Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:42
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 12:09

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP to skrętka

A. wyłącznie z folią ekranową na czterech parach przewodów

B. z folią ekranową na każdej parze przewodów oraz z siatką na czterech parach

C. nieekranowaną

D. z ekranem na każdej parze oraz z folią ekranową na czterech parach przewodów

Niektóre odpowiedzi są błędne, bo wynikają z mylnych interpretacji terminów związanych z ekranowaniem skrętki. Na przykład, jeśli ktoś pisze, że S/FTP ma tylko ekran z folii na czterech parach, to w ogóle nie zrozumiał istoty tego standardu, bo każda para musi być osobno ekranowana. Jeśli byłoby tak, że cztery pary mają tylko jeden ekran, to byłyby dużo bardziej podatne na zakłócenia, co mija się z celem S/FTP. Stwierdzenie, że S/FTP to w ogóle nieekranowane przewody, to też duża pomyłka, bo ten standard jasno mówi o ekranowaniu, żeby zminimalizować zakłócenia. W praktyce przewody nieekranowane, jak U/FTP, są używane tam, gdzie nie ma dużych wymagań dotyczących zakłóceń. S/FTP jest z kolei dla środowisk bardziej wymagających, gdzie zakłócenia mogą naprawdę wpłynąć na jakość sygnału. Zastosowanie ekranów na poziomie par i ogólnego ekranowania może znacznie poprawić wydajność, więc złe podejście do tego tematu może zaszkodzić komunikacji sieciowej. To kluczowe, żeby dobrze rozumieć te różnice, by projektować stabilne i efektywne sieci.

Pytanie 2

W celu zrealizowania instalacji sieciowej na stacjach roboczych z systemem operacyjnym Windows, należy na serwerze zainstalować usługi

A. plików

B. terminalowe

C. wdrażania systemu Windows

D. pulpitu zdalnego

Wybór innych opcji, takich jak usługi plików, pulpitu zdalnego czy terminalowe, w kontekście instalacji sieciowej systemów operacyjnych Windows, bazuje na pewnych nieporozumieniach dotyczących ich funkcjonalności. Usługi plików, mimo że są niezbędne do przechowywania i udostępniania plików, nie oferują mechanizmów potrzebnych do zdalnej instalacji systemu operacyjnego. Ich zastosowanie ogranicza się do zarządzania danymi, a nie do instalacji oprogramowania. Z kolei usługi pulpitu zdalnego skupiają się na umożliwieniu użytkownikom zdalnego dostępu do zainstalowanego systemu, co jest przydatne w sytuacjach zarządzania zasobami, ale nie ma nic wspólnego z samą instalacją systemu na stacjach roboczych. Usługi terminalowe, podobnie jak pulpitu zdalnego, oferują dostęp do zdalnych aplikacji, ale nie obsługują procesów instalacyjnych systemu operacyjnego. Wybierając te opcje, można wpaść w pułapkę myślenia, że dostęp do systemu jest tym samym co jego instalacja, co jest poważnym błędem w zrozumieniu architektury systemów Windows. Dla skutecznej administracji IT kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi usługami a ich przeznaczeniem, co prowadzi do lepszej organizacji oraz użycia odpowiednich narzędzi w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 3

IMAP jest protokołem do

A. odbierania wiadomości e-mail

B. synchronizacji czasu z serwerami

C. wysyłania wiadomości e-mail

D. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

Ludzie często mylą IMAP z innymi protokołami, na przykład tymi do monitorowania sieci czy do wysyłania maili. Monitorowanie urządzeń w sieci zazwyczaj dzieje się za pomocą czegoś takiego jak SNMP, które zbiera info o stanie sprzętu. Często administratorzy używają tego do sprawdzania, jak działają routery czy przełączniki, co po prostu pomaga w utrzymaniu całej infrastruktury. A synchronizacja czasu? Zwykle to robią serwery NTP, żeby urządzenia miały poprawny czas. Wysyłanie maili z kolei odbywa się przez SMTP, który transportuje wiadomości od nadawcy do odbiorcy. IMAP i SMTP to kompletnie różne rzeczy, bo IMAP skupia się na odbiorze i zarządzaniu wiadomościami. Czasami ludzie nie rozumieją, jakie zadania mają różne protokoły, i stąd biorą się błędy w odpowiedziach.

Pytanie 4

Jakie oprogramowanie pełni rolę serwera DNS w systemie Linux?

A. BIND

B. CUPS

C. APACHE

D. ProFTPD

CUPS, czyli Common Unix Printing System, to system zarządzania drukowaniem w środowisku Unixowym, który nie ma związku z funkcją rozwiązywania nazw w sieci. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie zadaniami drukarskimi oraz zapewnienie interfejsów do różnych typów drukarek. Dlatego nie jest odpowiedni jako serwer DNS. Z kolei Apache to serwer HTTP, który obsługuje żądania klientów związane z dostępem do stron internetowych. Jego rola jest zgoła inna – koncentruje się na dostarczaniu treści internetowych, a nie na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP. ProFTPD to serwer FTP, który umożliwia przesyłanie plików w sieci, również nie mając nic wspólnego z DNS. Użycie tych terminów w kontekście serwera DNS świadczy o nieporozumieniu w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią te usługi w architekturze sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych aplikacji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie jest zamiennikiem dla funkcji DNS. W praktyce, błąd ten często wynika z pomylenia różnych usług sieciowych, co jest powszechne wśród tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z administracją systemami. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania usługami sieciowymi.

Pytanie 5

Jakie urządzenie łączy sieć lokalną z siecią rozległą?

A. Przełącznik.

B. Most.

C. Koncentrator.

D. Router.

Router jest urządzeniem sieciowym, które pełni kluczową rolę w łączeniu sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, a także zarządzanie ruchem w sieci. Router analizuje pakiety danych i decyduje, w którą stronę je skierować, co pozwala na efektywne użycie dostępnych zasobów sieciowych. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, gdzie router łączy domową sieć lokalną z Internetem. W praktyce routery korzystają z protokołów takich jak TCP/IP i implementują mechanizmy NAT (Network Address Translation), co umożliwia wielu urządzeniom korzystanie z jednego publicznego adresu IP. Dodatkowo, routery mogą zapewniać funkcje związane z bezpieczeństwem, takie jak zapory ogniowe (firewall) oraz filtrowanie ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych. W kontekście standardów, wiele nowoczesnych routerów wspiera standardy takie jak IPv6, co jest istotne w obliczu wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 6

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DDoS (Distributed Denial of Service)

B. Flooding

C. Mail Bombing

D. DNS snooping

W analizowanym pytaniu niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych form ataków, które nie są związane z opisanym fenomenem. DNS snooping odnosi się do techniki wykorzystania informacji z systemu DNS, aby zdobyć dane o infrastrukturze sieciowej lub o osobach korzystających z danej usługi. Nie jest to metoda ataku, a raczej technika zbierania informacji, która nie prowadzi do przeciążenia systemu. Mail Bombing, z drugiej strony, polega na wysyłaniu dużych ilości wiadomości e-mail do konkretnego odbiorcy, co może prowadzić do przeciążenia jego skrzynki pocztowej, ale nie wpływa na serwer DNS jako taki. Flooding, w kontekście cyberbezpieczeństwa, to termin ogólny odnoszący się do zasypywania systemu wieloma zapytaniami lub danymi, jednak niekoniecznie musi to być atak rozproszony, a zatem nie odpowiada dokładnie opisanej sytuacji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wybrania tych odpowiedzi, obejmują mylenie technik zbierania informacji z atakami oraz ograniczone rozumienie specyfiki ataków DDoS, które są zorganizowane i rozproszone, a nie pojedyncze akcje, jak te przedstawione w pozostałych odpowiedziach.

Pytanie 7

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(H)

B. 7(D)

C. 7(B)

D. 7(o)

Wybór odpowiedzi 7(B), 7(D) lub 7(H) wynika z nieporozumienia dotyczącego oznaczeń systemów liczbowych. Odpowiedź 7(B) sugeruje, że liczba ta jest zapisana w systemie binarnym, gdzie liczby są reprezentowane jedynie za pomocą cyfr 0 i 1. W systemie binarnym liczba siedem reprezentowana jest jako 111, co wynika z faktu, że 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0 = 4 + 2 + 1 = 7. Odpowiedź 7(D) wskazuje na system dziesiętny, który jest najpowszechniej używanym systemem w codziennym życiu, z podstawą 10, gdzie liczba siedem jest po prostu zapisana jako 7. Z kolei 7(H) odnosi się do systemu szesnastkowego (hexadecymalnego), który używa cyfr od 0 do 9 oraz liter A do F, gdzie liczba siedem jest również zapisywana jako 7. To wskazuje na fakt, że wybór błędnych oznaczeń może wynikać z braku zrozumienia różnic między podstawami różnych systemów liczbowych. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie podstawy systemu liczbowego z jego zapisem, co prowadzi do nieprawidłowych konkluzji. Zrozumienie podstaw systemów liczbowych jest fundamentalne w programowaniu i informatyce, gdyż pozwala na właściwe operowanie na liczbach w różnych kontekstach.

Pytanie 8

Na ilustracji pokazano część efektu działania programu przeznaczonego do testowania sieci. Sugeruje to użycie polecenia diagnostycznego w sieci

A. route

B. netstat

C. arp

D. tracert

Netstat jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych na danym urządzeniu. Wyświetla szczegółowe informacje o aktualnych połączeniach TCP/IP takich jak adresy IP lokalne i zdalne oraz stan połączeń np. ESTABLISHED czy TIME_WAIT. Jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne w administracji siecią pozwalające na szybkie identyfikowanie problemów z połączeniami lub nieautoryzowanymi połączeniami wychodzącymi. Praktyczne zastosowanie netstat obejmuje analizę ruchu sieciowego w celu wykrywania potencjalnych ataków czy też monitorowanie połączeń otwartych przez aplikacje serwerowe. Netstat wspiera również administratorów w zarządzaniu zasobami sieciowymi zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa informatycznego pozwalając na szybkie wykrywanie nieprawidłowości w ruchu sieciowym. Warto również zauważyć że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych co czyni go uniwersalnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Jego stosowanie zgodne z dobrymi praktykami zaleca regularne monitorowanie logów w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności sieci.

Pytanie 9

Jakie polecenie umożliwia uzyskanie danych dotyczących bieżących połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych?

A. lookup

B. ping

C. netstat

D. ipconfig

Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w diagnostyce sieci komputerowych, pozwalającym administratorom na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach TCP, a także o źródłowych i docelowych portach. Umożliwia ono monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych, co jest niezbędne do analizy wydajności sieci i identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Przykładowo, polecenie 'netstat -an' wyświetla wszystkie aktywne połączenia TCP oraz UDP, pokazując ich status, co pozwala na szybką diagnozę problemów związanych z łącznością. Zgodnie z najlepszymi praktykami, administratorzy systemów powinni regularnie korzystać z 'netstat' w celu audytu i monitorowania bezpieczeństwa sieci. Dodatkowo, narzędzie to dostarcza informacji, które mogą być użyteczne w kontekście analizy ruchu sieciowego oraz w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń, co jest kluczowe w utrzymaniu bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 10

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do wykonania poleceń, wykorzystując logikę obiektową oraz cmdlety?

A. konsola systemu Windows.

B. strumień wejścia standardowego.

C. Windows PowerShell.

D. konsola MMC.

Windows PowerShell to potężne narzędzie systemu operacyjnego Windows, które zostało zaprojektowane z myślą o automatyzacji zadań oraz zarządzaniu konfiguracją systemu. Umożliwia użytkownikom interpretację poleceń w sposób oparty na logice obiektowej, co oznacza, że operacje są wykonywane na obiektach, a nie tylko na tekstach. PowerShell korzysta z cmdletów, które są małymi, wbudowanymi funkcjami, umożliwiającymi wykonywanie konkretnych zadań, jak zarządzanie plikami, systemem czy aplikacjami. Przykładowo, polecenie Get-Process pozwala na wyświetlenie listy działających procesów, co jest nieocenione przy monitorowaniu wydajności systemu. PowerShell obsługuje również skrypty, co umożliwia automatyzację skomplikowanych procesów oraz integrację z innymi technologiami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT. Użytkownicy mogą tworzyć własne cmdlety oraz moduły, co znacznie zwiększa elastyczność narzędzia i jego zastosowanie w różnych środowiskach. Znajomość PowerShell jest kluczowa dla administratorów systemów, którzy chcą efektywnie zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 11

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

A. WAN

B. LAN

C. PWR

D. USB

Port WAN jest przeznaczony do podłączania zewnętrznych sieci do lokalnej sieci, umożliwiając tym samym dostęp do Internetu. WAN to skrót od Wide Area Network, co oznacza sieć rozległą. W typowym routerze domowym lub biurowym port WAN łączy się z modemem dostarczanym przez dostawcę usług internetowych, co pozwala na przesyłanie danych do i od Internetu. Jest to standardowe połączenie w większości urządzeń sieciowych, a jego celem jest odseparowanie sieci lokalnej (LAN) od sieci globalnej. Praktycznym przykładem jest konfiguracja routera w domu, gdzie podłączenie kabla od modemu do portu WAN umożliwia wszystkim urządzeniom w sieci LAN dostęp do Internetu. Zastosowanie portu WAN zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi, gdzie zabezpieczenia i przepustowość są zarządzane w sposób efektywny. Router konfiguruje wtedy bramę domyślną, która pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego do odpowiednich miejsc docelowych. W przypadku firm korzystanie z portu WAN zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów zewnętrznych, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania siecią.

Pytanie 12

Który z trybów nie jest dostępny dla narzędzia powiększenia w systemie Windows?

A. Lupy

B. Pełnoekranowy

C. Płynny

D. Zadokowany

Odpowiedzi wskazujące na dostępność trybów takich jak pełnoekranowy, zadokowany czy lupy mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcjonalności narzędzia lupa w systemie Windows. Tryb pełnoekranowy rzeczywiście istnieje i umożliwia użytkownikom maksymalizację obszaru roboczego, co jest niezwykle istotne w kontekście pracy z niewielkimi detalami w dokumentach lub obrazach. Przy użyciu tego trybu, użytkownicy mogą lepiej skoncentrować się na szczegółach, które są dla nich istotne. Z kolei tryb zadokowany, który umieszcza narzędzie lupa w wybranej części ekranu, jest przydatny dla osób, które chcą mieć stały dostęp do powiększenia, nie tracąc przy tym widoku na inne aplikacje. Wbudowane opcje lupy w systemie Windows są zgodne z dobrymi praktykami dostępu do technologii, zapewniając wsparcie dla osób z problemami wzrokowymi. Typowym błędem jest założenie, że wszystkie tryby są dostępne jednocześnie, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że każde narzędzie ma swoje ograniczenia i specyfikacje, a brak trybu płynnego w narzędziu lupa w Windows podkreśla konieczność świadomego korzystania z dostępnych opcji, aby maksymalizować ich efektywność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi dostępnych w systemach operacyjnych i wspiera użytkowników w codziennych zadaniach.

Pytanie 13

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 7

B. 5

C. 9

D. 3

Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 14

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.1.11 i 255.255.255.0

B. 192.168.0.11 i 255.255.255.0

C. 192.168.0.11 i 255.255.0.0

D. 192.168.1.11 i 255.255.0.0

Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 15

Ramka z informacjami przesyłanymi z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy routerem R1 a routerem R2 w punkcie A). Jakie adresy są w niej zawarte?

A. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

B. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

C. Źródłowy adres IP routera R1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

D. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC routera R1, adres docelowy MAC routera R1

Pierwszy błąd logiczny polega na niewłaściwej interpretacji adresów IP i MAC w kontekście trasowania danych pomiędzy ruterami. Adres IP komputera PC1 i serwera WWW pozostają niezmienione podczas całej podróży pakietu, niezależnie od liczby ruterów, które napotkają po drodze. Wprowadzenie zmienności w odniesieniu do adresów IP rutera R1 i R2, jak w niektórych błędnych odpowiedziach, jest nieporozumieniem, ponieważ adresy IP w nagłówku IP pakietu nie zmieniają się. Kluczowe jest zrozumienie, że rolą rutera jest przetwarzanie i przesyłanie danych na podstawie adresów IP, ale na poziomie warstwy łącza danych adresy MAC są aktualizowane w każdej sieci lokalnej. Dlatego źródłowy i docelowy adres MAC mogą zmieniać się przy każdym przeskoku, w przeciwieństwie do adresów IP. Również błędne jest założenie, że adres MAC komputera PC1 lub serwera WWW mógłby pojawić się bezpośrednio w tej ramce, ponieważ adresy MAC są związane z najbliższym urządzeniem przeskokowym. Te nieporozumienia mogą być wynikiem pomylenia pojęć dotyczących modelu OSI i konkretnych funkcji ruterów oraz switchów. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, a unikanie takich błędów zapewnia skuteczną i bezpieczną komunikację sieciową.

Pytanie 16

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

A. koncentrycznego

B. światłowodowego

C. telefonicznego

D. skrętki cat. 5e/6

Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.

Pytanie 17

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. verifier

B. sfc

C. debug

D. replace

Odpowiedzi 'debug', 'verifier' i 'replace' mogą się wydawać sensowne, ale w praktyce nie za bardzo nadają się do przywracania plików systemowych. 'Debug' jest fajnym narzędziem do analizy programów, ale do naprawy plików systemowych się nie nadaje. Użycie debuggera wymaga sporej wiedzy technicznej, no i nie jest to coś, co używasz w typowych problemach z systemem. 'Verifier' to narzędzie, które sprawdza sterowniki i może pomóc znaleźć błędy, ale nie naprawia plików systemowych. Może nawet wprowadzać zamieszanie przy szukaniu problemów. A 'replace' to polecenie, które teoretycznie działa, ale musisz znać dokładnie, gdzie są pliki i jakie mają nazwy. To ryzykowne, bo łatwo można coś namieszać w systemie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie do analizy czy wymiany plików załatwi sprawę, ale to prowadzi tylko do zamieszania i potencjalnych uszkodzeń systemu. Ważne, żeby znać funkcje każdego narzędzia i wiedzieć, kiedy go używać, a w przypadku problemów z plikami systemowymi, sfc jest kluczowe.

Pytanie 18

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. netstat

B. grub

C. syslog

D. watch

Wybór odpowiedzi 'grub', 'watch' lub 'netstat' jest nietrafiony, ponieważ te narzędzia pełnią zupełnie różne funkcje w systemie Linux i nie są bezpośrednio związane z logowaniem błędów. Grub, czyli Grand Unified Bootloader, jest programem rozruchowym, który umożliwia użytkownikowi wybór systemu operacyjnego do uruchomienia. Jego rola jest kluczowa na etapie startu systemu, ale nie gromadzi informacji o błędach operacyjnych, co sprawia, że nie może być użyty do analizy problemów systemowych. Z kolei narzędzie 'watch' służy do okresowego wykonywania poleceń i wyświetlania ich wyników, co może być przydatne do monitorowania, ale nie zbiera informacji o zdarzeniach systemowych ani błędach. Natomiast 'netstat' jest narzędziem do monitorowania połączeń sieciowych i statystyk interfejsów sieciowych, co sprawia, że jego zastosowanie w kontekście błędów systemowych jest ograniczone. Mylące może być myślenie, że wszystkie te narzędzia służą do monitorowania i analizy systemu, jednak ich funkcjonalność jest znacznie węższa niż zadania, jakie pełni syslog. Aby skutecznie zarządzać systemem i rozwiązywać problemy, kluczowe jest zrozumienie specyfiki tych narzędzi oraz umiejętność ich prawidłowego zastosowania w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 19

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. pierścienia

B. gwiazdy

C. siatki

D. magistrali

Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest koncentrator (hub) lub przełącznik (switch). Taka konfiguracja pozwala na łatwe zarządzanie i diagnostykę sieci, ponieważ w przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych nie wpływa to na działanie pozostałych. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego przełącznika, co umożliwia szybkie przesyłanie danych i współpracę między pracownikami. Ponadto, w sytuacji awarii centralnego urządzenia, cała sieć może przestać działać, co jest jej główną wadą, ale w praktyce nowoczesne przełączniki oferują wyspecjalizowane funkcje redundancji, które mogą zminimalizować ten problem. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest preferowana w wielu instalacjach, ze względu na swoją elastyczność i łatwość w rozbudowie oraz konserwacji.

Pytanie 20

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 3 klastry

B. 5 klastrów

C. 6 klastrów

D. 4 klastry

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących alokacji pamięci na dysku. Często popełnianym błędem jest zliczanie wielkości plików bez uwzględnienia, jak te pliki są właściwie alokowane w jednostkach zwanych klastrami. Na przykład, jeżeli ktoś wybiera 3 klastry, może to sugerować, że zlicza tylko pliki, które w pełni wypełniają klastry, co prowadzi do pominięcia faktu, że niektóre pliki zajmują mniej niż 1024B, a tym samym wykorzystują przestrzeń dyskową w sposób nieefektywny. W przypadku wyboru 4 klastrów, może to wynikać z błędnego założenia, że ostatni plik Domes.exr nie wymaga pełnego klastra, co jest błędne, ponieważ każdy plik musi być przypisany do jednego klastra, nawet jeśli jego rozmiar jest znacznie mniejszy od 1024B. Ostatecznie, wybór 6 klastrów jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza całkowitą liczbę klastrów potrzebnych do przechowywania wszystkich plików. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klaster jest jednostką alokacji pamięci, i nawet jeśli nie jest w pełni wykorzystany, nadal zajmuje miejsce na dysku, co było istotnym elementem w tym pytaniu. Oprócz tego ważne jest, aby pamiętać o praktykach efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową, co może wpłynąć na wydajność systemów komputerowych.

Pytanie 21

Uzyskanie przechowywania kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenia bezpieczeństwa przez odfiltrowanie konkretnych treści w sieci Internet można osiągnąć dzięki

A. automatycznemu zablokowaniu plików cookies

B. użytkowaniu systemu z uprawnieniami administratora

C. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego oraz aktualnej bazy wirusów

D. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

Automatyczne wyłączenie plików cookies nie przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa ani do efektywnego przechowywania kopii stron. Pliki cookies są małymi plikami danych przechowywanymi na urządzeniu użytkownika, które pomagają w personalizacji doświadczenia przeglądania. Ich wyłączenie może prowadzić do gorszej ergonomii korzystania z internetu, ponieważ strony nie będą mogły zapamiętywać preferencji użytkownika. Ponadto, wyłączenie cookies nie zapewnia ochrony przed zagrożeniami, a wręcz może zwiększyć ryzyko, gdyż użytkownicy mogą być bardziej narażeni na phishing i inne formy oszustw. Instalacja programu antywirusowego oraz aktualizacja bazy wirusów to kluczowe elementy zapewniania bezpieczeństwa, jednak te działania koncentrują się na ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, a nie na przechowywaniu kopii stron. Sam program antywirusowy nie oferuje funkcji buforowania treści ani filtrowania stron, co jest kluczowe dla omawianego pytania. Korzystanie z systemu z uprawnieniami administratora również nie ma związku z tematem, ponieważ uprawnienia dotyczą zarządzania systemem operacyjnym, a nie poprawy wydajności czy bezpieczeństwa przeglądania sieci. Właściwe podejście wymaga umiejętności rozróżnienia między różnymi technologiami i metodami zabezpieczeń, co pozwala na skuteczniejszą ochronę oraz optymalizację doświadczenia użytkowników.

Pytanie 22

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 122.168.1.0

B. 122.0.0.255

C. 192.168.1.1

D. 192.168.1.255

Adres 192.168.1.1 jest poprawny dla maski podsieci 255.255.255.0, ponieważ mieści się w zakresie adresów prywatnych zdefiniowanych przez standard RFC 1918. Maski podsieci określają, jak adres IP jest dzielony na część sieciową i część hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (192.168.1) stanowią adres sieciowy, a ostatni oktet (1) oznacza adres konkretnego hosta w tej sieci. Oznacza to, że adres 192.168.1.0 określa sieć, a 192.168.1.255 to adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla tej podsieci, co oznacza, że nie mogą być przypisane jako adresy hostów. W praktyce adres 192.168.1.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach domowych, co czyni go kluczowym w konfiguracji lokalnych sieci komputerowych. Znajomość tego, jak działają adresy IP i maski podsieci, jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy muszą zarządzać lokalnymi i rozległymi sieciami przez prawidłowe przypisanie adresów IP dla różnorodnych urządzeń.

Pytanie 23

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. traceroute

B. pathping

C. netstat

D. tracert

Pathping, netstat i tracert to różne narzędzia diagnostyczne, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie obejmuje pełnego śledzenia trasy pakietów w sposób, w jaki robi to 'traceroute'. Pathping, na przykład, łączy funkcjonalności polecenia 'ping' i 'traceroute', co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o stanie łączności i utracie pakietów, ale nie jest przyjętym standardem we wszystkich dystrybucjach systemu Linux, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki w tych środowiskach. Użycie 'netstat' pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych i statystyk dla protokołów, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów. Z kolei 'tracert' to odpowiednik 'traceroute' w systemie Windows, przez co nie jest dostępne w systemach Linux, co może prowadzić do błędnych wniosków przy porównywaniu poleceń między tymi dwoma systemami operacyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie narzędzia mają takie same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zadania, a wybór odpowiedniego narzędzia do diagnostyki sieci powinien opierać się na jego funkcjonalności oraz kontekście, w jakim jest używane.

Pytanie 24

W systemach Windows profil użytkownika tymczasowego jest

A. ładowany do systemu z serwera, definiuje konkretne ustawienia dla poszczególnych użytkowników oraz całych grup

B. ładowany do systemu w przypadku, gdy wystąpi błąd uniemożliwiający załadowanie profilu mobilnego użytkownika

C. generowany w momencie pierwszego logowania do komputera i przechowywany na lokalnym dysku twardym urządzenia

D. ustawiany przez administratora systemu i przechowywany na serwerze

Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących funkcji i przeznaczenia profili użytkowników w systemach Windows. Stwierdzenie, że profil tymczasowy użytkownika jest tworzony przez administratora systemu i przechowywany na serwerze, jest mylące, ponieważ profile tymczasowe są generowane automatycznie przez system w momencie, gdy występuje błąd z profilem użytkownika. Profile mobilne, które są przechowywane na serwerze, mają zupełnie inny cel - umożliwiają użytkownikom dostęp do ich danych z różnych urządzeń, a nie są związane z profilami tymczasowymi. Podobnie, przekonanie, że profil tymczasowy jest stworzony podczas pierwszego logowania do komputera, jest błędne; system Windows tworzy standardowy profil użytkownika w momencie pierwszego logowania, a profil tymczasowy pojawia się tylko w przypadku wystąpienia problemów. Wreszcie, twierdzenie, że profil tymczasowy jest wczytywany z serwera i określa konkretne ustawienia dla użytkowników, jest niezgodne z praktykami zarządzania profilami. Profile tymczasowe są lokalne i nie mają dostępu do zdalnych ustawień ani plików. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, dotyczą braku zrozumienia różnicy między profilami mobilnymi, standardowymi a tymczasowymi oraz ich rolą w kontekście zarządzania użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 25

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 700

B. 750

C. 710

D. 720

Odpowiedź 700 jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu polecenia chmod g-r z pliku o pierwotnych uprawnieniach 740, usunięto uprawnienie do odczytu dla grupy. Liczby reprezentujące uprawnienia są podzielone na trzy części: pierwsza cyfra dotyczy właściciela, druga grupy, a trzecia innych użytkowników. Uprawnienia 740 oznaczają, że właściciel ma pełne uprawnienia (czyli odczyt, zapis i wykonanie), grupa ma pełny dostęp (odczyt i wykonanie), a inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Po użyciu komendy g-r, grupa traci uprawnienie do odczytu, co zmienia drugą cyfrę na 0. W rezultacie plik ma teraz uprawnienia 700, co oznacza, że tylko właściciel ma pełne uprawnienia (czytanie, zapisywanie i wykonywanie), a grupa oraz inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Dobrą praktyką zarządzania uprawnieniami plików jest dokładne rozumienie i kontrolowanie dostępów dla różnych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 26

Jaką przepustowość określa standard Ethernet IEEE 802.3z?

A. 1GB

B. 100Mb

C. 1Gb

D. 10Mb

Standard Ethernet IEEE 802.3z definiuje przepływność 100 Mb/s, co oznacza, że jest to technologia stosunkowo szybka, umożliwiająca przesyłanie danych z prędkościami odpowiednimi dla wielu aplikacji sieciowych. Standard ten, znany również jako Fast Ethernet, został wprowadzony w latach 90. XX wieku i jest fundamentalnym elementem infrastruktury sieciowej. Przykłady zastosowań obejmują sieci lokalne (LAN) w biurach, gdzie wymagane jest szybkie przesyłanie danych pomiędzy komputerami oraz serwerami. Warto również zauważyć, że 100 Mb/s to wystarczająca prędkość dla wielu aplikacji, takich jak przesyłanie plików, strumieniowanie wideo czy korzystanie z usług internetowych. Technologie te wciąż są wykorzystywane w wielu przedsiębiorstwach, a ich zrozumienie jest kluczowe dla inżynierów sieciowych.

Pytanie 27

W wyniku realizacji podanego polecenia ping parametr TTL wskazuje na

A. czas trwania testu łączności w sieci

B. czas reakcji z urządzenia docelowego

C. liczbę ruterów, które uczestniczą w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

D. liczbę pakietów wysłanych w celu weryfikacji komunikacji w sieci

Powszechnym błędem przy interpretacji parametru TTL w kontekście polecenia ping jest mylenie go z czasem odpowiedzi z urządzenia docelowego lub czasem trwania całej operacji ping. Czas odpowiedzi to zupełnie inna wartość mierzona w milisekundach która wskazuje jak szybko urządzenie docelowe odpowiedziało na zapytanie ping i jest to odrębny parametr od TTL. Wyjaśniając różnice warto zauważyć że czas odpowiedzi zależy od różnych czynników takich jak odległość sieciowa obciążenie sieci czy wydajność urządzenia docelowego. Natomiast TTL dotyczy liczby ruterów które pakiet musi przejść. Kolejną pomyłką jest utożsamianie TTL z liczbą pakietów wysłanych w celu sprawdzenia komunikacji co jest często wynikiem błędnego rozumienia jak działa polecenie ping. Ping standardowo wysyła określoną liczbę pakietów która nie zależy od TTL i jest konfigurowalna przez użytkownika. Ostatnim błędnym założeniem jest przekonanie że TTL oznacza czas trwania całego sprawdzenia komunikacji. Choć podobieństwo terminologiczne może być mylące TTL jest niezależnym mechanizmem mającym na celu zapobieganie nieskończonym pętlom w sieci i nie odnosi się do czasu trwania operacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe do poprawnej analizy i interpretacji wyników ping co jest istotne w diagnostyce i utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 28

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Repeater

B. Tryb klienta

C. Most bezprzewodowy

D. Punkt dostępowy

Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 29

Jaką funkcję serwera z grupy Windows Server trzeba dodać, aby serwer mógł realizować usługi rutingu?

A. Usługi domenowe w usłudze Active Directory

B. Usługi zasad i dostępu sieciowego

C. Serwer sieci Web (IIS)

D. Usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory

Wybór serwerów jak IIS, Usługi domenowe w Active Directory czy Usługi zarządzania dostępem w Active Directory, moim zdaniem, nie pasuje do tematu rutingu. IIS służy do hostowania stron i aplikacji, ale nie ma to nic wspólnego z rutingiem. Jego zadanie to dostarczanie treści, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Tak samo, Usługi domenowe w Active Directory pomagają w zarządzaniu tożsamością i dostępem, ale nie zajmują się bezpośrednio routingiem. To one pozwalają nam centralnie zarządzać użytkownikami, ale nie mają nic wspólnego z kierowaniem ruchem. Usługi zarządzania dostępem też skupiają się raczej na autoryzacji i kontroli dostępu do zasobów. Często mylimy te pojęcia i to prowadzi do błędnych wyborów, bo nie mamy pełnej jasności, jakie funkcje są odpowiedzialne za konkretne zadania w IT.

Pytanie 30

Poniżej zaprezentowano fragment pliku konfiguracyjnego serwera w systemie Linux. Jaką usługi dotyczy ten fragment?

A. TFTP

B. DDNS

C. DHCP

D. SSH2

Konfiguracja przedstawiona na obrazku odnosi się do usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest kluczowym komponentem w sieciach komputerowych, odpowiadającym za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest uproszczony, a ryzyko konfliktów adresów IP zminimalizowane. W pliku konfiguracyjnym zauważamy takie elementy jak 'subnet', 'range', 'default-lease-time' oraz 'max-lease-time'. Subnet i maska podsieci definiują zakres adresów IP dostępnych w danej podsieci, natomiast 'range' określa dokładny zakres adresów, które mogą być przydzielane klientom. Czas dzierżawy (lease) określa, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP, zanim zostanie on odnowiony lub zwrócony do puli. W praktyce DHCP jest wykorzystywane w większości nowoczesnych sieci, zarówno w małych biurach, jak i dużych korporacjach, ze względu na swoją niezawodność i efektywność zarządzania adresami. Standardy dotyczące DHCP są zdefiniowane w dokumencie RFC 2131, zapewniającym interoperacyjność pomiędzy różnymi implementacjami. Konfiguracja serwera DHCP musi być precyzyjna, aby zapobiec potencjalnym zakłóceniom w działaniu sieci. Dlatego zrozumienie kluczowych elementów konfiguracji, takich jak te przedstawione w pytaniu, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 31

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. dwie średnice kabla

B. osiem średnic kabla

C. cztery średnice kabla

D. sześć średnic kabla

Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 32

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

A. ruter

B. koncentrator

C. modem

D. przełącznik

Modem jest urządzeniem, które przekształca sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, co pozwala na transmisję danych przez linie telefoniczne lub inne media. Chociaż modemy są niezbędne do połączenia z Internetem, nie realizują funkcji routingu ani nie łączą różnych segmentów sieci. Koncentrator, znany również jako hub, działa jako prosty repeater w sieci lokalnej, rozsyłając sygnał do wszystkich podłączonych urządzeń bez analizy czy zmian w pakietach danych. Nie oferuje jednak zaawansowanego zarządzania ruchem ani nie obsługuje wielu sieci. Przełącznik (switch) przesyła dane w ramach sieci LAN, kierując je wyłącznie do docelowych urządzeń na podstawie adresów MAC, co zwiększa efektywność sieci, ale nie łączy różnych sieci WAN i LAN jak ruter. Częstym błędem jest mylenie przełącznika z ruterem ze względu na ich podobną rolę w organizacji ruchu, ale to ruter zarządza ruchem między sieciami różnego rodzaju. Wspólnym nieporozumieniem jest również postrzeganie modemu jako urządzenia obsługującego funkcje typowe dla rutera, podczas gdy modem jedynie umożliwia dostęp do sieci poprzez mediację sygnałów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi, co pozwala na efektywne wykorzystanie każdego z urządzeń zgodnie z jego przeznaczeniem i możliwościami. Właściwe zastosowanie ruterów w strukturach sieciowych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi zapewnia stabilność i bezpieczeństwo działania sieci, co jest fundamentem wydajnego systemu IT.

Pytanie 33

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program UltraVNC

B. program Wireshark

C. program TeamViewer

D. pulpit zdalny

Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 34

Cechą charakterystyczną transmisji w interfejsie równoległym synchronicznym jest to, że

A. w ustalonych momentach czasowych, które są wyznaczane sygnałem zegarowym CLK, dane są jednocześnie przesyłane wieloma przewodami

B. początek oraz koniec przesyłanych bit po bicie danych jest sygnalizowany przez bity startu i stopu

C. dane są przesyłane bitami w wyznaczonych momentach czasowych, które są określane sygnałem zegarowym CLK

D. dane są przesyłane równocześnie całą szerokością magistrali, a początek oraz koniec transmisji oznaczają bity startu i stopu

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występuje szereg mylnych koncepcji dotyczących sposobu przesyłania danych. Równoległa transmisja synchroniczna różni się od transmisji szeregowej, w której dane są przesyłane bit po bicie. Odpowiedzi sugerujące, że dane są przesyłane bit po bicie, są niedokładne, gdyż w przypadku interfejsów równoległych kilka bitów jest przesyłanych jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces komunikacji. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą mylić pojęcia związane z sygnałami startu i stopu, które są typowe dla transmisji szeregowej. W transmitującym interfejsie równoległym nie stosuje się bitów startu i stopu, ponieważ sygnał zegarowy CLK reguluje moment przesyłania danych, eliminując potrzebę takich bitów. Tego rodzaju nieporozumienia mogą pochodzić z nieznajomości różnic między różnymi metodami transmisji danych oraz ich zastosowaniami w praktyce. Kluczowe w nauce o przesyłaniu danych jest zrozumienie podstawowych mechanizmów, które rządzą tym procesem oraz znajomość koncepcji synchronizacji, co jest niezbędne w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 35

Wpis w dzienniku zdarzeń przedstawiony na ilustracji należy zakwalifikować do zdarzeń typu

A. inspekcja niepowodzeń

B. błędy

C. informacje

D. ostrzeżenia

Zdarzenia w dzienniku systemowym klasyfikowane są według ich poziomu ważności aby ułatwić administratorom szybkie zidentyfikowanie problemów i ocenić stan systemu. Błędy w dzienniku wskazują na poważne problemy wymagające natychmiastowej interwencji ponieważ mogą prowadzić do nieprawidłowego działania systemu czy aplikacji. Ostrzeżenia z kolei sygnalizują potencjalne problemy które mogą wymagać uwagi w przyszłości ale nie wpływają jeszcze na bieżące działanie systemu. Inspekcja niepowodzeń znana również jako audyt niepowodzeń odnosi się do przypadków w których nie udało się przeprowadzić określonych operacji co może wskazywać na problemy z uprawnieniami lub błędami w konfiguracji. Często błędnie zakłada się że każde zdarzenie to błąd co prowadzi do ignorowania istotnych informacji dostarczanych przez inne typy logów takich jak informacje. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami pozwala na lepszą diagnozę problemów oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami IT co jest kluczowe w kontekście zapewniania ciągłości działania systemów i minimalizowania ryzyka wystąpienia przestojów. Klasyfikacja zdarzeń w dzienniku jest ważnym elementem w procesie zarządzania IT zgodnym z dobrymi praktykami i międzynarodowymi standardami takimi jak ISO 20000 i ITIL które promują odpowiednie zarządzanie usługami IT.

Pytanie 36

Aby możliwe było zorganizowanie pracy w wydzielonych logicznie mniejszych podsieciach w sieci komputerowej, należy ustawić w przełączniku

A. VPN

B. WAN

C. VLAN

D. WLAN

VLAN, czyli Virtual Local Area Network, jest technologią, która umożliwia podział jednej fizycznej sieci lokalnej na wiele logicznych podsieci. Dzięki VLAN możliwe jest segregowanie ruchu sieciowego w zależności od określonych kryteriów, takich jak dział, zespół czy funkcja w organizacji. W praktyce, przełączniki sieciowe są konfigurowane w taki sposób, aby porty przełącznika mogły być przypisane do określonych VLAN-ów, co pozwala na izolację ruchu między różnymi grupami użytkowników. Na przykład, w dużej firmie można stworzyć osobne VLAN-y dla działu finansowego, sprzedażowego i IT, co zwiększa bezpieczeństwo oraz ogranicza wykorzystywanie pasma. Ponadto, VLAN-y ułatwiają zarządzanie siecią oraz zwiększają jej efektywność, ponieważ umożliwiają lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, jak realizować VLAN-y w sieciach Ethernet, co czyni je uznawanym podejściem w projektowaniu nowoczesnych infrastruktury sieciowych.

Pytanie 37

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. menedżera połączeń

B. zapory sieciowej

C. protokołu SSH

D. serwera DHCP

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 38

Jaką konfigurację sieciową może mieć komputer, który należy do tej samej sieci LAN, co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

B. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

C. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

D. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

Odpowiedź 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ zarówno adres IP, jak i maska podsieci są zgodne z wymaganiami dla komputerów znajdujących się w tej samej sieci LAN. Adres 10.8.1.10 z maską 255.255.255.0 oznacza, że wszystkie urządzenia z adresami IP od 10.8.1.1 do 10.8.1.254 mogą się ze sobą komunikować. W praktyce oznacza to, że komputer z adresem 10.8.1.101 będzie w stanie wysłać i odbierać dane z komputera o adresie 10.8.1.10, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywnej komunikacji w sieci lokalnej. Konfiguracja ta jest zgodna z zasadami subnettingu, które sugerują, że urządzenia w tej samej podsieci muszą mieć ten sam prefiks adresowy. Użycie standardowej maski 255.255.255.0 dla takiej sieci jest powszechne i zapewnia odpowiednie zasoby adresowe dla małych i średnich sieci. Dodatkowo, zrozumienie koncepcji adresacji IP oraz podziału na podsieci jest niezbędne w administracji sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury IT.

Pytanie 39

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

B. adres logiczny urządzenia

C. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

D. adres fizyczny urządzenia

Wiele osób myli pojęcie adresu IP z innymi identyfikatorami urządzeń, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, unikatowy numer fabryczny urządzenia, który często nazywamy numerem seryjnym, jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przez producenta i nie ma nic wspólnego z adresacją sieciową. Taki numer nie zmienia się i nie jest używany do komunikacji w internecie, a jedynie do identyfikacji konkretnego egzemplarza urządzenia w systemach serwisowych lub produkcyjnych. Kolejnym błędnym założeniem jest utożsamianie adresu IP z nazwą symboliczną urządzenia. Chociaż w sieciach komputerowych używamy nazw domenowych, które są tłumaczone na adresy IP przez system DNS (Domain Name System), sama nazwa nie jest tym samym, co adres IP. W rzeczywistości, adres IP jest konieczny do nawiązania komunikacji między urządzeniami w sieci, a nazwy są jedynie wygodnym sposobem na ich zapamiętanie. Ponadto, nie można pomylić adresu IP z adresem fizycznym, który odnosi się do rzeczywistej lokalizacji urządzenia w przestrzeni, np. adresu MAC wykorzystywanego na poziomie warstwy łącza danych. Adres IP natomiast funkcjonuje na poziomie warstwy sieciowej i nie zawiera informacji o fizycznej lokalizacji urządzenia. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w środowisku sieciowym, a także dla skutecznego rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 40

Cookie to plik

A. graficzny, używany przez wszystkie strony internetowe

B. tekstowy, z którego korzystają wszystkie strony internetowe

C. graficzny, przechowujący zdjęcie witryny sieci Web

D. tekstowy, zapisujący dane dla konkretnej witryny sieci Web

Wiele osób może nie zdawać sobie sprawy, że pliki cookie nie są graficznymi elementami stron internetowych, jak sugeruje niektóre z odpowiedzi. Cookies nie przechowują obrazów ani innych zasobów graficznych, a ich format jest czysto tekstowy. To fundamentalne nieporozumienie dotyczące natury plików cookie może prowadzić do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Pliki cookie są używane przede wszystkim do przechowywania danych tekstowych, które mogą być odczytane przez serwery, co pozwala na personalizację oraz śledzenie sesji użytkowników. Warto również zauważyć, że nie wszystkie witryny korzystają z tych samych plików cookie. Odpowiedzi sugerujące, że cookie są używane przez wszystkie witryny, nie uwzględniają różnic w ich implementacji oraz w podejściu do prywatności. Różne serwisy mogą mieć różne polityki dotyczące plików cookie, co sprawia, że nie są one uniwersalnym rozwiązaniem. Właściwe zrozumienie działania plików cookie i ich zastosowań jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się tworzeniem stron internetowych lub aplikacji webowych. Konsekwencje braku zrozumienia tego tematu mogą prowadzić do nieprawidłowego wdrożenia zabezpieczeń oraz naruszenia prywatności użytkowników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej