Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 15:52
Data zakończenia: 29 maja 2025 16:13

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodę należy wykorzystać do zagęszczania zupy krem?

A. posypywanie.

B. glazurowanie.

C. podprawę zacieraną.

D. zasmażkę III stopnia.

Podprawa zacierana to naprawdę fajny sposób na zagęszczanie zup krem. Co to znaczy? To po prostu mieszanka mąki i masła, którą dodajesz do gorącego płynu. Działa to tak, że zupa staje się gładka i ma super konsystencję. Jeśli robisz np. zupę krem z dyni albo brokułów, to podprawa zacierana naprawdę robi robotę, bo potrafi nadać aksamitność. Pamiętaj, że kluczem jest dobrze zrumienić mąkę na maśle, bo dzięki temu zupa nie ma mącznego smaku, a dodatkowo zyskuje aromat. Takie działania są zgodne z kulinarnymi zasadami, które mówią, że zagęszczacze powinny nie tylko gęstość poprawiać, ale też smak potrawy wzbogacać.

Pytanie 2

Przygotowując tradycyjne gołąbki, trzeba wykorzystać: kapustę białą, mięso mielone mieszane oraz

A. suszone grzyby

B. pieczarki

C. ryż

D. kaszę manną

Ryż jest kluczowym składnikiem tradycyjnych gołąbków, gdyż pełni rolę nie tylko wypełniacza, ale także absorbuje smaki mięsa oraz przypraw. Zastosowanie ryżu w gołąbkach jest zgodne z klasycznymi recepturami, gdzie ryż harmonizuje z mielonym mięsem i kapustą, zapewniając odpowiednią teksturę oraz wilgotność potrawy. Wybierając ryż, warto zdecydować się na jego paraboliczny lub długoziarnisty wariant, który podczas gotowania nie klei się i zachowuje swoją strukturę, co jest istotne w kontekście estetyki podania. Dodatkowo, ryż dostarcza niezbędnych węglowodanów, co czyni gołąbki bardziej sycącymi. W praktyce kulinarnej, gołąbki z ryżem można podawać z różnymi sosami, co jeszcze bardziej urozmaica ich smak. Możliwości podania i wzbogacenia dania o różne przyprawy sprawiają, że ryż to fundament, który łączy wszystkie składniki w harmonijną całość.

Pytanie 3

Postępując zgodnie z zamieszczonym opisem, tuszkę

Opis
1. Ułóż tuszkę grzbietem na desce.
2. Przetnij skórę w dolnej części brzucha z obu stron.
3. Włóż w przecięcia nogi.
4. Skrzydła wykręć w stawie barkowym załóż na grzbiet.

A. formuje się w kieszeń.

B. spina się jedną nitką.

C. spina się dwiema nitkami.

D. formuje się sposobem angielskim.

Formowanie tuszki w kieszeń to kluczowy krok w przygotowaniu drobiu do nadziewania. Proces ten, oparty na precyzyjnych technikach kulinarnych, pozwala uzyskać równomierne i efektywne nadziewanie, co jest istotne dla smaku i estetyki potrawy. Ułożenie tuszki grzbietem na desce oraz odpowiednie przecięcie skóry w dolnej części brzucha zapewnia dostęp do wnętrza, a następnie wykręcenie skrzydeł w stawie barkowym jest niezbędne do zamknięcia tuszki. Dzięki temu, nadzienie pozostaje na swoim miejscu podczas gotowania, a tuszka uzyskuje apetyczny wygląd po przyrządzeniu. Zgodnie z najlepszymi praktykami gastronomicznymi, formowanie tuszki w kieszeń nie tylko zwiększa walory estetyczne dania, ale również wpływa na równomierne rozkładanie ciepła podczas pieczenia, co z kolei przyczynia się do uzyskania idealnej tekstury. Warto również wspomnieć o technice marynowania przed nadziewaniem, co dodatkowo wzbogaca smak potrawy.

Pytanie 4

Jaką ilość groszku ptysiowego należy przygotować, aby wystarczyło na 150 porcji zupy, jeśli do jednej porcji wykorzystuje się 15 g?

A. 750 g

B. 1500 g

C. 225 g

D. 2250 g

Aby obliczyć ilość groszku ptysiowego potrzebnego do przygotowania 150 porcji zupy, należy pomnożyć liczbę porcji przez masę groszku przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku 150 porcji mnożymy przez 15 g, co daje 2250 g. Takie podejście jest zgodne z praktykami kulinarnymi, które wymagają precyzyjnego dozowania składników, aby zapewnić spójność potrawy. W gastronomii, szczególnie w dużych lokalach, kluczowe jest dokładne obliczenie składników, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zapewnić odpowiednią jakość serwowanych dań. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie menu w restauracji na dużą imprezę, gdzie każda porcja musi być starannie odmierzone, by zaspokoić oczekiwania klientów oraz zachować standardy wydania. Warto również podkreślić, że znajomość właściwego dozowania składników wspiera efektywność operacyjną lokalu oraz wpływa na kontrolę kosztów.

Pytanie 5

Ile gramów mąki jest potrzebne do przygotowania ciasta na 40 porcji, jeśli do 4 porcji używa się 170 g mąki?

A. 1,70 kg

B. 17,00 kg

C. 4,00 kg

D. 6,80 kg

Obliczenie ilości mąki potrzebnej do przygotowania ciasta na 40 porcji potrawy opiera się na prostych proporcjach. Wiemy, że na 4 porcje potrzeba 170 g mąki. Aby obliczyć, ile mąki jest potrzebne na 40 porcji, należy zastosować regułę trzech. Przede wszystkim ustalamy, ile mąki przypada na jedną porcję, dzieląc 170 g przez 4, co daje 42,5 g mąki na porcję. Następnie mnożymy tę wartość przez 40: 42,5 g * 40 = 1700 g, co równa się 1,70 kg. Takie podejście jest zgodne z normami kulinarnymi, które sugerują, że przy zwiększaniu liczby porcji należy zachować proporcje, aby uzyskać jednolity smak i teksturę potrawy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowywanie większych ilości jedzenia na imprezy lub w restauracjach, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe do utrzymania spójności i jakości potraw. Zrozumienie proporcji i ich zastosowanie w praktyce jest niezbędne w każdym kuchennym kunszcie.

Pytanie 6

W placówce gastronomicznej przygotowywane są sałatki oraz soki z owoców i warzyw. W zestawie dostępnych urządzeń znajdują się już płuczko-obieraczka oraz maszyna do rozdrabniania warzyw. Wskaż urządzenie, które powinno być dołączone do zestawu niezbędnego do tej produkcji?

A. Wilk.

B. Kuter.

C. Ubijarka.

D. Sokowirówka.

Sokowirówka jest kluczowym urządzeniem w procesie produkcji soków z warzyw i owoców, ponieważ efektywnie oddziela sok od miąższu, co jest niezbędne do uzyskania czystych i klarownych napojów. Przykładowo, sokowirówki są zaprojektowane do pracy z różnorodnymi surowcami, takimi jak jabłka, marchewki czy buraki, oferując różne prędkości obrotowe, które dostosowują się do twardości warzyw i owoców. Zastosowanie sokowirówki pozwala na zachowanie wartości odżywczych, ponieważ proces ekstrakcji soku jest szybki i minimalizuje utlenianie składników. W branży gastronomicznej, stosowanie sokowirówek jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności i higieny, co jest wymagane przy produkcji soków komercyjnych. Ponadto, wytwarzanie soków w zakładzie gastronomicznym wymaga nie tylko efektywności, ale także dostosowania do standardów jakości, co sokowirówki spełniają dzięki swoim zaawansowanym technologiom.

Pytanie 7

Pomieszczenie, w którym realizowana jest ekspedycja gotowych dań, nie powinno znajdować się obok

A. przygotowalni czystej

B. sali konsumenckiej

C. zmywalni naczyń

D. kuchni właściwej

Zmywalnia naczyń nie powinna znajdować się w pobliżu ekspedycji gotowych potraw ze względu na ryzyko kontaminacji krzyżowej. Przepisy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone w rozporządzeniu o ogólnych zasadach higieny, wskazują na konieczność separacji przestrzeni, w których odbywa się przygotowywanie i podawanie żywności od obszarów, gdzie odbywa się mycie naczyń. Zmywalnia jest miejscem, gdzie gromadzą się resztki jedzenia i zanieczyszczenia, co może prowadzić do przenikania bakterii do gotowych potraw. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w restauracjach, które przestrzegają standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), gdzie kluczowe jest minimalizowanie ryzyka dla zdrowia konsumentów. Dodatkowo, odpowiednie rozmieszczenie pomieszczeń w kuchni profesjonalnej sprzyja efektywności pracy, ogranicza czas przemieszczania się personelu oraz podnosi ogólną jakość świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 8

Które ilości surowców należy przygotować do sporządzania ciasta kruchego, jeżeli proporcje mąki, tłuszczu i cukru w tym cieście wynoszą 3:2:1?

	Mąka w g	Tłuszcz w g	Cukier w g
A.	150	100	50
B.	150	200	50
C.	200	100	50
D.	200	200	50

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

W przypadku wybrania nieprawidłowej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na zrozumienie podstawowych zasad proporcjonalnych w przygotowywaniu ciast. Proporcje 3:2:1 oznaczają, że na każdą jednostkę mąki przypadają określone jednostki tłuszczu i cukru. Często błędnie przyjmuje się, że wystarczy jedynie dowolnie zmieniać ilości składników, nie dbając o ich proporcje, co prowadzi do niepożądanych efektów w konsystencji ciasta. Na przykład, zwiększenie ilości cukru bez odpowiedniego dostosowania ilości mąki i tłuszczu może skutkować ciastem zbyt słodkim i kruchym, które nie trzyma się formy. Podobnie, zbyt mała ilość tłuszczu może powodować, że ciasto będzie twarde i trudne do rozwałkowania. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda zmiana w przepisie powinna być przemyślana i oparta na zachowaniu proporcji, co jest fundamentem dobrego rzemiosła cukierniczego. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce kulinarnej istotne jest nie tylko przygotowanie ciasta, ale również jego odpowiednia obróbka, w tym chłodzenie przed pieczeniem, co wpływa na końcowy rezultat. Dlatego, aby osiągnąć pożądany efekt, niezwykle istotne jest trzymanie się ustalonych proporcji i praktyk kulinarnych.

Pytanie 9

Zaprezentowany proces produkcyjny ilustruje etapy przygotowania

Obróbka wstępna brudnych ziemniaków → rozdrabnianie → mieszanie składników → formowanie → smażenie

A. placków z ziemniaków

B. ziemniaków nadziewanych

C. pyz z ziemniaków

D. ziemniaków purée

Odpowiedź 'placków ziemniaczanych' jest poprawna, ponieważ przedstawiony schemat produkcyjny idealnie odzwierciedla proces przygotowania tej potrawy. Obróbka wstępna brudnych ziemniaków polega na ich myciu, a następnie rozdrabnianie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji masy ziemniaczanej, co jest kluczowe dla uzyskania placków. Mieszanie składników, takich jak cebula, jajka i przyprawy, jest niezbędne dla nadania smaku i tekstury. Następnie formowanie masy w kształt placków oraz ich smażenie na złoty kolor to typowe etapy produkcji placków ziemniaczanych, które są bardzo popularnym daniem w kuchni polskiej. Dodatkowo, placki ziemniaczane mogą być podawane z różnorodnymi dodatkami, takimi jak śmietana, sosy czy nawet gulasz, co czyni je wszechstronnym daniem. Przygotowywanie placków ziemniaczanych jest zgodne z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, zapewniającym bezpieczeństwo i jakość żywności. W branży gastronomicznej warto zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie oraz wykorzystanie surowców, co wpływa na końcowy efekt potrawy.

Pytanie 10

Przedstawiony sposób wykonania potrawy należy stosować do sporządzania

Sposób wykonania
1. Wykonaj obróbkę wstępną surowców.
2. Mięso pokrój w grubą kostkę, oprósz mąką, zrumień na rozgrzanym tłuszczu.
3. Dodaj pokrojoną i usmażoną cebulę, duś do miękkości ze słodką papryką mieloną.
4. Dodaj śmietanę z mąką, zagotuj i dopraw do smaku.

A. potrawki cielęcej.

B. zrazów zawijanych.

C. sztufady.

D. paprykarza.

Twoja odpowiedź 'paprykarz' jest trafiona! Przygotowanie tej potrawy faktycznie pasuje do opisanego sposobu. Kluczowe etapy to na pewno obróbka surowców i pokrojenie mięsa w grubą kostkę - to ważne, żeby paprykarz miał odpowiednią konsystencję. Oprócz tego, podsmażenie na tłuszczu z mąką dodaje niesamowitego smaku. Pamiętaj, że duszenie z mieloną papryką to nieodłączny element tej potrawy, a dodanie śmietany sprawia, że staje się taka kremowa. Paprykarz zazwyczaj robi się z mięsa lub ryby i można go podawać na różne sposoby. Zrozumienie, jak to wszystko razem działa, na pewno pomoże Ci uzyskać ten wyjątkowy smak i aromat, który naprawdę wyróżnia tę potrawę w kuchni regionalnej.

Pytanie 11

Do kategorii ryb żyjących w wodach słodkich, które są hodowane w stawach, należy

A. turbota

B. sandacza

C. dorsza

D. tuńczyka

Turbot (Scophthalmus maximus) to ryba morska, która zamieszkuje wody przybrzeżne i jest popularna w rybołówstwie komercyjnym, jednak nie jest gatunkiem słodkowodnym, co czyni go nieodpowiednim do hodowli w stawach. Dorsza (Gadus morhua) również jest rybą morską, znaną z zimnych wód północnego Atlantyku, i choć może być hodowana w warunkach akwakultury, to nie jest typowym gatunkiem dla stawów słodkowodnych. Z kolei tuńczyk (Thunnus spp.) to ryba pelagiczna, która żyje w otwartych wodach oceanicznych, znana z dużych migracji, co czyni jego hodowlę w stawach całkowicie niemożliwą. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego środowiska życia ryb i ich preferencji ekologicznych. Wybór ryb do hodowli powinien opierać się na ich zdolności do przystosowania się do warunków słodkowodnych oraz na ich wartości dla rynku. Zrozumienie różnic między rybami słodkowodnymi a morskimi jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w hodowli ryb, co jest istotne dla zrównoważonego rozwoju akwakultury.

Pytanie 12

Procesy, które prowadzą do uzyskania żywności liofilizowanej, to

A. gotowania oraz homogenizacji

B. homogenizacji i zamrażania

C. gotowania i osuszania

D. zamrażania i osuszania

Żywność liofilizowaną otrzymuje się poprzez zastosowanie technologii mrożenia oraz suszenia. Proces ten, znany jako liofilizacja, polega na usunięciu wody z żywności w stanie zamrożonym, co zachowuje strukturę, smak oraz wartości odżywcze produktu. Liofilizacja jest szczególnie ceniona w branży spożywczej oraz wśród podróżników, ponieważ pozwala na długotrwałe przechowywanie jedzenia przy minimalnych stratach składników odżywczych. Dodatkowo, liofilizowane produkty są lekkie i łatwe do transportu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób uprawiających turystykę górską lub długotrwałe wyprawy. W przemyśle żywnościowym, liofilizacja stosowana jest m.in. do produkcji owoców, warzyw, zup instant oraz żywności dla niemowląt. Dzięki tej technologii, możliwe jest również zachowanie intensywności barw oraz aromatów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach kulinarnych. Standardy jakości w branży wymagają, aby produkty liofilizowane spełniały określone normy dotyczące zawartości wilgoci, co wpływa na ich trwałość i jakość.

Pytanie 13

Jaką kwotę trzeba zapłacić za jedną lampkę wina o pojemności 150 ml, jeśli cena butelki 0,7 litra wynosi 70 zł?

A. 15 zł

B. 26 zł

C. 16 zł

D. 43 zł

Aby obliczyć koszt jednej lampki wina o pojemności 150 ml, musimy najpierw ustalić, ile lampki znajduje się w jednej butelce o pojemności 0,7 litra (700 ml). Dzielimy 700 ml przez 150 ml, co daje około 4,67, co oznacza, że w jednej butelce mieści się 4 lampki. Następnie, dzielimy cenę butelki (70 zł) przez liczbę lampek (4,67), co prowadzi nas do wyniku 15 zł za lampkę (70 zł / 4,67 ≈ 15 zł). Znajomość takich obliczeń jest bardzo przydatna, zwłaszcza w gastronomii i branży winiarskiej, gdzie precyzyjne ustalanie cen jest kluczowe dla marży zysku. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również uwzględnianie kosztów dodatkowych, takich jak serwis czy podanie wina, co może wpłynąć na ostateczną cenę dla klienta. Warto również pamiętać o potrzebie analizy kosztów przy zakupie większych ilości wina, co może prowadzić do lepszych ofert i oszczędności.

Pytanie 14

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Gotowanie

B. Duszenie

C. Grillowanie

D. Smażenie

Gotowanie mięsa jest techniką obróbki termicznej, która polega na podgrzewaniu go w wodzie lub innym płynie. Dzięki tej metodzie mięso zachowuje swoją wilgotność, co sprawia, że jest bardziej soczyste i delikatne. Gotowanie może obejmować różne rodzaje płynów, takie jak bulion, wino czy po prostu woda, co wpływa na smak końcowy potrawy. Dobrą praktyką jest stosowanie się do zasady, że mięso należy gotować w temperaturze, która pozwala na równomierne ugotowanie bez ryzyka przesuszenia. Warto również dodać, że gotowanie jest często preferowane w przypadku przygotowywania zup, gulaszy i potraw jednogarnkowych, gdzie długotrwała ekspozycja na ciepło pozwala na rozwinięcie pełniejszego smaku. Ponadto, zgodnie z profesjonalnymi standardami kulinarnymi, gotowanie jest metodą, która minimalizuje ryzyko kontaminacji, ponieważ wysokie temperatury zabijają bakterie obecne w surowym mięsie.

Pytanie 15

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek

B. być starty do zapiekanek

C. służyć jako przekąska na talerzu serowym

D. zostać bezwzględnie wyrzucony

Zetrzeć obsuszony ser gouda do zapiekanek to optymalne rozwiązanie, które wykorzystuje jego walory smakowe oraz właściwości technologiczne. Ser gouda, nawet gdy jest nieco przesuszony, posiada wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja jego wykorzystaniu w potrawach zapiekanych. W trakcie pieczenia ser ten dobrze się roztapia, co sprawia, że potrawy stają się kremowe i aromatyczne. Użycie obsuszonego sera w zapiekankach jest zgodne z zasadami minimalizacji odpadów w gastronomii, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju. Warto także wspomnieć, że ser gouda ma wszechstronne zastosowanie; można go łączyć z warzywami, mięsem czy makaronem, co czyni go idealnym składnikiem do różnorodnych potraw. Dodatkowo, w przypadku długoterminowego przechowywania, ser ten może być również łatwo tartym produktem, co zwiększa jego użyteczność.

Pytanie 16

Najwięcej odpadów generuje się podczas wstępnej obróbki świeżych

A. truskawek

B. śliwek

C. ananasów

D. czereśni

Zauważyłem, że odpowiedzi dotyczące czereśni, truskawek i śliwek nie są poprawne. Obróbka tych owoców daje znacznie mniej odpadów niż w przypadku ananasów. Na przykład, przy czereśniach głównie ściągamy ogonki i pestki, co generuje tylko 10-15% strat. Truskawki są jeszcze bardziej oszczędne – tam to głównie szypułki, więc odpady są na poziomie 5-10%. A w śliwkach? Głównie pestki, co to 15-20% masy. Różnice te są związane z tym, jak zbudowane są te owoce i jak się je przetwarza. Wiem, że można się pomylić, myśląc o tych owocach jak o ananasach, ale każdy z nich ma swoje specyficzne potrzeby. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrać odpowiednią technologię i narzędzia, żeby nie marnować surowców, co jest naprawdę kluczowe w przemyśle.

Pytanie 17

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. pasteryzacja

B. fermentacja

C. dymienie

D. solenie

Pasteryzacja jest fizyczną metodą utrwalania żywności, polegającą na podgrzewaniu produktów do określonej temperatury przez określony czas, co prowadzi do eliminacji drobnoustrojów i enzymów odpowiedzialnych za psucie się żywności. Proces ten, opracowany przez Ludwika Pasteura, ma na celu zwiększenie trwałości produktów spożywczych oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania pasteryzacji jest przetwarzanie mleka, które po podgrzaniu do temperatury wynoszącej od 60 do 85 stopni Celsjusza przez kilka sekund do kilku minut, jest wolne od patogenów. Pasteryzacja jest standardem w przemyśle spożywczym, gdzie kontrola jakości i bezpieczeństwa żywności są kluczowe. Oprócz mleka, pasteryzacji poddawane są również soki owocowe, przetwory owocowe, sosy i konserwy, co pozwala na ich dłuższe przechowywanie oraz zachowanie wartości odżywczych.

Pytanie 18

Przygotowywanie mąki powinno być wykorzystywane do tworzenia ciasta

A. zbijanego

B. ptysiowego

C. kruchego

D. biszkoptowego

Zarówno ciasto zbijane, biszkoptowe, jak i kruche różnią się zasadniczo od ciasta ptysiowego, co negatywnie wpływa na ich proces przygotowania oraz zastosowanie zaparzonej mąki. Ciasto zbijane, na przykład, jest przygotowywane z dodatkiem tłuszczu, który nie wymaga wcześniejszego zaparzenia składników. Jego struktura jest gęsta i ciężka, co nie sprzyja powstawaniu lekkich wypieków. Z kolei biszkoptowe polega na ubiciu jajek z cukrem, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej objętości i lekkości, ale nie wymaga użycia mąki zaparzonej, a raczej suchej, co wpływa na różnice w końcowej teksturze. Z kolei ciasto kruche opiera się na połączeniu mąki, tłuszczu oraz cukru w celu uzyskania twardej, kruchej struktury, co również wyklucza możliwość zastosowania zaparzonej mąki. Właściwości ciast są determinowane nie tylko składnikami, ale także metodami ich przygotowania. Użycie niewłaściwej techniki, jak w przypadku ciast, które nie korzystają z zaparzonej mąki, prowadzi do błędów w konsystencji i jakości wypieków. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne ciasta wymagają specyficznych metod przygotowania, a ich nieprawidłowe łączenie może prowadzić do niezadowalających rezultatów.

Pytanie 19

Jaką czynność należy wykonać przy przygotowywaniu surówki z selera, aby zapobiec jego enzymatycznemu ciemnieniu?

A. Cienkie obieranie selera

B. Skropienie startego selera sokiem z cytryny

C. Użycie do starcia selera tarki ze stali nierdzewnej

D. Płukanie selera przed rozdrobnieniem

Skropienie startego selera sokiem z cytryny jest skuteczną metodą zapobiegania ciemnieniu enzymatycznemu, co jest zjawiskiem wynikającym z utlenienia polifenoli w obecności tlenu. Sok z cytryny zawiera kwas cytrynowy, który zmienia pH powierzchni selera, co ogranicza aktywność enzymu polifenolazy odpowiedzialnego za ciemnienie. W praktyce, dodanie soku z cytryny do selera nie tylko spowalnia ten proces, ale również polepsza walory smakowe oraz estetyczne potrawy. W gastronomii, zwłaszcza w przypadku sałatek, zachowanie świeżego wyglądu składników jest niezwykle istotne. Warto również zaznaczyć, że ta technika jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie przygotowywania potraw, gdzie estetyka oraz jakość składników odgrywają kluczową rolę. Dodatkowo, sok z cytryny ma właściwości antyoksydacyjne, co przyczynia się do lepszego zachowania wartości odżywczych surówki.

Pytanie 20

Jakie artykuły spożywcze mają działanie alkalizujące na ludzki organizm?

A. Kasza jęczmienna, ryby, marchew, rzodkiewki

B. Kapusta, pomidory, mleko, cytryny

C. Migdały, sałata, jaja, buraki

D. Brukselka, śledzie, jabłka, brzoskwinie

Kapusta, pomidory, mleko i cytryny rzeczywiście mają działanie alkalizujące na organizm. Produkty te są bogate w składniki odżywcze, które wspierają równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. Na przykład, kapusta jest źródłem witamin K i C, a także błonnika, co sprzyja zdrowiu jelit i wspiera procesy detoksykacji. Pomidory, z kolei, zawierają likopen, który ma działanie przeciwutleniające, a ich zasadowy charakter wspomaga utrzymanie pH organizmu w optymalnym zakresie. Mleko, mimo że zawiera pewne kwasy, po strawieniu działa alkalizująco, co czyni je cennym elementem diety. Cytryny, chociaż kwaśne w smaku, mają na organizm działanie alkalizujące po przetworzeniu. Te produkty mogą być łatwo włączone do codziennej diety, na przykład w postaci sałatek z kapusty i pomidorów, napojów na bazie mleka, czy lemoniady z cytryną. Warto pamiętać, że zrównoważona dieta oparta na różnych zasobach roślinnych i nabiale przyczynia się do utrzymania zdrowego pH organizmu, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia.

Pytanie 21

Jaką ilość ziemniaków należy zastosować do przygotowania 2 porcji placków ziemniaczanych, jeżeli na 10 porcji potrzeba 3,5 kg tego składnika?

A. 35 dag

B. 1,40 kg

C. 70 dag

D. 1,05 kg

Aby obliczyć, ile ziemniaków potrzebujemy do przygotowania 2 porcji placków ziemniaczanych, musimy najpierw ustalić, ile surowca potrzebujemy na jedną porcję. Z danych wynika, że na 10 porcji wykorzystuje się 3,5 kg ziemniaków. Dzieląc tę wartość przez 10, otrzymujemy 0,35 kg ziemniaków na jedną porcję. Następnie, mnożąc przez 2, obliczamy, że na 2 porcje potrzebujemy 0,7 kg, co w przeliczeniu na dekagramy daje nam 70 dag. Takie obliczenia są standardem w kuchni, gdzie dokładność ilości składników jest kluczowa dla uzyskania odpowiedniego smaku i tekstury potrawy. Przykładowo, w branży gastronomicznej często korzysta się z tabeli przeliczeniowej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co jest niezbędne przy dużych zamówieniach. Dlatego warto znać zasady przeliczania jednostek masy, co zestawione z praktyką kulinarną, pozwala na precyzyjne przygotowywanie potraw.

Pytanie 22

Przesiej mąkę na stolnicę, odłóż niewielką ilość do posypania, dodaj przesiany cukier puder oraz tłuszcz i dokładnie siekaj, aż uzyskasz coraz mniejsze kawałki. Gdy tłuszcz dobrze połączy się z mąką, dodaj żółtka, śmietanę i substancje smakowo-zapachowe, a następnie zagnieć ciasto nożem, starając się połączyć wszystkie składniki. Połączone składniki lekko zagnij obiema rękami, aż mąka zostanie wchłonięta przez pozostałe składniki. Ciasto należy schłodzić. Jakiego rodzaju ciasto można przygotować, stosując tę technikę?

A. Piaskowe

B. Kruche

C. Ptysiowe

D. Biszkoptowe

Odpowiedź "Kruche" jest prawidłowa, ponieważ opisany proces przygotowania ciasta odnosi się do techniki wyrabiania ciasta kruchego. W trakcie tego procesu, mąka jest przesiania, a następnie połączona z cukrem pudrem i tłuszczem, który należy siekać na mniejsze cząsteczki. Kluczowym aspektem ciasta kruchego jest to, że tłuszcz (masło lub margaryna) musi być dobrze wymieszany z mąką, co pozwala uzyskać delikatną i kruchą strukturę. Dodanie żółtek i śmietany, a także delikatne zarabianie ciasta, są typowymi krokami w przygotowaniu ciasta kruchego. Ciasto to charakteryzuje się niską zawartością wody, co sprawia, że po upieczeniu jest ono chrupkie i mało elastyczne. Przykłady zastosowania ciasta kruchego obejmują przygotowanie tart, ciasteczek, a także spodu do różnych ciast. Standardy branżowe wskazują na istotność schładzania ciasta przed pieczeniem, co zapobiega jego nadmiernemu rozprężaniu się w trakcie obróbki termicznej.

Pytanie 23

Jaką czynność w procesie mycia naczyń stołowych realizuje się na końcu?

A. Płukanie

B. Wyparzanie

C. Mycie zasadnicze

D. Mycie wstępne

Wyparzanie naczyń stołowych to kluczowy etap w procesie mycia, realizowany na końcu, który ma na celu eliminację wszelkich pozostałości mikroorganizmów oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu higieny. Podczas tego procesu naczynia są poddawane działaniu gorącej wody, co powoduje denaturację białek i zniszczenie bakterii, a także usuwa wszelkie resztki detergentu. Wyparzanie często stosuje się w placówkach gastronomicznych, gdzie standardy sanitarno-epidemiologiczne są wyjątkowo rygorystyczne. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie specjalnych urządzeń, takich jak zmywarki, które automatyzują ten proces i gwarantują osiągnięcie odpowiedniej temperatury wody. Ponadto, wyparzanie jest zgodne z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które nakładają obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa żywności poprzez kontrolę procesów mycia i dezynfekcji. Warto również zaznaczyć, że wyparzanie powinno następować po myciu zasadniczym i płukaniu, aby zapewnić, że naczynia są w pełni oczyszczone z zanieczyszczeń przed ich ostatecznym dezynfekowaniem.

Pytanie 24

Jaką czynność wstępnej obróbki należy zrealizować w czystej przygotowalni zakładu gastronomicznego?

A. Mieszanie warzyw na surówkę

B. Oczkowanie obranych ziemniaków

C. Płukanie warzyw

D. Oczyszczanie pieczarek

Mieszanie warzyw na surówkę to kluczowy etap obróbki wstępnej w przygotowalni czystej zakładu gastronomicznego. W tej fazie przygotowania surowców, wszystkie warzywa, takie jak sałata, pomidory czy ogórki, są starannie łączone, co pozwala na uzyskanie spójnych i atrakcyjnych w smaku potraw. Zastosowanie tej metody jest zgodne z zasadami HACCP, które podkreślają potrzebę kontrolowania procesów przygotowawczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Mieszanie warzyw na surówkę nie tylko wpływa na estetykę dania, ale także na jego aromat, gdy składniki harmonijnie się łączą. Przykładowo, odpowiednie połączenie warzyw z dressingiem może znacząco podnieść walory smakowe serwowanej potrawy. Warto również zaznaczyć, że mieszanie odbywa się w czystym środowisku, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Dobrą praktyką jest wprowadzanie do surówki także różnych przypraw, co może dodatkowo wzbogacić jej smak oraz wartość odżywczą. Mieszanie warzyw stanowi zatem istotny element przygotowania potraw, który powinien być realizowany zgodnie z ustalonymi normami w gastronomii.

Pytanie 25

Koszt wyżywienia dla delegacji liczącej 15 osób wyniósł
- śniadanie - 225,00 zł
- lunch - 150,00 zł
- obiadokolacja - 375,00 zł
Jaką kwotę stanowi całodzienne wyżywienie jednego delegata?

A. 75,00 zł

B. 30,00 zł

C. 37,50 zł

D. 50,00 zł

Aby obliczyć koszt całodziennego wyżywienia jednego delegata, należy najpierw zsumować koszty posiłków dla całej delegacji. Śniadanie kosztowało 225,00 zł, lunch 150,00 zł, a obiadokolacja 375,00 zł. Suma ta wynosi 225,00 zł + 150,00 zł + 375,00 zł = 750,00 zł. Następnie, aby obliczyć koszt na jednego delegata, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę delegatów: 750,00 zł / 15 = 50,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i zarządzania budżetem, które podkreślają znaczenie dokładnych kalkulacji w celu efektywnego zarządzania kosztami. Przykładowo, w branży hotelarskiej i gastronomicznej, precyzyjne ustalanie kosztów wyżywienia jest kluczowe dla przygotowania ofert cenowych, co z kolei ma wpływ na satysfakcję klientów oraz rentowność przedsiębiorstwa. Ponadto, umiejętność efektywnego zarządzania kosztami jest jednym z fundamentów dobrych praktyk w zarządzaniu projektami, co pozwala na zachowanie finansowej dyscypliny.

Pytanie 26

Vol-au-vent to wytrawny wypiek z ciasta

A. drożdżowego

B. ptysiowego

C. francuskiego

D. półkruchego

Vol-au-vent to naprawdę fajny francuski wypiek. Ma to lekkie, chrupiące ciasto francuskie, czyli 'pâte feuilletée', które jest tak zrobione, żeby w pieczeniu powstały w nim warstwy. Dzięki temu jest puszyste i delikatne. Można je wypełniać różnymi nadzieniami – zarówno słonymi, jak i słodkimi, ale najbardziej chyba popularne są te z mięsem, owocami morza albo warzywami. To bardzo uniwersalne danie, które daje dużo możliwości kulinarnych, a do tego ładnie wygląda, więc nadaje się na różne okazje. Na przykład można je podać jako przystawkę na eleganckim przyjęciu, gdzie wygląd ma znaczenie. Ważne jest, żeby znać techniki robienia ciasta francuskiego i umieć komponować różne farsze, bo to pozwala na tworzenie smacznych i efektownych dań.

Pytanie 27

Jakie danie wywodzi się z kuchni włoskiej?

A. ratatouille

B. ragout

C. risotto

D. rumsztyk

Ratatouille to danie pochodzące z kuchni francuskiej, a jego głównymi składnikami są warzywa takie jak bakłażan, cukinia, pomidory i papryka. Potrawa ta jest znana z wersji duszonej i ma na celu uwydatnienie naturalnych smaków warzyw. Przygotowanie ratatouille różni się od risotto, które skupia się na ryżu i technice gotowania w bulionie. Ragout to termin określający potrawy mięsne duszone w sosie, które mogą pochodzić z różnych kuchni, w tym z kuchni francuskiej, hiszpańskiej czy włoskiej. Rumsztyk to potrawa mięsna, najczęściej z wołowiny, i również nie ma związku z kuchnią włoską, lecz z bardziej ogólnymi tradycjami kulinarnymi, w których mięso jest głównym składnikiem. Wybór tych dań w kontekście pytania dotyczącego kuchni włoskiej może prowadzić do nieporozumień, ponieważ często wynika z nieznajomości charakterystyki potraw oraz ich pochodzenia. Niezrozumienie różnicy między potrawami z różnych regionów Europy może skutkować błędnymi wnioskami oraz niewłaściwym doborem dań w menu, co jest istotne zwłaszcza w kontekście restauracji i cateringu, gdzie oczekuje się znajomości regionalnych specjałów.

Pytanie 28

Aby przygotować kaszę gryczaną na sypko z 1 kg surowca, jakie ilości wody są potrzebne?

A. 3,0 l wody

B. 1,5 l wody

C. 2,0 l wody

D. 2,5 l wody

Wybór niewłaściwej ilości wody podczas przygotowywania kaszy gryczanej na sypko może prowadzić do różnych problemów kulinarnych, takich jak rozgotowanie lub zbytnie sklejanie się ziaren. Użycie 2,0 litra wody jest zbyt dużą ilością dla 1 kg kaszy, co skutkuje nadmiernym wchłanianiem wody przez ziarna. W takich przypadkach kasza staje się miękka i papkowata, co jest niepożądanym efektem. Z kolei wybór 2,5 litra wody również prowadzi do podobnych problemów - kasza nie zachowa swojej struktury, a potrawa nie będzie smakowała tak, jak powinna. Z kolei 3,0 litra wody to jeszcze większa ilość, która może całkowicie zrujnować konsystencję dania, czyniąc je jedynie rozgotowaną masą. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że więcej wody zawsze zapewnia lepszy efekt, podczas gdy w rzeczywistości kluczem do sukcesu jest odpowiednia proporcja. Uważaj na to, że niektóre źródła mogą zalecać inne ilości wody, jednak dla kaszy gryczanej na sypko najlepsze efekty osiąga się przy 1,5 litra na 1 kg surowca. Dlatego ważne jest, aby korzystać z potwierdzonych przepisów i zasad kulinarnych, aby uzyskać zamierzony rezultat.

Pytanie 29

Do serwowania sufletu nie zaleca się używania

A. deserowych talerzyków

B. żaroodpornych kokilek

C. szklanych kieliszków

D. porcelanowych pucharków

Kieliszki szklane to nie najlepszy wybór do serwowania sufletu, i powód jest dość prosty – mają małą pojemność i niewielką stabilność. Suflety to dość delikatne dania, więc potrzebują odpowiednich naczyń, które będą miały wystarczająco miejsca, żeby mogły ładnie urosnąć i równomiernie się upiec. Najlepiej sprawdzają się naczynia z szerokim dnem oraz wysokimi ściankami, na przykład kokilki żaroodporne albo pucharki porcelanowe. Dzięki nim unikniesz przypalenia dania i zapewnisz mu odpowiednią teksturę. Gdybyś próbował piec suflet w kieliszkach, to mógłbyś zauważyć, że zajmie to dłużej, co może wpłynąć na jego konsystencję. Korzystając z właściwych naczyń, nie tylko poprawisz smak, ale też teksturę potrawy, co jest bardzo ważne w kuchni.

Pytanie 30

GHP to system zarządzania, który nie obejmuje procesów

A. odbierania surowców

B. przechowywania surowców

C. opracowywania receptur

D. przygotowywania dań

Wybór odpowiedzi dotyczącej magazynowania surowców, przyjmowania surowców czy przygotowywania posiłków odzwierciedla typowy błąd w rozumieniu zakresu Dobrej Praktyki Higienicznej. GHP jest systemem, który w szczególności koncentruje się na zapewnieniu wysokiej jakości i bezpieczeństwa żywności w każdym etapie jej produkcji. Procesy takie jak magazynowanie i przyjmowanie surowców są kluczowe dla kontroli jakości, ponieważ to właśnie w tych fazach najczęściej dochodzi do zanieczyszczeń i błędów, które mogą wpłynąć na końcowy produkt. Z kolei przygotowywanie posiłków, które również jest objęte tym systemem, wymaga stosowania się do ściśle określonych procedur higienicznych, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i kontaminacji. Wybór odpowiedzi przygotowywania receptur jako tej, która nie jest objęta GHP, jest zatem związany z brakiem zrozumienia, że chociaż proces ten może wpływać na jakość kulinarną, nie jest bezpośrednio związany z praktykami zapewniającymi bezpieczeństwo żywności. Kluczowe jest, aby rozróżniać, które procesy są elementami systemu GHP, a które nie mają na nie wpływu, by skutecznie wdrażać praktyki gwarantujące wysoką jakość produktów. Prawidłowe zrozumienie tych zagadnień jest niezbędne w każdej placówce zajmującej się przetwarzaniem żywności.

Pytanie 31

Jakie produkty skrobiowe są stosowane w potrawach mięsnych smażonych?

A. kluski śląskie oraz puree ziemniaczane

B. frytki i ziemniaki gotowane na wodzie

C. kasze sypkie oraz kopytka

D. frytki oraz kluski półfrancuskie

Frytki i ziemniaki z wody stanowią doskonały dodatek do dań mięsnych smażonych, ponieważ ich konsystencja i smak doskonale harmonizują z mięsami, zwłaszcza tymi przygotowanymi w wysokotemperaturowych procesach, takich jak smażenie. Frytki, które są chrupiące na zewnątrz i miękkie w środku, kontrastują z soczystością smażonych mięs, co czyni je popularnym wyborem w gastronomii. Ziemniaki gotowane w wodzie, najczęściej w formie puree lub w kawałkach, są klasycznym dodatkiem, który nie tylko dopełnia danie, ale również pełni funkcję absorpcyjną, zbierając sosy i smaki z potrawy. Te składniki są zgodne z zasadami kulinarnymi, które zalecają uzupełnianie potraw białkowych odpowiednimi węglowodanami, co poprawia ich smak oraz wartości odżywcze, co jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi. W praktyce, dodawanie frytek i ziemniaków z wody do mięs smażonych jest powszechną praktyką w wielu restauracjach i domach, co potwierdza ich popularność wśród konsumentów.

Pytanie 32

W przypadku montażu elementów zespołu roboczego w podajniku ślimakowym wilka, jaka jest właściwa kolejność ich instalacji?

A. nóż, sitko, pierścień dystansowy

B. pierścień dystansowy, nóż, sitko

C. nóż, pierścień dystansowy, sitko

D. sitko, nóż, pierścień dystansowy

Zaznaczyłeś odpowiedź 'nóż, sitko, pierścień dystansowy', co jest całkiem trafne. Kolejność montażu tych części w podajniku ślimakowym ma naprawdę duże znaczenie dla jego działania. Nóż musi iść pierwszy, bo to on tnie materiał na kawałki, zanim trafi do sitka. A sitko, umieszczone na drugim miejscu, oddziela to, co zostało już pokrojone, więc musi być za nożem, żeby wszystko działało jak należy. Na końcu dajemy pierścień dystansowy – on stabilizuje całość i zapobiega luzom, co jest bardzo istotne dla efektywności i bezpieczeństwa pracy urządzenia. W inżynierii jest to jasne, że właściwa kolejność montażu wpływa na jakość przetwarzania i trwałość urządzenia. W branży spożywczej, gdzie ważne jest precyzyjne cięcie, te zasady są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 33

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Wędzona szynka

B. Kapusta fermentowana

C. Mleko poddane pasteryzacji

D. Liofilizowane grzyby

Szynka wędzona jest produktem, który powstaje w wyniku chemicznej metody utrwalania, zwanej wędzeniem. Proces ten polega na poddawaniu mięsa działaniu dymu drzewnego, który zawiera liczne związki chemiczne, takie jak fenole, aldehydy i kwasy, które mają właściwości konserwujące. Wędzenie nie tylko wydłuża trwałość mięsa poprzez obniżenie aktywności mikroorganizmów, ale także nadaje mu charakterystyczny smak i aromat. Praktyczne zastosowanie tej metody jest szerokie, a wędzone produkty, takie jak szynka, cieszą się dużą popularnością w przemyśle spożywczym. Warto podkreślić, że proces wędzenia powinien odbywać się zgodnie z określonymi standardami, takimi jak normy HACCP (Analiza zagrożeń i krytyczne punkty kontroli), które pomagają zapewnić bezpieczeństwo żywności oraz jej wysoką jakość. Dodatkowo, wędzenie może być przeprowadzane w różnych warunkach, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych profili smakowych, co jest cenione przez konsumentów.

Pytanie 34

Kaszami o dużych ziarnach są

A. manna

B. pęczak

C. krakowska

D. kuskus

Pęczak to kasza gruboziarnista, która jest wytwarzana z jęczmienia. W procesie produkcji ziarna jęczmienia są poddawane obróbce, co pozwala uzyskać charakterystyczną strukturę oraz większą zawartość błonnika i składników odżywczych. Pęczak jest ceniony za swoje walory zdrowotne oraz smakowe. W kuchni tradycyjnej i nowoczesnej jest wykorzystywany w różnych potrawach, od zup, przez sałatki, aż po dania główne. Jako produkt pełnoziarnisty, pęczak dostarcza organizmowi niezbędnych witamin z grupy B oraz minerałów, co czyni go doskonałym wyborem dla osób dbających o zdrową dietę. Warto również zwrócić uwagę na jego niski indeks glikemiczny, co sprawia, że jest rekomendowany dla osób z cukrzycą czy tych, które chcą kontrolować poziom cukru we krwi. Ponadto, pęczak jest wszechstronny w zastosowaniach kulinarnych - można go serwować zarówno na ciepło, jak i na zimno, co czyni go idealnym składnikiem w różnorodnych przepisach kulinarnych.

Pytanie 35

Posiłki serwowane w niektórych lokalach gastronomicznych w formie bufetu pomiędzy śniadaniem a obiadem to

A. breakfast.

B. bufet śniadaniowy.

C. wielka gala bufetów

D. brunch.

Brunch to termin używany w gastronomii, który łączy cechy śniadania i obiadu, często serwowany między godziną 10 a 15. Jest popularny w weekendy, gdy klienci mogą cieszyć się bardziej zrelaksowanym posiłkiem, który oferuje zarówno dania śniadaniowe, jak i obiadowe. Przykładowe potrawy serwowane na brunchu to jajka po benedyktyńsku, omlety, naleśniki, a także sałatki czy dania mięsne. W kontekście dobrych praktyk branżowych, brunch stanowi doskonałą okazję dla restauracji do zwiększenia sprzedaży, przyciągając klientów w porach, które są często mniej ruchliwe. Co więcej, brunch często wiąże się z elementami społecznej interakcji, co czyni go atrakcyjną opcją dla grup i rodzin. Warto zauważyć, że niektóre restauracje oferują tematyczne brunch-e, które mogą obejmować specjały lokalnej kuchni czy różnorodne opcje dietetyczne, co pozwala na większe dostosowanie oferty do oczekiwań klientów.

Pytanie 36

Osoba pracująca przy oczyszczaniu ziemniaków w przygotowalni powinna korzystać z jakiego środka ochrony indywidualnej?

A. spodni ochronnych

B. białej zapaski

C. gumowych rękawic

D. gumowych butów

Gumowe rękawice to naprawdę ważny element ochrony dla osób, które pracują przy oczkowaniu ziemniaków. Ich zadaniem jest ochrona rąk przed różnymi substancjami chemicznymi, które mogą być na roślinach, oraz przed ewentualnymi urazami, które mogą się zdarzyć podczas pracy. Te rękawice tworzą swojego rodzaju barierę, co naprawdę zmniejsza ryzyko, że skóra wejdzie w kontakt z czymś szkodliwym. To się zgadza z zasadami BHP w rolnictwie. Na przykład, jak używasz nawozów czy środków ochrony roślin, to gumowe rękawice są absolutnie niezbędne, bo te chemikalia mogą podrażnić skórę. Każdy, kto pracuje w tym zawodzie, powinien mieć takie rękawice, aby zminimalizować ryzyko zdrowotne i czuć się bezpieczniej w pracy. No i warto pamiętać, żeby regularnie je zmieniać, żeby nie straciły swojej ochrony, bo to może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 37

Na podstawie danych z tabeli określ koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 5 porcji krokietów z pieczarkami [kg]	Cena 1 kg [zł]
1.	Pieczarki	0,50	9,00
2.	Cebula	0,10	2,00
3.	Bułka tarta	0,20	4,00
4.	Jaja	1 szt.	0,50 (1szt)
5.	Olej	0,4	10,00

A. 10,00 zł

B. 25,00 zł

C. 75,00 zł

D. 50,00 zł

Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dobrze odzwierciedla całkowity koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek. Aby uzyskać tę wartość, należy zastosować zasadę proporcjonalności. W pierwszej kolejności obliczamy koszt produkcji 5 porcji, a następnie mnożymy ten wynik przez 5, aby uzyskać wartość dla 25 porcji. Przykładowo, jeżeli koszt produkcji 5 porcji wynosi 10,00 zł, to dla 25 porcji koszt wzrasta do 50,00 zł (10,00 zł x 5). W praktyce, obliczanie kosztów produkcji jest kluczowym elementem zarządzania finansami w branży gastronomicznej, a precyzyjne określenie kosztów surowców i pracy pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Praktyka ta jest zgodna z przyjętymi standardami zarządzania kosztami, które sugerują, że dokładne oszacowanie kosztów pozwala na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych i zwiększenie rentowności operacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto pragnie efektywnie zarządzać restauracją lub inną działalnością gastronomiczną.

Pytanie 38

Jakie aspekty w lokalu gastronomicznym mogą ułatwić poruszanie się osobie niepełnosprawnej korzystającej z wózka inwalidzkiego?

A. Układ wnętrza bez barierek przy schodach

B. Układ wnętrza z różnymi wysokościami podłóg i posadzek

C. Wykorzystanie antypoślizgowych podłóg i posadzek

D. Zainstalowanie hokerów trwale przymocowanych do podłoża

Zastosowanie antypoślizgowych posadzek i podłóg jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Antypoślizgowe materiały znacznie redukują ryzyko upadków, co ma szczególne znaczenie w przestrzeniach publicznych, takich jak zakłady gastronomiczne. Standardy budowlane oraz przepisy dotyczące dostępności architektonicznej zalecają stosowanie takich rozwiązań, aby stworzyć komfortowe warunki dla wszystkich użytkowników. Przykładami zastosowania mogą być posadzki wykonane z gumy, ceramiki lub specjalnych kompozytów, które charakteryzują się odpowiednią przyczepnością. Warto również pamiętać, że odpowiednie projektowanie przestrzeni, w tym właściwa aranżacja mebli i ciągów komunikacyjnych, wspiera samodzielność osób z niepełnosprawnościami. Zastosowanie antypoślizgowych podłóg jest istotnym krokiem w kierunku tworzenia inkluzywnych środowisk, które sprzyjają integracji społecznej.

Pytanie 39

Faworki są klasyfikowane jako produkty z ciasta

A. piernikowego

B. kruchego

C. parzonego

D. zbijanego

Faworki, znane też jako chrust, to naprawdę pyszne słodkości. Robi się je z ciasta zbijanego, które jest lekkie i kruche. W składzie znajdziesz mąkę, jajka, masło i śmietanę. Potem trzeba to wszystko rozwałkować na cienkie paski, skręcić i usmażyć w gorącym oleju. Ta technika wyrabiania ciasta sprawia, że faworki są takie puszyste i delikatne. Wiesz, ważne jest, żeby odpowiednio smażyć faworki, bo to właśnie determinuje ich chrupkość. Gdy są idealnie złociste i lekko posypane cukrem pudrem, to smakują wręcz genialnie! Moim zdaniem, jeśli chcesz zrobić naprawdę udane faworki, musisz zadbać o jakość składników i dokładność w ich przygotowaniu.

Pytanie 40

Schab oraz biodrówka są częściami rozbioru tuszy

A. wieprzowej

B. cielęcej

C. wołowej

D. baraniej

Odpowiedź 'wieprzowej' jest poprawna, ponieważ schab i biodrówka to popularne elementy rozbioru tuszy wieprzowej. Schab, znany z miękkości i delikatnego smaku, pochodzi z górnej części tuszy, w okolicy kręgosłupa. Jest często wykorzystywany do przygotowania kotletów schabowych, pieczeni oraz wędlin. Biodrówka, z kolei, to część tylnej nogi świni, znana z intensywnego smaku i tekstury. Używa się jej do produkcji karkówki, a także w wielu tradycyjnych przepisach, takich jak gulasze czy duszone dania. Rozbiór tuszy wieprzowej jest kluczowym procesem w przemyśle mięsnym, zgodnie z normami HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. W praktyce, znajomość tych elementów pozwala na lepsze planowanie menu oraz optymalizację kosztów w gastronomii, co jest istotne dla każdego profesjonalnego kucharza.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej