Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 31 marca 2025 06:54
  • Data zakończenia: 31 marca 2025 07:14

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. uszkodzenie logiczne dysku twardego
B. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów
C. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym
D. brak sterowników
Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz uszkodzenie logiczne dysku twardego to potencjalne problemy, które mogą powodować błąd wykrycia dysków twardych, ale w tym konkretnym przypadku są mniej prawdopodobne. W przypadku złego ułożenia zworek, zazwyczaj prowadzi to do sytuacji, w której system w ogóle nie wykrywa dysku twardego, a nie do wyświetlania komunikatu o braku dysków podczas instalacji. Z kolei uszkodzenia logiczne, takie jak usunięcie partycji czy problem z systemem plików, zazwyczaj skutkują innymi rodzajami błędów lub ostrzeżeń, które pojawiają się po uruchomieniu systemu, a nie podczas samej instalacji. Ustawienie bootowania napędów ma kluczowe znaczenie, jednak w tym przypadku system Windows 7 oraz Linux zainstalowały się poprawnie, co sugeruje, że bootowanie było skonfigurowane właściwie. W związku z tym brak sterowników jest najbardziej oczywistą przyczyną, gdyż Windows XP, w przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, może nie być w stanie automatycznie rozpoznać nowoczesnych kontrolerów dysków. To często prowadzi do błędnych wniosków, gdzie użytkownicy skupiają się na sprzętowych aspektach zamiast na dostosowywaniu środowiska instalacyjnego poprzez zapewnienie odpowiednich sterowników. Warto również zauważyć, że w przypadku starszych systemów, takich jak Windows XP, zapewnienie zgodności sprzętowej i aktualności sterowników jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas instalacji.

Pytanie 2

Zaprezentowany komputer jest niepełny. Który z komponentów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla poprawnego funkcjonowania zestawu i powinien być dodany?

Lp.Nazwa podzespołu
1.Cooler Master obudowa komputerowa CM Force 500W czarna
2.Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, TRAY/OEM
4.Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.Seagate BarraCuda, 3,5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Karta graficzna
B. Wentylator procesora
C. Zasilacz
D. Pamięć RAM
Wentylator procesora jest kluczowym elementem w każdej konfiguracji komputerowej, zwłaszcza przy użyciu procesorów typu TRAY, które nie są wyposażone w fabryczne chłodzenie. Jego główną funkcją jest odprowadzanie ciepła generowanego przez procesor podczas pracy, co zapobiega przegrzaniu i uszkodzeniu komponentów. Brak odpowiedniego chłodzenia może prowadzić do ograniczenia wydajności procesora poprzez mechanizmy throttlingu, które automatycznie zmniejszają jego taktowanie w celu obniżenia temperatury. Wentylatory procesorowe są częścią systemu chłodzenia aktywnego i są niezbędne do utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności procesora. Zastosowanie wysokiej jakości wentylatora może również wpłynąć na poziom hałasu emitowanego przez system oraz efektywność pracy całego zestawu komputerowego. Wybierając wentylator, warto zwrócić uwagę na jego kompatybilność z gniazdem procesora, wydajność przepływu powietrza, poziom emitowanego hałasu oraz technologie wspomagające, takie jak PWM, które pozwalają na dynamiczne dostosowywanie prędkości obrotowej wentylatora w zależności od obciążenia.

Pytanie 3

Poprzez użycie opisanego urządzenia możliwe jest wykonanie diagnostyki działania

Ilustracja do pytania
A. zasilacza ATX
B. pamięci RAM
C. interfejsu SATA
D. modułu DAC karty graficznej
Urządzenie przedstawione na zdjęciu to multimetr cyfrowy który jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Multimetr umożliwia pomiar napięcia prądu i oporu co jest kluczowe przy analizie poprawności działania zasilacza komputerowego. W kontekście zasilaczy ATX ważne jest aby zmierzyć napięcia na liniach 3.3V 5V i 12V aby upewnić się że mieszczą się w określonych przez standard ATX tolerancjach. Na przykład linia 12V powinna być w granicach 11.4V do 12.6V. Multimetr może pomóc również w wykryciu ewentualnych zwarć poprzez testowanie ciągłości obwodu. Ponadto zasilacze ATX muszą utrzymywać stabilność napięcia pod obciążeniem co można zweryfikować przy pomocy multimetru podłączając go podczas pracy. Normy takie jak ATX12V definiują wymagania i specyfikacje dla zasilaczy komputerowych a korzystanie z odpowiednich narzędzi pomiarowych umożliwia spełnienie tych standardów. Regularna diagnostyka z użyciem multimetru przyczynia się do utrzymania bezpieczeństwa i niezawodności systemów komputerowych.

Pytanie 4

Który protokół zajmuje się konwersją adresów IP na adresy MAC (kontroli dostępu do nośnika)?

A. SMTP
B. ARP
C. SNMP
D. RARP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, ponieważ odpowiada za konwersję adresów IP na adresy MAC. Gdy urządzenie w sieci lokalnej chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ponieważ jest to adres używany na poziomie warstwy 2 modelu OSI. ARP wykonuje tę konwersję, wykorzystując zapytania i odpowiedzi. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane w sieci, aby dowiedzieć się, kto ma dany adres IP. Gdy komputer B odbiera to zapytanie, odpowiada swoim adresem MAC. Taki mechanizm jest fundamentalny dla działania protokołów sieciowych i stanowi część dobrych praktyk w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację między urządzeniami. Zrozumienie ARP jest niezbędne dla administratorów sieci oraz inżynierów, aby móc diagnozować problemy sieciowe i optymalizować ruch danych.

Pytanie 5

Jak określana jest transmisja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Simplex
B. Half duplex
C. Full duplex
D. Duosimplex
Transmisja dwukierunkowa w sieci Ethernet nazywana jest full duplex. Oznacza to, że urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. W przypadku pełnego dupleksu, zastosowanie technologii takich jak przełączniki Ethernet pozwala na jednoczesne przesyłanie informacji w obydwu kierunkach, co jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo, rozmowy VoIP czy gry online. W praktyce pełny dupleks jest standardem w nowoczesnych sieciach komputerowych, wspieranym przez protokoły IEEE 802.3, co zapewnia lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych oraz minimalizację opóźnień.

Pytanie 6

Obniżenie ilości jedynek w masce pozwala na zaadresowanie

A. mniejszej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń
B. większej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń
C. większej liczby sieci i większej liczby urządzeń
D. mniejszej liczby sieci i większej liczby urządzeń
Rozumienie, jak modyfikacja maski podsieci wpływa na liczbę dostępnych adresów IP, jest bardzo istotne. Kiedy zwiększamy liczbę jedynek w masce, to w rzeczywistości ograniczamy liczbę dostępnych adresów w sieci, co sprawia, że możemy obsłużyć tylko kilka urządzeń. Niektórzy mogą myśleć, że więcej jedynek=więcej sieci, ale tak nie jest. Mniejsza liczba jedynek w masce to większa liczba adresów dla konkretnej podsieci, ale nie zwiększa liczby sieci. Na przykład w masce /24 mamy 256 adresów, ale już w masce /25 (255.255.255.128), która ma więcej jedynek, liczba dostępnych adresów dla urządzeń spada, co może być frustracją w dużych sieciach. Doświadczeni administratorzy dobrze znają te zasady i stosują subnetting zgodnie z potrzebami swojej sieci, bo nieprzemyślane zmiany mogą narobić niezłych kłopotów.

Pytanie 7

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów
B. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów
C. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów
D. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach
Odpowiedź, że standard 1000Base-T umożliwia transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów, jest prawidłowa, ponieważ 1000Base-T to standard Ethernet pracujący na kablach miedzianych, który wykorzystuje cztery pary skręconych przewodów. Standard ten zapewnia wysoką przepustowość do 1 Gbps, a jego maksymalny zasięg wynosi właśnie 100 metrów w typowej aplikacji z użyciem kabla kategorii 5e lub wyższej. Transmisja full-duplex oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania medium transmisyjnego. Dzięki temu standard 1000Base-T jest idealny do zastosowań w biurach czy centrach danych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń sieciowych. Przykłady zastosowań obejmują lokalne sieci komputerowe w firmach, gdzie wiele urządzeń, takich jak komputery, serwery i drukarki, wymaga szybkiego dostępu do sieci. Oprócz tego, 1000Base-T jest powszechnie wspierany przez większość nowoczesnych przełączników i kart sieciowych, co ułatwia jego implementację.

Pytanie 8

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. uszkodzenie partycji systemowej
B. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej
C. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera
D. przegrzanie procesora
W przypadku błędu 0x000000F3, wiele osób może pomyśleć, że inne czynniki, takie jak uszkodzenie partycji systemowej, mogą być przyczyną problemów z zamykaniem systemu. To podejście jest mylne, ponieważ uszkodzenie partycji systemowej najczęściej objawia się innymi symptomami, takimi jak problemy z uruchamianiem systemu, błędy w dostępie do plików systemowych czy całkowity brak możliwości ładowania systemu operacyjnego. Z kolei uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera, choć może prowadzić do obciążenia procesora i pamięci, nie jest bezpośrednio związane z błędem podczas zamykania systemu. System operacyjny jest zaprojektowany do zarządzania zasobami w sposób, który powinien pozwolić na zamknięcie nieużywanych aplikacji w miarę potrzeb. Z tego powodu użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że nadmiar aplikacji może niekoniecznie powodować błąd zamykania. Ostatecznie przegrzanie procesora jest problemem, który może wpływać na wydajność systemu, lecz nie jest bezpośrednio związane z błędem 0x000000F3. Przegrzanie może prowadzić do spadku wydajności i stabilności systemu, ale nie jest przyczyną niepowodzenia zamykania, które jest bardziej związane z zarządzaniem pamięcią. Ważne jest, by unikać błędnych wniosków dotyczących przyczyn problemów z systemem operacyjnym, a zamiast tego skupić się na konkretnych symptomach i ich związku z zasobami systemowymi.

Pytanie 9

Ile portów USB może być dostępnych w komputerze wyposażonym w tę płytę główną, jeśli nie używa się huba USB ani dodatkowych kart?

Ilustracja do pytania
A. 3 porty
B. 5 portów
C. 12 portów
D. 4 porty
Niepoprawne zrozumienie liczby dostępnych portów USB wynika często z niepełnej analizy specyfikacji płyty głównej. Płyty główne są projektowane z myślą o różnorodnych zastosowaniach, co często oznacza, że posiadają więcej złącz niż te widoczne na pierwszy rzut oka. W przypadku omawianej płyty należy wziąć pod uwagę zarówno porty dostępne bezpośrednio na tylnym panelu, jak i te, które można podłączyć wewnętrznie na płycie. Na przykład cztery porty USB 2.0 i dwa porty USB 3.0 na panelu tylnym to tylko część dostępnych opcji. Dodatkowe złącza na płycie pozwalają na podłączenie kolejnych urządzeń, co często jest pomijane. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z ograniczonego zrozumienia możliwości rozbudowy systemu komputerowego. Warto także zwrócić uwagę na różnice między portami USB 2.0 a USB 3.0, które różnią się szybkością przesyłu danych i mogą wpływać na decyzje projektowe i użytkowe systemu. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla optymalizacji pracy komputera i pełnego wykorzystania dostępnych technologii. Prawidłowa analiza wymaga także uwzględnienia przyszłych potrzeb użytkownika oraz ewentualnej rozbudowy systemu, co może wpłynąć na decyzje dotyczące liczby wykorzystywanych portów.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Windows dedykowane dla stacji roboczej, umożliwia skonfigurowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji roboczej?

A. Net computer
B. Net file
C. Net accounts
D. Net session
Polecenie 'Net accounts' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia administratorom zarządzanie politykami związanymi z kontami użytkowników na poziomie stacji roboczej. Dzięki temu poleceniu można określić wymogi dotyczące logowania, takie jak minimalna długość hasła, maksymalny czas, przez jaki hasło może być używane, oraz ilość nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, w organizacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem, administracja może ustawić politykę, która wymaga, aby hasła miały co najmniej 12 znaków i zawierały zarówno cyfry, jak i znaki specjalne. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, regularna zmiana haseł oraz wprowadzenie ograniczeń dotyczących prób logowania pomagają zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to jest często używane w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak 'Local Security Policy', co pozwala na kompleksowe zarządzanie bezpieczeństwem kont użytkowników w systemie. W ten sposób polecenie 'Net accounts' pełni istotną rolę w zapewnieniu zgodności z wewnętrznymi politykami bezpieczeństwa oraz standardami branżowymi.

Pytanie 11

Jakie oprogramowanie dostarcza najwięcej informacji diagnostycznych na temat procesora CPU?

A. Memtest86+
B. HWiNFO
C. GPU-Z
D. HD Tune
HWiNFO to zaawansowane narzędzie diagnostyczne, które dostarcza szczegółowych informacji o sprzęcie komputerowym, w tym o procesorze CPU. Program ten umożliwia monitorowanie parametrów pracy procesora, takich jak temperatura, obciążenie, napięcia oraz prędkość zegara. HWiNFO obsługuje wiele różnych platform sprzętowych i jest często wykorzystywane przez profesjonalistów w dziedzinie IT oraz entuzjastów komputerowych. Dzięki jego funkcjom, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością, co pozwala na ich szybsze rozwiązanie. Na przykład, w przypadku przegrzewania się procesora, HWiNFO może wskazać, czy jest to spowodowane zbyt wysokim obciążeniem lub niewystarczającym chłodzeniem. Dodatkowo, HWiNFO dostarcza informacji o temperaturach innych komponentów systemowych, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności całego systemu. W kontekście standardów branżowych, HWiNFO spełnia wymagania profesjonalnego monitorowania i diagnostyki, co czyni go zaufanym narzędziem w wielu zastosowaniach, od diagnostyki po tunning komputerów.

Pytanie 12

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 123
B. 654
C. 765
D. 751
Odpowiedź 654 jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganym uprawnieniom w systemie Linux. Wartości kodu numerycznego są interpretowane w następujący sposób: pierwsza cyfra (6) reprezentuje uprawnienia właściciela folderu, druga cyfra (5) to uprawnienia grupy, a trzecia cyfra (4) dotyczy pozostałych użytkowników. Wartość 6 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje łącznie 6. Grupa z wartością 5 ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), co daje 5. Natomiast pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu, reprezentowane przez wartość 4. Te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach Unix/Linux, gdzie ważne jest ograniczenie dostępu do danych oraz zapewnienie, że tylko osoby mające odpowiednie uprawnienia mogą modyfikować pliki. Aby zastosować tę zmianę, można użyć polecenia 'chmod 654 nazwa_folderu', co w praktyce zmieni uprawnienia do folderu zgodnie z wymaganiami.

Pytanie 13

Elementem eksploatacyjnym drukarki laserowej jest wszystko oprócz

A. głowicy
B. wałka grzewczego
C. bębna
D. lampy czyszczącej
Poprawne zrozumienie struktury i funkcji drukarki laserowej jest kluczowe dla efektywnego jej użytkowania. Bęben, lampa czyszcząca i wałek grzewczy to fundamentalne elementy eksploatacyjne, które odpowiadają za prawidłowy proces drukowania. Bęben, zazwyczaj pokryty warstwą fotoczułą, naświetla obraz przy użyciu lasera, a następnie przenosi na papier toner, który jest utrwalany przez wałek grzewczy. Lampa czyszcząca usuwająca resztki tonera z bębna, zapewnia czystość i poprawność działania, co jest istotne dla jakości wydruku. Dla wielu użytkowników istnieje powszechne przekonanie, że wszystkie elementy w drukarce muszą być traktowane jako eksploatacyjne, co prowadzi do mylenia głowicy drukującej w drukarkach atramentowych z bębnem w laserowych. Głowica w technologii atramentowej to urządzenie, które aplikacyjnie nanosi atrament na papier, co jest całkowicie inną metodą, niż w przypadku drukowania laserowego. Dlatego ważne jest, by dostrzegać te różnice i unikać uogólnień, które mogą prowadzić do niewłaściwego użytkowania sprzętu lub niepotrzebnych wydatków na wymiany komponentów, które nie są konieczne w technologii laserowej. Znajomość właściwych terminów i komponentów pomoże lepiej zarządzać eksploatacją urządzenia oraz zrozumieć jego zasady działania.

Pytanie 14

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, przyznała, że część tego ataku … miała miejsce z użyciem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników i kontrolerów określany ogólnie jako 'Internet rzeczy' został wykorzystany przez cyberprzestępców jako botnet − sieć maszyn-zombie. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. mail bombing
B. flooding
C. DOS
D. DDOS
Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na przeciążeniu serwerów docelowych przez jednoczesne wysyłanie dużej liczby żądań z wielu źródeł. W przypadku ataku na Dyn, przestępcy wykorzystali Internet Rzeczy (IoT), tworząc z rozproszonych urządzeń botnet, co znacznie zwiększyło skuteczność ataku. Urządzenia IoT, takie jak kamery, czujniki i inne podłączone do sieci sprzęty, często nie mają odpowiednich zabezpieczeń, co czyni je łatwym celem dla cyberprzestępców. Tego typu ataki mogą prowadzić do znacznych przerw w dostępności usług, co wpłynęło na wiele stron internetowych korzystających z serwerów Dyn. W branży stosuje się różnorodne techniki obronne, takie jak filtrowanie ruchu czy implementacja systemów WAF (Web Application Firewall), aby zminimalizować ryzyko DDoS. Przykładem jest zastosowanie rozproszonych systemów ochrony, które mogą wykrywać anomalie w ruchu oraz automatycznie reagować na złośliwe działania. Warto pamiętać, że zabezpieczenie przed atakami DDoS jest częścią szerszej strategii ochrony infrastruktury IT.

Pytanie 15

Który z protokołów umożliwia szyfrowane połączenia?

A. TELNET
B. SSH
C. DNS
D. DHCP
SSH, czyli Secure Shell, to super ważny protokół, który pozwala nam bezpiecznie łączyć się z komputerami zdalnie i przesyłać dane. Co to znaczy? Ano to, że wszystko co wysyłasz między swoim komputerem a serwerem jest zaszyfrowane. Dzięki temu nikt nie może łatwo podejrzeć, co robisz, ani nie ma szans na manipulację tymi danymi. W praktyce SSH jest często stosowane do logowania się do serwerów, co sprawia, że nawet twoje hasła są bezpieczne podczas przesyłania. Są różne standardy, jak RFC 4251, które mówią, jak powinno to wyglądać pod względem bezpieczeństwa i dlatego SSH to naprawdę niezbędne narzędzie w zarządzaniu IT. Co więcej, SSH umożliwia różne sposoby uwierzytelniania, na przykład klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom ochrony. Ostatecznie, SSH jest ulubieńcem wielu administratorów, zwłaszcza tam, gdzie ochrona danych jest kluczowa, jak w zarządzaniu bazami danych czy przy transferach plików za pomocą SCP.

Pytanie 16

Protokół poczty elektronicznej, który umożliwia zarządzanie wieloma skrzynkami pocztowymi oraz pobieranie i manipulowanie na wiadomościach przechowywanych na zdalnym serwerze, to

A. TCP
B. SMTP
C. IMAP
D. POP3
Wybór protokołu TCP nie jest właściwy w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną. TCP, czyli Transmission Control Protocol, to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych w sieci, ale nie jest związany bezpośrednio z przetwarzaniem wiadomości e-mail. TCP działa na poziomie transportu, co oznacza, że zarządza przepływem danych pomiędzy różnymi hostami, natomiast IMAP funkcjonuje na poziomie aplikacji, umożliwiając interakcję z wiadomościami. Z kolei POP3, chociaż jest protokołem używanym do odbierania e-maili, w przeciwieństwie do IMAP, nie obsługuje zarządzania folderami ani synchronizacji na wielu urządzeniach. Oba podejścia - zarówno TCP, jak i POP3 - mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ są stosowane w kontekście e-mail, ale służą różnym celom. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie czy zarządzanie. Wybierając ten protokół, można błędnie zrozumieć jego rolę w całym ekosystemie poczty elektronicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że IMAP został zaprojektowany do efektywnego zarządzania wiadomościami na serwerze, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby urządzeń i wymagających aplikacji pocztowych.

Pytanie 17

Kable łączące dystrybucyjne punkty kondygnacyjne z głównym punktem dystrybucji są określane jako

A. okablowaniem poziomym
B. okablowaniem pionowym
C. połączeniami systemowymi
D. połączeniami telekomunikacyjnymi
Okablowanie pionowe to system kablowy, który łączy kondygnacyjne punkty dystrybucyjne z głównym punktem dystrybucyjnym, takim jak szafa serwerowa lub rozdzielnica. Jest to kluczowy element w architekturze sieciowej i telekomunikacyjnej budynków, dlatego jego prawidłowe zaprojektowanie ma istotne znaczenie dla wydajności oraz niezawodności systemu. W praktyce, okablowanie pionowe jest wykorzystywane w różnych typach budynków, od biurowców po centra danych, dostarczając sygnały zarówno dla sieci komputerowych, jak i systemów komunikacyjnych. Standard ANSI/TIA-568 określa wytyczne dotyczące układania kabli w strukturach budowlanych, a okablowanie pionowe powinno być zgodne z tymi normami, aby zapewnić odpowiednią przepustowość i eliminować interferencje. Przykładem zastosowania okablowania pionowego może być instalacja kabli w pionowych szachtach, które prowadzą do biur na różnych piętrach, co umożliwia efektywne rozmieszczenie gniazd sieciowych w każdym pomieszczeniu.

Pytanie 18

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu TCP
B. Ustawić reguły dla protokołu IGMP
C. Ustawić reguły dla protokołu ICMP
D. Ustawić reguły dla protokołu IP
Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Czym jest procesor Athlon 2800+?

A. procesor stworzony przez firmę AMD, którego wydajność jest zbliżona do wydajności procesora Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz
B. procesor wyprodukowany przez firmę AMD o częstotliwości 2,8 GB
C. procesor marki Intel, którego wydajność przypomina procesor Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz
D. procesor marki Intel pracujący z częstotliwością 2,8 GB
Procesor Athlon 2800+ to jednostka obliczeniowa zaprojektowana przez firmę AMD, która oferuje wydajność zbliżoną do 2,8 GHz w kontekście porównania z procesorami Intel, szczególnie Pentium 4. Warto zauważyć, że oznaczenie 2800+ nie oznacza bezpośrednio taktowania na poziomie 2,8 GHz, lecz wskazuje na wydajność, która jest porównywalna z innymi modeli w tej kategorii. W praktyce, procesory Athlon były popularne wśród entuzjastów komputerowych, oferując dobry stosunek ceny do wydajności, co sprawiało, że były chętnie wykorzystywane zarówno w domowych komputerach, jak i w stacjach roboczych. W kontekście standardów branżowych, architektura AMD K7, na której bazuje ten procesor, była znana z wielowątkowości i dobrej wydajności w zastosowaniach biurowych oraz w grach. Wybór procesora Athlon 2800+ do budowy systemu informatycznego był często związany z potrzebą efektywnej obróbki danych przy rozsądnych kosztach. Z perspektywy historycznej, ten procesor przyczynił się do umocnienia pozycji AMD na rynku, co doprowadziło do większej konkurencji z Intel, sprzyjając dalszemu rozwojowi technologii.

Pytanie 20

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

Ilustracja do pytania
A. światłowodowego
B. telefonicznego
C. koncentrycznego
D. typy skrętki
Złącza światłowodowe, takie jak te przedstawione na rysunku, są kluczowymi elementami wykorzystywanymi w telekomunikacji optycznej. Kabel światłowodowy służy do przesyłania danych w postaci światła, co pozwala na przesyłanie informacji z bardzo dużą szybkością i na duże odległości bez znaczących strat. Jest to szczególnie ważne w infrastrukturze internetowej, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość. Standardowym złączem dla kabli światłowodowych jest złącze SC (Subscriber Connector), które charakteryzuje się prostokątnym kształtem i łatwością montażu dzięki mechanizmowi push-pull. Światłowody są obecnie używane w wielu branżach, w tym w telekomunikacji, medycynie, a także w systemach CCTV. Wybór odpowiedniego złącza i kabla światłowodowego jest istotny z punktu widzenia utrzymania jakości sygnału oraz zgodności z obowiązującymi standardami, takimi jak ITU-T G.657. Właściwe połączenie światłowodowe zapewnia minimalne tłumienie sygnału i wysoką niezawodność, co jest kluczowe w nowoczesnej transmisji danych. Wiedza na temat różnych typów złącz i ich zastosowań jest niezbędna dla osób pracujących w tej dziedzinie technologicznej.

Pytanie 21

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu dostosowania kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, należy zmienić zawartość

A. /etc/grub
B. boot.ini
C. /etc/inittab
D. bcdedit
W Ubuntu, jak chcesz ustawić, w jakiej kolejności uruchamiają się systemy operacyjne, musisz zajrzeć do pliku /etc/grub. GRUB, czyli taki bootloader, to standard w Linuxie, który pozwala Ci wybrać, jaki system chcesz włączyć przy starcie komputera. Konfiguracja w grub.cfg zawiera info o systemach, które masz na dysku i ich lokalizację. Jak coś zmienisz w tym pliku, to może się okazać, że inny system uruchomi się jako pierwszy. Na przykład, jak użyjesz komendy 'sudo update-grub', to GRUB zaktualizuje się automatycznie, żeby pokazać wszystkie dostępne systemy, w tym Windowsa i Linuxa. Fajnie jest sprawdzać i aktualizować GRUB-a po każdej instalacji lub aktualizacji systemu, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 22

Oprogramowanie, które jest przypisane do konkretnego komputera lub jego komponentu i nie pozwala na reinstalację na nowszym sprzęcie zakupionym przez tego samego użytkownika, nosi nazwę

A. MOLP
B. OEM
C. MPL
D. CPL
Wybór odpowiedzi MOLP, CPL, czy MPL w kontekście opisanego pytania może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących licencjonowania oprogramowania. Molp (Managed Online License Program) to model licencyjny, który często dotyczy organizacji zarządzających dużymi flotami oprogramowania, jednak nie odnosi się bezpośrednio do ograniczeń przenoszenia licencji na nowy sprzęt, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Cpl (Commercial Product License) to bardziej ogólna nazwa, która nie precyzuje, w jaki sposób oprogramowanie jest licencjonowane w kontekście sprzętu, przez co nie trafia w sedno pytania. Z kolei mpl (Mozilla Public License) to licencja open-source, która dotyczy projektów rozwijanych przez Mozillę, co również nie odnosi się do kwestii przypisania oprogramowania do konkretnego komputera. Warto zauważyć, że jednym z typowych błędów myślowych jest mylenie terminologii licencyjnej i założenie, że wszystkie typy licencji są takie same w kontekście przenoszenia. Każdy model licencyjny ma swoje unikalne cechy i zasady, które należy dokładnie przestudiować, aby zrozumieć, co oznacza dla użytkowników indywidualnych oraz organizacji. Dlatego tak ważne jest, aby przed zakupem oprogramowania zwrócić uwagę na specyfikę licencji, aby uniknąć ewentualnych problemów związanych z ich używaniem i przenoszeniem.

Pytanie 23

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest z zastosowaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 6, 9 lub 15
B. 9, 24 lub 48
C. 10, 20 lub 30
D. 9, 15 lub 45
Wybór odpowiedzi z zakresu 10, 20 lub 30 igieł jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiada standardowym konfiguracjom stosowanym w drukarkach igłowych. Przede wszystkim, najczęściej stosowane zestawy igieł w tych urządzeniach to 9, 24 lub 48, co jest oparte na ich konstrukcji i przeznaczeniu. W przypadku podania liczby 10 igieł, można zauważyć próbę nawiązywania do pewnych fuzji technologicznych, jednak nie ma standardowej drukarki igłowej z taką ilością igieł. Z kolei liczby 20 i 30 igieł nie znajdują zastosowania w praktyce, co może sugerować brak zrozumienia specyfiki działania tych urządzeń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba igieł automatycznie przekłada się na lepszą jakość druku, co nie zawsze jest prawdą. W rzeczywistości, optymalizacja jakości druku zależy nie tylko od ilości igieł, ale także od ich układu, konstrukcji oraz zastosowanych materiałów eksploatacyjnych. Należy pamiętać, że właściwy dobór liczby igieł powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika oraz charakterystyki wykonywanych zadań, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie technologii druku.

Pytanie 24

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. netstat
B. arp
C. ping
D. tracert
Polecenie 'netstat' jest niezwykle przydatnym narzędziem dla administratorów sieci komputerowych, gdyż pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów, na których komputer nasłuchuje. Umożliwia to zrozumienie, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem systemu. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz UDP, a także o lokalnych i zdalnych adresach IP oraz numerach portów. Używając opcji '-a', administratorzy mogą zobaczyć wszystkie połączenia oraz porty nasłuchujące, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów, takich jak otwarte porty, które mogą być narażone na ataki. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z 'netstat' powinno być regularnym elementem audytu bezpieczeństwa systemu, by upewnić się, że nieautoryzowane usługi nie zostaną uruchomione, co może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 25

Aby użytkownicy lokalnej sieci mogli korzystać z przeglądarek do odwiedzania stron WWW za pomocą protokołów HTTP i HTTPS, brama internetowa musi umożliwiać ruch na portach

A. 90 i 443
B. 80 i 434
C. 90 i 434
D. 80 i 443
Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS. Kiedy użytkownik przegląda stronę internetową, jego przeglądarka wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada, przesyłając dane na określonym porcie. Port 80 obsługuje komunikację niezabezpieczoną, podczas gdy port 443 obsługuje komunikację szyfrowaną, co zapewnia bezpieczeństwo danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem. Zastosowanie tych portów jest zgodne z normami IANA, które zarządzają listą portów oraz przypisaniami protokołów. Przykładowo, podczas zakupu online lub logowania do konta bankowego, przeglądarka używa portu 443, aby zabezpieczyć komunikację, co zapobiega przechwytywaniu danych przez nieautoryzowane osoby. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie stron internetowych, administratorzy sieci muszą skonfigurować bramy lub zapory ogniowe, aby umożliwić ruch na tych portach, co jest kluczowe dla zaawansowanych operacji sieciowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. przeskanować dysk programem antywirusowym
B. wykonać defragmentację
C. usunąć pliki tymczasowe
D. odinstalować programy, które nie są używane
Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 27

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. TAB
B. CTRL
C. ALT
D. SHIFT
Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 28

Z jakim protokołem związane są terminy 'sequence number' oraz 'acknowledgment number'?

Ilustracja do pytania
A. UDP (User Datagram Protocol)
B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
C. IP (Internet Protocol)
D. TCP (Transmission Control Protocol)
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest jednym z fundamentów komunikacji w sieciach komputerowych i służy do zapewniania niezawodnego przesyłu danych. Kluczowymi elementami tego protokołu są numery sekwencyjne (sequence numbers) i numery potwierdzeń (acknowledgment numbers). Numer sekwencyjny pozwala na numerowanie bajtów przesyłanych danych co umożliwia odbiorcy uporządkowanie ich w prawidłowej kolejności a także identyfikację brakujących segmentów. Protokół TCP dzięki temu mechanizmowi zapewnia tzw. transmisję ze zorientowaniem na połączenie co oznacza iż nadawca i odbiorca ustanawiają sesję komunikacyjną przed rozpoczęciem wymiany danych. Numer potwierdzenia jest używany przez odbiorcę do informowania nadawcy które bajty zostały poprawnie odebrane i które należy ponownie wysłać w przypadku ich utraty. Dzięki tym mechanizmom TCP zapewnia niezawodność i kontrolę przepływu danych co jest kluczowe w aplikacjach takich jak przeglądanie stron WWW czy przesyłanie plików gdzie utrata danych mogłaby prowadzić do niepoprawnego działania aplikacji.

Pytanie 29

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. tr
B. cd
C. df
D. ln
Polecenie 'df' (disk free) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie ilości wolnego miejsca na dyskach twardych oraz wszelkich podłączonych urządzeniach pamięci masowej. Działa ono poprzez zbieranie i prezentowanie danych z pliku systemowego /proc/mounts, co pozwala na uzyskanie informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej, użytej przestrzeni, a także o systemach plików. Przykładowe użycie polecenia to 'df -h', gdzie '-h' oznacza wyświetlanie rozmiarów w formacie czytelnym dla człowieka (np. w MB lub GB), co ułatwia interpretację wyników. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, aby unikać problemów z brakiem miejsca, co mogłoby prowadzić do błędów w działaniu aplikacji. W kontekście zarządzania systemami, umiejętność korzystania z 'df' jest kluczowa dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą mieć kontrolę nad zasobami swojego systemu.

Pytanie 30

Aby zablokować oraz usunąć złośliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki i trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware
B. antyspam
C. adblock
D. antymalware
Odpowiedź "antymalware" jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie tego typu zostało zaprojektowane specjalnie do wykrywania, blokowania i usuwania różnorodnych zagrożeń, takich jak exploity, robaki i trojany. Oprogramowanie antymalware działa na zasadzie analizy zachowań plików oraz ich kodu w celu identyfikacji zagrożeń. Przykłady renomowanych programów antymalware to Malwarebytes, Bitdefender i Norton. Używanie tego rodzaju oprogramowania jest znane jako jedna z najlepszych praktyk w zakresie zabezpieczeń komputerowych, a ich skuteczność potwierdzają liczne testy przeprowadzane przez niezależne laboratoria. W kontekście wdrożeń korporacyjnych, zaleca się regularne aktualizacje bazy danych definicji wirusów oraz skanowanie pełnego systemu, co przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Ponadto, odpowiednie oprogramowanie antymalware często integruje się z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory ogniowe, co tworzy wielowarstwową strategię ochrony przed zagrożeniami. Zastosowanie oprogramowania antymalware to kluczowy element ochrony nie tylko indywidualnych użytkowników, ale także organizacji przed różnymi typami ataków cybernetycznych.

Pytanie 31

Które z urządzeń nie powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Pamięć.
B. Dysk twardy.
C. Modem.
D. Zasilacz.
Wybór modemu, pamięci lub dysku twardego jako urządzenia, które można naprawiać podczas korzystania z urządzeń antystatycznych, jest błędny z kilku powodów. Modem, jako urządzenie do komunikacji sieciowej, nie wiąże się bezpośrednio z zagrożeniem porażeniem prądem, jednak niewłaściwe podejście w czasie naprawy może prowadzić do uszkodzeń wynikających z wyładowań elektrostatycznych. Pamięć, szczególnie RAM, to komponenty, które są niezwykle wrażliwe na ładunki elektrostatyczne; ich naprawa lub wymiana bez użycia odpowiednich środków ochrony antystatycznej może prowadzić do ich uszkodzenia. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że elektrostatyka ma zdolność do uszkadzania chipów, co może skutkować całkowitą utratą danych lub koniecznością wymiany kosztownych komponentów. Dysk twardy z kolei, szczególnie w wersjach mechanicznych, jest podatny na uszkodzenia związane z wstrząsami oraz działaniem elektrostatycznym, co może prowadzić do utraty danych. W praktyce, błędne jest przekonanie, że każdy komponent można naprawiać w trakcie korzystania z antystatycznych środków ochrony. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy wyłączyć urządzenie oraz odłączyć je od zasilania, a następnie użyć odpowiednich praktyk antystatycznych, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zachować integralność podzespołów.

Pytanie 32

Komputer jest połączony z siecią Internetową i nie posiada zainstalowanego oprogramowania antywirusowego. Jak można sprawdzić, czy ten komputer jest zainfekowany wirusem, nie wchodząc w ustawienia systemowe?

A. aktywowanie zapory sieciowej
B. skorzystanie ze skanera on-line
C. zainstalowanie skanera pamięci
D. uruchomienie programu chkdsk
Skanowanie komputera za pomocą skanera online to naprawdę fajny sposób na sprawdzenie, czy nie mamy do czynienia z jakimś wirusem. Te skanery działają przez przeglądarkę, więc nie musimy nic instalować. Analizują pliki i procesy, używając baz danych wirusów, co pozwala szybko zidentyfikować ewentualne zagrożenia. Dobrym przykładem jest VirusTotal – można tam przesłać pliki lub linki, a narzędzie powie nam, czy coś jest nie tak. Moim zdaniem, korzystanie ze skanera online to świetny wybór, zwłaszcza gdy nie mamy zainstalowanego programu antywirusowego. Takie narzędzia pomagają też, gdy podejrzewamy, że nasz komputer może być zarażony jakimś złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 33

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Dynamicznym VLAN
B. Port-Based VLAN
C. Multi-VLAN
D. Statycznym VLAN
Odpowiedź 'Multi-VLAN' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj członkostwa w VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na przypisanie portu do wielu VLAN-ów jednocześnie. W praktyce oznacza to, że jeden port na przełączniku może obsługiwać ruch sieciowy z różnych VLAN-ów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie wiele różnych usług jest dostarczanych przez jedną infrastrukturę. Na przykład, port używany do podłączenia serwera może być skonfigurowany jako członek VLAN-u dla ruchu biurowego oraz VLAN-u dla gości, umożliwiając jednocześnie różnym grupom użytkowników dostęp do określonych zasobów. Tego typu konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem w sieci i zwiększa elastyczność oraz efektywność operacyjną. Dodatkowo, w przypadku użycia protokołów takich jak 802.1Q, tagowanie ramek VLAN rozwiązuje kwestie związane z segregacją ruchu i zapewnia bezpieczeństwo, co czyni Multi-VLAN istotnym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 34

Zamiana baterii jest jedną z czynności związanych z użytkowaniem

A. skanera płaskiego
B. drukarki laserowej
C. myszy bezprzewodowej
D. telewizora projekcyjnego
Wymiana baterii w myszach bezprzewodowych jest kluczowym elementem ich eksploatacji, ponieważ urządzenia te są zasilane bateryjnie, co oznacza, że ich sprawność operacyjna w dużej mierze zależy od stanu baterii. W miarę użytkowania, bateria ulega rozładowaniu, co skutkuje spadkiem wydajności sprzętu oraz może prowadzić do przerw w pracy. Standardy branżowe zalecają regularne sprawdzanie poziomu naładowania baterii i jej wymianę, gdy osiąga ona niski poziom. Praktyka ta nie tylko przedłuża żywotność sprzętu, ale również zapewnia ciągłość jego działania, co jest szczególnie ważne w środowiskach wymagających wysokiej precyzji, takich jak projekty graficzne czy gry komputerowe. Użytkownicy powinni również być świadomi, że niektóre myszki oferują funkcję oszczędzania energii, co może wpłynąć na czas pracy urządzenia na pojedynczej baterii, ale ostatecznie wymiana jest nieodzownym aspektem ich konserwacji. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie baterii oraz ich recykling po zużyciu, co wpisuje się w obowiązujące normy ochrony środowiska.

Pytanie 35

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID 1 jest wolumin o nazwie

A. prosty
B. połączony
C. dublowany
D. rozproszony
Odpowiedzi rozłożony, prosty i łączony różnią się od funkcji woluminu dublowanego i RAID 1, co prowadzi do istotnych nieporozumień. Wolumin rozłożony to technologia, która łączy dostępne przestrzenie dyskowe w jeden wolumin, ale bez zapewnienia redundancji danych. Oznacza to, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone, ponieważ nie istnieje ich kopia na innym urządzeniu. Wolumin prosty to natomiast najprostsza forma przechowywania danych, która również nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony przed utratą danych. Z kolei wolumin łączony, choć może wykorzystywać przestrzenie z różnych dysków, również nie zapewnia dublowania danych. Użytkownicy mogą się mylić, myśląc, że te technologie oferują podobne zabezpieczenia jak RAID 1, jednak ich główną cechą jest efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni, a nie ochrona danych. W tej sytuacji kluczowe jest zrozumienie różnicy między technologiami pamięci masowej oraz świadome podejście do zarządzania danymi, aby uniknąć potencjalnej utraty informacji. Praktycznym błędem jest zakładanie, że każda forma połączenia dysków zapewni bezpieczeństwo danych, co w rzeczywistości nie zawsze jest prawdą. Z tego powodu zaleca się stosowanie podejść, które zapewniają odpowiednią redundancję, takie jak właśnie woluminy dublowane, aby zminimalizować ryzyko utraty danych.

Pytanie 36

NIEWŁAŚCIWE podłączenie taśmy sygnałowej do napędu dyskietek skutkuje

A. błędami w zapisie na dyskietce
B. problemami z uruchomieniem maszyny
C. trwałym uszkodzeniem napędu
D. niemożnością pracy z napędem
Jak to jest z tymi napędami dyskietek? No cóż, jeśli napęd nie działa, to najczęściej winą jest źle podłączona taśma sygnałowa. To bardzo ważne, żeby wszystkie kable były na swoim miejscu, bo to od nich zależy, czy napęd w ogóle będzie w stanie komunikować się z płytą główną. Jak coś jest źle podłączone, to komputer w ogóle tego napędu nie wykryje. Wiesz, to trochę jak w mechanice – każdy element musi być prawidłowo włożony, żeby wszystko działało. Mam na myśli, że jak podłączysz napęd do góry nogami, to się po prostu nie dogada z resztą. Technik musi też pamiętać o zasadach ESD, żeby sprzęt nie uległ uszkodzeniu przy podłączaniu. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze podłączone urządzenia to podstawa w każdym technicznym miejscu, żeby sprzęt działał długo i bez problemów.

Pytanie 37

Zgodnie z normą Fast Ethernet 100Base-TX, maksymalna długość kabla miedzianego UTP kategorii 5e, który łączy bezpośrednio dwa urządzenia sieciowe, wynosi

A. 150 m
B. 300 m
C. 1000 m
D. 100 m
Maksymalna długość kabla miedzianego UTP kat. 5e, jeśli mówimy o standardzie Fast Ethernet 100Base-TX, to 100 metrów. To bardzo ważna informacja, szczególnie dla tych, którzy projektują sieci komputerowe. Przekroczenie tej długości może spowodować, że sygnał się pogorszy, a to może wpłynąć na działanie całej sieci. Kabel kat. 5e jest często używany w lokalnych sieciach (LAN) i pozwala na przesyłanie danych z prędkością do 100 Mbps. Standard 100Base-TX korzysta z skręconych par, więc dla najlepszego działania długość kabla nie powinna być większa niż 100 metrów. W praktyce warto pamiętać, że musimy brać pod uwagę nie tylko sam kabel, ale także różne elementy, takie jak gniazdka, złącza czy urządzenia aktywne, bo to też wpływa na długość połączenia. Co więcej, planując instalację, dobrze jest unikać zakłóceń elektrycznych, które mogą obniżyć jakość sygnału. To są dobre praktyki w branży IT – warto o tym pamiętać.

Pytanie 38

Jaką liczbę punktów abonenckich (2 x RJ45) zgodnie z wytycznymi normy PN-EN 50167 powinno się zainstalować w biurze o powierzchni 49 m2?

A. 9
B. 4
C. 1
D. 5
Zgodnie z normą PN-EN 50167, która reguluje układanie instalacji teleinformatycznych, na każdych 10 m² powierzchni biurowej należy przewidzieć jeden punkt abonencki z dwoma gniazdami RJ45. W przypadku pomieszczenia biurowego o powierzchni 49 m², odpowiednia liczba punktów abonenckich wynosi 5. Ta liczba jest wynikiem zaokrąglenia w górę, co jest zgodne z podejściem do zapewnienia wystarczającej ilości przyłączy dla użytkowników, aby umożliwić im efektywne korzystanie z sieci. Praktyczne aspekty tego rozwiązania obejmują możliwość podłączenia różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy telefony VoIP, co staje się niezbędne w coraz bardziej zintegrowanym środowisku biurowym. Warto również zauważyć, że odpowiednia liczba punktów abonenckich zwiększa elastyczność aranżacji przestrzeni biurowej oraz wspiera rozwój technologii, takich jak IoT (Internet rzeczy), co czyni biura bardziej przyszłościowymi.

Pytanie 39

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012?

A. VMware
B. Hyper-V
C. Virtual PC
D. Virtual Box
Wybór VMware, Virtual Box lub Virtual PC jako oprogramowania do wirtualizacji w kontekście Windows Server 2012 wskazuje na nieporozumienie dotyczące platformy i jej funkcji. VMware to komercyjny produkt, który jest szeroko stosowany w przedsiębiorstwach, ale nie jest zintegrowany z Windows Server w sposób, w jaki Hyper-V jest. Virtual Box, chociaż jest darmowym narzędziem do wirtualizacji, jest głównie używane w środowiskach desktopowych, a nie serwerowych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście profesjonalnej infrastruktury serwerowej. Z kolei Virtual PC to przestarzałe rozwiązanie, które zostało zastąpione przez Hyper-V i nie oferuje zaawansowanych funkcji, które są kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu infrastrukturą IT. Typowym błędem myślowym jest mylenie programów do wirtualizacji jednostkowej z rozwiązaniami, które są zaprojektowane do pracy w środowisku serwerowym. Oprogramowanie takie jak Hyper-V nie tylko wspiera wirtualizację, ale także zapewnia szereg funkcji zarządzających, które są niezbędne w dużych organizacjach. Dlatego wybór Hyper-V jako roli w Windows Server 2012 jest nie tylko uzasadniony, ale wręcz zalecany do efektywnego zarządzania wirtualizacją w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 40

Który z podanych adresów IP należy do kategorii adresów prywatnych?

A. 192.168.0.1
B. 131.107.5.65
C. 38.176.55.44
D. 190.5.7.126
Adresy IP 190.5.7.126, 131.107.5.65 oraz 38.176.55.44 są przykładami adresów publicznych. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, adresy publiczne są routowane w Internecie i mogą być wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w globalnej sieci. Adresy publiczne są przypisywane przez organizacje zajmujące się przydzielaniem adresów IP, takie jak IANA czy lokalne rejestry. Wybierając adres publiczny, użytkownicy muszą być świadomi, że ich urządzenia stają się dostępne w Internecie, co może rodzić zagrożenia związane z bezpieczeństwem, takie jak ataki hakerskie czy nieautoryzowany dostęp. Często, aby zminimalizować ryzyko, sieci domowe i biurowe stosują NAT (Network Address Translation), co pozwala na użycie adresów prywatnych w sieci lokalnej, a jednocześnie umożliwia dostęp do Internetu przy użyciu jednego publicznego adresu. Ponadto, niektóre osoby wciąż mylą pojęcie adresów prywatnych i publicznych, co prowadzi do nieprawidłowego skonfigurowania sieci i problemów z dostępem do zasobów online. Wiedza na temat różnic między tymi rodzajami adresów jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci czy infrastrukturą IT.