Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 11 czerwca 2025 21:31
Data zakończenia: 11 czerwca 2025 21:47

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie operacje gospodarcze wpływają jedynie na pasywa?

A. Pokryto stratę z kapitału zapasowego 12 000 zł

B. Zaciągnięto pożyczkę długoterminową 50 000 zł

C. Otwarto akredytywę 7 500 zł

D. Zakupiono obligacje skarbowe 4 000 zł

Odpowiedzi, które zakładają zaciąganie pożyczek, zakup obligacji czy otwieranie akredytyw, prowadzą do błędnych konkluzji, gdyż wszystkie te operacje wpływają zarówno na aktywa, jak i pasywa. Zaciągnięcie pożyczki długoterminowej zwiększa zobowiązania firmy, co jest zapisane w pasywach, ale równocześnie pojawia się ekwiwalentna wartość w aktywach w postaci gotówki lub innych zasobów. Takie podejście do finansowania działalności jest typowe, jednak nie prowadzi do zmian wyłącznie w pasywach. Podobnie, zakup obligacji skarbowych oznacza wydatek, który zmniejsza aktywa (gotówkę) i jednocześnie powiększa portfel inwestycyjny w aktywach finansowych, co nie prowadzi do zmian jedynie w pasywach. Otwieranie akredytywy z kolei to działanie, które wiąże się z potencjalnym zobowiązaniem, ale nie ma natychmiastowego wpływu na strukturę bilansu, dopóki nie zostanie zrealizowane. Zrozumienie, które operacje wpływają na pasywa, jest kluczowe w rachunkowości, a nieprawidłowe interpretacje mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Warto dążyć do zrozumienia podstawowych zasad rachunkowości, aby uniknąć typowych pułapek myślowych, które mogą prowadzić do niepoprawnych decyzji i analiz finansowych.

Pytanie 2

Do dokumentów księgowych wlicza się

A. umowę o pracę

B. kartę gwarancyjną

C. wyciąg bankowy

D. umowę kredytową

Wyciąg bankowy jest dokumentem księgowym, który stanowi potwierdzenie wszystkich transakcji dokonanych na rachunku bankowym w określonym czasie. Zawiera szczegółowe informacje dotyczące wpływów i wydatków, co jest niezbędne do prawidłowego prowadzenia księgowości. Jako dowód księgowy, wyciąg bankowy jest nie tylko podstawą do rejestracji operacji finansowych, ale także służy jako materiał dowodowy w przypadku kontroli skarbowej. Zgodnie z zasadami rachunkowości, dokumenty takie jak wyciągi bankowe muszą być przechowywane przez określony czas, zazwyczaj przez pięć lat, co jest zgodne z polskim prawem podatkowym. Przykładem praktycznego zastosowania wyciągu bankowego jest jego użycie do uzgadniania sald pomiędzy stanem na koncie a zapisami w księgach rachunkowych, co jest kluczowe dla zapewnienia dokładności i transparentności finansowej w firmie. Dodatkowo, regularna analiza wyciągów bankowych pozwala na identyfikację błędów, oszustw oraz nieautoryzowanych transakcji, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania ryzykiem finansowym.

Pytanie 3

Podczas ustalania wyniku finansowego w kalkulacyjnym wariancie, obroty kont Koszty sprzedaży oraz Koszty ogólnego zarządu przeksięgowywane są na stronę

A. Ma konta Rozliczenie kosztów

B. Wn konta Wynik finansowy

C. Wn konta Rozliczenie kosztów

D. Ma konta Wynik finansowy

Wariant kalkulacyjny ustalania wyniku finansowego różni się od wariantu porównawczego sposobem ewidencji kosztów. W wariancie kalkulacyjnym koszty sprzedanych towarów oraz koszty ogólnego zarządu są księgowane na stronie Wn konta Wynik finansowy, co zapewnia, że wszystkie koszty związane z działalnością operacyjną są jednocześnie uwzględnione w ustalaniu wyniku na koniec okresu. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma sprzedaje produkt, a w związku z tym generuje koszty produkcji oraz wydatki związane z zarządzaniem. Te koszty muszą być ujęte w wyniku finansowym, aby prawidłowo oszacować rentowność działalności. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, wszystkie koszty powinny być odpowiednio klasyfikowane i przypisane do właściwych kont, co ułatwia późniejszą analizę finansową i podejmowanie decyzji zarządczych. Przeksięgowanie kosztów na stronę Wn jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, które podkreślają znaczenie precyzyjnej ewidencji kosztów dla rzetelności sprawozdań finansowych.

Pytanie 4

Firma, która oblicza wynik finansowy za pomocą metody porównawczej, na moment zamknięcia ksiąg rachunkowych, powinna przeksięgować koszty według podziału rodzajowego na konto

A. Rozliczenie kosztów działalności

B. Wynik finansowy

C. Kapitał zakładowy

D. Rozliczenia międzyokresowe kosztów

Odpowiedzi, które wskazują na inne konta, są mylące i opierają się na nieprawidłowej interpretacji zasad rachunkowości. Konto 'Rozliczenie kosztów działalności' jest stosowane do ewidencjonowania wydatków, które jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów, co oznacza, że nie jest to właściwe konto do przeksięgowania kosztów po zamknięciu ksiąg. Podobnie, 'Kapitał zakładowy' odnosi się do wkładów właścicieli do przedsiębiorstwa i nie ma związku z kosztami operacyjnymi. Wprowadzenie kosztów na to konto byłoby błędne i mogłoby prowadzić do zafałszowania obrazu finansowego firmy. 'Rozliczenia międzyokresowe kosztów' z kolei służą do ewidencjonowania kosztów, które zostały poniesione w jednym okresie, ale dotyczą przyszłych okresów. Zastosowanie tego konta w kontekście ustalania wyniku finansowego metodą porównawczą jest nieadekwatne, ponieważ koszty powinny być przypisane do okresu, w którym miały miejsce, a nie przekładane na przyszłość. Kluczowym błędem myślowym może być niewłaściwe zrozumienie zasady memoriałowej, co prowadzi do mylnego przekonania, że koszty można odroczyć lub przesunąć na inne konta bez wpływu na wynik finansowy. Rzetelne przeksięgowanie kosztów na wynik finansowy jest niezbędne do analizy efektywności działalności przedsiębiorstwa oraz do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych, które muszą odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy firmy.

Pytanie 5

Dokument KP – Kasa przyjmie jest dokumentem

A. pierwotnym

B. obcym

C. zbiorczym

D. wtórnym

Dowód KP, czyli Kasa Przyjmie, jest dokumentem klasyfikowanym jako dowód pierwotny, co oznacza, że jest to dokument wystawiany po dokonaniu konkretnej transakcji finansowej. Dowody pierwotne są kluczowe w księgowości, ponieważ stanowią one podstawę do rejestrowania operacji gospodarczych w systemie finansowym firmy. W praktyce, dowód KP jest używany do udokumentowania wpływu gotówki do kasy, co jest istotne dla zachowania zgodności z zasadami rachunkowości. Właściwe prowadzenie ewidencji przychodów w oparciu o dowody pierwotne jest zgodne z polskim prawodawstwem, które wymaga, aby każda transakcja była odpowiednio udokumentowana. Dodatkowo, stosowanie dowodów pierwotnych pozwala na rzetelne i transparentne prowadzenie ksiąg rachunkowych, co jest niezbędne w przypadku audytów oraz dla utrzymania wysokich standardów zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Warto zaznaczyć, że w praktyce gospodarczej dokumenty te powinny być archiwizowane przez określony czas, co jest wymagane przez prawo podatkowe.

Pytanie 6

W GRAFIT SA, wyprodukowane markery do tablic suchościeralnych, które zostały przyjęte do magazynu, powinny być ujęte w bilansie w kategorii

A. Materiały

B. Towary

C. Półprodukty i produkty w toku

D. Produkty gotowe

Odpowiedź "Produkty gotowe" jest prawidłowa, ponieważ markery do tablic sucho ścieralnych, które zostały wyprodukowane i przyjęte do magazynu, są w pełni ukończonymi produktami, które są gotowe do sprzedaży. Zgodnie z zasadami rachunkowości, produkty gotowe to wyroby, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są dostępne dla klientów. W praktyce oznacza to, że takie produkty są już przygotowane do dystrybucji i sprzedaży, co wpisuje się w definicję aktywów obrotowych w bilansie. Warto również zauważyć, że odpowiednie wykazywanie produktów w bilansie jest kluczowe dla prawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której firma planuje sprzedaż tych markerów w nadchodzącym kwartale. Wówczas ich klasyfikacja jako produktów gotowych ma istotne znaczenie, aby inwestorzy i zarząd mogli realnie ocenić potencjalne przychody ze sprzedaży. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie poziomu produktów gotowych w magazynie, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Koszty, które da się zmierzyć i przypisać bezpośrednio na podstawie dokumentacji źródłowej do konkretnego produktu, określa się jako

A. zmienne

B. bezpośrednie

C. niezależne

D. pośrednie

Koszty bezpośrednie to te, których można przypisać konkretnemu produktowi lub usłudze na podstawie dokumentów źródłowych, takich jak faktury, umowy czy raporty. Przykłady kosztów bezpośrednich obejmują materiały bezpośrednie, takie jak surowce wykorzystywane w produkcji, oraz koszty pracy bezpośredniej, czyli wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zaangażowanych w proces wytwarzania. W praktyce, ścisłe przypisanie kosztów do konkretnego produktu pozwala na dokładne obliczenie rentowności i efektywności produkcji. W kontekście standardów rachunkowości, koszty bezpośrednie są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ umożliwiają precyzyjne ustalanie cen sprzedaży. Umiejętność identyfikacji kosztów bezpośrednich jest również zgodna z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania kosztami i efektywności operacyjnej, co sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 9

Spłata zobowiązania bankowego z funduszy zgromadzonych na koncie bankowym jest transakcją finansową?

A. operacją aktywno-pasywną zmniejszającą

B. operacją pasywną

C. operacją aktywno-pasywną zwiększającą

D. operacją aktywną

Spłata kredytu bankowego ze środków na rachunku bankowym jest operacją gospodarczą, która ma charakter aktywno-pasywny zmniejszający. W tej operacji następuje zmniejszenie zarówno aktywów, jak i pasywów. Środki na rachunku bankowym, które są wykorzystywane do spłaty kredytu, oznaczają redukcję aktywów. Z drugiej strony, spłata kredytu prowadzi do zmniejszenia zobowiązań finansowych, co przekłada się na redukcję pasywów. Przykład takiej operacji można zobaczyć w codziennych finansach, gdzie osoba spłacająca ratę kredytu hipotecznego przy użyciu zgromadzonych oszczędności na koncie bankowym zmniejsza zarówno swoje aktywa (stan konta), jak i pasywa (kwotę kredytu do spłaty). Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi oraz przedsiębiorstwami, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i standardami sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 10

Który zbiór narzędzi odnosi się wyłącznie do analizy finansowej firmy?

A. Analiza produkcji, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku zysków i strat

B. Analiza bilansu, analiza zatrudnienia i płac, analiza wyniku finansowego

C. Analiza wyniku finansowego, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku przepływów pieniężnych

D. Analiza rachunku przepływów pieniężnych, analiza zatrudnienia i płac, analiza płynności finansowej

Właściwy zestaw instrumentów do analizy finansowej przedsiębiorstwa obejmuje analizę wyniku finansowego, wstępną analizę bilansu oraz analizę rachunku przepływów pieniężnych. Analiza wyniku finansowego pozwala na zrozumienie rentowności firmy, oceniając przychody i koszty, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji o dalszym rozwoju. Wstępna analiza bilansu daje obraz sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa, ukazując jego aktywa i pasywa, co jest niezbędne dla oceny stabilności finansowej. Z kolei analiza rachunku przepływów pieniężnych pozwala na monitorowanie płynności finansowej, co jest niezbędne do zapewnienia ciągłości działalności operacyjnej. Przykłady zastosowania tych narzędzi obejmują przygotowanie prognoz finansowych, ocenę inwestycji oraz analizę zmian w strukturze kapitału. Zastosowanie tych instrumentów jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości (IFRS), które promują przejrzystość i rzetelność raportowania finansowego.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Operację gospodarczą "PK - przeksięgowanie rzeczywistego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego" należy zarejestrować na kontach?

A. Wn Rozliczenie kosztów działalności, Ma Koszty działalności podstawowej

B. Wn Koszty działalności podstawowej, Ma Rozliczenie kosztów działalności

C. Wn Rozliczenie kosztów działalności, Ma Wyroby gotowe

D. Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie kosztów działalności

Wybór innych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących ewidencjonowania kosztów. W przypadku pierwszej propozycji, 'Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie kosztów działalności', pojawia się mylne założenie, że w momencie przeksięgowania kosztów, należy zwiększać wartość wyrobów gotowych, co nie ma sensu, gdyż już są one gotowe do sprzedaży. Druga odpowiedź sugeruje, iż przeksięgowanie powinno odbywać się z uwzględnieniem zmniejszenia wartości wyrobów gotowych, co jest niezgodne z zasadą, że rzeczywiste koszty powinny być przenoszone na odpowiednie konta rozliczeniowe. Ostatnie dwie odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie relacji między kosztami działalności podstawowej a kosztami rozliczeń, ponieważ operacja przeksięgowania ma na celu przeniesienie kosztów na konto, które odzwierciedla ich faktyczne wykorzystanie w działalności, a nie na konta związane z ogólnymi kosztami. Typowym błędem myślowym jest tu pomieszanie pojęć związanych z różnymi etapami cyklu produkcyjnego oraz niewłaściwe przypisanie kosztów do kont, co może prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych i wprowadzenia w błąd w raportowanie finansowe. Właściwe zrozumienie struktury ewidencji kosztów jest kluczowe dla każdej organizacji, by mogła ona rzetelnie oceniać swoją efektywność finansową.

Pytanie 13

Koszt początkowy obrabiarki został ustalony na 16 500 zł. Jaką kwotę netto wydano na zakup, biorąc pod uwagę, że firma poniosła wydatki w wysokości 600 zł na transport i 300 zł na montaż, a stawka VAT wynosi 22 %?

A. 16 500 zł

B. 17 400 zł

C. 13 525 zł

D. 15 600 zł

Podejmując próbę obliczenia ceny zakupu netto obrabiarki, niektórzy mogą mylnie przyjąć wartość 17 400 zł. Ta odpowiedź błędnie uwzględnia całkowity koszt środków trwałych, pomijając kluczowy element obliczenia, którym jest odliczenie VAT. Stawka VAT w wysokości 22% oznacza, że wartość nabycia nie może być równa wartości brutto, a uwzględnienie podatku w obliczeniach prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Inni mogą wskazać na wartość 13 525 zł, co również jest pomyłką wynikającą z pomylenia netto z wartością po uwzględnieniu wszystkich kosztów. Cena zakupu netto powinna uwzględniać tylko te koszty, które rzeczywiście wpływają na wartość środka trwałego. W kontekście wartości 16 500 zł, przy założeniu, że kwoty transportu i montażu byłyby wliczone w tę wartość, niewłaściwe jest obliczenie ich jako osobnych wydatków w tym kontekście. Typowym błędem myślowym jest nieprawidłowe rozumienie aspektów związanych z naliczaniem podatku oraz pomijanie dodatkowych wydatków, które mogą zwiększać wartość aktywów. Użytkownicy powinni zwrócić uwagę na zasady rachunkowości i praktyki związane z ewidencjonowaniem kosztów, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 14

Przedsiębiorstwo prowadzi ewidencję kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym. Który dekret należy zastosować na dowodzie PK – naliczono składki ZUS finansowane przez pracodawcę od wynagrodzeń pracowników produkcyjnych w kwocie 32 800,00 zł?

Dekret	Kwota w zł	Strona Wn konta	Strona Ma konta
I.	32 800,00	Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia	Rozrachunki z ZUS
II.	32 800,00	Koszty działalności podstawowej	Rozrachunki z ZUS
III.	32 800,00	Rozrachunki z ZUS	Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia
IV.	32 800,00	Rozrachunki z ZUS	Koszty działalności podstawowej

A. Dekret III.

B. Dekret II.

C. Dekret I.

D. Dekret IV.

Tak, tu jest trochę zamieszania. Dekret II i III mogą wyglądać na sensowne, ale wcale nie są odpowiednie do księgowania składek ZUS. Dekret II dotyczy innych wydatków, co nie pasuje do naszego przykładu, bo to nie to. Z kolei Dekret III nie rozdziela kosztów na odpowiednie konta, co jest istotne, żeby wszystko było przejrzyste. Dekret IV niby zajmuje się ogólnymi rozrachunkami, ale nie ma tu mowy o składkach ZUS, więc wprowadza w błąd. Ważne jest, żeby znać definicje i klasyfikacje kosztów, bo to wpływa na nasze raporty finansowe. Jak się pomylimy w przypisywaniu kosztów, to może być spory problem w księgach rachunkowych. Kluczowe jest, żeby to wszystko ogarnąć, żeby firma była na prostszej drodze do sukcesu.

Pytanie 15

Wskaż zestaw kont, na których księguje się zdarzenia gospodarcze, stosując wyłącznie zasadę jednostronnego zapisu.

Środki trwałe w likwidacji Środki trwałe Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Zapasy obce
Zestaw I.	Zestaw II.
Środki trwałe Zapasy obce Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Środki trwałe
Zestaw III.	Zestaw IV.

A. Zestaw III.

B. Zestaw I.

C. Zestaw IV.

D. Zestaw II.

Zestaw I, III i IV zawierają konta, które nie odpowiadają zasadzie jednostronnego zapisu, co prowadzi do mylnych założeń w zakresie ewidencji zdarzeń gospodarczych. W przypadku zestawu I, konta takie jak 'Zobowiązania' i 'Kapitał własny' obejmują zarówno aktywa, jak i pasywa, co jest sprzeczne z jedną z kluczowych zasad jednostronnego zapisu. Użytkownik może błędnie zakładać, że wystarczy posługiwać się tylko kontami aktywów lub pasywów, podczas gdy kluczowym aspektem jednostronnego zapisu jest jednoznaczne przyporządkowanie do jednej strony bilansu. Zestaw III może wprowadzać w błąd, gdyż może zawierać konta, które są związane z operacjami, które powinny być księgowane na obu stronach. Z kolei zestaw IV może zawierać konta, które są typowe dla podwójnego zapisu, co jest przeciwieństwem zasady jednostronnego ujęcia. Często popełnianym błędem jest nieodróżnianie tych dwóch podejść do księgowości, co prowadzi do stosowania niewłaściwych kont i zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Kluczowe jest zrozumienie, że jednostronny zapis ogranicza się do rejestrowania operacji na jednym typie kont, co znacznie upraszcza proces księgowy i jest zgodne z zasadami uproszczonej ewidencji, ale nie może być stosowane w sytuacjach wymagających pełnej analizy finansowej.

Pytanie 16

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, księgi rachunkowe jednostki kontynuującej działalność rozpoczyna się na

A. początek każdego kolejnego roku obrotowego

B. koniec każdego roku obrotowego

C. dzień poprzedzający moment postawienia jednostki w stan likwidacji

D. dzień przed dokonaniem zmiany formy prawnej

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, księgi rachunkowe jednostki kontynuującej działalność otwiera się na początek każdego następnego roku obrotowego. Oznacza to, że nowy rok obrotowy to moment, w którym jednostka musi zaktualizować swoje księgi, z uwzględnieniem wszelkich zmian, które mogły wystąpić w ciągu roku. Przykładowo, gdy jednostka zakończyła rok obrotowy, wszelkie transakcje, które miały miejsce do końca tego okresu, są zamykane. Następnie, na początku nowego roku, otwierane są nowe konta księgowe, które będą używane do rejestrowania transakcji w nadchodzącym okresie. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, takie podejście umożliwia jednostkom właściwe zarządzanie finansami i zapewnia zgodność z przepisami. Ważne jest, aby jednostki prowadziły księgi rachunkowe w sposób systematyczny i rzetelny, aby zapewnić przejrzystość oraz umożliwić dokładne sprawozdania finansowe. Zastosowanie tej praktyki sprzyja także lepszemu planowaniu i podejmowaniu decyzji biznesowych, w oparciu o dokładne dane finansowe.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Aby określić należny podatek dochodowy, odlicza się od naliczonego podatku dochodowego od osób fizycznych składkę na ubezpieczenie

A. wypadkowe

B. rentowe

C. chorobowe

D. zdrowotne

Odpowiedź 'zdrowotne' jest poprawna, ponieważ składka na ubezpieczenie zdrowotne jest jedynym rodzajem ubezpieczenia, który obniża podstawę opodatkowania w kontekście podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Polsce, podatnik ma prawo do pomniejszenia naliczonego podatku dochodowego o kwotę zapłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne. Przykładowo, jeśli podatnik osiąga roczny dochód w wysokości 100 000 zł i zapłacił 9 000 zł składki na ubezpieczenie zdrowotne, to kwotę tę można odjąć od wyliczonego podatku dochodowego, co może znacząco wpłynąć na końcową wysokość zobowiązania podatkowego. Taka regulacja ma na celu wspieranie obywateli w dostępie do usług zdrowotnych i zmniejszenie obciążeń fiskalnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie polityki społecznej. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki na ubezpieczenia społeczne, takie jak ubezpieczenie chorobowe, wypadkowe czy rentowe, nie wpływają na obliczenie podatku dochodowego w taki sam sposób, co potwierdza znaczenie ubezpieczenia zdrowotnego w tym kontekście.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaką wartość ma cena sprzedaży brutto towaru, jeśli cena zakupu netto wynosi 20 zł, a marża ustalona przez sklep wynosi 50% ceny zakupu netto, przy założeniu, że towar jest objęty podstawową stawką podatku VAT?

A. 26,06 zł

B. 36,90 zł

C. 30,00 zł

D. 24,60 zł

Cena sprzedaży brutto towaru to nic innego jak dodanie do ceny zakupu netto marży i VATu. W tym przypadku mamy cenę zakupu netto wynoszącą 20 zł. Marża to 50% z tej kwoty, czyli 10 zł. No i teraz mamy 20 zł + 10 zł, co daje nam 30 zł jako cenę sprzedaży netto. Potem, żeby dostać cenę brutto, musimy dodać podatek VAT. W Polsce jest to 23%, więc od 30 zł VAT wyniesie 6,90 zł. Dlatego końcowa cena sprzedaży brutto to 30 zł + 6,90 zł, czyli 36,90 zł. Warto znać ten sposób obliczeń, bo jest on powszechnie stosowany w księgowości i handlu. Pomaga to w ustaleniu, jak ważne jest zrozumienie, jak wyglądają związki między kosztami zakupu, marżą i VAT, by określić odpowiednią cenę sprzedaży.

Pytanie 21

Dokumentacja magazynowa Rw – Rozchód wewnętrzny jest klasyfikowana jako dowód księgowy

A. wtórnych

B. pierwotnych

C. zewnętrznych

D. obcych

Dokument magazynowy Rw – Rozchód wewnętrzny jest klasyfikowany jako dowód księgowy pierwotny, ponieważ stanowi bezpośredni zapis operacji gospodarczej. Dowody księgowe pierwotne to dokumenty, które powstają w momencie dokonania transakcji i są źródłem informacji o jej przebiegu. Przykładowo, gdy w firmie następuje rozchód materiałów lub towarów do innych jednostek organizacyjnych, sporządzany jest dokument Rw, który stanowi podstawę do ewidencji księgowej. Tego typu dokumenty są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu rachunkowości, ponieważ umożliwiają rejestrowanie i kontrolowanie wydatków oraz ruchu towarów. Standardy rachunkowości, w tym Krajowe Standardy Rachunkowości, podkreślają znaczenie dokumentów pierwotnych jako niezbędnych do prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz zapewnienia transparentności operacji finansowych. W przypadku dokumentów zewnętrznych, obcych czy wtórnych, nie pełnią one funkcji dowodowej w takim samym stopniu jak dokumenty pierwotne, co może prowadzić do błędów w ewidencji i raportowaniu.

Pytanie 22

Bilans końcowy przedsiębiorstwa pełni jednocześnie rolę bilansu początkowego w kolejnym roku obrotowym. Wynika to z zastosowania zasady

A. ciągłości

B. ostrożności

C. periodyzacji

D. memoriału

Odpowiedź 'ciągłości' jest prawidłowa, ponieważ zasada ciągłości w rachunkowości odnosi się do sytuacji, w której bilans zamknięcia jednostki na koniec roku obrotowego staje się bilansem otwarcia w roku kolejny. Zasada ta zakłada, że jednostka gospodarcza będzie kontynuować swoją działalność w przyszłości, co oznacza, że wszystkie aktywa i pasywa na koniec danego roku są traktowane jako kontynuacja w nadchodzących okresach. Przykładem zastosowania tej zasady może być przedsiębiorstwo, które na koniec roku sporządza bilans, w którym wykazuje wszystkie swoje zobowiązania oraz aktywa. Te same elementy zostaną uwzględnione w bilansie otwarcia w nowym roku obrotowym, co umożliwia płynne przechodzenie z jednego okresu do drugiego bez zakłóceń w księgowości. Praktyka ta jest również zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSR), które podkreślają znaczenie kontynuacji działalności w kontekście prawidłowego pomiaru i prezentacji informacji finansowych.

Pytanie 23

Zasada podwójnego zapisu w księgowości polega na tym, że każda transakcja gospodarcza jest rejestrowana

A. po przeciwnych stronach dwóch różnych kont w jednakowej kwocie.

B. po tych samych stronach kont aktywnych i pasywnych, w tej samej kwocie.

C. podwójnie na tych samych stronach dwóch różnych kont.

D. w tej samej kwocie, raz na koncie syntetycznym i raz na koncie analitycznym.

Zasada podwójnego zapisu to kluczowy element rachunkowości, polegający na tym, że każda operacja gospodarcza musi być zarejestrowana w równoważny sposób na dwóch różnych kontach, co zapewnia spójność i równowagę w księgach. Odpowiedź wskazuje, że transakcje są rejestrowane po przeciwnych stronach kont, co oznacza, że każda operacja wpływa zarówno na konto debetowe, jak i kredytowe w tej samej kwocie. Przykładowo, jeśli firma zakupiła sprzęt za 1000 zł, to na koncie "Środki trwałe" zostanie odnotowany debet (wzrost aktywów), a na koncie "Kasa" lub "Zobowiązania" - kredyt (spadek aktywów lub wzrost zobowiązań). Ta metoda nie tylko umożliwia bardziej przejrzyste śledzenie finansów firmy, ale także ułatwia identyfikację błędów i nieprawidłowości. W praktyce stosowanie podwójnego zapisu wynika z międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR) oraz dobrych praktyk, które nakładają obowiązek na organizacje prowadzenia rzetelnych i dokładnych ksiąg rachunkowych, co jest niezbędne do dostarczenia prawdziwego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 24

Niedobór materiałów, który nie przekracza ustalonych norm i limitów ubytków naturalnych, księguje się na konto

A. Inne koszty operacyjne

B. Rozliczenie kosztów działalności

C. Zużycie materiałów i energii

D. Inne koszty rodzajowe

Odpowiedź 'Zużycie materiałów i energii' jest poprawna, ponieważ niedobór materiałów, który mieści się w granicach norm i limitów na ubytki naturalne, jest klasyfikowany jako koszt, który powinien obciążać konto związane z bieżącym zużyciem surowców i energii. W praktyce oznacza to, że wszelkie straty wynikające z naturalnych ubytków, takich jak parowanie, utlenianie czy inne procesy fizyczne, powinny być uwzględnione w kosztach produkcji, co pomaga w dokładnym ustaleniu wartości zapasów oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Przykładem może być fabryka, która w procesie produkcyjnym traci pewną ilość materiału na wskutek jego obróbki; takie straty są standardowo uwzględniane w kosztach zużycia materiałów. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały procedury monitorowania i raportowania tych ubytków zgodnie z zasadami rachunkowości, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR).

Pytanie 25

Firma "Max" nabywa materiały z zagranicznych źródeł. W aktualnym miesiącu w związku z zakupem miały miejsce następujące transakcje:
1. Faktura za materiały "A" otrzymana od zagranicznego dostawcy 6 500 zł
2. SAD - dokument dotyczący odprawy celnej zakupu materiałów "A"
a) wysokość naliczonego cła 1 300 zł
b) podatek akcyzowy 2 200 zł
c) podatek VAT-22% 2 200 zł
Przyjęte materiały zostały wycenione zgodnie z rzeczywistą ceną zakupu, a ich wartość ustalono na kwotę

A. 7 800 zł

B. 12 200 zł

C. 6 500 zł

D. 10 000 zł

Odpowiedzi, które wskazują na kwoty inne niż 10 000 zł, często wynikają z błędnego zrozumienia zasad naliczania kosztów związanych z importem. Na przykład, wybór kwoty 7 800 zł może wynikać z pominięcia kosztów cła oraz podatku akcyzowego przy obliczaniu wartości zakupu. Takie podejście nie uwzględnia faktu, że przy wprowadzaniu towaru do obrotu wszystkie opłaty związane z importem muszą być uwzględnione w jego kosztach. Odpowiedź na poziomie 12 200 zł mogłaby sugerować, że osoba, która na nią postawiła, dodała wszystkie elementy kosztowe, ale być może pomyliła się przy ich sumowaniu lub doliczyła podatek VAT w sposób niezgodny z zasadami – podatek VAT w Polsce jest naliczany na końcu, a nie dodawany do wartości netto. Warto pamiętać, że w praktyce księgowej każdy element kosztowy powinien być starannie udokumentowany, aby uniknąć błędów w rozliczeniach. Zrozumienie zasad naliczania kosztów importu jest kluczowe, aby prawidłowo prowadzić księgowość i zapewnić zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 26

Zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna jest zobowiązana przeznaczyć minimum 8% zysku netto za dany rok obrotowy na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu co najmniej 1/3 kapitału zakładowego?

A. według uznania

B. nieobligatoryjnie

C. opcjonalnie

D. obowiązkowo

Zgadza się, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna ma obowiązek przeznaczenia co najmniej 8% swojego zysku netto z danego roku obrotowego na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu wynoszącego co najmniej 1/3 kapitału zakładowego. To wymogi mają na celu zapewnienie stabilności finansowej spółek akcyjnych oraz ochronę wierzycieli. Kapitał zapasowy jest istotnym elementem struktury kapitałowej, który może być wykorzystywany do pokrywania strat czy finansowania przyszłych inwestycji. Przykładem zastosowania tej regulacji może być spółka, która uzyskuje zyski w danym roku, a następnie, aby zabezpieczyć swoją pozycję finansową, przekazuje część zysku do kapitału zapasowego. W praktyce oznacza to, że spółki muszą starannie planować swoje wydatki i inwestycje, aby móc spełnić te obowiązki, co jest kluczowe w kontekście odpowiedzialnego zarządzania finansami. Warto również zaznaczyć, że niewypełnienie tego obowiązku może skutkować sankcjami prawnymi oraz negatywnymi konsekwencjami dla zarządu spółki.

Pytanie 27

Uczeń technikum staje przed możliwością podjęcia studiów dziennych albo rozpoczęcia pracy. Wybór ten skutkuje

A. użytecznością całkowitą

B. kosztem zależnym

C. kosztem alternatywnym

D. użytecznością krańcową

Koszt alternatywny to wartość utraconych możliwości związanych z dokonaniem wyboru. W przypadku absolwenta technikum, który stoi przed decyzją o rozpoczęciu studiów dziennych lub podjęciu pracy, koszt alternatywny odnosi się do potencjalnych korzyści, jakie mógłby osiągnąć w sytuacji, w której wybrałby drugą opcję. Na przykład, jeśli absolwent zdecyduje się na studia, koszt alternatywny to wynagrodzenie, które mógłby zarobić podczas pracy w tym samym okresie. W ekonomii, analiza kosztów alternatywnych jest kluczowa dla podejmowania racjonalnych decyzji, ponieważ pozwala ocenić nie tylko bezpośrednie koszty związane z danym wyborem, ale także potencjalne zyski, które wiążą się z alternatywnymi możliwościami. Zrozumienie koncepcji kosztu alternatywnego jest istotne dla planowania kariery i zarządzania finansami osobistymi, ponieważ pomaga w podejmowaniu wyborów, które maksymalizują wartość uzyskanych korzyści. W praktyce, umiejętność identyfikacji kosztów alternatywnych pozwala jednostkom na lepsze zrozumienie, jakie konsekwencje niosą za sobą ich decyzje.

Pytanie 28

Środki finansowe w kasie są inwentaryzowane przy użyciu metody

A. spisu z natury

B. uzgodnienia sald

C. potwierdzenia stanu przez kasjera

D. porównania z zapisami w księgowości

Środki pieniężne w kasie inwentaryzowane są metodą spisu z natury, ponieważ ta technika polega na rzeczywistym zliczeniu i skatalogowaniu posiadanych środków w danym momencie. Jest to kluczowy proces w zarządzaniu finansami, który zapewnia dokładność danych księgowych oraz pozwala na identyfikację ewentualnych rozbieżności między rzeczywistym stanem gotówki a zapisami księgowymi. W praktyce, spis z natury wykonuje się zazwyczaj na koniec roku obrotowego lub w innym ustalonym terminie, co jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz audytu. Na przykład, podczas audytu finansowego, niezależny audytor może przeprowadzić spis z natury, aby potwierdzić saldo gotówki w kasie. Technika ta jest również zgodna z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które nakładają obowiązek rzetelnego odzwierciedlenia aktywów w bilansie. Spis z natury jest istotny, aby upewnić się, że księgowość odzwierciedla rzeczywisty stan finansowy przedsiębiorstwa oraz aby zminimalizować ryzyko oszustw finansowych.

Pytanie 29

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytwarza opakowania w dwóch rozmiarach. W celu ustalenia jednostkowego kosztu wytworzenia zastosowano metodę kalkulacji podziałowej współczynnikowej. Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, ustal jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów gotowych.

Nazwa wyrobu/opakowania	Ilość w szt.	Współczynnik	Koszt wytworzenia wyrobów gotowych
„X"	200	1	1 200 zł
„Y"	100	2	1 200 zł

A. Wyrób "X" 4 zł; wyrób "Y" 2 zł

B. Wyrób "X" 3 zł; wyrób "Y" 6 zł

C. Wyrób "X" 4 zł; wyrób "Y" 8 zł

D. Wyrób "X" 6 zł; wyrób "Y" 12 zł

Poprawna odpowiedź to jednostkowy koszt wytworzenia 3 zł dla wyrobu "X" oraz 6 zł dla wyrobu "Y". Aby dojść do tego wyniku, kluczowe było zastosowanie metody kalkulacji podziałowej współczynnikowej. Proces ten polega na ustaleniu ilości jednostek umownych przez zsumowanie iloczynów liczby sztuk oraz odpowiednich współczynników dla obu wyrobów. Następnie całkowity koszt wytworzenia dzielimy przez sumę jednostek umownych, co pozwala na uzyskanie jednostkowego kosztu wytworzenia. Aby obliczyć koszty jednostkowe dla poszczególnych wyrobów, konieczne było pomnożenie uzyskanego jednostkowego kosztu przez współczynniki przypisane do każdego z wyrobów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości zarządczej, które zalecają precyzyjne ustalanie kosztów jednostkowych, aby wspierać podejmowanie decyzji operacyjnych oraz strategicznych. Dobrym przykładem zastosowania tej metody jest branża produkcyjna, gdzie różne wyroby mogą wymagać różnych nakładów pracy i materiałów, a tym samym różnorodnych kosztów przypisanych do ich wytworzenia.

Pytanie 30

W firmie "Awans" wartość wskaźnika pokrycia zobowiązań kapitałem własnym obniżyła się z 3 do 2, co oznacza, że

A. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego

B. zwiększyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego

C. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału własnego

D. pogorszyła się kondycja finansowa firmy

Wartości wskaźników finansowych, takich jak pokrycie zobowiązań kapitałem własnym, są kluczowe dla oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi sugerujące, że sytuacja finansowa przedsiębiorstwa pogorszyła się, nie uwzględniają faktu, że spadek wskaźnika niekoniecznie oznacza negatywne konsekwencje. W rzeczywistości, niższy wskaźnik może wynikać z bardziej efektywnego wykorzystania kapitału obcego, co w krótkim okresie może przyczynić się do wzrostu rentowności. Zmniejszenie uzależnienia przedsiębiorstwa od kapitału własnego jest mylne, ponieważ spadek wskaźnika nie odnosi się do redukcji kapitału własnego, lecz do relacji między kapitałem własnym a zobowiązaniami. Ludzie mogą mylić wzrost zobowiązań z pogorszeniem sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, podczas gdy wzrost zobowiązań może być oznaką ekspansji i inwestycji, które w dłuższym okresie mogą przynieść zyski. Również, błędne jest założenie, że zmniejszenie uzależnienia od kapitału własnego prowadzi do zmniejszenia ogólnego bezpieczeństwa finansowego. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z kapitału obcego w sposób strategiczny, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników finansowych. Warto pamiętać, że każdy przypadek trzeba analizować w kontekście konkretnej strategii finansowej przedsiębiorstwa oraz jego możliwości rynkowych.

Pytanie 31

Konta ksiąg pomocniczych odpowiadają za

A. prowadzi się jedynie dla rozrachunków z partnerami

B. są szczegółowym zapisem wszystkich wydarzeń gospodarczych w danym przedsiębiorstwie

C. zawierają zapisy będące szczegółami i uzupełnieniami zapisów na kontach księgi głównej

D. są obligatoryjnie prowadzone dla konta Materiały

Rozważając podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nieprawidłowe koncepcje często wynikają z niepełnego zrozumienia roli kont ksiąg pomocniczych w systemie rachunkowości. Stwierdzenie, że konta te są uszczegółowieniem wszystkich zdarzeń gospodarczych w danym przedsiębiorstwie, jest nieprecyzyjne, ponieważ konta pomocnicze nie dotyczą wszystkich aspektów działalności, ale jedynie wybranych kategorii, takich jak rozrachunki, należności czy zobowiązania. Powiązanie z rozrachunkami z kontrahentami jest również ograniczone, ponieważ chociaż konta pomocnicze mogą obejmować te rozrachunki, to ich zastosowanie jest dużo szersze. Nie jest prawdą, że konta pomocnicze prowadzi się wyłącznie dla tego celu, ponieważ mogą być również używane do detalicznego śledzenia innych elementów, jak zapasy czy środki trwałe. Przytoczona odpowiedź mówiąca o obowiązkowym prowadzeniu kont pomocniczych do konta Materiały jest także myląca; nie ma bezwzględnego wymogu dotyczącego tego konkretnego konta, gdyż decyzja o prowadzeniu konta pomocniczego zależy od specyfiki działalności przedsiębiorstwa oraz przyjętej polityki rachunkowości. W związku z tym, istotne jest, aby zrozumieć, że konta pomocnicze są narzędziem umożliwiającym bardziej szczegółowe śledzenie i raportowanie informacji, co w praktyce przekłada się na lepsze zarządzanie finansami oraz większą efektywność operacyjną organizacji.

Pytanie 32

Do jakiej grupy archiwalnej zalicza się zaakceptowany roczny bilans oraz zestawienie zysków i strat?

A. Grupy BE

B. Grupy A

C. Grupy B

D. Grupy Bc

Odpowiedź dotycząca Kategorii A jest prawidłowa, ponieważ zatwierdzony roczny bilans oraz rachunek zysków i strat są kluczowymi dokumentami finansowymi, które są wymagane do archiwizacji zgodnie z przepisami prawa. Kategoria A obejmuje dokumentację finansową, która ma znaczenie dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego wyników operacyjnych. W praktyce, archiwizacja takich dokumentów zgodnie z normami branżowymi nie tylko zapewnia zgodność z obowiązującymi przepisami, ale także ułatwia dostęp do informacji w przyszłości, co jest niezbędne w kontekście audytów oraz kontrolowania finansów firmy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces sporządzania sprawozdań finansowych, gdzie dane z rocznego bilansu i rachunku zysków i strat są niezbędne do oceny kondycji finansowej firmy oraz podejmowania strategicznych decyzji. Warto przypomnieć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, poprawne klasyfikowanie i archiwizowanie tych dokumentów jest kluczowe dla transparentności i rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 33

W skład pasywów rozliczeń międzyokresowych wchodzą

A. utworzona rezerwa na odprawy emerytalne

B. zapłacony czynsz za aktualny miesiąc

C. naliczony podatek od nieruchomości

D. opłacona prenumerata czasopism na II kwartał

Odpowiedź 'utworzona rezerwa na odprawy emerytalne' jest prawidłowa, ponieważ rozliczenia międzyokresowe bierne dotyczą kosztów, które zostały ujęte w księgach rachunkowych, ale ich rzeczywista zapłata nastąpi w przyszłości. Tworzenie rezerwy na odprawy emerytalne jest klasycznym przykładem takiego podejścia, ponieważ przedsiębiorstwo przewiduje konieczność wypłaty tych odpraw w przyszłości, co oznacza, że już teraz powinno odzwierciedlić ten koszt w swoich sprawozdaniach finansowych. To zgodne z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 37 (MSR 37), który określa zasady ujmowania i pomiaru rezerw, zobowiązań warunkowych i aktywów warunkowych. W praktyce, utworzenie rezerwy na odprawy emerytalne pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa, a także na bardziej realistyczne przedstawienie jego sytuacji finansowej. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie wartości rezerw, aby odzwierciedlały one rzeczywiste zobowiązania przedsiębiorstwa w kontekście zmieniających się warunków rynkowych oraz przepisów prawnych dotyczących zatrudnienia.

Pytanie 34

Jaki będzie zysk netto w spółce akcyjnej, jeśli osiągnięto wynik finansowy brutto na poziomie 100 000,00 zł?

A. 18 000,00 zł

B. 82 000,00 zł

C. 81 000,00 zł

D. 19 000,00 zł

Zysk netto w spółce akcyjnej oblicza się, odejmując od wyniku finansowego brutto wszystkie koszty, podatki oraz inne obciążenia. W przypadku, gdy wynik finansowy brutto wynosi 100 000,00 zł, należy wziąć pod uwagę obowiązującą stawkę podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), która w Polsce wynosi 19%. Po obliczeniu podatku (100 000 zł * 19% = 19 000 zł) otrzymujemy zysk netto: 100 000 zł - 19 000 zł = 81 000 zł. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które jasno określają, jak należy obliczać zysk netto, uwzględniając wszystkie koszty i przychody. Przykład praktyczny może obejmować przygotowanie sprawozdania finansowego, w którym zysk netto jest kluczowym wskaźnikiem efektywności finansowej. W praktyce wykorzystywanie poprawnych metod obliczeniowych i znajomość przepisów podatkowych jest niezwykle istotne dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 35

Dokument księgowy o symbolu potwierdza przyjęcie do eksploatacji środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie?

A. MT

B. LT

C. OT

D. PT

Odpowiedź OT jest odpowiednia, bo żeby przyjąć do użytkowania środek trwały stworzony w firmie, trzeba to odpowiednio udokumentować. No i zgodnie z prawem, wszystkie takie wytworzone środki muszą być wpisywane do ewidencji przy użyciu dokumentu z symbolem OT. Można to zobrazować na przykładzie budowlanki, która produkuje maszyny. Gdy ich produkcja się kończy, muszą sporządzić dokument OT, żeby mieć to wszystko zalegalizowane. To ważne, żeby każda inwestycja miała odpowiednią dokumentację, bo to się łączy z dobrymi praktykami w rachunkowości i standardami zarówno krajowymi, jak i międzynarodowymi. Jak dobrze wszystko udokumentujesz, to potem łatwiej będzie z rozliczaniem amortyzacji i zapewnieniem przejrzystości w finansach.

Pytanie 36

Formalna weryfikacja dowodów księgowych polega na ocenie

A. czy w dokumencie nie pojawiają się błędy ortograficzne

B. zgodności wydania dowodu z obowiązującymi przepisami prawnymi

C. zgodności treści dokumentu z rzeczywistym przebiegiem transakcji gospodarczej

D. poprawności obliczeń rachunkowych na analizowanym dokumencie

Wielu użytkowników może błędnie uważać, że kontrola formalna dowodów księgowych koncentruje się na aspektach takich jak poprawność ortograficzna, co jest nieprawidłowe, ponieważ błędy w pisowni nie mają wpływu na ważność dokumentu finansowego. Choć oczywiście czytelność i estetyka dokumentu są istotne, nie są one kluczowymi elementami formalnej kontroli. Weryfikacja poprawności obliczeń rachunkowych również nie jest głównym celem kontroli formalnej, ale może być częścią szerszej analizy, zwanej kontrolą merytoryczną, gdzie analizuje się poprawność przyjętych metod rachunkowych i ich zgodność z obowiązującymi normami. Z kolei zgodność treści dokumentu z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej to zagadnienie związane z kontrolą merytoryczną i weryfikacją, a nie z kontrolą formalną. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami kontroli jest kluczowe w kontekście audytu i zapewnienia rzetelności sprawozdań finansowych. Niezrozumienie tej różnicy może prowadzić do poważnych błędów w procesie księgowania oraz w późniejszym audycie, gdzie nieodpowiednia klasyfikacja dokumentów może skutkować błędnymi decyzjami finansowymi.

Pytanie 37

Która z poniższych operacji gospodarczych nie wpłynie na zmianę sumy bilansowej?

A. Spłata kredytu bankowego przelewem z rachunku bankowego

B. Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na zwiększenie kapitału podstawowego

C. Zwiększenie kapitału podstawowego poprzez gotówkową wpłatę udziałów

D. Zakup materiałów z 14-dniowym terminem płatności oraz ich przyjęcie do magazynu

Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na powiększenie kapitału podstawowego jest operacją, która nie wpływa na sumę bilansową, ponieważ nie wiąże się z wymianą aktywów i pasywów. W tej sytuacji zysk, który wcześniej był ujęty w pasywach jako zysk zatrzymany, jest przenoszony do kapitału podstawowego. Mimo że zmienia się struktura bilansu, to całkowita suma bilansowa pozostaje bez zmian. Przykładowo, jeśli firma osiągnęła zysk w wysokości 100 000 PLN, a następnie postanawia zwiększyć kapitał podstawowy o tę kwotę, to zysk zatrzymany zmniejsza się o 100 000 PLN, a kapitał podstawowy wzrasta o tę samą kwotę. Tego rodzaju operacje są zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami, które zalecają, aby decyzje dotyczące wykorzystania zysków były podejmowane w oparciu o długoterminowe cele finansowe firmy. Dodatkowo, jest to istotne z punktu widzenia analizy finansowej, ponieważ utrzymanie odpowiedniego poziomu kapitału własnego jest kluczowe dla stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Konto Rozliczenie zakupu towarów pod koniec okresu sprawozdawczego

A. nigdy nie pokazuje salda

B. zawsze przedstawia tylko saldo Ma

C. zawsze pokazuje jedynie saldo Wn

D. może przedstawiać saldo Wn oraz saldo Ma

Odpowiedź, że konto Rozliczenie zakupu towarów może wykazywać saldo w stronę Wn i Ma, jest poprawna, ponieważ jest to konto analityczne, które służy do ewidencjonowania kosztów nabycia towarów oraz związanych z nimi zobowiązań. W momencie zakupu towarów, na koncie tym pojawia się saldo Wn, które odzwierciedla wartość nabytych towarów. Z kolei, w przypadku, gdy płatność za te towary jest odroczona, a zobowiązania wobec dostawców są obecne, konto to może wykazywać również saldo Ma, które reprezentuje te zobowiązania. W praktyce, podczas sporządzania sprawozdań finansowych, istotne jest, aby właściwie zrozumieć, jak konta te funkcjonują w bilansie. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, ważne jest, aby na koniec okresu sprawozdawczego przeanalizować obie strony konta, aby móc prawidłowo zinterpretować sytuację finansową firmy oraz jej zobowiązania. Znajomość tego zagadnienia jest kluczowa dla właściwego zarządzania finansami i podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 39

W analizowanym czasie producent wykonał 200 sztuk wyrobów gotowych oraz 100 sztuk produkcji w toku, która została przetworzona w 25%. Całkowity koszt produkcji wyniósł 450 zł. Jaki jest jednostkowy koszt wyprodukowania gotowego wyrobu?

A. 2,50 zł

B. 2,00 zł

C. 1,50 zł

D. 2,25 zł

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego oblicza się, dzieląc całkowity koszt wytworzenia przez liczbę wyprodukowanych sztuk. W tym przypadku koszt wytworzenia wyniósł 450 zł, a producent wyprodukował 200 sztuk wyrobów gotowych. Wzór na jednostkowy koszt wytworzenia to: jednostkowy koszt = całkowity koszt / liczba wyrobów gotowych. Po podstawieniu wartości mamy: 450 zł / 200 sztuk = 2,25 zł. Warto jednak zauważyć, że produkcja niezakończona w wysokości 100 sztuk, pomimo że została przerobiona w 25%, nie jest wliczana do jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobów gotowych, gdyż nie są to jeszcze wyroby gotowe. Dlatego właściwym podejściem jest skoncentrowanie się na wyrobach gotowych, co potwierdza, że jednostkowy koszt wytworzenia wynosi 2,00 zł, co jest wynikiem podziału całkowitego kosztu na wyroby gotowe. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w procesach produkcyjnych, ponieważ pomagają utrzymać kontrolę nad kosztami oraz skutecznie zarządzać wydajnością produkcji.

Pytanie 40

Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej z 1,0 do 1,7 sugeruje, że jednostka

A. zbyt mocno angażuje swoje finanse w zapasy magazynowe

B. zwiększyła swoją zdolność do terminowego regulowania bieżących zobowiązań

C. obniżyła swoją zdolność do terminowego regulowania zobowiązań bieżących

D. może natychmiast uregulować swoje zobowiązania w 70%

Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej z poziomu 1,0 do 1,7 wskazuje na znaczną poprawę zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań bieżących. Wskaźnik bieżącej płynności, definiowany jako stosunek aktywów obrotowych do zobowiązań krótkoterminowych, jest kluczowym wskaźnikiem pozwalającym ocenić, czy jednostka ma wystarczające środki na pokrycie swoich zobowiązań. Wartość 1,0 oznacza, że aktywa obrotowe są dokładnie równe zobowiązaniom, co sugeruje, że firma nie ma żadnego marginesu bezpieczeństwa. Z kolei wartość 1,7 wskazuje, że na każdy złoty zobowiązań firma dysponuje 1,70 zł aktywów obrotowych. Taka poprawa może wynikać z efektywnego zarządzania kapitałem obrotowym, na przykład poprzez optymalizację zapasów czy poprawę należności. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, gdy przedsiębiorstwo zwiększa poziom gotówki lub krótkoterminowych lokat, co pozwala na lepsze zabezpieczenie płynności finansowej i unikanie problemów z regulowaniem bieżących zobowiązań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej