Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 15:06
Data zakończenia: 17 maja 2025 15:25

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zupę kremową ze szparagów powinno się serwować

A. w głębokim talerzu z dużą łyżką stołową

B. w małej filiżance z łyżeczką do mokki

C. w filiżance z dużą łyżką stołową

D. w bulionówce z łyżką stołową średnią

Podawanie zupy krem ze szparagów w bulionówce z łyżką stołową średnią to najlepsza praktyka zgodna z zasadami serwowania zup. Bulionówki są zaprojektowane do serwowania zup i kremów, co pozwala na łatwe nalewanie oraz jedzenie potrawy. Użycie łyżki stołowej średniej umożliwia komfortowe spożywanie zupy, co jest istotne dla estetyki podania oraz doświadczenia kulinarnego. Ponadto, stosowanie odpowiednich naczyń zwiększa przyjemność z jedzenia, co jest kluczowe w gastronomii. W kontekście szparagów, które są delikatne i wymagają subtelnego podejścia w przygotowaniu i podaniu, bulionówka idealnie pasuje do ich eleganckiego charakteru. W praktyce, podczas serwowania, warto również zadbać o odpowiednie dekoracje, takie jak posypka z prażonych orzechów lub świeżych ziół, co dodatkowo wzbogaci danie zarówno wizualnie, jak i smakowo. Wiele restauracji stosuje takie standardy, aby zapewnić, że każde danie jest prezentowane w jak najlepszy sposób, co wpływa na ogólne wrażenie gości.

Pytanie 2

Przygotowując konfitury, owoce powinny zostać poddane

A. przetarciu oraz odparowaniu

B. zamrażaniu i zagęszczaniu

C. odparowaniu w ciśnieniu

D. gotowaniu w syropie cukrowym

Gotowanie owoców w syropie cukrowym to jedna z kluczowych metod przygotowywania konfitur, która zapewnia zachowanie smaku, aromatu oraz wartości odżywczych owoców. Proces ten polega na połączeniu owoców z cukrem i gotowaniu ich, co prowadzi do wydobycia naturalnych soków, a następnie ich zagęszczenia. W wyniku tego działania powstaje gęsta masa, która, dzięki obecności cukru, ma właściwości konserwujące, co pozwala na dłuższe przechowywanie konfitur. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich proporcji cukru do owoców, co zapewnia nie tylko smak, ale i teksturę gotowego produktu. Warto również korzystać z owoców sezonowych, co wpływa na jakość i walory smakowe konfitur. Proces gotowania w syropie cukrowym jest zgodny z normami sanitarno-epidemiologicznymi, ponieważ wysokie temperatury eliminują drobnoustroje, co wpływa na bezpieczeństwo spożycia. Ponadto, dłuższe gotowanie może zwiększyć intensywność smaku, jednak powinno się to odbywać z zachowaniem ostrożności, aby nie doprowadzić do przypalenia mieszanki.

Pytanie 3

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%

B. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%

C. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%

D. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%

Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.

Pytanie 4

Jakie ryby zaliczamy do grupy ryb tłustych?

A. łososia oraz węgorza

B. mintaja i leszcza

C. dorsza oraz pstrąga

D. szczupaka wraz z solą

Łosoś i węgorz to naprawdę ciekawe ryby. Mają w sobie dużo kwasów tłuszczowych omega-3, które są super ważne dla naszego zdrowia. Dlatego warto je jeść. Nie tylko fajnie smakują, ale też pomagają naszemu sercu i mózgowi. Wiesz, że łosoś jest jedną z najpopularniejszych ryb hodowlanych na świecie? Jest bogaty w białko, witaminy i różne minerały. Jego dieta wpływa na to, jak smakuje. Z kolei węgorz ma dość charakterystyczny smak i konsystencję, a w niektórych krajach, szczególnie w Azji, jest naprawdę ceniony. Dlatego, gdy masz okazję, skosztuj obu tych ryb – na pewno nie pożałujesz! No i ogólnie, warto włączyć ryby tłuste do swojej diety, bo są pełne zdrowych składników.

Pytanie 5

Do przygotowania ciast kruche używa się metody

A. siekania

B. zaparzania

C. ubijania

D. ucierania

Ubijanie to technika, która wprowadza powietrze do składników, co jest mega ważne w ciastach biszkoptowych czy deserach. Ale w przypadku ciast kruchych to nie jest najlepszy pomysł, bo za dużo napowietrzenia może spowodować, że gluten się rozwija, przez co ciasto staje się twarde i gumowate. Ucieranie to też intensywne przetwarzanie składników, a w cieście kruchym to też nie jest zalecane, bo znów rozwija gluten. Zaparzanie natomiast używane jest w ciastach drożdżowych czy półkruchych i polega na zmiękczaniu mąki gorącą wodą lub mlekiem, co w tradycyjnych przepisach na ciasta kruche nie ma sensu. Myślenie, że jedna z tych technik może zastąpić siekanie to duży błąd. Aby zrobić dobre ciasto kruche, trzeba stosować odpowiednią technikę, żeby utrzymać kruchość i delikatność, co jest kluczowe, gdy pieczemy takie wypieki.

Pytanie 6

Kisiel mleczny powinien być zagęszczony

A. śmietanką

B. jajami

C. mąką pszenną

D. mąką ziemniaczaną

Zastosowanie mąki pszennej do zagęszczania kisielu mlecznego nie jest zalecane z kilku powodów. Po pierwsze, mąka pszenna zawiera gluten, który podczas gotowania może prowadzić do powstawania kleistej, gumowatej konsystencji, co jest niepożądane w przypadku deserów. Kisiel mleczny wymaga gładkiej i jednorodnej struktury, a gluten może zakłócać ten efekt, powodując, że produkt końcowy będzie miał niefortunny smak i teksturę. Śmietanka, mimo że jest gęsta i kremowa, nie jest właściwym składnikiem do zagęszczania kisielu. Jej dodatek do kisielu mlecznego nie tylko nie zgęści go, ale także zmieni jego smak i kaloryczność, co często jest niepożądane, szczególnie w dietach ograniczających tłuszcze. Z kolei zastosowanie jajek jako zagęstnika nie jest zgodne z tradycyjnymi metodami przygotowywania kisielu. Jaja wymagają odpowiedniej obróbki termicznej, aby mogły pełnić funkcję zagęszczającą, co może wprowadzić do potrawy niepożądane zmiany w konsystencji i smaku. Właściwe podejście do zagęszczania kisielu mlecznego powinno opierać się na wiedzy kulinarnej oraz znajomości odpowiednich składników, co pozwala uniknąć typowych błędów i osiągnąć najlepsze rezultaty w kuchni.

Pytanie 7

W przypadku diety łatwostrawnej zaleca się

A. pieczenie w pergaminie oraz duszenie z dodatkiem tłuszczu

B. gotowanie na parze i pieczenie w folii

C. gotowanie w wodzie oraz odsmażanie

D. smażenie kontaktowe i duszenie bez dodatku tłuszczu

Gotowanie na parze i pieczenie w folii to super sposoby na przygotowanie jedzenia, zwłaszcza gdy chodzi o dietę łatwo strawna. Gotowanie na parze to nic innego jak robienie jedzenia przy użyciu pary wodnej. Dzięki temu zachowujemy większość witamin i minerałów, a przy tym nie musimy dodawać zbyt dużo tłuszczu. Dla osób, które mają problemy z trawieniem, to naprawdę świetna opcja, bo potrawy są lekkie i łatwe do przyswojenia. Z kolei pieczenie w folii to też dobry pomysł! Ograniczamy wtedy użycie tłuszczu, a dania są bardziej strawne. Folia sprawia, że ciepło się równomiernie rozprowadza i aromaty zostają w środku, co sprawia, że jedzenie smakuje wybornie, a przy tym jest zdrowe. Warto dodać te metody do swojego codziennego gotowania, np. przyrządzając ryby, warzywa albo mięso. To świetny sposób na wspieranie zdrowego stylu życia oraz dbanie o nasz układ pokarmowy. Takie techniki są polecane przez dietetyków i są naprawdę najlepszym wyborem, gdy mówimy o łatwo strawnej diecie.

Pytanie 8

W jakim zestawie wszystkie składniki zawierają błonnik pokarmowy?

A. Kapusta, soczewica, twaróg

B. Gruszki, oliwa z oliwek, płatki owsiane

C. Soja, ciecierzyca, pieczywo razowe

D. Świeże truskawki, jaja, kasza jęczmienna

Wybrałeś inne zestawy produktów, ale niestety to nie jest do końca dobry wybór. Truskawki, jajka i kasza jęczmienna mają trochę błonnika, ale jednak za mało, zwłaszcza jaja, które w ogóle go nie mają. Kapusta i soczewica to ok źródła błonnika, ale twaróg to nabiał, który błonnika ma mało, więc też nie za bardzo pasuje. Co do gruszek, oliwy z oliwek i płatków owsianych, to tu jest problem – oliwa to tłuszcz, a nie błonnik, mimo że płatki owsiane są całkiem spoko. Często przez brak zrozumienia roli błonnika w diecie można wybierać nieodpowiednie produkty, co wpływa na zdrowie. Błonnik jest ważny dla kontrolowania cholesterolu i stabilizacji poziomu cukru we krwi. Dlatego warto zwracać uwagę na to, co się je i jak łączy składniki w posiłkach, bo może to mieć spory wpływ na zdrowie w przyszłości.

Pytanie 9

Nadzienie składające się z rozgniecionych ziemniaków, białego sera i cebuli wykorzystuje się do wytwarzania

A. knedli

B. pierogów leniwych

C. kołdunów

D. pierogów ruskich

Odpowiedzi, które sugerują, że nadzienie z ziemniaków, twarogu i cebuli dotyczy innych potraw, jak leniwe pierogi, knedle czy kołduny, są nie do końca trafne. Pierogi leniwe są zrobione głównie z twarogu, mąki i jajek, ale ziemniaki w nich nie występują, więc nijak się mają do ruskich. Knedle zazwyczaj robi się z ciasta ziemniaczanego i są wypełnione owocami lub innym nadzieniem, co różni je od pierogów ruskich zarówno pod względem składników, jak i sposobu przygotowania. Kołduny pochodzą z kuchni wschodniosłowiańskiej i mogą mieć nadzienie mięsne lub warzywne, ale nie wchodzą w grę ziemniaki z serem i cebulą. Ludzie mogą mylić te potrawy, bo wyglądają podobnie, ale kluczowe są różnice w składnikach i tradycji kulinarnej. Dobrze jest to wszystko zrozumieć, żeby w przyszłości uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 10

Białka obecne w mięsie podczas gotowania ulegają

A. karmelizacji i koagulacji

B. denaturacji i oksydacji

C. dekstrynizacji i denaturacji

D. denaturacji i koagulacji

Denaturacja i koagulacja białek to naprawdę ważne procesy, które dzieją się, gdy gotujemy mięso. Denaturacja to w skrócie zmiana struktury białek, przez co stają się one takie luźne i tracą swoją pierwotną formę. To się dzieje już przy temperaturze około 40-60°C. Jak białka się denaturować, ich cechy chemiczne się zmieniają, co wpływa na to, jak mięso smakuje i jak wygląda. Potem, kiedy temperatura wzrasta powyżej 70°C, mamy koagulację, czyli łączenie się tych denaturowanych białek w większe struktury, co sprawia, że mięso jest bardziej zwarte. Te procesy są istotne nie tylko w kuchni, ale też dla osób, które zajmują się żywieniem, bo poprawiają strawność białek. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa, zwłaszcza dla kucharzy, którzy chcą, żeby ich dania były smaczne i miały odpowiednią teksturę. W gotowaniu dobrze jest też kontrolować temperaturę, żeby osiągnąć pożądany efekt, zarówno pod względem wyglądu, jak i smaku potrawy.

Pytanie 11

Jak długo można przechowywać potrawy gorące w bemarze?

A. 150 minut

B. 60 minut

C. 90 minut

D. 120 minut

Wybór odpowiedzi, która zakłada krótszy czas przechowywania dań gorących, jest związany z pewnym zrozumieniem zasad bezpieczeństwa żywności, jednak niewłaściwie interpretuje obowiązujące normy. Przykłady odpowiedzi, które sugerują 90 minut, 60 minut czy 150 minut, mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zarządzania żywnością w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Odpowiedzi te mogą bazować na niepełnych informacjach lub na ogólnych przekonaniach na temat przechowywania żywności. Na przykład, czas 90 minut nie tylko nie uwzględnia wystarczająco długiego okna czasowego, które jest potrzebne do bezpiecznego serwowania dań, ale także może przyczynić się do ryzyka związanego z ich jakością, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Z kolei odpowiedź sugerująca 150 minut przekracza dopuszczalny czas, co może prowadzić do niebezpieczeństwa kontaminacji bakteriami. Istotne jest, aby pamiętać, że przestrzeganie norm przechowywania żywności jest kluczowe dla zdrowia konsumentów, dlatego każda restauracja powinna ściśle stosować się do wytycznych dotyczących czasów przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość posiłków.

Pytanie 12

Wzrost objętości fasoli podczas namaczania w wodzie jest rezultatem zjawiska

A. koagulacji

B. kleikowania

C. ekstrakcji

D. osmozy

Odpowiedź "osmoza" jest prawidłowa, ponieważ proces moczenia fasoli w wodzie polega na wchłanianiu wody przez ziarna fasoli, co prowadzi do ich zwiększenia objętości. Osmoza to zjawisko, w którym woda przemieszcza się przez półprzepuszczalną błonę z obszaru o niższym stężeniu substancji rozpuszczonych do obszaru o wyższym stężeniu, aż do osiągnięcia równowagi. W przypadku fasoli, woda przenika do wnętrza komórek poprzez ich błony komórkowe, co powoduje pęcznienie ziarna i aktywację enzymów, które wspierają dalszy proces kiełkowania. Praktyczne zastosowanie tego zjawiska można zaobserwować w kuchni, gdzie moczenie fasoli przed gotowaniem nie tylko przyspiesza czas gotowania, ale także poprawia jej smak i strawność. W branży gastronomicznej i dietetycznej moczenie roślin strączkowych stało się standardem, co wspiera zdrowe praktyki żywieniowe oraz efektywne przygotowanie posiłków.

Pytanie 13

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. imbir, jałowiec

B. estragon, anyż

C. oregano, kardamon

D. kurkuma, szafran

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 14

Wykaz surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego należy uzupełnić

Wykaz surowców

żółtka

ocet winny

sok z cytryny

sól, pieprz biały

A. o oliwę z oliwek.

B. o masło klarowane.

C. o śmietankę kremową.

D. o wywar mięsny jasny.

Wybór oliwy z oliwek jako składnika sosu holenderskiego jest błędny, ponieważ sos ten opiera się na emulsji z masła klarowanego, a nie na olejach roślinnych. Oliwa z oliwek ma inny profil smakowy i teksturę, co czyni ją nieodpowiednią do osiągnięcia pożądanej konsystencji sosu. Śmietanka kremowa również nie należy do składników sosu holenderskiego; dodanie jej zmieniłoby charakter sosu, wprowadzając dodatkową tłustość i zmieniając jego emulsję. Z kolei wywar mięsny jasny jest składnikiem, który nie jest stosowany w tradycyjnych przepisach na sos holenderski i nie wnosi do niego ani niezbędnych składników, ani smaku. Typowym błędem jest utożsamianie sosu holenderskiego z innymi sosami emulsyjnymi lub kremowymi, co wynika z niepełnego zrozumienia technik kulinarnych i różnorodności sosów. Warto pamiętać, że sos holenderski ma swoje unikalne właściwości i wymaga precyzyjnego podejścia w doborze składników, aby uzyskać idealny smak oraz teksturę.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno być używane do pomiaru wilgotności w magazynie surowców?

A. barometr

B. manometr

C. piknometr

D. higrometr

Higrometr to specjalistyczne urządzenie wykorzystywane do pomiaru wilgotności powietrza, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu magazynami surowców. Właściwy poziom wilgotności jest niezbędny, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania materiałów, zwłaszcza tych wrażliwych na wilgoć, takich jak drewno, zboża czy niektóre chemikalia. Higrometry działają na zasadzie różnych technologii, w tym pomiaru rezystancji, zmian objętości lub poprzez pomiar temperatury punktu rosy. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, kontrola wilgotności przy użyciu higrometru jest kluczowa dla zapobiegania rozwojowi pleśni i bakterii, co może prowadzić do zepsucia towarów. Zgodnie z normami ISO, regularne monitorowanie i kalibracja higrometrów są zalecane, aby zapewnić dokładność pomiarów. Dobre praktyki sugerują również, aby higrometry były umieszczane w różnych lokalizacjach magazynu, co pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu warunków panujących w całym obszarze składowania.

Pytanie 16

Flambirowanie to czynność, która polega na

A. szybkim nagrzewaniu oraz schładzaniu

B. podpalaniu potrawy skropionej alkoholem

C. ozdabianiu oraz dekorowaniu dań

D. wycinaniu miąższu z owoców cytrusowych

Zrozumienie flambirowania jako procesu kulinarnego wymaga rozróżnienia tej techniki od innych metod przygotowywania potraw. Odpowiedzi, które sugerują ozdabianie potraw, szybkie podgrzewanie lub wycinanie miąższu z owoców cytrusowych, nie odnoszą się do rzeczywistego znaczenia flambirowania. Ozdabianie i dekorowanie potraw to proces, który koncentruje się na ich wizualnej atrakcyjności, ale nie wpływa na smak w ten sposób, jak flambirowanie. Szybkie podgrzewanie i chłodzenie odnosi się do metod kulinarnych, które mają na celu zachowanie struktury składników, co również różni się od charakterystyki flambirowania. Wycinanie miąższu z owoców cytrusowych to technika przygotowawcza, która ma swoje zastosowanie, ale nie ma związku z paleniem potrawy. Typowym błędem myślowym w przypadku tych odpowiedzi jest skupienie się na aspektach estetycznych lub technikach obróbczych, które nie obejmują elementu ognia i alkoholu, który jest kluczowy w flambirowaniu. W gastronomii istotne jest zrozumienie, że różne techniki mają swoje specyficzne zastosowania i efekty, co w konsekwencji prowadzi do pomyłek, gdy nie uwzględnia się ich zasadniczych różnic.

Pytanie 17

Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając pierwszej pomocy osobie z krwawieniem z przedramienia?

A. Zadbać o prawidłowe oddychanie poszkodowanego

B. Nałożyć poszkodowanemu opaskę uciskową poniżej rany

C. Nałożyć poszkodowanemu opaskę uciskową powyżej rany

D. Zabezpieczyć poszkodowanego przed utratą ciepła

Zabezpieczenie przed utratą ciepła oraz oddychanie poszkodowanego są odpowiedziami, które mogą wydawać się istotne, jednak w przypadku krwotoku z przedramienia, nie są one priorytetowe w pierwszej kolejności. W praktyce, krwotok z żył lub tętnic wymaga natychmiastowych działań w celu zminimalizowania utraty krwi, ponieważ może to prowadzić do szybkiego pogorszenia stanu zdrowia poszkodowanego. Zabezpieczenie poszkodowanego przed utratą ciepła jest ważne, ale powinno być realizowane równolegle z innymi działaniami, a nie jako pierwsze. Podobnie, chociaż zapewnienie prawidłowego oddychania jest kluczowe w przypadku ogólnych sytuacji medycznych, w sytuacji krwotoku kluczowe jest najpierw zatrzymanie krwi. Użycie opaski uciskowej poniżej rany jest nieprawidłowe, ponieważ nie zatrzymuje krwi, która już wypłynęła, co może prowadzić do dalszych komplikacji. Właściwe podejście w takiej sytuacji wymaga zrozumienia mechanizmu krwawienia oraz odpowiedniej hierarchii działań w udzielaniu pierwszej pomocy. Dlatego ważne jest, aby osoby udzielające pomocy posiadały odpowiednie przeszkolenie i wiedzę, jak postępować w przypadkach nagłych.

Pytanie 18

Jaką ilość wapnia zawiera szklanka mleka (250 ml), gdy 100 g mleka pełnego ma 118 mg Ca, 138 mg K oraz 44 mg Na?

A. 236 mg

B. 110 mg

C. 345 mg

D. 295 mg

Odpowiedź 295 mg wapnia w szklance mleka (250 ml) jest poprawna z uwagi na proporcjonalne przeliczenie zawartości minerałów w mleku. Mleko pełne zawiera 118 mg wapnia w 100 g, co odpowiada około 100 ml. Zatem w 250 ml (czyli 2,5 razy więcej) możemy obliczyć ilość wapnia, mnożąc 118 mg przez 2,5. W rezultacie otrzymujemy 295 mg wapnia. Wapń jest kluczowym minerałem, który odgrywa ważną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w budowie kości i zębów oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego. W codziennym życiu, odpowiednia podaż wapnia jest niezwykle ważna, szczególnie dla dzieci, kobiet w ciąży oraz osób starszych, które są bardziej narażone na osteoporozę. Wartości odżywcze mleka pełnego są zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które sugerują, że dorośli powinni spożywać około 1000 mg wapnia dziennie, a dzieci i młodzież nawet więcej, co czyni mleko istotnym elementem diety.

Pytanie 19

Jaką czynność w procesie mycia naczyń stołowych realizuje się na końcu?

A. Mycie zasadnicze

B. Płukanie

C. Wyparzanie

D. Mycie wstępne

Każdy z etapów mycia naczyń stołowych pełni istotną rolę, jednak kolejność ich wykonywania ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego poziomu czystości i higieny. Mycie zasadnicze, które jest pierwszym krokiem, polega na usuwaniu większych zanieczyszczeń przy użyciu detergentu. Wiele osób może błędnie sądzić, że jest to ostatni etap, zapominając, że po nim naczynia muszą być jeszcze dokładnie wypłukane, aby usunąć resztki detergentów. Płukanie jest procesem, który następuje zaraz po myciu zasadniczym, a jego celem jest usunięcie wszelkich pozostałości chemicznych, które mogłyby być szkodliwe dla zdrowia. Mycie wstępne, z kolei, jest często pomijane, lecz odgrywa znaczącą rolę w przygotowaniu naczyń do dalszego czyszczenia, minimalizując konieczność intensywnego mycia w późniejszych etapach. Nieprawidłowe rozumienie tych procesów może prowadzić do sytuacji, w której naczynia nie są w pełni dezynfekowane, co z kolei stwarza ryzyko dla zdrowia konsumentów. W praktyce oznacza to, iż pozostawienie wyparzania na wcześniejszym etapie może skutkować niedostatecznym usunięciem zanieczyszczeń, co jest niezgodne z standardami branżowymi, takimi jak wymogi sanitarno-epidemiologiczne w gastronomii. Dlatego, zrozumienie kolejności czynności mycia naczyń jest niezbędne do zapewnienia odpowiednich norm higienicznych.

Pytanie 20

Normatyw surowcowy na sznycel ministerski należy uzupełnić

Surowiec

Mięso mielone

Bułka czerstwa

Mleko

Jajo

Cebula

Bułka tarta

Tłuszcz

Sól, pieprz

A. o bułkę na grzanki.

B. o ogórki kwaszone.

C. o ser żółty.

D. o mąkę pszenną.

Wybór odpowiedzi związanych z mąką pszenną, serem żółtym czy ogórkami kwaszonymi jest błędny, ponieważ składniki te nie są integralną częścią sznycla ministerskiego. Mąka pszenna, choć używana w kuchni, nie jest właściwym składnikiem do panierowania mięsa w tym daniu. W gastronomii mąka jest zazwyczaj stosowana do zagęszczania sosów lub w procesie przygotowania ciasta, lecz nie wpływa bezpośrednio na teksturę panierki, która powinna być lekka i chrupiąca. Ser żółty, z kolei, jest składnikiem, który można spotkać w wielu innych potrawach, ale nie w sznyclu ministerskim, co może prowadzić do mylnego przekonania, że jego dodatek wzbogaci smak dania. Ogórki kwaszone są popularnym dodatkiem do mięs, jednak w kontekście sznycla ministerskiego nie pełnią one żadnej roli w procesie jego przygotowania. Wybierając te składniki, można popaść w błąd, bazując na subiektywnych preferencjach smakowych, zamiast na wiedzy o tradycyjnych przepisach i normatywach surowcowych, które są kluczowe w profesjonalnej kuchni. Warto zwrócić uwagę na fakt, że dobór odpowiednich składników wpływa nie tylko na smak potrawy, ale również na jej estetykę oraz jakość, co powinno być priorytetem w każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 21

Jakie największe zagrożenie występuje dla kucharza przy nagłym odsłonięciu kociołków warzelnych?

A. zatrucie oparami

B. skaleczenie

C. poparzenie

D. omdlenie

Odpowiedź 'poparzenie' jest prawidłowa, ponieważ przy nagłym otwarciu kociołków warzelnych, które zawierają gorące substancje, istnieje wysokie ryzyko kontaktu z wrzącą cieczą lub parą wodną. Poparzenia to jedne z najczęstszych urazów w środowisku kuchennym, a ich skutki mogą być poważne, prowadząc do uszkodzenia skóry i tkanek. Aby zminimalizować ryzyko poparzeń, kucharze powinni stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak rękawice termoodporne, fartuchy i okulary ochronne. Dodatkowo, powinno się przestrzegać zasad dotyczących bezpiecznego obchodzenia się z gorącymi substancjami, takich jak otwieranie kociołków w sposób kontrolowany, aby uniknąć nagłych uwolnień pary. Ważne jest również szkolenie personelu z zakresu pierwszej pomocy w przypadku poparzeń, co może przyspieszyć proces leczenia i zmniejszyć skutki urazu.

Pytanie 22

Kuter to urządzenie, które jest wykorzystywane do

A. wyrabiania ciasta

B. zagęszczania mleka

C. rozdrabniania mięsa

D. produkcji lodu

Kuter to super narzędzie w kuchni! Jego główna rola to rozdrabnianie mięsa, co czyni go mega ważnym w gastronomii i przemyśle mięsnym. Dzięki szybkim ostrzom, kuter idealnie szatkuje mięso na jednorodną konsystencję, co jest kluczowe przy produkcji wędlin czy pasztetów. Poza tym, kuter świetnie miesza składniki, co pozwala na dokładne łączenie przypraw i dodatków. Na przykład, gdy robimy kiełbasę, musimy nie tylko rozgnieść mięso, ale też uzyskać odpowiednią emulsję tłuszczu i białka. W branży gastronomicznej ważne jest, żeby sprzęt nie tylko spełniał normy sanitarne, ale też był efektywny i dawał powtarzalność w procesach. W moim doświadczeniu, użycie kutra znacząco podnosi jakość produktów i pozwala zaoszczędzić czas, co ma spore znaczenie w większych zakładach przetwórczych.

Pytanie 23

Daną potrawą kuchni włoskiej, przygotowaną z dużych kawałków makaronu wypełnionego nadzieniem i zapiekanego, jest

A. polenta

B. lasagne

C. spaghetti

D. ravioli

Spaghetti to rodzaj długiego, cienkiego makaronu, który jest często podawany z różnorodnymi sosami, takimi jak pomidorowy, pesto, czy carbonara. Jednak nie jest to danie zapiekane ani nie wykorzystuje dużych płatków makaronu, co wyklucza je z kategorii potrawy opisanej w pytaniu. Polenta to danie przygotowywane z mąki kukurydzianej, które najczęściej podawane jest jako gęsty krem lub w formie plastra, a nie jako warstwa zapiekane z farszem. Ravioli to pierożki makaronowe, które są napełniane różnorodnymi farszami, ale również nie są układane w warstwy ani zapiekane w tradycyjny sposób jak lasagne. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia tych terminów z powodu ogólnej znajomości kuchni włoskiej, jednak kluczowym elementem lasagne jest jej forma i sposób przygotowania, który różni się od innych wymienionych potraw. Zrozumienie tych różnic ma fundamentalne znaczenie dla poprawnej identyfikacji potraw włoskich oraz ich klasyfikacji w odpowiednich kategoriach gastronomicznych.

Pytanie 24

Proces, który ma na celu eliminację insektów w lokalu gastronomicznym, to

A. deratyzacja

B. dezynsekcja

C. dezodoryzacja

D. dezynfekcja

Dezynfekcja, deratyzacja i dezodoryzacja to trzy różne procesy, które nie powinny być mylone z dezynsekcją, mimo że wszystkie mają na celu poprawę warunków sanitarnych. Dezynfekcja odnosi się do eliminacji drobnoustrojów, takich jak bakterie i wirusy, a nie do owadów. W kontekście zakładów gastronomicznych, dezynfekcja jest kluczowa dla zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność, jednak nie ma bezpośredniego związku z problemem insektów. Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, takich jak szczury czy myszy, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, ale również nie dotyczy owadów. Z kolei dezodoryzacja polega na neutralizacji nieprzyjemnych zapachów, często związanych z niewłaściwą higieną lub obecnością szkodników, ale nie jest to metoda eliminacji samych owadów. Często osoby nieobeznane z tematyką mogą pomylić te pojęcia, co prowadzi do niewłaściwego zarządzania problemami sanitarno-epidemiologicznymi w lokalach gastronomicznych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi procesami, aby skutecznie dbać o higienę i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 25

W skład instrukcji GHP/GMP nie wchodzi instrukcja

A. transportu potraw

B. bezpieczeństwa pożarowego

C. czyszczenia chłodni

D. rozmrażania surowców/półproduktów

Odpowiedź 'bezpieczeństwa pożarowego' jest prawidłowa, ponieważ instrukcje GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) oraz GMP (Dobre Praktyki Produkcyjne) koncentrują się na zapewnieniu odpowiednich warunków sanitarno-epidemiologicznych oraz jakościowych w procesie produkcji żywności. Instrukcje te obejmują zagadnienia związane z higieną, obiegiem surowców, procesami technologicznymi oraz konserwacją i utrzymaniem urządzeń. Mycie chłodni, ekspedycja potraw oraz rozmrażanie surowców to istotne procesy, które wpływają na bezpieczeństwo zdrowotne żywności i powinny być szczegółowo opisane w dokumentacji dotyczącej GHP/GMP. Natomiast instrukcje dotyczące bezpieczeństwa pożarowego są regulowane innymi przepisami, które nie są bezpośrednio związane z produkcją żywności. Przykładowo, procedury działania w przypadku pożaru są kluczowe w każdym zakładzie, ale nie są one częścią praktyk dotyczących jakości i bezpieczeństwa żywności, co czyni tę odpowiedź właściwą.

Pytanie 26

Jaką kwotę brutto należy zapłacić za puszkę coca-coli w gastronomii, jeśli cena detaliczna wynosi 3 zł, marża gastronomiczna to 60%, a podatek VAT wynosi 22%?

A. 3,66 zł

B. 5,86 zł

C. 3,10 zł

D. 4,81 zł

Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach, gdy przystępuje do wyznaczania ceny gastronomicznej. Typowym błędem jest pominięcie etapu dodawania marży do ceny detalicznej lub niewłaściwe obliczenie całkowitego kosztu po uwzględnieniu VAT. Na przykład, niektórzy mogą przyjąć, że cena detaliczna wynosi 3 zł i bezpośrednio dodają podatek VAT, co skutkuje wynikiem 3,66 zł (3 zł + 22% VAT), ale to nie uwzględnia marży. Inni mogą błędnie obliczyć marżę, sądząc, że należy ją dodać bezpośrednio do ceny brutto. W rzeczywistości kluczowe jest, aby najpierw dodać marżę do ceny netto, a następnie obliczyć VAT od nowej kwoty. Wartości te muszą być dokładnie przemyślane, aby uniknąć strat finansowych, co jest kluczowe w zarządzaniu gastronomią. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do niewłaściwego ustalania cen, co może wpłynąć negatywnie na rentowność firmy oraz zadowolenie klientów, którzy mogą uważać ceny za nieadekwatne. Prawidłowe wyliczenia są nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także podstawą skutecznej strategii cenowej, która musi być zrozumiała dla każdego pracownika zajmującego się sprzedażą i marketingiem produktów gastronomicznych.

Pytanie 27

W przypadku diety lekkostrawnej, jakiej metody obróbki cieplnej półproduktu nie zaleca się stosować?

A. gotowania na parze

B. duszenia na oliwie

C. gotowania w wodzie

D. pieczenia w folii aluminiowej

Pieczenie w folii aluminiowej, gotowanie na parze oraz gotowanie w wodzie to metody obróbki cieplnej, które można stosować w diecie lekkostrawnej, jednak ich użycie może prowadzić do nieporozumień, jeśli chodzi o komponenty używane w tych procesach. Pieczenie w folii aluminiowej, choć może wydawać się zdrową alternatywą, może generować większą ilość tłuszczu, jeśli nie jest odpowiednio kontrolowane. Ponadto, gotowanie na parze oraz gotowanie w wodzie są metodami, które minimalizują użycie tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi w kontekście diety lekkostrawnej. Istnieje jednak przekonanie, że każda forma gotowania wymaga użycia tłuszczu, co jest błędne. Gotowanie w wodzie, na przykład, może być całkowicie pozbawione tłuszczu, co jest korzystne dla osób z problemami trawiennymi. Niektóre osoby mogą nie doceniać wartości gotowania na parze, które pozwala na zachowanie większej ilości witamin i minerałów, a także przyczynia się do lekkostrawności potraw. Kluczem do sukcesu w diecie lekkostrawnej jest odpowiedni dobór metod obróbki cieplnej oraz ich umiejętne łączenie z odpowiednimi składnikami, co może znacznie wpłynąć na komfort trawienia.

Pytanie 28

Aby zredukować hałas, wyrównać powierzchnię i zabezpieczyć blaty stołów w lokalach gastronomicznych, konieczne jest posiadanie

A. skirtingi

B. laufry

C. moltony

D. napperony

Wybór skirtingów, napperonów lub laufr jako alternatyw dla moltonów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich zastosowania w kontekście obiektów zbiorowego żywienia. Skirtingi, które są zazwyczaj używane do maskowania krawędzi stołów i lad, nie pełnią funkcji wyciszenia ani ochrony powierzchni, co sprawia, że ich zastosowanie w tej roli jest niewłaściwe. Ich główną rolą jest estetyka oraz zapewnienie schludności, co jest istotne, ale nie wystarcza w przypadku ochrony blatów. Napperony, z kolei, są małymi serwetkami, które mogą poprawić wygląd stołu, ale ich funkcjonalność ogranicza się głównie do estetyki i nie zapewniają wystarczającej ochrony ani wyciszenia. Laufry, będące często elementami dekoracyjnymi, również nie spełniają wymogów związanych z wyciszeniem i zabezpieczeniem blatów. Takie pomyłki są typowe w branży gastronomicznej, gdzie zrozumienie właściwych funkcji i zastosowań poszczególnych elementów wyposażenia może być kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią oraz podnoszenia komfortu użytkowników. Warto zatem dokładnie przemyśleć, które materiały są rzeczywiście odpowiednie do specyficznych potrzeb obiektu, aby unikać wydatków na nieefektywne rozwiązania.

Pytanie 29

Który produkt spożywczy ma w 100 g najwyższą zawartość sacharozy?

A. Słodzone mleko

B. Suszone morele

C. Cukier rafinowany

D. Lody mleczne

Cukier rafinowany to substancja, która w przetworzonej formie zawiera niemal 100 g sacharozy na 100 g produktu. Sacharoza jest dwucukrem, zbudowanym z glukozy i fruktozy, i stanowi główny składnik cukru stołowego. W kontekście standardów żywieniowych, cukier rafinowany jest często używany w przemyśle spożywczym do słodzenia napojów, wypieków oraz jako konserwant w przetworach owocowych. Warto zauważyć, że jego wysoka zawartość sacharozy sprawia, że jest on nieodłącznym elementem diety w wielu kulturach, pomimo że nadmierna konsumpcja tego składnika może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy cukrzyca. Stosowanie cukru rafinowanego powinno być umiarkowane, a jego substytucja naturalnymi słodzikami, takimi jak miód czy syropy z agawy, może być korzystna. Warto też pamiętać o obowiązujących normach dotyczących poziomu spożycia cukrów dodanych, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do diety.

Pytanie 30

Do sprzętów magazynowych zalicza się:

A. witrynę chłodniczą oraz kostkarkę do lodu

B. zamrażarkę skrzyniową oraz komorę chłodniczą

C. zamrażarkę skrzyniową oraz kostkarkę do lodu

D. witrynę chłodniczą oraz komorę chłodniczą

Zamrażarka skrzyniowa oraz komora chłodnicza to urządzenia magazynowe, które odgrywają kluczową rolę w przechowywaniu produktów spożywczych w odpowiednich warunkach temperaturowych. Zamrażarka skrzyniowa jest idealna do długotrwałego przechowywania żywności, ponieważ może osiągać bardzo niskie temperatury, co minimalizuje rozwój mikroorganizmów i enzymów psujących, a tym samym wydłuża trwałość produktów. Przykładem zastosowania zamrażarki skrzyniowej są zakłady gastronomiczne, które muszą przechowywać duże ilości mrożonych produktów, takich jak mięso czy warzywa. Komora chłodnicza natomiast jest bardziej uniwersalnym rozwiązaniem, które utrzymuje temperaturę w zakresie 0-5°C, co jest odpowiednie dla przechowywania świeżych produktów, takich jak owoce, warzywa, nabiał czy wędliny. Zastosowanie tych urządzeń zgodnie z normami HACCP zapewnia bezpieczeństwo żywności i jakości przechowywanych produktów, co jest kluczowe w branży spożywczej.

Pytanie 31

Dostosowanie mieszkania dla osób z ograniczeniami w sprawności fizycznej uwzględnia m.in.

A. zlikwidowanie klamek

B. nabycie pralki

C. usunięcie progów

D. montaż drzwi wahadłowych

Zakupienie pralki, instalacja drzwi wahadłowych oraz usunięcie klamek, mimo że są różnymi aspektami dostosowywania przestrzeni, nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowych barier architektonicznych, które mogą utrudniać życie osobom z ograniczoną sprawnością fizyczną. Zakup pralki jest czynnością użytkową, która nie wpływa na fizyczny dostęp do mieszkań. Może ona jedynie ułatwić codzienne życie, ale nie likwiduje przeszkód architektonicznych, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu. Z kolei instalacja drzwi wahadłowych może być korzystna w niektórych sytuacjach, jednak nie zawsze zapewnia pełną dostępność. Takie drzwi mogą wymagać większej siły do otwarcia, co jest niewygodne dla osób z ograniczeniami ruchowymi, w przeciwieństwie do standardowych drzwi przesuwnych czy uchylnych, które można łatwiej obsługiwać. Usunięcie klamek, choć może wydawać się dobrym pomysłem, nie jest rozwiązaniem wystarczającym, gdyż nie eliminuje to problemu z dostępem do pomieszczeń. Klamki na drzwiach, szczególnie te, które są ergonomicznie zaprojektowane, mogą być łatwiejsze w obsłudze dla osób z ograniczeniami sprawnościowymi, o ile są prawidłowo zamontowane. Zatem, kluczowe jest podejście kompleksowe do przystosowywania mieszkań, które koncentruje się na eliminacji barier architektonicznych, a nie na różnych elementach wyposażenia, które mogą nie mieć bezpośredniego wpływu na dostępność.

Pytanie 32

Aby przygotować czerninę, należy zastosować krew

A. końska

B. kacza

C. indyka

D. wołowa

Czernina, jako tradycyjna potrawa, ma swoje unikalne właściwości wynikające z użycia krwi kaczej. Wybór innego rodzaju krwi, takiego jak końska, wołowa czy indyka, prowadzi do istotnych różnic w smaku, konsystencji oraz wartości odżywczych. Krew końska, chociaż czasami używana w innych potrawach, jest znacznie bardziej słodkawa i nie posiada tych samych właściwości, które nadają czerninie jej wyrazisty charakter. Krew wołowa, znana z intensywnego smaku, może przyczynić się do zbyt mocnego i ciężkiego wywaru, co może zniechęcić do spożycia. Z kolei krew indyka, mimo że jest lżejsza, nie dostarcza tak bogatego smaku i odczucia, jakie daje krew kacza. Wybór niewłaściwego rodzaju krwi do czerniny jest przykładem błędnego myślenia, które może wynikać z braku wiedzy na temat tradycji kulinarnych i charakterystyki używanych składników. W kontekście przygotowywania potraw, istotne jest, aby korzystać z lokalnych i tradycyjnych składników, które nie tylko wspierają regionalną kuchnię, ale również zapewniają autentyczność smaku, co jest kluczowe w gastronomii. Aby uzyskać najlepszy efekt kulinarny, warto również zwrócić uwagę na metody przygotowania, które powinny być zgodne z dobrą praktyką kulinarną.

Pytanie 33

Jaki produkt uzyskuje się w wyniku zastosowania metody chemicznej do konserwacji?

A. Korniszony

B. Serek do smarowania

C. Ryby w solance

D. Konfitura śliwkowa

Powidła śliwkowe są produktem, w którym owoce są poddawane długotrwałemu gotowaniu z dodatkiem cukru, co prowadzi do ich zagęszczenia i nie jest to metoda chemicznego utrwalania. W przypadku jogurtu, proces fermentacji mlekowej, w którym bakterie przekształcają laktozę w kwas mlekowy, również nie kwalifikuje się jako chemiczne utrwalanie, gdyż jest to naturalny proces fermentacji. Śledzie solone to przykład metody solenia, która polega na stosowaniu dużej ilości soli w celu odwadniania oraz konserwowania ryb, co również nie jest klasyfikowane jako chemiczne utrwalanie. Te metody, choć skuteczne w konserwacji, różnią się od metody chemicznej, która często wykorzystuje substancje takie jak kwasy czy konserwanty. Warto zauważyć, że nieprawidłowe zrozumienie tych procesów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących metod konserwacji żywności, co jest istotne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zrozumienia różnic między tradycyjnymi a nowoczesnymi metodami utrwalania.

Pytanie 34

Jakiego elementu marketingu mix użył właściciel restauracji "Zamkowa", aby zorganizować dla zespołu szkolenie dotyczące komunikatywnej znajomości języka angielskiego?

A. Produkt

B. Dystrybucji

C. Personel

D. Promocji

Odpowiedzi związane z dystrybucją, promocją oraz produktem nie są właściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego aspektu szkolenia personelu, który jest skoncentrowany na rozwoju umiejętności komunikacyjnych pracowników. Dystrybucja dotyczy sposobów, w jakie usługi są oferowane klientom, a w przypadku restauracji może odnosić się do kanałów dostępu do oferty, na przykład dostawy jedzenia lub catering. Z kolei promocja skupia się na działaniach mających na celu zwiększenie świadomości o restauracji oraz przyciągnięcie klientów, takich jak kampanie reklamowe lub rabaty, a nie na szkoleniu pracowników. Istotne jest, aby zrozumieć, że skuteczna promocja wymaga kompetentnego personelu, który potrafi profesjonalnie zaprezentować ofertę. Odpowiedź związana z produktem odnosi się do samej oferty żywieniowej, jakości potraw czy unikalnych receptur, które mogą przyciągnąć klientów, ale nie obejmuje aspektu interakcji z gośćmi, co jest kluczowe w branży usługowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych elementów marketingu mix i przypisywanie im ról, które nie wynikają bezpośrednio z ich definicji. Właściwe zrozumienie relacji między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania restauracją, a zaniedbanie aspektu personelu może prowadzić do negatywnych doświadczeń klientów oraz spadku ich lojalności.

Pytanie 35

Kawa serwowana w szerokich filiżankach z uchwytem, tworząca z ciepłym mlekiem trójwarstwowy napój, to kawa

A. espresso

B. po arabsku

C. po brazylijsku

D. latte

Kawowe napoje po arabsku i po brazylijsku nie mają nic wspólnego z charakterystycznym trójwarstwowym podaniem latte. Kawa po arabsku, znana również jako 'arabica', zazwyczaj odnosi się do sposobu parzenia kawy, przy użyciu specjalnych przypraw, takich jak kardamon, i często serwowana jest bez mleka. Z kolei kawa po brazylijsku to głównie odniesienie do rodzaju ziaren kawy oraz ich sposobu parzenia, które zazwyczaj nie obejmują dodatku mleka w takim stylu, jak latte. Espresso to skoncentrowana forma parzonej kawy, która nie jest podawana z mlekiem w takim zestawieniu. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów kawy oraz ich charakterystycznych cech. Wiele osób może nie zdawać sobie sprawy, że latte to nie tylko kawa z mlekiem, ale i technika podawania, a także kompozycja smaków i tekstur. Zrozumienie, jak różne rodzaje kawy są przygotowywane i serwowane, jest kluczowe dla każdego miłośnika kawy, a umiejętność rozróżnienia tych napojów może znacząco wpłynąć na doświadczenie kawowe.

Pytanie 36

Do wyrobów z ciasta wyrabianego w naczyniu można zaliczyć

A. makarony

B. kopytka

C. kluski francuskie

D. kluski leniwe

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak kluski leniwe, makarony czy kopytka, wynika z niepełnego zrozumienia klasyfikacji wyrobów z ciasta. Kluski leniwe, chociaż są popularnym daniem, należą do grupy klusek wykonanych na bazie twarogu oraz mąki, co zasadniczo różni je od ciasta zarabianego. Makarony, z kolei, są produkowane na bazie mąki i wody, a ich wyrób nie obejmuje procesu gotowania ciasta w naczyniu. Ponadto makarony wymagają innego sposobu obróbki, co sprawia, że nie zaliczają się do wyrobów z ciasta zarabianego. Kopytka, chociaż są kluskami, również nie są przygotowane na bazie ciasta zarabianego. W ich przypadku wykorzystuje się zmielone ziemniaki oraz mąkę, co także nie odpowiada definicji ciasta zarabianego. Typowym błędem w analizie tych odpowiedzi jest mylenie różnych rodzajów ciast i technik ich przygotowania. Kluczowe jest zrozumienie, że ciasto zarabiane w naczyniu, takie jak ciasto choux, ma specyficzne właściwości oraz metody obróbcze, które odróżniają je od innych rodzajów ciast. W gastronomii znajomość tych różnic jest kluczowa dla właściwego przygotowania potraw, a także dla uzyskania oczekiwanej jakości i smaku dań.

Pytanie 37

Warzywa pokrojone w julienne przyjmują formę

A. kul

B. prostokątów

C. pasków

D. kostek

Krojenie warzyw w kostki to technika, w której składniki są dzielone na małe, regularne sześciany. Choć może być ona przydatna w niektórych potrawach, nie nadaje się do zastosowania w kontekście julienne, które wymaga długich i cienkich pasków. Podobnie, formowanie kulek wiąże się z techniką kulinarną, w której składniki są formowane w okrągłe kształty, co zupełnie nie odnosi się do definicji julienne. Z kolei krojenie w prostokąty, chociaż zbliżone do techniki julienne, nie spełnia jej kryteriów, ponieważ nie zapewnia charakterystycznych, wąskich pasków. Pomieszanie tych różnych technik może prowadzić do nieporozumień w kontekście przygotowywania potraw, a także wpłynąć na ich końcowy smak i prezentację. Właściwe krojenie warzyw jest kluczowe dla zachowania ich wartości odżywczych oraz estetycznego wyglądu potrawy. Dobre praktyki kulinarne wymagają znajomości odpowiednich technik krojenia i ich zastosowań, aby potrawy były nie tylko smaczne, ale także atrakcyjne wizualnie. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi technikami krojenia ma istotne znaczenie dla profesjonalnych kucharzy, którzy muszą być w stanie dostosować swoje umiejętności do wymagań różnych przepisów oraz oczekiwań gości.

Pytanie 38

Jakie dania powinny zostać uwzględnione w menu na przyjęcie koktajlowe?

A. Tartinki, śliwki owinięte w bekon, vol-au-vent

B. Ryby pieczone, sałatki, grillowane warzywa

C. Pasztety, ryby nadziewane, drób w galarecie

D. Bryzol, kotlet w panierce, szaszłyk

Wybór dań z tartinkami, śliwkami w bekonie i vol-au-vent jest naprawdę trafiony. To są idealne przekąski na przyjęcie koktajlowe, bo są lekkie i łatwe do zjedzenia w trakcie stania czy rozmowy. Tartinki to małe kanapki, które dają sporo możliwości smakowych i ładnie wyglądają na stole. Śliwki w bekonie, to połączenie słodkiego i słonego, które na pewno zachwyci gości. A vol-au-vent to ciasto, które można wypełnić różnymi farszami, co dodaje kreatywności przy organizowaniu imprezy. Te potrawy wpasowują się w zasady organizacji przyjęć, gdzie ważna jest estetyka, różnorodność i wygoda w jedzeniu. Naprawdę świetny wybór na spotkania towarzyskie czy biznesowe.

Pytanie 39

Sorbinian potasu, który znajduje się na etykiecie w składzie marmolady wieloowocowej, jest substancją

A. zagęszczającą

B. spulchniającą

C. emulgującą

D. konserwującą

Sorbinian potasu, znany również jako sól kwasu sorbowego, jest substancją konserwującą, powszechnie stosowaną w przemyśle spożywczym. Jego głównym zadaniem jest zapobieganie rozwijaniu się mikroorganizmów, takich jak bakterie i pleśnie, co znacząco wydłuża trwałość produktów spożywczych, takich jak marmolady i dżemy. Sorbinian potasu działa poprzez hamowanie enzymów, które są niezbędne do wzrostu drobnoustrojów. W efekcie tego działania, produkty z jego dodatkiem mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez utraty jakości. Przykładem zastosowania sorbinianu potasu są różne wyroby owocowe, w tym soki, marmolady, a także wyroby piekarskie. W kontekście standardów branżowych, wprowadzenie substancji konserwujących, takich jak sorbinian potasu, odbywa się zgodnie z regulacjami FDA w Stanach Zjednoczonych oraz EFSA w Europie, które precyzują maksymalne dozwolone stężenia tych substancji w produktach spożywczych, zapewniając ich bezpieczeństwo dla konsumentów.

Pytanie 40

Przygotowywanie mąki powinno być wykorzystywane do tworzenia ciasta

A. zbijanego

B. biszkoptowego

C. kruchego

D. ptysiowego

Zarówno ciasto zbijane, biszkoptowe, jak i kruche różnią się zasadniczo od ciasta ptysiowego, co negatywnie wpływa na ich proces przygotowania oraz zastosowanie zaparzonej mąki. Ciasto zbijane, na przykład, jest przygotowywane z dodatkiem tłuszczu, który nie wymaga wcześniejszego zaparzenia składników. Jego struktura jest gęsta i ciężka, co nie sprzyja powstawaniu lekkich wypieków. Z kolei biszkoptowe polega na ubiciu jajek z cukrem, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej objętości i lekkości, ale nie wymaga użycia mąki zaparzonej, a raczej suchej, co wpływa na różnice w końcowej teksturze. Z kolei ciasto kruche opiera się na połączeniu mąki, tłuszczu oraz cukru w celu uzyskania twardej, kruchej struktury, co również wyklucza możliwość zastosowania zaparzonej mąki. Właściwości ciast są determinowane nie tylko składnikami, ale także metodami ich przygotowania. Użycie niewłaściwej techniki, jak w przypadku ciast, które nie korzystają z zaparzonej mąki, prowadzi do błędów w konsystencji i jakości wypieków. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne ciasta wymagają specyficznych metod przygotowania, a ich nieprawidłowe łączenie może prowadzić do niezadowalających rezultatów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej