Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 21:44
  • Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 22:04

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. obserwacja rui
B. codzienny pomiar temperatury ciała lochy
C. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt
D. sprawdzenie odruchu tolerancji
Pomiar temperatury ciała lochy, choć może być użytecznym narzędziem w ogólnej ocenie zdrowia zwierzęcia, nie jest najskuteczniejszą metodą oceny gotowości lochy do krycia. Temperatura ciała może być zmienna z różnych powodów, w tym stresu, chorób czy zmian w otoczeniu, co może prowadzić do błędnych wniosków o jej stanie reprodukcyjnym. Z kolei obserwacja rui jest ważnym elementem procesu, ale sama w sobie nie dostarcza wystarczających informacji bez dodatkowych badań interakcji lochy z samcem. Ponadto, wyliczanie terminu zabiegu od daty odsądzenia prosiąt nie uwzględnia indywidualnych cykli rui, które mogą się różnić w zależności od wielu czynników, takich jak genotyp, stan zdrowia czy warunki środowiskowe. Tego rodzaju podejście może prowadzić do błędnych założeń, a w efekcie do nieefektywnego zarządzania reprodukcją. Istotne jest zrozumienie, że skuteczna hodowla trzody chlewnej opiera się na kompleksowej ocenie stanu zwierząt oraz stosowaniu odpowiednich praktyk, które łączą obserwację zachowań lochy z innymi metodami diagnostycznymi, by uzyskać najbardziej wiarygodne wyniki.
Pytanie 2

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. probiotyki
B. karotenoidy
C. sól pastewną
D. kredę pastewną
Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.
Pytanie 3

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. IV
B. III
C. I
D. II
Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje gospodarstwa III, bazuje na niepoprawnym zrozumieniu zasad dotyczących obliczania DJP oraz wymogów prawnych dotyczących planów nawożenia. Gospodarstwa I, II oraz IV nie osiągają wymaganego progu 60 DJP, co oznacza, że nie mają obowiązku sporządzania planu nawożenia azotem. W praktyce, wiele osób błądzi, zakładając, że wystarczy mieć dużą powierzchnię użytków rolnych, aby kwalifikować się do obowiązku sporządzania takiego planu. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że DJP uwzględnia nie tylko powierzchnię, ale także typy zwierząt oraz ich liczebność, co ma istotny wpływ na obliczenia. Ponadto, nieświadome ignorowanie wymogów dotyczących nawożenia może prowadzić do problemów, takich jak przekroczenie norm środowiskowych, co z kolei naraża gospodarstwo na kary finansowe oraz negatywne skutki dla środowiska. Nieprzestrzeganie przepisów dotyczących nawożenia azotem ma również dalekosiężne konsekwencje, w tym wpływ na jakość gleby i zdrowie roślin. W związku z tym, zrozumienie podstawowych zasad dotyczących DJP i prawnych wymogów jest kluczowe dla każdego rolnika, który chce zarządzać swoim gospodarstwem w sposób zrównoważony i zgodny z regulacjami.
Pytanie 4

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

WyszczególnienieZielonkaKukurydza
na kiszonkę		SianoPasza
treściwa		Dodatki
mineralne
Zapotrzebowanie50003922485437,9
Produkcja460065004800
Nadwyżka (+)
Niedobór (–)

A. Kukurydza na kiszonkę.
B. Zielonka.
C. Pasza treściwa.
D. Siano.
Siano jest paszą, dla której bilans paszowy jest zerowy, co oznacza, że zapotrzebowanie na tę paszę równoważy się z jej produkcją. W przypadku siana, zarówno zapotrzebowanie, jak i produkcja wynoszą 48 dt. Taki bilans paszowy jest istotny w praktyce rolniczej, ponieważ wskazuje na efektywne zarządzanie paszami w gospodarstwie. Właściwe obliczenia bilansu paszowego są kluczowe w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt, które powinny otrzymywać odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce, zarządzanie bilansami paszowymi nie tylko wspomaga zdrowie zwierząt, ale także zwiększa wydajność produkcji mleka czy mięsa. Odpowiednie zbilansowanie paszy wpływa na zdrowotność stada oraz jego rozmnażalność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu gospodarstwami rolnymi. Dlatego istotne jest, aby rolnicy regularnie analizowali bilans paszowy, szczególnie w kontekście sezonowych zmian w dostępności pasz.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Grzywacz chiński
B. Maltańczyk
C. Pudel
D. Yorkshire terrier
Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.
Pytanie 8

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja
B. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa
C. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny
D. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny
Prawidłowa odpowiedź dotycząca etapów pracy hodowlanej wskazuje na właściwą sekwencję działań, które są kluczowe w procesie tworzenia nowych linii i ras zwierząt lub odmian roślin. Na początku przeprowadza się ocenę wartości użytkowej, co pozwala na zrozumienie, jakie cechy są pożądane w danej populacji. Następnie dokonuje się oceny wartości hodowlanej, która pozwala na identyfikację osobników o najlepszych cechach genetycznych. Selekcja to kluczowy etap, w którym wybiera się najcenniejsze osobniki do dalszego rozmnażania, co ma na celu poprawę cech użytkowych. Ostatnim krokiem jest dobór indywidualny, który polega na skrupulatnym wyborze partnerów do rozmnażania, co ma na celu maksymalizację pozytywnych cech w potomstwie. Przykładem zastosowania tych kroków może być hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcja opiera się na parametrach takich jak wydajność mleczna, zdrowotność i cechy pokrewieństwa, co prowadzi do poprawy wyników produkcji mleka i jakości genetycznej stada.
Pytanie 9

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. inseminacja
B. klonowanie
C. in vitro
D. embriotransfer
Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.
Pytanie 10

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. E
B. P
C. R
D. S
Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.
Pytanie 11

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. kopulacji
B. krzyżowania
C. bastardyzacji
D. kojarzenia
Krzyżowanie, w przeciwieństwie do kojarzenia, odnosi się do procesu łączenia osobników różnych ras lub linii w celu uzyskania hybryd. Choć krzyżowanie może prowadzić do korzystnych cech, takich jak odporność na choroby, może również wprowadzać niepożądane geny, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie potomstwa. W praktyce, krzyżowanie jest często stosowane w celu uzyskania cech heterozji, które mogą być korzystne w produkcji zwierzęcej. Jednakże, w kontekście pytania, nie jest to właściwe podejście, ponieważ odnosi się do różnych ras, a nie do osobników tej samej rasy. Bastardyzacja to termin używany do opisania procesu, w którym dochodzi do mieszania ras, co może prowadzić do utraty czystości genetycznej. W hodowli, bastardyzacja może być niepożądana, zwłaszcza gdy celem jest zachowanie określonych cech rasowych. Kopulacja, z kolei, to sam akt łączenia się samca i samicy, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii rasowości, ani do kontekstu użycia nasienia. Te różnice są kluczowe w zrozumieniu procesów hodowlanych oraz ich efektywności.
Pytanie 12

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. oczyszczone.
B. oczyszczone i pokrojone.
C. pokrojone.
D. oczyszczone i całe.
Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.
Pytanie 13

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. P
B. U
C. E
D. R
Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.
Pytanie 14

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 17 do 5
B. W godzinach od 12 do 24
C. W godzinach od 15 do 3
D. W godzinach od 8 do 20
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. indyków
B. koni
C. bydła
D. świń
Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.
Pytanie 17

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. mięso i ryby
B. kasze oraz warzywa
C. produkty zbożowe oraz mięsne
D. mleko i jego przetwory
Odpowiedź, że 2/3 pożywienia dorosłego kota powinny stanowić mięso i ryby, jest zgodna z zaleceniami dotyczącego żywienia kociego. Koty są obligatoryjnie mięsożerne, co oznacza, że ich organizmy wymagają białka zwierzęcego, aby prawidłowo funkcjonować. Mięso i ryby dostarczają nie tylko wysokiej jakości białka, ale również niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin (jak witamina A i niektóre witaminy z grupy B) oraz minerałów (jak tauryna, niezbędna dla zdrowia serca i oczu). Praktycznym przykładem jest podawanie kotom surowego mięsa, które jest zbliżone do ich naturalnej diety, lub wysokiej jakości karmy mokrej, w której składzie dominują składniki pochodzenia zwierzęcego. Warto również zwrócić uwagę na etykiety karm dla kotów, które powinny wskazywać, że głównym składnikiem są mięso lub ryby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu kotów.
Pytanie 18

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. oryginału
B. I kopii
C. II kopii
D. I i II kopii
Wybór niewłaściwej odpowiedzi wiąże się z nieprawidłowym zrozumieniem znaczenia i roli dokumentacji w obrębie hodowli zwierząt. Odpowiedzi takie jak 'I kopii' lub 'II kopii' sugerują, że wystarczające może być posiadanie jedynie kopii zaświadczenia, co jest w praktyce mylnym założeniem. Kopie dokumentów są często używane w codziennych czynnościach biurowych, ale w kontekście hodowli zwierząt oryginał jest niezbędny. Bez oryginału, posiadacz jałówki może napotkać trudności w dowodzeniu legalności i zgodności z przepisami przeprowadzonych zabiegów. Wiele instytucji, w tym urzędów weterynaryjnych, wymaga przedstawienia oryginału w celu zweryfikowania autentyczności dokumentu oraz jego treści. To z kolei podkreśla znaczenie pełnej dokumentacji w utrzymaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Niedostarczenie oryginału może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym potencjalnych grzywien czy utraty statusu hodowcy. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla każdego, kto prowadzi działalność związaną z hodowlą zwierząt.
Pytanie 19

Podaj charakterystyczną cechę anatomiczną budowy prącia knura.

A. Wyrostek cewki moczowej jest długi
B. Żołądź prącia przyjmuje formę korkociągu
C. Cewka moczowa wychodzi na końcu prącia
D. Prącie ma kształt zakrzywiony
Cewka moczowa knura nie uchodzi na szczycie prącia, co jest istotnym szczegółem anatomicznym. W rzeczywistości, cewka moczowa znajduje się w dolnej części prącia, a jej ujście jest zlokalizowane w obrębie żołędzi. Stwierdzenie, że prącie ma kształt esowaty, również nie jest zgodne z rzeczywistością. Prącie knura charakteryzuje się raczej prostą budową, a jego żołądź, jak już zostało wspomniane, przyjmuje formę korkociągu. Poznanie tych różnic jest kluczowe dla właściwego pojmowania anatomii zwierząt, szczególnie w kontekście rozrodu. Długie wyrostki cewki moczowej również nie są obecne w budowie anatomicznej knura; ich długość jest dostosowana do specyfiki gatunku, ale nie w sposób, który wpływa na rozpoznawane cechy anatomiczne. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji, często wynikają z braku szczegółowej wiedzy o anatomii oraz z mylenia cech wspólnych dla innych gatunków. Właściwe zrozumienie anatomii jest kluczowe, aby uniknąć takich nieporozumień, wspierając tym samym praktyki weterynaryjne oraz hodowlane.
Pytanie 20

Pierwszym segmentem jelita cienkiego jest

A. jelito czcze
B. dwunastnica
C. okrężnica
D. jelito biodrowe
Dwunastnica, będąca pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, pełni kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. To tutaj wpadają treści pokarmowe z żołądka, gdzie są mieszane z enzymami trawiennymi oraz sokiem trzustkowym, co umożliwia skuteczne trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów. Dwunastnica ma długość około 25-30 cm i jest podzielona na cztery części, co umożliwia dalszą obróbkę pokarmu. Znajomość anatomii jelit, w tym roli dwunastnicy, jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak gastroenterologia, chirurgia czy dietetyka. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie planów dietetycznych dla pacjentów z chorobami układu pokarmowego, gdzie kontrola spożycia pokarmów trawionych w dwunastnicy jest kluczowa. W praktyce klinicznej znajomość patologii dwunastnicy, takich jak wrzody lub choroba Leśniowskiego-Crohna, jest istotna dla prawidłowego diagnozowania i leczenia.
Pytanie 21

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec
B. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz
C. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec
D. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec
Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.
Pytanie 22

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. buraki pastewne
B. siano łąkowe
C. zielonka z lucerny
D. otręby pszenne
Zielonka z lucerny to pasza, która ma silne właściwości wzdymające, co jest związane z jej wysoką zawartością białka i specyficzną strukturą włókien roślinnych. Lucerna, jako roślina strączkowa, jest bogata w substancje odżywcze, a jej skład chemiczny sprzyja fermentacji w przewodzie pokarmowym zwierząt. W praktyce, stosowanie zielonki z lucerny może poprawić kondycję opasanych zwierząt, zwiększając ich przyrosty masy ciała. Warto również zauważyć, że optymalna ilość zielonki w diecie zwierząt powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych, aby uniknąć nadmiernego wzdychania, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolka. W branży hodowlanej powszechnie stosuje się lucernę jako paszę uzupełniającą, szczególnie w sezonie letnim, kiedy dostęp do świeżej zielonki jest łatwiejszy. Warto również podkreślić, że zielonka z lucerny powinna być dobrze zbilansowana z innymi składnikami paszowymi, aby zapewnić pełnowartościową dietę.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.
B. podwiązać pępowinę za pomocą nici.
C. odkażać pępowinę jodyną.
D. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.
Podwiązywanie pępowiny nicią jest procedurą, która nie stanowi skutecznej metody zapobiegania zakażeniom. Choć podwiązanie pępowiny może być stosowane w celu jej szybkiego zamknięcia, nie eliminuje to ryzyka wnikania patogenów do organizmu jagnięcia. Istnieje ryzyko, że w trakcie tej procedury dojdzie do zanieczyszczenia miejsca podwiązania, co może prowadzić do infekcji. W praktyce weterynaryjnej, nie jest to zalecana metoda, ponieważ sama pępowina może pozostać podatna na zakażenia, jeśli nie zostanie odpowiednio odkażona. Odkazanie pępowiny jodyną powinno być zawsze stosowane jako kluczowy krok po podwiązaniu. Podsadzanie jagnięcia do matki w celu wylizania pępowiny nie stanowi skutecznej metody dezynfekcji. Chociaż wylizywanie może pomagać w osuszaniu pępowiny, nie zapewnia ono odpowiedniej ochrony przed bakteriami, które mogą być obecne w ślinie matki. W rezultacie, poleganie na tym procesie jako sposobie dezynfekcji jest mylnym podejściem. Z kolei podanie zastrzyku z antybiotyku nie jest odpowiednie jako profilaktyka zakażeń pępowinowych. Antybiotyki powinny być stosowane w przypadkach już istniejących infekcji, a nie jako profilaktyka, gdyż może to prowadzić do powstawania oporności na leki oraz negatywnie wpływać na naturalną florę bakteryjną. Kluczowa jest świadomość, że właściwe podejście do opieki nad nowo narodzonymi jagniętami opiera się na zrozumieniu ich potrzeb zdrowotnych oraz przestrzeganiu standardów weterynaryjnych, a nie na nieodpowiednich praktykach.
Pytanie 25

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w lewym przedsionku
B. w lewej komorze
C. w prawym przedsionku
D. w prawej komorze
Mały krwiobieg, nazywany także krążeniem płucnym, rozpoczyna się w prawej komorze serca. Po skurczu prawej komory krew odtlenowana zostaje wypchnięta do pnia płucnego, który rozgałęzia się na tętnice płucne. Tętnice te prowadzą krew do płuc, gdzie następuje wymiana gazów: krew oddaje dwutlenek węgla i pobiera tlen. Proces ten jest kluczowy dla zapewnienia organizmowi odpowiednich ilości tlenu oraz eliminacji zbędnych produktów przemiany materii. Znajomość funkcji małego krwiobiegu jest istotna w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego oraz krążeniowego. Przykładowo, w chorobach takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zatorowość płucna, zrozumienie tego krążenia może pomóc w optymalizacji terapii i monitoringu stanu pacjenta. Dobre praktyki w medycynie zalecają regularne badania funkcji płuc oraz serca, co może pomóc w wczesnej diagnostyce i leczeniu zaburzeń związanych z małym krwiobiegiem.
Pytanie 26

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. anemometr
B. wakuometr
C. higrometr
D. barometr
Barometr, wakuometr i anemometr to urządzenia, które służą do pomiaru różnych parametrów atmosferycznych, ale nie są przeznaczone do pomiaru wilgotności powietrza. Barometr mierzy ciśnienie atmosferyczne, co jest istotne w prognozowaniu pogody, ale nie dostarcza informacji o wilgotności. Wakuometr jest narzędziem wykorzystywanym do pomiaru ciśnienia w układach próżniowych, co również nie ma związku z wilgotnością powietrza. Anemometr natomiast służy do pomiaru prędkości wiatru, co jest istotne w meteorologii i inżynierii lądowej, ale absolutnie nie dotyczy pomiaru wilgotności. Wybór niewłaściwego narzędzia do pomiaru wilgotności może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji, co w kontekście zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi może skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi dla zwierząt i stratami ekonomicznymi. Zrozumienie, jakie urządzenie jest odpowiednie do określonego zadania, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i zapewnienia wysokiej jakości warunków w pomieszczeniach inwentarskich. Dlatego ważne jest, aby stosować higrometry, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu.
Pytanie 27

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B1
B. B12
C. D3
D. E
Witamina D3, znana jako cholekalcyferol, ma fundamentalne znaczenie dla metabolizmu wapnia i fosforu w organizmie, wpływając na zdrowie kości oraz układ immunologiczny, ale nie jest bezpośrednio zaangażowana w produkcję erytrocytów. Jej brak może prowadzić do osteoporozy oraz osłabienia układu odpornościowego, co jest zupełnie inną kwestią niż wytwarzanie krwinek czerwonych. Witamina B1, czyli tiamina, także nie jest kluczowa dla produkcji erytrocytów. Jej rola skupia się na metabolizmie węglowodanów oraz funkcjonowaniu układu nerwowego. Jej niedobór może prowadzić do choroby beri-beri, ale nie wpływa bezpośrednio na produkcję czerwonych krwinek. Witamina E, będąca silnym przeciwutleniaczem, wspiera układ immunologiczny i chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, lecz również nie jest związana z syntezą erytrocytów. Często błędnie interpretuje się rolę witamin w organizmie, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich funkcji. Ważne jest, aby opierać swoje zrozumienie na solidnych podstawach naukowych oraz badaniach klinicznych, a nie na powszechnych mitach dotyczących suplementacji i diety. Edukacja w zakresie żywienia i suplementacji jest kluczowa dla uniknięcia niedoborów witamin i ich negatywnych skutków dla zdrowia.
Pytanie 28

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni czepiec.
B. pełnią księgi.
C. pełni żwacz.
D. pełni trawieniec.
Wybór odpowiedzi wskazującej na funkcję innych komór żołądkowych, takich jak czepiec, żwacz czy księgi, jest nieuzasadniony. Czepiec odpowiada głównie za wchłanianie wody i elektrolitów, co nie jest związane z procesem trawienia, ale raczej z regulacją gospodarki wodnej zwierzęcia. Jego nieodpowiednia interpretacja może prowadzić do błędnych wniosków na temat ogólnych procesów trawienia w układzie pokarmowym przeżuwaczy. Żwacz, z kolei, to głównie miejsce, w którym następuje mechaniczne rozdrabnianie paszy oraz fermentacja, jednak to nie on pełni kluczową rolę w chemicznym trawieniu, które zachodzi w trawieńcu. Księgi, będąc jednocześnie komorą, również nie zajmują się fermentacją na poziomie, na którym odbywa się to w trawieńcu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie roli różnych komór żołądkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania całego procesu trawienia. Zrozumienie specyficznych funkcji każdej z komór, a zwłaszcza roli trawieńca w procesach fermentacyjnych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą przeżuwaczy oraz dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności. Wiedza ta ma istotne znaczenie w kontekście dobrych praktyk hodowlanych oraz w opracowywaniu strategii żywieniowych, które maksymalizują wykorzystanie składników pokarmowych.
Pytanie 29

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 3
B. BCS 1
C. BCS 5
D. BCS 2
Wybór punktacji BCS 5, 3 czy 2 dla opisanego zwierzęcia jest błędny, ponieważ sugeruje, że krowa ma wysoką kondycję fizyczną, co nie odpowiada przedstawionym cechom. BCS 5 odpowiada zaawansowanej otyłości, co jest całkowicie niezgodne z opisem, w którym dominują cechy skrajnego wyczerpania. Wybór BCS 3 sugeruje, że krowa ma umiarkowaną kondycję, co również jest nieadekwatne, jako że wszystkie opisane aspekty wskazują na poważne niedożywienie. Wybór BCS 2 sugeruje, że zwierzę ma lekką niedowagę, co nie oddaje stanu krowy, której kondycja jest krytyczna. Typowe błędy myślowe to przypisywanie kondycji na podstawie ogólnego wyglądu bez uwzględnienia kluczowych cech, takich jak stan wyrostków kolczystych czy dołów głodowych. Zrozumienie, że ocena BCS to nie tylko subiektywne spostrzeżenie, ale ugruntowane w wiedzy i standardach praktyki, jest niezbędne dla skutecznego zarządzania stadem. Przy braku odpowiedniej znajomości tych standardów, można łatwo wprowadzić się w błąd, co będzie miało negatywne konsekwencje dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mlecznej.
Pytanie 30

Kiedy należy przeprowadzić strzyżenie maciorek?

A. 4 tygodnie przed porodem
B. 1 tydzień przed porodem
C. 4 tygodnie po porodzie
D. 1 tydzień po porodzie
Ostrzyżenie maciorek na 4 tygodnie przed porodem to naprawdę ważna rzecz dla ich dobrostanu i zdrowia. W tym czasie trzeba dbać, by maciorki były w jak najlepszej formie, bo potem muszą zadbać o swoje prosięta. Ostrzyżenie pomaga lepiej wentylować ich skórę, co zmniejsza ryzyko różnych chorób. No i w czystym miejscu prosięta łatwiej znajdą mamę i będą mogły pić jej mleko. Z moich obserwacji wynika, że gospodarstwa, które regularnie ostrzyżą swoje maciorki, mają więcej zdrowych prosiąt i lepsze przyrosty masy. Po prostu dobrze jest trzymać te zasady, bo to poprawia komfort zwierząt i zapewnia lepsze wyniki produkcji.
Pytanie 31

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. oleju
B. cukru
C. piwa
D. mąki
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie wytwarzania oleju roślinnego, głównie z nasion takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po ekstrakcji oleju, pozostałość w postaci makuchów jest bogata w białko, co czyni ją atrakcyjnym składnikiem paszowym dla zwierząt. W szczególności, makuchy są wykorzystywane w żywieniu bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co wspiera ich zdrowy rozwój oraz wydajność produkcyjną. Zastosowanie makuchów w paszach jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju, które promują wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu w celu ograniczenia marnotrawstwa. Użycie makuchów w diecie zwierząt ma korzystny wpływ na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, takich jak mięso czy mleko. Dodatkowo, ich zastosowanie przyczynia się do efektywności ekonomicznej produkcji rolnej, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rozwojem rolnictwa.
Pytanie 32

Wskaż rodzaj paszy, która ma najniższą zawartość białka w 1 kg.

A. Otręby
B. Siano
C. Zielonka
D. Ziemniaki
Ziemniaki to naprawdę ciekawe pasze. Mają najniższą zawartość białka spośród wymienionych surowców, bo tylko 1-2%. To właśnie dlatego są bardziej skrobiowe niż białkowe. Ich główną zaletą są węglowodany, które dają dużo energii zwierzętom. Używa się ich jako dodatku energetycznego w paszach dla świń i bydła. Ważne, żeby były dobrze przygotowane, na przykład ugotowane czy fermentowane, bo wtedy są łatwiejsze do strawienia. No i pamiętaj, by kontrolować, ile ziemniaków dajesz zwierzętom, bo zbyt dużo skrobi nie jest dobre. Warto wiedzieć, jakie mają wartości odżywcze, bo to kluczowe dla zdrowia zwierząt.
Pytanie 33

Aby zredukować obrzęk uszkodzonych tkanek oraz złagodzić ból, powinno się zastosować

A. spirytus
B. ciepłe okłady
C. wodę utlenioną
D. zimne okłady
Zimne okłady to naprawdę dobry sposób na zmniejszenie opuchlizny i bólu, zwłaszcza jak się stłuczesz czy masz jakieś urazy tkanek miękkich. Kiedy chłodzisz jakiś obszar, naczynia krwionośne się zwężają, co zmniejsza przepływ krwi do rany i w efekcie obrzęk. Co więcej, zimne okłady pomagają też w zniwelowaniu bólu, bo znieczulają nerwy. W praktyce najlepiej jest stosować je przez 15-20 minut co godzinę przez około dwa dni po urazie. Pamiętaj, żeby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę, bo można sobie zrobić krzywdę. Lepszy będzie ręcznik albo coś w tym stylu. Warto to robić, bo te zasady są dobrze znane w medycynie, zarówno w pierwszej pomocy, jak i w rehabilitacji po urazach sportowych. Zimne okłady są szczególnie polecane, bo szybka reakcja potrafi naprawdę przyspieszyć zdrowienie.
Pytanie 34

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Dój ręczny
B. Profilaktyczne używanie antybiotyków
C. Korekcja racic
D. Używanie leków homeopatycznych
Stosowanie leków homeopatycznych, doju ręcznego oraz korekcji racic w ekologicznym chowie zwierząt może być mylnie uważane za działania, które są ogólnie akceptowane, ale są to kwestie bardziej złożone. Leki homeopatyczne, mimo że są czasami stosowane, nie mają solidnych podstaw naukowych i ich skuteczność nie jest poparta wystarczającymi dowodami w kontekście zdrowia zwierząt. Takie podejście może prowadzić do opóźnień w stosowaniu właściwych terapii, co z kolei może negatywnie wpłynąć na dobrostan zwierząt. Doj ręczny, chociaż powszechnie praktykowany w gospodarstwach ekologicznych, wymaga przestrzegania surowych standardów higienicznych, aby nie wprowadzać do produkcji niebezpiecznych patogenów. Właściwe techniki doju i utrzymania sprzętu są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz wysokiej jakości mleka. Korekcja racic, mimo że jest standardową praktyką w wielu hodowlach, również wymaga dokładnej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć urazów i niepotrzebnego bólu. W sumie, choć niektóre z tych działań są dozwolone, ich niewłaściwe stosowanie lub brak odpowiedniej wiedzy w ich realizacji mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie oraz naruszenia zasad ekologicznych. Kluczowe jest, aby hodowcy rozumieli różnice między tymi praktykami a profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, które jest całkowicie niewłaściwe w kontekście ekologicznych standardów hodowli.
Pytanie 35

Eliminacja zwierząt z populacji bez ingerencji człowieka nazywana jest selekcją

A. masową
B. sztuczną
C. naturalną
D. rodzinną
Selekcja naturalna to proces, który zachodzi w przyrodzie, polegający na eliminacji osobników mniej przystosowanych do danego środowiska. W wyniku tego procesu, osobniki najlepiej przystosowane mają większą szansę na przeżycie i rozmnażanie się, co prowadzi do przekazywania korzystnych cech genetycznych potomstwu. Selekcja naturalna jest kluczowym mechanizmem ewolucji, który pozwala na adaptację gatunków do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładem mogą być populacje zwierząt w zmieniającym się klimacie, gdzie osobniki lepiej przystosowane do nowych warunków mają przewagę. Zrozumienie selekcji naturalnej jest fundamentalne dla biologów, ekologów oraz specjalistów zajmujących się ochroną przyrody, ponieważ pozwala na lepsze przewidywanie skutków zmian w ekosystemach oraz skuteczniejsze prowadzenie działań ochronnych. Standardy ochrony przyrody zalecają uwzględnianie procesów naturalnych w zarządzaniu populacjami, co potwierdza znaczenie selekcji naturalnej w biologii i ekologii.
Pytanie 36

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. mięśniozrostem
B. kościozrostem
C. więzozrostem
D. chrząstkozrostem
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem poprzez więzozrost, co jest nieprawidłowe. Więzozrost to typ połączenia, gdzie kości są związane ze sobą za pomocą więzadeł, co nie ma miejsca w przypadku łopatki, ponieważ nie ma bezpośredniego połączenia kostnego z klatką piersiową. Kolejna odpowiedź odnosi się do kościozrostu, który występuje wtedy, gdy kości zarastają i tworzą jedną strukturę kostną. Kościozrost jest typowy dla niektórych złącz w człowieku, ale nie jest to odpowiednie dla łopatki, która potrzebuje ruchomości dla efektywnego funkcjonowania. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem chrząstkozrostem, co także mija się z prawdą. Chrząstkozrost to połączenie, w którym kości są połączone chrząstką, jak w przypadku spojenia łonowego. To również nie dotyczy obręczy barkowej, gdzie ruchomość jest kluczowa. W związku z tym, aby zrozumieć mechanikę tego połączenia, należy znać różnice między tymi rodzajami połączeń i ich funkcje. W praktyce błędne rozumienie połączeń kostnych może prowadzić do kontuzji, dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak właściwe połączenie mięśniozrostu wspomaga zdrowie i funkcjonalność kończyny górnej.
Pytanie 37

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 5 lat
B. 1 rok
C. 2 lata
D. 3 lata
Odpowiedzi sugerujące krótszy okres przechowywania dokumentów, takie jak 1 rok, 2 lata, czy 3 lata, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zrozumiałe, jednak nie uwzględniają one kluczowych aspektów związanych z zarządzaniem dokumentacją w kontekście inseminacji zwierząt. Właściwe przechowywanie danych jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również elementem praktyk zarządzania ryzykiem w hodowli zwierząt. Krótsze okresy przechowywania mogą prowadzić do utraty cennych informacji, które są niezbędne w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych w stadzie. Ponadto, takie podejścia mogą stwarzać ryzyko niezgodności z przepisami prawa, co w konsekwencji może prowadzić do sankcji dla hodowcy. Z perspektywy zarządzania stadem, dokumentacja dotycząca inseminacji powinna być traktowana jako źródło informacji o genetyce, zdrowiu oraz wydajności zwierząt. W praktyce, niewłaściwe podejście do przechowywania dokumentów może osłabić zdolność do podejmowania informowanych decyzji dotyczących hodowli i może wpłynąć na efektywność produkcji. Warto również zauważyć, że regulacje w tej dziedzinie mogą różnić się w zależności od kraju, jednak dążenie do utrzymania wysokich standardów i odpowiedzialności w hodowli jest uniwersalne dla wszystkich branż zajmujących się inseminacją zwierząt.
Pytanie 38

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. kokcydiostatyki
B. antybiotyki
C. stymulatory wzrostu
D. dodatki mineralne
Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 25°C do 28°C
B. od 30°C do 32°C
C. od 15°C do 17°C
D. od 20°C do 22°C
Wybierając temperaturę przechowywania nasienia knura poza zakresem 15°C do 17°C, można znacząco pogorszyć jego jakość. Odpowiedzi sugerujące temperatury wyższe, takie jak 20°C do 22°C, czy nawet 25°C do 28°C, są złe, bo mogą przyspieszać psucie się plemników. Wyższe temperatury mogą denaturować białka, co skutkuje obniżeniem ruchliwości plemników i ich zdolności do zapłodnienia. Z drugiej strony, zbyt niska temperatura, jak 10°C do 12°C, zatrzymuje aktywność metaboliczną plemników, co również źle wpływa na ich żywotność. Poza tym ważne jest, żeby systemy przechowywania były kalibrowane i monitorowane, by unikać ekstremalnych warunków. Niezrozumienie tych kwestii może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania nasienia w reprodukcji, co nie tylko marnuje zasoby, ale też może obniżyć wydajność hodowli. Dlatego warto trzymać się standardów i wytycznych dotyczących przechowywania nasienia zwierząt hodowlanych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej