Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 23 kwietnia 2025 23:17
  • Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 00:05

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego rodzaju fizycznej topologii sieci komputerowej dotyczy przedstawiony obrazek?

Ilustracja do pytania
A. Wzór gwiazdy
B. Pełnej siatki
C. Połączenia punkt-punkt
D. Częściowej siatki
Topologia pełnej siatki to aranżacja sieci, w której każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z każdym innym węzłem. Taka struktura zapewnia wysoką redundancję i niezawodność, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na inne, a dane mogą być przesyłane różnymi ścieżkami. Jest to idealne rozwiązanie w sytuacjach, gdzie niezawodność i dostępność są kluczowe, na przykład w systemach finansowych czy komunikacji wojskowej. Koszty wdrożenia i utrzymania są jednak wysokie ze względu na dużą liczbę połączeń potrzebnych do pełnego pokrycia sieci. W praktyce, pełna siatka jest rzadko stosowana w fizycznej formie, ale jej koncepcja jest wykorzystywana w wirtualnych sieciach komputerowych, w których połączenia są realizowane za pomocą odpowiednich protokołów. Implementacja takiej topologii zgodna jest z dobrymi praktykami przemysłowymi w zakresie zapewnienia ciągłości działania i bezpieczeństwa transmisji danych.

Pytanie 2

Jaką rolę serwera trzeba zainstalować w systemach z linii Windows Server, aby mogła zostać utworzona nowa strona FTP?

A. RRAS
B. SSH
C. IIS
D. DHCP
Wybór roli IIS (Internet Information Services) jest kluczowy dla utworzenia witryny FTP w systemach z rodziny Windows Server. IIS jest serwerem aplikacji, który obsługuje różne protokoły internetowe, w tym HTTP, HTTPS oraz FTP. Działa jako platforma do hostowania aplikacji webowych oraz zarządzania zasobami internetowymi, co czyni go idealnym do zarządzania witrynami FTP. Aby skonfigurować usługę FTP w IIS, administrator musi najpierw zainstalować tę rolę, a następnie utworzyć nową witrynę FTP, która pozwoli na przesyłanie plików między serwerem a użytkownikami. Praktycznym przykładem zastosowania jest możliwość tworzenia stref zaufania dla klientów, którzy potrzebują dostępu do określonych zasobów serwera. IIS pozwala na skonfigurowanie zabezpieczeń, takich jak uwierzytelnianie przez nazwę użytkownika i hasło, a także szyfrowanie połączeń za pomocą SSL, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 3

Element systemu komputerowego przedstawiony na ilustracji to

Ilustracja do pytania
A. dysk SSD
B. GPU
C. moduł pamięci Cache
D. karta graficzna do laptopa
Dysk SSD, czyli Solid State Drive, to naprawdę nowoczesne urządzenie do przechowywania danych. Wykorzystuje pamięć flash, co oznacza, że jest dużo szybszy i bardziej niezawodny niż tradycyjne dyski HDD. Brak ruchomych części sprawia, że nie jest tak podatny na uszkodzenia mechaniczne. Dlatego dyski SSD są teraz powszechnie używane w komputerach, laptopach i serwerach, zwłaszcza tam, gdzie szybkość dostępu do danych ma kluczowe znaczenie. Czasami naprawdę można zauważyć różnicę w czasach ładowania systemu czy aplikacji – to potrafi znacznie poprawić komfort pracy. Z tego co pamiętam, dyski SSD zazwyczaj łączą się przez interfejsy SATA, M.2 lub PCIe, co daje różne prędkości transferu. Dodatkowo, pamięć flash zużywa mniej energii, co jest super ważne w przenośnych urządzeniach jak laptopy. Tak więc, podsumowując, dyski SSD to naprawdę kluczowy element w dzisiejszych komputerach, oferując świetną wydajność, niezawodność i oszczędność energii.

Pytanie 4

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki sterowników
B. Pliki osobiste
C. Pliki aplikacji
D. Pliki aktualizacji
Pliki aktualizacji, aplikacji oraz sterowników są ściśle związane z funkcjonowaniem systemu operacyjnego i jego komponentów. Przywracanie systemu do wcześniejszego punktu oznacza cofnięcie wszelkich zmian wprowadzonych w systemie od momentu utworzenia tego punktu. W przypadku plików aktualizacji, takie operacje mogą prowadzić do wycofania poprawek zabezpieczeń i stabilności, co może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa. Użytkownicy często błędnie zakładają, że przywracanie systemu jest neutralne wobec wszystkich plików, jednak w rzeczywistości dotyczy to głównie plików systemowych, a nie danych osobistych. Pliki aplikacji mogą również zostać usunięte lub przywrócone do wcześniejszych wersji, co często prowadzi do problemów z ich działaniem. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że zmiana wersji sterowników może powodować problemy z kompatybilnością, co może skutkować błędami w działaniu sprzętu. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby przed przywróceniem systemu wykonać pełną kopię zapasową wszystkich istotnych plików i zrozumieć, jak działa proces przywracania. Zrozumienie różnic między plikami osobistymi a systemowymi oraz ich rolą w architekturze systemu operacyjnego jest kluczowe w zarządzaniu danymi i bezpieczeństwem ich przechowywania.

Pytanie 5

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. @
B. &
C. %
D. $
Wybór symbolu '@' jako końca nazwy katalogu wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji tego znaku w systemie Windows. W rzeczywistości '@' nie ma żadnego wpływu na widoczność folderów ani ich udostępnienie w sieci. W kontekście programowania i administracji systemami, '@' jest często używane w różnych sytuacjach, na przykład przy definiowaniu adresów e-mail, ale jego zastosowanie w kontekście nazwy katalogów w systemie Windows jest błędne. Z kolei użycie '%' w nazwie folderu jest również nieprawidłowe, gdyż znak ten jest używany jako symbol zmiennych środowiskowych w systemie Windows, co może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów podczas próby dostępu do tak nazwanych folderów. Dodatkowo, '&' jako znak końcowy dla folderu nie ma praktycznego zastosowania w kontekście ukrywania czy udostępniania zasobów; w systemach Unix-like może on mieć inne znaczenia, ale w Windows jego zastosowanie w nazwach katalogów jest mylące. Wybierając niewłaściwe symbole, użytkownicy mogą nieświadomie stwarzać problemy z dostępem do danych lub ich bezpieczeństwem. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki znaków stosowanych w systemie operacyjnym, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz zapewnić ich odpowiednie zabezpieczenie.

Pytanie 6

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym
B. uszkodzenie logiczne dysku twardego
C. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów
D. brak sterowników
Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz uszkodzenie logiczne dysku twardego to potencjalne problemy, które mogą powodować błąd wykrycia dysków twardych, ale w tym konkretnym przypadku są mniej prawdopodobne. W przypadku złego ułożenia zworek, zazwyczaj prowadzi to do sytuacji, w której system w ogóle nie wykrywa dysku twardego, a nie do wyświetlania komunikatu o braku dysków podczas instalacji. Z kolei uszkodzenia logiczne, takie jak usunięcie partycji czy problem z systemem plików, zazwyczaj skutkują innymi rodzajami błędów lub ostrzeżeń, które pojawiają się po uruchomieniu systemu, a nie podczas samej instalacji. Ustawienie bootowania napędów ma kluczowe znaczenie, jednak w tym przypadku system Windows 7 oraz Linux zainstalowały się poprawnie, co sugeruje, że bootowanie było skonfigurowane właściwie. W związku z tym brak sterowników jest najbardziej oczywistą przyczyną, gdyż Windows XP, w przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, może nie być w stanie automatycznie rozpoznać nowoczesnych kontrolerów dysków. To często prowadzi do błędnych wniosków, gdzie użytkownicy skupiają się na sprzętowych aspektach zamiast na dostosowywaniu środowiska instalacyjnego poprzez zapewnienie odpowiednich sterowników. Warto również zauważyć, że w przypadku starszych systemów, takich jak Windows XP, zapewnienie zgodności sprzętowej i aktualności sterowników jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas instalacji.

Pytanie 7

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 10GBASE-T oraz Cat 7
B. 1000BASE-T oraz Cat 5
C. 1000BASE-T oraz Cat 3
D. 10GBASE-T oraz Cat 5
Odpowiedzi, które łączą standardy 10GBASE-T i 1000BASE-T z kablami kategorii 5 czy 3 są po prostu błędne. Wiąże się to z dużymi różnicami w wymaganiach co do wydajności i jakości sygnału. Standard 1000BASE-T radzi sobie z transferami do 1 Gb/s i jest zgodny z kablami kategorii 5, ale na pewno nie wystarczy do 10 Gb/s, co dzisiaj jest kluczowe. Kategoria 5 ma sporo ograniczeń, przez co sygnał się pogarsza, szczególnie przy wyższych prędkościach. Dlatego nie nadaje się do środowisk, gdzie ważny jest 10GBASE-T, który wymaga przynajmniej kabla kategorii 6a. Co do kategorii 3, to była fajna kiedyś, ale dzisiaj to totalna porażka dla 1000BASE-T i 10GBASE-T, bo tam maksymalna przepustowość to tylko 10 Mb/s. Często ludzie mylą te standardy i nie znają specyfikacji kabli. Wybierając odpowiednie medium transmisyjne, trzeba myśleć o niezawodności i wydajności sieci, bo to podstawa każdej dobrej infrastruktury.

Pytanie 8

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

Ilustracja do pytania
A. będzie publicznie widoczny w Internecie
B. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci
C. straci dostęp do Internetu
D. będzie zabezpieczony firewallem
Istnieje kilka błędnych przekonań dotyczących funkcji DMZ na routerze. Przede wszystkim warto zrozumieć, że włączenie DMZ nie powoduje utraty dostępu do Internetu dla wybranego komputera. W rzeczywistości, DMZ zapewnia, że komputer ma pełny dostęp do sieci zewnętrznej, co może być konieczne dla serwerów wymagających swobodnej komunikacji z wieloma zewnętrznymi klientami. Kolejnym błędnym przekonaniem jest to, że komputer w strefie DMZ jest chroniony przez firewall. W rzeczywistości, funkcja DMZ działa poprzez wykluczenie danego hosta z reguł firewalla, czyniąc go bardziej narażonym na ataki z Internetu. Należy także wyjaśnić, że umiejscowienie komputera w DMZ nie powoduje jego ukrycia w sieci lokalnej. DMZ ma na celu umożliwienie komputerowi komunikacji z zewnętrznym światem, co jest przeciwieństwem ukrywania go w sieci wewnętrznej. Ważne jest także zrozumienie, że DMZ jest używane w specyficznych przypadkach, gdzie wymagany jest bezpośredni dostęp do usług hostowanych na komputerze, dlatego nie należy stosować tego rozwiązania bez odpowiedniego zabezpieczenia i rozważenia potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem. Kluczowe jest zachowanie środków bezpieczeństwa i zgodność z najlepszymi praktykami, aby zminimalizować ryzyko związane z korzystaniem z DMZ, jak również regularne monitorowanie i audytowanie aktywności na DMZ w celu zapewnienia integralności systemów i danych. Te wszystkie elementy są kluczowe dla właściwego zarządzania infrastrukturą IT, zwłaszcza w kontekście ochrony przed cyberzagrożeniami.

Pytanie 9

Które z poniższych poleceń w Windows wyświetla adresy IP interfejsów sieciowych?

A. tracert
B. ipconfig
C. netstat
D. getmac
Polecenie ipconfig w systemie Windows jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym do wyświetlania konfiguracji sieciowej urządzenia. To polecenie pozwala użytkownikowi uzyskać szczegółowe informacje o adresach IP przypisanych do różnych interfejsów sieciowych na komputerze. Dzięki opcji ipconfig, można zobaczyć zarówno adresy IPv4, jak i IPv6, a także inne istotne elementy konfiguracji sieci, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Jest to niezwykle przydatne narzędzie dla administratorów systemów, którzy zarządzają sieciami komputerowymi, ponieważ umożliwia szybką weryfikację czy interfejsy sieciowe są poprawnie skonfigurowane i działają zgodnie z oczekiwaniami. Dodatkowo, korzystając z opcji takich jak ipconfig /all, można uzyskać jeszcze bardziej szczegółowe informacje, w tym dane dotyczące DHCP czy serwerów DNS. Polecenie to jest zgodne ze standardowymi praktykami administracyjnymi i jest często wykorzystywane w diagnostyce problemów sieciowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT.

Pytanie 10

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i zapewnić minimalną przepustowość 200 Mbit/s, powinno się użyć

A. światłowó.
B. skrótkę UTP.
C. kabel koncentryczny 50 ?.
D. skrótkę STP.
Światłowód to najlepsze rozwiązanie do połączenia dwóch przełączników na odległość 200 m, zwłaszcza gdy wymagana jest przepustowość minimalna 200 Mbit/s. Światłowody oferują znacznie wyższe przepustowości w porównaniu do tradycyjnych mediów miedzianych, co czyni je idealnym wyborem w środowiskach z intensywnym ruchem danych. Dzięki zastosowaniu technologii światłowodowej można osiągnąć prędkości rzędu gigabitów na sekundę. Dodatkowo, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotne w złożonych infrastrukturach sieciowych. W praktyce, wiele nowoczesnych biur i centrów danych korzysta z połączeń światłowodowych, aby zapewnić stabilne i szybkie połączenia. Przy odpowiednim doborze kabli światłowodowych, jak np. OM3 lub OM4 dla sieci lokalnych, możliwe jest uzyskanie zasięgu nawet do 300 m przy prędkości 10 Gbit/s. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568-C, światłowody są rekomendowane do aplikacji wymagających dużej przepustowości oraz na dłuższe dystanse, co czyni je odpowiednim wyborem w tym scenariuszu.

Pytanie 11

Osoba korzystająca z komputera udostępnia w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie będą złamane, gdy udostępni

A. swoje filmowe materiały z demonstracji ulicznych
B. zdjęcia własnoręcznie wykonane obiektów wojskowych
C. otrzymany dokument urzędowy
D. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home
Obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home jest objęty prawem autorskim, co w praktyce oznacza, że wrzucenie go do sieci bez zgody właściciela to zwyczajne łamanie prawa. Oprogramowanie, w tym systemy, musi być odpowiednio licencjonowane, czyli powinno mieć określone zasady użytkowania i dystrybucji. W przypadku Microsoftu, jeśli ktoś by udostępnił taki obraz, naruszyłby warunki umowy licencyjnej (EULA), która zazwyczaj zabrania dalszego dzielenia się tym. W świecie, gdzie wszystko jest tak łatwo kopiowane i przesyłane, przestrzeganie praw autorskich w kwestii oprogramowania jest naprawdę ważne. Powinniśmy pamiętać, że nielegalne udostępnienie oprogramowania może prowadzić do różnych problemów prawnych, jak kary finansowe czy nawet odpowiedzialność karna. Rozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko dla ludzi indywidualnych, ale również dla firm, które mogą stracić sporo pieniędzy przez naruszenie praw autorskich.

Pytanie 12

Jakie oprogramowanie jest używane do archiwizacji danych w systemie Linux?

A. compress
B. free
C. lzma
D. tar
Odpowiedź 'tar' jest prawidłowa, ponieważ program ten jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux do archiwizacji danych. Tar (Tape Archive) umożliwia tworzenie archiwów z wielu plików i katalogów w jednym pliku, co ułatwia ich przechowywanie i transport. Program tar nie tylko łączy pliki, ale może również kompresować dane przy użyciu różnych algorytmów, takich jak gzip czy bzip2, co dodatkowo redukuje rozmiar archiwum. Przykładowe użycie to komenda 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu', która tworzy archiwum z zawartości podanego katalogu. Narzędzie to jest niezbędne w administracji systemami, przy tworzeniu kopii zapasowych oraz przy migracji danych. Dobre praktyki zalecają regularne tworzenie archiwów danych oraz ich szyfrowanie, aby zapewnić dodatkową ochronę przed utratą informacji. Tar jest także często używany w skryptach automatyzujących procesy zarządzania danymi.

Pytanie 13

Po wykonaniu podanego skryptu

Ilustracja do pytania
A. zawartość pliku ala.txt będzie przeniesiona do pliku ola.txt
B. zawartość pliku ola.txt będzie przeniesiona do pliku ala.txt
C. tekst z pliku ala.txt zostanie zapisany w pliku ola.txt
D. tekst z pliku ola.txt zostanie zapisany w pliku ala.txt
Pierwsza odpowiedź myli się, bo sugeruje, że zawartość pliku 'ala.txt' ma być skopiowana do 'ola.txt', a to nie jest prawda. W rzeczywistości w skrypcie używamy polecenia 'echo' z operatorami '>>', które nie kopiuje, tylko dodaje tekst do pliku. Druga odpowiedź też jest nietrafiona, twierdząc, że tekst 'ala.txt' zostanie wpisany do 'ola.txt', a w skrypcie to się nie pojawia. W poleceniu 'echo' tekst 'ola.txt' jest po prostu zwykłym ciągiem znaków, a nie zawartością pliku. Tak samo trzecia odpowiedź myli się, mówiąc, że zawartość 'ola.txt' trafi do 'ala.txt'. Operator '>>' nie działa jak kopiowanie, tylko dodaje tekst do pliku, który wskazujesz. Takie pomyłki wynikają z braku zrozumienia, jak działają operatory w wierszu poleceń, a to może prowadzić do problemów, gdy próbujesz to przenieść na grunt produkcji. Kluczowe jest, żeby dobrze rozumieć używane polecenia i ich funkcje w systemach operacyjnych.

Pytanie 14

Nazwa protokołu, który pozwala na konwersję 32-bitowych adresów IP na 48-bitowe fizyczne adresy MAC w sieciach Ethernet, to:

A. NAT
B. ARP
C. DNS
D. RARP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym mechanizmem w sieciach komputerowych, zwłaszcza w architekturze Ethernet, który umożliwia przekształcanie adresów IP, które są stosowane w warstwie sieciowej modelu OSI, na fizyczne adresy MAC (Media Access Control). Kiedy urządzenie sieciowe, takie jak komputer lub router, chce komunikować się z innym urządzeniem w lokalnej sieci, potrzebuje znać jego adres MAC. W tym celu wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane do wszystkich urządzeń w sieci. Urządzenie, które posiada odpowiedni adres IP, odpowiada, przesyłając swój adres MAC. ARP jest fundamentalnym protokołem w funkcjonowaniu sieci lokalnych i jest integralną częścią stosu protokołów TCP/IP. Jego zastosowanie jest szerokie, od prostych aplikacji sieciowych, takich jak przeglądanie stron internetowych, po bardziej złożone systemy komunikacji, takie jak VoIP czy transmisje multimedialne. Zrozumienie działania ARP jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją i rozwiązywanie problemów w lokalnych sieciach komputerowych.

Pytanie 15

W biurowcu należy podłączyć komputer do routera ADSL za pomocą przewodu UTP Cat 5e. Jaka powinna być maksymalna odległość między komputerem a routerem?

A. 185 m
B. 100 m
C. 500 m
D. 50 m
W przypadku odpowiedzi wskazujących na większe odległości, takie jak 185 m, 50 m czy 500 m, warto zwrócić uwagę na techniczne ograniczenia związane z przesyłem sygnału przez przewody UTP. Odpowiedzi te opierają się na błędnych założeniach dotyczących maksymalnych długości kabli oraz pojemności sygnałowej. Na przykład, długość 185 m nie jest zgodna z normami IEEE 802.3, które jasno określają limit do 100 m dla kabli Ethernet w standardzie 1 Gbps. Przekroczenie tych wartości prowadzi do znacznego spadku jakości sygnału, co skutkuje opóźnieniami, utratą pakietów oraz wydłużonym czasem reakcji przy korzystaniu z aplikacji sieciowych. Z kolei 50 m również nie jest optymalne, ponieważ nie wykorzystuje w pełni możliwości, jakie daje kategoria 5e. Ostatecznie, 500 m jest znacznie poza granicami akceptowalnych wartości, co może sugerować brak zrozumienia zasad działania sieci komputerowych. Wiedza na temat limitów długości kabli UTP jest kluczowa dla projektowania wydajnych i niezawodnych systemów sieciowych, a stosowanie się do tych zasad pozwala uniknąć wielu problemów podczas eksploatacji sieci.

Pytanie 16

W sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest fizyczna struktura

A. pierścienia
B. gwiazdy
C. magistrali
D. siatki
W analizie sieci bezprzewodowych Ad-Hoc, ważne jest zrozumienie, jak różne topologie wpływają na działanie sieci. Topologia pierścienia, choć interesująca w kontekście tradycyjnych sieci przewodowych, nie jest efektywna w przypadku sieci bezprzewodowych Ad-Hoc. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadami, co w sytuacjach zaników sygnału lub awarii jednego z węzłów, prowadzi do problemów z komunikacją w całej sieci. Podobnie, topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, nie jest odpowiednia dla sieci Ad-Hoc. Tego rodzaju architektura nie wspiera elastyczności i mobilności, które są kluczowe dla takich rozwiązań. Topologia gwiazdy, z kolei, wymaga centralnego punktu dostępowego, co stoi w sprzeczności z ideą Ad-Hoc, która opiera się na bezpośredniej komunikacji między urządzeniami. Użytkownicy mogą mylić dostępność w takich sieciach z ich strukturą, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest założenie, że tradycyjne modele topologii mogą być bezpośrednio stosowane w dynamicznych sieciach bezprzewodowych, co prowadzi do nieefektywności w projektowaniu i implementacji systemów sieciowych.

Pytanie 17

W specyfikacji IEEE 802.3af opisano technologię dostarczania energii elektrycznej do różnych urządzeń sieciowych jako

A. Power over Classifications
B. Power over Internet
C. Power over Ethernet
D. Power under Control
Poprawna odpowiedź to 'Power over Ethernet' (PoE), która jest standardem zdefiniowanym w normie IEEE 802.3af. Technologia ta umożliwia przesyłanie energii elektrycznej przez standardowe kable Ethernet, co pozwala na zasilanie różnych urządzeń sieciowych, takich jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu Wi-Fi, bez potrzeby stosowania oddzielnych zasilaczy. Zastosowanie PoE znacznie upraszcza instalację urządzeń, eliminując konieczność dostępu do gniazdek elektrycznych w pobliżu. Dzięki temu technologia ta jest szeroko stosowana w nowoczesnych biurach oraz systemach monitoringu. PoE przyczynia się również do zmniejszenia kosztów instalacji oraz zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń w przestrzeni roboczej. Dodatkowo, standard IEEE 802.3af pozwala na przesyłanie do 15.4 W mocy, co jest wystarczające dla wielu typowych urządzeń. Warto również zaznaczyć, że PoE jest częścią większej rodziny standardów, w tym IEEE 802.3at (PoE+) i IEEE 802.3bt (PoE++), które oferują jeszcze wyższe moce zasilania.

Pytanie 18

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Router.
B. Switch.
C. Serwer.
D. Hub.
Ruter to urządzenie, które przekazuje dane pomiędzy różnymi sieciami, często zmieniając liczby domen kolizyjnych poprzez segmentację ruchu. Dzięki wykorzystaniu technologii NAT, rutery mogą również maskować adresy IP, co wprowadza dodatkowe poziomy skomplikowania w zarządzaniu ruchem sieciowym i jego kolizjami. Z kolei przełącznik działa na warstwie łącza danych, co oznacza, że ma bezpośredni wpływ na zarządzanie kolizjami poprzez tworzenie separate collision domains dla każdego portu. To właśnie przełączniki zwiększają efektywność przesyłania danych w sieci, eliminując kolizje w znacznej mierze. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, nie ma możliwości segmentacji domen kolizyjnych, co prowadzi do wzrostu ryzyka kolizji w sieci. W związku z tym, mylnym jest przypisywanie roli serwera do zarządzania domenami kolizyjnymi, gdyż jego głównym zadaniem jest przetwarzanie i udostępnianie zasobów, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 19

Narzędzie zaprezentowane na rysunku jest wykorzystywane do przeprowadzania testów

Ilustracja do pytania
A. okablowania LAN
B. płyty głównej
C. karty sieciowej
D. zasilacza
Widoczny na rysunku tester okablowania LAN jest specjalistycznym narzędziem używanym do sprawdzania poprawności połączeń w kablach sieciowych takich jak te zakończone złączami RJ-45. Tester taki pozwala na wykrycie błędów w połączeniach kablowych takich jak zwarcia przerwy w obwodzie czy błędne parowanie przewodów co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowej. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych w biurach i centrach danych gdzie poprawne połączenia sieciowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i szybkiej transmisji danych. Tester przewodów LAN działa zazwyczaj poprzez wysyłanie sygnału elektrycznego przez poszczególne pary przewodów w kablu i weryfikację jego poprawnego odbioru na drugim końcu. Jest to zgodne z normami takimi jak TIA/EIA-568 które określają standardy okablowania strukturalnego. Ponadto dobre praktyki inżynierskie zalecają regularne testowanie nowo zainstalowanych kabli oraz okresową weryfikację istniejącej infrastruktury co może zapobiec wielu problemom sieciowym i umożliwić szybką diagnozę usterek.

Pytanie 20

Aby zwiększyć bezpieczeństwo prywatnych danych podczas przeglądania stron WWW, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. powiadamiania o nieaktualnych certyfikatach
B. blokowania okienek typu popup
C. monitów o uruchamianiu skryptów
D. funkcji zapamiętywania haseł
Wyłączenie monitów dotyczących uruchamiania skryptów w przeglądarkach internetowych może wydawać się korzystne z perspektywy uproszczenia przeglądania stron. Niemniej jednak, takie podejście może prowadzić do istotnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Skrypty, zarówno te stworzone z zamiarem poprawy funkcjonalności strony, jak i złośliwe, mogą znacząco wpływać na doświadczenie użytkownika. Wyłączając monity, użytkownik może przypadkowo uruchomić szkodliwy kod, co może prowadzić do kradzieży danych lub infekcji złośliwym oprogramowaniem. Ponadto, powiadomienia o wygasłych certyfikatach są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa podczas przeglądania stron zabezpieczonych certyfikatami SSL. Ignorowanie tych powiadomień może prowadzić do nieświadomego przeglądania niebezpiecznych lub podrabianych stron, co zwiększa ryzyko utraty danych. Blokada wyskakujących okienek również jest istotna, ponieważ wiele złośliwych stron wykorzystuje takie okna do wyłudzania informacji lub zainfekowania urządzenia. Często użytkownicy nie zdają sobie sprawy, że takie okna mogą być nośnikiem niebezpiecznych treści. Warto zatem zrozumieć, że każde z tych ustawień ma swoje znaczenie i powinno być używane zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko i chronić swoje dane osobowe.

Pytanie 21

Które z poniższych poleceń w systemie Linux NIE pozwala na przeprowadzenie testów diagnostycznych sprzętu komputerowego?

A. top
B. lspci
C. ls
D. fsck
Odpowiedź 'ls' to strzał w dziesiątkę! To polecenie służy do pokazywania, co mamy w katalogu w systemie Linux, a nie do sprawdzania sprzętu. Używając 'ls', możemy zobaczyć, jakie pliki i foldery są w danym miejscu, jakie mają nazwy, rozmiary i kiedy były ostatnio zmieniane. W codziennej pracy administratora, to narzędzie okazuje się bardzo przydatne, bo pozwala szybko przejrzeć zawartość katalogów i zapanować nad plikami. Dla przykładu, kiedy użyjesz 'ls -l', dostaniesz więcej szczegółów o plikach, co ułatwia monitorowanie struktury katalogów. Tak naprawdę, znajomość takich podstawowych poleceń jak 'ls' to podstawa, której nie można pominąć, jeśli chcemy dobrze zarządzać systemem. Dzięki temu, wiele operacji związanych z plikami stanie się prostszych.

Pytanie 22

Ataki mające na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów działających w urządzeniu sieciowym określane są jako ataki typu

A. smurf
B. zero-day
C. DoS
D. spoofing
Atak typu DoS (Denial of Service) ma na celu zablokowanie dostępu do usługi lub aplikacji, przeciążając zasoby serwera poprzez generowanie dużej liczby żądań w krótkim czasie. Taki atak może uniemożliwić prawidłowe działanie systemu, co w praktyce oznacza, że użytkownicy nie mogą korzystać z danej usługi. W kontekście sieciowym, atak DoS jest często realizowany poprzez wykorzystanie flaw w protokołach komunikacyjnych lub przez wysyłanie dużych pakietów danych, które skutkują wyczerpaniem zasobów serwera. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest zabezpieczanie sieci za pomocą zapór ogniowych oraz systemów wykrywania intruzów, które monitorują i blokują podejrzane wzorce ruchu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, organizacje powinny wdrażać strategie obrony wielowarstwowej, aby zminimalizować ryzyko ataków DoS, m.in. poprzez skalowanie zasobów serwerowych oraz zastosowanie sieci CDN, która może rozproszyć ruch do wielu lokalizacji.

Pytanie 23

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. AFFS
B. LILO
C. BCDEDIT
D. GRUB
Inne narzędzia, jak GRUB, LILO czy AFFS, działają w innych systemach operacyjnych, więc nie nadają się do Windows. GRUB to popularny bootloader w Linuxie, który radzi sobie z wieloma systemami. Ale w Windowsie? Bez szans. Podobnie LILO, który jest już trochę stary i też działa tylko w Linuxie. A AFFS to system plików dla Amigi, więc w świecie Windowsa to w ogóle nie ma sensu. Często ludzie mylą te narzędzia i zakładają, że każde z nich można używać zamiennie, co zazwyczaj kończy się problemami. Dlatego ważne, żeby wiedzieć, co do czego służy, bo każda z tych aplikacji miała swoje wymagania i działają w konkretnych systemach.

Pytanie 24

ARP (Adress Resolution Protocol) jest protokołem, który umożliwia przekształcenie adresu IP na

A. adres sprzętowy
B. adres IPv6
C. nazwę domenową
D. nazwę komputera
ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym w sieciach komputerowych do odwzorowywania adresów IP na adresy sprzętowe (MAC). To kluczowy element funkcjonowania protokołu IP w warstwie sieciowej i łączeniowej modelu OSI, który umożliwia komunikację między urządzeniami w lokalnej sieci. Gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci, najpierw musi poznać jego adres sprzętowy. Protokół ARP wysyła zapytania w sieci, a urządzenia odpowiadają, przesyłając swoje adresy MAC. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, w której komputer A chce skomunikować się z komputerem B, którego adres IP zna, ale nie zna adresu MAC. ARP pozwala na zrealizowanie tej komunikacji, co jest niezbędne dla działania protokołów wyższej warstwy, takich jak TCP/IP. W standardach takich jak RFC 826 opisane są szczegółowo zasady działania ARP, co stanowi dobrą praktykę w projektowaniu i wdrażaniu sieci. Znajomość ARP jest niezbędna dla administratorów sieci oraz inżynierów zajmujących się bezpieczeństwem i konfiguracją sieci.

Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie zawartości katalogu?

A. rpm
B. cd
C. ls
D. pwd
Polecenie 'ls' w systemie Linux jest podstawowym narzędziem służącym do wyświetlania zawartości katalogu. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa 'list', co dokładnie odzwierciedla funkcję, jaką pełni. Używając tego polecenia, użytkownik może szybko zobaczyć pliki i podkatalogi znajdujące się w bieżącym katalogu. Przykładowe zastosowania obejmują użycie 'ls -l', co daje szczegółowy widok na pliki, w tym ich uprawnienia, właścicieli i rozmiary. Użycie 'ls -a' pozwala na zobaczenie również plików ukrytych, które zaczynają się od kropki. Często korzysta się również z opcji sortowania, na przykład 'ls -t', które sortuje pliki według daty modyfikacji. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami systemu Unix/Linux, gdzie dostęp do informacji o systemie jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi i administracji serwerami. Warto dodać, że 'ls' jest niezwykle efektywne, ponieważ działa nie tylko na lokalnych systemach plików, ale również na zdalnych systemach plików zamontowanych w systemie, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów i programistów.

Pytanie 26

Aby dezaktywować transmitowanie nazwy sieci Wi-Fi, należy w punkcie dostępowym wyłączyć opcję

A. SSID
B. Filter IDENT
C. UPnP AV
D. Wide Channel
Odpowiedź SSID (Service Set Identifier) jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ta funkcja pozwala na rozgłaszanie lub ukrywanie nazwy sieci bezprzewodowej. W przypadku, gdy administratorzy sieci chcą zwiększyć bezpieczeństwo, decydują się na wyłączenie rozgłaszania SSID, co sprawia, że nazwa sieci nie jest widoczna dla użytkowników próbujących połączyć się z siecią. W praktyce oznacza to, że urządzenia muszą znać dokładną nazwę sieci, aby nawiązać połączenie, co może chronić przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, takie działanie ogranicza możliwość dostępu do sieci tylko dla znanych urządzeń, co jest szczególnie ważne w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. Wyłączenie rozgłaszania SSID jest często stosowane w sieciach korporacyjnych oraz w miejscach publicznych, gdzie ochrona prywatności i danych jest priorytetem.

Pytanie 27

Na którym schemacie znajduje się panel krosowniczy?

Ilustracja do pytania
A. Opcja A
B. Opcja B
C. Opcja D
D. Opcja C
Panel krosowniczy, znany również jako patch panel, to kluczowy element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych i serwerowniach. Na rysunku B przedstawiona jest urządzenie, które umożliwia organizację kabli sieciowych przez połączenie wielu przewodów w jednym miejscu. Panel ten zawiera rzędy gniazd, do których podłącza się kable, co umożliwia łatwe zarządzanie i rekonfigurację połączeń sieciowych. W praktyce panele krosownicze ułatwiają utrzymanie porządku w okablowaniu oraz szybkie identyfikowanie i rozwiązywanie problemów z połączeniami. Standardy branżowe, takie jak TIA/EIA-568, definiują specyfikacje dla tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i efektywność pracy. Panele te są niezwykle ważne w utrzymaniu elastyczności infrastruktury sieciowej i minimalizacji czasu przestoju dzięki możliwości szybkiej rekonfiguracji połączeń. Dobre praktyki obejmują oznaczanie kabli i użycie odpowiednich narzędzi do zaciskania kabli, co zwiększa niezawodność systemu.

Pytanie 28

Wartość sumy liczb binarnych 1010 i 111 zapisana w systemie dziesiętnym to

A. 16
B. 19
C. 18
D. 17
Odpowiedź 17 jest poprawna, ponieważ suma liczb binarnych 1010 i 111 wymaga najpierw przekształcenia tych liczb do systemu dziesiętnego. Liczba binarna 1010 odpowiada liczbie dziesiętnej 10, a liczba 111 to 7 w systemie dziesiętnym. Dodając te dwie wartości, otrzymujemy 10 + 7 = 17. W praktyce, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie często operujemy na danych w różnych formatach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest programowanie niskopoziomowe, gdzie manipulacje bitami są powszechne. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, umiejętność dokładnego obliczania wartości w różnych systemach liczbowych jest fundamentalna, np. w systemach cyfrowych lub podczas projektowania algorytmów w językach niskiego poziomu, takich jak assembler. Dlatego umiejętność ta jest niezwykle cenna w codziennej pracy programisty.

Pytanie 29

Router Wi-Fi działający w technologii 802.11n umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przesyłu danych

A. 54 Mb/s
B. 11 Mb/s
C. 600 Mb/s
D. 1000 Mb/s
Odpowiedzi 11 Mb/s, 54 Mb/s oraz 1000 Mb/s są nieprawidłowe w kontekście maksymalnej prędkości transmisji dostępnej dla standardu 802.11n. Standard 802.11b, który działa na prędkości 11 Mb/s, był jednym z pierwszych standardów Wi-Fi, a jego ograniczenia w zakresie prędkości są znane i zrozumiałe w kontekście starszych technologii. Z kolei standard 802.11g, który osiąga maksymalnie 54 Mb/s, zapewnia lepszą wydajność od 802.11b, ale nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Zrozumienie tych wartości jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków o wydajności sieci. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 1000 Mb/s jest myląca, ponieważ odnosi się do standardów, które nie są jeszcze powszechnie implementowane w użytkowanych routerach. W rzeczywistości maksymalna prędkość 1000 Mb/s odnosi się do standardu 802.11ac, który wprowadza jeszcze bardziej zaawansowane technologie, takie jak MU-MIMO oraz lepsze wykorzystanie pasma 5 GHz. Typowym błędem jest postrzeganie routerów Wi-Fi jako jedynie komponentów sprzętowych, bez zrozumienia ich pełnych możliwości oraz ograniczeń wynikających z zastosowanych technologii. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne standardy mają różne zastosowania i mogą wpływać na to, jak wpływają na codzienne korzystanie z internetu. Dobrze jest również regularnie monitorować wydajność swojego routera oraz dostosowywać jego ustawienia, aby zapewnić optymalną prędkość i niezawodność połączenia.

Pytanie 30

Port AGP służy do łączenia

A. modemu
B. urządzeń peryferyjnych
C. kart graficznych
D. szybkich pamięci masowych
Złącze AGP (Accelerated Graphics Port) zostało zaprojektowane z myślą o zwiększeniu wydajności przesyłania danych między płytą główną a kartą graficzną. Jest to złącze dedykowane do podłączania kart graficznych, co pozwala na szybszy transfer danych, w porównaniu do standardowych gniazd PCI. Dzięki AGP, karty graficzne mogą korzystać z bezpośredniego dostępu do pamięci RAM, co znacząco poprawia wydajność w aplikacjach wymagających intensywnej obróbki graficznej, takich jak gry komputerowe czy profesjonalne oprogramowanie do edycji wideo. W praktyce AGP wprowadziło nową architekturę, która zmniejsza opóźnienia i zwiększa przepustowość, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla wymagających użytkowników. Warto również zauważyć, że standard AGP był stosowany w czasach, gdy karty graficzne zaczęły wymagać znacznie większych zasobów niż oferowały wcześniejsze złącza, co pozwoliło na rozwój technologii graficznych, które znamy dzisiaj.

Pytanie 31

Jakie polecenie oprócz ls może być użyte przez użytkownika systemu Linux do wyświetlenia zawartości katalogu, w tym plików i podkatalogów?

A. dir
B. pwd
C. tree
D. man
Wybór innej odpowiedzi, która nie zawiera polecenia 'dir', może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących tego, co można robić w systemie Linux. Na przykład, polecenie 'tree' pokazuje strukturę katalogów jakby w formie drzewa, ale nie pokazuje tylko zawartości katalogu, a organizację folderów, co sprawia, że nie jest najlepszym zamiennikiem dla 'ls' czy 'dir'. Może to być mylące dla niektórych ludzi, bo mogą pomylić 'tree' z prostym narzędziem do przeglądania plików. Z kolei 'man' to coś, co służy do pokazywania dokumentacji dla innych poleceń, więc nie ma sensu go używać do wyświetlania zawartości katalogów. Mówiąc o 'pwd', to też jest polecenie, które pokazuje pełną ścieżkę bieżącego katalogu roboczego, ale to również nie ma nic wspólnego z pytaniem. Ważne jest, by zrozumieć, że każde z tych poleceń ma swoje unikalne zastosowanie, a ich znajomość jest kluczowa, żeby efektywnie pracować w Linuxie.

Pytanie 32

Aby móc korzystać z telefonu PSTN do nawiązywania połączeń za pośrednictwem sieci komputerowej, należy go podłączyć do

A. repetera sygnału
B. modemu analogowego
C. bramki VoIP
D. mostka sieciowego
Modem analogowy jest urządzeniem, które służy do podłączenia komputera do linii telefonicznej w celu przesyłania danych. Jego funkcja polega na konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co umożliwia transfer danych przez tradycyjne linie telefoniczne. Chociaż modem można wykorzystać do przesyłania sygnałów telefonicznych, nie jest on odpowiedni do łączenia telefonów PSTN z sieciami VoIP, ponieważ nie obsługuje protokołów VoIP, takich jak SIP. Mostek sieciowy to urządzenie, które łączy różne segmenty sieci lokalnych, ale nie jest przeznaczone do konwersji sygnałów telefonicznych na format VoIP. Repeater sygnału, z kolei, jest używany do wzmacniania sygnałów w sieciach, ale nie przekształca on sygnałów głosowych z telefonów PSTN na sygnały cyfrowe wymagane w VoIP. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że urządzenia te mogą pełnić funkcję bramek VoIP, co prowadzi do nieporozumień związanych ze sposobem działania technologii VoIP. W kontekście integracji telefonii tradycyjnej z VoIP, tylko bramka VoIP oferuje niezbędną funkcjonalność oraz odpowiednie protokoły do realizacji tych połączeń.

Pytanie 33

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Równoległy asynchroniczny
B. Równoległy synchroniczny
C. Szeregowy synchroniczny
D. Szeregowy asynchroniczny
Transmisja danych przez interfejs równoległy asynchroniczny wymaga przesyłania kilku bitów jednocześnie co jest realizowane za pomocą wielu linii sygnałowych W ten sposób dane są przesyłane szybciej niż w przypadku interfejsów szeregowych jednak wymaga to synchronizacji wszystkich linii co jest bardziej skomplikowane i kosztowne Podczas gdy ten typ transmisji był popularny w starszych drukarkach i innych urządzeniach peryferyjnych dzisiaj jest rzadziej stosowany ze względu na wysoki koszt opracowania i utrzymania Transmisja szeregowa synchroniczna różni się od asynchronicznej tym że wymaga synchronizacji zegara pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem Oznacza to że zarówno urządzenie przesyłające jak i odbierające muszą dokładnie zsynchronizować swoje zegary aby zagwarantować poprawność danych Choć zwiększa to skuteczność i szybkość transmisji wymaga to dodatkowych linii do przesyłania sygnału zegara co powoduje większe komplikacje w budowie urządzeń Przykładem może być SPI lub I2C które choć efektywne są bardziej skomplikowane niż transmisja szeregowa asynchroniczna Równoległa transmisja synchroniczna to najbardziej zaawansowany typ transmisji jednocześnie przesyłający wiele bitów z pełną synchronizacją zegara Umożliwia to błyskawiczne przesyłanie dużych ilości danych na krótkich dystansach jednak jej koszt zarówno w projektowaniu jak i produkcji jest znaczny co powoduje że jest rzadko stosowana w standardowych interfejsach komputerowych Te różne podejścia choć mają swoje zalety są często trudniejsze do implementacji i mniej praktyczne niż proste i szeroko stosowane interfejsy szeregowe asynchroniczne które oferują wystarczającą szybkość i niezawodność dla większości zastosowań

Pytanie 34

Ile par przewodów miedzianej skrętki kategorii 5e jest używanych do transmisji danych w standardzie sieci Ethernet 100Base-TX?

A. 2
B. 3
C. 4
D. 1
Wybór jednej pary przewodów do transmisji danych w standardzie 100Base-TX jest błędny, ponieważ ten standard wymaga co najmniej dwóch par, aby umożliwić pełny dupleks. Użycie tylko jednej pary przewodów ograniczałoby komunikację do trybu półdupleksowego, co oznacza, że dane mogłyby być przesyłane lub odbierane, ale nie jednocześnie. To podejście stwarzałoby wąskie gardła w sytuacjach, gdy wiele urządzeń w sieci próbuje komunikować się jednocześnie. W kontekście standardów sieciowych, kluczowe jest zrozumienie, że pełny dupleks jest preferowany w nowoczesnych instalacjach, ponieważ znacznie zwiększa efektywność sieci. Odpowiedzi sugerujące trzy lub cztery pary również są niepoprawne, ponieważ takie połączenia są wymagane w innych standardach, takich jak 1000Base-T, gdzie wykorzystuje się wszystkie cztery pary do osiągnięcia prędkości 1 Gb/s. W praktyce, wiele organizacji stosuje standard 100Base-TX w połączeniach z urządzeniami, które nie wymagają wyższej przepustowości, jednak kluczowe jest, aby mieć świadomość, że wybór odpowiedniej liczby par przewodów zależy od wymagań konkretnej aplikacji i infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Które z metod szyfrowania wykorzystywanych w sieciach bezprzewodowych jest najsłabiej zabezpieczone przed łamaniem haseł?

A. WPA2
B. WEP
C. WPA TKIP
D. WPA AES
WEP, czyli Wired Equivalent Privacy, to protokół bezpieczeństwa, który pojawił się w 1997 roku jako część standardu IEEE 802.11. Jego głównym celem było zabezpieczenie sieci bezprzewodowych na poziomie, który byłby porównywalny z sieciami przewodowymi. Niestety, po czasie okazało się, że WEP ma sporo słabości. Największym problemem jest krótki klucz szyfrujący, który można łatwo złamać. Ataki statystyczne, jak np. atak IV, pozwalają napastnikom przechwycić dane i odszyfrować klucze, co sprawia, że WEP jest naprawdę łatwy do złamania. Jest sporo narzędzi, jak Aircrack-ng, które potrafią to zrobić w praktyce. Dlatego dzisiaj WEP uznaje się za przestarzały i nie powinno się go stosować w nowych sieciach. Lepiej skorzystać z nowszych standardów, jak WPA2, które korzystają z lepszych algorytmów szyfrowania, takich jak AES, co znacznie poprawia bezpieczeństwo.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli dotyczącej specyfikacji płyty głównej, wskaż maksymalną liczbę kart rozszerzeń, które można zainstalować w magistrali Peripheral Component Interconnect.

A. 1
B. 2
C. 3
D. 5
Wybór liczby 1, 2, 3 lub 4 jako maksymalnej liczby kart rozszerzeń do magistrali PCI jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, prezentowana specyfikacja płyty głównej wyraźnie wskazuje na to, że dostępnych jest 5 slotów PCI, co oznacza, że te odpowiedzi nie uwzględniają pełnego potencjału płyty. W praktyce, mylenie liczby slotów z ich funkcjonalnością może prowadzić do nieporozumień w zakresie możliwości rozbudowy systemu. Typowym błędem jest także założenie, że nie wszystkie sloty są dostępne lub że niektóre z nich mogą być zablokowane z powodu innych komponentów. Takie myślenie jest niepoprawne, ponieważ użytkownicy mają możliwość instalacji różnych kart rozszerzeń w każdym z dostępnych slotów, o ile nie kolidują one ze sobą pod względem fizycznym i nie wymuszają ograniczeń zasilania. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych płyt głównych, które mogą być kompatybilne ze starszymi standardami, wciąż oferuje pełną funkcjonalność slotów PCI, co stanowi dużą zaletę dla użytkowników zamierzających korzystać z starszych komponentów. Aby skutecznie wykorzystać możliwości swojego systemu, użytkownik powinien dokładnie analizować specyfikacje sprzętowe i znać różnice między różnymi rodzajami slotów oraz ich zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 37

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. przekład adresów IP na nazwy domenowe
B. weryfikacja poprawności adresów domenowych
C. przekład nazw domenowych na adresy IP
D. weryfikacja poprawności adresów IP
Wybierając odpowiedzi, które sugerują sprawdzanie poprawności adresów IP lub domenowych, można łatwo wpaść w pułapkę nieporozumień dotyczących funkcji usług DNS. Usługa DNS nie zajmuje się weryfikacją poprawności adresów IP – jej rola nie obejmuje analizy, czy dany adres IP jest prawidłowy czy nie. Zamiast tego, DNS odpowiada na zapytania o translację nazw domenowych, co oznacza, że jego celem jest zamiana łatwych do zapamiętania nazw na ich odpowiedniki numeryczne. Istnieje również mylne przekonanie, że DNS może tłumaczyć adresy IP na nazwy domenowe, ale to nie jest jego podstawowa funkcja. Chociaż dostępne są techniki, takie jak reverse DNS lookup, które mogą dostarczyć nazwę domenową z adresu IP, są one mniej powszechne i nie stanowią głównego zadania DNS. Istotne jest więc, aby zrozumieć, że główną odpowiedzialnością DNS jest ułatwienie dostępu do zasobów internetowych poprzez translację nazw, a nie weryfikacja ich poprawności. Takie błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo zarządzania domenami oraz korzystania z zasobów sieciowych.

Pytanie 38

Które bity w 48-bitowym adresie MAC identyfikują producenta?

A. Pierwsze 8 bitów
B. Pierwsze 24 bity
C. Ostatnie 24 bity
D. Ostatnie 8 bitów
W 48-bitowym adresie sprzętowym MAC, pierwsze 24 bity są zarezerwowane na identyfikator producenta, znany jako Organizationally Unique Identifier (OUI). OUI jest przypisany przez IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) i służy do identyfikacji producentów sprzętu sieciowego, co pozwala na uniknięcie konfliktów adresów. W praktyce, kiedy urządzenie sieciowe jest produkowane, producent przypisuje unikalny OUI do swojego sprzętu, co umożliwia rozróżnienie urządzeń w sieci. Na przykład, karty sieciowe firmy Cisco będą miały OUI rozpoczynający się od konkretnego zestawu bitów, co umożliwia administratorom sieci identyfikację urządzeń różnych producentów. Znajomość struktury adresów MAC jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania siecią, zapewnienia bezpieczeństwa oraz diagnostyki problemów sieciowych, ponieważ pozwala na szybką identyfikację nielubianych producentów lub urządzeń potencjalnie problematycznych. Warto również dodać, że kolejne 24 bity adresu MAC są używane jako identyfikator unikalny dla konkretnego urządzenia produkowanego przez danego producenta, co zapewnia dodatkową warstwę unikalności w sieci.

Pytanie 39

Jaki adres IPv4 wykorzystuje się do testowania protokołów TCP/IP na jednym hoście?

A. 127.0.0.1
B. 224.0.0.9
C. 128.0.0.1
D. 1.1.1.1
Adres IPv4 127.0.0.1, znany również jako 'localhost' lub 'adres loopback', jest specjalnym adresem używanym do komunikacji wewnętrznej w obrębie jednego hosta. Dzięki temu adresowi aplikacje mogą wysyłać i odbierać dane bez konieczności interakcji z siecią zewnętrzną. Jest to kluczowe w testowaniu i diagnostyce aplikacji sieciowych, ponieważ umożliwia sprawdzenie, czy stos protokołów TCP/IP działa poprawnie na danym urządzeniu. Na przykład, programiści mogą korzystać z tego adresu do testowania serwerów aplikacyjnych, ponieważ pozwala to na symulację działania aplikacji bez potrzeby zakupu zewnętrznego dostępu do sieci. Adres 127.0.0.1 jest zarezerwowany przez standardy IETF w RFC 1122 i nie może być przypisany do fizycznego interfejsu sieciowego, co czyni go idealnym do lokalnych testów. W praktyce, aby przetestować działanie serwera HTTP, można użyć przeglądarki internetowej, wpisując 'http://127.0.0.1', co spowoduje połączenie z lokalnym serwerem, jeśli taki jest uruchomiony.

Pytanie 40

Na diagramie działania skanera, element oznaczony numerem 1 odpowiada za

Ilustracja do pytania
A. wzmacnianie sygnału optycznego
B. zamiana sygnału analogowego na sygnał cyfrowy
C. wzmacnianie sygnału elektrycznego
D. zamiana sygnału optycznego na sygnał elektryczny
W skanerze różne elementy pełnią różnorodne funkcje, które razem umożliwiają skuteczne skanowanie dokumentów czy obrazów. Wzmacnianie sygnału optycznego nie jest typowym zadaniem w skanerach ponieważ sygnał optyczny jest zazwyczaj bezpośrednio przetwarzany na sygnał elektryczny za pomocą fotodetektorów takich jak fotodiody czy matryce CCD/CMOS. Sygnał optyczny nie jest wzmacniany w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa lecz przekształcany w postać elektryczną która jest następnie przetwarzana. Wzmacnianie sygnału elektrycznego o którym mowa w jednej z odpowiedzi ma miejsce dopiero po zamianie sygnału optycznego na elektryczny. Wzmacniacze sygnału elektrycznego są używane aby upewnić się że sygnał jest wystarczająco silny do dalszego przetwarzania i aby minimalizować szumy. Zamiana sygnału analogowego na cyfrowy to kolejny etap, który następuje po przekształceniu sygnału optycznego na elektryczny. Odpowiedzialny za ten proces jest przetwornik analogowo-cyfrowy, który konwertuje analogowy sygnał elektryczny na cyfrowy zapis, umożliwiając komputerowi jego interpretację i dalsze przetwarzanie. Często błędne jest myślenie, że te procesy mogą być zamienne lub że mogą zachodzić w dowolnej kolejności. Każdy etap jest precyzyjnie zaplanowany i zgodny ze standardami branżowymi, co zapewnia poprawną i efektywną pracę skanera oraz wysoką jakość uzyskiwanych obrazów. Zrozumienie tych procesów pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów związanych z działaniem skanerów oraz ich prawidłowym używaniem w praktyce zawodowej i codziennej.