Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 03:39
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 03:50

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jakie produkty powinny być wykluczone z diety niskoenergetycznej?

A. Arbuzy, poziomki oraz truskawki
B. Szprot, węgorz, łosoś
C. Kapusta biała, czerwona i włoska
D. Jogurty naturalne, kefiry, maślanki
Odpowiedź dotycząca szprot, węgorzy i łososi jest prawidłowa, ponieważ te ryby są bogate w tłuszcze, co czyni je produktami wysokokalorycznymi. W diecie niskoenergetycznej, której celem jest ograniczenie spożycia kalorii, kluczowe jest wybieranie produktów o niskiej zawartości energetycznej. Węgorze i łososie zawierają znaczne ilości kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia, jednak ich wysoka kaloryczność sprawia, że nie są one zalecane w diecie redukcyjnej. Zamiast nich, lepszym wyborem będą źródła białka o niższej zawartości tłuszczu, takie jak chudy drób czy ryby o niższej zawartości tłuszczu, jak dorsz. Oprócz tego, diecie niskoenergetycznej korzystne będą produkty pełnoziarniste, warzywa oraz owoce, które dostarczają nie tylko niezbędnych składników odżywczych, ale także błonnika, co wspiera odczucie sytości. Warto również zwrócić uwagę na ilość spożywanych porcji oraz ich kaloryczność, aby efektywnie osiągnąć zamierzone cele zdrowotne.

Pytanie 3

Usługa a'la carte polega na wyborze dań

A. z półmiska
B. z karty
C. zwózka
D. z bufetu
Wybór potraw z półmiska, zwózka czy bufetu to metody, które nie są zgodne z charakterystyką serwisu a'la carte. Serwis z półmiska polega na serwowaniu potraw na wspólnym naczyniu, co ogranicza indywidualne wybory gości i nie pozwala na personalizację zamówienia. Jest to podejście typowe dla bardziej formalnych kolacji, gdzie jeden lub kilka potraw serwuje się dla całej grupy, a nie indywidualnie. Z kolei zwózka jest terminem, który odnosi się do dostarczania jedzenia, najczęściej w kontekście cateringu, ale nie uwzględnia wyboru potraw przez gościa. Podejście to nie pozwala na swobodne komponowanie posiłków, co jest kluczowe w serwisie a'la carte. Z kolei bufet to forma samodzielnego serwowania, w której goście mają dostęp do różnych potraw i mogą je wybierać według własnego uznania, jednak nie daje to takiej elastyczności, jak zamawianie z karty. Typowym błędem jest niezrozumienie różnicy między tymi metodami serwowania, co prowadzi do mylnych wniosków. Serwis a'la carte kładzie nacisk na indywidualne doświadczenie kulinarne, co jest istotnym elementem nowoczesnej gastronomii, a inne metody nie są w stanie tego w pełni oddać.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Na podstawie podanego normatywu surowcowego określ metodę utrwalania kapusty czerwonej.

2 kg czerwonej kapusty
50 dag jabłek
3 łyżki soli
kilka ziaren jałowca

A. Marynowanie.
B. Peklowanie.
C. Koncentracja.
D. Kiszenie.
Marynowanie, peklowanie oraz koncentracja to metody, które różnią się od kiszenia i nie są odpowiednie dla kapusty czerwonej w kontekście podanego normatywu surowcowego. Marynowanie polega na zanurzeniu surowców w roztworze octu lub soli, co nie sprzyja procesowi fermentacji, a raczej działa jako środek konserwujący. Chociaż marynowanie również może przedłużać trwałość żywności, nie wprowadza charakterystycznych cech smakowych, które uzyskujemy podczas kiszenia. Peklowanie z kolei odnosi się do konserwacji mięsa, gdzie sól i inne dodatki są używane do zatrzymania wzrostu bakterii i nadania smaku. Jest to proces całkowicie inny od fermentacji warzyw. Koncentracja, polegająca na usuwaniu wody z produktów, aby skoncentrować ich smak, również nie nadaje się dla kapusty czerwonej, gdyż nie prowadzi do wytworzenia niezbędnych kultur bakterii, które są kluczowe w procesie kiszenia. Wybór niewłaściwej metody może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak psucie się żywności, utrata wartości odżywczych oraz nieprzyjemny smak. Zrozumienie zasadności wyboru metody utrwalania w kontekście konkretnego produktu jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do błędnych wniosków.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Do konserwacji należy wykorzystywać metodę pasteryzacji

A. majonezu
B. majeranku
C. miodu
D. mleka
Wybór odpowiedzi dotyczący majeranku, miodu czy majonezu w kontekście pasteryzacji nie jest poprawny z kilku powodów, które są istotne z perspektywy technologii przetwarzania żywności. Majeranek to zioło, które jest stosowane głównie jako przyprawa i nie wymaga pasteryzacji, gdyż jego surowce są najczęściej suszone, co efektywnie ogranicza rozwój mikroorganizmów. Miód, mimo że ma naturalne właściwości konserwujące, również nie jest poddawany pasteryzacji w tradycyjnym sensie. Zamiast tego, jest często filtrowany i czasami podgrzewany, ale nie w celu pasteryzacji, gdyż wysoka temperatura może zniszczyć cenne enzymy i składniki odżywcze. Z kolei majonez, będący emulsją tłuszczu i żółtek jaj, może być wytwarzany w warunkach sanitarnych, ale nie wymaga pasteryzacji, gdyż kwas octowy obecny w ocet oraz jego pH skutecznie hamują wzrost mikroorganizmów. Kluczowym błędem przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi jest mylenie różnych metod konserwacji i przetwarzania żywności. Pasteryzacja jest procesem wymaganym dla produktów, które mają wysoką wilgotność i są podatne na kontaminację drobnoustrojami, co nie dotyczy wymienionych produktów. Wiedza na temat odpowiednich metod konserwacji jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz jej jakości, co jest niezwykle istotne w kontekście zdrowia publicznego.

Pytanie 8

Ile porcji mięsa o wadze 100 gramów można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny, biorąc pod uwagę, że straty podczas gotowania wynoszą 30%?

A. 60 porcji
B. 70 porcji
C. 80 porcji
D. 90 porcji
Aby obliczyć liczbę 100-gramowych porcji mięsa, które można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny przy stracie wynoszącej 30%, należy najpierw ustalić, ile z tej wołowiny pozostanie po gotowaniu. Z 10 kilogramów (czyli 10 000 gramów) mięsa, po uwzględnieniu 30% strat, pozostanie 70% pierwotnej masy. Obliczamy to jako: 10 000 gramów x 0,7 = 7 000 gramów mięsa. Następnie, aby uzyskać liczbę porcji, dzielimy pozostałą masę przez 100 gramów (rozmiar jednej porcji). Zatem: 7 000 gramów ÷ 100 gramów/porcję = 70 porcji. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie zamówień i kontrolowanie kosztów. W praktyce, takie umiejętności są niezbędne do zarządzania restauracjami, cateringi czy produkcją żywności. Ponadto, znajomość strat związanych z obróbką żywności jest istotna dla zachowania standardów jakości oraz efektywności kosztowej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Oblicz wartość energetyczną posiłku, który zawiera 20 g białka, 7 g tłuszczu oraz 55 g przyswajalnych węglowodanów?

A. 328 kcal
B. 363 kcal
C. 428 kcal
D. 603 kcal
Obliczając wartość energetyczną zestawu obiadowego, korzystamy z prostych przeliczników dla makroskładników. I tak, każdy gram białka to około 4 kcal, węglowodany też mają 4 kcal na gram, a tłuszcz - tutaj uwaga - aż 9 kcal na gram. W naszym zestawie mamy 20 g białka, 7 g tłuszczu i 55 g węglowodanów. Więc robiąc szybkie obliczenia: 20 g białka x 4 kcal to 80 kcal, 7 g tłuszczu x 9 kcal to 63 kcal, a 55 g węglowodanów x 4 kcal daje 220 kcal. Kiedy to zsumujemy, dostajemy 80 + 63 + 220 = 363 kcal. To naprawdę ważne, żeby znać te zasady, zwłaszcza jeśli chcesz zajmować się dietetyką albo pracować w gastronomii. Pomaga to dokładniej dopasować posiłki do potrzeb energetycznych ludzi, co jest super przydatne.

Pytanie 11

W trakcie przerwy uczeń zjadł 150 g chipsów oraz wypił 200 ml coca-coli. Oblicz całkowitą wartość energetyczną tego posiłku (wartość energetyczna 100 g chipsów - 552 kcal, 100 ml coca-coli - 42 kcal)?

A. 594 kcal
B. 912 kcal
C. 891 kcal
D. 1188 kcal
Podczas obliczania wartości energetycznej posiłku, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać kalorie na podstawie masy produktów. Wiele osób może pomylić się, przyjmując błędne wartości dla chipsów lub coca-coli, co prowadzi do niedokładnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś źle przeliczy wartość energetyczną chipsów, mogą uzyskać wynik, który nie odzwierciedla rzeczywistego spożycia kalorii. Inna typowa pomyłka to zbyt ogólne założenie, że suma wartości energetycznych poszczególnych produktów jest prostą operacją dodawania, bez uwzględnienia ich masy. Każdy z produktów zawiera inną wartość kaloryczną na 100 g lub 100 ml, co oznacza, że konieczne jest zastosowanie proporcji. Jeśli ktoś oblicza wartość energetyczną na podstawie całkowitej masy lub objętości, może dojść do nadmiernej lub niedostatecznej oceny wartości kalorycznej posiłku. Warto również zauważyć, że w obliczeniach nie uwzględnia się dodatkowych czynników, takich jak sposób przygotowania jedzenia czy dodatkowe składniki, które mogą wpłynąć na całkowitą wartość energetyczną. Zrozumienie tych podstawowych zasad obliczeń kalorycznych jest niezbędne w kontekście zdrowego odżywiania oraz planowania posiłków dostosowanych do indywidualnych potrzeb dietetycznych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jakie cechy jaj stosuje się do przygotowania sufletu czekoladowego?

A. Emulgujące
B. Zagęszczające
C. Wiążące
D. Spulchniające
Wybór innych właściwości jaj, takich jak emulgujące, wiążące czy zagęszczające, nie oddaje pełni ich roli w kontekście preparacji sufletu czekoladowego. Właściwości emulgujące są związane z tworzeniem stabilnych emulsji, które są istotne np. w sosach czy kremach, gdzie tłuszcz musi być połączony z cieczą. Jednak w przypadku sufletu, kluczowe jest spulchnienie, które nie jest w tym kontekście istotne. Koncentrując się na właściwościach wiążących, można zrozumieć, że dotyczą one zdolności składników do łączenia się i tworzenia stabilnych mas, co również nie jest kluczowe w przypadku sufletu, gdzie dominującą rolę odgrywa struktura powietrzna generowana przez ubite białka. Z kolei zagęszczające właściwości jaj, chociaż mają zastosowanie w zupach i sosach, również nie są właściwe w tym kontekście, gdyż suflet powinien być lekki i puszysty, a nie gęsty. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli, jaką pełnią różne składniki w daniach, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów podczas gotowania. Warto pamiętać, że efektywny suflet czekoladowy opiera się na umiejętności wykorzystania specyficznych właściwości białek jaj, które umożliwiają uzyskanie pożądanej tekstury, a nie na innych ich funkcjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w kuchni.

Pytanie 14

Temperatura w zakresie 0°C ÷ 4°C powinna być utrzymywana

A. w spichlerzu ziemniaków
B. w magazynie artykułów suchych
C. w pomieszczeniu o niskiej temperaturze
D. w chłodni
Odpowiedzi "w komorze niskotemperaturowej", "w magazynie ziemniaków" oraz "w magazynie produktów suchych" nie są właściwe z kilku powodów związanych z wymaganiami przechowywania w odpowiednich warunkach. Komora niskotemperaturowa, chociaż również może zapewniać niskie temperatury, zazwyczaj jest używana do znacznie niższych zakresów temperatur, które są nieodpowiednie dla wielu produktów spożywczych, szczególnie tych wrażliwych na niskie temperatury, jak owoce i warzywa. Z kolei magazyn ziemniaków powinien utrzymywać temperaturę w zakresie 4°C do 10°C, co nie jest zgodne z wymaganym zakresem 0°C do 4°C. Magazyn produktów suchych z kolei nie powinien być wykorzystywany do przechowywania produktów wymagających chłodzenia; suche magazyny służą do przechowywania artykułów, które nie wymagają niskich temperatur, co może prowadzić do psucia się produktów, które powinny być w chłodnych warunkach. Właściwe przechowywanie żywności jest kluczowe dla zapewnienia jej jakości i bezpieczeństwa, dlatego ważne jest, aby znać specyfikacje dotyczące przechowywania różnych kategorii produktów. Ignorowanie odpowiednich wymagań temperaturowych może prowadzić do nieprawidłowego przechowywania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność i wpływa negatywnie na jakość produktów.

Pytanie 15

Jakie produkty pochodzą z roślin?

A. drożdże oraz kalmary
B. żelatyna i karczochy
C. pasternak i trufle
D. miód oraz szparagi
Pasternak i trufle to doskonały przykład produktów pochodzenia roślinnego, które są cenione nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także wartości odżywcze. Pasternak, jako korzeniowa roślina warzywna, jest bogaty w błonnik, witaminy C i K oraz minerały, co czyni go wartościowym dodatkiem do diety. Trufle z kolei, będące grzybami podziemnymi, są poszukiwane w gastronomii za swój intensywny aromat i smak. Działają jako naturalny wzmacniacz smaku i są często wykorzystywane w haute cuisine. Zrozumienie, jakie produkty są pochodzenia roślinnego, jest kluczowe dla osób dbających o zdrową dietę oraz dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu dania oparte na roślinach. Znajomość tych produktów wspiera także praktyki zrównoważonego rozwoju, promując lokalne uprawy i ekologiczne metody produkcji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie roślinnych składników może być korzystne dla środowiska, redukując ślad węglowy związany z konsumpcją mięsa.

Pytanie 16

W kuchenkach mikrofalowych nie powinno się używać naczyń

A. szklanych
B. metalowych
C. kamionkowych
D. porcelanowych
Naczynia metalowe nie nadają się do obróbki cieplnej w kuchenkach mikrofalowych z powodu ich właściwości przewodzących prąd. Metal odbija fale mikrofalowe, co może prowadzić do powstawania iskrzenia w urządzeniu. To zjawisko nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzenia kuchenki, ale także stwarza zagrożenie pożarowe. Z tego powodu, w standardach bezpieczeństwa dotyczących mikrofalówek, zaleca się używanie naczyń, które są specjalnie oznaczone jako bezpieczne do użycia w mikrofalówkach, takie jak naczynia szklane czy ceramiczne. Przykładem bezpiecznego naczynia może być szklanka do mikrofalówki, która dzięki swojej strukturze nie odbija fal i pozwala na równomierne podgrzewanie potraw. Warto również pamiętać, aby wybierać naczynia z materiałów odpornych na wysoką temperaturę, co zapewnia ich trwałość i bezpieczeństwo w użytkowaniu.

Pytanie 17

Która z metod konserwacji spowoduje najmniejsze straty składników odżywczych w produktach spożywczych?

A. Pasteryzowania
B. Zamrażania
C. Wędzenia
D. Suszenia
Zamrażanie jest metodą, która pozwala na niemal całkowite zachowanie składników odżywczych w żywności, co czyni ją jedną z najskuteczniejszych technik konserwacji. Proces zamrażania polega na obniżeniu temperatury jedzenia do poziomu, w którym wzrost mikroorganizmów oraz reakcje chemiczne są zatrzymane. Dzięki temu, nie tylko tłuszcze, białka i węglowodany, ale także witaminy i minerały są w dużej mierze zachowane. W praktyce, szybkość zamrażania ma kluczowe znaczenie - im szybciej produkt zostanie zamrożony, tym mniejsze będą kryształy lodu, co minimalizuje uszkodzenia komórek oraz utratę substancji odżywczych po rozmrożeniu. Z tego powodu, wiele przemysłowych zakładów spożywczych stosuje techniki takie jak zamrażanie szokowe, które umożliwiają szybkie obniżenie temperatury do -40°C lub niżej. W efekcie, zamrożone produkty zachowują świeżość i wartości odżywcze przez długi czas, co jest zgodne z dobrymi praktykami w przemyśle spożywczym.

Pytanie 18

Suchie warzywa strączkowe po zjedzeniu dostarczają organizmowi ludzkiego białka oraz

A. błonnika i skrobi
B. cholesterolu i jodu
C. błonnika i jodu
D. cholesterolu i skrobi
Dobra robota! Odpowiedź o błonniku i skrobi w warzywach strączkowych jest na miejscu. Te składniki są naprawdę ważne w diecie. Weźmy na przykład fasolę, soczewicę czy groch – to są świetne źródła białka, szczególnie dla osób, które nie jedzą mięsa. Ale to nie wszystko! Błonnik, który znajdziesz w tych warzywach, pomaga naszemu układowi pokarmowemu. To znaczy, że poprawia pracę jelit i dba o naszą mikroflorę. To z kolei ma pozytywny wpływ na poziom cukru we krwi oraz cholesterol – więc jest dobrze dla naszego serca. I nie zapominajmy o skrobi! To węglowodan, który daje energię i wspiera metabolizm. Regularne jedzenie warzyw strączkowych, tak jak zalecają dietetycy, może pomóc w utrzymaniu zdrowia i zmniejszyć ryzyko różnych chorób, na przykład cukrzycy czy problemów z sercem.

Pytanie 19

Jakia powinna być optymalna temperatura przechowywania świeżych ryb przez maksymalnie 2 dni w lodówce?

A. -3°C ÷ -1°C
B. 5°C ÷ 8°C
C. 9°C ÷ 12°C
D. 0°C ÷ 3°C
Zarówno odpowiedzi wskazujące na temperatury poniżej, jak i powyżej zalecanego zakresu 0°C do 3°C, prowadzą do niewłaściwego przechowywania ryb i mogą skutkować ich szybszym psuciem się oraz wzrostem ryzyka zatruć pokarmowych. Temperatura -3°C do -1°C nie jest odpowiednia dla świeżych ryb, ponieważ może prowadzić do zamrożenia ich powierzchni, co negatywnie wpływa na jakość mięsa i jego teksturę. Zamrożenie powoduje uszkodzenia komórek, co skutkuje utratą soczystości i smaku po rozmrożeniu. Również zakres 5°C do 8°C jest zbyt wysoki, co sprzyja szybkiemu rozwojowi bakterii, ponieważ w tych warunkach ryby mogą stać się niebezpieczne do spożycia nawet w ciągu kilku godzin. Przechowywanie ryb w temperaturach od 9°C do 12°C jest absolutnie niewłaściwe, gdyż takie ciepło stwarza idealne warunki dla patogenów, co może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że ryby mogą być przechowywane w temperaturach wyższych niż zalecane, co wynika z braku wiedzy o procesach biologicznych zachodzących w produktach spożywczych. Właściwe przechowywanie ryb jest kluczowe nie tylko dla zachowania ich jakości, ale także dla ochrony zdrowia konsumentów. Zaleca się stosowanie się do wytycznych dotyczących temperatury w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz maksymalizacji świeżości produktów, co jest fundamentalne w każdej kuchni.

Pytanie 20

W celu zwalczania gryzoni w placówkach gastronomicznych, należy zastosować

A. dezynsekcję
B. denaturację
C. deratyzację
D. dezynfekcję
Dezynsekcja, dezynfekcja i denaturacja to terminy, które często są mylone z deratyzacją, jednak każdy z nich odnosi się do odmiennych zagadnień związanych z kontrolą szkodników i higieną w obiektach. Dezynsekcja dotyczy zwalczania owadów, takich jak karaluchy czy mrówki, a nie gryzoni. Używanie tego terminu w kontekście walki z gryzoniami jest nieadekwatne i może prowadzić do błędnych wniosków na temat metod zwalczania szkodników w gastronomii. Z kolei dezynfekcja odnosi się do procesów mających na celu eliminację mikroorganizmów z powierzchni, co jest kluczowe w utrzymaniu czystości, ale nie ma zastosowania w przypadku gryzoni. Denaturacja, z drugiej strony, odnosi się do zmiany właściwości chemicznych substancji, co jest pojęciem stosowanym głównie w kontekście biochemicznym, a nie w zwalczaniu szkodników. Często występujące nieporozumienia mogą wynikać z braku wiedzy na temat specyficznych metod i strategii zwalczania szkodników, co w kontekście gastronomicznym może prowadzić do niewłaściwego zarządzania ryzykiem. Kluczowe jest, aby w każdym zakładzie gastronomicznym wdrażać odpowiednie procedury związane z deratyzacją, dostosowane do lokalnych przepisów sanitarno-epidemiologicznych oraz praktyk branżowych.

Pytanie 21

Kawa serwowana w szerokich filiżankach z uchwytem, tworząca z ciepłym mlekiem trójwarstwowy napój, to kawa

A. po brazylijsku
B. latte
C. espresso
D. po arabsku
Kawa latte to popularny napój kawowy, który powstaje z połączenia espresso z gorącym mlekiem oraz pianką mleczną. Charakteryzuje się wyraźnym podziałem na trzy warstwy: na spodzie znajduje się espresso, następnie mleko, a na wierzchu delikatna pianka mleczna. Takie podanie kawy jest estetyczne i przyciąga wzrok, co sprawia, że latte stało się ulubionym wyborem wielu koneserów kawy. Przygotowanie latte wymaga umiejętności spienienia mleka, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i smaku. Zgodnie z dobrymi praktykami baristycznymi, mleko powinno być podgrzewane do temperatury około 60-65°C, aby zachować jego naturalny słodki smak, a jednocześnie nie doprowadzić do jego przypalenia. Używanie odpowiednich narzędzi, takich jak dzbanek do spieniania, a także znajomość technik wytwarzania latte art, może znacznie poprawić jakość serwowanej kawy.

Pytanie 22

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Żytnią-typ 580
B. Pszenną-typ 2000
C. Pszenną-typ 500
D. Żytnią-typ 1850
Wybór mąki pszennej typ 500 do przygotowania sosu beszamelowego jest uzasadniony jej właściwościami technologicznymi. Mąka ta charakteryzuje się średnią zawartością białka, co zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność sosu. Przy produkcji beszamelu mąka ma za zadanie zagęszczenie sosu, a mąka typu 500, dzięki optymalnej zawartości glutenu, tworzy stabilną emulsję, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej konsystencji. Użycie mąki o niższej zawartości białka, jak typ 2000, prowadziłoby do uzyskania sosu o większej gęstości i mniejszej elastyczności, co jest niepożądane w klasycznym przepisie na beszamel. Mąka żytnia, na przykład typ 1850 czy 580, ma znacznie inną strukturę białek i może wprowadzać intensywniejszy, niepożądany smak, a także nie zapewnia odpowiedniego efektu zagęszczenia, przez co sos mógłby mieć gruboziarnistą konsystencję. W praktyce, sos beszamelowy jest bazą do wielu dań, a jego jakość w dużej mierze zależy od doboru odpowiednich składników, w tym mąki.

Pytanie 23

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 180 zł
B. 18 zł
C. 90 zł
D. 36 zł
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnego rachunku lub niepoprawnej interpretacji danych. W przypadku odpowiedzi sugerujących kwotę 180 zł, być może doszło do błędnego przeliczenia ilości potrzebnych szparagów. Jeżeli rozważyć, że 1200 g to normatyw na 10 porcji, nie można pomijać faktu, że dla 50 porcji potrzebujemy 6 kg szparagów, a nie 12 kg, co jest kluczowe dla uzyskania właściwych wyników finansowych. Odpowiedzi takie jak 36 zł i 18 zł również mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia jednostek, gdzie użytkownik mógł zinterpretować normatyw w gramach jako koszt jednostkowy zamiast całkowity koszt surowca. Często spotyka się także błędne podejście do konwersji jednostek miary, które prowadzi do poważnych rozbieżności w obliczeniach. Kluczowe w zarządzaniu kosztami jest zrozumienie związku między ilością surowca a jego kosztami, co ma wpływ na całkowity budżet i planowanie operacyjne w gastronomii. Odpowiednie przygotowanie, w tym znajomość normatywów i cen, jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia działalności restauracyjnej.

Pytanie 24

Restauracja "BELWEDER" organizuje co roku turniej mający na celu wyłonienie "Najlepszego kucharza". Podczas ceremonii wręczenia nagród zawsze obecne są lokalne media, takie jak prasa i telewizja. Co sugeruje, że restauracja korzysta z narzędzia?

A. public relations
B. reklamy
C. sprzedaży bezpośredniej
D. promocji sprzedaży
Odpowiedź "public relations" to strzał w dziesiątkę. Restauracja "BELWEDER" naprawdę angażuje się w tworzenie pozytywnego wizerunku i komunikację z otoczeniem. No bo pomyśl, organizują co roku turniej na najlepszego kucharza, zapraszają lokalne media... to świetny sposób na to, żeby wszyscy o nich wiedzieli. Dzięki takim akcjom marka staje się bardziej rozpoznawalna i zyskuje dobrą opinię. Public relations w gastronomii to też różne inne ciekawe działania, jak np. degustacje, współprace z blogerami kulinarnymi czy udział w festiwalach. Bardzo istotne jest budowanie relacji z mediami, bo to właśnie dzięki nim można dobrze informować o wydarzeniach i sukcesach restauracji. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że kluczowe jest również monitorowanie wizerunku oraz reagowanie na to, co mówią klienci – to naprawdę wpływa na to, jak goście postrzegają miejsce i co ich do niego przyciąga.

Pytanie 25

Co charakteryzuje stopień wysmażenia steku określanego jako well done?

A. niskim stopniem wysmażenia
B. umiarkowanym stopniem wysmażenia
C. niemal surowym mięsem
D. bardzo dobrym wysmażeniem
Wybór błędnej odpowiedzi często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących stopni wysmażenia mięsa. Odpowiedzi sugerujące, że stek well done jest słabo, średnio lub praktycznie surowy, wynikają z nieporozumienia dotyczącego procesu gotowania i charakterystyki różnych stopni wysmażenia. Słabe wysmażenie oznacza, że mięso nie osiąga wystarczającej temperatury, by zabić potencjalne patogeny, co jest niebezpieczne dla zdrowia. Z kolei średnie wysmażenie, które charakteryzuje się różową barwą wewnętrzną, również nie odpowiada kategorii well done, gdyż w praktyce jest to zazwyczaj preferencja dla osób szukających mięsa bardziej soczystego, ale nie całkowicie ugotowanego. Przykładowo, zamawiając stek średnio wysmażony, klienci liczą na delikatne, różowe wnętrze, co jest diametralnie różne od steku well done, gdzie nie ma śladu surowości. Ponadto, praktycznie surowe mięso nie może być klasyfikowane jako well done, ponieważ wiąże się to z brakiem obróbki termicznej, co jest wręcz przeciwieństwem tego, co definiuje stopień well done. Kluczowe jest zrozumienie różnic w temperaturach, które oddzielają te stopnie, a także ich wpływ na smak i teksturę mięsa. Brak tej wiedzy może prowadzić do nieporozumień i niezadowolenia z zamówionego dania, dlatego istotne jest, aby zarówno kucharze, jak i klienci byli świadomi tych różnic.

Pytanie 26

Ostatni etap przygotowywania dania w restauracyjnej sali przy stole klienta, który polega na skropieniu gotowego jedzenia alkoholem i jego podpaleniu to

A. garnirowanie
B. serwowanie
C. flambirowanie
D. tranżerowanie
Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na skropieniu potrawy alkoholem, a następnie podpaleniu jej, co nie tylko nadaje potrawie wyjątkowy smak, ale również efektowny wygląd. Ta metoda jest szczególnie popularna w restauracjach, gdzie prezentacja potraw ma kluczowe znaczenie. Flambirowanie wymaga dużej precyzji oraz umiejętności, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas procesu. Przykładami potraw często flambirowanych są crepes Suzette i inne desery, a także niektóre dania mięsne. W branży gastronomicznej flambirowanie jest uznawane za element sztuki kulinarnej, który podnosi jakość doświadczeń kulinarnych gości. Ważne jest, aby przy flambirowaniu przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak użycie odpowiednich naczyń odpornych na wysokie temperatury oraz zachowanie ostrożności przy manipulowaniu ogniem. Technika ta, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami, może być wspaniałym sposobem na wzbogacenie prezentacji potrawy i dostarczenie niezapomnianych wrażeń smakowych.

Pytanie 27

Który produkt spożywczy ma w 100 g największą zawartość błonnika pokarmowego?

A. Ser twarogowy chudy
B. Miód pszczeli
C. Ryż biały długoziarnisty
D. Kasza gryczana prażona
Kasza gryczana prażona to naprawdę super źródło błonnika, więc jak ktoś chce więcej go w diecie, to jest świetny wybór. W 100 gramach jest około 10 gramów błonnika, co jest na prawdę sporo w porównaniu do innych produktów. Błonnik jest ważny dla naszego układu pokarmowego, bo pomaga w trawieniu i może nawet zmniejszyć ryzyko chorób serca. Regularne jedzenie błonnika może też pomóc w odchudzaniu i ogólnie w lepszym metabolizmie. Standardy mówią, że dorośli powinni spożywać przynajmniej 25-30 gramów błonnika dziennie, a dodanie kaszy gryczanej do diety może mocno pomóc w osiągnięciu tych wartości. Można jej używać do sałatek, zup albo jako składnik dań jednogarnkowych - jest naprawdę uniwersalna.

Pytanie 28

Lada bemarowa to sprzęt przeznaczony do

A. utrzymania stałej temperatury potraw
B. wydawania dań gotowych
C. podgrzewania zimnych potraw
D. chłodzenia potraw
Lada bemarowa to urządzenie gastronomiczne, które pełni kluczową rolę w utrzymaniu stałej temperatury potraw, co ma fundamentalne znaczenie dla jakości serwowanych dań. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej technologii, lada bemarowa pozwala na długotrwałe przechowywanie potraw w odpowiednich warunkach termicznych, co zapobiega ich psuciu się. Przykładowo, w restauracjach i cateringu, potrawy takie jak sałatki, dania mięsne czy desery mogą być eksponowane w ladach bemarowych, gdzie temperatura jest kontrolowana na poziomie od 65°C do 70°C. Tego rodzaju urządzenia są zgodne z normami HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności, minimalizując ryzyko zatrucia pokarmowego. Przy użyciu lad bemarowych kucharze mogą efektywnie zarządzać czasem przygotowania i wydawania potraw, co wpływa na wydajność całego lokalu gastronomicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest niezbędne przy obróbce kulinarnej, ponieważ zapobiega rozwojowi bakterii i zachowuje walory sensoryczne potraw. Warto również zwrócić uwagę na estetykę lad bemarowych, które często projektowane są w sposób, który przyciąga klientów, eksponując jednocześnie wysoką jakość serwowanych dań.

Pytanie 29

Z jakiego składnika mięsnego należy przygotować potrawkę cielęcą?

A. Górki
B. Biodrówki
C. Schabu
D. Combera
Przygotowanie potrawki cielęcej z schabu jest nieodpowiednie, ponieważ schab pochodzi z innej części tuszy, a jego struktura nie sprzyja długiemu duszeniu. Schab, szczególnie wieprzowy, charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni go bardziej podatnym na wysuszenie w trakcie obróbki termicznej. W kontekście technik kulinarnych, duszenie wymaga mięsa, które ma odpowiednią ilość tkanki łącznej oraz tłuszczu, co pozwala na uzyskanie soczystej i aromatycznej potrawy. Biodrówki, choć są bardziej odpowiednie niż schab, również nie są idealnym rozwiązaniem do potrawki cielęcej, ponieważ ich struktura mięsa jest zbyt mocna i twarda, co obniża jakość końcowego produktu. Z kolei comber, jako element z dolnej części tuszy, ma swoje specyfikacje i zastosowania, ale nie jest preferowany przy przygotowywaniu potrawki cielęcej. Wybór niewłaściwego kawałka mięsa często skutkuje potrawą o nieodpowiedniej konsystencji i smaku, co jest jednym z najczęstszych błędów kulinarnych. Warto zatem zwrócić uwagę na pochodzenie mięsa przy planowaniu potraw, aby spełnić nie tylko walory smakowe, ale również oczekiwania dotyczące tekstury i soczystości potrawy.

Pytanie 30

Jakie parametry należy zastosować do przechowywania przetworów zbożowych?

A. temperatura 0 do 10°C, wilgotność względna około 95%
B. temperatura 10 do 14°C, wilgotność względna około 60%
C. temperatura 15 do 20°C, wilgotność względna około 95%
D. temperatura 0 do 4°C, wilgotność względna około 60%
Odpowiedź dotycząca temperatury 10 do 14°C oraz wilgotności względnej ok. 60% jest poprawna, ponieważ te parametry są optymalne dla przechowywania przetworów zbożowych, takich jak mąka, płatki owsiane czy kasze. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktów. Wilgotność na poziomie 60% jest idealna, ponieważ zbyt wysoka wilgotność (np. 95%) sprzyja procesom fermentacyjnym oraz rozwojowi insektów, co może zagrażać bezpieczeństwu żywności. Standardy przechowywania żywności, takie jak te zawarte w kodeksie HACCP, podkreślają znaczenie kontrolowania warunków przechowywania, aby zapobiegać zanieczyszczeniom i zepsuciu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie tych parametrów, aby zapewnić długotrwałą świeżość i jakość zboża.

Pytanie 31

Osoba jest nieprzytomna, oddycha i ma wyczuwalne tętno. Jakie działania należy podjąć przy udzielaniu jej pierwszej pomocy?

A. Podać szklankę zimnego napoju
B. Wykonać sztuczne oddychanie
C. Przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową
D. Ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej
Ułożenie osoby nieprzytomnej, ale oddychającej i mającej wyczuwalne tętno w pozycji bezpiecznej, jest kluczowym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy. Pozycja ta ma na celu zabezpieczenie dróg oddechowych oraz minimalizację ryzyka aspiracji, co jest niezwykle ważne w przypadku utraty przytomności. W tej pozycji, osoba leży na boku, co pozwala na swobodne oddychanie i zapobiega zablokowaniu dróg oddechowych przez ich ewentualne wymioty lub inne ciała obce. Ważne jest, aby podczas układania osoby w tej pozycji, odpowiednio stabilizować jej głowę i szyję, co może zapobiec urazom kręgosłupa w przypadku, gdyby doszło do upadku. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, postępowanie w przypadku osób nieprzytomnych, lecz oddychających, powinno obejmować także regularne monitorowanie ich stanu, co oznacza, że należy kontrolować oddech i tętno, a w razie zmian, być gotowym do podjęcia dalszych działań, takich jak resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Przykład zastosowania tej wiedzy ma miejsce w sytuacjach nagłych, takich jak omdlenia, gdzie szybkie i prawidłowe działanie może być kluczowe dla dalszego zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 32

Leczo jest daniem

A. gotowanym
B. smażonym
C. duszonej
D. pieczonym
Leczo to taka potrawa, którą robi się głównie przez duszenie. To znaczy, że gotujesz składniki w małej ilości płynu, co sprawia, że zachowują one swoje smaki i wartości odżywcze. Zazwyczaj używa się w nim papryki, cebuli, pomidorów i kiełbasy. Duszenie ma duży wpływ na teksturę i smak tego dania, bo wszystkie aromaty ładnie się mieszają. Warto wiedzieć, że ta technika jest mega ważna w kuchni, bo pozwala na pełne wydobycie smaków, szczególnie w potrawach, które wymagają dłuższego gotowania. Moim zdaniem, dla idealnego lecza warto najpierw zeszklić cebulę, a potem dodawać resztę składników po kolei. Dzięki temu wszystko lepiej się skomponuje i wydobędzie całą paletę smaków.

Pytanie 33

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 48 godzin
B. 12 godzin
C. 24 godziny
D. 72 godziny
Przechowywanie próbek żywności przez krótszy czas, jak 12 lub 24 godziny, może wydawać się wystarczające, ale w praktyce jest to nieodpowiednie dla zakładów żywienia zbiorowego. Taki okres nie zapewnia odpowiednich możliwości na przeprowadzenie kompleksowych badań mikrobiologicznych, które mogą być niezbędne w przypadku wykrycia zanieczyszczeń lub chorób przenoszonych przez żywność. Ustalenie długości przechowywania próbek na poziomie 48 godzin również nie jest wystarczające, ponieważ może to ograniczać zdolność do analizy ewentualnych problemów zdrowotnych, które mogą wystąpić kilka dni po spożyciu żywności. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), sugerują, że przechowywanie próbek przez przynajmniej 72 godziny zapewnia wystarczający czas na zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że krótszy czas przechowywania nie wpłynie na jakość badań. W rzeczywistości, bez odpowiedniego okresu przechowywania, zakłady mogą nie być w stanie skutecznie reagować na sytuacje kryzysowe, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz przestrzegania przepisów prawnych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. francuskiej
B. włoskiej
C. rosyjskiej
D. hiszpańskiej
Risotto i lasagne to naprawdę fajne dania, które wszyscy znają z kuchni włoskiej. Risotto to takie kremowe danie z ryżu, najczęściej tego Arborio. Gotuje się je powoli, dodając bulion i różne składniki, jak cebula, czosnek, ser parmezan czy różne warzywa. Ten sposób gotowania, 'mantecatura', polega na tym, że na końcu dodaje się masło i ser, co sprawia, że jest super kremowe. Z drugiej strony, lasagne to warstwy makaronu, mięsa, sosu pomidorowego i beszamelu, które potem się zapieka. W obu przepisach najważniejsze są świeże składniki i tradycyjne metody gotowania, bo to właśnie czyni kuchnię włoską tak wyjątkową. Na przykład, w różnych włoskich restauracjach na świecie można trafić na risotto z owocami morza albo różne wersje lasagne z ricottą, szpinakiem czy grzybami. Naprawdę warto spróbować!

Pytanie 36

Kosze na odpady powinny być opróżniane, gdy są wypełnione do

A. 1/2 objętości
B. pełna
C. 1/3 objętości
D. 2/3 objętości
Opróżnianie koszy na śmieci po napełnieniu do 2/3 objętości jest praktyką zalecaną w wielu standardach zarządzania odpadami. Umożliwia to uniknięcie przepełnienia, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu, a także do rozprzestrzeniania się nieprzyjemnych zapachów oraz przyciągania szkodników. W praktyce oznacza to, że jeśli kosz zaczyna się zapełniać, jego opróżnienie powinno być planowane, aby zachować porządek i higienę. W wielu organizacjach, takich jak biura czy zakłady produkcyjne, opróżnianie koszy do 2/3 objętości jest częścią cyklu zarządzania odpadami, który obejmuje regularne przeglądanie i czyszczenie miejsc pracy. Taka praktyka wspiera również efektywność recyklingu, ponieważ zbyt pełny kosz może zniechęcać pracowników do segregacji odpadów. W kontekście środowiskowym, przyczynia się to do zmniejszenia ilości odpadów, które mogą trafić na wysypiska, co jest zgodne z globalnymi dążeniami do zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 37

System oceny ryzyka w kluczowych punktach kontrolnych to

A. GHP
B. HACCP
C. GMP
D. ISO
HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń, które mogą wystąpić w procesie produkcji żywności. W odróżnieniu od standardów takich jak ISO, które są bardziej ogólnymi normami zarządzania jakością, HACCP kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo żywności poprzez systematyczne podejście do identyfikacji i zarządzania zagrożeniami. Przykłady zastosowania HACCP obejmują przemysł spożywczy, gdzie wdrożenie tego systemu pozwala na monitorowanie krytycznych punktów kontrolnych, takich jak temperatura przechowywania czy czas obróbki termicznej, co jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi patogenów. Ponadto, stosowanie HACCP jest wymagane przez wiele regulacji prawnych na całym świecie, co czyni ten system nie tylko zalecanym, ale również obowiązkowym w branży spożywczej. Wdrożenie HACCP wspiera również rozwój kultury bezpieczeństwa żywności w organizacji, co ma pozytywny wpływ na reputację firmy oraz zaufanie klientów.

Pytanie 38

Kucharz, który ma sporządzić z 9,00 kg ziemniaków pyzy ziemniaczane, postępując zgodnie z zamieszczonym sposobem ich wykonania, powinien ugotować

Sposób wykonania pyż ziemniaczanych
1.1/3 ziemniaków zagotować, ostudzić i zmielić.
2.2/3 ziemniaków zetrzeć na tarce, odcisnąć i połączyć ze zmielonymi ziemniakami ugotowanymi.
3.Ziemniaki wymieszać na jednolitą masę, podzielić na porcje, uformować i ugotować.

A. 3,00 kg ziemniaków.
B. 6,50 kg ziemniaków.
C. 5,00 kg ziemniaków.
D. 2,50 kg ziemniaków.
Odpowiedź 3,00 kg ziemniaków jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami przygotowywania pyz ziemniaczanych, surowe ziemniaki należy w odpowiedniej proporcji ugotować przed dalszym przetwarzaniem. W tym przypadku, przy łącznej masie 9,00 kg ziemniaków, kucharz powinien ugotować 1/3 tej masy, co daje 3,00 kg. Taka proporcja zapewnia, że pyzy będą miały odpowiednią konsystencję i smak, co jest kluczowe w profesjonalnej kuchni. Dodatkowo, praktyka ta jest zgodna z zasadami zarządzania jakością w gastronomii, gdzie stosowanie precyzyjnych miar jest fundamentalne dla osiągnięcia powtarzalności i wysokich standardów w przygotowywaniu potraw. Używając 3,00 kg ziemniaków, kucharz może także skuteczniej kontrolować proces gotowania, co wpływa na ostateczny rezultat dań. Znajomość właściwych proporcji składników stanowi podstawę w każdej kuchni, co potwierdza przydatność tego typu wiedzy w praktycznym gotowaniu.

Pytanie 39

Jakie przyprawy są niewskazane w potrawach przygotowywanych w diecie oszczędzającej, która ogranicza substancje wpływające na wydzielanie soku żołądkowego?

A. koperek oraz pietruszka
B. sól oraz cukier
C. wanilia oraz cynamon
D. pieprz oraz musztarda
No więc, odpowiedź "pieprz i musztarda" jest jak najbardziej trafna. Te przyprawy mają naprawdę mocny wpływ na nasze trawienie, bo pobudzają wydzielanie soku żołądkowego. Jak jesteśmy na diecie oszczędzającej, to warto unikać rzeczy, które mogą nam zaszkodzić, a pieprz i musztarda mogą wywołać dyskomfort, zgagę albo nawet pogorszyć objawy wrzodów. Lepiej w takich przypadkach sięgać po coś łagodniejszego. Na przykład, zioła, jak koper czy natka pietruszki, są naprawdę fajne do potraw gotowanych na parze czy duszonych, bo są delikatniejsze dla żołądka. Poza tym, jeśli chodzi o zdrowe jedzenie, dietetycy też to polecają, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.