Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 10:27
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 10:43

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Mamy tabelę firm, która zawiera takie kolumny jak: nazwa, adres, NIP, obrot (obrót w ostatnim miesiącu), rozliczenie, status. Wykonanie zapytania SQL SELECT spowoduje wyświetlenie

SELECT nazwa, NIP FROM firmy WHERE obrot < 4000;

A. wszystkie informacje o firmach, które w minionym miesiącu osiągnęły obrót poniżej 4000 zł
B. wszystkie dane o firmach, które w ostatnim miesiącu miały obrót na poziomie co najmniej 4000 zł
C. tylko nazwę i numer NIP przedsiębiorstw, które w poprzednim miesiącu miały obrót wynoszący przynajmniej 4000 zł
D. tylko nazwę i numer NIP przedsiębiorstw, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł
Prawidłowa odpowiedź odwołuje się do kwerendy SQL SELECT która wybiera jedynie kolumny nazwa oraz NIP z tabeli firmy pod warunkiem że kolumna obrot jest mniejsza niż 4000 Kwerenda ta jest przykład zastosowania filtracji danych w celu wyodrębnienia specyficznych informacji z bazy danych co jest kluczowe w analizie biznesowej Dzięki tej operacji można uzyskać listę firm które w ostatnim miesiącu osiągnęły niski obrót co może być istotne dla działów finansowych i marketingowych w celu identyfikacji klientów wymagających dodatkowego wsparcia Tego rodzaju selektywne przetwarzanie danych jest częścią codziennej pracy analityków danych oraz specjalistów od zarządzania relacjami z klientami W praktyce w infrastrukturze bazodanowej tego typu zapytania mogą być stosowane do generowania raportów okresowych lub alertów biznesowych Przy projektowaniu kwerend SQL ważne jest aby precyzyjnie określać które kolumny i wiersze danych są interesujące co nie tylko zwiększa efektywność zapytań ale także pozwala na lepsze zarządzanie zasobami serwera Dobra praktyka polega na optymalizacji zapytań w celu minimalizacji czasów odpowiedzi oraz obciążenia systemów bazodanowych co jest kluczowe dla utrzymania wydajności i niezawodności w dużych systemach informatycznych

Pytanie 2

Pętla while powinna działać tak długo, jak zmienna x będzie przyjmować wartości z otwartego przedziału (-2, 5). Zapis tego warunku w nagłówku pętli przy użyciu języka PHP wygląda następująco

A. ($x < -2) || ($x > 5)
B. ($x == -2) && ($x < 5)
C. ($x > -2) || ($x > 5)
D. ($x > -2) && ($x < 5)
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć szereg nieporozumień związanych z użyciem operatorów logicznych oraz zrozumieniem przedziału wartości. Odpowiedź ($x == -2) && ($x < 5) sugeruje, że pętla będzie działać tylko wtedy, gdy x równo wynosi -2, co jest niezgodne z definicją przedziału otwartego (-2, 5), w którym -2 nie jest wliczane. Drugą odpowiedzią, ($x > -2) || ($x > 5), wprowadza duże zamieszanie, ponieważ użycie operatora OR oznacza, że pętla mogłaby być wykonywana, gdy x jest większe od -2 lub większe od 5, co nie tylko nie jest zgodne z wymaganiami, ale również sprawia, że warunek przestaje być precyzyjny. Wreszcie, odpowiedź ($x < -2) || ($x > 5) jest całkowicie sprzeczna z celem pętli, ponieważ sugeruje, że pętla będzie działać, gdy x jest mniejsze od -2 lub większe od 5, co wyklucza jakiekolwiek wartości z przedziału (-2, 5). Te przykłady ilustrują, jak istotne jest zrozumienie użycia operatorów logicznych w kontekście warunków pętli. Problemy te często wynikają z niepełnego zrozumienia konwencji matematycznych dotyczących przedziałów, co prowadzi do błędnych wniosków i potencjalnych błędów w kodzie, które mogą mieć dalsze konsekwencje w działaniu programów.

Pytanie 3

W języku PHP zmienna $_GET jest zmienną

A. predefiniowaną, używaną do przesyłania informacji do skryptów PHP za pośrednictwem adresu URL
B. predefiniowaną, wykorzystywaną do zbierania wartości formularza po nagłówkach żądania HTTP (dane z formularza nie są widoczne w adresie)
C. utworzoną przez autora strony, używaną do przesyłania danych z formularza przez adres URL
D. zwykłą, utworzoną przez autora witryny
Niepoprawne odpowiedzi prowadzą do nieporozumień dotyczących funkcji i konstrukcji zmiennej $_GET. W przeciwieństwie do stwierdzenia, że zmienna ta jest zdefiniowana przez twórcę strony, $_GET jest predefiniowaną zmienną, co oznacza, że jest dostarczana przez PHP jako część jego standardowej biblioteki. Również błędne jest twierdzenie, że dane przekazywane przez $_GET nie są widoczne w adresie URL. W rzeczywistości, jednym z kluczowych elementów działania $_GET jest to, że dane są rzeczywiście dołączane do adresu URL, co czyni je publicznie dostępnymi. Takie podejście może być użyteczne w przypadku, gdy chcemy, aby dane były łatwe do udostępnienia lub w przypadku, gdy chcemy umożliwić użytkownikom zakładanie zakładek na konkretne wyniki wyszukiwania. Niedopuszczalne jest także określanie $_GET jako 'zwykłej' zmiennej, ponieważ jej funkcjonalność jest ściśle związana z interakcją z protokołem HTTP i sposobem, w jaki dane są przesyłane pomiędzy klientem a serwerem. W kontekście aplikacji webowych, kluczowe jest, aby deweloperzy rozumieli nie tylko techniczne aspekty używania $_GET, ale także konsekwencje związane z bezpieczeństwem, takie jak ryzyko ataków XSS (Cross-site scripting) i potrzeba sanitizacji danych, które mogą pochodzić od użytkowników.

Pytanie 4

Jakie polecenie umożliwia pokazanie konfiguracji serwera PHP, w tym między innymi informacji o: wersji PHP, systemie operacyjnym serwera oraz wartościach przedefiniowanych zmiennych?

A. echo phpversion();
B. phpcredits();
C. print_r(ini_get_all());
D. phpinfo();
Kiedy deweloperzy szukają sposobów na wyświetlenie konfiguracji serwera PHP, mogą łatwo pomylić różne funkcje, które mają różne zastosowania. Na przykład funkcja phpcredits() nie dostarcza informacji o konfiguracji serwera, lecz wyświetla informacje o twórcach PHP oraz licencjach. Jest to przydatne w kontekście weryfikacji historii rozwoju języka, ale nie dostarcza żadnych merytorycznych danych na temat aktualnej konfiguracji serwera czy środowiska. Z kolei echo phpversion() zwraca jedynie wersję zainstalowanego PHP, co jest informacją ograniczoną i nie daje pełnego obrazu konfiguracji, jak ma to miejsce w przypadku phpinfo(). print_r(ini_get_all()) z kolei zwraca tablicę wszystkich dostępnych ustawień konfiguracyjnych, ale nie formatuje ich w przejrzysty sposób, jak czyni to phpinfo(). Takie podejście, jak wykorzystanie print_r(), może prowadzić do trudności w interpretacji wyników, zwłaszcza w dużych projektach, gdzie trzeba szybko uzyskać dostęp do konkretnych informacji. Typowym błędem jest zakładanie, że każda z tych funkcji dostarcza takich samych lub porównywalnych informacji, co nie jest prawdą. Używanie niewłaściwej funkcji w sytuacji, gdy potrzebne są szczegółowe i kompleksowe informacje o konfiguracji serwera, może prowadzić do frustracji i opóźnień w pracy nad projektem. Kluczowym jest zrozumienie, że każda z wymienionych funkcji ma swoje specyficzne przeznaczenie i różne konteksty zastosowania.

Pytanie 5

Została stworzona baza danych z tabelą podzespoły, która zawiera pola: model, producent, typ, cena. W celu wyświetlenia wszystkich modeli pamięci RAM od firmy Kingston w porządku rosnącym według ceny, należy skorzystać z następującej kwerendy:

A. SELECT model FROM podzespoly WHERE typ='RAM' OR producent='Kingston' ORDER BY cena DESC
B. SELECT model FROM producent WHERE typ='RAM' OR producent='Kingston' ORDER BY podzespoly ASC
C. SELECT model FROM podzespoly WHERE typ='RAM' AND producent='Kingston' ORDER BY cena ASC
D. SELECT model FROM podzespoly WHERE typ='RAM' AND producent='Kingston' ORDER BY cena DESC
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów, które warto szczegółowo omówić. W pierwszym przypadku, użycie operatora OR zamiast AND skutkuje tym, że kwerenda zwraca modele zarówno dla RAM, jak i dla pozostałych typów podzespołów, co nie spełnia wymogu wyświetlenia jedynie modeli pamięci RAM firmy Kingston. Taki sposób filtracji prowadzi do szerszego wyniku, który nie jest zgodny z założeniami zadania. Drugim błędem jest niewłaściwa klauzula ORDER BY, która została ustawiona na DESC, co skutkuje posortowaniem wyników od najdroższego do najtańszego, co jest odwrotnością żądanej kolejności. Użytkownicy chcący znaleźć najtańsze opcje nie otrzymają właściwych wyników, co może prowadzić do frustracji i nieefektywności w poszukiwaniach. W ostatniej odpowiedzi, kwerenda odnosi się do niewłaściwej tabeli 'producent', co jest fundamentalnym błędem, ponieważ nie istnieje taka tabela w kontekście podanych danych. Ta niepoprawna referencja do tabeli oraz błędna logika filtrowania powodują, że wyniki są całkowicie nieadekwatne. W kontekście projektowania baz danych i formułowania zapytań SQL istotne jest zrozumienie struktury danych oraz logiki działania operatorów, aby móc skutecznie manipulować danymi i uzyskiwać precyzyjne wyniki.

Pytanie 6

W języku PHP przeprowadzono operację zaprezentowaną w ramce. Jak można wyświetlić wszystkie rezultaty tego zapytania?

Ilustracja do pytania
A. zaindeksować zmienną tab, gdzie tab[0] to pierwsze imię
B. zastosować pętlę z poleceniem mysqli_fetch_row
C. użyć polecenia mysql_fetch
D. pokazać zmienną $db
Zastosowanie pętli z poleceniem mysqli_fetch_row jest poprawnym rozwiązaniem dla wyświetlenia wyników zapytania w języku PHP. Funkcja mysqli_fetch_row zwraca kolejny wiersz wynikowy jako tablicę liczbową przy każdym wywołaniu. Oznacza to, że aby przetworzyć wszystkie wiersze wyników, należy zastosować pętlę while bądź for, która będzie kontynuować do momentu zwrócenia ostatniego wiersza. Przykładowy kod może wyglądać następująco while ($row = mysqli_fetch_row($tab)) { echo $row[0]; } gdzie $tab to wynik zapytania mysqli_query. Takie podejście pozwala na iteracyjne przetwarzanie każdego wiersza i jest zgodne z branżowymi standardami dotyczącymi pracy z bazami danych w PHP. Dodatkowo mysqli_fetch_row jest bardziej efektywny w przypadku dużych zbiorów danych, ograniczając zużycie pamięci. Jest to zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi przetwarzania dużych zbiorów danych, gdzie operacje powinny być jak najbardziej zoptymalizowane i pamięciooszczędne co ma kluczowe znaczenie w aplikacjach internetowych z dużym obciążeniem.

Pytanie 7

Wykonanie następującego polecenia PHP umożliwia:

$zapytanie = mysqli_query($db, "UPDATE ...");

A. zmianę struktury bazy
B. dodanie nowych danych do bazy
C. zmianę danych w bazie
D. pobranie danych z bazy
Polecenie PHP mysqli_query z użyciem instrukcji SQL UPDATE służy do modyfikacji danych w bazie danych. Funkcja mysqli_query umożliwia wykonywanie zapytań SQL na połączeniu z bazą danych reprezentowanym przez zmienną $db. Instrukcja UPDATE jest stosowana do aktualizacji istniejących rekordów w tabeli w bazie danych. Przykładowo, jeśli chcesz zaktualizować pole nazwa w tabeli użytkownicy, możesz użyć polecenia UPDATE users SET name='NowaNazwa' WHERE id=1. To podejście umożliwia dynamiczne zarządzanie danymi, co jest kluczowe w aplikacjach internetowych wymagających bieżącej aktualizacji informacji. W praktyce należy pamiętać o dobrych praktykach, takich jak walidacja danych wejściowych i zabezpieczenie przed atakami SQL injection, np. poprzez stosowanie przygotowanych zapytań. Aktualizowanie danych w bazie to jedna z podstawowych operacji CRUD (Create Read Update Delete), które są fundamentem zarządzania danymi w większości aplikacji obsługujących bazy danych. Poprawne użycie tej funkcji wymaga zrozumienia struktury SQL i znajomości specyfiki używanego systemu zarządzania bazą danych.

Pytanie 8

Zapytanie: SELECT imie, pesel, wiek FROM dane WHERE wiek IN (18,30) spowoduje zwrócenie:

A. imion, nazwisk oraz numerów PESEL osób mających mniej niż 18 lat
B. imion, numerów PESEL oraz wieku osób, których wiek wynosi 18 lub 30 lat
C. imion, numerów PESEL oraz wieku osób, które mają więcej niż 30 lat
D. imion, numerów PESEL oraz wieku osób w przedziale od 18 do 30 lat
W przypadku pierwszej opcji, wybór imion, nazwisk i numerów PESEL osób w wieku poniżej 18 lat jest błędny, ponieważ zapytanie wykorzystuje klauzulę WHERE z operatorem IN, co oznacza, że filtruje jedynie osoby, które są w wieku równym 18 lub 30 lat, a nie poniżej 18 lat. Warto zauważyć, że taka interpretacja zapytania ignoruje zasadniczą logikę działania operatora IN. Z kolei trzecia opcja, dotycząca wybrania imion, numerów PESEL i wieku osób z przedziału od 18 do 30 lat, również mija się z prawdą, gdyż operator IN nie obejmuje osób, które mają wiek pomiędzy 18 a 30 lat, a jedynie osoby, które mają 18 lub 30 lat. Ostatnia opcja, dotycząca wyboru osób powyżej 30 lat, jest całkowicie sprzeczna z zapytaniem, które w ogóle nie bierze pod uwagę takiej grupy wiekowej. Warto przy tym zauważyć, że typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia działania operatorów w SQL oraz nieznajomości zasad filtracji danych. W praktyce, znajomość specyfiki poszczególnych operatorów oraz ich zastosowań w różnych kontekstach jest kluczowa dla poprawnego formułowania zapytań i analizy danych.

Pytanie 9

Najłatwiejszym i najmniej czasochłonnym sposobem na przetestowanie funkcjonowania strony internetowej w różnych przeglądarkach oraz ich wersjach jest

A. użycie emulatora przeglądarek internetowych, np. Browser Sandbox
B. skorzystanie z narzędzia do walidacji kodu HTML
C. zainstalowanie na kilku maszynach różnych przeglądarek i przeprowadzenie testu witryny
D. testowanie strony w programie Internet Explorer, zakładając, że inne przeglądarki będą kompatybilne
Korzystanie z emulatora przeglądarek internetowych, takiego jak Browser Sandbox, to jedna z najskuteczniejszych metod na testowanie działania witryny w różnych przeglądarkach i ich wersjach. Emulatory umożliwiają symulację różnych środowisk przeglądarkowych bez potrzeby fizycznego instalowania wielu aplikacji na różnych urządzeniach. To znacząco przyspiesza proces testowania i pozwala na łatwe przełączanie się między wersjami przeglądarek. Przykładowo, za pomocą emulatora można szybko sprawdzić, jak strona zachowuje się w Chrome, Firefox czy Safari, co jest kluczowe dla zapewnienia spójnego doświadczenia użytkownika. Ponadto, korzystanie z takich narzędzi pozwala na testowanie z różnych systemów operacyjnych, co jest istotne w kontekście różnorodności urządzeń używanych przez użytkowników. Dobrze skonfigurowany emulator nie tylko pozwala na testowanie responsywności witryny, ale także na analizowanie błędów związanych z CSS czy JavaScript, co przekłada się na wyższą jakość końcowego produktu. Zastosowanie emulatorów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie tworzenia aplikacji webowych, które powinny być dostępne i funkcjonalne w różnych przeglądarkach.

Pytanie 10

Przypisanie w JavaScript, zapisane jako var x=true;, prowadzi do tego, że zmienna x przyjmuje typ

A. ciągu znaków
B. wyliczeniowym
C. liczbowym
D. logicznym
Deklaracja zmiennej w języku JavaScript, przy użyciu słowa kluczowego 'var', tworzy zmienną x, której typ jest logiczny. Typ logiczny (boolean) w JavaScript ma dwa możliwe wartości: true oraz false. Jest to podstawowy typ danych, który jest szeroko używany w programowaniu do reprezentacji wartości prawda/fałsz, co jest niezbędne przy podejmowaniu decyzji, takich jak warunki w instrukcjach if, pętlach czy operacjach logicznych. Dlatego też, przypisanie wartości true do zmiennej x oznacza, że x jest typu boolean, co można zweryfikować za pomocą operatora typeof. W praktycznych zastosowaniach, typ logiczny jest niezwykle ważny, na przykład w formularzach internetowych, gdzie wartości typu boolean mogą określać, czy dany warunek został spełniony. W odniesieniu do standardów, typ boolean jest zdefiniowany w ECMAScript, co czyni go fundamentalnym elementem w programowaniu w tym języku. Zrozumienie typów danych, a szczególnie typu logicznego, jest kluczowe dla efektywnego programowania i optymalizacji kodu.

Pytanie 11

Aby utworzyć relację wiele do wielu pomiędzy tabelami A i B, należy

A. tabela A będzie miała identyczne pola jak tabela B
B. wprowadzić trzecią tabelę zawierającą klucze obce do tabel A i B
C. wiele wpisów z tabeli A zduplikuje się w tabeli B
D. tabelę A połączyć z tabelą B przez utworzenie kluczy obcych
Aby stworzyć relację wiele do wielu między dwiema tabelami, w rzeczywistości wymagana jest dodatkowa tabela, nazywana tabelą pośrednią lub łączącą. Tabela ta zawiera klucze obce, które wskazują na klucze główne w tabelach A i B. Dzięki temu możliwe jest powiązanie wielu rekordów z tabeli A z wieloma rekordami z tabeli B. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Studenci' i tabelę 'Kursy', to aby zrealizować relację wiele do wielu, tworzymy tabelę 'Zapisani', która zawiera kolumny 'StudentID' i 'KursID'. W ten sposób możemy zarejestrować, że jeden student może być zapisany na wiele kursów, a jeden kurs może być uczęszczany przez wielu studentów. Taki model danych jest zgodny z zasadami normalizacji bazy danych i pozwala na efektywne zarządzanie danymi oraz unikanie redundancji.

Pytanie 12

Jak nazywa się edytor, który wspiera proces tworzenia stron internetowych i którego działanie można opisać w polskim tłumaczeniu jako "otrzymujesz to, co widzisz"?

A. WYSIWYG
B. IDE
C. WEB STUDIO
D. VISUAL EDITOR
Edytor WYSIWYG (What You See Is What You Get) to narzędzie, które umożliwia tworzenie stron internetowych w sposób wizualny, co oznacza, że użytkownik może zobaczyć, jak strona będzie wyglądać w rzeczywistości podczas edytowania. Tego typu edytory eliminują potrzebę znajomości języków programowania, takich jak HTML czy CSS, ponieważ pozwalają na przeciąganie i upuszczanie elementów na stronie. Przykłady popularnych edytorów WYSIWYG to Adobe Dreamweaver, Wix czy WordPress z jego edytorem blokowym. Standardy takie jak HTML5 oraz CSS3 są często wspierane przez te narzędzia, co pozwala na tworzenie nowoczesnych, responsywnych stron internetowych. To podejście jest szczególnie przydatne dla osób nietechnicznych, które pragną stworzyć własną witrynę bez konieczności angażowania programisty.

Pytanie 13

Jakie jest oznaczenie typu stało-znakowego w SQL?

A. char
B. text
C. bool
D. time
Typ stało-znakowy char w języku SQL jest używany do przechowywania łańcuchów znaków o stałej długości. Oznacza to, że każdy zapisany ciąg będzie miał dokładnie taką samą liczbę znaków, co jest definiowane podczas tworzenia tabeli. Najczęściej stosowana długość to 1 do 8000 znaków, chociaż w niektórych bazach danych ta ilość może być różna. Typ char jest szczególnie przydatny, gdy z góry wiadomo, że wszystkie wartości w danej kolumnie będą miały tę samą długość, co pozwala na efektywniejsze przechowywanie danych i optymalizację wydajności. Na przykład, jeśli tworzymy tabelę użytkowników, w której każdy użytkownik ma przypisany identyfikator w postaci stałej długości, można użyć char(10) do przechowywania tych identyfikatorów. Ważne jest również, aby zwrócić uwagę na różnice między typem char a typem varchar, który przechowuje zmienną długość łańcuchów, co może prowadzić do większego zużycia pamięci w przypadkach, gdy długość przechowywanych danych jest różna. Typ char jest zgodny z wieloma standardami SQL, co czyni go powszechnie stosowanym rozwiązaniem w relacyjnych bazach danych.

Pytanie 14

Jakie identyfikatory zostaną zwrócone po wykonaniu kwerendy na prezentowanych rekordach? ```SELECT id FROM samochody WHERE rocznik LIKE "2%4";```

A. Identyfikatory równe 7 oraz 8.
B. Wszystkie identyfikatory.
C. Brak danych.
D. Tylko identyfikator równy 8.
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że w wyniku działania kwerendy zostaną wybrane rekordy z id równymi 7 oraz 8, ponieważ oba te roczniki zaczynają się cyfrą 2 i kończą na 4, co spełnia warunek LIKE '2%4'. W SQL operator LIKE umożliwia wyszukiwanie wzorców w danych tekstowych i jest bardzo użyteczny w sytuacjach, gdy nieznana jest pełna wartość, a tylko jej część. W praktycznych aplikacjach, takich jak systemy zarządzania bazami danych, często stosuje się ten operator do filtrowania wyników na podstawie niepełnych informacji. Na przykład, jeżeli chciałbyś zidentyfikować wszystkie pojazdy z określonym rocznikiem, użycie LIKE może szybko zawęzić wyniki. Używanie tego operatora w połączeniu z innymi funkcjami SQL, jak GROUP BY czy JOIN, pozwala na kompozycję bardziej złożonych zapytań, co jest standardem w analityce danych.

Pytanie 15

Aby móc edytować nakładające się na siebie pojedyncze fragmenty grafiki, przy zachowaniu niezmienności pozostałych elementów, powinno się zastosować

A. warstwy
B. histogram
C. kanał alfa
D. kadrowanie
Wykorzystanie warstw w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, pozwala na wydajne zarządzanie i edytowanie poszczególnych fragmentów obrazu. Warstwy umożliwiają oddzielne manipulowanie elementami, co jest niezwykle istotne, gdy chcemy edytować część obrazu bez wpływania na jego pozostałe elementy. Przykładowo, podczas pracy nad projektem graficznym możemy na jednej warstwie umieścić tekst, na innej obrazek, a na trzeciej tło. Dzięki temu edytując jedną z warstw, pozostałe pozostają nietknięte. Istotnym aspektem pracy z warstwami jest ich hierarchia, która pozwala na ustalanie porządku wyświetlania – warstwy wyższe w hierarchii przykrywają te niższe. Warstwy są również wykorzystywane do tworzenia efektów takich jak przezroczystość czy cienie, co zwiększa głębię i atrakcyjność wizualną projektu. W branży graficznej stosowanie warstw stało się najlepszą praktyką, ponieważ zwiększa elastyczność pracy i ułatwia wprowadzanie poprawek bez ryzyka utraty danych oryginalnych.

Pytanie 16

Jaką wartość przyjmie zmienna a po wykonaniu poniższej sekwencji komend w PHP?

$a = 1;
$a++;
$a += 10;
--$a;

A. 1
B. 10
C. 11
D. 12
Początkowa wartość zmiennej a wynosi 1. Częstym błędem jest niewłaściwe zrozumienie działania operatorów inkrementacji i dekrementacji. W przypadku operatora postinkrementacji $a++ najpierw używana jest aktualna wartość zmiennej a a dopiero po tym następuje jej zwiększenie co daje 2. To zamieszanie może prowadzić do błędnego przekonania że wartość zmiennej wzrasta natychmiast co jest nieprawidłowe. Następnie instrukcja $a += 10 zwiększa wartość zmiennej o 10 co w rzeczywistości daje 12. Powszechnym błędem jest niedostateczne zrozumienie jak działają przypisania z dodawaniem co może skutkować nieoczekiwanymi wynikami. Ostatnia instrukcja --$a jest predekrementacją co oznacza że wartość zmiennej zmniejsza się przed jej użyciem co ostatecznie prowadzi do wartości 11. Często myli się to z postdekrementacją gdzie wartości byłyby używane przed zmniejszeniem co wpływa na kolejność operacji. Zrozumienie różnicy między pre- i post-operatorami jest niezbędne dla precyzyjnego przewidywania wyników kodu. Uwaga na te subtelności jest kluczowa dla unikania błędów logicznych w programowaniu i zapewnienia poprawnego działania aplikacji

Pytanie 17

W języku SOL komenda INSERT INTO

A. wprowadza pola do tabeli
B. wprowadza dane do tabeli
C. tworzy tabelę
D. modyfikuje rekordy ustaloną wartością
Polecenie INSERT INTO w języku SQL (Structured Query Language) jest kluczowym komponentem do wprowadzania danych do tabeli w bazie danych. Używając tego polecenia, użytkownicy mogą dodać nowe rekordy, co jest podstawowym zadaniem w zarządzaniu informacjami w systemach zarządzania bazą danych (DBMS). Przykładowo, jeśli mamy tabelę 'Użytkownicy', możemy dodać nowego użytkownika za pomocą: INSERT INTO Użytkownicy (Imię, Nazwisko) VALUES ('Jan', 'Kowalski'). Warto zauważyć, że wprowadzanie danych powinno być zgodne z definicją tabeli, co oznacza, że typy danych w wartości muszą odpowiadać typom zdefiniowanym w tabeli. Dobrą praktyką jest również walidacja danych przed ich wprowadzeniem, aby zapewnić spójność i integralność danych. W przypadku pracy z dużymi zbiorami danych, warto rozważyć użycie transakcji, aby zapewnić, że operacje wprowadzania są atomowe i nie wprowadzą niezgodności w bazie danych, co jest zgodne ze standardami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability).

Pytanie 18

Aby ułatwić wprowadzanie oraz modyfikację danych w tabeli, konieczne jest zdefiniowanie

A. raportu
B. formularza
C. kwerendy SELECT
D. filtra
Odpowiedzi, które nie obejmują formularza, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z danymi w bazie danych. Kwerenda SELECT, mimo że jest fundamentalnym narzędziem do pobierania informacji, nie jest odpowiednia do wprowadzania czy edytowania danych. Kwerendy są stosowane głównie do filtrowania i prezentowania danych istniejących, a nie do ich wprowadzania. W kontekście zarządzania danymi, kwerendy powinny być używane w celu analizy danych, a nie ich modyfikacji. Z kolei filtry są narzędziami, które umożliwiają użytkownikom przeszukiwanie i wyświetlanie określonych zestawów danych, ale również nie są przeznaczone do edytowania danych. Filtry są bardziej funkcjonalne w kontekście przeglądania już wprowadzonych informacji, co nie spełnia wymogu prostoty wprowadzania danych. Raporty natomiast są używane do generowania zestawień i podsumowań danych, co jest zupełnie innym procesem niż ich wprowadzanie. Powszechnym błędem jest zrozumienie tych narzędzi jako równoważnych formularzom, co jest mylne. Właściwe podejście do zarządzania danymi w bazach danych wymaga zrozumienia ról różnych narzędzi i ich zastosowań w praktyce, co jest kluczowe dla efektywnego zbierania i zarządzania informacjami.

Pytanie 19

Instrukcja SQL przedstawiona w formie graficznej

ALTER TABLE 'miasta'
ADD 'kod' text;

A. w tabeli miasta zmienia nazwę kolumny kod na nazwę text
B. dodaje do tabeli kolumnę o nazwie kod typu text
C. wprowadza do tabeli dwie kolumny o nazwach: kod i text
D. zmienia nazwę tabeli miasta na nazwę kod
Polecenie ALTER TABLE w SQL to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala na modyfikowanie struktury tabeli w bazie danych. W Twoim przypadku dodajesz nową kolumnę o nazwie 'kod' typu text do tabeli 'miasta'. To słowo kluczowe ADD oznacza, że chcemy coś dorzucić do tej tabeli. Typ text jest fajny, bo jest używany do przechowywania różnych dłuższych tekstów, co sprawia, że idealnie nadaje się do takich danych jak opisy czy kody pocztowe. Pamiętaj, że przed robieniem zmian w tabelach warto pomyśleć, jak to wpłynie na całe działanie aplikacji i procesów w firmie. Na przykład, jeśli musisz przechować dodatkowe info o miastach, jak właśnie kody pocztowe, to dodanie tego jest super pomysłem. Znajomość ALTER TABLE jest mega przydatna w zarządzaniu bazami danych, bo pozwala na elastyczne dostosowanie tabel do zmieniających się potrzeb. To naprawdę może zwiększyć efektywność systemu, jeśli dobrze to ogarniesz.

Pytanie 20

Dla dowolnego a z przedziału (0, 99) zadaniem funkcji zapisanej w języku JavaScript jest

function fun1(a)
{
    for (n = a; n <= 100; n++)
        document.write(n);
    return n;
}

A. wypisanie liczb z przedziału a .. 99 i zwrócenie wartości 100
B. wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n
C. zwrócenie liczb z przedziału a .. 99
D. wypisanie liczb z przedziału a .. 100 i zwrócenie wartości zmiennej n
Twoja odpowiedź jest poprawna. Funkcja fun1(a) w języku JavaScript przyjmuje argument a i za pomocą pętli for wypisuje liczby od a do 100 włącznie - a więc pętla jest iterowana tyle razy, ile wynosi różnica między 100 a wartością argumentu a. Po każdej iteracji pętli, wartość zmiennej n jest zwiększana o 1, co jest typowym zachowaniem dla pętli for w JavaScript. Funkcja zwraca wartość zmiennej n po zakończeniu pętli. Tak więc funkcja zwraca 101, ponieważ to właśnie wartość o 1 większa niż warunek kończący pętlę (100) spowoduje jej zakończenie. Ta funkcja to przykładowe zastosowanie pętli for w JavaScript, pokazujące praktyczne zastosowanie tego elementu składni. Pętla for jest standardem w branży i jest powszechnie stosowana do iterowania przez elementy tablicy, obiekty, liczby i inne struktury danych.

Pytanie 21

char str1[30] = 'Ala ma kota';
printf("%s", str1);
Jakie jest źródło błędu w prezentowanym kodzie napisanym w języku C++?

A. Do funkcji printf przekazano za mało argumentów
B. W funkcji printf nie można używać formatowania %s
C. Napis powinien mieć dokładnie 30 znaków
D. Napis powinien być umieszczony w cudzysłowie
Stwierdzenie, że do funkcji printf przekazano zbyt mało argumentów, jest błędne, ponieważ printf w tym przypadku otrzymuje jeden argument, który jest zgodny z jego prototypem. Funkcja printf przyjmuje łańcuch formatowania jako pierwszy argument, a pozostałe argumenty, które mogą być przekazane, są opcjonalne. Ponadto, pomijanie argumentów nie skutkuje błędem w kontekście tej konkretnej funkcji. Kolejne twierdzenie, że napis powinien mieć dokładnie 30 znaków, jest również mylące. W praktyce, długość napisu nie musi odpowiadać rozmiarowi tablicy, pod warunkiem, że na końcu napisu znajduje się znak null, co jest automatycznie dołączane przez kompilator przy użyciu cudzysłowów. Wreszcie, stwierdzenie, że w funkcji printf nie można stosować formatowania %s, jest fałszywe, ponieważ %s jest standardowym formatem używanym do wyświetlania łańcuchów znaków. Właściwe użycie formatów jest kluczowe w programowaniu w C/C++, a ich znajomość jest niezbędna do prawidłowego wyświetlania danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują nieznajomość podstaw języków C/C++ oraz niewłaściwe rozumienie zasad dotyczących łańcuchów i formatów w funkcjach wyjściowych.

Pytanie 22

W języku PHP znajduje się instrukcja pętli umieszczona w ramce. Ile razy zostanie wykonana ta pętla, o ile zmienna kontrolna nie jest zmieniana w jej wnętrzu, a także nie dodano instrukcji przerywającej pętlę, takiej jak break?

Ilustracja do pytania
A. 100 powtórzeń
B. 10 powtórzeń
C. 11 powtórzeń
D. 9 powtórzeń
Pętla for w języku PHP została skonstruowana z trzech części: inicjalizacji zmiennej sterującej $i=10 warunku zakończenia $i<=100 oraz modyfikatora $i+=10. Analizując te elementy widzimy że pętla zaczyna się od wartości 10 i przy każdym przejściu zwiększa $i o 10 aż do osiągnięcia wartości 100 włącznie. Oznacza to że pętla wykona się dla wartości 10 20 30 40 50 60 70 80 90 oraz 100 co daje łącznie 10 powtórzeń. Takie podejście jest efektywne i zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi które zakładają wyraźne określenie warunków wejściowych i wyjściowych pętli. W praktyce stosowanie pętli for dla iteracji o znanym zakresie jest preferowane ze względu na swoją przejrzystość i czytelność. Warto też dodać że pętle for są mniej podatne na błędy wynikające z nieodpowiedniego modyfikowania zmiennej sterującej co jest częstym problemem w przypadku pętli while. Przy programowaniu w PHP ważne jest aby zawsze sprawdzać poprawność warunków zapętlających by uniknąć pułapek związanych z nieskończonymi pętlami.

Pytanie 23

Które z poniższych twierdzeń na temat klucza głównego jest prawdziwe?

A. Zawiera jedynie jedno pole
B. Jest unikalny w ramach tabeli
C. W przypadku tabeli z danymi osobowymi może to być pole nazwisko
D. Może mieć tylko wartości liczbowe
Klucz podstawowy jest fundamentalnym elementem w projektowaniu baz danych. Jego główną funkcją jest zapewnienie unikalności każdego rekordu w tabeli, co oznacza, że nie mogą istnieć dwa identyczne wiersze z tym samym kluczem podstawowym. To jest kluczowe dla zachowania integralności danych i umożliwia efektywne zarządzanie informacjami. Na przykład, w tabeli z danymi klientów klucz podstawowy może stanowić unikalny identyfikator klienta (np. numer ID), który pozwala na szybkie i jednoznaczne zlokalizowanie rekordu. Dobrą praktyką jest używanie kluczy podstawowych, które są długoterminowo stabilne, co oznacza, że nie zmieniają się w czasie. Warto również stosować technologię baz danych, która wspiera mechanizmy zapewniające unikalność kluczy, takie jak indeksy unikalne. Ponadto, klucz podstawowy nie musi być wyłącznie pojedynczym polem; może składać się z kilku pól, co jest powszechnie stosowane w przypadku złożonych relacji między tabelami.

Pytanie 24

Selektor CSS a:link {color:red} użyty w kaskadowych arkuszach stylów określa

A. klasę
B. identyfikator
C. pseudoklasę
D. pseudoelement
Zdecydowanie coś poszło nie tak w Twojej odpowiedzi, bo wygląda na to, że nie do końca rozumiesz podstawowe pojęcia związane z CSS. Klasy i identyfikatory, używane do grupowania elementów i nadawania im stylów, to zupełnie inna sprawa niż pseudoklasy. Klasy w CSS definiujesz przez kropkę, jak na przykład .nazwa-klasy, a pseudoklasy zawsze zaczynają się od dwukropka. Klasy są super do stylizacji większej grupy elementów, podczas gdy identyfikatory są unikalne i służą do stylizacji pojedynczych elementów, zaczynają się od hasha (#). Pseudoelementy, które mogą być mylone z pseudoklasami, pomagają stylizować tylko część elementów, jak na przykład ::before lub ::after, co pozwala na dodawanie treści przed lub po danym elemencie. Rozróżnienie tych pojęć jest naprawdę kluczowe, gdy chcesz dobrze zrozumieć CSS. Często zdarza się, że ludzie mylą te pojęcia, co prowadzi do chaosu przy stylizacji stron. Żeby uniknąć tych nieporozumień, warto przejrzeć dokumentację CSS i trochę poćwiczyć z różnymi selektorami. Z mojej perspektywy, jest to najlepszy sposób, by zrozumieć jak to wszystko działa i jakie są różnice między tymi pojęciami.

Pytanie 25

W HTML, aby dodać obrazek z tekstem przylegającym, umiejscowionym na środku obrazka, trzeba użyć znacznika

A.obraz2tekst
B.obraz3tekst
C.obraz1tekst
D.obraz4tekst
Aby wstawić obrazek z tekstem przyległym w HTML, należy skorzystać ze znacznikaz atrybutem align ustawionym na 'middle'. Atrybut align jest przestarzały w HTML5, ale nadal może być używany w kontekście tekstów przylegających do obrazków. Ustawiając 'middle', obrazek będzie wyśrodkowany w pionie względem linii tekstu, co pozwala na estetyczne umiejscowienie obrazu w odniesieniu do towarzyszącego mu tekstu. Dobrym przykładem jest zastosowanieobraz2tekst, co sprawia, że obrazek staje się integralną częścią tekstu, a nie tylko jego dodatkiem. W kontekście standardów, warto zauważyć, że HTML5 zaleca stosowanie CSS do pozycjonowania, dlatego bardziej współczesnym podejściem byłoby użycie stylów CSS, np. 'vertical-align: middle'. Można to osiągnąć poprzez dodanie klasy do obrazka oraz odpowiedniego stylu CSS. Chociaż align jest przestarzały, jego rozumienie jest istotne dla osób przystosowujących starsze strony do nowych standardów.

Pytanie 26

W dokumencie HTML utworzono formularz wysyłający dane do skryptu formularz.php. Po naciśnięciu przycisku typu submit, przeglądarka przekierowuje nas do określonego adresu. Na podstawie podanego linku można wywnioskować, że dane do pliku formularz.php przesłano metodą

.../formularz.php?imie=Anna&nazwisko=Kowalska

A. GET
B. SESSION
C. POST
D. COOKIE
W kontekście przesyłania danych z formularza do pliku PHP metoda COOKIE nie jest bezpośrednio związana z formularzami HTML. Cookies to małe pliki przechowywane w przeglądarce użytkownika, służące do śledzenia sesji lub przechowywania danych użytkownika. Nie są one używane do bezpośredniego przesyłania danych formularza. Metoda POST, używana w formularzach HTML, wysyła dane jako treść żądania HTTP, co nie jest widoczne w adresie URL. POST jest preferowaną metodą dla przesyłania dużych ilości danych lub danych poufnych, ponieważ nie ogranicza ich ilości i lepiej zabezpiecza przed przypadkowym ujawnieniem. Metoda SESSION odnosi się do mechanizmu przechowywania danych o stanie użytkownika po stronie serwera, który umożliwia śledzenie sesji użytkownika między różnymi żądaniami HTTP. Dane sesji nie są bezpośrednio przesyłane przez formularze HTML, ale mogą być używane do przechowywania informacji po przesłaniu formularza. Często dochodzi do nieporozumień dotyczących tych metod, ponieważ każda z nich pełni inną funkcję w kontekście zarządzania danymi użytkownika w aplikacjach webowych. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie wymienione metody mogą być używane wymiennie z formularzami HTML, co prowadzi do niepoprawnych wniosków w kontekście tego pytania.

Pytanie 27

Parametr face elementujest używany do wskazania

A. efektów czcionki
B. koloru czcionki
C. nazwa czcionki
D. rozmiaru czcionki
Parametr face znacznikaw HTML definiuje konkretną nazwę czcionki, która ma być używana do wyświetlania tekstu. Umożliwia to projektantom stron internetowych precyzyjne określenie, jak tekst będzie wyglądał, co jest istotne dla estetyki oraz czytelności strony. W praktyce, zamiast stosować ogólne czcionki systemowe, projektanci mogą wskazać konkretne nazwy czcionek, jak 'Arial', 'Verdana' czy 'Times New Roman', aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny. Warto jednak pamiętać, że stosowanie znacznikaoraz jego atrybutu face jest już przestarzałe, a w nowoczesnym kodowaniu lepiej jest korzystać z CSS, gdzie właściwość 'font-family' pełni tę samą funkcję, ale z większą elastycznością i lepszym wsparciem dla różnych urządzeń. Przykładowo, zamiastTekst, w CSS można użyć:. Z perspektywy dobrych praktyk, zaleca się używanie CSS do stylizacji tekstu, co pozwala na lepszą separację treści od prezentacji oraz łatwiejsze zarządzanie stylami w całym dokumencie.

Pytanie 28

Który z frameworków stworzono dla języka skryptowego PHP?

A. Angular
B. Spring
C. Symfony
D. ASP.NET
Wybór frameworka do rozwoju aplikacji webowych wymaga zrozumienia specyfiki i przeznaczenia danego narzędzia. W przypadku Spring, jest to framework stworzony z myślą o języku Java, skoncentrowany na tworzeniu aplikacji korporacyjnych. Jego zalety, takie jak wsparcie dla zależności i aspektowości, czynią go doskonałym wyborem dla programistów Java, ale nie mają zastosowania w kontekście PHP. Angular natomiast to framework JavaScript, który jest używany do budowy interaktywnych aplikacji jednostronicowych (SPA) w przeglądarkach. Oferuje zaawansowane techniki zarządzania stanem oraz komponentami, lecz nie jest przeznaczony do programowania w PHP. ASP.NET jest z kolei technologią opracowaną przez Microsoft dla języka C# i platformy .NET, co czyni go nieodpowiednim dla projektów PHP. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie technologii webowych i ich wzajemnych relacji. Kluczowym elementem przy wyborze frameworka jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi jest optymalizowane do konkretnego języka programowania i jego architektury, co podkreśla znaczenie dobrego dopasowania technologii do wymagań projektu.

Pytanie 29

Jakie znaczniki należy zastosować, aby umieścić kod w języku PHP w pliku z rozszerzeniem php?

A............
B............
C.
D.
Odpowiedźjest poprawna, ponieważ to właśnie te znaczniki służą do wstawiania kodu PHP w plikach o rozszerzeniu .php. Znak zapytania przed 'php' informuje serwer, że dalsza część kodu jest napisana w tym języku, a zamknięcie znacznika za pomocą '?>' sygnalizuje koniec tej sekcji. To podejście jest zgodne z zaleceniami PHP, które podkreślają znaczenie wyraźnego oddzielenia kodu HTML od PHP. Przykładowo, możemy wstawić kod PHP wewnątrz pliku HTML, co pozwala na dynamiczne generowanie treści:. Ponadto, używanie tych znaczników pozwala na łatwą integrację z innymi językami skryptowymi oraz szersze możliwości w zakresie zarządzania danymi, takich jak interakcje z bazami danych. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak stosowanie pętli i warunków w PHP, aby tworzyć bardziej zaawansowane aplikacje webowe. Takie umiejętności są niezbędne w programowaniu backendowym, co czyni tę wiedzę kluczową dla każdego dewelopera.

Pytanie 30

Kto z wymienionych zajmuje się nieprzerwanym przygotowaniem systemu bazy danych do pracy produkcyjnej, zarządzaniem kontami użytkowników oraz instalowaniem aktualizacji systemu bazodanowego?

A. Administratorzy serwerów oraz sieci komputerowych
B. Twórcy narzędzi dla deweloperów
C. Administratorzy systemu bazy danych
D. Projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych
Wybór projektantów narzędzi deweloperskich jako odpowiedzialnych za przygotowanie systemu bazy danych do pracy produkcyjnej jest błędny, ponieważ ich głównym zadaniem jest projektowanie i rozwijanie narzędzi oraz aplikacji, które ułatwiają proces tworzenia oprogramowania. Nie zajmują się oni bezpośrednio zarządzaniem bazami danych, lecz tworzą rozwiązania, które mogą być wykorzystywane przez administratorów baz danych. Z kolei administratorzy serwerów i sieci komputerowych koncentrują się na zarządzaniu infrastrukturą sieciową i serwerową, co obejmuje utrzymanie sprzętu oraz zapewnienie jego dostępności i wydajności. Ich praca jest istotna dla ogólnego funkcjonowania systemów, ale nie zajmują się oni bezpośrednio bazami danych ani nie zarządzają nimi. Ostatnia grupa, czyli projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych, koncentruje się na tworzeniu oprogramowania do zarządzania bazą danych oraz na jego rozwoju. Choć ich praca jest niezbędna w kontekście tworzenia funkcjonalności bazy danych, to nie odpowiadają oni za codzienne zarządzanie i utrzymanie działającego systemu. Dlatego też tylko administratorzy systemu bazy danych są odpowiedzialni za ciągłe przygotowanie systemu do pracy produkcyjnej oraz zarządzanie użytkownikami.

Pytanie 31

Który z przedstawionych obrazów został przetworzony przy użyciu podanego stylu CSS?

Ilustracja do pytania
A. Rys. B
B. Rys. C
C. Rys. A
D. Rys. D
Wybór Rys. A jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony zastosowaniem właściwości CSS, które są użyte w stylu. Styl CSS określa padding na 5 pikseli, co oznacza, że wokół obrazu powinna być przestrzeń wynosząca dokładnie 5 pikseli. Właściwość border ustawia obramowanie na 1 piksel, w kolorze szarym i o stylu solid, co oznacza ciągłą linię otaczającą obraz. Z kolei border-radius o wartości 10 pikseli zaokrągla rogi obramowania, co nadaje całości bardziej zaokrąglony kształt. Wszystkie te cechy są widoczne na obrazie Rys. A. W praktyce stosowanie właściwości takich jak border-radius jest często używane w projektach webowych, aby uzyskać bardziej estetyczne i nowoczesne efekty wizualne. Zaokrąglone krawędzie są estetycznie przyjemniejsze dla użytkownika i mogą poprawić czytelność oraz odbiór wizualny strony. Znajomość tych właściwości CSS jest niezbędna dla każdego front-end developera, który dąży do tworzenia nowoczesnych i funkcjonalnych interfejsów użytkownika. Praktyczne zastosowanie tego stylu może być widoczne w projektach stron internetowych, aplikacjach sieciowych oraz w tworzeniu elementów UI, które zachowują spójność wizualną z resztą projektu.

Pytanie 32

W języku HTML, aby uzyskać następujący efekt formatowania, należy zapisać kod:

pogrubiony pochylony lub w górnym indeksie

A. pogrubionypochylony lub w górnym indeksie
B. pogrubionypochylony lub w górnym indeksie
C. pogrubiony pochylony lub w górnym indeksie
D. pogrubiony pochylony lub wgórnym indeksie
Poprawna odpowiedź to: pogrubionypochylony lub w górnym indeksie. Ta odpowiedź prawidłowo wykorzystuje trzy kluczowe tagi HTML do formatowania tekstu: , i . Tag służy do wyświetlania tekstu w pogrubionym formacie, co pozwala na podkreślenie istotnych fragmentów tekstu. Przykładem może być wyróżnienie tytułów, nagłówków lub kluczowych punktów w treści. Tag jest używany do wyświetlania tekstu w formacie kursywy, co jest często używane do wyróżnienia tytułów książek, filmów, cytowań lub podkreślenia ważnych punktów. Tag jest używany do wyświetlania napisów jako tekst górnego indeksu, co jest często używane do wskazania numerów stron, przypisów, lub dla oznaczeń matematycznych lub naukowych. Pamiętaj, że prawidłowe użycie tych tagów jest kluczowe dla tworzenia jasnej, czytelnej i profesjonalnie wyglądającej strony internetowej.

Pytanie 33

Określenie powiązań między tabelami w bazie danych MySQL realizuje klauzula

A. PRIMARY KEY
B. ORDER BY
C. INDEX
D. REFERENCES
Klauzula REFERENCES w systemie bazodanowym MySQL jest kluczowym elementem, który umożliwia ustanawianie relacji pomiędzy tabelami. Jej główną funkcją jest definiowanie kluczy obcych, które zapewniają referencyjną integralność danych. Klucz obcy wskazuje na kolumnę w innej tabeli, co pozwala na powiązanie dwóch zestawów danych. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Zamówienia', która zawiera kolumnę 'KlientID', możemy użyć klauzuli REFERENCES, aby wskazać, że ta kolumna odnosi się do kolumny 'ID' w tabeli 'Klienci'. Dzięki temu, przy dodawaniu lub aktualizowaniu rekordów w tabeli 'Zamówienia', system MySQL będzie sprawdzać, czy 'KlientID' ma odpowiadający mu rekord w tabeli 'Klienci'. Takie powiązanie zapobiega błędom związanym z nieistniejącymi danymi i umożliwia bardziej złożone zapytania, które łączą dane z różnych tabel. Klauzula REFERENCES jest częścią szerszych standardów SQL, które ułatwiają zarządzanie relacyjnymi bazami danych i są kluczowe w projektowaniu złożonych struktur danych.

Pytanie 34

Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (tryb powtarzalnego odczytu) używany przez MS SQL jest związany z problemem

A. utraty aktualizacji
B. odczytów widm
C. niepowtarzalnych odczytów
D. brudnych odczytów
Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą problemów, które nie są bezpośrednio związane z poziomem izolacji Repeatable Read. Utrata aktualizacji występuje, gdy dwie transakcje odczytują ten sam wiersz i obie próbują go zaktualizować. Problem ten jest bardziej związany z poziomem izolacji Read Committed, gdzie jedno z odczytów może nadpisać zmiany dokonane przez drugie, co prowadzi do utraty ważnych informacji. Brudne odczyty z kolei występują, gdy transakcja odczytuje dane zmienione przez inną transakcję, która jeszcze nie została zatwierdzona. Ten problem jest charakterystyczny dla najniższego poziomu izolacji, czyli Read Uncommitted, gdzie brak jakiejkolwiek kontroli nad odczytem danych skutkuje niebezpieczeństwem uzyskania nieaktualnych lub niepoprawnych informacji. Niepowtarzalne odczyty natomiast to sytuacje, w których iż dane mogą zmieniać się pomiędzy dwoma odczytami w tej samej transakcji. Problem ten występuje w poziomie Read Committed, gdzie zmiany dokonane przez inne transakcje mogą być widoczne dla aktualnej transakcji, co prowadzi do niespójności w wynikach. Tak więc, choć wszystkie wymienione zjawiska są ważnymi problemami w zarządzaniu transakcjami, tylko odczyty widm są specyficznie związane z poziomem izolacji Repeatable Read.

Pytanie 35

W PHP zmienna $_SERVER zawiera między innymi dane o

A. informacjach związanych z sesjami
B. informacjach z formularza przetwarzanego na serwerze
C. adresie IP serwera oraz nazwie protokołu
D. nazwie ciasteczek zapisanych na serwerze oraz powiązanych z nimi danych
Zmienna superglobalna $_SERVER w PHP gromadzi różnorodne informacje dotyczące bieżącego żądania HTTP oraz środowiska serwera. W szczególności przechowuje dane takie jak adres IP klienta, nazwa protokołu (np. HTTP/1.1), a także inne istotne informacje, takie jak metoda żądania (GET, POST) oraz nagłówki HTTP. Znajomość tych danych jest kluczowa w kontekście programowania aplikacji webowych, ponieważ umożliwia dostosowanie odpowiedzi serwera do specyficznych potrzeb klienta. Przykładowo, można wykorzystać $_SERVER['REMOTE_ADDR'], aby uzyskać adres IP odwiedzającego, co może być istotne w kontekście logowania użytkowników lub analizy ruchu. Ponadto, $_SERVER['SERVER_PROTOCOL'] pozwala na identyfikację używanego protokołu, co jest pomocne przy wdrażaniu funkcji zgodnych z określonymi standardami bezpieczeństwa i wydajności. Praktycznym zastosowaniem tych danych jest implementacja systemów uwierzytelniania lub ograniczanie dostępu na podstawie adresów IP, co wpisuje się w dobre praktyki bezpieczeństwa aplikacji webowych.

Pytanie 36

Poniższy fragment kodu PHP służy do zarządzania

if (empty($_POST["name"])) {
    $nameErr = "Name is required";
}

A. bazami danych
B. formularzami
C. ciasteczkami
D. sesjami
Fragment kodu PHP przedstawiony w pytaniu dotyczy obsługi formularza i jest to typowa konstrukcja używana do walidacji danych przesyłanych metodą POST. W PHP dane z formularza przesyłane są za pomocą superglobalnej tablicy $_POST, co pozwala na ich łatwe przetwarzanie i walidację. W tym przypadku skrypt sprawdza, czy pole 'name' zostało wypełnione przez użytkownika. Funkcja empty() jest stosowana, aby wykryć, czy dane pole jest puste, co jest kluczowe dla zabezpieczenia aplikacji przed niekompletnymi danymi. Gdy pole jest puste, zmienna $nameErr zostaje ustawiona na wartość komunikatu błędu, informującą użytkownika o brakujących danych. Praktyczne zastosowanie tego rodzaju sprawdzania obejmuje różnorodne formularze internetowe, takie jak rejestracja użytkowników czy składanie zamówień. Dobre praktyki w PHP zalecają stosowanie walidacji po stronie serwera, ponieważ poprawia to bezpieczeństwo i integralność danych, nawet jeśli wcześniej dane były walidowane po stronie klienta za pomocą JavaScriptu. Warto również pamiętać o stosowaniu filtrów i walidacji danych wejściowych, aby zapobiec potencjalnym atakom, jak np. SQL injection

Pytanie 37

Aby w JavaScript wykonać wymienione kroki, należy w znaczniku <script> umieścić kod

1. Wyświetlić okno do wpisania wartości z poleceniem "Podaj kwalifikację: ",
    następnie po zatwierdzeniu

2. Umieścić napis na stronie internetowej, gdzie w miejscu kropek znajduje się
    wartość pobrana z okna "Kwalifikacja: ..."

A. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A);
B. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
C. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
D. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
Gratulacje, wybrałeś prawidłową odpowiedź! Kiedy chcemy wykonać interakcje z użytkownikiem poprzez okno dialogowe w JavaScript, używamy funkcji 'prompt()'. Ta funkcja wyświetla okno dialogowe z komunikatem tekstowym, polem do wprowadzania danych i przyciskami OK / Anuluj. Wartość wprowadzona przez użytkownika jest następnie zwracana przez funkcję 'prompt()'. W tym przypadku, używamy funkcji 'prompt()' do pobrania kwalifikacji od użytkownika. Następnie, używamy funkcji 'document.write()' do wyświetlenia zdobytej kwalifikacji na stronie internetowej. Operator '+' jest używany do łączenia łańcuchów znaków (stringów) w JavaScript, co pozwala na połączenie wartości wprowadzonej przez użytkownika z komunikatem 'Kwalifikacja: '. Pamiętaj, że choć 'document.write()' jest łatwym sposobem na wyświetlanie wyników na stronie, jest to metoda zarezerwowana głównie do testowania i debugowania, a nie do użytku produkcyjnego, ze względu na możliwość nadpisania zawartości strony.

Pytanie 38

Określ rezultat wykonania skryptu stworzonego w języku PHP

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. C
D. A
Odpowiedzi B, C i D są niepoprawne z kilku powodów związanych z błędnym zrozumieniem działania funkcji asort() w PHP. Po pierwsze, funkcja ta sortuje tablicę według wartości w porządku rosnącym, ale co ważne, zachowuje oryginalne klucze. Odpowiedź B ukazuje tablicę z kluczami zresetowanymi do wartości całkowitych, co wskazuje na zastosowanie innej funkcji sortującej jak sort() zamiast asort(). Taki wynik wskazuje brak zrozumienia kluczowej cechy asort(), która jest istotna w pracy z tablicami asocjacyjnymi, gdzie zachowanie kluczy jest konieczne do prawidłowego odwzorowania danych. W odpowiedzi C klucze są także zresetowane, a wartości są w niewłaściwej kolejności, co mogłoby sugerować użycie sort() na tablicy o zmienionym indeksowaniu. Odpowiedź D pokazuje tablicę posortowaną poprawnie, ale w niewłaściwej kolejności, co sugeruje błędne użycie funkcji sortującej, być może zakładające odwrotną kolejność lub błędne przypisanie wartości. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne funkcje sortujące w PHP wpływają na klucze i wartości tablic, aby unikać takich błędów i poprawnie wykorzystywać funkcje jak asort() do manipulacji danymi w kontekście ich praktycznego zastosowania, jak konfigurowanie ustawień czy analiza danych, gdzie zachowanie oryginalnych kluczy jest kluczowe. Niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do błędnych interpretacji danych i problemów z zachowaniem integralności aplikacji.

Pytanie 39

Podczas zapisywania hasła użytkownika w serwisie internetowym (np. w bankowości online), w celu zabezpieczenia go przed ujawnieniem, zazwyczaj stosuje się funkcję

A. cyklometrycznych
B. klucza
C. abstrakcyjnych
D. mieszających
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy koncepcji zabezpieczeń haseł w kontekście cyberbezpieczeństwa. Mieszające funkcje, mimo że są ważne w kontekście algorytmów kryptograficznych, nie są odpowiednie do bezpiecznego przechowywania haseł. Ich głównym celem jest zapewnienie, że wyjście funkcji jest trudne do przewidzenia na podstawie wartości wejściowych, ale nie spełniają one wymagań dotyczących przechowywania haseł. Cyklometryczne podejścia nie są związane z mechanizmami zabezpieczeń haseł i dotyczą bardziej analizy algorytmów. Abstrakcyjne koncepcje również nie wnoszą istotnych wartości w kontekście zabezpieczeń, ponieważ nie odnoszą się do rzeczywistych praktyk zabezpieczających dane. Prowadzi to do powszechnego błędu myślowego, polegającego na zakładaniu, że różne techniki kryptograficzne mogą być stosowane zamiennie bez zrozumienia ich specyfiki i zastosowania. W kontekście przechowywania haseł kluczowe jest zrozumienie, że ich skuteczne zabezpieczenie wymaga zastosowania odpowiednich algorytmów oraz dobrych praktyk w zakresie zarządzania danymi użytkowników. Dlatego nie można lekceważyć znaczenia klucza w procesie zapewniania bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 40

Jaką wartość przyjmie zmienna po wykonaniu poniższego fragmentu kodu w JavaScript?

var w=0;
var i=1;
for (i = 1; i < 50; i++)
{
    if (i%2 == 0)
        w += i;
}

A. suma naturalnych liczb parzystych, które są mniejsze od 50
B. liczbie naturalnych liczb parzystych większych od 50
C. suma wszystkich naturalnych liczb nieparzystych, które są większe od 50
D. liczbom naturalnym, które są nieparzyste i mniejsze od 50
Kod przedstawiony w pytaniu jest fragmentem programu JavaScript, który ma za zadanie zsumować wszystkie liczby parzyste mniejsze od 50. Początkowo zmienna w jest ustawiona na 0 i reprezentuje sumę, którą będziemy obliczać. Pętla for zaczyna się od i=1 i iteruje do i<50 zwiększając wartość i o 1 w każdej iteracji. Wewnątrz pętli znajduje się instrukcja warunkowa if, która sprawdza, czy liczba i jest parzysta, co oznacza, że jej reszta z dzielenia przez 2 wynosi 0. Jeśli warunek jest spełniony, liczba i jest dodawana do zmiennej w. W efekcie po zakończeniu pętli zmienna w zawiera sumę wszystkich parzystych liczb mniejszych niż 50. Przykładem praktycznego zastosowania takiego algorytmu może być sytuacja, w której musimy szybko obliczyć sumę określonego zbioru liczb spełniających dane kryterium, co jest częste w analizie danych lub generowaniu raportów. Konstrukcje takie jak pętla for i operator modulo są podstawowymi narzędziami w programowaniu, pozwalającymi na efektywne przetwarzanie danych i automatyzację złożonych operacji obliczeniowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT.