Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 08:18
- Data zakończenia: 26 marca 2025 08:52
Egzamin niezdany
Wynik: 11/40 punktów (27,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest
A. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
B. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
C. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
Problemy z wiązaniem ściegu maszynowego mogą wydawać się skomplikowane, jednak nie zawsze są wynikiem niewłaściwego napięcia nitki. Nieprawidłowo dobrany docisk stopki może wpływać na równomierne prowadzenie materiału podczas szycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną złego wiązania ściegu. Właściwy docisk jest istotny, zwłaszcza przy szyciu grubych lub warstwowych materiałów, gdzie zbyt duży docisk może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału. Z kolei wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej może powodować zakleszczanie się nitki, ale również nie wpływa na napięcie nitki, które jest kluczowe dla powstawania ściegów. Ustawienie regulatora długości ściegu na zero z pewnością uniemożliwi przesuwanie materiału, jednak nie spowoduje to niewłaściwego wiązania ściegu w tradycyjnym rozumieniu. Typowe błędy podczas analizy problemów z wiązaniem ściegów często obejmują skupienie się na jednym aspekcie, zamiast rozważyć wszystkie elementy, które mogą wpływać na końcowy efekt szycia. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość wszystkich czynników, które mogą wpływać na jakość ściegów, aby skutecznie rozwiązywać problemy i uzyskiwać zadowalające rezultaty w szyciu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.
Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?
A. 215 zł
B. 240 zł
C. 205 zł
D. 255 zł
Błędne odpowiedzi są często wynikiem niezrozumienia sposobu obliczania całkowitych kosztów zamówienia. Niektóre osoby mogą pomylić koszty materiałów z kosztami robocizny, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia ostatecznej kwoty. Na przykład, w przypadku odpowiedzi opiewającej na 205 zł, użytkownik mógł zredukować koszty materiałów, nie uwzględniając wszystkich składników, jak np. klamerki. Z kolei odpowiedź na poziomie 255 zł wskazuje na możliwe dodanie kosztu robocizny w podwójnej wysokości lub pominięcie zniżek na materiały, co jest niezgodne z rzeczywistym kosztorysem. Typowym błędem jest także brak dokładnego przeliczenia wartości; może to wynikać z pominięcia kosztów jednostkowych lub pomylenia jednostek miary. W branży krawieckiej zasady rzetelnego wyceny są kluczowe, a pomyłki w obliczeniach mogą prowadzić do strat finansowych lub niezadowolenia klientów. Dlatego ważne jest, aby każdy element zamówienia był dokładnie przeliczony i uwzględniony w końcowym rozrachunku.
Pytanie 6
Podaj wymiary ciała, oznaczone symbolami, które są konieczne do stworzenia krótkich spodni damskich?
A. ZWo, ZTv, ZUo, obt, ot
B. ZWo, ZMv, TKo, obt, ou
C. ZTv, ZUo, ZKo, ou, ot
D. ZTv, ZMv, TvHv obt, ok
Wybór niewłaściwych wymiarów do produkcji krótkich spodni damskich może prowadzić do wielu problemów, zarówno w zakresie dopasowania, jak i komfortu użytkowania. Odpowiedzi, które nie uwzględniają ZWo, ZTv, ZUo, obt i ot, pomijają kluczowe aspekty, które wpływają na końcowy efekt odzieży. Na przykład, wybór ZMv (wymiary w biodrach) zamiast ZTv nie uwzględnia różnic w proporcjach ciała kobiety, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem w okolicy bioder. W podobny sposób, wymiary TKo (wymiary kolana) czy TvHv (długość nogawki) mogą mieć zastosowanie w przypadku długich spodni, lecz są zbędne przy projektowaniu krótkich spodni, gdzie kluczowe są bardziej szczegółowe pomiary ud i talii. Wiele osób popełnia błąd, koncentrując się na ogólnych wymiarach, zamiast na precyzyjnych danych, które odpowiadają indywidualnym cechom sylwetki. W branży odzieżowej, ignorowanie standardowych wymiarów ciała, które odpowiadają konkretnej odzieży, jest typowym błędem, który może prowadzić do niezadowolenia klienta oraz zwiększać ilość zwrotów. Właściwy proces pomiaru oraz zastosowanie uznawanych standardów jest niezwykle istotne dla uzyskania satysfakcjonującego efektu końcowego, który będzie zarówno estetyczny, jak i funkcjonalny.
Pytanie 7
Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?
A. 50 cm
B. 100 cm
C. 55 cm
D. 105 cm
Te inne odpowiedzi, mimo że mogą się wydawać sensowne, nie biorą pod uwagę kilku kluczowych rzeczy, które są istotne przy szyciu ubrań. Na przykład, 50 cm jest za mało, bo nie uwzględnia zapasu na szwy i wykończenia, co jest standardem w krawiectwie. Nawet jeśli długość spodni to 50 cm, to materiał potrzebny do ich uszycia musi mieć dodatkowe centymetry na szwy, zazwyczaj to jest 2-3 cm z każdej strony. Odpowiedź 100 cm też jest nietrafiona, bo zakłada, że nie można dobrze wykorzystać szerokości materialu 140 cm, co nie jest prawda. Tylko 105 cm to już w ogóle przesada, bo to nie jest realne zużycie i może wprowadzać w błąd w kontekście tego, co jest normalne. W szyciu odzieży ważne jest, żeby dobrze obliczyć, ile materiału będzie potrzebne, żeby nie marnować i dobrze zarządzać kosztami. Dlatego warto zrozumieć, jak działa tkanina i jakie ma właściwości, bo to kluczowe w modzie.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?
A. XpXp, obt, ot
B. SyTy, os, ot
C. opx, ot, obt
D. SySvXp, opx, obt
Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem nieporozumień dotyczących znaczenia i zastosowania poszczególnych pomiarów krawieckich. Pomiary takie jak SyTy, os, ot, SySvXp, XpXp, czy inne szczegóły nie są kluczowe w kontekście dopasowania żakietu dla klientki. Na przykład, SyTy i SySvXp są związane z obwodem szyi i długością ramienia, co w przypadku za dużego żakietu nie jest priorytetowe. Pomiary te mogą być istotne w procesie tworzenia nowego wzoru odzieżowego, ale w przypadku modyfikacji istniejącego elementu garderoby ich użycie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Podobnie, pomiary takie jak os (obwód szyi) czy XpXp (obwód bioder) mogą nie oddawać istoty problemu, jakim jest za duży żakiet. Dobierając odpowiednie pomiary, warto skupić się na tych, które bezpośrednio wpływają na dopasowanie odzieży w rejonach problematycznych. Pominięcie kluczowych pomiarów, takich jak obwód klatki piersiowej, talii i długości rękawa, może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co w praktyce skutkuje nie tylko brakiem estetyki, ale również dyskomfortem podczas noszenia. Użytkownicy powinni być świadomi, że każdy element odzieży ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pomiarów, które powinny być dokładnie przestrzegane, aby uniknąć błędów w dopasowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Jakie jest rozmiar dodatku na szew w kołnierzyku bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej?
A. 2,5 cm
B. 0,1 cm
C. 0,5 cm
D. 1,5 cm
Dodatki na szew w kołnierzu bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej są kluczowym elementem konstrukcyjnym odzieży, wpływającym na estetykę i trwałość wyrobu. Odpowiednia wielkość dodatku, która wynosi 0,5 cm, zapewnia wystarczającą przestrzeń na wykonanie szwu, co z kolei pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi kołnierza. Zbyt małe dodatki mogą prowadzić do osłabienia struktury szwu, powodując, że brzegi mogą się rozrywać, co negatywnie wpływa na jakość wykonania. W praktyce, standardowe dodatki na szew w odzieży damskiej, szczególnie w bluzkach, często wynoszą od 0,5 cm do 1 cm, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi normami w krawiectwie. Użycie odpowiedniej wielkości dodatku na szew jest niezbędne także w kontekście późniejszej konserwacji odzieży, ponieważ zapewnia większą elastyczność podczas prania i użytkowania. Wiedza na temat prawidłowego doboru dodatków na szew jest istotna nie tylko dla krawców, ale także dla projektantów mody, którzy chcą tworzyć trwałe i funkcjonalne produkty.
Pytanie 13
Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi
A. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej
B. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby
C. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów
D. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami
Kiedy mówimy o zszywaniu i obrzucaniu krawędzi szwów, to naprawdę ważne jest, żeby to robić dobrze, zwłaszcza w przypadku oczek dzianin. Te materiały potrafią się strzępić i pruć, co może skutkować uszkodzeniem całego wyrobu. Zszywanie krawędzi pomaga wzmocnić ich strukturę, co jest naprawdę polecane w branży tekstylnej. Użycie ściegów overlock albo specjalnych stopek do szycia zmniejsza ryzyko prucia i przy okazji sprawia, że wyroby wyglądają bardziej estetycznie. Z mojego doświadczenia, firmy produkujące odzież często korzystają z tych technik, bo to zwiększa trwałość i jakość ich produktów. W rezultacie klienci są bardziej zadowoleni, a reklamacji i zwrotów jest mniej. Nie zapominajmy też, że właściwe techniki szycia są zgodne z normami ISO, co pokazuje, jak ważne są w całym procesie produkcji.
Pytanie 14
Określ, o ile należy powiększyć długość boku w przodzie i tyle spódnicy dla klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, której wymiar ZTv po lewej stronie wynosi 103,5 cm, a po prawej 105,5 cm?
A. 1,5 cm
B. 1,0 cm
C. 2,0 cm
D. 2,5 cm
Wybór innych wartości wydłużenia boku spódnicy, jak 1,0 cm, 2,0 cm czy 2,5 cm, opiera się na błędnym rozumieniu konieczności dostosowania odzieży do wymiarów ciała klientki. Wartości te wynikają z nieprawidłowej interpretacji różnicy w długościach boków spódnicy, co jest istotne w kontekście bocznego skrzywienia kręgosłupa. W przypadku różnicy 2 cm pomiędzy bokiem lewym a prawym, kluczowe jest dostosowanie długości krótszego boku, aby uzyskać równowagę w sylwetce. Propozycje 1,0 cm i 2,0 cm nie uwzględniają pełnej różnicy, co może prowadzić do niewłaściwego układu spódnicy na ciele, a tym samym do dyskomfortu noszenia. Wydłużenie o 2,5 cm może spowodować nadmierne obciążenie krótszej strony, co jest niezgodne z zasadami ergonomii w projektowaniu odzieży. W praktyce, kluczowe jest, aby wydłużenie odpowiadało połowie różnicy, co zapewnia optymalne zrównoważenie. Dostosowanie wymiarów spódnicy do indywidualnych potrzeb klienta, w tym różnic anatomicznych, jest nie tylko standardem w branży odzieżowej, ale również podstawą do stworzenia wygodnej i estetycznej odzieży, co czyni wybór 1,5 cm jedynym słusznym rozwiązaniem.
Pytanie 15
Aby zmienić spódnicę z rozmiaru 170/96/104 na rozmiar 164/96/104, trzeba ją
A. zwęzić i skrócić
B. skrócić na linii dołu
C. poszerzyć w szwach bocznych
D. poszerzyć i wydłużyć
Wybór odpowiedzi polegających na zwężaniu, poszerzaniu czy wydłużaniu spódnicy nie uwzględnia kluczowych różnic w proporcjach między rozmiarami 170 a 164. Zwężanie spódnicy sugeruje, że istnieje nadmiar materiału w szerokości, co nie jest prawdą w kontekście przechodzenia na mniejszy rozmiar, gdzie głównym celem jest dostosowanie długości. Poszerzanie w szwach bocznych jest również niewłaściwe, ponieważ w tym przypadku nie ma potrzeby dodawania materiału, a wręcz przeciwnie, musimy skupić się na jego redukcji w dolnej części, aby uzyskać odpowiedni wygląd i komfort noszenia. Wydłużanie spódnicy jest sprzeczne z celami przekształcenia, a także może prowadzić do nieproporcjonalnych kształtów, które nie odpowiadają zamierzonym wymiarom. Typowym błędem myślowym jest mylenie potrzeby dopasowania długości z koniecznością modyfikacji szerokości. Przy modyfikacji odzieży, kluczowym aspektem jest zrozumienie, iż każdy rozmiar ma swoje specyficzne wymiary, które należy uwzględnić, a zmiany należy wdrażać w sposób przemyślany, aby uniknąć nieestetycznych efektów końcowych. W praktyce, błędne podejścia mogą prowadzić do frustracji z powodu nieodpowiedniego dopasowania, a jednym z najważniejszych kroków jest dokładne pomiar i analiza, które powinny zawsze poprzedzać jakiekolwiek modyfikacje w odzieży.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
W specyfikacji szablonu nie wskazuje się
A. linii konstrukcyjnych
B. punktów montażowych
C. kierunku nitki prostej
D. danych o wielkości rozmiaru
Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów montażowych, kierunku nitki prostej lub danych o wielkości rozmiaru opiera się na mylnym przekonaniu o roli i zastosowaniu tych elementów w opisie szablonu. Punkty montażowe są kluczowe w kontekście przygotowywania konstrukcji, ponieważ stanowią miejsca, w których elementy są łączone, a ich uwzględnienie w szablonie jest istotne dla zapewnienia poprawności montażu. Nie można ich więc pominąć, bo są one podstawą weryfikacji stabilności i funkcjonalności konstrukcji. Kierunek nitki prostej, z kolei, odnosi się do linii, wzdłuż której ma być realizowany projekt, co także jest istotne dla zrozumienia procesu budowy. Niezrozumienie tego aspektu prowadzi do błędnych wniosków o pomijaniu tych elementów w ogólnych szablonach, co może skutkować poważnymi problemami w realizacji projektu. Z kolei dane o wielkości rozmiaru zdefiniowane w szablonie są kluczowe dla określenia wymiarów i proporcji elementów, co jest niezbędne w każdej dokumentacji inżynieryjnej. Błędne założenie, że niektóre z tych elementów nie są ważne, może prowadzić do niepoprawnych interpretacji projektu i w konsekwencji do błędów konstrukcyjnych. Ważne jest, aby w procesie tworzenia dokumentacji technicznej być świadomym znaczenia każdego z tych elementów oraz ich wpływu na ostateczny wynik projektu.
Pytanie 19
Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zlikwidować połysk z powierzchni materiału wełnianego?
A. Wyprasowanie
B. Przeprasowanie
C. Odprasowanie
D. Odparowanie
Przeprasowanie, odprasowanie i wyprasowanie to terminy, które odnoszą się do różnych technik obróbki tkanin, jednak nie są one odpowiednie do usuwania połysku z powierzchni tkanin wełnianych. Przeprasowanie oznacza proces wygładzania zagnieceń poprzez zastosowanie wysokiej temperatury oraz nacisku, co może przynieść chwilową poprawę wyglądu, ale nie eliminuje połysku. Odprasowanie, z kolei, zazwyczaj odnosi się do usuwania zagnieceń z tkanin po ich wypraniu, a więc również nie ma na celu trwałej zmiany w strukturze włókien, co jest kluczowe dla likwidacji połysku. Wreszcie, wyprasowanie to termin często używany zamiennie z przeprasowaniem, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w kontekście technik obróbczych. Wszystkie te metody opierają się na działaniu temperatury i nacisku, jednak nie angażują pary wodnej, która jest kluczowym elementem odparowania. Często błędne przekonanie o skuteczności tych metod może prowadzić do pogorszenia stanu tkaniny, gdyż niewłaściwie przeprowadzony proces prasowania może powodować skurcz lub uszkodzenie włókien, co jest szczególnie istotne w przypadku delikatnych materiałów, takich jak wełna.
Pytanie 20
Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?
A. Na mokro przy użyciu zaparzaczki
B. Na sucho z prawej strony
C. Na mokro po zwilżeniu materiału
D. Na sucho z lewej strony
Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.
Pytanie 21
Technika polegająca na łączeniu niewielkich elementów z użyciem wkładu klejowego w celu zapewnienia usztywnienia oraz stabilizacji kształtów nazywana jest
A. wkładami konstrukcyjnymi klejowymi
B. wkładami sztywnymi
C. połączeniami tymczasowymi
D. małymi wklejkami
Wybór innych odpowiedzi, takich jak klejowe wkłady konstrukcyjne, tymczasowe połączenia, czy wkłady sztywnikowe, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zastosowań oraz właściwości materiałów w produkcji odzieży. Klejowe wkłady konstrukcyjne mogą sugerować zastosowanie większych elementów stabilizujących, które nie są tak precyzyjne jak małe wklejki. Ta technika ma na celu głównie lokalne usztywnienie, co jest kluczowe dla detali w odzieży. Z kolei tymczasowe połączenia dotyczą metod, które nie oferują trwałego rozwiązania, co jest istotnym błędem w kontekście zadań wymagających długotrwałej stabilności. Wkłady sztywnikowe mogą być mylnie postrzegane jako alternatywa dla małych wklejek, jednak są to zazwyczaj większe elementy, które mają inne przeznaczenie. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru materiałów oraz metod obróbczych, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wyrobów odzieżowych. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze, że małe wklejki są właściwym rozwiązaniem dla precyzyjnych, lokalnych usztywnień, w przeciwieństwie do pozostałych wymienionych odpowiedzi, które często nie spełniają tych wymagań.
Pytanie 22
Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować
A. sprasowanie
B. wprasowanie
C. przeprasowanie
D. odparowanie
Sprasowanie, przeprasowanie oraz wprasowanie to techniki, które mogą wydawać się sensowne w kontekście usuwania wyświecenia, jednak w rzeczywistości nie są one odpowiednie dla konkretnego problemu związanego z nadmierną wilgocią powstałą podczas obróbki parowo-cieplnej. Sprasowanie polega na przyłożeniu siły do materiału w celu jego wygładzenia, co może prowadzić do utrwalenia wyświecenia, zamiast jego usunięcia. Z kolei przeprasowanie, które również opiera się na użyciu żelazka, może chwilowo wygładzić tkaninę, jednak nie eliminuje problemu wilgoci, a wręcz może ją utrwalić. Użycie wprasowania, czyli wprowadzenie wilgoci w materiał w celu nadania mu kształtu, również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ może tylko pogorszyć sytuację, zwiększając poziom wyświecenia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że techniki te są w stanie efektywnie usunąć nadmiar wilgoci, podczas gdy tak naprawdę mogą one jedynie maskować problem. Rzeczywistym rozwiązaniem dla wyświecenia jest zastosowanie procesu odparowania, który pozwala na kontrolowanie i usunięcie nadmiaru wilgoci, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w przemyśle tekstylnym. Warto zaznaczyć, że zrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania jakością wyrobów odzieżowych.
Pytanie 23
Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?
A. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle
B. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle
C. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle
D. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem
Nacięcia w oznaczonych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu i tyłu spódnicy są kluczowe dla prawidłowego połączenia obu części odzieży. Ich głównym celem jest ułatwienie łączenia elementów w procesie szycia oraz zapewnienie dokładności konstrukcji. Takie nacięcia umożliwiają lepsze dopasowanie krawędzi, co jest istotne, aby spódnica prezentowała się estetycznie i była wygodna w noszeniu. W praktyce, nacięcia te pomagają w ustaleniu linii szycia oraz ułatwiają przeprowadzenie dalszych operacji, takich jak wykańczanie krawędzi czy wszywanie zamków. Użycie nacięć jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają stosowanie takich technik w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia odzieży. Warto również dodać, że odpowiednie nacięcia zmniejszają ryzyko deformacji materiału podczas szycia oraz wpływają na ostateczny kształt spódnicy, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz funkcjonalności produktu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Cena uszycia sukni w zakładzie krawieckim wynosi 150 zł. Aby wykonać suknię damską w tym zakładzie użyto:
1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb
0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 6 zł za 1 szt.
Jakie są koszty bezpośrednie związane z wykonaniem sukni damskiej w tym zakładzie?
A. 226 zł
B. 210 zł
C. 220 zł
D. 216 zł
Analiza kosztów związanych z szyciem sukni damskiej wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń, co niektóre odpowiedzi nie uwzględniają. Często, przy obliczaniu kosztów, pojawia się błąd w interpretacji jednostek miary lub cen materiałów. Na przykład, odpowiedzi sugerujące kwoty 216 zł, 210 zł czy 226 zł mogą wynikać z błędnego zsumowania kosztów materiałów. Kluczowe jest, aby dokładnie zweryfikować ceny za metr bieżący materiału. W przypadku żorżety wełnianej, koszt wynosi 50 zł za 1 mb, co w przypadku 1,10 m daje 55 zł. Wiele osób może błędnie zaokrąglić tę wartość lub pomylić jednostki. Podobnie, koszt podszewki, której użyto 0,90 m, wynosi 9 zł, a nie 10 zł. Użytkownicy muszą być również uważni przy dodawaniu kosztów robocizny. W branży odzieżowej, każdy element kosztowy - od materiałów, przez robociznę, po dodatkowe akcesoria - musi być dokładnie zsumowany. Nieprzestrzeganie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków o całkowitym koszcie produkcji. Dobrą praktyką w analizie kosztów jest stosowanie arkuszy kalkulacyjnych, które pozwalają na bieżąco śledzić i weryfikować koszty, co minimalizuje ryzyko pomyłek.
Pytanie 27
Głębokość bioder to miara ciała, którą można wyliczyć na podstawie wzoru matematycznego, przedstawiającego jej zależność w funkcji
A. wysokości talerza biodrowego
B. łuku długości kończyny dolnej
C. wysokości talii
D. wzrostu
Odpowiedzi, które dotyczą wysokości talerza biodrowego, wysokości talii oraz łuku długości kończyny dolnej, nie są poprawne w kontekście obliczania głębokości bioder. Wysokość talerza biodrowego, chociaż istotna w kontekście ogólnych proporcji ciała, nie jest bezpośrednią miarą, która miałaby kluczowe znaczenie w określeniu głębokości bioder. Z kolei wysokość talii odnosi się do innego wymiaru, który nie ma bezpośredniego związku z głębokością bioder. Łuk długości kończyny dolnej także nie jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na pomiar głębokości bioder, gdyż dotyczy on w szczególności długości nóg i ich proporcji w stosunku do reszty ciała. W kontekście antropometrii, błędem myślowym jest próba łączenia tych wymiarów z głębokością bioder bez uwzględnienia ich funkcjonalnych relacji. Każdy z tych wymiarów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie każdy z nich może być użyty do określenia głębokości bioder. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre wymiary mają szerszy wpływ na projektowanie i ergonomię, co wymaga ścisłego przestrzegania zasad i norm, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów antropometrycznych. Dlatego ważne jest, aby w ocenie wymiarów ciała stosować dane liczbowo i jakościowo związane z ich funkcjonalnością, a nie opierać się na luźnych skojarzeniach.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Jaki symbol oznacza pomiar – wysokość krocza?
A. RvNv
B. ZUo
C. PcPl
D. ZKo
Zarówno PcPl, ZKo, jak i RvNv to nieprawidłowe symbole w kontekście pomiaru wysokości krocza. Symbol PcPl odnosi się do pomiaru obwodu pasa, co jest całkowicie innym parametrem, nie mającym związku z wysokością krocza. Obwód pasa jest często używany przy ocenie proporcji sylwetki i jest kluczowym wskaźnikiem w analizach zdrowotnych, takich jak ocena ryzyka otyłości oraz chorób metabolicznych. Z kolei ZKo oznacza wysokość stanu, co również nie ma związku z wysokością krocza. Wysokość stanu to pomiar od podłogi do określonego punktu na ciele, często stosowany w kontekście oceny postawy i proporcji ciała. RvNv, natomiast, dotyczy pomiaru długości rękawa, co jest istotne w odzieżowej produkcji, ale i w tym przypadku nie ma związku z krocze. Wybór niewłaściwego symbolu może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii lub z braku znajomości standardów pomiarowych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między poszczególnymi pomiarami oraz znajomość ich zastosowania w praktyce, co z kolei pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy w projektowaniu i analizach.
Pytanie 30
W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?
A. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu
B. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem
C. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu
D. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle
Zaznaczenie punktów montażowych na wykroju rękawa oraz na wykrojach przodu i tyłu jest kluczowym elementem procesu konstrukcji odzieży. Punkty te służą do precyzyjnego połączenia różnych elementów odzieży, co zapewnia ich właściwe dopasowanie, estetykę oraz funkcjonalność. Dobre praktyki w krawiectwie wskazują, że precyzyjne oznaczenie tych punktów pozwala na uniknięcie późniejszych problemów z dopasowaniem i układaniem materiału. Na przykład, podczas szycia rękawa do przodu bluzki, prawidłowe zaznaczenie punktu montażowego umożliwia uzyskanie eleganckiego wykończenia oraz komfortu noszenia. Dodatkowo, przestrzeganie tych zasad przyczynia się do podwyższenia jakości gotowego wyrobu. W branży odzieżowej standardy dotyczące montażu elementów odzieży polegają na tym, aby wszystkie punkty montażowe były wyraźnie oznaczone, co jest również niezbędne przy pracy z różnymi rodzajami tkanin oraz w kontekście różnorodnych technik szycia, takich jak szycie maszynowe czy ręczne.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?
A. obręb
B. falbankę
C. lamówkę
D. ściąg dziergany
Falbanka to efektowny i praktyczny sposób na wydłużenie rękawa bluzki wizytowej. Wykorzystując falbankę, możemy nie tylko dodać modny akcent do odzieży, ale także skutecznie zwiększyć długość rękawa. Falbanka może być szyta na brzegu rękawa, co pozwala na stworzenie efektu warstwowego, a także na maskowanie ewentualnych niedoskonałości. Tego typu wykończenie jest szczególnie popularne w odzieży damskiej, gdzie estetyka i detale są kluczowe. W praktyce, falbanki można tworzyć na różne sposoby – od prostych, jednolitych materiałów po bardziej złożone konstrukcje z koronkami czy aplikacjami. Warto również pamiętać, że przy szyciu falbanek należy stosować odpowiednią długość szwu, aby uzyskać pożądany efekt marszczenia, co także wpisuje się w standardy krawieckie. Przykładem zastosowania falbanki w rękawie może być bluzka koktajlowa, w której falbanka na zakończeniu rękawa tworzy elegancki i kobiecy wygląd, idealny na różne okazje.
Pytanie 34
Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład
A. wygięcie igły
B. zbyt głęboko umiejscowiony transporter
C. niedostateczna siła docisku stopki
D. zbyt duże napięcie nici
Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.
Pytanie 35
Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się
A. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową
B. tablicę pomiarową oraz antropometr
C. antropometr i linijkę o długości 50 cm
D. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm
Choć wymienione narzędzia, takie jak antropometr, tablica pomiarowa czy linijka, mogą być używane w kontekście pomiarów antropometrycznych, nie są optymalnym wyborem do precyzyjnego pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym. Antropometr to specjalistyczne narzędzie stosowane głównie w badaniach naukowych i statystycznych, a jego użycie w krawiectwie może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji. Dodatkowo, linijka o długości 50 cm, choć może być przydatna w niektórych kontekstach, nie jest wystarczająca do wykonania pełnego pomiaru ciała, jakim jest wysokość krocza, który wymaga bardziej elastycznego podejścia. Tablica pomiarowa jest z kolei używana w bardziej złożonych procesach pomiarowych i nie jest typowym narzędziem dla krawców. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych narzędzi pomiarowych oraz brak zrozumienia specyfiki pomiarów w kontekście krawiectwa. Zachowanie odpowiednich standardów i praktyk branżowych jest kluczowe w osiąganiu dokładnych i wiarygodnych wyników pomiarowych, co zdecydowanie podkreśla znaczenie użycia właściwych narzędzi.
Pytanie 36
Na której jednolitej tkaninie, wzory elementów odzieży, można układać jedynie w jednym kierunku?
A. Na batyście
B. Na drelichu
C. Na sztruksie
D. Na popelinie
Sztruks to tkanina o charakterystycznej, wypukłej fakturze, co sprawia, że szwy i elementy odzieży muszą być układane w określonym kierunku, aby zachować estetykę oraz właściwości użytkowe. W przypadku sztruksu, najczęściej stosowaną praktyką jest układanie szablonów w kierunku wzdłuż włosia tkaniny. Takie podejście zapewnia, że odzież ma jednorodny wygląd, co jest istotne dla finalnego produktu. Ponadto, sztruks charakteryzuje się znakomitą trwałością, co czyni go popularnym wyborem w produkcji odzieży roboczej oraz zimowej. Niezgodność z kierunkiem włosia może prowadzić do problemów z estetyką, jak również do większej podatności na zużycie, co jest niepożądane w kontekście jakości i satysfakcji klienta. Zgodność z tymi zasadami jest kluczowym elementem podczas dopasowywania i układania elementów odzieży, co podkreślają branżowe standardy produkcji odzieży.
Pytanie 37
Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?
A. w oparciu o siatkę konstrukcyjną
B. spatialną
C. w oparciu o formę konstrukcyjną
D. odzieżową
Modelowanie form spodni na podstawie formy konstrukcyjnej, przestrzennego czy konfekcyjnego wprowadza szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania odzieży. Forma konstrukcyjna odnosi się do wstępnych kształtów materiałów, które mogą nie uwzględniać indywidualnych wymiarów sylwetki. Chociaż może być przydatna w przypadku prostych modeli, jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych formach, takich jak spodnie, może skutkować niedopasowaniem i brakiem komfortu noszenia. Z kolei metoda przestrzenna, koncentrująca się na ogólnych proporcjach, nie dostarcza wystarczających informacji na temat detali, które są kluczowe przy modelowaniu odzieży. Nie można zapominać o metodzie konfekcyjnej, która skupia się na produkcji masowej i może pomijać indywidualne różnice w sylwetce konsumentów. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń, takich jak zakładanie jednego uniwersalnego rozmiaru, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami do personalizacji odzieży. W efekcie, korzystając z tych metod, projektanci narażają się na ryzyko tworzenia produktów, które nie spełniają oczekiwań klientów pod względem dopasowania i komfortu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację marki i jej sprzedaż.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.