Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:01
Data zakończenia: 3 marca 2025 11:20

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Schemat linii konstrukcyjnych, w którym odcinki pomiędzy punktami oznaczonymi symbolami wyznaczają rozmiar odzieży, to

A. norma konstrukcji

B. budowa odzieży

C. siatka konstrukcyjna

D. kształt konstrukcyjny

Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów konstrukcyjnych, który jest kluczowy w procesie projektowania odzieży. Odcinki między tymi punktami, oznaczone symbolami, precyzują wymiary i proporcje wyrobu odzieżowego, co pozwala na określenie rozmiarów finalnego produktu. Taki system jest wykorzystywany przez projektantów mody oraz krawców do tworzenia wykrojów, które muszą być dokładnie zgodne z zamierzonymi wymiarami. W praktyce siatka konstrukcyjna stosowana jest w różnych systemach rozmiarowych, które mogą różnić się w zależności od rynku czy regionu. Dzięki siatkom konstrukcyjnym, projektanci mogą łatwo dostosować wymiary do specyficznych potrzeb klientów i trendów rynkowych, co jest niezwykle ważne w branży odzieżowej. Ponadto, siatka konstrukcyjna wspiera proces standaryzacji, co jest istotne dla zachowania spójności rozmiarów w całej linii produktów, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta i efektywność produkcji. Warto również zaznaczyć, że dokładność w przygotowaniu siatki konstrukcyjnej przekłada się na oszczędności materiałowe oraz minimalizację odpadów produkcyjnych, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.

Pytanie 2

Aby stworzyć formy spodni dla klienta z nogami szpotawymi, należy określić odległość między

A. udami

B. kolanami

C. stopami

D. kostkami

Pomiar rozstawu nóg w okolicach kostek, stóp lub ud w kontekście projektowania form spodni dla klientów z nogami szpotawymi nie jest praktycznym ani skutecznym podejściem. Pomiar między kostkami jest nieodpowiedni, ponieważ nie uwzględnia on rzeczywistego ustawienia kolan, które jest kluczowe dla osób z nogami szpotawymi. Podobnie, mierzenie rozstawu w okolicach stóp nie dostarcza informacji o tym, jak nogi są ustawione w ruchu i w jakiej pozycji znajduje się kolano, a to jest fundamentalne dla prawidłowego dopasowania. Z kolei pomiar w okolicach ud może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, ponieważ u osób z nogami szpotawymi to kolana mają największy wpływ na kształt i dopasowanie spodni. Ignorowanie pomiaru w tym miejscu prowadzi do typowych błędów, takich jak zbyt luźne lub zbyt ciasne nogawki, co z kolei może skutkować dyskomfortem w noszeniu odzieży. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i krawcy przestrzegali odpowiednich standardów pomiarowych, koncentrując się na kolanach, aby tworzyć odzież, która nie tylko dobrze wygląda, ale również jest funkcjonalna i komfortowa dla użytkownika.

Pytanie 3

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

B. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

C. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

D. Zbyt cienka igła

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie jest przyczyną łamania się igły podczas szycia. Właściwe nawinięcie nitki dolnej jest kluczowe dla zapewnienia płynności i stabilności szycia. Jeśli nitka jest źle nawinięta, może prowadzić do zacięć, jednak nie wpływa bezpośrednio na wytrzymałość igły. W praktyce, zaleca się stosowanie technik nawijania, które zapewniają równomierne i solidne nawinięcie. W przypadku użycia maszyny do szycia, warto upewnić się, że szpuleczka jest właściwie umieszczona zgodnie z instrukcją obsługi, co przyczynia się do minimalizacji problemów podczas szycia. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie stanu igieł oraz ich wymianę, gdy zaczynają być zużyte. Warto także dostosować rodzaj igły do materiału, z którym pracujemy, co znacznie zmniejsza ryzyko jej złamania.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Maszynę krojczą taśmową

B. Nożyce krawieckie

C. Prasę do wykrawania

D. Krajarkę przenośną ręczną

Wybór niewłaściwego narzędzia do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm może prowadzić do wielu problemów w zakresie efektywności oraz jakości wykonywanych prac. Maszyna krojcza taśmowa, mimo że jest używana do cięcia większych serii materiałów, nie jest odpowiednia dla mniejszych projektów ze względu na swoje rozmiary i złożoność obsługi. Użycie tej maszyny wymaga również stałego zasilania oraz przygotowania odpowiednich ustawień, co w przypadku jednorazowego cięcia może być czasochłonne. Prasa do wykrawania może być skuteczna w przypadku cięcia kształtów, ale nie nadaje się do cięcia prostych sekcji materiałów o nieregularnych wymiarach, a jej użycie wiąże się z koniecznością posiadania odpowiednich wykrojników, co podnosi koszty i zmienia złożoność procesu. Warto również zauważyć, że nożyce krawieckie, chociaż są narzędziem manualnym, mogą nie zapewnić wystarczającej precyzji oraz powtarzalności w cięciu, co jest kluczowe w produkcji. Często są stosowane w sytuacjach, gdy materiał jest cienki, ale w przypadku grubszych tkanin, mogą prowadzić do efektu „strzępienia” czy nieestetycznych krawędzi. Wniosek jest taki, że kluczowym jest dobranie narzędzi do specyficznych warunków pracy oraz charakterystyki materiału, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz efektywnością produkcji.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Podaj metodę usunięcia uszkodzeń tkaniny w okolicy łokcia rękawów męskiej marynarki uszytej z wełny, które powstały w trakcie użytkowania.

A. Naszyć łatki

B. Skrócić rękawy

C. Wykonać zaszewki na wysokości łokcia

D. Zmniejszyć szerokość rękawów

Zwężanie rękawów, wykonywanie zaszewek na linii łokcia oraz skracanie rękawów to podejścia, które mogą prowadzić do niepożądanych efektów w kontekście naprawy uszkodzeń w marynarce męskiej. Zwężanie rękawów zmienia ich proporcje oraz może wpłynąć na komfort noszenia. Rękawy, które zostały zaprojektowane z określoną szerokością, mają na celu zapewnienie odpowiedniej swobody ruchów. Zmniejszając ich szerokość, można zakłócić tę równowagę, co może prowadzić do ograniczeń w ruchu. Zaszewek na linii łokcia nie należy stosować jako metody naprawczej w przypadku uszkodzeń, ponieważ ich głównym celem jest modelowanie sylwetki, a nie naprawa. Wprowadzenie zaszewek w tym miejscu mogłoby dodatkowo osłabić strukturę tkaniny, co w konsekwencji zwiększyłoby ryzyko nowych uszkodzeń. Skracanie rękawów również nie jest adekwatną metodą, ponieważ nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, a jedynie zmienia długość materiału. Tego rodzaju zmiany mogą również negatywnie wpłynąć na ogólny wygląd marynarki. Zarówno zwężanie, jak i skracanie rękawów mogą przyczynić się do obniżenia wartości estetycznej odzieży oraz jej funkcjonalności, co jest sprzeczne z praktykami krawieckimi, które podkreślają znaczenie wektora konstrukcji w odzieżach klasycznych. W kontekście naprawy najważniejsze jest, aby skoncentrować się na metodach, które przywracają oryginalne właściwości materiału, takich jak naszywanie łaty, które zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. RvNv

B. RvRv

C. SySvXpTp

D. PcPl

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Na jakość finalnego produktu odzieżowego nie oddziałują

A. wymiary indywidualnych części odzieży

B. spojenia elementów konstrukcyjnych

C. szerokość użytych materiałów

D. standard materiałów oraz akcesoriów krawieckich

Odpowiedź dotycząca szerokości zastosowanych materiałów jako czynnika, który nie wpływa na jakość gotowego wyrobu odzieżowego, jest prawidłowa, ponieważ szerokość materiału nie determinuje bezpośrednio jakości końcowego produktu. W praktyce, o jakości odzieży decydują inne czynniki, takie jak jakość użytych materiałów, dokładność połączeń konstrukcyjnych oraz precyzyjne wymiary elementów. Przykładowo, nawet jeśli materiał jest szeroki, ale nie wykazuje odpowiednich właściwości, jak trwałość czy elastyczność, to nie przyczyni się do wysokiej jakości gotowego wyrobu. Dobrze zdefiniowane standardy jakości odzieży, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zarówno właściwego doboru surowców, jak i poprawności wykonania. Niezależnie od zastosowanej szerokości materiału, kluczowe jest, aby używane tkaniny oraz dodatki krawieckie spełniały określone normy jakościowe, co ma bezpośredni wpływ na trwałość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Przyczyną marszczenia i ściągania się szwów bocznych oraz barkowych podczas szycia bluzki dziewczęcej z cienkiego batystu jest

A. nieprawidłowe zamocowanie igły

B. nadmierny docisk stopki

C. błędne ustawienie chwytacza

D. uszkodzone ostrze igły

Złe zamocowanie igły nie jest przyczyną marszczenia się tkanin, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na docisk materiału do stopki. To, czy igła jest odpowiednio zamocowana, ma znaczenie w kontekście prawidłowego prowadzenia nici i uniknięcia problemów z szyciem, ale nie wpływa na marszczenie cienkich tkanin. Zbite ostrze igły również nie jest czynnikiem, który mógłby powodować takie zjawisko. Zbite ostrze może prowadzić do uszkodzenia tkaniny, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia, które jest efektem nadmiernego docisku stopki. Złe ustawienie chwytacza, choć może powodować nieprawidłowe formowanie ściegów, również nie jest bezpośrednio związane z marszczeniem się szwów bocznych i barkowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że marszczenie się tkaniny najczęściej wynika z nieodpowiedniego docisku w trakcie szycia. Dlatego kluczowe jest dostosowanie ustawień maszyny do specyfiki materiału, aby zapewnić równomierne i estetyczne wykończenie odzieży. W kontekście branżowych praktyk, umiejętność dostosowywania parametrów maszyny do różnych typów tkanin jest niezbędna dla osiągnięcia wysokiej jakości szycia.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Głębokość bioder to miara ciała, którą można wyliczyć na podstawie wzoru matematycznego, przedstawiającego jej zależność w funkcji

A. łuku długości kończyny dolnej

B. wysokości talii

C. wzrostu

D. wysokości talerza biodrowego

Odpowiedzi, które dotyczą wysokości talerza biodrowego, wysokości talii oraz łuku długości kończyny dolnej, nie są poprawne w kontekście obliczania głębokości bioder. Wysokość talerza biodrowego, chociaż istotna w kontekście ogólnych proporcji ciała, nie jest bezpośrednią miarą, która miałaby kluczowe znaczenie w określeniu głębokości bioder. Z kolei wysokość talii odnosi się do innego wymiaru, który nie ma bezpośredniego związku z głębokością bioder. Łuk długości kończyny dolnej także nie jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na pomiar głębokości bioder, gdyż dotyczy on w szczególności długości nóg i ich proporcji w stosunku do reszty ciała. W kontekście antropometrii, błędem myślowym jest próba łączenia tych wymiarów z głębokością bioder bez uwzględnienia ich funkcjonalnych relacji. Każdy z tych wymiarów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie każdy z nich może być użyty do określenia głębokości bioder. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre wymiary mają szerszy wpływ na projektowanie i ergonomię, co wymaga ścisłego przestrzegania zasad i norm, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów antropometrycznych. Dlatego ważne jest, aby w ocenie wymiarów ciała stosować dane liczbowo i jakościowo związane z ich funkcjonalnością, a nie opierać się na luźnych skojarzeniach.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZTv, ZKo, obt

B. ZTv, ZUo, ZKo

C. ZWo, ZTv, ot

D. obt, ot

Wybór wymiarów takich jak ZWo, ZTv, ot, ZTv, ZUo, ZKo czy ZTv, ZKo, obt nie jest odpowiedni do przeróbki spódnicy z fałdami. ZWo odnosi się do szerokości w biodrach, co w kontekście spódnicy prostej nie jest kluczowym wymiarem, ponieważ ten typ spódnicy nie wymaga dodatkowej objętości. Kolejny wymiar, ZTv (zazwyczaj odpowiadający długości), chociaż istotny, nie wpływa bezpośrednio na proces przekształcania kształtu spódnicy. W przypadku przeróbki, istotne jest skupienie się na podstawowych wymiarach obwodowych, które są kluczowe dla zachowania właściwego kształtu i komfortu noszenia odzieży. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru niewłaściwych wymiarów polega na pomyleniu wymiarów obwodowych z wymiarami długości lub szerokości, które nie mają bezpośredniego wpływu na kształt spódnicy. Ważne jest, aby zrozumieć, że przeróbki wymagają skupienia na obwodach talii i bioder, co pozwala na zachowanie proporcji i estetyki odzieży. W kontekście przeróbek, znajomość podstawowych wymiarów i ich zastosowania jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w szyciu.

Pytanie 20

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Sekcyjny, dwukierunkowy

B. Asymetryczny, dwukierunkowy

C. Łączony, symetryczny

D. Jednokierunkowy, pojedynczy

Wybór innych układów szablonów, takich jak sekcyjny, dwukierunkowy, asymetryczny, dwukierunkowy oraz łączony, symetryczny, wiąże się z pewnymi błędami myślowymi i nieodpowiednim podejściem do produkcji odzieży z wełnianego flauszu. Układ sekcyjny, choć może być użyteczny w innych kontekstach, nie jest optymalny w przypadku jednolitych materiałów, które wymagają spójności. Dodatkowo, dwukierunkowy układ wprowadza zamieszanie w kontekście kierunku wzoru i struktury tkaniny, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Asymetryczność w przypadku materiałów takich jak flausz, charakteryzujących się specyficzną teksturą, może zaburzyć naturalny wygląd odzieży, a także wpłynąć na komfort noszenia, co jest kluczowe dla użytkowników. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się unikanie takich układów w produkcji odzieży, gdyż mogą one prowadzić do zwiększonej ilości odpadów oraz problemów jakościowych. Zrozumienie struktury materiału i jego zachowania w procesie produkcji jest niezbędne, aby uniknąć problemów, takich jak krzywe szycia czy nierówne wykończenia, które mogą zniweczyć całe starania projektanta. Dlatego kluczowe jest, aby układ szablonów był dostosowany do specyfiki materiału, co w przypadku flauszu wymaga zastosowania podejścia jednokierunkowego i pojedynczego.

Pytanie 21

Tył bluzki jest zbyt krótki w porównaniu do przodu. Aby naprawić ten błąd, należy wydłużyć tył w górę. Jaką miarę powinno się zmierzyć u klientki?

A. Łuk długości przodu

B. Łuk szerokości przodu przez piersi

C. Łuk długości pleców

D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

Pomiar łuku długości przodu, łuku szerokości tyłu na wysokości piersi oraz łuku szerokości przodu przez piersi nie są odpowiednie w kontekście rozwiązania problemu dotyczącego zbyt krótkiego tyłu bluzki. Łuk długości przodu mierzy odległość od podstawy szyi do linii talii z przodu, co nie ma bezpośredniego związku z kształtem i długością tyłu odzieży. Ponadto, łuk szerokości tyłu na wysokości piersi i łuk szerokości przodu przez piersi koncentrują się na szerokości i objętości odzieży w okolicach klatki piersiowej, a nie na długości materiału z tyłu. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że długość i szerokość to jedynie inne aspekty tego samego pomiaru, podczas gdy w praktyce są to niezależne parametry, które każdorazowo wymagają odrębnego podejścia. W celu prawidłowego dopasowania odzieży, zwłaszcza w kontekście kształtu sylwetki, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wymiary wpływają na końcowy efekt. Dlatego istotne jest, aby projektanci i krawcy zdawali sobie sprawę z różnic między tymi pomiarami i umieli je właściwie zastosować w praktyce, aby uniknąć nieodpowiednich rozwiązań.

Pytanie 22

Określ metodę naprawy spodni dresowych z uszkodzoną nogawką na kolanie.

A. Skrócić spodnie

B. Wymienić przody nogawek

C. Naszyć na kolanach łaty

D. Zwęzić nogawki

Naszycie łaty na kolanach spodni dresowych to super sposób na naprawę przetarć. Nie tylko przywraca to funkcjonalność, ale też nadaje spodenkom fajny, indywidualny styl. Możesz używać różnych materiałów, jak denin, skóra czy nawet specjalne tkaniny, które są odporne na przetarcia. Przy wyborze łaty dobrze jest też pomyśleć o kolorze i fakturze, żeby dobrze komponowały się z resztą spodni. Naszywanie łaty to także świetna praktyka, bo wzmacnia miejsca, które mogą łatwo się uszkodzić, co z kolei wydłuża życie twoich ubrań. Można je naszywać na różne sposoby, co daje możliwość kreatywnego podchodzenia do naprawy. I pamiętaj, użycie odpowiednich technik szycia, na przykład ściegu zygzakowego, pomoże zminimalizować ryzyko strzępienia się materiału. Taka naprawa jest też bardziej oszczędna niż kupowanie nowych spodni, co czyni ją naprawdę praktycznym rozwiązaniem.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jaki kołnierz jest projektowany na podstawie formy przodu oraz tyłu bluzki?

A. Okrągły "be-be"

B. Koszulowy z doszywaną stójką

C. Szalowy

D. Koszulowy krojony wraz ze stójką

Wybór innych typów kołnierzy, takich jak szalowy, koszulowy z doszywaną stójką czy koszulowy krojony w zestawie ze stójką, prowadzi do zrozumienia, że projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia ich konstrukcji oraz przeznaczenia. Kołnierz szalowy jest zazwyczaj luźniejszy, nie opiera się na kształcie formy przodu i tyłu bluzki, a jego projekt opiera się na swobodnych drapowaniach, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w kontekście tego pytania. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką oraz koszulowy krojony wraz ze stójką, chociaż również popularne, są projektowane w oparciu o różne zasady konstrukcyjne. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką wymaga dodatkowego elementu, co czyni go bardziej skomplikowanym w konstrukcji. Natomiast koszulowy krojony ze stójką to bardziej klasyczna forma, która nie jest bezpośrednio modelowana na podstawie przodu i tyłu bluzki, lecz opiera się na szerszych zasadach konstrukcji kołnierzy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania odzieży, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych zasad kroju oraz właściwego doboru kołnierzy w zależności od zamierzonych efektów stylistycznych i użytkowych.

Pytanie 25

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

B. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

C. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

D. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie z wymienionych środków ochrony osobistej stosuje się, aby zabezpieczyć krojczy przed skaleczeniem?

A. Sprawne systemy odpylające

B. Izolacja kabli zasilających krajarkę

C. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi

D. Ruchome osłony noża taśmowego

Ruchome osłony noża taśmowego stanowią kluczowy element zabezpieczeń w procesach krojenia, które mają na celu minimalizowanie ryzyka skaleczeń. Te osłony są zaprojektowane w taki sposób, aby chronić operatorów przed bezpośrednim kontaktem z ostrym narzędziem, jakim jest nóż taśmowy. W praktyce, podczas pracy z urządzeniami kroczącymi, osłony te mogą dostosowywać się do grubości obrabianego materiału, co pozwala na efektywniejsze i bezpieczniejsze krojenie. Zastosowanie ruchomych osłon jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN ISO 13857, które dotyczą odległości dotyczących ochrony ciała w kontekście stref zagrożenia. W sytuacjach, gdy operatorzy są w pobliżu ruchomych części maszyny, osłony te działają jako bariera, zmniejszając ryzyko wypadków. Dodatkowo, ich zastosowanie jest rekomendowane w dobrych praktykach przemysłowych, które podkreślają znaczenie prewencji wobec zagrożeń mechanicznych. Wprowadzenie takich rozwiązań w zakładzie przemysłowym nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracy, ale także może poprawić efektywność operacyjną oraz morale pracowników.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Aby ocenić jakość zwężenia spódnicy zbyt szerokiej w biodrach, należy porównać wymiary spódnicy przed oraz po zwężeniu z wymiarami klientki. Szczególnie istotne jest zmierzenie spódnicy na linii

A. talii

B. środka przodu

C. bioder

D. środka tyłu

Odpowiedź 'bioder' jest poprawna, ponieważ zwężenie spódnicy w okolicy bioder ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania do sylwetki klientki. Dokładne pomiary w tej strefie pozwalają ocenić, jak spódnica układa się na biodrach i gdzie występują nadmiary materiału. W praktyce, aby odpowiednio zwęzić spódnicę, należy zmierzyć obwód bioder klientki oraz porównać go z wymiarem spódnicy. Zastosowanie takiej metody gwarantuje lepsze dopasowanie do sylwetki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie. Warto również zauważyć, że wymiary bioder są kluczowe do stworzenia harmonijnego wyglądu, a także zapewnienia komfortu noszenia. Ponadto, przy zwężaniu spódnicy, dobrze jest zainwestować czas w dokładne pomiary, co znacząco wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz satysfakcję klientki. Pomocne może być także zapoznanie się z tabelami rozmiarów, które ułatwiają porównanie wymiarów, a także dostosowanie konstrukcji spódnicy do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 32

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do realizacji krytego obrębu pojedynczego w spodniach?

A. Fastrygówkę

B. Ryglówkę

C. Zygzakówkę

D. Podszywarkę

Zygzakówka, choć szeroko stosowana w szyciu, nie jest odpowiednia do wykonania krytego obrębu. Jej funkcja polega na stworzeniu ściegu zygzakowego, który jest skuteczny w zabezpieczaniu krawędzi przed strzępieniem, jednak nie nadaje się do wykańczania obrębów w sposób estetyczny, wymagany w produkcji odzieży. Zastosowanie zygzakówki w tym kontekście może prowadzić do nieestetycznych efektów, ponieważ ścieg zygzakowy jest bardziej widoczny i nie tworzy gładkiej krawędzi. Fastrygówka to kolejna maszyna, która służy do tymczasowego łączenia materiałów, co czyni ją zupełnie nieodpowiednią do krytych obrębów. Jej głównym celem jest ułatwienie szycia poprzez umożliwienie przymierzania i korekcji, a nie finalne wykończenie. Ryglówka, z drugiej strony, jest używana głównie do wzmacniania szwów, szczególnie w miejscach narażonych na dużą siłę, jak na przykład w kieszeniach. Choć ryglówka jest istotna w procesie szycia, jej użycie do krytych obrębów jest niewłaściwe, ponieważ nie zapewnia pożądanej estetyki i wykończenia. Każda z tych maszyn ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie pokrywa się z wymaganiami dotyczącymi wykonania krytego obrębu w spodniach, co może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu i krótszej trwałości odzieży.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Wkładów sztywnikowych

B. Wielkopowierzchniowego klejenia

C. Małych wklejek

D. Wkładów konstrukcyjnych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 37

Szablon elementu odzieżowego to model, powiększony o rozmiary dodatków

A. konstrukcyjnych

B. modelowych

C. na szwy i podwijania

D. technologicznych

Prawidłowa odpowiedź to "na szwy i podwinięcia", ponieważ szablon elementu wyrobu odzieżowego rzeczywiście uwzględnia dodatkowe miejsca na szwy oraz podwinięcia, co jest kluczowe w procesie konstrukcyjnym odzieży. W kontekście projektowania odzieży, szablon stanowi podstawowy element, który przekształca wizję projektanta w fizyczny produkt. Szwy są niezbędne, aby elementy odzieży mogły być ze sobą łączone, a podwinięcia służą do estetycznego i trwałego wykończenia krawędzi materiału. Przykładem zastosowania wiedzy na ten temat jest tworzenie wykrój dla koszul, gdzie uwzględnia się odpowiednie długości na szwy, by zapewnić, że po zszyciu, gotowy produkt będzie zachowywał właściwe proporcje i wygląd. Dobrym praktykiem jest również stosowanie standardów wykończenia krawędzi, które mogą różnić się w zależności od rodzaju odzieży; na przykład, w odzieży sportowej może być stosowane podwinięcie o większej elastyczności, by dostosować się do ruchów ciała.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaką tkaninę wybierzesz do uszycia damskiego płaszcza na zimę?

A. Flausz

B. Welur

C. Flanelę

D. Pikę

Welur, choć może wydawać się atrakcyjnym wyborem ze względu na swoją miękkość i elegancki wygląd, ma ograniczenia w kontekście użytkowania zimowego. Jest to materiał, który nie zapewnia wystarczającej izolacji termicznej, co może prowadzić do odczuwania zimna w chłodniejsze dni. Flanelka, z kolei, jest tkaniną o cieplejszej strukturze, ale jej zastosowanie w płaszczach zimowych może być ograniczone ze względu na brak odpowiedniej odporności na działanie wody oraz utratę kształtu pod wpływem wilgoci. Pikę, z kolei, jest tkaniną bardziej techniczną, stosowaną głównie w odzieży sportowej lub casualowej, a jej właściwości nie są przystosowane do zimowego ubioru, co może prowadzić do problemów z komfortem. Wybór niewłaściwej tkaniny do płaszcza zimowego może skutkować nie tylko dyskomfortem termicznym, ale także niewłaściwym dopasowaniem do zmieniających się warunków pogodowych. Właściwe zrozumienie charakterystyki tkanin i ich zastosowania jest kluczowe, aby uniknąć błędów przy wyborze materiałów, co jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie wymagania klientów są coraz wyższe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej