Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 15:55
  • Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 16:09

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. sześć grup według FIFe
B. pięć grup według AKC
C. dziesięć grup według FCI
D. cztery grupy według TICA
Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Ile maksymalnie samic, każda z dwoma jagniętami ssącymi, może być wspólnie utrzymywanych w zagrodzie o powierzchni 30 m<sup>2</sup>?<p>"<i>W myśl normy, minimalna powierzchnia dla owiec utrzymywanych grupowo, przypadająca na jedną sztukę, powinna wynosić dla samic z jagniętami – przynajmniej 1,5 m<sup>2</sup>, a ponadto co najmniej 0,5 m<sup>2</sup> dla każdego jagnięcia ssącego</i>."</p>

A. 12 sztuk
B. 14 sztuk
C. 10 sztuk
D. 16 sztuk
Odpowiedzi, które wskazują na 14, 10 lub 16 sztuk, są niepoprawne z kilku powodów. Przede wszystkim, nie uwzględniają one właściwego przeliczenia wymaganej powierzchni. Powierzchnia 30 m², mając na uwadze normy, nie pozwala na pominięcie odpowiednich wymiarów dla matek i jagnięt w obliczeniach. Na przykład, odpowiedź 14 sztuk zakładałaby, że każda matka i dwa jagnięta zajmują tylko 2,14 m², co jest niezgodne z normą wynoszącą 2,5 m². Z kolei 10 sztuk sugeruje, że część powierzchni nie jest w ogóle wykorzystywana przez zwierzęta, co prowadzi do nieefektywności. W odpowiedzi 16 sztuk zignorowano całkowicie wymagania dotyczące minimalnej przestrzeni, co mogłoby skutkować niezdrowymi warunkami dla zwierząt. Takie błędne oszacowania mogą prowadzić do nadmiernego zagęszczenia, co jest nie tylko niezgodne z przepisami, ale również negatywnie wpływa na dobrostan zwierząt oraz efektywność produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że przestrzeń dla zwierząt w hodowli nie jest jedynie kwestią wygody, ale ma bezpośredni wpływ na ich zdrowie, wydajność oraz jakość produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 4

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. rejestru ministra rolnictwa
B. ksiąg hodowlanych
C. rejestru głównego lekarza weterynarii
D. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
Udzielając odpowiedzi, która odnosi się do rejestru głównego lekarza weterynarii lub rejestru ministra rolnictwa, można popełnić błąd w postrzeganiu roli tych instytucji w procesie hodowli. Mimo że są one istotne dla regulacji prawnych i nadzoru weterynaryjnego, nie zajmują się one bezpośrednio oceną jakości nasienia rozpłodników. Rejestry te mogą zawierać informacje o zwierzętach, ale nie pełnią one funkcji, jaką mają księgi hodowlane, które skupiają się na kryteriach genetycznych i hodowlanych. To może prowadzić do mylnego przekonania, że jakikolwiek rejestr byłby wystarczający do przyjęcia nasienia do sztucznego unasienniania. W praktyce, wykorzystanie nasienia niepochodzącego z ksiąg hodowlanych może skutkować obniżeniem jakości potomstwa, co negatywnie wpływa na całą działalność hodowlaną. W związku z tym ważne jest, aby opierać się na uznanych źródłach, które gwarantują odpowiednie standardy hodowlane. Dobre praktyki w hodowli zwierząt nakładają na hodowców obowiązek korzystania z materiału genetycznego, który jest sprawdzony i dokumentowany w księgach hodowlanych.

Pytanie 5

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. suk
B. świni
C. owcy
D. kotków
Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 6

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. R
B. P
C. E
D. S
Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. wakuometr
B. anemometr
C. termometr
D. higrometr
Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Hereford
B. Jersey
C. Angler
D. Ayrshire
Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 11

Wokół zarodka znajduje się

A. omocznia
B. pępowina
C. owodnia
D. kosmówka
Owodnia to struktura, która bezpośrednio otacza zarodek podczas jego rozwoju w macicy. Powstaje z ektodermy i mezodermy, tworząc przestrzeń wypełnioną płynem owodniowym, który pełni kluczową rolę w ochronie rozwijającego się płodu. Płyn owodniowy chroni przed urazami mechanicznymi, umożliwia swobodne ruchy zarodka oraz reguluje temperaturę. Z perspektywy praktycznej, owodnia jest istotna w kontekście monitorowania stanu zdrowia płodu, a także w badaniach prenatalnych, gdzie analizowanie płynu owodniowego może dostarczyć informacji o potencjalnych problemach zdrowotnych. Dobrze zrozumiana rola owodni w rozwoju prenatalnym jest zgodna z aktualnymi standardami opieki prenatalnej i badaniami naukowymi, które podkreślają jej znaczenie. Ponadto, owodnia jest kluczowym elementem w kontekście porodu i opieki noworodkowej, co czyni jej zrozumienie niezbędnym dla wszelkich specjalistów pracujących w dziedzinie medycyny perinatalnej.

Pytanie 12

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u klaczy
B. u świni
C. u krowy
D. u owcy
Ruja u klaczy, znana również jako estrus, zazwyczaj trwa od 2 do 11 dni, co jest kluczowe dla procesu rozrodczego tych zwierząt. W tym czasie samice są gotowe do krycia, a ich zachowanie oraz zmiany fizjologiczne, takie jak obrzęk i zmiany w wydzielinie, są zauważalne. Klacze mają cykle rujowe, które występują w sezonie reprodukcyjnym, co jest istotne dla hodowców koni, którzy planują reprodukcję. Zrozumienie cyklu rujowego klaczy pozwala na lepsze zarządzanie stadem i zwiększenie efektywności hodowli. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie inseminacji, która powinna być przeprowadzona w okresie największej płodności klaczy, co zwiększa szanse na wydanie zdrowego źrebięcia. Wiedza o ruji klaczy jest również istotna w kontekście zdrowia reprodukcyjnego, gdyż nieprawidłowości w cyklu mogą wskazywać na problemy zdrowotne wymagające interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
B. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
C. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
D. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
Podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, jest odpowiedzialny za wydawanie duplikatów zaświadczeń unasienniania, ponieważ to on ma pełną kontrolę nad dokumentacją oraz historią zabiegów przeprowadzonych na danym zwierzęciu. W kontekście hodowli bydła, zaświadczenie to jest kluczowym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie inseminacji, a tym samym, jaką linię genetyczną nasienia zastosowano. W praktyce, jeżeli oryginalne zaświadczenie zostanie zgubione lub zniszczone, hodowca powinien zgłosić się bezpośrednio do podmiotu, który przeprowadził zabieg, aby uzyskać duplikat. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają, aby dokumentacja dotycząca inseminacji była prowadzona w sposób przejrzysty i dostępny dla hodowców. Oprócz tego, posiadanie aktualnych i dokładnych dokumentów jest niezbędne w kontekście ewentualnych kontroli oraz w przypadku sprzedaży zwierząt, gdzie takie zaświadczenia mogą stanowić istotny element wartości genetycznej zwierzęcia.

Pytanie 15

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma czepiec.
B. ma żwacz.
C. posiada księgi.
D. ma trawieniec.
Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Pytanie 16

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u świni
B. u psa
C. u konia
D. u bydła
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Tętnice
B. Naczynia limfatyczne
C. Naczynia włosowate
D. Żyły
Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
B. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
C. do obcinania słomek z nasieniem
D. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 21

Wartość naturalnego oświetlenia w obiektach inwentarskich ustala się jako proporcję powierzchni okien do powierzchni

A. legowisk
B. sufitu
C. ścian
D. podłogi
Poprawna odpowiedź to stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi. Zgodnie z normami budowlanymi i wymaganiami dotyczącymi oświetlenia naturalnego, kluczowym czynnikiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu oświetlenia, który jest niezbędny dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. W budynkach inwentarskich, takim jak obory czy chlewnie, odpowiednia ilość światła dziennego ma zasadnicze znaczenie dla poprawy warunków życia zwierząt, co z kolei wpływa na ich wydajność i zdrowie. Wartości te są często regulowane przez normy, takie jak PN-EN 12464-1, które wskazują na minimalny poziom oświetlenia dla różnych typów pomieszczeń. Obliczenie powierzchni okien w stosunku do powierzchni podłogi umożliwia oszacowanie, czy dane pomieszczenie spełnia te normy. W praktyce, na przykład w oborach, zaleca się, aby powierzchnia okien wynosiła co najmniej 10% powierzchni podłogi, co pozwala na efektywne doświetlenie pomieszczenia przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów energii.

Pytanie 22

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.
B. luks.
C. herc.
D. decybel.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 23

Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów

A. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie
B. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich
C. z określoną wartością użytkową
D. dla których prowadzi rejestr hodowlany
Odpowiedź, która mówi, że podmiot, który zajmuje się sztucznym unasiennianiem, musi korzystać z nasienia, które spełnia normy ustawy o hodowli i rozrodzie zwierząt, jest całkiem trafna. Ta ustawa określa minimalne standardy, które są ważne dla jakości i bezpieczeństwa tego nasienia. Przykładowo, nasienie musi pochodzić od zdrowych zwierząt, które miały badania weterynaryjne, a także muszą mieć odpowiednią wartość użytkową. W praktyce hodowcy muszą dbać o porządną dokumentację zdrowotną i wydajności reproduktorów. Przestrzeganie tych norm wpływa nie tylko na skuteczność unoszenia, ale też na zdrowie całego stada. Dobre praktyki w branży podkreślają, jak istotne jest korzystanie z nasienia od certyfikowanych reproduktorów, bo to poprawia genetykę i wydajność zwierząt. Ustawa służy także do ochrony interesów zarówno producentów, jak i konsumentów, bo zapewnia, że usługi sztucznego unasienniania są świadczone z profesjonalizmem i zgodnie z przepisami.

Pytanie 24

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 40 ha
B. 15 ha
C. 30 ha
D. 20 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 25

Do grupy FCI <i>Psy ozdobne i towarzyszące</i> zalicza się rasa psów

A. beagle
B. jamnik
C. chihuahua
D. labrador
Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 26

Wskaż rodzaj paszy o składzie: sucha masa SM 91%, białko ogólne BO 60%, włókno surowe WS 0%?

A. Nasiona soi
B. Ziarno pszenicy
C. Siano łąkowe
D. Mączka rybna
Mączka rybna to pasza o wyjątkowo wysokiej zawartości białka, osiągająca nawet 60% w suchej masie, co czyni ją doskonałym źródłem białka dla zwierząt hodowlanych, w tym ryb i drobiu. Jej wysoka koncentracja białka oraz obecność aminokwasów egzogennych, takich jak lizyna, sprawiają, że jest niezwykle wartościowym składnikiem w diecie zwierzęcej. Ponadto, zawartość włókna surowego w mączce rybnej wynosi zaledwie 0%, co jest zgodne z założeniem, że źródła białka pochodzenia zwierzęcego powinny mieć minimalną zawartość włókna, aby maksymalizować efektywność przyswajania składników odżywczych przez organizm. Mączka rybna jest powszechnie stosowana w żywieniu zwierząt, a jej stosowanie w standardowych recepturach paszowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego żywienia, co potwierdzają liczne badania. Zastosowanie mączki rybnej przyczynia się do poprawy zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej, co ma znaczenie ekonomiczne w hodowli.

Pytanie 27

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. żelaza
B. magnezu
C. wapnia
D. fosforu
Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 28

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 3 lat
B. 2 lat
C. 4 lat
D. 5 lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej krótszego okresu przechowywania zaświadczenia, takiego jak 2, 3 lub 4 lata, nie uwzględnia obowiązujących przepisów oraz standardów branżowych. W przypadku sztucznego unasienniania, dokumentacja jest kluczowa dla zabezpieczenia zarówno zdrowia zwierząt, jak i dla zapewnienia wysokiej jakości materiałów genetycznych. Przechowywanie dokumentów przez zbyt krótki okres może prowadzić do trudności w udokumentowaniu historii hodowlanej zwierząt, co może być niezbędne w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub konieczności weryfikacji jakości nasienia. W praktyce, zbyt krótki czas archiwizacji może skutkować brakiem możliwości udowodnienia spełnienia wymogów prawnych lub norm jakościowych, co w dłuższej perspektywie może wpływać na zaufanie do hodowcy oraz jego praktyk. Utrzymanie dokumentacji przez 5 lat jest zalecane, aby zminimalizować ryzyko związane z ewentualnymi nieprawidłowościami oraz umożliwić skuteczną kontrolę nad procesami hodowlanymi. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad może narazić hodowcę na sankcje prawne oraz utratę reputacji w branży.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z traw
B. z lucerny
C. z żyta
D. z kukurydzy
Odpowiedź "z lucerny" jest jak najbardziej trafna. Lucerna to naprawdę wartościowa roślina białkowa z dużą zawartością składników odżywczych. Ale uwaga! Gdy klacze za dużo jej jedzą, mogą mieć problemy zdrowotne, w tym z reprodukcją. Jest bogata w wapń i białko, co przy złym zbilansowaniu diety może prowadzić do hiperkalcemii. Najlepiej, żeby klacze w ciąży czy laktacji dostawały lucernę, ale w odpowiednich ilościach. Ważne jest też, żeby do ich diety dorzucić inne pasze, żeby nie było kłopotów. Monitorując ich kondycję, możemy lepiej dopasować jadłospis do ich indywidualnych potrzeb. To wszystko przyczynia się do lepszego zdrowia i kondycji klaczy.

Pytanie 31

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. ziarna zbóż
B. wysłodki buraczane
C. nasiona roślin strączkowych
D. rośliny okopowe
Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym źródłem energii i białka w diecie zwierząt gospodarskich. Zawartość białka w ziarnach zbóż mieści się w przedziale 6-14%, co czyni je idealnym składnikiem pasz o średniej zawartości białka. Przykładowo, pszenica zawiera około 10-12% białka, co czyni ją popularnym dodatkiem do pasz dla bydła i drobiu. Ziarna te są także źródłem węglowodanów, witamin oraz minerałów, co zapewnia zbilansowaną dietę. W praktyce, ziarna zbóż często mieszane są z innymi składnikami takimi jak rośliny strączkowe, aby uzyskać pasze o wysokiej wartości odżywczej, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt. Użycie zbóż w paszach wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale również przyczynia się do efektywności produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 32

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia
B. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego
C. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody
D. i nałożeniu zimnego okładu
Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 33

Które zwierzę jest wszystkożerne?

A. koń
B. pies
C. królik
D. świnia
Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.

Pytanie 34

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. kiszonki i marchew
B. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych
C. zboża oraz wysłodki buraczane
D. mączki zwierzęce i okopowe
Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 35

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm
B. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm
C. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm
D. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm
Prawidłowe strzyki u krów mają cylindryczny kształt i długość od 6 do 8 cm, co jest zgodne z normami stosowanymi w hodowli bydła mlecznego. Ich kształt i wymiar są kluczowe dla zapewnienia efektywnej i komfortowej udoju, co z kolei wpływa na jakość mleka oraz zdrowie zwierząt. Strzyki o tych parametrach są lepiej przystosowane do naturalnych procesów laktacyjnych, co zmniejsza ryzyko urazów i infekcji, takich jak mastitis. Przykład zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach hodowlanych, gdzie regularne monitorowanie kształtu i długości strzyków u krów pozwala na wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest także istotne w kontekście wyboru odpowiednich urządzeń do udoju, które muszą być dostosowane do anatomicznych wymiarów strzyków, aby zminimalizować stres i ból zwierząt.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni żwacz.
B. pełnią księgi.
C. pełni czepiec.
D. pełni trawieniec.
Trawieniec, jako jedna z trzech komór żołądkowych przeżuwaczy, odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia. Jego główną funkcją jest fermentacja pokarmu, co jest niezbędne dla efektywnego rozkładu złożonych węglowodanów, zwłaszcza celulozy, zawartej w roślinnej diecie przeżuwaczy. Trawieniec zawiera specyficzne mikroorganizmy, takie jak bakterie i protisty, które wspomagają rozkład cellulozy na proste związki chemiczne. Dzięki temu procesowi przeżuwacze są w stanie pozyskać niezbędne składniki odżywcze, które są w inny sposób niedostępne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zarządzanie dietą bydła, gdzie odpowiednie proporcje włókna i skrobi są kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz ich wydajności mlecznej i mięsnej. W praktyce, wiedza na temat funkcji trawieńca jest niezbędna dla hodowców, aby móc dostosować pasze do potrzeb żywieniowych stada, co harmonizuje z zaleceniami w zakresie zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt.

Pytanie 38

Wysoka zawartość białka w podawanej paszy, podwyższona temperatura w obiekcie inwentarskim oraz zbyt rzadkie oczyszczanie kojców przyspiesza uwalnianie do środowiska

A. dwutlenku węgla
B. metanu
C. tlenku węgla
D. amoniaku
Amoniak jest gazem powstającym głównie w wyniku rozkładu azotowych składników paszy, zwłaszcza białka. Wysoka koncentracja białka w diecie zwierząt hodowlanych przyczynia się do zwiększonego wydzielania azotu w odchodach, co prowadzi do emisji amoniaku. Wysoka temperatura w budynku inwentarskim sprzyja procesom biologicznym, które przyspieszają rozkład organiczny odchodów, co skutkuje uwolnieniem amoniaku do atmosfery. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu białka w paszy oraz regularne usuwanie odchodów, aby zminimalizować emisję amoniaku. Właściwe zarządzanie odpadami organicznymi, np. poprzez ich kompostowanie czy fermentację, może ograniczyć emisję amoniaku, a tym samym wpływ na środowisko. Dodatkowo, stosowanie systemów wentylacyjnych w budynkach inwentarskich ma na celu redukcję stężenia amoniaku, co poprawia warunki życia zwierząt i zdrowie ludzi.

Pytanie 39

Niedobór żelaza w diecie może skutkować

A. niedoczynnością tarczycy
B. niedokrwistością
C. zaburzeniami krzepnięcia krwi
D. łamliwością kości
Niedobór żelaza w paszy prowadzi do niedokrwistości, znanej również jako anemia, co jest bezpośrednio związane z obniżonym poziomem hemoglobiny w krwi. Hemoglobina jest białkiem odpowiedzialnym za transport tlenu do komórek organizmu, a żelazo jest kluczowym składnikiem tego białka. W przypadku jego niedoboru organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hemoglobiny, co skutkuje zmniejszeniem pojemności transportowej krwi. Objawy niedokrwistości mogą obejmować zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy oraz bladość skóry. W kontekście hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej ilości żelaza w paszy jest kluczowe, aby uniknąć problemów zdrowotnych oraz obniżonej efektywności produkcji. Stosowanie pasz wzbogaconych w żelazo oraz monitorowanie poziomu tego pierwiastka w diecie zwierząt jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, co pozwala na utrzymanie ich zdrowia i wydajności.

Pytanie 40

Aby otrzymać roztwór o stężeniu około 2% środka dezynfekcyjnego, do 1 litra wody należy dodać 20 ml substancji X. Oblicz, jaką ilość ml środka X musisz dodać do 5 litrów wody, żeby uzyskać roztwór o stężeniu około 5%?

A. 100 ml
B. 150 ml
C. 250 ml
D. 200 ml
Aby uzyskać 5% roztwór środka dezynfekcyjnego, najpierw należy zrozumieć, jak oblicza się stężenie roztworu na podstawie dodawanego środka czynnego. W przypadku 2% roztworu, dodając 20 ml środka X do 1 litra wody, uzyskujemy 20 ml/1000 ml * 100% = 2%. Aby zwiększyć stężenie do 5%, musimy dodać odpowiednią ilość środka X do 5 litrów wody. Obliczenia dotyczące 5 litrów są następujące: 5 litrów to 5000 ml, zatem 5% z 5000 ml to 250 ml. Oznacza to, że dodając 250 ml środka X do 5 litrów wody, uzyskamy pożądane stężenie. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce laboratoryjnej oraz w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów jest istotne dla skuteczności procesów dezynfekcji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy zachować ostrożność przy przygotowywaniu roztworów, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnych lub niebezpiecznych preparatów.