Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 4 kwietnia 2025 19:32
  • Data zakończenia: 4 kwietnia 2025 19:39

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. śledzionę
B. nadnercze
C. trzustkę
D. wątrobę
Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.
Pytanie 2

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u maciorki
B. u kotki
C. u lochy
D. u suki
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. prosty
B. wklęśnięty
C. wypukły
D. spadzisty
Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.
Pytanie 5

Aby ułatwić proces zakiszania pasz, dodaje się

A. inokulanty
B. prebiotyki
C. przeciwutleniacze
D. detoksykanty
Inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które wspierają proces fermentacji pasz podczas zakiszania. Ich dodatek zwiększa aktywność pożądanych bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do efektywniejszego fermentowania paszy i uzyskania lepszej jakości kiszonki. W praktyce, inokulanty poprawiają stabilność fermentacyjną, co wpływa na dłuższy okres przechowywania paszy bez ryzyka zepsucia. Stosowanie inokulantów jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się żywieniem zwierząt, które podkreślają ich pozytywny wpływ na zdrowie i wydajność zwierząt. Na przykład, inoculanty mogą zmniejszać straty składników odżywczych, co jest kluczowe w gospodarstwach nastawionych na produkcję wysokiej jakości bazy paszowej. Przykłady zastosowania inokulantów obejmują ich dodawanie do traw, kukurydzy czy buraków cukrowych przed zakiszaniem, co pozwala na uzyskanie stabilnej i smacznej kiszonki dla bydła.
Pytanie 6

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
B. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
C. do obcinania słomek z nasieniem
D. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.
Pytanie 7

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. na uwięzi
B. ciągłym
C. kwaterowym
D. wolnym
Wybór wypasu kwaterowego dla dużego stada jest uzasadniony z perspektywy efektywności użytkowania pastwiska oraz dobrostanu zwierząt. Wypas kwaterowy polega na podziale pastwiska na mniejsze areały, które są użytkowane naprzemiennie. Dzięki temu można lepiej kontrolować pobór paszy przez zwierzęta oraz zminimalizować degradację roślinności. Zastosowanie tej metody pozwala na regenerację trawy w nieużytkowanych kwaterach, co sprzyja ich wzrostowi oraz zwiększa dostępność świeżej paszy. Przykładem może być praktyka stosowana w gospodarstwach ekologicznych, gdzie przestrzega się zasad zrównoważonego rozwoju, dbając o bioróżnorodność i jakość gleby. Wypas kwaterowy pozwala również na dokładniejsze monitorowanie stanu zdrowia zwierząt, gdyż ogranicza ich rozproszenie na dużych obszarach, co ułatwia interwencje weterynaryjne oraz obserwację zachowań stadnych. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami dobrego gospodarstwa, odpowiednie planowanie rotacji pastwisk ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia optymalnego wzrostu roślin oraz zdrowia zwierząt.
Pytanie 8

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. tymotka łąkowa
B. rajgras wyniosły
C. wiechlina łąkowa
D. skrzyp polny
Wiechlina łąkowa, tymotka łąkowa oraz rajgras wyniosły to rośliny, które są często wykorzystywane w produkcji siana łąkowego, ponieważ mają korzystne właściwości odżywcze i są łatwe do trawienia przez zwierzęta. Wiechlina łąkowa (Poa pratensis) jest ceniona za swoje wartości odżywcze oraz zdolność do regeneracji po koszeniu. Tymotka łąkowa (Phleum pratense) jest z kolei bogata w białko i włókno, co czyni ją idealnym składnikiem siana dla zwierząt hodowlanych. Rajgras wyniosły (Lolium perenne) charakteryzuje się wysoką wydajnością i jest często stosowany jako nawóz zielony. Wybór tych traw do siana jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi produkcji pasz. Z kolei, nieprawidłowe włączenie skrzypu polnego do składu siana może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt, co powinno być przestrzegane w praktykach hodowlanych. Dlatego wybór roślin do składu siana powinien być przemyślany, aby unikać gatunków, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt, a także aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do niewłaściwej diety, co w dłuższym okresie może generować problemy zdrowotne i obniżać efektywność produkcji zwierzęcej.
Pytanie 9

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. kiszonki z kukurydzy
B. siana łąkowego
C. makuchu rzepakowego
D. otrąb pszennych
Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.
Pytanie 10

Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?

A. Witaminy A
B. Witaminy B
C. Witaminy D
D. Witaminy C
Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia oraz zdrowiu układu kostnego zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Niedobór tej witaminy znacząco wpływa na zdolność organizmu do wchłaniania wapnia z pożywienia. Witamina D wspomaga absorpcję wapnia w jelitach oraz jest niezbędna do utrzymania odpowiedniego poziomu tego minerału we krwi. Przykładem praktycznym jest dieta dla zwierząt hodowlanych, która często wzbogacana jest o witaminę D, aby zapobiegać problemom z kośćmi, takim jak krzywica u młodych zwierząt. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na suplementację witaminy D w diecie bydła i świń, aby wspierać zdrowy rozwój i wydajność produkcyjną. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, prawidłowe dawki witaminy D są kluczowe dla zapewnienia przyswajalności wapnia oraz ogólnego stanu zdrowia zwierząt.
Pytanie 11

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.
B. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.
C. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.
D. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.
Mizdrowanie skóry, definiowane jako proces usunięcia resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu, jest kluczowym etapem w obróbce skóry, szczególnie w przemyśle garbarskim. Umożliwia ono uzyskanie materiału o wysokiej jakości, który może być następnie poddany dalszym procesom, takim jak garbowanie i wykańczanie. W praktyce, mizdrowanie polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń z powierzchni skóry, co pozwala na uzyskanie czystego i jednolitego surowca. Właściwe przeprowadzenie tego etapu jest niezbędne dla zachowania trwałości i estetyki końcowego produktu, ponieważ pozostałości organiczne mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrze przeprowadzone mizdrowanie przyczynia się do lepszej przyswajalności środków chemicznych używanych w kolejnych etapach obróbki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Na przykład, w procesie garbowania, czysta skóra reaguje lepiej na środki chemiczne, co wpływa na jakość finalnego wyrobu. Wiedza na temat mizdrowania skóry jest nieoceniona dla specjalistów zajmujących się obróbką skóry, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie całym procesem produkcyjnym.
Pytanie 12

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 234 t
B. 975 kg
C. 3 t
D. 195 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa hodującego 65 krów, należy uwzględnić dzienną dawkę sianokiszonki wynoszącą 15 kg na sztukę oraz okres żywienia paszą trwały przez 200 dni. Zatem dzienne zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla całego stada wynosi: 65 krów * 15 kg = 975 kg dziennie. Następnie, aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na paszę na 200 dni, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez liczbę dni: 975 kg * 200 dni = 195000 kg, co przekłada się na 195 ton. Jednakże, biorąc pod uwagę 20% rezerwę na pasze objętościowe, musimy zwiększyć tę wartość. Rezerwa 20% oznacza, że musimy dodać do całkowitego zapotrzebowania 20% tej wartości: 195000 kg * 0.2 = 39000 kg. Zatem całkowite zapotrzebowanie z rezerwą wynosi 195000 kg + 39000 kg = 234000 kg, co odpowiada 234 ton. Stosowanie rezerw w paszach objętościowych jest niezwykle istotne w hodowli bydła, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i ciągłość żywienia zwierząt, szczególnie w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiany w dostępności paszy czy jej jakość.
Pytanie 13

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 8 do 20
B. W godzinach od 12 do 24
C. W godzinach od 15 do 3
D. W godzinach od 17 do 5
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. trzech lat
B. roku
C. dwóch lat
D. pięciu lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.
Pytanie 16

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. spisie pasz.
B. układzie stada.
C. ruchu stada.
D. rachunku zwierząt.
Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.
Pytanie 17

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. trzustka
B. wątroba
C. śledziona
D. grasica
Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.
Pytanie 18

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. oddechowego
B. pokarmowego
C. wydalniczego
D. rozrodczego
Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.
Pytanie 19

Stan ciała zwierzęcia, w którym możliwe jest jego wykorzystanie do reprodukcji, bez negatywnego wpływu na dalszy rozwój i podstawowe funkcje, nazywany jest dojrzałością

A. somatyczną
B. handlową
C. płciową
D. rozpłodową
Odpowiedź 'rozpłodowa' jest prawidłowa, ponieważ dojrzałość rozpłodowa to stan organizmu zwierzęcia, który umożliwia reprodukcję bez negatywnego wpływu na jego dalszy rozwój oraz podstawowe funkcje życiowe. Osiągnięcie dojrzałości rozpłodowej jest kluczowe w procesie hodowlanym, ponieważ zapewnia zdrowie i wydajność zwierząt w kontekście produkcji. Przykładem może być hodowla bydła mlecznego, gdzie dojrzałość rozpłodowa samic wpływa na ich zdolność do produkcji mleka, co jest istotne dla efektywności ekonomicznej gospodarstwa. W praktyce, dojrzałość rozpłodowa jest często monitorowana przez specjalistów z zakresu zootechniki, którzy stosują różnorodne metody oceny, takie jak badania hormonalne, analiza cyklu estrusowego oraz obserwacja zachowań godowych. Dobrze zrozumiane pojęcie dojrzałości rozpłodowej pozwala na lepsze planowanie rozmnażania i zwiększa produktywność stada, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie hodowli zwierząt.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz
B. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec
C. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec
D. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec
Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.
Pytanie 22

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 196°C
B. 160°C
C. 220°C
D. 126°C
Trzymanie nasienia buhaja w tak niskiej temperaturze jak -196°C jest mega ważne, jeśli chodzi o jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Robi się to dzięki ciekłemu azotowi, który używa się w kriogenice do przechowywania różnych komórek i tkanek. W tej temperaturze praktycznie wszystkie procesy metaboliczne są zatrzymane, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia plemników. Dzięki temu nasienie może być trzymane przez naprawdę długi czas, nawet przez wiele lat, i dalej działać jak powinno. To ma ogromne znaczenie w sztucznym unasiennianiu, co jest istotne w hodowli bydła. Ważne jest też, żeby regularnie kontrolować temperaturę i mieć odpowiednie procedury transportowe, żeby nasienie dotarło do celu w idealnych warunkach. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie tym wszystkim jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wyników hodowli.
Pytanie 23

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. koni
B. bydła
C. świń
D. owiec
Włókno surowe to taki ważny składnik w paszy dla świń. Mimo to, za dużo go może zrobić niezłe zamieszanie ze zdrowiem tych zwierząt. Ponieważ świnie są monogastrykami, to nie mają aż takiej zdolności do trawienia celulozy i ligniny, co sprawia, że kiedy jest za dużo włókna, ich wydajność może spadać. Żeby świnie dobrze rosły i się rozwijały, potrzebują zbilansowanej diety. Włókno surowe powinno być w takiej ilości, żeby wspierać zdrowie jelit i trawienie. Dobrze jest dodawać do paszy składniki jak śruta sojowa czy zboża, bo to poprawia przyswajalność pokarmu. Na przykład w hodowli świń rzeźnych mówi się, że włókno surowe nie powinno przekraczać 5-6% w diecie, aby lepiej przekształcać paszę i zapewnić wyższe wyniki. To podejście jest zgodne z normami w branży i tym, co mówią eksperci od żywienia zwierząt.
Pytanie 24

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. mocznik pastewny
B. kreda pastewna
C. melasa
D. sól pastewna
Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.
Pytanie 25

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Łożyska
B. Omoczni
C. Owodni
D. Kosmówki
Łożysko jest kluczowym narządem w rozwoju zarodka, pełniącym funkcję wymiany substancji pomiędzy matką a płodem. To struktura, która umożliwia transport tlenu i składników odżywczych z krwi matki do krwi płodu, jednocześnie usuwając dwutlenek węgla oraz inne produkty przemiany materii. W łożysku zachodzą złożone procesy fizjologiczne, w tym osmoza i dyfuzja, które są niezbędne do utrzymania prawidłowego rozwoju zarodka. Ponadto, łożysko pełni funkcję barierową, chroniąc płód przed szkodliwymi substancjami, a także produkuje hormony, takie jak progesteron i estrogen, które są niezbędne do podtrzymania ciąży. W praktyce, zrozumienie funkcji łożyska jest kluczowe nie tylko dla medycyny, ale także dla badań nad rozwojem prenatalnym i zdrowiem reprodukcyjnym. Współczesne standardy w położnictwie i ginekologii podkreślają znaczenie monitorowania stanu łożyska w trakcie ciąży, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych komplikacji.
Pytanie 26

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezynfekcji
B. deratyzacji
C. dezynsekcji
D. dezaktywacji
Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.
Pytanie 27

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 1:1
B. 1:3
C. 2:1
D. 3:1
Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.
Pytanie 28

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. w książce dotyczącej wykrywania rui
B. w rejestrze krów ocenianych
C. na karcie jałówki/krowy
D. w notesie do obory
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.
Pytanie 29

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w łodygach
B. w nasionach
C. w liściach
D. w korzeniach
Odpowiedzi sugerujące obecność witaminy E w łodygach, liściach czy korzeniach rzepaku nie są poprawne, gdyż witamina E w rzepaku koncentruje się głównie w nasionach. Łodygi rzepaku mają zastosowanie w paszach, ale nie są znane z wysokiej zawartości witamin, w tym witaminy E. Mogą one dostarczać błonnika, ale ich wartość odżywcza w kontekście witamin jest ograniczona. Liście rzepaku, chociaż zawierają pewne składniki odżywcze, takie jak witaminy A i K, również nie są znaczącym źródłem witaminy E. W przypadku korzeni, najczęściej ich rola ogranicza się do absorpcji wody i składników mineralnych z gleby, a nie do magazynowania witamin. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie części rośliny są równie bogate w składniki odżywcze; w rzeczywistości, to nasiona rzepaku są tym elementem, który dostarcza najwięcej witaminy E. Aby poprawić zrozumienie tematu, warto zwrócić uwagę na rolę poszczególnych części roślin w ich ogólnej wartości odżywczej oraz znać sposoby, w jakie można efektywnie wykorzystać nasiona rzepaku w diecie, co podkreśla znaczenie edukacji żywieniowej.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki
B. profilaktyczne szczepienie kur
C. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt
D. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur
Stosowanie mieszanek zawierających kokcydiostatyki paszowe jest sprzeczne z zasadami ekologicznym, które kładą nacisk na naturalne metody hodowli i minimalizację interwencji chemicznych. Kokcydiostatyki, które są dodawane do paszy, mają na celu zwalczanie chorób pasożytniczych, jednak ich stosowanie w ekologicznych hodowlach narusza fundamentalne zasady, zgodnie z którymi dąży się do ograniczenia syntetycznych dodatków w żywieniu zwierząt. Obcinanie dziobów u piskląt jest kolejnym przykładem praktyki, która jest niezgodna z etyką ekologiczną, ponieważ ma na celu zapobieganie agresji i kanibalizmowi w stadzie, a nie zapewnienie ich dobrostanu. Tego typu działania są uważane za kontrowersyjne i mogą prowadzić do stresu oraz cierpienia zwierząt. Utrzymywanie w jednym kurniku więcej niż 3 000 kur jest także praktyką niewłaściwą w kontekście dobrostanu zwierząt, ponieważ zbyt duża liczba ptaków w jednym pomieszczeniu może prowadzić do niezdrowych warunków życia, zwiększonego ryzyka chorób oraz ograniczenia przestrzeni do poruszania się. Te błędne koncepcje wynikają z niepełnego zrozumienia zasad ekologicznych hodowli, gdzie priorytetem jest zdrowie i dobrostan zwierząt, a także zrównoważony rozwój systemów produkcji. Właściwe podejście do hodowli kur niosek wymaga zrozumienia i wdrażania praktyk, które są zgodne z normami ekologicznymi oraz etycznymi.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Krzyżowanie świń, w którym lochę - hybrydę ras białych łączy się z knurem rasy matki, określa się jako krzyżowanie

A. trzyrasowym prostym
B. dwurasowym prostym
C. trzyrasowym wstecznym
D. dwurasowym wstecznym
Krzyżowanie dwurasowe wsteczne w hodowli świń polega na kojarzeniu lochy, która jest mieszańcem, z knurem tej samej rasy, z której pochodzi matka lochy. To podejście ma na celu utrzymanie cech pożądanych w danej rasie, a jednocześnie wprowadzenie korzystnych genów od loch mieszańca. Takie praktyki są zgodne z dobrą praktyką hodowlaną, ponieważ pomagają w poprawie cech produkcyjnych oraz zdrowotnych potomstwa. Przykładowo, hodowcy mogą stosować to krzyżowanie, aby zwiększyć odporność zwierząt na choroby oraz poprawić wydajność tuczu. Krzyżowanie to przyczynia się do utrzymania różnorodności genetycznej w stadzie, co jest kluczowe w kontekście długofalowej produkcji zwierzęcej. Właściwe dobieranie genotypów oraz przemyślane podejście do krzyżowania wpływa na efektywność produkcji i rentowność gospodarstw hodowlanych.
Pytanie 34

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w witaminy
B. w węglowodany
C. w tłuszcze
D. w białko
Wybór węglowodanów jako dodatkowego składnika diety bydła żywionego świeżą zielonką jest uzasadniony z kilku powodów. Świeża zielonka, mimo że jest źródłem wielu cennych składników odżywczych, często zawiera stosunkowo niską ilość węglowodanów, co może prowadzić do deficytów energetycznych u zwierząt. Węglowodany są kluczowe jako źródło energii, niezbędnej do prawidłowego wzrostu, produkcji mleka oraz ogólnej kondycji bydła. W praktyce, mieszając świeżą zielonkę z paszami bogatymi w węglowodany, takimi jak kukurydza, jęczmień, czy pasze treściwe, dostarczamy bydłu nie tylko energii, ale i poprawiamy strawność paszy. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi dobrą praktyką żywieniową, której celem jest zapewnienie odpowiedniej jakości diety, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz efektywność produkcji. Takie podejście jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, zapewniając optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.
Pytanie 35

W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem

A. krzyżówki z rasami plennymi
B. rasy matki
C. rasy ojca
D. krzyżówki z rasami mięsnymi
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji ras owiec oraz ich zastosowań w hodowli. Odpowiedź sugerująca rasy matki pomija istotny aspekt, jakim jest to, że w przypadku krzyżówek, szczególnie w hodowli owiec, to ojciec i jego cechy mają znaczący wpływ na klasyfikację. Rasa matki rzeczywiście wpływa na cechy potomstwa, jednak w kontekście rejestracji, nie jest to decydujące. Z kolei odpowiedź dotycząca krzyżówki z rasami plennymi nie uwzględnia, że merynos polski nie jest rasą uznawaną za typowo mięsną, a zatem nie może być podstawą do klasyfikacji jako krzyżówka z rasą pleną. W praktyce, krzyżówki z rasami plennymi dotyczą zazwyczaj ras, które mają na celu podniesienie jakości produkcji wełny, a nie mięsa. Dlatego też, uznawanie krzyżówek w kontekście plennym dla połączenia merynos polski z texelem prowadzi do błędnych wniosków. Ponadto, klasyfikacja rasy ojca jako decydującej jest również myląca, ponieważ w praktyce hodowlanej, jak pokazują standardy, istotne są cechy obu rodziców oraz ich wpływ na przyszłe pokolenia. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą i realizacji celów produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 36

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. wolnowybiegowej
B. ekologicznej
C. ściółkowej
D. klatkowej
Oznaczenie ekologiczne, reprezentowane przez cyfrę zero w oznakowaniu jaj (0-PL12345678), wskazuje, że jaja pochodzą z chowu ekologicznego. W systemie rolnictwa ekologicznego zwraca się szczególną uwagę na dobrostan zwierząt oraz jakość ich paszy, która również musi spełniać określone normy. W tym przypadku kury mają zapewnione odpowiednie warunki życia, w tym dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz ekologicznych środków żywienia. Dobrą praktyką w hodowli ekologicznej jest również unikanie stosowania antybiotyków oraz sztucznych dodatków do paszy, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Wybierając jaja ekologiczne, konsumenci wspierają zrównoważony rozwój i świadome rolnictwo, co ma pozytywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Zdecydowanie warto zwracać uwagę na certyfikaty ekologiczne, które zapewniają o najwyższej jakości produktów.
Pytanie 37

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C
B. 40-42°C
C. 32-34°C
D. 15-17°C
Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.
Pytanie 38

Jakie elementy kostne wspomagają funkcjonowanie mięśni?

A. powięzi
B. trzeszczki
C. więzadła
D. kaletki
Wybór powięzi, więzadeł lub kaletek jako struktur usprawniających pracę mięśni jest błędny, ponieważ te elementy pełnią różne, choć istotne funkcje w układzie ruchu. Powięzi to struktury łącznotkankowe, które otaczają mięśnie, narządy i inne tkanki, odgrywając rolę w stabilizacji oraz wsparciu dla mięśni, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za zwiększenie dźwigni. Więzadła, będące pasmami tkanki łącznej, łączą kości w stawach i zapewniają stabilność, ale ich głównym celem jest zapobieganie nadmiernym ruchom stawów, a nie efektywne wspomaganie pracy mięśni. Kaletki, małe woreczki wypełnione płynem, działają jako smar w stawach, redukując tarcie, ale nie wpływają na biomechanikę działania mięśni w sposób bezpośredni. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów w analizie ruchu i projektowaniu programów treningowych. Powszechne mylenie ról tych struktur może prowadzić do nieefektywnych strategii rehabilitacyjnych oraz treningowych, co podkreśla znaczenie gruntownej wiedzy anatomicznej oraz biomechanicznej w pracy z pacjentami i sportowcami.
Pytanie 39

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe
B. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe
C. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe
D. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe
Właściwy proces kiszenia paszy jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości pożywienia dla zwierząt, a jego skuteczność opiera się na kilku fundamentalnych czynnikach. Po pierwsze, wysoka zawartość cukru w roślinach sprzyja procesom fermentacyjnym, ponieważ cukry są głównym źródłem energii dla bakterii kwasu mlekowego, które dominują w procesie kiszenia. Obecność kwasu mlekowego jest z kolei kluczowa, gdyż działa on jako naturalny konserwant, obniżając pH paszy i hamując rozwój niepożądanych mikroorganizmów. Warunki beztlenowe są niezbędne, aby ograniczyć dostęp tlenu, co sprzyja wzrostowi korzystnych bakterii oraz minimalizuje ryzyko procesów gnilnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim doborze roślin do kiszenia oraz na kontrolowaniu warunków w procesie fermentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji pasz. Efektywne kiszenie prowadzi do uzyskania paszy bogatej w składniki odżywcze, poprawiającej zdrowie i wydajność zwierząt.
Pytanie 40

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wytrawianiu środkiem chemicznym
B. wypalaniu
C. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu
D. wycinaniu
Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej