Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 27 kwietnia 2025 09:58
Data zakończenia: 27 kwietnia 2025 10:35

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W klasyfikacji obiektowej wyróżnia się planowanie

A. strategiczne i taktyczne

B. kwartalne i bieżące

C. rzeczowe i finansowe

D. strategiczne i operacyjne

W ujęciu przedmiotowym plany wyróżniają się głównie na podstawie ich zawartości oraz celu. Plany rzeczowe odnoszą się do konkretnych zasobów i działań, które są potrzebne do osiągnięcia zamierzonych celów. Przykładem może być plan produkcji, który określa jakie surowce, maszyny i ludzie są potrzebni do wytworzenia określonej ilości produktów. Z kolei plany finansowe skupiają się na alokacji zasobów finansowych, przewidywaniu przychodów i wydatków oraz analizie rentowności. Przykładami mogą być budżet roczny, prognozy finansowe czy analiza kosztów. Właściwe planowanie rzeczowe i finansowe jest kluczowe dla efektywności organizacji, zgodnie z zasadami zarządzania projektami, gdzie szczegółowe zaplanowanie zasobów i budżetu jest fundamentem sukcesu projektu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, staranne podejście do planowania wpływa na minimalizację ryzyka oraz zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia celów strategicznych.

Pytanie 2

Rozbieżność pomiędzy rodzajem towaru umieszczonym na fakturze a zamówieniem złożonym u dostawcy jest stwierdzana w trakcie inspekcji

A. formalnej

B. rachunkowej

C. merytorycznej

D. ekonomicznej

Odpowiedzi skupiające się na kontrolach ekonomicznych, rachunkowych czy formalnych nie oddają sedna zagadnienia dotyczącego niezgodności towarów. Kontrola ekonomiczna, koncentrująca się na analizie kosztów i zysków, nie dotyczy bezpośrednio sprawdzania zgodności towaru z zamówieniem. Tego rodzaju analiza jest ważna dla oceny efektywności działalności, ale nie przyczynia się do rozwiązywania problemów związanych z jakością dostarczanych produktów. Kontrola rachunkowa, z kolei, skupia się na poprawności księgowania i sprawozdawczości finansowej, co ma znaczenie dla prawidłowego prowadzenia dokumentacji finansowej, jednak nie odpowiada na pytanie o zgodność towaru. Wreszcie, kontrola formalna koncentruje się na aspektach proceduralnych i zgodności dokumentów z obowiązującymi normami, ale nie obejmuje głębszej analizy treści merytorycznej. Błędem myślowym jest zatem zakładanie, że kontrola formalna lub rachunkowa mogą zastąpić merytoryczną w kontekście weryfikacji zgodności towarów, co może prowadzić do niedopatrzeń i nieefektywności w zarządzaniu procesami zakupowymi.

Pytanie 3

Aby ustalić średnią liczbę dni, które firma potrzebuje na zaktualizowanie zapasu materiałów w magazynie, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. rotacji zapasów w dniach

B. kompletności dostaw

C. rotacji zapasów w razach

D. terminowości dostaw

Rotacja zapasów w dniach to kluczowy wskaźnik, który pozwala określić, ile dni średnio zajmuje przedsiębiorstwu odnowienie zapasów materiałów w magazynie. Oblicza się go, dzieląc liczbę dni w danym okresie (np. w roku) przez wskaźnik rotacji zapasów, który z kolei oznacza liczbę razy, kiedy zapas został sprzedany lub wykorzystany w określonym czasie. Dzięki temu wskaźnikowi przedsiębiorstwa mogą lepiej optymalizować swoje stany magazynowe, co prowadzi do zmniejszenia kosztów przechowywania i minimalizacji ryzyka przestarzałych lub zepsutych towarów. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo ma rotację zapasów na poziomie 12, oznacza to, że średnio co miesiąc odnawia zapasy. Wskaźnik ten jest szczególnie istotny w branżach, gdzie szybkość dostaw i rotacja zapasów mają kluczowe znaczenie dla utrzymania konkurencyjności. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika umożliwia również prognozowanie przyszłych potrzeb magazynowych oraz planowanie zakupów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 4

Aby wyprodukować 1 litr dżemu truskawkowego, zgodnie z przepisem, wykorzystuje się 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. Jakie ilości truskawek i cukru będą potrzebne do wytworzenia 600 litrów dżemu truskawkowego?

A. 720 kg truskawek i 720 kg cukru

B. 750 kg truskawek i 1 500 kg cukru

C. 480 kg truskawek i 120 kg cukru

D. 480 kg truskawek i 240 kg cukru

Aby obliczyć ilość truskawek i cukru potrzebną do produkcji 600 litrów dżemu truskawkowego, możemy zastosować proste proporcje. Zgodnie z danymi, do wyprodukowania 1 litra dżemu potrzebujemy 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. W związku z tym, do wyprodukowania 600 litrów dżemu, musimy pomnożyć te wartości przez 600. Przykładowo, 600 litrów dżemu wymaga 600 x 0,8 kg truskawek, co daje 480 kg. Podobnie, dla cukru: 600 x 0,4 kg daje 240 kg. Takie podejście jest zgodne z zasadami produkcji przemysłowej, gdzie dokładne obliczenia są kluczowe dla efektywności i jakości produktu. W przemyśle spożywczym, precyzyjne obliczenia umożliwiają nie tylko optymalizację kosztów, ale także zapewnienie odpowiedniej jakości i smaku produktu, co jest istotne dla utrzymania standardów rynkowych oraz wymogów regulacyjnych.

Pytanie 5

Jakie zasoby majątkowe firmy powinny być przechowywane w magazynie, aby zapewnić nieprzerwaną produkcję i sprzedaż gotowych wyrobów?

A. Aktywa trwałe

B. Stany magazynowe

C. Kapitał pieniężny

D. Wierzytelności

Odpowiedzi takie jak środki pieniężne, środki trwałe i należności nie są odpowiednie w kontekście zapewnienia ciągłości produkcji i sprzedaży wyrobów gotowych. Środki pieniężne stanowią fundament płynności finansowej przedsiębiorstwa, ale same w sobie nie wpływają bezpośrednio na procesy produkcyjne. Ich rola polega na zapewnieniu zdolności do realizacji zobowiązań oraz inwestycji, ale nie zastępują materialnych zasobów potrzebnych do produkcji. Środki trwałe, takie jak maszyny i urządzenia, są istotne dla samego procesu produkcyjnego, jednak ich posiadanie nie gwarantuje, że produkcja będzie ciągła bez odpowiednich zapasów surowców czy wyrobów gotowych. Należności, czyli kwoty, które przedsiębiorstwo ma do odebrania od swoich klientów, są istotnym aspektem zarządzania finansami, ale nie mają wpływu na operacyjny proces produkcji. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie równoważnej wartości różnym rodzajom aktywów, co prowadzi do niepełnego zrozumienia ich funkcji w przedsiębiorstwie. W praktyce, aby skutecznie zarządzać produkcją i sprzedażą, kluczowe jest skoncentrowanie się na materiałach, które są niezbędne do produkcji, a tymi są właśnie zapasy.

Pytanie 6

Cukiernia SŁODEK nabyła ser do przygotowywania serników wiedeńskich. Wartość netto tego sera, przyjętego do magazynu na podstawie dokumentu PZ, powinna być zaksięgowana na kontach

A. "Usługi obce" po stronie Dt i "Rozrachunki z dostawcami" po stronie Ct

B. "Wyroby gotowe" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

C. "Materiały" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

D. "Towary" po stronie Ct i "Rozliczenie zakupu" po stronie Dt

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowej klasyfikacji transakcji zakupu sera, co jest istotne w kontekście poprawnego prowadzenia księgowości. Klasyfikowanie zakupu sera jako 'Towary' jest błędne, ponieważ towary to produkty, które są sprzedawane w niezmienionej formie, a zakup sera ma na celu jego przetworzenie na wyroby gotowe, co wyklucza taką klasyfikację. Odpowiedź sugerująca 'Wyroby gotowe' jest niewłaściwa, ponieważ wyroby gotowe to produkty końcowe, które są rezultatem procesu produkcji. Księgowanie zakupu sera na koncie 'Usługi obce' jest całkowicie błędne, gdyż usługi obce dotyczą czynności nieprodukcyjnych, w tym zleceń na usługi, a nie zakupów materiałów. W kontekście rachunkowości ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi rodzajami aktywów. Użycie konta 'Rozrachunki z dostawcami' jako drugiej strony transakcji jest również mylące, ponieważ to konto powinno być wykorzystywane w przypadku zakupu usług lub towarów, które nie są związane z materiałami przeznaczonymi do przetwarzania. Kluczowym błędem w analizowanych odpowiedziach jest niezrozumienie znaczenia odpowiedniej klasyfikacji kont, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych oraz niewłaściwego zarządzania zapasami.

Pytanie 7

Wartość wskaźnika rentowności kapitału własnego wynosząca 0,15 sugeruje, że

A. spółka osiągnęła 15 złotych zysku netto

B. na każdą złotówkę przychodów ze sprzedaży przypada 15 groszy zysku netto

C. firma powinna uiścić 15 groszy podatku od każdej złotówki zysku brutto

D. na każdą złotówkę zainwestowanego w działalność kapitału własnego przypada 15 groszy zysku netto

Interpretacja wskaźnika rentowności kapitałów własnych w błędnych odpowiedziach jest nieprawidłowa i opiera się na mylnych założeniach dotyczących finansów przedsiębiorstw. Stwierdzenia dotyczące płacenia podatku czy związku przychodów ze sprzedażą z zyskiem netto nie mają związku z definicją ROE. Wskaźnik rentowności kapitałów własnych odnosi się wyłącznie do relacji między zyskiem netto a kapitałem własnym, a nie do przychodów czy podatków. Wysokość zysku netto nie jest bezpośrednio związana z kwotą kapitału własnego, ani nie oznacza, że przedsiębiorstwo wypracowuje 15 złotych zysku, co sugerowałoby, że na jednostkę kapitału przypada określona, stała kwota zysku. To błędne rozumienie prowadzi do pomieszania pojęć finansowych. Dobre praktyki w analizie finansowej zalecają, aby wskaźniki rentowności były analizowane w kontekście całej struktury bilansowej firmy, a także w porównaniu z wynikami konkurencji. Prawidłowa interpretacja ROE jako wskaźnika efektywności pozwala na dokładniejsze zrozumienie, jak przedsiębiorstwo zarządza swoim kapitałem, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 8

Hurtownia w I kwartale br. sprzedała następujące ilości towaru X:
− 180 sztuk w styczniu,
− 200 sztuk w lutym,
− 220 sztuk w marcu.
W miesiącu kwietniu planowana sprzedaż towaru X ma wynosić średnią sprzedaży z I kwartału br. Ile sztuk towaru X powinno zostać zakupionych przez hurtownię w kwietniu, jeśli na początku miesiąca w magazynie znajduje się 120 sztuk, a na koniec miesiąca powinno pozostać 65 sztuk?

A. 15 sztuk

B. 145 sztuk

C. 275 sztuk

D. 255 sztuk

W przypadku błędnych odpowiedzi często występuje nieporozumienie w zakresie obliczeń związanych z zarządzaniem zapasami oraz prognozowaniem sprzedaży. Wiele osób może pomylić ilość planowanej sprzedaży z dostępnym stanem magazynowym. Na przykład, przy odpowiedzi wskazującej na 255 sztuk, mogłoby być mylone pojęcie całkowitej liczby towaru w obrocie zamiast wyliczenia związanego z potrzebami na dany miesiąc. Wydaje się, że takie podejście może prowadzić do nadmiernych zamówień, co z kolei wiąże się z wysokimi kosztami przechowywania oraz ryzykiem przestarzenia towaru. Ktoś, kto odpowiada 15 sztuk, może nie uwzględniać zapasów potrzebnych na koniec miesiąca oraz nie zrozumieć, że sprzedaż przewyższająca stan początkowy również wymaga odpowiednich zakupów. Kluczowe jest zrozumienie, że zapasy na koniec miesiąca oraz planowana sprzedaż są ze sobą powiązane, a każdy błąd w tym obliczeniu może prowadzić do deficytu towaru, co negatywnie wpływa na obsługę klienta i może prowadzić do utraty sprzedaży. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest stosowanie tzw. metod prognozowania, takich jak analiza historycznych danych sprzedaży i zastosowanie odpowiednich wskaźników, aby lepiej przewidzieć zapotrzebowanie rynku.

Pytanie 9

Wskaż, które przedsiębiorstwo jest w stanie ustalić jednostkowy koszt produkcji wytworzonych towarów przy użyciu kalkulacji podziałowej prostej?

A. Kopalnia, która dostarcza węgiel gospodarstwom domowym oraz zakładom przemysłowym

B. Zakład produkcji ceramiki budowlanej, który wytwarza cegły, dachówki oraz stropy

C. Rafineria, w której w trakcie jednego procesu technologicznego powstają benzyna i olej jako produkty główne oraz gaz jako produkt dodatkowy

D. Browar specjalizujący się w produkcji piwa jasnego, ciemnego oraz piwa bezalkoholowego

Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca ogarnąłeś zasady kalkulacji kosztów, bo w tych firmach, gdzie robią różne rzeczy, jest to dużo bardziej skomplikowane. Na przykład w rafinerii, gdzie produkują benzynę, olej i gaz, nie da się tego tak prosto ująć – tam trzeba stosować bardziej złożone metody kalkulacji, żeby ogarnąć wszystkie koszty. Tak samo z zakładami, które produkują różne rodzaje ceramiki; tam koszty materiałów i procesów są przeróżne, co znów wykracza poza prostą kalkulację. W browarach, gdzie wytwarza się różne piwa, też jest inaczej. Każda linia produkcyjna generuje różne koszty, przez co potrzebne są bardziej skomplikowane metody obliczeń. Ważne jest, żeby zrozumieć, że ta prosta kalkulacja działa tylko w prostych procesach produkcyjnych i nie jest najlepszym rozwiązaniem, jak mamy do czynienia z różnorodnymi produktami. Dobre przypisanie kosztów to klucz do podejmowania mądrych decyzji o cenach i efektywności produkcji.

Pytanie 10

Klient otworzył w banku lokatę na trzy miesiące na kwotę 24 000 zł. Oblicz wysokość odsetek od tej lokaty, jeśli roczna stopa procentowa wynosi 5%

A. 1 200 zł

B. 600 zł

C. 100 zł

D. 300 zł

Jednym z głównych błędów w obliczeniach odsetek jest nieprawidłowe zrozumienie pojęcia stopy oprocentowania oraz czasu jej obowiązywania. W przypadku lokat, stopa oprocentowania jest zazwyczaj podawana w skali roku, a obliczenia powinny być dostosowane do rzeczywistego okresu, na który lokata została założona. Często występuje myślenie, że całkowite odsetki można obliczyć jako 5% od pełnej kwoty przez cały rok, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, wybierając kwotę 1 200 zł jako odsetki, mogło to wynikać z myślenia, że 5% z 24 000 zł to 1 200 zł, jednak takie podejście nie uwzględnia, że czas lokaty wynosi zaledwie 3 miesiące, a więc należy pomnożyć wynik przez odpowiedni ułamek roku. Ważne jest, aby zrozumieć, że odsetki są naliczane proporcjonalnie do czasu trwania lokaty. Ponadto, innym typowym błędem jest pomijanie jednostek miary czasu, co może prowadzić do mylnych obliczeń. Warto zatem upewnić się, że wszystkie elementy obliczeń są odpowiednio uwzględnione, co jest fundamentalne w rachunkowości oraz finansach osobistych.

Pytanie 11

Marża hurtowa dla produktu X wynosi 1 950,00 zł, co odpowiada 30% ceny hurtowej netto tego produktu. Oblicz wartość hurtową netto towaru X.

A. 8 450,00 zł

B. 4 550,00 zł

C. 6 500,00 zł

D. 2 535,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich prowadzi do błędnych wniosków opartych na nieprawidłowych obliczeniach dotyczących marży hurtowej. W przypadku odpowiedzi 2 535,00 zł, błędne rozumienie polega na tym, że można przeprowadzić kalkulację, która nie uwzględnia poprawnego przeliczenia procentowego. Na przykład, zakładając, że cena hurtowa netto jest równa marży, co jest błędem. Odpowiedź 4 550,00 zł wydaje się atrakcyjna, ale jest oparta na założeniu, że cena hurtowa netto jest znacznie niższa niż w rzeczywistości, co również prowadzi do zaniżenia wartości marży. Natomiast 8 450,00 zł jest wynikiem pomyłek w obliczeniach matematycznych, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że marża ma być większa od ceny hurtowej netto, co jest sprzeczne z definicją marży jako wartości, która powinna być mniejsza od ceny. W takiej sytuacji kluczowe jest zrozumienie, że marża jest zawsze wartością wyrażoną jako procent ceny, a nie kategorią samodzielną. Dlatego umiejętność poprawnego przeliczania wartości marży na cenę hurtową netto jest niezbędna w kontekście całej działalności handlowej, co powinno być podstawą w każdej strategii cenowej i finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 12

W bezpośrednim kanale dystrybucji znajdują się

A. trzy poziomy - producent, hurtownik i finalny nabywca

B. dwa poziomy - producent i finalny nabywca

C. cztery poziomy - producent, hurtownik, detalista i finalny nabywca

D. trzy poziomy - producent, detalista i finalny nabywca

Koncepcje przedstawione w alternatywnych odpowiedziach wskazują na nieporozumienie dotyczące struktury kanałów dystrybucji. Zastosowanie hurtowników i detalistów w bezpośrednim kanale dystrybucji jest sprzeczne z definicją, która zakłada, że produkty są dostarczane bezpośrednio od producenta do konsumenta, bez pośredników. W teorii marketingu kanały dystrybucji są klasyfikowane w zależności od liczby szczebli pośredników. Wprowadzenie hurtownika czy detalisty sugeruje, że mamy do czynienia z kanałem pośrednim, który jest bardziej złożony i wieloszczeblowy. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie bezpośredniego modelu sprzedaży z bardziej tradycyjnymi modelami, gdzie pośrednicy odgrywają kluczową rolę w dystrybucji. W rzeczywistości, w wielu branżach, obecność hurtowników i detalistów może poprawić dostępność produktów, ale nie pasuje do definicji bezpośredniego kanału dystrybucji. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego kanału dystrybucji powinien być zgodny z charakterystyką produktu oraz preferencjami klientów, co często wymaga analizy rynku oraz strategii biznesowej dostosowanej do specyfiki danej branży.

Pytanie 13

Korzystając z tabeli kalkulacyjnej, wskaż przedsiębiorstwo, w którym koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego jest najwyższy.

Pozycje kalkulacyjne	Przedsiębiorstwo A.	Przedsiębiorstwo B.	Przedsiębiorstwo C.	Przedsiębiorstwo D.
Materiały bezpośrednie	12 000 zł	15 000 zł	14 000 zł	13 000 zł
Płace bezpośrednie	9 000 zł	10 000 zł	12 000 zł	10 000 zł
Razem koszty bezpośrednie	21 000 zł	25 000 zł	26 000 zł	23 000 zł
Koszty wydziałowe	4 000 zł	5 000 zł	2 000 zł	3 000 zł
Koszt wytworzenia wyrobów gotowych	25 000 zł	30 000 zł	28 000 zł	26 000 zł
Ilość wyprodukowanych wyrobów gotowych	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo B wykazuje najwyższy koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego, który wynosi 30 zł. Analizując koszty produkcji, kluczowe jest zwrócenie uwagi na różne składniki kosztów, takie jak surowce, robocizna oraz koszty pośrednie. W praktyce, zrozumienie struktury kosztów produkcji jest niezbędne do podejmowania decyzji dotyczących cen, rentowności oraz strategii rynkowej. Dodatkowo, analiza kosztów jednostkowych pozwala na identyfikację obszarów, gdzie można wprowadzić usprawnienia, na przykład poprzez optymalizację procesów produkcyjnych lub renegocjację umów z dostawcami. W standardach zarządzania produkcją, takich jak Lean Manufacturing czy Six Sigma, kluczowym celem jest minimalizacja kosztów przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości produktów. Dlatego umiejętność dokładnej analizy kosztów i ich struktury jest nie tylko istotna, ale i niezbędna w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 14

Która z poniższych operacji gospodarczych spowoduje jednoczesne zmiany w aktywach oraz pasywach?

A. Spłata zobowiązania wekslowego gotówką z kasy

B. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy

C. Udzielenie długoterminowej pożyczki kontrahentowi

D. Nabycie obligacji za środki z rachunku bankowego

Zakup obligacji ze środków na rachunku bankowym nie wywołuje jednoczesnych zmian w aktywach i pasywach. W tej operacji aktywa faktycznie zmieniają się, ponieważ środki na rachunku bankowym (aktywa) są wykorzystywane do zakupu obligacji (aktywa), co nie prowadzi do zmiany w pasywach. W rezultacie, bilans pozostaje zrównoważony, ale nie występuje zmiana w zobowiązaniach przedsiębiorstwa. Udzielenie kontrahentowi pożyczki długoterminowej także nie skutkuje jednoczesnymi zmianami w pasywach i aktywach, ponieważ w momencie udzielenia pożyczki, przedsiębiorstwo zwiększa swoje należności (aktywa), ale nie ma wpływu na zobowiązania. W takim przypadku pasywa pozostają niezmienione, co oznacza, że skutki operacji są ograniczone do zmiany w aktywach. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy również nie generuje jednoczesnych zmian, ponieważ zwiększa aktywa w postaci gotówki na rachunku bankowym, a jednocześnie redukuje należności (również aktywa), bez wpływu na pasywa. Wszelkie operacje, które nie wywołują równoczesnych zmian w obu stronach bilansu, prowadzą do niepełnego obrazu finansowego i mogą wprowadzać w błąd w kontekście analizy stanu finansów przedsiębiorstwa. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie zasady podwójnego wpisu, która jest fundamentalna w rachunkowości, oraz nie zrozumienie, że każda operacja powinna wpływać na co najmniej dwa konta w bilansie, zapewniając tym samym pełny obraz aktywów i pasywów.

Pytanie 15

Zasada bilansu równowagi wskazuje, że

A. wartość aktywów odpowiada wartości pasywów

B. z jednej strony ujmowane są składniki aktywów, a z drugiej pasywów

C. wszystkie elementy bilansu przedstawia się wartościowo

D. bilans sporządza się w określonej formie

Zasada równowagi bilansowej jest kluczowym elementem rachunkowości, który wskazuje, że suma wartości aktywów musi być równa sumie wartości pasywów. To oznacza, że wszystkie środki, które przedsiębiorstwo posiada (aktywa), są w równowadze z jego zobowiązaniami (pasywa). Na przykład, jeśli firma posiada środki pieniężne, wyposażenie i zapasy, to wartość tych aktywów powinna odpowiadać wartości kapitału własnego i wszelkich zobowiązań względem kredytodawców. Zasada ta jest fundamentem bilansu jako sprawozdania finansowego, które jest obligatoryjnie sporządzane na koniec każdego okresu sprawozdawczego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Równowaga ta zapewnia, że wszystkie transakcje są poprawnie zaksięgowane, co jest kluczowe dla rzetelności finansowej i podejmowania decyzji w oparciu o wiarygodne dane. Dlatego też, każdy analityk finansowy powinien umieć interpretować bilans, zwracając szczególną uwagę na tę zasadę, aby ocenić stabilność finansową przedsiębiorstwa oraz jego zdolność do regulowania zobowiązań.

Pytanie 16

Samochód osobowy wniesiony do spółki jako aport zostanie zakwalifikowany w bilansie otwarcia jako

A. kapitał rezerwowy.

B. długoterminowe należności.

C. długoterminowe inwestycje.

D. rzeczowe aktywa trwałe.

Samochód osobowy wniesiony do spółki w formie aportu zostanie ujęty w bilansie otwarcia jako rzeczowe aktywa trwałe, ponieważ klasyfikacja ta odnosi się do aktywów, które są wykorzystywane w działalności operacyjnej przez dłuższy okres, zazwyczaj przekraczający rok. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), rzeczowe aktywa trwałe obejmują m.in. środki trwałe, takie jak grunt, budynki, maszyny oraz pojazdy. Wprowadzenie do spółki samochodu osobowego jako aportu oznacza, że ten środek trwały stanie się częścią majątku spółki i będzie podlegał amortyzacji, co wpływa na koszty operacyjne. Przykładowo, jeżeli spółka zakupiła samochód za 100 000 zł, to przy założeniu jego 5-letniego okresu użytkowania, roczna amortyzacja wyniesie 20 000 zł. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie majątkiem i poprawne odzwierciedlenie sytuacji finansowej spółki w raportach rocznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami.

Pytanie 17

Jakie jest główne założenie analizy ekonomiczno-technicznej?

A. wstępne rozpoznanie bilansu

B. badanie rachunku zysków i strat

C. analiza produkcji, efektywności pracy i rozwoju technologicznego

D. określenie oraz ocena przepływów finansowych

Analiza produkcji, wydajności pracy i postępu technicznego to kluczowy element analizy ekonomiczno-technicznej, który ma na celu zrozumienie, jak efektywnie są wykorzystywane zasoby w przedsiębiorstwie. W praktyce oznacza to ocenę procesów produkcyjnych, identyfikację wąskich gardeł oraz określenie możliwości zwiększenia wydajności. Przykłady zastosowania tej analizy obejmują przeprowadzanie audytów produkcyjnych, w których zbierane są dane na temat cykli produkcyjnych, czasów przestoju oraz wykorzystania maszyn. Dzięki takim analizom przedsiębiorstwa mogą wdrażać usprawnienia, które prowadzą do obniżenia kosztów i zwiększenia rentowności. Ponadto, analiza postępu technicznego pozwala na ocenę wpływu nowych technologii na procesy produkcyjne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania innowacjami. W ramach tej analizy przedsiębiorstwa mogą także dokonywać porównań z konkurencją i branżą, co umożliwia ich lepsze dostosowanie do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 18

Właściciel sklepu oszacował przewidywaną sprzedaż na rok 2012 na kwotę 40 000 zł. Jaką powierzchnię sklepową powinien on posiadać, wiedząc, że roczny przychód przypadający na 1 metr kwadratowy w tej branży wynosi 2 500 zł?

A. 62,50 m2

B. 6,25 m2

C. 160,00 m2

D. 16,00 m2

Aby obliczyć wymaganą powierzchnię sklepową, należy podzielić planowaną sprzedaż przez roczny obrót przypadający na 1 metr kwadratowy. W tym przypadku właściciel sklepu oszacował sprzedaż na 40 000 zł, a obrót na 2 500 zł na metr kwadratowy. Dlatego potrzebna powierzchnia wynosi 40 000 zł / 2 500 zł/m2 = 16 m2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu powierzchnią handlową, gdzie efektywne planowanie przestrzeni sklepowe wpływa na rentowność i efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja powierzchni w sklepach detalicznych, co pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów oraz zwiększenie obrotów na metr kwadratowy. Rozumienie takich kalkulacji jest kluczowe dla właścicieli sklepów, którzy chcą maksymalizować swoje zyski i minimalizować koszty operacyjne, co wpisuje się w standardy efektywności zarządzania detalem.

Pytanie 19

Za opracowanie projektów uchwał gminnych, realizację uchwał gminnych oraz zarządzanie mieniem komunalnym w gminie odpowiedzialny jest

A. wojewoda

B. sołtys

C. starosta

D. wójt

Odpowiedź 'wójt' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, wójt jest organem wykonawczym gminy i to on odpowiada za przygotowanie projektów uchwał rady gminy, wykonanie uchwał oraz gospodarowanie mieniem komunalnym. W praktyce oznacza to, że wójt ma obowiązek nadzorować działalność gminy w zakresie inwestycji, zarządzania nieruchomościami oraz realizacji polityki lokalnej. Na przykład, wójt może zainicjować projekt budowy nowej infrastruktury, a następnie przedstawić radzie gminy odpowiednie uchwały do przyjęcia. Dodatkowo, wójt współpracuje z innymi organami samorządu oraz mieszkańcami, aby skutecznie realizować potrzeby społeczności lokalnej. Wójt ma również możliwość podejmowania decyzji dotyczących wydatkowania funduszy gminnych, co czyni go kluczowym uczestnikiem procesu zarządzania lokalnym budżetem.

Pytanie 20

Największy wkład w dochody budżetu państwowego stanowią

A. przychody z prywatyzacji majątku publicznego

B. cła na towary przywożone z zagranicy

C. podatki

D. zyski z Narodowego Banku Polskiego

Podatki stanowią główne źródło dochodów dla budżetu państwa, co jest zgodne z zasadami ustroju fiskalnego. W Polsce dochody budżetowe z podatków obejmują różnorodne formy, takie jak podatki dochodowe (PIT i CIT), VAT, akcyzę oraz inne opłaty. Ich znaczenie wynika z faktu, że są one stabilnym i przewidywalnym źródłem finansowania wydatków publicznych, co jest kluczowe dla planowania gospodarki państwowej. Na przykład, podatki dochodowe mogą być wykorzystywane do finansowania programów socjalnych, edukacji oraz infrastruktury. W świetle dobrych praktyk w zarządzaniu finansami publicznymi, kluczowe jest prowadzenie polityki, która sprzyja efektywności systemu podatkowego oraz jego sprawiedliwości. Warto również dodać, że w wielu krajach na świecie, w tym w Polsce, istnieją programy mające na celu uproszczenie systemu podatkowego i zwiększenie jego przejrzystości, co z kolei przekłada się na wyższe wpływy do budżetu.

Pytanie 21

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. określenie celów

B. poszukiwanie różnych rozwiązań

C. nadzór nad realizacją planu

D. ocena otoczenia konkurencyjnego

Pierwszym krokiem w procesie planowania nie jest kontrola realizacji planu, ponieważ ten etap następuje po ustaleniu celów oraz opracowaniu strategii działania. Kontrola ma na celu ocenę, czy działania są zgodne z ustalonymi celami. W rzeczywistości, podejście polegające na rozpoczynaniu od kontroli może prowadzić do frustracji, ponieważ nie da się efektywnie ocenić postępów bez wcześniejszego określenia, co jest celem. Kolejna niepoprawna koncepcja to analiza otoczenia konkurencyjnego. Choć jest to ważny element planowania, powinno się ją przeprowadzić po ustaleniu celów, aby móc dostosować strategię do aktualnych warunków rynkowych. W ostatniej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, również nie jest punktem wyjścia. Lektura możliwych rozwiązań i strategii jest istotna, ale wymaga wcześniejszego określenia, co chcemy osiągnąć. Ogólna zasada planowania mówi, że najlepsze rezultaty uzyskuje się, gdy proces ten jest systematyczny i uporządkowany, a kluczem do sukcesu jest klarowne zdefiniowanie celów, co pozwala na późniejsze skuteczne działania i oceny.

Pytanie 22

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. analiza środowiska konkurencyjnego

B. ocena swoich zasobów i umiejętności

C. określenie celów firmy

D. rozpoznanie problemów

Chociaż analiza własnych zasobów i umiejętności, identyfikacja problemów oraz analiza otoczenia konkurencyjnego są ważnymi elementami procesu planowania, nie powinny one stanowić pierwszego etapu. Analiza zasobów i umiejętności ma na celu zrozumienie, jakie możliwości są dostępne dla przedsiębiorstwa, ale bez wcześniejszego ustalenia celów, może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania tych zasobów. Identyfikacja problemów jest z kolei reakcją na istniejące wyzwania, która może być nieadekwatna, jeśli nie jest wsparta jasno określonymi celami. Z kolei analiza otoczenia konkurencyjnego dostarcza cennych informacji, ale także wymaga kontekstu, który dają wcześniej stawiane cele. W praktyce zbyt często zdarza się, że przedsiębiorstwa przystępują do analizy swoich zasobów czy otoczenia, nie mając spójnych, strategicznych celów, co prowadzi do chaosu w planowaniu i braku kierunku działania. Standardy branżowe i dobre praktyki, takie jak podejście Balanced Scorecard, podkreślają znaczenie wyznaczania celów przed przystąpieniem do analizy zasobów i strategii. Dlatego kluczowe jest, aby proces planowania zaczynał się od jasno zdefiniowanych celów, które stanowią fundament dla dalszych działań i decyzji.

Pytanie 23

W jakiej jednostce przychód z działalności gospodarczej ma na celu realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy jej członków?

A. W spółce komandytowej

B. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

C. W spółdzielni

D. W stowarzyszeniu

Wybór spółki komandytowej, spółdzielni lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w kontekście przeznaczenia dochodów jest błędny z kilku powodów. Spółka komandytowa to forma działalności, w której przynajmniej jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, a pozostali wspólnicy (komandytariusze) są odpowiedzialni tylko do wysokości wniesionych wkładów. W takim przypadku dochody są dzielone pomiędzy wspólników zgodnie z umową spółki, co jest z definicji sprzeczne z zasadą, że dochód nie może być przeznaczony do podziału. Podobnie w przypadku spółdzielni, która jest zorganizowana w celu zaspokajania potrzeb swoich członków. Dochody, które generuje spółdzielnia, są dzielone pomiędzy jej członków w formie dywidend lub obniżonych cen usług, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością natomiast, jako podmiot gospodarczy, ma na celu generowanie zysku dla swoich właścicieli i może dzielić dochody w postaci dywidend. W kontekście tych jednostek, istotne jest zrozumienie, że każda z nich ma inne cele i zasady funkcjonowania, co wpływa na sposób zarządzania dochodami. Powszechnym błędem jest mylenie celów działalności społecznej z działalnością gospodarczą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat przeznaczenia dochodów w różnych formach organizacyjnych.

Pytanie 24

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 10 maja 2017 r.

B. 20 maja 2017 r.

C. 25 maja 2017 r.

D. 15 maja 2017 r.

Odpowiedź 15 maja 2017 r. jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, termin na złożenie deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA oraz imiennych raportów miesięcznych przypada na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. W przypadku kwietnia 2017 roku, termin ten przypadał na 15 maja 2017 roku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest terminowe składanie dokumentów, co jest kluczowe dla uniknięcia kar finansowych i problemów z ZUS. Dobrą praktyką w zakładach pracy jest także prowadzenie kalendarza, w którym zaznacza się ważne terminy związane z obowiązkami wobec ZUS oraz innych instytucji, co ułatwia monitorowanie i organizację pracy. Przestrzeganie tych terminów jest istotne, ponieważ wpływa na płynność obiegu dokumentów oraz na prawidłowość rozliczeń z pracownikami. Warto również zaznaczyć, że każdy pracodawca powinien być na bieżąco z aktualnymi przepisami, aby uniknąć nieścisłości i problemów prawnych.

Pytanie 25

Na koniec kwietnia przeciętny poziom zatrudnienia w hurtowni wynosił 42 pracowników. W tym miesiącu zatrudniono 4 osoby, a 9 osób odeszło. Jaki był współczynnik przyjęć?

A. 21,43%

B. 9,52%

C. 11,90%

D. 30,95%

Współczynnik przyjęć oblicza się jako stosunek liczby przyjętych pracowników do przeciętnego stanu zatrudnienia w danym okresie, wyrażony w procentach. W naszym przypadku, w kwietniu przyjęto 4 osoby, a przeciętny stan zatrudnienia wynosił 42 osoby. Możemy obliczyć współczynnik przyjęć stosując wzór: (liczba przyjęć / przeciętny stan zatrudnienia) * 100%. Zatem: (4 / 42) * 100% = 9,52%. Wartość ta mówi nam, jaką część zatrudnienia stanowią nowe przyjęcia w stosunku do całej załogi. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla analizy dynamiki zatrudnienia oraz efektywności procesu rekrutacji. Pozwala to firmom na zrozumienie rotacji kadry oraz podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi zgodnie z zaleceniami najlepszych praktyk w branży HR, które sugerują regularne ocenianie i dostosowywanie strategii zatrudnienia.

Pytanie 26

W hurtowni artykułów kosmetycznych URODA przeprowadzono spis z natury. Wyniki inwentaryzacji przedstawia tabela. Ile wynosi ogólna wartość nadwyżek?

Nazwa towaru	Cena jednostkowa w zł/szt.	J.m	Stan według
Nazwa towaru	Cena jednostkowa w zł/szt.	J.m	spisu z natury	ewidencji księgowej
Lakier do włosów Mig	12	szt.	15	15
Mydło Malwa	5	szt.	20	18
Szampon Kasia	15	szt.	19	20
Krem do rąk Niwa	7	szt.	33	33
Tonik Malwa	20	szt.	25	22

A. 29,00 zł

B. 70,00 zł

C. 75,00 zł

D. 25,00 zł

Ogólna wartość nadwyżek wynosząca 70,00 zł została uzyskana poprzez dokładne obliczenie wartości nadwyżek dla poszczególnych towarów. Zgodnie z przyjętymi standardami inwentaryzacyjnymi, każdy towar musi być oceniony na podstawie liczby jego nadwyżek oraz ceny jednostkowej. W przypadku Mydła Malwa, mamy nadwyżkę równą 1 sztuce, co przy jednostkowej cenie 10 zł daje 10 zł. Dla Toniku Malwa, który wykazuje nadwyżkę 60 zł, wartość ta jest wynikiem pomnożenia 1 sztuki przez cenę 60 zł. Suma tych wartości, czyli 10 zł + 60 zł, prowadzi nas do 70 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze zarządzania zapasami, które sugerują systematyczne śledzenie stanów magazynowych oraz regularne przeprowadzanie inwentaryzacji w celu identyfikacji nadwyżek i braków. Umożliwia to nie tylko optymalizację procesu zakupowego, ale również lepsze zarządzanie finansami firmy, co jest kluczowe w branży kosmetycznej, gdzie marże mogą być niewielkie. Systematyczne podejście do inwentaryzacji i analiz wartości nadwyżek przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej i minimalizacji strat.

Pytanie 27

Jakim elementem sprawozdania finansowego jest przedstawiony wynik finansowy uzyskany przez firmę?

A. zestawienie obrotów i sald

B. rachunek kosztów

C. rachunek zysków i strat

D. informacja dodatkowa

Rachunek zysków i strat to kluczowy element sprawozdania finansowego, który przedstawia osiągnięty wynik finansowy przedsiębiorstwa w danym okresie rozliczeniowym. Jego głównym celem jest zidentyfikowanie, w jaki sposób przychody i koszty wpływają na zysk lub stratę netto. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które generuje wysokie przychody ze sprzedaży, ale również ponosi znaczne koszty operacyjne, może wykazać niski zysk netto lub nawet stratę. Rachunek zysków i strat jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) i Polskimi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jego znaczenie w procesie raportowania finansowego. Dobrą praktyką jest również analizowanie tego rachunku w kontekście innych sprawozdań finansowych, takich jak bilans czy rachunek przepływów pieniężnych, co pozwala na pełniejsze zrozumienie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, inwestorzy oraz zarząd firmy korzystają z tego dokumentu do podejmowania decyzji strategicznych, oceny rentowności oraz planowania przyszłych działań.

Pytanie 28

W firmie handlowej wskaźnik natychmiastowej (wysokiej) płynności finansowej w roku 2010 wyniósł 1, co wskazuje, że

A. łączna wartość aktywów obrotowych była równa zobowiązaniom bieżącym

B. każda złotówka zainwestowanego majątku przyniosła 1 grosz zysku

C. aktywa obrotowe płynne w pełni pokrywały zobowiązania bieżące

D. udział gotówki w finansowaniu zobowiązań wyniósł 100%

Zrozumienie wskaźnika szybkiej płynności finansowej jest kluczowe dla analizy stabilności finansowej przedsiębiorstwa, ale niektóre błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwych interpretacji. Stwierdzenie, że suma aktywów obrotowych jest równa zobowiązaniom bieżącym, jest nieprawidłowe, gdyż wskaźnik szybkiej płynności odnosi się wyłącznie do płynnych aktywów obrotowych, a nie wszystkich aktywów obrotowych, które obejmują również zapasy, które nie są tak łatwe do zamienienia na gotówkę. Ponadto, udział środków pieniężnych w finansowaniu zobowiązań to zupełnie inny wskaźnik, który nie odnosi się bezpośrednio do wskaźnika płynności, a jego analiza wymaga odrębnego kontekstu. Każda złotówka zaangażowanego majątku przynosząca 1 grosz zysku to zupełnie inny aspekt analizy finansowej, dotyczący rentowności, a nie płynności. W praktyce, niektóre osoby mogą mylić te wskaźniki, co prowadzi do błędnych decyzji finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wskaźnik płynności finansowej koncentruje się na zdolności do regulowania zobowiązań w krótkim terminie, a nie na ogólnej wartości aktywów czy rentowności. Rozróżnienie tych wartości jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące zewnętrznego otoczenia firmy?

A. Analiza rynku i konkurencji

B. Opis procesu produkcyjnego

C. Charakterystyka wytwarzanego produktu

D. Ocena finansów oraz ich prognozowanie

Wiesz, analiza rynku i konkurencji to mega ważna część każdego biznesplanu. To tak jakbyś próbował zrozumieć, co się dzieje wokół Twojej firmy. W tej sekcji musisz spojrzeć, na jakim rynku chcesz działać, jakie są jego rozmiary, czy rośnie, a może jest w stagnacji? No i nie zapomnij o konkurencji, zbadaj, kto jest Twoim rywalem, jakie mają mocne i słabe strony oraz jakie strategie stosują. Fajnym przykładem może być to, żeby zobaczyć, kto dominuję w danym rynku i jaką mają pozycję. To pozwoli Ci lepiej dopasować swoje działania marketingowe. Nie zapomnij też o trendach oraz o tym, czego chcą klienci, bo to super ważne, żeby Twoja oferta odpowiadała ich potrzebom. Jak chcesz to wszystko ogarnąć, to polecam narzędzia takie jak analiza SWOT, PESTEL czy pięć sił Portera. Dzięki nim uzyskasz pełniejszy obraz tego, co się dzieje dookoła Twojego biznesu.

Pytanie 30

Po dwóch latach użytkowania wartość netto środka trwałego wynosi 28 800 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie, wiedząc, że początkowa wartość amortyzowanego środka trwałego wynosiła 48 000 zł, a stopa amortyzacji to 20%?

A. Liniowa

B. Naturalna

C. Progresywna

D. Degresywna

Odpowiedź "Liniowa" jest poprawna, ponieważ amortyzacja liniowa zakłada, że wartość środka trwałego jest rozłożona równomiernie na cały okres jego użytkowania. W opisanym przypadku wartość początkowa wynosiła 48 000 zł, a po dwóch latach eksploatacji wartość netto to 28 800 zł. Amortyzacja liniowa oblicza się, dzieląc wartość początkową przez przewidywany okres użytkowania. Przy stopie amortyzacji 20%, roczna amortyzacja wynosi 9 600 zł (20% z 48 000 zł), co oznacza, że po dwóch latach wartość netto powinna wynosić 28 800 zł (48 000 zł - 2 x 9 600 zł). Metoda ta jest często stosowana, ponieważ jest prosta w zastosowaniu i zapewnia stabilność kosztów amortyzacji, co ułatwia planowanie finansowe. W praktyce, amortyzacja liniowa jest najczęściej wybieraną metodą w wielu branżach, w tym w obszarze produkcji oraz usług, gdzie aktywa mają długi okres użytkowania.

Pytanie 31

Jaką kwotę uzyska się z lokaty bankowej z odsetkami po 6 miesiącach, jeśli wpłacono 6 000,00 zł, a roczna stopa procentowa wynosi 5%?

A. 6 600,00 zł

B. 6 000,00 zł

C. 6 300,00 zł

D. 6 150,00 zł

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, musimy zwrócić uwagę na typowe pomyłki, które mogą prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. W przypadku odpowiedzi, które sugerują wartości takie jak 6 000,00 zł, 6 300,00 zł czy 6 600,00 zł, widać, że użytkownik nie uwzględnił naliczania odsetek lub błędnie obliczył ich wartość. Odpowiedź 6 000,00 zł wskazuje na całkowity brak naliczenia odsetek, co jest niezgodne z zasadą funkcjonowania lokat. Lokata bankowa ma na celu pomnażanie zdeponowanych środków, a jej wartość końcowa zawsze powinna uwzględniać naliczone odsetki. Odpowiedź 6 300,00 zł może sugerować, że użytkownik mógł błędnie oszacować odsetki, być może przyjmując 5% jako odsetki za pół roku bez ich odpowiedniego przeliczenia. Natomiast 6 600,00 zł implicuje, że ktoś dodał zbyt dużą kwotę odsetek, co jest zupełnie niezgodne z zasadami obliczania odsetek na lokatach. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto pamiętać o konieczności przeliczenia oprocentowania na okres, na który lokata jest otwierana, oraz o tym, że odsetki są obliczane na podstawie kwoty głównej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście zarządzania osobistymi finansami i inwestowaniem w instrumenty oszczędnościowe.

Pytanie 32

Podmioty gospodarcze, których działalność opiera się na świadczeniu różnego rodzaju usług, to

A. huta żelaza, hurtownia oraz zakład energetyczny

B. przedsiębiorstwo transportowe, bank oraz hotel

C. fabryka makaronu oraz zakłady naprawcze

D. przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne

Odpowiedź dotycząca przedsiębiorstw transportowych, banków i hoteli jako jednostek gospodarczych świadczących usługi jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te typy działalności koncentrują się na dostarczaniu usług, a nie na produkcji dóbr materialnych. Przedsiębiorstwo transportowe zajmuje się przewozem osób i towarów, co jest kluczową usługą w gospodarce, wspierającą handel i mobilność. Banki oferują szereg usług finansowych, takich jak kredyty, oszczędności oraz zarządzanie majątkiem, co czyni je niezbędnymi dla funkcjonowania gospodarki. Hotele natomiast świadczą usługi zakwaterowania oraz związane z nimi usługi dodatkowe, takie jak gastronomia czy organizacja wydarzeń. Te jednostki są przykładem sektora usługowego, który odgrywa coraz ważniejszą rolę w nowoczesnej gospodarce, charakteryzującej się rosnącym znaczeniem usług w stosunku do produkcji przemysłowej. Warto podkreślić, że sektor usługowy w wielu krajach generuje znaczną część PKB, a jego rozwój jest zgodny z trendami globalizacji oraz digitalizacji, które kształtują współczesny rynek.

Pytanie 33

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Ochrony Środowiska

B. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

C. Państwowej Inspekcji Pracy

D. Inspekcji Handlowej

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 34

Osoba straciła przytomność, jednak oddycha, Jakie będą pierwsze kroki udzielania pomocy przedmedycznej?

A. w rozpoczęciu resuscytacji

B. w ułożeniu poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej

C. w wezwaniu pogotowia

D. w podaniu poszkodowanemu szklanki zimnej wody

Ułożenie kogoś w pozycji bocznej ustalonej to mega ważna sprawa w pierwszej pomocy, zwłaszcza, gdy poszkodowany stracił przytomność, ale nadal oddycha. Dzięki tej pozycji można swobodnie oddychać, a także minimalizuje się ryzyko zadławienia, gdyby pojawiły się wymioty. Wg Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC) to kluczowy element, jeżeli mamy do czynienia z osobami nieprzytomnymi. Na przykład, jeśli ktoś był pod wpływem jakichś substancji, to ta pozycja naprawdę może uratować mu życie, chroniąc drogi oddechowe. I pamiętaj, że trzeba też obserwować, co się dzieje z poszkodowanym, aż przyjedzie pomoc. To jest zgodne z dobrymi praktykami pierwszej pomocy.

Pytanie 35

Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania

A. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej

B. przychodów z tytułu umowy o pracę

C. dochodu z wynajmu nieruchomości

D. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą

Wybór błędnej odpowiedzi na temat PIT-37 wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji źródeł przychodów, które są objęte tą deklaracją. Przyczyny błędnych wyborów mogą wynikać z mylnego przekonania, że PIT-37 dotyczy wszystkich typów dochodów. Przykładowo, przychody z wynajmu pomieszczeń są klasyfikowane jako przychody z działalności gospodarczej, co wymaga stosowania innych formularzy, takich jak PIT-28 lub PIT-36, w zależności od wybranej formy opodatkowania. Podobnie, dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej również nie są objęte PIT-37 i wymagają osobnej deklaracji, w zależności od tego, czy przedsiębiorca korzysta z księgowości uproszczonej, czy pełnej. W przypadku dochodów ze źródeł zagranicznych, podatnik może także mieć obowiązek składania innych deklaracji, takich jak PIT-36, w celu rozliczenia przychodów uzyskanych za granicą, które mogą podlegać innym zasadom opodatkowania. Typowym błędem jest więc utożsamianie PIT-37 z wszelkimi rodzajami dochodów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i potencjalnych problemów z urzędami skarbowymi. Kluczowa jest znajomość specyfiki przepisów podatkowych oraz umiejętność ich właściwej interpretacji w kontekście własnych przychodów.

Pytanie 36

W tabeli kalkulacyjnej podano koszty dotyczące dwóch zleceń produkcyjnych. Zlecenie 1 obejmuje wytworzenie 100 sztuk wyrobów A, natomiast zlecenie 2 wytworzenie 200 sztuk wyrobu B Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia wyrobu A i wyrobu B wynosi odpowiednio

Pozycje kalkulacyjne	Zlecenie 1	Zlecenie 2
Koszty bezpośrednie	4 000,00	8 000,00
Koszty pośrednie	2 000,00	4 000,00
Techniczny koszt wytworzenia	6 000,00	12 000,00

A. 40 złotych i 40 złotych.

B. 60 złotych i 60 złotych.

C. 20 złotych i 80 złotych.

D. 60 złotych i 120 złotych.

Odpowiedź jest prawidłowa ze względu na dokładne obliczenia jednostkowych kosztów wytworzenia wyrobów A i B. Koszt wytworzenia 100 sztuk wyrobu A wynosi 6000 zł, co daje 60 zł na sztukę (6000 zł ÷ 100 sztuk = 60 zł/szt.). Analogicznie, koszt wytworzenia 200 sztuk wyrobu B wynosi 12000 zł, co również prowadzi do jednostkowego kosztu 60 zł na sztukę (12000 zł ÷ 200 sztuk = 60 zł/szt.). Zrozumienie i obliczanie jednostkowych kosztów wytworzenia jest kluczowe w branży produkcyjnej, umożliwiając efektywne planowanie budżetu oraz ustalanie cen sprzedaży. Znajomość tych kosztów pozwala także na ocenę efektywności procesów produkcyjnych i identyfikację obszarów do poprawy. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują różne metody kalkulacji kosztów, takie jak kalkulacja pełna czy kalkulacja zmienna, co pozwala na bardziej precyzyjne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Dobre praktyki w zakresie zarządzania kosztami produkcji podkreślają znaczenie regularnego monitorowania tych wskaźników oraz ich analizowania w kontekście strategii rozwoju firmy.

Pytanie 37

W tabeli przedstawiono koszty poniesione na wyprodukowanie 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 600 sztuk produktów niezakończonych przerobionych w 50%. Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (w zł)
Materiały bezpośrednie	28 000,00
Płace bezpośrednie	15 000,00
Koszty wydziałowe	4 000,00
Koszty zarządu	2 000,00

A. 47,00 zł

B. 43,00 zł

C. 32,00 zł

D. 49,00 zł

Odpowiedzi 43,00 zł, 32,00 zł oraz 47,00 zł nie są prawidłowe, ponieważ wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń kosztów jednostkowych. W przypadku odpowiedzi 43,00 zł, można zauważyć, że może ona wynikać z nieprawidłowego podziału całkowitych kosztów na jednostki, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. Osoby, które wybierają tę odpowiedź, często pomijają niektóre koszty produkcji lub źle interpretują liczbę jednostek produkcji, co jest powszechnym błędem w analizie kosztów. Z kolei odpowiedź 32,00 zł może sugerować, że koszt jednostkowy został obliczony na podstawie niewłaściwej metody, takiej jak przyjęcie zbyt niskich kosztów całkowitych lub nieprawidłowego ekwiwalentu jednostek. Takie podejście często wynika z braku zrozumienia procesu produkcyjnego oraz trudności w uwzględnieniu produktów niezakończonych. Odpowiedź 47,00 zł również ilustruje problem z niewłaściwym obliczeniem jednostkowego kosztu, co może wynikać z błędnych założeń na temat kosztów produkcji lub niepełnych danych. Te typowe błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych wniosków i mogą wpływać na decyzje zarządcze w firmie. Dlatego wyjątkowo istotne jest, aby przy obliczeniach jednostkowych kosztów sprzedaży opierać się na precyzyjnych danych oraz stosować metodyki analizy kosztów zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 38

Firma nabyła dwuletnie obligacje Skarbu Państwa. W bilansie spółki ich wartość zostanie przedstawiona w kategorii

A. zobowiązań krótkoterminowych

B. inwestycji długoterminowych

C. inwestycji krótkoterminowych

D. zobowiązań długoterminowych

Podjęte nieprawidłowe decyzje dotyczące klasyfikacji inwestycji mogą prowadzić do istotnych konsekwencji w analizie finansowej i zarządzaniu aktywami. Inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które są planowane do zbycia lub wykorzystania w ciągu roku, co nie odnosi się do obligacji dwuletnich. Klasyfikowanie takich aktywów jako krótkoterminowe pomija ich rzeczywistą naturę i może wprowadzać w błąd w zakresie płynności finansowej spółki. Zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe dotyczą natomiast zobowiązań, a nie aktywów. Ich klasyfikacja opiera się na terminie spłaty, co jest fundamentalne dla oceny zdolności płatniczej. Typowym błędem myślowym jest mylenie aktywów z zobowiązaniami, co może prowadzić do fałszywych wniosków o stanie finansowym przedsiębiorstwa. Prawidłowe zrozumienie klasyfikacji aktywów i zobowiązań jest kluczowe dla rzetelnego raportowania finansowego oraz dla podejmowania właściwych decyzji inwestycyjnych. Przykład błędnego podejścia do klasyfikacji można zaobserwować w przypadkach, gdy inwestorzy mylnie oceniają terminy wykupu instrumentów finansowych, co skutkuje niewłaściwą oceną ryzyka i potencjalnych zwrotów. Dlatego konieczne jest przyswojenie sobie standardów klasyfikacji aktywów, aby skutecznie zarządzać portfelem inwestycyjnym.

Pytanie 39

Osoba, która przebywa na zwolnieniu lekarskim przez cztery miesiące, otrzymuje

A. wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy, wypłacane przez zakład pracy

B. zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS

C. zasiłek pielęgnacyjny, który pochodzi z ZUS

D. świadczenie rehabilitacyjne, które jest finansowane przez ZUS

Wybór świadczenia rehabilitacyjnego był nie do końca trafiony. To wsparcie jest dla ludzi, którzy po zasiłku chorobowym mogą wrócić do pracy, ale potrzebują czasu na rehabilitację. Zasiłek rehabilitacyjny dostajesz, gdy jesteś blisko powrotu do pracy, ale jeszcze potrzebujesz pomocy. A zasiłek pielęgnacyjny? On jest dla osób, które potrzebują stałej opieki z powodu swojego stanu zdrowia, co nie jest to samo co niezdolność do pracy przez chorobę. Zasiłek chorobowy dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy nie możesz pracować. Na przykład, jeśli pracownik przebywa na zwolnieniu przez cztery miesiące, to ma prawo do zasiłku chorobowego, a nie pielęgnacyjnego czy rehabilitacyjnego. Dobrze jest zrozumieć, jakie są różnice między tymi świadczeniami, bo to ważne w korzystaniu z systemu zabezpieczenia społecznego.

Pytanie 40

W 2010 roku firma produkcyjna sprzedała swoje wyroby o wartości netto wynoszącej 1 000 000 złotych, uzyskując zysk netto równy 80 000 złotych. Jak zmieni się wskaźnik rentowności sprzedaży w 2010 roku, jeśli w roku 2009 osiągnął on 7%?

A. Ulegnie polepszeniu o 1%

B. Ulegnie pogorszeniu o 2%

C. Ulegnie pogorszeniu o 1%

D. Ulegnie polepszeniu o 2%

Pojęcie rentowności sprzedaży jest kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw. Wybór niewłaściwej odpowiedzi, wskazujący na spadek wskaźnika rentowności, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia tego, czym jest rentowność sprzedaży oraz jak się ją oblicza. Najczęściej błędne podejścia bazują na mylnych założeniach dotyczących wzrostu lub spadku sprzedaży i zysku. W sytuacji, gdy wartość sprzedaży wzrasta, a zysk netto także rośnie, wskaźnik rentowności sprzedaży powinien z reguły wzrosnąć. Dodatkowo, jeśli ktoś założył, że 1% spadku to rzeczywiście pogorszenie, nie uwzględniłby, że w kontekście analizy porównawczej zysk netto w roku 2010 w relacji do wartości sprzedaży był wyższy niż w roku poprzednim. Warto także zaznaczyć, że poprawnie przeprowadzona analiza wymaga uwzględnienia kontekstu rynkowego oraz kosztów produkcji, co w przypadku błędnych odpowiedzi zostało pominięte. Przedsiębiorstwa powinny balansować pomiędzy przychodami a kosztami, aby zapewnić optymalną rentowność, a nie tylko dążyć do zwiększania sprzedaży bez zrozumienia, jak to wpływa na zyski.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej