Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 23:54
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 00:14

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W sytuacji rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, pracodawca jest zobowiązany do przygotowania deklaracji ZUS ZWUA oraz zgłoszenia wyrejestrowania z ubezpieczeń w ciągu

A. 7 dni od momentu złożenia przez pracownika wypowiedzenia
B. 7 dni od dnia zakończenia umowy o pracę
C. 14 dni od chwili złożenia przez pracownika wypowiedzenia
D. 14 dni od dnia zakończenia umowy o pracę
Wybór odpowiedzi wskazującej na 14 dni od daty ustania stosunku pracy może prowadzić do poważnych konsekwencji dla pracodawcy, ponieważ w rzeczywistości obowiązujące przepisy wymagają, aby zgłoszenie wyrejestrowania nastąpiło w ciągu 7 dni. Przyjmowanie 14 dni jako terminu może wynikać z mylenia tego zagadnienia z innymi obowiązkami, na przykład z terminem na wypłatę wynagrodzenia po ustaniu stosunku pracy. W rzeczywistości, ustalenie terminu 14 dni ma zastosowanie w innych kontekstach, takich jak zgłaszanie zmian w danych osobowych pracowników, a nie wyrejestrowania z ubezpieczeń. Odpowiedzi, które bazują na złożeniu wypowiedzenia przez pracownika, również są mylące, ponieważ dla pracodawcy kluczowy jest moment faktycznego ustania stosunku pracy, a nie daty złożenia wypowiedzenia. Błędne interpretacje mogą wynikać z nieznajomości przepisów lub ich nieprecyzyjnego rozumienia. Dlatego istotne jest, aby pracodawcy byli dobrze poinformowani o obowiązujących regulacjach, aby unikać konsekwencji prawnych, które mogą wynikać z niedopełnienia tych obowiązków. Wiedza na temat terminów zgłoszeń jest kluczowym elementem odpowiedzialnego zarządzania kadrami i przestrzegania norm ubezpieczeń społecznych.
Pytanie 2

Przedstawiony dowód księgowy służy do rozliczeń między kontrahentami. Jest on podstawą

WYCIĄG ŁĄCZONYNr wyciągu 42/04za okres 01.10.2005 r. do 10.10.2005 r.
IBAN PL 80 1160 2202 4343 0000 1432 5653
Posiadacz rachunku
Spółka z o.o. „Westa" ul. Długa 12, 89-300 Gdańsk
INFORMACJE SZCZEGÓŁOWE / opis transakcjiWARTOŚĆSALDO
05.10 Przelew wychodzący na R-K 14 6645 0644 0000 0000 3498 6019
dla „Energa" za Fa VAT 34/09/05		21 000,0048 000,00
SALDO KOŃCOWE48 000,00

A. przyjęcia do magazynu zakupionych od dostawcy materiałów.
B. zaliczenia w koszty działalności zużytej energii elektrycznej.
C. wydania towarów z magazynu w celu sprzedaży odbiorcom.
D. zmiany stanu środków pieniężnych na koncie "rachunek bieżący".
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji dowodu księgowego oraz jego zastosowania w praktyce. Odpowiedzi sugerujące zaliczenie w koszty działalności zużytej energii elektrycznej czy przyjęcie materiałów do magazynu nie uwzględniają kontekstu transakcji oraz specyfiki obiegu dokumentów księgowych. Dowód księgowy służy przede wszystkim do udokumentowania zdarzeń gospodarczych, a jego rola w procesie księgowym jest kluczowa. Zaliczenie kosztów, jak również przyjęcie towarów do magazynu, związane są z innymi rodzajami dokumentów, takimi jak faktury VAT czy dokumenty PZ (Przyjęcie Zewnętrzne). Ponadto, wydanie towarów z magazynu w celu sprzedaży odbiorcom jest procesem, który wymaga odrębnej dokumentacji, takiej jak dokumenty WZ (Wydanie Zewnętrzne). Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych kategorii dokumentów oraz nieznajomość ich funkcji w systemie rachunkowości. Aby skutecznie zarządzać finansami i prowadzić prawidłową księgowość, należy mieć na uwadze, że każdy dokument jest powiązany z określoną transakcją i odpowiada za udokumentowanie konkretnego zdarzenia gospodarcze, co podkreśla znaczenie właściwego klasyfikowania oraz obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie.
Pytanie 3

Wartość wskaźnika rentowności kapitału własnego wynosząca 0,15 sugeruje, że

A. na każdą złotówkę zainwestowanego w działalność kapitału własnego przypada 15 groszy zysku netto
B. na każdą złotówkę przychodów ze sprzedaży przypada 15 groszy zysku netto
C. spółka osiągnęła 15 złotych zysku netto
D. firma powinna uiścić 15 groszy podatku od każdej złotówki zysku brutto
Interpretacja wskaźnika rentowności kapitałów własnych w błędnych odpowiedziach jest nieprawidłowa i opiera się na mylnych założeniach dotyczących finansów przedsiębiorstw. Stwierdzenia dotyczące płacenia podatku czy związku przychodów ze sprzedażą z zyskiem netto nie mają związku z definicją ROE. Wskaźnik rentowności kapitałów własnych odnosi się wyłącznie do relacji między zyskiem netto a kapitałem własnym, a nie do przychodów czy podatków. Wysokość zysku netto nie jest bezpośrednio związana z kwotą kapitału własnego, ani nie oznacza, że przedsiębiorstwo wypracowuje 15 złotych zysku, co sugerowałoby, że na jednostkę kapitału przypada określona, stała kwota zysku. To błędne rozumienie prowadzi do pomieszania pojęć finansowych. Dobre praktyki w analizie finansowej zalecają, aby wskaźniki rentowności były analizowane w kontekście całej struktury bilansowej firmy, a także w porównaniu z wynikami konkurencji. Prawidłowa interpretacja ROE jako wskaźnika efektywności pozwala na dokładniejsze zrozumienie, jak przedsiębiorstwo zarządza swoim kapitałem, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 4

Na podstawie zamieszczonych danych, wskaż ile procent ogółu zatrudnionych stanowią osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych?

Struktura zatrudnionych w instytucji ubezpieczeniowej w listopadzie 2021 r.
Rodzaj umowyLiczba zatrudnionych
Umowa o pracę na czas nieokreślony32
Umowa o pracę na czas określony8
Umowa o dzieło4
Umowa zlecenia6
Razem50

A. 12%
B. 36%
C. 20%
D. 80%
Odpowiedź 20% jest właściwa, bo żeby obliczyć, jaki procent pracowników ma umowy cywilnoprawne w porównaniu do wszystkich zatrudnionych, trzeba zrobić kilka kroków. Najpierw liczymy, ilu mamy pracowników na takich umowach i ile jest ich w sumie. Potem dzielimy liczbę osób na umowach cywilnoprawnych przez całkowitą liczbę zatrudnionych, a na koniec mnożymy to przez 100%. To bardzo przydatne w analizie zatrudnienia w firmach. Dzięki temu menedżerowie mogą lepiej ogarnąć, jaka część zespołu pracuje w elastycznych formach zatrudnienia, co ma wpływ na politykę kadrową. Z mojego doświadczenia, zrozumienie takich proporcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ludźmi i podejmowania mądrych decyzji. To też pomaga w lepszym planowaniu budżetu, bo umowy cywilnoprawne mogą wiązać się z innymi kosztami niż standardowe umowy o pracę.
Pytanie 5

Na podstawie częstotliwości realizacji analizy ekonomicznej wyróżnia się analizę

A. funkcjonalną, kompleksową oraz decyzyjną
B. strategiczną, taktyczną i operacyjną
C. ciągłą, okresową i doraźną
D. retrospektywną, bieżącą oraz prospektywną
Odpowiedź "ciągłą, okresową i doraźną" jest poprawna, ponieważ w analizie ekonomicznej rozróżnia się te trzy podejścia w kontekście częstotliwości i celów przeprowadzania analiz. Analiza ciągła polega na systematycznym monitorowaniu i ocenie danych w czasie rzeczywistym, co pozwala na bieżące podejmowanie decyzji, a także dostosowywanie strategii do zmieniających się warunków rynkowych. Przykładem może być analiza wydajności operacyjnej w firmie, gdzie dane są zbierane na bieżąco, co umożliwia szybką reakcję na problemy. Analiza okresowa odbywa się w ustalonych cyklach czasowych, na przykład co miesiąc lub co kwartał. Umożliwia to szersze spojrzenie na zmiany trendów i wyników finansowych przedsiębiorstwa. Z kolei analiza doraźna jest stosowana w sytuacjach wyjątkowych, kiedy konieczne jest podjęcie decyzji w odpowiedzi na nieprzewidziane okoliczności, takie jak kryzys finansowy czy zmiany regulacyjne. Tego rodzaju analizy są kluczowe dla zachowania elastyczności i konkurencyjności na rynku, a ich odpowiednie przeprowadzenie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Pytanie 6

Z czym związana jest podstawa opodatkowania według podatku dochodowego od osób fizycznych?

A. miesięczne, podstawowe wynagrodzenie brutto pracownika
B. wartość rynkowa nieruchomości, takiej jak mieszkanie lub grunt
C. przychód z pracy pomniejszony o składki ZUS oraz koszty uzyskania przychodu
D. przychód netto ze sprzedaży towaru lub usługi pomniejszony o podatek VAT
Wybory błędnych odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących podstawy opodatkowania. Miesięczne, zasadnicze wynagrodzenie brutto pracownika, choć istotne w kontekście wynagrodzeń, nie stanowi ostatecznej podstawy opodatkowania, ponieważ nie uwzględnia odliczeń, które mogą znacznie obniżyć wysokość podatku. Wartość rynkowa nieruchomości, jak mieszkanie czy grunt, odnosi się do zupełnie innego rodzaju opodatkowania, jak podatek od nieruchomości, a nie podatku dochodowego od osób fizycznych. Co więcej, przychód netto ze sprzedaży towaru lub usługi pomniejszony o podatek VAT jest zagadnieniem właściwym dla podatku od towarów i usług (VAT), a nie podatku dochodowego, co powoduje dalsze nieporozumienie w zakresie opodatkowania. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zrozumienie, że różne formy przychodów i wydatków muszą być klasyfikowane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa podatkowego, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia zobowiązań fiskalnych. W praktyce, wiedza na temat zasadności odliczeń oraz różnicy między różnymi rodzajami przychodów jest niezbędna, aby uniknąć nieporozumień i błędów w rozliczeniach podatkowych.
Pytanie 7

Jakie sankcje, według Kodeksu pracy, może nałożyć pracodawca na pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który złamał obowiązki służbowe?

A. Upomnienie, karę pieniężną lub pracę w godzinach nadliczbowych
B. Upomnienie, naganę lub karę pieniężną
C. Naganę, upomnienie lub wstrzymanie wypłaty wynagrodzenia
D. Skrócenie wymiaru urlopu, karę pieniężną lub naganę
Odpowiedź 'Upomnienie, naganę lub karę pieniężną' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma prawo nakładać na pracowników te formy kar za naruszenie obowiązków pracowniczych. Upomnienie i nagana to kary porządkowe, które mają na celu poprawę zachowań pracownika i są stosowane w sytuacjach, gdy naruszenia mają charakter mniej poważny. Z kolei kara pieniężna może być zastosowana w przypadku poważniejszych naruszeń, które wpływają na efektywność pracy lub bezpieczeństwo w firmie. Na przykład, jeśli pracownik wielokrotnie spóźnia się do pracy, pracodawca może zastosować najpierw upomnienie, a w przypadku braku poprawy, naganę. W sytuacji, gdy naruszenie skutkuje szkodą finansową dla pracodawcy, możliwe jest nałożenie kary pieniężnej. Ważne jest, aby każda z tych kar była odpowiednio udokumentowana i zgodna z regulaminem pracy, co stanowi dobrą praktykę w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.
Pytanie 8

Cena zakupu towaru to koszt zakupu

A. zmniejszona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
B. zwiększona o podatek VAT
C. zwiększona o marżę
D. zwiększona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
Pomniejszenie ceny nabycia towaru o koszty związane z zakupem jest koncepcją, która nie uwzględnia pełnego obrazu całkowitych wydatków związanych z pozyskaniem towaru. W rzeczywistości, aby uzyskać rzeczywistą cenę nabycia, należy brać pod uwagę nie tylko samą wartość zakupu, ale także wszystkie dodatkowe koszty, które są niezbędne do tego, aby towar stał się dostępny dla sprzedaży. Wiele firm popełnia błąd, zakładając, że cena nabycia towaru to wyłącznie cena zakupu, co prowadzi do zaniżenia kosztów i w efekcie do błędnego ustalania cen sprzedaży. Przykładem błędnego myślenia jest uznawanie podatku VAT jako kosztu obniżającego cenę nabycia. VAT jest podatkiem dochodowym, który finalnie jest przenoszony na konsumenta, a nie obniża kosztów zakupu firmy. Z kolei dodawanie marży do ceny nabycia, zamiast uwzględniania wszystkich kosztów, prowadzi do niepoprawnych kalkulacji finansowych. W kontekście dobrych praktyk księgowych, firmy powinny stosować kompleksowe podejście do kalkulacji kosztów, co pozwoli na lepsze zarządzanie finansami oraz zrozumienie rentowności poszczególnych produktów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji biznesowych i poważnych strat finansowych.
Pytanie 9

Firma handlowa zajmująca się sprzedażą produktów osiąga marżę wynoszącą 50 % wartości netto ceny zakupu. Kwota zakupu netto to 1 200 zł. Transakcja ta jest obciążona standardową stawką podatku VAT. Jaką cenę detaliczną należy ustalić dla telewizora?

A. 2 196 zł
B. 1 800 zł
C. 2 928 zł
D. 2 400 zł
Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego rozumienia pojęcia marży oraz zasadności obliczeń podatkowych. Wiele osób może błędnie założyć, że marża powinna być dodawana do ceny zakupu netto bez uwzględnienia, że cena detaliczna powinna zawierać VAT. Na przykład, odpowiedź 2 400 zł mogłaby sugerować, że cena detaliczna to po prostu podwójna cena zakupu netto, co jest mylne. Z drugiej strony, odpowiedź 1 800 zł pomija podatek VAT, co jest kluczowym błędem w kontekście tej sytuacji. Zastosowanie 50% marży do ceny zakupu netto nie jest wystarczające, aby ustalić cenę detaliczną. W rzeczywistości, cena detaliczna powinna być określona jako suma ceny zakupu netto oraz marży, a następnie dodany VAT. Osoby, które nie uwzględniają VAT w swoich obliczeniach, mogą wprowadzać niezgodności w analizie finansowej swoich działań handlowych. W praktyce handlowej niezwykle istotne jest, aby poprawnie interpretować zasady obliczania cen, tak aby nie tylko spełniały one wymagania rynkowe, ale były również zgodne z przepisami prawa. Biorąc pod uwagę te aspekty, można łatwiej unikać typowych pułapek i błędów.
Pytanie 10

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1
Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.
§ 2
Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
•
§ 3
Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
§ 4
W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. w czasie trwania stosunku pracy.
B. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.
C. po ustaniu stosunku pracy.
D. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.
Odpowiedź "w czasie trwania stosunku pracy" jest prawidłowa, ponieważ fragment umowy wyraźnie odnosi się do obowiązującego zakazu konkurencji tylko w trakcie zatrudnienia. Pracownik zobowiązany jest do unikania działań, które mogłyby zaszkodzić interesom pracodawcy, np. prowadzenie działalności konkurencyjnej czy świadczenie usług dla konkurencji. W praktyce oznacza to, że pracownik nie może równocześnie pracować w innej firmie działającej w tej samej branży ani prowadzić własnej działalności, która mogłaby kolidować z obowiązkami wobec pracodawcy. Tego rodzaju zapisy mają na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa i zapewnienie, że pracownicy koncentrują się na swoich zadaniach, nie angażując się w działania, które mogłyby podważyć zaufanie do ich lojalności. W branżach o dużej konkurencji oraz w przypadkach, gdy pracownicy mają dostęp do wrażliwych informacji, zapisy dotyczące zakazu konkurencji są standardową praktyką i stanowią element strategii ochrony biznesu.
Pytanie 11

Podmiot gospodarczy, który wystawia faktury VAT przy użyciu aplikacji komputerowej, ma obowiązek zachowywać kopie tych faktur

A. w formie wydruku
B. na dysku twardym
C. na płycie CD
D. na dyskietce
Odpowiedź 'w formie wydruku' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami o wystawianiu i przechowywaniu faktur VAT, przedsiębiorcy są zobowiązani do przechowywania kopii tych dokumentów przez co najmniej 5 lat. Wydrukowane faktury VAT są uznawane za autentyczną formę archiwizacji, która umożliwia ich łatwe przeglądanie i udostępnianie w razie kontroli skarbowej. Przechowywanie wydruków jest również zgodne z zasadami dotyczących prowadzenia dokumentacji w formie papierowej, co jest często preferowane przez organy podatkowe, gdyż eliminuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii nośników elektronicznych. W praktyce, przedsiębiorcy powinni stosować się do zasad archiwizacji, takich jak odpowiednie oznaczenie dokumentów, przechowywanie ich w zabezpieczonych miejscach oraz regularne przeglądanie i aktualizowanie archiwum. Wydruki powinny być wykonane na papierze dobrej jakości, aby zapewnić ich trwałość. Ponadto, warto odesłać się do przepisów Krajowego Systemu e-Faktur oraz Ustawy o VAT, które nakładają na przedsiębiorców obowiązki związane z dokumentowaniem transakcji.
Pytanie 12

Podział kont w poziomie prowadzi do powstania kont

A. syntetycznych
B. rozrachunkowych
C. analitycznych
D. wynikowych
Pojęcia związane z wynikowymi, syntetycznymi i rozrachunkowymi kontami mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat struktury kont w księgowości. Konta wynikowe dotyczą podsumowania przychodów i kosztów, które przekładają się na wynik finansowy firmy. Zastosowanie takich kont nie wiąże się z poziomym podziałem, lecz z zamknięciem okresu obrachunkowego. Konta syntetyczne natomiast obejmują zbiory kont analitycznych, ale nie są one ich efektem. W kontekście poziomego podziału kont syntetycznych, nie powstają nowe konta, ale jedynie segmentacja istniejących danych. Konta rozrachunkowe są używane do rejestrowania transakcji z kontrahentami i nie są wynikiem podziału, lecz odzwierciedlają salda otwarte i zamknięte z poszczególnymi partnerami handlowymi. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu tych terminów i ich zastosowania, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji struktury kont i ich roli w rachunkowości. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami kont jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Pytanie 13

W celu oceny poziomu zamrożenia kapitału w zapasach stosuje się wskaźnik

A. zyskowności zapasów
B. rentowności zapasów
C. rotacji zapasów
D. deficytowości zapasów
Rotacja zapasów to kluczowy wskaźnik w zarządzaniu zapasami, który pozwala ocenić, jak często zapasy są sprzedawane i wymieniane w danym okresie. Wysoka rotacja zapasów wskazuje na efektywne zarządzanie, co pozwala na zminimalizowanie zamrożenia kapitału w towarach. Przykładowo, w branży detalicznej, szybka rotacja zapasów może oznaczać lepszą reakcję na zmieniające się potrzeby klientów oraz mniejsze ryzyko przestarzałych produktów. W praktyce, firmy obliczają rotację zapasów poprzez podzielenie kosztu sprzedanych towarów przez średni stan zapasów w danym okresie. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą podejmować świadome decyzje dotyczące zakupów oraz dostosowywać swoje strategie do aktualnych trendów rynkowych. Ponadto, rotacja zapasów jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie celem jest optymalizacja poziomu zapasów przy jednoczesnym zaspokojeniu potrzeb klientów.
Pytanie 14

Za opracowanie projektów uchwał gminnych, realizację uchwał gminnych oraz zarządzanie mieniem komunalnym w gminie odpowiedzialny jest

A. starosta
B. wójt
C. wojewoda
D. sołtys
Wybierając inne odpowiedzi, można niepoprawnie interpretować rolę poszczególnych organów w samorządzie gminnym. Starosta, na przykład, pełni funkcję nadzorczą w powiecie, co oznacza, że jego odpowiedzialność koncentruje się na działaniach o szerszym zasięgu niż sprawy gminne. Starosta nie jest odpowiedzialny za przygotowanie uchwał rady gminy ani za zarządzanie mieniem gminnym, co jest kluczowe w kontekście lokalnego zarządzania. Sołtys, natomiast, jest przedstawicielem sołectwa i odpowiada głównie za sprawy lokalne wsi, nie mając kompetencji do podejmowania decyzji na poziomie gminy. Jego rola jest bardziej reprezentacyjna i doradcza w zakresie potrzeb mieszkańców wsi. Wojewoda z kolei działa na poziomie administracji rządowej w regionie i jego zadania obejmują nadzór nad działalnością samorządów, ale nie mają one charakteru wykonawczego w kontekście gminy. Często mylnie zakłada się, że te organy mają zbliżone kompetencje do wójta, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie tych ról jest kluczowe dla efektywnego funkcjonowania samorządu i prawidłowego podejmowania decyzji na poziomie lokalnym.
Pytanie 15

Maszyna wytwórcza w ciągu 100 godzin wyprodukowała 1 200 jednostek wyrobów. Czas pracy przewidziany na wyprodukowanie jednej sztuki to 0,1 godziny. W jakim procencie zrealizowano normę?

A. W 120%
B. W 20%
C. W 100%
D. W 150%
Aby obliczyć, w jakim procencie została wykonana norma, należy najpierw obliczyć całkowity czas pracy maszyny na wykonanie 1 200 sztuk wyrobów. Ponieważ norma czasu pracy na wykonanie 1 sztuki wynosi 0,1 godziny, całkowity czas potrzebny do wykonania 1 200 sztuk wynosi 1 200 sztuk * 0,1 godziny/sztuka = 120 godzin. Maszyna wykonała 1 200 sztuk w 100 godzin, co oznacza, że zrealizowała 120 godzin normy w zaledwie 100 godzin. Możemy obliczyć, w jakim procencie norma została zrealizowana, dzieląc rzeczywisty czas pracy przez czas normatywny i mnożąc przez 100%: (100 godzin / 120 godzin) * 100% = 83,33%. Jednak, aby uzyskać informację o nadwyżce, bierzemy pod uwagę, że w ciągu 100 godzin maszyna wykonała więcej niż to wynika z normy. To pokazuje, że norma została przekroczona o 20% (120% - 100%). Takie analizy są istotne w zarządzaniu produkcją i pozwalają na optymalizację procesów oraz lepsze planowanie zasobów, co jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłowymi.
Pytanie 16

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Handlowej
B. Inspekcji Ochrony Środowiska
C. Państwowej Inspekcji Pracy
D. Państwowej Inspekcji Sanitarnej
Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.
Pytanie 17

Felicja Socha zainwestowała w banku 5 000 zł na lokatę trzymiesięczną, przy rocznej stopie procentowej wynoszącej 8%. Po upływie okresu lokaty otrzyma ona

A. 5 500 zł
B. 5 100 zł
C. 5 700 zł
D. 5 300 zł
Odpowiedź 5 100 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć wartość lokaty po 3 miesiącach, należy zastosować wzór na odsetki prosty. Stopa procentowa wynosi 8% rocznie, co oznacza, że dla 3 miesięcy jest to 2% (8% / 4, ponieważ rok ma 4 kwartały). Kwota odsetek, jakie Felicja Socha otrzyma, to 5 000 zł x 2% = 100 zł. Po dodaniu odsetek do początkowej kwoty, otrzymujemy 5 000 zł + 100 zł = 5 100 zł. Przykładowo, lokaty są popularną formą inwestycji, pozwalającą na bezpieczne pomnażanie oszczędności, a obliczanie odsetek w sposób opisany powyżej jest standardem w branży bankowej, co potwierdza, że korzystanie z lokat jest praktycznym sposobem na zarządzanie finansami.
Pytanie 18

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Spółka komandytowa
B. Spółdzielnia
C. Stowarzyszenie
D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni czy spółki komandytowej jako jednostek, gdzie dochód z działalności może być przeznaczony na realizację celów statutowych, prowadzi do nieporozumień związanych z ich strukturą prawną i ekonomiczną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą działalności gospodarczej, której celem jest generowanie zysku dla swoich właścicieli – udziałowców. Zyski te są dzielone pomiędzy właścicieli w postaci dywidend, co stoi w sprzeczności z zasadą, że dochody powinny służyć do realizacji celów statutowych. Spółdzielnie z kolei, choć mogą działać na zasadzie non-profit, są zorganizowane w taki sposób, że dochody są dzielone pomiędzy członków w formie nadwyżki bilansowej, co również nie odpowiada definicji stowarzyszenia. Spółka komandytowa, jako forma spółki osobowej, także ma na celu generowanie zysków dla swoich wspólników, a każdy zysk jest dzielony pomiędzy komandytariuszy i komplementariuszy. Typowym błędem jest mylenie celów działalności tych struktur z celami stowarzyszeń, które są zdefiniowane w statucie. W praktyce, każda z tych form organizacyjnych ma inne przepisy dotyczące podziału zysków i przeznaczania dochodów, co może prowadzić do nieporozumień w przypadku planowania działalności non-profit.
Pytanie 19

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem przepisów Kodeksu cywilnego pełną zdolność do czynności prawnych ma

Fragment ustawy – Kodeks cywilny
Art. 10.
§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

A. Mateusz, który ukończył lat dwanaście.
B. Ewa, która ukończyła lat trzynaście i nie została ubezwłasnowolniona.
C. Karol, który ukończył lat osiemnaście i został ubezwłasnowolniony całkowicie.
D. Anna, która ukończyła lat siedemnaście i za zgodą sądu zawarła związek małżeński.
Wybrałeś dobrą odpowiedź, bo zgodnie z art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego, małoletni, który weźmie ślub za zgodą sądu, zyskuje pełną zdolność do działań prawnych. Anna, mając 17 lat, spełnia ten warunek. To znaczy, że może podejmować decyzje prawne, jak zawieranie umów czy stawanie przed sądem. W praktyce uzyskanie pełnoletności przez małżeństwo to ważna sprawa, bo otwiera możliwości samodzielnego podejmowania decyzji. Inne przypadki, jak Ewa, która ma tylko 13 lat, są nieaktualne, bo jeszcze nie może podejmować takich decyzji prawnych. A Karol, który jest całkowicie ubezwłasnowolniony, w ogóle nie ma zdolności do działania prawnego, niezależnie od swojego wieku. Warto to zrozumieć, bo te przepisy są kluczowe w prawie cywilnym i mają praktyczne znaczenie w codziennym życiu.
Pytanie 20

Który formularz trzeba wypełnić, aby zgłosić osobę zatrudnioną na umowę zlecenie wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego?

A. ZUS ZUA
B. ZUS ZUIA
C. ZUS ZZA
D. ZUS WUA
ZUS ZUA to formularz, który służy do zgłaszania osób do ubezpieczeń społecznych, więc obejmuje zarówno zdrowotne, jak i społeczne. To nie jest dobre, jeśli chcemy zgłosić kogoś tylko do ubezpieczenia zdrowotnego. Jak wybierzemy ten formularz, to przedsiębiorca ma więcej obowiązków, bo musi płacić składki na emerytury i renty, a tego nie trzeba, jeśli tylko chcemy, żeby pracownik miał dostęp do świadczeń zdrowotnych. ZUS WUA to formularz do wycofywania zgłoszeń, więc w tej sytuacji kompletnie się nie nadaje. ZUS ZUIA jest do zgłaszania osób z innymi formami zatrudnienia, co też nam nie pomaga w kwestii zgłoszenia tylko do zdrowotnego. Często wybór złego formularza wynika z tego, że nie do końca rozumiemy, jak działają przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz czym różnią się te formularze. Dlatego ważne, żeby osoby zajmujące się zatrudnieniem znały przepisy i miały dostęp do najnowszych informacji o formularzach.
Pytanie 21

Podczas inwentaryzacji zauważono brak towarów w magazynie, którego wartość zakupu wynosi 1000 zł. Magazynier na piśmie zgodził się na uregulowanie tej kwoty po cenie sprzedaży (marża 20% od ceny zakupu) i wpłacił do kasy połowę wartości braku w wysokości

A. 600 zł
B. 1 000 zł
C. 1 200 zł
D. 500 zł
Dobra robota z wyborem 600 zł! Wiesz, że obliczenia dotyczące marży i ceny sprzedaży są mega ważne, kiedy mówimy o zarządzaniu magazynem? W przypadku niedoboru towarów za 1000 zł i przy marży 20%, cena sprzedaży towaru wychodzi na 1200 zł (czyli 1000 zł plus 20% z tej kwoty). Jak potem podzielisz tę cenę na pół, to dostajesz 600 zł. To jakby standardowe podejście do zarządzania ryzykiem i odpowiedzialnością finansową w firmach. A tak ogólnie, warto pamiętać, że inwentaryzacja to nie tylko sprawdzanie, co jest na stanie, ale trzeba też regularnie aktualizować procedury, żeby uniknąć niedoborów i strat finansowych. Dobre zarządzanie marżą oraz obliczenia wartości towarów są kluczowe dla utrzymania firm w dobrej kondycji finansowej.
Pytanie 22

Debetowe saldo końcowe na koncie Wynik finansowy znajdzie się w bilansie zamknięcia w kategorii

A. aktywa trwałe
B. aktywa obrotowe
C. kapitały własne
D. zobowiązania
Odpowiedź "kapitały własne" jest prawidłowa, ponieważ debetowe saldo końcowe konta Wynik finansowy (konto 860) jest przenoszone na konto kapitałów własnych, które odzwierciedla wynik finansowy przedsiębiorstwa na koniec danego okresu. W praktyce oznacza to, że wszystkie zyski lub straty generowane przez firmę są kumulowane na koncie Wynik finansowy i po zakończeniu okresu sprawozdawczego wpływają na kapitały własne. Kapitały własne zawierają również inne elementy, takie jak kapitał podstawowy i zyski zatrzymane, co czyni je kluczowym wskaźnikiem zdrowia finansowego firmy. W polskich standardach rachunkowości, zgodnie z Ustawą o rachunkowości, wyraźnie wskazuje się, że wynik finansowy za dany rok powinien być prezentowany w bilansie zamknięcia w sekcji kapitałów własnych. Ważne jest, aby śledzić ten element, ponieważ wpływa on na oceny wiarygodności finansowej i stabilności przedsiębiorstwa dla inwestorów oraz innych interesariuszy.
Pytanie 23

Plan rozwoju produktu obejmuje

A. wprowadzenie nowego lub udoskonalonego produktu na już istniejący rynek
B. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z nowymi produktami
C. zwiększenie sprzedaży aktualnego produktu na dotychczasowym rynku
D. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z istniejącymi produktami
Zwiększenie sprzedaży dotychczasowego produktu na dotychczasowym rynku, choć może przynieść korzyści finansowe, nie wpisuje się w definicję strategii rozwoju produktu. Tego rodzaju podejście często prowadzi do stagnacji, ponieważ koncentruje się na istniejącej ofercie, ignorując potrzeby, które mogą się zmieniać w czasie. Wejście firmy na nowe rynki zbytu z nowymi produktami lub dotychczasowymi produktami również nie jest zgodne z definicją strategii rozwoju produktu w jej klasycznym ujęciu. Te działania mogą być traktowane jako ekspansja rynkowa, która raczej koncentruje się na poszerzaniu bazy klientów niż na innowacjach produktowych. Typowym błędem myślowym jest zrównoznaczanie rozwoju produktu z poszerzaniem asortymentu; w rzeczywistości rozwój produktu powinien obejmować zarówno innowacje, jak i ulepszenia, które odpowiadają na konkretne potrzeby rynku. Tylko poprzez wprowadzanie nowych rozwiązań, które są lepiej dostosowane do oczekiwań klientów, można naprawdę rozwijać ofertę firmy i zwiększać jej konkurencyjność.
Pytanie 24

W ramce zamieszczono fragment umowy

(...)
§ 1.
Przedmiotem niniejszej umowy jest sprzedaż łóżek wyprodukowanych przez Producenta, zwanych dalej „produktami" oraz sprzedaż innych towarów dostępnych w asortymencie lub ofercie firmy, a niebędących wyrobami Producenta.
§ 2.
1. W okresie trwania niniejszej umowy Partner Handlowy zobowiązuje się do zakupu i odbioru produktów będących przedmiotem niniejszej umowy oraz innych towarów oferowanych przez Producenta. Tym samym Partner Handlowy zobowiązuje się do nienabywania przedmiotowych produktów i towarów od innych podmiotów zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych.
2. Określone w niniejszej umowie prawo wyłączności obowiązuje od dnia zawarcia umowy i jest nieodwołalne.
(...)

A. przedwstępnej na sprzedaż towarów.
B. partnerskiej na wyłączność.
C. o zachowaniu poufności między kontrahentami.
D. o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy.
Inne odpowiedzi, niż ta z "partnerską na wyłączność", mogą sugerować, że źle rozumiesz, o co chodzi w tej umowie. Na przykład, umowa przedwstępna na sprzedaż towarów to zupełnie inna historia, bo nie skupia się na tym, że jeden partner ogranicza współpracę z innymi. Z kolei umowy o zachowaniu poufności mają inny cel – chodzi głównie o to, aby chronić informacje, a nie o wyłączność w zakupach. A umowa o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy? No cóż, to już w ogóle nie dotyczy tego fragmentu. Często mylone są różne typy umów, które mogą wydawać się podobne, ale w praktyce mają różne cele. Ważne, żeby przy analizie umów zwracać uwagę na szczegóły, zwłaszcza te dotyczące wyłączności.
Pytanie 25

Spółka dysponuje osobowością prawną

A. komandytowo-akcyjna
B. jawna
C. partnerska
D. z ograniczoną odpowiedzialnością
Osoby wybierające odpowiedzi inne niż spółka z ograniczoną odpowiedzialnością mogą nie znać podstawowych różnic między różnymi typami spółek. Spółka jawna jest jedną z najprostszych form działalności, ale nie ma osobowości prawnej, co oznacza, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. Taka konstrukcja rodzi większe ryzyko dla wspólników, co czyni ją mniej atrakcyjną dla osób, które chcą ograniczyć swoją odpowiedzialność. Spółka partnerska, z kolei, jest dedykowana dla zawodów regulowanych, jak prawnicy czy lekarze, również nie posiada osobowości prawnej. Wspólnicy w spółce partnerskiej odpowiadają za swoje działania, co może prowadzić do problemów prawnych w przypadku błędów zawodowych. Spółka komandytowo-akcyjna to forma, w której występują komplementariusze i akcjonariusze. Chociaż komplementariusze mają osobowość prawną, odpowiedzialność akcjonariuszy jest ograniczona do wysokości wniesionych wkładów, co wprowadza dodatkową komplikację. Dlatego wybór odpowiedniej formy prawnej jest kluczowy i wymaga zrozumienia specyfiki każdego typu spółki. Przedsiębiorcy powinni dokładnie analizować ryzyko oraz korzyści związane z każdą z tych form, aby podejmować świadome decyzje.
Pytanie 26

Jakie z wymienionych działań realizuje Najwyższa Izba Kontroli?

A. Kontrolowanie przestrzegania przepisów BHP
B. Nadzorowanie działalności Narodowego Banku Polskiego
C. Sprawdzanie jakości produktów i usług
D. Określanie założeń polityki monetarnej
Najwyższa Izba Kontroli, czyli NIK, to taki centralny organ w Polsce, który sprawdza, co się dzieje w instytucjach publicznych, w tym też w Narodowym Banku Polskim. Kontrolowanie NBP to ważna sprawa, bo ten bank ma naprawdę dużą rolę w tym, jak wygląda polityka monetarna w kraju oraz jak zapewniamy stabilność finansową. NIK robi audyty, które mogą dotyczyć różnych rzeczy, jak na przykład sprawdzanie, czy wydatki są mądre i zgodne z prawem. Przykładowo, mogą zająć się kontrolą wydatków na interwencje na rynku walutowym albo sprawdzać, jak decyzje NBP wpływają na inflację. NIK też publikuje raporty, które każdy może zobaczyć, co moim zdaniem, zwiększa transparentność i odpowiedzialność instytucji. To, jak NIK działa, jest zgodne z międzynarodowymi standardami kontroli publicznej, co moim zdaniem, podkreśla, jak ważna jest rola NIK w zarządzaniu finansami publicznymi.
Pytanie 27

Producent sprzętu AGD planuje w ciągu następnych pięciu lat rozszerzyć asortyment wytwarzanych produktów i utworzyć własną sieć dystrybucji. Który z planów obejmuje osiągnięcie zamierzonych celów?

A. Rzeczowym
B. Operacyjnym
C. Taktycznym
D. Strategicznym
Wybór planu rzeczowego, taktycznego lub operacyjnego jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ te kategorie planów różnią się zasadniczo od planu strategicznego. Plan rzeczowy koncentruje się na konkretnych działaniach i zasobach niezbędnych do realizacji ustalonych celów, ale nie obejmuje długofalowej wizji czy kierunków rozwoju firmy. Plan taktyczny, z drugiej strony, odnosi się do krótkoterminowych działań, które mają na celu osiągnięcie celów wynikających z planu strategicznego. W kontekście producenta sprzętu AGD, podejmowanie decyzji o poszerzeniu asortymentu i tworzeniu sieci dystrybucji wymaga holistycznego i długoterminowego podejścia, którego nie można zrealizować w ramach planu taktycznego. Plan operacyjny dotyczy codziennych działań i procedur, które są zbyt szczegółowe i skupione na bieżących zadaniach, aby odpowiadały na pytanie o długoterminowe cele. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru jednej z tych odpowiedzi jest skupienie się na działaniach operacyjnych, a nie na strategicznych kierunkach rozwoju firmy. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi rodzajami planów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem oraz jego rozwoju w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu rynkowym.
Pytanie 28

Materiały, które zostały wydane z magazynu i wykorzystane w procesie produkcyjnym, mają dla firmy znaczenie w postaci

A. wydatku
B. przychodu
C. zobowiązania
D. kosztu
Klasyfikowanie wydania materiałów jako przychód, wydatek lub zobowiązanie jest fundamentalnie błędne. Przychód odnosi się do wpływów finansowych, które przedsiębiorstwo generuje ze sprzedaży towarów lub usług. Wydanie materiałów z magazynu nie generuje przychodu; zamiast tego zmienia klasyfikację wartości tych materiałów na koszty. Z kolei wydatek to termin ogólny, który odnosi się do wydania pieniędzy na różnorodne cele, ale nie zawsze jest związany z bezpośrednim wytwarzaniem produktów. Oznacza to, że wydatki mogą obejmować zakupy, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wydatki na marketing czy administrację, co nie jest zgodne z pojęciem kosztów produkcji. Ponadto, zobowiązanie to kwoty, które firma jest winna swoim wierzycielom, a nie odzwierciedla ono wartości zużytych materiałów. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomylenie tych terminów, co prowadzi do niepoprawnej analizy finansowej i może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Aby skutecznie zarządzać finansami firmy, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami oraz umiejętność właściwego przyporządkowania kosztów do odpowiednich kategorii w sprawozdaniach finansowych.
Pytanie 29

W tabeli przedstawiono niedobory składników majątkowych stwierdzone przez komisję inwentaryzacyjną podczas przeprowadzania inwentaryzacji. Wartość niedoborów niezawinionych wynosi

Lp.Przyczyna niedoboruWartość (w zł)
1.powstała z winy pracownika200,00
2.spowodowana zdarzeniem losowym1 000,00
3.spowodowana upływem przydatności do spożycia300,00

A. 500 zł
B. 1 000 zł
C. 1 200 zł
D. 1 500 zł
1 000 zł to rzeczywiście właściwa odpowiedź. Niedobór niezawiniony to coś, co nie jest wynikiem błędów ludzi, więc to ważne, żeby to rozumieć. Jak myślimy o tej kwocie, to dobrze znać przykłady, jak kradzież czy zniszczenie przez jakieś siły wyższe. Takie sytuacje nie są w naszej mocy, więc trzeba je traktować poważnie. Dzięki temu, że klasyfikujemy niedobory, możemy lepiej zarządzać ryzykiem i podejmować odpowiednie kroki, gdy coś idzie nie tak. Jeszcze jedno – pamiętaj, że w przypadku tych niedoborów można czasami odliczyć straty od podatku, co może pomóc firmom finansowo. Dobrze jest też wszystko dokumentować, bo dzięki temu łatwiej będzie unikać takich sytuacji w przyszłości oraz poprawić organizację inwentaryzacji.
Pytanie 30

Inflacja kosztowa wynika z

A. wzrostu popytu.
B. spadku popytu.
C. wzrostu podaży.
D. spadku podaży.
Wzrost podaży prowadzi do obniżenia cen, a nie ich wzrostu, ponieważ większa ilość dóbr i usług na rynku zwykle skutkuje konkurencją między producentami, co zmusza ich do obniżania cen, aby przyciągnąć konsumentów. Z kolei wzrost popytu, jeśli występuje w połączeniu z niezmienną podażą, może prowadzić do inflacji popytowej, ale nie jest bezpośrednio związany z inflacją kosztową. Zmniejszenie popytu z reguły prowadzi do obniżenia cen, ponieważ nadmiar towarów na rynku wymusza na producentach dostosowanie cen w dół, aby stymulować sprzedaż. Błędne zrozumienie tych zjawisk często wynika z uproszczonego postrzegania mechanizmów rynkowych. W ekonomii kluczowe jest rozróżnienie między różnymi rodzajami inflacji i ich przyczynami. Ignorowanie tych niuansów może prowadzić do niewłaściwych decyzji strategicznych, zarówno w polityce gospodarczej, jak i w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Dlatego ważne jest, aby mieć kompleksową wiedzę na temat zarówno podaży, jak i popytu oraz ich wpływu na ceny rynkowe.
Pytanie 31

Jeśli cena nabycia netto towaru wynosi 200 zł, marża zysku to 50% ceny nabycia, a towar jest opodatkowany stawką 8% VAT, to jaka będzie cena sprzedaży brutto?

A. 270 zł
B. 324 zł
C. 350 zł
D. 540 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży brutto towaru, należy najpierw ustalić jego cenę sprzedaży netto. Cena zakupu netto wynosi 200 zł, a narzut zysku wynosi 50% tej ceny. Narzut zysku obliczamy jako 50% z 200 zł, co daje 100 zł. Następnie dodajemy ten narzut do ceny zakupu netto: 200 zł + 100 zł = 300 zł. Teraz mamy cenę sprzedaży netto równą 300 zł. Kolejnym krokiem jest dodanie VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. VAT obliczamy, mnożąc cenę sprzedaży netto przez stawkę VAT: 300 zł * 0,08 = 24 zł. Cena sprzedaży brutto to suma ceny sprzedaży netto i VAT: 300 zł + 24 zł = 324 zł. Taki proces obliczeniowy jest zgodny z powszechnie stosowanymi standardami w handlu, gdzie ustalanie cen sprzedaży opiera się na przejrzystych zasadach kalkulacyjnych, co pozwala zarówno sprzedawcom, jak i klientom na lepsze zrozumienie finalnych kosztów transakcji.
Pytanie 32

Co powinno zawierać sprawozdanie finansowe jednostki organizacyjnej?

A. Protokół z zebrania, ankiety pracowników, notatki służbowe
B. Bilans, rachunek zysków i strat, informacje dodatkowe
C. Cenniki produktów, karty gwarancyjne, paragony fiskalne
D. Umowy pracownicze, faktury zakupowe, plan marketingowy
Sprawozdanie finansowe jednostki organizacyjnej jest kluczowym dokumentem, który przedstawia jej kondycję finansową. Składa się z kilku podstawowych elementów. Po pierwsze, bilans, który pokazuje stan aktywów, pasywów i kapitału własnego na określony dzień. Daje to wgląd w strukturę majątku i źródeł jego finansowania. Po drugie, rachunek zysków i strat, który przedstawia przychody, koszty oraz wynik finansowy za dany okres. Jest to istotne narzędzie do oceny efektywności działalności jednostki. Wreszcie, informacje dodatkowe, które uzupełniają i wyjaśniają dane zawarte w bilansie oraz rachunku zysków i strat. Zawierają m.in. politykę rachunkowości, wyjaśnienia dotyczące poszczególnych pozycji sprawozdania oraz informacje o zdarzeniach po dniu bilansowym. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), podkreślają znaczenie rzetelności i przejrzystości w prezentacji finansowej, co jest kluczowe dla interesariuszy, takich jak inwestorzy, kredytodawcy czy organy regulacyjne. Dobrze przygotowane sprawozdanie finansowe umożliwia podejmowanie trafnych decyzji biznesowych i inwestycyjnych.
Pytanie 33

W firmie zyski z lat wcześniejszych, które nie zostały podzielone, są klasyfikowane jako

A. aktywa trwałe
B. kapitały własne
C. zobowiązania długoterminowe
D. aktywa obrotowe
Zrozumienie kategorii, do których zalicza się niepodzielony zysk z lat ubiegłych, jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi wskazujące, że niepodzielony zysk może być klasyfikowany jako aktywa obrotowe, aktywa trwałe lub zobowiązania długoterminowe, opierają się na błędnym rozumieniu podstawowych zasad rachunkowości. Aktywa obrotowe to zasoby, które są przeznaczone do szybkiej konwersji na gotówkę lub zużycia w ciągu roku, takie jak zapasy lub należności. Z kolei aktywa trwałe to długoterminowe inwestycje, które nie są przeznaczone do sprzedaży, takie jak nieruchomości, maszyny, czy patenty. Klasyfikacja niepodzielonego zysku jako aktywów byłaby niewłaściwa, ponieważ to kapitały własne, a nie aktywa, odzwierciedlają sytuację finansową przedsiębiorstwa. Ponadto, zobowiązania długoterminowe dotyczą przyszłych zobowiązań finansowych przedsiębiorstwa, takich jak kredyty czy obligacje, które mają być spłacane w dłuższym okresie. W związku z tym, traktowanie niepodzielonego zysku jako zobowiązania również jest błędne, ponieważ nie jest on długiem, lecz kapitałem, który firma ma do dyspozycji. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do takich niepoprawnych klasyfikacji, jest mylenie różnych elementów bilansu oraz niewłaściwe zrozumienie ich funkcji w kontekście finansów przedsiębiorstwa. Przyswojenie właściwych zasad rachunkowości oraz znajomość klasyfikacji aktywów i kapitałów jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych.
Pytanie 34

Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3 800,00 zł. W styczniu bieżącego roku dostąpił również premię motywacyjną o wartości 950,00 zł. Jaka będzie składka na ubezpieczenie rentowe, którą pracownik powinien uiścić od wynagrodzenia za styczeń?

A. 308,75 zł
B. 247,00 zł
C. 71,25 zł
D. 57,00 zł
Odpowiedź 71,25 zł jest poprawna, ponieważ składka na ubezpieczenie rentowe wynosi 9,76% podstawy wymiaru składki. W tym przypadku podstawą jest suma wynagrodzenia oraz premii. Wynagrodzenie pracownika za styczeń wynosi 3800,00 zł (stała stawka) + 950,00 zł (premia) = 4750,00 zł. Następnie obliczamy składkę rentową: 4750,00 zł * 9,76% = 463,60 zł. Uwzględniamy, że ubezpieczenie rentowe jest finansowane zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę, co oznacza, że pracownik ponosi połowę tej kwoty, czyli 463,60 zł / 2 = 231,80 zł. Warto jednak zauważyć, że w niektórych przypadkach obowiązują limity, ale w tym przypadku składka nie przekracza ustawowego limitu. W praktyce oznacza to, że pracownik musi być świadomy, jak jego wynagrodzenie i premie wpływają na jego składki ubezpieczeniowe, co jest kluczowe w kontekście planowania finansowego i zabezpieczenia przyszłości. Dobre praktyki w zakresie wynagradzania wskazują na transparentność w obliczeniach oraz zrozumienie wpływu wynagrodzenia na przyszłe świadczenia.
Pytanie 35

Dokumenty, które tracą ważność po ich użyciu, zazwyczaj przechowuje się do końca roku ich powstania i nie są one przekazywane do archiwum, a ich oznaczenie to symbol

A. BC
B. BE
C. B
D. A
Odpowiedź "BC" jest poprawna, ponieważ dokumenty oznaczone tym symbolem są klasyfikowane jako materiały, które tracą wartość po ich wykorzystaniu. Zgodnie z obowiązującymi standardami i regulacjami, takie dokumenty powinny być przechowywane do końca roku, w którym powstały, a następnie zniszczone, zamiast przekazywać je do archiwum. Przykładem mogą być różnego rodzaju umowy, faktury czy dokumenty robocze, które są istotne tylko w danym okresie. Przechowywanie takich dokumentów może generować dodatkowe koszty związane z ich zabezpieczeniem, chociaż nie są one już potrzebne. W praktyce, organizacje często stosują klasyfikację dokumentów w celu efektywnego zarządzania informacjami oraz zgodności z regulacjami prawnymi. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące zarządzania dokumentacją, takie jak ISO 15489, podkreślają znaczenie prawidłowej klasyfikacji i okresu przechowywania dokumentów, co przyczynia się do optymalizacji procesów zarządzania informacjami.
Pytanie 36

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

WalutaŚredni kurs NBP na dzień wystawienia fakturyKurs kupna na dzień wpływu należności
EUR4,50 PLN/EUR4 PLN/EUR

A. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł
B. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł
C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
D. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
Odpowiedź o ujemnej różnicy kursowej w kwocie 5 000 zł jest prawidłowa, ponieważ różnice kursowe wynikają z różnicy między kursem waluty w dniu wystawienia faktury a kursem w dniu, w którym wpływa należność. W analizowanym przypadku, kurs EUR na dzień wystawienia faktury wynosił 4,50 PLN/EUR, co oznacza, że wartość faktury w złotych wynosiła 45 000 PLN (10 000 EUR x 4,50 PLN/EUR). Natomiast w dniu wpływu należności kurs spadł do 4,00 PLN/EUR, co daje wartość 40 000 PLN (10 000 EUR x 4,00 PLN/EUR). Różnica między tymi wartościami wynosi 5 000 PLN, co jest stratą dla jednostki handlowej i wskazuje na ujemną różnicę kursową. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować kursy walut oraz stosować odpowiednie zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym, co pomoże uniknąć podobnych strat. Warto również zapoznać się z przepisami dotyczącymi rozliczania różnic kursowych, aby prawidłowo ujmować je w księgach rachunkowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz minimalizowanie ryzyka walutowego.
Pytanie 37

W jakiej spółce wszyscy wspólnicy odpowiadają za długi spółki do wartości wniesionych wkładów?

A. W spółce jawnej
B. W spółce cywilnej
C. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
D. W spółce partnerskiej
Wybór innej opcji, na przykład spółki jawnej, cywilnej lub partnerskiej, prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki. W spółce jawnej wspólnicy odpowiadają za zobowiązania całym swoim majątkiem, co stwarza wysokie ryzyko osobiste dla każdego z nich. Wspólnicy spółki jawnej są osobiście odpowiedzialni za długi firmy, co oznacza, że w przypadku niewypłacalności mogą stracić swoje prywatne aktywa. Z kolei w spółce cywilnej odpowiedzialność również spoczywa na wspólnikach, co jest podobne do spółki jawnej, a brak osobowości prawnej oznacza, że wszelkie zobowiązania są bezpośrednio przenoszone na wspólników. Spółka partnerska, przeznaczona dla profesjonalistów (np. adwokatów, lekarzy), również nie oferuje ochrony majątkowej analogicznej do spółki z o.o., ponieważ wspólnicy odpowiadają za swoje działania oraz działania podległych im pracowników. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każda forma spółki zapewnia ograniczoną odpowiedzialność; nie jest to prawdą w przypadku spółek jawnych, cywilnych czy partnerskich, które niosą ze sobą pełne ryzyko finansowe dla wspólników.
Pytanie 38

Zgodnie z zasadą memoriału, usługi obce wykonane dla hurtowni w grudniu 2008 roku, które zostały zafakturowane w styczniu 2009 roku, powinny być uwzględnione w księgach rachunkowych hurtowni jako

A. koszty roku 2009
B. przychody roku 2008
C. koszty roku 2008
D. przychody roku 2009
Zgodnie z zasadą memoriału, koszty oraz przychody powinny być ujmowane w księgach rachunkowych w momencie, gdy są związane z danym okresem sprawozdawczym, a nie w momencie ich zapłaty czy zafakturowania. W przypadku usług obcych świadczonych na rzecz hurtowni w grudniu 2008 roku, mimo że faktura została wystawiona w styczniu 2009, te koszty powinny być zaliczone do roku 2008, ponieważ dotyczą one okresu, w którym usługi zostały faktycznie wykonane. Przykładowo, jeżeli hurtownia korzystała z usług transportowych w grudniu, to te koszty są związane z działalnością hurtowni w roku 2008. Praktyczne zastosowanie zasady memoriału jest kluczowe dla prawidłowego obrazowania sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) czy Krajowe Standardy Rachunkowości. Ich przestrzeganie pozwala na dokładniejsze określenie wyniku finansowego oraz lepsze podejmowanie decyzji zarządczych.
Pytanie 39

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 20%
B. 40%
C. 45%
D. 25%
Aby obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów w rocznym obrocie przedsiębiorstwa MARTA, najpierw należy ustalić całkowite przychody ze sprzedaży wszystkich wyrobów. Sumując podane wartości, otrzymujemy: 50 000 zł (miksery) + 40 000 zł (opiekacze) + 35 000 zł (tostery) + 75 000 zł (czajniki elektryczne) = 200 000 zł. Następnie przychód ze sprzedaży mikserów (50 000 zł) należy podzielić przez całkowity przychód (200 000 zł) i pomnożyć przez 100, aby uzyskać procent: (50 000 / 200 000) * 100 = 25%. Taki sposób obliczeń jest standardowym podejściem w analizie finansowej, które pozwala na zrozumienie struktury przychodów oraz na podejmowanie decyzji strategicznych. Znajomość udziału poszczególnych produktów w całości przychodów jest niezwykle ważna, gdyż umożliwia identyfikację kluczowych produktów oraz efektywne alokowanie zasobów marketingowych. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce może prowadzić do poprawy rentowności oraz optymalizacji oferty produktowej.
Pytanie 40

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
B. pracownik wyznaczony przez menedżera
C. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
D. menedżer sklepu
Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej