Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:28
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:45

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?

A. Krytym

B. Ryglowym

C. Zygzakowym

D. Pokrywającym

Nie wszystkie ściegi nadają się do doszywania koronki bawełnianej. Na przykład, ścieg kryty, chociaż może być przydatny w innych kontekstach, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani trwałości, które są kluczowe przy pracy z tak delikatnym materiałem jak koronka. Stosowanie ściegu krytego do takich zadań może prowadzić do uszkodzenia tkaniny, ponieważ siła naprężenia może skutkować rozdzieleniem się połączenia. Również ścieg ryglowy, którego celem jest zabezpieczenie szwów, nie sprawdzi się w przypadku koronki, gdyż nie jest on zaprojektowany do estetycznego przyszywania dekoracji, a raczej do wzmacniania szwów w miejscach narażonych na duże napięcia. Zastosowanie go do doszywania koronki mogłoby zniszczyć jej delikatną strukturę. Podobnie, ścieg pokrywający, chociaż może być stosowany do dekoracyjnych elementów, wymaga znacznie grubszych materiałów, co sprawia, że nie będzie odpowiedni dla cienkich koronek. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wyborów, obejmują niewłaściwe powiązanie funkcji ściegu z rodzajem tkaniny oraz brak zrozumienia, jak poszczególne ściegi wpływają na elastyczność i trwałość szwów. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze ściegu, dokładnie rozważyć specyfikę materiału i pożądany efekt wizualny.

Pytanie 2

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Łuków

B. Długości

C. Wysokości

D. Obwodów

Wybór pomiarów obwodów, długości lub wysokości nie oddaje istoty pomiarów dokonywanych wzdłuż krzywych linii. Pomiary obwodów odnoszą się głównie do pomiarów wokół obiektów w kształcie cylindrycznym, takich jak talerze czy cylindry, gdzie kluczową rolę odgrywa miara otaczająca przedmiot. Pomiary długości dotyczą przede wszystkim prostych linii, a ich zastosowanie znajduje się w kontekście określenia odległości pomiędzy dwoma punktami w przestrzeni. W przypadku pomiarów wysokości, koncentrują się one na odległości pionowej, co nie ma zastosowania w kontekście krzywych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów pomiarów i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwego przypisania metody pomiarowej do analizowanego problemu. Zrozumienie, że różne pomiary służą różnym celom, jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej oraz projektowej. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pomiarów zidentyfikować, czy obiekt wymaga pomiarów prostoliniowych, czy krzywoliniowych, a także zapoznać się z odpowiednimi standardami branżowymi, które mogą pomóc w doborze właściwej metodyki pomiarowej. W różnych kontekstach zastosowania, takich jak budownictwo czy krawiectwo, niewłaściwy dobór metody pomiarowej może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych oraz estetycznych.

Pytanie 3

W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się

A. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek

B. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju

C. z materiałów w złożeniu

D. z materiałów w rozłożeniu

Pomimo różnych podejść do rozkroju materiałów, metody takie jak wykroje z materiałów w złożeniu czy w rozłożeniu nie są optymalne w kontekście współczesnych zakładów konfekcyjnych. Wykroje z materiałów w złożeniu, polegające na rozkrojeniu kilku warstw materiału, mogą wydawać się atrakcyjne, ale w praktyce prowadzą do trudności w zachowaniu jednolitości i jakości wykrojów. Często pojawiają się problemy z naciągnięciem materiału oraz różnicami w grubości, co wpływa na jakość produktu końcowego. Z kolei rozkładanie materiałów w rozłożeniu, które zakłada, że każdy fragment materiału będzie wycinany osobno, wiąże się z większymi stratami materiałowymi i dłuższym czasem produkcji, co jest nieefektywne. Ponadto, podejście to nie uwzględnia współczesnych trendów w automatyzacji i optymalizacji procesów, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności produkcji. Nakłady formowane w automatycznych systemach rozkroju również mogą wydawać się nowoczesnym rozwiązaniem, jednak ich skuteczność zależy w dużej mierze od precyzyjnych ustawień i kalibracji urządzeń. Bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności obsługi, takie podejścia mogą prowadzić do większych odpadów i błędów w produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby zakłady konfekcyjne inwestowały w nowoczesne technologie, takie jak warstwowarki, które zapewniają lepszą jakość, mniejsze straty materiałowe i większą efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 4

Jak można powiększyć dekolt w bluzce?

A. zwiększając podkrój szyi w przodzie

B. poprzez wykonanie wiązania

C. przez doszycie szerszej falbanki

D. dzięki naszyciu ozdobnej plisy

Zwiększenie podkroju szyi w przodzie to skuteczna technika, która pozwala na pogłębienie dekoltu w bluzce. Taki zabieg umożliwia lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki, co jest niezwykle istotne w kontekście estetyki oraz wygody noszenia. Poprzez odpowiednie wycięcie materiału w okolicach szyi, można uzyskać pożądany kształt dekoltu, co wpływa na komfort użytkowania oraz może lepiej eksponować linię ramion. W praktyce, zmiana ta powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem proporcji całej sylwetki oraz stylu bluzki. Warto również pamiętać, że zmiana podkroju szyi wymaga precyzyjnego dopasowania i przemyślenia, aby nie zmieniać struktury bluzki i zachować jej funkcjonalność. Dobrze wykonany podkrój szyi powinien być gładki i estetyczny, co można osiągnąć poprzez odpowiednie wykończenie krawędzi, np. zastosowanie lamówki lub podłożenia. Kiedy wykonujemy taką modyfikację, powinniśmy również brać pod uwagę materiał, z którego uszyta jest bluzka, aby nie doszło do niepożądanych deformacji.

Pytanie 5

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

B. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

C. staranność w wyprasowaniu bluzki

D. układanie się wszywanego kołnierza

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 6

Jakie wymiary krawcowa powinna zmierzyć u klientki, aby obliczyć ilość tkaniny gładkiej o szerokości 150 cm, jaką zamierza ona kupić na uszycie żakietu?

A. Długość żakietu, obwód bioder

B. Długość rękawa, wzrost

C. Długość żakietu, długość rękawa

D. Wzrost, obwód klatki piersiowej

Długość żakietu i długość rękawa to naprawdę kluczowe wymiary, które każda krawcowa musi mieć na uwadze, żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny będzie potrzebne. Wydaje mi się, że długość żakietu wpływa na to, ile materiału w ogóle potrzebujemy, a długość rękawa jest super ważna, bo rękawy zajmują sporo miejsca w projekcie. Jak pracujesz z gładką tkaniną o szerokości 150 cm, to szczególnie musisz uważać na te pomiary, żeby nie zmarnować materiału. Dobrze jest też pomyśleć o zapasach na szwy i ewentualne poprawki, bo to standard w branży. A jeśli żakiet ma podszewkę, to nie zapomnij zmierzyć jej długości, żeby mieć pewność, że wszystko zmieści się w tkaninie, którą zamawiasz. Dokładność w tych pomiarach to klucz do dobrego dopasowania i estetyki ubrania, a to przecież bardzo ważne dla zadowolenia klienta.

Pytanie 7

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

B. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

C. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

D. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

W przypadku kontroli jakości wykrojów, odpowiedzi opierające się na dokumentacji technicznej oraz technologicznej nie oddają pełnego obrazu praktyki. Dokumentacja techniczna wyrobu odzieżowego zawiera ogólne informacje oraz specyfikacje, ale nie zawsze precyzuje szczegóły dotyczące kształtu i wymiarów poszczególnych elementów. W praktyce, dokumentacja technologiczna może zawierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do kontroli jakości wykrojów. Należy zauważyć, że formy części konstrukcyjnych wyrobu mogą być jedynie ogólnymi modelami, które nie uwzględniają szczegółowych wymagań dotyczących każdej konkretnej sztuki odzieży. Błędem jest zakładanie, że dokumentacja sama w sobie wystarczy do oceny jakości; rzeczywiste porównanie z fizycznym wzorcem, jakim są szablony, daje znacznie lepsze rezultaty w zakresie kontroli jakości. Posiadanie szablonów wzorcowych umożliwia także łatwiejsze wykrywanie błędów w produkcie, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w branży odzieżowej. Używanie jedynie wymiarów z dokumentacji może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia to fizycznych różnic, które mogą się pojawić w trakcie produkcji. Efektem tego może być zwiększenie liczby wadliwych produktów oraz niezadowolenie klientów.

Pytanie 8

Rękaw podstawowy, przykładowo do bluzki, tworzy się przy wykorzystaniu modelowania

A. przestrzenne

B. na podstawie siatki konstrukcyjnej

C. konfekcyjne

D. na podstawie formy konstrukcyjnej

Wybór odpowiedzi związanej z formą konstrukcyjną, przestrzenną czy konfekcyjną może wynikać z niejasności co do procesów modelowania w krawiectwie. Forma konstrukcyjna jest bardziej ogólnym podejściem, które skupia się na zasadach i technikach tworzenia odzieży, jednak nie dostarcza konkretnych narzędzi do precyzyjnego projektowania detali, takich jak rękawy. Odpowiedzi te nie uwzględniają znaczenia siatki konstrukcyjnej, która jest kluczowa dla efektywnego modelowania. Przestrzenne modelowanie może być używane w projektowaniu 3D, ale nie zastępuje tradycyjnych technik siatki, które są szeroko stosowane w odzieżowym rzemiośle. Z kolei koncepcja konfekcyjna dotyczy masowej produkcji odzieży, co niekoniecznie odnosi się do precyzyjnego modelowania indywidualnych elementów, jak rękaw bluzki. W praktyce, projektanci często popełniają błąd, myśląc, że można stworzyć odzież bez precyzyjnego schematu, co prowadzi do słabego dopasowania i problemów z komfortem użytkowania odzieży. Dlatego kluczowe jest zastosowanie siatki konstrukcyjnej jako podstawy dla dalszego projektowania, co pozwala na zachowanie jakości i estetyki tworzonych elementów odzieży.

Pytanie 9

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 200°C

B. 150°C

C. 180°C

D. 110°C

Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 10

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. XpXp

B. SySvXp

C. SyTy

D. SySvXpTp

Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.

Pytanie 11

Jakiej operacji technologicznej nie da się zrealizować na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?

A. Wykończenia brzegu wyrobu

B. Zamocowania kieszeni nakładanej

C. Przyszycia zamka błyskawicznego

D. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży

Wykończenie brzegu wyrobu, naszycie aplikacji na elemencie odzieży oraz zamocowanie kieszeni nakładanej to operacje, które teoretycznie można realizować na maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka. To mylenie ich funkcji z przyszyciem zamka błyskawicznego może prowadzić do nieporozumień. Każda z wymienionych operacji wykorzystuje charakterystyczny ruch maszyny, aby osiągnąć pożądany efekt estetyczny i funkcjonalny. Przykładowo, wykończenie brzegu wyrobu przy użyciu zygzakowego ściegu pozwala na zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Naszywanie aplikacji z kolei korzysta z ruchu zygzaka do precyzyjnego umiejscowienia dekoracyjnych elementów, co sprzyja kreatywności w projektowaniu. Zamocowanie kieszeni nakładanej również odbywa się na maszynach z zygzakiem, umożliwiając szybkie i skuteczne wykonanie tego elementu. Często błędnie zakłada się, że każda operacja wymaga tego samego typu maszyny, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystywania dostępnych narzędzi. W rzeczywistości każda z tych operacji ma swoje specyficzne wymagania, a zrozumienie różnic w ich realizacji jest kluczowe dla prawidłowego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 12

Przyczyną źle dopasowanego kołnierza w bluzce, który odstaje od szyi, jest zbyt

A. wąski kołnierz

B. szeroki kołnierz

C. mały podkrój szyi z przodu

D. duży podkrój szyi z tyłu

Szeroki kołnierz może na pierwszy rzut oka wydawać się przyczyną złego układania się kołnierza, jednakże w rzeczywistości problem wynika z ułożenia i konstrukcji podkroju szyi. Szeroki kołnierz, jeśli jest dobrze skonstruowany, powinien przylegać do ciała w odpowiednich miejscach, a jego szerokość nie powinna wpływać na odstawanie materiału od szyi. Wiele osób myli wrażenie odstajcego kołnierza ze zbyt dużą szerokością, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei mały podkrój szyi w przodzie, choć może wpływać na komfort noszenia, nie jest bezpośrednią przyczyną odstającego kołnierza, a raczej może prowadzić do uczucia ściśnięcia. W przypadku wąskiego kołnierza, choć również może on wpływać na estetykę, nie jest to kluczowy element decydujący o tym, czy kołnierz będzie dobrze układał się na szyi. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że odpowiednie wymiary i proporcje między podkrojem a kołnierzem są podstawą do prawidłowego dopasowania odzieży. Właściwie skonstruowany kołnierz, niezależnie od jego szerokości, powinien dobrze przylegać do szyi, a każdy błąd w wymiarach podkroju skutkuje widocznymi niedociągnięciami, które wpływają na ogólny kształt bluzki.

Pytanie 13

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

B. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

C. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

D. wszywania rękawów w podkroje pach

Odpowiedź dotycząca podszycia obrębów w wizytowej odzieży jest prawidłowa, ponieważ maszynę szyjącą stosowaną do ściegu niewidocznego charakteryzuje możliwość uzyskania estetycznego wykończenia, które jest kluczowe w eleganckiej odzieży. Ścieg niewidoczny, znany również jako ścieg ukryty, jest stosowany do łączenia tkanin w sposób, który minimalizuje widoczność szwów na prawym brzegu materiału. W przypadku wizytowej odzieży, gdzie dbałość o szczegóły jest niezwykle istotna, takie wykończenie pozwala uzyskać elegancki i profesjonalny wygląd. Przykłady zastosowania obejmują podszywanie spódnic, sukienek oraz innych elementów garderoby, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie. W standardach branżowych zwraca się uwagę na to, że wykorzystanie ściegu niewidocznego nie tylko zwiększa walory estetyczne, ale także wpływa na komfort użytkowania, gdyż eliminuje ryzyko podrażnień skóry spowodowanych wystającymi szwami. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie brzegów tkanin przed strzępieniem, co dodatkowo podnosi jakość produktu końcowego.

Pytanie 14

Objawem wskazującym na sytuację nagłego zagrożenia życia nie jest

A. złamanie nogi

B. nasilona duszność

C. porażenie prądem

D. udar cieplny

Udar cieplny, złamanie nogi oraz nasilona duszność to stany, które mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia i wymagają natychmiastowej interwencji. Udar cieplny jest wynikiem przegrzania organizmu i może prowadzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych, co w skrajnych przypadkach może skutkować śmiercią. Objawy takie jak dezorientacja, utrata przytomności czy drgawki są bezpośrednimi sygnałami alarmowymi, które należy traktować poważnie. Złamanie nogi, mimo że na ogół nie stanowi zagrożenia życia, może prowadzić do powikłań, zwłaszcza w przypadku złamań otwartych, gdzie istnieje ryzyko zakażenia. Nasilona duszność, często będąca wynikiem zaburzeń oddechowych, takich jak astma czy obrzęk płuc, jest kolejnym przykładem stanu, który wymaga szybkiej pomocy. W kontekście zagrożeń życiowych istotne jest, aby rozróżniać objawy i ich pilność. Nieprawidłowe podejście do oceny sytuacji może prowadzić do opóźnienia w udzieleniu potrzebnej pomocy, co z kolei może zwiększyć ryzyko tragicznych skutków. Dlatego szczególnie ważne jest, aby osoby udzielające pomocy były dobrze przygotowane i miały odpowiednią wiedzę na temat różnych stanów zagrożenia życia, aby móc podjąć właściwe decyzje w krytycznych sytuacjach.

Pytanie 15

Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych

A. ZWo i obt

B. ZWo i opx

C. RvRv i SyTy

D. SyTy i SvXp

Wybór odpowiedzi, który opiera się na wymiarach ZWo i obt, RvRv i SyTy oraz SyTy i SvXp, jest nieuzasadniony w kontekście obliczania długości odcinka konstrukcyjnego SP na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej. Każdy z tych wymiarów, mimo że ma swoje miejsce w procesie projektowania odzieży, nie odnosi się bezpośrednio do głębokości pachy. ZWo, jako wymiar klatki piersiowej, jest kluczowy, jednak obt, czyli 'obwód bioder', nie jest związany z głębokością pachy i nie wpływa na układanie się bluzki w górnej partii. RvRv, z kolei, oznacza 'rozstaw ramion', a SyTy oraz SvXp to miary, które również nie mają bezpośredniego zastosowania w kontekście obliczania długości odcinka SP. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na wymiarach, które są istotne w innych aspektach konstrukcji odzieży, takich jak szerokość ramion czy bioder, ale nie dotyczące bezpośrednio głębokości pachy. Właściwe podejście do wymiarów, które powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu bluzek, opiera się na umiejętności identyfikacji, które z nich mają kluczowe znaczenie dla konkretnego elementu odzieży. Stąd konieczność ścisłego określenia, które miary powinny być użyte do precyzyjnego obliczenia długości odcinka SP.

Pytanie 16

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Odzieżowy

B. Przemysłowy

C. Podstawowy

D. Pomocniczy

Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.

Pytanie 17

Określ poprawną sekwencję działań wykonywanych przez osobę obsługującą dziurkarkę?

A. Nawlekanie nici, podniesienie stopki, umieszczenie materiału, włączenie maszyny

B. Podniesienie stopki, umieszczenie materiału, nawlekanie nici, włączenie maszyny

C. Nawlekanie nici, umieszczenie materiału, włączenie maszyny, podniesienie stopki

D. Włączenie maszyny, nawlekanie nici, podniesienie stopki, umieszczenie materiału

Wielu ludzi ma problem z kolejnością przy dziurkowaniu, bo nie zawsze rozumie, jak ta maszyna działa. Jeśli najpierw włączysz maszynę, to tak jakby chcieć skakać bez rozgrzewki. Nie przygotowując nici i materiału, stwarzamy ryzyko, bo stopka podniesiona z materiałem jeszcze nie na swoim miejscu może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Kiedy nawlekasz nici po włączeniu, nie możesz ich ustawić dokładnie, co jest kluczowe do szycia. Z własnych obserwacji widziałem, że jak coś robisz w złej kolejności, to nie tylko proces produkcji staje się nieefektywny, ale też ryzyko wypadków rośnie. Dlatego warto trzymać się ustalonych zasad.

Pytanie 18

Co może powodować łamanie się igieł podczas funkcjonowania maszyny stębnowej?

A. Aktywny mechanizm transportu

B. Zbyt duży nacisk stopki na płytkę ściegową

C. Zbyt mocno naciągnięty pas napędowy

D. Nieodpowiednie ustawienie igły w stosunku do chwytacza

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nadmierny docisk stopki do płytki ściegowej może wprawdzie wpływać na jakość ściegu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igieł. Zbyt mocne dociśnięcie stopki może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału, co z kolei może powodować inne problemy, takie jak zacięcia czy zniekształcenia ściegu, jednak nie bezpośrednio do złamania igły. Z kolei zbyt napięty pas napędowy wpływa na płynność pracy maszyny, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzeń mechanizmów, ale nie ma bezpośredniego związku ze złamaniem igły. Mechanizm transportu, jeśli jest włączony, powinien działać zgodnie z zasadami, a jego aktywność nie powinna wpływać na bezpieczeństwo samej igły. Często błędne myślenie polega na łączeniu różnych problemów mechanicznych z jednoznacznymi skutkami, podczas gdy wiele z nich jest jedynie objawem większych problemów z regulacją i konserwacją maszyny. Zrozumienie, że różne elementy maszyny muszą współpracować w harmonijny sposób, jest kluczowe dla uniknięcia uszkodzeń, takich jak łamanie igieł.

Pytanie 19

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

B. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

C. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

D. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 20

Jakie jest rozmiar dodatku na szew w kołnierzyku bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej?

A. 1,5 cm

B. 2,5 cm

C. 0,5 cm

D. 0,1 cm

Dodatki na szew w kołnierzu bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej są kluczowym elementem konstrukcyjnym odzieży, wpływającym na estetykę i trwałość wyrobu. Odpowiednia wielkość dodatku, która wynosi 0,5 cm, zapewnia wystarczającą przestrzeń na wykonanie szwu, co z kolei pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi kołnierza. Zbyt małe dodatki mogą prowadzić do osłabienia struktury szwu, powodując, że brzegi mogą się rozrywać, co negatywnie wpływa na jakość wykonania. W praktyce, standardowe dodatki na szew w odzieży damskiej, szczególnie w bluzkach, często wynoszą od 0,5 cm do 1 cm, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi normami w krawiectwie. Użycie odpowiedniej wielkości dodatku na szew jest niezbędne także w kontekście późniejszej konserwacji odzieży, ponieważ zapewnia większą elastyczność podczas prania i użytkowania. Wiedza na temat prawidłowego doboru dodatków na szew jest istotna nie tylko dla krawców, ale także dla projektantów mody, którzy chcą tworzyć trwałe i funkcjonalne produkty.

Pytanie 21

Uszkodzone na dole bermudy można przekształcić, skracając je do spodni typu

A. szorty

B. rybaczki

C. rurki

D. pumpy

Odpowiedź poprawna to 'szorty', ponieważ są to krótkie spodenki, które charakteryzują się długością do połowy uda lub nieco wyżej, co czyni je idealnym wyborem do przeróbki bermudów. Bermudy są zazwyczaj dłuższe i luźniejsze, a ich skrócenie do długości szortów zapewnia komfort i swobodę ruchów, co jest szczególnie istotne w okresie letnim. W praktyce, przerabiając bermudy na szorty, można zachować oryginalny styl materiału, jednocześnie dostosowując je do bardziej casualowych, codziennych zestawów. Podczas skracania bermudów warto zwrócić uwagę na przekroje tkaniny i ich wykończenie, aby uniknąć strzępienia. Ponadto, wykorzystanie szortów jest zgodne z aktualnymi trendami mody, które preferują krótsze fasony w luźnym stylu. Dobrze wykonana przeróbka szortów może stać się modowym hitem, a także praktycznym rozwiązaniem dla osób, które pragną odświeżyć swoją garderobę bez konieczności zakupu nowych ubrań.

Pytanie 22

Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?

A. Żakietu

B. Płaszcza

C. Bluzki

D. Sukni

Wybór bluzek, żakietów lub sukni jako odzieży, dla której dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej miałby najwyższą wartość, może wynikać z niepełnego zrozumienia konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji w kontekście różnych typów wyrobów. Bluzki zazwyczaj charakteryzują się prostszą konstrukcją i mniejszymi wymaganiami co do objętości w obwodzie klatki piersiowej, ponieważ często nie są przeznaczone do noszenia pod nimi innych warstw. Żakiety, choć mają bardziej skomplikowany krój, także nie wymagają tak dużego dodatku, jak płaszcze, ponieważ ich główną funkcją jest z reguły stanowić element formalnego ubioru, a nie odzieży wierzchniej. Suknie, z drugiej strony, mogą mieć różne kształty i stylizacje, ale również nie wymagają tak dużego luzu w obwodzie klatki piersiowej, jako że są często bardziej dopasowane. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest skupienie się jedynie na widocznej estetyce i pomijanie funkcjonalnych aspektów konstrukcyjnych, takich jak wygoda noszenia, warunki pogodowe oraz potrzeba swobody ruchów, które są kluczowe w przypadku odzieży wierzchniej, jak płaszcze. Dlatego zrozumienie kontekstu konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji jest niezbędne, by podjąć właściwe decyzje projektowe i konstrukcyjne.

Pytanie 23

Wysokość mierzona w pionie od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii odnosi się do wymiaru

A. SyTy

B. SySvXpTp

C. SySvXp

D. os

Pomiar mierzony od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii jest często mylony z innymi wymiarami, co prowadzi do nieporozumień. Odpowiedzi, które nie dotyczą SyTy, wprowadzają w błąd, ponieważ ignorują istotne aspekty anatomii ciała i ich zastosowań w praktyce. Na przykład, odpowiedzi takie jak SySvXpTp czy SySvXp sugerują pomiary związane z innymi płaszczyznami lub długościami, które nie obejmują specyficznego odcinka ciała, jakim jest talia. To prowadzi do nieprawidłowych wniosków, ponieważ te wymiary dotyczą innych relacji w ciele. Również os, co oznacza 'odcinek', jest terminem zbyt ogólnym, by odpowiednio opisać mierzenie sylwetki w tym kontekście. Typowym błędem myślowym jest więc skupianie się na ogólnych pojęciach zamiast na specyficznych i precyzyjnych pomiarach, które są kluczowe w krawiectwie i projektowaniu. W kontekście projektowania odzieży, właściwe zrozumienie i zastosowanie odpowiednich wymiarów ciała ma fundamentalne znaczenie dla jakości i dopasowania finalnego produktu. Dlatego tak ważne jest dokładne poznanie tych terminów oraz ich praktycznego zastosowania w branży mody i odzieżowej.

Pytanie 24

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Prosty dwunitkowy

B. Obrzucający czteronitkowy

C. Obrzucający trzynitkowy

D. Pokrywający czteronitkowy

Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.

Pytanie 25

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Szyfon

B. Tenis

C. Flausz

D. Loden

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 26

Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?

A. 12 %

B. 8 %

C. 10 %

D. 14 %

Osoby wybierające inne wartości mogą opierać się na niekompletnych analizach wymagań materiałowych. Zwiększenie normy zużycia o 10% lub więcej może wynikać z błęd

Pytanie 27

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z kąta prostego

B. z formy przodu oraz tyłu

C. z formy przodu

D. z podkroju szyi

Wybór odpowiedzi związanych z formą przodu, podkrojem szyi oraz formą przodu i tyłu opiera się na błędnym zrozumieniu zasad konstrukcji kołnierzy. Forma przodu odnosi się do kształtu, który ma przednia część koszuli, ale nie jest to bezpośrednio związane z tworzeniem stójki kołnierza. Podkrój szyi, z drugiej strony, to linia, która określa, jak materiał koszuli układa się wokół szyi, lecz sama w sobie nie definiuje kąta, który jest kluczowy dla formy stójki. Zastosowanie formy przodu i tyłu również nie jest adekwatne, ponieważ chociaż obie formy współpracują w konstrukcji koszuli, nie mają one bezpośredniego wpływu na kąt, który jest istotny dla stójki kołnierza. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych aspektów konstrukcji odzieży, co prowadzi do wniosku, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieżowej pełni niezwykle specyficzną rolę, a zrozumienie tych złożonych relacji jest kluczowe dla projektowania odzieży o wysokiej jakości. Właściwe podejście wymaga zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy proporcji i kąta, co jest niezbędne do uzyskania optymalnego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 28

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Wykonanie otworów na guziki

B. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

C. Przyszycie guzików

D. Fastrygowanie części odzieży

Obrzucenie krawędzi wykrojów, wykonanie dziurek odzieżowych oraz przyszycie guzików to operacje, które wymagają odmiennych technik szycia, a nie ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego. Obrzucenie krawędzi wykrojów zazwyczaj wymaga zastosowania ściegów overlockowych, które oferują wykończenie krawędzi materiału w sposób zabezpieczający przed strzępieniem oraz dający estetyczny wygląd. Te ściegi, wykonane na maszynach overlockowych, są przystosowane do pracy z wieloma nitkami, co zwiększa ich trwałość. W przypadku dziurek odzieżowych, konieczne jest użycie odpowiednich maszyn do dziurek, które wykonują ścieg z użyciem dwóch lub więcej nici, aby zapewnić trwałość i estetykę wykończenia. Przyszycie guzików również wymaga techniki, która zapewnia solidne połączenie, dlatego najczęściej stosuje się ścieg krzyżowy lub inne bardziej wytrzymałe ściegi, a nie ścieg łańcuszkowy, który może być niewystarczający pod względem wytrzymałości. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu różnych zastosowań ściegów i niedocenianiu ich specyficznych właściwości, co prowadzi do wyboru niewłaściwej metody szycia.

Pytanie 29

Na której jednolitej tkaninie, wzory elementów odzieży, można układać jedynie w jednym kierunku?

A. Na batyście

B. Na drelichu

C. Na sztruksie

D. Na popelinie

Sztruks to tkanina o charakterystycznej, wypukłej fakturze, co sprawia, że szwy i elementy odzieży muszą być układane w określonym kierunku, aby zachować estetykę oraz właściwości użytkowe. W przypadku sztruksu, najczęściej stosowaną praktyką jest układanie szablonów w kierunku wzdłuż włosia tkaniny. Takie podejście zapewnia, że odzież ma jednorodny wygląd, co jest istotne dla finalnego produktu. Ponadto, sztruks charakteryzuje się znakomitą trwałością, co czyni go popularnym wyborem w produkcji odzieży roboczej oraz zimowej. Niezgodność z kierunkiem włosia może prowadzić do problemów z estetyką, jak również do większej podatności na zużycie, co jest niepożądane w kontekście jakości i satysfakcji klienta. Zgodność z tymi zasadami jest kluczowym elementem podczas dopasowywania i układania elementów odzieży, co podkreślają branżowe standardy produkcji odzieży.

Pytanie 30

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego

B. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy

C. Wielkości wyrobu

D. Nazwa odzieżowego elementu

Umieszczanie nazwy rodzaju materiału odzieżowego na szablonie podstawowym mogłoby wydawać się sensowne, jednak w rzeczywistości wprowadza to zamieszanie i może prowadzić do nieporozumień w procesie produkcji. Przede wszystkim, materiał odzieżowy jest często wybierany w zależności od aktualnych trendów, dostępności surowców oraz wymagań klientów. Włączenie tej informacji do szablonu mogłoby ograniczyć elastyczność w wyborze materiałów. Ponadto, klasyfikacja materiałów jest zazwyczaj szczegółowo opisana w osobnych dokumentach, takich jak specyfikacje materiałowe, co pozwala na utrzymanie porządku i przejrzystości. W praktyce, rozmiar wyrobu oraz nazwa elementu odzieżowego są kluczowe dla wykonania technicznego, ponieważ bez tych informacji szwacz lub projektant mógłby napotkać trudności w realizacji zamówienia. Oznaczenie linią prostą nitki osnowy jest absolutnie konieczne w kontekście szycia, gdyż dotyczy to orientacji i kierunku tkaniny, co jest kluczowe dla zachowania właściwości materiału. Zrozumienie tego, które informacje są niezbędne w kontekście szablonów podstawowych, stanowi istotny wymóg w profesjonalnej produkcji odzieży i pozwala na uniknięcie typowych błędów, takich jak nadmierne skomplikowanie dokumentacji czy niejasności w komunikacji między działami.

Pytanie 31

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk długości przodu do piersi

B. Łuk długości przodu przez piersi

C. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

D. Łuk szerokości przodu przez piersi

Łuk długości przodu przez piersi to pomiar antropometryczny, który mierzy odległość od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny i brodawkowy, aż do linii talii w przodzie. Jest to kluczowy pomiar w procesie projektowania odzieży, szczególnie dla kobiet, ponieważ pozwala na dokładne określenie kształtu i wymiarów biustu. W praktyce, ten pomiar jest niezbędny w krawiectwie, aby zapewnić odpowiednią dopasowanie bluzek, sukienek oraz innych elementów odzieży, które muszą być odpowiednio skrojone w okolicy biustu i talii. Dobrym przykładem zastosowania tego pomiaru jest produkcja biustonoszy, gdzie precyzyjne dostosowanie do indywidualnych wymiarów ciała jest kluczowe dla komfortu i estetyki. W standardach branżowych, takich jak ISO 8559:2017 dotyczący pomiarów antropometrycznych, podkreśla się znaczenie dokładności i metodologii pomiarowej, co w konsekwencji przekłada się na jakość końcowych produktów odzieżowych. Dobrze wykonany łuk długości przodu przez piersi jest zatem fundamentem dla dobrze zaprojektowanej odzieży, co wpływa na zadowolenie klientek oraz ich postrzeganie marki.

Pytanie 32

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

B. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

C. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt cienka igła

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie jest przyczyną łamania się igły podczas szycia. Właściwe nawinięcie nitki dolnej jest kluczowe dla zapewnienia płynności i stabilności szycia. Jeśli nitka jest źle nawinięta, może prowadzić do zacięć, jednak nie wpływa bezpośrednio na wytrzymałość igły. W praktyce, zaleca się stosowanie technik nawijania, które zapewniają równomierne i solidne nawinięcie. W przypadku użycia maszyny do szycia, warto upewnić się, że szpuleczka jest właściwie umieszczona zgodnie z instrukcją obsługi, co przyczynia się do minimalizacji problemów podczas szycia. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie stanu igieł oraz ich wymianę, gdy zaczynają być zużyte. Warto także dostosować rodzaj igły do materiału, z którym pracujemy, co znacznie zmniejsza ryzyko jej złamania.

Pytanie 33

W bluzce, która ma być poprawiona, zaszewki piersiowe są zszyte zbyt nisko. Który wymiar powinno się zmierzyć na sylwetce klientki, aby naprawić ten błąd?

A. SySvXp

B. ot

C. opx

D. XlXl

Wybór takich pomiarów jak ot, opx i XlXl to nie najlepszy pomysł. Każdy z tych pomiarów odnosi się do czegoś innego i nie dotyczy bezpośrednio umiejscowienia zaszewek piersiowych. Na przykład, ot, czyli obwód talii, nie ma nic wspólnego z wysokością zaszewek, bo dotyczy dolnej części sylwetki. OpX, czyli obwód piersi, jest fajnym pomiarem, ale jego rola to określenie szerokości bluzki w najszerszym miejscu, a nie pomoc w ustawieniu zaszewek. A XlXl, czyli długość rękawa, to już w ogóle nie ma związku z dopasowaniem w okolicy piersi. Wybierając złe pomiary, można łatwo nabrać się na błąd w szyciu, co kończy się niezadowoleniem klientów i marnowaniem materiałów. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę, i ich złe zastosowanie w kontekście zaszewek może prowadzić do odzieży, która nie spełnia oczekiwań dotyczących dopasowania i wyglądu.

Pytanie 34

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. dodatki technologiczne i konstrukcyjne

B. linie konturowe i pomocnicze

C. dodatki do szwów i podwinięć

D. punkty montażowe i konstrukcyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.

Pytanie 35

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

C. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

Wiele osób może pomyśleć, że obwód bioder, obwód pasa i długość spodni są wystarczającymi wymiarami do skrócenia i zwężenia dołu spodni. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia specyfiki kształtu nóg oraz ich proporcji. Obwód bioder oraz pasa są istotne przy projektowaniu spodni, ale odnoszą się głównie do górnej części odzieży i nie wpływają na końcowy kształt nogawki. Długość spodni jest oczywiście istotna, ale nie wystarczy ona do właściwego dopasowania nogawki. Innym błędnym założeniem jest użycie wzrostu oraz wysokości krocza; te dwa wymiary są istotne, ale w kontekście całościowego dopasowania spodni, nie mają bezpośredniego wpływu na ich zwężenie na dole. Wzrost nie odzwierciedla proporcji nóg, a wysokość krocza nie uwzględnia różnic w obwodzie ud, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków w procesie krawieckim, co w efekcie może skutkować brakiem satysfakcji z noszonych spodni oraz koniecznością ich dalszej przeróbki.

Pytanie 36

Który z wymiarów koniecznych do zaprojektowania damskich szortów nie jest wymiarem ciała?

A. Głębokości krocza

B. Długości szortów

C. Wysokości kolana

D. Obwodu kolana

Długość szortów jest wymiarem, który nie odnosi się bezpośrednio do wymiarów ciała, ale do projektu odzieży. W kontekście krawiectwa, długość szortów określa, jak długi będzie sam produkt, co jest kluczowe dla ich estetyki i funkcjonalności. Dobrze dopasowane szorty powinny uwzględniać zarówno osobiste preferencje klientów, jak i trendy w modzie. W przypadku projektowania odzieży, długość szortów jest ustalana w oparciu o ogólne wytyczne dotyczące stylów, jak na przykład styl casualowy, sportowy czy formalny. Przykładowo, szorty sportowe mogą być krótsze i bardziej przylegające, podczas gdy szorty casualowe mogą mieć różne długości, w zależności od sezonu i preferencji. W praktyce, długość szortów jest ustalana na podstawie równowagi między komfortem a modą, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. Umożliwia to także lepsze dostosowanie oferty do różnorodnych grup docelowych, co jest standardem w branży odzieżowej.

Pytanie 37

Jakim symbolem określa się głębokość krocza?

A. ZTv

B. TvUv

C. ZUo

D. TvHv

Wybór innych symboli, takich jak ZUo, ZTv czy TvHv, nie jest trafny w kontekście oznaczania głębokości krocza. ZUo jest oznaczeniem, które może sugerować inne pomiary, jednak nie odnosi się bezpośrednio do głębokości krocza. To może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wymiarów i ich zastosowania. ZTv, z kolei, może być mylone z wymiarem długości nogawki, co jest zupełnie innym parametrem, istotnym przy projektowaniu spodni, ale nie dotyczącym krocza. Natomiast TvHv, mimo że może być używany w różnych kontekstach, nie jest standardowym oznaczeniem dla głębokości krocza. Tego rodzaju błędne oznaczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie produkcyjnym, w tym do nieprawidłowego dopasowania odzieży, co jest jednym z najczęstszych problemów w branży. W efekcie, projektanci muszą być niezwykle uważni w doborze symboli i wymiarów w swojej dokumentacji, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić satysfakcję klientów. Warto również dodać, że w standardach branżowych podkreśla się znaczenie precyzyjnego oznaczania i stosowania uznawanych skrótów, co przyczynia się do usprawnienia procesu produkcji i poprawy jakości finalnego produktu.

Pytanie 38

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 80 cm

B. 88 cm

C. 160 cm

D. 176 cm

Odpowiedź 88 cm jest jak najbardziej trafna. Kiedy szyjemy spodenki rybaczki o długości 80 cm i z obwodem bioder 96 cm, trzeba wziąć pod uwagę zapasy materiału na szwy i podłożenie, żeby wszystko dobrze wyszło. Jeśli tkanina ma szerokość 150 cm, możemy obliczyć potrzebną długość materiału, stosując standardowe wymiary wykroju. W takim przypadku, długość tkaniny powinna być co najmniej równa długości nogawki, a do tego dodajemy jeszcze zapasy na szwy, które powinny wynosić około 8-10 cm. Dlatego 88 cm to optymalne rozwiązanie, bo pozwala wykorzystać tkaninę maksymalnie, z minimalnymi odpadami. W praktyce, dobrze zaplanowane cięcie tkaniny potrafi naprawdę obniżyć koszty produkcji i jest lepsze dla środowiska. Warto zwracać uwagę na dokładne pomiary i zasady układania wykrojów, bo to klucz do sukcesu w branży odzieżowej.

Pytanie 39

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto 1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m 1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m 1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt. Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 250,00 zł

B. 258,00 zł

C. 260,00 zł

D. 244,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć sumę kosztów bezpośrednich oraz kosztu robocizny za zamówienie na sukienkę, należy zsumować wszystkie składniki kosztowe. Koszt jedwabiu wynosi 1,10 m * 80,00 zł/m = 88,00 zł, koszt podszewki to 1,00 m * 14,00 zł/m = 14,00 zł, koszt zamka to 6,00 zł, a koszt uszycia sukienki to 150,00 zł. Zatem całkowity koszt wynosi: 88,00 zł + 14,00 zł + 6,00 zł + 150,00 zł = 258,00 zł. Tego typu analizy kosztów są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają na dokładne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Efektywne zarządzanie kosztami jest fundamentem działalności przedsiębiorstw, a znajomość składników kosztów umożliwia lepsze planowanie i podejmowanie decyzji biznesowych. Wiedza na temat kosztów materiałów i robocizny pozwala na wycenę produktów, co jest niezbędne w kontekście konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie oferty dla klienta, w której dokładnie uwzględnia się wszystkie koszty, co zwiększa transparentność i zaufanie do marki.

Pytanie 40

Tył bluzki jest zbyt krótki w porównaniu do przodu. Aby naprawić ten błąd, należy wydłużyć tył w górę. Jaką miarę powinno się zmierzyć u klientki?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi

B. Łuk długości pleców

C. Łuk długości przodu

D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

Pomiar łuku długości przodu, łuku szerokości tyłu na wysokości piersi oraz łuku szerokości przodu przez piersi nie są odpowiednie w kontekście rozwiązania problemu dotyczącego zbyt krótkiego tyłu bluzki. Łuk długości przodu mierzy odległość od podstawy szyi do linii talii z przodu, co nie ma bezpośredniego związku z kształtem i długością tyłu odzieży. Ponadto, łuk szerokości tyłu na wysokości piersi i łuk szerokości przodu przez piersi koncentrują się na szerokości i objętości odzieży w okolicach klatki piersiowej, a nie na długości materiału z tyłu. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że długość i szerokość to jedynie inne aspekty tego samego pomiaru, podczas gdy w praktyce są to niezależne parametry, które każdorazowo wymagają odrębnego podejścia. W celu prawidłowego dopasowania odzieży, zwłaszcza w kontekście kształtu sylwetki, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wymiary wpływają na końcowy efekt. Dlatego istotne jest, aby projektanci i krawcy zdawali sobie sprawę z różnic między tymi pomiarami i umieli je właściwie zastosować w praktyce, aby uniknąć nieodpowiednich rozwiązań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej