Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 08:03
Data zakończenia: 26 marca 2025 08:12

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. AGPL

B. BOX

C. TRIAL

D. OEM

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest specyficznym rodzajem licencji, która jest przypisana do konkretnego komputera lub jego podzespołów, co oznacza, że oprogramowanie może być używane tylko na tym urządzeniu. W praktyce, licencje OEM są często stosowane w przypadku preinstalowanego oprogramowania, takiego jak systemy operacyjne czy aplikacje biurowe, które są dostarczane przez producentów sprzętu. Warto zauważyć, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż licencje BOX, które można przenosić między urządzeniami. Licencje te mają również ograniczenia w zakresie wsparcia technicznego, które najczęściej zapewnia producent sprzętu, a nie twórca oprogramowania. W przypadku wymiany kluczowych podzespołów, takich jak płyta główna, może być konieczne nabycie nowej licencji. Standardy branżowe, takie jak Microsoft Software License Terms, szczegółowo określają zasady stosowania licencji OEM, co jest kluczowe dla zrozumienia ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 2

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

A. ntuser.sys

B. $ntuser.bat

C. ntuser.man

D. $ntuser.exe

Rozszerzenie pliku ntuser.sys nie jest związane z procesem tworzenia profili obowiązkowych. Rozszerzenie to nawiązuje do systemowych plików i sterowników w systemie Windows, ale nie ma związku z plikami profilów użytkownika. Próba zmiany rozszerzenia na ntuser.sys nie przyniesie zamierzonego efektu, ponieważ system nie rozpozna pliku jako profilu obowiązkowego. Z kolei $ntuser.bat to plik wsadowy, który mógłby zawierać skrypty do automatyzacji zadań, ale nie jest powiązany z konfiguracją profili użytkownika. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że zmiana rozszerzenia na .bat wykona pewne skrypty przy logowaniu, co nie jest intencją przy tworzeniu profili obowiązkowych. Rozszerzenie $ntuser.exe sugeruje plik wykonywalny, który jest uruchamiany jako program. Jednakże, pliki profilów użytkownika nie działają jako programy, a więc zmiana na .exe jest błędna i nie wpływa na sposób, w jaki system Windows zarządza profilami. W przypadku profili obowiązkowych, poprawne zrozumienie, że rozszerzenie .man jest kluczowe dla ich implementacji, zapobiega nieprawidłowym próbom modyfikacji, które mogą skutkować nieoczekiwanym zachowaniem systemu.

Pytanie 3

Na przedstawionym panelu tylnym płyty głównej znajdują się między innymi następujące interfejsy:

A. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

B. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

C. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ-11, 6 x USB 2.0

D. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1; 1 x D-SUB

Odpowiedź 2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej zawiera 2 porty USB 3.0, 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz 1 port D-SUB. Porty USB 3.0, oznaczone zazwyczaj niebieskim środkiem, oferują wyższą przepustowość danych, co jest istotne przy podłączaniu zewnętrznych dysków twardych czy innych urządzeń wymagających szybkiego transferu danych. Porty USB 2.0, mimo niższej szybkości, są wciąż szeroko stosowane do podłączania klawiatur, myszy, czy drukarek. Port D-SUB, znany również jako VGA, jest analogowym złączem używanym do łączenia monitorów i projektorów, co jest przydatne w środowiskach biurowych i edukacyjnych, gdzie starsze monitory mogą być wciąż w użyciu. Dzięki tym interfejsom płyta główna zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami zapewniającymi elastyczność i wygodę użytkowania sprzętu komputerowego. Warto pamiętać, że wybór portów wpływa na możliwości rozbudowy i dostosowania komputera do specyficznych potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 4

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-3

B. RAID-5

C. RAID-1

D. RAID-0

RAID-1, znany jako mirroring, to technologia macierzy dyskowych, która zapewnia wysoką dostępność danych poprzez duplikację informacji na dwóch lub więcej dyskach. W przypadku jednego z dysków awarii, system może kontynuować pracę, korzystając z kopii zapasowej na drugim dysku, co znacząco podnosi bezpieczeństwo przechowywanych danych. Przykładem zastosowania RAID-1 może być środowisko przedsiębiorcze, gdzie krytyczne dane muszą być dostępne bez przerwy. Dzięki tej technologii, administratorzy mogą minimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić ciągłość działania systemów informatycznych. Standardowe praktyki zalecają stosowanie RAID-1 w serwerach plików oraz w systemach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bazy danych. Dodatkowo, RAID-1 może być wykorzystywany w połączeniu z innymi poziomami RAID, aby uzyskać dalsze korzyści, jak na przykład RAID-10, który łączy mirroring z podziałem na dyski, oferując jeszcze wyższą wydajność i niezawodność.

Pytanie 5

Na zdjęciu widać

A. wtyk światłowodu

B. wtyk audio

C. przedłużacz kabla UTP

D. wtyk kabla koncentrycznego

Przedłużacz kabla UTP to element stosowany w sieciach lokalnych (LAN) wykonanych z kabli kategorii UTP (Unshielded Twisted Pair). Tego typu kable służą do przesyłania sygnałów elektrycznych w sieciach komputerowych i telekomunikacyjnych. W odróżnieniu od światłowodów kable UTP są bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne i mają mniejszą przepustowość. Wtyk audio służy do przesyłania analogowych sygnałów dźwiękowych. Jest to komponent powszechnie używany w sprzęcie audio i nie ma zastosowania w dziedzinie transmisji danych na duże odległości. Wtyki tego typu nie spełniają wymagań technicznych w zakresie szybkości i stabilności transmisji danych jakie są konieczne we współczesnych systemach informatycznych. Wtyk kabla koncentrycznego to kolejny typ złącza używany głównie w telewizji kablowej i systemach antenowych. Kable koncentryczne przesyłają sygnały elektryczne z zastosowaniem wideo i transmisji radiowej ale nie są przystosowane do nowoczesnych wymagań sieciowych w zakresie przepustowości i odległości. Typowe błędy przy wyborze pomiędzy tymi komponentami wynikają z niedopasowania ich właściwości technicznych do zastosowania oraz z nieznajomości specyfikacji takich jak impedancja czy tłumienność. Wybór odpowiednich elementów sieciowych wymaga zrozumienia specyfiki transmisji danych i dopasowania do specyficznych potrzeb projektu zgodnie z obowiązującymi standardami technicznymi i dobrymi praktykami branżowymi co zapewnia optymalizację wydajności i stabilności systemu.

Pytanie 6

Shareware to typ licencji, który opiera się na

A. użytkowaniu programu przez ustalony czas, po którym program przestaje funkcjonować

B. bezpłatnym udostępnianiu programu w celu testowania przed dokonaniem zakupu

C. korzystaniu z programu bez opłat i bez jakichkolwiek ograniczeń

D. bezpłatnym dystrybuowaniu aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego

Odpowiedzi sugerujące, że shareware umożliwia używanie programu bezpłatnie bez żadnych ograniczeń, są mylące, ponieważ w rzeczywistości model ten nie pozwala na nieograniczone korzystanie z oprogramowania. Tego typu interpretacja może prowadzić do licznych nieporozumień dotyczących praw użytkowników oraz stworzenia fałszywego poczucia, że oprogramowanie jest całkowicie darmowe. Podobnie, twierdzenie, że shareware polega na bezpłatnym rozprowadzaniu aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego, nie oddaje istoty tego modelu, który nie ma na celu ukrycia czegokolwiek, ale raczej dostarczenie użytkownikowi możliwości przetestowania programu przed podjęciem decyzji o zakupie. Ostatnia niepoprawna koncepcja, sugerująca, że program jest używany przez określony czas, po którym przestaje działać, myli się, ponieważ nie jest to cecha typowa dla shareware; zamiast tego, wiele programów shareware po okresie próbnym ogranicza funkcjonalności, a nie całkowicie przestaje działać. Takie błędne rozumienie shareware może prowadzić do nieodpowiednich oczekiwań wobec oprogramowania oraz niewłaściwego użytkowania licencji, co może skutkować konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda licencja oprogramowania ma swoje specyficzne warunki, które powinny być zawsze dokładnie analizowane przed rozpoczęciem korzystania z oprogramowania.

Pytanie 7

Wskaż urządzenie, które powinno być użyte do połączenia dwóch komputerów z siecią Internet poprzez lokalną sieć Ethernet, gdy dysponujemy jedynie jednym adresem IP

A. Switch LAN

B. Router LAN

C. Splitter ADSL

D. Modem ISDN

Router LAN to urządzenie, które pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem sieciowym i umożliwia podłączenie wielu urządzeń do jednego adresu IP w sieci lokalnej. Dzięki technologii NAT (Network Address Translation) router może przypisywać unikalne adresy IP dla każdego z podłączonych komputerów, a jednocześnie umożliwić im korzystanie z jednego zewnętrznego adresu IP do komunikacji z Internetem. Przykładowo, w biurach czy domach, gdzie często korzysta się z wielu urządzeń, router zapewnia stabilne połączenie i efektywne zarządzanie pasmem. Dobrą praktyką w branży jest regularne aktualizowanie oprogramowania routera, aby zabezpieczyć sieć przed potencjalnymi zagrożeniami. Dodatkowo, wiele routerów oferuje zaawansowane funkcje, takie jak QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu sieciowego, co jest nieocenione podczas jednoczesnego korzystania z różnych aplikacji wymagających dużej przepustowości. Warto również zwrócić uwagę na zabezpieczenia, takie jak WPA3, aby chronić sieć przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 8

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. skasowaniem zawartości pamięci CMOS

B. przejściem do konfiguracji systemu Windows

C. wejściem do BIOSu komputera

D. usunięciem pliku setup

Wciśnięcie klawisza Del przy komunikacie 'CMOS checksum error' umożliwia użytkownikowi dostęp do BIOS-u komputera. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest podstawowym oprogramowaniem, które uruchamia się przy starcie komputera. Zarządza on najważniejszymi ustawieniami systemu, takimi jak kolejność bootowania, konfiguracja pamięci, czy ustawienia urządzeń peryferyjnych. W przypadku komunikatu o błędzie CMOS, oznacza to, że wartości zapisane w pamięci CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) są nieprawidłowe, co może skutkować problemami ze startem systemu. Wejście do BIOS-u pozwala na przywrócenie domyślnych ustawień, co najczęściej rozwiązuje problem. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie ustawień BIOS-u, zwłaszcza po zainstalowaniu nowego sprzętu lub aktualizacji systemu. Użytkownicy powinni również pamiętać o dokumentowaniu zmian dokonanych w BIOS-ie oraz zrozumieć wpływ tych zmian na funkcjonowanie systemu.

Pytanie 9

Jakie czynności nie są realizowane przez system operacyjny?

A. umożliwianiem mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji między nimi

B. zarządzaniem czasem procesora oraz przydzielaniem go poszczególnym zadaniom

C. nadzorowaniem i alokowaniem pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań

D. generowaniem źródeł aplikacji systemowych

Wszystkie inne odpowiedzi wskazują na kluczowe funkcje, które system operacyjny pełni w środowisku komputerowym. System operacyjny dostarcza mechanizmy do synchronizacji zadań i komunikacji pomiędzy nimi, co jest kluczowe w kontekście wielozadaniowości. Dzięki tym mechanizmom, różne aplikacje mogą współdzielić zasoby i współpracować, co jest niezbędne w nowoczesnych systemach operacyjnych. Planowanie oraz przydział czasu procesora są również fundamentalnymi rolami, które OS musi pełnić, aby zapewnić, że wszystkie uruchomione zadania otrzymują odpowiednią ilość czasu procesora, co z kolei wpływa na wydajność całego systemu. Kontrola i przydział pamięci operacyjnej dla uruchomionych zadań to kolejny kluczowy aspekt, który zapewnia, że każda aplikacja ma dostęp do pamięci, której potrzebuje, aby działać poprawnie. Błędne zrozumienie roli systemu operacyjnego, które może prowadzić do wyboru odpowiedzi, może wynikać z mylenia procesów tworzenia oprogramowania z funkcjami zarządzania zasobami. W rzeczywistości, OS działa jako mediator między aplikacjami a sprzętem komputerowym, a jego głównym celem jest efektywne zarządzanie zasobami, a nie tworzenie aplikacji. Takie nieporozumienie może być powszechne wśród osób, które nie mają głębokiej wiedzy na temat architektury systemów komputerowych i ich operacji.

Pytanie 10

Typ systemu plików, który nie obsługuje tworzenia wewnętrznego rejestru zmian, zwanego księgowaniem, to

A. NTFS

B. ext4

C. FAT32

D. ext3

FAT32 to system plików opracowany przez firmę Microsoft, który nie obsługuje księgowania, czyli wewnętrznego dziennika zmian. Księgowanie jest techniką, która pozwala na rejestrowanie operacji na plikach, co zwiększa bezpieczeństwo danych i ułatwia odzyskiwanie ich w przypadku awarii. W przeciwieństwie do FAT32, systemy takie jak NTFS oraz ext3/ext4 implementują tę funkcjonalność. Przykładowo, NTFS używa dziennika, aby śledzić zmiany w strukturze plików, co minimalizuje ryzyko utraty danych. FAT32, mimo swoich ograniczeń, jest często używany w urządzeniach wymagających dużej kompatybilności, takich jak pendrive'y czy karty pamięci, ponieważ jest obsługiwany przez wiele systemów operacyjnych. W praktyce oznacza to, że FAT32 nie jest idealnym wyborem dla systemów, gdzie bezpieczeństwo danych i integralność plików są kluczowe, jednak jego prostota i szerokie wsparcie czynią go nadal popularnym rozwiązaniem w wielu zastosowaniach.

Pytanie 11

Najczęstszym powodem, dla którego toner rozmazuje się na wydrukach z drukarki laserowej, jest

A. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

B. uszkodzenie rolek

C. zacięcie papieru

D. zbyt niska temperatura utrwalacza

Uszkodzenie rolek nie jest główną przyczyną rozmazywania się tonera, choć mogą one wpływać na jakość wydruku. Rolki w utrwalaczu mają kluczowe znaczenie dla transportu papieru oraz równomiernego podgrzewania tonera. Uszkodzenie rolek może prowadzić do problemów z podawaniem papieru, co w niektórych przypadkach może skutkować zacięciami, ale nie jest bezpośrednio związane z rozmazywaniem tonera. Zacięcie papieru, chociaż może powodować różne problemy z wydrukiem, zazwyczaj nie prowadzi do rozmazywania, a bardziej do nieprawidłowego drukowania lub przerw w procesie. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki również nie jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za ten problem. Choć kurz i zanieczyszczenia mogą wpływać na jakość druku, to nie są one bezpośrednią przyczyną rozmazywania, które do dużej mierze zależy od procesów termicznych. Powszechnym błędem myślowym jest łączenie jakości wydruku z różnymi uszkodzeniami, podczas gdy kluczowym czynnikiem w przypadku rozmazywania jest właśnie temperatura utrwalacza, której niewłaściwe ustawienia są najczęstszą przyczyną tego zjawiska w praktyce biurowej.

Pytanie 12

Która funkcja serwera Windows umożliwia użytkownikom końcowym sieci pokazanej na rysunku dostęp do Internetu?

A. Usługa rutingu

B. Usługa LDS

C. Usługa dzielenia

D. Usługa drukowania

Usługa rutingu na serwerze Windows umożliwia przesyłanie danych między różnymi sieciami, co jest kluczowe dla zapewnienia użytkownikom dostępu do Internetu. Dzięki tej usłudze serwer działa jako router, który kieruje pakiety danych pomiędzy siecią lokalną a globalną siecią Internet. Ruting jest kluczowy w kontekście dużych sieci, w których konieczne jest zarządzanie ruchem sieciowym, zapewniając optymalną wydajność i bezpieczeństwo. Implementacja rutingu w Windows Server opiera się na protokołach takich jak RIP czy OSPF, które pomagają w dynamicznej aktualizacji tras. Administracja usługą rutingu obejmuje konfigurację interfejsów sieciowych, tabel routingu oraz polityk trasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Praktyczne zastosowanie takiej usługi obejmuje złożone sieci korporacyjne, gdzie kilka oddzielnych sieci LAN musi współdzielić wspólne połączenie do Internetu. Dzięki rutingowi nie tylko możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem, ale także implementacja zaawansowanych funkcji takich jak NAT, które dodatkowo zwiększają bezpieczeństwo i elastyczność infrastruktury sieciowej. Wiedza o usługach rutingu pozwala inżynierom sieciowym projektować skalowalne i niezawodne sieci oparte na Windows Server.

Pytanie 13

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który będzie użyty do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucji, mając na uwadze, że średnia odległość pomiędzy każdym punktem abonenckim a punktem dystrybucji wynosi 8 m oraz że cena za 1 m kabla wynosi 1 zł. W obliczeniach uwzględnij zapas 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 32 zł

B. 45 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 potrzebnego do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, należy uwzględnić zarówno średnią długość kabla, jak i zapas na każdy punkt abonencki. Średnia długość pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, co oznacza, że na każdy z 5 punktów potrzebujemy 8 m kabla. Dodatkowo, dla każdego punktu abonenckiego uwzględniamy zapas 2 m, co daje łącznie 10 m na punkt. Zatem dla 5 punktów abonenckich potrzebujemy 5 * 10 m = 50 m kabla. Koszt 1 m kabla wynosi 1 zł, więc całkowity koszt brutto wynosi 50 m * 1 zł = 50 zł. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, zawsze warto uwzględniać zapasy na kable, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów związanych z niewystarczającą ilością materiałów. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie instalacji sieciowych.

Pytanie 14

Na ilustracji złącze monitora, które zostało zaznaczone czerwoną ramką, będzie współdziałać z płytą główną posiadającą interfejs

A. D-SUB

B. HDMI

C. DVI

D. DisplayPort

DisplayPort to naprawdę fajny i nowoczesny interfejs, który pozwala na przesyłanie sygnałów wideo i audio z komputera do monitora. W branży IT korzystają z niego wszyscy, bo ma super możliwości przesyłania danych oraz świetną jakość obrazu. Ogólnie ma lepsze rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż stare złącza jak D-SUB czy DVI, a to sprawia, że jest idealny dla profesjonalistów, którzy zajmują się grafiką komputerową, edycją wideo czy grami. Co więcej, DisplayPort wspiera technologie jak FreeSync i G-Sync, które poprawiają obraz podczas dynamicznych scen. Fajną funkcją jest też możliwość podłączenia kilku monitorów do jednego portu dzięki MST (Multi-Stream Transport). Dlatego właśnie DisplayPort stał się takim standardem w nowoczesnych komputerach i monitorach. No i warto dodać, że jego złącza są lepiej zabezpieczone przed utratą sygnału, bo mają dodatkowe zatrzaski, które stabilizują połączenie.

Pytanie 15

Jakie urządzenie należy zastosować do pomiaru mocy zużywanej przez komputer?

A. watomierz

B. tester zasilaczy

C. amperomierz

D. woltomierz

No więc, woltomierz, amperomierz i tester zasilaczy to różne przyrządy, ale niestety nie wystarczą do dokładnego pomiaru mocy, którą bierze komputer. Woltomierz pokazuje tylko napięcie, a to nie mówi nic o zużyciu energii samo w sobie. Amperomierz z kolei mierzy tylko natężenie prądu, a żeby uzyskać pełny obraz mocy, trzeba brać pod uwagę również napięcie i współczynnik mocy, który pokazuje, jak efektywnie energia jest wykorzystywana. Tester zasilaczy, mimo że potrafi sprawdzić stan zasilania, też nie da pełnego obrazu mocy. Dlatego wiele osób myśli, że pomiar jednego z tych parametrów jest wystarczający do oceny mocy, ale to nieprawda. Musisz mieć watomierz, który łączy te wszystkie dane, żeby dostać pełny obraz wydajności energetycznej. Zrozumienie tej różnicy jest naprawdę ważne, zwłaszcza dla osób zajmujących się elektroniką czy chcących mądrze gospodarować energią w komputerach.

Pytanie 16

Sprzęt używany w sieciach komputerowych, posiadający dedykowane oprogramowanie do blokowania nieautoryzowanego dostępu do sieci, to

A. repeater

B. bridge

C. firewall

D. gateway

Firewall, czyli zapora sieciowa, to kluczowe urządzenie w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu sieciowego, a także blokowanie nieautoryzowanego dostępu do zasobów wewnętrznych. W praktyce, firewalle mogą być implementowane zarówno w formie sprzętowej, jak i programowej. Współczesne firewalle są wyposażone w zaawansowane funkcje, takie jak filtracja pakietów, inspekcja stanu połączeń oraz detekcja i zapobieganie włamaniom (IPS/IDS). Na przykład, w organizacjach korporacyjnych firewalle są często stosowane do ochrony serwerów i urządzeń końcowych przed atakami z internetu. Stosując zasady segmentacji sieci, firewalle pomagają ograniczyć powierzchnię ataku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego, takimi jak model zaufania zerowego (Zero Trust). Dodatkowo, zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak ISO/IEC 27001, wymaga efektywnego zarządzania dostępem, a firewalle są fundamentalnym elementem tych strategii.

Pytanie 17

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 MB/s

B. 1 Mbit/s

C. 1 Gbit/s

D. 1 GB/s

Odpowiedzi 1 Mbit/s, 1 MB/s oraz 1 GB/s są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumień dotyczących jednostek miary oraz standardów transmisji danych. Odpowiedź 1 Mbit/s jest znacznie poniżej rzeczywistej prędkości oferowanej przez standard 1000Base-T. 1 Mbit/s oznacza prędkość transmisji wynoszącą jedynie 1 milion bitów na sekundę, co jest typowe dla starszych technologii, jak np. 56k modem. Z kolei 1 MB/s odnosi się do prędkości 1 megabajta na sekundę, co w jednostkach bitowych daje równowartość 8 Mbit/s. Ta wartość również znacząco odbiega od rzeczywistej prędkości standardu 1000Base-T. W przypadku odpowiedzi 1 GB/s, choć zbliżona do prawidłowej wartości, wprowadza w błąd ponieważ 1 GB/s to równowartość 8 Gbit/s, co przewyższa możliwości technologiczne przyjęte w standardzie 1000Base-T. Takie nieprecyzyjne interpretacje jednostek mogą prowadzić do błędnych wyborów przy projektowaniu sieci, co w efekcie wpływa na wydajność i koszty. Ważne jest, aby w kontekście technologii sieciowych znać różnice między jednostkami miary (bit, bajt) oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko dla inżynierów sieci, ale również dla menedżerów IT, którzy odpowiedzialni są za wdrażanie efektywnych rozwiązań w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z wykonanej analizy

A. czas oczekiwania pamięci

B. czas przepełniania buforu systemowego

C. czas dostępu do nośnika optycznego

D. czas dostępu do dysku HDD

Czas opróżniania buforu systemowego nie ma nic wspólnego z tym, co jest pokazane na zrzucie ekranu, bo ten temat bardziej dotyczy tego, jak dane są zarządzane między różnymi poziomami pamięci podręcznej. To, co się dzieje wewnątrz procesora i pamięci, nie jest z reguły widoczne dla użytkowników. Czas dostępu do napędu optycznego, czyli jak szybko można odczytać dane z płyt CD czy DVD, również nie ma związku z pamięcią RAM, więc nie wpływa na to, jak długo procesor czeka na dane. Dzisiaj napędy optyczne są mniej popularne i rzadko wpływają na ogólną wydajność systemu. Ponadto, czas dostępu do dysku twardego to zupełnie inna kwestia niż czas oczekiwania na dane z pamięci RAM. Chociaż szybkie dane z dysków SSD NVMe pomagają, to zawsze są różnice między czasem oczekiwania na dane z dysku a czasem oczekiwania w pamięci RAM. Często ludzie mylą różne typy pamięci, co prowadzi do nieporozumień, więc warto mieć na uwadze, że każda z tych odpowiedzi dotyczy innego aspektu technologii komputerowej i nie można ich zamieniać.

Pytanie 19

Jakiego rodzaju rekord jest automatycznie generowany w chwili zakupu strefy wyszukiwania do przodu w ustawieniach serwera DNS w systemach Windows Server?

A. NS

B. A

C. PTR

D. MX

Rekord A służy do mapowania nazw domen na adresy IP, ale nie jest tak, że ten rekord jest tworzony automatycznie przy zakładaniu strefy DNS. Tak naprawdę, rekord A pojawia się dopiero, jak dodajesz konkretne zasoby, na przykład serwery, do strefy. Poza tym, rekord PTR jest do odwrotnego wyszukiwania DNS i działa w ten sposób, że mapuje adres IP na nazwę hosta. Dlatego w kontekście tworzenia strefy wyszukiwania do przodu, jest on w ogóle niepotrzebny. Rekord MX z kolei odpowiada za kierowanie e-maili do serwerów pocztowych, ale też nie ma nic wspólnego z zakładaniem strefy DNS. Jak źle zrozumiesz te funkcje, to możesz nieprawidłowo skonfigurować DNS i potem będą problemy z dostępnością usług. Ludzie mają tendencję do przypisywania różnych rodzajów rekordów do zadań, do których się nie nadają. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć, co każdy rekord robi w architekturze DNS i trzymać się standardów. Zrozumienie różnic między tymi rekordami jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać strefami DNS.

Pytanie 20

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. DNS

B. SMTP

C. FTP

D. POP3

Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardem komunikacyjnym, który umożliwia pobieranie wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalny komputer użytkownika. Używając POP3, użytkownicy mogą pobierać swoje wiadomości, które następnie są przechowywane lokalnie, co sprawia, że dostęp do nich jest możliwy także bez połączenia z internetem. Protokół ten działa w trybie 'pobierania', co oznacza, że po ściągnięciu wiadomości z serwera, są one zazwyczaj usuwane z serwera, co zmniejsza jego obciążenie. Praktyczna aplikacja POP3 jest szczególnie przydatna w przypadku użytkowników, którzy korzystają z jednego urządzenia do przeglądania poczty i nie potrzebują synchronizacji wiadomości między różnymi urządzeniami. W kontekście branżowych standardów, POP3 jest często używany w połączeniu z protokołami zabezpieczeń, takimi jak SSL/TLS, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zrozumienie działania POP3 i jego zastosowania jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów pocztowych lub dla użytkowników, którzy pragną efektywnie zarządzać swoją korespondencją.

Pytanie 21

W którym systemie liczbowym zapisano zakresy We/Wy przedstawione na ilustracji?

A. W systemie ósemkowym

B. W systemie dziesiętnym

C. W systemie binarnym

D. W systemie szesnastkowym

Odpowiedź szesnastkowym jest prawidłowa ponieważ zakresy We/Wy są zapisane z użyciem systemu szesnastkowego który jest powszechnie stosowany w informatyce do reprezentacji danych na poziomie sprzętowym i programowym System szesnastkowy używa podstawy 16 co oznacza że używa 16 cyfr 0-9 i liter A-F gdzie litera A odpowiada liczbie dziesięć a F piętnaście Jest on intuicyjny do użycia w komputerach ponieważ jeden szesnastkowy znak reprezentuje cztery bity co ułatwia konwersję i interpretację danych w systemach binarnych i sprzętowych W przedstawionych zakresach We/Wy prefiks 0x oznacza że liczby są zapisane w systemie szesnastkowym Co więcej w kontekście zarządzania zasobami systemowymi jak porty We/Wy czy adresy pamięci szesnastkowy format jest standardem pozwalając na bardziej efektywne adresowanie szczególnie w architekturach komputerowych takich jak x86 Daje to programistom i inżynierom komputerowym możliwość dokładniejszej kontroli i optymalizacji interakcji z hardwarem Dzięki szerokiemu zastosowaniu i jasności reprezentacji format szesnastkowy stanowi podstawę pracy z systemami na niskim poziomie co czyni go nieodzownym elementem w arsenale profesjonalistów w dziedzinie IT

Pytanie 22

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 24 bity

B. 12 bitów

C. 16 bitów

D. 8 bitów

Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 23

Program "VirtualPC", dostępny do pobrania z witryny Microsoft, jest przeznaczony do korzystania:

A. z darmowej pomocy technicznej TechNet.Soft firmy Virtual Soft

B. z wirtualnych systemów operacyjnych na lokalnym dysku

C. z osobistego konta o pojemności 1 GB w serwerze wirtualnym Microsoft

D. z bezpłatnego konta o pojemności 100 MB w hostingu Microsoft

Program VirtualPC to oprogramowanie wirtualizacyjne, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze, wykorzystując lokalny dysk twardy jako bazę. Jest to narzędzie przydatne dla deweloperów, testerów oprogramowania oraz administratorów systemów, którzy muszą pracować w różnych środowiskach. Dzięki VirtualPC można tworzyć wirtualne maszyny, co umożliwia testowanie aplikacji w różnych systemach operacyjnych, takich jak Windows, Linux, czy inne. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT, które zakładają minimalizację ryzyka przez izolację testów od głównego środowiska operacyjnego. Przy użyciu VirtualPC można także eksperymentować z konfiguracjami systemów bez obawy o destabilizację głównego systemu, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych i bezpieczeństwa. Ponadto, można w łatwy sposób przenosić wirtualne maszyny między różnymi komputerami, co zwiększa elastyczność i wygodę pracy.

Pytanie 24

Co otrzymujemy, gdy dodamy liczby 338) oraz 718)?

A. 1100101(2)

B. 1010101(2)

C. 1010100(2)

D. 1001100(2)

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia koncepcji konwersji między systemami liczbowymi oraz procesu dodawania liczb. W przypadku odpowiedzi 1010101(2) charakteryzującej się wartością dziesiętną 85, można dostrzec typowy błąd myślowy związany z nieprawidłowym przeprowadzeniem operacji dodawania. Zamiast poprawnie dodać 338 i 718, odpowiedź ta sugeruje, że suma jest mniejsza niż wynikałoby to z realnej kalkulacji, co jest podstawowym błędem w arytmetyce. Kolejna odpowiedź, 1100101(2), odpowiada liczbie 101, co również nie jest zgodne z prawidłowym wynikiem dodawania liczb. Takie pomyłki mogą wynikać z nieuwagi lub niepoprawnego przeliczenia w systemie binarnym. Z kolei 1001100(2) reprezentuje wartość 76, co również jest wynikiem błędnym. Problemy te mogą być następstwem nieprawidłowych założeń dotyczących konwersji liczby dziesiętnej na binarną lub błędów w dodawaniu. Ważne jest, aby pamiętać, że każda konwersja wymaga precyzyjnego podejścia oraz zrozumienia, jak działają różne systemy liczbowe. W przypadku dodawania liczb w różnych systemach, kluczowe jest, aby zweryfikować każdy krok, aby upewnić się, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami. Warto również stosować sprawdzone metody konwersji, takie jak algorytmy postępowania lub korzystać z narzędzi obliczeniowych, które automatyzują ten proces.

Pytanie 25

Jaką maskę domyślną posiada adres IP klasy B?

A. 255.0.0.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.255.255

D. 255.255.255.0

Domyślna maska podsieci dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, co pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów w ramach tej samej sieci. Maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze 16 bitów adresu IP jest wykorzystywanych jako identyfikator sieci, podczas gdy pozostałe 16 bitów służą do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie do 65,536 unikalnych adresów hostów w jednej sieci klasy B. W praktyce, taka konfiguracja jest szczególnie użyteczna w dużych organizacjach, gdzie wymagane jest zarządzanie licznymi urządzeniami i komputerami w sieci. Ustalanie właściwej maski podsieci jest kluczowym elementem projektowania sieci, a stosowanie domyślnych wartości zgodnych z klasyfikacją adresów IP ułatwia administrację oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 roku dotycząca odpadów zobowiązuje

A. neutralizację odpadów w sposób dowolny w możliwie najkrótszym czasie

B. poddanie odpadów przede wszystkim odzyskowi

C. spalanie odpadów w jak najwyższej temperaturze

D. przechowywanie odpadów maksymalnie przez rok

Wybór odpowiedzi dotyczącej neutralizacji odpadów w dowolny sposób w jak najkrótszym czasie nie uwzględnia złożoności zarządzania odpadami i obowiązujących regulacji prawnych. Neutralizacja, choć ważna, nie jest jedynym ani najbardziej pożądanym rozwiązaniem w kontekście gospodarki odpadami. W praktyce, podejście to może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami, gdyż skupia się na szybkim usunięciu odpadów, zamiast na ich odzysku. Odpowiedź sugerująca składowanie odpadów maksymalnie przez rok również jest niekompletna; przepisy nie określają jednolitego czasu składowania, ponieważ zależy on od rodzaju odpadów oraz ich dalszego losu. Przykładowo, odpady niebezpieczne wymagają szczególnych procedur i mogą być składowane dłużej w odpowiednich warunkach. Propozycja dotycząca spalania odpadów w jak najwyższej temperaturze również jest mylna, gdyż takie podejście powinno być jedynie uzupełnieniem procesu odzysku i recyklingu. Spalanie, o ile jest przeprowadzane w odpowiednich piecach przemysłowych, może być stosowane jako metoda końcowego unieszkodliwienia, ale sama w sobie nie rozwiązuje problemu generacji odpadów. Warto pamiętać, że nieefektywne podejścia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów, negatywnego wpływu na środowisko oraz naruszeń przepisów prawa. W kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym, kluczowe jest dążenie do maksymalnego odzysku i minimalizacji odpadów, co staje się standardem w nowoczesnym zarządzaniu odpadami.

Pytanie 27

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

B. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

C. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

Często spotykanym błędem jest niewłaściwe zrozumienie struktury adresu IPv6. Globalny prefiks identyfikujący sieć jest najważniejszym elementem adresu IPv6 i jest przypisany przez dostawcę usług internetowych co zapewnia unikalność globalną. Niektórzy mylą go z identyfikatorem interfejsu co jest błędnym założeniem ponieważ identyfikator interfejsu jest specyficzny dla urządzenia w danej podsieci i jest generowany automatycznie. Kolejnym elementem jest identyfikator podsieci który pozwala na dalszy podział sieci w ramach globalnego prefiksu co zwiększa elastyczność konfiguracji sieci lokalnych. Często błędnie umiejscawiany jest na końcu adresu choć jego rola jest kluczowa w zarządzaniu ruchem sieciowym. Identyfikator interfejsu zajmujący ostatnie 64 bity jest istotny dla unikalności urządzeń w ramach podsieci i jest automatycznie generowany na bazie adresów fizycznych urządzeń co minimalizuje konflikty i ułatwia konfigurację. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią IPv6 i unikania problemów z alokacją adresów i routingiem. Poprawna organizacja adresów umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów adresowych i wspiera nowe technologie w sieciach dużej skali.

Pytanie 28

Podaj adres rozgłoszeniowy dla podsieci 86.10.20.64/26?

A. 86.10.20.64

B. 86.10.20.63

C. 86.10.20.128

D. 86.10.20.127

Wybór innych adresów w odpowiedziach może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczania adresów podsieci oraz adresu rozgłoszeniowego. Na przykład, adres 86.10.20.64 jest adresem sieci, a nie adresem rozgłoszeniowym. Adres ten wskazuje na początek podsieci, co oznacza, że nie może być użyty do wysyłania komunikatów do wszystkich hostów w tej podsieci. Kolejnym błędnym wyborem jest adres 86.10.20.63, który również nie może być adresem rozgłoszeniowym, gdyż jest to adres przedziału hostów, a konkretnie ostatni adres, który może być przypisany do hosta w tej podsieci. Warto również zwrócić uwagę na adres 86.10.20.128, który znajduje się poza zakresem danej podsieci, ponieważ przynależy do innej podsieci z innym adresem sieciowym. Takie błędy mogą wynikać z braku zrozumienia, jak działa maskowanie podsieci oraz jakie zasady rządzą przydzielaniem adresów IP. Kluczowe jest, aby znać zasady dotyczące obliczania ilości adresów dostępnych w podsieci, co opiera się na masce podsieci. Zastosowanie standardów i najlepszych praktyk, takich jak opracowane w RFC, jest fundamentalne dla zrozumienia i poprawnego zarządzania zasobami adresowymi w sieciach komputerowych.

Pytanie 29

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. sublimacyjnej

B. igłowej

C. atramentowej

D. laserowej

Wybór drukarki igłowej, atramentowej albo sublimacyjnej, gdy myślimy o tonerze, to nie najlepszy pomysł. Te drukarki działają zupełnie inaczej. Igłowe używają taśm barwiących, a igły uderzają w taśmę, żeby przenieść atrament na papier. Atramentówki natomiast rozpylają tusz, tworząc obraz na papierze z kropelek. Co do sublimacyjnych, to one działają na zasadzie, że barwnik w stałej formie zmienia się w gaz i osiada na papierze, co daje bardzo żywe kolory. Dlatego te technologie w ogóle nie używają tonera i działają na innych zasadach. Jak ktoś chce wybrać dobrą drukarkę, to powinien wiedzieć, jakie są różnice między tymi systemami, żeby dopasować je do swoich potrzeb. Czasem myślimy, że każda drukarka może używać tonera, a to może skończyć się tym, że źle dobierzemy sprzęt i materiały, co wpłynie na jakość druku i podniesie koszty.

Pytanie 30

Urządzenie ADSL wykorzystuje się do nawiązania połączenia

A. cyfrowego asymetrycznego

B. radiowego

C. cyfrowego symetrycznego

D. satelitarnego

Urządzenie ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) służy do uzyskania cyfrowego asymetrycznego połączenia internetowego, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest wyższa niż prędkość ich wysyłania. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach domowych i biurowych, gdzie użytkownicy często pobierają więcej danych (np. strumieniowanie wideo, przeglądanie stron internetowych) niż wysyłają. ADSL wykorzystuje istniejącą infrastrukturę telefoniczną, co sprawia, że jest stosunkowo łatwe do wdrożenia i ekonomiczne. Dzięki technologii ADSL, użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z telefonu i internetu, co jest możliwe dzięki zastosowaniu filtrów, które oddzielają sygnał telefoniczny od internetowego. ADSL spełnia standardy ITU-T G.992.1 oraz G.992.3, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi normami. W praktyce, ADSL jest szeroko stosowane w domach oraz małych i średnich przedsiębiorstwach, ponieważ oferuje wystarczającą prędkość dla wielu aplikacji bez konieczności dużych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 31

Karta do przechwytywania wideo, która została przedstawiona, będzie kompatybilna z płytą główną posiadającą port

A. 1-Wire

B. eSATA

C. PCI-e

D. AGP

Karta przechwytująca wideo przedstawiona na zdjęciu jest zaprojektowana do współpracy z portem PCI-e. PCI-e, czyli Peripheral Component Interconnect Express, jest nowoczesnym standardem, który oferuje wysoką przepustowość danych i jest wykorzystywany w różnych zastosowaniach komputerowych, takich jak karty graficzne, karty sieciowe czy właśnie karty przechwytujące wideo. PCI-e charakteryzuje się modularną budową linii, co pozwala na elastyczne dopasowanie przepustowości do potrzeb danego urządzenia poprzez użycie odpowiedniej liczby linii. Dzięki temu PCI-e pozwala na szybkie przesyłanie danych, co jest kluczowe w przypadku przechwytywania wideo w wysokiej rozdzielczości, gdzie wymagana jest płynna i szybka transmisja dużych ilości danych. Standard PCI-e jest powszechnie wspierany przez nowoczesne płyty główne, co czyni go uniwersalnym i przyszłościowym rozwiązaniem. Poprzez wsparcie dla hot-swappingu i zaawansowane zarządzanie energią, PCI-e staje się również efektywnym energetycznie rozwiązaniem, co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach wymagających ciągłej pracy urządzeń. Dzięki temu karty przechwytujące wideo pod PCI-e znajdują zastosowanie zarówno w profesjonalnym streamingu na żywo jak i w tworzeniu treści multimedialnych.

Pytanie 32

Jaką usługę obsługuje port 3389?

A. RDP (Remote Desktop Protocol)

B. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)

C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

D. DNS (DomainName System)

RDP, czyli Remote Desktop Protocol, to protokół stworzony przez firmę Microsoft, który umożliwia zdalne połączenie z komputerem lub serwerem. Działa on na porcie TCP 3389, co czyni go standardowym portem dla usług zdalnego pulpitu. Dzięki RDP użytkownicy mogą uzyskać dostęp do zdalnych systemów operacyjnych oraz aplikacji, co jest szczególnie przydatne w środowiskach biznesowych, gdzie pracownicy mogą potrzebować dostępu do usług lub zasobów znajdujących się w biurze, nawet gdy pracują zdalnie. Przykładem zastosowania RDP jest praca zdalna, gdzie użytkownicy łączą się z komputerem stacjonarnym w biurze, aby wykonywać swoje zadania, korzystając z pełnej funkcjonalności swojego systemu operacyjnego. Ważne jest, aby podczas korzystania z RDP stosować odpowiednie środki bezpieczeństwa, takie jak silne hasła oraz zabezpieczenia sieciowe, aby chronić wrażliwe dane przed nieautoryzowanym dostępem. W branży IT RDP jest uznawany za jeden z podstawowych narzędzi do zarządzania serwerami oraz wsparcia technicznego.

Pytanie 33

Pierwszą usługą, która jest instalowana na serwerze, to usługa domenowa w Active Directory. W trakcie instalacji kreator automatycznie poprosi o zainstalowanie usługi serwera.

A. WEB

B. DHCP

C. DNS

D. FTP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania plików w sieci, a jego zastosowanie dotyczy głównie transferu danych pomiędzy serwerami a klientami. FTP nie pełni roli usługi domenowej, dlatego nie jest wymagany podczas instalacji Active Directory. Podobnie, usługa WEB, odnosząca się do hostowania stron internetowych, jest niezwiązana z zarządzaniem domenami w Active Directory, a jej funkcjonalność nie obejmuje rozwiązywania nazw ani adresów w sieci. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest usługą odpowiedzialną za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie jest tożsama z funkcją DNS. Często błędnym myśleniem jest mylenie tych usług, gdyż wszystkie mają swoje specyficzne zastosowania w infrastrukturze sieciowej, ale każda z nich pełni inną rolę. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie tych usług do procesu instalacji Active Directory może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędne przypisanie adresów IP, trudności w komunikacji między urządzeniami oraz problemy z dostępem do zasobów sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie różnic między tymi usługami oraz ich odpowiednim zastosowaniem w kontekście Active Directory jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT.

Pytanie 34

Który typ drukarki stosuje metodę, w której stały barwnik jest przenoszony z taśmy na papier odporny na wysoką temperaturę?

A. Termosublimacyjna

B. Termiczna

C. Laserowa

D. Atramentowa

Drukarka termosublimacyjna to zaawansowane urządzenie, które wykorzystuje proces polegający na sublimacji barwnika. W tej technice specjalne tusze są podgrzewane, dzięki czemu przechodzą w stan gazowy i przenoszą się na papier, który jest odpowiednio przystosowany do wysokich temperatur. Zastosowanie tej technologii jest szczególnie popularne w produkcji zdjęć oraz materiałów reklamowych, ponieważ pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków o intensywnych kolorach oraz gładkich przejściach tonalnych. Drukarki termosublimacyjne są często używane w laboratoriach fotograficznych oraz na wydarzeniach, gdzie wymagana jest szybka produkcja wydruków, takich jak zdjęcia z uroczystości czy różnorodne materiały promocyjne. Warto również zauważyć, że ta technika zapewnia dużą odporność na blaknięcie i działanie czynników zewnętrznych, co czyni ją idealnym rozwiązaniem do tworzenia długoterminowych materiałów. W kontekście standardów branżowych, drukarki termosublimacyjne zgodne są z normami jakościowymi, co gwarantuje ich efektywność i niezawodność w zastosowaniach przemysłowych oraz profesjonalnych.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ping

B. ifconfig

C. tracert

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 36

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika.

A. users

B. id

C. whoami

D. who

Wybierając odpowiedzi takie jak 'whoami', 'users' czy 'who', można wpaść w pułapkę mylnej interpretacji funkcji tych poleceń. Polecenie 'whoami' zwraca nazwę bieżącego użytkownika, co może sugerować identyfikację, ale nie dostarcza numeru UID. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, zapominając, że identyfikator użytkownika to unikalny numer, a nie nazwa. Z kolei 'users' wyświetla listę zalogowanych użytkowników w systemie, co nie ma nic wspólnego z identyfikacją konkretnego użytkownika, a jedynie z informowaniem o tym, kto jest aktywny w danym momencie. Warto zaznaczyć, że nie dostarcza to informacji o UID ani o grupach, do których należy dany użytkownik. Polecenie 'who' także zwraca informacje o zalogowanych użytkownikach, w tym ich nazwy i czas logowania, lecz ponownie pomija istotną informację, jaką jest UID. Użytkownicy mogą mieć tendencję do stosowania tych poleceń w nadziei na uzyskanie pełnych informacji o sobie lub innych, jednak w rzeczywistości są one ograniczone i nie spełniają wymagań dotyczących uzyskiwania numeru identyfikacyjnego użytkownika. Kluczowym błędem w tym myśleniu jest nieznajomość różnic między funkcjami tych poleceń. Aby zrozumieć pełen kontekst działania systemu Linux, zaleca się zaznajomienie z dokumentacją oraz praktyczne ćwiczenia, aby unikać takich nieporozumień.

Pytanie 37

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. POP3, TFTP

B. HTTPS, IMAP

C. HTTP, SMPT

D. FTP, SSH

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczą różnych protokołów, które nie są zgodne z konfiguracją zapory przedstawioną w pytaniu. Odpowiedź wskazująca na FTP i SSH pomija kluczowe aspekty związane z portami. FTP, używany do transferu plików, standardowo działa na portach 21 i 20, co nie znajduje odzwierciedlenia w podanych regułach. SSH, natomiast, działa na porcie 22, co również nie jest zgodne z przedstawionym ruchem. Odpowiedzi związane z POP3 i TFTP wskazują na kolejne nieporozumienia. POP3 zazwyczaj korzysta z portu 110 i nie ma związku z portem 143, który jest już zarezerwowany dla IMAP. TFTP, używając portu 69, również nie zgadza się z wymaganiami związanymi z konfiguracją. Odpowiedzi związane z HTTP i SMTP są mylące, ponieważ port 80 (HTTP) i port 25 (SMTP) nie mają żadnego odniesienia w podanym kodzie iptables. Te różnice mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji zapory, co w efekcie naraża system na ataki oraz utrudnia prawidłowe funkcjonowanie aplikacji. Ważne jest zrozumienie, że dla każdej aplikacji sieciowej muszą być odpowiednio dobrane porty, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 38

W systemie Linux narzędzie iptables jest wykorzystywane do

A. ustawiania zapory sieciowej

B. zarządzania serwerem pocztowym

C. konfigurowania karty sieciowej

D. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera

Konfiguracja serwera pocztowego, zdalnego dostępu do serwera oraz karty sieciowej to obszary, które nie są związane z rolą iptables w systemie Linux. Serwery pocztowe są odpowiedzialne za wysyłanie, odbieranie i przechowywanie wiadomości e-mail, a ich konfiguracja zazwyczaj wymaga znajomości protokołów takich jak SMTP, POP3 czy IMAP, które nie mają nic wspólnego z zarządzaniem ruchem sieciowym. Zdalny dostęp do serwera, z kolei, odnosi się do metod umożliwiających użytkownikom łączenie się z systemem za pośrednictwem protokołów takich jak SSH czy RDP, które również nie dotyczą filtracji ruchu. Co więcej, konfiguracja karty sieciowej skupia się na ustawieniach sprzętowych oraz parametrach komunikacyjnych, takich jak adres IP czy maska podsieci. Błędne przypisanie iptables do tych zadań wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzia. Iptables jest narzędziem firewallowym, a nie systemem konfiguracyjnym dla serwerów czy sprzętu sieciowego. W praktyce, wiele osób myli różne aspekty zarządzania siecią, co prowadzi do niejasności w zakresie zastosowań poszczególnych narzędzi i technologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każde z tych zadań wymaga innego zestawu narzędzi i umiejętności, a ignorowanie tej różnicy może prowadzić do nieefektywnej administracji siecią.

Pytanie 39

Rodzaje ataków mających na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów w urządzeniach sieciowych to ataki klasy

A. DoS

B. spoofing

C. smurf

D. zero-day

Wybór odpowiedzi zero-day, spoofing lub smurf wskazuje na niepełne zrozumienie różnorodności ataków sieciowych oraz ich specyficznych celów. Ataki zero-day dotyczą luk w zabezpieczeniach oprogramowania, które są wykorzystywane przez atakujących przed ich wykryciem i naprawą przez producentów. Mogą one prowadzić do infiltracji systemów lub kradzieży danych, ale nie są bezpośrednio związane z zatrzymywaniem działania aplikacji. Spoofing polega na podszywaniu się pod inny adres IP lub inne tożsamości w sieci, co może być używane w różnych kontekstach, takich jak wyłudzanie informacji, ale nie ma na celu przeciążania serwerów. Z kolei atak smurf to technika wykorzystująca ICMP echo request do generowania dużego ruchu poprzez zasilanie odpowiedzi na zapytania ping, jednak jego celem jest również przeciążenie, nie zatrzymanie działania procesów na urządzeniach. Wszelkie te odpowiedzi różnią się od ataków DoS, które są ukierunkowane na zakłócanie dostępności usług i wymagają innego podejścia do zabezpieczeń. Kluczowym błędem jest mylenie celów ataków oraz ich metod działania, co prowadzi do nieadekwatnych strategii obronnych w zakresie bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 40

Jakie polecenie jest używane do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych z rodziny Windows?

A. ping

B. tracert

C. netstat

D. route

Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, służącym do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz aktualnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie listy aktywnych połączeń, portów nasłuchujących, a także statystyk dotyczących protokołów, takich jak TCP i UDP. Dzięki temu administratorzy sieci mogą zidentyfikować aktywne połączenia, sprawdzić, które aplikacje są powiązane z danymi połączeniami oraz zdiagnozować problemy związane z działaniem sieci. Na przykład, użycie komendy 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz porty w stanie nasłuchu, co może być niezwykle przydatne w przypadku podejrzenia nieautoryzowanego dostępu do systemu. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie statystyk sieciowych za pomocą 'netstat' może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i utrzymaniu bezpieczeństwa sieci. Ponadto, narzędzie to jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które podkreślają istotę monitorowania ruchu sieciowego jako kluczowego elementu zarządzania bezpieczeństwem IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej