Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 12:31
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 12:58

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego naczynia należy użyć do serwowania sorbetów?

A. Kokilki

B. Kieliszka koktajlowego

C. Pucharka

D. Talerzyka na desery

Podanie sorbetów na talerzyku deserowym, pucharku czy kokilce nie jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi. Talerzyk deserowy, choć może wydawać się dobrym wyborem, nie nadaje się do serwowania sorbetów, ponieważ jego płaska powierzchnia nie pozwala na estetyczne podanie i łatwe spożycie tego rodzaju deseru. Sorbety są delikatne i wymagają odpowiedniego wsparcia, które oferuje kieliszek koktajlowy. Pucharek mógłby być użyty, ale często ma szerszą górę, co zmniejsza atrakcyjność wizualną i może utrudniać spożywanie sorbetu. Użytkownicy mogą myśleć, że kokilka, choć praktyczna dla zapiekanek czy innych dań, jest odpowiednia do sorbetów, lecz ten typ naczynia zazwyczaj ma inną funkcję. Kokilki są najczęściej stosowane do potraw, które wymagają pieczenia lub są serwowane na ciepło, co jest sprzeczne z naturą sorbetów, które są zimnymi deserami. Sorbety powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich teksturę i chłodzący efekt, a nie w formach przeznaczonych dla innych potraw. W praktyce, nieodpowiedni wybór naczynia mogą wpłynąć na ogólne wrażenie gości, co jest kluczowe w branży gastronomicznej.

Pytanie 2

Potrawę przygotowaną w systemie cook-chill należy podgrzać do co najmniej 70°C i podać do spożycia w ciągu

A. 19 minut

B. 15 minut

C. 5 minut

D. 9 minut

Podanie potrawy w czasie dłuższym niż 5 minut po jej podgrzaniu, co sugerują inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych zagrożeń zdrowotnych związanych z bezpieczeństwem żywności. Czas podawania potrawy po podgrzaniu jest kluczowy, ponieważ potrawy te mogą w krótkim czasie stać się siedliskiem dla patogenów. Odpowiedzi, które wskazują na 9 minut, 15 minut czy 19 minut, ignorują fundamentalne zasady przechowywania i serwowania żywności. Podgrzewając potrawy do temperatury 70°C, nie można ich pozostawić w tak zwanej strefie niebezpiecznej (5°C - 60°C) przez dłuższy czas, co sprzyja namnażaniu się bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. W praktyce, jeśli potrawy będą przechowywane dłużej niż 5 minut w tej temperaturze, ryzyko powstawania toksyn bakteryjnych wzrasta, co może prowadzić do zatrucia pokarmowego. Przykłady błędnych koncepcji obejmują myślenie, że dłuższy czas podawania jest akceptowalny, ponieważ potrawa została wcześniej podgrzana. Takie podejście jest niebezpieczne, ponieważ nie uwzględnia dynamiki rozmnażania się mikroorganizmów. Dobre praktyki, takie jak monitorowanie czasu i temperatury, są kluczowe w każdym zakładzie gastronomicznym, aby zapewnić bezpieczeństwo serwowanych potraw.

Pytanie 3

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta<p style="text-align: center;"><i>Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C</i></p>

A. piaskowego

B. francuskiego

C. biszkoptowego

D. kruchego

Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.

Pytanie 4

Jaki produkt uzyskuje się w wyniku zastosowania metody chemicznej do konserwacji?

A. Konfitura śliwkowa

B. Serek do smarowania

C. Ryby w solance

D. Korniszony

Powidła śliwkowe są produktem, w którym owoce są poddawane długotrwałemu gotowaniu z dodatkiem cukru, co prowadzi do ich zagęszczenia i nie jest to metoda chemicznego utrwalania. W przypadku jogurtu, proces fermentacji mlekowej, w którym bakterie przekształcają laktozę w kwas mlekowy, również nie kwalifikuje się jako chemiczne utrwalanie, gdyż jest to naturalny proces fermentacji. Śledzie solone to przykład metody solenia, która polega na stosowaniu dużej ilości soli w celu odwadniania oraz konserwowania ryb, co również nie jest klasyfikowane jako chemiczne utrwalanie. Te metody, choć skuteczne w konserwacji, różnią się od metody chemicznej, która często wykorzystuje substancje takie jak kwasy czy konserwanty. Warto zauważyć, że nieprawidłowe zrozumienie tych procesów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących metod konserwacji żywności, co jest istotne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zrozumienia różnic między tradycyjnymi a nowoczesnymi metodami utrwalania.

Pytanie 5

Które ciasto powinno być schłodzone w lodówce przed formowaniem wyrobów?

A. Ucierane

B. Parzone

C. Drożdżowe

D. Kruche

Kiedy robisz kruche ciasto, fajnie jest je schłodzić w lodówce przed formowaniem. Dlaczego? Otóż, jak ciasto jest zimne, tłuszcz dobrze się zastyga, a to kluczowe, żeby uzyskać odpowiednią strukturę. Jeśli schłodzisz je na około 30 minut, masa będzie bardziej zwarta i łatwiej się z nią pracuje. A to zapobiega, że ciasto stanie się zbyt twarde, bo gluten nie zdąży się rozwinąć. W piekarstwie używa się różnych sposobów na chłodzenie, na przykład można dodać lód, co również poprawia jakość ciasta. Jak dla mnie, te techniki to must-have w cukiernictwie, bo wpływają na teksturę i smak finalnego wypieku. To wszystko są ważne szczegóły, które robią różnicę w jakości naszych ciast.

Pytanie 6

Jakie produkty są uważane za bogate w witaminę A?

A. mąka, makaron, kasza

B. kiełbasa, szynka, schab

C. cytrusy, jabłka, agrest

D. masło, jaja, śmietana

Wybór owoców takich jak cytryny, jabłka i agrest jako źródeł witaminy A opiera się na nieprawidłowym rozumieniu zawartości składników odżywczych w tych produktach. Chociaż owoce te są cennym źródłem witaminy C, błonnika oraz innych składników mineralnych, nie zawierają one znaczących ilości witaminy A w formie retinolu. Witamina A występuje głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz w niektórych warzywach w formie prowitaminy A (karotenów). Mąka, makaron i kasza to produkty zbożowe, które również nie są źródłem witaminy A, a ich głównym atutem są węglowodany oraz błonnik. Kiełbasa, szynka i schab, choć są produktami mięsnymi, nie dostarczają witaminy A w wystarczających ilościach, gdyż ich zawartość zależy od rodzaju mięsa i sposobu obróbki, a także od diety zwierząt. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują utożsamianie zdrowych produktów spożywczych z wysoką zawartością witamin, co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Rozumienie różnorodności źródeł witamin oraz ich form jest kluczowe dla prawidłowego zbilansowania diety, dlatego warto zwracać uwagę na składniki odżywcze w kontekście pełnej wartości odżywczej produktów.

Pytanie 7

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. gruyere

B. gouda

C. parmezan

D. mazdamer

Parmezan, znany również jako Parmigiano-Reggiano, to ser pochodzący z Włoch, który jest jednym z najbardziej cenionych serów na świecie. Jest produkowany głównie z mleka krowiego w regionach Parmy, Bolonii, Modeny oraz Reggio Emilia. Jego charakterystyczna, twarda tekstura oraz intensywny, orzechowy smak sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak makarony, risotto czy sałatki. Parmezan jest także często stosowany jako ser do tarcia, co czyni go popularnym składnikiem w kuchni włoskiej. W produkcji parmezanu stosowane są tradycyjne metody, które obejmują długotrwałe dojrzewanie, co nadaje mu unikalny aromat i bogactwo smaku. Ser ten posiada oznaczenie PDO (Protected Designation of Origin), co oznacza, że tylko sery wyprodukowane w określonych regionach i według ścisłych norm mogą być nazywane parmezanem. To sprawia, że jest on symbolem jakości i rzemiosła włoskiego.

Pytanie 8

Jak należy podawać carpaccio wołowe?

A. na desce drewnianej

B. w kokilce

C. na płaskim talerzu

D. w bulionówce

Wybór niewłaściwych naczyń do serwowania carpaccio wołowego może prowadzić do różnych nieporozumień i błędów w prezentacji dania. Na przykład, bulionówka, która służy do podawania zup, nie jest odpowiednia, ponieważ jej forma i głębokość nie sprzyjają estetycznemu wyeksponowaniu cienko pokrojonego mięsa. Podawanie carpaccio w takim naczyniu może ograniczać jego widoczność i odbierać przyjemność z degustacji, co w gastronomii jest kluczowym elementem doświadczenia kulinarnego. Podobnie, deska drewniana, chociaż popularna w przypadku serwowania serów czy przekąsek, nie jest optymalnym wyborem dla carpaccio. Drewno może wchłaniać soki i aromaty mięsa, co może wpływać negatywnie na jego smak i teksturę. Co więcej, deski nie są zwykle odpowiednio podgrzewane, co może prowadzić do szybszego utleniania się składników, a tym samym do pogorszenia jakości dania. Z kolei kokilka, przeznaczona głównie do zapiekania lub podawania małych porcji dań, również nie sprawdzi się w tym kontekście. Niska wysokość i mała średnica takiego naczynia ograniczają możliwość estetycznego rozłożenia składników, a także mogą powodować, że carpaccio będzie wyglądać na chaotycznie podane. W gastronomii kluczowe jest, aby podawane potrawy były zgodne z ich charakterem, a wybór odpowiednich naczyń ma ogromny wpływ na ostateczne wrażenie kulinarne. Zatem, stosowanie właściwych naczyń jest niezbędne dla zachowania integralności dania oraz podkreślenia jego atutów smakowych i wizualnych.

Pytanie 9

Jakie urządzenie pozwala na skrócenie czasu przygotowywania potraw?

A. Kocioł warzelny

B. Bemar

C. Cyrkulator zanurzeniowy

D. Salamander

Salamander to urządzenie wykorzystywane głównie do zapiekania potraw oraz ich podgrzewania. Jego funkcjonalność skupia się na intensywnym podgrzewaniu z góry, co sprawia, że jest idealny do wykończenia potraw lub nadawania im apetycznego wyglądu przed podaniem. Nie jest to jednak urządzenie, które skraca czas gotowania, ponieważ nie jest przeznaczone do długoterminowego gotowania potraw, a jedynie do ich finalizacji. Cyrkulator zanurzeniowy, znany również jako sous-vide, umożliwia gotowanie w wodzie w stałej temperaturze, co jest korzystne w kontekście uzyskiwania specyficznych tekstur i smaków, ale proces ten jest czasochłonny i nie skraca czasu gotowania w porównaniu do tradycyjnych metod. Bemar, z kolei, służy do utrzymywania potraw w odpowiedniej temperaturze, co jest kluczowe w kontekście serwowania dań w restauracjach, ale również nie wpływa na przyspieszenie procesu gotowania. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na pomieszaniu funkcji różnych urządzeń kuchennych. Użytkownicy mogą mylnie przypisywać właściwości skracające czas gotowania urządzeniom, które w rzeczywistości mają inne zastosowania, co zaprzecza ich prawdziwej funkcjonalności. Podczas korzystania z różnych technologii w kuchni, niezwykle ważne jest zrozumienie specyfikacji i przeznaczenia określonych urządzeń, aby efektywnie zarządzać czasem oraz jakością przygotowywanych potraw.

Pytanie 10

W trakcie przechowywania jaj

A. gęstość białka jaja maleje.

B. gęstość białka jaja wzrasta.

C. kolor skorupki jaja ciemnieje.

D. odcień żółtka jaja pozostaje bez zmian.

Zawodowe przechowywanie jaj wiąże się z wieloma czynnikami, które mają wpływ na ich właściwości organoleptyczne i chemiczne. Jednym z powszechnych błędów jest przekonanie, że barwa skorupki jaja ulega ciemnieniu. W rzeczywistości kolor skorupki, który jest wyznaczany genetycznie, pozostaje niezmienny niezależnie od długości przechowywania. Kolejnym nieporozumieniem jest twierdzenie, że gęstość białka jaja zwiększa się w trakcie przechowywania. W rzeczywistości, jak wspomniano, białko jaj w miarę upływu czasu traci wodę i jego gęstość maleje, co wpływa na jego konsystencję i zachowanie w procesach kulinarnych. Zmiany te mogą być dla konsumenta niewidoczne do momentu użycia jaj w kuchni, a ich skutki są z reguły niepożądane, zwłaszcza w potrawach wymagających określonej tekstury. Nie można także ignorować faktu, że barwa żółtka jaja, która wydaje się być stabilna, również może ulegać zmianie w zależności od diety kur. Zmniejszenie intensywności żółtego koloru może sugerować, że jajka pochodzą z kur, które nie otrzymywały odpowiednich składników odżywczych, co również wskazuje na zmniejszenie ich wartości odżywczej. W każdym przypadku, aby zapewnić jakość jaj, istotne jest przestrzeganie najlepszych praktyk przechowywania oraz regularne kontrolowanie ich świeżości przez konsumentów i producentów.

Pytanie 11

Gastronomiczny salamander służy do

A. wypieku pizzy

B. smażeniu frytek

C. blanszowaniu warzyw

D. opiekaniu dań

Salamander gastronomiczny, albo po prostu grill czy opiekacz, to jedno z tych urządzeń w kuchni, które naprawdę robi różnicę. Głównie służy do opiekania potrawek, a jego największa zaleta to to, że podgrzewa jedzenie z góry. Dzięki temu mamy tę chrupiącą skórkę, która sprawia, że smaki są intensywniejsze. Często wykorzystuje się go w restauracjach, zwłaszcza przy końcowym wykończeniu dań, jak zapiekanki czy potrawy z serem. Fajnie, że można ustawić temperaturę i czas pieczenia, bo wtedy szef kuchni może osiągnąć naprawdę fajne efekty. Oprócz tego, salamander przydaje się do podgrzewania talerzy, co jest ważne, żeby serwować dania w odpowiedniej temperaturze. No i nie zapominaj, że regularne czyszczenie tego sprzętu to mus, żeby wszystko było bezpieczne i działało jak należy, co jest mega istotne w każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 12

Ile porcji deseru można przygotować z 5 opakowań lodów o wadze jednostkowej 1,5 kg, jeśli do przygotowania jednej porcji potrzeba 100 g lodów?

A. 15 porcji

B. 75 porcji

C. 50 porcji

D. 30 porcji

W analizie niepoprawnych odpowiedzi pojawia się pewna nieścisłość w zrozumieniu proporcji i jednostek miary. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 porcji może wynikać z błędnego przeliczenia masy lodów, np. zastosowania założenia, że jedna porcja to 250 g zamiast 100 g, co prowadzi do mylnego wniosku. Z kolei odpowiedź wskazująca na 50 porcji może opierać się na błędnym założeniu co do całkowitej masy lodów, kiedy użytkownik mógłby pomylić kilogramy z gramami, co jest typowym błędem w obliczeniach. Odpowiedź 15 porcji może wynikać z całkowitego nieporozumienia dotyczącego proporcji zadań, co wskazuje na brak zrozumienia jednostek oraz ich przeliczeń. Tego rodzaju błędy są powszechne wśród osób, które nie mają doświadczenia w precyzyjnych obliczeniach, np. w kuchni profesjonalnej, gdzie każdy gram ma znaczenie. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że dokładne proporcje nie tylko wpływają na jakość potraw, ale również na ich koszt, co jest kluczowe w każdej działalności gastronomicznej. Dlatego, aby uniknąć takich błędów, ważne jest posługiwanie się odpowiednimi narzędziami pomiarowymi i regularne ćwiczenie umiejętności przeliczania jednostek.

Pytanie 13

W zakładzie gastronomicznym magazyn podręczny powinien być usytuowany w części

A. administracyjnej

B. magazynowej

C. ekspedycyjnej

D. produkcyjnej

Odpowiedź 'produkcyjnej' jest prawidłowa, ponieważ magazyn podręczny w zakładzie gastronomicznym jest kluczowym elementem zapewniającym efektywny proces produkcji. Magazyn ten powinien znajdować się w bliskiej odległości od obszaru produkcji, co umożliwia szybki dostęp do składników i materiałów potrzebnych do przygotowania potraw. Przykładowo, w kuchni restauracyjnej, gdzie czas przygotowania dań ma kluczowe znaczenie, magazyn podręczny pozwala na błyskawiczne uzupełnianie potrzebnych produktów, co wpływa na efektywność operacyjną i jakość świadczonych usług. Dobre praktyki branżowe wskazują, że magazyny powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwą identyfikację i dostęp do produktów, co jest szczególnie istotne w przypadku składników, które wymagają szybkiego wykorzystania, jak świeże warzywa czy mięsa. Przechowywanie produktów w magazynie produkcyjnym powinno odbywać się zgodnie z zasadami FIFO (First In, First Out), aby zminimalizować straty i zapewnić wysoką jakość potraw.

Pytanie 14

Kwaszenie to technika konserwacji żywności polegająca na

A. dodaniu kwasu octowego w celu konserwacji produktu

B. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas masłowy

C. dodaniu kwasu askorbinowego w celu konserwacji produktu

D. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas mlekowy

Wybór odpowiedzi sugerujących dodanie kwasu askorbinowego lub kwasu octowego do produktów spożywczych nie odnosi się do procesu kwaszenia. Kwas askorbinowy jest stosowany głównie jako przeciwutleniacz, który zapobiega utlenianiu i utracie kolorów, a nie jako środek do kwaszenia. Natomiast kwas octowy, głównie w postaci octu, ma zastosowanie w konserwacji, ale nie prowadzi do naturalnego procesu fermentacji, charakterystycznego dla kwaszenia. Odpowiedzi, które zakładają samorzutny rozwój bakterii produkujących kwas masłowy, wskazują na mylące pojęcie. Kwas masłowy jest produktem niepożądanym w fermentacji, ponieważ jego obecność może prowadzić do nieprzyjemnego zapachu i smaku, co jest zupełnie sprzeczne z celem kwaszenia. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie wszystkich procesów fermentacyjnych z kwaszeniem, ignorując, że kwaszenie opiera się na kontrolowanym rozwoju pożądanych kultur bakterii kwasu mlekowego. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego procesu technologicznego oraz niezadowalających wyników w produkcji żywności. Zrozumienie podstawowych zasad fermentacji i różnicy między rodzajami kwasów jest kluczowe dla skutecznego utrwalania produktów spożywczych.

Pytanie 15

Korpusy ptysi powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego

B. parzonego

C. drożdżowego

D. biszkoptowego

Korpusy ptysi przygotowuje się z ciasta parzonego, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i struktury wypieku. Ciasto parzone, znane również jako pâte à choux, charakteryzuje się wysoką zawartością wody, co w trakcie pieczenia powoduje, że para wodna unosi ciasto, tworząc pustą przestrzeń wewnątrz. To właśnie ta pustka pozwala na napełnienie ptysi różnorodnymi kremami czy nadzieniami. Ważne jest również, aby ciasto parzone było odpowiednio wymieszane, co zapewnia właściwą emulsję tłuszczu i wody, a jego przygotowanie wymaga precyzyjnego podejścia. W praktyce, wiele renomowanych cukierni stosuje techniki polegające na schładzaniu ciasta przed dodaniem jajek, co ułatwia kontrolowanie konsystencji. Czasem dodawane są także składniki takie jak skrobia, które poprawiają strukturę ciasta. Wiedza na temat ciasta parzonego jest niezbędna w branży cukierniczej, aby móc tworzyć różnorodne desery, takie jak eklerki czy profiterole, które są popularne w wielu kuchniach świata.

Pytanie 16

Jakiego rodzaju odzież ochronną powinny nosić osoby zaangażowane w produkcję posiłków?

A. Fartuchy wodoodporne

B. Rękawice z bawełny

C. Buty materiałowe

D. Fartuchy poliestrowe

Fartuchy impregnowane to naprawdę ważny element odzieży w kuchni, zwłaszcza gdy gotujemy. Ich główną zaletą jest to, że nie przepuszczają wody i tłuszczu, a to jest kluczowe tam, gdzie jest pełno łatwopalnych substancji i trzeba dbać o higienę. Takie fartuchy są zrobione z materiałów, które dobrze chronią przed zabrudzeniami i można je łatwo wyczyścić, co jest zgodne z zasadami sanitarnymi w branży spożywczej. Na przykład, podczas gotowania często stykamy się z różnymi składnikami, a kontakt z płynami to chleb powszedni. Fartuch impregnowany ochrania naszą osobistą odzież i zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia żywności. W profesjonalnych kuchniach przestrzeganie zasad BHP i HACCP wymaga używania takiej odzieży, więc widać, jak bardzo jest to istotne w pracy kucharzy oraz obsługi w gastronomii.

Pytanie 17

W profilaktyce przed powstawaniem odleżyn u pacjentów leżących kluczową rolę odgrywa

A. stosowanie diety lekkostrawnej

B. korzystanie z pościeli antyalergicznej

C. nacieranie ciała spirytusem i oklepywanie

D. systematyczny pomiar temperatury ciała

Stosowanie diety oszczędzającej, regularny pomiar temperatury ciała oraz używanie pościeli antyalergicznej to metody, które nie mają bezpośredniego wpływu na zapobieganie odleżynom. Dieta oszczędzająca, choć istotna dla ogólnego stanu zdrowia pacjenta, nie zmienia bezpośrednio czynników ryzyka związanych z uciskiem na skórę. Brak odpowiedniej podaży składników odżywczych może w dłuższym okresie prowadzić do osłabienia tkanek, co jest istotne, ale nie jest to bezpośrednia metoda zapobiegania odleżynom. Regularny pomiar temperatury ciała jest ważnym elementem monitorowania stanu zdrowia pacjenta, ale nie wpływa na mechanizmy powstawania odleżyn. Odleżyny powstają w wyniku długotrwałego ucisku na skórę, a ich zapobieganie wymaga działań skoncentrowanych na zmniejszeniu tego ucisku oraz poprawie ukrwienia. Używanie pościeli antyalergicznej może przyczynić się do ogólnego komfortu pacjenta, jednak nie jest bezpośrednio związane z ryzykiem odleżyn. Często, w dążeniu do zapobiegania odleżynom, koncentruje się na nieodpowiednich aspektach, co prowadzi do zaniedbania kluczowych metod, takich jak regularna zmiana pozycji pacjenta, stosowanie materacy przeciwodleżynowych oraz pielęgnacja skóry w newralgicznych miejscach. Takie błędne założenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym do wystąpienia odleżyn, które są bolesne i trudne do leczenia.

Pytanie 18

Gazpacho to zimna zupa warzywna, która jest typowa dla kuchni

A. rosyjskiej

B. włoskiej

C. francuskiej

D. hiszpańskiej

Kuchnia francuska, rosyjska i włoska mają swoje specyficzne potrawy, które mogą być mylone z gazpacho ze względu na zróżnicowanie smaków i technik kulinarnych, jednak żadna z nich nie ma z nim nic wspólnego. Francuska kuchnia jest znana z bogatych zup, takich jak bouillabaisse, która jest zupą rybną, a nie warzywną, co kontrastuje z charakterem gazpacho. W rosyjskiej tradycji popularna jest zupa chłodnik, ale jej skład i sposób podania różnią się znacznie od hiszpańskiego gazpacho. Z kolei kuchnia włoska słynie z takich potraw jak minestrone, ale również nie jest to zimna zupa. Typowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, obejmują generalizację lub skojarzenie zimnych potraw z określonymi kuchniami bez uwzględniania ich specyfiki. Ponadto, fakt, że wiele kuchni europejskich korzysta z podobnych składników, może prowadzić do pomyłek. Kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedzi na pytania kulinarne, zwracać uwagę na kontekst kulturowy i regionalny, co pozwoli uniknąć błędnych założeń i lepiej zrozumieć różnorodność światowej gastronomii.

Pytanie 19

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. uszka

B. kluski kładzione

C. kluski francuskie

D. bliny

Uszka to potrawa mączna, która stanowi jeden z klasycznych elementów polskiej kuchni. Przygotowywane są z cienkiego ciasta, najczęściej na bazie mąki pszennej, jajek oraz wody. Ciasto jest rozwałkowywane na stolnicy, a następnie wykrawane w kształcie małych półmisków, które po nadziewaniu mięsem, grzybami lub kapustą są składane i formowane w kształt uszek. Uszka najczęściej podawane są w zupach, takich jak barszcz czerwony, co czyni je tradycyjnym daniem w okresie świąt Bożego Narodzenia. Warto również zauważyć, że uszka są szczególnie cenione za swoją uniwersalność - mogą być serwowane zarówno jako danie główne, jak i przekąska. Proces ich przygotowania wymaga precyzyjnego odmierzania składników oraz umiejętności w rozwałkowaniu ciasta do odpowiedniej grubości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Wiele osób uważa uszka za synonim tradycji i smaku domowej kuchni, co dodatkowo podkreśla ich miejsce w polskiej gastronomii.

Pytanie 20

Aby przygotować rolmopsy, należy użyć

A. śledzi

B. sardeli

C. makreli

D. węgorzy

Makrele, sardele i węgorze to ryby, które mogą być używane w różnych potrawach, jednak ich zastosowanie do sporządzania rolmopsów nie jest poprawne. Makrele, choć są rybami tłustymi i smacznymi, mają dość mocny smak, który może dominować nad delikatnymi dodatkami rolmopsów, co prowadzi do nieprzyjemnego połączenia smakowego. Sardele, z kolei, mają intensywny smak i są często używane jako dodatek do potraw, ale ich struktura nie jest odpowiednia do zwijania i formowania w rolki. Ponadto, sardele są zazwyczaj solone lub marynowane, co może skomplikować proces przygotowania rolmopsów. Węgorze to ryba, która wymaga specjalnego przygotowania i obróbki kulinarnej, a ich wykorzystanie w rolmopsach jest rzadkością. W praktyce kulinarnej, stawianie na ryby o silnym smaku lub ciężkiej strukturze do potraw, takich jak rolmopsy, może skutkować niepożądanym efektem końcowym, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami harmonii smakowej. Użytkownicy często popełniają błąd, wybierając ryby na podstawie popularności, a nie ich właściwości kulinarnych. Kluczowe jest zrozumienie, że przy wyborze składników do potrawy, należy brać pod uwagę nie tylko ich smak, ale także sposób, w jaki będą łączone i podawane.

Pytanie 21

Jaką metodę zagęszczania należy zastosować, aby wmieszać w gorącym płynie i zagotować mąkę z masłem w równych częściach 1:1?

A. Zagęszczanie podprawą zacieraną

B. Zagęszczanie zawiesiną

C. Zagęszczanie przez glazurowanie

D. Zagęszczanie zasmażką

Zagęszczanie podprawą zacieraną to super technika, w której bierzesz utartą mąkę z masłem, w równych proporcjach, i dodajesz ją do gorącego płynu. Potem to wszystko zagotowujesz. To jedna z podstawowych metod na zagęszczanie sosów oraz zup, bo pozwala na uzyskanie gładkiej, jednolitej konsystencji. W kuchni klasycznej, zwłaszcza francuskiej, podprawa jest często bazą do robienia takich klasyków jak sos béchamel czy velouté. Ważne, żeby mąka była dobrze zrumieniona, bo to dodaje fajnego smaku. Podczas gotowania skrobia z mąki wiąże wodę i tworzy emulsję, co sprawia, że potrawa staje się gęstsza. Ta metoda daje też możliwość łatwego kontrolowania stopnia zagęszczenia, co w profesjonalnej kuchni jest mega istotne.

Pytanie 22

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 10,50 zł

B. 10,00 zł

C. 9,00 zł

D. 9,50 zł

W odpowiedziach, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów w obliczeniach oraz myśleniu logicznym. Na przykład, odpowiedzi 9,00 zł i 9,50 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono ryczałtu na przyprawy w całkowitym koszcie, co jest kluczowe w analizie kosztów obiadu. Ignorowanie dodatkowych wydatków, takich jak przyprawy, prowadzi do niedoszacowania rzeczywistych kosztów produkcji dania. Co więcej, odpowiedź 10,00 zł, choć bliska, nie jest całkowicie dokładna, ponieważ nie uwzględnia ryczałtu na przyprawy, który jest istotnym elementem kosztów w branży gastronomicznej. Ryczałt na przyprawy powinien być zawsze uwzględniany w kalkulacji kosztów, aby uzyskać pełny obraz wydatków związanych z przygotowaniem posiłków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w restauracji. W praktyce, precyzyjne obliczenia kosztów oraz ich składników mogą mieć znaczący wpływ na rentowność lokalu gastronomicznego, dlatego ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie elementy kosztów, a nie tylko te najbardziej oczywiste. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na to, aby dokładnie analizować wszystkie wydatki związane z przygotowaniem dań, co pozwoli im na lepsze zarządzanie budżetem oraz cenami oferowanych potraw.

Pytanie 23

Aby przygotować klasyczny krupnik, konieczne jest zastosowanie

A. kaszy jęczmiennej

B. kaszy manny

C. mąki pszennej

D. mąki ziemniaczanej

Krupnik to tradycyjna polska zupa, która najczęściej przygotowywana jest na bazie kaszy jęczmiennej. Kasza jęczmienna, w odróżnieniu od innych rodzajów kaszy, takich jak kasza manna czy mąka pszenna, jest bogata w błonnik, białko oraz minerały, co przyczynia się do jej wartości odżywczej. W procesie przygotowania krupniku, kasza jęczmienna gotuje się w wywarze mięsnym lub warzywnym, co pozwala jej wchłonąć smaki, a jednocześnie nabrać odpowiedniej konsystencji. W wielu regionalnych przepisach dodaje się także warzywa, takie jak marchew czy pietruszka, które wzbogacają smak i aromat potrawy. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniej kaszy jest kluczowy dla uzyskania autentycznego smaku krupniku, a kasza jęczmienna jest uznawana za klasyczny składnik tej zupy, zgodnie z tradycjami kulinarnymi w Polsce.

Pytanie 24

Wytyczne GMP/GHP nie obejmują takich zagadnień produkcji jak

A. procedury mycia oraz dezynfekcji

B. zapobieganie i zwalczanie szkodników

C. obliczanie normatywów surowcowych

D. zarządzanie odpadami

Wszystkie wymienione w pytaniu aspekty, z wyjątkiem obliczania normatywów surowcowych, są integralnymi elementami wytycznych GMP i GHP. Gospodarka odpadami, procesy mycia i dezynfekcji, a także profilaktyka i walka ze szkodnikami są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich standardów higienicznych oraz jakości produktów spożywczych. Gospodarka odpadami obejmuje efektywne zarządzanie odpadami, co jest istotne w kontekście minimalizacji ryzyka zanieczyszczenia oraz utrzymania czystości w zakładach produkcyjnych. Procesy mycia i dezynfekcji są niezbędne do eliminacji patogenów i zanieczyszczeń, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Z kolei profilaktyka i walka ze szkodnikami mają na celu ochronę surowców i produktów przed szkodnikami, co również jest zgodne z wytycznymi GMP/GHP. Ignorowanie tych elementów prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak zanieczyszczenie produktów, co może skutkować problemami zdrowotnymi u konsumentów oraz możliwością wycofania produktów z rynku. Właściwe zrozumienie i implementacja tych wytycznych w praktyce jest kluczowe dla każdej organizacji zajmującej się produkcją żywności, aby spełniać wymogi prawne oraz zapewniać bezpieczeństwo konsumentów.

Pytanie 25

Przygotować rozczyn z zaparzonej mąki, dodać jaja, resztę mąki, roztopiony tłuszcz, a następnie wszystko dobrze wyrobić. Jakie ciasto powstaje w wyniku zastosowanej metody?

A. Biszkoptowe

B. Parzone

C. Kruche

D. Drożdżowe

Wybór ciast parzonych, biszkoptowych albo kruchych nie jest zgodny z tym, co opisałeś. Ciasto parzone też wymaga zaparzenia mąki, ale nie ma takiej ilości jajek i tłuszczu jak drożdżowe, a jego przygotowanie opiera się na ubijaniu masy i dodawaniu większej ilości wody. Z drugiej strony, biszkoptowe głównie opiera się na ubitych jajkach, co daje mu powietrzną strukturę, a nie taką jak w drożdżowym. Ciasto kruche to znów inne podejście, bo bazuje głównie na suchych składnikach, jak mąka i tłuszcz, więc tutaj nie ma potrzeby zaparzać mąki ani dodawać drożdży. Często popełniane błędy to mylenie technik przygotowania różnych ciast albo brak zrozumienia, jak funkcjonują drożdże podczas fermentacji. Warto te różnice znać, bo są kluczowe w pieczeniu, żeby uzyskać właściwą konsystencję ciasta.

Pytanie 26

Zgodnie z wytycznymi HACCP, w jakiej temperaturze należy rozmrażać mięso?

A. 4°C

B. 16°C

C. 12°C

D. 8°C

Odpowiedzi 12°C, 8°C i 16°C są nieodpowiednie z punktu widzenia zasad HACCP oraz bezpieczeństwa żywności. Temperatura 12°C jest zbyt wysoka, ponieważ znajduje się w strefie, w której bakterie mogą się szybko rozwijać. W szczególności, wiele patogennych bakterii, takich jak Listeria monocytogenes, może rozwijać się w niskich temperaturach, a powyżej 4°C ich aktywność wzrasta. Na poziomie 8°C ryzyko wzrostu mikroorganizmów również jest znaczne, co może prowadzić do rozwoju chorób wywołanych przez spożycie zanieczyszczonego mięsa. Z kolei temperatura 16°C to już zbyt wysoki poziom, który zdecydowanie przekracza granice strefy bezpiecznej. W kontekście zachowania bezpieczeństwa żywności, istotne jest zrozumienie pojęcia 'strefy niebezpiecznej', która obejmuje zakres temperatur od 5°C do 60°C. W tym zakresie bakterie mogą się mnożyć w tempie wykładniczym, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Dlatego kluczowe jest, aby nie rozmrażać mięsa w temperaturach, które mogą sprzyjać rozwojowi patogenów. W praktyce, zamiast wybierać wyższe temperatury, należy stosować metody takie jak rozmrażanie w lodówce, w zimnej wodzie lub w mikrofalówce, co pozwala na zachowanie bezpieczeństwa żywności i minimalizowanie ryzyka.

Pytanie 27

Obiekt gastronomiczny, który serwuje kawę, ciastka, torty oraz napoje alkoholowe, określa się mianem

A. bar mleczny

B. pijalnia

C. espresso

D. jadłodajnia

Odpowiedzi takie jak 'jadłodajnia', 'pijalnia' i 'bar mleczny' nie są adekwatne do opisanego kontekstu, ponieważ charakteryzują się różnymi modelami funkcjonowania i ofertą. Jadłodajnia to miejsce, które skupia się głównie na serwowaniu posiłków, zazwyczaj w formie obiadowej, i niekoniecznie musi oferować napoje kawowe lub alkoholowe. Oferuje ona jedzenie, ale nie specyfikuje rodzajów napojów, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Pijalnia natomiast kojarzy się z miejscami specjalizującymi się głównie w napojach, ale tradycyjnie nie obejmuje oferty ciast czy tortów, co jest istotnym elementem zakładu, o którym mowa. Bar mleczny ma zaś swoją specyfikę, koncentrując się na prostych posiłkach, często z mlekiem jako głównym składnikiem, co również nie pasuje do opisanego profilu lokalu. Właściwe zrozumienie różnic między tymi typami zakładów gastronomicznych jest kluczowe, aby właściwie ocenić ofertę danego miejsca oraz zrozumieć, jak zaspokoić oczekiwania klientów w zakresie różnorodnych produktów gastronomicznych.

Pytanie 28

Resztki mięsa, które powstają podczas przygotowywania tradycyjnej sztufady, powinny być wykorzystane do zrobienia

A. pieczeni rzymskiej

B. boeuf Stroganowa

C. kotletów pożarskich

D. sznycla po wiedeńsku

Odpowiedzi, które wskazują na inne potrawy, nie są poprawne w kontekście wykorzystania okrawków mięsa powstałych podczas formowania sztufady. Sznycel po wiedeńsku to danie, które polega na panierowaniu kotleta i jego smażeniu na złoto, co nie ma związku z okrawkami. Ta metoda przygotowania wymaga stosunkowo dużych kawałków mięsa, a nie resztek. Boeuf Stroganowa to potrawa, która również bazuje na kawałkach mięsa wołowego, duszonych w sosie, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią, gdyż nie wykorzystuje okrawków. Kotlety pożarskie, choć mogą być przygotowane z mielonego mięsa, nie koncentrują się na resztkach, ale raczej na pełnowartościowym składniku. W kontekście przygotowywania potraw w kuchni, kluczowe jest rozumienie, że niektóre metody wymagają użycia całego kawałka mięsa, a nie resztek. Prawidłowe planowanie oraz wykorzystanie surowców w kuchni to istotna umiejętność, która pozwala na uniknięcie marnotrawstwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedzi niebazujące na praktycznym wykorzystaniu resztek mięsa są nieadekwatne i nie wspierają celów efektywnego gotowania.

Pytanie 29

Które z warzyw zawiera kapsaicynę?

A. Fasola biała

B. Kapusta pekińska

C. Papryka ostra

D. Burak ćwikłowy

Papryka ostra to naprawdę ciekawe warzywo, bo ma dużo kapsaicyny, co sprawia, że jest taka ostra. Kapsaicyna nie tylko dodaje smaku, ale też ma różne dobre właściwości zdrowotne, jak działanie przeciwzapalne czy przeciwbólowe. Dlatego często można ją znaleźć w suplementach diety oraz lekach. W kuchni meksykańskiej i azjatyckiej papryka ostra to prawdziwy hit, dodaje się ją do sosów, zup i mięs, żeby dania były smaczniejsze i bardziej pikantne. Co ciekawe, podobno kapsaicyna może też przyspieszać metabolizm i wspierać odchudzanie, więc warto ją włączyć do diety. Takie potrawy nie tylko smakują lepiej, ale także mogą być zdrowe, jeśli oczywiście jemy je rozsądnie.

Pytanie 30

Eklery oraz ptysie powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego

B. parzonego

C. zbijanego

D. półfrancuskiego

Eklery i ptysie to popularne wyroby cukiernicze, które sporządzane są z ciasta parzonego. Ciasto to powstaje poprzez połączenie mąki, wody oraz tłuszczu, które następnie są gotowane na ogniu, co powoduje, że składniki się łączą i tworzą gładką masę. Kluczowym etapem w produkcji ciasta parzonego jest jego schłodzenie przed dodaniem jaj, co zapewnia odpowiednią konsystencję. Po dodaniu jaj, ciasto staje się lekkie i puszyste, co pozwala na uzyskanie charakterystycznych kształtów eklerek i ptysiów podczas pieczenia. W trakcie pieczenia, para wodna powstająca z wilgoci w cieście sprawia, że wypieki rosną, tworząc w środku pustą przestrzeń, idealną do nadziewania. Stosowanie ciasta parzonego w cukiernictwie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, a jego zalety obejmują nie tylko łatwość w formowaniu, ale również możliwość uzyskania różnorodnych smaków poprzez nadzienie lub polewę.

Pytanie 31

Zjawisko wiązania wody za pomocą pektyn to

A. klarowanie

B. żelowanie

C. macerowanie

D. zagęszczanie

Zagęszczanie to proces, który odnosi się do zwiększenia gęstości płynnych substancji, jednak nie jest to tożsame z żelowaniem. W przypadku zagęszczania często używa się innych substancji, takich jak skrobia lub gumy, które nie mają właściwości żelujących jak pektyny. Macerowanie jest procesem polegającym na namaczaniu owoców w płynach, co prowadzi do ich zmiękczenia, ale nie do tworzenia żeli. Chociaż oba procesy mogą współistnieć w produkcji przetworów owocowych, to nie są one bezpośrednio związane z wiązaniem wody przez pektyny. Klarowanie z kolei odnosi się do usuwania zanieczyszczeń i osadów z cieczy, co jest procesem stosowanym w produkcji soków czy win, ale nie dotyczy wiązania wody w kontekście pektyn. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat właściwości składników i ich zastosowania w przemyśle spożywczym. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dlaświadczenia o ich zastosowaniach i wpływie na jakość finalnych produktów.

Pytanie 32

Kwiatowe pączki stanowią część jadalną

A. pomidora

B. kalafiora

C. kalarepy

D. rukoli

Inne rośliny wymienione w odpowiedziach, takie jak kalarepa, pomidor i kalafior, również mają swoje unikalne cechy, ale nie dostarczają jadalnych pączków kwiatowych w taki sam sposób jak rukola. Kalarepa, będąca odmianą kapusty, jest ceniona za swoje bulwy, które są jadalne w stanie surowym lub gotowanym; jednak nie jej pączki kwiatowe, które są w zasadzie nieodpowiednie do konsumpcji. Pomidory wytwarzają kwiaty, ale są one w większości niezjadliwe i nie stosuje się ich w kuchni. Natomiast kalafior, będący bliskim krewnym kapusty, jest spożywany za swoje kwiatostany, ale również nie dostarcza jadalnych pączków kwiatowych. Błędem, który może prowadzić do mylenia tych roślin, jest założenie, że wszystkie rośliny kapustowate mają jadalne kwiaty. W rzeczywistości, tylko niektóre z nich, takie jak rukola, są wykorzystywane w kuchni w takiej formie. Dodatkowo, pomylenie pączków kwiatowych z innymi częściami rośliny, które są jadalne, może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania w codziennej diecie. Rozumienie właściwych części roślin, które są jadalne, jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i minimalizacji marnotrawstwa żywności.

Pytanie 33

Osoba z działu ekspedycji, która zraniła się w palec i kontynuuje wydawanie potraw, stwarza ryzyko

A. chemiczne

B. fizyczne

C. toksyczne

D. mikrobiologiczne

Odpowiedź 'mikrobiologiczne' jest prawidłowa, ponieważ skaleczenie pracownika ekspedycji w palec może prowadzić do wprowadzenia patogenów, takich jak bakterie czy wirusy, do żywności. W branży gastronomicznej, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest minimalizowanie ryzyka zakażeń mikrobiologicznych. Wydawanie potraw przez osobę z raną na dłoni nie tylko zagraża zdrowiu konsumentów, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstwa. Przykładem może być zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, które przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną żywnością. W praktyce, każda osoba pracująca w kuchni powinna być świadoma zasad higieny osobistej i natychmiast zgłaszać wszelkie skaleczenia, a następnie na czas leczenia zrezygnować z kontaktu z żywnością, aby uniknąć ryzyka zakażeń. Poprawne postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 34

Jakie odpady poprodukcyjne są nieodpowiednie do kompostowania?

A. Skorupki jajek

B. Wytłoki z owoców

C. Odpady z PVC

D. Papier z tektury

Odpady PCV, czyli materiały pochodzące z polichlorku winylu, są klasyfikowane jako tworzywa sztuczne, które nie ulegają biodegradacji i nie mogą być kompostowane. Biodegradacja materiałów organicznych, takich jak wytłoki owocowe, skorupki jaj czy tektura, jest podstawowym procesem w kompostowaniu, który polega na rozkładzie substancji organicznych przez mikroorganizmy. Skorupki jaj dostarczają cennych składników odżywczych, takich jak wapń, pomagając w utrzymaniu odpowiedniego pH kompostu. Odpady tektury są również korzystne, jako że poprawiają strukturę kompostu, zwiększając jego przewiewność. Zgodnie z zasadami dobrego kompostowania, kluczowe jest unikanie materiałów syntetycznych, takich jak PCV, które mogą zanieczyszczać kompost i nie przyczyniają się do jego wartości odżywczej. W praktyce, kontaminacja kompostu tworzywami sztucznymi wpływa na jakość gleby i zdrowie roślin, dlatego odpowiednia segregacja odpadów jest niezbędna w każdym systemie zarządzania odpadami.

Pytanie 35

Jakie ilości mąki oraz cukru trzeba odmierzyć, mając 500 g tłuszczu, jeśli optymalne ciasto kruche uzyskuje się w proporcjach trzech części mąki, dwóch części tłuszczu i jednej części cukru (3:2:1)?

A. 750 g mąki i 500 g cukru

B. 750 g mąki i 250 g cukru

C. 500 g mąki i 250 g cukru

D. 500 g mąki i 500 g cukru

Odpowiedzi, które nie odpowiadają proporcjom 3:2:1, wynikają z niepoprawnych obliczeń lub błędnego zrozumienia proporcji. W przypadku 750 g mąki i 500 g cukru, proporcje są zaburzone, ponieważ przy 500 g tłuszczu, mąka powinna wynosić 750 g, a cukier tylko 250 g. Wybór 500 g mąki i 500 g cukru prowadzi do nadmiaru cukru, co zmienia charakterystykę ciasta, czyniąc je zbyt słodkim, a przez to mniej odpowiednim do zastosowań kulinarnych, które wymagają zrównoważonego smaku. Z kolei 500 g mąki i 250 g cukru znacząco zmieniają stosunek, ponieważ zmniejszają ilość mąki, co z kolei wpływa na strukturę ciasta. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest ignorowanie istoty proporcji w kontekście receptur, gdzie każdy składnik odgrywa fundamentalną rolę w osiągnięciu pożądanej konsystencji i smaku gotowego produktu. W piekarnictwie niezbędne jest stosowanie precyzyjnych pomiarów, aby osiągnąć oczekiwane wyniki. Właściwe zrozumienie i zastosowanie proporcji składników stanowi podstawę sukcesu w pieczeniu ciast i innych wypieków.

Pytanie 36

Na rodzinnej uroczystości nie powinno się

A. ozdabiać stołu sztucznymi kwiatowymi bukietami

B. zapewniać miejsca przy stole dla jednej osoby o wymiarach 60 cm na 60 cm

C. jednolity zestaw nakryć kłaść na wzorzystym obrusie

D. układać zastawy stołowej z jednego zestawu

Ustawienie zastawy stołowej z jednego kompletu, zapewnienie miejsca przy stole dla jednej osoby 60 cm na 60 cm oraz stawianie jednobarwnej zastawy na wzorzystym obrusie są podejściami, które mogą wydawać się poprawne, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do niepożądanych efektów w kontekście organizacji przyjęcia. W przypadku zastawy stołowej, korzystanie tylko z jednego kompletu może ograniczać różnorodność i wyrazistość aranżacji stołu. W praktyce, mieszanie różnych kompletów zastawy, które harmonizują ze sobą stylem i kolorystyką, może dodać charakteru oraz osobistego akcentu do przyjęcia. Ważne jest również wygodne rozmieszczenie gości przy stole. Standardowe zalecenie kształtuje przestrzeń dla jednej osoby na poziomie około 60 cm szerokości, co jest odpowiednie, ale w przypadku rodzinnych spotkań, warto rozważyć nieco większą przestrzeń, aby każdy czuł się komfortowo i miał swobodę ruchu. Stawianie jednobarwnej zastawy na wzorzystym obrusie, mimo że może wyglądać na ciekawe połączenie, często może zdominować całą kompozycję stołu. Dlatego istotne jest, aby zachować równowagę pomiędzy wzorami i kolorami, co pozwoli na harmonijne połączenie wszystkich elementów. W każdym z tych przypadków, kluczowe jest zrozumienie, że przyjęcia rodzinne wymagają przemyślanej estetyki, która wspiera ciepłą, przyjazną atmosferę oraz komfort gości.

Pytanie 37

Przygotowując potrawę smażoną "Warzywa na patelnię" z użyciem mrożonych warzyw, powinno się

A. bez rozmrażania wrzucić je na gorący tłuszcz

B. umyć je i wrzucić na ciepły tłuszcz

C. nie rozmrażać ich i wrzucić na zimny tłuszcz

D. całkowicie je rozmrozić i wrzucić na gorący tłuszcz

Odpowiedź "bez rozmrażania wrzucić je na gorący tłuszcz" jest prawidłowa, ponieważ mrożone warzywa zachowują więcej wartości odżywczych i chrupkości, gdy są smażone bezpośrednio z zamrażarki. W momencie, gdy wrzucamy je na gorący tłuszcz, temperatura tłuszczu szybko się podnosi, co sprawia, że warzywa się smażą, a nie gotują. Dzięki temu zatrzymują one wilgoć wewnątrz oraz unikamy nadmiernego wydobywania się wody, co mogłoby prowadzić do ich rozgotowania. Dodatkowo, smażenie na gorącym tłuszczu pozwala na szybkie uzyskanie chrupiącej skórki, co jest szczególnie pożądane w potrawach, takich jak "Warzywa na patelnię". Warto również pamiętać, że korzystanie z mrożonych warzyw jest zgodne z zasadami gastronomii, które sugerują wykorzystanie produktów, które nie straciły swoich wartości odżywczych i organoleptycznych. W praktyce, zaleca się stosowanie do smażenia olejów o wysokiej temperaturze dymienia, co dodatkowo wpływa na jakość końcowego dania.

Pytanie 38

Biologiczne zmiany, które zachodzą podczas przechowywania żywności, obejmują

A. oddzielanie się ketchupu

B. jełczenie tłuszczu

C. stwardnienie pieczywa

D. kiełkowanie ziemniaków

Rozwarstwianie się ketchupu, czerstwienie pieczywa oraz jełczenie smalcu to procesy, które chociaż mogą występować podczas przechowywania żywności, nie są klasyfikowane jako zmiany biologiczne. Rozwarstwianie ketchupu jest wynikiem fizycznych interakcji między składnikami, gdzie ciecz oddziela się od gęstszych cząstek, co wynika z procesów fizykochemicznych, a nie biologicznych. Z kolei czerstwienie pieczywa to proces utleniania i utraty wilgoci, co prowadzi do zmiany tekstury i smaku, związany głównie z fizjologią skrobi w odpowiedzi na warunki przechowywania. Jełczenie smalcu to fenomen chemiczny, związany z utlenieniem tłuszczów, które powoduje nieprzyjemny zapach i smak, spowodowany działaniem enzymów oraz mikroorganizmów. Żaden z tych procesów nie jest związany z rozwojem organizmów żywych, co czyni je nieodpowiednimi przykładami biologicznych zmian zachodzących w żywności. Warto zrozumieć, że zmiany biologiczne dotyczą przede wszystkim aktywności żywych organizmów, jak bakterie czy grzyby, które mogą wpływać na jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie zasad przechowywania produktów spożywczych i monitorowanie ich stanu, aby zapobiegać niepożądanym procesom, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie konsumentów.

Pytanie 39

W hotelowej restauracji serwowany jest gościom zestaw śniadaniowy, który zawiera: kawę z mlekiem, pieczywo drożdżowe, masło, dżem oraz miód. Jakie to śniadanie?

A. kontynentalne

B. myśliwskie

C. wiedeńskie

D. angielskie

Wybór odpowiedzi wiedeńskiej może wynikać z założenia, że jest to typowe śniadanie serwowane w Austrii, jednak w rzeczywistości nie zawiera ono podanych składników. Śniadanie wiedeńskie zazwyczaj składa się z bardziej złożonych potraw, takich jak jajka, wędliny i ser, co czyni je zupełnie innym doświadczeniem kulinarnym. W odniesieniu do odpowiedzi myśliwskiej, często utożsamiana jest z daniami zawierającymi mięso myśliwskie oraz bardziej obfite posiłki, typowe dla tradycyjnej kuchni myśliwskiej. To podejście do śniadania nie jest związane z lekkim posiłkiem, jakim jest śniadanie kontynentalne. Z kolei odpowiedź angielska odnosi się do pełnego angielskiego śniadania, które zawiera boczek, kiełbaski, jajka, grzyby, fasolkę i tosty, co znacznie różni się od prostoty śniadania kontynentalnego. Wiele osób myli te różne style śniadania, sądząc, że wystarczą jedynie podstawowe składniki, a nie biorą pod uwagę tradycji oraz kulturowych różnic w serwowanych posiłkach. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w branży gastronomicznej, a także może pomóc w tworzeniu menu, które odpowiada oczekiwaniom gości, a jednocześnie oddaje charakter danego regionu czy stylu kulinarnego.

Pytanie 40

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 24,00 kg

B. 30,00 kg

C. 28,00 kg

D. 26,00 kg

Aby obliczyć zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute z sandacza, należy uwzględnić ubytek masy podczas smażenia, który wynosi 25%. Każda porcja waży 100 g, co oznacza, że waga ryby przed smażeniem wynosi 100 g podzielone przez (1 - 0,25), co daje 133,33 g. Zatem do przygotowania jednej porcji potrzebujemy 133,33 g świeżego fileta. Dla 180 porcji musimy obliczyć 180 razy 133,33 g, co daje 24 000 g, czyli 24 kg. To obliczenie pokazuje jak istotne jest uwzględnienie strat masy w każdym procesie kulinarnym, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi. W branży restauracyjnej istotne jest precyzyjne planowanie zapotrzebowania na surowce, co wpływa na efektywność operacyjną i redukcję marnotrawstwa. W praktyce, zrozumienie ubytków masy podczas obróbki termicznej pozwala na dokładniejsze planowanie, co jest kluczowe dla zarządzania kosztami i zapewnienia wysokiej jakości potraw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej