Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 14:28
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 14:38

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile dodatkowych arkuszy trzeba przygotować, gdy naddatek na obróbkę końcową wydruków cyfrowych wynosi 8%, a zamówienie to 150 egzemplarzy?

A. 16 sztuk
B. 20 sztuk
C. 12 sztuk
D. 10 sztuk
Aby obliczyć, ile arkuszy należy dodatkowo przygotować na naddatek podczas obróbki wykończeniowej wydruków cyfrowych, należy najpierw obliczyć wartość naddatku. W tym przypadku naddatek wynosi 8% od nakładu 150 egzemplarzy. Obliczamy to, mnożąc 150 przez 0,08, co daje 12. To oznacza, że dla zachowania standardów jakości i uniknięcia strat podczas procesu wykończenia, należy przygotować dodatkowo 12 arkuszy. W praktyce, w branży poligraficznej standardowe podejście do naddatków jest kluczowe, ponieważ pozwala na zredukowanie ryzyka niepowodzenia w produkcji. Naddatek na obróbkę wykończeniową jest powszechnie stosowany w celu zapewnienia, że wszystkie zamówione egzemplarze w końcu spełniają wymagania jakościowe i są wolne od wad. Warto zaznaczyć, że w sytuacjach, gdzie ilość zleceń jest wyższa, takie kalkulacje pomagają w lepszym zarządzaniu zasobami i czasem produkcji.

Pytanie 2

Plik zawierający projekt akcydensu, którego tło musi być powiększone poza ostateczne krawędzie, powinien mieć spad o wartości

A. 2-5 cm
B. 2-5 mm
C. 6-8 mm
D. 1-3 cm
Wybór nieodpowiedniego spadu, takiego jak 6-8 mm, 1-3 cm czy 2-5 cm, może prowadzić do różnorodnych problemów w realizacji projektów poligraficznych. Spad o wartości 6-8 mm jest zbyt duży, co może przyczynić się do nieefektywnego wykorzystania materiału. W praktyce, przy takich wymiarach prawdopodobieństwo wystąpienia marnotrawstwa wzrasta, a dodatkowe koszty produkcji mogą znacząco wpłynąć na rentowność projektu. Z kolei spad w zakresie 1-3 cm czy 2-5 cm jest zdecydowanie przesadzony i niezgodny ze standardami branżowymi. W takich przypadkach, ryzyko wprowadzenia krzywych cięć oraz problemów z precyzyjnym dopasowaniem w druku wzrasta, co w efekcie obniża jakość końcowego produktu. Ponadto, zastosowanie zbyt dużego spadu może powodować trudności w obróbce, takie jak problemy z wyrównaniem lub konieczność dodatkowego cięcia, co wydłuża czas realizacji i zwiększa koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów, które zapewniają efektywność procesów produkcyjnych oraz wysoką jakość finalnych wydruków. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących spadu, aby uniknąć niepożądanych konsekwencji, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt wizualny i funkcjonalny produktu.

Pytanie 3

Jaką metodę wykańczania wykorzystuje się w procesie wytwarzania znaczków pocztowych?

A. Nadkrawanie
B. Złamywanie
C. Laminowanie
D. Perforowanie
Perforowanie to proces polegający na wycinaniu otworów w materiale, co jest kluczowym krokiem w produkcji znaczków pocztowych. Dzięki tej metodzie, znaczki mogą być łatwo oddzielane od arkusza, co zwiększa ich funkcjonalność i praktyczność użytkowania. W praktyce perforacja pozwala na precyzyjne określenie linii, wzdłuż których znaczki będą oddzielane, co jest istotne, aby zapewnić ich estetykę oraz integralność. Zastosowanie perforacji w produkcji znaczków pocztowych jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, które wymagają, aby znaczki były łatwe do oddzielania i jednocześnie utrzymywały odpowiednią jakość. Dodatkowo, perforacja zapewnia, że znaczki są dostosowane do wymagań samoprzylepnych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w codziennym użytku. Warto również zauważyć, że proces ten jest stosowany w wielu innych obszarach druku, takich jak produkcja biletów i kuponów, gdzie łatwe oddzielanie elementów jest równie istotne.

Pytanie 4

Jak nazywa się metoda, która polega na personalizacji druków?

A. Wykonanie nadruku z informacją RSVP
B. Naniesienie na każdy egzemplarz druku zindywidualizowanych danych
C. Wykonanie złoceń inicjałów na całej serii druków
D. Wydrukowanie na każdym egzemplarzu druku logotypu firmy
Personalizacja druków to proces, który polega na dostosowywaniu każdego egzemplarza dokumentu do potrzeb odbiorcy poprzez naniesienie zindywidualizowanych danych. Przykładem takiej personalizacji mogą być zaproszenia na wydarzenia, w których na każdym egzemplarzu zamieszczane są imię i nazwisko gościa oraz inne szczegółowe informacje, takie jak data i miejsce. Tego rodzaju podejście ma na celu zwiększenie zaangażowania odbiorców oraz tworzenie pozytywnego wrażenia, co jest szczególnie istotne w marketingu i komunikacji biznesowej. W praktyce, personalizacja druków pozwala na skuteczniejsze targetowanie odbiorców, co przyczynia się do wyższej efektywności kampanii promocyjnych oraz lepszej konwersji. W branży poligraficznej standardem stało się wykorzystanie technologii druku cyfrowego, która umożliwia łatwe i efektywne wprowadzanie zmian w każdym egzemplarzu, co jest kluczowe w procesie personalizacji. Dobre praktyki obejmują również dbanie o jakość zindywidualizowanych danych oraz ich zgodność z zasadami ochrony danych osobowych.

Pytanie 5

Akronim opisujący format zlecenia stworzony przez organizację CIP4, który pozwala na pełną specyfikację zadań, ulepszanie procesu produkcji oraz polepszanie komunikacji między urządzeniami różnych producentów brzmi W. W zaprezentowanym kodzie HTML, zgodnie z wytycznymi, użyłem znaczników HTML do formatowania treści oraz znacznikówdo dodawania obrazków, gdzie źródłem jest numer zadania. Tekst został sformatowany zgodnie z wymaganiami, zachowując strukturę i formatowanie analogiczne do oryginalnych zadań.

A. JDF
B. PDF
C. XML
D. EPS
Podczas analizy innych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie oraz kontekst, w jakim są używane. XML, czyli Extensible Markup Language, jest formatem do przechowywania i przesyłania danych, ale nie został stworzony z myślą o specyfikacji zleceń w branży graficznej. Chociaż XML jest elastyczny i powszechnie używany do formatowania danych, jego struktura nie umożliwia zautomatyzowanej komunikacji między systemami produkcyjnymi, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście pracy z urządzeniami różnych producentów. EPS (Encapsulated PostScript) to format pliku graficznego używany głównie do przechowywania grafik wektorowych oraz obrazów rastrowych. Jest to format stworzony głównie do drukowania i nie ma na celu specyfikacji zleceń ani ułatwienia komunikacji pomiędzy maszynami. PDF (Portable Document Format) to format dokumentów, który również nie jest zaprojektowany do zarządzania procesami produkcyjnymi w kontekście integracji z maszynami. PDF idealnie sprawdza się w dystrybucji i archiwizacji dokumentów, ale nie posiada mechanizmów do przekazywania informacji o zleceniach produkcyjnych w sposób, który umożliwiałby automatyzację. W kontekście branży poligraficznej, stosowanie niewłaściwych standardów może prowadzić do nieefektywności, błędów w komunikacji oraz opóźnień w produkcji, co wpływa negatywnie na całkowity proces pracy. Dlatego ważne jest, aby korzystać z odpowiednich narzędzi, takich jak JDF, które są opracowane specjalnie z myślą o tych potrzebach.

Pytanie 6

Przed rozpoczęciem pracy z maszyną do druku cyfrowego powinno się

A. przygotować instrukcję obsługi, załadować tonery, uruchomić wentylację
B. założyć słuchawki ochronne, upewnić się, że maszyna jest uziemiona, włączyć maszynę
C. przygotować komputer z odpowiednim oprogramowaniem, umieścić papier, sprawdzić tonery
D. ustawić maszynę w pobliżu wentylacji, podłączyć drukarkę do prądu, założyć rękawice
Przygotowanie sprzętu do druku to kluczowa sprawa. Najpierw musisz uruchomić oprogramowanie, które pomoże Ci w komunikacji z maszyną. Bez tego to jak z samochodem bez paliwa – nie ruszysz. Ważne też, żeby program był zainstalowany i skonfigurowany, bo jak coś nie tak, to zaraz pojawią się problemy. Potem przychodzi czas na załadunek papieru. Pamiętaj, że różne projekty potrzebują różnych typów papieru – źle dobrany papier może skutkować kiepską jakością wydruku. I na koniec sprawdzenie tonerów, żeby urządzenie działało sprawnie i żeby jakość druku była na poziomie. Regularne sprawdzanie stanu materiałów to dobry nawyk, bo dzięki temu unikniesz przestojów i dodatkowych kosztów.

Pytanie 7

Który system wystawowy będzie najbardziej efektywny do prezentacji przenośnej pionowej reklamy o wymiarach 1,5 x 2 m?

A. Roll Up
B. Trybunka łukowa
C. Lada ekspozycyjna
D. Cityscroll
Roll Up to mobilny system wystawienniczy, który idealnie sprawdza się w przypadku przenośnych prezentacji reklamowych o dużych wymiarach, takich jak 1,5 x 2 m. Dzięki swojej konstrukcji umożliwia łatwe rozkładanie i składanie, co czyni go wygodnym rozwiązaniem na różnorodne wydarzenia, targi czy prezentacje. System Roll Up charakteryzuje się elastycznością w doborze grafiki, która może być wymieniana w zależności od potrzeb. Dodatkowo, ze względu na niewielką wagę i kompaktowe wymiary po złożeniu, transport tego rozwiązania nie sprawia trudności. Praktycznym przykładem zastosowania Roll Up może być stoiska na targach branżowych, gdzie szybkość i efektywność ekspozycji są kluczowe. Przy projektowaniu grafiki warto pamiętać o zastosowaniu wyrazistych kolorów oraz wysokiej jakości materiałów, co zapewnia lepszą widoczność i atrakcyjność wizualną. Roll Up jest zgodny z obowiązującymi standardami w branży wystawienniczej, co potwierdza jego popularność wśród profesjonalnych marketerów.

Pytanie 8

W technologii utwardzania druku światłem UV na maszynie natryskowej, sposób utrzymywania podłoża drukowego w stałej pozycji na stole drukowym polega na

A. nawiewie ciepłego powietrza z góry na podłoże
B. ukośnym przymocowaniu rogów podłoża do stołu drukowego
C. utworzeniu podciśnienia i zassaniu podłoża od dolnej strony
D. ręcznym trzymaniu przez asystenta drukarza
Podejścia przedstawione w pozostałych odpowiedziach są nieprawidłowe, ponieważ opierają się na niewłaściwych założeniach dotyczących stabilizacji podłoża podczas drukowania. Nadmuch ciepłego powietrza od góry, choć może wydawać się skuteczny, w rzeczywistości stwarza ryzyko unoszenia się podłoża, co prowadzi do jego przesunięcia i powstania defektów w druku. Ręczne utrzymywanie przez pomocnika drukarza jest również niewłaściwe, ponieważ wprowadza zmienność i błędy ludzkie. Tego rodzaju rozwiązania nie są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które wymagają automatyzacji procesów w celu zwiększenia efektywności i precyzji. Ukośne przewiązanie rogów podłoża do stołu drukowego to także nieefektywna metoda, ponieważ nie zapewnia równomiernej i trwałej stabilizacji, co jest kluczowe w procesach druku, gdzie nawet minimalne przesunięcie może zrujnować końcowy efekt. Właściwe zrozumienie i zastosowanie technologii zassania podłoża jest istotne dla uzyskania wysokiej jakości druku i minimalizacji błędów produkcyjnych.

Pytanie 9

Jakie urządzenie powinno być użyte do wydrukowania fototapety ściennej?

A. Ploter solwentowy
B. Urządzenie sitodrukowe
C. Maszyna offsetowa
D. Drukarka 3D
Ploter solwentowy to urządzenie dedykowane do druku na dużych powierzchniach, co czyni je idealnym wyborem do wydruków fototapet ściennych. Dzięki technologii druku solwentowego, możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości, trwałych i odporne na warunki atmosferyczne wydruków, co jest istotne w przypadku aplikacji wewnętrznych i zewnętrznych. Ploter solwentowy wykorzystuje atramenty na bazie rozpuszczalników, które doskonale wnikają w podłoże, zapewniając doskonałą przyczepność i intensywność kolorów. W praktyce, ploter ten jest w stanie zrealizować projekty o dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w przypadku detali na fototapetach. W branży reklamowej oraz dekoracyjnej, plotery solwentowe są standardem, umożliwiającym produkcję materiałów o dużym formacie, które mogą być stosowane nie tylko w fototapetach, ale również w banerach, billboardach czy oznakowaniach. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe przygotowanie pliku do druku oraz wybór odpowiednich atramentów są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących efektów końcowych.

Pytanie 10

Jaką rozdzielczość powinna mieć bitmapa o wymiarach 80 x 70 mm przeznaczona do drukowania cyfrowego w formacie nieprzekraczającym SRA3?

A. 900 dpi
B. 72 dpi
C. 96 dpi
D. 300 dpi
Rozdzielczość 300 dpi (punktów na cal) jest standardem w branży druku, szczególnie w przypadku materiałów, które mają być drukowane na papierze w formacie SRA3. Umożliwia to uzyskanie wysokiej jakości wydruków, co jest szczególnie istotne w przypadku grafiki, zdjęć oraz wszelkich materiałów promocyjnych. W przypadku bitmapy o wymiarach 80 x 70 mm, przy rozdzielczości 300 dpi, obraz ma 944 x 827 pikseli. Taka rozdzielczość zapewnia odpowiednią ilość szczegółów, co przekłada się na ostrość i jakość druku. W praktyce, korzystając z tej rozdzielczości, możemy być pewni, że wydruk będzie wyglądał profesjonalnie, a detale, takie jak tekst czy elementy graficzne, będą czytelne. Warto również pamiętać, że niższe rozdzielczości, takie jak 72 dpi czy 96 dpi, są odpowiednie jedynie do zastosowań internetowych, gdzie jakość nie jest tak kluczowa. Dlatego, w kontekście druku, stawianie na 300 dpi jest najlepszym wyborem, który odpowiada na wymagania branżowe i oczekiwania klientów.

Pytanie 11

Jedną z metod realizacji personalizacji druków jest

A. lakierowanie jednostronne
B. wydrukowanie na drukach numeru ISBN
C. wykonanie na drukach tłoczeń logo
D. wydrukowanie na drukach indywidualnych kodów QR
Wydrukowanie na drukach indywidualnych kodów QR jest istotnym sposobem na personalizację, ponieważ te kody mogą zawierać unikalne informacje dla każdego odbiorcy, co znacznie zwiększa interaktywność oraz zaangażowanie. Kody QR mogą prowadzić do dedykowanych stron internetowych, ofert promocyjnych lub formularzy, co sprawia, że każdy druk staje się narzędziem marketingowym. Przykładowo, w branży e-commerce, firmy mogą wydrukować kody QR na opakowaniach swoich produktów, które po zeskanowaniu przenoszą klienta do strony z dodatkowymi informacjami o produkcie, recenzjami lub specjalnymi promocjami. Tego typu personalizacja nie tylko zwiększa wartość informacyjną druku, ale także wspiera strategie omnichannel, łącząc doświadczenia online i offline. Praktyką branżową jest także stosowanie kodów QR w kampaniach reklamowych, gdzie angażują one odbiorców w inny sposób niż tradycyjne media. Wykorzystanie technologii kodów QR w personalizacji druku staje się standardem w komunikacji marketingowej.

Pytanie 12

Z uwagi na koszty druku, aby wyprodukować 100 egzemplarzy książki bez ilustracji z wkładem liczącym 64 strony, konieczne jest zastosowanie maszyny drukarskiej

A. rotograwiurową
B. typooffsetową
C. cyfrową
D. offsetową
Druk offsetowy jest jedną z najpopularniejszych metod wykorzystywanych w produkcji wielonakładowej, ale w przypadku niskich nakładów, takich jak 100 egzemplarzy, staje się mniej opłacalny. Koszty związane z przygotowaniem matryc oraz dłuższy czas oczekiwania na gotowy produkt sprawiają, że dla małych serii nie jest to najlepszy wybór. W praktyce, druk offsetowy najlepiej sprawdza się przy dużych nakładach, co wynika z efektywności kosztowej, która nie jest możliwa w przypadku mniejszych zamówień. Z kolei rotograwiura to technika stosowana głównie w produkcji dużych ilości kolorowych materiałów, takich jak czasopisma czy opakowania, a nie w przypadku prostych książek, gdzie nie ma konieczności stosowania zaawansowanej technologii druku. Metoda typooffsetowa, będąca połączeniem tradycyjnego druku typograficznego i offsetowego, również nie jest zalecana do małych nakładów, ze względu na wysokie koszty startowe. Powoduje to, że wydawcy często popełniają błąd, wybierając rozwiązania, które nie są odpowiednie dla ich potrzeb, przez co tracą czas i środki finansowe. Efektywność kosztowa i elastyczność, jaką oferuje druk cyfrowy, stają się kluczowe w kontekście nowoczesnych praktyk wydawniczych.

Pytanie 13

Rozdzielczość grafiki 72 dpi jest wystarczająca do wydruku banera o powierzchni

A. 16 m2
B. 1 m2
C. 10 m2
D. 200 m2
Wybór rozdzielczości 72 dpi dla banera o powierzchni 1 m2, 10 m2 czy 16 m2 może wydawać się bardziej odpowiedni na pierwszy rzut oka, jednak podejście to nie uwzględnia istotnych aspektów związanych z odległością widzenia oraz specyfiką materiałów drukowanych. Przy małych formatach, jak 1 m2, gdzie detale i teksty mogą być dostrzegalne z bliska, odpowiednia rozdzielczość powinna wynosić co najmniej 300 dpi, aby zapewnić czytelność i jakość wizualną. Przykładem mogą być ulotki czy plakaty, gdzie każdy szczegół jest istotny. W przypadku banerów dużych formatów widocznych z dalej, jak te o powierzchni 200 m2, 72 dpi wystarcza, ponieważ z daleka detale nie są tak istotne. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymagań dotyczących rozdzielczości w zależności od odległości, z jakiej obiekt jest oglądany. W praktyce, na małych powierzchniach, niezależnie od ich wielkości, istotne jest, aby projektant brał pod uwagę, w jaki sposób i z jakiej odległości będzie oglądany dany materiał, co często prowadzi do nadmiernych wymagań wobec rozdzielczości. Warto znać standardy branżowe, które sugerują odpowiednie wartości DPI w zależności od zastosowania, a także dostosować je do specyfiki projektu. W ten sposób można uniknąć problemów związanych z jakością wydruku i zadowoleniem klientów.

Pytanie 14

Jakie materiały drukarskie nadają się do zadruku na cyfrowej maszynie drukującej elektrofotograficznej w formacie SRA3?

A. Dibond w rozmiarze 60 x 80 cm
B. Szkło o grubości 5 mm
C. Karton o gramaturze 280 g/m2
D. Folia perforowana one way visions
Karton o gramaturze 280 g/m2 to naprawdę dobry wybór do druku na maszynie elektrofotograficznej w formacie SRA3. Dlaczego? Bo jest wystarczająco sztywny, co pomaga mu przejść przez różne mechanizmy drukarskie. Wiesz, to jest ważne, bo ta technologia wymaga materiałów, które są stabilne. Takie podłoże sprawdzi się świetnie przy produkcji wizytówek czy folderów. Z tego, co zauważyłem, wielu profesjonalistów w branży poleca takie kartony, bo dają lepszą jakość i trwałość druku. Warto też pamiętać, że dobór odpowiedniego podłoża wpływa na efekt końcowy, co ma znaczenie w reklamie i marketingu. Z mojego doświadczenia wynika, że odpowiedni materiał to klucz do sukcesu w druku.

Pytanie 15

Aby połączyć kartki w bindowanej oprawie, należy użyć

A. kleju
B. termonici
C. zszywek
D. spirali
Kleje, zszywki oraz termonici, choć mogą być stosowane w różnych kontekstach do łączenia kartek, nie są optymalnymi rozwiązaniami w przypadku bindowania. Klej, mimo że może skutecznie połączyć dwie lub więcej kartek, naraża na ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia papieru oraz utraty elastyczności stron, co jest szczególnie problematyczne w przypadku dokumentów, które mają być często przeglądane. Zszywki, z kolei, są stosunkowo szybkim rozwiązaniem, ale ich użycie ogranicza się do stosunkowo niewielkiej liczby kartek, co czyni je nieefektywnymi w przypadku większych dokumentów. Dodatkowo, zszywki mogą prowadzić do zniekształceń, jeśli dokument jest często otwierany. Termonici, choć mogą być używane do łączenia kartek, wymagają dodatkowego sprzętu i są bardziej skomplikowane w aplikacji, co sprawia, że są mniej popularne w codziennym użytku biurowym. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki różnych metod bindowania, aby wybrać najbardziej odpowiednie narzędzie w zależności od potrzeb i charakterystyki dokumentów.

Pytanie 16

Najlepszym materiałem do druku kalendarzyków listkowych będzie

A. papier metalizowany 120 g/m2
B. tektura litej 650 g/m2
C. karton powlekany 300 g/m2
D. papier offsetowy 80 g/m2
Wybór materiałów do wydruków wymaga szczegółowego przemyślenia i znajomości ich właściwości. Papier offsetowy 80 g/m2, mimo że może być stosowany do różnych zastosowań drukarskich, nie jest odpowiedni do produkcji kalendarzyków listkowych. Jego niska gramatura sprawia, że jest zbyt cienki, co wpływa negatywnie na trwałość i estetykę końcowego produktu. W przypadku kalendarzyków, które są często przeglądane i eksponowane, istotne jest, aby materiał był wystarczająco sztywny i odporny na zniszczenia. Użycie tektury litej 650 g/m2 również nie jest optymalne, ponieważ jej znaczna grubość może utrudniać składanie i formowanie kalendarzyków, co z kolei negatywnie wpływa na ich funkcjonalność. Tektura tego typu jest z reguły stosowana w produkcji opakowań, gdzie wymagana jest większa wytrzymałość na obciążenia, a nie w przypadku materiałów promocyjnych. Papier metalizowany 120 g/m2, chociaż estetyczny i atrakcyjny, również nie spełnia wymogów praktycznych dla kalendarzyków, gdyż jego powierzchnia może być zbyt śliska do druku wysokiej jakości i może nie zapewnić odpowiedniego zgrania z innymi elementami graficznymi. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiału kierować się nie tylko estetyką, ale także praktycznymi aspektami użytkowania i trwałością, co wyklucza powyższe opcje.

Pytanie 17

Jak nazywa się typ oprogramowania, który przekształca model 3D na polecenia w języku g-code, używany przez drukarki 3D?

A. Slicer
B. Renderman
C. C-Raster
D. Support
C-Raster, Support oraz Renderman nie są odpowiednimi terminami w kontekście oprogramowania do konwersji modeli 3D na G-code. C-Raster jest zbiorem narzędzi do tworzenia rasterów i nie ma zastosowania w kontekście druku 3D, ponieważ jego funkcjonalność koncentruje się na przetwarzaniu obrazów cyfrowych, a nie na modelach 3D. Support odnosi się do struktur wspierających podczas druku, ale nie jest nazwą oprogramowania do konwersji. Struktury wsparcia są generowane przez slicery w celu podtrzymania części modelu, które nie mają wystarczającej stabilności podczas drukowania. Natomiast Renderman to oprogramowanie stworzone przez firmę Pixar, które służy do renderowania grafiki komputerowej, a nie do przetwarzania danych dla drukarek 3D. Wybór niewłaściwego oprogramowania, takiego jak Renderman czy C-Raster, oparty jest na błędnym zrozumieniu procesu produkcji w druku 3D oraz zadań, jakie spełniają różne narzędzia w tym procesie. Zrozumienie różnicy między renderowaniem a slicowaniem jest kluczowe dla każdego, kto chce eksploatować technologię druku 3D, ponieważ każda z tych technologii ma swoje unikalne zastosowania i cele. Dlatego istotne jest świadome dobieranie narzędzi do konkretnych zadań w procesie druku 3D, aby uzyskać oczekiwane wyniki i jakość wydruku.

Pytanie 18

Podaj sekwencję etapów druku elektrofotograficznego?

A. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, ładowanie
B. Naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
C. Naświetlanie, nanoszenie tonera, ładowanie, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
D. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże
Wiele odpowiedzi zawiera błędne kolejności faz druku elektrofotograficznego, co prowadzi do nieporozumień w zrozumieniu całego procesu. Na przykład, umieszczanie ładowania przed przenoszeniem tonera na podłoże jest nieprawidłowe, ponieważ ładowanie bębna jest wstępnym krokiem, który powinien być zrealizowany przed naświetlaniem. Właściwe rozumienie procesu jest kluczowe, ponieważ każda faza wpływa na wynik końcowy druku. Proces elektrofotograficzny polega na tworzeniu obrazu na bębnie światłoczułym, który następnie przyciąga toner w określony sposób. Niewłaściwe umiejscowienie fazy nanoszenia tonera przed przenoszeniem może skutkować zrozumieniem, że toner jest nakładany na papier bezpośrednio, co jest technicznie nieprawidłowe. Należy również zauważyć, że utrwalanie, które powinno nastąpić na końcu, nie może być wykonane przed przeniesieniem, ponieważ toner musi najpierw zostać przeniesiony, aby jego cząsteczki mogły zostać trwale utrwalone na papierze. Błędy te mogą wynikać z mylnego przekonania, że procesy te są od siebie niezależne lub, że można je dostosowywać według własnych potrzeb, co jest sprzeczne z rzeczywistością technologiczną. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest niezbędne w każdym kontekście druku, aby zapewnić odpowiednią jakość i efektywność pracy.

Pytanie 19

Podczas przygotowywania dokumentu PDF do cyfrowego drukowania materiałów reklamowych z tłem, jaki powinien być ustalony spad drukarski?

A. 1 mm
B. 3 cm
C. 3 mm
D. 2 cm
Odpowiedź 3 mm jako spad drukarski jest właściwa i zgodna z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Spad to obszar, który wychodzi poza krawędź dokumentu, co zapewnia, że kolory i grafiki sięgają aż do samej krawędzi po przycięciu. Standardową wartością spadu w większości projektów druku cyfrowego jest właśnie 3 mm, gdyż taka odległość minimalizuje ryzyko powstania białych linii na krawędziach wydruku, które mogą wystąpić z powodu niewielkich przesunięć podczas procesu cięcia. Przykładem zastosowania tej wartości jest przygotowanie materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy plakaty, gdzie pełne pokrycie tła jest kluczowe dla estetyki projektu. Warto również zwrócić uwagę, że różne typy druku mogą mieć różne wymagania dotyczące spadu, dlatego zawsze warto sprawdzić specyfikacje drukarni, z której usług korzystamy. Dobrze dobrane wartości spadu są też istotne przy projektowaniu opakowań, gdzie precyzyjne dopasowanie grafiki do wymiarów może decydować o atrakcyjności produktu na półce.

Pytanie 20

Jaką największą liczbę ulotek o wymiarach 100 x 140 mm da się umieścić na arkuszu formatu SRA3 w trakcie impozycji do druku cyfrowego?

A. 6 sztuk
B. 9 sztuk
C. 14 sztuk
D. 12 sztuk
Wybór odpowiedzi 12, 6 lub 14 sztuk jako maksymalnej liczby ulotek na arkuszu SRA3 wynika z błędnych założeń dotyczących sposobu obliczania powierzchni wykorzystywanej przez ulotki oraz sposobu ich rozmieszczenia. Odpowiedź 12 sztuk opiera się na mylnym założeniu, że na arkuszu można umieścić więcej ulotek, niż pozwala na to jego rzeczywista powierzchnia. Przy wymiarach 100 x 140 mm każda ulotka zajmuje znaczną przestrzeń, co w praktyce ogranicza ich maksymalną liczbę. Odpowiedź 6 sztuk również nie uwzględnia pełnego potencjału arkusza SRA3, gdyż minimalizuje liczbę ulotek w stosunku do dostępnej powierzchni, co jest nieefektywne. Z kolei odpowiedź 14 sztuk przekracza rzeczywiste granice, ponieważ łącznie zajmowałyby one 1400 mm w wymiarze pionowym, co nie mieści się w dostępnej wysokości 450 mm. Kluczową kwestią w projektowaniu impozycji jest rozumienie wymagań dotyczących wymiarów i efektywnego wykorzystania powierzchni arkusza, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku cyfrowego. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do marnotrawstwa surowców oraz zwiększenia kosztów produkcji, dlatego istotne jest, aby rozumieć zasady impozycji oraz efektywności operacyjnej w kontekście druku."

Pytanie 21

Który z poniższych programów służy do składania elektronicznego dokumentu do druku na maszynie cyfrowej?

A. Impozycjoner
B. Adobe Acrobat
C. Dreamweaver
D. Adobe Photoshop
Impozycjoner to specjalistyczne oprogramowanie służące do montażu elektronicznego arkusza, które jest kluczowe w procesie druku cyfrowego. Jego głównym zadaniem jest optymalne rozmieszczenie elementów na arkuszu, co pozwala maksymalizować efektywność wykorzystania papieru oraz minimalizować straty materiałowe. W praktyce oznacza to, że dzięki zastosowaniu impozycjonera, projektant może precyzyjnie zdefiniować, jak powinny być rozmieszczone strony, aby po złożeniu i przycięciu uzyskać finalny produkt, który spełnia wszystkie wymagania jakościowe. Oprogramowanie to integruje się z innymi narzędziami używanymi w branży poligraficznej, co pozwala na automatyzację procesu oraz zmniejszenie ryzyka błędów ludzkich. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym i druku zalecają korzystanie z impozycjonera, aby zapewnić zgodność z normami branżowymi, jak ISO 12647, które określają standardy jakości druku.

Pytanie 22

Ile arkuszy papieru formatu B1 (bez uwzględnienia nadwyżek technologicznych) jest potrzebnych do wydrukowania 1 600 sztuk ulotek formatu A6?

A. 25 sztuk
B. 80 sztuk
C. 50 sztuk
D. 10 sztuk
Aby obliczyć liczbę arkuszy netto papieru formatu B1, które są potrzebne do wydrukowania 1600 sztuk ulotek formatu A6, należy przeanalizować wymiary arkuszy oraz układ ulotek na arkuszu. Format A6 ma wymiary 105 x 148 mm, a format B1 wynosi 707 x 1000 mm. Przy optymalnym ułożeniu na arkuszu B1 możemy zmieścić 80 ulotek A6 (10 w poziomie i 8 w pionie). Dlatego, aby uzyskać 1600 sztuk ulotek A6, potrzebujemy 1600 / 80 = 20 arkuszy B1. Ponadto, w przypadku, gdy uwzględnimy naddatki technologiczne, warto przygotować dodatkowe arkusze w celu zminimalizowania strat. Praktyka w branży poligraficznej zaleca, aby zawsze mieć pewien zapas materiału, co w tym przypadku prowadzi nas do 50 arkuszy, aby uwzględnić ewentualne błędy w produkcji, problemy z maszyną lub inne nieprzewidziane okoliczności. Taki zapas jest zgodny z najlepszymi praktykami w przemyśle poligraficznym, gdzie dbałość o jakość i terminowość realizacji zleceń jest kluczowa.

Pytanie 23

Aby zweryfikować dokładność wymiarów wydruków 3D, powinno się przeprowadzić pomiar

A. mikroskopem
B. lupą
C. scannerem 3D
D. suwmiarką
Lupa, skaner 3D i mikroskop to narzędzia, które w kontekście pomiarów wydruków 3D nie nadają się do oceny dokładności wymiarów. Lupa, choć może być użyteczna do oceny powierzchni i ewentualnych niedoskonałości, nie jest narzędziem pomiarowym. Nie dostarcza informacji o rzeczywistych wymiarach, co czyni ją niewłaściwym wyborem do weryfikacji tolerancji wymiarowych. Z kolei skanery 3D, mimo że oferują zaawansowane możliwości rekonstrukcji obiektów w formie cyfrowej, wymagają odpowiedniej kalibracji i analizy wyników, co w praktyce czyni je bardziej skomplikowanym rozwiązaniem w porównaniu do prostoty użycia suwmiarki. Dodatkowo, aby uzyskać dokładne wyniki, skanery 3D często wymagają obszernych danych i procesów obliczeniowych, co może prowadzić do opóźnień i skomplikowania procesu kontroli jakości. Mikroskop, na przykład, jest narzędziem przeznaczonym do analizy mikrostruktur, a nie do mierzenia wymiarów makroskalowych obiektów, jakimi są wydruki 3D. Użycie niewłaściwych narzędzi do pomiaru może prowadzić do błędnych wniosków o jakości wydruków, co z kolei może skutkować nieodpowiednim dostosowaniem parametrów druku oraz wpływać negatywnie na końcowy produkt. W przemyśle wymagającym wysokiej precyzji, jak np. medycyna czy inżynieria, kluczowe jest stosowanie właściwych narzędzi pomiarowych, aby uniknąć tego rodzaju błędów.

Pytanie 24

Reklamowe nadruki na pojazdach wykonuje się za pomocą technologii druku z atramentami

A. UV
B. lateksowych
C. solwentowych
D. mildsolwentowych
Nadruki na samochodach zazwyczaj robi się z użyciem atramentów solwentowych. To właśnie one są bardzo trwałe i odporne na promieniowanie UV, co ma duże znaczenie, gdy chodzi o aplikacje na zewnątrz. Te atramenty są oparte na rozpuszczalnikach organicznych, więc dobrze przylegają do różnych powierzchni, w tym do lakieru samochodowego. Możemy je zobaczyć na foliach, które pokrywają całe auta lub ich części, co świetnie sprawdza się w reklamie. W branży reklamowej ważne, żeby nadruki wytrzymały różne warunki pogodowe, dlatego atramenty solwentowe są standardem. Dzięki technologiom druku solwentowego można uzyskać naprawdę żywe kolory i szczegóły, co przyciąga wzrok i sprawia, że kampanie reklamowe są skuteczniejsze. Fajnie też zauważyć, że te atramenty pozwalają na osiąganie różnych efektów wykończenia, co dodatkowo poprawia wygląd reklamy.

Pytanie 25

Jaką maksymalną powierzchnię można pokryć wydrukiem na ploterze, dysponując czterema pojemnikami z atramentem o objętości 800 ml każdy, jeśli przeciętne zużycie atramentów CMYK wynosi 20 ml na 1 m2?

A. 100 m2
B. 160 m2
C. 320 m2
D. 400 m2
W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawia się nieporozumienie związane z obliczaniem całkowitych zasobów atramentu. Przykładowo, jeśli ktoś podałby odpowiedź 100 m2, to mogło to wynikać z błędnego przeliczenia ilości atramentu lub nieprawidłowego zastosowania wzoru. Należy zauważyć, że przy obliczaniu maksymalnej powierzchni do zadrukowania kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że całkowita ilość atramentu potrzebna na zadrukowanie konkretnej powierzchni nie może przekroczyć dostępnych zasobów. Z kolei błędne odpowiedzi takie jak 320 m2 czy 400 m2 mogą wynikać z mylnego założenia, że atrament jest stosowany w innych proporcjach lub że jego zużycie na m2 jest mniejsze niż w rzeczywistości. Takie podejście prowadzi do nieodpowiednich kalkulacji, co w praktyce może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem materiałów, a w konsekwencji do strat finansowych. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz stosować się do standardów branżowych dotyczących zużycia materiałów eksploatacyjnych.

Pytanie 26

Aby wykonać cyfrowy wydruk w formacie 297 x 420 mm z pełnym obszarem zadruku, konieczne jest użycie podłoża o formacie

A. A4
B. A3
C. SRA2
D. SRA3
Wybór formatu A3 (297 x 420 mm) jako odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących podstawowych zasad druku. Format A3 jest bowiem równy wymiarowi samego wydruku, co stawia nas w sytuacji, gdzie nie pozostawiamy przestrzeni na spad, a to jest kluczowe w procesie druku. W kontekście druku, spad to obszar, który jest poza finalnym wymiarem projektu, a jego brak może skutkować nieestetycznymi białymi krawędziami po przycięciu, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych projektach. Zastosowanie formatu A4 (210 x 297 mm) również jest niewłaściwe, gdyż jest znacznie mniejsze niż wymagany wymiar wydruku, co sprawia, że nie możemy w ogóle pomieścić zamierzonej grafiki. SRA2 (450 x 640 mm) natomiast, mimo że jest większy, nie stanowi odpowiedniego rozwiązania dla opisanego problemu, ponieważ zbyt duża powierzchnia podłoża może prowadzić do marnotrawstwa materiału i wyższych kosztów produkcji. W branży druku ważne jest, aby mieć na uwadze nie tylko rozmiary podłoża, ale również proces, który obejmuje przygotowanie plików do druku, cięcie oraz finalizację projektu, co wskazuje na potrzebę odpowiedniego doboru formatu. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w produkcji drukowanej oraz uniknięcia kosztownych błędów.

Pytanie 27

Jaką minimalną liczbę metrów bieżących papieru blueback o szerokości 1,5 m należy zastosować do stworzenia billboardu o wymiarach 3 x 6 m?

A. 18
B. 3
C. 8
D. 12
Kiedy odpowiedzi nie są zgodne z rzeczywistością, często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących wymiarów oraz sposobu obliczania niezbędnych materiałów. Wiele osób może błędnie przyjąć, że obliczanie metrów bieżących ogranicza się jedynie do wymiarów samego billboardu, a nie uwzględnia szerokości używanego materiału. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że wystarczy podzielić całkowitą powierzchnię billboardu przez jego wysokość, co prowadzi do błędnych wyników. W przypadku papieru blueback o szerokości 1,5 m, warto pamiętać, że kluczowym czynnikiem jest nie tylko wysokość, ale również dostępna szerokość materiału. Niewłaściwe podejście może skutkować niedoszacowaniem lub nadmiernym wykorzystaniem materiału, co negatywnie wpływa na koszty produkcji. Na przykład, obliczenie 3 metrów bieżących mogłoby wynikać z mylnego wrażenia, że billboard o wymiarach 3 x 6 m potrzebuje jedynie długości odpowiadającej jego wysokości. Podobnie, odpowiedź 8 metrów mogłaby sugerować, że reszta materiału jest niepotrzebna lub że powierzchnia nie jest wykorzystywana w pełni. W praktyce jednak, poprawne obliczenia są kluczowe w produkcji materiałów reklamowych, aby zapewnić ich efektywność i oszczędność. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach uwzględniać zarówno wymiary billboardu, jak i specyfikacje używanego materiału. Warto zatem stosować dobre praktyki obliczeniowe, aby uniknąć nadmiernych strat materiałowych oraz zrealizować projekt w sposób optymalny.

Pytanie 28

Podaj powód, dla którego 100 egzemplarzy czarno-białego plakatu A3 powinno być wydrukowanych na monochromatycznej drukarce do cyfrowego druku laserowego?

A. Jest to najbardziej opłacalna metoda dla tego rodzaju produkcji
B. Taki rodzaj druku jest możliwy wyłącznie na drukarkach laserowych
C. Plakaty nie są produkowane innymi metodami
D. Nie można drukować materiałów czarno-białych na maszynie kolorowej
Odpowiedź, że monochromatyczna maszyna do cyfrowego drukowania laserowego jest najbardziej ekonomiczną techniką dla produkcji 100 egzemplarzy czarno-białego plakatu A3, jest jak najbardziej trafna. W przypadku druku monochromatycznego, maszyny laserowe są zaprojektowane specjalnie do efektywnego reprodukowania tekstu i grafik w odcieniach szarości. Koszt druku na maszynach monochromatycznych jest znacznie niższy niż na maszynach wielokolorowych, zwłaszcza przy większych nakładach. W praktyce, drukowanie czarno-białych materiałów na drukarkach laserowych zmniejsza koszty atramentów i tonerów, które w przypadku maszyn kolorowych są wyższe. Ponadto, czas realizacji zamówienia jest krótszy, co ma kluczowe znaczenie w projektach wymagających szybkiej produkcji. Warto również zauważyć, że w branży druku istnieje zasada, że dla niskonakładowych produkcji monochromatycznych, wybór odpowiedniej maszyny może przyczynić się do znacznych oszczędności, co potwierdzają standardy i praktyki w zakresie efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 29

Jakie tonery używane w cyfrowych drukarkach laserowych powinno się dobrać, aby uzyskać kolor fioletowy na wydruku?

A. Zielononiebieski oraz czarny
B. Czarny oraz purpurowy
C. Purpurowy oraz zielononiebieski
D. Zielononiebieski oraz żółty
Wybór tonerów purpurowego i zielononiebieskiego jest kluczowy dla uzyskania koloru fioletowego w procesie druku cyfrowego. Kolory w druku laserowym oparte są na modelu kolorów CMYK, gdzie C oznacza cyjan (zielononiebieski), M – magentę (purpurowy), Y – żółty, a K – czarny. Aby uzyskać fioletowy odcień, potrzeba połączenia tonera cyjanowego i magenta w odpowiednich proporcjach. Fioletowy to tak naprawdę odcień, który powstaje w wyniku złączenia tych dwóch kolorów, co jest zgodne z zasadami mieszania kolorów w modelu subtractive (odwrotnej). W praktyce, używając tych tonerów, można uzyskać szereg odcieni fioletowego, w zależności od intensywności oraz proporcji użytych tonerów. Dobrą praktyką w 'kolorze fioletowym' jest również testowanie różnorodnych ustawień w maszynach, aby dostosować finalny kolor do wymagań projektu. Stosując odpowiednie profile kolorów w oprogramowaniu do edycji graficznej, można jeszcze bardziej precyzyjnie kontrolować wynik, co jest standardem w branży druku.

Pytanie 30

Jakie działania są konieczne do przygotowania reklamy wielkoformatowej wykonaną na siatce mesh do ekspozycji?

A. Lakierowanie zanurzeniowe, perforowanie
B. Kalandrowanie szczotkowe, krojenie
C. Foliowanie dwustronne, bigowanie
D. Zgrzanie krawędzi, oczkowanie
Zgrzanie krawędzi i oczkowanie to kluczowe rzeczy, jak chodzi o przygotowanie reklamy na siatce mesh. Co do zgrzania, to chodzi o to, żeby mocno połączyć krawędzie materiału, żeby były wytrzymałe i dobrze naciągnięte na konstrukcję. To ważne, bo jak materiał się osłabi, to cała reklama może wyglądać nieestetycznie. A oczkowanie, czyli robienie otworów w krawędziach i wstawianie oczek, to też istotna sprawa, bo to umożliwia mocowanie reklamy. Oczka zapobiegają przetarciom i sprawiają, że reklama lepiej znosi wiatr, co jest ważne, jeśli stoi na zewnątrz. No i trzeba pamiętać o odpowiednich materiałach i technikach, żeby wszystko wyszło na wysokim poziomie i reklama była trwała. Dobrze zrobione zgrzanie i oczkowanie wpływa na to, jak długo reklama wytrzyma i jak będzie wyglądać na końcu.

Pytanie 31

Jak długo zajmie wydrukowanie 100 arkuszy w kolorze 4+4 w formacie A3, gdy wydajność cyfrowej drukarki w tym formacie wynosi 20 arkuszy na minutę?

A. 5 minut
B. 10 minut
C. 15 minut
D. 20 minut
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, jak łatwo można wprowadzić się w błąd przy obliczaniu czasu produkcji. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 minut czy 15 minut mogą wynikać z niepoprawnego pomnożenia liczby arkuszy przez czas, co prowadzi do przesadnego oszacowania czasu. Inny błąd, jak w przypadku 5 minut, polega na pominięciu dodatkowego czasu potrzebnego na przetwarzanie i wysychanie tuszu w procesie druku kolorowego. W praktyce, kluczowe jest nie tylko rozumienie podstawowych zasad wydajności maszyn, ale także uwzględnianie specyfiki danego zadania, jakim jest drukowanie w technologii 4+4. Profesjonaliści w branży poligraficznej wiedzą, że czas potrzebny na wydruk nie ogranicza się tylko do samego procesu druku, ale powinien także obejmować czas przygotowania maszyny oraz ewentualne przerwy na konserwację. Dlatego niezwykle istotne jest, aby przy planowaniu produkcji zawsze brać pod uwagę wszystkie te czynniki, aby uniknąć nieporozumień i nieefektywności w procesie produkcyjnym.

Pytanie 32

Wymiana tonerów w urządzeniu drukującym powinna odbywać się po wyłączeniu go z zasilania?

A. ze względu na niebezpieczeństwo porażenia prądem
B. ponieważ jedynie wtedy pracownik ma swobodny dostęp do urządzenia
C. z powodu oszczędności energii
D. ponieważ tylko wtedy kolory tonerów są widoczne
Odpowiedź, że trzeba odłączyć zasilanie przy uzupełnianiu tonerów, jest jak najbardziej na miejscu. To naprawdę ważne dla bezpieczeństwa osób, które obsługują te maszyny. Kiedy pracujesz z urządzeniami elektrycznymi, zawsze istnieje ryzyko porażenia prądem, a to może być naprawdę groźne. Dobrą praktyką jest wyłączanie sprzętu przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac, w tym zmiany tonerów. Wiele instrukcji wyraźnie podkreśla, że zanim cokolwiek zrobimy z urządzeniem, musimy je wyłączyć. Na przykład, jeśli pracownik nie odłączy maszyny i zacznie wymieniać toner, to może się zdarzyć, że ładunek elektryczny go porazi. Dlatego tak ważne jest, by przestrzegać zasad BHP, bo to naprawdę chroni wszystkich użytkowników sprzętu.

Pytanie 33

Ile papieru formatu A3 jest minimalnie potrzebne do wydrukowania 42 000 biletów o wymiarach 40 x 65 mm, nie uwzględniając zapasu technologicznego?

A. 750
B. 500
C. 1250
D. 1000
Wybór odpowiedzi innej niż 1000 może wynikać z błędnych założeń dotyczących wymagań materiałowych lub nieprawidłowych obliczeń powierzchni. Na przykład, odpowiedzi takie jak 750 czy 500 mogą sugerować, że osoba nie uwzględniła całkowitej liczby biletów do wydruku, co prowadzi do niedoszacowania potrzebnej ilości papieru. Pomijanie konsekwencji technologicznych, takich jak straty materiałowe w procesie druku, również powinno wpływać na kalkulację. Ponadto, podejście do zadania powinno opierać się na dokładnym obliczeniu wymiaru całkowitej powierzchni biletów w powiązaniu z wymiarami arkusza A3, co jest kluczowym krokiem w procesie planowania produkcji. Należy również pamiętać, że w branży poligraficznej standardy i dobre praktyki wymagają uwzględnienia naddatków technologicznych, co często prowadzi do dodatkowych arkuszy papieru. Ignorując te wymagania, można łatwo wprowadzić się w błąd i nie zrealizować zamówienia w odpowiednim nakładzie, co w konsekwencji prowadzi do strat finansowych i czasowych. Zachowanie ostrożności i dokładności w obliczeniach jest fundamentalne w każdej produkcji, co powinno być priorytetem podczas planowania produkcji w branży poligraficznej.

Pytanie 34

Aby zrealizować personalizację zaproszeń w cyfrowej drukarni, klient powinien przekazać

A. informacje o zaproszonych osobach
B. budżet wydarzenia
C. odcienie papieru do druku
D. plan działania związany z imprezą
Dane osób zaproszonych są kluczowym elementem przy personalizacji zaproszeń w drukarni cyfrowej. Personalizacja polega na dostosowywaniu treści zaproszeń do konkretnej grupy odbiorców, co zwiększa ich zaangażowanie oraz sprawia, że zaproszenia stają się bardziej osobiste i znaczące. Przykładowo, zamiast wysyłać jednolite zaproszenia, można zawrzeć imię każdego gościa i dostosować treść do jego relacji z organizatorem imprezy. W praktyce, drukarnie cyfrowe często korzystają z dedykowanych systemów do zarządzania danymi, które umożliwiają łatwe wprowadzenie danych osobowych oraz ich integrację z szablonami zaproszeń, co przyspiesza cały proces produkcji. Ważne jest także, aby mieć na uwadze zasady ochrony danych osobowych, jak RODO, które nakładają obowiązek prawidłowego zarządzania danymi osobowymi gości. Właściwie zrealizowana personalizacja przyczynia się do zwiększenia satysfakcji gości oraz pozytywnego wrażenia po imprezie.

Pytanie 35

Jakiego materiału należy użyć do drukowania obrazów umieszczonych na blejtramie?

A. płótna canvas
B. materiału poliestrowego
C. siatki mesh
D. płótna z bawełny
Płótno canvas jest idealnym materiałem do drukowania obrazów na blejtramie ze względu na swoje właściwości. Jest to tkanina wykonana z włókien bawełnianych lub mieszanki bawełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą wytrzymałością i doskonałą jakością wykończenia. Dzięki swojej strukturze, canvas doskonale absorbuje tusze, co pozwala na uzyskanie intensywnych kolorów oraz wyraźnych detali. Płótno canvas jest również często stosowane w sztuce, ponieważ ma naturalną teksturę, która dodaje głębi i autentyczności wydrukowanym obrazom. Właściwości płótna canvas sprawiają, że jest ono popularnym wyborem wśród artystów i profesjonalnych drukarni, które zajmują się reprodukcją dzieł sztuki. Pamiętaj, że do druku na canvasie powinno się stosować specjalne tusze, które są przystosowane do tego rodzaju materiału, aby uniknąć blaknięcia i zapewnić długotrwałość wydruku. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku i sztuki, co gwarantuje zadowolenie zarówno artystów, jak i ich klientów.

Pytanie 36

Jakim akronimem określa się zbiór metod stosowanych do identyfikacji całych tekstów w pliku bitmapowym?

A. CMS
B. CtP
C. OCR
D. PDF
Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zestawu technologii umożliwiających rozpoznawanie tekstu w plikach bitmapowych, takich jak skany dokumentów. Technika ta przekształca obrazy zawierające tekst w dane tekstowe, które mogą być edytowane, przeszukiwane czy analizowane. Przykładem zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów, gdzie setki fizycznych dokumentów są skanowane, a następnie przy użyciu OCR przekształcane na formaty elektroniczne, co pozwala na łatwiejsze przeszukiwanie i zarządzanie danymi. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów, odpowiednie ustawienie kontrastu oraz wykorzystanie zaawansowanych algorytmów przetwarzania obrazu. W przemyśle, OCR jest szeroko stosowane w automatyzacji procesów biznesowych, takich jak przetwarzanie faktur czy zautomatyzowane wprowadzanie danych, co znacząco zwiększa efektywność operacyjną.

Pytanie 37

Jaką maszynę drukarską powinno się wykorzystać do przygotowania 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m2?

A. Termosublimacyjną
B. Elektrofotograficzną
C. Sitodrukową
D. Offsetową
Użycie innych metod druku, jak sitodruk czy offset, w tym przypadku nie bardzo się sprawdza. Sitodruk jest super przy dużych nakładach, ale przygotowanie matryc to sporo roboty, więc przy tylko 100 zaproszeniach nie opłaca się za bardzo. Poza tym, sitodruk nie jest najlepszy do papieru o wysokiej gramaturze, jak w naszym przypadku, co mogłoby zepsuć efekt. Offset z kolei wymaga robienia formy, co też nie ma sensu przy małych seriach. Owszem, daje świetną jakość przy dużych nakładach, ale jest drogi i wolny. No i termosublimacja, mimo że jest super do tkanin, nie pasuje do sztywnych kartonów, więc zaproszenia wyszłyby kiepsko. Wybór odpowiedniej technologii druku jest bardzo ważny i powinien być oparty na konkretnej sytuacji, czyli na tym, ile chcemy wydrukować, z jakiego materiału i jakiej jakości oczekujemy.

Pytanie 38

Aby wydrukować pojedynczy egzemplarz plakatu w formacie A1 na podłożu z folii samoprzylepnej, jakiego sprzętu należy użyć?

A. drukarki laserowej
B. plotera solwentowego
C. offsetowej maszyny heatsetowej
D. drukarki termosublimacyjnej
Drukarka termosublimacyjna jest popularnym narzędziem w druku, ale lepiej nie używać jej do robienia plakatów na folii samoprzylepnej. Ta technologia działa tak, że tusz zmienia się w parę i osadza na podłożu, więc najlepiej działa z materiałami, które mają specjalną powłokę. Jak spróbujesz użyć termosublimacji na folii samoprzylepnej, to może być problem z trwałością i przyczepnością, przez co efekt końcowy może być kiepski. Z kolei drukarka laserowa też nie jest idealna do folii, bo tusz może się słabo przyczepiać do powierzchni. Maszyna offsetowa heatsetowa to już całkiem inna bajka, bo jest stworzona do drukowania dużych nakładów na papierze, a nie na foli. Używa ciepła do utwardzania tuszu, przez co folia nie może być zbyt elastyczna. Wybierając złą technologię, można stracić kasę na marnowanie materiałów i na kiepską jakość wydruków. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, które podłoża najlepiej pasują do danych technologii druku, bo to fundament dla udanych projektów graficznych.

Pytanie 39

Jakiego etapu przygotowawczego do druku nakładu nie realizuje się w cyfrowej drukarce?

A. Uruchomienie maszyny
B. Zakładanie formy drukowej
C. Wymiana tonerów
D. Umieszczenie podłoża drukowego
W procesie drukowania cyfrowego nie stosuje się zakładania formy drukowej, co odróżnia tę technologię od tradycyjnych metod druku, takich jak offset. W druku cyfrowym obraz jest generowany bezpośrednio na podłożu, co eliminuje potrzebę tworzenia formy drukowej. Przykładem zastosowania tej technologii może być drukowanie małych nakładów materiałów reklamowych, gdzie szybkość i elastyczność są kluczowe. Dzięki wykorzystaniu cyfrowych maszyn drukarskich, proces ten staje się bardziej opłacalny, a czas produkcji znacznie się skraca. Ponadto, cyfrowe maszyny drukarskie umożliwiają łatwą personalizację wydruków, co jest istotne w kontekście marketingu i komunikacji. Stosowanie druku cyfrowego staje się standardem w branży, szczególnie dla firm, które potrzebują szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby klientów.

Pytanie 40

Dokumenty przeznaczone do wystawienia powinny być przekazane klientowi w formie

A. zrolowanej
B. kompleksowej
C. skatalogowanej
D. kaszerowanej
Odpowiedzi "złożonej", "zbigowanej" oraz "kaszerowanej" przedstawiają podejścia, które nie są właściwe w kontekście transportu wydruków do prezentacji. Złożona forma odnosi się do materiałów, które są składane, co może prowadzić do powstawania zagnieceń lub zniszczeń na delikatnych powierzchniach wydruków. W przypadku plakatów czy dużych grafik, które nie powinny być składane, stosowanie tej metody jest niewłaściwe, ponieważ zniszczenie materiału przed jego wystawieniem w punkcie prezentacji jest nieakceptowalne. Zbigowanie, czyli łączenie kilku wydruków w jedną paczkę, może w teorii wydawać się praktyczne, ale prawdopodobnie prowadzi do uszkodzeń przez nacisk na poszczególne egzemplarze lub trudności w ich rozdzieleniu bez ryzyka uszkodzenia. Z kolei kaszerowanie to proces, w którym wydruki są przyklejane do sztywnych podkładów, co, choć może być użyteczne w kontekście ekspozycji, nie jest właściwą metodą transportu. W praktyce, kaszerowane materiały są cięższe i mniej elastyczne, co ogranicza ich mobilność. Wprowadza to dodatkowe ryzyko uszkodzeń, a także zwiększa koszty transportu. Podsumowując, podejścia te nie odpowiadają standardom i dobrym praktykom w zakresie transportu materiałów reklamowych i wystawienniczych, które zalecają bezpieczne metody, takie jak zrolowanie, by zapewnić ich integralność i estetyczny wygląd podczas prezentacji.