Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 07:12
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 07:30

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wzmocnienie budowlanych ław fundamentowych wykonanych z cegły poprzez podmurowanie oraz zwiększenie ich szerokości powinno się przeprowadzać w odcinkach o długości

A. 1,0 m

B. 2,0 m

C. 3,0 m

D. 2,5 m

Wybór długości odcinków do wzmocnienia ław fundamentowych jest kluczowym aspektem w procesie budowlanym. Odpowiedzi sugerujące 2,0 m, 2,5 m czy 3,0 m opierają się na błędnych założeniach dotyczących sposobu reakcji materiałów budowlanych na obciążenia. Długie odcinki mogą skutkować powstawaniem niepożądanych naprężeń w konstrukcji, co prowadzi do ryzyka pęknięć, osiadania czy kruszenia się materiałów. W praktyce budowlanej, zbyt duża długość podmurowania ogranicza możliwość skutecznego zarządzania deformacjami, a ich kontrola staje się utrudniona. W przypadku ław fundamentowych z cegły, które mają ograniczoną wytrzymałość na rozciąganie, kluczowe jest stosowanie zasad tzw. „pracy sekcyjnej”, w której każdy segment jest wzmocniony w sposób pozwalający na jednoczesne rozłożenie obciążeń i minimalizację ryzyka lokalnych uszkodzeń. Normy budowlane oraz najlepsze praktyki inżynieryjne jednoznacznie wskazują na preferencję dla krótszych odcinków, co umożliwia bardziej efektywną adaptację do lokalnych warunków gruntowych oraz obciążeń. Dlatego należy unikać długich segmentów, które mogą prowadzić do nieefektywnego wzmocnienia i potencjalnych problemów strukturalnych w przyszłości.

Pytanie 2

Rzeczywiste wymiary pomieszczenia biurowego wynoszą 8 x 5 m. Jakie będą jego wymiary na rysunku sporządzonym w skali 1:200?

A. 16,0 x 10,0 cm

B. 4,0 x 2,5 cm

C. 40,0 x 25,0 cm

D. 8,0 x 5,0 cm

Obliczanie wymiarów w skali ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przedstawienia projektów. Odpowiedzi takie jak 8,0 x 5,0 cm, 16,0 x 10,0 cm i 40,0 x 25,0 cm mogą wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, jednak wszystkie one mają swoje wady w kontekście skali 1:200. Pierwsza odpowiedź, równa rzeczywistym wymiarom w centymetrach, nie uwzględnia przeliczenia, co skutkuje błędem w odwzorowaniu. Z kolei 16,0 x 10,0 cm oraz 40,0 x 25,0 cm to wartości, które są wynikiem błędnych przeliczeń; mogą sugerować wykorzystanie niewłaściwej skali, co jest problematyczne w profesjonalnych projektach. Błąd taki często wynika z braku zrozumienia zasady przeliczania skali, co jest fundamentalne w projektowaniu. Profesjonaliści w dziedzinach takich jak architektura czy inżynieria muszą dokładnie przeliczać wymiary, aby uniknąć niezgodności konstrukcyjnych i problemów w realizacji projektów. Używanie niewłaściwej skali może prowadzić do kosztownych błędów w wykonawstwie, dlatego kluczowe jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady przeliczania wymiarów w rysunkach technicznych.

Pytanie 3

Skoro z 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody uzyskuje się 1 m3 zaprawy cementowej, to ile materiałów należy przygotować na jedną betoniarkę o pojemności 250 l?

A. 300 kg cementu, 0,70 m3 piasku, 180 l wody

B. 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku, 60 l wody

C. 200 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

D. 100 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

Podawane odpowiedzi zawierają błędy w obliczeniach i doborze składników, co prowadzi do nieprawidłowych proporcji w zaprawie cementowej. Niektóre propozycje sugerują zbyt dużą ilość cementu lub niewłaściwe ilości piasku i wody. Na przykład, odpowiedź sugerująca 200 kg cementu na 250 l betoniarki przekracza proporcje materiałów, ponieważ 1 m3 zaprawy wymaga tylko 100 kg cementu w przypadku użycia 0,25 m3. Wysoka ilość cementu może prowadzić do nadmiernego utwardzenia zaprawy, co jest niepożądane w kontekście elastyczności i przyczepności. Kolejne nieprawidłowe podejście to dobór 0,50 m3 piasku, co nie zgadza się z zasadą zachowania proporcji, ponieważ w 1 m3 zaprawy mamy tylko 1 m3 piasku, co w przypadku 0,25 m3 powinno odpowiadać 0,25 m3. Ponadto, woda jest kluczowym składnikiem, a niewłaściwe jej dozowanie, na przykład 120 l dla 0,25 m3, prowadzi do zbyt mokrej mieszanki, co wpływa na czas schnięcia i wytrzymałość zaprawy. W praktyce, zachowanie odpowiednich proporcji materiałów jest kluczowe dla uzyskania właściwych właściwości mechanicznych zaprawy, co jest zgodne z normami budowlanymi i najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie ściany powinny być zbudowane z materiałów charakteryzujących się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstością pozorną?

A. Fundamentowe

B. Nośne

C. Piwniczne

D. Osłonowe

Zauważ, że ściany fundamentowe, nośne i piwniczne mają różne funkcje w budynku i to zmienia sposób ich wykonania. Ściany fundamentowe muszą być mocne, bo są narażone na duże obciążenia, więc używać się powinno materiałów bardziej wytrzymałych, jak beton czy bloczki. Izolacyjne materiały w tym miejscu mogą osłabiać konstrukcję, co nie jest dobrym pomysłem. Z kolei ściany nośne przenoszą ciężar z wyższych pięter, więc też muszą być solidne. A jeśli chodzi o ściany piwniczne, to one chronią przed wilgocią i naciskiem ziemi, więc powinny być mocne i odporne na wodę. Użycie lżejszych materiałów w tym wypadku może prowadzić do problemów, jak deformacje czy uszkodzenia. Często myli się funkcje ścian osłonowych z innymi typami ścian, co wynika z braku zrozumienia podstaw projektowania budynków. Trochę to dziwne, ale zrozumienie tych różnic jest kluczowe, jeśli chcemy projektować budynki, które są funkcjonalne, bezpieczne i energooszczędne.

Pytanie 6

Sposób spoinowania zewnętrznej powierzchni muru, który nie będzie pokrywany tynkiem, powinien być przeprowadzony za pomocą

A. żelazka do spoinowania

B. odbijaka dłutowego

C. listwy tynkarskiej

D. gwoździa tynkarskiego

Wykorzystanie gwoździa tynkarskiego do spoinowania zewnętrznych powierzchni muru jest całkowicie nieodpowiednie, ponieważ gwoździe tynkarskie służą głównie do mocowania tynku do podłoża, a nie do formowania spoin. Mogą one jedynie przynieść niepożądane efekty, jak uszkodzenie struktury muru, czy też nierównomierne rozłożenie obciążenia. Z kolei odbijak dłutowy, narzędzie używane do obróbki materiałów budowlanych, jest bardziej odpowiednie do kucia lub formowania powierzchni, a nie do precyzyjnego formowania spoin, co jest kluczowe dla estetyki i trwałości. Listwa tynkarska, chociaż wykorzystywana w niektórych procesach tynkarskich, nie jest narzędziem przeznaczonym do spoinowania. Jej zastosowanie w tym kontekście prowadziłoby do błędnych technik i mniejszej efektywności pracy. W praktyce, brak odpowiedniego narzędzia do spoinowania może prowadzić do licznych problemów, takich jak nierówności, pęknięcia w spoinach czy też problemy z przyczepnością materiałów, co w dłuższej perspektywie wpływa na trwałość i estetykę całej konstrukcji. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze narzędzi do spoinowania kierować się ich przeznaczeniem i standardami branżowymi, co pozwoli na uniknięcie tych typowych błędów.

Pytanie 7

Aby ustalić powierzchnię tynków klasy IV na ścianie, jakie elementy należy zastosować?

A. siatkę z tworzywa sztucznego

B. kątowniki aluminiowe

C. wkładki dystansowe

D. listwy aluminiowe

Wybór wkładek dystansowych, kątowników aluminiowych czy siatki z tworzywa sztucznego w kontekście wyznaczania lica tynków kategorii IV może prowadzić do wielu nieporozumień oraz problemów praktycznych. Wkładki dystansowe, choć mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, nie zapewniają odpowiedniej sztywności i stabilności, które są kluczowe dla uzyskania równych linii tynku. Niewłaściwe ich zastosowanie może prowadzić do deformacji tynku oraz utraty estetyki. Kątowniki aluminiowe, mimo że są użyteczne w kontekście zabezpieczania krawędzi, nie spełniają roli wsparcia w procesie tynkowania. Ich główną funkcją jest ochrona narożników, a nie precyzyjne wyznaczanie lica, co czyni je niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, ma zastosowanie w systemach ociepleń oraz wzmocnienia, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania lica tynków. Zastosowanie tego elementu może prowadzić do błędów w aplikacji tynku, gdyż nie zapewnia ona sztywności wymaganej do stworzenia równych i stabilnych powierzchni. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie funkcji poszczególnych materiałów oraz niewłaściwą interpretację ich zastosowania, co może znacząco wpłynąć na jakość wykończenia oraz trwałość systemu tynkarskiego.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Tynki przeznaczone do użytku na zewnątrz obiektów powinny wyróżniać się wysoką

A. mrozoodpornością

B. higroskopijnością

C. kapilarnością

D. nasiąkliwością

Zaprawy tynkarskie przeznaczone do stosowania na zewnątrz budynków muszą charakteryzować się mrozoodpornością, aby zapewnić trwałość i ochronę elewacji przed szkodliwym wpływem niskich temperatur oraz zjawisk atmosferycznych. Mrozoodporność oznacza, że materiał jest odporne na cykle zamrażania i rozmrażania, co jest kluczowe w klimacie, gdzie występują takie warunki. W praktyce, użycie zaprawy mrozoodpornej minimalizuje ryzyko pęknięć, łuszczenia się tynku oraz innych uszkodzeń, które mogą prowadzić do konieczności kosztownych napraw. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, określone są wymagania dotyczące zapraw tynkarskich, w tym odporności na działanie mrozu. Przykładem zastosowania są budynki jednorodzinne oraz wielorodzinne, gdzie elewacja narażona jest na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Osoby budujące lub odnawiające elewacje powinny zawsze wybierać materiały certyfikowane pod kątem mrozoodporności, aby zagwarantować wysoką jakość i trwałość wykończenia."

Pytanie 12

Rozbiórkę budynku z murowanymi ścianami i dachowym stropem drewnianym należy rozpocząć od

A. rozbiórki konstrukcji więźby dachowej

B. rozbiórki ścianek działowych

C. demontażu urządzeń i instalacji sanitarnych

D. demontażu stolarki okiennej i drzwiowej

Zaczynanie rozbiórki budynku od demontażu więźby dachowej i stolarki okiennej to nie do końca dobre podejście. Każdy krok w tym procesie powinien być robiony w odpowiedniej kolejności, żeby uniknąć różnych kłopotów. Na przykład, demontując dach przed usunięciem instalacji sanitarnych, możemy narobić sobie biedy z wyciekami, co może prowadzić do poważnych problemów ze strukturą budynku. Podobnie, jeśli zaczniemy ściągać okna i drzwi bez odłączenia wentylacji czy elektryki, to mogą się zdarzyć jakieś awarie. Rozbierając ścianki działowe przed usunięciem urządzeń sanitarnych, ryzykujemy, że nie zabezpieczymy ich odpowiednio. Ważne, żeby trzymać się znanych norm, jak PN-EN 16272, które mówią, że demontaż instalacji sanitarnych to pierwszy krok w całym procesie. W przeciwnym razie możemy narazić się na dodatkowe koszty napraw i zagrożenie dla zdrowia osób pracujących na budowie. Dlatego ważne, żeby robić wszystko w odpowiedniej kolejności, co pozwoli na lepsze zarządzanie projektem i zmniejszenie ryzyka.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Tynk wewnętrzny, który odznacza się twardą i gładką powierzchnią przypominającą polerowany marmur, to

A. sgraffito

B. sztukateria

C. stiuk

D. sztablatura

Stiuk to technika wykończeniowa, która charakteryzuje się twardą i gładką powierzchnią, często stosowaną w architekturze wnętrz, aby naśladować wygląd polerowanego marmuru. Wykonanie stiuku polega na aplikacji specjalnych mieszanek gipsowych lub wapiennych, a następnie ich szlifowaniu oraz polerowaniu, co nadaje im charakterystyczny blask. Stiuk jest szczególnie popularny w stylu klasycznym, ale również w nowoczesnych aranżacjach, gdzie estetyka i elegancja odgrywają kluczową rolę. Przykłady zastosowania stiuku można znaleźć w luksusowych hotelach, rezydencjach oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagany jest efektowne wykończenie wnętrz. W kontekście branżowych standardów, stosowanie stiuku często związane jest z praktykami konserwatorskimi, gdzie przywraca się dawne techniki wykończeniowe, zachowując historyczny charakter obiektów. Warto również podkreślić, że stiuk jest materiałem o dobrych właściwościach akustycznych i termoizolacyjnych, co czyni go funkcjonalnym wyborem w projektowaniu wnętrz.

Pytanie 16

Kolejność technologiczna działań na pierwszym etapie prac rozbiórkowych budynku przy użyciu metod ręcznych przedstawia się następująco:

A. demontaż okien, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych

B. rozbiórka dachu, demontaż okien, demontaż instalacji budowlanych

C. rozbiórka dachu, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych

D. demontaż instalacji budowlanych, demontaż okien i drzwi, rozbiórka ścianek działowych

W analizie niepoprawnych odpowiedzi dostrzegamy kilka kluczowych błędów w podejściu do kolejności prac rozbiórkowych. Pierwszym z nich jest pomijanie znaczenia demontażu instalacji budowlanych na samym początku. Zignorowanie tego etapu może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z prądem elektrycznym lub wyciekami substancji. Każde z wymienionych podejść zaczyna od rozbiórki dachu lub innych elementów konstrukcyjnych, co jest niewłaściwe, gdyż może to stwarzać ryzyko przygniecenia pracowników przez opadające materiały. Kolejnym błędem jest niezrozumienie, że odpowiednia kolejność prac wpływa na efektywność całego procesu. Demontaż okien i drzwi przed rozbiórką dachu czy ścianek działowych spowodowałby, że z wnętrza budynku wydostaje się kurz i zanieczyszczenia, co dodatkowo komplikowałoby prace. W kontekście praktycznym, doświadczenia na budowach pokazują, że niewłaściwa kolejność może prowadzić do niepotrzebnych opóźnień oraz wzrostu kosztów. Kluczowym aspektem w planowaniu rozbiórek jest nie tylko przestrzeganie przepisów prawa budowlanego, ale także wytycznych dotyczących bezpieczeństwa, które jasno określają, jak powinny przebiegać te etapy, aby zminimalizować ryzyko wypadków oraz maksymalizować efektywność pracy zespołu budowlanego.

Pytanie 17

Aby połączyć kształtki ceramiczne narażone na wysokie temperatury, należy użyć zaprawy

A. polimerowej

B. cementowej

C. żywiczej

D. krzemionkowej

Krzemionkowa zaprawa jest najodpowiedniejszym wyborem do łączenia kształtek kamionkowych narażonych na działanie wysokiej temperatury ze względu na swoje właściwości termiczne i chemiczne. Krzemionka, jako główny składnik, wykazuje doskonałą odporność na wysokie temperatury, co czyni ją idealnym materiałem do stosowania w piecach, kominkach oraz innych instalacjach, gdzie wymagana jest trwałość w ekstremalnych warunkach. W praktyce, zaprawa krzemionkowa nie tylko łączy elementy, ale także zapewnia ich stabilność oraz odporność na szoki termiczne. W budownictwie ceramicznym i piekarskim, stosowanie zaprawy krzemionkowej zgodnie z normami PN-EN 998-2 pozwala na uzyskanie trwałych i odpornych na działanie wysokich temperatur połączeń. Dlatego w kontekście zastosowania w warunkach wysokotemperaturowych, krzemionkowa zaprawa jest najlepszym wyborem, co potwierdzają standardy branżowe oraz praktyki inżynieryjne.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Tynk dekoracyjny, który składa się z wielu warstw i ma różne kolory, a jego odcień uzyskuje się przez usuwanie odpowiednich warstw wierzchnich, to

A. stiuk

B. sztablatura

C. sgraffito

D. sztukateria

Sgraffito to technika dekoracyjna, która polega na tworzeniu wzorów i rysunków poprzez zeskrobanie wierzchniej warstwy tynku, aby odsłonić kolor niższej warstwy. Metoda ta jest szeroko stosowana w architekturze i sztuce wnętrz, oferując unikalne efekty wizualne i estetyczne. Sgraffito można spotkać na wielu budynkach, zwłaszcza w stylu renesansowym i barokowym, a także w sztuce nowoczesnej. Przykłady użycia sgraffito obejmują fasady budynków, gdzie różnorodność kolorystyczna i wzory przyciągają wzrok i nadają charakter zabudowaniom. W branży budowlanej sgraffito uznawane jest za technikę wymagającą dużych umiejętności, dlatego często współpracują z nią doświadczeni artyści i rzemieślnicy. Znajomość tej metody jest kluczowa dla projektów konserwatorskich, gdzie zachowuje się oryginalne elementy dekoracyjne, a także w nowoczesnej architekturze, gdzie sgraffito może być użyte do nadania indywidualnego stylu nowym budynkom.

Pytanie 20

Zgodnie z wskazówkami producenta, zużycie gotowej mieszanki tynkarskiej do nałożenia tynku o grubości 15 mm wynosi 19,5 kg/m². Ile worków po 30 kilogramów tej mieszanki jest potrzebnych do pokrycia powierzchni 150 m² tym tynkiem?

A. 75 worków

B. 225 worków

C. 147 worków

D. 98 worków

Odpowiedź 98 worków jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowite zużycie zaprawy tynkarskiej do wykonania tynku na powierzchni 150 m², należy pomnożyć zużycie na metr kwadratowy przez całkowitą powierzchnię. W tym przypadku, zużycie wynosi 19,5 kg/m², co daje 19,5 kg/m² * 150 m² = 2925 kg. Następnie, aby obliczyć liczbę worków zaprawy potrzebnych do zakupu, należy podzielić całkowite zapotrzebowanie na kilogramy przez wagę jednego worka. Przy masie worka wynoszącej 30 kg, obliczenie wygląda następująco: 2925 kg / 30 kg/worek = 97,5 worków. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 98 worków. Takie obliczenia są istotne w praktyce budowlanej, ponieważ precyzyjne szacowanie materiałów pozwala uniknąć niedoborów oraz nadmiaru, co z kolei przekłada się na efektywność kosztową i terminowość realizacji projektów budowlanych. Wykorzystanie standardów kalkulacyjnych w branży budowlanej, takich jak normy PN-EN, wspiera dokładność tego procesu.

Pytanie 21

Tynk dwu warstwowy składa się z jakich elementów?

A. obrzutki i narzutu

B. narzutu i gładzi

C. obrzutki i gładzi

D. gruntownika i narzutu

Tynk dwuwarstwowy składa się z dwóch kluczowych warstw: obrzutki i narzutu. Obrzutka, będąca pierwszą warstwą, ma na celu przygotowanie podłoża poprzez zwiększenie przyczepności oraz wyrównanie powierzchni. Jest to warstwa o grubszej strukturze, wykonana z materiałów, takich jak zaprawy cementowe, które zapewniają odpowiednią nośność i trwałość. Narzut, będący drugą warstwą, nakładany jest na obrzutkę i pełni rolę estetyczną oraz ochronną. Jego zadaniem jest zapewnienie gładkiej powierzchni, która jest odporniejsza na czynniki atmosferyczne. Praktycznym przykładem zastosowania tynku dwuwarstwowego jest elewacja budynków mieszkalnych, gdzie odpowiednia aplikacja tych warstw wpływa na trwałość ścian zewnętrznych oraz estetykę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, tynk dwuwarstwowy powinien być stosowany w sposób właściwy, aby zapewnić nie tylko wygląd, ale także długowieczność i wytrzymałość elewacji.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaką ilość mieszanki betonowej wykorzystano do stworzenia 3 stóp fundamentowych o rozmiarach 1,4 x 1,4 m i wysokości 0,5 m, jeśli norma zużycia mieszanki betonowej do uzyskania 1 m3 betonu wynosi 1,015 m3?

A. 2,940 m3

B. 0,995 m3

C. 5,880 m3

D. 2,984 m3

W przypadku obliczeń dotyczących ilości mieszanki betonowej, kluczowe jest zrozumienie, że błędne wartości mogą wynikać z nieprawidłowej interpretacji objętości betonu i norm zużycia. Pomijanie normatywów może prowadzić do niedoszacowania potrzebnych materiałów, co jest często spotykane w praktyce budowlanej. Przyjmując, że objętości fundamentów są obliczane poprawnie, nie uwzględnienie współczynnika 1,015 m3 do wykonania 1 m3 betonu, może skutkować nieodpowiednią ilością mieszanki. Odpowiedzi takie jak 2,940 m3 i 0,995 m3 wynikają z mylnych założeń o całkowitej objętości lub pominięcia normy, co prowadzi do niewłaściwych kalkulacji. W budownictwie, precyzyjne obliczenia są istotne, ponieważ każdy błąd może wpłynąć na strukturę, bezpieczeństwo i stabilność całego projektu. Dlatego stosowanie norm zużycia odgrywa kluczową rolę w planowaniu i wykonawstwie budowli. Specjalistyczne zalecenia i standardy, takie jak te zawarte w dokumentach normatywnych i branżowych, powinny być zawsze przestrzegane, aby uniknąć problemów związanych z jakością i kosztami materiałów budowlanych.

Pytanie 24

Koszt robocizny związany z wykonaniem 1 m² tynku mozaikowego wynosi 20,00 zł. Oblicz całkowity wydatek na wykonanie (materiał i robocizna) tego tynku na ścianach o powierzchni 200 m², jeżeli opakowanie (25 kg) tynku drobnoziarnistego kosztuje 150,00 zł, a jego zużycie to 3 kg/m².

A. 3 800,00 zł

B. 7 600,00 zł

C. 3 600,00 zł

D. 4 000,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego na ścianach o powierzchni 200 m², należy wziąć pod uwagę zarówno koszty materiałów, jak i robocizny. Koszt robocizny wynosi 20,00 zł za 1 m², co przy 200 m² daje łącznie 4 000,00 zł. Ponadto, do wykonania tynku potrzeba 3 kg tynku na 1 m², co oznacza, że na 200 m² zużyjemy 600 kg tynku. Ponieważ opakowanie tynku ma masę 25 kg, potrzebujemy 24 opakowań (600 kg / 25 kg). Koszt jednego opakowania to 150,00 zł, więc całkowity koszt materiału wynosi 3 600,00 zł (24 opakowania x 150,00 zł). Suma kosztów robocizny i materiałów wynosi 7 600,00 zł (4 000,00 zł + 3 600,00 zł). Takie obliczenia są zgodne z praktykami branżowymi, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów jest kluczowe dla budżetowania projektów budowlanych.

Pytanie 25

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. cement

B. silikon

C. żywica

D. akryl

Silikon, akryl i żywica to materiały, które mają różne zastosowania w budownictwie i innych dziedzinach, jednak nie są one spoiwami zapraw mineralnych. Silikon jest przede wszystkim stosowany jako materiał uszczelniający i wypełniający, charakteryzujący się elastycznością oraz odpornością na działanie wody. Jest używany do uszczelniania połączeń w miejscach narażonych na ruch lub ściskanie, ale nie ma właściwości twardnienia jak cement. Akryl, z kolei, to materiał, który ma zastosowanie w produkcji farb, uszczelniaczy oraz jako składnik w niektórych zaprawach, jednak jego zastosowanie jest bardziej ograniczone w kontekście budownictwa, a jego właściwości nie są porównywalne z cementem w kontekście tworzenia trwałych struktur. Żywica to materiał, który jest wykorzystywany w różnych technologiach, w tym w wytwarzaniu kompozytów, ale jej zastosowanie jako spoiwo w zaprawach mineralnych jest niewłaściwe. Często powodem błędnego wyboru materiału jest mylenie funkcji zaprawy z innymi rodzajami materiałów budowlanych. Różnorodność spoiw budowlanych sprawia, że kluczowe jest zrozumienie ich właściwości oraz odpowiednie ich dobieranie do konkretnych zastosowań w budownictwie. W przypadku zapraw mineralnych, cement jest niezastąpiony ze względu na swoje właściwości wiążące oraz zdolność do tworzenia mocnych, trwałych połączeń w strukturze.

Pytanie 26

Do prac zanikających oraz tych, które zostają zakryte i wymagają odbioru, zalicza się

A. uzupełnianie tynku

B. układanie podłogi

C. przygotowanie podłoża

D. malowanie

Ułożenie posadzki, uzupełnienie tynku oraz malowanie są to działania, które są istotne w procesie wykończenia budynków, jednak nie należą do robót zanikających i ulegających zakryciu, które podlegają odbiorowi. Ułożenie posadzki jest ostatnim etapem, który następuje po przygotowaniu podłoża, co oznacza, że jest to proces, którego efekty są widoczne i nie mogą być uznane za zanikające. Uzupełnienie tynku również nie kwalifikuje się jako praca zanikająca, ponieważ tynk jest elementem wykończeniowym, który pozostaje na widoku i pełni funkcje estetyczne oraz ochronne. Malowanie, z kolei, również jest procesem wykończeniowym, który ma na celu poprawę wyglądu wnętrza lub elewacji budynku, a jego efekty są zawsze widoczne. Typowy błąd myślowy w tym kontekście polega na utożsamieniu wszystkich działań budowlanych z procesem odbioru. Należy jednak pamiętać, że tylko te prace, które są realizowane na etapie przygotowania, a ich efekty są ukryte lub nie widoczne po zakończeniu budowy, mogą być uznane za roboty zanikające. W związku z tym, zrozumienie kategorii robót budowlanych i ich właściwe klasyfikowanie jest kluczowe dla skutecznego zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 27

Płaska pozioma przegroda wewnętrzna oddzielająca piętra budynku to

A. strop

B. stropodach

C. ściana

D. nadproże

Strop to element konstrukcyjny, który pełni kluczową rolę w budynku, dzieląc go na kondygnacje. Jest on płaską przegrodą poziomą, która przenosi obciążenia z wyższych poziomów na ściany lub inne elementy nośne. Stropy mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu, stali lub drewna, w zależności od projektu budynku oraz wymagań konstrukcyjnych. W praktyce, stropy nie tylko tworzą poziome podłogi dla mieszkańców, ale również zapewniają izolację akustyczną i termiczną między kondygnacjami. Stosowanie odpowiednich materiałów oraz technologii wykonania stropów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji oraz komfortu użytkowników. W branży budowlanej istnieją normy, takie jak Eurokod, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania stropów, aby zapewnić ich odpowiednią nośność, sztywność oraz bezpieczeństwo. Dobrze zaprojektowany strop nie tylko spełnia funkcje konstrukcyjne, ale także wpływa na estetykę wnętrza, umożliwiając różnorodne aranżacje przestrzeni.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Przy ręcznym sporządzaniu zaprawy cementowo-wapiennej z wykorzystaniem wapna hydratyzowanego, należy łączyć poszczególne składniki w następującym porządku:

A. wapno + woda + piasek + cement

B. piasek + cement + wapno + woda

C. piasek + cement + woda + wapno

D. woda + cement + wapno + piasek

Kolejność składników w przygotowywaniu zaprawy cementowo-wapiennej jest kluczowa, a nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do poważnych problemów. Dodawanie piasku jako pierwszego składnika, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, może skutkować niejednolitym wymieszaniem materiałów i obniżeniem jakości zaprawy. Piasek, jako materiał sypki, wymaga dokładnego połączenia z innymi składnikami, co jest trudne do osiągnięcia, jeśli nie są one odpowiednio rozpuszczone w wodzie. Z kolei dodanie wapna przed cementem może zakłócić proces hydratacji, gdyż wapno nie wchodzi w reakcję z wodą tak efektywnie, jak cement. Ważne jest, aby zrozumieć, że cement jest odpowiedzialny za uzyskanie twardości zaprawy, a woda działa jako aktywator tego procesu. Złe proporcje lub niewłaściwa kolejność mogą prowadzić do pęknięć, zmniejszenia przyczepności oraz długoterminowych uszkodzeń strukturalnych. Takie błędy są często wynikiem niepełnej wiedzy na temat chemii materiałów budowlanych, dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów budowlanych oraz praktyk zalecanych przez specjalistów, aby osiągnąć optymalne wyniki w budownictwie. Właściwe przygotowanie zaprawy cementowo-wapiennej wpływa na jej funkcjonalność i trwałość, co ma bezpośredni wpływ na niezawodność całego obiektu budowlanego.

Pytanie 31

Jakiego rodzaju spoiwa używa się do produkcji betonów zwykłych?

A. Akrylowy.

B. Gipsowy.

C. Wapienny.

D. Cementowy.

Cement jest podstawowym spoiwem stosowanym do produkcji betonów zwykłych, które są szeroko wykorzystywane w budownictwie. Cement, jako składnik betonów, zapewnia im odpowiednią wytrzymałość i trwałość, co jest kluczowe w przypadku konstrukcji narażonych na obciążenia mechaniczne. Proces wiązania cementu, znany jako hydratacja, prowadzi do powstania silnej struktury, która z czasem osiąga swoje pełne właściwości wytrzymałościowe. W praktyce beton cementowy znajduje zastosowanie w budowli infrastrukturalnych, takich jak mosty, budynki, drogi czy chodniki. Przy projektowaniu betonu uwzględnia się różne klasy i gatunki cementu, co pozwala na dostosowanie jego właściwości do specyficznych wymagań konstrukcyjnych. Warto również znać normy PN-EN 197-1, które regulują wymagania dotyczące rodzajów cementów i ich zastosowania w budownictwie, podkreślając istotność właściwego doboru tego materiału w celu zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości budowli.

Pytanie 32

Jakie narzędzia są niezbędne do przeprowadzenia demontażu ścian?

A. Poziomnica, paca, młotek gumowy

B. Przecinak, kielnia, młotek murarski

C. Kilof, oskard, młot pneumatyczny

D. Strug, szpachelka, wiertarka wolnoobrotowa

Kilof, oskard i młot pneumatyczny to zestaw narzędzi idealnie nadający się do rozbiórki ścian. Kilof, znany z wysokiej efektywności w przełamywaniu twardych materiałów, jest używany do rozbijania betonu i cegieł. Oskard, z kolei, jest narzędziem o płaskiej, szerokiej końcówce, które doskonale sprawdza się w odrywanie i usuwaniu różnych materiałów budowlanych, jak np. tynki czy płyty gipsowo-kartonowe. Młot pneumatyczny, będący narzędziem elektrycznym, znacznie przyspiesza proces rozbiórki dzięki swojej mocy i szybkości. Dzięki połączeniu tych trzech narzędzi, możliwe jest efektywne i szybkie wykonywanie prac rozbiórkowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w budownictwie, gdzie priorytetem jest bezpieczeństwo i wydajność. Warto także pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi podczas rozbiórki nie tylko ułatwia pracę, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń innych elementów konstrukcji oraz zapewnia większe bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 33

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 150 cm

B. 200 cm

C. 250 cm

D. 225 cm

Odpowiedź 250 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami projektowania konstrukcji, pręty zbrojeniowe powinny wystawać poza otwór okienny, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz stabilność. W tym przypadku, otwór o szerokości 150 cm wymaga, aby pręty zbrojeniowe były dłuższe o 0,5 metra z każdej strony, co daje dodatkowe 100 cm. Suma długości otworu i wystających prętów zbrojeniowych wynosi więc 250 cm. W praktyce, właściwe zbrojenie jest kluczowe dla zapobiegania pękaniu betonu oraz zwiększenia trwałości konstrukcji. Dobre praktyki w budownictwie zalecają stosowanie prętów zbrojeniowych zgodnie z normami Eurokod, które definiują szczegółowe wymagania dotyczące ich długości i umiejscowienia. Ponadto, prawidłowe zbrojenie wokół otworów, takich jak okna czy drzwi, jest niezbędne dla zachowania integralności strukturalnej budynku oraz zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 34

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z polistyrenu

B. Z gipsobetonowej masy

C. Z betonu komórkowego

D. Z żelbetonu

Elementy systemu YTONG są wykonane z betonu komórkowego, znanego również jako beton porowaty. Ten materiał charakteryzuje się niską gęstością oraz dobrą izolacyjnością termiczną, co czyni go idealnym do zastosowań budowlanych, zwłaszcza w konstrukcjach ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Beton komórkowy wykazuje również wysoką odporność na ogień oraz dobra akustykę, co przyczynia się do komfortu mieszkańców. Dzięki swojej strukturze, materiały YTONG są łatwe w obróbce, co umożliwia szybką i efektywną budowę. W praktyce, elementy YTONG są szeroko stosowane w budownictwie jednorodzinnym oraz wielorodzinnym, co potwierdzają liczne projekty budowlane, które spełniają normy europejskie dotyczące efektywności energetycznej. Dodatkowo, system YTONG wspiera ekologiczne podejście do budownictwa, dzięki możliwości recyklingu oraz niskiej emisji CO2 podczas produkcji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Ze względu na swoje właściwości, zaprawa cementowa powinna być używana do realizacji

A. tynków w pomieszczeniach mieszkalnych

B. murów o charakterze tymczasowym

C. silnie obciążonych murów konstrukcyjnych

D. tynków o właściwościach ciepłochronnych

Zaprawa cementowa to naprawdę solidny materiał, który ma świetne właściwości, jeśli chodzi o wytrzymałość na ściskanie i odporność na warunki pogodowe. Dlatego używamy jej głównie w miejscach, gdzie ściany muszą dźwigać spore obciążenie, jak na przykład w wielopiętrowych budynkach. W takich przypadkach ważne jest, żeby zaprawa miała odpowiednią klasę wytrzymałości oraz dobrze przylegała do różnych powierzchni. Mury nośne w takich budynkach muszą być dobrze przygotowane, bo to klucz do bezpieczeństwa i trwałości całej konstrukcji. Jak mówi norma PN-EN 998-1, dobór zaprawy murarskiej powinien być zależny od specyficznych potrzeb projektu, więc dobrze wybrana zaprawa cementowa to naprawdę podstawa, żeby budowla przetrwała jak najdłużej i była funkcjonalna.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej