Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 08:54
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 09:17

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Klient, dokonując zakupu komputera o wartości netto 4 000 zł, uzyskał od sprzedawcy skonto wynoszące 5% wartości netto towaru z powodu wcześniejszego uregulowania płatności. Komputer objęty jest stawką VAT w wysokości 23%. Jaka była cena brutto komputera, którą zapłacił klient?

A. 3 800 zł

B. 4 674 zł

C. 5 160 zł

D. 4 200 zł

W przypadku obliczeń dotyczących zakupów oraz cen brutto i netto, ważne jest zrozumienie mechanizmów skont i podatku VAT. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w kolejności działań lub z braku uwzględnienia skonta, które jest istotnym elementem ustalania ostatecznej kwoty do zapłaty. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 5 160 zł, mogło dojść do błędnego obliczenia, które nie uwzględniło skonta. Jeśli przyjmiemy wartość netto 4 000 zł i od razu pomnożymy ją przez 1,23 (w celu dodania VAT), otrzymamy 4 920 zł, co nadal jest błędne, ponieważ nie uwzględnia zniżki. Z kolei odpowiedź 4 200 zł może wynikać z błędnego założenia, że skonto jest stosowane na całkowitym koszcie, zamiast tylko na wartości netto. Wartość 3 800 zł, choć może wydawać się atrakcyjna, jest jedynie wartością po skontach, bez dodania VAT, co sprawia, że nie jest to jednak ostateczna suma, którą klient powinien uiścić. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących skont i podatków może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach oraz pomyłek w dokumentacji finansowej, co może skutkować nieścisłościami w deklaracjach podatkowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do ustalonych standardów obliczeniowych i dobrych praktyk dotyczących zarządzania finansami.

Pytanie 2

W czwartym kwartale 2017 roku firma otrzymała 8 dostaw materiałów, a przerwy pomiędzy kolejnymi dostawami wynosiły kolejno: 15 dni, 13 dni, 14 dni, 15 dni, 11 dni, 12 dni, 18 dni, 14 dni. Średni cykl dostaw obliczony z zastosowaniem średniej arytmetycznej wynosi

A. 11 dni

B. 12 dni

C. 14 dni

D. 15 dni

Udzielenie odpowiedzi 15 dni, 12 dni, 11 dni lub jakiejkolwiek innej wartości, poza 14 dniami, wskazuje na niedostateczne zrozumienie procesu obliczania średniego cyklu dostaw. W przypadku odpowiedzi 15 dni, może to wynikać z błędnego założenia, że najwyższa wartość dostarczona w zestawieniu powinna być uznana za średnią, co jest niezgodne z zasadami statystyki. Średnia arytmetyczna nie opiera się na maksymalnej wartości, ale na sumie wszystkich wartości podzielonej przez ich liczbę. Odpowiedź 12 dni mogłaby sugerować, że użytkownik przyjął zbyt niską wartość jako reprezentatywną, co również nie jest poprawne. W zaś przypadku 11 dni, użytkownik być może nie uwzględnił wystarczającej liczby dni, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania czasu dostaw. Podstawowym błędem myślowym jest zapominanie o tym, że średnia arytmetyczna to nie tylko prosty wybór wartości, ale wymaga dokładnych obliczeń i analizy. W praktyce, zrozumienie, jak obliczać średni czas dostaw, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw, co z kolei wpływa na satysfakcję klientów i rentowność przedsiębiorstwa. Warto zatem skupić się na dokładnych i rzetelnych obliczeniach, aby podejmować świadome decyzje oparte na danych.

Pytanie 3

Zgodnie z zasadą popytu, gdy cena danego towaru wzrasta, to ilość popytu

A. najpierw wzrasta, a następnie maleje.

B. najpierw maleje, a potem wzrasta.

C. wzrasta.

D. zmniejsza się.

Zgodnie z prawem popytu, kiedy cena danego dobra wzrasta, wielkość popytu na to dobro maleje. Prawo popytu wskazuje, że istnieje odwrotna zależność pomiędzy ceną a wielkością popytu. Oznacza to, że konsumenci są skłonni kupować mniej dobra, gdy jego cena rośnie, co można zaobserwować na przykładzie rynku dóbr luksusowych, takich jak biżuteria. Kiedy ceny diamentów rosną, wiele osób decyduje się na rezygnację z zakupu lub na wybór tańszych alternatyw. Działania te są zgodne z zasadami ekonomii, gdzie przy wyższej cenie, ograniczone zasoby budżetowe konsumentów zmuszają ich do dokonania wyborów, co prowadzi do zmniejszenia popytu. Oprócz podstawowej teorii ekonomicznej, praktyczne zastosowanie prawa popytu znajduje się w analizach rynkowych oraz strategiach marketingowych, gdzie zrozumienie reakcji konsumentów na zmiany cen staje się kluczowe dla ustalania cen i przewidywania zachowań rynkowych. Dodatkowo, w kontekście inflacji, obserwacja tego zjawiska pomaga przedsiębiorstwom w dostosowywaniu ofert do rzeczywistych potrzeb rynku.

Pytanie 4

Całkowita cena usługi to 2 160,00 zł. Jaka będzie wartość podatku VAT, jeśli usługa podlega stawce VAT 8%?

A. 1 987,20 zł

B. 172,80 zł

C. 2 000,00 zł

D. 160,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń związanych z podatkiem VAT. Warto zwrócić uwagę, że odpowiedzi 1 987,20 zł oraz 2 000,00 zł sugerują, że użytkownik mógł pomylić wartość brutto z wartością netto. Należy pamiętać, że wartość brutto to cena, która obejmuje również podatek VAT, a wartość netto to cena przed naliczeniem VAT. Kolejna pomyłka to kwota 172,80 zł, która może wynikać z niepoprawnego obliczenia podatku VAT jako 8% z wartości brutto, co jest błędne. Zasadniczo, żeby obliczyć VAT, powinno się odnosić do wartości netto, a nie brutto. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dwóch wartości, ponieważ mogą one prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. W praktyce, aby uniknąć tego rodzaju pomyłek, zaleca się stosowanie odpowiednich formularzy księgowych, które automatyzują te obliczenia. Wiedza o poprawnym obliczaniu kwot VAT jest kluczowa, gdyż błędy w tym zakresie mogą prowadzić do problemów z organami podatkowymi oraz negatywnie wpływać na finanse przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Jeśli wynagrodzenie osoby zatrudnionej zależy od liczby produktów, które wyprodukuje, to oznacza, że jest wynagradzana w systemie

A. akordowym

B. czasowym

C. godzinowym

D. prowizyjnym

Odpowiedź akordowa jest poprawna, ponieważ system wynagradzania akordowego jest bezpośrednio związany z ilością wyprodukowanych wyrobów. W tym modelu wynagrodzenie pracownika wzrasta proporcjonalnie do liczby wykonanych sztuk. Przykładem zastosowania systemu akordowego może być praca w zakładzie produkcyjnym, gdzie pracownicy są nagradzani za każdą wykonaną jednostkę produkcyjną. Dobrze skonstruowany system akordowy może prowadzić do zwiększenia wydajności, motywując pracowników do większego zaangażowania w wykonywane zadania. Wynagrodzenia w systemie akordowym często są regulowane przez normy produkcyjne, które ustanawiają minimalne wymagania dotyczące wydajności pracy. Stosowanie tego typu systemu wyróżnia się w przemyśle wytwórczym, gdzie wyniki pracy można łatwo zliczyć i ocenić. Warto również zauważyć, że system akordowy może zwiększać konkurencję wśród pracowników, co teoretycznie może prowadzić do podniesienia ogólnego poziomu wydajności w firmie, jednakże powinien być wprowadzany z uwagą na jakość pracy oraz zdrowie pracowników.

Pytanie 6

Wynagrodzenie godzinowe pracownika na danym stanowisku wynosi 6,50 zł, a norma produkcji to 2 sztuki na godzinę. Jaką wartość ma jednostkowa cena akordowa?

A. 3,25 zł

B. 0,13 zł

C. 32,50 zł

D. 13,00 zł

Jednostkowa cena akordowa to kluczowy wskaźnik w systemie wynagradzania akordowego, który pozwala na efektywne obliczenie wynagrodzenia w zależności od wydajności pracy. W przypadku stawki godzinowej wynoszącej 6,50 zł oraz normy wyrobu wynoszącej 2 sztuki na godzinę, jednostkowa cena akordowa oblicza się według wzoru: jednostkowa cena akordowa = stawka godzinowa / norma wyrobu. Zatem 6,50 zł / 2 szt. = 3,25 zł za sztukę. Dzięki temu systemowi, pracownicy są motywowani do większej wydajności, co może prowadzić do wzrostu produkcji oraz poprawy efektywności. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w wielu branżach, w tym w przemyśle wytwórczym, gdzie wynagrodzenie jest związane z ilością wyprodukowanych jednostek. Warto zwrócić uwagę, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi, które promują uczciwe wynagradzanie oraz wzmacniają motywację pracowników.

Pytanie 7

W zakładzie pracy 100 pracowników wykonujących jedną ośmiogodzinną zmianę wytworzyło 40 000 czekolad. Jaką wydajność pracy obliczamy na jedną roboczogodzinę?

A. 5 000 szt.

B. 50 szt.

C. 600 szt.

D. 300 szt.

Poprawna odpowiedź to 50 sztuk czekolad na roboczogodzinę. Aby obliczyć wydajność pracy, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych roboczogodzin. W fabryce zatrudniono 100 robotników, którzy pracowali na ośmiogodzinnej zmianie, co daje łącznie 800 roboczogodzin (100 robotników * 8 godzin). Następnie, aby uzyskać wydajność, wystarczy podzielić całkowitą produkcję czekolad (40 000 sztuk) przez liczbę roboczogodzin (800). Obliczenia wyglądają następująco: 40 000 sztuk / 800 roboczogodzin = 50 sztuk na roboczogodzinę. Taki wskaźnik wydajności jest istotny w kontekście zarządzania produkcją, ponieważ pozwala na ocenę efektywności pracy załogi oraz może być podstawą do wprowadzania usprawnień w procesach produkcyjnych. W praktyce, monitorowanie wydajności pracy jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczącego zakresu dokumentacji, którą pracodawcy są zobowiązani prowadzić w sprawach związanych z zatrudnieniem oraz zasad prowadzenia akt osobowych pracownika, w sekcji A akt osobowych pracownika umieszcza się m.in.

A. kopię wystawionego pracownikowi świadectwa zatrudnienia

B. umowę o pracę podpisaną z pracownikiem

C. zaświadczenie o odbyciu wymaganego kursu w zakresie bhp

D. formularz osobowy składany podczas aplikowania o pracę

Wprowadzenie do akt osobowych pracownika niektórych dokumentów, takich jak kopia świadectwa pracy, zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie bhp czy umowa o pracę, jest nieprawidłowe w kontekście zawartości części A akt osobowych. Świadectwo pracy, będące dokumentem kończącym zatrudnienie, jest przechowywane w osobnej sekcji dokumentacji kadrowej, która dotyczy zakończonych stosunków pracy. Z kolei zaświadczenie o ukończeniu szkolenia bhp odnosi się do bieżącego zatrudnienia i jest istotne, jednak również nie należy do podstawowych dokumentów, które powinny znajdować się w części A. Umowa o pracę to kluczowy dokument, ale jest umieszczana w części B akt osobowych, która skupia się na regulacjach dotyczących aktualnego zatrudnienia. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi, to pomylenie kontekstu przechowywania dokumentów oraz zrozumienie, że wszystkie dokumenty związane z pracownikiem powinny być umieszczane w jednym miejscu. Właściwe zrozumienie struktury akt osobowych pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnia zgodność z przepisami prawa pracy.

Pytanie 9

Właścicielka firmy krawieckiej otrzymała rachunek za wykorzystaną energię elektryczną. W podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie ujęty w pozycji

A. zakup towarów handlowych i materiałów

B. koszty uboczne zakupu

C. wartość sprzedanych produktów i usług

D. pozostałe wydatki

Wybór odpowiedzi 'pozostałe wydatki' jest właściwy, ponieważ koszt energii elektrycznej nie jest bezpośrednio związany z produkcją towarów ani usług, lecz stanowi koszt ogólny związany z działalnością zakładu. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatki na energię elektryczną klasyfikowane są jako koszty operacyjne. To z kolei oznacza, że są one częścią ogólnych wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, które nie są przypisane do konkretnego towaru ani usługi. Przykład praktyczny: jeśli zakład krawiecki ponosi wydatki na energię elektryczną w związku z działaniem maszyn krawieckich, te koszty należy ująć jako pozostałe wydatki. W kontekście standardów księgowych, takie podejście wspiera zgodność z zasadami rachunkowości, które wymagają od przedsiębiorstw rzetelnego ujmowania wszystkich kosztów, co ma znaczenie dla analizy rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

W wyniku awarii instalacji elektrycznej w dziale marketingu wszystkie źródła światła przestały działać. Kto jest uprawniony do naprawy systemu elektrycznego?

A. pracownik, który został przeszkolony w tym temacie przez swojego szefa

B. pracownik wskazany przez kierownika po otrzymaniu odpowiedniego polecenia

C. osoba, która potrafi przeprowadzać naprawy instalacji elektrycznej

D. osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia energetyczne

Odpowiedź wskazująca, że naprawy instalacji elektrycznej może dokonać osoba posiadająca stosowne uprawnienia energetyczne, jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, w Polsce do wykonywania prac związanych z instalacjami elektrycznymi wymagane są odpowiednie uprawnienia, które można uzyskać na podstawie przepisów prawa energetycznego oraz norm branżowych, takich jak PN-IEC 60364. Osoby te powinny posiadać wiedzę z zakresu bezpieczeństwa i norm dotyczących instalacji elektrycznych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i użytkowników obiektów. Przykładowo, pracownik z ważnym świadectwem kwalifikacyjnym (grupa 1, G1) ma prawo do wykonywania prac przy urządzeniach elektrycznych do określonego napięcia, co jest kluczowe w przypadku awarii systemu oświetlenia. W praktyce, osoba taka będzie w stanie nie tylko naprawić instalację, ale także zdiagnozować źródło problemu oraz zaproponować odpowiednie rozwiązania, minimalizując ryzyko wystąpienia podobnych awarii w przyszłości. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.

Pytanie 11

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiału	Wskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna	10 dni
Guziki	21 dni
Nici	18 dni
Podszewka	12 dni

A. Nici.

B. Wełny.

C. Guzików.

D. Podszewki.

Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 12

W celu zachowania ciągłości sprzedaży, okres wymiany towarów powinien wynosić 10 dni. Na podstawie danych zawartych w tabeli można stwierdzić, że rzeczywisty okres wymiany towarów w pierwszym kwartale był

Dane za I kwartał
Średni stan zapasów	20 000 zł
Przychody ze sprzedaży	100 000 zł
Liczba dni	90

A. dłuższy o 8 dni.

B. dłuższy o 5 dni.

C. krótszy o 8 dni.

D. krótszy o 5 dni.

Odpowiedź "dłuższy o 8 dni" jest poprawna, ponieważ rzeczywisty okres wymiany towarów w pierwszym kwartale wynosił 18 dni, co jest wyraźnie dłuższym czasem niż zakładany okres 10 dni. Obliczenie tego okresu polega na podzieleniu średniego stanu zapasów przez przychody ze sprzedaży oraz pomnożeniu wyniku przez liczbę dni. Taki sposób obliczeń pozwala na rzetelną ocenę efektywności zarządzania zapasami. Firmy powinny dążyć do optymalizacji tego wskaźnika, aby zmniejszyć koszty przechowywania i minimalizować ryzyko przestarzałych lub nieaktualnych towarów. W praktyce istotne jest monitorowanie cyklu wymiany towarów i dostosowywanie strategii zakupowych oraz sprzedażowych. Standardy branżowe, takie jak Just-in-Time (JIT), sugerują, że krótsze cykle wymiany towarów mogą przyczynić się do zwiększenia efektywności operacyjnej. Osiągnięcie tego celu wymaga jednak dokładnej analizy danych i odpowiedniego zarządzania zapasami, co ma kluczowe znaczenie dla długoterminowego sukcesu przedsiębiorstwa.

Pytanie 13

Stawka amortyzacji dla maszyny wytwórczej wynosi 18%. Firma stosuje podwyższoną stawkę amortyzacji z współczynnikiem 1,80. Jaką metodę amortyzacji przyjęto w tej firmie?

A. Liniowa

B. Degresywna

C. Naturalna

D. Progresywna

Odpowiedź "Degresywna" jest poprawna, ponieważ stawka amortyzacyjna dla maszyny produkcyjnej wynosząca 18% oraz zastosowanie współczynnika 1,80 sugerują, że przedsiębiorstwo korzysta z metody degressywnej. W metodzie tej wartość amortyzacji jest obliczana na podstawie wartości początkowej maszyny oraz ustalonej stawki, co prowadzi do wyższej amortyzacji w początkowych latach użytkowania, a następnie jej systematycznego zmniejszania. W praktyce, ta metoda jest szczególnie korzystna dla przedsiębiorstw, które inwestują w nowe technologie, ponieważ pozwala na szybsze odzyskanie kosztów inwestycji. Wartością kluczową jest to, że degressywna forma amortyzacji jest zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF) i może być stosowana w różnych branżach, aby odzwierciedlić rzeczywiste zużycie środków trwałych. Przykładem może być produkcja, gdzie maszyny szybko tracą wartość rynkową z powodu postępu technologicznego i intensywnego użytkowania.

Pytanie 14

Zasoby majątkowe przedsiębiorstwa są klasyfikowane do bilansu według zasady

A. wzrastającej wartości

B. wzrastającej płynności

C. malejącej wymagalności

D. malejącej użyteczności

Odpowiedź "wzrastającej płynności" jest poprawna, ponieważ zasoby majątkowe jednostki gospodarczej w bilansie są klasyfikowane według ich płynności, co oznacza, że elementy o najwyższej płynności, takie jak środki pieniężne, są ujęte na górze bilansu, a mniej płynne aktywa, takie jak nieruchomości czy maszyny, znajdują się poniżej. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na ułatwieniu analizy finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ inwestorzy i kredytodawcy mogą szybko ocenić, jak łatwo firma może przekształcić swoje aktywa w gotówkę. Ponadto, zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą nacisk na rzetelność i przejrzystość informacji finansowych. Klasyfikacja według płynności jest szczególnie ważna w kontekście zarządzania płynnością finansową, co umożliwia przedsiębiorstwom lepsze planowanie swoich operacji i kontrolowanie ryzyka finansowego.

Pytanie 15

Rejestrację spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym przeprowadza

A. urząd miasta

B. starostwo powiatowe

C. izba gospodarcza

D. sąd rejonowy

Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest zadaniem przypisanym do urzędów miasta, starostw powiatowych ani izb gospodarczych. Często pojawia się błędne przekonanie, że te instytucje mają prawo do rejestracji spółek, co jest niezgodne z obowiązującym prawem. Urząd miasta zajmuje się sprawami administracyjnymi lokalnego szczebla, natomiast starostwa powiatowe odpowiadają za różne aspekty administracyjne związane z powiatami, ale nie mają kompetencji do rejestracji spółek w KRS. Izby gospodarcze, mimo że pełnią ważną rolę w wspieraniu przedsiębiorczości i dostarczaniu informacji o rynku, nie są organami odpowiedzialnymi za proces rejestracji. Każda z tych instytucji ma swoje szczegółowe kompetencje, ale rejestracja spółek w Polsce jest ściśle regulowana przez prawo i leży w gestii sądów rejonowych. Niezrozumienie tej struktury może prowadzić do nieprawidłowości w procesie zakupu i rejestracji firmy, co z kolei może skutkować opóźnieniami oraz problemami prawno-administracyjnymi. Właściwe zrozumienie roli sądów rejonowych w procesie rejestracji jest kluczowe dla każdego, kto planuje założyć własną działalność gospodarczą.

Pytanie 16

W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę

A. ogólną, odcinkową i szczegółową

B. doraźną, okresową i ciągłą

C. całościową, odcinkową i kompleksową

D. funkcjonalną, systemową i decyzyjną

Analizy, które są funkcjonalna, systemowa i decyzyjna, mają różne cele, ale nie piszą o tym, jak często mamy je robić. Analiza funkcjonalna skupia się na różnych działach w firmie, jak marketing, produkcja czy finanse, ale nie mówi o tym, jak często je przeprowadzać. Podobnie z analizą systemową, która bada interakcje między różnymi systemami w organizacji. To ważne, ale nie rozwiązuje kwestii częstotliwości. Analiza decyzyjna ma wspierać podejmowanie decyzji, ale znów – brak tu ram czasowych. W przypadku analiz ogólnej, odcinkowej i szczegółowej, wydaje się, że one dotyczą raczej głębokości analizy, a nie jej częstotliwości. Analiza ogólna może obejmować całą sytuację gospodarczą, a szczegółowa skupia się na konkretach, ale nie mówi, jak często je trzeba robić. Tak więc, zamiana zakresu analiz na ich regularność to błąd, który prowadzi do złych wniosków o systematyce analiz ekonomicznych.

Pytanie 17

Zapis chronologiczny zdarzeń gospodarczych odbywa się

A. w zestawieniu obrotów i sald

B. na kontach księgi głównej

C. w dzienniku księgowym

D. na kontach ksiąg pomocniczych

Zarządzanie ewidencją operacji gospodarczych to skomplikowany proces, który powinno się prowadzić według określonych zasad. Obieg informacji w firmie polega na tym, że je rejestrujemy i przetwarzamy, a to wymaga odpowiednich dokumentów. Niektórzy mogą myśleć, że ewidencja odbywa się w zestawieniu obrotów i sald, ale to nie jest prawda, bo to narzędzie pomocnicze, które tylko podsumowuje dane z księgi głównej. Przypisanie ewidencji do kont księgi głównej może być mylące, bo konta te gromadzą dane z dziennika, a nie rejestrują je bezpośrednio. Konta pomocnicze są używane do szczegółowego śledzenia aktywów, pasywów czy przychodów, ale one też nie są miejscem do pierwotnego zapisu. Typowy błąd to myślenie, że różne narzędzia księgowe działają niezależnie, podczas gdy w rzeczywistości są one ze sobą powiązane i działają w określonym porządku. Dobre podejście do ewidencji operacji gospodarczych wymaga zrozumienia tego porządku i umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy w zarządzaniu finansami firmy.

Pytanie 18

Korzystając z zamieszczonego fragmentu Ustawy Kodeks Pracy, można stwierdzić, że łączny tygodniowy czas pracy z uwzględnieniem godzin nadliczbowych nie może przeciętnie przekroczyć

Art. 129.
§ 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 135–138, 143 i 144.
(…)
Art. 131.
§ 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

A. 40 godzin w 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym.

B. 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

C. 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

D. 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Wybór jednej z odpowiedzi, które wskazują na ograniczenie czasu pracy do 40 godzin lub 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia przepisów dotyczących godzin nadliczbowych, co jest kluczowe w kontekście Kodeksu Pracy. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad ustalania średniego tygodniowego czasu pracy. Kodeks Pracy określa, że podstawowy czas pracy wynosi 40 godzin w standardowym pięciodniowym tygodniu, jednakże nie uwzględnia to czasu pracy w systemie, który przewiduje nadgodziny. Pracodawcy mogą planować czas pracy w sposób, który pozwala na przekroczenie tego limitu, jednakże nie może on przekraczać 48 godzin w tygodniu w przeciętnym rozrachunku. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia zasadności godzin nadliczbowych i ich wpływu na ogólny czas pracy. Ponadto, mylenie 40 godzin z 48 może prowadzić do błędnych wniosków na temat zarządzania czasem pracy, co w konsekwencji stwarza ryzyko naruszenia prawa przez pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że przepisy te mają na celu ochronę pracowników przez zapewnienie im odpowiedniego czasu odpoczynku oraz możliwości regeneracji. Bez właściwego zrozumienia tych zasad, organizacje mogą napotkać problemy prawne oraz obniżoną satysfakcję pracowników.

Pytanie 19

Pracownik jest zatrudniony w systemie czas owo-prowizyjnym. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal wartość brutto wynagrodzenia, jakie otrzyma pracownik za wykonaną pracę.

Wynagrodzenie zasadnicze	2 000,00 zł
Wartość sprzedaży	4 000,00 zł
Wysokość prowizji	20%

A. 2 800,00 zł

B. 2 400,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 4 400,00 zł

Odpowiedź 2 800,00 zł to strzał w dziesiątkę! Chodzi o to, że mamy wynagrodzenie zasadnicze na poziomie 2 000,00 zł plus prowizję, która wynosi 20% od 4 000,00 zł. To daje dodatkowe 800,00 zł. Jeśli to zsumujesz, to wychodzi właśnie 2 800,00 zł. W branży sprzedażowej taki sposób wynagradzania jest dość popularny, bo motywuje ludzi do lepszych wyników. W sumie dobrze to narysowałeś, bo takie podejście naprawdę działa.

Pytanie 20

Klient odebrał zamówiony produkt razem z fakturą. Podczas odbioru towaru zauważył jego uszkodzenie i w związku z tym złożył reklamację. Sprzedawca zaakceptował reklamację i wystawił

A. rachunek

B. notę korygującą

C. fakturę korygującą

D. duplikat faktury

Ogólnie mówiąc, zrozumienie, jakie dokumenty są potrzebne w obrocie gospodarczym, jest mega istotne. Rachunek, który znalazł się wśród opcji, zazwyczaj dotyczy konkretnej transakcji i nie ma tam szczegółów o korektach czy reklamacjach. Jest to taki podstawowy dokument, który poświadcza, że usługa została wykonana albo towar sprzedany, ale do korekt się nie nadaje. Duplikat faktury to kolejna kwestia, bo on tylko powiela oryginalny dokument, gdyby go ktoś zgubił czy zniszczył, a nie wprowadza żadnych zmian. Nota korygująca, chociaż może być używana do pewnych zmian, nie jest odpowiednia w przypadku zwrotu towarów, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do ujęcia zwrotu wartości czy stanu towaru. Głównym błędem, który tutaj widzę, jest mylenie różnych dokumentów i ich funkcji, co może prowadzić do bałaganu w dokumentacji finansowej firmy. Lepiej zapoznać się z zasadami wystawiania i korzystania z właściwych dokumentów w różnych sytuacjach, bo to pozwoli zachować porządek w księgach rachunkowych i przestrzegać przepisów.

Pytanie 21

Jakie są obowiązki Regionalnej Izby Obrachunkowej?

A. Przygotowywanie projektów ustaw oraz wydawanie regulacji dotyczących finansów publicznych

B. Nadzorowanie budżetu państwowego oraz zarządzanie zadłużeniem publicznym

C. Kontrola działalności gmin i powiatów w obszarze finansów

D. Współpraca finansowa z innymi krajami oraz międzynarodowymi instytucjami finansowymi

Regionalna Izba Obrachunkowa (RIO) ma na celu nadzorowanie działalności gmin i powiatów w zakresie spraw finansowych. Oznacza to, że RIO kontroluje, jak jednostki samorządu terytorialnego zarządzają swoimi finansami, co jest kluczowe dla zapewnienia transparentności i efektywności wydatkowania publicznych środków. Przykłady działań RIO obejmują audyty budżetowe, analizę sprawozdań finansowych oraz ocenę zgodności z przepisami prawa. Na podstawie wyników kontroli RIO może wydawać zalecenia, które mają na celu poprawę gospodarowania finansami publicznymi oraz wskazywać na obszary wymagające poprawy. Zastosowanie tych działań w praktyce przyczynia się do lepszego planowania budżetowego oraz zwiększenia odpowiedzialności finansowej lokalnych władz. RIO odgrywa również kluczową rolę w edukacji samorządów, co wspiera rozwój dobrych praktyk w zarządzaniu finansami publicznymi.

Pytanie 22

Jakie dane koniecznie powinny znaleźć się w umowie o pracę?

A. Wyposażenie biura.

B. Wymagane kwalifikacje do zatrudnienia.

C. Miejsce pracy.

D. Zakres urlopu wypoczynkowego.

Umowa o pracę, jako dokument regulujący relacje między pracodawcą a pracownikiem, powinna zawierać szereg istotnych informacji, które wpływają na jasność i przejrzystość warunków zatrudnienia. Wybór niewłaściwych elementów do umowy, takich jak wyposażenie stanowiska pracy, kwalifikacje, czy wymiar urlopu, prowadzi do nieporozumień. Wyposażenie stanowiska pracy, choć ważne, nie jest elementem, który powinien być obligatoryjnie wymieniony w umowie. Standardy dotyczące wyposażenia mogą się zmieniać w trakcie trwania zatrudnienia i nie powinny być ujęte w umowie. Kwalifikacje niezbędne do podjęcia pracy również nie są obligatoryjne, ponieważ powinny być określone w ogłoszeniu o pracę, a nie w samej umowie. Wymiar urlopu wypoczynkowego, choć również istotny, jest regulowany przez Kodeks pracy oraz wewnętrzne przepisy pracodawcy i nie musi być szczegółowo opisany w umowie. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te elementy są tak samo istotne jak miejsce wykonywania pracy. Miejsce pracy jest podstawowym wyznacznikiem, który ma znaczenie dla realizacji obowiązków i zrozumienia roli pracownika w strukturze organizacyjnej. Dlatego kluczowe jest, aby umowa o pracę zawierała przede wszystkim te informacje, które są niezbędne do zrozumienia warunków zatrudnienia oraz realizacji obowiązków zawodowych.

Pytanie 23

W przedsiębiorstwie IGOR sp. z o.o. wartości kapitału własnego, zobowiązań i aktywów w latach 2009-2012 przedstawiały się następująco: W którym roku przedsiębiorstwo było uzależnione w najmniejszym stopniu od obcych źródeł finansowania?

Kategoria (w zł)	Rok 2009	Rok 2010	Rok 2011	Rok 2012
Kapitał własny	40 000,00	50 000,00	50 000,00	40 000,00
Zobowiązania	60 000,00	50 000,00	60 000,00	70 000,00
Aktywa ogółem	100 000,00	100 000,00	110 000,00	110 000,00

A. W 2012 r.

B. W 2009 r.

C. W 2011 r.

D. W 2010 r.

Rok 2010 to bardzo dobra opcja na pokazanie minimalnego uzależnienia firmy IGOR sp. z o.o. od zewnętrznych źródeł finansowania. W tym roku mieliśmy idealny stosunek kapitału własnego do zobowiązań wynoszący 1, co oznacza, że firma miała tyle własnych pieniędzy, ile miała długów. Taki układ mówi, że IGOR był w całkiem stabilnej sytuacji finansowej, więc nie musiał sięgać po zewnętrzne finansowanie. W praktyce to oznacza, że firma mogła sama opłacać swoje potrzeby, a to jest zawsze na plus. Firmy z takim stosunkiem są odbierane jako bardziej solidne, co ułatwia im pozyskiwanie nowych inwestycji. Warto pamiętać, że staranie się o wysoki poziom kapitału własnego to krok w stronę zrównoważonego rozwoju, promującego niezależność i stabilność finansową.

Pytanie 24

Do jakiej kategorii spółek należy spółka komandytowa?

A. kapitałowych prawa handlowego

B. osobowych prawa cywilnego

C. kapitałowych prawa cywilnego

D. osobowych prawa handlowego

Spółka komandytowa to taki typ spółki, który jest traktowany jako osobowa w prawie handlowym. Oznacza to, że jej zasady działania i struktura są opisane w Kodeksie spółek handlowych. W tej spółce mamy dwóch rodzajów wspólników: komplementariuszy, którzy biorą na siebie pełną odpowiedzialność za zobowiązania, i komandytariuszy, którzy odpowiadają tylko do wysokości swojego wkładu. Taki podział daje fajną elastyczność w zarządzaniu i przyciąganiu inwestorów, którzy mogą chcieć zaangażować się w biznes, ale bez zbytniego ryzyka. Na przykład, w spółce komandytowej jeden z partnerów (komplementariusz) prowadzi firmę, a reszta (komandytariusze) działa bardziej jako inwestorzy i nie muszą się martwić o całość finansów. Spółki komandytowe często występują w branżach, gdzie potrzebny jest duży kapitał, jak budownictwo czy handel, bo pozwalają na łatwiejsze pozyskiwanie ludzi, którzy chcą inwestować, ale bez ryzykowania wszystkiego.

Pytanie 25

W zestawieniu finansowym firmy w kategorii zobowiązań uwzględniono krótkoterminowe zobowiązania o łącznej wartości 85000 zł, w tym:
- zobowiązania wobec dostawców - 46 750 zł
- zobowiązania wobec budżetu - 34 000 zł
- zobowiązania wobec pracowników - 4 250 zł

Oblicz, jaki procent zobowiązań stanowią zobowiązania wobec kontrahentów w stosunku do całkowitych zobowiązań

A. 60%

B. 50%

C. 40%

D. 55%

Z pozostałych odpowiedzi można zauważyć, że wynikają z błędnych obliczeń lub po prostu nieporozumień co do tego, co znaczy udział zobowiązań. Na przykład, jeśli zaznaczyłeś 60% lub 50%, to może wynikać z przekonania, że ten udział powinien być większy, co jest mylące. Często, kiedy ludzie próbują liczyć takie wskaźniki, zapominają o ważnych rzeczach lub mylą dane w obliczeniach, co prowadzi do błędnych wyników. Kluczowe jest, by pamiętać, że udział to stosunek jednych zobowiązań do wszystkich zobowiązań. Często też błędnie zakłada się, że inne zobowiązania, np. wobec budżetu czy pracowników, są częścią tego obliczenia, a to już nie jest poprawne w tym kontekście. Dobrze jest znać definicje i zastosowania wskaźników, żeby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 26

Przedsiębiorstwo jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę podatku VAT, jaką należy odprowadzić do urzędu skarbowego za maj 2017 roku.

Lp.	Nazwa i numer dowodu	Wartość netto (w zł)	Kwota podatku VAT (w zł)	Wartość brutto (w zł)
1.	Faktura zakupu 32/05/2017	4 000,00	920,00	4 920,00
2.	Faktura zakupu 155/05/2017	2 000,00	460,00	2 460,00
3.	Faktura sprzedaży 1/05/2017	8 000,00	1 840,00	9 840,00
4.	Faktura korygująca sprzedaż 1/05/2017	-1 000,00	-230,00	-1 230,00

A. 460,00 zł

B. 1 380,00 zł

C. 230,00 zł

D. 1610,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada rzeczywistym obliczeniom, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu obliczania kwoty VAT do odprowadzenia. Osoby, które wskazały inne kwoty, mogły popełnić typowy błąd, myląc VAT naliczony z VAT należnym lub nie uwzględniając faktur korygujących. Na przykład, odpowiedź 1380,00 zł mogła być wynikiem pomylenia kwoty VAT naliczonego z należnym, co jest powszechnym błędem wśród początkujących podatników. Inna opcja, 1610,00 zł, również nie jest prawidłowa, ponieważ przedstawia łączną wartość VAT należnego bez uwzględnienia VAT naliczonego, co prowadzi do nadpłaty. Odpowiedzi 1 610,00 zł oraz 1 380,00 zł mogą również sugerować, że osoba nie zrozumiała, jak zastosować faktury korygujące w kontekście obliczeń podatkowych. Zrozumienie różnicy między VAT naliczonym a należnym jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. W praktyce ważne jest, aby na bieżąco monitorować i analizować transakcje oraz dokumentację, co może zapobiec nieporozumieniom przy obliczaniu zobowiązań podatkowych. Dobrą praktyką jest także konsultacja z doradcą podatkowym w przypadku wątpliwości dotyczących rozliczeń VAT.

Pytanie 27

W styczniu 2013 roku zatrudniono 6 pracowników, a 3 zostało zwolnionych. Średnia liczba zatrudnionych wynosiła 60 osób. Wskaźniki płynności zatrudnienia w zakresie przyjęć i zwolnień pracowników to odpowiednio

A. 10% i 20%

B. 5% i 10%

C. 20% i 10%

D. 10% i 5%

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia definicji wskaźników płynności zatrudnienia. Wiele osób myli liczby przyjęć i zwolnień z całkowitym zatrudnieniem, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Na przykład, obliczenia wskaźnika przyjęć jako 5% mogą być wynikiem pomylenia liczby przyjęć z inną wartością, co zniekształca obraz rzeczywistości. Ponadto, nieprawidłowe podejście do obliczeń wskaźnika zwolnień, które mogłoby prowadzić do oszacowania na poziomie 10%, ignoruje istotę proporcji w stosunku do średniego stanu zatrudnienia. Ważne jest, aby w kontekście HR zrozumieć, że wskaźniki te są nie tylko narzędziami do analizy, ale także wskaźnikami efektywności strategii zatrudnienia i utrzymania pracowników. Błędne odpowiedzi mogą wskazywać na problemy w zrozumieniu koncepcji średniej arytmetycznej oraz jej zastosowania w analizach kadrowych. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zwrócić uwagę na dokładne wytyczne dotyczące obliczeń w literaturze przedmiotu oraz praktyczne przykłady zastosowania w realnych sytuacjach kadrowych.

Pytanie 28

Klient nabył produkt z rabatem wynoszącym 5%, za który zapłacił 855,00 zł. Jaką kwotę miał towar przed zastosowaniem rabatu?

A. 769,50 zł

B. 940,50 zł

C. 812,25 zł

D. 900,00 zł

Wszystkie inne odpowiedzi są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących obliczeń rabatów. Wiele osób może pomylić się, próbując obliczyć wartość towaru przed rabatem, przyjmując, że cena finalna jest bezpośrednio związana z procentem rabatu w sposób uproszczony. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że wystarczy dodać 5% do 855,00 zł, co prowadzi do konkluzji, że cena towaru wynosi 897,75 zł, co nie jest poprawne. Takie podejście ignoruje fakt, że 855,00 zł to już obniżona cena, a rabat należy rozpatrywać jako procent wartości oryginalnej. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia rabatu i jego wpływu na cenę. Kluczowe jest, aby mieć na uwadze, że obliczając wartość przed rabatem, powinniśmy brać pod uwagę to, że zapłacona kwota to zawsze część ceny. W praktyce, błędne oszacowania mogą prowadzić do niezrozumienia wartości zakupów i błędów w prowadzeniu księgowości, co jest szczególnie istotne w przypadku przedsiębiorstw, gdzie precyzyjne ceny wpływają na rentowność i wyniki finansowe.

Pytanie 29

W ciągu 8 godzin pracy, pracownik skorzystał z przysługującej mu 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy oraz trzech 20-minutowych przerw na załatwienie spraw osobistych. Jakim procentem efektywnie wykorzystał czas na realizację obowiązków zawodowych?

A. 93%

B. 97%

C. 84%

D. 89%

Aby obliczyć efektywność wykorzystania czasu pracy przez pracownika, należy uwzględnić całkowity czas pracy oraz czas poświęcony na przerwy. Pracownik pracował 8 godzin, co daje 480 minut. Z tego czasu 15 minut stanowi przerwę wliczaną do czasu pracy, a dodatkowe trzy przerwy po 20 minut każda to 60 minut. Łącznie przerwy zajmują 75 minut. Czas przeznaczony na wykonanie zadań zawodowych wynosi więc 480 minut - 75 minut = 405 minut. Efektywność obliczamy jako stosunek czasu spędzonego na zadania do całkowitego czasu pracy, co daje (405 / 480) * 100% = 84%. Takie obliczenia są praktycznie istotne w kontekście zarządzania czasem oraz optymalizacji procesów pracy, ponieważ pomagają pracownikom i menedżerom zrozumieć, jak dobrze wykorzystują czas na obowiązki zawodowe w porównaniu do czasu przeznaczonego na przerwy oraz inne aktywności. Umożliwia to podejmowanie świadomych decyzji dotyczących organizacji pracy oraz planowania przerw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 30

W firmie zajmującej się produkcją mebli przeciętna liczba pracowników w pierwszym kwartale wyniosła 100 osób. W kwietniu zaprzestano pracy sześciu pracowników, a zatrudniono ośmiu nowych. Jaki jest wskaźnik zwolnień?

A. 6%

B. 2%

C. 14%

D. 8%

Obliczanie wskaźnika zwolnień to proces, który wymaga staranności oraz zrozumienia podstawowych zasad matematyki i statystyki. Wiele osób może błędnie założyć, że wskaźnik zwolnień można obliczyć bezpośrednio z liczby przyjętych pracowników lub bez uwzględnienia średniego stanu zatrudnienia. Takie podejście jest mylące i prowadzi do nieprawidłowych wyników. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wskaźnik zwolnień jako (6 / 8) * 100, uzyska 75%, co jest całkowicie mylne, ponieważ liczba przyjętych pracowników nie powinna być wykorzystywana w tym kontekście, gdyż obliczamy wskaźnik zwolnień w stosunku do całkowitego stanu zatrudnienia, a nie tylko nowo zatrudnionych. Inne odpowiedzi, takie jak 2%, 14% czy 8%, również ignorują kluczowe elementy obliczeń. Problem może wynikać z nieprawidłowego rozumienia definicji wskaźnika fluktuacji kadrowej, który ma na celu przedstawienie realnej sytuacji w firmie, a niewłaściwe podejście do danych liczbowych może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji kadrowych. W praktyce oznacza to, że menedżerowie muszą być dobrze zaznajomieni z metodologią obliczania wskaźników HR oraz być w stanie wykorzystać te informacje do podejmowania świadomych decyzji dotyczących zatrudnienia i utrzymania pracowników.

Pytanie 31

Kierowanie, które objawia się serdecznym podejściem do pracowników, łagodzeniem ich błędów, akceptowaniem niedociągnięć oraz unikiem kontrowersyjnych i problematycznych zagadnień, jest nazywane stylem

A. demokratycznym

B. patronalnym

C. doradczym

D. autokratycznym

Podejście demokratyczne charakteryzuje się partycypacją pracowników w podejmowaniu decyzji, co w praktyce oznacza, że menedżer konsultuje się z zespołem przed podjęciem kluczowych kroków. Tolerowanie niedociągnięć i pobłażanie pracownikom jest sprzeczne z założeniami tego stylu, który stawia na aktywne zaangażowanie i odpowiedzialność zespołu. Styl autokratyczny, z kolei, oparty jest na jednoosobowym podejmowaniu decyzji przez lidera, który nie dopuszcza do dyskusji ani propozycji ze strony zespołu. Takie podejście może prowadzić do frustracji i obniżenia morale, ale w przeciwieństwie do stylu patronalnego, może skutkować szybkim podejmowaniem decyzji. Styl doradczy, który polega na dostarczaniu wskazówek i konsultacji, pozwala na większą interakcję z pracownikami niż styl autokratyczny, ale nadal nie sprzyja familiarnemu podejściu, które jest kluczowe dla stylu patronalnego. W praktyce, mylenie stylów kierowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania, gdzie pracownicy nie wiedzą, czego się spodziewać, co osłabia zarówno ich zaangażowanie, jak i wydajność. Ważne jest, aby liderzy rozumieli różnice między tymi stylami i potrafili dostosować swoje podejście do specyfiki zespołu oraz celów organizacji.

Pytanie 32

Praca przez 8 godzin w miejscu o złym oświetleniu może prowadzić do

A. łzawienia oraz zaczerwienienia spojówek

B. omdlenia oraz utraty wzroku

C. obciążenia psychicznego oraz omdlenia

D. obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego oraz bólu głowy

Omdlenia, utrata wzroku, bóle głowy i problemy z mięśniami – to wszystko mogą być objawy, które mylimy z niewłaściwym oświetleniem, ale tak naprawdę niekoniecznie są ze sobą powiązane. Omdlenia zazwyczaj wynikają z nagłych zmian ciśnienia krwi, a nie stania w ciemnym miejscu przez dłużej. Utrata wzroku to już poważniejsza sprawa, zazwyczaj związana z innymi problemami zdrowotnymi, które mogą się pogarszać przez złe światło, ale to nie jest ich główny powód. Bóle głowy i problemy z mięśniami mogą być spowodowane niewłaściwym ustawieniem biurka czy krzesła, a nie tylko kiepskim oświetleniem. W biurach często zapominamy o ergonomii, co prowadzi do problemów z plecami czy szyją. Dobre zasady ergonomiczne obejmują robienie przerw, dbanie o odpowiednie wyposażenie oraz regulację wysokości krzesła i biurka. A tak na marginesie, obciążenie psychiczne, mimo że może być związane z presją w pracy, rzadko łączy się z oświetleniem. Więc podsumowując, odpowiednie oświetlenie jest ważne dla zdrowia oczu, ale omdlenia czy bóle głowy to tematy, które trzeba rozpatrywać szerzej, z uwzględnieniem ergonomii i zdrowia psychicznego.

Pytanie 33

Jaka jest wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę?

A. 8,00% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika oraz pracodawcę

B. 19,52% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę

C. 9,76% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracodawcę

D. 2,45% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracownika

Wszystkie przedstawione niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki składki na ubezpieczenie emerytalne w Polsce. Stwierdzenie, że składka wynosi 2,45% podstawy wymiaru, jest mylnym podejściem, ponieważ dotyczy to składki na ubezpieczenie rentowe, a nie emerytalne. Kolejna koncepcja, że 9,76% składki finansuje wyłącznie pracodawca, jest fałszywa, ponieważ w rzeczywistości obie strony, zarówno pracownik, jak i pracodawca, są zobowiązani do wniesienia równych części składki. Także informacja, że składka wynosi 8,00%, nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości prawnej. Należy zauważyć, że jakiekolwiek próby obniżenia wysokości składki mogą prowadzić do niewystarczającego zabezpieczenia finansowego pracowników w przyszłości. Powszechne są również błędne przekonania dotyczące uczestnictwa różnych grup zawodowych w systemie emerytalnym, co może prowadzić do nieporozumień na temat obowiązków pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy pracownik ma prawo do składki emerytalnej, a jej wysokość oraz podział pomiędzy pracodawcę a pracownika są uregulowane przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie stabilności finansowej systemu emerytalnego.

Pytanie 34

Instytucja umieściła 50 000 zł na 3-miesięcznej lokacie z oprocentowaniem 6% rocznie, gdzie odsetki są kapitalizowane kwartalnie. Jaką wartość osiągną naliczone odsetki po 3 miesiącach, zanim zostaną opodatkowane?

A. 750 zł

B. 500 zł

C. 1 500 zł

D. 3 000 zł

Często, gdy wybierasz błędną odpowiedź, chodzi o to, że możesz nie do końca rozumieć, jak oblicza się odsetki i jak działa kapitalizacja. Niektórzy mogą myśleć, że odsetki są liczone po prostu na podstawie rocznej stopy, co kończy się pomyłkami. Na przykład, jeśli ktoś zaznacza odpowiedź 3000 zł, to może się pomylić między 6% a 3 miesiącami i źle to przeliczyć. Z kolei 1500 zł może być wynikiem mnożenia kapitału przez 0,06, ale nikt nie uwzględnił, że ta wartość jest roczna, a nie na kwartał. Odpowiedź 500 zł może wydawać się sensowna, ale nadal nie bierze pod uwagę kwartalnej kapitalizacji. Żeby dobrze policzyć odsetki od lokaty, trzeba pamiętać, że przy kwartalnej kapitalizacji dzielimy stopę procentową przez liczbę kapitalizacji w roku, a czas inwestycji liczymy w latach. Tak więc, złe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w obliczeniach oraz braku pełnego rozumienia kapitalizacji, co jest ważne w finansach. Dlatego warto dobrze analizować oferty lokat i korzystać z właściwych wzorów, żeby dobrze ocenić wartość inwestycji.

Pytanie 35

Klient otworzył w banku lokatę na trzy miesiące na kwotę 24 000 zł. Oblicz wysokość odsetek od tej lokaty, jeśli roczna stopa procentowa wynosi 5%

A. 300 zł

B. 600 zł

C. 100 zł

D. 1 200 zł

Jednym z głównych błędów w obliczeniach odsetek jest nieprawidłowe zrozumienie pojęcia stopy oprocentowania oraz czasu jej obowiązywania. W przypadku lokat, stopa oprocentowania jest zazwyczaj podawana w skali roku, a obliczenia powinny być dostosowane do rzeczywistego okresu, na który lokata została założona. Często występuje myślenie, że całkowite odsetki można obliczyć jako 5% od pełnej kwoty przez cały rok, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, wybierając kwotę 1 200 zł jako odsetki, mogło to wynikać z myślenia, że 5% z 24 000 zł to 1 200 zł, jednak takie podejście nie uwzględnia, że czas lokaty wynosi zaledwie 3 miesiące, a więc należy pomnożyć wynik przez odpowiedni ułamek roku. Ważne jest, aby zrozumieć, że odsetki są naliczane proporcjonalnie do czasu trwania lokaty. Ponadto, innym typowym błędem jest pomijanie jednostek miary czasu, co może prowadzić do mylnych obliczeń. Warto zatem upewnić się, że wszystkie elementy obliczeń są odpowiednio uwzględnione, co jest fundamentalne w rachunkowości oraz finansach osobistych.

Pytanie 36

W którym roku sprzedaż towarów była najbardziej opłacalna?

Lata	Wskaźnik zyskowności sprzedaży
2006	10 %
2007	9 %
2008	8 %
2009	12 %

A. 2006 r.

B. 2009 r.

C. 2008 r.

D. 2007 r.

Wybór roku 2009 jako najbardziej opłacalnego dla sprzedaży towarów jest poprawny, ponieważ oparty jest na analizie wskaźnika zyskowności, który w tym roku wynosił 12%. Taki wynik wskazuje na efektywne zarządzanie kosztami oraz umiejętne podejście do strategii sprzedażowych. W kontekście praktycznym, zyskowność sprzedaży jest kluczowym wskaźnikiem, który powinien być regularnie monitorowany przez menedżerów oraz analityków biznesowych. Wysoki wskaźnik zyskowności może być wynikiem skutecznych kampanii marketingowych, optymalizacji procesów sprzedażowych, czy też korzystnych warunków rynkowych. W branży handlowej, zrozumienie i umiejętność analizy takich danych są fundamentalne dla podejmowania decyzji strategicznych, które mają na celu maksymalizację przychodów. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami zarządzania finansami, które podkreślają znaczenie analizy danych jako podstawy podejmowania decyzji. Dobra znajomość wskaźników zyskowności umożliwia przedsiębiorstwom szybką identyfikację trendów, co z kolei wspiera rozwój innowacyjnych strategii sprzedaży.

Pytanie 37

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi pracującemu w nocy przysługuje dodatek d< wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w wysokości

A. 5% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

B. 10% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

C. 15% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

D. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikom wykonującym pracę w porze nocnej przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej, która jest ustalana na podstawie minimalnego wynagrodzenia. Dodatek ten ma na celu zrekompensowanie trudności i obciążeń związanych z pracą w nocy, co jest uznawane za mniej korzystny czas pracy. Przykładowo, jeśli minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 3 000 zł, to stawka godzinowa wynosi 18,30 zł. W takim przypadku dodatek nocny wyniesie 3,66 zł za każdą godzinę pracy w porze nocnej. Ważne jest, aby pracodawcy przestrzegali tych przepisów, aby zapewnić sprawiedliwe warunki pracy i wynagrodzenia. Pracownicy powinni być świadomi swoich praw i w razie potrzeby zgłaszać nieprawidłowości. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie godzin pracy oraz dodatków, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić sobie należne wynagrodzenie.

Pytanie 38

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. mniejszych obrotów

B. większych obrotów

C. debet

D. winien

Zrozumienie zasad zamykania kont aktywów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne podejścia, często opiera się na mylnym przekonaniu o sposobie prezentacji sald w bilansie. Ujęcie salda po stronie większych obrotów oznaczałoby, że aktywa wzrastałyby, co jest sprzeczne z ideą ich zamknięcia. Saldo aktywów, które zostaje przeniesione na inne konta, powinno odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy firmy, a nie wykazywać fałszywych wzrostów. Ponadto, pojęcie debetu w kontekście zamknięcia konta aktywów prowadzi do nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami księgowości. Debet odnosi się do zwiększenia wartości aktywów lub zmniejszenia zobowiązań, co nie znajduje zastosowania w procesie zamykania konta. Właściwe zrozumienie, że saldo końcowe aktywów powinno być ujęte w kontekście mniejszych obrotów, jest fundamentalne, aby uniknąć błędnych zapisów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych bilansów oraz naruszeń standardów rachunkowości. To również może wpływać na decyzje zarządu, które są podejmowane na podstawie błędnych danych finansowych.

Pytanie 39

W sekcji B aktów osobowych zatrudnionego znajdują się między innymi

A. świadectwo pracy wydane przez wcześniejszego pracodawcę

B. umowę o pracę podpisaną z pracownikiem

C. oświadczenie dotyczące wypowiedzenia umowy o pracę

D. kopię wydanego świadectwa pracy dla pracownika

Umowa o pracę zawarta z pracownikiem jest kluczowym dokumentem, który powinien znaleźć się w części B akt osobowych. Zgodnie z Kodeksem pracy, każdy pracownik powinien posiadać pisemną umowę o pracę, która określa warunki zatrudnienia, takie jak rodzaj pracy, wynagrodzenie oraz czas pracy. Umowa stanowi fundament relacji pracodawca-pracownik oraz jest podstawą do ustalenia praw i obowiązków obu stron. Przykładowo, w przypadku sporu dotyczącego wynagrodzenia lub warunków pracy, umowa o pracę stanowi główny dowód w postępowaniu. Ponadto, zgodnie z praktykami HR, prowadzenie dokładnej dokumentacji dotyczącej zatrudnienia jest niezbędne dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa pracy. Zbieranie i przechowywanie umowy w aktach osobowych pracownika to kluczowy element dobrych praktyk w zarządzaniu dokumentacją kadrową, który ma na celu ochronę interesów zarówno pracownika, jak i pracodawcy.

Pytanie 40

W tabeli zamieszczono wartości zysku osiągniętego w spółce akcyjnej w latach 2008 -2011. Poziom zysku w roku 2011 wzrósł w stosunku do poziomu z roku 2008

Zysk osiągnięty przez spółkę akcyjną w latach 2008 - 2011
Rok	Zysk w tys. zł
2008	250
2009	400
2010	450
2011	500

A. o 60%

B. o 200%

C. o 100%

D. o 80%

Zarówno odpowiedzi 200%, 80%, jak i 60% są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wzrostu zysku spółki. Odpowiedź 200% sugeruje, że zysk wzrósł trzykrotnie, co jest mylnym założeniem, ponieważ zysk wzrósł z 250 tys. zł do 500 tys. zł, co oznacza wzrost o 100%. Odpowiedź 80% również jest niepoprawna, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego wzrostu. Typowy błąd w myśleniu polegający na wyliczaniu wzrostu procentowego polega na pomieszaniu pojęć. Wzrost o 80% sugerowałby, że zysk wzrósł do około 450 tys. zł, co jest niezgodne z danymi. Wreszcie, odpowiedź 60% również nie jest prawidłowa, ponieważ mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż wzrost zysku powinien być proporcjonalny do kosztów lub innych czynników, takich jak zmiany na rynku czy wydajność produkcji. W rzeczywistości, wzrost zysku zależy od wielu zmiennych, w tym strategii sprzedaży, zdolności do generowania nowych przychodów, oraz efektywności operacyjnej. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej