i długoterminowych relacji z klientami.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?

A. SySvXp, opx, obt
B. XpXp, obt, ot
C. opx, ot, obt
D. SyTy, os, ot
Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem nieporozumień dotyczących znaczenia i zastosowania poszczególnych pomiarów krawieckich. Pomiary takie jak SyTy, os, ot, SySvXp, XpXp, czy inne szczegóły nie są kluczowe w kontekście dopasowania żakietu dla klientki. Na przykład, SyTy i SySvXp są związane z obwodem szyi i długością ramienia, co w przypadku za dużego żakietu nie jest priorytetowe. Pomiary te mogą być istotne w procesie tworzenia nowego wzoru odzieżowego, ale w przypadku modyfikacji istniejącego elementu garderoby ich użycie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Podobnie, pomiary takie jak os (obwód szyi) czy XpXp (obwód bioder) mogą nie oddawać istoty problemu, jakim jest za duży żakiet. Dobierając odpowiednie pomiary, warto skupić się na tych, które bezpośrednio wpływają na dopasowanie odzieży w rejonach problematycznych. Pominięcie kluczowych pomiarów, takich jak obwód klatki piersiowej, talii i długości rękawa, może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co w praktyce skutkuje nie tylko brakiem estetyki, ale również dyskomfortem podczas noszenia. Użytkownicy powinni być świadomi, że każdy element odzieży ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pomiarów, które powinny być dokładnie przestrzegane, aby uniknąć błędów w dopasowaniu.

Pytanie 35

Które elementy odzieży powinny być wykończone podszewką, zazwyczaj z jedwabiu wiskozowego, w tkaną strukturę szerokich białych oraz wąskich czarnych pasków?

A. Rękawów
B. Nogawek spodni
C. Kieszeni
D. Przodów żakietów
Wybór podszewki dla różnych elementów odzieży jest istotny, aby zapewnić zarówno komfort, jak i estetykę, jednak nie wszystkie odpowiedzi zaproponowane w teście odpowiadają najlepszym praktykom w branży. Kieszenie, mimo że są istotnym elementem funkcjonalnym, rzadko wymagają podszewki z materiałów tak delikatnych jak jedwab wiskozowy. Zazwyczaj kieszenie są szyte z tych samych materiałów, co reszta odzieży, aby zminimalizować koszty produkcji oraz uprościć proces szycia. W przypadku przodów żakietów, chociaż podszewka może być stosowana, to kluczowe jest jej zastosowanie w rękawach, gdzie materiał wiskozowy może znacząco poprawić komfort noszenia. Jeśli chodzi o nogawki spodni, to podszewka jest stosunkowo rzadko używana, a jej zastosowanie nie jest standardem w dzisiejszej produkcji odzieżowej, co czyni te odpowiedzi mniej trafnymi. Często mylone jest również pojęcie funkcji estetycznej z funkcją użytkową podszewki; podczas gdy podszewka może efektownie wyglądać, jej głównym celem jest poprawa komfortu i funkcjonowania odzieży, w szczególności w miejscach, które mają bezpośredni kontakt z ciałem. W kontekście wykończenia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, które elementy wymagają użycia podszewki, aby nie tylko zwiększać komfort, ale także zgodność z normami jakości. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przemyśleć, które elementy odzieży rzeczywiście korzystają z podszewki, aby podnieść jej wartość użytkową."

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. formy elementów wzorów
B. rysunki techniczne produktów
C. rysunki układów szablonów
D. szablony części produktów
Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.

Pytanie 39

Technika polegająca na łączeniu niewielkich elementów z użyciem wkładu klejowego w celu zapewnienia usztywnienia oraz stabilizacji kształtów nazywana jest

A. wkładami konstrukcyjnymi klejowymi
B. małymi wklejkami
C. połączeniami tymczasowymi
D. wkładami sztywnymi
Obróbka klejowa odzieży polegająca na łączeniu z wkładem klejowym drobnych elementów, znana jako małe wklejki, jest kluczowym procesem w przemyśle odzieżowym, który ma na celu zapewnienie usztywnienia i stabilizacji kształtów odzieży. Technika ta polega na wklejaniu niewielkich fragmentów materiału, które są pokryte klejem, co pozwala na uzyskanie pożądanej struktury i formy. Przykłady zastosowania tej metody obejmują usztywnienie kołnierzyków, mankietów oraz innych elementów, które wymagają dodatkowej stabilności. Dobrze wykonane małe wklejki nie tylko poprawiają estetykę odzieży, ale także wpływają na jej funkcjonalność, zapewniając lepsze dopasowanie do sylwetki. W branży odzieżowej stosuje się różne rodzaje klejów, a ich wybór zależy od typu materiału oraz celu aplikacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obróbki tekstyliów. Właściwe zrealizowanie tej techniki może znacząco wpłynąć na trwałość produktu oraz jego jakość końcową.

Pytanie 40

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 30,00 zł
B. 46,00 zł
C. 38,00 zł
D. 62,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.