Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:39
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 16:47

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Stan ciała zwierzęcia, w którym możliwe jest jego wykorzystanie do reprodukcji, bez negatywnego wpływu na dalszy rozwój i podstawowe funkcje, nazywany jest dojrzałością

A. somatyczną
B. rozpłodową
C. płciową
D. handlową
Odpowiedzi somatyczna, płciowa i handlowa są niepoprawne, ponieważ każda z tych koncepcji odnosi się do innych aspektów biologicznych lub ekonomicznych, które nie są związane z dojrzałością rozpłodową. Dojrzałość somatyczna odnosi się do ogólnego stanu rozwoju organizmu i zdolności do funkcjonowania w otoczeniu, ale nie bezpośrednio do rozmnażania. Jej nieprawidłowe zastosowanie w tym kontekście prowadzi do błędnego wnioskowania, że ogólny rozwój ciała jest wystarczający dla skutecznej reprodukcji. Z kolei dojrzałość płciowa dotyczy zdolności organizmu do produkcji gamet, ale niekoniecznie uwzględnia wpływ na zdrowie i wydajność zwierzęcia w dłuższym okresie. Mylne jest także utożsamianie tych kwestii z dojrzałością handlową, która odnosi się do aspektów ekonomicznych związanych z handlem zwierzętami, a nie do ich zdolności do rozmnażania. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla skutecznej hodowli i zarządzania stadem, a pomylenie ich może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji dotyczących rozmnażania i wydajności zwierząt.
Pytanie 2

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki
B. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt
C. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur
D. profilaktyczne szczepienie kur
Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.
Pytanie 3

Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?

A. w pochwie
B. w szyjce macicy
C. w trzonie macicy
D. w lejku jajowodu
Pokładanie nasienia w pochwie to nie do końca dobry pomysł, bo to nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Pochwa nie jest odpowiednim miejscem, bo plemniki mają trudniej dotrzeć do jajowodów, gdzie powinno odbywać się zapłodnienie. Poza tym, tam pH jest inne, co też im nie sprzyja. Wprowadzenie nasienia do szyjki macicy może wydawać się bliskie celu, ale to też nie jest najlepsza decyzja, bo szyjka działa jak bariera, przez co mniej plemników dociera do trzonu macicy. Jeszcze umieszczanie nasienia w lejku jajowodu to skomplikowana sprawa, bo wymaga dużej precyzji, a nie każdy potrafi to zrobić. Takie błędne podejścia do inseminacji mogą obniżać szansę na ciążę i nie wykorzystać dobrze genetyki bydła. Dlatego ważne jest, żeby znać anatomię tych zwierząt i stosować sprawdzone metody, żeby wszystko dobrze zadziałało.
Pytanie 4

Zjawisko heterozji (wzrost wydajności mieszańców) jest wynikiem krzyżowania

A. towarowego
B. uszlachetniającego
C. wypierającego
D. w czystości rasy
Heterozja, znana również jako wybujałość mieszańców, jest efektem krzyżowania towarowego, które polega na łączeniu osobników o różnych cechach genetycznych w celu uzyskania potomstwa o lepszych właściwościach. Zjawisko to jest szczególnie istotne w rolnictwie i hodowli zwierząt, gdzie celowym krzyżowaniem uzyskuje się rośliny i zwierzęta o wyższej wydajności, lepszej odporności na choroby oraz bardziej pożądanych cechach morfologicznych. Na przykład w przypadku kukurydzy, krzyżowanie różnych odmian prowadzi do uzyskania hybryd, które są znacznie bardziej plenne i odporniejsze na niekorzystne warunki atmosferyczne. Praktyka krzyżowania towarowego opiera się na wykorzystaniu genotypów, które różnią się pod względem cech fenotypowych, co sprzyja powstawaniu heterozji. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii w produkcji rolniczej oraz w tworzeniu nowych odmian roślin o wysokiej wartości użytkowej, co jest zgodne z dobrą praktyką w biotechnologii rolniczej i hodowli.
Pytanie 5

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. salmonelli.
B. owsików.
C. włośni.
D. nicieni.
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 6

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Złotnicka pstra
B. Złotnicka biała
C. Duroc
D. Pietrain
Odpowiedzi Duroc, Złotnicka pstra oraz Złotnicka biała nie są zalecane jako niewłaściwe w kontekście chowu ekologicznego, co jest mylne. Rasa Duroc, choć nieco mniej wrażliwa na czynniki środowiskowe, nie jest w pełni przystosowana do zasad ekologicznych. Duroc, w porównaniu do Pietrain, ma lepszą zdolność do adaptacji, ale wciąż wymaga intensywnej produkcji pasz, co w przypadku chowu ekologicznego mogłoby naruszyć zasady zrównoważonego rozwoju. Złotnicka pstra i Złotnicka biała, obie rasy rodzime, wyróżniają się większą odpornością i zdolnością do przystosowania się do lokalnych warunków oraz mniejszymi wymaganiami dotyczącymi utrzymania. W procesie chowu ekologicznego, kluczowe jest wybieranie ras, które nie tylko są w stanie dobrze funkcjonować w naturalnych warunkach, ale także przyczyniają się do minimalizacji wpływu na środowisko. Wybór nieodpowiednich ras, takich jak Duroc, może prowadzić do dalszej degradacji zasobów naturalnych oraz nieefektywnego wykorzystania paszy, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznej produkcji zwierzęcej. Z tego względu istotne jest zrozumienie, że wybór rasy ma kluczowe znaczenie dla sukcesu chowu ekologicznego i długoterminowej zrównoważonej produkcji rolniczej.
Pytanie 7

Relacja między ruchomymi elementami płodu (głowa, kończyny) a stałymi (tułów) to

A. prezentacja płodu
B. położenie płodu
C. ułożenie płodu
D. repozycja płodu
Repozycja płodu jest czymś, co może być mylone z pojęciem ułożenia płodu. W rzeczywistości repozycja to zmiana pozycji płodu, czyli coś, co się robi, kiedy próbujemy poprawić jego ułożenie, a nie opisujemy, jak dokładnie leży. Zazwyczaj repozycja jest potrzebna, jak płód nie jest w prawidłowym położeniu, a lekarz stara się to zmienić. Ułożenie płodu to ogólnie rzecz biorąc, jak leży w macicy, więc to bardziej szerokie pojęcie niż samo ułożenie. Mówiąc o prezentacji płodu, mamy na myśli, która część malucha wychodzi najpierw podczas porodu, więc ten termin też nie do końca mówi o ułożeniu. Dlatego rozróżnienie tych terminów jest bardzo istotne, żeby zrozumieć, co się dzieje podczas porodu i co z tym zrobić. Mylenie tych pojęć może prowadzić do błędów i złych decyzji w trakcie ciąży i porodu, więc warto to rozumieć.
Pytanie 8

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z pnia mózgu
B. z rogów Ammona
C. z rdzenia kręgowego
D. z istoty szarej kory mózgowej
Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.
Pytanie 9

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. aflatoksyn
B. mykotoksyn
C. tanin
D. solaniny
Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.
Pytanie 10

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. koni
B. kóz
C. owiec
D. świń
Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.
Pytanie 11

Cęgi, średniaki oraz okrajki to nazwy

A. kłów
B. zębów przedtrzonowych
C. siekaczy
D. zębów trzonowych
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji i funkcji zębów w jamie ustnej. Kły, na przykład, są zębami, które znajdują się pomiędzy zębami siecznymi a trzonowymi, a ich główną rolą jest rozrywanie pokarmu. Często mylone są z zębami siecznymi ze względu na ich kształt i lokalizację w jamie ustnej, jednak pełnią one zupełnie inną funkcję. Zęby trzonowe są z kolei większe i bardziej masywne, służą głównie do żucia i miażdżenia pokarmu, co odróżnia je od zębów siecznych, które są bardziej przystosowane do cięcia. Przedtrzonowe zęby, znajdujące się pomiędzy kłami a trzonowymi, także mają mieszane funkcje, ale nie są one określane w kontekście terminów używanych dla zębów siecznych. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia istotnej różnicy w funkcjach, jaką pełnią różne grupy zębów. W stomatologii ważne jest, aby zrozumieć te różnice, aby uniknąć nieporozumień w diagnostyce i leczeniu. Edukacja stomatologiczna powinna koncentrować się na nauczaniu o różnorodności zębów oraz ich specyficznych funkcjach w procesie żucia, co jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia anatomii jamy ustnej.
Pytanie 12

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Popiół
B. Włókno
C. Białko
D. Tłuszcz
Włókno jest kluczowym składnikiem pasz, który ma istotny wpływ na procesy trawienne u knurów. W niedoborze włókna zwierzęta mogą odczuwać głód, ponieważ włókno wpływa na objętość paszy, a tym samym na poczucie sytości. Dobrze zbalansowana dieta powinna zawierać optymalną ilość włókna, aby wspierać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Włókno wspomaga perystaltykę jelit oraz jest niezbędne do utrzymania zdrowia mikroflory jelitowej. Zbyt mała ilość włókna w diecie może prowadzić do zaburzeń trawiennych, a w skrajnych przypadkach do kolki. Z drugiej strony, nadmiar włókna w diecie może prowadzić do pogorszenia strawności paszy. Włókna, zwłaszcza te o wysokiej ligninowej zawartości, mogą utrudniać dostęp enzymów trawiennych do składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na wchłanianie energii i białka. Dlatego ważne jest, aby hodowcy dostosowywali poziom włókna w paszach do potrzeb żywieniowych zwierząt, uwzględniając ich wiek, kondycję i cel hodowlany. Przykładowo, w żywieniu knurów reprodukcyjnych zaleca się stosowanie włókna surowego na poziomie 5-10%, co sprzyja prawidłowej kondycji i wydajności.
Pytanie 13

Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.

Składnik mieszanki (%)
Śruta owsiana 40%
Śruta jęczmienna 20%
Śruta kukurydziana 20%
Otręby pszenne 14%
Mieszanka mineralna 5%
Sól pastewna 1%

A. 0,51 t
B. 0,22 t
C. 25,50 t
D. 5,10 t
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących obliczeń związanych z rocznym zapotrzebowaniem na kukurydzę. Często dochodzi do uproszczenia kalkulacji, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, takich jak średnia dzienna dawka mieszanki oraz liczba dni w roku. Niekiedy, błędne odpowiedzi, takie jak 0,22 t czy 0,51 t, mogą być efektem mylnego założenia dotyczącego całkowitej liczby krów czy ich zapotrzebowania na paszę. Na przykład, można by przyjąć niewłaściwy procentowy udział kukurydzy w mieszance, co również wpłynęłoby na ostateczny wynik. Z tej perspektywy, zrozumienie proporcji pomiędzy składnikami mieszanki a ilością zwierząt jest kluczowe. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wszystkie dane wejściowe oraz stosować kalkulacje opierające się na rzeczywistych wartościach, które są zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla bydła. Uwzględnienie tych aspektów nie tylko sprzyja uzyskaniu właściwych wyników, ale także ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mlecznej.
Pytanie 14

Krzyżowanie świń, w którym lochę - hybrydę ras białych łączy się z knurem rasy matki, określa się jako krzyżowanie

A. trzyrasowym prostym
B. dwurasowym wstecznym
C. dwurasowym prostym
D. trzyrasowym wstecznym
Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych typów krzyżowania, które nie są adekwatne do opisanego przypadku. Krzyżowanie dwurasowe proste odnosi się do bezpośredniego połączenia zwierząt z dwóch różnych ras, gdzie nie zachodzi wsteczność, co oznacza, że nie korzystamy z genotypów przodków, ale raczej wprowadza się cechy nowych ras. Krzyżowanie trzyrasowe wsteczne koncentruje się na trzech rasach, w którym jedna z ras jest powiązana wstecznie, co w przypadku lochy mieszańca nie znajduje zastosowania, gdyż dotyczy to głównie genotypów z różnych ras. Z kolei krzyżowanie trzyrasowe proste używa trzech różnych ras bez odniesienia do przodków, co znów nie odpowiada na potrzeby związane z wykorzystaniem mieszańców. Często mylone koncepcje krzyżowania wynikają z braku zrozumienia, jak zachodzi dziedziczenie cech u zwierząt hodowlanych oraz z niedostatecznej wiedzy o strategiach zwiększania wydajności produkcyjnej. Kluczowe w hodowli jest umiejętne dobieranie krzyżowań, aby maksymalizować korzystne cechy, a błędne rozumienie terminów prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych.
Pytanie 15

Jaką pierwszą pomoc należy zapewnić koniowi, gdy istnieje podejrzenie kolki?

A. podaniu paszy
B. prowadzeniu stępem
C. położeniu konia na lewym boku
D. napojeniu zwierzęcia
Odpowiedź "oprowadzaniu stępem" jest jak najbardziej na miejscu. Kiedy koń ma objawy kolki, ruch to klucz do poprawy. Oprowadzanie stępem może naprawdę pomóc w poprawieniu stanu układu pokarmowego, co jest ważne, bo kolka często się bierze stąd, że pokarm nie może się przemieszczać. Dobrze jest, jak koń się rusza, bo to przyspiesza pracę jelit. W sytuacji, gdy widzisz oznaki kolki, jak niepokój czy pocenie, to najpierw dobrze ocenić, co się dzieje, a później pozwolić koniowi maszerować. Poza tym, warto zadbać o spokój wokół konia, bo to też może zredukować stres. Z mojego doświadczenia wynika, że w takich sytuacjach ważne jest, by być delikatnym i bacznie obserwować konia, żeby widzieć, czy jego stan się poprawia.
Pytanie 16

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 2 lata
B. 3 lata
C. 5 lat
D. 1 rok
Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.
Pytanie 17

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w prawej komorze
B. w prawym przedsionku
C. w lewej komorze
D. w lewym przedsionku
Odpowiedzi wskazujące na lewy przedsionek, lewą komorę czy prawy przedsionek nie są poprawne, ponieważ w małym krwiobiegu to właśnie prawa komora jest kluczowym punktem startowym. Lewy przedsionek i lewa komora są częścią dużego krwiobiegu, który zajmuje się rozprowadzaniem utlenowanej krwi po całym organizmie. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról poszczególnych komór serca. Często ludzie uważają, że wszystkie krążenia (małe i duże) zaczynają się od lewej strony serca, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Prawy przedsionek natomiast pełni funkcję zbiornika dla krwi odtlenowanej, która wpływa do serca z organizmu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że mały krwiobieg ma odrębne miejsce rozpoczęcia i zakończenia, które różni się od dużego krwiobiegu. Ustanowienie jasnego zrozumienia obydwu krwiobiegów jest kluczowe w kontekście chorób serca i płuc, gdzie złożoność tych układów wymaga szczegółowej analizy ich funkcjonowania.
Pytanie 18

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese.
B. hereford.
C. charolaise.
D. salers.
Wybór innych ras bydła, takich jak hereford, charolaise czy salers, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cech i zastosowań tych ras. Hereford to rasa bydła mięsnego, która pochodzi z Anglii i charakteryzuje się głównie czerwoną sierścią oraz białymi plamami na głowie i brzuchu. Chociaż jest ceniona za jakość mięsa, nie jest to rasa włoska, więc nie pasuje do opisanego kontekstu. Charolaise, z kolei, to również rasa mięsna, ale jej pochodzenie związane jest z Francją, a cechy takie jak biała sierść czy specyficzna budowa ciała nie są zgodne z opisem bydła piemontese. Rasa salers, również francuska, znana jest z produkcji mleka, ale jej charakterystyka i zastosowanie różnią się od bydła piemontese. Typowe błędy myślowe mogą obejmować ogólne utożsamianie ras bydła na podstawie podobieństw w ich zastosowaniu jako bydło mięsne, co prowadzi do ignorowania istotnych różnic w pochodzeniu, cechach morfologicznych oraz zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z historią i specyfiką poszczególnych ras, co pozwoli lepiej zrozumieć ich unikalne właściwości oraz zastosowanie w praktyce hodowlanej.
Pytanie 19

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. wielkopolskiej
B. małopolskiej
C. huculskiej
D. konik polski
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.
Pytanie 20

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. użytkową
B. opasową
C. wystawową
D. rozpłodową
Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.
Pytanie 21

Przy użyciu skalera przeprowadza się u psów procedurę

A. przycinania pazurów
B. usuwania kamienia nazębnego
C. kontroli stanu uszu
D. usuwania martwych włosów
Zabieg usuwania kamienia nazębnego u psów za pomocą skalera jest kluczowym elementem dbałości o zdrowie jamy ustnej czworonogów. Kamień nazębny, powstający w wyniku osadzania się płytki nazębnej, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby dziąseł, infekcje oraz utrata zębów. Skaler, zarówno ultradźwiękowy, jak i mechaniczny, jest stosowany do skutecznego usuwania twardych osadów, co jest ważne dla zapobiegania stanom zapalnym. Regularne czyszczenie zębów psów powinno być częścią rutynowej opieki weterynaryjnej, a zalecane jest, aby odbywało się to przynajmniej raz w roku. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, lekarze często łączą zabieg skalingu z profesjonalnym czyszczeniem zębów, co zwiększa skuteczność terapii i poprawia ogólny stan zdrowia psa. Właściwa higiena jamy ustnej wpływa nie tylko na zdrowie zębów, ale również na ogólne samopoczucie zwierzęcia, dlatego warto podchodzić do tego tematu z należytą uwagą.
Pytanie 22

Kolor sierści brunatno-żółty, ogon oraz grzywa w tej samej lub jaśniejszej tonacji, skóra ciemna.
Jaki to opis konia maści?

A. gniadej
B. kasztanowatej
C. bułanej
D. dereszowatej
Barwa bułana, często mylnie utożsamiana z kasztanowatą, charakteryzuje się bardziej intensywnym żółtawym odcieniem oraz jaśniejszymi kończynami, co absolutnie nie koresponduje z opisanym kolorem sierści. Wybór odpowiedzi dotyczącej maści dereszowatej, która jest istotnie jaśniejsza i ma bardziej szare zabarwienie, również pokazuje brak zrozumienia różnic między poszczególnymi maściami. Maść gniada z kolei zawiera ciemne odcienie brązu, co kłóci się z podanym opisem konia o brązowożółtej barwie. Ponadto, skóra gniadego konia jest zazwyczaj jasna, co jest sprzeczne z opisem ciemnej skóry. Błędem myślowym w tych odpowiedziach jest nieznajomość specyfiki barw koni oraz ich cech rozróżniających. Odpowiednia identyfikacja maści jest kluczowa nie tylko w kontekście hodowli, ale również w zastosowaniach praktycznych, takich jak wybór koni do różnych dyscyplin sportowych lub rekreacyjnych. Ważne jest, aby rozumieć, że każda maść ma swoje unikalne cechy, które znacząco wpływają na wygląd i charakter konia, co może mieć istotne znaczenie w hodowli oraz przy wyborze koni do określonych zadań.
Pytanie 23

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 20 ha
B. 30 ha
C. 15 ha
D. 40 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.
Pytanie 24

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 32-34°C
B. 35-37°C
C. 29-31°C
D. 38-40°C
Temperatura 35-37°C jest optymalna dla rozmnażania seksowanego nasienia bydła mlecznego, ponieważ zapewnia odpowiednią aktywność komórek plemnikowych, co jest kluczowe dla skutecznego zapłodnienia. W tej temperaturze plemniki są w stanie przetrwać i wykazywać wysoką motorykę, co zwiększa szanse na sukces w procesie inseminacji. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regulowanie temperatury w kąpieli wodnej, aby uniknąć zarówno hipotermii, jak i hipertermii, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość nasienia. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi American Society of Animal Science, kontrola temperatury jest jednym z kluczowych elementów podczas przechowywania i użycia nasienia. Zastosowanie tej temperatury jest powszechnie przyjęte w inseminacji sztucznej, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz doświadczenia praktyków w tej dziedzinie.
Pytanie 25

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. stan średnioroczny
B. obrót stada
C. przelotowość
D. bilans zwierząt
Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.
Pytanie 26

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. krzywicy
B. problemów ze wzrokiem
C. zaburzeń płodności
D. gnilca
Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.
Pytanie 27

Technika segregacji plemników oraz ich podział na gamety "Y" i gamety "X" to

A. seksowanie
B. embriotransfer
C. transgeneza
D. kriokonserwacja
Seksowanie plemników to technologia, która umożliwia rozdzielenie plemników na te niosące chromosom X oraz te niosące chromosom Y. Jest to ważne w kontekście hodowli zwierząt, gdzie istnieje potrzeba selekcji płci potomstwa, na przykład w przypadku bydła czy koni. Metoda ta bazuje na różnicach w masie i ładunku elektrycznym plemników, co pozwala wykorzystać techniki takie jak cytometria przepływowa. W praktyce, po rozdzieleniu plemników, można je wykorzystać do sztucznego zapłodnienia, co zwiększa kontrolę nad płcią przyszłego potomstwa. Przykładem zastosowania seksowania plemników jest zwiększenie liczby samic w hodowli bydła mlecznego, co jest korzystne dla produkcji mleka. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują precyzyjne pomiary oraz zastosowanie właściwych protokołów, co wpływa na efektywność i wyniki hodowli.
Pytanie 28

Na podstawie danych z tabeli, wskaż grupę zwierząt emitujących najmniej gazów szkodliwych w przeliczeniu na jedno stanowisko.

Ilość gazów wydzielanych przez trzodę chlewną w kg/stanowisko
Lochy luźne i prośne0,40 – 4,2
Lochy karmiące0,80 – 0,9
Prosięta odsadzone <30 kg0,06 – 0,8
Zwierzęta powyżej 30 kg na podłożu:
–   całkowicie szczelinowym1,35 – 3,0
–   częściowo szczelinowym0,90 – 2,4
–   litym i ściółce2,10 – 4,0

A. Prosięta odsadzone.
B. Lochy prośne.
C. Lochy luźne.
D. Lochy karmiące.
Prosięta odsadzone naprawdę emitują najmniej szkodliwych gazów na każdą sztukę. To ma sens, bo ich dieta i potrzeby biologiczne są zupełnie inne niż u loch. Na przykład lochy prośne czy karmiące potrzebują więcej energii i składników odżywczych, więc naturalnie produkują więcej gazów. Z tego, co wiem, dobrym podejściem jest zarządzanie emisją biogazów, bo to ważne dla hodowli zwierząt. Hodowcy powinni starać się minimalizować te emisje przez lepsze odżywianie i zapewnienie odpowiednich warunków dla zwierząt. Dzięki temu można poprawić jakość środowiska, a przy tym lepiej planować hodowlę zgodnie z tymi wszystkimi nowymi standardami, o których ciągle się mówi.
Pytanie 29

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. E
B. D3
C. B12
D. B1
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.
Pytanie 30

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. deratyzację
B. dezynsekcję
C. dezodoryzację
D. dezynfekcję
Dezodoryzacja to proces, który skutecznie redukuje emisję związków odorotwórczych, co jest kluczowe w kontekście chowu wielkostadnego świń. Emisje te są wynikiem metabolizmu zwierząt oraz rozkładu ich odchodów, które mogą emitować uciążliwe zapachy, szczególnie amoniak i siarkowodór. W praktyce dezodoryzacja może obejmować stosowanie substancji chemicznych, które neutralizują zapachy, jak również biologicznych środków, takich jak mikroorganizmy, które rozkładają związki odpowiedzialne za nieprzyjemne zapachy. Dobre praktyki w branży rolniczej zalecają również stosowanie technik wentylacyjnych i systemów filtracji powietrza, aby zmniejszyć stężenie odorów w obiektach inwentarskich. Ważne jest także, aby zastosowane metody były zgodne z normami ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co może obejmować regularne monitorowanie jakości powietrza w okolicy fermy. Zastosowanie skutecznej dezodoryzacji nie tylko poprawia komfort życia mieszkańców pobliskich obszarów, ale także podnosi standardy hodowli zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne.
Pytanie 31

Najmniejsze natężenie oświetlenia jest stosowane w pomieszczeniach dla

A. brojlerów indyczych
B. kur niosek
C. kaczek
D. gęsi
Brojlerzy indyczych wymagają specyficznych warunków oświetleniowych, które wpływają na ich rozwój oraz zdrowie. Najniższe natężenie oświetlenia jest stosowane w celu zmniejszenia stresu u ptaków, co jest kluczowe dla ich wzrostu i wydajności. W praktyce, odpowiednie zarządzanie oświetleniem w hodowli brojlerów indyczych przyczynia się do poprawy ich dobrostanu, co potwierdzają liczne badania w dziedzinie zootechniki. Oświetlenie o niskim natężeniu ma także wpływ na zmniejszenie agresji oraz poprawę zachowań społecznych w stadzie. Warto zauważyć, że zalecenia dotyczące natężenia oświetlenia dla brojlerów indyczych opierają się na standardach, które promują zrównoważony rozwój hodowli oraz zdrowie zwierząt. Na przykład, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), odpowiednie natężenie oświetlenia powinno wynosić zaledwie około 5-10 luksów. Takie warunki sprzyjają nie tylko lepszemu wzrostowi, ale także obniżeniu kosztów produkcji poprzez efektywniejsze wykorzystanie paszy."
Pytanie 32

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. labrador
B. chihuahua
C. beagle
D. jamnik
Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.
Pytanie 33

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. krzepliwość krwi
B. syntezę białek
C. widzenie o zmierzchu
D. łamliwość kości
Beta karoten, będący prowitaminą witaminy A, odgrywa kluczową rolę w procesach wzrokowych, szczególnie w widzeniu o zmierzchu. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, barwnika wzrokowego znajdującego się w pręcikach siatkówki oka, który umożliwia percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór beta karotenu prowadzi do obniżonej produkcji rodopsyny, co skutkuje pogorszeniem zdolności widzenia w nocy lub w półmroku. To zjawisko jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej i weterynaryjnej, gdzie wskazuje się na istotność odpowiedniej diety dla zdrowia oczu. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej ilości beta karotenu w diecie, poprzez stosowanie paszy bogatej w warzywa i owoce, może zapobiegać problemom ze wzrokiem, co jest kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zdrowotnej zwierząt hodowlanych oraz wspiera ich wydajność w produkcji. Przykładowymi źródłami beta karotenu są marchew, słodkie ziemniaki oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, odpowiednia suplementacja może przyczyniać się do poprawy zdrowia wzrokowego.
Pytanie 34

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. Pietrain
B. WBP
C. PBZ
D. Duroc
Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.
Pytanie 35

W żywieniu klaczy w trakcie laktacji używana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie tej mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dziennej dawce?

A. Na 30 dni
B. Na 20 dni
C. Na 15 dni
D. Na 25 dni
Odpowiedź "Na 15 dni" jest prawidłowa, ponieważ obliczenia związane z dawkowaniem mieszanki mineralnej dla klaczy w laktacji opierają się na prostych zasadach matematycznych. Klacze wymagają 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla 5 klaczy dzienna dawka wynosi więc 5 klaczy x 200 g = 1000 g, co odpowiada 1 kg. Posiadając 15 kg mieszanki mineralnej, możemy obliczyć, na ile dni wystarczy ta ilość, dzieląc całkowitą ilość mieszanki przez dzienną dawkę: 15 kg / 1 kg/dzień = 15 dni. Warto pamiętać, że odpowiednie żywienie klaczy w okresie laktacji jest kluczowe dla zdrowia zarówno matki, jak i źrebaka, dlatego regularne monitorowanie spożycia suplementów mineralnych jest niezbędne. Utrzymanie zdrowej diety, bogatej w minerały, wspiera produkcję mleka oraz ogólny stan zdrowia klaczy. Standardy żywienia zwierząt gospodarskich, takie jak te opracowane przez amerykański Narodowy Komitet ds. Żywienia Zwierząt Gospodarskich, podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie, co ma istotny wpływ na wydajność hodowli.
Pytanie 36

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie
B. czesanie.
C. usuwanie zewnętrznych włosów.
D. wyczesywanie.
Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.
Pytanie 37

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 1 tydzień
B. 1 miesiąc
C. 2 tygodnie
D. 2 miesiące
Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.
Pytanie 38

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. obrót stada
B. stan średnioroczny
C. bilans zwierząt
D. przelotowość
Przelotowość, obrót stada i bilans zwierząt to pojęcia, które są związane z hodowlą owiec, ale nie oddają tego, co naprawdę znaczy średnia liczba owiec w danym okresie. Przelotowość to liczba owiec, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym czasie, ale nie mówi nam o stanie średniorocznym. Trzeba tu myśleć o tym, jak owce się poruszają, bo bez całorocznych danych można łatwo wpaść w pułapkę błędnych wniosków. Obrót stada mówi o rotacji zwierząt i to jest ważne dla wydajności, ale znowu, nie podaje nam średniej liczby owiec w hodowli w skali roku. Bilans zwierząt obejmuje przyrosty i ubytki, ale też nie pokazuje średniego stanu owiec. Często ludzie mylą te pojęcia, co później prowadzi do złych decyzji o paszy, opiece czy planach reprodukcyjnych. Dlatego warto umieć dobrze interpretować dane o stanie średniorocznym, bo to jest klucz do skutecznego zarządzania hodowlą owiec.
Pytanie 39

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem
B. kościozrostem
C. chrząstkozrostem
D. mięśniozrostem
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem poprzez więzozrost, co jest nieprawidłowe. Więzozrost to typ połączenia, gdzie kości są związane ze sobą za pomocą więzadeł, co nie ma miejsca w przypadku łopatki, ponieważ nie ma bezpośredniego połączenia kostnego z klatką piersiową. Kolejna odpowiedź odnosi się do kościozrostu, który występuje wtedy, gdy kości zarastają i tworzą jedną strukturę kostną. Kościozrost jest typowy dla niektórych złącz w człowieku, ale nie jest to odpowiednie dla łopatki, która potrzebuje ruchomości dla efektywnego funkcjonowania. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem chrząstkozrostem, co także mija się z prawdą. Chrząstkozrost to połączenie, w którym kości są połączone chrząstką, jak w przypadku spojenia łonowego. To również nie dotyczy obręczy barkowej, gdzie ruchomość jest kluczowa. W związku z tym, aby zrozumieć mechanikę tego połączenia, należy znać różnice między tymi rodzajami połączeń i ich funkcje. W praktyce błędne rozumienie połączeń kostnych może prowadzić do kontuzji, dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak właściwe połączenie mięśniozrostu wspomaga zdrowie i funkcjonalność kończyny górnej.
Pytanie 40

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –150°C
B. –190°C
C. –130°C
D. –170°C
Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej