Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik administracji
Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Data rozpoczęcia: 6 marca 2025 11:00
Data zakończenia: 6 marca 2025 11:01

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką formę organizacyjną posiada Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie w kontekście jednostek sektora finansów publicznych?

A. Instytucji gospodarki budżetowej

B. Samorządowego zakładu budżetowego

C. Jednostki budżetowej

D. Państwowego funduszu celowego

Instytucje takie jak Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie nie mogą być klasyfikowane jako jednostki budżetowe, ponieważ ich struktura organizacyjna i funkcjonowanie są inne niż w przypadku jednostek budżetowych, które są bezpośrednio finansowane z budżetu państwa. Jednostki budżetowe zazwyczaj wykonują ściśle określone zadania, jednak mają mniejszą elastyczność w zarządzaniu swoimi finansami, ponieważ muszą ściśle przestrzegać regulacji budżetowych i szczegółowych wytycznych. W kontekście instytucji gospodarki budżetowej, chociaż są one również zorganizowane w celu realizacji zadań publicznych, nie zarządzają funduszami w taki sposób, aby mogły operować na zasadzie samodzielności finansowej, co jest charakterystyczne dla samorządowych zakładów budżetowych. Ponadto, pomylenie Zarządu Cmentarzy z państwowym funduszem celowym jest kolejnym typowym błędem, ponieważ fundusze te są powoływane do realizacji określonych celów, a ich struktura i sposób finansowania różnią się od zakładów budżetowych. Często mylone są również cele i zadania tych instytucji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich roli i funkcji w systemie zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 2

Na koncie pasywnym saldo początkowe oraz zwiększenia wartości składnika rejestruje się po stronie

A. Ma

B. Winien

C. Winien lub Ma

D. Winien i Ma

Zrozumienie, w jaki sposób dokonuje się zapisów na kontach pasywnych, jest fundamentem rachunkowości. Wskazania, że zarówno saldo początkowe, jak i zwiększenia stanu składnika rejestruje się w kolumnie 'Winien' lub w obie kolumny, są nieprawidłowe. Konta pasywne, które przedstawiają zobowiązania i kapitały własne, są z definicji kontami, na których wzrosty (czyli zaciągnięcie zobowiązań lub zwiększenie kapitału) zapisuje się po stronie 'Ma'. Ponadto, saldo początkowe również wpisuje się w tę kolumnę, co wskazuje na zasadniczy błąd w interpretacji zasad rachunkowości. Wiele osób myli konta pasywne z kontami aktywnymi, gdzie zwiększenia są rejestrowane po stronie 'Winien'. Taki błąd może prowadzić do poważnych konsekwencji w księgowości, w tym do zafałszowania sprawozdań finansowych, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na decyzje strategiczne przedsiębiorstwa. Kluczowe jest zrozumienie, że zasadniczą różnicą między kontami aktywnymi a pasywnymi jest kierunek zapisów, co powinno być podstawą dla każdego księgowego lub studenta rachunkowości. Warto również zwrócić uwagę, że wiele osób może mylić terminy i zasady na początku swojej nauki, co jest całkowicie naturalne. Dlatego tak ważne jest systematyczne kształcenie się w tym zakresie oraz praktyczne stosowanie zdobytej wiedzy.

Pytanie 3

Do wyłącznej kompetencji rady powiatu należy

A. opracowanie projektu budżetu powiatu

B. zarządzanie mieniem powiatu

C. realizacja budżetu powiatu

D. uchwalanie budżetu powiatu

Uchwalanie budżetu powiatu to kluczowy proces, który należy wyłącznie do kompetencji rady powiatu. Rada powiatu odpowiada za zatwierdzanie planu finansowego, który wpływa na wszystkie aspekty funkcjonowania powiatu. W ramach tego procesu rada analizuje projekt budżetu przedstawiony przez zarząd powiatu, ocenia jego zgodność z lokalnymi potrzebami oraz możliwościami finansowymi. Przykładowo, uchwalając budżet, rada uwzględnia wydatki na inwestycje w infrastrukturę, edukację, zdrowie oraz inne usługi publiczne. Dobre praktyki w zakresie uchwalania budżetu obejmują transparentność procesu, umożliwienie obywatelom wyrażania opinii oraz zapewnienie konsultacji społecznych. Rada powiatu, podejmując decyzje dotyczące uchwał budżetowych, powinna kierować się zasadą zrównoważonego rozwoju, co oznacza uwzględnianie zarówno krótko-, jak i długoterminowych potrzeb mieszkańców. Uchwała budżetowa jest dokumentem, który wyznacza kierunki działania powiatu na dany rok, a jej poprawne uchwalenie jest fundamentem dla efektywnego zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 4

Odpowiedzialność osoby powierzającej wykonanie czynności drugiemu, uregulowana w przytoczonym przepisie, jest odpowiedzialnością na zasadzie

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
(…)
Art. 429
Kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności.
(…)

A. winy w nadzorze.

B. winy w wyborze.

C. słuszności

D. ryzyka.

Odpowiedź "winy w wyborze" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 429 Kodeksu cywilnego, osoba, która powierza wykonanie czynności innej osobie, ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez tę osobę, chyba że udowodni, iż nie ponosi winy w wyborze. To oznacza, że powierzając wykonanie jakiejś czynności, mamy obowiązek starannie dobierać osoby, które wykonają tę czynność. Przykładowo, jeśli zatrudniamy pracownika do wykonania skomplikowanej usługi naprawczej, musimy upewnić się, że posiada on odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie, aby nie narażać klientów na straty. W praktyce oznacza to również, że należy przeprowadzić odpowiednią weryfikację umiejętności i reputacji potencjalnych wykonawców. Zasadą jest, że im bardziej ryzykowna czynność, tym staranniejszy powinien być dobór osoby do jej wykonania, aby zminimalizować ryzyko poniesienia odpowiedzialności. Właściwy wybór stanowi fundament odpowiedzialności i zgodności z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Konsekwencją oświadczenia woli złożonego przez osobę, która z powodu zażycia narkotyku znajdowała się w stanie uniemożliwiającym świadome podjęcie decyzji i wyrażenie swojej woli, jest

A. nieważność czynności prawnej

B. bezskuteczność względna czynności prawnej

C. bezskuteczność zawieszona czynności prawnej

D. wzruszalność czynności prawnej

Odpowiedź "nieważność czynności prawnej" jest poprawna, ponieważ osoba, która znajduje się w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli, nie jest zdolna do działania w rozumieniu prawa. W takim przypadku, czynność prawna dokonana przez taką osobę jest uznawana za nieważną z mocy prawa. Przykładem może być sytuacja, w której osoba podpisuje umowę pod wpływem substancji psychoaktywnych, co prowadzi do jej niemożności oceny konsekwencji podejmowanych działań. W praktyce oznacza to, że żadna ze stron umowy nie może egzekwować praw wynikających z tej umowy, co podkreśla istotę zasady ochrony osób niezdolnych do działania. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, nieważność czynności prawnej jest szczególnie istotna, aby chronić osoby, które mogłyby być narażone na szkodliwe skutki swoich decyzji w stanie braku zdolności do ich podejmowania. Warto zwrócić uwagę, że w takich przypadkach podstawą do ochrony jest nie tylko sama okoliczność związana z użyciem narkotyku, ale także wpływ, jaki miało to na zdolność do wyrażania woli.

Pytanie 8

Rozstrzyganie kwestii skarg dotyczących działań organów jednostek samorządu terytorialnego należy do kompetencji

A. sądu antymonopolowego

B. regionalnych izb obrachunkowych

C. sądów powszechnych

D. wojewódzkich sądów administracyjnych

Regionalne izby obrachunkowe pełnią funkcję kontrolną w zakresie finansów publicznych, jednak nie mają kompetencji do orzekania w sprawach skarg na akty nadzoru nad działalnością organów samorządu terytorialnego. Ich podstawowym zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie gospodarki finansowej jednostek samorządowych oraz przestrzegania zasad prawidłowego gospodarowania publicznymi środkami finansowymi. Sąd antymonopolowy z kolei zajmuje się sprawami związanymi z ochroną konkurencji i zwalczaniem praktyk monopolistycznych, co również nie dotyczy skarg związanych z nadzorem nad działalnością samorządów. Sąd powszechny, który ma szersze kompetencje w zakresie spraw cywilnych i karnych, nie posiada odpowiednich uprawnień do rozstrzygania sporów administracyjnych związanych z działalnością organów samorządu terytorialnego. Warto zauważyć, że nieprawidłowe przypisanie kompetencji do tych instytucji często wynika z braku zrozumienia ich specyfiki i ról, co prowadzi do mylnego wniosku, że mogą one zajmować się sprawami administracyjnymi, podczas gdy ich funkcje są ściśle określone przez przepisy prawa. W praktyce oznacza to, że każda instytucja ma swoje jasno określone zadania, a pomylenie tych ról może skutkować nieefektywnym rozwiązywaniem problemów i wydłużeniem procesów sądowych.

Pytanie 9

Zgodnie z regulacjami Kodeksu postępowania administracyjnego, podmiot nieposiadający praw strony w postępowaniu administracyjnym to

A. Rzecznik Praw Obywatelskich

B. organizacja społeczna, jeśli jest to uzasadnione celami statutowymi

C. biegły

D. prokurator

Rzecznik Praw Obywatelskich, prokurator oraz organizacja społeczna mają różne, ale wyraźne role w kontekście postępowania administracyjnego. Rzecznik Praw Obywatelskich, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich, ma możliwość uczestniczenia w postępowaniach administracyjnych w celu ochrony praw obywatelskich, co kwalifikuje go jako stronę. Prokurator, w ramach swoich kompetencji, także może występować w takich postępowaniach, aby chronić interes społeczny lub zapobiegać naruszeniom prawa. Organizacje społeczne, jeżeli ich cele statutowe są uzasadnione w kontekście konkretnej sprawy administracyjnej, również mogą działać jako strony w postępowaniu. Zrozumienie tych ról jest kluczowe, aby nie mylić funkcji biegłego z rolami stron postępowania. Biegły nie jest reprezentantem interesów jakichkolwiek stron, lecz specjalistą, którego opinia ma na celu wsparcie organu administracyjnego w podejmowaniu decyzji. Stąd wynika typowy błąd myślowy, polegający na utożsamieniu roli biegłego z rolą strony w postępowaniu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat jego statusu prawnego.

Pytanie 10

Zgodnie z ustawą regulującą egzekucję administracyjną, organem odpowiedzialnym za wdrażanie wszelkich środków egzekucyjnych w przypadku ściągania zobowiązań pieniężnych oraz zabezpieczania tychże należności, jest

A. naczelnik urzędu skarbowego

B. wojewoda

C. dyrektor oddziału ZUS

D. dyrektor izby celnej

Wybranie odpowiedzi, która dotyczy innych organów, jak wojewoda czy dyrektor izby celnej, może być wynikiem niezbyt dokładnego zrozumienia, jak to wszystko działa w administracji. Wojewoda pełni inną rolę, bo nadzoruje administrację rządową w terenie i nie ściąga długów osobiście. Dyrektor izby celnej ma swoje zadania związane z cłami, a dyrektor ZUS zajmuje się ubezpieczeniami społecznymi, a nie egzekucją należności w takim rozumieniu, jak robi to naczelnik urzędu skarbowego. Jak to się mówi, nie każdy organ do wszystkiego się nadaje, a to, jak są podzielone te kompetencje, powinno być jasne, żeby nie pomylić się w odpowiedziach.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Podmiot praw i obowiązków w obszarze stosunków majątkowych, którym jest organizacja lub instytucja, to

A. opiekun ustawowy,

B. osoba prawna.

C. indywidualna osoba.

D. podmiot nieposiadający osobowości prawnej.

Osoba prawna to zdefiniowany w prawie byt, który posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. To oznacza, że może być podmiotem praw i obowiązków, co jest istotne w kontekście stosunków majątkowych. Osoby prawne mogą podejmować działania prawne, zawierać umowy oraz posiadać majątek, co czyni je kluczowymi graczami w wielu dziedzinach, takich jak prawo cywilne, prawo handlowe czy prawo podatkowe. Przykłady osób prawnych to spółki, fundacje, stowarzyszenia czy instytucje publiczne. W praktyce oznacza to, że osoba prawna może występować w roli pozwanej lub powoda w sporach sądowych, a także ma obowiązek przestrzegania norm prawnych związanych z prowadzeniem działalności. Zrozumienie roli osób prawnych w strukturze prawnej jest kluczowe dla skutecznego zarządzania, ponieważ pozwala na lepsze planowanie prawne oraz minimalizowanie ryzyka związanego z odpowiedzialnością majątkową.

Pytanie 13

Gmina otrzymała fakturę za korzystanie z usług telekomunikacyjnych. Otrzymana faktura stanowi dokument księgowy

A. wewnętrzny

B. obcy

C. korygujący

D. własny

Wybór 'obcym' jest jak najbardziej trafny, bo faktura za usługi telekomunikacyjne, która wpłynęła do urzędu, to dokument, który potwierdza transakcję z kimś spoza. W praktyce mówimy o dokumentach obcych, które przychodzą od zewnętrznych dostawców czy kontrahentów, a to jest mega ważne dla dobrze prowadzonej księgowości. W polskim prawie i ustawie o rachunkowości mamy jasno określone zasady, jak te wszystkie rzeczy powinny być ewidencjonowane. A to, jak klasyfikujemy dokumenty, w tym faktury, ma znaczenie dla przejrzystości naszych finansów i zgodności z przepisami. Związane z fakturami obcymi jest jeszcze to, że muszą one spełniać pewne wymogi prawne – na przykład, powinny mieć numer NIP, dane sprzedawcy i nabywcy oraz szczegółowy opis usług. Przykładowo, mamy fakturę za usługi telekomunikacyjne, która pozwala na śledzenie wydatków urzędowych, co jest ważne przy planowaniu budżetu i rozliczeniach finansowych.

Pytanie 14

Małżeńska wspólność ustawowa to forma współwłasności

A. w równych częściach.

B. w częściach ułamkowych.

C. łączną.

D. pełną.

Wspólność małżeńska bywa mylona z innymi formami współwłasności, co może prowadzić do nieporozumień. W przypadku całkowitej współwłasności, każdy z właścicieli ma prawo do całości rzeczy, co jest sprzeczne z zasadą współwłasności łącznej, w której każdy z małżonków ma udział w całym majątku wspólnym, a nie w pojedynczych przedmiotach. Współwłasność w częściach równych również nie oddaje istoty wspólności małżeńskiej, ponieważ w przypadku współwłasności łącznej nie dzieli się majątku na udziały, lecz traktuje się go jako jedną całość. Ponadto, współwłasność w częściach ułamkowych sugeruje, że każdy z małżonków ma określony, procentowy udział w poszczególnych składnikach majątku, co stoi w opozycji do idei wspólności. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują niezrozumienie różnicy pomiędzy rodzajami współwłasności oraz pomylenie zasad dotyczących majątku osobistego i wspólnego. Kluczowe jest, aby uzmysłowić sobie, że ustawowa wspólność małżeńska to forma prawna, która stawia na jedność majątku małżeńskiego, co jest istotne w kontekście rozwodów, podziału majątku czy zarządzania finansami w małżeństwie.

Pytanie 15

Osoba, która ukończyła trzyletnie kształcenie zawodowe oraz ma pięcioletnie doświadczenie zawodowe, została zatrudniona na pół etatu. Jaką ilość dni urlopu wypoczynkowego przysługuje jej w danym roku kalendarzowym?

A. 13 dni

B. 10 dni

C. 20 dni

D. 26 dni

Pracownik, który ukończył trzyletnią szkołę branżową i ma pięcioletni staż pracy, zgodnie z polskim prawem pracy, ma prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego w pełnym etacie rocznie. Jednakże, w przypadku zatrudnienia na pół etatu, wymiar urlopu należy proporcjonalnie zmniejszyć. Wymiar urlopu oblicza się poprzez pomnożenie przysługujących dni urlopu przez współczynnik etatu. W tym przypadku 20 dni urlopu w pełnym etacie pomnożone przez 0,5 etatu daje 10 dni. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której pracownik decyduje się na urlop wypoczynkowy w celu regeneracji sił po ciężkim roku pracy, co jest nie tylko korzystne dla jego zdrowia, ale także zwiększa efektywność w wykonywanej pracy. Zastosowanie takiej praktyki w firmach jest zgodne z zasadami zdrowego zarządzania zasobami ludzkimi, co wpływa pozytywnie na atmosferę w pracy oraz satysfakcję pracowników.

Pytanie 16

Dokument administracyjny, który odnosi się do zagadnień pojawiających się w trakcie postępowania administracyjnego i zasadniczo nie rozwiązuje sprawy w meritum, to

A. zarządzenie

B. rozporządzenie

C. postanowienie

D. decyzja

Zarządzenie, będące aktem wykonawczym, dotyczy wewnętrznych spraw organów administracji i nie ma charakteru rozstrzygającego w kontekście postępowania administracyjnego. Możliwe jest mylenie zarządzeń z postanowieniami, ponieważ oba te akty mogą być używane w kontekście organizacyjnym, jednak zarządzenia nie są stosowane do rozstrzygania spraw w toku postępowania. Rozporządzenie jest aktem normatywnym, który ma zastosowanie ogólne, regulując określone kwestie prawne, ale również nie odnosi się do sprawy konkretnego postępowania. Wreszcie decyzja, jako akt administracyjny, rzeczywiście rozstrzyga sprawy co do istoty, co jest fundamentalną różnicą w odniesieniu do postanowienia. Często błędnie interpretuje się pojęcia związane z aktami administracyjnymi przez niezrozumienie ich funkcji oraz zakresu. Zrozumienie różnicy między tymi aktami jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w praktyce administracyjnej i prawnej. Właściwe stosowanie postanowień w toku postępowania administracyjnego jest niezbędne do zapewnienia skuteczności, przejrzystości i ochrony praw obywateli.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Burmistrz poprosił swoją sekretarkę o telefon do Biblioteki Miejskiej w celu zapowiedzenia swojej wizyty. Określ kierunek przepływu informacji wewnętrznej w tej sytuacji.

A. Pionowy w dół

B. Pionowy w górę

C. Równoległy

D. Poziomy

W opisanej sytuacji mamy do czynienia z przepływem informacji w kierunku pionowym w dół, co oznacza, że decyzja burmistrza, który jest osobą na wyższym szczeblu w hierarchii organizacyjnej, jest przekazywana do sekretarki, która pełni rolę osoby na niższym szczeblu. W tym przypadku sekretarka wykonuje zadanie, które zostało jej zlecone przez burmistrza, co jest typowym przykładem komunikacji pionowej w dół. W praktyce tego typu przepływ informacji jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania organizacji, ponieważ umożliwia skuteczne delegowanie zadań i podejmowanie decyzji, które są związane z codziennymi operacjami. Dobrze zorganizowany przepływ informacji zapewnia również, że wszyscy członkowie zespołu są świadomi swoich obowiązków i mogą efektywnie współpracować. W kontekście standardów zarządzania jakością, np. ISO 9001, skuteczna komunikacja pionowa jest niezbędnym elementem do osiągnięcia wysokiej efektywności procesów organizacyjnych.

Pytanie 19

Jeśli decyzja administracyjna, która została zaskarżona w odwołaniu, została podjęta z naruszeniem procedur, a niezbędny do wyjaśnienia zakres sprawy ma kluczowy wpływ na jej rozstrzyganie, organ odwoławczy podejmuje decyzję, w której

A. może uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji

B. kończy postępowanie odwoławcze

C. orzeka o nieważności zaskarżonej decyzji

D. zachowuje w mocy zaskarżoną decyzję

Wybór stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji nie jest właściwy, ponieważ ta opcja dotyczy sytuacji, gdy decyzja została wydana w sposób rażąco naruszający przepisy prawa, co wymaga natychmiastowego unieważnienia, a nie ponownego rozpatrywania sprawy. Utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji jest mylne, gdyż ignoruje naruszenia procedur, które mogłyby wpłynąć na wynik sprawy, co jest niezgodne z zasadami rzetelnego postępowania administracyjnego. Umarzanie postępowania odwoławczego nie jest odpowiednie w kontekście naruszeń procedur, gdyż nie prowadzi do wyjaśnienia sprawy i nie zapewnia ochrony praw stron w postępowaniu. Typowym błędem jest założenie, że jeśli organ odwoławczy stwierdził naruszenie, to automatycznie powinien podjąć drastyczniejsze kroki, co może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji prawnych. Prawidłowe działanie organu odwoławczego powinno koncentrować się na zapewnieniu sprawiedliwości oraz efektywności postępowania, a nie na unieważnianiu decyzji bez dalszego rozważania jej zasadności w kontekście całej sprawy.

Pytanie 20

Środki pochodzące z podatku od nieruchomości stanowią źródło własnych przychodów

A. gminy

B. państwa

C. województwa

D. powiatu

Czasami ludzie mylą dochody z podatku od nieruchomości z tymi, które pochodzą z wyższych szczebli administracji, jak państwo czy województwa. To może prowadzić do różnych nieporozumień odnośnie tego, jak działa finansowanie w samorządach. Podatek od nieruchomości to typowy lokalny podatek, więc służy głównie do sfinansowania zadań gmin. Powiaty czy województwa mają inne źródła przychodów, a ich struktura jest zupełnie inna. Na przykład powiaty zajmują się takimi sprawami jak edukacja ponadgimnazjalna czy opieka społeczna, a ich dochody pochodzą z podatków dochodowych i innych opłat. Z drugiej strony państwo ma bardziej złożony system podatkowy, który obejmuje różne podatki takie jak VAT i inne daniny. Tak czy owak, zrozumienie tej hierarchii jest naprawdę ważne, żeby dobrze zarządzać finansami publicznymi. Mylenie wpływów z podatku lokalnego z tymi z wyższych szczebli może prowadzić do błędnego rozumienia roli gmin w całym systemie finansowym.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

...finansujący zobowiązuje się, w ramach działalności swojego przedsiębiorstwa, zakupić towar od wskazanego sprzedawcy na warunkach ustalonych w umowie i przekazać ten towar korzystającemu do używania, a korzystający zobowiązuje się wypłacić finansującemu w ustalonych terminach wynagrodzenie pieniężne... Jakiego rodzaju umowy dotyczy zamieszczony fragment tekstu?

A. Dzierżawy

B. Zlecenia

C. Najmu

D. Leasingu

Umowy najmu i dzierżawy mogą być mylone z leasingiem, jednak różnią się one w istotny sposób. Umowa najmu dotyczy użyczania rzeczy ruchomych, na przykład mieszkań czy sprzętu, gdzie najemca płaci wynagrodzenie za użytkowanie, ale nie ma prawa do nabycia przedmiotu po zakończeniu umowy. Dzierżawa natomiast odnosi się głównie do przedmiotów trwałych, takich jak grunty czy budynki, a dzierżawca ponosi odpowiedzialność za utrzymanie przedmiotu w stanie, w jakim go otrzymał, co nie jest typowe dla leasingu. Natomiast umowa zlecenia to zupełnie inny typ umowy, który dotyczy wykonania określonej usługi. W przypadku zlecenia, zlecający nie przekazuje żadnych przedmiotów do wykorzystania, a jedynie określa zadania do wykonania. Wiele osób może błędnie interpretować różnice między tymi umowami, co prowadzi do mylnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że leasing łączy w sobie elementy finansowania oraz użytkowania, co czyni go unikalnym i często preferowanym rozwiązaniem wśród przedsiębiorstw, które pragną pozyskać nowe aktywa, nie obciążając jednocześnie swojego bilansu. Dlatego ważne jest dokładne zapoznanie się z definicjami i zasadami dotyczącymi różnych typów umów, aby móc skutecznie podejmować decyzje finansowe.

Pytanie 23

Z jakiego źródła pochodzi powszechnie obowiązujące prawo w Rzeczypospolitej Polskiej?

A. uchwała Sejmu

B. rozporządzenie ministra

C. zarządzenie wójta

D. uchwała rady gminy

Uchwały Sejmu, zarządzenia wójta oraz uchwały rady gminy są formami aktów prawnych, ale nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa na poziomie ogólnokrajowym. Uchwały Sejmu, jako akt prawny, mają charakter normatywny, ale dotyczą one głównie spraw wewnętrznych i organizacyjnych, a nie bezpośrednio regulacji prawnych, które muszą być przestrzegane przez obywateli. Zarządzenia wójta są aktami wykonawczymi, które mają zastosowanie w administracji lokalnej, ale ich zasięg obowiązywania jest ograniczony do obszaru danej gminy, co sprawia, że nie mogą być traktowane jako powszechnie obowiązujące prawo. Uchwały rady gminy również mają charakter lokalny i dotyczą konkretnych zagadnień związanych z administracją gminną. Często prowadzi to do nieporozumień, gdzie osoby myślą, że wszystkie formy uchwał i zarządzeń mają ogólnokrajowe znaczenie. Jednakże, aby akt prawny mógł być uznany za powszechnie obowiązujący, musi być wydany w ramach ogólnokrajowego systemu prawnego, co realizowane jest właśnie przez rozporządzenia ministrów, które muszą opierać się na ustawach i są publikowane w oficjalnych źródłach. W związku z tym, osoby zajmujące się prawem powinny być świadome różnic pomiędzy tymi formami aktów prawnych i ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Którą z podstawowych zasad postępowania administracyjnego obrazują wymagania stawiane organom administracji publicznej w zakresie podejmowania wszystkich działań niezbędnych dla dokładnego ustalenia stanu faktycznego sprawy?

A. Zasadę szybkości i prostoty postępowania

B. Zasadę prawdy obiektywnej

C. Zasadę trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych

D. Zasadę ugodowego załatwiania spraw

Odpowiedzi, które nie wskazują na zasadę prawdy obiektywnej, mogą być mylące i prowadzić do nieprawidłowych interpretacji. Zasada szybkości i prostoty postępowania koncentruje się na efektywności i sprawności procedur administracyjnych, co nie zawsze zapewnia dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego. Choć ważne jest, aby postępowania były prowadzone w sposób szybki, to nie powinno to odbywać się kosztem rzetelności i dokładności. Z kolei zasada ugodowego załatwiania spraw podkreśla dążenie do porozumienia między stronami, co również nie jest tożsame z obowiązkiem szczegółowego ustalenia faktów. Takie podejście może skutkować sytuacjami, w których organy administracji decydują się na rozwiązania kompromisowe bez pełnego zrozumienia kontekstu sprawy, co może prowadzić do niekorzystnych decyzji. Zasada trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych z kolei odnosi się do stabilności prawnej i pewności obywateli w zakresie wydawanych decyzji, jednak nie dotyczy procesu badania stanu faktycznego, który powinien być maksymalnie rzetelny. W praktyce zrozumienie zasad postępowania administracyjnego wymaga głębszej analizy sytuacji i unikania uproszczeń, które mogą wprowadzać w błąd dotyczący roli, jaką odgrywa prawda obiektywna w podejmowaniu decyzji administracyjnych.

Pytanie 26

Wójt gminy zlecił kierownikowi Referatu Ochrony Środowiska uporządkowanie terenu gminy. Jak w tej sytuacji przebiega kierunek informacji?

A. pionowo w dół

B. równolegle

C. poziomo

D. pionowo w górę

Przyjęcie innych kierunków przepływu informacji, takich jak "pionowo w górę", "poziomo" czy "równolegle", prowadzi do nieporozumień w kontekście hierarchii zarządzania. Kierunek "pionowo w górę" sugerowałby, że informacja byłaby przekazywana od niższego szczebla do wyższego, co nie ma miejsca w opisanej sytuacji. W rzeczywistości, taka komunikacja jest stosowana w przypadkach, gdy pracownicy muszą raportować swoje osiągnięcia lub problemy do przełożonych, a nie w momencie wykonywania poleceń. Odpowiedź "poziomo" może być mylona z sytuacjami, gdy współpracownicy w tym samym dziale wymieniają się informacjami lub zleceniami, co również nie odnosi się do wydania polecenia przez wójta. Tego typu myślenie prowadzi do błędnych wniosków dotyczących struktury organizacyjnej i może wpływać na efektywność działań. Właściwe zrozumienie, że polecenia są przekazywane z góry na dół w strukturach hierarchicznych, jest kluczowe dla sprawnego funkcjonowania każdego zespołu. Zastosowanie tych niepoprawnych kierunków może prowadzić do chaosu w komunikacji i dezorganizacji w pracy, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami administracyjnymi.

Pytanie 27

Jaką formą działania administracji można określić jako władczą?

A. dokonanie czynności materialno-technicznej

B. zawarcie umowy cywilnoprawnej

C. wydanie aktu administracyjnego

D. zawarcie porozumienia administracyjnego

Wybór formy działania administracji, takiej jak zawarcie porozumienia administracyjnego, umowy cywilnoprawnej lub dokonanie czynności materialno-technicznej, nie spełnia istotnych kryteriów władczego działania administracji. Zawarcie porozumienia administracyjnego, będącego formą współpracy pomiędzy organami administracji, jest często wykorzystane do koordynacji działań, ale nie ma charakteru władczego. Oznacza to, że nie wywołuje bezpośrednich skutków prawnych wobec obywateli, co jest kluczowe w kontekście działania administracji publicznej. Podobnie, zawarcie umowy cywilnoprawnej oznacza, że strony umowy działają na zasadzie dobrowolności i negocjacji, co wyklucza władczy charakter działania. Czynności materialno-techniczne, takie jak wykonanie prac budowlanych czy dostarczenie materiałów, są czynnościami o charakterze technicznym i nie mają charakteru decyzji administracyjnej. W praktyce, osoby zajmujące się administracją często mylą te różne formy działania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie kompetencji i zakresu działania organów administracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że władcze działania administracji zawsze powinny opierać się na aktach administracyjnych, które są obligatoryjne i mają na celu regulację stosunków prawnych w sposób wiążący dla obywateli.

Pytanie 28

Składki na ubezpieczenie są w pełni finansowane przez pracodawców z ich własnych funduszy?

A. wypadkowe

B. emerytalne

C. chorobowe

D. rentowe

Wybór składek emerytalnych, chorobowych lub rentowych jako odpowiedzi na pytanie o finansowanie składek na ubezpieczenie wypadkowe jest błędny, ponieważ każda z tych składek ma inny charakter oraz zasady finansowania. Składki emerytalne, które są przeznaczone na zabezpieczenie finansowe po zakończeniu aktywności zawodowej, są obciążeniem zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika, co oznacza, że są współfinansowane przez obie strony. W przypadku składek chorobowych, również zarówno pracodawca, jak i pracownik mają swoje obowiązki w zakresie ich opłacania, co jest zgodne z przepisami prawa. Natomiast składki rentowe, podobnie jak emerytalne, są współfinansowane, co również wyklucza je z kategorii składek opłacanych wyłącznie przez pracodawcę. Często zdarza się, że osoby mylą ich charakterystykę z ubezpieczeniem wypadkowym, nie zdając sobie sprawy, iż ubezpieczenia te mają odmienny cel i zasady finansowania. Takie błędne rozumienie może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie zarządzania finansami firmy oraz ubezpieczeniami pracowników. Kluczowe jest, aby pracodawcy i pracownicy byli świadomi różnic pomiędzy tymi rodzajami składek, co pozwoli na lepsze zrozumienie odpowiedzialności oraz konieczności ich opłacania zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 29

Wniosek o zaliczkę powinien zostać zakwalifikowany jako dowód księgowy?

A. związanych z ewidencją środków trwałych

B. kasowych

C. związanych z ewidencją wynagrodzeń

D. materiałowych

Odpowiedzi związane z klasyfikacją wniosków o zaliczkę do innych kategorii dowodów księgowych, takich jak materiałowe, związane z ewidencją środków trwałych czy wynagrodzeń, wskazują na nieporozumienia w zakresie podstaw księgowości. Dokumenty materiałowe dotyczą transakcji zakupu lub przyjęcia towarów, które muszą być ewidencjonowane w kontekście stanu zapasów. W przypadku środków trwałych, odpowiednie dokumenty są związane z ich nabyciem, amortyzacją czy likwidacją, a ich klasyfikacja nie dotyczy bezpośrednio zaliczek. Ewidencja wynagrodzeń obejmuje natomiast dokumentację związaną z zatrudnieniem pracowników, w tym umowy, listy płac i inne dowody, które nie mają związku z zaliczkami. Typowym błędem jest mylenie różnych typów dokumentów księgowych, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania finansami. Kluczowym aspektem skutecznego prowadzenia ksiąg rachunkowych jest prawidłowa klasyfikacja dowodów według ich funkcji i związku z transakcjami, co pozwala na dokładniejsze śledzenie przepływów finansowych i ułatwia kontrolę budżetową. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla efektywnego zarządzania dokumentacją finansową w każdej organizacji.

Pytanie 30

Ustawa, uchwalana w standardowej procedurze razem przez Parlament Europejski oraz Radę Unii Europejskiej na wniosek Komisji Europejskiej, która ma charakter ogólny, obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowana w każdym z państw członkowskich Unii Europejskiej, to

A. opinia

B. dyrektywa

C. rozporządzenie

D. decyzja

Wybór dyrektywy jako odpowiedzi na to pytanie pokazuje, że nie do końca rozumiesz różnice między aktami prawnymi w Unii Europejskiej. Dyrektywa to akt, który mówi, co państwa członkowskie mają osiągnąć, ale jednocześnie pozwala im na wybór, jak to zrobić. Taki dokument nie jest bezpośrednio stosowany, a każde państwo musi wprowadzić swoje przepisy, co może prowadzić do różnic w prawie, co nie jest super, jeśli chcemy harmonizacji. Z kolei decyzja dotyczy konkretnych sytuacji i nie jest tak uniwersalna jak rozporządzenie. A opinia to w ogóle tylko rada, a nie akt prawny. W prawie unijnym ważne jest, żeby pojąć, że rozporządzenia są po to, by przepisy były stosowane jednakowo w całej Unii, a to sprzyja współpracy między krajami. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do nieporozumień i błędów w interpretacji przepisów.

Pytanie 31

W przypadku przeprowadzania egzekucji z ruchomości, w pierwszym terminie licytacji cena wywoławcza wynosi

A. 3/4 wartości szacunkowej ruchomości

B. równowartość wartości szacunkowej ruchomości

C. 1/2 wartości szacunkowej ruchomości

D. 1/4 wartości szacunkowej ruchomości

W przypadku odpowiedzi 1/2 wartości szacunkowej ruchomości, sugeruje ona, że cena wywołania jest zaniżona, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Zbyt niska cena wywołania może skutkować brakiem zainteresowania licytacją oraz obniżeniem wartości uzyskanego wyniku finansowego. Odpowiedź 1/4 wartości szacunkowej również jest błędna, ponieważ na tak niskim poziomie cena wywołania nie odzwierciedla realnej wartości rynkowej przedmiotu, co jest kluczowe w kontekście egzekucji. W przypadku 1 wartości szacunkowej, odpowiedź ta pomija fakt, że podczas licytacji należy zachować równowagę pomiędzy interesem wierzyciela a dłużnika, co jest niemożliwe przy ustaleniu ceny wywołania na poziomie 100%. Typowym błędem myślowym przy podejmowaniu decyzji o wartości wywołania jest ignorowanie zasad rynkowych oraz brak analizy wartości przedmiotu. Ponadto, nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do nieefektywnego procesu licytacji, w którym brak racjonalnych podstaw dla ustalonej ceny może skutkować nadmiernym ryzykiem dla wierzycieli oraz utratą majątku przez dłużników. Właściwa znajomość regulacji oraz skuteczna ocena wartości przedmiotu są kluczowe dla prawidłowego przeprowadzenia egzekucji z ruchomości.

Pytanie 32

Spowodowanie przez wykonawcę szkody inwestorowi na skutek zwłoki w zakończeniu obiektu określonego w umowie wiąże się z odpowiedzialnością

A. służbową

B. deliktową

C. solidarną

D. kontraktową

Wybór odpowiedzi dotyczącej odpowiedzialności służbowej jest błędny, ponieważ odpowiedzialność ta dotyczy relacji pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, a nie umowy cywilnoprawnej pomiędzy inwestorem a wykonawcą. W kontekście budownictwa, odpowiedzialność ta nie ma zastosowania, chyba że wykonawca działa jako pracownik, co w praktyce jest rzadkością. Odpowiedzialność deliktowa z kolei wiąże się z wyrządzeniem szkody, która nie wynika z naruszenia umowy, ale z działania lub zaniechania, które narusza przepisy prawa. Takie podejście byłoby stosowane w sytuacjach, gdyby wykonawca spowodował szkodę, nie mając umowy z inwestorem lub w wyniku działania niezgodnego z prawem. Z kolei odpowiedzialność solidarna odnosi się do sytuacji, w których kilka osób jest odpowiedzialnych za szkodę, co nie ma miejsca w przypadku jednoznacznego naruszenia umowy przez jednego wykonawcę. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie różnych typów odpowiedzialności, co prowadzi do nieporozumień w zakresie dochodzenia roszczeń oraz odpowiedzialności za szkody. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność kontraktowa jest ściśle związana z umową i jej postanowieniami, a nie z wewnętrznymi relacjami pracowniczymi czy przypadkami wyrządzenia szkód w ramach działalności deliktowej.

Pytanie 33

Jakie substancje uważa się za substytuty?

A. margaryna i masło

B. laptop i ekran

C. auto i paliwo

D. energia elektryczna i żarówka

Pojęcia dóbr substytucyjnych nie można mylić z innymi rodzajami dóbr, takimi jak dobra komplementarne, które w przeciwieństwie do substytucyjnych, są używane razem, aby w pełni zaspokoić określoną potrzebę. Przykładowo, komputer i monitor są dobrami komplementarnymi, ponieważ funkcjonują razem: komputer przetwarza dane, a monitor wyświetla wyniki. Również energia elektryczna i żarówka nie są dobrami substytucyjnymi, ponieważ energia elektryczna jest potrzebna do zasilania żarówki, a nie jako zamienna opcja. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby unikać typowych pomyłek w analizach rynkowych oraz w podejmowaniu decyzji biznesowych. Niezrozumienie roli dóbr substytucyjnych prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zachowań konsumentów, co może skutkować błędnymi strategami marketingowymi. Kluczowe jest, aby umieć zidentyfikować, które dobra mogą zastępować siebie nawzajem, co pozwala firmom lepiej dopasować swoje oferty do oczekiwań rynku. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne w zarządzaniu produktem oraz w strategii cenowej, gdzie elastyczność popytu i reakcje konsumentów na zmiany cen mają kluczowe znaczenie dla sukcesu rynkowego.

Pytanie 34

Na podstawie fragmentu klasyfikacji budżetowej ustal właściwą klasyfikację budżetową wydatku dotyczącego zakupu środków żywności przez sanatorium.

Według działów		Według rozdziałów	Według paragrafów
801	Oświata i wychowanie	80101 Szkoły podstawowe. 80130 Szkoły zawodowe 80110 Gimnazja 80120 Licea ogólnokształcące 80123 Licea profilowane	324 Stypendia dla uczniów 401 Wynagrodzenia osobowe pracowników 404 Dodatkowe wynagrodzenie roczne 411 Składki na ubezpieczenia społeczne.
851	Ochrona zdrowia	85111 Szpitale ogólne 85115 Sanatoria 85121 Lecznictwo ambulatoryjne 85132 Inspekcja sanitarna 85136 Narodowy Fundusz Zdrowia	421 Zakup materiałów i wyposażenia 422 Zakup środków żywności 423 Zakup leków i materiałów medycznych 426 Zakup energii

A. Dział 851, rozdział 85111, paragraf 422.

B. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 426.

C. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 422.

D. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 423.

Wybór niewłaściwej klasyfikacji budżetowej przy zakupie środków żywności przez sanatorium może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury klasyfikacji budżetowej oraz jej praktycznego zastosowania. Na przykład, klasyfikowanie wydatku w "Dział 851, rozdział 85111" powinno dotyczyć innych typów instytucji i nie jest odpowiednie dla sanatoriów, które podlegają szczególnym regulacjom w kontekście ochrony zdrowia. Ponadto, klasyfikacje paragrafu 426 i 423 odnoszą się do zupełnie innych wydatków, takich jak zakup towarów i usług, które nie mają bezpośredniego związku z żywnością. Typowym błędem jest również niedoszacowanie znaczenia precyzyjnego przypisania wydatków do odpowiednich kategorii, co w konsekwencji może prowadzić do problemów finansowych, takich jak niewłaściwe alokacje budżetowe, a także trudności w sprawozdawczości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda kategoria ma swoje unikalne przeznaczenie i zastosowanie w ramach budżetu jednostek publicznych. Dlatego tak istotne jest, aby osoby odpowiedzialne za zarządzanie finansami w sanatoriach były dobrze przeszkolone i były świadome kluczowych różnic w klasyfikacji budżetowej, aby skutecznie unikać tych typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych decyzji finansowych.

Pytanie 35

Tajemnice państwowe, które są informacjami niejawnymi, wymagają ochrony od momentu ich wytworzenia przez czas trwania

A. 100 lat

B. 50 lat

C. 10 lat

D. 20 lat

Wybór 20 lat, 10 lat lub 100 lat jako okresu ochrony informacji niejawnych jest mylny i wynika z nieporozumień dotyczących prawa ochrony danych. Odpowiedź 20 lat może być związana z innymi regulacjami dotyczącymi ochrony danych osobowych, gdzie informacje mogą być przechowywane przez krótszy okres, ale nie dotyczy to tajemnicy państwowej. Podobnie, odpowiedź 10 lat jest zbyt krótka, biorąc pod uwagę, że wiele informacji państwowych ma strategiczne znaczenie przez długie okresy i wymagają dłuższej ochrony. Wybór 100 lat wydaje się być przesadny, ponieważ w praktyce niektóre informacje mogą stać się przestarzałe i utracić swoją wartość po upływie 50 lat. Ważne jest, aby zrozumieć, że przepisy dotyczące ochrony tajemnic państwowych są opracowane z myślą o zrównoważeniu potrzeb bezpieczeństwa oraz transparentności, a niektóre informacje mogą być klasyfikowane jako tajne ze względu na ich wrażliwość. Typowym błędem jest nieprzywiązywanie odpowiedniej wagi do znaczenia klasyfikacji informacji oraz do zasad, które określają, kiedy i jak takie informacje mogą być udostępnione. Niezrozumienie tego mechanizmu prowadzi do fałszywych wniosków dotyczących długości okresów ochrony informacji niejawnych.

Pytanie 36

Największa odległość z dowolnego punktu w budynku, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy, nie powinna przekraczać

A. 30 m

B. 10 m

C. 20 m

D. 40 m

Odpowiedź 30 m jest prawidłowa zgodnie z obowiązującymi normami ochrony przeciwpożarowej, które określają maksymalną odległość, jaką użytkownik obiektu powinien pokonać, aby dotrzeć do najbliższej gaśnicy. Zgodnie z normą PN-EN 3-5, odległość ta nie powinna przekraczać 30 metrów w przypadku pomieszczeń o dużym ryzyku pożaru oraz 20 metrów w obiektach biurowych. Przykładowo, w dużych halach przemysłowych lub magazynach, gdzie może występować wiele zagrożeń, umiejscowienie gaśnic w odległości nieprzekraczającej 30 metrów jest kluczowe dla zapewnienia szybkiej reakcji na zagrożenie. Ponadto, praktyczne zastosowanie tych zasad ma na celu nie tylko ochronę mienia, ale przede wszystkim bezpieczeństwo ludzi znajdujących się w obiekcie. Odpowiednie rozmieszczenie gaśnic oraz ich widoczność są również istotne, dlatego powinny być one oznakowane zgodnie z normami i wytycznymi dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Ugoda w trakcie toczącego się postępowania administracyjnego może zostać zawarta

A. na żądanie co najmniej jednej ze stron

B. po podjęciu decyzji przez organ odwoławczy

C. jeśli nie jest to sprzeczne z przepisami prawa

D. jeżeli przyczyni się to do uproszczenia lub przyspieszenia postępowania

Zgłoszone odpowiedzi, które skupiają się na sprzeczności z przepisami prawa, żądaniach stron czy momentach zawarcia ugody, nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest cel postępowania administracyjnego. Ugoda nie może być zawarta, jeśli narusza istniejące przepisy prawa, co jest zrozumiałe, ale to nie wyklucza możliwości jej zastosowania w kontekście uproszczenia postępowania. Twierdzenie, że ugoda może być zawarta na każde żądanie przynajmniej jednej strony, ignoruje istotę dobrowolności oraz zgody obydwu stron, co jest fundamentalne w procesie mediacji i ugody. Z kolei stwierdzenie, że ugoda jest możliwa tylko po wydaniu decyzji przez organ odwoławczy, jest mylne, ponieważ ugoda może być zawarta w trakcie postępowania, a nie tylko po jego zakończeniu. W praktyce administracyjnej, aby efektywnie wykorzystać możliwość zawarcia ugody, obie strony muszą być zaangażowane w rozmowy mające na celu osiągnięcie wspólnego rozwiązania, co sprzyja merytorycznemu podejściu do rozstrzygania sporów. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do nieporozumień i nieefektywności w zarządzaniu sprawą administracyjną.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Który z poniższych aktów prawnych nie jest publikowany w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej?

A. Rozporządzenie ministra.

B. Rozporządzenie Rady Ministrów,

C. Rozporządzenie porządkowe wojewody.

D. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów.

Rozporządzenia ministra, rozporządzenia Rady Ministrów oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów to akty, które mają charakter ogólnopolski i są podstawą do regulacji wielu istotnych kwestii w kraju. Publikacja tych dokumentów w Dzienniku Ustaw jest niezbędna, aby zapewnić przejrzystość oraz dostępność norm prawnych dla obywateli oraz instytucji. Odpowiedzi wskazujące na rozporządzenia ministra i inne podobne akty jako niepublikowane w Dzienniku Ustaw mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli i odpowiedzialności poszczególnych organów władzy. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie akty prawne są publikowane w taki sam sposób; jednakże różnorodność typów aktów normatywnych prowadzi do zróżnicowania zasad publikacji. Na przykład, rozporządzenia mające na celu regulację określonych spraw ogólnopolskich są niezbędne do funkcjonowania administracji publicznej, a ich brak w Dzienniku Ustaw mógłby prowadzić do chaosu prawnego. Ważne jest, aby prawidłowo rozumieć hierarchię aktów prawnych oraz znaczenie ich publikacji w kontekście przejrzystości i odpowiedzialności w systemie prawnym. W szczególności, kluczowe jest, aby unikać błędnych wniosków dotyczących roli poszczególnych rozporządzeń, co może prowadzić do nieprawidłowych interpretacji przepisów prawa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej