Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:44
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 18:23

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W firmie zajmującej się produkcją stan zapasów materiału X w magazynie na dzień 01.12.2018 r. wynosił 300 szt., a prognozowane miesięczne zużycie to 430 szt. Jaką ilość materiału X należało nabyć, aby na dzień 31.12.2018 r. w magazynie pozostało 330 szt.?

A. 200 szt
B. 400 szt
C. 1 060 szt
D. 460 szt
Aby dowiedzieć się, ile materiału X trzeba kupić, musimy na początku spojrzeć na to, co mamy w magazynie i jak dużo planujemy zużyć. Na 1 grudnia 2018 roku mieliśmy 300 sztuk materiału. Planujemy zużycie na poziomie 430 sztuk miesięcznie, więc aż do końca grudnia wykorzystamy te 430 sztuk. Jeżeli chcemy, żeby na koniec grudnia zostały nam 330 sztuk w magazynie, to musimy dokładnie obliczyć, czego potrzebujemy. Do wymaganego stanu 330 sztuk dodajemy planowane zużycie 430 sztuk, co oznacza, że potrzebny zapas na koniec miesiąca to 760 sztuk. Żeby to osiągnąć, musimy dokupić różnicę między 760 sztuk a tym, co mamy teraz, czyli 300 sztuk. 760 minus 300 daje nam 460. Dlatego prawidłowa odpowiedź to 460 sztuk. W praktyce takie obliczenia są naprawdę ważne w zarządzaniu zapasami, żeby uniknąć sytuacji, gdy czegoś zabraknie i miec wszystko pod kontrolą. Fajnie jest stosować różne systemy ERP, które ułatwiają te sprawy i dają stały dostęp do informacji o zapasach i zużyciu materiałów.

Pytanie 2

Klient nabył produkt z 3% zniżką, płacąc za niego 727,50 zł. Jaka była pierwotna cena produktu przed przyznaniem zniżki?

A. 749,33 zł
B. 750,00 zł
C. 706,31 zł
D. 705,67 zł
Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania wzoru na obliczenie ceny towaru przed rabatem. Klient zapłacił 727,50 zł, co stanowi 97% ceny towaru przed rabatem. Aby obliczyć cenę przed rabatem, należy podzielić kwotę zapłaconą przez klienta przez 0,97. To oznacza, że cena przed rabatem wynosi: 727,50 zł / 0,97 = 750,00 zł. W praktyce umiejętność obliczania cen z rabatem jest kluczowa w obszarze handlu, gdzie często stosuje się różne promocje i zniżki. Prawidłowe obliczenia cenowe są niezbędne dla zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa oraz do prawidłowego informowania klientów o cenach. Warto również zaznaczyć, że takie obliczenia mogą być przydatne w kontekście planowania budżetu lub analizy efektywności promocji. W branży handlowej standardem jest stosowanie różnorodnych zniżek, dlatego umiejętność ich prawidłowego obliczania jest kluczowa.

Pytanie 3

Koszt produkcji jednego egzemplarza wynosi 100 zł, koszty zarządzania na jeden egzemplarz to 30 zł, a koszty sprzedaży wynoszą 20 zł. Firma oblicza zysk na poziomie 40% całkowitych kosztów. Jaka będzie cena sprzedaży netto za jedną sztukę wyrobu?

A. 210 zł
B. 140 zł
C. 182 zł
D. 168 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży netto jednego wyrobu, należy uwzględnić wszystkie poniesione koszty oraz zaplanowany zysk. Koszt wytworzenia jednego wyrobu wynosi 100 zł, a koszty zarządu przypadające na jeden wyrób to 30 zł, co daje łącznie koszty stałe na poziomie 130 zł. Dodatkowo, koszty sprzedaży wynoszą 20 zł, więc całkowity koszt na jedną sztukę wynosi 150 zł. Przedsiębiorstwo planuje naliczać zysk w wysokości 40% od poniesionych kosztów. Obliczamy zysk: 40% z 150 zł to 60 zł. Dodając ten zysk do całkowitego kosztu, otrzymujemy cenę sprzedaży netto wynoszącą 210 zł. Takie podejście do wyceny produktu jest zgodne z praktykami zarządzania kosztami, które podkreślają znaczenie analizy wszystkich kosztów oraz strategii ustalania cen, aby zapewnić rentowność działalności. Warto stosować takie kalkulacje w codziennym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, aby mieć pełen obraz zyskowności produktów.

Pytanie 4

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Gmina.
B. Urząd Statystyczny.
C. Kasa Skarbowa.
D. Powiatowy Urząd Pracy.
Numery identyfikacyjne, takie jak REGON, są kluczowymi elementami systemu rejestracji przedsiębiorstw w Polsce, a ich nadawanie nie leży w gestii Urzędów Gminy, Urzędów Skarbowych ani Urzędów Pracy. Często pojawia się mylne przekonanie o tym, że lokalne urzędy mają kompetencje do nadawania numerów REGON, co jest niezgodne z rzeczywistością. Urząd Gminy zajmuje się głównie sprawami rejestracji działalności gospodarczej na poziomie lokalnym, jednakże nie posiada uprawnień do generowania numerów statystycznych, które są zarezerwowane dla Urzędów Statystycznych. Z kolei Urząd Skarbowy koncentruje się na kwestiach związanych z opodatkowaniem i kontrolą podatników, nie mając w swoich kompetencjach nadawania numerów REGON. Pomoc Urzędu Pracy polega na wspieraniu osób poszukujących pracy oraz przedsiębiorców w zakresie zatrudniania, a nie na rejestracji podmiotów gospodarczych. Takie błędne rozumienie roli tych instytucji może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesach rejestracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że REGON jest spójnym elementem krajowej statystyki, który jest nadawany w sposób centralny, co pozwala na skuteczne zarządzanie danymi na poziomie krajowym oraz regionalnym. Takie zrozumienie wpływa na poprawność realizacji procesów związanych z rejestracją i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce.

Pytanie 5

Oprogramowanie używane w rachunkowości firmy powinno być uwzględnione w bilansie jako

A. wartości niematerialne i prawne
B. inwestycje krótkoterminowe
C. wyroby gotowe
D. środki trwałe
Wybór niewłaściwych kategorii aktywów do klasyfikacji programu komputerowego w księgowości może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia natury tych aktywów. Środki trwałe, na przykład, są to aktywa fizyczne, takie jak budynki, maszyny czy pojazdy, które mają dłuższy okres użytkowania oraz bezpośrednio wpływają na działalność operacyjną przedsiębiorstwa. Oprogramowanie księgowe, mimo że może wspierać działalność firmy, nie posiada formy materialnej i nie jest klasyfikowane jako środek trwały. W odniesieniu do wyrobów gotowych, te są produktami, które przedsiębiorstwo wytwarza i sprzedaje, co również nie odnosi się do oprogramowania, które nie jest bezpośrednio sprzedawane jako produkt gotowy, ale raczej służy wewnętrznym procesom firmy. Inwestycje krótkoterminowe z kolei dotyczą aktywów, które przedsiębiorstwo zamierza zrealizować w krótkim okresie, co również nie jest adekwatne do sytuacji oprogramowania księgowego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to mylenie charakterystyki aktywów oraz brak zrozumienia zasad klasyfikacji w bilansie, co jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości i zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 6

W jaki sposób archiwizuje się dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. przez minimum 1 rok
B. na stałe
C. przez 5 lat
D. do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
Dokumenty inwentaryzacyjne, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami rachunkowości, powinny być archiwizowane przez okres co najmniej pięciu lat. Taki okres archiwizacji jest uzasadniony tym, że pozwala na odpowiednie zachowanie historii finansowej przedsiębiorstwa oraz umożliwia weryfikację danych w przypadku kontroli skarbowej lub audytu. Przykładowo, w przypadku zakupu materiałów, dokumenty potwierdzające inwentaryzację są kluczowe dla ustalenia kosztów oraz zapasów na dany rok obrotowy. W praktyce, organizacje powinny także dbać o ich odpowiednie zabezpieczenie, co może obejmować zarówno formę fizyczną, jak i cyfrową. Dobrymi praktykami są również tworzenie kopii zapasowych oraz stosowanie systemów zarządzania dokumentami elektronicznymi, co zwiększa efektywność przechowywania i odnajdywania potrzebnych informacji. Zachowanie dokumentów przez pięć lat zapewnia zgodność z przepisami oraz sprzyja transparentności w funkcjonowaniu firmy.

Pytanie 7

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
B. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)
C. 15 listopada 2018 r. (czwartek)
D. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
Odpowiedź "10 grudnia 2018 r." jest okej, bo zgodnie z prawem, jak jesteś przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność i nie masz pracowników, to musisz opłacać składki na ubezpieczenia społeczne do 10. dnia miesiąca po tym, którego te składki dotyczą. Więc składki za listopad 2018 r. powinieneś opłacić do 10 grudnia. Fajnie jest pamiętać, żeby płacić w terminie, bo unikniesz odsetek i różnych problemów z ZUS-em. Dodatkowo, regularne płacenie składek jest ważne, żeby mieć ciągłość w ubezpieczeniu, a to może potem wpłynąć na twoje prawa do świadczeń. Zawsze warto znać terminy płatności, bo to podstawowy obowiązek każdego przedsiębiorcy, co pokazuje, że bierze odpowiedzialność za finanse.

Pytanie 8

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. przeprowadzenie szczegółowej analizy
B. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania
C. wyznaczenie metody badawczej
D. opracowanie wniosków
Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 9

Firma produkcyjna eksploatuje linię technologiczną, której wartość początkowa wynosi 67 000 zł. Jeśli roczna stawka amortyzacji to 12,5%, to przy użyciu liniowej metody amortyzacji pełne umorzenie tej linii zostanie osiągnięte

A. po 6 latach
B. po 12 latach
C. po 8 latach
D. po 10 latach
Wybór odpowiedzi 'po 8 latach' jest poprawny, ponieważ przy zastosowaniu liniowej metody amortyzacji wartość początkowa środka trwałego, w tym przypadku linii technologicznej, jest rozliczana w równych częściach przez okres jej użytkowania. W przypadku wartości początkowej 67 000 zł oraz rocznej stawki amortyzacji wynoszącej 12,5%, roczna kwota amortyzacji wynosi: 67 000 zł * 12,5% = 8 375 zł. Aby obliczyć czas potrzebny na pełne umorzenie linii technologicznej, dzielimy całkowitą wartość początkową przez roczną kwotę amortyzacji: 67 000 zł / 8 375 zł = 8 lat. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla skutecznego zarządzania aktywami w przedsiębiorstwie, ponieważ pozwala na dokładne planowanie wydatków związanych z inwestycjami w sprzęt oraz na prawidłowe przygotowanie raportów finansowych. W praktyce, znajomość metod amortyzacji jest ważna dla księgowych oraz menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje dotyczące inwestycji oraz oceny rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

Na koniec kwietnia przeciętny poziom zatrudnienia w hurtowni wynosił 42 pracowników. W tym miesiącu zatrudniono 4 osoby, a 9 osób odeszło. Jaki był współczynnik przyjęć?

A. 11,90%
B. 21,43%
C. 9,52%
D. 30,95%
Współczynnik przyjęć oblicza się jako stosunek liczby przyjętych pracowników do przeciętnego stanu zatrudnienia w danym okresie, wyrażony w procentach. W naszym przypadku, w kwietniu przyjęto 4 osoby, a przeciętny stan zatrudnienia wynosił 42 osoby. Możemy obliczyć współczynnik przyjęć stosując wzór: (liczba przyjęć / przeciętny stan zatrudnienia) * 100%. Zatem: (4 / 42) * 100% = 9,52%. Wartość ta mówi nam, jaką część zatrudnienia stanowią nowe przyjęcia w stosunku do całej załogi. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla analizy dynamiki zatrudnienia oraz efektywności procesu rekrutacji. Pozwala to firmom na zrozumienie rotacji kadry oraz podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi zgodnie z zaleceniami najlepszych praktyk w branży HR, które sugerują regularne ocenianie i dostosowywanie strategii zatrudnienia.

Pytanie 11

Pracownik wykonał 160 godzin pracy w dni robocze oraz dodatkowo 10 godzin w dni świąteczne, za które przysługuje dodatek wynoszący 100%. Stawka godzinowa ustalona na podstawie osobistego zaszeregowania to 10 zł. Oblicz wynagrodzenie pracownika za obecny miesiąc?

A. 1 800 zł
B. 1 610 zł
C. 1 760 zł
D. 1 810 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika, należy uwzględnić zarówno godziny przepracowane w dni robocze, jak i te, które zostały przepracowane w dni świąteczne z odpowiednim dodatkiem. W tym przypadku pracownik przepracował 160 godzin w dni robocze oraz 10 godzin w dni świąteczne. Stawka godzinowa wynosi 10 zł. Wynagrodzenie za godziny robocze obliczamy mnożąc liczbę przepracowanych godzin przez stawkę: 160 godzin * 10 zł = 1600 zł. Następnie dla godzin w dni świąteczne, które wynoszą 10 godzin, należy dodać 100% dodatku, co oznacza, że stawka za te godziny wynosi 20 zł (10 zł + 10 zł). Zatem wynagrodzenie za godziny świąteczne wynosi: 10 godzin * 20 zł = 200 zł. Łączne wynagrodzenie pracownika za miesiąc wynosi: 1600 zł + 200 zł = 1800 zł. To podejście jest zgodne z praktykami wynagradzania w wielu organizacjach, które stosują dodatkowe stawki za pracę w dni świąteczne, zapewniając pracownikom odpowiednią rekompensatę za dodatkowy wysiłek.

Pytanie 12

W 2022 roku firma miała 65 pracowników. W planach na 2023 rok jest wyprodukowanie 36 000 sztuk towarów oraz osiągnięcie rocznego wskaźnika wydajności pracy na poziomie 500 sztuk na jednego pracownika. Ile dodatkowych pracowników powinna zatrudnić firma?

A. 7 pracowników
B. 6 pracowników
C. 8 pracowników
D. 5 pracowników
Aby określić, ilu nowych pracowników powinno zatrudnić przedsiębiorstwo, należy najpierw obliczyć, ile pracowników jest potrzebnych do osiągnięcia założonej produkcji. W 2023 roku przedsiębiorstwo planuje wyprodukować 36 000 sztuk wyrobów. Jeśli każdy pracownik ma wydajność na poziomie 500 sztuk, to potrzebna liczba pracowników wynosi 36 000 sztuk podzielić przez 500 sztuk na pracownika, co daje 72 pracowników. W 2022 roku przedsiębiorstwo zatrudniało 65 pracowników, zatem do osiągnięcia potrzebnej liczby 72 pracowników, muszą oni zatrudnić 7 nowych pracowników (72 - 65 = 7). Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje zastosowanie w zarządzaniu zasobami ludzkimi, gdzie planowanie zatrudnienia jest kluczowe dla optymalizacji procesów produkcyjnych oraz efektywności operacyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przedsiębiorstwa powinny regularnie analizować swoje potrzeby kadrowe w kontekście prognozowanej produkcji i wydajności, aby uniknąć zarówno niedoborów, jak i nadwyżek pracowników, co wpływa na koszty i efektywność organizacyjną.

Pytanie 13

Hurtownia podpisała umowę o dzieło z wykonawcą, który nie jest zatrudniony w ramach stosunku pracy. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z powodu umowy o dzieło, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 2 000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 3 000,00 zł
B. 1 500,00 zł
C. 1 000,00 zł
D. 2 500,00 zł
Podstawą opodatkowania w przypadku umowy o dzieło jest różnica między wynagrodzeniem brutto a kosztami uzyskania przychodu. W Twoim przypadku wynagrodzenie brutto wynosi 2000 zł, a koszty to 50% tej kwoty, czyli 1000 zł. Jak to liczymy? Po prostu odejmujemy te koszty od wynagrodzenia, więc mamy 2000 zł minus 1000 zł, co daje nam 1000 zł jako podstawę do opodatkowania. Warto pamiętać, że różne umowy mogą mieć różne koszty uzyskania przychodu, ale w przypadku umowy o dzieło standardowo liczymy 50%. Trzeba znać te zasady, żeby poprawnie obliczać podatki, zarówno dla wykonawców, jak i pracodawców.

Pytanie 14

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych
B. Kartę podatkową
C. Podatek liniowy na zasadach ogólnych
D. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
Wybór innych form opodatkowania, takich jak ryczałt, podatek liniowy czy karta podatkowa, jest niewłaściwy, ponieważ każda z nich charakteryzuje się innymi zasadami obliczania podatku oraz innymi stawkami podatkowymi. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma uproszczonego opodatkowania, która nie przewiduje stosowania stawek 18% i 32%. Zamiast tego, ryczałt stosuje zryczałtowane stawki procentowe w zależności od rodzaju działalności, co czyni go bardziej korzystnym dla niektórych przedsiębiorców, lecz nie jest stosowany w kontekście skali podatkowej. Podatek liniowy to inna forma opodatkowania, która wprowadza stałą stawkę 19% na niezależne od wysokości dochodu, co także nie odpowiada opisanym stawkom. Karta podatkowa to jeszcze inna forma, w której wysokość podatku ustalana jest na podstawie rodzaju działalności oraz liczby zatrudnionych pracowników, a nie od dochodu, co również nie pasuje do sytuacji przedstawionej w pytaniu. Typowym błędem przy obliczaniu zobowiązań podatkowych jest nieznajomość zasad dotyczących różnych form opodatkowania, co prowadzi do niepoprawnych wyborów. Znalezienie właściwej formy opodatkowania wymaga zrozumienia zarówno charakterystyki działalności, jak i obowiązujących przepisów prawa, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z każdym z dostępnych systemów podatkowych oraz ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 15

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje co miesiąc:
– wynagrodzenie podstawowe – 4 200,00 zł,
– dodatek funkcyjny – 500,00 zł,
– dodatek za znajomość języka obcego – 5% wynagrodzenia podstawowego.
Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika.

A. 4 935,00 zł
B. 4 700,00 zł
C. 4 910,00 zł
D. 4 410,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika, należy uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 4 200,00 zł, dodatek funkcyjny to 500,00 zł, a dodatek za znajomość języka obcego wynosi 5% wynagrodzenia zasadniczego. Obliczamy go w następujący sposób: 5% z 4 200,00 zł to 0,05 * 4 200,00 zł = 210,00 zł. Następnie sumujemy wszystkie składniki: 4 200,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 500,00 zł (dodatek funkcyjny) + 210,00 zł (dodatek za język) = 4 910,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z ogólnymi zasadami wynagradzania w przedsiębiorstwach, które często określają różne składniki wynagrodzenia, co pozwala na transparentne i sprawiedliwe ustalanie wynagrodzenia. Zrozumienie tych zasad pozwala na właściwe planowanie budżetu oraz prawidłowe sporządzanie dokumentacji płacowej, co jest niezbędne w pracy działu kadr.

Pytanie 16

Do zadań, które wykonują banki komercyjne, należy między innymi

A. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i przedsiębiorcom.
B. obsługa rachunków bankowych instytucji publicznych.
C. określanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych.
D. wydawanie gotówki.
Emitowanie pieniądza gotówkowego to zadanie, które leży w gestii banków centralnych, a nie komercyjnych. Banki komercyjne nie mają prawa do emitowania pieniądza; ich działalność opiera się na zarządzaniu depozytami i udzielaniu kredytów. Ustalanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych jest również funkcją banku centralnego, który decyduje o tym, ile pieniędzy banki komercyjne muszą przechowywać w rezerwie. W praktyce, banki komercyjne działają na rynku kredytowym, wykorzystując środki, które pozyskują z depozytów klientów, aby udzielać kredytów. Prowadzenie rachunków bankowych instytucji państwowych to także zadanie, które nie definiuje podstawowej funkcji banków komercyjnych. Te instytucje mogą współpracować z bankami, ale głównym celem banków komercyjnych jest obsługa sektora prywatnego, a ich sukces zależy od zdolności do efektywnego zarządzania ryzykiem oraz pozyskiwania klientów. Udzielanie kredytów jest kluczowe dla ich działalności, ponieważ wpływa na rentowność i stabilność finansową. Ignorowanie tych podstawowych różnic oraz mylenie ról banków komercyjnych i centralnych prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków o funkcjonowaniu systemu finansowego.

Pytanie 17

Jakie zasoby mające charakter majątkowy przedsiębiorstwa powinny być przechowywane w magazynie, aby zagwarantować nieprzerwaną produkcję oraz sprzedaż towarów?

A. Zapasy
B. Środki pieniężne
C. Środki trwałe
D. Należności
Wiesz, zapasy to te wszystkie rzeczy, które firma trzyma w magazynie, żeby wszystko ciągle działało. Mamy tu na myśli surowce, półprodukty i gotowe wyroby. One są mega ważne, bo bez nich produkcja i sprzedaż mogą stanąć w miejscu. Jeśli nie mamy odpowiedniego poziomu zapasów, klienci mogą być niezadowoleni, a to nie jest fajne. Przykład? Pomyśl o branży spożywczej. Brak mąki czy cukru może opóźnić produkcję chlebów, co na pewno wpłynie na zyski. Dobrze jest więc regularnie sprawdzać, jak kręci się z zapasami i korzystać z metod jak Just In Time, żeby nie przepłacać i działać efektywnie. To wszystko pomoże firmie szybciej reagować na zmiany w zapotrzebowaniu na rynku.

Pytanie 18

Hurtownia sprzedała 18 sztuk damskich bluzek po cenie netto 50 zł za sztukę. Przy wystawianiu faktury sprzedaży dodała koszty transportu wynoszące 100 zł netto oraz naliczyła podatek VAT w wysokości 23%. Jaką kwotę podatku VAT musiał zapłacić nabywca na podstawie wystawionej faktury?

A. 23,00 zł
B. 207,00 zł
C. 27,00 zł
D. 230,00 zł
Aby obliczyć kwotę podatku VAT, należy najpierw ustalić całkowitą wartość netto sprzedaży. Hurtownia sprzedała 18 sztuk bluzek po 50 zł, co daje łączną kwotę 900 zł (18 szt. x 50 zł/szt). Następnie doliczono koszty transportu w wysokości 100 zł netto, co zwiększa wartość netto faktury do 1000 zł (900 zł + 100 zł). Podatek VAT wynosi 23% od kwoty netto, więc obliczamy go jako 230 zł (23% x 1000 zł). Zatem całkowita kwota do zapłaty przez nabywcę, obejmująca wartość netto i VAT, wynosi 1230 zł (1000 zł + 230 zł). Nabywca płaci zatem 230 zł podatku VAT. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce księgowej i obowiązkowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż poprawne wystawianie faktur oraz obliczanie VAT są niezbędne do zachowania zgodności z przepisami prawa podatkowego w Polsce.

Pytanie 19

Księgowanie przy użyciu wartości ujemnych, realizowane na tych samych kontach oraz po tych samych stronach, gdzie pojawił się zapis błędny, nazywamy

A. storna czerwonego
B. korekty
C. storna czarnego częściowego
D. storna czarnego
Wybór storna czarnego to nie jest najlepszy pomysł, jeśli chodzi o praktyki księgowe. To, co musisz wiedzieć, to że terminy księgowe mają swoje ściśle określone znaczenie. A storno czarne odnosi się do sposobu, w którym nowy zapis koryguje błędny zapis, ale nie pozwala na dokładne zidentyfikowanie błędu. To może prowadzić do bałaganu w księgach, bo pierwotne zapisy są wówczas mniej przejrzyste. No i storno czarne częściowe też jest takie sobie, bo często nie wystarcza, żeby całkowicie zlikwidować ryzyko błędów w przyszłości. Księgowi powinni ostrożnie dobierać metody, bo odpowiednia terminologia jest ważna, żeby uniknąć zamieszania i problemów w audytach. Wydaje mi się, że najlepiej stosować storno czerwone, które pozwala na niewątpliwe i czytelne poprawienie błędów.

Pytanie 20

Maszyna wytwórcza w czasie 100 godzin wyprodukowała 1 600 sztuk produktów. Czas pracy potrzebny do wyprodukowania 1 sztuki wynosi 0,1 godziny. Jaką część normy czasowej udało się zrealizować w procentach?

A. W 60%
B. W 140%
C. W 180%
D. W 160%
Aby obliczyć, w ilu procentach została wykonana norma czasu pracy, należy najpierw obliczyć całkowity czas pracy, jaki został poświęcony na produkcję 1 600 sztuk wyrobów. Skoro norma czasu na wykonanie jednej sztuki wynosi 0,1 godziny, to całkowity czas produkcji wynosi 1 600 sztuk * 0,1 godziny/sztuka = 160 godzin. Maszyna pracowała przez 100 godzin, co oznacza, że w ciągu tego czasu zrealizowała tylko część normy. Aby obliczyć stopień realizacji normy, dzielimy czas pracy maszyny przez czas wymagany do wyprodukowania 1 600 sztuk, a następnie mnożymy przez 100%: (100 godzin / 160 godzin) * 100% = 62,5%. Aby zrozumieć, dlaczego otrzymujemy 160%, warto zauważyć, że w przypadku, gdyby maszyna pracowała przez 160 godzin, oznaczałoby to, że wykonała normę w 100%. W naszym przypadku, ponieważ czas pracy był krótszy, mamy do czynienia z przekroczeniem normy, co oznacza, że maszyna była zdolna do wykonywania pracy w szybszym tempie, co mogłoby wynikać z optymalizacji procesów produkcyjnych lub zastosowania wydajniejszych technologii. Z perspektywy standardów branżowych, efektywność produkcji jest kluczowym wskaźnikiem, a monitorowanie norm czasu pracy jest istotne dla osiągnięcia maksymalnej wydajności.

Pytanie 21

W związku ze zmianą pracownika na stanowisku magazyniera, w hurtowni papierniczej przeprowadzono inwentaryzację zdawczo - odbiorczą. W tabeli przedstawiono fragment "Protokołu weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych", który informuje

Wyniki inwentaryzacji oraz stany księgowe na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji
TowaryStan według
spisu z naturyewidencji księgowej
ilośćcenailośćcena
Kolorototniki A4110 szt.2,50 zł/szt.100 szt.2,50 zł/szt.
Bloki makulaturowe125 szt.1,50 zł/szt.120 szt.1,50 zł/szt.
Pisaki1010 szt.0,50 zł/szt.1000 szt.0,50 zł/szt.

A. o powstałych niedoborach i nadwyżkach.
B. o powstałych niedoborach.
C. o powstałych nadwyżkach.
D. o braku różnic inwentaryzacyjnych.
Poprawna odpowiedź wskazuje na nadwyżki, które wystąpiły w wyniku inwentaryzacji. Analizując dane z protokołu, można zauważyć, że ilości towarów fizycznie stwierdzone w magazynie są wyższe od tych zapisanych w ewidencji księgowej. Tego typu sytuacja jest klasycznym przykładem nadwyżek magazynowych, które mogą powstać z różnych przyczyn, takich jak błędy w dokumentacji, nieprawidłowe przesunięcia towarów czy nieautoryzowane przyjęcia. W praktyce, aby uniknąć takich sytuacji, ważne jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji oraz stosowanie systemów zarządzania zapasami, które umożliwiają bieżące monitorowanie stanu magazynu. Nadwyżki mogą również wpłynąć na decyzje dotyczące planowania zakupów oraz redukcji kosztów, a ich identyfikacja pozwala na lepsze zarządzanie zasobami. Dlatego tak istotne jest, aby podczas analizy różnic inwentaryzacyjnych zwracać szczególną uwagę na te aspekty, co jest zgodne z przyjętymi standardami audytu i zarządzania jakością.

Pytanie 22

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań
B. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu
C. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu
D. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji
Prawidłowa kolejność etapów procesu planowania zaczyna się od ustalenia celów, które stanowią podstawę dla całego procesu. Cele powinny być SMART (Specific, Measurable, Achievable, Relevant, Time-bound), co pozwala na jasne zdefiniowanie oczekiwań i kierunku działania. Następnie identyfikacja problemu jest kluczowym krokiem, pozwalającym zrozumieć, jakie przeszkody mogą wystąpić na drodze do realizacji celów. Kolejnym etapem jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, które pozwala na rozwinięcie kreatywności i znalezienie najbardziej efektywnych strategii. Po zebraniu różnych opcji, dokonanie wyboru najlepszego rozwiązania jest niezbędne do skoncentrowania działań na konkretnej drodze do osiągnięcia celów. Wdrożenie planu to moment, w którym teoretyczne założenia są wprowadzane w życie, a kontrola realizacji planu pozwala na monitorowanie postępów oraz dostosowywanie działań w razie potrzeby. Taka struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania projektami, jak na przykład metodologia PRINCE2, która kładzie duży nacisk na cykl życia projektu i jego etapowe zarządzanie.

Pytanie 23

Jednym z problemów zdrowotnych wynikających z długiego czasu spędzonego przy komputerze są zmiany objawiające się

A. skrzywieniem kręgosłupa
B. nawracającym kaszlem
C. trudnościami w oddychaniu
D. deformacją przegrody nosowej
Tak, wybór skrzywienia kręgosłupa jako odpowiedzi na temat problemów zdrowotnych wynikających z pracy przy komputerze jest trafny. Siedzenie długo w niewłaściwej pozycji nie jest bez wpływu na nasze zdrowie. Wiesz, to właśnie taka sytuacja może prowadzić do różnych kłopotów, jak skolioza czy inne zmiany w kręgach. Dobrze jest mieć na uwadze, że ergonomiczne podejście w biurze naprawdę może zdziałać cuda – wysokość biurka, krzesła, wszystko to ma znaczenie. Oprócz tego, nie zapominajmy o przerwach w pracy. To jest ważne, aby dać sobie chwilę na odpoczynek, a nawet Światowa Organizacja Zdrowia o tym przypomina. No i fajnie jest robić ćwiczenia na wzmocnienie mięśni, bo to naprawdę może pomóc w zapobieganiu problemom z kręgosłupem. Pamiętaj, że sposób, w jaki organizujemy swoje miejsce pracy, ma ogromne znaczenie dla naszego zdrowia i wydajności.

Pytanie 24

Decyzję dotyczącą zatwierdzenia sprawozdania finansowego firmy za miniony rok obrotowy podejmuje

A. zarząd
B. komisja rewizyjna
C. walne zgromadzenie akcjonariuszy
D. rada nadzorcza
Zarząd zajmuje się codziennym prowadzeniem spółki i przygotowuje sprawozdania finansowe, ale nie ma możliwości ich zatwierdzenia. Często ludzie myślą, że to zarząd decyduje o tym, ale jest w tym pewne zamieszanie. Rada nadzorcza, która ma dbać o interesy akcjonariuszy, nadzoruje działania zarządu, ale też nie zatwierdza sprawozdań. Jej rola to bardziej rekomendowanie, a nie podejmowanie decyzji. Jeśli spółka ma komisję rewizyjną, to ona sprawdza, czy sprawozdania są zgodne z przepisami, ale również nie podejmuje decyzji. Dlatego ważne jest, by zrozumieć, że zatwierdzanie sprawozdań jest tylko w rękach walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Rozumienie tej struktury jest istotne dla tego, jak zarządza się i nadzoruje spółki oraz dla przejrzystości w relacjach między akcjonariuszami a zarządem.

Pytanie 25

Nabywca towarów lub usług wystawia notę korygującą między innymi w sytuacji, gdy otrzymał fakturę od sprzedawcy, która zawierała błąd

A. w wartości netto zakupionych produktów
B. w stawce podatku VAT
C. w kwocie podatku VAT
D. w numerze NIP nabywcy
Odpowiedź "w numerze NIP nabywcy" jest prawidłowa, ponieważ nota korygująca jest dokumentem, który ma na celu skorygowanie błędów zawartych w fakturze. W przypadku, gdy faktura zawiera błędny numer NIP nabywcy, wystawienie noty korygującej staje się konieczne, aby poprawić te informacje w księgowości. Prawidłowy numer NIP jest kluczowy dla poprawności rozliczeń podatkowych, ponieważ jest on niezbędny do identyfikacji podatnika w systemie VAT. W praktyce, jeśli nabywca zauważy, że otrzymana faktura zawiera błędny numer NIP, powinien niezwłocznie wystawić notę korygującą i skierować ją do sprzedawcy. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, poprawność danych identyfikacyjnych na fakturze jest jednym z podstawowych wymogów prawnych, co potwierdzają regulacje zawarte w ustawach o podatku od towarów i usług. Warto również zauważyć, że brak korekty błędnych danych może prowadzić do problemów z rozliczeniami VAT, co skutkuje koniecznością dokonywania poprawek w dokumentacji podatkowej.

Pytanie 26

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada dwuinstancyjności postępowania
B. Zasada ugodowego załatwiania sporów.
C. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.
D. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.
Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 27

Jak wycenia się należności od odbiorców w związku z dostawami i usługami?

A. na podstawie ceny sprzedaży netto
B. zgodnie z wartością godziwą
C. na podstawie wartości wiarygodnie oszacowanej
D. według wartości nominalnej
Należności od odbiorców z tytułu dostaw i usług wycenia się według wartości nominalnej, co oznacza, że są one ujmowane w księgach rachunkowych po kwocie, którą firma ma prawo otrzymać. Wartość nominalna to kwota, która wynika z faktur wystawionych odbiorcom, bez uwzględniania jakichkolwiek odpisów aktualizujących czy dyskontów. Z perspektywy praktycznej, gdy firma sprzedaje towary lub usługi, wystawia fakturę, która stanowi podstawę do ujęcia należności w księgach rachunkowych. Przykładowo, jeśli firma wystawia fakturę na 10 000 zł, ta kwota staje się jej należnością od odbiorcy, niezależnie od tego, kiedy rzeczywiście otrzyma płatność. Wartość nominalna jest istotna w kontekście analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz oceny jego zdolności do regulowania zobowiązań. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), podejście oparte na wartości nominalnej jest zgodne z zasadą ostrożności, która zaleca unikanie niedoszacowania wartości należności.

Pytanie 28

Metoda rekrutacji, która polega na eliminacji kandydatów z powodu ich stanu zdrowia, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków na danym stanowisku, to

A. selekcja pozytywna
B. dobór systematyczny
C. selekcja negatywna
D. dobór warstwowy
Dobór warstwowy to technika, która polega na wyborze kandydatów z różnych grup demograficznych czy zawodowych, a nie na eliminacji tych, którzy nie spełniają określonych kryteriów. W kontekście oceny pracowników, dobór warstwowy skupia się na maksymalizacji różnorodności i integracji, co jest przeciwieństwem selekcji negatywnej, która koncentruje się na wykluczeniu. Selekcja pozytywna odnosi się do procesu, w którym wybiera się najlepszych kandydatów, co także różni się od eliminacji osób, które nie pasują do wymogów. W projektach rekrutacyjnych, selekcja pozytywna może prowadzić do pominięcia zasobów ludzkich, które, mimo że nie spełniają wszystkich wymogów, mogą wnieść wartość dodaną do organizacji. Dobór systematyczny to z kolei metoda, w której kandydaci są wybierani na podstawie ustalonego schematu, niekoniecznie związanym z ich zdolnościami zdrowotnymi. Użytkowanie tych technik bez zrozumienia ich specyfiki prowadzi do nieprawidłowego zastosowania w rekrutacji, co może skutkować nieodpowiednim doborem pracowników i negatywnie wpływać na morale zespołu. Selekcja negatywna jest zatem kluczowa w kontekstach, gdzie stan zdrowia ma kluczowe znaczenie, a brak jej zrozumienia może prowadzić do pominięcia istotnych aspektów związanych z bezpieczeństwem i efektywnością pracy.

Pytanie 29

Dokument finansowy wydawany przez Skarb Państwa, który potwierdza zaciągnięcie kredytu na czas dłuższy niż jeden rok, to

A. obligacja.
B. udział.
C. bony pieniężne NBP
D. weksel skarbowy.
Obligacja to papier wartościowy emitowany przez Skarb Państwa, który potwierdza zaciągnięcie pożyczki na okres przekraczający jeden rok. Obligacje są wykorzystywane przez rządy do finansowania wydatków budżetowych, takich jak infrastruktura czy programy społeczne. Inwestorzy, którzy nabywają obligacje, w rzeczywistości udzielają państwu pożyczki, a w zamian otrzymują odsetki oraz zwrot kapitału po upływie określonego terminu. Przykładowo, jeżeli rząd emitował obligacje na kwotę 1000 zł z oprocentowaniem 3% rocznie, inwestor otrzyma co roku 30 zł odsetek, a po zakończeniu okresu obligacji – 1000 zł kapitału. Obligacje są klasyfikowane jako instrumenty dłużne i uznawane za jedne z bezpieczniejszych form inwestycji, zwłaszcza te emitowane przez rządy. W praktyce, mogą one być przedmiotem obrotu na giełdach papierów wartościowych, co zwiększa ich płynność oraz dostępność dla inwestorów.

Pytanie 30

Jakie są źródła bezrobocia strukturalnego?

A. wpływu sezonowości produkcji
B. zmian technologicznych i ewolucji struktury produktu
C. fluktuacji koniunkturalnych w gospodarce
D. dostosowania podaży do popytu na daną pracę
Wybór odpowiedzi związanych z sezonowością produkcji, dostosowywaniem podaży i popytu czy wahaniem koniunkturalnym w gospodarce wskazuje na niedostateczne zrozumienie różnic pomiędzy różnymi typami bezrobocia. Sezonowość produkcji odnosi się do naturalnych cykli wytwarzania dóbr i usług, które wpływają na czasowe zmiany w zatrudnieniu. Przykładowo, w branży turystycznej lub rolniczej, gdzie zapotrzebowanie na pracowników zmienia się w zależności od pory roku, nie mówimy o bezrobociu strukturalnym, lecz o bezrobociu sezonowym. Z kolei dostosowywanie podaży i popytu na określoną pracę dotyczy fluktuacji w zatrudnieniu, które mogą wystąpić w wyniku cykli koniunkturalnych, ale niekoniecznie związanych z trwałymi zmianami w strukturze gospodarki. Wahania koniunkturalne, takie jak recesje, mogą prowadzić do tymczasowego wzrostu stopy bezrobocia, jednak są one klasyfikowane jako bezrobocie cykliczne, a nie strukturalne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania polityką rynku pracy oraz dla strategii zatrudnienia, co pozwala na lepsze dostosowanie zasobów ludzkich do potrzeb gospodarki i minimalizowanie negatywnego wpływu na pracowników.

Pytanie 31

W firmie średnia liczba pracowników w poszczególnych miesiącach pierwszej połowy roku wynosiła kolejno: 40, 41, 45, 52, 57, 59. Przeciętna liczba zatrudnionych obliczona metodą średniej arytmetycznej wyniesie

A. 47 pracowników
B. 48 pracowników
C. 46 pracowników
D. 49 pracowników
Obliczenie przeciętnego stanu zatrudnienia metodą średniej arytmetycznej w tym przypadku polega na zsumowaniu liczby pracowników w każdym miesiącu, a następnie podzieleniu tej sumy przez liczbę miesięcy. W tym przykładzie mamy: 40 + 41 + 45 + 52 + 57 + 59 = 294. Następnie dzielimy tę sumę przez 6 (liczba miesięcy), co daje 294 / 6 = 49. Taka metoda jest szeroko stosowana w zarządzaniu zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnego obrazu dynamiki zatrudnienia w danym okresie. Przykładowo, uniwersytety i instytucje badawcze często korzystają z tej metody do analizy zatrudnienia kadry akademickiej, co umożliwia lepsze planowanie i alokację zasobów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie średniego zatrudnienia, aby dostosować strategię rekrutacji i zarządzania personelem do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 32

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1
Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.
§ 2
Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
§ 3
Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
§ 4
W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.
B. w czasie trwania stosunku pracy.
C. po ustaniu stosunku pracy.
D. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.
Wybór odpowiedzi sugerujących, że zakaz konkurencji obowiązuje po ustaniu stosunku pracy, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, takie stanowisko nie znajduje potwierdzenia w przedstawionym fragmencie umowy, który jasno określa, że zakaz ten dotyczy wyłącznie okresu zatrudnienia. Często pojawia się mylne przekonanie, że po zakończeniu umowy o pracę pracownik może ponownie podjąć działania, które są konkurencyjne wobec byłego pracodawcy, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ochrony interesów przedsiębiorstwa. Ponadto, zakazy konkurencji po ustaniu stosunku pracy mogą być wprowadzone, jednak wymagają one zazwyczaj dodatkowego wynagrodzenia dla pracownika oraz muszą być jasno określone w umowie. Innym typowym błędem jest założenie, że zakaz konkurencji może być nałożony bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Tego rodzaju klauzule często nie są akceptowane przez sądy, które kierują się zasadą proporcjonalności. W związku z tym, aby uniknąć nieporozumień, kluczowe jest dokładne czytanie zapisów umowy oraz zrozumienie zakresu obowiązków pracowniczych w kontekście konkurencji. Właściwe interpretowanie zapisów umowy o pracę jest kluczowe dla zachowania równowagi między ochroną interesów pracodawcy a prawami pracownika.

Pytanie 33

Sprzedaż w sklepie w ubiegłym kwartale wynosiła 540 mln zł, a średni zapas towarów wynosił 270 mln zł. Rotacja zapasów określana liczbą obrotów wyniosła zatem

A. 2,5 raza
B. 3,5 raza
C. 2 razy
D. 3 razy
Rotacja zapasów, która wyniosła 2 razy, oznacza, że towar w sklepie był sprzedawany i zastępowany nowym dwukrotnie w ciągu kwartału. Oblicza się ją za pomocą wzoru: Rotacja zapasów = Sprzedaż / Średni zapas. W tym przypadku: 540 mln zł / 270 mln zł = 2. Wysoka rotacja zapasów sugeruje dobrą sprzedaż oraz efektywne zarządzanie stanem magazynowym, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sklepu. Przykładowo, w branży detalicznej, gdzie konkurencja jest duża, utrzymanie odpowiedniej rotacji zapasów pomaga nie tylko zminimalizować koszty przechowywania, ale także zredukować ryzyko przestarzałych produktów. Dobra praktyka wskazuje, że rotacja zapasów powinna być dostosowywana w zależności od sezonowości produktów oraz trendów rynkowych, co pozwala na optymalizację oferty i zwiększenie sprzedaży. Warto również regularnie analizować dane dotyczące rotacji zapasów, aby uzyskać istotne informacje o preferencjach klientów oraz efektywności łańcucha dostaw.

Pytanie 34

Jakie są obowiązki Regionalnej Izby Obrachunkowej?

A. Kontrola działalności gmin i powiatów w obszarze finansów
B. Przygotowywanie projektów ustaw oraz wydawanie regulacji dotyczących finansów publicznych
C. Współpraca finansowa z innymi krajami oraz międzynarodowymi instytucjami finansowymi
D. Nadzorowanie budżetu państwowego oraz zarządzanie zadłużeniem publicznym
Regionalna Izba Obrachunkowa (RIO) ma na celu nadzorowanie działalności gmin i powiatów w zakresie spraw finansowych. Oznacza to, że RIO kontroluje, jak jednostki samorządu terytorialnego zarządzają swoimi finansami, co jest kluczowe dla zapewnienia transparentności i efektywności wydatkowania publicznych środków. Przykłady działań RIO obejmują audyty budżetowe, analizę sprawozdań finansowych oraz ocenę zgodności z przepisami prawa. Na podstawie wyników kontroli RIO może wydawać zalecenia, które mają na celu poprawę gospodarowania finansami publicznymi oraz wskazywać na obszary wymagające poprawy. Zastosowanie tych działań w praktyce przyczynia się do lepszego planowania budżetowego oraz zwiększenia odpowiedzialności finansowej lokalnych władz. RIO odgrywa również kluczową rolę w edukacji samorządów, co wspiera rozwój dobrych praktyk w zarządzaniu finansami publicznymi.

Pytanie 35

Dokumenty księgowe, które stanowią podstawę do przeprowadzenia kontroli podatkowej, powinny być archiwizowane w firmie

A. przez okres 50 lat
B. przez okres 1 roku od ostatecznego zamknięcia ksiąg
C. przez okres 5 lat
D. na stałe
Przechowywanie dowodów księgowych przez okres dłuższy niż 5 lat może wydawać się zasadne w kontekście zabezpieczenia przed ewentualnymi roszczeniami lub kontrolami, jednak w rzeczywistości jest to niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Archiwizowanie dokumentów przez 50 lat, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest znacznie dłuższym okresem, niż wymaga tego prawo. Takie działanie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania przestrzenią biurową oraz problemów z dostępnością archiwalnych dokumentów. Z kolei przechowywanie ich tylko przez rok od ostatecznego zamknięcia ksiąg nie uwzględnia podstawowych wymogów dotyczących kontroli podatkowej, które mogą sięgać pięciu lat wstecz. Odpowiedzi sugerujące, że dokumenty powinny być archiwizowane przez 1 rok, wskazują na niezrozumienie fundamentalnych zasad prawnych regulujących okresy przechowywania dokumentacji. Istotne jest, aby każdy przedsiębiorca był świadomy obowiązujących przepisów i standardów w zakresie archiwizacji, aby uniknąć problemów prawnych, które mogą wyniknąć z niewłaściwego zarządzania dokumentacją. Niezrozumienie tych przepisów może prowadzić do kosztownych konsekwencji, w tym kar finansowych lub trudności w obronie przed zarzutami podczas kontroli skarbowej.

Pytanie 36

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Nadmierne i zbędne
B. Aktualne i sezonowe
C. Nadmierne i sezonowe
D. Aktualne i zbędne
Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 37

Organy spółki to Zarząd, Rada Nadzorcza oraz Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy

A. cywilnej
B. jawnej
C. z ograniczoną odpowiedzialnością
D. akcyjnej
Zarząd, Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy są kluczowymi organami struktury spółki akcyjnej. Wspólnie tworzą one ramy zarządzania oraz nadzoru nad działalnością spółki, co jest zgodne z ustawą o spółkach handlowych. Zarząd jest odpowiedzialny za codzienne funkcjonowanie firmy i podejmowanie decyzji operacyjnych, natomiast Rada Nadzorcza pełni funkcję kontrolną, monitorując działania zarządu oraz posiadając prawo do podejmowania decyzji w sprawach strategicznych. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy natomiast jest organem, w którym akcjonariusze podejmują kluczowe decyzje, takie jak zatwierdzanie sprawozdań finansowych, wyboru członków zarządu oraz Rady Nadzorczej. Przykładem zastosowania tej struktury może być sytuacja, w której spółka potrzebuje zatwierdzić nową strategię rozwoju. Akcjonariusze poprzez Walne Zgromadzenie mogą głosować na przyjęcie lub odrzucenie takiego planu, co ilustruje, jak te organy współpracują w ramach spółki akcyjnej, zapewniając jej płynne funkcjonowanie.

Pytanie 38

Określenie wielkości zapasów, dat i częstotliwości dostaw materiałów to działania związane z planowaniem

A. zaopatrzenia
B. kosztowym
C. marketingowym
D. finansowym
Ustalanie zapasów, kiedy dostarczają materiały i jak często, to naprawdę ważna sprawa w planowaniu zaopatrzenia. Chodzi o to, żeby dobrze zorganizować procesy związane z pozyskiwaniem surowców i części, bo dzięki temu produkcja może iść bez przeszkód, a koszty są na sensownym poziomie. Z mojego doświadczenia, żeby dobrze zarządzać zapasami, warto spojrzeć na dane z przeszłości, przewidywać, czego będzie potrzeba, a także dostosować swoje podejście do tego, co się dzieje na rynku. Przykład? W produkcji firmy często używają systemów ERP, które pomagają śledzić stany magazynowe i automatycznie składają zamówienia na czas. Dobrze jest też mieć stały kontakt z dostawcami, żeby ustalić najlepsze warunki dostaw. Metody takie jak Just-In-Time (JIT) można wprowadzić, żeby zmniejszyć niepotrzebne zapasy i działać sprawniej. Na koniec, regularne monitorowanie zapasów i ich analiza pomagają podejmować lepsze decyzje, co jest kluczowe, gdy chcemy być konkurencyjni na rynku.

Pytanie 39

Do inwestycji o charakterze długoterminowym należy

A. zaciągnięty trzyletni kredyt
B. założona półroczna lokata bankowa
C. obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat
D. środki pieniężne na rachunku bieżącym
Obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat to naprawdę dobry przykład długoterminowej inwestycji. Mają one ustaloną stopę zwrotu, co oznacza, że inwestorzy mogą mniej więcej przewidzieć, ile zarobią w przyszłości. Długoterminowe inwestycje to takie, które trwają ponad rok, a te obligacje super wpasowują się w tę definicję. Regularne odsetki, które można z nich uzyskać, są świetnym źródłem dochodu. W praktyce bardzo często korzysta się z nich przy planowaniu emerytury, gdzie ważne, żeby pieniądze były bezpieczne przez dłuższy czas. Ponadto, inwestowanie w obligacje to też dobry sposób na zdywersyfikowanie swojego portfela, co jest ważne, gdy chcemy ograniczyć ryzyko związane z finansami osobistymi.

Pytanie 40

Zgodnie z teorią Douglasa McGregora najefektywniejszym stylem kierowania jest styl

Wg teorii X opracowanej przez Douglasa McGregora:
ludzie nie lubią pracy i starają się jej w miarę możliwości unikać;
menedżerowie, jeśli chcą skłonić pracownika do wykonywania obowiązków, muszą ich stale kontrolować, kierować nimi i grozić im karami w razie nieposłuszeństwa lub opieszałości;
ludzie zazwyczaj nie chcą sami podejmować odpowiedzialności i wolą, by nimi kierowano.

A. patronalny.
B. autokratyczny.
C. nieingerujący.
D. demokratyczny.
Demokratyczny styl kierowania, który zakłada aktywne angażowanie zespołu w proces podejmowania decyzji, może być mylnie postrzegany jako najefektywniejszy, szczególnie w środowiskach, gdzie zespół jest dojrzały i posiada odpowiednie umiejętności. W rzeczywistości, chociaż demokratyczne podejście sprzyja kreatywności i innowacyjności, jego zastosowanie w sytuacjach wymagających szybkich decyzji może prowadzić do opóźnień i nieefektywności. Chociaż angażowanie zespołu w decyzje może zwiększać ich motywację i zaangażowanie, to w kryzysowych okolicznościach, gdzie czas jest kluczowy, taki styl może być niewłaściwy. Z kolei styl nieingerujący, zakładający minimalny nadzór ze strony lidera, również może być nieodpowiedni w sytuacjach wymagających silnego przywództwa. Taki styl może prowadzić do niejasności w zadaniach i odpowiedzialności, a w rezultacie do chaosu i dezorganizacji pracy. Patronalny styl, koncentrujący się na kontroli i zarządzaniu relacjami w sposób paternalistyczny, może ograniczać samodzielność pracowników, co jest sprzeczne z nowoczesnymi standardami zarządzania. W rzeczywistości, skuteczne przywództwo opiera się na elastyczności i umiejętności dostosowania stylu w zależności od sytuacji, co czyni styl autokratyczny bardziej pożądanym w niektórych kontekstach, jak zostało to ujęte w teorii McGregora.