Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Higienistka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
  • Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 20:34
  • Data zakończenia: 3 czerwca 2025 20:44

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podczas układania pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej do zabiegu w obrębie żuchwy, konieczne jest ustawienie go w taki sposób, aby

A. czubek głowy znajdował się wyżej niż krawędź podgłówka
B. płaszczyzna zgryzowa dolnych zębów była równoległa do podłoża
C. płaszczyzna zgryzowa górnych zębów była niemal prostopadła do podłoża
D. nos pacjenta nie był ustawiony w jednej linii z kolanami
Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej z płaszczyzną zgryzową zębów dolnych równoległą do podłogi jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych. Taka pozycja minimalizuje napięcie mięśniowe oraz pozwala na naturalne ułożenie żuchwy. W praktyce stomatologicznej, poprawne ustawienie zgryzu ma istotne znaczenie podczas przeprowadzania zabiegów protetycznych czy ortodontycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie relacji zgryzowych jest niezbędne. Umożliwia to również właściwe wyciszenie stawów oraz unikanie dysfunkcji, które mogą prowadzić do bólów głowy czy szumów usznych. Ponadto, w przypadku leczenia pacjentów z problemami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, prawidłowe ułożenie ciała oraz głowy jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji oraz stowarzyszeń zajmujących się diagnostyką i terapią tych schorzeń. Dobre praktyki kliniczne zalecają prowadzenie terapii w warunkach sprzyjających relaksacji i komforcie pacjenta, co sprzyja sukcesowi przeprowadzanych procedur.
Pytanie 2

Metoda Torella do płukania jamy ustnej może być stosowana u dzieci, które osiągnęły

A. 6 lat
B. 5 lat
C. 4 lata
D. 3 lata
Odpowiedź to 6 lat, bo metoda płukania jamy ustnej według Torella wymaga, żeby dzieci trochę rozumiały, co mają robić. W tym wieku, czyli właśnie po 6. roku życia, dzieci zaczynają lepiej współpracować i ogólnie są bardziej świadome. Ta metoda jest oparta na specjalnych płynach, które pomagają w eliminacji bakterii i polepszają higienę. Dzieciaki po 6. roku życia potrafią już dobrze płukać i przełykać, co sprawia, że to jest dla nich skuteczne i bezpieczne. W stomatologii, dzieci w tym wieku są w stanie przestrzegać zasad co do tego, jak prawidłowo płukać, więc wskazania są ważne. Poza tym, w tym czasie mają już większość zębów stałych, a więc ważne jest, żeby dbać o nie przed próchnicą i innymi problemami, a ta metoda może w tym pomóc. Zawsze warto skonsultować to z dentystą, żeby dostosować do indywidualnych potrzeb dziecka, co zaleca Amerykańska Akademia Stomatologii Dziecięcej.
Pytanie 3

Podczas naświetlania lakieru fluorowego przy użyciu lampy polimeryzacyjnej, aby chronić oczy, higienistka stomatologiczna powinna użyć

A. przyłbicę ochronną
B. gogle ochronne
C. okulary powiększające
D. pomarańczowy filtr ochronny UV
Pomarańczowy filtr ochronny UV jest kluczowym elementem ochrony oczu podczas naświetlania laku fluorowego lampą polimeryzacyjną, ponieważ skutecznie blokuje szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe emitowane przez tę lampę. Promieniowanie UV może prowadzić do uszkodzeń siatkówki oraz innych struktur oka, co w dłuższej perspektywie może powodować poważne problemy ze wzrokiem. W praktyce, używanie filtra ochronnego jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem pracy. Filtry te są standardem w gabinetach stomatologicznych, gdzie stosowanie lamp polimeryzacyjnych jest powszechne. Dodatkowo, pomarańczowy filtr nie tylko chroni przed promieniowaniem UV, ale także poprawia widoczność materiału, co ułatwia precyzyjne naświetlanie i aplikację. Warto również pamiętać, że użycie filtrów ochronnych powinno być częścią szerszych praktyk ochrony zdrowia w stomatologii, takich jak noszenie odpowiedniej odzieży ochronnej oraz stosowanie zabezpieczeń w postaci osłon dla pacjentów.
Pytanie 4

Przygotowując zapotrzebowanie na materiały konieczne do przeprowadzenia zabiegu wybielania zębów, jakie preparaty należy zamówić?

A. 40% kwas cytrynowy
B. 30% nadtlenek wodoru
C. 10% kwas alginowy
D. 18% EDTA
30% nadtlenek wodoru jest powszechnie stosowanym preparatem w zabiegach wybielania zębów ze względu na swoją skuteczność w utlenianiu pigmentów zębów. Nadtlenek wodoru działa poprzez penetrowanie szkliwa zęba i uwalnianie tlenu, co prowadzi do rozkładu barwników, które powodują przebarwienia. Wartość 30% jest optymalna dla efektywności wybielania, ponieważ zapewnia wystarczającą moc, aby osiągnąć zauważalne rezultaty, jednocześnie minimalizując ryzyko podrażnień zębów i dziąseł. W praktyce, preparat ten stosuje się najczęściej w gabinetach stomatologicznych podczas profesjonalnych zabiegów wybielania. Powinien być używany zgodnie z zaleceniami producenta oraz pod nadzorem specjalisty, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta. Warto również zaznaczyć, że nadtlenek wodoru jest zgodny z normami bezpieczeństwa i zdrowia, co czyni go preferowanym wyborem w praktyce stomatologicznej.
Pytanie 5

Który z poniżej wymienionych środków jest najczęściej używany do dezynfekcji powierzchni w gabinecie stomatologicznym?

A. Roztwór soli fizjologicznej
B. Roztwór soli kuchennej
C. Roztwór alkoholu izopropylowego
D. Woda destylowana
Roztwór alkoholu izopropylowego jest powszechnie stosowanym środkiem dezynfekującym w gabinetach stomatologicznych. Jego skuteczność wynika z właściwości antyseptycznych, które pozwalają na szybkie niszczenie szerokiego spektrum mikroorganizmów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. Alkohol izopropylowy, dzięki swojej lotności, szybko paruje, co sprawia, że powierzchnie są szybko gotowe do ponownego użycia bez pozostawiania osadów. W środowisku stomatologicznym, gdzie higiena i bezpieczeństwo są na pierwszym miejscu, taka szybka i efektywna dezynfekcja jest nieoceniona. Co więcej, alkohol izopropylowy jest łatwo dostępny i stosunkowo tani, co dodatkowo zwiększa jego popularność w codziennej praktyce. Stosowanie alkoholu izopropylowego zgodnie z wytycznymi producenta oraz standardami higieny medycznej zapewnia nie tylko czystość, ale i bezpieczeństwo zarówno dla pacjentów, jak i personelu medycznego. To ważne, zwłaszcza w kontekście ochrony przed zakażeniami krzyżowymi, które są ryzykiem w każdej praktyce medycznej.
Pytanie 6

Jaką wartość osiąga wskaźnik PUWp pacjenta, u którego podczas przeglądu stomatologicznego stwierdzono: 1 ubytek próchnicowy klasy V według systemu Blacka, 1 ubytek próchnicowy MOD, 2 wypełnienia ubytków klasy I według klasyfikacji Blacka oraz brak 1 zęba?

A. 7
B. 11
C. 5
D. 10
Wskaźnik PUWp (Punktowy Wskaźnik Ubytków Próchnicowych) jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie stanu zdrowia jamy ustnej pacjentów. Oblicza się go na podstawie liczby ubytków i wypełnień, które wpływają na zdrowie zębów. W opisanym przypadku mamy do czynienia z następującymi elementami: 1 ubytek próchnicowy klasy V, 1 ubytek MOD, 2 wypełnienia klasy I oraz brak 1 zęba. Wartość PUWp obliczamy poprzez dodanie wszystkich zidentyfikowanych ubytków oraz wypełnień. Klasyfikacja Blacka dostarcza ram do zrozumienia, jak różne rodzaje ubytków i wypełnień są klasyfikowane, co ma znaczenie w ocenie ogólnego stanu zdrowia jamy ustnej. W tym przypadku mamy 1 (klasa V) + 1 (MOD) + 2 (wypełnienia klasy I) + 1 (brak zęba) = 5. Następnie mnożymy przez 2, aby uzyskać pełny wskaźnik, co daje 11. W praktyce znajomość PUWp jest niezbędna dla dentystów, gdyż pozwala na monitorowanie postępu leczenia i efektywności przeprowadzanych zabiegów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w stomatologii.
Pytanie 7

Podczas produkcji cementu cynkowo-siarczanowego proszek powinien być połączony

A. z wodą destylowaną
B. z alkoholem
C. z eterem
D. z kwasem poliakrylowym
Stosowanie alkoholu, eteru czy kwasu poliakrylowego w procesie przygotowywania cementu cynkowo-siarczanowego jest nie tylko niezalecane, ale również może prowadzić do niebezpiecznych konsekwencji. Alkohol i eter, jako rozpuszczalniki organiczne, mogą wprowadzać do mieszanki niepożądane reakcje chemiczne, które destabilizują strukturę materiału. W przypadku cementów dentystycznych, integralność chemiczna jest kluczowa, a stosowanie takich substancji może prowadzić do osłabienia materiału oraz obniżenia jego zdolności do utrzymania struktury zęba. Kwas poliakrylowy, z kolei, jest stosowany w innych kontekstach, na przykład w produkcji materiałów kompozytowych, ale jego dodanie do cementu cynkowo-siarczanowego mogłoby zakłócić reakcje chemiczne, prowadząc do tworzenia się niepożądanych kompleksów, co wpływa na trwałość i estetykę wyrobu. Często popełnianym błędem jest przekonanie, że wszelkie substancje chemiczne mogą być użyte zamiennie w procesach przygotowawczych, co jest niezgodne z zasadami chemii materiałowej. Efektywnie przygotowany cement cynkowo-siarczanowy powinien być wynikiem starannego doboru komponentów, a podstawowym standardem w tym procesie jest wykorzystanie wody destylowanej, co zapewnia optymalne właściwości mechaniczne oraz biokompatybilność materiału.
Pytanie 8

Narzędziem, które umożliwia obiektywną ocenę ruchomości zębów oraz implantów, stosowanym w periodontologii, implantologii, ortodoncji i traumatologii, jest

A. Periotest
B. Diagnodent
C. Unistom
D. Pulp Tester
Periotest to urządzenie wykorzystywane do oceny ruchomości zębów oraz implantów, co czyni go nieocenionym narzędziem w periodontologii, implantologii, ortodoncji i traumatologii. Jego działanie opiera się na pomiarze czasu, w jakim igła testowa drga w odpowiedzi na uderzenie. Dzięki temu możliwe jest obiektywne określenie stabilności zęba lub implantu. W praktyce, Periotest znajduje zastosowanie w monitorowaniu stanu zdrowia tkanek okołozębowych oraz skuteczności leczenia implantologicznego. Na przykład, w przypadkach pacjentów z problemami periodontologicznymi, regularne pomiary ruchomości zębów mogą wskazywać na postęp choroby, co pozwala na szybką interwencję. Dodatkowo, w implantologii, ocena stabilności implantów po ich wprowadzeniu jest kluczowa dla sukcesu leczenia. Warto zaznaczyć, że Periotest jest zgodny z międzynarodowymi standardami diagnostycznymi, co potwierdza jego wiarygodność i użyteczność w codziennej praktyce stomatologicznej.
Pytanie 9

Nicią do zębów składającą się z wielu elastycznych, teksturowanych włókien, która w wyniku działania śliny powiększa się w przestrzeniach międzyzębowych, jest

A. Expanding Floss.
B. Expand Flosser.
C. Super Floss.
D. Reach Flosser.
Expanding Floss to naprawdę ciekawy rodzaj nici dentystycznej, stworzony z myślą o dokładnym czyszczeniu między zębami. Ta nić ma fajną strukturę, bo składa się z elastycznych włókien, które po kontakcie ze śliną się rozszerzają. Dzięki temu lepiej wypełniają przestrzenie międzyzębowe. To istotne, bo te nici są świetne w usuwaniu resztek jedzenia oraz płytki nazębnej, co jest mega ważne dla zdrowia jamy ustnej. Warto też wspomnieć, że korzystanie z nici dentystycznych jest zalecane przez Amerykańską Akademię Stomatologii (ADA), która mówi, że codzienne czyszczenie tych przestrzeni jest kluczowe. Osoby noszące aparaty ortodontyczne również powinny zwrócić uwagę na te nici, bo tradycyjne metody mogą nie wystarczać. Expandując się, te nici lepiej przylegają do zębów, co zwiększa komfort ich używania.
Pytanie 10

Zadanie Skalouda stosowane do zwalczania hipotonii mięśnia okrężnego ust u dzieci polega na

A. trzymaniu krążka Friela pomiędzy dolną a górną wargą
B. nagrywaniu przyrządu Cheneta
C. wciąganiu powietrza przez nos oraz kierowaniu go do przedsionka jamy ustnej
D. dmuchaniu w wiatraczek
Wciąganie powietrza przez nos i przerzucanie go w przedsionku jamy ustnej jest kluczowym ćwiczeniem w terapii hipotonii mięśnia okrężnego ust u dzieci. To działanie angażuje mięśnie twarzy i ust, co prowadzi do ich wzmocnienia oraz poprawy kontroli ruchowej. W praktyce, gdy dziecko wciąga powietrze, uruchamia naturalne odruchy i mechanizmy, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju mowy i funkcji żucia. Ćwiczenie to nie tylko pobudza aktywność mięśni, ale też poprawia koordynację oraz świadomość ciała. W terapii logopedycznej często stosuje się wciąganie powietrza w połączeniu z innymi technikami, takimi jak ćwiczenia z różnymi przyborami do ćwiczeń oralnych, co przyczynia się do zróżnicowania i urozmaicenia terapii. Dobrą praktyką jest wprowadzenie ćwiczenia do codziennej rutyny dziecka, co może pomóc w budowaniu silnych nawyków i zwiększeniu efektywności terapii.
Pytanie 11

Jakie zalecenia należy przekazać pacjentowi po przeprowadzeniu zabiegu lakierowania zębów?

A. przepłukanie ust po zakończeniu zabiegu
B. wstrzymanie się od jedzenia przez 45 minut
C. stosowanie diety 'białej'
D. używanie pasty wybielającej w dniu przeprowadzenia zabiegu
Zalecenie powstrzymania się od jedzenia przez 45 minut po zabiegu lakierowania zębów jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności tego zabiegu. Po nałożeniu lakieru na zęby, substancje aktywne potrzebują czasu na wniknięcie w strukturę szkliwa, co wpływa na ich działanie remineralizujące i ochronne. Przerwa w jedzeniu pozwala na utrzymanie lakieru w kontakcie z zębami, co zwiększa jego efektywność. Przykładem mogą być sytuacje, kiedy pacjenci po zabiegu lakierowania czują chęć na picie lub jedzenie, co może zmyć lakier lub osłabić jego działanie. W praktyce, stomatolodzy często informują pacjentów, aby po zabiegu unikali także napojów o wysokiej kwasowości lub barwiących, takich jak kawa czy czerwone wino, co dodatkowo podkreśla znaczenie przestrzegania tego zalecenia. Ponadto, zgodnie z wytycznymi American Dental Association, przestrzeganie tego zalecenia jest fundamentalne dla uzyskania optymalnych rezultatów leczenia stomatologicznego.
Pytanie 12

Aby przeprowadzić próbne dopasowanie protezy woskowej, pacjent powinien przyjąć pozycję

A. leżącą zasadniczą
B. siedzącą
C. leżącą spoczynkową
D. półleżącą
Odpowiedź 'siedzącej' jest poprawna, ponieważ podczas przymiarki próbnej protezy woskowej pacjent powinien znajdować się w pozycji siedzącej, co zapewnia stabilność oraz odpowiednie ułożenie szczęki i twarzy. W tej pozycji łatwiej jest zidentyfikować wszelkie niedopasowania oraz ocenić komfort pacjenta. Siedząc, pacjent ma również lepszą kontrolę nad swoją postawą, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania protezy. Dodatkowo, podczas próbki woskowej istotne jest, aby technik lub protetyk mógł swobodnie oceniać estetykę i funkcjonalność protezy. W pozycji siedzącej możliwe jest przeprowadzenie próbnych testów z użyciem różnych materiałów, co zwiększa skuteczność procesu przymiarek. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, zaleca się również, aby pacjent był odpowiednio poinformowany o procesie oraz możliwych korektach, co pozwala na lepszą współpracę i komfort w trakcie przymiarki.
Pytanie 13

Podczas pomocy w zabiegu zakupu wypełnienia kompozytowego, do etapu wytrawiania szkliwa należy zastosować

A. 0,2% chlorheksydynę
B. 10% kwas cytrynowy
C. 37% kwas ortofosforowy
D. 30% nadtlenek wodoru
37% kwas ortofosforowy jest standardowym środkiem do wytrawiania szkliwa w stomatologii. Jego zastosowanie polega na usunięciu warstwy organicznej i wygładzeniu powierzchni szkliwa, co zwiększa adhezję materiałów kompozytowych. Kwas ortofosforowy działa poprzez demineralizację szkliwa, co prowadzi do utworzenia mikroskopijnych porów. Te struktury pozwalają na lepsze wnikanie żywicy kompozytowej, co z kolei przekłada się na wyższą trwałość i estetykę wypełnienia. W praktyce, po zastosowaniu kwasu, należy dokładnie przepłukać ząb wodą, aby usunąć resztki kwasu przed nałożeniem materiału kompozytowego. Użycie odpowiedniego stężenia kwasu jest kluczowe; 37% stężenie jest optymalne dla efektywnej demineralizacji. W przypadku niższych stężeń, takich jak 10% kwas cytrynowy, efektywność wytrawiania jest znacznie ograniczona, co może prowadzić do słabszej adhezji. W związku z tym, stosowanie 37% kwasu ortofosforowego jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami, które zalecają jego użycie w procedurach związanych z wypełnieniami kompozytowymi.
Pytanie 14

Aby dostosować wypełnienie do zgryzu powierzchni okluzyjnej, nadać mu naturalny kontur i wypolerować, co należy przygotować?

A. taśmę ścierną, lusterko, prostnicę na mikrosilnik
B. nakładacz, lusterko, pilniki wolframowe, kątnicę Profin
C. kalkę w płynie, wiertło szczelinowe z węglików spiekanych
D. kalkę zgryzową, wiertło diamentowe, pastę polerską, gumkę
Aby skutecznie dopasować wypełnienie do zgryzu powierzchni okluzyjnej, kluczowe jest użycie kalki zgryzowej, wiertła diamentowego, pasty polerskiej oraz gumki. Kalki zgryzowe służą do oceny kontaktów okluzyjnych w czasie żucia i pomagają w identyfikacji obszarów, które wymagają korekty. Wiertła diamentowe są niezbędne do precyzyjnego formowania i wygładzania wypełnienia, ponieważ ich twardość pozwala na skuteczne usuwanie nadmiaru materiału oraz nadawanie odpowiedniego kształtu. Pasta polerska oraz gumki polerskie są używane do uzyskania gładkiej powierzchni, co nie tylko poprawia estetykę, ale także zmniejsza ryzyko odkładania się płytki nazębnej. W praktyce, stosowanie tych narzędzi zgodnie z procedurami odbudowy estetycznej i funkcjonalnej w stomatologii zapewnia długotrwałe i zadowalające efekty. Warto również zwrócić uwagę na standardy, jakie są zalecane przez organizacje stomatologiczne, które podkreślają znaczenie dokładności w dopasowaniu wypełnień, aby uniknąć problemów z okluzją i związanymi z tym dolegliwościami. Właściwe przygotowanie i wykorzystanie tych narzędzi oraz materiałów jest niezbędne, aby zapewnić pacjentowi komfort i skuteczność leczenia.
Pytanie 15

Zębów całkowicie zwichniętych nie należy przechowywać

A. w ślinie w jamie ustnej.
B. w soli fizjologicznej w pojemniku.
C. w mleku.
D. w chusteczce.
Zachowanie zwichniętego zęba w chusteczce to w sumie niezła metoda na tymczasowe zabezpieczenie go, dopóki nie dotrzesz do dentysty. Chusteczka to materiał chłonny, więc w miarę dobrze otula ząb, a to zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Ale nie można używać rzeczy, które mogłyby ząb wysuszyć albo zanieczyścić, bo to może potem utrudnić replantację. Generalnie, ważne jest, żeby pamiętać, że jak dobrze zadbasz o ząb, to ma większą szansę na przetrwanie po replantacji. Po umieszczeniu w chusteczce, jak najszybciej lepiej udać się do dentysty. Z tego co wiem, American Dental Association zaleca, żeby na dłuższy czas przechowywać ząb w mleku, bo ma składniki odżywcze, ale chusteczka sprawdzi się w sytuacji kryzysowej. Tylko pamiętaj, że nie możesz go tam trzymać dłużej niż kilka godzin, bo bez dodatkowego nawilżenia może być mu trudno.
Pytanie 16

Przygotowując listę materiałów potrzebnych do przeprowadzenia zabiegu lapisowania zębów, co powinno zostać zamówione?

A. azotan srebra
B. lakier chlorheksydynowy
C. 36% kwas ortofosforowy
D. cement polikarboksylowy
Azotan srebra jest kluczowym składnikiem stosowanym w zabiegach lapisowania zębów, głównie ze względu na swoje właściwości antybakteryjne i zdolność do remineralizacji tkanek zębowych. Proces lapisowania polega na aplikacji substancji, która tworzy na powierzchni zęba warstwę ochronną, hamując postęp procesu próchnicowego. Azotan srebra działa poprzez koagulację białek oraz denaturację bakterii, co skutkuje eliminacją patogenów, a także wspomaga mineralizację zębów. W praktyce, azotan srebra jest aplikowany w formie roztworu na zęby w celu ich zabezpieczenia i zmniejszenia wrażliwości na bodźce. W przypadku dzieci, które często mają problemy z próchnicą, lapisowanie zębów z użyciem azotanu srebra staje się szczególnie istotne, jako alternatywa dla bardziej inwazyjnych metod leczenia. Dobrą praktyką jest także ocena stanu zębów oraz odpowiednie przygotowanie pacjenta przed zabiegiem, co może wpłynąć na efektywność leczenia. Warto również podkreślić, że azotan srebra jest zgodny z aktualnymi wytycznymi i standardami w stomatologii dziecięcej, co czyni go bezpiecznym i skutecznym narzędziem w walce z próchnicą.
Pytanie 17

Próchnicę, która dotyczy zębów pozbawionych żywej miazgi, nazywa się

A. wtórną
B. podminowującą
C. okrężną
D. nietypową
Próchnica określana jako nietypowa występuje w zębach, które nie mają żywej miazgi, co oznacza, że zmiany miażdżowe nie są już aktywne ani nie mogą się powiększać. W takich przypadkach, próchnica często rozwija się w odmienny sposób, co wynika z braku reakcji zapalnej oraz braku ukrwienia zęba. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest diagnostyka zębów martwych, gdzie dentysta musi zwrócić uwagę na inne objawy, takie jak zmiana koloru zęba czy obecność złogów na powierzchni. W praktyce klinicznej identyfikacja próchnicy nietypowej wymaga zastosowania dodatkowych narzędzi diagnostycznych, takich jak zdjęcia rentgenowskie. Standardy opracowane przez organizacje stomatologiczne podkreślają znaczenie wczesnej detekcji i monitorowania stanu zębów pozbawionych miazgi, co pozwala na odpowiednie planowanie leczenia oraz zapobieganie dalszym uszkodzeniom.
Pytanie 18

Stopniowe przekazywanie wiedzy uczniom w szkole podstawowej podczas kilku spotkań przez cały rok szkolny, wprowadzając nowe zestawy informacji, jest zgodne z zasadami prowadzenia wychowania zdrowotnego według zasady

A. systematyczności i systemowości
B. trwałości i elastyczności
C. receptywności
D. efektywności
Odpowiedzi wskazujące na trwałość i elastyczność, receptywność oraz efektywność są mylne, ponieważ nie odzwierciedlają kluczowej zasady systematyczności w edukacji. Trwałość i elastyczność sugerują, że wiedza powinna być stabilna, ale także dostosowywana do zmieniających się okoliczności. W kontekście wychowania zdrowotnego nie wystarczy mieć wiedzy, która jest elastyczna; ważne jest, aby uczniowie mieli solidne podstawy, na których mogą budować. Również receptywność, czyli zdolność do odbierania informacji, nie gwarantuje, że uczniowie będą w stanie je zrozumieć i zastosować w praktyce. Bez systematycznego wprowadzania tematów, uczniowie mogą mieć trudności z łączeniem nowych informacji z wcześniejszymi. Co więcej, efektywność nauczania to cecha, która może być mierzalna, ale bez systematyczności nie można jej osiągnąć. Efektywność odnosi się do wyników, ale nie zawsze odzwierciedla proces edukacyjny. W praktyce nauczyciele, którzy nie stosują systematycznego podejścia, mogą zderzyć się z problemami, gdyż uczniowie nie rozumieją kontekstu ani nie potrafią zastosować wiedzy w realnych sytuacjach. Dlatego kluczowe jest, aby podejście do nauczania było oparte na przemyślanej i zorganizowanej metodzie, co jest kluczowe w wychowaniu zdrowotnym.
Pytanie 19

Wprowadzając nawyk właściwego mycia zębów u uczniów w wieku szkolnym, stomatologiczna higienistka dążyła do ich zrozumienia, zaprezentowała model szczęki oraz szczoteczkę do zębów, pokazała technikę ruchów szczoteczki, odnosiła się do budowy zębów oraz łuków zębowych. Jaką zasadę wychowawczą w kontekście kultury zdrowotnej zastosowała higienistka?

A. Receptywności, czyli przyswajalności
B. Elastyczności
C. Stopniowania trudności i etapowości
D. Aktywności
Odpowiedź 'Receptywności, czyli przyswajalności' jest poprawna, ponieważ higienistka stomatologiczna zastosowała podejście, które umożliwiło dzieciom zrozumienie skomplikowanych aspektów higieny jamy ustnej poprzez demonstrację praktycznych działań. W edukacji zdrowotnej kluczowe jest, aby uczestnicy mogli przyswajać wiedzę w sposób angażujący, co higienistka zrealizowała poprzez wizualizację z wykorzystaniem modelu szczęk i szczoteczki. W ten sposób dzieci mogły zobaczyć, jak powinno wyglądać prawidłowe szczotkowanie zębów, co zwiększa ich zdolność do zapamiętywania i stosowania tej wiedzy w praktyce. Zgodnie z wytycznymi WHO dotyczącymi edukacji zdrowotnej, stosowanie wizualnych i praktycznych metod nauczania jest jedną z najlepszych praktyk, ponieważ wspiera receptywność informacji oraz ich przyswajalność. W efekcie, dzieci nie tylko dowiadują się, jak dbać o zęby, ale również rozwijają umiejętności, które będą miały zastosowanie w ich codziennym życiu, co jest fundamentalne w procesie edukacyjnym.
Pytanie 20

W ocenie higieny jamy ustnej, w wskaźniku OHI, kryterium 3 oznacza

A. ząb wolny od nalotu oraz przebarwień
B. duże nagromadzenie miękkich osadów w kieszonkach dziąsłowych
C. pokrycie nalotem przekraczające 2/3 powierzchni korony zęba
D. przebarwienie obejmujące do 2/3 powierzchni zęba
Odpowiedź "pokrycie nalotem powyżej 2/3 korony zęba" jest zgodna ze wskaźnikiem OHI (Oral Hygiene Index), który jest stosowany w ocenie stanu higieny jamy ustnej. Kryterium 3 wskazuje na poważny problem z higieną, gdzie nalot na zębach jest znaczny, co może prowadzić do rozwoju chorób przyzębia oraz próchnicy. W praktyce, lekarze dentyści i higieniści stomatologiczni wykorzystują wskaźniki OHI do monitorowania efektywności programów profilaktycznych i edukacyjnych w zakresie higieny jamy ustnej. Dbałość o prawidłowe usuwanie płytki bakteryjnej, szczególnie w obszarze, gdzie nalot przekracza 2/3 powierzchni zęba, jest kluczowa. Regularne wizyty kontrolne oraz odpowiednie instrukcje dotyczące szczotkowania i nitkowania mogą pomóc pacjentom w utrzymaniu zdrowej jamy ustnej. Wiedza o skali OHI i umiejętność jej interpretacji pozwala na lepsze zrozumienie stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta oraz podejmowanie skutecznych działań profilaktycznych.
Pytanie 21

Zużyte ampułki z znieczuleniem powinny być umieszczane

A. w szklanym, hermetycznym pojemniku
B. w pojemniku na odpady komunalne
C. w worku przeznaczonym na odpady medyczne
D. w specjalnym, twardym pojemniku
Odpowiedź "w specjalnym, twardym pojemniku" jest prawidłowa, ponieważ zużyte ampułki zawierające znieczulenie są klasyfikowane jako odpady medyczne, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na potencjalne ryzyko zakażeń oraz zanieczyszczenia. Twarde pojemniki, często określane jako pojemniki na odpady ostrych narzędzi, są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować ryzyko przypadkowego przebicia lub kontaktu z niebezpiecznymi substancjami. Przykładem może być stosowanie takich pojemników w praktykach medycznych, gdzie po użyciu igieł i ampułek, należy je natychmiast umieścić w odpowiednim pojemniku, aby zapewnić bezpieczeństwo personelu medycznego oraz pacjentów. Ważnym standardem jest przestrzeganie lokalnych regulacji dotyczących zarządzania odpadami medycznymi, które często wymagają użycia certyfikowanych pojemników. Co więcej, odpowiednie segregowanie odpadów medycznych nie tylko chroni zdrowie ludzi, ale również środowisko, zapobiegając ich niekontrolowanemu uwolnieniu do ekosystemu.
Pytanie 22

Jakie narzędzie jest przeznaczone do mocowania zamków ortodontycznych?

A. boczny raspator
B. ostry haczyk
C. prostokątny ortomet
D. skrzyżowana pęseta
Wybór haczyka ostrego, ortometu prostego czy raspatora bocznego do klejenia zamków ortodontycznych nie jest właściwy, ponieważ każde z tych narzędzi pełni zupełnie inną funkcję w praktyce stomatologicznej i ortodontycznej. Haczyk ostry jest narzędziem stosowanym głównie do usuwania martwych tkanek lub do manipulacji w trudnodostępnych miejscach, a nie do precyzyjnego chwytania czy przytrzymywania małych elementów. Ortomet prosty, z kolei, to narzędzie służące do pomiarów i wykonywania prostych cięć, które nie mają zastosowania w kontekście klejenia zamków. Raspator boczny jest wykorzystywany do oddzielania tkanek i nie jest przystosowany do pracy w tak delikatnym procesie, jak aplikacja zamków ortodontycznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wybrania tych narzędzi to brak zrozumienia ich specyfiki oraz pomieszanie ich zastosowań. W kontekście ortodoncji kluczowa jest precyzja, a narzędzia muszą być dostosowane do wymagań konkretnego zabiegu, co sprawia, że wybór odpowiedniego narzędzia jest fundamentalny dla sukcesu leczenia. Właściwe stosowanie narzędzi ortodontycznych nie tylko wpływa na efektywność terapii, ale również na komfort pacjenta oraz bezpieczeństwo przeprowadzanego zabiegu.
Pytanie 23

Jaki system oznaczania zębów stosuje dwie cyfry arabskie do ich identyfikacji?

A. Haderupa
B. Zsigmondy’ego
C. Palmera
D. Viohla
System znakowania Viohla jest szeroko stosowany w stomatologii do precyzyjnego oznaczania zębów, wykorzystując metodę oznaczania ich za pomocą dwóch cyfr arabskich. Pierwsza cyfra reprezentuje quadrant w jamie ustnej, a druga cyfra wskazuje konkretny ząb w obrębie tego kwadrantu. Na przykład, ząb oznaczony jako 11 to górny prawy siekacz, podczas gdy 36 oznacza dolny lewy ząb trzonowy. Taki system zapewnia jasność komunikacji między specjalistami oraz ułatwia dokumentację i monitorowanie zdrowia jamy ustnej pacjentów. Dodatkowo, znajomość tego systemu jest niezbędna podczas pracy z elektronicznymi kartotekami pacjentów, które często korzystają z tego oznaczenia. Stosowanie standardów, takich jak system Viohla, wspiera również zrozumienie i identyfikację zębów w międzynarodowej literaturze stomatologicznej, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności w opiece nad pacjentem.
Pytanie 24

Zgodnie z kryterium struktury chemicznej do grupy laków szczelinowych stosowanych w stomatologii nie wchodzą materiały

A. glassjonomerowe
B. kompomerowe
C. kompozytowe
D. akrylowe
Materiały akrylowe to zupełnie inna historia niż laki szczelinowe w stomatologii. Te drugie, czyli glassjonomery, kompozyty czy kompomery, są super ważne do wypełniania ubytków w zębach. Ich zadanie to ochrona zębów przed próchnicą i wspieranie remineralizacji szkliwa. Akryle, z kolei, najczęściej widuje się w protezach dentystycznych oraz przy aparatach ortodontycznych. Fajnie wyglądają, ale ich twardnienie i przyczepność do zębów nie spełniają wymagań dla laków szczelinowych. Na przykład, glassjonomery świetnie działają w ubytkach zębów mlecznych, bo uwalniają fluor, który pomaga w walce z próchnicą. W stomatologii ważne, żeby dobierać materiały odpowiednio do sytuacji klinicznej, bo każdy przypadek jest inny.
Pytanie 25

Jakie zalecenia powinno się dać pacjentowi z plamkowym szkliwem?

A. płukanie ust roztworem fluorku sodu
B. przyjmowanie tabletek z fluorem
C. spożywanie soków owocowych przez słomkę
D. stosowanie pasty do zębów bez dodatku fluoru
Używanie pasty do zębów bez fluoru jest rekomendowane dla pacjentów ze szkliwem plamkowym, ponieważ fluorki mogą nasilać problem z plamami na szkliwie. Szkliwo plamkowe, będące formą demineralizacji, wymaga szczególnej troski o skład chemiczny stosowanych środków do higieny jamy ustnej. Pasta bez fluoru minimalizuje ryzyko dodatkowych uszkodzeń szkliwa, które może być wrażliwe na zwiększone stężenie fluorowców. W praktyce, pacjenci z tym schorzeniem powinni skonsultować się z dentystą, aby wybrać odpowiednią pastę, często zawierającą składniki remineralizujące, takie jak hydroksyapatyt. Dodatkowo, zaleca się unikanie produktów o wysokiej kwasowości, co może pogłębiać problem, oraz regularne wizyty kontrolne, które pozwolą monitorować stan zdrowia zębów. W standardach stomatologicznych dotyczących leczenia szkliwa plamkowego, kładzie się nacisk na profilaktykę i zastosowanie metod nieinwazyjnych, co jest zgodne z podejściem opartym na dowodach naukowych.
Pytanie 26

Podczas profilaktyki przeciwpróchnicowej u dzieci, który z poniższych składników pasty do zębów jest kluczowy?

A. Fluor
B. Ksylitol
C. Mentol
D. Krzemionka
Fluor jest niezwykle ważnym składnikiem pasty do zębów, szczególnie w kontekście profilaktyki przeciwpróchnicowej u dzieci. Jego główną rolą jest wzmacnianie szkliwa zębów, co czyni je bardziej odpornym na działanie kwasów produkowanych przez bakterie w jamie ustnej. Dzięki temu fluor pomaga zmniejszyć ryzyko wystąpienia próchnicy, która jest jednym z najczęstszych problemów stomatologicznych u dzieci. W wielu krajach, w tym w Polsce, zaleca się stosowanie past do zębów z fluorem jako część codziennej higieny jamy ustnej. Fluor działa poprzez remineralizację szkliwa, co oznacza, że naprawia mikrouszkodzenia powstałe na powierzchni zębów. Dzieci, które regularnie używają pasty z fluorem, mają mniejsze szanse na rozwój próchnicy, co jest niezwykle istotne w kontekście ich zdrowia ogólnego i jakości życia. Warto również wspomnieć, że fluor znajduje się w wielu produktach stomatologicznych, takich jak płyny do płukania ust, co dodatkowo wspiera jego działanie ochronne. Przy stosowaniu pasty z fluorem ważne jest jednak, by dzieci używały jej w odpowiednich ilościach, aby uniknąć potencjalnych skutków ubocznych, takich jak fluoroza.
Pytanie 27

Aby uspokoić 7-letniego pacjenta, który niecierpliwie i z obawą czeka na zabieg usunięcia zęba, higienistka stomatologiczna powinna powiedzieć:

A. Nie martw się, doktor nie zrobi Ci nic złego
B. Nie obawiaj się, nic nie będzie bolało
C. Siedź spokojnie, bo wkrótce będziesz musiał opuścić fotel
D. Najpierw zbadamy zęby, a później dowiesz się, co będziemy robić
Wybór odpowiedzi "Najpierw zobaczymy zęby, a potem dowiesz się, co będziemy robić" jest prawidłowy, ponieważ w podejściu do dzieci niezwykle istotne jest wprowadzenie ich w proces leczenia w sposób zrozumiały i bezpieczny. Dzieci często obawiają się nieznanego, dlatego kluczowe jest zapewnienie im informacji o kolejnych krokach. Takie podejście jest zgodne z zasadami komunikacji stosowanej w stomatologii dziecięcej, które kładą nacisk na budowanie zaufania i komfortu pacjenta. Przytoczone sformułowanie ma na celu związanie uwagi dziecka z pozytywnym aspektem wizyty, angażując je w obserwację oraz rozmowę, co może zredukować lęk. Przykładem dobrego zastosowania tej techniki jest zachęcanie dziecka do opisania, co widzi w lustrze, co pozwala na oswojenie się z sytuacją i wzmocnienie poczucia kontroli. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi American Academy of Pediatric Dentistry, które zaleca aktywne uczestnictwo dziecka w konsultacji stomatologicznej.
Pytanie 28

Zgodnie z klasyfikacją Spauldinga, narzędzia oraz sprzęt medyczny, które mają kontakt z nienaruszonymi błonami śluzowymi, klasyfikowane są w kategorii

A. niskiego ryzyka
B. średniego ryzyka
C. wysokiego ryzyka
D. minimalnego ryzyka
Wybór kategorii minimalnego, niskiego lub wysokiego ryzyka do klasyfikacji narzędzi medycznych kontaktujących się z nieuszkodzonymi błonami śluzowymi wynika z mylnych założeń na temat ryzyka zakażeń i interakcji medycznych. Kategoria minimalnego ryzyka błędnie sugeruje, że narzędzia te mogą być używane bez większych środków ostrożności, co jest niezgodne z rzeczywistością kliniczną. Kontakt z błonami śluzowymi, mimo że nie wiąże się z bezpośrednim dostępem do głębszych tkanek, nadal stwarza ryzyko przeniesienia patogenów. Z kolei kategoria niskiego ryzyka nie uwzględnia właściwych praktyk dezynfekcji i sterylizacji, które są niezbędne do ochrony pacjentów. Wybór wysokiego ryzyka także jest nieadekwatny, ponieważ odnosi się do narzędzi, które wchodzą w kontakt z uszkodzonymi tkankami, co w przypadku błon śluzowych nie ma miejsca. Takie pomyłki mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania ryzykiem w procesach medycznych, co z kolei zwiększa ryzyko zakażeń szpitalnych i komplikacji zdrowotnych. Kluczowe jest, aby personel medyczny zrozumiał, jak ważne jest stosowanie odpowiednich procedur i klasyfikacji, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów oraz skuteczność interwencji medycznych.
Pytanie 29

Korzystając z jednorazowych lub silikonowych łyżek, higienistka wykonuje zabieg

A. pokrywania.
B. malowania.
C. okładów.
D. nanoszenia.
Okłady są zabiegiem, który polega na nałożeniu na skórę specjalnych materiałów, takich jak gazy nasączone substancjami czynnych, mających na celu złagodzenie bólu, stanów zapalnych lub przyspieszenie procesów regeneracyjnych. Wykorzystanie jednorazowych lub silikonowych łyżek przez higienistkę w tym kontekście jest istotne, ponieważ takie narzędzia zapewniają nie tylko wygodę, ale również wysoką higienę pracy. Na przykład, w przypadku zabiegów na zranienia czy podrażnienia skóry, okłady mogą być nasączone specjalnymi roztworami leczniczymi, które wspierają proces gojenia. Standardy branżowe, takie jak wytyczne dotyczące stosowania okładów w terapii, podkreślają znaczenie stosowania jednorazowych środków w celu minimalizacji ryzyka zakażeń i zachowania czystości. Dodatkowo, okłady są często stosowane w terapii bólu mięśniowego, co czyni je niezwykle wszechstronnym narzędziem w rękach specjalisty.
Pytanie 30

Przygotowując zapotrzebowanie na materiały stomatologiczne do wykonania kęska zgryzowego, należy uwzględnić

A. wosk modelowy
B. gips dentystyczny
C. masę alginatową
D. kalkę zwarciową
Wybór wosku modelowego jako materiału do pobrania kęska zgryzowego jest uzasadniony jego właściwościami fizycznymi i chemicznymi, które sprawiają, że jest idealnym materiałem do tego celu. Wosk modelowy charakteryzuje się odpowiednią plastycznością, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie detali anatomicznych zgryzu pacjenta. W praktyce stomatologicznej wosk ten jest często wykorzystywany do wykonywania form do odlewów, a także w procesie przygotowania protez, co dodatkowo potwierdza jego uniwersalność. Przy użyciu wosku modelowego można uzyskać wysoką dokładność oraz estetykę, co jest kluczowe dla komfortu i zadowolenia pacjenta. Co więcej, wosk ma zdolność do łatwego kształtowania i dopasowywania, co pozwala na uzyskanie idealnego kęska zgryzowego, a jego obróbka nie wymaga zaawansowanych technologii, co czyni go materiałem dostępnym i ekonomicznym. W praktyce stomatologicznej, zastosowanie wosku modelowego wpisuje się w standardy jakości i dobre praktyki, które koncentrują się na zapewnieniu maksymalnej precyzji oraz komfortu w procesie leczenia.
Pytanie 31

Jaką wartość osiąga wskaźnik PUWp u pacjenta, u którego podczas oceny uzębienia wykryto: 1 ubytek próchnicowy klasy V według klasyfikacji Blacka, 1 ubytek próchnicowy MOD, 2 wypełnienia ubytków klasy I według klasyfikacji Blacka oraz brak 2 zębów?

A. 8
B. 6
C. 12
D. 16
Czasem ludzie myślą, że ocena wskaźnika PUWp jest prosta, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby dobrze sklasyfikować wszystkie ubytki i wypełnienia, bo jak się tego nie zrobi, to można się łatwo pogubić. Zliczanie ubytków i wypełnień to nie wszystko, trzeba też uwzględnić klasy według Blacka. Jak ktoś nie zwróci uwagi na klasy, to może źle oszacować stan zdrowia pacjenta. Często błędem jest zaniżanie lub zawyżanie wartości wskaźnika PUWp, gdy nie bierzemy pod uwagę brakujących zębów czy różnic w klasach. Bez tego nie zrozumiemy, co się dzieje z jamą ustną i jakie leczenie będzie potrzebne.
Pytanie 32

Zabieg stomatologiczny polegający na eliminacji nalotów i niepożądanych przebarwień to

A. kiretaż
B. lapisowanie
C. piaskowanie
D. resekcja
Piaskowanie to zabieg dentystyczny, który polega na usuwaniu osadów nazębnych oraz nieestetycznych przebarwień z powierzchni zębów przy użyciu strumienia piasku dentystycznego. Jest to metoda, która znacznie poprawia estetykę uśmiechu oraz zdrowie jamy ustnej. W trakcie zabiegu wykorzystuje się specjalistyczne urządzenia, które rozpylają drobne cząsteczki wodorowęglanu sodu lub innego materiału ściernego, co pozwala na skuteczne pozbycie się kamienia nazębnego, plam po kawie, herbacie czy papierosach. Piaskowanie jest nieinwazyjnym i bezpiecznym zabiegiem, który jest często stosowany jako część regularnej higieny jamy ustnej, a także przed zabiegami wybielania zębów. Warto podkreślić, że piaskowanie powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, zgodnie z odpowiednimi zasadami higieny i standardami branżowymi, co zapewnia skuteczność oraz minimalizuje ryzyko powikłań. Ponadto, zaleca się, aby pacjenci po zabiegu unikali pokarmów i napojów barwiących, aby maksymalizować efekty.
Pytanie 33

W amerykańskim systemie oznaczenie B odnosi się do górnego prawego zęba

A. siekacz boczny stały
B. siekacz boczny mleczny
C. trzonowy drugi stały
D. trzonowy pierwszy mleczny
Symbol B w systemie amerykańskim oznacza ząb górny prawy, a trzonowy pierwszy mleczny jest zębem, który zajmuje to miejsce. Ząb ten jest istotny w procesie narastania zębów i stanowi ważny element uzębienia mlecznego. Trzonowy pierwszy mleczny jest zębem, który często pełni rolę w funkcji żucia, a jego zdrowie ma kluczowe znaczenie dla poprawnego rozwoju zębów stałych. W praktyce dentystycznej, identyfikacja zębów według symboli jest niezbędna do skutecznego planowania leczenia, diagnostyki oraz przeprowadzania procedur stomatologicznych. Przykładowo, w przypadku leczenia endodontycznego, precyzyjne oznaczenie zęba umożliwia lekarzowi szybkie odnalezienie i leczenie dotkniętego zęba, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają jasną komunikację i precyzyjność w dokumentacji medycznej. Warto także zwrócić uwagę, że znajomość systemu oznaczeń zębów jest kluczowa dla współpracy między dentystami a innymi specjalistami, co zwiększa efektywność leczenia pacjentów.
Pytanie 34

Zjawisko polegające na stopniowym ubywaniu twardych tkanek zębowych w wyniku ich wzajemnego oddziaływania, postępujące wraz z wiekiem, nosi nazwę

A. abrazja
B. atrycja
C. abfrakcja
D. afazja
Atrycja to po prostu to, jak nasze zęby się ścierają przez codzienne żucie, zwłaszcza u starszych ludzi. Z biegiem lat to może prowadzić do nadwrażliwości zębów, czyli kiedy zęby stają się wrażliwe na zimne, gorące czy słodkie jedzenie. Dlatego ważne jest, żeby dentysta obserwował to zjawisko, żeby można było odpowiednio zareagować, gdyby coś się działo. Sprawdzanie stanu zębów, ich krawędzi i powierzchni, to klucz do utrzymania zdrowych zębów. A jak ktoś ma bruksizm, to atrycja może postępować szybciej. Dlatego warto pomyśleć o specjalnych szynach do spania, które mogą zmniejszyć kontakt zębów. Rozumienie atrycji jest ważne, bo dzięki temu możemy zapobiegać większym problemom stomatologicznym i poprawić jakość życia.
Pytanie 35

Jedna z pięciu kategorii ruchu wprowadzonych w celu poprawy ergonomii, oznaczona numerem IV, odnosi się do ruchu

A. nadgarstka
B. ramienia oraz tułowia
C. palców, nadgarstka i łokcia
D. całego ramienia
Odpowiedź wskazująca na 'całe ramię' jako klasę IV ruchu jest prawidłowa, ponieważ w kontekście ergonomii ruchu, klasa ta odnosi się do kompleksowego zaangażowania ramienia w różnorodne czynności. Ergonomia zajmuje się dostosowaniem środowiska pracy do możliwości człowieka, a klasyfikacja ruchów pozwala na analizę i optymalizację postaw oraz ruchów. Ramię, jako struktura anatomiczna, składa się z kilku stawów, w tym stawu ramiennego, łokciowego oraz stawu nadgarstkowego, co sprawia, że jego ruchy są złożone i zróżnicowane. W praktyce, odpowiednie zrozumienie i klasyfikacja ruchów ramion mogą znacząco wpłynąć na projektowanie stanowisk pracy, co zmniejsza ryzyko kontuzji oraz poprawia wydajność. Na przykład, w zawodach wymagających intensywnego używania ramion, takich jak prace manualne lub komputerowe, ergonomiczne stanowiska pracy powinny uwzględniać swobodny ruch ramion, ich umiejscowienie oraz zmniejszenie obciążeń. Standardy ergonomiczne, jak ISO 9241, podkreślają znaczenie analizy ruchów w kontekście wydajności pracy i zdrowia pracowników.
Pytanie 36

Jaką czynność należy wykonać natychmiast po uzyskaniu wycisku anatomicznego przy użyciu masy alginatowej?

A. Umieścić wycisk w plastikowym pojemniku z otworami
B. Zanurzyć wycisk w roztworze alkoholowym
C. Pozostawić wycisk na tacki do wyschnięcia
D. Przepłukać wycisk pod strumieniem bieżącej wody
Przepłukanie wycisku anatomicznego pod strumieniem bieżącej wody jest kluczowym krokiem w procesie przygotowania wycisku do dalszych etapów. Ten zabieg ma na celu usunięcie resztek materiału alginatowego, które mogą wpływać na jakość odlewu oraz dokładność modelu. Alginat jest materiałem hydroskopijnym, co oznacza, że absorbuje wilgoć i może zmieniać swoje właściwości, jeśli pozostanie wilgotny. Przepłukanie wycisku pozwala również zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia bakteriami lub innymi substancjami, co jest szczególnie istotne w przypadku preparatów dentystycznych. Po przepłukaniu, wycisk powinien być odpowiednio osuszony i przechowywany w warunkach, które zapobiegają jego deformacji, np. w plastikowym pojemniku z otworami umożliwiającymi cyrkulację powietrza. Dobrą praktyką jest również zastosowanie środka dezynfekującego po przepłukaniu, co zapewnia dodatkową ochronę przed zanieczyszczeniami. Tego typu procedury są zgodne ze standardami ISO w zakresie materiałów dentystycznych oraz zaleceniami krajowych towarzystw stomatologicznych.
Pytanie 37

Po którym zabiegu wypełniany jest dokument przedstawiony w tabeli?

Zabieg:
Roztwory do użycia: 2%NaF (metoda Knutsona)
Fluocal płyn (1%NaF)
Czas zabiegów: 4-5 razy w roku, co 2 tygodnie

A. Lakierowaniu.
B. Lakowaniu.
C. Jonoforezie.
D. Wcieraniu.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak "Lakowanie", "Jonoforeza" czy "Lakierowanie", może wynikać z nieporozumień dotyczących różnic między tymi zabiegami a wcieraniem. Lakowanie zębów to proces, w którym bruzdy i zagłębienia na powierzchni zębów są pokrywane specjalnym materiałem, co ma na celu zapobieganie próchnicy. Chociaż jest to skuteczna metoda ochrony, nie obejmuje ona aplikacji fluorków w formie wcierania, co jest kluczową różnicą. Jonoforeza, jako metoda wykorzystująca prąd elektryczny do wprowadzenia substancji czynnych, również różni się od standardowego wcierania fluorków, które polega na pasywnej aplikacji roztworu na zęby. Lakierowanie natomiast odnosi się do nałożenia specjalnych lakierów ochronnych na zęby, które również mogą zawierać fluor, ale nie są tożsame z zabiegiem wcierania. Każda z tych metod ma swoje miejsce w praktyce stomatologicznej, lecz nie spełnia funkcji profilaktycznych tak, jak wcieranie fluorków. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście prewencji próchnicy oraz właściwego podejścia do zdrowia jamy ustnej pacjentów.
Pytanie 38

Podczas pakowania instrumentów do torebki papierowo-foliowej, należy zachować odstęp między zgrzewem a materiałem sterylizowanym, który wynosi

A. 4 cm
B. 3 cm
C. 0,5 cm
D. 1,5 cm
Odstęp pomiędzy zgrzewem a materiałem sterylizowanym w torebce papierowo-foliowej jest kluczowy dla efektywności sterylizacji, a błędy w jego ustaleniu mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Wybór zbyt dużego odstępu, jak na przykład 4 cm, może skutkować brakiem odpowiedniej penetracji środka sterylizującego, co prowadzi do niepełnej sterylizacji instrumentów. Z drugiej strony, zbyt mały odstęp, jak 0,5 cm czy 1,5 cm, może powodować ryzyko uszkodzenia pakunku lub jego rozklejenia, co również zagraża bezpieczeństwu sterylizowanych materiałów. W praktyce, nieprzestrzeganie zalecanych odległości prowadzi do sytuacji, w której mikroorganizmy mogą przetrwać proces sterylizacji, co zwiększa ryzyko zakażeń szpitalnych. Tego typu błędy są często wynikiem nieodpowiedniej wiedzy na temat procesów sterylizacji oraz braku zrozumienia znaczenia zachowania właściwych odstępów w kontekście specyfiki materiałów i metod sterylizacji. Dlatego tak istotne jest, aby personel medyczny i techniczny był odpowiednio przeszkolony oraz aby stosował się do ustalonych standardów i najlepszych praktyk w zakresie pakowania i sterylizacji, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pacjentów.
Pytanie 39

Jakie jest główne zastosowanie fluoryzacji w profilaktyce stomatologicznej?

A. Leczenie chorób przyzębia
B. Wzmocnienie szkliwa zębowego i zapobieganie próchnicy
C. Usuwanie kamienia nazębnego
D. Wybielanie zębów
Fluoryzacja to jedno z kluczowych działań profilaktycznych w stomatologii, którego głównym celem jest ochrona zębów przed próchnicą poprzez wzmocnienie szkliwa. Proces ten polega na aplikacji związków fluoru na powierzchnię zębów, co prowadzi do remineralizacji szkliwa. Fluor działa na poziomie chemicznym, tworząc fluoroapatyt, który jest bardziej odporny na działanie kwasów produkowanych przez bakterie próchnicotwórcze. Dzięki temu, regularne stosowanie fluoryzacji zmniejsza ryzyko rozwoju próchnicy, co jest szczególnie istotne u dzieci i młodzieży, ale również u dorosłych. W praktyce, fluoryzacja może być prowadzona w gabinecie stomatologicznym przez profesjonalistów, jak również w domu poprzez użycie past z fluorem. Ważne jest jednak, by stosować ją zgodnie z zaleceniami, ponieważ nadmierne użycie fluoru może prowadzić do fluorozy. Dlatego fluoryzacja jest uznawana za standardową praktykę w profilaktyce stomatologicznej na całym świecie i jest zalecana przez większość organizacji zdrowotnych.
Pytanie 40

Jak należy się zachować z ampułką zawierającą znieczulenie przed umieszczeniem jej w strzykawce typu Karpula?

A. Usunąć z trzonu gumową nakładkę
B. Odkazić spirytusem
C. Wstrząsnąć 2 razy
D. Podgrzać
Odkazanie ampułki ze znieczuleniem spirytusem jest kluczowym krokiem w procesie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny w praktyce medycznej. Zanieczyszczenia bakteryjne na powierzchni ampułki mogą prowadzić do infekcji, dlatego dezynfekcja jest niezbędna przed przystąpieniem do procedury. W przypadku założenia do strzykawki typu Karpula, który jest często stosowany w stomatologii, należy upewnić się, że ampułka jest wolna od patogenów. Dobrą praktyką jest użycie 70% alkoholu etylowego, który skutecznie zabija bakterie i wirusy. Po odkażeniu ampułki, można bezpiecznie przystąpić do jej otwierania i pobierania znieczulenia do strzykawki. Zastosowanie tej metody wiąże się z przestrzeganiem standardów aseptyki i antyseptyki, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia pacjenta i personelu medycznego. Przykładami zastosowania są rutynowe procedury, takie jak znieczulenie przed ekstrakcją zęba, gdzie każdy etap procesu musi być przeprowadzony z zachowaniem najwyższych standardów higieny.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej