Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik pojazdów samochodowych
  • Kwalifikacja: MOT.05 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa pojazdów samochodowych
  • Data rozpoczęcia: 8 kwietnia 2025 17:40
  • Data zakończenia: 8 kwietnia 2025 18:32

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kiedy następuje wymiana oleju w przekładni głównej?

A. po przejechaniu 60 tys. km
B. co 12 miesięcy
C. zgodnie z wytycznymi producenta
D. co dekadę
Odpowiedź 'zgodnie z instrukcją producenta' jest prawidłowa, ponieważ wymiana oleju w przekładni głównej powinna być przeprowadzana według specyfikacji dostarczonych przez producenta pojazdu. Instrukcje te zawierają istotne informacje dotyczące rodzaju oleju, jego lepkości oraz interwałów wymiany, które są dostosowane do konkretnego modelu i warunków eksploatacji. Na przykład, w niektórych pojazdach, olej w przekładni głównej może wymagać wymiany co 30 tys. km, podczas gdy w innych może to być 100 tys. km lub dłużej. Ignorowanie tych zaleceń może prowadzić do awarii przekładni, co często wiąże się z kosztownymi naprawami. W praktyce, regularne sprawdzanie poziomu i jakości oleju oraz jego wymiana w odpowiednich interwałach zalecanych przez producenta, zapewnia dłuższą żywotność układu napędowego oraz optymalne osiągi pojazdu. Warto również pamiętać, że stosowanie oleju o niewłaściwych parametrach może prowadzić do zwiększonego zużycia paliwa oraz obniżenia efektywności pracy przekładni.
Pytanie 2

Symbol 16V wskazuje na

A. silnik Wankla
B. silnik szesnastozaworowy
C. silnik widlasty z szesnastoma cylindrami
D. silnik rzędowy z szesnastoma cylindrami
Oznaczenie silnika 16V odnosi się do liczby zaworów w każdej głowicy cylindrów silnika, co w przypadku silników czterocylindrowych oznacza, że każdy cylinder ma po cztery zawory: dwa ssące i dwa wydechowe. Takie rozwiązanie pozwala na lepsze napełnienie cylindrów mieszanką paliwowo-powietrzną oraz efektywniejsze odprowadzanie spalin, co przekłada się na wyższą moc silnika oraz lepszą ekonomikę spalania. Silniki 16V są powszechnie stosowane w nowoczesnych pojazdach, co czyni je standardem w przemyśle motoryzacyjnym. Przykładem mogą być popularne jednostki napędowe w pojazdach marki Volkswagen czy Honda, które charakteryzują się dużą wydajnością i oszczędnością paliwa. Zastosowanie technologii 16V jest zgodne z dobrymi praktykami konstrukcyjnymi, które dążą do optymalizacji parametrów silnika. Warto również dodać, że silniki z większą liczbą zaworów mogą osiągać lepsze osiągi przy wyższych prędkościach obrotowych, co jest istotne w kontekście sportowego charakteru niektórych pojazdów.
Pytanie 3

Podczas serwisowania głowicy silnika stwierdzono, że jedno z gniazd świecy zapłonowej ma zniszczony gwint. W tej sytuacji mechanik powinien

A. rozwiercić otwór na nowy wymiar naprawczy i ponownie nagwintować
B. wsadzić nową świecę zapłonową, która naprawi uszkodzony gwint
C. naprawić dotychczasowy gwint przy użyciu narzynki
D. tulejować otwór i ponownie nagwintować
Wkręcanie nowej świecy zapłonowej w uszkodzony gwint to naprawdę kiepski pomysł, bo może prowadzić do jeszcze większych kłopotów. Nowa świeca nie naprawi uszkodzonego gwintu, a wręcz wywoła więcej problemów, bo może go bardziej zniszczyć, co wpłynie na działanie silnika. Mechanik, który wybiera tę metodę, ryzykuje, że świeca wypadnie podczas pracy, a to już poważne zagrożenie dla głowicy. Użycie narzynki do poprawy gwintu też nie jest trafionym rozwiązaniem, bo to tylko poprawi krawędzie, a nie przywróci pełnej funkcjonalności. Nawet rozwiercanie otworu i nagwintowanie w innym wymiarze, chociaż czasem się to robi, może osłabić strukturę materiału w głowicy. To może prowadzić do pęknięć czy nieszczelności, co już jest katastrofą. Z mojej perspektywy, tulejowanie to najlepsza opcja, bo daje długotrwałe efekty i jest zgodne z tym, co w branży uważają za standard.
Pytanie 4

Aby wyciągnąć i zainstalować tłoki w silniku ZI o czterech cylindrach w układzie rzędowym bez demontażu całego silnika, należy zdemontować

A. głowicę, pokrywy korbowodów oraz wał korbowy
B. pokrywy korbowodów
C. głowicę i pokrywy korbowodów
D. pokrywy korbowodów oraz wał korbowy
Aby wymontować i zamontować tłoki w czterocylindrowym rzędowym silniku ZI, konieczne jest zdemontowanie zarówno głowicy, jak i pokryw korbowodów. Głowica silnika jest kluczowym elementem, który zapewnia szczelność komory spalania oraz umożliwia montaż zaworów. Zdemontowanie głowicy daje dostęp do cylindrów, co jest niezbędne do dostępu do tłoków. Pokrywy korbowodów natomiast ukrywają układ korbowy, który łączy tłoki z wałem korbowym. Usunięcie tych elementów pozwala na swobodny dostęp do tłoków oraz ich demontaż bez całkowitego rozbierania silnika. Tego typu procedury są zgodne z zasadami dobrego serwisowania silników, co jest kluczowe dla ich długowieczności oraz prawidłowego funkcjonowania. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być naprawa silnika w warsztacie motoryzacyjnym, gdzie zachowanie odpowiednich standardów montażu i demontażu jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności pracy.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Zanim przeprowadzisz pomiar ciśnienia oleju w silniku, powinieneś

A. odłączyć akumulator
B. wykręcić świece zapłonowe
C. rozgrzać silnik
D. zamknąć przepustnicę
Rozgrzewka silnika przed pomiarem ciśnienia oleju jest kluczowym krokiem, który zapewnia dokładność i rzetelność pomiarów. W trakcie pracy silnika, olej silnikowy osiąga odpowiednią temperaturę roboczą, co wpływa na jego lepkość i ciśnienie. Zimny olej ma wyższą lepkość, co może prowadzić do fałszywych odczytów ciśnienia. Ponadto, rozgrzanie silnika pozwala na pełne krążenie oleju w systemie, co jest istotne dla uzyskania właściwych warunków do pomiaru. Praktycznie, jeśli pomiar ciśnienia oleju zostanie wykonany na zimnym silniku, odczyt może być niższy niż rzeczywiste ciśnienie pracy, co może doprowadzić do błędnych diagnoz i nieodpowiednich działań serwisowych. Standardy branżowe zalecają, aby przed przystąpieniem do pomiaru oleju silnikowego, silnik był rozgrzany do temperatury pracy, co gwarantuje pełną efektywność układu smarowania oraz eliminuje ryzyko uszkodzeń związanych z niewłaściwym poziomem ciśnienia oleju.
Pytanie 7

Jakie kroki powinny zostać podjęte w sytuacji poparzenia?

A. Oparzoną powierzchnię należy schłodzić dużą ilością zimnej wody oraz zakryć opatrunkiem z jałowej gazy
B. Należy przemyć poparzone miejsce spirytusem lub wodą utlenioną
C. Warto przemyć poparzone miejsce ciepłą wodą z mydłem
D. Należy usunąć z miejsca poparzenia przyległe fragmenty odzieży
Oparzenie to uraz wymagający natychmiastowej reakcji, aby zmniejszyć uszkodzenia skóry oraz złagodzić ból. Schładzanie oparzonego miejsca zimną wodą przez co najmniej 10-20 minut jest kluczowe, ponieważ pozwala obniżyć temperaturę tkanek, co minimalizuje rozległość oparzenia oraz zapobiega dalszym uszkodzeniom. Ważne jest, aby nie stosować lodu bezpośrednio na skórę, ponieważ może to prowadzić do dodatkowych urazów. Przykrycie oparzenia jałowym opatrunkiem z gazy wspomaga ochronę rany przed zakażeniem oraz utrzymuje wilgotność, co sprzyja procesowi gojenia. W kontekście praktycznym, wiedza ta jest kluczowa nie tylko w sytuacjach domowych, ale i w miejscu pracy, gdzie mogą wystąpić oparzenia. Dlatego znajomość procedur postępowania w takich sytuacjach jest niezbędna i powinna być częścią każdego szkolenia BHP. Dodatkowo, warto pamiętać, że w przypadku poważnych oparzeń, konieczna jest niezwłoczna pomoc medyczna.
Pytanie 8

Ryzyko wystąpienia aquaplaningu w pojeździe zwiększa się wraz z

A. zmniejszeniem powierzchni przekroju wzoru bieżnika
B. podwyższeniem ciśnienia w oponach
C. zmniejszeniem szerokości opony
D. obniżeniem ciśnienia w oponach
Niestety, inne odpowiedzi nie trzymają się faktów o tym, jak działają opony w deszczu. Zmniejszenie bieżnika może wprawdzie wpływać na odprowadzanie wody, ale to nie jest najważniejszy powód do obaw w kontekście aquaplaningu. Bieżnik musi być dobrze zaprojektowany, by radzić sobie z wodą, a zmniejszenie rzeźby to może obniżyć przyczepność, ale niekoniecznie od razu prowadzi do aquaplaningu. Co do wzrostu ciśnienia w oponach, to jest to trochę mylące. Odpowiednie ciśnienie to podstawa, ale za wysokie ciśnienie może sprawić, że opony będą zbyt twarde i wtedy kontakt z nawierzchnią będzie gorszy, co może skutkować utratą przyczepności. Zmiana szerokości opony to kolejny błąd – węższe opony czasami lepiej radzą sobie z wodą, ale mogą też zwiększać ryzyko aquaplaningu przez mniejszą powierzchnię kontaktu z drogą. Dlatego warto wiedzieć, jak ciśnienie, bieżnik i szerokość opony się ze sobą wiążą, bo to ważne dla bezpieczeństwa. Dobrym pomysłem jest regularnie sprawdzać stan opon i ich ciśnienie, żeby były zgodne z tym, co mówi producent, bo to może pomóc w unikaniu aquaplaningu.
Pytanie 9

Reperacja tarczy hamulcowej, której bicie osiowe przekracza dozwolone wartości, polega na

A. wyprostowaniu
B. przetaczaniu
C. osiowaniu
D. frezowaniu
Prostowanie tarczy hamulcowej jest często mylone z procesem przetaczania, jednak jest to podejście błędne. Prostowanie może jedynie w niewielkim stopniu zniwelować odkształcenia, ale nie jest w stanie przywrócić tarczy do stanu sprzed wystąpienia bicia osiowego. Tarcze hamulcowe są wykonane z materiałów, które po nagrzaniu mogą tracić swoje właściwości mechaniczne, co sprawia, że prostowanie w praktyce często prowadzi do osłabienia struktury tarczy i jej szybszego zużycia. Frezowanie tarczy, choć technicznie jest możliwe, również nie jest optymalnym rozwiązaniem w przypadku bicia osiowego. Ta metoda wiąże się z dużą ingerencją w materiał, co może skutkować utratą integralności tarczy oraz wpływać na jej żywotność. Osiowanie, jako technika regulacji elementów układów hamulcowych, ma zastosowanie w innych kontekstach, lecz w przypadku tarcz hamulcowych jest nieadekwatne. Istotnym błędem w myśleniu jest zrozumienie, że każda z tych metod może w jakimkolwiek stopniu zastąpić specjalistyczne przetaczanie, które jest uznawane za najbardziej efektywne i zgodne z normami bezpieczeństwa w branży motoryzacyjnej.
Pytanie 10

W jakiej sekwencji powinno się dokręcać śruby trzymające głowicę silnika?

A. W dowolnej sekwencji
B. Kolejno, zaczynając od strony rozrządu
C. Od lewej do prawej
D. Zgodnie z instrukcjami producenta silnika
Dokręcanie śrub mocujących głowicę silnika zgodnie z zaleceniami producenta jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej szczelności i stabilności jednostki napędowej. Każdy silnik może mieć specyficzne wymagania dotyczące momentu obrotowego oraz kolejności dokręcania, co jest zazwyczaj określone w dokumentacji technicznej. Zastosowanie się do tych zaleceń pozwala na równomierne rozłożenie naprężeń na śrubach, co zminimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz ewentualnych nieszczelności. Przykładowo, w silnikach z głowicą aluminiową często stosuje się sekwencyjne dokręcanie, aby uniknąć odkształceń materiału. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych awarii, takich jak uszkodzenie uszczelki pod głowicą, co z kolei generuje wysokie koszty naprawy. Dlatego zawsze należy konsultować się z instrukcją serwisową i stosować odpowiednie narzędzia, aby zapewnić, że śruby są dokręcone zgodnie z obowiązującymi normami i standardami branżowymi.
Pytanie 11

Aby ocenić efektywność amortyzatorów, stosuje się metodę, która polega na pomiarze

A. rozciągania amortyzatora
B. tłumienia amortyzatora
C. ugniatania amortyzatora
D. ściśnienia amortyzatora
Poprawna odpowiedź to "tłumienia amortyzatora", ponieważ skuteczność amortyzatorów polega przede wszystkim na ich zdolności do redukcji wibracji i drgań, które występują w pojazdach podczas jazdy. Amortyzatory tłumią ruchy zawieszenia, co przekłada się na poprawę komfortu jazdy oraz stabilność prowadzenia. Aby ocenić ich efektywność, przeprowadza się pomiary tłumienia, które zazwyczaj obejmują analizę charakterystyk tłumienia w różnych warunkach pracy. Przykładowo, podczas testów na torze lub w warunkach laboratoryjnych można zmierzyć czas reakcji amortyzatora na różne rodzaje drgań, co pozwala na określenie jego właściwości tłumiących. Dobre praktyki w branży motoryzacyjnej zalecają stosowanie urządzeń do pomiaru siły tłumienia, które zapewniają rzetelne dane do analizy. Uwzględniając normy ISO oraz standardy SAE, badania te są kluczowe dla oceny i rozwoju nowych konstrukcji amortyzatorów, co zwiększa bezpieczeństwo i komfort użytkowników pojazdów.
Pytanie 12

Zanim rozpoczniesz diagnostykę układu hamulcowego na stanowisku rolkowym, na początku należy zweryfikować

A. ciśnienie w ogumieniu.
B. obciążenie pojazdu.
C. szczelność układu.
D. stan płynu hamulcowego.
Przed przystąpieniem do diagnostyki układu hamulcowego, niektórzy mogą błędnie uznać, że najpierw należy sprawdzić szczelność układu, stan płynu hamulcowego lub obciążenie pojazdu. Jednak te aspekty, choć ważne, powinny być oceniane po upewnieniu się, że ciśnienie w oponach jest na prawidłowym poziomie. W przypadku sprawdzania szczelności układu hamulcowego, kluczowe jest, aby zrozumieć, że nawet jeśli sam układ jest szczelny, to niewłaściwe ciśnienie w oponach może prowadzić do nieprawidłowego działania hamulców. Stan płynu hamulcowego, równie istotny, nie ma sensu kontrolować, jeśli pojazd nie jest stabilny z powodu niewłaściwego ciśnienia w oponach. Każda z tych czynności ma swoje miejsce i kolejność w diagnostyce, a ich pominięcie może prowadzić do błędnych diagnoz i decyzji. Dodatkowo, obciążenie pojazdu, chociaż istotne z perspektywy oceny jego zdolności do hamowania, nie jest pierwszym krokiem w diagnostyce. Niewłaściwe ciśnienie w oponach wpływa na zachowanie pojazdu na drodze, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności hamowania. W praktyce, nieprzestrzeganie tej kolejności może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do wypadków drogowych, co podkreśla znaczenie przestrzegania protokołów diagnostycznych i norm branżowych.
Pytanie 13

Podczas przeglądu okresowego pojazdu samochodowego z silnikiem ZS wykonano czynności ujęte w tabeli. Jaki był koszt wykonania tej usługi, bez materiałów, jeżeli cena roboczogodziny w zakładzie wynosi 80 zł brutto.

Lp.CzynnośćCzas wykonania
w godzinach
1.Wymiana przegubu kulowego napędowego z osłoną gumową1,6
2.Wymiana 1 szt. końcówki drążka kierowniczego0,5

A. 146 zł
B. 200 zł
C. 186 zł
D. 168 zł
Poprawna odpowiedź to 168 zł, co wynika z precyzyjnego obliczenia kosztu robocizny na podstawie stawek obowiązujących w branży. W analizowanym przypadku całkowity czas pracy wynosił 2,1 godziny, a stawka za roboczogodzinę ustalona jest na 80 zł. Aby obliczyć koszt usługi, należy pomnożyć czas pracy przez stawkę: 2,1 h x 80 zł/h = 168 zł. Takie obliczenia są kluczowe w codziennej pracy warsztatów samochodowych, gdyż pozwalają na dokładne wycenienie świadczonych usług, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży motoryzacyjnej. Właściwe ustalanie kosztów robocizny zapewnia nie tylko rentowność zakładu, ale również transparentność dla klientów. Warto również pamiętać o tym, że przy formułowaniu wyceny, należy uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak złożoność usługi, a także czas wymagany na ewentualne naprawy czy regulacje, co wpływa na ogólną cenę usługi.
Pytanie 14

Aby dokręcić śruby głowicy silnika z odpowiednim momentem, jaki narzędzie powinno być użyte?

A. klucza dynamometrycznego
B. wkrętaka udarowego
C. klucza oczkowego
D. klucza pneumatycznego
Klucz dynamometryczny jest narzędziem, które umożliwia dokręcenie śrub z precyzyjnie określonym momentem obrotowym. Użycie klucza dynamometrycznego jest standardową praktyką w branży motoryzacyjnej i mechanicznej, szczególnie w kontekście montażu głowicy silnika, gdzie zbyt słabe lub zbyt mocne dokręcenie może prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Klucz ten działa na zasadzie wskazania użytkownikowi, kiedy osiągnięto pożądany moment obrotowy, co jest niezwykle ważne, aby zapewnić równomierne i odpowiednie napięcie w śrubach. Na przykład, w przypadku silników współczesnych samochodów, producenci często podają specyfikacje dotyczące momentu dokręcania dla głowicy silnika, które należy dokładnie przestrzegać, aby uniknąć problemów z uszczelką lub pęknięciami. Stosując klucz dynamometryczny, mechanik może także uniknąć nadmiernego naprężenia, które mogłoby prowadzić do uszkodzenia gwintów, co może skutkować kosztownymi naprawami. Klucz dynamometryczny jest zatem niezastąpiony w każdej profesjonalnej warsztatowej praktyce.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Urządzenie (elektryczne lub hydrodynamiczne) wykorzystywane do długotrwałego hamowania pojazdu, stosowane w pojazdach ciężarowych o wysokiej ładowności oraz w autobusach, to

A. rekuperator
B. retarder
C. rezonator
D. dyfuzor
Rezonator, rekuperator i dyfuzor, mimo że są terminami technicznymi, nie są związane z długotrwałym hamowaniem pojazdów. Rezonator, wykorzystywany głównie w systemach audio oraz niektórych układach wydechowych, ma na celu poprawę akustyki, a nie wpływa na proces hamowania. Rekuperator, który jest urządzeniem stosowanym w systemach odzyskiwania energii, ma zastosowanie w kontekście zwiększenia efektywności energetycznej, ale nie jest przeznaczony do długotrwałego hamowania dużych pojazdów. Dyfuzor natomiast jest elementem aerodynamiki, używanym głównie w kontekście poprawy przepływu powietrza wokół pojazdów, co wpływa na ich osiągi, a nie na systemy hamulcowe. Typowym błędem myślowym jest mylenie urządzeń służących do regulacji różnych aspektów działania pojazdu. Użytkownicy często nie dostrzegają, że każdy z tych komponentów ma zupełnie inne funkcje, co prowadzi do mylnych konkluzji na temat ich zastosowania w kontekście hamowania. Właściwe zrozumienie funkcji tych urządzeń jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w ich eksploatacji.
Pytanie 17

Urządzenie do określania ciśnienia sprężania w silniku ZS powinno mieć zakres pomiarowy pozwalający na odczyt wyników do wartości minimalnej

A. 10,0 MPa
B. 5,0 MPa
C. 1,0 MPa
D. 2,5 MPa
Odpowiedzi 10,0 MPa, 2,5 MPa oraz 1,0 MPa nie spełniają wymagań dotyczących odpowiedniego zakresu ciśnienia sprężania w silnikach ZS. Odpowiedź 10,0 MPa jest zbyt wysoka i niepotrzebna, ponieważ typowe wartości ciśnienia sprężania w silnikach nie przekraczają 5,0 MPa. Przeznaczenie przyrządów do pomiaru ciśnienia polega na ich zastosowaniu w rzeczywistych warunkach operacyjnych, a zbyt wysoka wartość zakresu może prowadzić do niedokładnych pomiarów, a co za tym idzie, błędnych diagnoz. Z kolei odpowiedź 2,5 MPa jest zbyt niska dla silników o wysokim stopniu sprężania, które mogą osiągać wartości ciśnienia sięgające 4,5 MPa. Użycie takiego przyrządu mogłoby skutkować brakiem możliwości dokładnego pomiaru pełnego zakresu ciśnień, co jest istotne dla odpowiedniej diagnostyki. Natomiast odpowiedź 1,0 MPa jest niewystarczająca do skutecznego pomiaru w silnikach, które typowo sprężają powietrze do wyższych wartości, co mogłoby prowadzić do niedoszacowania ich kondycji. Niezrozumienie zakresów pomiarowych oraz wartości ciśnienia sprężania w silnikach może prowadzić do poważnych błędów diagnostycznych, które mogą wpływać na całkowitą wydajność silnika oraz koszty jego eksploatacji, dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich przyrządów pomiarowych w diagnostyce silników.
Pytanie 18

Aby prawidłowo zainstalować tuleję gumowo-metalową w wahaczu, jakie narzędzie należy wykorzystać?

A. końcówkę klucza nasadowego oraz młotek
B. ściągacz bezwładnościowy
C. prasę hydrauliczną
D. imadło
Prasa hydrauliczna to naprawdę ważne narzędzie, gdy mówimy o montażu tulei gumowo-metalowej w wahaczach. Dzięki niej możemy uzyskać taki nacisk, który pozwala na prawidłowe osadzenie tego elementu. Co ciekawe, użycie prasy hydraulicznej umożliwia równomierne rozłożenie siły, co w dużym stopniu zmniejsza ryzyko zniszczenia zarówno tulei, jak i wahacza. W branży motoryzacyjnej to podstawa, by stosować odpowiednie narzędzia, bo to wpływa na trwałość i działanie komponentów. Na przykład, przy wymianie tulei w autach, dokładne dopasowanie jest kluczowe dla stabilności całego zawieszenia. Warto też pamiętać, że jeśli montaż tulei zrobimy źle, używając niewłaściwych narzędzi, to może to prowadzić do szybszego zużycia części układu zawieszenia, a to wpływa na bezpieczeństwo jazdy.
Pytanie 19

Rola stabilizatora w systemie zawieszenia samochodu

A. łączy układ kierowniczy z karoserią
B. zmniejsza przechyły pojazdu w trakcie pokonywania zakrętów
C. redukuje wibracje przenoszone z kół na nadwozie
D. ogranicza obrót kół podczas jazdy po zakrętach
Wielu użytkowników może błędnie utożsamiać stabilizator z ogranicznikiem skrętu kół, co prowadzi do mylnego wniosku, że stabilizator jest odpowiedzialny za kontrolowanie kątów skrętu. Stabilizator nie wpływa na samą geometrię układu kierowniczego, a jego zadanie koncentruje się na redukcji przechyłów nadwozia. Drugim częstym błędnym przekonaniem jest myślenie, że stabilizatory mogą całkowicie eliminować drgania przekazywane od kół, co jest nieprawdziwe. Stabilizatory odgrywają rolę w poprawie komfortu jazdy, ale nie są zaprojektowane do całkowitego zniwelowania drgań – tym zajmują się inne elementy układu zawieszenia, takie jak amortyzatory. Związek stabilizatora z nadwoziem nie polega na łączeniu układu kierowniczego, lecz na współpracy z wahaczami zawieszenia, aby zminimalizować przechyły. Trudność w zrozumieniu właściwej funkcji stabilizatora często wynika z braku wiedzy na temat działania układu zawieszenia oraz jego różnych komponentów. Dlatego warto zdobywać wiedzę na temat mechaniki pojazdów, aby uniknąć takich nieporozumień i lepiej zrozumieć złożoność pracy poszczególnych elementów.
Pytanie 20

Podczas serwisowania układu hamulcowego, mechanik zauważył, że okładzina jednego z klocków hamulcowych jest uszkodzona. Jaką decyzję powinien podjąć mechanik w tej sytuacji?

A. wymianę wszystkich klocków hamulcowych na danej osi pojazdu
B. wymianę klocków hamulcowych tego konkretnego koła pojazdu
C. wymianę uszkodzonego klocka hamulcowego na nowy
D. wymianę uszkodzonego klocka hamulcowego na używany o takiej samej grubości okładziny
Wybór wymiany wszystkich klocków hamulcowych danej osi pojazdu jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i efektywności działania układu hamulcowego. Klocki hamulcowe na jednej osi powinny być wymieniane parami, ponieważ różnice w ich grubości i właściwościach mogą prowadzić do nierównomiernego zużycia hamulców, co z kolei może wpłynąć na stabilność pojazdu podczas hamowania. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia jednego klocka, jest to sygnał, że także pozostałe mogą być w podobnym stanie, zwłaszcza jeśli były używane w tym samym czasie. Wymiana wszystkich klocków na jednej osi zapewnia równomierne działanie układu hamulcowego, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa jazdy. Przykładowo, jeśli na osi przedniej wymienimy tylko jeden klocek, może to prowadzić do sytuacji, w której jeden z klocków będzie hamował bardziej efektywnie niż drugi, co może skutkować przegrzewaniem się i przedwczesnym zużyciem hamulców. Zgodnie z wytycznymi producentów pojazdów oraz zasadami techniki samochodowej, wymiana wszystkich klocków na osi jest zalecana, co podkreśla znaczenie dbałości o integralność układu hamulcowego.
Pytanie 21

W celu sporządzenia kosztorysu naprawy powypadkowej, zakłady serwisowe korzystają z dedykowanego programu, który nosi nazwę

A. Audatex
B. AutoData
C. Moto-Profil
D. Auto VIN
AutoData, Auto VIN i Moto-Profil to inne programy, które mogą być używane w branży motoryzacyjnej, jednak ich funkcjonalność i przeznaczenie różnią się od Audatex. AutoData skupia się na dostarczaniu danych technicznych, takich jak specyfikacja pojazdów, co jest pomocne w diagnozowaniu usterek, ale nie jest dedykowane do tworzenia kosztorysów napraw. Używanie AutoData do tego celu może prowadzić do nieprecyzyjnych oszacowań, ponieważ program nie jest zoptymalizowany do analizy kosztów naprawy. Z kolei Auto VIN jest narzędziem, które umożliwia identyfikację pojazdów na podstawie numeru VIN, co jest ważne, ale nie związane bezpośrednio z wyceną napraw. Wykorzystanie tego programu w kontekście kosztorysu naprawy mogłoby prowadzić do błędów w oszacowaniu kosztów, ponieważ nie dostarcza on informacji o uszkodzonych elementach czy cenach części zamiennych. Moto-Profil natomiast jest narzędziem, które może służyć do zarządzania warsztatem, ale jego funkcjonalności w zakresie kosztorysowania są ograniczone. Korzystanie z mniej wyspecjalizowanych programów do wyceny napraw może prowadzić do błędnych kalkulacji i w konsekwencji do sporów z ubezpieczycielami lub klientami, dlatego kluczowe jest wybieranie narzędzi sprawdzonych i zgodnych z dobrymi praktykami branżowymi.
Pytanie 22

Oblicz pojemność skokową silnika trzycylindrowego, mając na uwadze, że pojemność skokowa jednego cylindra wynosi 173,4 cm3?

A. 346,8 cm3
B. 693,6 cm3
C. 173,4 cm3
D. 520,2 cm3
Pojemność skokowa silnika to całkowita objętość, jaką zajmują wszystkie cylindry podczas jednego cyklu pracy. Dla trzycylindrowego silnika, gdzie pojemność jednego cylindra wynosi 173,4 cm3, objętość skokowa oblicza się, mnożąc tę wartość przez liczbę cylindrów. Wzór na obliczenie pojemności skokowej silnika to: V = V_cylindrów * n, gdzie V_cylindrów to pojemność jednego cylindra, a n to liczba cylindrów. W tym przypadku mamy: V = 173,4 cm3 * 3 = 520,2 cm3. Zrozumienie pojemności skokowej jest kluczowe w projektowaniu silników, ponieważ wpływa na moc, moment obrotowy oraz efektywność paliwową. Wyższa pojemność skokowa zazwyczaj oznacza większą moc, ale również może wpłynąć na zużycie paliwa. Projektanci silników często dążą do optymalizacji pojemności skokowej w celu osiągnięcia najlepszej równowagi między wydajnością a emisjami. Przykładowo, w silnikach sportowych często stosuje się cylindry o większej pojemności, aby zwiększyć moc przy zachowaniu odpowiednich standardów emisji spalin.
Pytanie 23

Zanim przeprowadzisz pomiar ciśnienia sprężania w silniku wysokoprężnym czterocylindrowym, należy najpierw usunąć

A. wtryskiwacz z analizowanego cylindra
B. wszystkie świec żarowych
C. świecę zapłonową z analizowanego cylindra
D. wszystkie świece zapłonowe
Wymontowanie wtryskiwacza z badanego cylindra przed badaniem ciśnienia sprężania jest nieprawidłowe, ponieważ wtryskiwacze nie mają wpływu na ten pomiar. Ich główną funkcją jest wtrysk paliwa do cylindra, co nie ma związku z procesem sprężania powietrza. Z kolei demontaż świec zapłonowych w silniku wysokoprężnym jest niewłaściwy, gdyż silniki te nie są wyposażone w świece zapłonowe, a zamiast tego korzystają ze świec żarowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi elementami jest kluczowe dla właściwej diagnostyki silników wysokoprężnych. Zgubienie lub pominięcie detali, takich jak rodzaj stosowanej świecy, może prowadzić do błędnych założeń i mylnych diagnoz. Ponadto, demontowanie świecy zapłonowej z badanego cylindra w silniku wysokoprężnym jest zbędne, ponieważ te silniki nie mają takiego rodzaju zapłonu. Właściwe przygotowanie do testu ciśnienia sprężania wymaga zrozumienia konstrukcji silnika oraz jego komponentów. Zaniedbanie tych elementów może skutkować nieprecyzyjnymi pomiarami, co ma poważne konsekwencje dla dalszej diagnostyki i ewentualnych napraw silnika. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do badania ciśnienia sprężania zrozumieć zasady działania silnika i jego poszczególnych części.
Pytanie 24

Użycie zbyt bogatej mieszanki paliwowo-powietrznej w silniku skutkuje pokryciem izolatora świecy zapłonowej osadem w odcieniu

A. błękitnym
B. czarnym
C. brunatnym
D. białoszarym
Błękitny, białoszary i brunatny nalot na izolatorze świecy zapłonowej wskazują na inne problemy, które nie są bezpośrednio związane z zbyt bogatą mieszanką paliwowo-powietrzną. Błękitny nalot zazwyczaj jest oznaką spalania oleju silnikowego, co może być wynikiem uszkodzenia pierścieni tłokowych, nieszczelności uszczelniaczy zaworowych lub innych problemów z silnikiem. Tego typu sytuacja prowadzi do przedostawania się oleju do komory spalania, co skutkuje niepożądanym zjawiskiem i negatywnie wpływa na wydajność silnika oraz może prowadzić do jego szybszego zużycia. Białoszary nalot wskazuje na przegrzanie silnika lub zbyt ubogą mieszankę paliwowo-powietrzną, co skutkuje zbyt wysoką temperaturą w komorze spalania. W takich przypadkach może dochodzić do uszkodzenia elementów silnika oraz zmniejszenia jego wydajności. Brunatny nalot może być wynikiem niewłaściwego spalania paliwa lub obecności zanieczyszczeń w paliwie, co również nie jest związane z proporcjami mieszanki. Właściwa analiza nalotu na świecy zapłonowej jest kluczowa w diagnostyce silników spalinowych. Każdy z tych kolorów osadu wymaga innego podejścia do diagnostyki i naprawy, co podkreśla znaczenie dokładnych obserwacji oraz znajomości zasad działania silnika.
Pytanie 25

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru ciśnienia sprężania w silniku?

A. oscyloskop
B. stroboskop
C. stetoskop
D. manometr
Oscyloskop, stetoskop i stroboskop są narzędziami pomiarowymi, które mają zastosowanie w różnych dziedzinach inżynierii, lecz nie są odpowiednie do pomiaru ciśnienia sprężania silnika. Oscyloskop jest urządzeniem służącym do analizy sygnałów elektrycznych, umożliwiającym wizualizację ich kształtu w czasie. W kontekście diagnostyki silników, może być używany do monitorowania sygnałów czujników, ale nie do oceny ciśnienia sprężania. Stetoskop, z kolei, jest narzędziem medycznym, które służy do osłuchiwania dźwięków z wnętrza ciała, co nie ma jakiegokolwiek zastosowania w diagnostyce silników spalinowych. Jego użycie w kontekście silnika jest błędne, ponieważ nie dostarcza informacji o ciśnieniu. Stroboskop to przyrząd służący do analizy ruchu obiektów w czasie, często wykorzystywany w badaniach obrotów silników. Może być używany do oceny synchronizacji zapłonu, ale nie ma zastosowania w bezpośrednim pomiarze ciśnienia w cylindrach. Przyczyną błędnego wyboru może być mylne przekonanie, że wszystkie narzędzia pomiarowe są wymienne i mogą być stosowane w dowolnym kontekście diagnozowania silników. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowania i nie można ich stosować zamiennie bez dokładnej znajomości ich funkcji.
Pytanie 26

Złączenie elementów składowych podłogi w samochodzie osobowym zazwyczaj realizuje się poprzez

A. lutowanie
B. klejenie
C. zgrzewanie
D. kręcenie
Zgrzewanie to chyba jedna z najfajniejszych metod, gdy chodzi o łączenie elementów podłogi w samochodach. Dlaczego? Bo jest naprawdę skuteczne i ma do tego świetne rozwiązania technologiczne. Cały proces polega na tym, że najpierw podgrzewamy krawędzie elementów, a potem je wyginamy, żeby stworzyć mocne połączenie. To ważne, zwłaszcza w przypadku podłóg, bo muszą one spełniać wysokie normy bezpieczeństwa i wytrzymałości. Dzięki zgrzewaniu, samochody są odporne na różne obciążenia, zarówno te związane z ruchem, jak i zmiany temperatury. Na dodatek, w nowoczesnych autach, gdzie liczy się lekkość i oszczędność materiałów, zgrzewanie idealnie się sprawdza. Dzięki temu możemy zmniejszyć wagę pojazdu, co przekłada się na lepsze osiągi i mniejsze zużycie paliwa. Warto też wspomnieć o zgrzewaniu ultradźwiękowym, które jest ekstra, bo pozwala na dokładne łączenie cienkowarstwowych części bez ryzyka ich uszkodzenia. Nie bez powodu w branży motoryzacyjnej zgrzewanie jest tak popularne - to kluczowa technika, która naprawdę ma znaczenie w produkcji.
Pytanie 27

Oznaczenie symbolem dla systemu monitorowania ciśnienia w oponach pojazdu jest

A. SOHC
B. BAS
C. ACC
D. TPMS
System TPMS (Tire Pressure Monitoring System) to nowoczesne rozwiązanie stosowane w pojazdach, które ma na celu monitorowanie ciśnienia w oponach w czasie rzeczywistym. Prawidłowe ciśnienie w oponach jest kluczowe dla bezpieczeństwa, wydajności paliwowej oraz komfortu jazdy. TPMS informuje kierowcę o niskim ciśnieniu w oponach, co pozwala na szybką reakcję i uniknięcie potencjalnych awarii, takich jak uszkodzenie opony czy zwiększone zużycie paliwa. W praktyce, TPMS może być podzielony na dwa główne typy: systemy bezpośrednie, które wykorzystują czujniki ciśnienia zamontowane w oponach, oraz systemy pośrednie, które monitorują prędkość obrotową kół, aby ocenić różnice ciśnienia. Obecnie w wielu krajach stosowanie TPMS jest obowiązkowe w nowych pojazdach, co podkreśla znaczenie tego systemu w poprawie bezpieczeństwa na drogach. W związku z tym kierowcy powinni regularnie sprawdzać działanie systemu TPMS oraz dbać o prawidłowe ciśnienie w oponach, co jest zgodne z zaleceniami producentów pojazdów oraz standardami bezpieczeństwa.
Pytanie 28

Podczas realizacji wymiany łożysk kół przednich, dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz właściwej pozycji mechanika, powinno się

A. podnieść pojazd za pomocą podnośnika kolumnowego
B. uniesić oś przednią za pomocą podnośnika hydraulicznego
C. uniesić oś przednią przy użyciu podnośnika śrubowego
D. ustawić oś przednią na klinach
Podniesienie pojazdu podnośnikiem kolumnowym jest najbezpieczniejszą i najbardziej stabilną metodą, gdyż pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru pojazdu oraz zapewnia dostęp do wszystkich elementów zawieszenia. Podnośniki kolumnowe są zaprojektowane z myślą o pracy z pojazdami o różnych konstrukcjach, co czyni je odpowiednim wyborem dla profesjonalnych warsztatów. Dzięki stabilnej konstrukcji, mechanik może swobodnie pracować nad wymianą łożysk kół przednich, nie martwiąc się o możliwe przewrócenie się pojazdu. Przykładowo, w przypadku większych pojazdów dostawczych, zastosowanie podnośnika kolumnowego pozwala na swobodne operowanie narzędziami oraz dostęp do wszystkich niezbędnych elementów. Warto też podkreślić, że zgodnie z normami BHP, prace związane z wymianą elementów zawieszenia powinny odbywać się na stabilnym podłożu, co dodatkowo podkreśla znaczenie użycia odpowiedniego podnośnika, który spełnia te wymagania.
Pytanie 29

W systemie smarowania silnika najczęściej wykorzystuje się pompy

A. tłoczkowe
B. membranowe
C. zębate
D. nurnikowe
Pompy nurnikowe, tłoczkowe i membranowe, chociaż mają swoje zastosowania, nie są powszechnie używane w układach smarowania silników spalinowych z kilku powodów. Pompy nurnikowe bazują na mechanizmie, który przemieszcza nurniki w cylindrach, co może powodować zmiany ciśnienia w systemie smarowania, a ich złożona budowa może prowadzić do większej awaryjności. W silnikach wymagających stabilnego i ciągłego ciśnienia oleju, takie odchylenia mogą negatywnie wpływać na smarowanie, co z kolei może prowadzić do szybszego zużycia części silnika. Z kolei pompy tłoczkowe, choć efektywne w innych zastosowaniach, mogą być mniej trwałe w kontekście zmiennych warunków pracy silnika. Wysokie ciśnienie generowane przez te pompy może prowadzić do uszkodzeń uszczelnień oraz innych elementów w układzie smarowania. Pompy membranowe, z drugiej strony, są stosowane głównie w aplikacjach, gdzie wymagane jest podawanie cieczy o znacznie niższej lepkości, co czyni je nieodpowiednimi dla olejów silnikowych. Typowe błędy w myśleniu dotyczące doboru pomp do układów smarowania polegają na nieodpowiednim zrozumieniu prinzipu działania różnych typów pomp i ich wpływu na wydajność oraz trwałość silnika. Warto podkreślić, że dobór pompy w układzie smarowania powinien być zgodny z zasadami inżynieryjnymi oraz wymaganiami producentów silników, co zapewnia optymalną pracę i trwałość jednostki napędowej.
Pytanie 30

Częścią systemu hamulcowego nie jest

A. wysprzęglik
B. modulator ABS
C. hamulec awaryjny
D. korektor siły hamowania
Wysprzęglik to taki element, który nie ma nic wspólnego z układem hamulcowym. Jego głównym zadaniem jest rozłączanie silnika od skrzyni biegów, co jest super ważne w autach z manualną skrzynią. Zamiast tego, jeśli chodzi o hamulce, mamy do czynienia z hamulcami tarczowymi, bębnowymi, a także z systemami wspomagającymi, jak ABS, które zapobiegają blokowaniu kół. Wysprzęglik, jako część sprzęgła, w ogóle nie wpływa na hamowanie. Ale, żeby było jasne, jego działanie jest kluczowe dla bezpieczeństwa jazdy, bo pozwala kierowcy na precyzyjne włączanie biegów, co zwiększa kontrolę nad autem. Zrozumienie tej różnicy jest naprawdę ważne, bo przy diagnozowaniu i konserwacji pojazdów to może robić różnicę.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Czujniki magnetoindukcyjne wykorzystywane w systemach zapłonowych silników ZI zlikwidowały

A. rozdzielacz zapłonu
B. czujnik położenia wału korbowego silnika
C. cewkę zapłonową
D. przerywacz
Wybór odpowiedzi dotyczącej cewki zapłonowej, rozdzielacza zapłonu czy czujnika położenia wału korbowego może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji poszczególnych elementów układu zapłonowego. Cewka zapłonowa jest kluczowym komponentem, który przekształca niskonapięciowy sygnał z akumulatora na wysokie napięcie, niezbędne do wytworzenia iskry w świecy zapłonowej. Dlatego jej eliminacja nie jest możliwa w kontekście działania silnika ZI. Z kolei rozdzielacz zapłonu, który kieruje impulsy zapłonowe do odpowiednich cylindrów, również nie może zostać wyeliminowany, ponieważ pełni rolę w synchronizacji procesu zapłonu z cyklem pracy silnika. A czujnik położenia wału korbowego, jako element odpowiedzialny za monitorowanie pozycji wału, jest niezwykle istotny dla precyzyjnego sterowania zapłonem i nie może być zastąpiony przez czujniki magnetoindukcyjne. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że nowoczesne technologie całkowicie zastępują tradycyjne elementy, podczas gdy w rzeczywistości wiele z nich nadal współistnieje w złożonych układach zapłonowych, aby zapewnić ich optymalne działanie. Zrozumienie funkcji każdego z tych elementów jest kluczowe dla właściwej diagnozy i naprawy układów zapłonowych w silnikach ZI.
Pytanie 33

Jakie informacje powinny być zawarte w dokumentacji dotyczącej przyjęcia pojazdu do diagnostyki?

A. wady podwozia
B. regulacji zbieżności
C. wady nadwozia
D. regulacji świateł
Zauważam, że niektóre odpowiedzi nie do końca rozumieją, jak ważna jest dokumentacja diagnostyczna. Uszkodzenia podwozia, mimo że są istotne, nie są priorytetem, gdy przyjmujemy auto do diagnostyki. To nadwozie, z uwagi na swoje znaczenie dla bezpieczeństwa pasażerów, powinno być na pierwszym miejscu. Ustawienie zbieżności jest ważne, ale to bardziej efekt diagnostyki niż coś, co trzeba badać na etapie przyjęcia. A ustawienie świateł? Też istotne, ale nie wpływa bezpośrednio na integralność pojazdu. Często jest tak, że ludzie koncentrują się na technicznych aspektach, które nie są aż tak krytyczne dla bezpieczeństwa. Powinno się skupić na uszkodzeniach, które naprawdę zagrażają stabilności i bezpieczeństwu pasażerów, a to właśnie uszkodzenia nadwozia są kluczowe w tej kwestii.
Pytanie 34

Wskaż poprawny zestaw wartości, które powinny być umieszczone w dowodzie rejestracyjnym w sekcji dotyczącej mocy silnika?

A. 100 kW/130 KM
B. 100 kW/136 KM
C. 100 kW/140 KM
D. 100 kW/146 KM
Wybór wartości mocy silnika z innych opcji wskazuje na nieporozumienia związane z jednostkami miary i ich konwersją. Odpowiedzi wskazujące 130 KM, 146 KM oraz 140 KM jako moc odpowiadającą 100 kW są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają dokładnego współczynnika konwersji między kilowatami a końmi mechanicznymi. Rzeczywisty przelicznik jest ustalony na poziomie, gdzie 1 kW to w przybliżeniu 1,36 KM. Z tego wynika, że 100 kW przelicza się na 136 KM, co jest wartością niezbędną do poprawnego rejestrowania w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Wartości 130 KM i 140 KM sugerują, że użytkownik nie uwzględnił pełnej konwersji, natomiast 146 KM może wynikać z błędnego założenia, że przelicznik działa w odwrotną stronę. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie wartości zaokrąglonych bez uwzględnienia precyzyjnych przeliczników, co może prowadzić do nieprawidłowych zapisów i problemów w przyszłych rejestracjach czy procesach ubezpieczeniowych. Również nieznajomość standardów dotyczących moc silnika w dokumentacji pojazdów może skutkować niezgodnościami w danych, które mogą w efekcie prowadzić do komplikacji prawnych.
Pytanie 35

Omomierz można zastosować do weryfikacji czujnika

A. Halla
B. położenia przepustnicy
C. manometrycznego
D. zegara
Zegarowy, czujnik Halla oraz manometryczny to różne rodzaje czujników, które pełnią inne funkcje i nie są odpowiednie do pomiaru położenia przepustnicy. Czujnik zegarowy służy do pomiaru czasu lub częstotliwości zdarzeń, co jest zupełnie inną dziedziną niż monitorowanie położenia elementów silnika. Z kolei czujnik Halla jest wykorzystywany do detekcji pól magnetycznych i ma zastosowanie np. w systemach zapłonowych lub do pomiaru prędkości obrotowej, natomiast nie nadaje się do bezpośredniego pomiaru kątów otwarcia przepustnicy. Czujnik manometryczny, z drugiej strony, jest stosowany do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, a więc również nie jest właściwym narzędziem do oceny położenia przepustnicy. Wybór odpowiedniego czujnika jest kluczowy dla uzyskania rzetelnych danych, a mylenie ich funkcji może prowadzić do błędnych wniosków diagnostycznych. Często występującym błędem jest zakładanie, że każdy czujnik może być użyty zamiennie, co jest niezgodne z zasadami inżynierii i diagnostyki pojazdów. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość specyfiki każdego czujnika oraz jego zastosowania w kontekście układów elektronicznych pojazdu.
Pytanie 36

Miganie lampki MIL na desce rozdzielczej pojazdu oznacza

A. zakaz uruchamiania silnika
B. wykonanie manewru parkowania w pojeździe z funkcją parkowania automatycznego
C. wystąpienie usterki mogącej doprowadzić do uszkodzenia układu oczyszczania spalin
D. niemożność realizacji monitorów w trakcie jazdy
Lampka MIL (Malfunction Indicator Lamp) to wskaźnik, który informuje kierowcę o problemach związanych z silnikiem lub układem oczyszczania spalin. Miganie tej lampki wskazuje na poważną usterkę, która może prowadzić do uszkodzenia układu oczyszczania spalin, co z kolei może skutkować większymi kosztami naprawy oraz negatywnym wpływem na środowisko. Przykładowo, usterki takie jak awaria katalizatora, czujnika tlenu lub uszkodzenie systemu recyrkulacji spalin mogą wywołać miganie lampki MIL. W sytuacji, gdy lampka zaczyna migać, zaleca się natychmiastowe zatrzymanie pojazdu oraz skonsultowanie się z wykwalifikowanym mechanikiem celem diagnostyki. Dobre praktyki wskazują, że ignorowanie tych sygnałów może prowadzić do poważniejszych uszkodzeń silnika oraz naruszenia norm emisji spalin. Zrozumienie znaczenia lampki MIL jest kluczowe dla utrzymania pojazdu w dobrym stanie oraz minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko.
Pytanie 37

SL/CH 5W/40 to symbol oleju silnikowego, który można wykorzystać

A. w silniku czterosuwowym z zapłonem iskrowym lub samoczynnym
B. wyłącznie w silniku czterosuwowym z zapłonem samoczynnym
C. w silniku dwusuwowym z zapłonem iskrowym
D. tylko w silniku czterosuwowym z zapłonem iskrowym
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z kilku nieporozumień na temat tego, jak działają oleje silnikowe. Po pierwsze, silniki czterosuwowe są naprawdę różne i mają różne potrzeby, dlatego olej SL/CH 5W/40 może być stosowany w takich silnikach, ale nie we wszystkich. Ograniczenie zastosowania oleju do tylko jednego typu silnika pokazuje, że nie wszyscy wiedzą, jak różne są specyfikacje olejów. Trzeba też pamiętać, że silniki dwusuwowe potrzebują specjalnych olejów, które są całkiem inne. Na pewno dobrze jest kierować się zaleceniami producenta, bo to może uratować silnik przed awarią. Wiele osób myśli, że wystarczy znać tylko typ silnika, ale to znacznie bardziej skomplikowane.
Pytanie 38

Jakiego rodzaju łożysko toczne wymaga dostosowania luzu montażowego?

A. Oporowe
B. Stożkowe
C. Promieniowe
D. Skośne
Łożyska stożkowe to taki ciekawy typ łożysk tocznych, który naprawdę różni się od innych. Musisz je regulować, bo mają specyficzne cechy, przez co ich konstrukcja jest bardziej skomplikowana. Inaczej niż łożyska promieniowe, które przenoszą obciążenie tylko w jednym kierunku, te stożkowe radzą sobie zarówno z obciążeniami promieniowymi, jak i osiowymi. Tego się nie da lekceważyć, bo przy niewłaściwej regulacji luzu montażowego może być nieciekawie. Zbyt mały luz to ryzyko przegrzania i szybkiego zużycia, a zbyt duży luz z kolei może narobić hałasu. Przykładowo, w kołach samochodowych te łożyska są kluczowe dla bezpieczeństwa i komfortu jazdy, a odpowiednia regulacja luzu jest tu bardzo istotna. Na dodatek, w normach ISO 492 i ISO 281 można znaleźć fajne wskazówki dotyczące dobierania i regulacji tych luzów, co jest ważne w branży motoryzacyjnej i maszynowej, żeby sprzęt działał długo i bezawaryjnie.
Pytanie 39

Gdzie znajduje zastosowanie sprzęgło wielotarczowe typu Haldex?

A. w tylnym zblokowanym układzie napędowym
B. w klasycznym układzie napędowym
C. w układzie napędowym z napędem na cztery koła
D. w przednim zblokowanym układzie napędowym
Sprzęgło wielotarczowe typu Haldex jest kluczowym elementem w układach napędowych z napędem na cztery koła (4WD), które pozwala na dynamiczne zarządzanie momentem obrotowym między osiami. Jego działanie opiera się na hydraulice oraz elektronicznej kontroli, co umożliwia włączanie napędu na tylne koła w odpowiedzi na zmieniające się warunki drogowe i obciążenie. Przykładem zastosowania sprzęgła Haldex są pojazdy marki Audi, Volkswagen i Seat, gdzie zapewnia ono optymalną trakcję w różnych warunkach, takich jak jazda po śniegu czy błocie. Dzięki technologii Haldex, pojazdy mogą efektywniej rozdzielać moc silnika, co prowadzi do lepszej stabilności oraz bezpieczeństwa. Ponadto, sprzęgło to jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na komfort jazdy oraz wydajność energetyczną, a jego konstrukcja umożliwia szybką reakcję na pojawiające się sytuacje, co znacząco zwiększa kontrolę nad pojazdem. W związku z tym, sprzegło Haldex stanowi doskonały przykład innowacji w dziedzinie motoryzacji, łącząc zaawansowaną technologię z praktycznymi rozwiązaniami.
Pytanie 40

Podczas przeprowadzania głównego remontu, po całkowitym zdemontowaniu silnika, jako pierwsze

A. części należy umyć.
B. elementy należy poddać regeneracji.
C. można przystąpić do montażu nowych elementów.
D. elementy należy poddać ocenie.
Podejmowanie decyzji dotyczących naprawy silnika wymaga staranności i przemyślenia poszczególnych etapów. Rozpoczęcie od regeneracji części przed ich umyciem może prowadzić do poważnych problemów. W etapie regeneracji często korzysta się z różnych materiałów i chemikaliów, które mogą reagować z zanieczyszczeniami pozostającymi na powierzchni części. Brak umycia elementów może skutkować utrzymywaniem się zanieczyszczeń, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na ich właściwości mechaniczne i prowadzić do uszkodzeń w trakcie eksploatacji. Weryfikacja części przed ich umyciem również mija się z celem, gdyż nie da się rzetelnie ocenić stanu technicznego zanieczyszczonych elementów. Z kolei próba montażu nowych części przed umyciem starych komponentów może doprowadzić do ich uszkodzenia. Oprócz tego, w codziennej praktyce warsztatowej ważne jest, aby stosować się do ustalonych protokołów i standardów, które sugerują mycie części jako pierwszy krok. Prawidłowe podejście do naprawy silnika nie tylko zwiększa efektywność, ale również wpływa na bezpieczeństwo użytkowania pojazdu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej