Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 31 marca 2025 11:18
  • Data zakończenia: 31 marca 2025 11:53

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Stawka podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu zawartej umowy o dzieło wynosi

Rachunek do umowy o dzieło
Przychód brutto6 350,00 zł
Koszty uzyskania przychodów1 270,00 zł
Podstawa opodatkowania5 080,00 zł
Podatek dochodowy864,00 zł
Kwota do wypłaty5 486,00 zł

A. 17%
B. 19%
C. 20%
D. 18%
Poprawna odpowiedź to 17%. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, stawka podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) od dochodu uzyskanego z tytułu umowy o dzieło wynosi właśnie 17%. Ta stawka jest stosowana w przypadku, gdy dochód nie przekracza określonego limitu rocznego. Aby zobrazować to zagadnienie, weźmy przykład: osoba, która na podstawie umowy o dzieło uzyskuje dochód w wysokości 10 000 zł, zobowiązana jest do zapłaty podatku w wysokości 1 700 zł, co stanowi 17% dochodu. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku wyższych dochodów, może wystąpić progresywna skala podatkowa, jednak dla umów o dzieło zazwyczaj stosuje się tę stawkę. Przypominamy, że obliczenie podatku dochodowego powinno być dokładne i oparte na aktualnych przepisach, co pozwala uniknąć problemów z urzędami skarbowymi oraz zapewnia prawidłowe rozliczenie finansowe.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. karta oceny pracy
B. zaświadczenie o zatrudnieniu
C. referencja
D. świadectwo pracy
Referencja to dokument, który pracodawca wystawia na prośbę pracownika, wskazując na jego umiejętności, osiągnięcia oraz kompetencje zawodowe. Jest to narzędzie, które ma na celu rekomendację pracownika innym potencjalnym pracodawcom, co jest istotne w kontekście procesu rekrutacyjnego. Praktyczne zastosowanie referencji polega na zwiększeniu szans pracownika na znalezienie nowego zatrudnienia, ponieważ dobrze napisana referencja podkreśla jego mocne strony oraz pozytywne doświadczenia z pracy. W wielu branżach, zwłaszcza w sektorze usług, posiadanie dobrych referencji jest kluczowe, ponieważ pozwala na budowanie zaufania u przyszłych pracodawców. Standardy i dobre praktyki w zakresie wystawiania referencji obejmują: jasne przedstawienie relacji między pracownikiem a pracodawcą, konkretne przykłady osiągnięć oraz unikanie ogólników. Dodatkowo, referencje powinny być pisane na papierze firmowym, co podnosi ich wiarygodność.

Pytanie 4

Komandytariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy względem jej wierzycieli do kwoty

A. swojego majątku
B. sumy komandytowej
C. kwoty zobowiązania
D. posiadanych akcji
Wybór odpowiedzi, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki do wysokości posiadanych akcji jest błędny, ponieważ spółka komandytowa nie działa na zasadzie akcji, jak w przypadku spółek akcyjnych. W spółce komandytowej inwestorzy, czyli komandytariusze, angażują się finansowo poprzez wniesienie sumy komandytowej, a nie poprzez nabycie akcji. Dlatego odpowiedzi mówiące o akcjach w ogóle nie odnoszą się do struktury prawnej spółki komandytowej. Ponadto, stwierdzenie, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania do wysokości swojego majątku, jest również mylne, gdyż prowadziłoby to do sytuacji, w której komandytariusz mógłby być pociągnięty do odpowiedzialności osobistej za długi spółki poza wniesioną sumą komandytową. To z kolei kłóci się z ideą ograniczonej odpowiedzialności, która jest fundamentem tego rodzaju spółek. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że komandytariusz odpowiada do wysokości kwoty zobowiązania, jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia faktu, że odpowiedzialność komandytariusza jest z góry określona przez umowę spółki i nie może przekroczyć wniesionej sumy komandytowej. Błędy w rozumieniu tych zasad mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych, dlatego tak ważne jest, aby osoby związane z spółkami komandytowymi miały świadomość zasad ich funkcjonowania oraz związanych z tym ograniczeń odpowiedzialności.

Pytanie 5

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata4.

A. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).
B. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).
C. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).
D. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).
Odpowiedź, w której wskazano, że kwotę 700 zł należy wpisać w polu nr 3 (do zapłaty), jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową podatnika. W kontekście rocznego zeznania podatkowego, kwota 700 zł wskazuje na różnicę między podatkiem należnym a sumą zaliczek, które zostały już wpłacone przez Pana Kowalskiego w ciągu roku podatkowego. Wartość ta oznacza, że podatnik ma obowiązek uregulowania tej kwoty w podatku dochodowym. Praktyka związana z rozliczeniami podatkowymi wymaga, aby każdy podatnik dokładnie analizował swoje zobowiązania, biorąc pod uwagę zarówno zaliczki, jak i możliwe ulgi podatkowe. Wpisywanie wartości w odpowiednie pola formularza jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia, co potwierdzają standardy zarówno krajowe, jak i europejskie dotyczące sprawozdawczości podatkowej.

Pytanie 6

Podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji oraz Informacji o Działalności Gospodarczej

A. organizacje pożytku publicznego
B. spółki jawne
C. przedsiębiorcy, którzy są osobami fizycznymi
D. spółki komandytowe
Wybór spółek komandytowych, spółek jawnych oraz organizacji pożytku publicznego jako podmiotów podlegających wpisowi do CEIDG jest niepoprawny. Spółki komandytowe oraz spółki jawne, mimo że są formami działalności gospodarczej, rejestrują się w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), a nie w CEIDG. Ten błąd wynika z nieznajomości różnic między tymi rejestrami. CEIDG jest przeznaczone wyłącznie dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, co oznacza, że nie obejmuje podmiotów prawnych, takich jak spółki. Organizacje pożytku publicznego także mają odrębne regulacje prawne dotyczące rejestracji, które nie pokrywają się z zasadami obowiązującymi w CEIDG. Często spotykanym błędem jest mylenie różnych form prawnych działalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o zakresie obowiązków rejestracyjnych. Właściwa identyfikacja formy prawnej prowadzonej działalności jest kluczowa dla zrozumienia, jakie regulacje prawne nas dotyczą, co jest fundamentem dla skutecznego zarządzania przedsiębiorstwem. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o rejestracji, dokładnie zapoznać się z wymaganiami dla poszczególnych form działalności gospodarczej.

Pytanie 7

Opakowania do ponownego użycia w Fabryce Silników Elektrycznych stanowią element

A. rzeczowych aktywów obrotowych
B. rzeczowych aktywów trwałych
C. produktów gotowych
D. środków trwałych
Kwalifikowanie opakowań wielokrotnego użytku jako środków trwałych jest błędne, ponieważ środki trwałe to zasoby, które są wykorzystywane w działalności operacyjnej dłużej niż 12 miesięcy. Przykłady środków trwałych to maszyny, budynki czy urządzenia, które mają długotrwałą użyteczność i są amortyzowane przez dłuższy okres. Z kolei produkty gotowe to wyroby, które zostały zakończone i są gotowe do sprzedaży, co nie odnosi się do opakowań, które są używane wielokrotnie w cyklu produkcyjnym. Zapis opakowań jako rzeczowych aktywów trwałych jest również nieprawidłowy, gdyż te aktywa mają charakter bardziej obrotowy, a ich wartość nie jest związana z długotrwałym użytkowaniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie klasyfikacji aktywów na podstawie ich funkcji w przedsiębiorstwie. Zrozumienie różnicy pomiędzy rzeczowymi aktywami obrotowymi a trwałymi lub gotowymi produktami jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz zarządzania zasobami w firmie. Dokładne klasyfikowanie aktywów wpływa na sprawozdawczość finansową i może mieć istotne znaczenie dla podejmowania decyzji zarządczych.

Pytanie 8

Firma otworzyła w banku dwuletnią lokatę na sumę 1 000 złotych, która jest kapitalizowana co roku. Po uwzględnieniu podatku dochodowego, roczna stopa wynosi 10%. Po upływie dwóch lat klient banku uzyska kwotę

A. 1 210 złotych
B. 1 110 złotych
C. 1 200 złotych
D. 1 000 złotych
Wybór kwoty 1 110 złotych opiera się na błędnym założeniu, że po roku kapitalizacji wystarczy dodać odsetki z pierwszego roku do początkowej kwoty. W rzeczywistości, po pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie rocznej 10% uzyskujemy 100 złotych odsetek, co rzeczywiście daje 1 100 złotych, ale nie uwzględnia to dalszej kapitalizacji. Kolejna niepoprawna kwota, 1 200 złotych, może wynikać z błędnego założenia, że odsetki są liczone tylko na podstawie początkowej kwoty i są sumowane bez kapitalizacji – co jest niezgodne z praktyką bankową. W przypadku lokat dwuletnich z roczną kapitalizacją, należy najpierw obliczyć odsetki za pierwszy rok, a następnie użyć tej nowej kwoty do obliczenia odsetek za drugi rok. Ponadto, wybór kwoty 1 000 złotych sugeruje, że nie uwzględniono w ogóle naliczonych odsetek, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inwestycji. Kluczowym błędem jest ignorowanie procesu kapitalizacji, co jest istotnym elementem obliczeń finansowych. W każdym przypadku, zrozumienie, jak działa kapitalizacja, jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych w kontekście oszczędzania i inwestycji.

Pytanie 9

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, które przypadają na niedziele oraz dni świąteczne, które nie są dniami pracy zgodnymi z ustalonym rozkładem czasu pracy, w wysokości

A. 50% wynagrodzenia
B. 100% wynagrodzenia
C. 80% wynagrodzenia
D. 70% wynagrodzenia
Odpowiedź 100% wynagrodzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedziele i święta, które nie są dla niego dniami pracy. To oznacza, że oprócz normalnego wynagrodzenia za przepracowane godziny, pracownik otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości równej jego standardowemu wynagrodzeniu za te godziny. Przykładowo, jeśli pracownik zarabia 20 zł za godzinę, to za pracę w godzinach nadliczbowych w niedzielę otrzyma 20 zł podstawowego wynagrodzenia oraz 20 zł dodatku, co łącznie daje 40 zł. Takie zasady mają na celu m.in. rekompensowanie pracownikom ich czasu wolnego oraz zachęcanie do pracy w mniej korzystnych dla nich godzinach. Te regulacje są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony praw pracowników i są stosowane w wielu branżach, aby zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenie za pracę w nietypowych warunkach.

Pytanie 10

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Handlowej
B. Państwowej Inspekcji Sanitarnej
C. Inspekcji Ochrony Środowiska
D. Państwowej Inspekcji Pracy
Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 11

właściciel butiku odzieżowego przyjął dostawę zamówionych produktów. W ewidencji przychodów i wydatków koszty transportu zamówionych produktów będą uwzględnione w kategorii

A. wartość sprzedanych towarów i usług
B. koszty uboczne zakupu
C. pozostałe wydatki
D. zakup towarów handlowych i materiałów
Koszty uboczne zakupu to wydatki, które są bezpośrednio związane z nabyciem towaru, ale nie są jego wartością podstawową. W przypadku sklepu odzieżowego, koszty transportu zamówionego towaru są uważane za koszty uboczne, ponieważ są niezbędne do dostarczenia zakupionych produktów do sklepu. W praktyce, prawidłowe księgowanie tych kosztów ma kluczowe znaczenie dla właściwego ustalenia całkowitego kosztu nabycia towarów, co pozwala na dokładne obliczenie marży i rentowności sklepu. W polskim systemie rachunkowości zgodnie z Ustawą o rachunkowości, koszty transportu powinny być ujmowane w księdze przychodów i rozchodów w pozycji dotyczącej kosztów ubocznych zakupu. Dzięki temu, właściciel sklepu ma pełną kontrolę nad kosztami operacyjnymi, co jest istotne w planowaniu finansowym i podejmowaniu decyzji dotyczących cen oraz strategii sprzedażowych.

Pytanie 12

Firma "Alfa" nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 24 000 zł. Przedsiębiorstwo stosuje metodę amortyzacji liniowej. Jeśli roczna wartość zużycia tego środka trwałego wynosiła 2 400 zł, to jaka była roczna stopa amortyzacji?

A. 1%
B. 20%
C. 2%
D. 10%
Zastosowanie liniowej metody amortyzacji oznacza, że wartość środka trwałego jest rozkładana równomiernie na jego przewidywaną żywotność. W przypadku środka trwałego o wartości początkowej 24 000 zł i rocznej kwocie zużycia wynoszącej 2 400 zł, można obliczyć roczną stopę amortyzacji w następujący sposób: roczna kwota zużycia podzielona przez wartość początkową, czyli 2 400 zł / 24 000 zł = 0,1. W przeliczeniu na procenty daje to 10%. Praktyczne zastosowanie tej metody odnajdujemy w wielu branżach, gdzie przedsiębiorstwa preferują przewidywalność kosztów związanych z użytkowaniem środków trwałych. Liniowa metoda amortyzacji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR), co czyni ją akceptowaną praktyką w obszarze finansów i rachunkowości.

Pytanie 13

Zakład kosmetyczny zlecił zewnętrznej firmie wykonanie analizy SWOT. W analizie tej atrakcyjna lokalizacja, posiadanie własnego lokalu usługowego oraz wykwalifikowany zespół zostaną przedstawione jako

A. szanse
B. mocne strony
C. słabe strony
D. zagrożenia
W analizie SWOT, mocne strony (ang. strengths) odnoszą się do wewnętrznych cech organizacji, które stanowią jej przewagę konkurencyjną. W przypadku zakładu kosmetycznego, atrakcyjna lokalizacja pozwala na łatwy dostęp klientów, co może znacząco zwiększyć liczbę odwiedzin i tym samym przychody. Posiadanie własnego lokalu usługowego oznacza większą kontrolę nad jakością świadczonych usług oraz komfortem klientów, co jest kluczowe w branży beauty. Wykwalifikowany personel to kolejny ważny atut, gdyż dobrze wyszkoleni pracownicy potrafią skutecznie doradzać klientom oraz wykonywać usługi na wysokim poziomie, co wpływa na reputację zakładu. Te trzy elementy wchodzą w skład mocnych stron, które w analizach SWOT powinny być odpowiednio podkreślane, aby wykorzystać ich potencjał w strategii rozwoju firmy. Zastosowanie tej analizy może pomóc w lepszym planowaniu działań marketingowych oraz w zwiększeniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 14

Właściciel sklepu oszacował przewidywaną sprzedaż na rok 2012 na kwotę 40 000 zł. Jaką powierzchnię sklepową powinien on posiadać, wiedząc, że roczny przychód przypadający na 1 metr kwadratowy w tej branży wynosi 2 500 zł?

A. 16,00 m2
B. 160,00 m2
C. 6,25 m2
D. 62,50 m2
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię sklepową, należy podzielić planowaną sprzedaż przez roczny obrót przypadający na 1 metr kwadratowy. W tym przypadku właściciel sklepu oszacował sprzedaż na 40 000 zł, a obrót na 2 500 zł na metr kwadratowy. Dlatego potrzebna powierzchnia wynosi 40 000 zł / 2 500 zł/m2 = 16 m2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu powierzchnią handlową, gdzie efektywne planowanie przestrzeni sklepowe wpływa na rentowność i efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja powierzchni w sklepach detalicznych, co pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów oraz zwiększenie obrotów na metr kwadratowy. Rozumienie takich kalkulacji jest kluczowe dla właścicieli sklepów, którzy chcą maksymalizować swoje zyski i minimalizować koszty operacyjne, co wpisuje się w standardy efektywności zarządzania detalem.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Grzegorz Rak od 2020 r. prowadzi w Gdańsku jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich dla mężczyzn i chłopców. Zatrudnia jednego pracownika. Do rozliczania się z podatku dochodowego wybrał kartę podatkową. Na podstawie fragmentu tabeli stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, wskaż kwotę, która będzie określona w decyzji naczelnika urzędu skarbowego o wymiarze podatku.

Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej (fragment)
Zakres działalnościOznaczenie stawek
(cyfry oznaczają liczbę zatrudnionych pracowników)
W miejscowości o liczbie mieszkańców
(wysokość stawek w złotych)
do 5000powyżej 5000 do 50 000powyżej 50 000
usługi
fryzjerskie
dla mężczyzn
i chłopców
0152,00152,00179,00
1331,00389,00439,00
2521,00578,00651,00
3651,00699,00752,00
4665,00731,00785,00
5835,00913,001044,00

A. 389,00 zł
B. 152,00 zł
C. 439,00 zł
D. 179,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z analizy specyfiki działalności Grzegorza Raka oraz obowiązujących stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług fryzjerskich są zobowiązane do stosowania stawek określonych w tabeli kart podatkowych, która uwzględnia różne czynniki, takie jak lokalizacja oraz liczba zatrudnionych pracowników. W przypadku Gdańska, miasta z populacją przekraczającą 50 000 mieszkańców, stawka miesięczna wynosi 439,00 zł, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Wybór karty podatkowej jako formy rozliczenia jest korzystny dla przedsiębiorców, którzy preferują prostotę i stabilność w zarządzaniu swoimi obowiązkami podatkowymi. Przykładowo, przedsiębiorcy korzystający z karty podatkowej nie muszą prowadzić skomplikowanej księgowości, co znacząco zmniejsza ich obciążenie administracyjne, a także pozwala na lepsze planowanie finansowe. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących podatków jest kluczowe dla każdego przedsiębiorcy, aby uniknąć nieporozumień oraz problemów z organami skarbowymi.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W sklepie obuwniczym w ciągu miesiąca sprzedano 220 par butów damskich, 160 par męskich oraz 100 par dziecięcych. Jaką część ogólnej liczby sprzedanych par stanowią buty dziecięce?

A. 40%
B. 20%
C. 10%
D. 30%
Aby obliczyć udział butów dziecięcych w ogólnej liczbie sprzedanych par, należy zastosować wzór na procent: (liczba par butów dziecięcych / łączna liczba sprzedanych par) * 100%. W tym przypadku mamy 100 par butów dziecięcych, a łączna liczba sprzedanych par wynosi 220 + 160 + 100 = 480. Zatem udział butów dziecięcych wynosi (100 / 480) * 100% = 20%. Obliczenia tego typu są kluczowe w analizach sprzedaży, gdyż umożliwiają zrozumienie struktury sprzedaży oraz preferencji klientów. Znajomość proporcji sprzedaży różnych kategorii produktów pozwala na optymalizację stanów magazynowych oraz planowanie działań marketingowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują te dane do podejmowania decyzji strategicznych, takich jak wprowadzenie nowych linii produktów czy modyfikacja cen. Ustalanie udziałów procentowych jest również zgodne z dobrą praktyką analityczną w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 19

W zależności od tematu planowania wyróżnia się następujące rodzaje planów?

A. bieżące, taktyczne, długookresowe
B. jednorazowe, okresowe, ciągłe
C. operacyjne, strategiczne, perspektywiczne
D. produkcyjne, marketingowe, finansowe
Odpowiedzi takie jak "operatywne, strategiczne, perspektywiczne" i "jednorazowe, okresowe, ciągłe" wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji planów w kontekście zarządzania. Plany operatywne są zazwyczaj krótkoterminowe, skoncentrowane na codziennych działaniach i operacjach. Choć są one ważne, nie odnoszą się bezpośrednio do głównych przedmiotów planowania, jak produkcja czy marketing. Plany strategiczne, z drugiej strony, dotyczą długoterminowych celów organizacji, ale nie obejmują szczegółowych aspektów operacyjnych i finansowych. Podobnie, plany perspektywiczne są koncentrowane na długoterminowym rozwoju, ale ich definicja nie wpisuje się w konkretne działania związane z produkcją, marketingiem czy finansami. W przypadku odpowiedzi zawierających kategorie jednorazowe, okresowe czy ciągłe, te terminy odnoszą się do czasu trwania planów, a nie do ich przedmiotu. Klasyfikacje takie nie są powszechnie stosowane w praktykach zarządzania. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomijanie istoty przedmiotu planowania, co prowadzi do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych planów. Różnorodność w podejściu do planowania wymaga nie tylko zrozumienia typów planów, ale także ich praktycznego zastosowania w kontekście organizacyjnym.

Pytanie 20

Przedsiębiorstwo Józefa Nowaka wytwarza metalowe palety dla klienta z Francji. W minionym miesiącu zrealizowano sprzedaż 1000 sztuk tych palet w cenie 10 EURO za sztukę. Kurs 1 EURO w dniu sprzedaży wynosił 4,00 zł, natomiast po 3 tygodniach, w dniu dokonania płatności, kurs ten ukształtował się na poziomie 3,80 zł. W wyniku różnicy kursowej przedsiębiorca poniesie stratę na tej transakcji

A. 3000 zł
B. 2000 zł
C. 4000 zł
D. 1000 zł
Odpowiedź 2000 zł jest poprawna, ponieważ różnica kursów wpływa na rzeczywiste przychody firmy związane z transakcją. W momencie sprzedaży 1000 palet po 10 EURO każda, całkowity przychód wynosił 10 000 EURO. Przy kursie 1 EURO = 4,00 zł, przeliczone na złote przychody wynoszą 40 000 zł. Jednak w dniu zapłaty kurs obniżył się do 3,80 zł, co oznacza, że przeliczenie 10 000 EURO na złote da nam teraz 38 000 zł. Różnica między tymi kwotami to 40 000 zł - 38 000 zł, co daje stratę wynoszącą 2000 zł. Taki mechanizm wpływu kursów walutowych na przychody jest kluczowy dla przedsiębiorstw prowadzących handel międzynarodowy. Przedsiębiorcy powinni stosować zarządzanie ryzykiem walutowym, takie jak hedging, aby zabezpieczyć się przed negatywnymi skutkami zmian kursów walutowych, co jest standardową praktyką w branży handlu zagranicznego.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Głównym organem administracji państwowej odpowiedzialnym za ochronę konsumentów, konkurencję oraz pomoc publiczną jest

A. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
B. Instytut Pracy i Spraw Socjalnych
C. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
D. Prezes Rady Ministrów
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) jest centralnym organem administracji rządowej odpowiedzialnym za ochronę konsumentów oraz konkurencji w Polsce. UOKiK działa na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o ochronie konkurencji i konsumentów. Jako organ nadzorczy UOKiK ma na celu zwalczanie praktyk monopolistycznych, nieuczciwych praktyk rynkowych oraz zapewnianie ochrony praw konsumentów. Przykładem działania UOKiK może być interwencja w sprawie nieprawidłowości w reklamach, które mogą wprowadzać konsumentów w błąd, lub koordynowanie działań przeciwko zmowom cenowym między przedsiębiorcami. UOKiK także zajmuje się analizą fuzji i przejęć, co ma na celu zabezpieczenie konkurencji na rynku. Współpraca UOKiK z organizacjami konsumenckimi oraz innymi instytucjami państwowymi również przyczynia się do podnoszenia standardów ochrony konsumentów w Polsce.

Pytanie 23

Aby określić koszt wydobycia jednej tony węgla, kopalnia powinna wykorzystać kalkulację

A. doliczeniową
B. podziałową współczynnikową
C. procesową
D. podziałową prostą
Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednią metodą do ustalenia kosztu wydobycia jednej tony węgla, ponieważ pozwala na bezpośrednie przypisanie kosztów do jednostek produkcji. Metoda ta dzieli całkowite koszty produkcji przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie jednostkowego kosztu w sposób jasny i przejrzysty. W praktyce, w przypadku kopalni węgla, do kosztów tych zalicza się wydatki na prace górnicze, eksploatację maszyn, wynagrodzenia pracowników oraz koszty związane z utrzymaniem infrastruktury. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydobycia wynoszą 1 000 000 zł, a wydobyto 10 000 ton węgla, to koszt jednostkowy wyniesie 100 zł za tonę. Taka kalkulacja jest zgodna z zaleceniami standardów rachunkowości, które podkreślają znaczenie przejrzystości i efektywności w procesach kalkulacyjnych.

Pytanie 24

Zestawienie przychodów i wydatków rządu w danym roku kalendarzowym to

A. bilans handlowy rządu.
B. dług krajowy państwa.
C. budżet rządu.
D. bilans płatniczy rządu.
Bilans płatniczy państwa nie jest tym samym, co budżet. Jest to zestawienie wszystkich transakcji finansowych, które miały miejsce pomiędzy danym krajem a resztą świata w określonym okresie. Obejmuje on zarówno wymianę towarów i usług, jak i przepływy kapitałowe, co czyni go bardziej kompleksowym sprawozdaniem w kontekście międzynarodowym. Bilans handlowy odnosi się jedynie do różnicy pomiędzy eksportem a importem towarów, co ogranicza jego użyteczność w ocenie ogólnej sytuacji finansowej państwa. Dług krajowy skarbu państwa to suma wszystkich zobowiązań państwa wobec wierzycieli, która może być wynikiem niewłaściwego zarządzania budżetem, ale nie odzwierciedla bezpośrednio dochodów i wydatków w danym roku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji to mylenie różnych kategorii finansowych oraz brak zrozumienia, jak różne dokumenty finansowe interagują ze sobą. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowej analizy sytuacji ekonomicznej kraju oraz efektywnego planowania jego polityki finansowej.

Pytanie 25

Wskaźnik rentowności sprzedaży netto wynosił 15%. Co to oznacza?

A. w każdej złotówce przychodów ze sprzedaży był zysk netto wynoszący 15 groszy
B. w każdej złotówce zysku netto znajdowały się przychody ze sprzedaży w wysokości 15 groszy
C. na każde 100 złotych przychodów ze sprzedaży zysk netto wyniósł 15 groszy
D. na każde 100 złotych zysku netto przypadało 15 groszy przychodów ze sprzedaży
Wskaźnik rentowności sprzedaży netto na poziomie 15% wskazuje, że zysk netto stanowi 15% przychodów ze sprzedaży. Oznacza to, że z każdej złotówki przychodów, 15 groszy to zysk netto, co jest podstawowym wskaźnikiem efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Taka analiza pozwala firmom ocenić, jak dobrze zarządzają kosztami w stosunku do przychodów. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które osiąga 15% rentowności, może być postrzegane jako bardziej efektywne w porównaniu do konkurencji z niższymi wskaźnikami. W praktyce, monitorowanie wskaźnika rentowności sprzedaży netto jest kluczowe dla menedżerów, którzy podejmują decyzje dotyczące strategii cenowej, optymalizacji kosztów oraz inwestycji. Dobry poziom rentowności może również przyciągać inwestorów, sygnalizując zdrowie finansowe i potencjał rozwoju firmy. Można również wykorzystać ten wskaźnik do porównania wyników firmy z branżowymi standardami, co może dać dodatkowe wskazówki co do obszarów wymagających poprawy.

Pytanie 26

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, według definicji zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, to

A. akcjonariusz spółki akcyjnej
B. wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
C. członek spółdzielni
D. wspólnik spółki cywilnej
Wspólnik w spółce cywilnej to faktycznie przedsiębiorca, bo działa w ramach umowy cywilnoprawnej i prowadzi działalność gospodarczą. Jak to mówią, przedsiębiorcą jest każdy, kto coś sprzedaje lub oferuje usługi. W przypadku spółki cywilnej wspólnicy pracują razem, dzielą się zyskami i stratami, więc można ich spokojnie uznać za przedsiębiorców. Przykład? Możemy wziąć wspólnika, który ma jakiś warsztat rzemieślniczy w takiej spółce i korzysta z opodatkowania ryczałtowego. A warto też pamiętać, że spółka cywilna nie ma osobowości prawnej, co oznacza, że to wspólnicy odpowiadają za zobowiązania. Zrozumienie tego jest naprawdę ważne, bo pomaga lepiej zarządzać ryzykiem finansowym. W końcu, dobrze znać zasady, gdy chce się prowadzić własny biznes.

Pytanie 27

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji
B. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu
C. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu
D. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań
Prawidłowa kolejność etapów procesu planowania zaczyna się od ustalenia celów, które stanowią podstawę dla całego procesu. Cele powinny być SMART (Specific, Measurable, Achievable, Relevant, Time-bound), co pozwala na jasne zdefiniowanie oczekiwań i kierunku działania. Następnie identyfikacja problemu jest kluczowym krokiem, pozwalającym zrozumieć, jakie przeszkody mogą wystąpić na drodze do realizacji celów. Kolejnym etapem jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, które pozwala na rozwinięcie kreatywności i znalezienie najbardziej efektywnych strategii. Po zebraniu różnych opcji, dokonanie wyboru najlepszego rozwiązania jest niezbędne do skoncentrowania działań na konkretnej drodze do osiągnięcia celów. Wdrożenie planu to moment, w którym teoretyczne założenia są wprowadzane w życie, a kontrola realizacji planu pozwala na monitorowanie postępów oraz dostosowywanie działań w razie potrzeby. Taka struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania projektami, jak na przykład metodologia PRINCE2, która kładzie duży nacisk na cykl życia projektu i jego etapowe zarządzanie.

Pytanie 28

Jednym z obowiązków Ministerstwa Skarbu Państwa jest

A. pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych.
B. opracowywanie projektów prywatyzacji.
C. przyznawanie i wypłacanie zasiłków dla osób bezrobotnych.
D. udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność.
Wybór odpowiedzi dotyczącej poboru podatków i innych należności budżetu państwa wskazuje na mylne zrozumienie struktury zadań Ministerstwa Skarbu Państwa. Choć pobór podatków jest kluczową funkcją w systemie finansów publicznych, odpowiedzialność za ten proces spoczywa na Ministerstwie Finansów, a nie Ministerstwie Skarbu. To ministerstwo koncentruje się na zarządzaniu majątkiem państwowym oraz prywatyzacją, co jest fundamentem jego działalności. W kontekście przyznawania i wypłacania zasiłków dla osób bezrobotnych, ta funkcja również nie należy do kompetencji Ministerstwa Skarbu, ponieważ zasiłki te są regulowane przez przepisy dotyczące polityki zatrudnienia, a odpowiedzialność za ich przyznawanie leży w gestii Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Odpowiedź dotycząca pomocy bankom w trudnej sytuacji finansowej wskazuje na jeszcze jedną nieprawidłowość, ponieważ choć Ministerstwo Skarbu może brać udział w strategiach mających na celu stabilizację sektora finansowego, to konkretne działania w tym zakresie są realizowane przez Narodowy Bank Polski oraz inne instytucje finansowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie ról różnych ministerstw oraz niepełne zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji w strukturze administracji publicznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania funkcji i zadań Ministerstwa Skarbu Państwa.

Pytanie 29

Najwyższą wydajność pracy stwierdzono

Nazwa jednostkiKwota utargu
ze sprzedaży
(w zł)
Liczba
zatrudnionych
pracowników
Sklep Kamax280 000,007
Sklep DomLux200 000,004
Hurtownia Limo250 000,0010
Hurtownia Zszywka240 000,003

A. W Hurtowni Lima.
B. W Hurtowni Zszywka.
C. W Sklepie DomLux.
D. W Sklepie Kamax.
Hurtownia Zszywka osiągnęła najwyższą wydajność pracy, co można przypisać kilku kluczowym czynnikom. Przede wszystkim, na jednego pracownika przypada 80 000 zł utargu, co stanowi najlepszy wynik spośród analizowanych jednostek. Taka efektywność wskazuje na dobrze zorganizowane procesy operacyjne, które mogą obejmować odpowiednie szkolenia pracowników, efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację procesów logistycznych. Przykładowo, zastosowanie narzędzi analitycznych do monitorowania sprzedaży może prowadzić do lepszego dopasowania asortymentu do potrzeb klientów, co z kolei zwiększa utarg. Ponadto praktyki takie jak lean management mogą przyczynić się do eliminacji marnotrawstwa zasobów, co również przekłada się na zwiększoną wydajność. Standardy wydajności, takie jak KPI (Key Performance Indicators), powinny być regularnie monitorowane, aby zapewnić ciągłe doskonalenie organizacyjne. Warto również zauważyć, że odpowiednie wdrożenie systemów informatycznych może wspierać pracowników w ich codziennych zadaniach, zwiększając tym samym ich produktywność oraz satysfakcję z pracy.

Pytanie 30

Która z podanych spółek posiada osobowość prawną?

A. Akcyjna
B. Partnerska
C. Komandytowa
D. Jawna
Spółki komandytowe, jawne i partnerskie są formami prawnymi, które nie posiadają osobowości prawnej, co jest kluczowym aspektem różniącym je od spółki akcyjnej. W przypadku spółki komandytowej, jej struktura opiera się na dwóch rodzajach wspólników: komplementariuszach, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, oraz komandytariuszach, którzy odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. To sprawia, że wspólnicy w spółce komandytowej są narażeni na ryzyko osobistej odpowiedzialności, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do spółek o osobowości prawnej. Spółka jawna z kolei jest formą spółki, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania, co również nie zapewnia im ochrony osobistej. W przypadku spółek partnerskich, przeznaczonych dla zawodów regulowanych, takich jak prawnicy czy architekci, wspólnicy odpowiadają za swoje działania, co nie zmienia faktu, że również nie mają osobowości prawnej. Wybór odpowiedniej formy prawnej jest kluczowy i powinien być oparty na analizie ryzyk oraz potrzeb związanych z działalnością gospodarczą. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i zarządzania przedsiębiorstwem, a także dla minimalizacji ryzyka osobistego związane z prowadzeniem działalności.

Pytanie 31

Na podstawie zamieszczonego fragmentu oferty wskaż, na jakie stanowisko firma poszukuje pracownika.

FIRMA „TRANSA"
poszukuje kandydata na stanowisko .............
Od kandydata oczekujemy: wykształcenia wyższego kierunkowego, minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie organizacji transportu ładunków niebezpiecznych, umiejętności tworzenia dokumentów z zakresu korespondencji w sprawach transportowych, obsługi sprzętu biurowego, obsługi klientów, znajomości języka angielskiego i niemieckiego w stopniu komunikatywnym, dyspozycyjności oraz zaangażowania.
Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym zespole.

A. Przewoźnika.
B. Spedytora.
C. Specjalisty ds. kadr.
D. Przedstawiciela handlowego.
Wybór "Przedstawiciela handlowego" albo "Przewoźnika" nie jest najlepszy. Te stanowiska mają zupełnie inne obowiązki niż spedytor. Przedstawiciel handlowy skupia się na sprzedaży i budowaniu relacji z klientami, co nie ma za wiele wspólnego z tym, czego wymaga oferta. A przewoźnik to w zasadzie ktoś, kto transportuje towary, a nie organizuje ich przemieszczanie i dokumentowanie. Jeśli chodzi o "Specjalistę ds. kadr", to jego praca związana jest z obsługą ludzi, a nie z organizacją transportu czy obsługą klientów w logistyce. Widać, że niektóre niepoprawne odpowiedzi biorą się z tego, że nie do końca zrozumiałeś, jak działa branża transportowa. Czasami skupiamy się tylko na pojedynczych słowach w ofercie i gubimy szerszy kontekst, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, nawet jeśli w ofercie mowa o dokumentach transportowych, to nie znaczy, że trzeba być przedstawicielem handlowym. Ważne, aby zrozumieć, że spedytorzy zajmują się całym procesem logistycznym, a to obejmuje nie tylko organizację transportu, ale też koordynację działań różnych podmiotów w łańcuchu dostaw.

Pytanie 32

Strategia marketingowa skoncentrowana na przetrwaniu firmy, obejmująca między innymi stopniowe wycofywanie się z rynku, redukcję mocy produkcyjnych oraz poszukiwanie możliwości na innych rynkach produktowych, to strategia

A. konserwatywna
B. konkurencyjna
C. defensywna
D. agresywna
Strategia defensywna to podejście, które stawia na ochronę firmy przed różnymi zagrożeniami rynkowymi i musisz się do tego dostosować w miarę jak rynek się zmienia. Często wiąże się z wycofywaniem się z rynku czy zmniejszeniem produkcji. Przykład? Może być firma, która widzi, że popyt na jej produkty maleje, więc decyduje się na ograniczenie produkcji, żeby nie skończyć z nadmiarem towarów i stratami finansowymi. Takie strategie są używane szczególnie w kryzysowych sytuacjach, kiedy celem jest utrzymanie stabilności finansowej i przetrwanie na dłużej. Warto też zauważyć, że w branży technologicznej firmy mogą stosować defensywne podejście, by bardziej skupić się na innowacjach w mniej konkurencyjnych obszarach, co daje im przestrzeń na rozwój.

Pytanie 33

Dodatnie różnice kursowe powstałe w wyniku przeprowadzonych transakcji kupna-sprzedaży powinny być zapisane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie

A. Inne wydatki
B. Koszty dodatkowe zakupu
C. Inne przychody
D. Wartość sprzedanych towarów oraz usług
Wybór kategorii, jak wartość sprzedanych towarów czy pozostałe wydatki, na pierwszy rzut oka może wydawać się sensowny, ale w rzeczywistości to błąd. Wartość sprzedanych towarów związana jest tylko z kosztami ich nabycia oraz sprzedaży i nie uwzględnia różnic kursowych. Pozostałe wydatki to coś, co nie pasuje nigdzie indziej, ale nie ma związku z dodatnimi różnicami kursowymi, które są przecież przychodami. A koszty uboczne zakupu dotyczą wydatków jak transport czy ubezpieczenie, ale nie mogą być traktowane jak przychody. Wiele osób myli przychody z kosztami, co prowadzi do złego klasyfikowania w księgach. Warto to dobrze zrozumieć, bo dodatnie różnice kursowe wynikają z korzystnych zmian kursów walutowych i powinny być traktowane jako pozostałe przychody. To zgodne z dobrą praktyką i przepisami prawa.

Pytanie 34

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ8%
Zakład LALA11%
Zakład KLOCEK9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK15%

A. LALA
B. KLOCEK
C. MIŚ
D. PAN SAMOCHODZIK
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów w rozumieniu wskaźników rentowności oraz ich zastosowania w praktyce. Odpowiedzi, które zakładają, że inne zakłady, takie jak LALA, KLOCEK czy MIŚ, mogły osiągnąć lepsze wyniki, często opierają się na mylnych przekonaniach dotyczących analizy danych lub interpretacji wyników finansowych. Kluczowym błędem jest ignorowanie konkretnego wskaźnika, jakim jest rentowność sprzedaży netto, który jednoznacznie wskazuje na efektywność zakładu w generowaniu zysku z przychodów. Przykładowo, zakład, który osiąga wysokie przychody, ale jednocześnie ma wysokie koszty operacyjne, niekoniecznie będzie miał lepszy wskaźnik rentowności. Właściwa analiza danych polega na porównaniu wskaźników, a nie na subiektywnych przekonaniach czy doświadczeniach. Dodatkowo, należy pamiętać, że rynek zabawek jest bardzo konkurencyjny, a zakłady muszą dążyć do optymalizacji procesów oraz redukcji kosztów, aby poprawić swoją rentowność. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do wyciągania błędnych wniosków i wyboru odpowiedzi, które nie są oparte na solidnej analizie danych finansowych. W praktyce, każda decyzja oparta na błędnej interpretacji wskaźników może prowadzić do strat finansowych i obniżenia konkurencyjności na rynku. Dlatego też, w kontekście analizy wyników finansowych, ogromne znaczenie ma zrozumienie podstawowych zasad analizy wskaźników oraz umiejętność ich właściwego interpretowania.

Pytanie 35

W skład wynagrodzenia brutto pracownika wchodzi płaca zasadnicza wynosząca 4 000,00 zł oraz prowizja równa 2% od przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w grudniu w porównaniu do listopada, jeżeli przychód ze sprzedaży w listopadzie wyniósł 80 000,00 zł, a w grudniu 100 000,00 zł.

A. 40,00 zł
B. 2 000,00 zł
C. 400,00 zł
D. 1 600,00 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z płacy zasadniczej oraz prowizji uzależnionej od przychodów ze sprzedaży. W przypadku podanego pytania, należy najpierw obliczyć prowizję dla obu miesięcy. W listopadzie, przychód wyniósł 80 000,00 zł, więc prowizja dla tego okresu wynosi: 80 000,00 zł * 2% = 1 600,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto w listopadzie to: 4 000,00 zł + 1 600,00 zł = 5 600,00 zł. W grudniu przychód wzrósł do 100 000,00 zł, co oznacza, że prowizja wynosi: 100 000,00 zł * 2% = 2 000,00 zł. Całkowite wynagrodzenie brutto w grudniu wynosi zatem: 4 000,00 zł + 2 000,00 zł = 6 000,00 zł. Różnica w wynagrodzeniu brutto między grudniem a listopadem to: 6 000,00 zł - 5 600,00 zł = 400,00 zł. To obliczenie pokazuje, jak zmiany w wynikach sprzedaży wpływają na wynagrodzenia pracowników, co jest istotne w kontekście motywacji i efektywności zespołu sprzedażowego. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz w projektowaniu systemów wynagrodzeń.

Pytanie 36

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku sprzedaż była najbardziej opłacalna.

Wyszczególnienie2009 rok2010 rok2011 rok2012 rok
Przychody ze sprzedaży90 000,0095 000,0060 000,00105 000,00
Zysk netto15 000,0010 000,0012 000,0015 000,00

A. 2012
B. 2009
C. 2011
D. 2010
Wybór roku 2010, 2009 lub 2012 jako najbardziej opłacalnego jest błędny, ponieważ opiera się na nieodpowiednim zrozumieniu analizy finansowej. Kluczowym wskaźnikiem, który służy do oceny opłacalności, jest stosunek zysku netto do przychodów ze sprzedaży. Użytkownicy, którzy wybrali te lata, mogli skupić się wyłącznie na wartościach przychodów lub zysku, nie analizując ich wzajemnych relacji. Przykładowo, rok 2012 mógł mieć najwyższe przychody, ale niskie zyski netto w rezultacie nieprowizyjnych kosztów, co prowadzi do błędnych wniosków o opłacalności. Wyciąganie wniosków jedynie na podstawie samych wartości przychodów lub zysków jest powszechnym błędem myślowym, który może prowadzić do niewłaściwych decyzji biznesowych. Wartością kluczową jest nie tylko osiąganie wysokich przychodów, ale przede wszystkim efektywne zarządzanie kosztami, co w końcowym rozrachunku wpływa na zysk netto. Oprócz tego, nie uwzględnienie kontekstu rynkowego, kosztów operacyjnych oraz struktury sprzedaży może wpłynąć na zrozumienie, dlaczego dany rok był mniej opłacalny. Takie błędne podejście do analizy opłacalności może prowadzić do złych strategii rozwoju, które mogą negatywnie wpłynąć na długoterminowy wzrost firmy.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 2 400,00 zł
B. 4 800,00 zł
C. 4 000,00 zł
D. 24 000,00 zł
Żeby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika w systemie akordowym, najpierw musimy ustalić, ile czasu zajęło mu zrobienie wszystkich wyrobów. W tej sytuacji norma to 5 minut na sztukę. Pracownik zrobił 2400 sztuk, no i wychodzi na to, że całkowity czas pracy to 2400 szt. razy 5 minut, co daje nam 12000 minut. Potem musimy przekonwertować to na godziny, czyli 12000 minut dzielimy przez 60 minut, co daje 200 godzin. Stawka podstawowa to 20 zł za godzinę, więc do obliczenia wynagrodzenia brutto robimy 200 godzin razy 20 zł i wychodzi 4000 zł. Taki akordowy system wynagradzania ma sens, bo nagradza ludzi za konkretne osiągnięcia w produkcji, co naprawdę motywuje do lepszej pracy. W praktyce często stosują to w fabrykach, gdzie jak osiągniesz normę, to cała ekipa jest zadowolona, a koszty są niższe, a jakość lepsza.

Pytanie 39

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 20 zł
B. 30 zł
C. 40 zł
D. 50 zł
Weksel obcy o nominale 500 zł, który został przekazany do redyskonta, oznacza, że przedsiębiorstwo przedłużyło termin otrzymania pełnej kwoty w zamian za natychmiastową gotówkę. Bank wypłacił przedsiębiorstwu 450 zł, co oznacza, że weksel został sprzedany z dyskontem, czyli z kwoty nominalnej została odjęta wartość odsetek, które oblicza się na podstawie różnicy między nominalną wartością weksla a kwotą otrzymaną w wyniku redyskonta. Możemy obliczyć utracone odsetki, odejmując kwotę otrzymaną (450 zł) od wartości nominalnej (500 zł). W rezultacie uzyskujemy 50 zł jako kwotę utraconych odsetek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena opłacalności korzystania z weksli obcych w transakcjach handlowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie analizować wszystkie koszty związane z finansowaniem, aby podejmować najlepsze decyzje finansowe. W praktyce, redyskonto weksli obcych jest stosowane przez przedsiębiorstwa jako szybki sposób na uzyskanie płynności finansowej, jednak wiąże się to zawsze z określonymi kosztami, które należy uwzględnić w planach finansowych.

Pytanie 40

Norma definiuje ilość surowców potrzebnych do wyprodukowania jednej jednostki wyrobu

A. procesu
B. techniczna
C. wydajności
D. teoretyczna
Norma teoretyczna to taka, która mówi, ile materiału potrzeba, żeby wyprodukować jedną jednostkę wyrobu, zgodnie z tym, co zaplanowano w technologii i projekcie. W sumie, to ona bierze pod uwagę wszystkie składniki, które powinny być wykorzystane do produkcji, ale nie uwzględnia strat, które mogą się zdarzyć w trakcie wytwarzania. Dzięki temu można lepiej planować produkcję i oszacować, ile surowców naprawdę nam potrzeba. Na przykład w meblarstwie norma teoretyczna opisuje, jakiego rodzaju drewno jest potrzebne oraz w jakiej ilości, żeby zrobić stół czy krzesło. Dzięki temu można dokładnie policzyć, ile materiałów kupić oraz znaleźć potencjalne oszczędności. Stosowanie tych norm jest też przydatne, jeśli chodzi o wprowadzanie nowych pomysłów w produktach i dbanie o jakość, co jest naprawdę ważne w zarządzaniu produkcją.